Search

Amaç: Birçok ülkede arı sütü apiterapide, sağlıklı gıdalarda ve kozmetikte kullanılmaktadır. Bal arısı kolonilerinden toplanan arı sütünün üretimi ve kalitesi, araştırmacılar ve arıcılar tarafından araştırılmaktadır. Bu çalışmada, bal ve polen ikamesi beslemesinin, arı sütü üretim verimi üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, arı sütü 10- hidroksi-2-dekonoik asit (10-HDA), protein ve pH'ın özellikleri, polen, bal ikame ile beslenen ve beslenmeyen gruplar arasındaki farklılıkları anlamak için analizler yapılmıştır.Materyal ve Metot: Bu çalışmada, bal ve polen ikame beslemesinin arı sütü üretim miktarı üzerindeki etkisi 3 ayrı grup oluşturulup, 2 tekerrür yapılarak ANOVA çoklu karşılaştırma istatistiksel testi kullanılarak araştırılmıştır. Ayrıca, bal ve polen ikamesiyle beslenen ve beslenmeyen gruplar arasındaki farkları anlamak için arı sütünde 10-hidroksi-2-dekonoik asit (10-HDA), protein ve pH'ının özellikleri analiz edilmiştir.Bulgular: Beslenmeyen koloniler (A Grubu) için ana arı yüksüğü başına ortalama arı sütü verimi, 420 mg iken 10-HDA, protein ve pH içeriği sırasıyla %2,40 %14,06 ve %4,20 olarak bulunmuştur. Şeker şurubu ile beslenen kovanlar için (Grup B) bu değerler 470 mg; %2,51, %12,88, %4,25 ve şeker şurubu + polen ikamesi (Grup C) ile beslenen kovanlar için 530 mg; %4,05, %13,13 ve %4,18 olarak bulunmuştur. İstatistik analizler sonucunda, ikame beslemenin ortalama verim miktarları ve 10-HDA üzerinde etkisi önemli bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, ana arı yüksüklerindeki ortalama arı sütü miktarları üç bal arısı kovanı besleme grubunda anlamlı olarak farklı bulunmuştur (p, Objective: In several nations, royal jelly is used in apitherapy, healthful foods, and cosmetics. The production and quality of royal jelly collected from honeybee colonies are being worked on by researchers and beekeepers. This study investigated the effect of honey and pollen substitute feeding on the production efficiency of royal jelly. In addition, analyses were conducted to determine the differences between fed and unfed groups in terms of 10-hydroxy-2-deconoic acid (10-HDA), protein and pH characteristics, honey, and pollen substitute.Material and Methods: In this research, the influence of honey and pollen substitute feeding on royal jelly production was examined using the ANOVA test for multiple comparisons by forming 3 different groups and conducting 2 replications. Also, features of the 10- hydroxy-2-deconoic acid (10-HDA), protein and pH of the royal jelly was analyzed for understanding differences among the non-feeding pollen and honey substitute feeding groups.Results: The average RJ quantity per queen cup for non-feeding colonies (Group A) was 420 mg, while the content of 10-HDA, protein and pH were 2.40%, 14.06% and 4.20%, respectively. For the colonies fed with sugar syrup (Group B), these values were 470 mg, 2.51%, 12.88%, 4.25 and for the colonies fed with syrup+pollen substitute (Group C) 530 mg, 4.05%, 13.13% and 4.18. The statistical test and contents analysis highlighted the impact of substitute feeding on average quantity amounts and 10-HDA. According to the results of the research, average RJ amounts in queen cell cup was significantly different in three honey bee colonies feeding groups (p

Amaç: Son yıllarda fonksiyonel arı ürünlerine olan ilgi artmıştır. Yüksek besin içeriği sayesinde erkek arı larvası (Apilarnil) çok çeşitli biyolojik aktivitelere sahiptir. Bu çalışmada, farklı ikame yemler ile beslenen kolonilerden elde edilen erkek arı larvalarının bireysel ve toplam ağırlık miktarları karşılaştırılmıştır.Materyal ve Metot: Ana arı yaşı, kuluçka durumu ve koloni boyutu bakımından karşılaştırılabilir 100 koloniden 12'si materyal olarak kullanılmıştır. Tesadüfi olarak 3 gruba ayrılan koloniler, kontrol grubu, şeker şurubu ile beslenen grup ve polen ikame yemi ile beslenen grup olarak ayrılmıştır. Her grupta 3 tekerrür gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Gruplara göre kolonilerden elde edilen bireysel erkek arı larvaları ağırlık ortalamaları arasında istatistiki olarak fark bulunamamıştır (p>0.05). Elde edilen toplam erkek arı larvası ağırlık ortalamalarında gruplar arası fark istatistiki olarak önemli çıkmıştır (p, Objective: In recent years, there has been an increase in interest in functional honey bee products. Due of their high nutritional content, drone larvae (Apilarnil) is capable of a wide range of biological activities. In this study, we compared the individual and total weights of drone larvae obtained from colonies fed with different substitute foods.Material and Methods: 12 out of 100 colonies comparable in queen age, brood status and colony size were used as material. The colonies were divided into three groups: control, sugar syrup and pollen substitute diet. Each group underwent three replications.Results: There was no statistically significant difference in the weight averages of individual drone larvae taken from colonies (p>0.05). The difference in the average weight of total drone larvae collected between the groups was statistically significant (p

Balarıları, yabani ve kültüre alınmış bitkilerin tozlaşması için önemlidir. Balarısı hastalıkları ve zararlıları yaygın kullanılan kimyasallara karşı dirençlihale gelmiştir. Kovandaki hastalıklara karşı sürekli güvenle antibiyotikkullanımı akılcı metot değildir. Farklı çalışmalar, bal arılarının hijyenikdavranış gibi genetik olarak belirlenmiş hastalık direnç karakterlerininolduğunu göstermiştir. Bu çalışmadaki amacımız Muğla bal arısı (Apis melliferaanatoliaca) için Amerikan Yavru Çürüklüğü hastalığına genetik olarak dirençgeliştirilmesiydi.Çalışmada,Muğla ilinden 200 Muğla arısı (A. m. anatoliaca) kolonisi toplanmıştır.Koloniler genetik metotlar kullanılarak tanımlanmıştır. 30 mikrosatelitbelirteç kullanılarak yürütülen genetik tanımlama çalışmalarında Türkiyeçapında 18 ilden 250 örnek içinde çalışmada yer alan Muğla arılarının konumubelirlenmiştir. Koloniler standart Langstroth kovanlarda tutulmuşlardır. Deneykolonileri standart arıcılık pratik teknikleri kullanılarak yönetilmiştir.Koloniler her yıl Nisan ayında hijyenik davranış için 2 defadeğerlendirilmişlerdir. Hijyenik davranışı ölçmek için kuluçkayı iğne ileöldürme tekniği kullanılmıştır. 100 adet kapalı kuluçka gözleri sayılmış (a) bugözlerdeki arılar iğne kullanılarak öldürülmüştür. Uygulamanın yapıldığı petekkoloniye verilmiş ve 24 saat sonra temizlenmeden kalan göz sayısı(b) kayıtedilmiştir. Hijyenik Davranış (HD) balarıları tarafından temizlenmiş ölükuluçka sayısının öldürülen kuluçka sayısına bölünmesiyle hesaplanmıştır. HB=a-b/a x 100Enaz iki ölçümde %95’in üzerinde hijyenik davranış gösteren koloniler damızlıkolarak seçilerek ana arı üretiminde kullanılmıştır. Kız kardeş ana arılar,kolonilerden şansa bağlı olarak toplanmış erkeklerden 10 µl semen ile yapaytohumlanmışlardır. Kapatılmış toplum ıslah programı kullanılmıştır.Çiftleşmedekikontrol (yapay tohumlama) ile 3 yıl sonra hijyenik davranış artışı 2012 yılında%43’e, 2013 yılında %63’e ve 2014 yılında %91.7’e yükselmiştir. Hijyenikdavranış oranı 2012, 2013 ve 2014 arasında önemli derecede farklı çıkmıştır(P≤0.001). Sürüde hijyenik davranış karakterinin kalıtım derecesi 1. ve 2.yıllar arasında 0.32, 2.ve 3. yıllar arasında ise 0.77 bulunmuştur., Honeybees are important for pollinating wild andcultured plants. Honeybee diseases and pests have become resistant to thecommonly used and previously effective treatment chemicals. Antibiotictreatment of diseases in beehives means that sustained reliance on chemicalcontrol measures is not a reasonable method. Different studies have shown thathoneybees have genetically determined mechanisms for disease resistance such ashygienic behavior. In this study, we aim for genetic improvement in MuğlaHoneybee (Apis mellifera anatoliaca) resistance to American foulbrood diseases.In our study 200 Mugla bee (A. m. anatoliaca) coloniescollected from Mugla province. Colonies were identified with genetic methods.The position of Muğla bees of the study among 250 honeybee colonies from 18provinces of Turkey was determined by making use of 30 microsatellite markers.The colonies were kept in standard Langstroth hives. The experimental colonieswere managed using standard beekeeping practices. Colonies evaluated 2 timesfor hygienic behavior in April each year.To measure hygienic behavior a pin-killed brood assaywas used, where all the 100 capped brood cells were counted (a) and cells werepunctured using a pin to kill the brood. The treated comb was placed back intothe colony and after 24 hours the number of cells that remained capped (b) wererecorded. Hygienic behavior (HB) was the number of cells of dead brood thatwere removed by the honeybees divided by the total number of cells of broodkilled. HB= a-b/a x 100.The colonies showing hygienic behavior over %95 in atleast two measurements were selected and used as breeder colonies for queenproduction. Daughter queens were instrumentally inseminated with 10 µl of semenfrom randomly collected drones from the whole population. All inseminatedqueens were marked and introduced 3 Langstroth frames nuc boxes with pushingcages. We used the “Closed Population” breeding program.Hygienic behavior increased in the population after 3years of selection on queens with mating control (instrumental insemination)from 43% in 2012 to 63% in 2013 and further to %91.7 in 2014. Hygienic behaviorratio was significantly different among 2012, 2013 and 2014 (P ≤0.001).Heritability was 0.35 between the 1st and the 2nd years and 0.77 between the2nd and the 3rd years.

Bal arıları, yabani ve kültürbitkilerinin tozlaşması ve ürünleri için gereklidir. Bu yüzden arı kolonileriülkemizde ve dünya üzerinde yönetilmektedir. Böcek ilaçları, genetikçeşitliliğin daralması ve hastalıklar arı sayılarının düşmesinin nedeni gibigörülmektedir. Beslenme stresi diğer bir neden olabilir. İklim değişimleri,yaşam ortamı kaybı ve şiddetli tarım arıların yiyecek kaynaklarının azalmasınaneden olmaktadır. Bu ek stres onların böcek ilaçlarına ve hastalıklara olandirencini azaltmaktadır. Bu makale arıcılara; bal arısı kolonilerininyönetiminde çeşitli karbonhidrat ve protein ek besinlerinin rolü ve bal arısıbesleme gereksinimlerinin verilmesi amacıyla yazılmıştır.

WOS: 000401789000002 The objective of this study was to follow Nosema infection levels and species under hygienic bee breeding program for resistance to American foulbrood (Paenibacillus larvae). The incidence of Nosema parasite infection levels and detection of the species of Nosema were evaluated in 5 periods during 2012-2014 for Mugla honey bees known as an ecotype of Apis mellifera anatoliaca in the hygienic bee breeding program. During the hygienic breeding program, no organic or synthetic chemical treatments were applied against nosemosis in the colonies. The incidences of Nosema spores were followed in 123 colonies at five time periods. Although the correlations were negative for between spores-temperature ( r = - 0.115; P> 0.01) and positive for spores-humidity ( r = 0.013; P> 0.01) but not significant statistically. Molecular diagnosis showed that only N. ceranae spores were detected from samples during 5 seasons. In conclusion, nosema infection levels decreased under hygienic bee breeding programme but further monitoring studies should be performed in order to decide whether the nosema spores decrease due to hygienic behavior. To our knowledge, this is the first long-term and unique study for observation of Nosema during breeding program in Turkey so far.

The study was planned to investigate colony feeding practices, the selection methods of colonies, the control methods of diseases, yearly losses from 2008 to 2011 in each operation and included both migratory and local colonies in Turkey. The beekeepers (92.6%) used to feed their colony in early spring and autumn with supplemental food. The most of local (37.7%) and migratory (62.4%) beekeepers preferred to feed their colonies with both syrup and supplemental food. The beekeepers generally prefer colonies that are not aggressive and with high honey production (47.6%) and also tendency to high swarming (14.2%), resistant to diseases (5.2%) and other factors such as subspecies and physiological characteristics of queens are causes of preference. The colony losses due to winter in 2008-9; 2009-10; 2010-11 were observed as 14.5%, 18.6%, 12.6%, respectively and also the significant correlation (P

Bu çalışmada, gezginci ve yerel kolonilerde besleme uygulamaları, kolonilerin seçilim yöntemleri, hastalıkların kontrol metotları ve 2008-2011 yılları arasındaki koloni kayıpları değerlendirilmiştir. Verilere göre arıcıların %92.6' ı kolonilerinde erken ilkbahar ve sonbahar beslemesi yapmaktadır. Yerli arıcıların bir kısmı (%37.7) ve göçer arıcılar (%62.4) kolonilerini beslemede şurup ve diğer besin maddelerinin ikisini birden tercih etmektedir. Arıcılar, saldırganlık davranışı olmayan ve yüksek bal verimi olan %47.6), ayrıca oğul verme davranışı yüksek olan (%14.2), hastalıklara dayanıklı (%5.2), kraliçe arının alt türüne ve fizyolojik özelliklerine göre kolonilerini seçmektedir. Kışlatmaya bağlı koloni kayıpları sırasıyla 2008-9 yıllarında %14.5, 2009-10 yıllarında %18.9 ve 2010-11 yıllarında %12.6 olarak gözlemlenmiştir. 2009-2010 yılları arasındaki koloni kayıpları arasında korelasyon önemli bulunmuştur (P, The study was planned to investigate colony feeding practices, the selection methods of colonies, the control methods of diseases, yearly losses from 2008 to 2011 in each operation and included both migratory and local colonies in Turkey. The beekeepers (92.6%) used to feed their colony in early spring and autumn with supplemental food. The most of local (37.7%) and migratory (62.4%) beekeepers preferred to feed their colonies with both syrup and supplemental food. The beekeepers generally prefer colonies that are not aggressive and with high honey production (47.6%) and also tendency to high swarming (14.2%), resistant to diseases (5.2%) and other factors such as subspecies and physiological characteristics of queens are causes of preference. The colony losses due to winter in 2008-9; 2009-10; 2010-11 were observed as 14.5%, 18.6%, 12.6%, respectively and also the significant correlation (P

Oceanic islands have reduced resources and natural enemies and potentially affect life history traits of arriving organisms. Among the most spectacular invasions in the Western hemisphere is that of the Africanized honeybee. We hypothesized that in the oceanic island Puerto Rico, Africanized bees will exhibit differences from the mainland population such as for defensiveness and other linked traits. We evaluated the extent of Africanization through three typical Africanized traits: wing size, defensive behavior, and resistance to Varroa destructor mites. All sampled colonies were Africanized by maternal descent, with over 65% presence of European alleles at the S-3 nuclear locus. In two assays evaluating defense, Puerto Rican bees showed low defensiveness similar to European bees. In morphology and resistance to mites, Africanized bees from Puerto Rico are similar to other Africanized bees. In behavioral assays on mechanisms of resistance to Varroa, we directly observed that Puerto Rican Africanized bees groomed-off and bit the mites as been observed in other studies. In no other location, Africanized bees have reduced defensiveness while retaining typical traits such as wing size and mite resistance. This mosaic of traits that has resulted during the invasion of an oceanic island has implications for behavior, evolution, and agriculture. National Institutes of Health-Support of Continuous Research Excellence; Center for Research Excellence in Science and Technology Program; Center for Applied Tropical Ecology and Conservation-National Science Foundation; National Institute of Food and AgricultureUnited States Department of Agriculture (USDA)National Institute of Food and Agriculture; NATIONAL INSTITUTE OF GENERAL MEDICAL SCIENCESUnited States Department of Health & Human ServicesNational Institutes of Health (NIH) - USANIH National Institute of General Medical Sciences (NIGMS) [S06GM008102] Funding Source: NIH RePORTER We thank members, family and friends of Giray and Rivera-Marchand laboratories for their help in the field; M. Spivak for advice on the methods; R. Dominguez for help with the filming; D. Roubik, G. Robinson, E. Guzman-Novoa, O. McMillan, R. Thomas, E. Santiago, and two anonymous reviewers for advice on the manuscript; and the Department of Agriculture of Puerto Rico for the use of their facilities. This work was partially supported by the National Institutes of Health-Support of Continuous Research Excellence and the Center for Research Excellence in Science and Technology Program; Center for Applied Tropical Ecology and Conservation-National Science Foundation, and National Institute of Food and Agriculture grants to TG.

Koloni yönetimi ve genetik geliştirme (ıslah) çalımaları arıcılığın önemli konularındandır. Genetik geliştirme yöntemleri kullanılarak bal arılarının ekonomik açıdan önemli olan genetik özellikleri geliştirilebilir. Bu konu özellikle kendi yerli ırklarına sahip olan ülkelerin gen kaynaklarını koruyup geliştirmeleri için çok önemlidir. Avrupa ve Amerika ülkelerinde kışı iyi geçiren, Avrupa, Amerikan yavru çürüklüü, kireç, nosema hastalığına, Varroa zararlısına dayanıklı yüksek bal verimli ve oğul verme eğilimi düşük olan ırklar ve hatlar oluşturulmuştur. Bu genetik geliştirme kriterlerinin oluşturulmasında koloni yönetiminin, ana arı yetiştirme ve yapay tohumlama tekniklerinin kullanımı arıcılık sektöründe genetik gelitirme programlarının başarıya ulamasında en etkili yollar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu yazımda ülkemizde yaşayan arı ırklarımızın korunmasının önemi, arıcılık işletmelerinde uygulanan koloni yönetim sistemleri, kapalı toplum genetik geliştirme programı, bu programında kullanılan genetik geliştirme kriterlerinin kolonilerde hangi tekniklerle sınandığı ve bütün bunları bir araya getirerek oluturulan arıcılık modeli sunulacaktır, Colony management and stock improvement are very important issues of beekeeping. We can improve important economic genetic characters of honey bees by using breeding techniques. This subject is especially important for the countries that have their own honey bee subspecies for keeping their genetic resources and stock improvement. Programs for honey bee breeding in other countries such as United States of America and members of the European Union have targeted resistance to American and European foul brood, chalk brood, Nosema diseases, Varroa, tracheal mite, and increase in high honey production, decrease in swarm tendency in bee stocks and lines. Colony management, queen bee rearing and instrumental insemination techniques are the core tools for genetic improvement in beekeeping sector. Turkey has a special position in the world because of colony numbers and honey bee genetic diversity. Turkey has over 4 million colonies, making it the second country with the highest number of colonies in the world. Diverse and differentially adapted honey bee genetic sources in Turkey has been of interest for scientists and beekeepers from other countries. A famous example is the use of Apis mellifera bees from Sinop province by Brother Adam in production of the commercial line of bees known as Buckfast. Brother Adam, in his book of 1987 recognizes this bee as Anatolian bee (Apis mellifera anatolica) and tells to be better in many characteristics than other bees. However, Anatolian bee is only one of at least 5 subspecies present in Turkey, each with particular habits that are important for local adaptation. In this article I discuss importance of protecting diversity of native honey bee subspecies, colony management system and closed population breeding techniques. Lastly a model (See Figure 1) is proposed where an expert team provides the link between a conservation population for a local race (Yerli Irk I in Figure 1) and a closed breeding population of the same race (Yerli Irk II in Figure 1). The conservation population is maintained with the aim of preserving the genetic diversity and traits of the particular race or subspecies. The breeding population is maintained with the aim of producing breeder queen bees with improved commercial traits for the benefit of the beekeepers.

International audience

Extraordinary colony losses have been reported in early 2007 from several eastern provinces of Turkey. We have conducted a questionnaire study on a subsample of beekeepers from Turkey. This is the first report on 80 questionnaires representing over 10,000 colonies. We investigated whether there has been extraordinary winter losses in comparison to previous years through pairwise analysis of self-reported past and present losses of same beekeepers. This analysis indicated regional extraordinary bee losses. In addition we have analyzed a battery of 9 question groups to investigate several hypotheses related to causes of bee deaths. These hypotheses included; irregular season, known bee diseases, colony collapse disorder, honey bee genetic source, use of different beekeeping inputs such as sugar feed, wax foundation, queens, and parasite and disease treatments. The results support hypotheses related to irregular season and an unknown regional factor., Türkiye’de 2007 başında arıcıların bildirmeğe başladığı yüksek kovan kayıplarını araştırmak üzere bir anket çalışması düzenlenmiştir. Bu anketle daha önce ABD’de kovan kayıplarını araştırmak üzere düzenlenen anketin sonuçları da gözönüne alınarak geçmiş yıllar ve bu yıl görülen kayıplar karşılaştırılmıştır. Bu yıl geçen yıllara göre istatistiki anlamlı bir koloni kaybı anketlerde bildirilmiştir. 2006–2007 ortalaması % 43, 2005 ortalaması % 10, 2004 ve 2003 ortalaması % 10 altında olarak bulunmuştur (Şekil 1). Arıcıların 2003, 2004 ve 2005 kayıpları birbiri ile oranlı iken 2006–2007 kayıpları arıcının önceki kışlatma başarısı ile alakasız bulunmuştur (bkz. Tablo 1). Bu sonuçlar arıcıların besleme, kovan yönetimi gibi konularda farklı yaklaşımlarının kovan kaybı ile ilgisi olmadığı kanısını desteklemektedir. Koloni kayıplarının dağılımı incelendiğinde olağanüstü kayıpların üç bölgede toplandığı görülmektedir (Şekil 2): Batı Akdeniz (Muğla, Marmaris), Güney Doğu Anadolu (Hatay, Diyarbakır), Kuzey Doğu Anadolu ve Karadeniz’in doğu kıyısı (Artvin, Ardahan, Trabzon, Rize, Giresun). Bu dağılım yörelerde arıcıların belirttiği anormal iklim koşullarını işaret etmekle birlikte komşu bölgelerde kayıpların olmaması yerel başka bilinmeyen etkenlerin önemli olduğuna işaret ediyor. Olağanüstü hava koşullarına karşı arıcılara özel meteoroloji raporlarının hazırlanması arıcıların hazırlıklı olmasını sağlayacağından önemli olabilir. Diğer bilinmeyen etmenler tarımda kullanılan kimyasal maddeler veya bilinmeyen yeni hastalıklar olabilir. Arı kayıplarının bulunduğu bölgeler ve bunun dışındaki bölgelerin ve buralardan alınacak örneklerin sistemli olarak incelenmesi bilinmeyen etmenleri bulmak için önemli olabilir. Sonuçların iyi bir yönü şüphelenilenin aksine arıcılık girdilerinin ölümlerle ilgili görünmemesidir. Kullanılan ana arıların kaynağı, arıya verilen kek ve diğer besin tipi ve kaynağı, bilinen hastalıklar ve bunlara karşı kullanılan ilaçlar, kullanılan temel petek kaynakları ölümlerle alakalı bulunmamıştır. Türkiye’deki kovan kayıpları ABD’de görülen Koloni Çökme Bozukluğu’ndan farklı bulunmuştur. Đncelenen 80 ankette yalnız 16 yanıt Koloni Çökme Bozukluğu belirtileri ile uyumlu bulunmuştur. Koloni Çökme Bozukluğu kovanlarda arı sayısının bir hafta gibi kısa bir zamanda azalması, bu sırada kovanda yavru miktarının azalmaması, çoğu kez ana arı ve bir avuç kadar arının kovanda kalması, buna rağmen kovanlarda balın kalması ve mum güvesi gibi parazitlerin kovanlarda görülmemesi olarak özetlenebilir. Bu gözlemlerin yapıldığı az sayıda anket genele dağılmamış, yalnız Rize ve Ardahan’dan gelmiştir. Önemli ve umut verici bir bulgu yerli arı ırklarından (Anadolu, Suriye, Muğla ve Trakya arıları), ve yerli arılarla melezlenmiş Kafkas ırkından arıların, Artvin ve Ardahan dışında %20’nin altında kayba uğramasıdır (Şekil 3). Yöresi dışında kullanılan saf Kafkas ve Avrupa kökenli arılar en çok kayba uğramışlardır. Bu sonuç Türkiye’ye dışardan arı getirilmesini yasaklama uygulamasının yerinde olduğunu da göstermektedir. Koloni kayıplarının nedenleri araştırılırken yerli arı ırklarını seçerek arıcıların biraz olsun bu kayıpları azaltabileceklerini düşünmekteyiz.

Bal arılarının kışlamasının teknik arıcılık içinde önemli bir yeri vardır. Bu araştırmanın amacı bal arısı kolonilerinin sağlıklı ve ekonomik olarak kışı geçirmelerini sağlamaktır. Çalışmada, kışa girerken kolonilerde bütün petekler çıkarılıp arıların peteksiz bir şekilde kış salkımı oluşturmaları sağlanmıştır. Kovanın altına sinek teli gerilmiş ve koloniler şeker şurubu ve kek ile beslenmiştir. Bu teknik ile kışlayan koloniler sağlıklı bir şekilde bahar dönemine girmişlerdir. Healthy and economical overwintering of honey bee colonies is one of the main goals of beekeepers. In this project I used a new technique. I took out combs from the hive and replaced the bottom board with screen. The winter cluster of honey bees was fed sugar syrup and pollen substitute. The pilot study gave promising results, all 3 colonies overwintered with no problem.

Ulaşılması zor olan yerlerden yabani bal arısı kolonilerini, bal arılarının davranış biyolojisinden faydalanarak modern kovanlara aktarabiliriz. Tecrübelerimize dayanarak daha önce yayınlanmış metod üzerinde değişiklikler öneriyoruz. We describe how wild hives in inaccessible places could be transferred into modern hives by taking advantage of honey bee behavior. Based on experience, we suggest modifications to a previously published method.

ÖZET Bu çalışmada, Lüleburgaz'dan alınıp Tekirdağ koşullarında yetiştirilen bir arı kolonisinde üç dönem boyunca yeni ve eski petekte yetiştirilen işçi arıların yavru ve tarlacı olduktan sonra ekonomik önemi olan bazı morfolojik karakterlerinin karşılaştırılması yapılmıştır. Bal arılarının nektar toplaması ile doğrudan ilişkisi olan dil uzunluğu ölçümleri üç dönem boyunca, yeni ve eski petekte yetişmiş yavru işçi arılar arasında istatiksel olarak önemli çıkmıştır (P < 0,001). Fakat aynı karakter için yeni ve eski petekte yetişmiş olan tarlacı arılar arasındaki fark önemsiz bulunmuştur (P> 0,005). Yine işçi arıların polen toplama kapasitesi ile hızlı uçması ve vücut büyüklüğü ile ilişkili olan femur, tibia, metatarsus uzunluğu, toplam bacak uzunluğu, corbikular alan, 3+4 tergit genişliği ve kanat uzunluğu karakterlerinin ölçümleri üç dönem boyunca yeni ve eski petekte yetişmiş yavru ve tarlacı olmuş işçi arılar arasındaki fark istatistiksel olarak önemli çıkmıştır (P0,005). Canlı ağırlık ölçümleri üç dönem boyunca yeni ve eski petekte yetiştirilen yavru işçi arılar arasında istatistiksel olarak önemli çıkmıştır (P0,05). The length of femur, tibia, metatarsus, leg, wing and corbicular area, the 3+4 widh of tergid which is important for breeding efficiency. The measurements of new comb were found higher than old comb. Live weight of young bees raised in new comb were higher than old comb during the three periods. 52

Türkiye'de son yıllarda "apiterapi" kavramının kimlik kazanmasıyla beraber, fonksiyonel arı ürünlerine ilgi artmıştır. Apilarnil, arıcılar tarafından fazla bilinmeyen, yeni bir arı ürünü olarak değerlendirilebilir. Bu çalışmada, farklı ikame yemler ile beslenen kolonilerden elde edilen apilarnillerin bazı fiziko-kimyasal özellikleri ve farklı ikame yemlemenin apilarnil üretimi üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışma 100 koloni içerisinden, birbirine eşit yavru durumlarında ve koloni güçleri bakımından denk olan 12 adet koloni üzerinde yürütülmüştür. Tesadüfi olarak 3 gruba ayrılan koloniler, kontrol grubu (A), bal ikame ile beslenen grup (B) ve protein ikame yemi ile beslenen grup (C) olarak ayrılmıştır. Deneme sonunda gruplara göre kolonilerden elde edilen tek erkek arı larvaları (apilarnil) arasında istatistiki olarak fark bulunmazken (p0.05). Bal ikame (B),kontrol (A) ve protein ikame yem ile beslenen (C) grubu arasında fark bulunmamıştır. Elde edilen toplam apilarnil miktarları gruplara göre sırasıyla 214,2 gr, 312,38 gr, 399,9 gr olarak bulunmuştur. Araştırmada ayrıca elde edilen apilarnillerin gruplara göre nem, protein, yağ ve şeker oranları analiz edilmiştir. Nem, protein, yağ ve şeker oranları sırasıyla kontrol grubu için % 76, % 12,9, % 5,8 ve % 5,0; bal ikame grubu için sırasıyla; % 76,3, % 10,7, % 5,5, % 7,4 olarak bulunmuştur. Protein ikame yemi ile beslenen grup için sırasıyla % 76,6, % 14,1, % 4,8, % 4,4'tür. Bu tez çalışmasında elde edilen bulgulara göre, Apilarnil üretiminin artırılması üzerinde kolonilerin protein ikame yem ile beslenmesinin etkili olduğu görülmüştür. In recent years in Turkey, "apitherapy" has gained popularity an this increased interest in functional bee products. Apilarnil is a new bee product that is not well known by beekeepers. In this study, some physico-chemical properties of apilarnil obtained from colonies fed with different substitute feeds and the effect of different substitute feed on apilarnil production were investigated. The study was carried out on 12 colonies out of 100 colonies, equal in terms of brooding and colony strength. Colonies randomly divided into 3 groups were divided into control group (A), the group fed with honey substitute (B) and the group fed with protein substitute feed (C). At the end of the experiment, there was no statistically significant difference between the groups according to single drone larvae obtained from the colonies; ;, the difference between the control (A) group and the group fed with protein substitute feed was found statistically significant between the total amounts of apilarnil obtained. (p >0.05) There was no difference between sugar (B) and control (A) and group (C) fed with protein substitute feed. The total amount of apilarnil obtained was 214.2 g, 312.38 g, and 399.9 g, respectively, according to the groups. The moisture, protein, fat and sugar ratios of the apilarnils obtained in the study were analyzed according to the groups. 76%, 12.9%, 5.8%, 5.0% for the control group, respectively. 76.3%, 10.7%, 5.5% 7.4%. For the group fed protein substitute feed, respectively; 76.6%, 14.1% 4.8%, 4.4%. According to the research findings, it has been shown that feeding the colonies with protein substitute feed is effective in increasing Apilarnil production.

Arı sütü birçok ülkede apiterapi, sağlıklı gıda ve kozmetikte kullanılmaktadır. Bilim insanları ve arıcılar, bal arısı kolonilerinden daha yüksek verim ve kalitede arı sütü üretecek teknikleri geliştirmeye çalışmaktadırlar. Bu çalışmada, bal ve polen ikamesi beslemesinin, arı sütü üretim verimi üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, arı sütü 10- hidroksi-2-deconoik asit (10-HDA), protein ve pH'ın özellikleri, polen, bal ikame ile beslenen ve beslenmeyen grupların arasındaki farklılıkları anlamak için analizler yapılmıştır. Beslenmeyen koloniler (A Grubu) için ana arı yüksüğü başına ortalama arı sütü verimi, 420 mg iken 10-HDA, protein ve pH içeriği sırasıyla %2,40 %14,06 ve %4,20 olarak bulunmuştur. Şeker şurubu ile beslenen kovanlar için (Grup B) bu değerler 470 mg; %2,51, %12,88, %4,25 ve şeker şurubu + polen ikamesi (Grup C) ile beslenen kovanlar için 530 mg; %4,05, %13,13 ve %4,18 olarak bulunmuştur. İstatistik analizler sonucunda , ikame beslemenin ortalama verim miktarları ve 10-HDA üzerinde etkisi önemli bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, ana arı yüksüklerindeki ortalama arı sütü miktarları üç bal arısı kovanı besleme grubunda anlamlı olarak farklı bulunmuştur (p

İklim değişimleri, tarım ilaçları, hastalıklar ve zararlılar bal arılarını olumsuz yönde etkilemektedir. Bal arıları doğadan temiz, yeterli miktarda polen ve nektarı temin etmekte güçlük çektiklerinde arıcılar kolonilerini bal ve polen ikame yemlerle beslerler. Bu çalışmada, enerji ve proteince zengin ikame yemleri ile beslenen arıların yaşam uzunluğunu ve gelişmeyi etkileyen Vitellogenin (Vg), Apis mellifera İnsülin Benzeri Peptit 1 (AmILP-1) ve nörotransmitter salınımını kontrol eden, iş bölümü davranışını düzenleyen bruchpilot (BRP) genlerinin ekspresyon seviyeleri belirlenmiştir. 450 adet bir günlük yaştaki işçi arılar inkübatör koşularında kafeslerde yetiştirilmiştir. A grubu; Polen ikame yemi + %70 İnvert Şeker Şurubu + Su, B grubu; %70 İnvert Şeker Şurubu + Su, C grubu; Bal + Polen + Su ile beslenmiştir. Gruplardaki işçi arıların yaşam uzunlukları Surviving testi (Kaplan Meier) ile hesaplanmıştır. 14 ve 21 günlük yaştaki işçi arılardan beyin ve vücut yağı doku örnekleri alınarak, RNA izolasyonu, cDNA sentezi ve Real Time PCR ile gen ekspresyonlarına bakılmıştır. Gen ekspresyon seviyeleri Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney istatistik yöntemleri ile hesaplanmıştır. Sonuç olarak, yaşam uzunlukları ortalamasına göre gruplar arasında arasındaki fark istatistik olarak önemli çıkmıştır (p

Bu çalışmada, Muğla İlinde bulunan Pinus brutia Tenore üzerinde yaşayan Marchalina hellenica salgısından üretilen çam balı örneklerinin kalite özelliklerinin (fiziksel, kimyasal ve antioksidan özellikleri) belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Muğla ilinin 5 farklı lokasyonundaki (Köyceğiz, Bodrum, Datça, Menteşe, Yatağan ilçeleri) arı yetiştiricilerinden toplam 15 adet çam balı örneği temin edilmiştir. Bal örneklerinin elektriksel iletkenlik değerleri 0,892- 1,838 mS/cm, optik çevirme değerleri (-0,12)- (+3,51), L* değerleri 44- 70, a* değerleri 16- 30, b* değerleri 76- 88, nem değerleri % 15,6- 18, prolin değerleri 388- 682 mg/kg, diastaz değerleri 9- 21, glukoz oranı % 22,1- 28,76, fruktoz oranı % 28,6- 35,6, sakkaroz oranı % 0- 2,1, trehaloz oranı, % 0- 0,23, maltoz oranı % 0,02- 0,65, melebioz oranı % 0- 0,36, toplam polifenol madde miktarları 27- 48 mgGAE/100g, toplam flavonoid madde miktarları 0,1- 1,5 mgQAE/100g, FRAP değerleri 1,1- 1,52 µmol FeSO4.7H2O/g ve DPPH- SC50 radikal temizleme aktiviteleri 32 mg/mL- 55 mg/mL arasında bulunmuştur. Lokasyon farklılığı, çam balı örneklerinin elektriksel iletkenlik ve optik çevirme değerlerini istatistiksel olarak önemli düzeyde (p0.05). Bal örneklerinden hazırlanan polen preparatlarında en fazla polenin Compositae, Fabaceae, Rosaceae, Lamiaceae familyalarına ve Erica ve Cistus cinslerine ait olduğu belirlenmiştir. İncelenen bal örneklerinde ayrıca çam balını karakterize eden mantar sporları da saptanmıştır. In this study, it was aimed to determine the quality properties (pyhsical, chemical and antioxidant properties) of pine honey samples produced from secretion of Marchalina hellenica living on Pinus brutia Tenore in Muğla Province. For this purpose, 15 pine honey samples collected from the beekeepers who live in 5 different locations (Köyceğiz, Bodrum, Datça, Menteşe, Yatağan). Minimum and maximum values of pine honey samples are as follows; electrical conductivity 0,892- 1,838 mS/cm, optic rotation (-0.12)- (+3.51), L* 44- 70, a* 16- 30, b* 76- 88, moisture content 15.6 %- 18, proline 388- 682 mg/kg, diastase 9- 21, glucose 22.1 %- 28.76, fructose 28.6 %- 35.6, saccarose 0 %- 2.1, trehalose, 0 %- 0.23, maltose 0.02 %- 0.65, melebiose 0 %- 0.36, total polyphenol content 27- 48 mgGAE/100g, total flavonoid content 0.1- 1.5 mgQAE/100g, FRAP (ferric reducing antioxidant power) 1.1- 1.52 µmol FeSO4.7H2O/g ve DPPH- SC50 radical scavenging activity 32 mg/mL- 55 mg/mL. Different locations significantly affected the electrical conductivity and optic rotation values of the pine honey samples (p0.05). In pollen preparation made from pine honey samples, it was observed that the highest rate of pollen was seen in Compositae, Fabaceae, Rosaceae, Lamiaceae, Erica and Cistus types. Fungi spores which characterize pine honey were also observed in the samples. 125

T.C. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından Kırklareli il sınırlarında 2010 yılında 30 km çapındaki bir alan izole bölge ilan edilerek, yaklaşık 10000 koloni Trakya Arısı (Apis mellifera carnica) koruma altına alınmıştır. Bu çalışmada, koruma altındaki izole bölgede faaliyet gösteren üreticilerden alınan bal örneklerinin kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında balların biyokimyasal ve kalıntı analizleri ile besinsel ve mineral madde analizleri yapılmıştır. Ayrıca elde edilen değerlerin karşılaştırılması amacıyla, Tekirdağ İlinde faaliyet gösteren üreticilerden alınan ayçiçeği bal örneklerinde de aynı analizler yapılmıştır. Kırklareli izole bölgeden alınan bal örneklerinin nem oranları %14.2-17.4, HMF değerleri 1.1-9.7 mg kg-1, diastaz sayısı 15.2-38.5, prolin miktarı 385-890 mg kg-1, serbest asitlik 12-40 meq kg-1, elektriksel iletkenlik 0.7-1.2 mS cm-1, fruktoz+glikoz %58.2-71.2, toplam fenolik madde 193-640 mggallic asit kg-1, antioksidan etkinliği FRAP cinsinden 0.8-4 µmoltroloks g-1, DPPH-SC50 cinsinden 39.8-5.7 mg ml-1 arasında bulunmuştur. Analiz edilen bal örneklerinin hiç birisinde naftalin ve antibiyotik kalıntısı tespit edilebilir düzeylerde bulunamamıştır. Toplanan 25 örneğin 7 tanesinde nişasta düzeyi beklenen değerlerden yüksek çıkmıştır. Bu da koloni yönetim tekniklerinin yanlış uygulanmasından kaynaklanmıştır. Ministry of Food, Agriculture and Livestock announced an isolated region in 2010 which is located in an area of 30 km diameters in Kirklareli province border. In this isolated region, there are almost 10000 Trakya Bees (Apis mellifera carnica) colonies which are under protection. In this research, some quality characteristics including biochemical analysis, residue analysis, nutritional analysis and mineral analysis of honey samples which were taken from the honey producers in the isolated area, were carried out. Also for comparison, same analyses were made in the honey samples taken from producers in Tekirdag province. Minimum and maximum values obtained for Kirklareli isolated region honey samples: Moisture content 14.2%-17.4, HMF 1.1-9.7 mg kg-1, diastase activity 15.2-38.5, proline 385-890 mg kg-1, free acidity 12-40 meq kg-1, electrical conductivity 0.7-1.2 mS cm-1, fructose+glucose 58.2-71.2%, phenolic content 193-640 mggallic asit kg-1, ferric reducing antioxidant potential (FRAP) , 2,2-diphenyl-1-picryl-hydrazyl (DPPH) scavenging activity 39.8-5.7 mg ml-1. Also naphtaline and antibiotic residues could not have found in detectable levels. 7 honey samples starch level have found more than expectable level. Wrong colony management techniques have caused to this result. 82