Search

OBJECTIVES: Early childhood is a crucial phase for motor development in which differences between children can manifest. These differences might be related to factors in ecosystems in which children are raised, of which little is currently known. The current study's purpose was to explore which modifiable factors in children's ecosystems are associated with the odds for low versus higher motor competence (MC) in 4- to 6-year-old children.DESIGN: A cross-sectional study design was conducted to investigate which modifiable social and physical factors in the home environment and direct living environment were associated with differences in MC.METHODS: Children's MC was measured through the Athletic Skills Track in 612 4- to 6-year-olds, from 10 primary schools in Eindhoven, the Netherlands. Parenting practices, characteristics of the home environment, and perceptions of the direct living environment were assessed through parental questionnaires. Hierarchical logistic regression analyses were conducted to evaluate factors associated with low MC in children.RESULTS: The presence of a garden at home and higher perceived sports facilities in the direct living environment decreased the likelihood of children being classified as low MC. Moreover, stronger parental active transportation routines and more discouraging physical activity parenting practices resulted in lower odds of low MC. In addition, girls were more at risk for low MC.CONCLUSIONS: Characteristics of the social and physical home environment and direct living environment were associated with MC disparities during early childhood. Both parenting practices and parental physical activity-involved behaviours are relevant modifiable factors related to differences in children's MC.

De gemeente Utrecht is sinds de invoering van de Jeugdwet in 2015 verantwoordelijk voor alle hulp en ondersteuning aan de Utrechtse jeugd. Het doel hiervan is een inhoudelijke vernieuwing van de jeugdhulp. Een belangrijk uitgangspunt voor de gemeente Utrecht is daarbij ‘normaliseren en uitgaan van de mogelijkheden’. In de praktijk bleek het begrip normaliseren echter complex te zijn, en niet iedereen had er eenzelfde beeld bij. Daarnaast heeft het woord soms een negatieve lading, bijvoorbeeld als het mensen doet denken aan problemen niet serieus nemen. Dit bemoeilijkte het gesprek over normaliseren en wat daarvoor nodig en gewenst is. In de Kenniswerkplaats Jeugd Utrecht Stad (KJUS) werken mensen vanuit allerlei verschillende perspectieven, zoals jongeren, ouders, professionals die met jongeren werken, beleidsmedewerkers, onderzoekers en opleidingsprofessionals, samen om zorg en ondersteuning voor jongeren en gezinnen in de stad Utrecht te verbeteren. De kern hierbij is dat gebruik wordt gemaakt van verschillende kennisbronnen: kennis vanuit onderzoek, professionele kennis en ervaringskennis. De gemeente Utrecht heeft daarom de KJUS gevraagd om samen met betrokkenen vanuit verschillende perspectieven de belangrijkste aspecten van normaliseren in kaart te brengen.

De gemeente Utrecht is sinds de invoering van de Jeugdwet in 2015 verantwoordelijk voor alle hulp en ondersteuning aan de Utrechtse jeugd. Het doel hiervan is een inhoudelijke vernieuwing van de jeugdhulp. Een belangrijk uitgangspunt voor de gemeente Utrecht is daarbij ‘normaliseren en uitgaan van de mogelijkheden’. In de praktijk bleek het begrip normaliseren echter complex te zijn, en niet iedereen had er eenzelfde beeld bij. Daarnaast heeft het woord soms een negatieve lading, bijvoorbeeld als het mensen doet denken aan problemen niet serieus nemen. Dit bemoeilijkte het gesprek over normaliseren en wat daarvoor nodig en gewenst is. In de Kenniswerkplaats Jeugd Utrecht Stad (KJUS) werken mensen vanuit allerlei verschillende perspectieven, zoals jongeren, ouders, professionals die met jongeren werken, beleidsmedewerkers, onderzoekers en opleidingsprofessionals, samen om zorg en ondersteuning voor jongeren en gezinnen in de stad Utrecht te verbeteren. De kern hierbij is dat gebruik wordt gemaakt van verschillende kennisbronnen: kennis vanuit onderzoek, professionele kennis en ervaringskennis. De gemeente Utrecht heeft daarom de KJUS gevraagd om samen met betrokkenen vanuit verschillende perspectieven de belangrijkste aspecten van normaliseren in kaart te brengen.

Je hebt bij het lezen van de titel van dit artikel hopelijk je vraagtekens gezet. Je weet dat niet alle jongens slimmer zijn dan alle meisjes. Het is geen algemene waarheid. Toch heeft het je aandacht gegrepen, want je bent immers dit artikel aan het lezen. Dat was waarschijnlijk ook de gedachte van de auteurs van het boek Jongens zijn slimmer dan meisjes. Een controversiële titel die maakt dat mensen hun boek willen lezen.

Je hebt bij het lezen van de titel van dit artikel hopelijk je vraagtekens gezet. Je weet dat niet alle jongens slimmer zijn dan alle meisjes. Het is geen algemene waarheid. Toch heeft het je aandacht gegrepen, want je bent immers dit artikel aan het lezen. Dat was waarschijnlijk ook de gedachte van de auteurs van het boek Jongens zijn slimmer dan meisjes. Een controversiële titel die maakt dat mensen hun boek willen lezen.

Pesten is een serieus probleem waarvan betrokken kinderen tot ver in hun volwassenheid nog last kunnen houden. Ingrijpen is dus heel belangrijk. Maar in de praktijk verloopt de antipest-samenwerking tussen leerkrachten en ouders lang niet altijd vlekkeloos. Samenwerking tussen leerkrachten en ouders draagt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Dit is onder gewone omstandigheden soms al een uitdaging en des te meer als er sprake is van een lastige situatie, zoals pesten. Op 3 Nederlandse basisscholen hebben leerkrachten, ouders en onderzoekers in een participatief actieonderzoek de werkzame factoren voor ‘family-school partnership’ bij pesten in kaart gebracht. Ze verzamelden ervaringskennis van kinderen, ouders en leerkrachten op hun eigen school, spoorden verbeterpunten op en ontwikkelden oplossingen voor de praktijk.In deze lezing doen we op basis van de onderzoeksbevindingen concrete suggesties voor het versterken van antipest-samenwerking tussen ouders en leerkrachten.

Pesten is een serieus probleem waarvan betrokken kinderen tot ver in hun volwassenheid nog last kunnen houden. Ingrijpen is dus heel belangrijk. Maar in de praktijk verloopt de antipest-samenwerking tussen leerkrachten en ouders lang niet altijd vlekkeloos. Samenwerking tussen leerkrachten en ouders draagt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Dit is onder gewone omstandigheden soms al een uitdaging en des te meer als er sprake is van een lastige situatie, zoals pesten. Op 3 Nederlandse basisscholen hebben leerkrachten, ouders en onderzoekers in een participatief actieonderzoek de werkzame factoren voor ‘family-school partnership’ bij pesten in kaart gebracht. Ze verzamelden ervaringskennis van kinderen, ouders en leerkrachten op hun eigen school, spoorden verbeterpunten op en ontwikkelden oplossingen voor de praktijk. In deze lezing doen we op basis van de onderzoeksbevindingen concrete suggesties voor het versterken van antipest-samenwerking tussen ouders en leerkrachten.

Een goede relatie en goede samenwerking tussen ouders en pleeg- en gezinshuisouders is goed voor de ontwikkeling van een pleegkind. Want ook na een uithuisplaatsing spelen ouders een onmisbare rol in het leven van hun kind. Maar samenwerken is soms ingewikkeld en de rol die ouders hebben in het leven van hun kind wordt vaak niet erkend. Sinds 2014 doet het lectoraat Jeugd en Gezin van de Christelijke Hogeschool Ede onderzoek naar samenwerkingsrelaties tussen opvoeders en ouders. Ze ontwikkelden de methodiek ‘de relationele route tot gedeeld opvoederschap’. Daarmee wordt actief gewerkt aan het behouden van de plek van ouders in het leven en de opvoeding van een kind en aan de samenwerking tussen ouders en opvoeders. Tussen januari 2021 en juni 2022 werd de relationele route in de praktijk getest binnen pleegzorg bij Jeugdformaat en bij gezinshuizen van het Leger des Heils.

Een goede relatie en goede samenwerking tussen ouders en pleeg- en gezinshuisouders is goed voor de ontwikkeling van een pleegkind. Want ook na een uithuisplaatsing spelen ouders een onmisbare rol in het leven van hun kind. Maar samenwerken is soms ingewikkeld en de rol die ouders hebben in het leven van hun kind wordt vaak niet erkend. Sinds 2014 doet het lectoraat Jeugd en Gezin van de Christelijke Hogeschool Ede onderzoek naar samenwerkingsrelaties tussen opvoeders en ouders. Ze ontwikkelden de methodiek ‘de relationele route tot gedeeld opvoederschap’. Daarmee wordt actief gewerkt aan het behouden van de plek van ouders in het leven en de opvoeding van een kind en aan de samenwerking tussen ouders en opvoeders. Tussen januari 2021 en juni 2022 werd de relationele route in de praktijk getest binnen pleegzorg bij Jeugdformaat en bij gezinshuizen van het Leger des Heils.

Het lectoraat Informele netwerken en laatmoderniteit van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) deed onderzoek naar bestaande praktijken waarin ouders door ervaringsdeskundige ouders (ook wel buddy’s genoemd) worden ondersteund. Uit dit onderzoek blijkt de meerwaarde van een buddysysteem voor zowel ouders als voor het onderwijs. Een andere les is dat het buddysysteem zodanig moet worden opgezet dat 't het vertrouwen van het onderwijs krijgt en dat het dichtbij de ouders staat. Een buddy is er voor de ouders, maar moet helpen de lijn naar het onderwijs open te krijgen of open te houden.

Het lectoraat Informele netwerken en laatmoderniteit van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) deed onderzoek naar bestaande praktijken waarin ouders door ervaringsdeskundige ouders (ook wel buddy’s genoemd) worden ondersteund. Uit dit onderzoek blijkt de meerwaarde van een buddysysteem voor zowel ouders als voor het onderwijs. Een andere les is dat het buddysysteem zodanig moet worden opgezet dat 't het vertrouwen van het onderwijs krijgt en dat het dichtbij de ouders staat. Een buddy is er voor de ouders, maar moet helpen de lijn naar het onderwijs open te krijgen of open te houden.

Dit onderzoeksrapport is onderdeel van het project ‘Voor Elkaar! Regionale steunpunten’, uitgevoerd door Oudervereniging Balans in samenwerking met Ervaringskenniscentrum (Sch)ouders. Met dit project wordt geleerd van de praktijk waarin ervaringsdeskundige ouders (vrijwilligers), ouders van kinderen met ontwikkelingsproblemen die vastlopen in het onderwijs ondersteunen door middel van een effectief buddysysteem. Naast dit onderzoek zijn onder andere vrijwilligers getraind en is er een uitgebreide kennisbank 3.0 ontwikkeld. Aanleiding voor het project was, dat in de dagelijkse praktijk blijkt dat ouders bepaalde informatie en ondersteuning nodig hebben wanneer hun kind om wat voor reden dan ook vastloopt op school. Sinds de decentralisatie en regionale invulling van passend onderwijs is de informatie en steun die ouders nodig hebben regionaal verschillend.

Dit onderzoeksrapport is onderdeel van het project ‘Voor Elkaar! Regionale steunpunten’, uitgevoerd door Oudervereniging Balans in samenwerking met Ervaringskenniscentrum (Sch)ouders. Met dit project wordt geleerd van de praktijk waarin ervaringsdeskundige ouders (vrijwilligers), ouders van kinderen met ontwikkelingsproblemen die vastlopen in het onderwijs ondersteunen door middel van een effectief buddysysteem. Naast dit onderzoek zijn onder andere vrijwilligers getraind en is er een uitgebreide kennisbank 3.0 ontwikkeld. Aanleiding voor het project was, dat in de dagelijkse praktijk blijkt dat ouders bepaalde informatie en ondersteuning nodig hebben wanneer hun kind om wat voor reden dan ook vastloopt op school. Sinds de decentralisatie en regionale invulling van passend onderwijs is de informatie en steun die ouders nodig hebben regionaal verschillend.

Deze checklist is een productie van de leeropdracht Integrale aanpak kindermishandeling van de Hanzehogeschool Groningen, in samenwerking met het regionale leernetwerk Veilig Opgroeien VONK. Groningen, januari 2022.

Jonge kinderen leren en ontwikkelen zich door de interactie met hun omgeving. In die omgeving spelen hun ouders een cruciale rol. Voor ouders van kinderen met een beperking gaat deze rol vaak gepaard met flinke uitdagingen. Voor een optimale ontwikkeling van het kind is het daarom belangrijk dat ouders zich in hun rol als opvoeder in hun kracht worden gezet en voldoende competent voelen (samengevoegd: empowered voelen) om de opvoeding van het kind te dragen.

Workshop van 1 dagdeel, ontwikkeld in leernetwerk VONK, aangeboden via Kennisvouchers van ZonMw

Een onbekend aantal normaal begaafde kinderen in Nederland groeit op bij verstandelijk beperkte ouders. Zij ervaren hun jeugd soms als eenzaam en onveilig. Deze kinderen vallen vaak buiten indicatiestellingen en komen daarom niet altijd in beeld bij hulpverleners. En onder hulpverleners heerst ook vaak handelingsverlegenheid. Er is een groeiende behoefte aan erkenning van en kennis over de situatie van deze kinderen.

Deze rapportage beschrijft de uitkomsten van een onderzoek naar de opbrengst en het eigene van stichting GezinsBuddy. De uitvoering ervan vond plaats in gemeente De Ronde Venen van november 2019 tot en met mei 2021. GezinsBuddy (hierna te noemen GB) was benieuwd hoe hulp vragende eenoudergezinnen de steun van een GezinsBuddy ervaren en wat de (financiële) opbrengst is van wat de organisatie hen biedt. Ook wilde ze graag weten wat de ouders, de GezinsBuddy’s, andere betrokkenen en werkveldpartners als het eigene van het initiatief zien. GB benaderde daarom het Lectoraat Informele Netwerken en Laatmoderniteit van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) met de vraag om dit via een effectencalculatie te beantwoorden.

Een onbekend aantal normaal begaafde kinderen in Nederland groeit op bij verstandelijk beperkte ouders. Zij ervaren hun jeugd soms als eenzaam en onveilig. Deze kinderen vallen vaak buiten indicatiestellingen en komen daarom niet altijd in beeld bij hulpverleners. En onder hulpverleners heerst ook vaak handelingsverlegenheid. Er is een groeiende behoefte aan erkenning van en kennis over de situatie van deze kinderen.

Bijdrage op congres 'Het Relaxte Kind'

For several years, the combined court hearing (combizitting in Dutch) has been employed in the Dutch legal system. In this type of hearing several kinds of legal cases concerning the same juvenile are examined together, for instance a juvenile protection case and a juvenile criminal case. These two types of cases have their own rules of procedure and practice, so the legal position of parents in these procedures is not the same. This leads to the question whether these legal positions of parents can be ‘combined’. In order to answer this question, it has to be clear what the exact substance is of the legal position of parents in juvenile protection proceedings and the legal position of parents in juvenile criminal proceedings. To provide clearance on this, this study focuses on the following question: Under Dutch laws and regulations, what is the legal position of parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings? Because of the fact that these legal positions of parents must comply with international and European human and children's rights that are binding for the Netherlands, this study also focuses on the following question: To what extent do Dutch laws and regulations with regard to the legal position of parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings comply with international and European human and children's rights that are binding for the Netherlands? The study provides a clear picture of the legal position of parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings. It demonstrates that the Dutch laws and regulations with regard to the legal position of parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings do not fully comply with the international and European human and children's rights. For instance, Dutch laws and regulation could offer more possibilities to involve parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings. According to international and European human and children's rights this involvement is necessary in order to grant parents due respect to their existing family life, respectively to contribute to an effective response to the child's criminal behaviour. The study also shows that not only the content of the legal position of parents in juvenile protection proceedings and juvenile criminal proceedings is different, but also that these legal positions concern different parents, that the ratio for these legal positions is quite different, and that the procedural relation between parents and the minor is also different. In view of these differences, it is difficult to imagine that justice can be done to the legal positions of parents in a combined court hearing.