Search

Yoksulluk ve işsizlik oranlarının giderek arttığı vegelir yetersizliği sorununun derinleştiği dünyadaCovid-19 sürecinde virüsün yayılımını engellemeye yönelik alınan tedbirler pek çok kişinin işsiz kalmasına neden olarak gelir eşitsizliği sorununa adeta bir tuğla daha eklemiştir. Diğer yandan teknolojik gelişmelere paralel olarak mevcut işlerin yerini robot ve otomasyonun almasının toplumda refah kaybını arttıracağı öngörülmektedir.Bu bağlamda, yeni politikaların uygulanması ihtiyacı ile birçok ülkenin gündeminde temel gelir uygulaması yer almaya başlamıştır. Toplumdaki tüm bireylere, koşulsuz ve düzenli olarak sağlanan temel gelir en genel anlamı ile bireysel olarak yapılan nakit ödemelerdir. Bu bakımdan insana yalnızca insan olmasından dolayı tanınmış bir vatandaşlık hakkı olarak nitelendirilmektedir. Bu çalışmada Evrensel Temel Gelir uygulaması sosyal adalet ve insan hakları bağlamında ele alınmaktadır.Finansmanın sağlanması için vergi politikaları başta olmak üzere çeşitli araçların gibi geliştirilmesi halinde, Evrensel Temel Gelir uygulamalarınıngelir adaletinin artmasında,bireylerin yoksulluğunun azalmasını ve işgücü piyasalarına erişimlerini kolaylaştıracağı vurgulanmaktadır.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Electromyostimulation has been used to support strength training. This study investigates the effect of electrical stimulation application on torque production cabability of fatigued quadriceps during muscular endurance training sessions. METHODS: Twenty male volunteers were allocated to an experimental group (EG, n=9) or a control group (CG, n=11). EG participated in muscular endurance training three days a week for eight weeks and received electromyostimulation (50 Hz) after each exercise workout while CG performed the same training without the electrostimulation. Both groups underwent tests of peak torque (before and after fatigue) and fatigue index before beginning training with re-tests conducted after the fourth and eighth weeks while 1RM was tested in every two weeks. RESULTS: Increases in the means of peak torque scores before and after the exercise workout at the beginning, after four and eight weeks training sessions were similar between the groups (p>.05). The change in fatigue index was significant for EG, between baseline and the 4th week (p

Bu çalışma, Hava Harp Okulu Komutanlığı'nda öğrenim görmekte olan savaş pilotu adaylarının basit reaksiyon, seçimli reaksiyon, ayırt edici reaksiyon ve işitsel reaksiyon zamanlarının ölçülmesi ile ilgili bir yöntem ortaya koymak üzere yapılmıştır. Araştırmada kullanılan ölçüm cihazı (Academy Reaction Timer) araştırmacı tarafından tasarlanıp üretilmiş olup, gerekli bilgisayar yazılımı da yine araştırmacıya aittir. Araştırma, Hava Harp Okulu'nda öğrenim gören öğrencilerden gönüllü olarak katılmak isteyen grup ile (n=555) yapılmıştır. Veriler, test için dizayn edilmiş olan özel bir odada yapılan ölçümler ile toplanmıştır. Araştırma betimsel modele dayanmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 14.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. Sınıf, spor yapma ve kaynak liseye göre reaksiyon zamanlarının aritmetik ortalamaları, standart sapmaları ve en büyük, en küçük değerleri hesaplanmıştır. Gruplar arası farklılığı bulmak için bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. İstatistiksel olarak anlamlılık derecesi p

The aim of this study was to investigate the relationship between balance lost on balance beam during the series performed by women gymnasts at International Bosphorus Gymnastics Tournament with anthropometric characteristics and static-dynamic balance test scores. 19 female gymnasts (ages 14,53±2,20, training years9,0±3) participated in this research voluntarily. Before the competition, the static and dynamic balance score and anthropometrics values were taken by experienced researchers. In order to analyze balance loss on balance beam routines were evaluated by four international judges. The relationship between balance lost on balance beam and balance abilities were tested by “Pearson Correlation Analysis”. As a result although there were a negative relationship between dynamic balance parameters with age, training experience, some anthropometric features (p0,05). There were high negative relationship between final score and balance lost in balance beam series (p0,05). Artistic gymnastics training contribute positively to the improvement of balance skills, which may have enabled the gymnasts to preserve their balances perfectly, even under difficult circumstances. It can be summarized that the ability of the gymnasts in preserving their balances in similar degree, both during competition and during the tests given under laboratory conditions, can be an outcome of their improved balance skills acquired through exercise.

Bu çalışmada, basketbol yaz okuluna katılan çocukların fiziksel yapılarının, bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikler üzerine etki düzeyinin araştırılması amaçlandı. Çalışmaya 22 erkek basketbolcu gönüllü olarak katıldı. Basketbolcu çocukların ortalama yaşları 10,5±1,4 yıl, spor yaşları 2,3±2,4 yıl, boyları 1,46±0,1 m. ve vücut ağırlıkları da 38,5±13,4 kg.idi. Araştırmada kol, göğüs, karın, kalça, uyluk ve bacak çevre ölçümleri, göğüs genişlik ve derinlik ölçümleri, spirometrik ölçümler (VC, FVC, FEV1, FEV1%) ve biyomotorik ölçümler (squat dikey sıçrama, durarak uzun atlama, dinamik dikey sıçrama, şınav, mekik, sağ-sol el kavrama) tanımlayıcı ve multiple regresyon istatistik yöntemleri kullanılarak değerlendirildi. Test sonuçları, dikey sıçrama ile karın ve kalça çevre ölçümleri arasında (p0,05). Bu araştırmada elde edilen sonuçlara göre, basketbolcu çocukların fiziksel yapılarının bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikler üzerinde etkili olduğu görüldü. Gelişim çağında bulunan çocuklara uygulanan antrenman programının bazı fizyolojik ve biyomotorik özellikleri etkilediği düşünülmektedir., This study aims to research into the effects of physical structures of young basketball players in summer schools on their biomotoric and physiological features. Twenty-two basketball volunteers participated in the study. Their mean age was 10.5±1.4 years mean height 1.46±0.1 m, mean sport age 2.3±2.4 years and their mean weight was 38.5±13.4 kg. Circumference measurements (arm, stomach, hip, thigh and leg), chest wideness and depth measurements, physiological measurement (VC, FVC, FEV1, FEV1 %) biomotoric measurement (squat, vertical jumping, standing long jumping, dynamic jumping, sit-up, push-up, right and left hand clutch) were obtained for this study. Descriptive statistics and multiple regression were applied as the statistical method. The results showed that there were significant relationships, between vertical jumping and hip, abdomen circumferences (p

Aerobik spor dallarında performansı etkileyen önemli yapı taşlarındanbiriside Hemoglobindir. Gelişmiş insaneritrosit hücrelerinde Hemoglobin senteziçoklu yapıdaki genlerle sağlanır. Uzun mesafe koşucularının oksijen tüketimi kısamesafe . koşucularına oranla daha yüksektir. Hemoglobin sentezinin uzunmesafecilerde arttığı uzun yıllardan bu yana bilinmektedir. Yüksekliğe uyum sağlıyaninsanların eritroprotein üretimlerinin artmasıyla Hb konsantrasyonlarıda artar. Sonzamanlarda yapılan buna benzer çalışmalar genelde Hemoglobinin nitelik veniceliklerinin değişikliği üzerine odaklanmıştır. Hemoglobinin oluşumundaki farklı Hbtiplerinin miktarlarındaki değişimler çeşitli hastalıkların belirtileri olarak ele alınmaklabirlikte bu hemoglobin tiplerinin kabul edilebilir değerlerinin üst sınırlarınıbelirleyen nedenler bilinmemektedir.Bu çalışmada daha önceki gözlemlerimize dayanarak Hemoglobin A2zincirinin yükselen oksijen tüketimi ile relatif olarak arttığı hipotezimizi oksijenihtiyacını belirleyen paremetreleri (yükselti, antrenman yaşı, spor dalı, doğum yeriyüksekliği) karşılaştırarak inceledik.Bu çalışmaya Marmara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulundaokuyan elit düzeydeki 26 kısa ve uzun mesafe koşucusu katıldı. Düzenlenen bilgiformuyla deneklerin yaşı, doğum yeri ve doğdukları yerin rakımı, antrenman yaşı veyapmış oldukları spor türüyle ilgili bilgiler alındı. Çalışmamıza katılan uzun mesafekoşucularının yaş ortalamaları 25.5 iken, kısa mesafe koşucularının yaş ortalamaları23.08'dir. Deneklerin kan örnekleri, kol veninden alınan kanlarla, heparinize tüplerekonularak Pakize Tarzı laboratuvarında test edildi. Hemoglobin A2 starch blokelektroforez yöntemle tespit edildi. Hemoglobin miktarı spektrofotometrik ölçümletayin edildi.Oksijen ihtiyacına bağlı HbA2 değişimini ortaya koyabilmek için yapılan sportürünün HbA2 miktarı üzerindeki etkisi araştırıldı. Bu çalışmaya elit düzeydeki 8 uzunmesafe koşucusuyla aynı sayıda kısa mesafe koşucusu (sprinter) katıldı.Yükseltinin Hemoglobin A2 üzerindeki etkisini araştırmak için, altı kişilik uzunmesafe koşucusunun 1200 m. yükseklikte yaptıkları üç haftalık normal antrenmanprogramı öncesi (sıfır rakımda) ve sonrasında (1200 m.) kan örnekleri alındı vearalarındaki farklar incelendi.Doğum yeri yükseltilerine göre Hemoglobin A2 değişimlerini incelemek üzereseçilen 17 atlet içinde 1000 m. üstü ve 1000 m. altında doğanlar olarak iki grupoluşturuldu.Antrenman yaşının HemoglobinA2 üzerindeki etkisi sadece dokuz uzunmesafe koşucusu üzerinde yapıldı.Doğum yerlerinin yüksekliklerine bağlı Hemoglobin A2 değerlerindeki ve uzunmesafeciler ile kısa mesafecilerin Hemoglobin A2 değerleri arasındaki farklılık`Bağımsız Grup t-testi` uygulanarak test edildi. Antrenman yaşına bağlı HemoglobinA2 değişimini test etmek için `Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı`kullanıldı. Üç haftalık yükseklik antrenmanının Hemoglobin A2 üzerindeki etkisinibelirlemek için `ilişkili Grup t-testi` uygulandı.Sonuç olarak çalışmamızda oksijen ihtiyacına bağlı Hemoglobin A2 artışıgösterilebiidi. Hemoglobin (Hb), which effects the aerobic performance, mainly in aerobicsports branches, is one of the important structure of the body. Synthesis ofHemoglobin is obtained from multiple sturucturel gens. The oxygen consumption oflong distance runners (endurance athletes) are more than the short distance runners(sprinters); therefore, the increasing synthesis of Hb in endurance athletes has beenknown for a long time. Hemoglobin concentration is increased by increasingproduction of erithroprotein in acclimatized people. Recentl studies similar to thisstudy in generaly focused on alternation in quantity and quality of the Hb. One of thequantitative variation of different chains in the formation of Hb could be differentillness symptoms. On the other hand, the reason of high quantity level of different Hbchains in the acceptable values is not known.Depending on the current. experiences, lt was suggested that HbA2 chainsincrease relatively with increasing oxygen consumption. in order to realize thehypothesis parameters, which determine the oxygen requirement of athletes such asaltitude, training age, sport branch, and altitude at birth were examinedcomperatively.26 elit endurance and sprint athletes, who continue their education in the'Physical Education andSports Department of Marmara University participated in thisstudy. The knowledge about the subjects such as, their altitude at birth, trainingage, sports branch have been obtained by using questionnaire forms.The mean ages of the endurance and sprint athletes were 25,5 and 23,08respectively. The blood samples, taken from venous blood with heparinized tubes,analyzed in Pakize Tarzı Biochemistry Laboratory of Istanbul by starch blockelectrophoresis. The quantity of Hb is determined by spektrofotometricmeasurements.One part of the study was to determine an alternation in the synthesis of HbA2chains, due to the oxygen need; the effects of the sports branch on the quantity ofHbA2 is .examined between 8 endurance and 8 sprint athletes.In order to examine the effects of three weeks training on the quantity ofhemoglobin A2 at the altitude of 1200 meters, six subjects were tested before andafter the acclimatization.Selected 17 athletes divided into two groups, according to altitude at birth ofthose higher than 1000 meters and lower than 1000 meters for examining therelationship between borning altitude and variation of HbA2 values.The effects of training age on quantity of HbA2 were examined among 9endurance athletes. `T-test` for independent samples was used to fınd out thesignificant relationship between quantity of HbA2 , sports branch and altitude at birthrespectively. `Pearson-Product-Moment Correlation Coefficent ` was used to testvariation HbA2 concentration by training age. `T-test` for paired samples was used inorder to test the effects of three weeks training on the quantitiyof HbA2 at thealtitude of 1200 meters.As a result of this study, it can be demostrated that the quantity of the HbA2 isincreased by increasing oxygen requirement of the athletes. 77

Genç futbolcularda eş zamanlı uygulanan kuvvet ve dayanıklılık antrenmanlarının fiziksel, fizyolojik ve psikolojik parametreler üzerine etkisinin incelenmesi.Öğrenci Adı, Soyadı : Selçuk TARAKCIDanışman Adı, Soyadı : Prof. Dr. Salih PINARProgramın Adı : Hareket ve Antrenman Bilimleri Anabilim DalıAmaç: Eş zamanlı antrenman ve egzersiz sıralamasının fiziksel, fizyolojik ve psikolojik faktörler üzerine etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: U19 yaş grubunda yer alan 24 futbolcu (18.92±0.62 yaş, 1.78±0.06cm boy, 72.59±5.6kg vücut ağırlığı, 22.89±0.75kg/m2 BKI, 11.69±1.32% yağ oranı, 10.70±0.96 yıl antrenman yaşı), kuvvet+dayanıklılık (n:12) ve dayanıklılık+kuvvet (n:12) olmak üzere rastgele iki gruba ayrılmıştır. Her iki grupta sezon öncesi 8 haftalık bir antrenman müdahalesinden önce ve sonra; futbol sahasında ve fitness salonunda futbola özgü testleri tamamladılar. Futbolcular haftada 3 gün (Pazartesi, Çarşamba, Cuma) antrenmanlara katılmışlardır.Bulgular: Elde edilen sonuçlar doğrultusunda; göre Yo-Yo testi kat edilen mesafede (m) ve 30m sprint testi sonuçlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05) ancak VO2maks değerlerinde ve 1MT Leg Press sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı farklar ortaya çıkmıştır (p0,05).Sonuç: Genç futbolcularda ‘Eş zamanlı’ antrenman modeli uygulamalarında kuvvet antrenmanlarının dayanıklılık antrenmanlarından önce uygulanması; futbola özgü performans değerleri üzerinde; dayanıklılık antrenmanlarının kuvvet antrenmanlarından önce uygulanmasına göre daha fazla etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Investigation of the effects of simultaneously applied strength and endurance training on physical, physiological and psychological parameters in young football players.Student Name, Surname : Selcuk TARAKCISupervisor Name : Prof. Dr. Salih PINARProgram Name : Department of Movement and Training SciencesObjective: To investigate the effects of simultaneous training and exercise sequence on physical, physiological and psychological factors.Material and Methods: 24 football players in the U19 age group (18.92±0.62 years, 1.78±0.06cm height, 72.59±5.6kg body weight, 22.89±0.75kg/m2 BMI, 11.69±1.32% fat ratio, 10.70±0.96 years training age), strength They were randomly divided into two groups as +endurance (n:12) and stamina+strength (n:12). Before and after a pre-season 8-week training intervention in both groups; they completed soccer-specific tests on the soccer field and in the fitness room. Football players participated in training 3 days a week (Monday, Wednesday, Friday).Results: In line with the results obtained; There was no statistically significant difference between the groups in Yo-Yo test distance covered (m) and 30m sprint test results (p>0.05), but there were statistically significant differences in MaxVo2 values and 1MT Leg Press results (p0.05).Conclusion: Application of strength training before endurance training in 'simultaneous' training model applications in young football players; on football-specific performance values; It has been determined that endurance training has more effect than applying it before strength training.

ÖZET Basketbolculara Farklı Set İçi Dinlenme Süreleri ile Uygulanan Trifazik Antrenman Modelinin Dikey Sıçrama ve Reaktif Kuvvet Endeksine Etkilerinin İncelenmesi Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı set içi dinlenme süreleri ile uygulanan Trifazik Antrenman Modelinin (TAM) reaktif kuvvet endeksi (RKE) ve dikey sıçrama değerleri üzerine etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya en az (haftada 2 gün) 3 yıl kuvvet antrenmanı deneyimi olan 18 yaşından büyük ve aktif olarak spor yapan 24 erkek sporcu katılmıştır. Çalışma grubu relatif kuvvetleri hesaplanarak üç gruba ayrılmıştır. Geleneksel set (GS) tekrarlar arası dinlenme olmaksızın, 15sn küme set (K15) grubu egzersizleri tekrarlar arası 15sn dinlenerek, 30sn küme set (K30) grubu tekrarlar arası 30sn dinlenme araları ile 6 hafta boyunca TAM uygulamıştır. Antrenman öncesi ve sonrası sporculara 1 maksimum tekrar (1MT), countermovement jump (CMJ) ve drop jump (DJ) testleri uygulanmıştır. Gruplar arası ortalamaları karşılaştırmak için Tekrarlı Ölçümler için ANOVA, grupların ön test-son test ortalamalarını karşılaştırmak için Eşleştirilmiş Gruplar T- Testi kullanılmıştır. Bulgular: TAM sonrası 3 grubun da 1MT, CMJ ve RKE değerlerinde artış görülmüştür (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı; Otizm Spektrum Bozukluğu tanısı almış çocuklarda hareket eğitimi programının akademik beceriler, motor beceriler ve sosyal iletişim becerileri üzerindeki etkisini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırmada, katılımcılara “Gilliam Otistik Bozukluk Derecelendirme Ölçeği-2-TV (GOBDÖ TV-2)”, motor becerileri için “Peabody Motor Gelişim Ölçeği-2” (PMGÖ-2), akademik becerileri için “Ön Akademik Beceri Değerlendirme Formu (ÖN ABDEF)” ve sosyal becerileri için “Sosyal Beceri Derecelendirme Sistemi Okul Öncesi Dönem Öğretmen Formu (SBDS-OÖF)” kullanılmıştır.Bulgular: ÖN ABDEF için deney grubunda tüm alt boyutlar ve toplam puanda görülen artış ile GOBDÖ TV-2’de deney grubu katılımcıların steriotip ve sosyal etkileşim alt boyutlarında görülen azalış istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p

ÖZETFiziksel Aktivite Müdahaleleri: Dijital Uygulamaların EtkinliğiÖğrenci Adı: Pınar TANRIVERDİ, Danışman Adı: Prof. Dr. Salih PINARAmaç: Bu araştırmanın amacı fiziksel aktivite düzeyinin artırılmasında dijital müdahalelerin etkilerinin incelenmesi ve gelecek çalışmalara katkı sağlamaktır.Gereç ve yöntem: Literatürdeki dijital müdahalelerin fiziksel aktivite düzeyine etkisini konu alan çalışmalar incelenmiş ve “Kapsamlı Dijital Müdahale Modeli” tasarlanmıştır. Oluşturulan modelin etkilerinin incelenmesi için “Daha Aktif Daha Sağlıklı” kod adıyla proje oluşturulmuştur. Deneyin uygulanması için “Pacer” adlı mobil uygulama aracılığıyla, modelimize dayanarak üretilen müdahaleler katılımcılara bildirim veya uygulama içi mesaj olarak ulaştırılmıştır. Deney grubu 190 kişi (31.28±10.47 yaş ortalaması ile 129 kadın, 31.64±12.10 yaş ortalaması ile 61 erkek), kontrol grubu 192 kişi (24±8.55 yaş ile 137 kadın, 36.29±9.11 yaş ile 55 erkek) olarak 12 haftalık günlük adım sayıları özel bir vekil sunucu kullanılarak mobil uygulama aracılığıyla toplanmıştır. Java Script alt yapısı üzerine kurulmuş bir veri aktarım formatında elde edilen deney ve kontrol gurubu adım sayıları, proje ekibi tarafından geliştirilen özel bir yazılım aracılığıyla hazırlanmsıştır. Analizinde; t-testi ve tek yönlü ANOVA testi kullanılmış ve aritmetik ortalama (x̄), standart sapma (s.s), frekans (f), yüzde (%) değerleri hesaplanmıştır.Bulgular: Kapsamlı dijital müdahale modelini baz alarak oluşturulan girişimlerin deney (15,351.81) ve kontrol grubunun (12,154.69) haftalık kişi başı ortalama adım sayısı sonuçlarina göre, deney grubu katılımcılarının fiziksel aktivite düzeyine katkı sağladığı gözlemlenmiştir. Ancak istatiksel analiz açısından (p < 0.05) düzeyinde anlamlı bir farklılık görülmemiştir (𝑡0,05 ∶ 353=1304). Korona salgını adım sayılarının dramatik şekilde azalmasına neden olduğu gözlenmiştir.sSonuç: Bu çalışmada tasarlanan modeli kullanılarak yapılan dijital müdahalelerin günlük adım sayılarını artırmak için verimli olduğu gözlemlenmiştir.--------------------ABSTRACTPhysical Activity Interventions: Efficiency of Digital ApplicationsStudent Name: Pınar TANRIVERDİ, Name of Supervisor: Prof. Dr. Salih PINARPurpose: The aim of this study is to investigate the effects of digital interventions in increasing the level of physical activity.Materials and methods: Studies on the effects of digital interventions on physical activity levels in the literature were examined in detail and a "Comprehensive Digital Intervention Model" was designed. In order to examine the effects of the created model, a project with the code name "More Active and More Healthy" was created, where healthy habits were acquired. For the implementation of the experiment, the interventions produced based on our model were delivered to the participants as a notification or an in-app message via the mobile application called "Pacer". The experimental group was 190 people (129 women with an average age of 31.28 ± 10.47, 61 men with an average age of 31.64 ± 12.10), the control group was twelve (137 women with an average age of 24 ± 8.55, 55 men with an average age of 36.29 ± 9.11). Daily step counts were collected through the mobile application using a special proxy server. The data obtained in a transfer format built on the Java Script infrastructure were prepared by a special software developed by the team. In his analysis; The t-test and one-way ANOVA test were used and the arithmetic mean (x̄), standard deviation (s.s), frequency (f), percentage (%) values were calculated.Results: Based on the comprehensive digital intervention model, it was observed that the experimental group (15,351.81) and the control group (12,154.69) contributed to the physical activity level of the experimental group according to the average number of steps per person per week. It has been observed that the measures taken with the corona epidemic caused the daily step count to decrease dramatically.Conclusion: It has been determined that digital interventions using the this study model designed are efficient to increase the number of daily steps.

Erkek Voleybolcularda Uygulanan Direnç Bandı Kuvvet Antrenmanlarının Maksimal Kuvvet, Dikey Sıçrama ve Sürat Performansına EtkileriÖğrencinin Adı: Esra GÜMÜŞ KIRICIDanışmanı: Salih PINARAnabilim Dalı: Beden Eğitimi ve Spor/ Hareket ve Antrenman Anabilim DalıÖZETAmaç: Erkek voleybolcularda (haftada 3 gün–6 hafta boyunca) uygulanan direnç bandı kuvvet egzersizlerinin maksimal kuvvet, sürat ve dikey sıçrama performansına olan etkilerinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Araştırmamıza Beşiktaş ve Galatasaray Genç Erkek Voleybol Ligi Takımlarında oynayan (yaş ortalaması 18.50±1.06), kontrol (n=12) ve deney grubu (n=12) olmak üzere kontrollü bir şekilde randomize ayrılmış 24 gönüllü sporcu katılmıştır. Deney grubundaki sporculara haftalık voleybol teknik antrenmanlarına ek 6 hafta boyunca haftada 3 gün `direnç bandı` kuvvet antrenman programı uygulanırken kontrol grubuna ise, haftalık voleybol antrenmanlarına ek olarak herhangi bir kuvvet antrenman programı uygulanmamıştır. Çalışma öncesinde ve sonrasında 1TM bench sürat testleri yapıldı. Öncesi ve sonrası test sonuçları istatistiksel yöntemle karşılaştırılmıştır. Bulgular: 6 haftalık direnç bandı kuvvet antrenmanlarından sonra deney ve kontrol grubunda grup içi ve gruplar arasındaki dikey sıçrama performansındaki gelişim istatistiksel olarak deney grubunda daha fazla artış göstermiştir (p0.05). Sonuçlar: Sonuç olarak direnç bandı kuvvet antrenmanlarının; maksimal kuvvet, dikey sıçrama ve sürat performansını artırmada olumlu etkileri olan bir antrenman modeli olduğu söylenebilir. Diğer yandan direnç bantlarıyla yapılan kuvvet antrenmanlarının derin duyu mekanizmalarına yönelik faydalarının sınanması önerilebilir.Anahtar Sözcükler: Kuvvet, Direnç bandı, Sıçrama, Voleybol Effects of Strength Training with Elastic Resistance Band on Maximal Strength, Vertical Jump and Speed in Male Volleyball PlayersName: Esra GÜMÜŞ KIRICIAdvisor: Salih PINARDepartment: Beden Eğitimi ve Spor/ Hareket ve Antrenman Anabilim DalıABSTRACT:Purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of exercises performed by elastic resistance band (6 week-3 days per week) on maximal strength,speed and vertical jump performances in male volleyballplayers.Methods: Twenty-four volunteer athletes randomly divided into control and experimental group who played in Beşiktaş and Galatasaray Junior Men`s Volleyball League Teams (age 18.50 ± 1.06) participated in this study.The experimental group performed strength exercises using elastic resistance bands 3-days per week during 6 weeks additional to their routine volleyball technical exercise program.Control group did not perform any strength training program additional to their routine volleyball training.1RM benchpress, 1RM squat,vertical jump and speed tests were performed before and after the study as pre-test and post-test.Results: It was determined that there was statistically significant increase on vertical jump performance between 2 groups(more increase in experimental group)and between pre-test and post-test of each group by 6-week strength exercises performed by resistance band (p0.05).Conclusion: In conclusion,strength trainings performed by resistanceband may have positive effects on maximal strentgh,verticaljump and speed performance and can be a promising training model to improve these parameters.On the otherhand, it may be recommended to test the benefits of strength training with resistance bands for proprioceptive sensory mechanisms.Keywords: Strength, Resistance band, Jump, Volleyball 59

Amaç: Erkek voleybolcularda (haftada 3 gün – 6 hafta boyunca) uygulanan direnç bandı kuvvet egzersizlerinin maksimal kuvvet, sürat ve dikey sıçrama performansına olan etkilerinin araştırılmasıdır.Gereç ve Yöntem: Araştırmamıza Beşiktaş ve Galatasaray Genç Erkek Voleybol Ligi Takımlarında oynayan (yaş ortalaması 18.50±1.06), kontrol (n=12) ve deney grubu (n=12) olmak üzere kontrollü bir şekilde randomize ayrılmış 24 gönüllü sporcu katılmıştır. Deney grubundaki sporculara haftalık voleybol teknik antrenmanlarına ek 6 hafta boyunca haftada 3 gün “direnç bandı” kuvvet antrenman programı uygulanırken kontrol grubuna ise, haftalık voleybol antrenmanlarına ek olarak herhangi bir kuvvet antrenman programı uygulanmamıştır. Çalışma öncesinde ve sonrasında 1TM bench sürat testleri yapıldı. Öncesi ve sonrası test sonuçları istatistiksel yöntemle karşılaştırılmıştır. Bulgular: 6 haftalık direnç bandı kuvvet antrenmanlarından sonra deney ve kontrol grubunda grup içi ve gruplar arasındaki dikey sıçrama performansındaki gelişim istatistiksel olarak deney grubunda daha fazla artış göstermiştir (p0.05). Sonuçlar: Sonuç olarak direnç bandı kuvvet antrenmanlarının; maksimal kuvvet, dikey sıçrama ve sürat performansını artırmada olumlu etkileri olan bir antrenman modeli olduğu söylenebilir. Diğer yandan direnç bantlarıyla yapılan kuvvet antrenmanlarının derin duyu mekanizmalarına yönelik faydalarının sınanması önerilebilir.--------------------Purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of exercises performed by elastic resistance band (6 week-3 days per week) on maximal strength, speed and vertical jump performances in male volleyball players.Methods: Twenty -four volunteer athletes randomly divided into control and experimental group who played in Beşiktaş and Galatasaray Junior Men`s Volleyball League Teams (age 18.50 ± 1.06) participated in this study. The experimental group performed strength exercises using elastic resistance bands 3-days per week during 6 weeks additional to their routine volleyball technical exercise program. Control group did not perform any strength training program additional to their routine volleyball training. 1RM bench press, 1RM squat, vertical jump and speed tests were performed before and after the study as pre-test and post-test.Results: It was determined that there was statistically significant increase on vertical jump performance between 2 groups (more increase in experimental group) and between pre-test and post-test of each group by 6-week strength exercises performed by elastic resistance band (p0.05).Conclusion: In conclusion, strength trainings performed by elastic resistance band may have positive effects on maximal strentgh, vertical jump and speed performance and can be a promising training model to improve these parameters. On the other hand, it may be recommended to test the benefits of strength training with resistance bands for proprioceptive sensory mechanisms.

Genç Kadın Hentbolcularda Gövde Merkezli Antrenman Modelinin İsabetli Şut Hızı ve Sıçrama Performansı Üzerine Etkisinin İncelenmesi Öğrencinin Adı: UĞUR AKALPDanışmanı: Prof. Dr. SALİH PINARAnabilim Dalı: Hareket ve Antrenman Anabilim DalıÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı genç kadın hentbolcularda gövde merkezli antrenman modelinin isabetli şut hızı ve sıçrama performansı üzerine etkisini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 28 genç kadın hentbolcu katılmıştır (çalışma n = 14 kontrol n= 14). Her iki gruba ön test yapılarak şut hızları ve sıçrama performansları kayıt altına alınmıştır. Ölçümlerden bir hafta sonra kontrol grubu normal antrenman programına tabi tutulurken, çalışma grubuna sekiz haftalık haftada üç gün hentbola özgü altı gövde merkez (GM) hareketinden oluşan program uygulanmıştır. Program bitiminden bir hafta sonra aynı ölçümler tekrar yapılmıştır. Ölçümler sonucunda katılımcıların ön test ve son test değerleri SPSS 22,0 paket programında analiz edilmiştir.Bulgular ve Sonuç: Yapılan ön test ve son testler sonrasında kontrol grubunun isabetli şut hızı ve sıçrama performansında herhangi bir değişiklik gözlemlenmezken, gövde merkezli antrenman modelinin uygulandığı çalışma grubunun şut hızı ve sıçrama performansında anlamlı bir farklılık gözlemlenmiştir. Çalışma grubunun demografik özelliklerinin sonuçlar üzerinde anlamlı bir etkisi görülmemiştir. --------------------Investigation of the Effect of Core Training Model on Throwing Velocity and Jumping Performance in Young Female Handball PlayersStudent Name: UĞUR AKALPSupervisor: Prof. Dr. SALİH PINARBranch: The Department of Movement Training ScienceSUMMARYAim: The aim of this study is to investigate the effect of the core training model on on throwing velocity and jumping performance in young female handball players.Metarials and Methods: 28 young women handball players have participated in the study (experimental group n = 14 control group n = 14). Pre-test have been applied to both groups and their throwing velocities and jumping performances have been recorded. One week after the measurements, while the control group has been subjected to the normal training program, the experimental group has been subjected to core traning program specific to handball game three days a week for eight weeks. The same measurements have been repeated one week after the program. As a result of the measurements, pre-test and post-test values of the participants have been analyzed in SPSS 22.0 package program.Results: After the pre-test and post-tests, no significant changes have been observed in the control group's throwing velocity and jumping performance. On the other hand, a significant difference has been observed in the throwing velocity and jumping performance of the experimental group subjected to core training program. It has been not determined that the demographic characteristics of the experimental group have a significant effect on the results.

Amaç: Bu araştırmanın amacı, Otizm Spektrum Bozukluğu tanısı konulmuş olan gençlerin katıldığı oyun konsollu uyarlanmış fiziksel aktivite antrenman programının, steryotipik hareketlerin azaltılmasına, motor gelişim, fiziksel uygunluk ve sosyal uyum üzerindeki etkilerini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışma grubu, yaşları 11-18 arasında değişen, fiziksel olarak aktif OSB'li 8 (4 Erkek, 4 Kadın) katılımcıdan oluşmuştur. Antrenmanların programlanması sürecinde araştırma yöntemi olarak Tek Denekli Araştırma (Single Case Research) yönteminin ABAB modelinin çoklu başlama düzeyi kullanılmıştır. Katılımcılar rastgele seçilen deney ve alternatif program gruplarına ayrıldılar. Katılımcıların her birinin kişisel antrenörü programı yürüttü. Çalışma 14 haftalık süre boyunca haftada 4 gün, her gün birer saat olmak üzere haftada 4 saat antrenman yaptırılmıştır. Tüm faaliyetler kapalı devre kamera sistemi ile kaydedildi. Steryotipik (Kalıplaşmış) hareketler bu kayıtlar kullanılarak hesaplandı. Fiziksel uygunluk seviyesindeki değişimi belirlemek için Eurofit Test Bataryası kullanıldı. Motor beceri ile ilgili bulgular BOT-2 ile kaydedildi, sosyal adaptasyonla ilgili veriler derinlemesine görüşmeler yoluyla değerlendirildi.Bulgular: Deneyimsel programda, katılımcıların steryotipik hareketleri önemli ölçüde azaltıldı. Bu anlamlılık, medyanı aşan veri noktalarının yüzdesiyle ve örtüşmeyen tüm verilerin yüzdesi ile belirlendi. Geliştirilmiş fiziksel uygunluk ve motor beceri seviyeleri bulundu. Ayrıca, ankete katılanlar tarafından sosyal adaptasyon seviyelerinde iyileşme gözlendiği bildirilmiştir.Sonuçlar: Motor gelişimde, sosyal adaptasyon seviyelerinde, fiziksel uygunluk seviyelerinde ve sosyal adaptasyon becerilerinde artışlar gözlemlendi. Steryotipik hareketlerde azalma görüldü. Cinsiyet farklılığı bulunmadı.Anahtar Sözcükler: Otizm Spektrum Bozukluğu, Oyun Konsolu FizikselAktivite Programı, Fiziksel Aktivite, Steryotipik Hareketler, Fiziksel Uygunluk,Motor GeliĢim, Sosyal Uyum Becerileri. Objective (1) To evaluate the impact of a game console training program on the stereotypical movements, motor development, fitness levels and social adaptation skills of young individuals with ASD. Materials and Methods: The study group consisted of 8 (4 mail, 4 female) physically active participants with ASD, aged 11 through 18. Single case research design with ABAB multiple baseline across participants were used. Participants were randomly assigned to experimental and alternative program groups. Personal trainer of each of the participants conducted the program. The study continued for weeksin which participants were trained for 4 hours per week. All activities were recorded with CCTV.Stereotypical movements were calculated using these recordings. Eurofit test battery was used to determine change in physical fitness levels. Motor skill-related findings were recorded with BOT-2, Data on social adaptation was evaluated through in-depth interviews.Findings: In the experiental program, participants' stereotypical movements were reduced significantly. This significance is reported via percent of data points exceeding the median, percent of non overlapping, and percent of aall non overlapping data. Improved levels of physical fitness and motor skills were found. In addition, improvement in social adaptation levels were reported by interviewees.Results: Increases in motor development, social adaptation levels, physical fitness levels, and social adaptation skills were reported. There was decrease in the stereyotypical movements. No gender differences were found.Key Words: Autism Spectrum Disorders, Game Console Physical ActivityProgram Stereyotypical Movements, Physical Fitness, Social Adaptation Skills. 134

Bir Antrenman Diliminde Beceriye İlişkin Çalışmaların Öncelik Sıralamasının Performansa Etkisinin İncelenmesiÖğrencinin Adı: Hanife Kübra AKIN Danışman: Prof. Dr. Salih PINARAnabilim Dalı: Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Amaç: Bir antrenman diliminde beceriye ilişkin çalışmaların(sürat, çeviklik, denge, esneklik ve koordinasyon) öncelik sıralamasının performansa etkileri belirlenerek, testlerin antrenman öncesi veya sonrası yapıldığındaki farklılıklar belirlenerek, yorgunluğun sporcular üzerindeki etkileri görülecek, ayrıca devam eden antrenman süreçlerindeki gelişimleri incelenecektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Beşiktaş Jimnastik Kulübü U-16 takım sporcularından 20 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada sporcuların esnekliklerini ölçmek amacıyla Otur-Eriş Testi, çevikliklerini ölçmek amacıyla İlionis Testi, süratlerini ölçmek için 30 mt. Sürat Testi, denge ve koordinasyonlarını belirlemek içinse Flamingo Denge Testi ve Burpee Testleri uygulanmıştır. Ölçümlerden önce ısınma protokolü uygulanmıştır. Toplamda 4 test yapılmış, testler takımın tümüne ve 3 gün aralıkla, antrenman öncesinde ve sonrasında olacak şekilde toplamda 4 test uygulanmıştır.Bulgular: Çalışmada elde edilen sonuçlar arasındaki farklar SPSS 21 programı kullanılarak Eş Örneklem T Testi analizi ile 0,05 anlamlılık düzeyinde incelenmiş ve çeşitli bulgulara ulaşılmıştır. Alınan verilerden yapılan istatistiksel sonuçlar doğrultusunda sporcularda, yapılan antrenman dilimindeki çalışmaların öncelik sıralamasının performansa ve yorgunluk durumlarına etkisinin olduğu ayrıca yorgunluğun performans üzerinde etkisi olduğu gözlemlenmiştir.Anahtar sözcükler: Antrenman, Performans, Sürat, Çeviklik, Denge, Koordinasyon becerisi, Bilimsel test--------------------Examination of the Effect of Priority Sequencing of Exercises -Related to Skill- on Performance in a Training Period Student Name: Hanife Kübra AKIN, Advisor: Prof. Dr. Salih PINAR, Department of Physical Education and SportsPurpose: By determining the effects of priority sequencing of exercises -related to skill- (speed, agility, balance, flexibility and coordination) on performance in a training period, and determining the differences among the trainings performed before and after the training, the effects of fatigue on athletes will be seen, also their developments at on-going training processes will be examined. Materials and Methods: To the field study its 20 volunteer U-16 team players joined from a Turkish football team (Beşiktaş Jimnastik Kulübü). To measure their flexibilities the sit-reach test applied on them, to measure agility the Illinois test, to measure speed the 30 mt. speed test, as for to measure balance and coordination the standing long jump and Burpee tests applied on them. Before measurements an exercise protocol used. Totally 4 tests applied; the tests have been applied on overall team after an interval of three days as before training and after training. Findings: Differences between the results obtained from the study examined using SPSS 21 program with analysis of Sample T Test for a significance level of 0,05, and in this way have been reached to various findings. In the direction of statistical results receiving from obtained data it has been observed that the order of priority of exercises in applied traning period have effect on athletes’ performance and fatigue situations, also fatigue has effect on performance.Keywords: Training, Performance, Speed, Agility, Balance, Coordination skill, Scientific testsExamination of the Effect of Priority Sequencing of Exercises -Related to Skill- on Performance in a Training Period Student Name: Hanife Kübra AKIN, Advisor: Prof. Dr. Salih PINAR, Department of Physical Education and SportsPurpose: By determining the effects of priority sequencing of exercises -related to skill- (speed, agility, balance, flexibility and coordination) on performance in a training period, and determining the differences among the trainings performed before and after the training, the effects of fatigue on athletes will be seen, also their developments at on-going training processes will be examined. Materials and Methods: To the field study its 20 volunteer U-16 team players joined from a Turkish football team (Beşiktaş Jimnastik Kulübü). To measure their flexibilities the sit-reach test applied on them, to measure agility the Illinois test, to measure speed the 30 mt. speed test, as for to measure balance and coordination the standing long jump and Burpee tests applied on them. Before measurements an exercise protocol used. Totally 4 tests applied; the tests have been applied on overall team after an interval of three days as before training and after training. Findings: Differences between the results obtained from the study examined using SPSS 21 program with analysis of Sample T Test for a significance level of 0,05, and in this way have been reached to various findings. In the direction of statistical results receiving from obtained data it has been observed that the order of priority of exercises in applied traning period have effect on athletes’ performance and fatigue situations, also fatigue has effect on performance.Keywords: Training, Performance, Speed, Agility, Balance, Coordination skill, Scientific tests2. SUMMARYExamination of the Effect of Priority Sequencing of Exercises -Related to Skill- on Performance in a Training Period Student Name: Hanife Kübra AKIN, Advisor: Prof. Dr. Salih PINAR, Department of Physical Education and SportsPurpose: By determining the effects of priority sequencing of exercises -related to skill- (speed, agility, balance, flexibility and coordination) on performance in a training period, and determining the differences among the trainings performed before and after the training, the effects of fatigue on athletes will be seen, also their developments at on-going training processes will be examined. Materials and Methods: To the field study its 20 volunteer U-16 team players joined from a Turkish football team (Beşiktaş Jimnastik Kulübü). To measure their flexibilities the sit-reach test applied on them, to measure agility the Illinois test, to measure speed the 30 mt. speed test, as for to measure balance and coordination the standing long jump and Burpee tests applied on them. Before measurements an exercise protocol used. Totally 4 tests applied; the tests have been applied on overall team after an interval of three days as before training and after training. Findings: Differences between the results obtained from the study examined using SPSS 21 program with analysis of Sample T Test for a significance level of 0,05, and in this way have been reached to various findings. In the direction of statistical results receiving from obtained data it has been observed that the order of priority of exercises in applied traning period have effect on athletes’ performance and fatigue situations, also fatigue has effect on performance.Keywords: Training, Performance, Speed, Agility, Balance, Coordination skill, Scientific tests

ÖZETTürkiye’ deki 7-14 Yaş Futbol Oynayan Çocukların Fiziksel Performans ve Beden Kompozisyonu Norm ÇalışmasıAmaç: Bu çalışmada; Türkiye’ deki 7-14 yaş aralığındaki Futbol eğitimi alan çocukların bağıl yaş etkisine göre fiziksel performans ve beden kompozisyonu normlarının oluşturulması ve incelenmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma; 7 yaşında 525 çocuk, 8 yaşında 786 çocuk, 9 yaşında 972 çocuk, 10 yaşında 1111 çocuk, 11 yaşında 1108 çocuk, 12 yaşında 940 çocuk, 13 yaşında 716 çocuk ve 14 yaşında 414 çocuk olmak üzere toplam 6572 futbol okulu çocuğu ile gerçekleştirilmiştir. Çocukların 10,20 ve 30m. Sürat, çeviklik, durarak uzun atlama, dayanıklılık ve Beden Yağ yüzdesi ölçümleri alınmıştır. Ölçümler çocukların yaş ile bağıl yaş aralıklarına göre karşılaştırılmış ve normlar oluşturulmuştur.Çalışmanın istatistiksel analizinde SPSS 21,0 paket programı kullanılmış, grup içi ortalama ve standart sapma değerleri incelenmiştir. Gruplar arası karşılaştırmalar için One Way Anova yöntemi kullanılmış. 0,05 ve 0,01 düzeylerinde anlamlılık araştırılmıştır. Yaş ve bağıl yaşa göre yüzdelik dilimler tablo ve grafiklere dönüştürülmüştür.Bulgular: Bağıl yaş etkisi, Boy uzunluğu, beden ağırlığı, patlayıcı kuvvet, çabukluk ve sürat parametrelerini ileri düzeyde etkilediği, BKI, Yağ% ve dayanıklılık parametrelerini daha az etkilediği söylenebilir.Parametrelerin yaş içi karşılaştırmalarında genellikle; 1. ve 2. Çeyrek yaşların 3. ve 4. Çeyrek yaşlar ile farklı olduğu, 1. Çeyreğin 2. Çeyrek ile ve 3. Çeyreğin 4. Çeyrek ile benzer oldukları görülmektedir.Sonuçlar: Çalışmamızın, altyapılarda çocuklara fiziksel performans değerlendirmeleri yapılırken, bağıl yaş etkisini azaltacağı düşüncesindeyiz.SUMMARYA Norm Study: Body Composition and Physical Performance of 7-14-Year-Old Children Playing Football in TurkeyMustafa Şahin, Adviser: Prof. Dr. Salih Pınar, Department of Physical Education and SportsPurpose: In this study, it is aimed to establish and examine the physical performance and body composition norms of children in football education in Turkey between 7-14 years old, according to the relative age effect.Metarials and Methods: The study was conducted with a total of 6572 children in football education; of which 525 children are 7 years old, 786 children are 8 years old, 972 children are 9 years old, 1111 children are 10 years old, 1108 children are 11 years old, 940 children are 12 years old, 716 children are 13 years old and 414 children are 14 years old. The speed, agility, standing long jump, endurance and body fat percentage measurements were taken at 10, 20 and 30 m. Measures were compared according to age and relative age ranges of children and norms were establishedIn the statistical analysis of the study, SPSS 21.0 package program was used and the mean and standard deviation values within the group were examined. One Way Anova method was used for inter-group comparisons. Significance were investigated at 0.05 and 0.01 levels. Percentages by age and relative age were converted into tables and graphs.Findings: It can be said that the relative age effect affects, height length, body weight, explosive strength, fastness and speed parameters in an advanced level, whereas affecting BMI, Fat% and endurance parameters less.In the intra-age comparisons of parameters, generally, it is seen that 1st and 2nd quarter ages are different from 3rd and 4th quarter ages, and 1st quarter is similar to the 2nd quarter, and 3rd quarter is similar to 4th quarter. Results: We think that our study will diminish the relative age effect when physical performance assessments are made on children in substructures.

ÖZETGenç Tenis Oyuncularının Tekler Tenis Turnuvası Süresince Kas Hasarı, Toparlanma ve Performans Parametrelerinin İncelenmesiÖğrencinin Adı-soyadı: Nahit Baylan, Danışman: Prof. Dr. Salih Pınar, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim DalıAmaç: Bu çalışmanın amacı, tekler turnuva süresince kas hasarı ve performans parametreleri ile birleşik toparlanma metotlarının bu parametreler üzerine etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Dört günlük bir tenis turnuvasına 15 elit tenis oyuncusu katılmıştır (deney n=7, kontrol n=8). Kas hasarının dolaylı ölçümü için turnuva öncesi, sonrası ve turnuvadan 48 saat sonra kan örnekleri alınarak kreatin kinaz (KK), laktat dehidrojenaz (LDH) ve C reaktif protein (CRP) değerleri incelenmiştir. Gecikmiş kas ağrısı (GKA) likert tarzı skala kullanılarak ölçülmüştür. Her maç öncesinde ve sonrasında hız, t testi ile çeviklik, pençe kuvveti, dikey sıçrama, çoklu sıçrama ve servis atışı ölçümleri yapılmıştır. Deney grubuna her maç sonrasında birleşik toparlanma metodu uygulanmıştır. İstatistiksel analizde, tekrarlayan ölçümlerde Anova ve t test uygulanmıştır.Bulgular ve Sonuç: Turnuva süresince KK, GKA ve LDH değerlerinde artış görülürken (p

ÖZETAmaç: Son yıllarda fonksiyonel antrenman çalışmaları sağlık alanı ve yaşlı popülasyonunda önem kazanmakla birlikte çocuklarda spor performansına yönelik çalışmaların olmaması dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı, fonksiyonel antrenman modelinin çocuklarda sportif performans üzerine olan etkisini araştırmaktır. Yöntem: Araştırmaya Lateralizasyon testi ile %80 ve üzeri baskın tarafa sahip olan ve fonksiyonel hareket değerlendirmesi (FMS) puanı %75 ve altında çıkan 28 çocuk tenisçi (yaş: 9.6±0.7, boy: 134.1± 6.8, ağılık: 31.3±4.1, spor yaşı: 3.1±1.1) katılmıştır. Bunlardan 10 kişi fonksiyonel antrenman gurubuna (FAG), 10 kişi geleneksel antrenman grubuna (GAG) ve 8 kişi de kontrol grubuna (KG) dahil edilmiştir. Araştırmada sekiz hafta süresince, haftanın ardışık olmayan 3 günü antrenman yapılmıştır. KG uygulaması tüm katılımcılar tarafından uygulanırken, ilave olarak FAG fonksiyonel antrenman modelini, GAG geleneksel antrenman modelini uygulamıştır. Antrenman programı öncesi, 4. ve 8. hafta sonunda esneklik, dikey sıçrama, sürat, çeviklik, denge ve FMS testleri yapılmıştır. Bulgular: Verilere göre KG ile GAG ve FAG arasında sezon başı performans ölçümlerinde fark bulunmazken (p>0.05), sezon ortası ve sezon sonu ölçümlerinde fark bulunmuştur (p0.05). GAG’ nda FMS puanında düşüş (p0.05). FAG’ da tüm parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme görülmüştür (p≤0.001). Sonuç: Bulgular incelendiğinde fonksiyonel antrenman modelinin geleneksel antrenman modeline göre sportif performansı arttırması açısından daha etkili bir antrenman modeli olduğu gözükmektedir. Anahtar Kelimeler: FMS; Fonksiyonel antrenman; Sportif performans; TenisSUMMARYFunctional Training Approach On Children Tennis PlayersPurpose: In recent years studies on functional training have gottan importance in elderly population and health area but lack of research in children on athletic performance is remarkable. Purpose of this study is to investigate the effects of functional training model on athletic performance on children. Methods: This study included 28 children tennis players (mean age: 9.6±0.7, height: 134.1±6.8, weight: 31.3±4.1, fitness age: 3.1±1.1) who have 80% or more dominant side on lateralization test and functional movement screening (FMS) score below 75%. 10 subjects included in functional training group (FTG), 10 subjects added in the traditional training group (TTG), and 8 subjects included in the control group (CG ). Training program was three non-consecutive days in a week, during eight weeks. CG application implemented by all participants. FTG has applied functional training model and TTG has applied traditional training model additionally. Flexibility, vertical jump, speed, agility, balance and FMS tests were conducted before the training program, at the end of week four and week eight. Results: According to the data there were no difference in performance measurements between CG, TTG and FTG before season, (p> 0.05) but the difference in mid-season and end of season was significant (p 0.05). In TTG, FMS score significantly decreased (p 0.05). In FTG all parameters improved and differences were statistically significant (p ≤ 0.001). Conclusion: When the results are analysed, functional training model appears to be a more effective work out then a model based on the traditional training in terms of increasing athletic performance.Key Words: Athletic performance; FMS; Functional training; Tennis

ÖZETBu çalışmanın amacı, farklı tür egzersiz yaklaşımlarının yaşlanmayı geciktirici etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesidir.Çalışmaya yaşları 60-74 arası olan fiziksel olarak aktif yaşamına normal devam etmekle birlikte düzenli olarak bir spor antrenman programına devam etmeyen 39 sağlıklı birey gönüllü olarak katıldı.Katılımcılar vücut kitle indekslerine göre (VKİ) karşılıklı olarak dengelendi ve rastgele yöntemle Kara Egzersiz Grubu (KEG, n=15), Su Egzersiz Grubu (SEG, n=11) ve Kontrol Grubu (KG, n=13) olmak üzere üç gruba ayrıldı.Her iki deney grubu özel dizayn edilmiş derin duyu ekipman destekli 12 haftalık kara ve suda yapılan egzersiz programına katıldılar (haftada üç gün, günde 60 dk). Kontrol grubu üyeleri bu süreçte hayatlarına gözetim altında devam ettiler. Antrenman şiddeti algılanan zorluk derecesine (AZD) göre belirlendi. Denge, kuvvet, esneklik, biyokimyasal kemik döngüsü göstergeleri ve vücut kompozisyonu gibi parametrelerinin her iki grup üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesine yönelik ölçümler çalışmanın başlangıcında ve 12. haftanın sonunda yapıldı. Antrenman programının bağımlı değişkenler üzerindeki etkilerini değerlendirmek için Eşleştirilmiş Örneklem T- Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi kullanıldı.Vücut ağırlığı, VKİ ve bazal metabolik orandaki anlamlı artışlar KG’de gözlenirken, osteocalsin KEG’ de anlamlı olarak artmış, KG’ de ise anlamlı olarak azalmıştır (p

ÖZETKASSAL DAYANIKLILIK ANTRENMANINDA YENİ BİR YAKLAŞIM: YORGUNLUKTA KUVVET ÜRETME MODELİFatih KAYABu çalışmada, kassal dayanıklılık antrenmanında yorulan kaslar üzerine elektriksel uyarım verilmesi ile kasların yorgunlukta kuvvet üretebilme yeteneği araştırılmıştır. Çalışmaya, yaşları 20-25 arasında fiziksel olarak aktif olmakla birlikte düzenli olarak bir spor antrenman programına devam etmeyen 20 sağlıklı erkek öğrenci gönüllü olarak katıldı. Katılımcılar kuvvet değerlerine göre karşılıklı olarak dengelendi ve yansız atama yolu ile deney (n=9) ve kontrol (n=11) grubuna ayrıldı. Her iki antrenman grubu sekiz haftalık kassal dayanıklılık antrenmanına katıldılar (haftada üç gün, günde üç set). Deney grubu üyeleri yorulan kaslarına yönelik yüksek frekans (50 Hz) elektriksel uyarım kullanırken, kontrol grubu pasif dinlenimde kaldı. Bağımlı değişkenlere ilişkin ölçümler çalışmanın başlangıcında, 4. haftanın ve 8. haftanın sonunda yapıldı. Antrenman programının bağımlı değişkenler üzerindeki etkilerini değerlendirmek için Mixed between-within subjects ANOVA kullanıldı. Üç farklı zaman noktasında her iki grupta yorgunluk öncesi ve sonrası elde edilen ortalama TorkT skorlarındaki değişimlerin benzer olduğu (p>.05), kassal dayanıklılığın 4. haftadan itibaren deney grubunda anlamlı bir şekilde geliştiği (p.05). It was observed that this improvement was not significant in control group. Not even one was significantly superior to the other but it might be said that application of electrical stimulation on fatigued muscle might have some benefits for athletes who need a force after exhausted exercise. In this respect, after four weeks of training improvement in performance variable in experimental group was very spectacular. Key words: electrical muscle stimulation, muscular endurance, muscular strength

ÖZETBasketbolda oyunun doğası gereği sıçramalı hareketler çok önemli bir yer kazanmaktadır. Yapılan son araştırmalar sıçramalar üzerinde yoğunlaşmıştır. Bununla birlikte sıçrama çalışmalarının modern pliometrik çalışmalar ile birleştirilmesi önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı elit basketbolcularda klasik antrenmana eklenen modern pliometrik çalışmaların salt klasik basketbol antrenmanına karşı etkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya yaş ortalaması 24 ve üzeri 19 profesyonel basketbolcu katılmıştır. Sporcular ratgele seçim yöntemi ile iki ayrı gruba ayrılmıştır: grup 1: deney grubu-modern pliometrik antrenman grubu (n=10), grup 2: kontrol grubu-klasik basketbol antrenman grubu (n=9). Sporcular toplam beş aylık (haftada 2 modern pliometrik çalışma) antrenman programına tabi tutulmuştur. İki grup ta her bir aylık programı tamamlandığında 20m. sprint, dururak uzun atlama, dikey sıçrama ve adım alarak dikey sıçrama testlerine tabi tutulmuştur. İstatistiksel analizler için SPSS for Windows paket programı kullanılmıştır. Tanımlayıcı istatistik olarak aritmetik ortalama ve standart sapma teknikleri kullanılmıştır. Yorumlayıcı istatistik için ise tekrarlı ölçümler varyans analizi tekniği kullanılmıştır (repeated measures ANOVA 2x5). Araştırmamızda elde ettiğimiz sonuçlar, pliometrik çalışmalarla birleştirilen basketbol antrenmanının bağımlı değişkenlerimizin tamamı üzerinde olumlu etkiler yaptığını ve bu etkilerin özellikle 20 m. sprint performansı ve adım alarak dikey sıçrama değerlerinde ortaya çıktığını göstermiştir (p

ÖZET10–13 YAŞ ÇOCUKLARDA, SOSYO-EKONOMİK YAPININ FİZİKSEL AKTİVİTE VE FİZİKSEL UYGUNLUK DÜZEYİNE ETKİSİBu çalışmadaki amacımız; Sosyo-ekonomik düzeyin fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeyi üzerine etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 10-13 yaşları 57 erkek, 56 kız toplam 113 ilköğretim öğrencisi katılmıştır. Çocukların Fiziksel Aktivite Düzeyleri (FAD) Bouchard'ın FAD kaydı anketi kullanılarak tespit edilmiştir. Anket sonucuna göre FAD puanları, günlük kalori harcaması(kcal) ve bazal metabolik oranları belirlenmiştir. Fiziksel Uygunluk Düzeyleri (FUD) ise Eurofit test bataryası kullanılarak tespit edilmiştir. Sosyo-ekonomik düzeyleri anket formu kullanılarak belirlenmiştir. Bu belirlemede gelir düzeyi esas alınmış ve katılımcılar asgari ücret, orta düzey gelir ve yüksek gelir gurubu olarak sınıflandırılmıştır. Sosyo-ekonomik düzey grupları ile fiziksel uygunluk ve fiziksel aktivite parametreleri arasındaki farklılıklar varyasn analizi ve bağımsız grup T testi ile hesaplanmıştır. Boy uzunluğu sonuçlarına göre; gelir düzeyi gruplarının boy uzunlukları arasında anlamlı farklılıklar (P

Son araştırmalar aerobik ve kuvvet antrenman kombinasyonunun vücut yağ yakımı üzerindeki etkilere yoğunlaşmıştır. Bununla birlikte, uygulamada hangi yöntemin öncelikli olarak ele alınacağı önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı önce aerobik sonra kuvvet antrenman programı ile önce kuvvet daha sonra aerobik antrenman programının vücut kompozisyonları ve yağsız vücut kütlesi üzerindeki etkilerini karşılaştırmak ve hangi yöntemin daha efektif olduğunu araştırmaktır.Çalışmaya yaş ortalaması 30 ve üzerindeki 30 gönüllü sedanter bayan katılmıştır. Katılımcılar rasgele yöntemle 15’er kişilik iki gruba ayrılmıştır (grup 1: kuvvet + aerobik antrenmanı, grup 2: aerobik + kuvvet antrenmanı).Haftalık (haftada üç oturum ve her oturum 60-65 dk.) antrenman programına dahil edildiler. Bir grup aerobik egzersiz öncesi kuvvet antrenmanı ile egzersiz programlarına başlarken (grup 1), diğer grup egzersiz programlarına kuvvet antrenmanı öncesi aerobik egzersizle başlamıştır (grup 2).Katılımcıların dinlenik kalp atım oranı, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, vücut yağ yüzdesi, vücut yağ kilosu, yağsız vücut kütlesi, bel/kalça oranı, sağ kol/sol kol, sağ uyluk/sol uyluk, sağ kalf/sol kalf değerleri analiz edilmiştir. Bağımlı değişkenlere ait ölçümler çalışmanın başlangıcında, 6. Haftada, 12. haftada ve çalışmanın sonunda yapılmıştır.Çalışmada, tekrarlı ölçümlerdeki farklılıkları analiz etmek için tekrarlı ölçümler varyans analizi kullanılmıştır (repeated measures ANOVA).Sonuçlar, her iki antrenman yönteminin bağımlı değişkenlerimizin tamamı üzerinde etkili olduğunu (p0.05). Bir başka deyişle her iki yöntemin de farklı sırada uygulanışı, birini diğerine üstün kılmamakla birlikte, yaptıkları etkilerin ortalamaları açısından, önce kuvvet antrenmanı sonra aerobik antrenmanı yapanlardaki değerlerde daha fazla etkileşimler olduğu görülmüştür.Sonuçlar derinlemesine tartışılıp yorumlanmıştır. ABSTRACTTHE EFFECTS OF THE PRİORİTY IN THE AEROBIC TRAINING AND STRENGTH TRAINING COMBİNATİON FOR BURNING FAT IN A WORKOUTRecently researches have been focusing on effects of aerobic training and strength training combination for burning fat. However, choosing which method is the priority is becoming more and more important.The purpose of this study is to compare the effects of aerobic plus strength training or strength plus aerobic training programs on body compositions and fat burning, then search which method is more effective.Subjects of the study composed of 30 voluntary sedentary females mean age 30 and older. The subjects were randomly separated into two groups and each group was composed of 15 voluntary sedentary females (we called this group, as group 1, strength training plus aerobic training and we called the other group, as group 2, aerobic training plus strength training).The subjects performed a training programme totaling 18 weeks with three sessions per week and each session lasted 60 – 65 minutes. One group started their exercise programme with strength training before aerobic training (group 1) while the other group started their exercise programme with aerobic training before strength training (group 2).We analyzed that in resting heart rate, body weight, BMI, body fat percent, body fat weight, lean body mass, waist and hip ratios, femure, calf and bicep measurements of the subjects. Measurements refer to dependent variables were conducted at the start of the intervention, the 6th week, the 12th week, and in the end of the intervention.In this study, we used the repetitive measurements variance analysis method which is used to analyze the differences in the repetitive measurements (repeated measures ANOVA).The results indicated that there was a significant effect on all dependent variables of both training methods (p

Son araştırmalar aerobik ve kuvvet antrenman kombinasyonunun vücut yağ yakımı üzerindeki etkilere yoğunlaşmıştır. Bununla birlikte, uygulamada hangi yöntemin öncelikli olarak ele alınacağı önem kazanmaktadır.Bu çalışmanın amacı önce aerobik sonra kuvvet antrenman programı ile önce kuvvet daha sonra aerobik antrenman programının vücut kompozisyonları ve yağsız vücut kütlesi üzerindeki etkilerini karşılaştırmak ve hangi yöntemin daha efektif olduğunu araştırmaktır.Çalışmaya yaş ortalaması 30 ve üzerindeki 30 gönüllü sedanter bayan katılmıştır. Katılımcılar rasgele yöntemle 15'er kişilik iki gruba ayrılmıştır (grup 1: kuvvet + aerobik antrenmanı, grup 2: aerobik + kuvvet antrenmanı).Katılımcılar toplam 18 haftalık (haftada üç oturum ve her oturum 60-65 dk.) antrenman programına dahil edildiler. Bir grup aerobik egzersiz öncesi kuvvet antrenmanı ile egzersiz programlarına başlarken (grup 1), diğer grup egzersiz programlarına kuvvet antrenmanı öncesi aerobik egzersizle başlamıştır (grup 2).Katılımcıların dinlenik kalp atım oranı, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, vücut yağ yüzdesi, vücut yağ kilosu, yağsız vücut kütlesi, bel/kalça oranı, sağ kol/sol kol, sağ uyluk/sol uyluk, sağ kalf/sol kalf değerleri analiz edilmiştir. Bağımlı değişkenlere ait ölçümler çalışmanın başlangıcında, 6. Haftada, 12. haftada ve çalışmanın sonunda yapılmıştır.Çalışmada, tekrarlı ölçümlerdeki farklılıkları analiz etmek için tekrarlı ölçümler varyans analizi kullanılmıştır (repeated measures ANOVA).Sonuçlar, her iki antrenman yönteminin bağımlı değişkenlerimizin tamamı üzerinde etkili olduğunu (p0.05). Bir başka deyişle her iki yöntemin de farklı sırada uygulanışı, birini diğerine üstün kılmamakla birlikte, yaptıkları etkilerin ortalamaları açısından, önce kuvvet antrenmanı sonra aerobik antrenmanı yapanlardaki değerlerde daha fazla etkileşimler olduğu görülmüştür.Sonuçlar derinlemesine tartışılıp yorumlanmıştır.Anahtar sözcükler: kuvvet antrenmanı, aerobik antrenman, vücut kompozisyonu, yağsız vücut kütlesi Recently researches have been focusing on effects of aerobic training and strength training combination for burning fat. However, choosing which method is the priority is becoming more and more important.The purpose of this study is to compare the effects of aerobic plus strength training or strength plus aerobic training programs on body compositions and fat burning, then search which method is more effective.Subjects of the study composed of 30 voluntary sedentary females mean age 30 and older. The subjects were randomly separated into two groups and each group was composed of 15 voluntary sedentary females (we called this group, as group 1, strength training plus aerobic training and we called the other group, as group 2, aerobic training plus strength training).The subjects performed a training programme totaling 18 weeks with three sessions per week and each session lasted 60 ? 65 minutes. One group started their exercise programme with strength training before aerobic training (group 1) while the other group started their exercise programme with aerobic training before strength training (group 2).We analyzed that in resting heart rate, body weight, BMI, body fat percent, body fat weight, lean body mass, waist and hip ratios, femure, calf and bicep measurements of the subjects. Measurements refer to dependent variables were conducted at the start of the intervention, the 6th week, the 12th week, and in the end of the intervention.In this study, we used the repetitive measurements variance analysis method which is used to analyze the differences in the repetitive measurements (repeated measures ANOVA).The results indicated that there was a significant effect on all dependent variables of both training methods (p

VÖZET( BALEDE EKSTRA ÇALIŞMA PROGRAMLARI )Bale bir sanat dalıdır. Fakat bale sanatçısı vücuduyla çalıştığındandolayı aynı zamanda iyi bir sporcu da sayılabilir. Baleye bu iki penceredende bakabilmek gerekir. ?DANS ve SPOR?. Bu düşünce; spor alanındakideğişim ve gelişimleri takip etmenin, balenin de gelişimi adına doğru bir adımolacağı görüşünü doğurmaktadır. Bu gelişmeler çerçevesinde, baleye yararsağlayabilecek tarafların ortaya çıkarılması, daha iyi sıçramanın, daha iyiesnekliğin ve patlayıcı kuvvetin sağlanmasında dansçılara büyük rahatlıklargetirecektir. Baleye artistik beceri yönünden yakın bir spor dalı olancimnastiğin ve çalışma sistemleri açısından baleye fayda sağlayabileceğinidüşündüğümüz diğer pek çok spor türünün çalışma sistemlerininincelenmesinin, bale adına doğru bir yaklaşım olacağı kanısındayız.Ekstra esneklik (stretching), kontrol ve kuvvet egzersizleri Dünya' daolduğu gibi artık Türkiye'de de spor hekimlerince üzerinde yoğun bir şekildeçalışılan ve giderek önem kazanan destek programları haline gelmiştir.Yapılan geniş incelemeler ve deneyler sonucunda, dansçıların ve sporcularındaha üstün, daha başarılı olabilmeleri ve yüksek performansa ulaşabilmeleriadına ekstra çalışma programları geliştirilmiştir.Evrensel olan klasik balede, performansı zirveye taşımak içingelişmeleri spor alanında da takip etmek, evrensel kapasitenin daha dayukarılara taşınmasını sağlayacaktır.ANAHTAR KELİMELER: Esneklik, Kuvvet, Spor, Bale, Ekstra ÇalışmaProgramları, Yüksek Performans VISUMMARY( EXTRA WORKING TECHNIQUES FOR BALLET )Ballet is a form of Art. A ballet artist is also a sportsperson since balletinvolves using and training the body. Ballet should be looked into from bothof these angles.The two combination that ballet inherits shows us that using andlearning the new techniques used in various sports will be beneficial forballet. Analyzing the new techniques used in sports will give an idea on whichof these techniques can improve jumping, give more flexibility, increasephysical fitness and stamina which will ease ballet activities. All this shows usthat the extra flexibility, high stamina and the extra physical fitness thatrhythmic gymnastics provides should not be overlooked when practicingballet.Also extra stretching, control and physical fitness have becomeimportant supporting exercises that sports doctors work on in Turkey. Newworking programs have been developed after various tests and hard work inorder to increase a sportspersons performance.Following up the improving techniques in the sports field and adaptingthem in the right places will be highly beneficial for ballet globally.KEY WORDS: Stretching, Physical Fitness, Sports, Ballet, AdditionalExercise Programs, High Performance 62

ÖZETHAVA HARP OKULU’NDA ÖĞRENİM GÖRMEKTE OLAN SAVAŞ PİLOTU ADAYLARININ BASİT REAKSİYON, SEÇİMLİ REAKSİYON VE AYIRT EDİCİ REAKSİYON ZAMANLARININ ÖLÇME VE DEĞERLENDİRİLMESİ YÖNTEM ÇALIŞMASI Bu çalışma, Hava Harp Okulu Komutanlığı’nda öğrenim görmekte olan savaş pilotu adaylarının basit reaksiyon, seçimli reaksiyon, ayırt edici reaksiyon ve işitsel reaksiyon zamanlarının ölçülmesi ile ilgili bir yöntem ortaya koymak üzere yapılmıştır. Araştırmada kullanılan ölçüm cihazı (Academy Reaction Timer) araştırmacı tarafından tasarlanıp üretilmiş olup, gerekli bilgisayar yazılımı da yine araştırmacıya aittir. Araştırma, Hava Harp Okulu’nda öğrenim gören öğrencilerden gönüllü olarak katılmak isteyen grup ile (n=555) yapılmıştır. Veriler, test için dizayn edilmiş olan özel bir odada yapılan ölçümler ile toplanmıştır.Araştırma betimsel modele dayanmaktadır. Elde edilen veriler SPSS 14.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. Sınıf, spor yapma ve kaynak liseye göre reaksiyon zamanlarının aritmetik ortalamaları, standart sapmaları ve en büyük, en küçük değerleri hesaplanmıştır. Gruplar arası farklılığı bulmak için bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. İstatistiksel olarak anlamlılık derecesi p

1. ÖZET Bu araştırmanın amacı, Askeri Lisede Okuyarak Kara Harp Okuluna (KHO) gelen öğrencilerle, Diğer Liselerden mezun olarak Kara harp Okuluna gelen 1 sınıf Askeri öğrencilerin motorsal özellikleri ve Fiziksel aktivite düzeylerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmaya, KHO' da Okuyan 1. sınıf öğrencilerinden 20 şer kişilik sedanter iki grup toplam 40 Askeri öğrenci katılmışta. Ölçümler KHO Spor tesisleri ve KHO 30 Yataklı Özel Revir Laboratuarında yapılmıştır. Çalışmada deneklerin; yaş, boy ve kilo, Motorik testlerden; Squat sıçrama (SS), Aktif sıçrama (AS), 15sn çoklu sıçrama, MaxV02, Esneklik testi (otur-uzan), 10m. Sprint, 3 Om. Sprint testleri, Kan Parametrelerinden; Kolesterol (CHOL), Trigliserit (TG), Düşük dansiteli lipoprotein (LDL), Yüksek danisiteli lipoprotein(HDL), Hemoglobin(Hgb) ve Hemotokrit testleri( Hct), Vücut yağ yüzdeleri (VYY), yağsız vücut kitleleri (YVK), somatotip' leri, vücut kitle indeksi (VKİ) ölçümleri, Günlük enerji tüketimleri(GET), bazal metabolizma oranlan (BMO) ve Fiziksel aktivite düzeyleri( FAD) ölçülmüştür. Çalışmaya katılan deneklerin yaş, boy ve vücut ağırlıkları ortalamaları; ASLKÖ' in yaş ortalamaları 19,05 ± 0.82 yıl, SVLKÖ' in yaş ortalamaları 19,05 ± 0.51 yıl olarak ölçülmüştür. ASLKÖ' in boy uzunlukları değerleri ortalaması 174,4 ± 6.06 cm, SVLKÖ' in boy uzunlukları değerleri ortalaması 175,27±5,34 cm olarak ölçülmüştür. ASLKÖ' in Vücut ağırlıkları ortalamaları 65,91 ± 4,16 kg., SVLKÖ' in Vücut ağırlıkları ortalamaları 68,89 ± 6,45 kg. olarak ölçülmüştür. ASLKÖ' le, SVLKÖ' e yapılan testlerden, Yaş, Boy, VA, SS, AS, 15sn.ÇS, 10m. Sprint, 30m. Sprint, CHOL, TG, HDL,VYY, YVK, Somatotip, VKİ, GET ve FAD parametreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0, 05). MaxVo2, Esneklik, LDL, HGB, HCT ve BMO parametrelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p0, 05). However, with respect to MaxVo2, Flexibility, LDL, HGB, HCT and BMR significant differences have been recorded (p

ÖZET Bu çalışmanın amacı; ilave eksantrik yüklenmelerin maksimal göğüs pres kuvveti üzerine olan etkisinin, daha sonraki konsantrik yüklenme üzerindeki etkilerini ölçmektir. Bu ilave eksantrik yükleme incelemesi tam donanımlı bir spor merkezin de yapıldı. Çalışmamıza gönüllü olarak katılan toplam 46 denek; bu spor merkezine üye olan ve yapılan bu araştırmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden sporculardan oluşmaktadır.Çalışmaya katılan denekler; 20-30 yaş grubu arasıda, benzer boy ve ağırlık ortalamasına sahip, daha önce serbest ağırlık ekipmanları ile en az 6 aylık bir antrenman süreci geçirmiş homojen bir gruptan oluşmaktadır. İlave eksantrik yüklenme, uygulama kolaylığı bakımından göğüs pres hareketi üzerinde uygulandı. Göğüs pres hareketinde yapılan bu ilave eksantrik yüklemenin kasın eksantrik kasılması sırasında maksimal kuvveti kalıcı ve belirgin olarak arttıracağı öne sürülmektedir. İlave eksantrik yüklenme çalışması için 20 günlük bir program hazırlandı. Toplam 46 denek, tesadüfi olarak denek ve kontrol grubu olmak üzere 2 gruba ayrıldı. 20 günlük bu programının 14. gününde, denek grubunun ilave kanca aleti kullanarak yapmış olduğu maksimal göğüs pres kuvvet sonuçları ile ilave kanca aleti kullanmadan çalışan kontrol grubunun maksimal göğüs pres kuvvet sonuçları karşılaştırılmış ve ortalamalar arasındaki farklılığın anlamlılığını ortaya koymak için paired t testi kullanılmıştır (p

Bu araştırma kompleks cimnastik becerilerinin öğretiminde uygulanan geleneksel öğretim yöntemleri ile ritm ile öğretim yöntemlerinin, motorik özellikler ve beceri öğrenimi üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, daha önce cimnastik branşı ve müzikle ilgili deneyimleri olmayan, yaşlan onsekiz ile yirmi altı (21, 3± 2,1 yaş / yıl) arasında değişen 13'ü deney grubu (21,5 ± 2,3 yaş /yıl) ve 12' si kontrol (21,0 ±1,7 yaş /yıl) grubu olmak üzere toplam 25 erkek öğrenci araştırma kapsamına alınmıştır. Her iki gruba, sekiz haftalık süre içerisinde, haftada üç gün ve günde bir buçuk saat olmak üzere bir ders programı uygulamıştır. Grupların ders içerikleri aynı, ancak ders işleme yöntemleri farklı olmuştur. Her iki grubun ön test ve son test ölçümleri arasında gelişim farkı olup olmadığı parametrik olmayan Wilcoxon testi ile test edilmiştir. Grupların ön test ve son test ölçümlerinin karşılaştırılmasında parametrik olmayan Mann- Whitney-U testi kullanılmıştır. Bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişkiler, Pearson korelasyon katsayısı formülasyonuna göre incelenmiştir. Sonuç olarak, zorunlu seri hareketleri ve seri ritmi teknik değerlendirme puanları arasındaki fark incelendiğinde; deney grubunun ön ve son testler arasındaki puan farkında (p