Search

Çalışma Bişkek bölgesi konkur at yarışlarında yarışan spor atlarının yarış öncesi ve sonrası bazı hematolojik (WBC, RBC, HGB, HCT, MCV, MCH, MCHC, RDW-CV, RDW-SD, PLT, MPV, PDW, PCT) bazı biyokimyasal değerler (kan glukoz, ALT, ALP, AST, LDH, üre, GGT, CK, kreatinin ile ANAE pozitif lenfosit oranlarının belirlenmesi ve yarış öncesi ve sonrası nazal eksfolyasyonun değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır.Bu amaçla yarış hayvanlarından yarışma öncesi ve hemen sonrasında kan örnekleri EDTA’lı ve normal tüplere alınarak belirlenen yöntemlerle hematolojik ve biyokimyasal değerlendirmeler yapıldı. Yine usulüne uygun olarak ANAE pozitif lenfosit oranları belirlendi ve nazal eksfolyasyonu değerlendirmek amacıyla burun svapları alındı. Tüm veriler istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Çalışma sonunda hematolojik verilerden HCT ve MPV değerlerinde, biyokimyasal analizlerde ise serum glukoz düzeyinde farklılık bulundu. ANAE pozitif lenfosit oranların da ANAE profilinin yarış peformansından etkilendiği görüldü. Biyokimyasal veriler değerlendirildiğinde ise serum glukoz seviyesinin değiştiği ve diğer biyokimyasal değerlerin korunduğu, nazal eksfolyasyonda da bir farklılık görülmediği belirlendi, Çalışma Bişkek bölgesi konkur at yarışlarında yarışan spor atlarının, yarış öncesi ve sonrası bazı hematolojik (WBC, RBC, HGB, HCT, MCV, MCH, MCHC, RDW‐CV, RDW‐SD, PLT, MPV, PDW, PCT) ve biyokimyasal değerleri (Kan glukoz, ALT, ALP, AST, LDH, Üre, GGT, CK, Kreatinin) ile periferik kan ANAE pozitif lenfosit oranının belirlenmesi, ayrıca yarış öncesi ve sonrası nazal eksfolyasyonun değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla konkur atlarından yarışma öncesi ve hemen sonrasında kan örnekleri alınarak hematolojik ve biyokimyasal ölçümler yapıldı. Bununla birlikte periferik kan ANAE pozitif lenfosit oranları belirlendi ve istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Nazal eksfolyasyonu değerlendirmek amacıyla burun svapları alındı. Çalışma sonunda yarışma öncesi ile sonrası karşılaştırıldığında; HCT, MPV, serum glukoz ve periferik kan ANAE pozitif lenfosit oranda farklılık saptandı. Yarış öncesi ve sonrasında alınan nazal eksfolyasyon örneklerinde farklılık görülmedi. Anahtar Kelimeler: ANAE, hematoloji, konkur atı, nazal eksfolyasyon, serum biyokimya Comparison of Some Hematological and Biochemical Analysis, ANAE Profile and Nasal Exfoliation Before and After the Race in jumping Horses in Bishkek Region in Kyrgyzstan

Bu çalışmanın amacı albino farelerde benzen tarafından oluşturulan toksisitesiye karşı üzüm çekirdeği ekstraktının muhtemel etkisini araştırmaktır.Metod: Her bir grupta 6 fare olmak üzere uygulama grupları oluşturulmuştur. Grup I, oral yolla distile su ile; Grup II, oral yolla 50 mg/kg GSE; Grup III, 150 mg/kg GSE; Grup IV, oral yolla kanula kullanılarak 250 mg/kg benzen; Grup V, 50 mg/kg GSE 250 mg/kg benzen; Grup VI, 150 mg/kg GSE 250 mg/kg benzen ile 50 gün süre ile beslenmişlerdir. Deney sürelerinin sonunda otopsi yoluyla farelerin kan, karaciğer ve böbrek dokuları alınmıştır. Aspartat aminotransferaz (AST), Alanin aminotransferaz (ALT), Alkalen fosfataz (ALP), kan üre azotu (BUN), kreatinin düzeyleri kan dokudan, malondialdehit (MDA), redükte glutatyon (GSH) ise karaciğer ve böbrek dokularında incelenmiştir. Ayrıca karaciğer ve böbrek dokularında histopatolojik değişimler de araştırılmıştır.Bulgular: Benzen uygulanan farelerde serum AST, ALT, ALP BUN ve kreatinin seviyelerinde kontrol grubuna kıyasla düşük düzeyde artış belirlenmiştir. Benzen tarafından oluşturulan oksidatif toksisitenin karaciğer ve böbrek dokularında GSH seviyesinde önemli bir azalmaya ve MDA seviyesinde önemli bir artışa neden olduğu belirlenmiştir. Üzüm çekirdeği ekstraktı uygulamasının benzen tarafından oluşturulan hepatotoksisite, nefrotoksisite ve lipid peroksidasyonunda önemli gerilemeye neden olduğu belirlenmiştir. Üzüm çekirdeği ekstraktının test edilen iki dozunun benzen tarafından oluşturulan toksisite üzerine pozitif etkisi olduğu belirlenmiş ve en güçlü etkiyi 150 mg/kg dozunda gösterdiği belirlenmiştir.Sonuç: Sonuç olarak GSE'nin benzen toksisitesine karşı pozitif etkisi olduğu ve bu etkinin doza bağımlı olduğu belirlenmiştir The objective of the present study was to investigate the possible effects of grape seed extract (GSE) against benzene-induced toxicity in Swiss albino mice.Methods: The animals were randomly divided into six groups each containing six mice. Group I, treated with distilled water; Group II and III orally treated with 50 mg/kg and 150 mg/kg body weight GSE, respectively. Group IV, orally treated with 250 mg/kg body weight benzene by using feeding cannula; Group V, orally treated with 50 mg/kg body weight GSE 250 mg/kg body weight benzene; Group VI, orally treated with 150 mg/kg body weight GSE 250 mg/kg of body weight benzene for 50 consecutive days. At the end of experimental period all mice were sacrificed; blood, liver and kidney tissues were removed after post-mortem examination. Aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), alkaline phosphatase (ALP), blood urea nitrogen (BUN), creatinine levels were analyzed from serum. Malondialdehyde (MDA) and reduced glutathione (GSH) levels were analyzed from isolated tissues. And also histopathological examinations of liver and kidney tissues were investigated.Results: Serum AST, ALT, ALP, BUN and creatinine levels were slightly increased in Group IV compared with the other tested groups (p

This study was conducted to determine the histopathological and biochemical effects of humic acid on cadmium stress in liver and kidney tissues of Salmo trutta fario, L. The fish were treated in four groups as follows and were exposed to chemicals for 7 days: control (C), cadmium (2 ppm) (Cd), humic acid (5 ppm) (HA) and humic acid + cadmium (Cd + HA). At the end of the experimental period, liver and kidney samples were taken from all fish for histopathological examination and determination of antioxidant enzyme (glutathione peroxidase, superoxide dismutase) and malondialdehyde (MDA) levels. Activity of GPx and SOD in the tissues of fish exposed to the stress of Cd was significantly lower than the control groups (P, Bu çalışma kahverengi alabalığın karaciğer ve böbrek dokularında, kadmiyum stresi üzerine humik asitin histopatolojik ve biyokimyasal etkilerini tespit etmek amacıyla yapıldı. Balıklar aşağıdaki gibi dört gruba ayrıldı ve yedi gün kimyasallara maruz bırakıldı: kontrol (C), kadmiyum (2 ppm) (Cd), humik asit (5 ppm) (HA) ve humik asit + kadmiyum (Cd+HA). Deneysel periyodun sonunda, bütün balıklardan histopatolojik inceleme ve antioksidan enzim tespiti (glutatyon peroksidaz, süperoksit dismutaz) ve malondialdehit (MDA) düzeyleri için karaciğer ve böbrek örnekleri alındı. Kadmiyum stresine maruz kalan balıkların dokularında GPx ve SOD aktiviteleri kontrol grubundan daha düşüktü (P

It was biochemically and histopathologically investigated whether humic acid (HA) has protective effects on cadmium (Cd) toxicity on muscle and gills of brown trout (Salmo trutta fario Linnaeus, 1792). The brown trout were exposed to cadmium (2 ppm) and/or humic acid (5 ppm). For this purpose, levels of glutathione peroxidase (GPx), superoxide dismutase (SOD), malondialdehyde (MDA) was investigated in muscle and gills tissues of brown trout. The activities of GPx and SOD in the tissues of fish exposed to Cd was significantly lower than the control groups (P0.05). Hovewer, humic acid did not affect biochemical damage in cadmium group. Cd caused a significant increase in histopathological changes in muscle and gills tissues, but histopathological changes were lower in the muscle tissue of Cd+HA group. These results suggest that humic acid may counteract the cadmium toxicity in muscles tissue in histopathologic aspect., Kadmiyum toksisitesine karşı humik asitin koruyucu etkisi biyokimyasal ve histopatolojik olarak kahverengi alabalık (Salmo trutta fario Linnaeus, 1792) solungaç ve kas dokularında araştırılmıştır. Balıklar kadmiyum ve/veya humik asite (2ppm Cd, 5 ppm humik asit) maruz bırakılmışlardır. Bu amaçla kahverengi alabalıkların kas ve solungaç dokularında glutatyon peroksidaz (GPX ), süperoksit dismutaz (SOD), malondialdehit (MDA) düzeyleri incelenmiştir. Cd’a maruz kalan gruplarda GPX ve SOD enzim aktiviteleri kontrol grubuna kıyasla düşük değerler vermiştir (P0.05). Bununla beraber kadmiyum uygulanan gruplarda humik asit biyokimyasal zararı önlemede etkili olmamıştır. Cd kas ve solungaç dokularında histopatolojik olarak önemli artışlara neden olurken, Cd+HA’in birlikte uygulandığı grupta kas dokusu daha az etkilenmiştir. Bu sonuçlara göre, humik asit kas dokusunda histopatolojik olarak koruyucu etki gösterebilir

In this study, it was aimed to determinate the relationship in between Haptoglobin (Hp) levels and fatty liverdisease at the peripartum periot in sheep. For this purpose, A total of 25 pregnant Akkaraman breed sheep having with thenormal body condition score were included to this study. The mean live body weight of the sheep used in this study was 65 ±5.7 kg. Blood samples were collected from these sheep at about three weeks before birth and three weeks after birth once aweek. Biochemical, hematological parameters and Hp were analyzed after sampling process. Necropsy and histopathologicalexamination were performed on liver samples collected from four sheep liver after they were weaned. The mean aspartateamino transferase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) values during postpartum period were significantly higher than thoseof prepartum values. Calcium (Ca) values also were determined as different in prepartum and postpartum periods. The meanHp values determined at first week before birth were significantly different than those of both prenatal and postnatal meanHp levels. Mean Hp values at postpartum period were determined to be significantly higher than the mean Hp at the first twoweeks values in prenatal period. There was no lipidosis in histopathological examination of liver sections. It was concludedthat Hp levels at the prepartum period may increase independently from fatty liver in pregnant sheep., Bu çalışmada, peripartum dönemde, normal vücut kondüsyon skoruna sahip koyunlarda Haptoglobin (Hp) düzeyleri vekaraciğer yağlanması arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla normal vücut kondüsyon skoruna sahip 25 adetgebe Akkaraman ırkı koyun çalışmaya dahil edildi. Kullanılan koyunların ortalama canlı ağırlıkları 65±5.7 kg’dı. Doğumdanyaklaşık üç hafta önce ve doğum sonrası üç hafta süresince haftada bir kez olmak üzere kan örnekleri alındı. Daha sonrabiyokimyasal, hematolojik parametreler ve Hp analizleri yapıldı. Süt kesiminden sonra rastgele seçilen dört koyundan alınankaraciğer örneklerinde histopatolojik değerlendirme yapıldı. Doğum sonrası aspartat amino transferaz (AST) ve alkalenfosfataz (ALP) değerlerinin doğum öncesi alınan verilere göre istatistiksel açıdan farklı olduğu belirlendi. Ortalama kalsiyum(Ca) değerlerinin de doğum öncesi ve sonrasında farklılıkları olduğu görüldü. Haptoglobin sonuçlarının özellikle doğumdanbir hafta önce alınan değerlerin, hem doğum öncesi hem de doğum sonrası düzeylerden istatistiksel açıdan farklı olduğubelirlendi. Karaciğer doku örneklerinin histopatolojik incelemelerinde belirgin bir yağ dejenerasyonu görülmedi. Sonuçtakoyunlarda Hp düzeylerinde oluşan doğumdan önceki artışların karaciğer yağlanmalarından bağımsız oluşabileceği kanısınavarılmıştır.

Marek's disease (MD) and other lymphoproliferative diseases such as lymhoid leucosis show similar clinical symptoms. Age of the bird, neural lesions, histopathologic and cytologic changes are important criteria in the differentiation of these diseases. T lympohcytes were reported as predominant in MD and Alpha Naphtyl Acetate Esterase (ANAE) demonstration has been used in the description of T cells in chickens. In this study, results of the lymphocyte enzyme histochemistry were compared with macroscopic and histopathologic findings, and also, value of enzyme histochemical findings were evaluated in the diagnosis of MD. For this reason, ANAE was demonstrated in peripheral blood and tissue samples in animals showing clinical signs of MD and compared with histopathological results. The proportion of ANAE positive lymphocytes was found significantly higher in both peripheral blood and lymphocytic infiltration in affected tissues of animals displaying clinical symptoms of MD and these results were supported by gross and microscopic findings. It is concluded that ANAE demonstration in peripheral blood and tissue sections is useful method with clinical and histopathological findings in the diagnosis of MD., Tavukların lenfoproliferatif bir hastalığı olan Marek hastalığı (MD), lenfoid lökozis gibi diğer lenfoprolifertatif hastalıklar ile benzer klinik belirtiler gösterirler. Hastalığın ayırıcı tanısı için yaş, sinirsel belirtiler, histopatolojik ve sitolojik bulgular önemli kriterler olmakla birlikte yetersizdir. T lenfositlerin MD’de baskın hücre olduğu bildirilmektedir. Alfa Naftil Asetatat Esteraz (ANAE) tespiti ise tavuklarda T lenfosit tanımlamasında kullanılan önemli bir yöntemdir. Bu çalışmada, hastalık şüpheli tavuklardan alınan kan ve doku örneklerinde ANAE demonstrasyonu yapıldı ve elde edilen sonuçlar makroskobik ve mikroskobik bulgularla karşılaştırıldı. Marek hastalığının teşhisinde lenfosit enzim histokimya sonuçları ile makroskobik ve histopatolojik sonuçlar karşılaştırılarak, Marek hastalığı teşhisinde enzim histokimyasal bulgular değerlendirildi. ANAE Marek hastalıklı tavukların hem perifer kanlarında hem de tümörlü dokularında önemli derecede yüksek olarak tesbit edildi. Sonuç olarak, klinik ve histopatolojik bulguların yanısıra perifer kan ve doku lenfositlerinde ANAE tesbitinin Marek hastalığının teşhisinde yararlanılabilecek bir metod olduğu kanısına varıldı.

Bu çalışmada 2,5 yaşlı ve 40 kg ağırlığındaki Kangal ırkı dişi bir köpekte gözlenen meme dokusuna metastaz oluşturmuş bulaşıcı venereal tümör (BVT) olgusu klinik, sitolojik ve histopatolojik olarak tanımlanmıştır. Vaginada bulunan primer tümör kitlesinden alınan biyopsi örneklerinde, ince bir stromayla ayrılmış tümör hücrelerinin, yuvarlak şekilli oldukları ve çok sayıda sitoplazmik vakuol içerdikleri görüldü. Metastatik lezyondan hazırlanan ince iğne aspirasyonu smearlerinde de benzer olarak iri, yuvarlak ve çekirdekleri ekzantrik yerleşimli ve çok sayıda intrasitoplazmik vakuol içeren tümör hücrelerinin yangı hücreleri ile birlikte bulundukları gözlendi. Kemoterapötik ajan olarak Vincristine sülfat (Vincristine-Teva®, Teva, Hollanda) 0,025mg/kg dozda, haftada bir olmak üzere, üç kez uygulandı. Uygulama sonunda meme bezindeki kitlenin tamamen kaybolduğu ve vagina içindeki kitlenin ise küçülerek sadece klitoral bölge civarında kaldığı görüldü.

Amaç: Pnömonili koyun akciğerlerinden hazırlanmış sitolojik preparatlarla, aynı akciğerlerin histopatolojik kesitleri karşılaştırılarak, farklı lezyonlara sahip akciğerlerin eksfolyasyon özelliklerinin belirlenmesidir.Gereç ve Yöntem: Kataral, irinli, fibrinli, intersitisyel ve verminöz lezyonlara sahip 65 hasta ve 5 sağlıklı akciğerden, ince iğne aspirasyonu ile alınarak hazırlanmış, Papanicolau EA 65 ve May-Grunwald Giemsa ile boyanmış sitoloijk preparatlar histopatolojik kesitlerle karşılaştırıldı. Bulgular: Sitolojik ve histopatolojik bulgular karşılaştırıldığında, makrofaj ve nötrofil lökositlrin kataral, irinli fibrinli ve verminöz pnömonilerde; eozinofil lökositlrin, nötrofillerle birlikte verminöz pnömonilerde ve lenfositlerin de intersitisyel pnömonilerde, kontrol grubuna göre önemli oranda artış gösterdiği tespit edildi. Öneri: Lezyonlu koyun akciğerlerinden hazırlanan sitolojik preparatların, özellikle verminöz ve intersitisyel pnömonilerde histopatolojik kesitlere uyumlu bir eksfolyasyon gösterdiği, nötrofil lökosit ve makrofajların artışı ise pnömoninin karakteri hakkında kesin bir belirleyici olmamakla birlikte, kataral, irinli, fibrinli ve verminöz pnömonilerde değişken bir artış gösterdiği kanısına varıldı., Aim: Aim was to investigate the exfoliation characters of sheep pneumonias by the comparison of histopathologic and cytopathologic results. Materials and Methods: Fine needle aspiration smears obtained from 5 healthy and 65 pneumonic sheep lungs showing catarrhal, purulent, fibrinous, interstitial and verminous lesions were stained with Papanicolau EA 65 and May-Grunwald Giemsa and compared to histopathologic sections. Results: When compared cytolopathologic and histopathologic findings, it was observed that macrophages and neutrophile leucocytes increased in catarrhal, purulent, verninous and fibrinous pneumonias; eosinophile leucocytes increased in verminous pneumonias together with neutrophils and lymphocytes increased in interstitial pneumonia. Conclusions: Cytopathologic examinations of lung smears prepared from pneumonic lungs were found remarkable for the prediagnosis of sheep pneumonias, especially, in verminous and interstitial, and the increased macrophages and neutrophile leucocytes counts were found considerable but not determinative for the differantiaton of pneumonia type in sheep.

Sunulan çalışma, mezbahada kesilen sığırlarda karaciğer lezyonlarının histopatolojik özellikleri ve oranlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, mezbahada 1400 adet sığır kesimi izlendi ve lezyon görülen 100 karaciğerden histopatolojik muayene için örnek alındı. İncelenen lezyonlu karaciğerlerde; hiperemi (%17), kanama (%4), değişen şiddette hidropik dejenerasyon ve bulanık şişkinlik (%87), yağlanma (%13), nekroz (%26), hepatitis (%47), Kuppfer hücre proliferasyonu (%56), safra kanal hiperplazisi (%13), bilier fibrozis (%17) ve parenkimde fibrozis (%3) ve melanozis (%2) tespit edildi. Anılan oranlar kesime alınan tüm sığırlar dikkate alındığında; hiperemi (%1,21), kanama (%0,29), hidropik dejenerasyon ve bulanık şişkinlik (%6,21), yağlanma (%0,93), nekroz (%1,86), hepatitis (%3,36), Kuppfer hücre proliferasyonu (%4), safra kanal hiperplazisi (%0,93), bilier fibrozis (%1,21), parenkimde fibrozis (%0,21) ve melanozis (%0,14) olarak belirlendi.

Çalışmada kas, karaciğer, akciğer, dalak, böbrek, tavuk derisi ve tavuk taşlığından hazırlanmış kıyma örneklerinden alınan kriyostat kesitleri incelenerek, söz konusu organ kıymalarının mikroskobik özellikleri araştırılmıştır. Hem sadece etten yapılan kıymada hem de iç organlardan hazırlanan kıymalarda, bu organların normal histolojilerine benzer yapılar gözlenmiştir. Sonuç olarak; kıymadan hazırlanmış kriyostat kesitlerin mikroskobik incelemesinin, karışık kıymaların tespitinde kullanılabilir bir yöntem olabileceği kanısına varılmıştır.

In this repoıt, a case of lung and mediastinallymph node tuberculosis, rare in sheep, is deseribedin a 4-year-old Akkaraman sheep. Although tuberculoselesions were seen in both lung and mediastinallymp node, more typical granulomas weredetected in lymph node. Except the classicalhistopathological findings, characteristic multinucleatedgiant cells were not prominent., Çalışmada 4 yaşlı Akkaraman ırkı bir koyunda, koyunlarda seyrek gözlenen tüberküloz olayı tanımlanmıştır. Lezyonların akciğer ve mediastinal lenf düğümü ile sınmırlı olduğu gözlenmiş, daha tipik kazefiye granulomlar mediastinal lenf düğünde tespit edilmiştir. Mikroskobik olarak tipik tüberküllere ilave olarak çok çekirdekli dev hücrelerin azlığı dikkat çekmiştir. Ziehl-Neelsen boyamalarda ise aside dirençli bakteriler nekrotik alanlar ve çevresinde az sayıda görülmüştür.

Çalışmada klinik olarak Coenurus cerebralis enfeksiyonu şüpheli 20 koyunda beyin-omurilik sıvısı (BOS) yaymaları, beyin dokundurma preparatları ve histopatolojik kesitlerle karşılaştırıldı. BOS yaymalarında eozinofil, nötrofil, lenfosit, fagositik ve epitelyal hücrelerde belirgin artış ile histopatolojik kesitlerde purulent-eozinofilik ya da nekrotik-granülomatöz yangı tablosu vardı. Çalışma sonunda, histopatolojik kesitlere benzer dökülme gösteren BOS sitolojisinin, Coenurus cerebralis teşhisinde bir ön metot olarak kullanılabileceği kararına varıldı., Cerebrospinal fluid (CSF) smears were compared with brain imprints and histopathological sections of sheep with suspected Coenurus cerebralis infection. There was an increase of eosinophils, neutrophils, lymphocytes, phagocytic and epithelial cells in CSF smears. Similarly, purulent eosinophilic or necrotic-granulomatous infections were observed in histopathologic sections. Cytological exfoliation was similar to histopathological details and it was concluded that CSF cytology is useful as a pre-method in diagnosis of Coenurus cerebralis infection.

Özet: Bu raporda 10 yaşlı bir devede (Camelus dromedarius) gözlenen akciğer tüberkülozu olgusu tanımlanmıştır. Makroskobik olarak 2-5 cm çapında, iyi kapsüllenmiş granülomların mikroskobik incelemelerinde yer yer distrofık minerali zasyona uğramış kazeifıye alanlarm lenfosit, plazma hücresi, epiteloid makrofaj ve fıbröz proliferasyonla çevrili olduğu gözlendi. Ziehl-Neelsen boyamalarda ise aside dirençli bakterilere nekrotik bölgelerde rastlandı., Summary: A case of lung tuberculosis in a 10 years old camel (Camelus dromedarius) was described in this report. Grossly, 2-5 cm. in diameter well encapsulated caseous granuiomas were detected. In histopathological examination, foci of caseation with dystrophic mineralization were surrounded by lymphocytes, plasma cells, epitheloid macrophages and fibrous proliferation. Ziehl-Neelsen stain revealed masses of slender acid-fast bacilli in the necrotic centers.

Veteriner ve beşeri hekimliği sahalarında çok geniş bir alanda kullanılan hekzaklorofen preparatlarının terapötik indeksleri oldukça dardır. Bu nedenle tedavi amacıyla kullanımları sırasında zaman zaman toksikasyonlara hatta ölümlere yol açmaktadır. Çalışma, safra kanalı tıkanıklığının, hekzaklorofenin toksisitesi üzerine etkilerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 36 adet genç köpek kullanıldı. Bunlar A ve B olmak üzere iki ana gruba ayrıldıktan sonra A grubundaki köpeklerin duktus koledokusları kısmi ligature edildi. Daha sonra hem A hem de B gruplarındaki köpekler kontrol grubu dışında 5 alt gruba ayrıldı. Alt gruplar Al, Bl, A2, B2, A3, B3, A4, B4, A5 ve B5 olarak isimlendirildi ve her iki gruptaki köpeklere sırasıyla 7.5, 15, 22.5, 26 ve 30 mg/kg dozda hekzaklorofen içirildi. Deneme sonunda kontrol grupları ile Al, Bl, B2 ve B3 grubu köpeklerde herhangi bir klinik bulgu ve ölüm görülmedi. Toksikasyon görülen köpeklerde ise durgunluk, salivasyon, kusma, terleme ve iskelet kaslarında tremorlar gibi klinik belirtiler gözlendi. Bu bulgular duktus koledokusları ligature edilen köpeklerde hem daha şiddetliydi, hem de daha erken ortaya çıktı. Toksikasyona ilgili ölüm olayları A3, A4, A5, B4 ve B5 gruplarında görüldü. Nekropside hekzaklorofen zehirlenmesine ilgili olarak karaciğerin renginde soluklaşma, gevrek kıvamlılık ve kenarlarında kütleşme vardı, merkezi Sinir Sistemi (MSS)'de, beyin ve beyinciğin şişkinleştiği ve beyinciğin foramen okspitaleye doğru itildiği görüldü. Safra kesesinde ekimotik kanamalar vark.en, böbreklerin genelde hiperemik olduğu dikkati çekti. 57 Histopatolojik incelemeler sonucu, içirilen hekzaklorofenin miktarı, duktus koledokusun ligature edilmesi ve toksikasyondan ölüme kadar geçen süreye bağlı olarak karaciğerde hiperemi, hidropik dejenerasyon ve yağlanma gözlendi. 1. günde ölen A5 grubundaki köpeklerin karaciğerinde hidropik dejenerasyon vark.en, ö.günde ölen A3 grubundaki köpeklerin karaciğerinde difruz yağlanma gözlendi. MSS'de ise özellikle serebellum olmak üzere substansiya albada intramiyelinik ödemle birlikte substansiya griseada hemoraji, nöronlarda kromatolizis ve iskemik nöronal değişiklikler vardı. Bu bulgulara ilave olarak safra kesesi ve kanalında ödem ve kanama ile böbreklerde hiperemi, proksimal tubulus epitellerinde dejenerasyon, nekroz ve tubuluslarda yer yer hiyalin damlacıkları tesbit edildi. Tesbit edilen bu makroskobik ve mikroskobik bulguların aynı dozda ilaç içirildiği halde duktus koledokusu ligatür edilen köpeklerde çok daha şiddetli olduğu gözlendi. Çalışma sonunda hekzaklorofenin oldukça dar bir terapötik indekse sahip olduğu ve safra kanalının kısmi tıkanıklıklığının, ilacın toksik etkisini belirgin derecede arttırdığı kanısına varılmıştır., The therapeutical index of hexachlorophene which has been widely used in veterinary and medical treatments are rather narrow. Thus, sometimes it causes toxication and death. This study was carried out to resarch the effect of partial bile duct obstruction on hexachlorophene toxicity. In the study, 36 young animals were used. Firstly, two main groups, A and B were formed and Ductus choledecus of group A were partially ligated. Then, A and B groups were divided into 5 subgroups, Al-Bl, A2-B2, A3-B3, A4-B4 and A5-B5. they were administered 7.5, 15, 22.5, 26 and 30 mg/kg doses of hexachlorophene, respectively. The dogs which showed toxication presented the symptoms such as stillness, vomiting, salivation, sweating and tremors. The death were seen in A3, A4, A5, B4 and B5 groups. This clinical findings were more prominent and earliest in bile ducts ligated dogs. At necropsy, typical histopathological lesions were detected on livers, Central Nervous System (CNS), gall bladder and kidneys. There were paleness, crispness and blunting on the edges of the livers. Ecimotical haemorhagia was detected on gall bladder. In CNS, swolling of both cerebrum and cerebellum as well as the finding that reppressing in cerebellum into foramen occpitale magnum were observed. In addition, hyperaemia was detected on kidneys. In histopathological examination, hyperaemia, hidropic degeneration and lipidosis appeared in livers depending on the dose of hexachlorophene, ligation of ductus choledecus and death time. Although, hidropic degeneration was detected in A5 group dogs died in first day, diffuse lipidosis was seen in A3 group dogs died in 6th day. In CNS, there were intramiyelinic oedema on substantia alba of cerebrum, medulla oblongata and especially cerebellum. Haemorhagia, chromatolysis and ischemic changes on neurons were detected on substantia grisea. In addition, there were oedema and haemorhagia in propria mucosa of gall 59 bladder and, hyperaemia, epithelial degeneration and necrosis of proximal tubulus and hyalin droplets were detected in kidney. Microscopical lesions were more severe and prominent in bile ducts ligated dogs than normal dogs. In conclusion, it was seen that hexachlorophene have ratherly narrow therapeutical index and can cause more severe toxication depending on the bile duct obstructions.