Search

Giardia lamblia, the cause of giardiasis, significantly impacts patients with metabolic disorders related to insulin resistance (IR). Both giardiasis and metabolic disorders share elements such as chronic inflammation and intestinal dysbiosis, which substantially affect the metabolic and cytokine profiles of patients. This review discusses the mechanisms of virulence of G. lamblia, its influence on the immune system, and its association with metabolic disorders. The review aims to show how G. lamblia invasion acts on the immune system and the glucose and lipid metabolism. Key findings reveal that G. lamblia infection, by disrupting intestinal permeability, alters microbiota composition and immune responses, potentially impairing metabolic status. Future research should focus on elucidating the specific mechanisms by which G. lamblia influences the metabolism, exploring the long-term consequences of chronic infection, and developing targeted therapeutic strategies that include both parasitic and metabolic aspects. These insights underscore the need for a multidisciplinary approach to the treatment of giardiasis in patients with metabolic disorders. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Polish Journal of Allergology / Alergologia Polska is the property of Termedia Publishing House and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Honeybee venom (HBV) is a product of natural origin with an extremely complex composition. It exhibits several beneficial pharmacological properties, for example anti-inflammatory, antimicrobial, antidiabetic, anti-arthritic, and anti-tumor activities. On the other hand, HBV contains highly allergenic components, including melittin, which makes up more than 50% of its dry weight. Despite many studies conducted, HBV's components and mechanism of action are not yet fully known and understood. Therefore, to enhance the safety of its therapeutical applications, it is essential to establish HBV's composition and biological properties. Many analytical techniques and methods have been reported as potentially useful for the determination of new HBV constituents. Studies focus mainly on the analyses of the HBV proteome and metabolome. Also, the properties of its components when applied to the skin, as well as its allergenicity, are being studied. Currently, the most commonly used methods for HBV analysis include high-performance liquid chromatography and mass spectrometry. Choosing the correct and most applicable method for HBV analysis is of great importance in order to obtain in-depth results crucial for understanding of its mechanism of biological action. The diversity of chemical compounds in HBV also entails an appropriate sample preparation at the pre-analytical stage. In order to summarise the latest knowledge on techniques for the analysis of complex natural products, on the example of HBV, this review paper discusses the modern analytical tools of HBV characterization, focusing on metabolomic and proteomic studies, topical applications, investigation of venom allergies, and the prospects for future research. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Wstęp: Chorzy z alergią na pokarmy stanowią heterogenną grupę. Zróżnicowane są przyczyny objawów, patogeneza i obraz kliniczny. Podstawą podejrzenia alergii pokarmowej (AP) jest wywiad, tylko część objawów można ocenić obiektywnie w oparciu o badanie przedmiotowe, testy in vitro i in vivo weryfikują IgE zależny mechanizm nadwrażliwości, ale nie ma między nimi pełnej korelacji; niedostępne są metody laboratoryjnej weryfikacji alergii niezależnej od IgE. Brak precyzyjnych metod diagnostycznych uniemożliwia personalizację zaleceń terapeutycznych. Tych problemów nie rozwiązują także stosowane od kilku lat nowe systemy diagnostyczne oparte na diagnostyce molekularnej. Wciąż zauważalna jest potrzeba wprowadzenia nowych markerów diagnostycznych oraz poszukiwania skutecznych celów terapeutycznych. Jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju AP jest atopowe zapalenie skóry (AZS). AZS jest zazwyczaj uznawane za paradygmat choroby alergicznej, w której pośredniczą limfocyty Th2 i Th1. Natomiast ostatnie odkrycia naukowe sugerują, również udział komórek T pomocniczych typu 17 (Th17) w patogenezie alergii i AZS. Cel: Celem badania było oznaczenie stężenia cytokin prozapalnych zaangażowanych w szlak odpowiedzi immunologicznej komórek T pomocniczych typu 17 w surowicy atopowych dzieci z IgE-zależną oraz IgE-niezależną AP. Cytokiny będąc ważnymi mediatorami odporności stanowią obiecujący cel terapeutyczny oraz mogą być rozważane w kontekście potencjalnych czynników prognostycznych. Materiały i Metody: Do badania włączono 76 dzieci (0-5 lat) z przewlekłymi objawami AZS. Dodatkowo u części pacjentów wystąpiły ostre objawy po ekspozycji na pokarmy pod postacią pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego i/lub anafilaksji. Na podstawie historii choroby, objawów oraz wyników molekularnego badania ALEX2 pacjenci zostali przydzieleni do odpowiedniej grupy: IgE--zależna AP; IgE-niezależna AP; grupa kontrolna (brak AP). Surowice pacjentów zostały poddane badaniu Bio-Plex Pro Human Cytokine Assay. Nowatorska technologia Luminex/XMAP, umożliwiła jednoczesne oznaczenie stężenia 15 cytokin w jednym eksperymencie. Otrzymane dane poddano analizie statystycznej wykorzystując test Kruskala Wallisa, ANOVA oraz krzywe ROC (p<0.05). Wyniki: Stężenie cytokin zapalnych w surowicy pacjentów z IgE-zależną AP było zwiększone w porównaniu z pozostałymi grupami. Różnica była istotna statystycznie dla IL-1b. W grupie pacjentów z IgE-niezależną AP ekspresja większości cytokin była obniżona porównując z grupą kontrolną i uczestnikami z alergią zależną od IgE. Zgodnie z krzywymi ROC, interleukina 1 beta może być rozważana jako potencjalny czynnik predykcyjny IgE-zależnej AP u małych dzieci z przewlekłymi objawami AZS (AUC~0.7;p<0.05). Podsumowanie: Nasze wyniki sugerują, że występowanie IgE-zależnej alergii pokarmowej znacząco wpływa na profil cytokin zaangażowanych w szlak odpowiedzi immunologicznej komórek Th17 u pacjentów z przewlekłymi objawami AZS, zwiększając ich ekspresję. Cytokiny te mogą brać udział w patogenezie IgE-zależnej AP. Podwyższone stężenie IL-1 beta w surowicy może być predyktorem alergii pokarmowej w przebiegu AZS. Interleukinę 1beta należy, również uznać za potencjalny cel terapeutyczny. IL-1RA może blokować wiązanie IL-1 beta z receptorem, hamując kaskadę immunologiczną, związaną z odpowiedzią limfocytów Th17. Wymagane są dalsze, zawansowane badania na poziomie proteomicznym, aby potwierdzić nasze założenia. Z pewnością otrzymane dane rzucają nowe światło na rolę i zaangażowanie cytokin prozapalnych w reakcję alergiczna i odpowiedź immunologiczną organizmu w przebiegu AZS. [ABSTRACT FROM AUTHOR]