Search

Objective: To elucidate the effect of auriculopuncture in Sympathetic points on autonomic function, we investigated the heart rate (HR) response to orthostatic challenge in healthy subjects. Design and setting:An experimental and cross-sectional study was conducted at Acupuncture Clinic, Universidad Autónoma Metropolitana, and México. Participants. Twenty healthy university students (twelve women) aged 22.7 ± 1.5 (mean ± SD) participated in the study. Interventions and outcomes: The study consisted of two sessions of auricular acupuncture in the Sympathetic point in the right or left ear. The data for continuous normal beat-to-beat recording to derive the statistical parameters of the normal R-R intervals of the electrocardiogram was obtained using the SphygmoCor equipment (AtCor Medical Pty Ltd, Sidney, Australia). The registration periods were computed in a supine position and then after standing. The primary outcomes were the changes in the velocities of the primary HR increase, bradycardia secondary response, and interval between the times of maximum increase in HR and minimum in secondary response. Results: Acupuncture at the Sympathetic point in the right ear raises the velocity of the initial HR increase and decreases the velocity of bradycardia secondary response and elicits a shortening of the period between the maximum increase and minimum in the secondary response in HR, in all cases significant. Otherwise, auriculopuncture in the Sympathetic point of the left ear did not produce significant changes in the outcomes studied. Conclusion: Data suggest that auriculopuncture in the Sympathetic right point elicits a vagal suppression in the initial orthostatic response to active standing.

The removal of the gravity vector during spaceflight normally directed from the head to the feet in the standing position acts on the body fluids by the loss of the hydrostatic pressure gradient, which results in a cardiovascular deconditioning syndrome. This lack of gravity also disturbs the vestibular system, particularly otoliths that lose their ability to detect head tilts. We conducted our studies in humans using the 3-day dry immersion model and the 60-day anti-orthostatic bed rest model. The aim of our first research work is to study the influence of the otolithic system on the regulation of the cardiovascular system through the vestibulo-sympathetic reflex. For this purpose, galvanic stimulation experiments were used to evaluate otolithic sensitivity as well as neck flexion maneuvers associated with conventional cardiovascular and plethysmography measurements. In addition, an accelerometer has been used to quantify the activity and inactivity phases. The aim of our second research project is to study the evolution of the carotid baroreflex during weightlessness simulation models and to establish possible hypotheses of interaction with otolithic afferents. For this purpose, blood pressure and heart rate measurements were used in response to mechanical stimulations of carotid baroreceptors applied directly via the pressure collar technique. Our results confirmed that the neck flexion maneuver is indeed an otolithic stimulation with the appearance of otolitic changes of reactivity only in ventral decubitus and not in lateral decubitus. Nevertheless, the role of vestibulo-sympathetic reflex on cardiovascular regulation is not clearly demonstrated. Moreover, the sensitivity of the carotid baroreflex during these protocols is not modified. Our general hypothesis of a change in cardiovascular control related to the reduction of otolithic stimulation during weightless simulation protocols is not verified. It remains to understand the real meaning of the head-down neck flexion maneuver and its connection with the authentic otolithic stimulation it causes. It is likely that multiple sensory systems are involved in cardiovascular regulation in relation to gravity. The specific role of the vestibular system is likely to be better understood in situations where its plasticity is best brought into play, that is to say in real weightlessness.; La suppression du vecteur gravité lors des vols spatiaux normalement orienté de la tête vers les pieds en position debout agit sur les fluides de l’organisme par la perte du gradient de pression hydrostatique, ce qui aboutit à un syndrome de déconditionnement cardio-vasculaire. Cette absence de gravité perturbe également le système vestibulaire, particulièrement les otolithes qui perdent leur capacité à détecter les inclinaisons de la tête. Nous avons conduit nos études chez l’homme à l’aide du modèle d’immersion sèche durant 3 jours ainsi que du modèle d’alitement anti-orthostatique durant 60 jours.Le but de notre premier travail de recherche est d’étudier l’influence du système otolithique sur la régulation du système cardio-vasculaire au travers du réflexe vestibulo-sympathique. Il a pour cela été utilisé des expérimentations de stimulation galvanique pour évaluer la sensibilité otolithique ainsi que des manœuvres de flexion de cou associées à des mesures cardio-vasculaires conventionnelles et de pléthysmographie. Un accéléromètre a, de plus, été utilisé pour quantifier les phases d’activité et d’inactivité.Le but de notre second travail de recherche est d’étudier l’évolution du baroréflexe carotidien au cours des modèles de stimulation d’impesanteur et d’établir d’éventuelles hypothèses d’interaction avec les afférences otolithiques. Il a pour cela été utilisé des mesures de pression artérielle et de fréquence cardiaque en réponse à des stimulations mécaniques des barorécepteurs carotidiens appliquées de façon directe via la technique du collier de pression.Nos résultats ont confirmé que la manœuvre de flexion du cou est bien une stimulation otolithique avec l’apparition des modifications de réactivité otolitiques seulement en décubitus ventral et non en décubitus latéral. Néanmoins le rôle du réflexe vestibulo-sympathique sur la régulation cardio-vasculaire n’est pas clairement mis en évidence. Par ailleurs, la sensibilité du baroréflexe carotidien au cours de ces protocoles n’est pas modifiée.Notre hypothèse générale d’une modification du contrôle cardio-vasculaire en lien avec la réduction de la stimulation otolithique au cours de protocoles de simulation d’impesanteur n’est pas vérifiée. Il reste à comprendre la signification réelle de la manœuvre du head-down neck flexion et son lien avec l’authentique stimulation otolithique qu’elle provoque. Il est vraisemblable que de multiples systèmes sensoriels interviennent dans la régulation cardio-vasculaire en lien avec la gravité. Le rôle spécifique du système vestibulaire sera vraisemblablement mieux appréhendé dans des situations où sa plasticité est le mieux mise en jeu c’est-à-dire en impesanteur réelle.

Bu araştırma, koroner arter bypass greft cerrahisi uygulanan hastalarda erken dönem mobilizasyon sonrası gelişen ortostatik hipotansiyon ve ortostatik intolerans sıklığının belirlenmesi amacı ile tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Özel Ankara Güven Hastanesi ve Gazi Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi kalp damar cerrahisi yoğun bakım ünitelerinde ameliyat sonrası yatmakta olan 108 hasta oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Araştırmada hastaların ameliyat sonrası erken dönemde mobilizasyon aşamalarındaki hemodinamik verileri ile ameliyat öncesi hemodinamik verileri karşılaştırılarak ortostatik hipotansiyon gelişme sıklığı belirlenmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler, Independent sample t-testi, Ki-kare testi, Mann-Whitney U testi ve Paired Samples t testi kullanılmıştır. Hastaların %72,2' sini erkek hastalar oluşturmuş ve beden kitle indeksleri kilolu (28,14 ± 4,70) olarak saptanmıştır. Hastalar ameliyat sonrası 19,23 ± 3,08 saat sonra mobilize olmuşlardır. Ameliyattan bir saat önceki veriler ile mobilizasyon aşamaları verileri karşılaştırılması sonucunda mobilizasyonun tüm aşamalarında sistolik kan basıncında ve diyastolik kan basıncında anlamlı düşmeler izlenirken kalp hızında anlamlı artış izlenmiştir (p

ÖZETJet Pilotlarına Uygulanan Aşırı Yavaş Ve Çapraz Zindelik Antrenman Sistemlerinin Ortostatik Toleransa Ve Kas Kuvveti Gelişimine Etkilerinin KarşılaştırılmasıÖğrencinin Adı: Hasan ÇakırDanışmanı: Prof. Dr. H. Birol Çotuk Anabilim Dalı: Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı.Amaç: Fizyolojik yükleme derecesi ve jet uçuşu sırasındaki doğal tıbbi riskler kritik bir konu haline geldi. Özellikle önemli olan, potansiyel jet pilotlarının yalnızca kapsamlı bir tıbbi taraması değil, aynı zamanda ilgili fizyolojik sistemlerin geçişlerini taklit etmek için bir analog test prosedürünün uygulanması olacaktır. Bu bağlamda, jet pilotları, manevra negatif G yükünden önce geldiğinde pozitif G yüklemesine toleranslarını düşürürler. Jet uçuşu sırasında bu “itme-çekme” etkisi ani G yükü değişimlerinde meydana gelir. Bu nedenle, bu araştırmanın amacı, jet uçuşu sırasında fizyolojik değişiklikleri kısmen taklit etmesi gereken bir analog modeli test etmektir.Gereç ve Yöntem: Eğim testine Hava Kuvvetlerinden 24 erkek jet pilotu (23-29 yaş arası) katıldı. Test protokolü aşağıdaki üç ardışık aşamadan oluşuyordu: sırtüstü yatar (5 dakika), 5 dakika boyunca 15 derece baş aşağı eğme (HDT) ve 10 dakika boyunca 70 derece baş aşağı eğme (HUT). Eğim testi sırasında arteriyel kan basıncı (CNAP®500) ve kalp hızı değişkenliği (1000 Hz'de Polar®S810i) beat kayıtları ile sürekli ve invaziv olmayan kalp atışı yapıldı. Kaydedilen zaman serilerindeki ritmik bileşenlerin evrimi dalgacık tabanlı çok ölçekli zaman-frekans dağılımları ile analiz edildi. Tekrarlanan önlemler Art arda üç aşamada kardiyovasküler değişkenler için ANOVA uygulandı. Bulgular: Asıl bulgu, sırtüstü pozisyondan (ortalama 88,1 ± 11,2 mmHg) HDT'ye (ortalama 81,9 ± 12,8 mmHg) geçişte kan basıncının son derece önemli (p = 0,000) azalması ve HDT'den HUT'a geçişte yüksek tansiyon (p = 0,000) kan basıncı artışı (ortalama 96,3 ± 14,9 mmHg). Bireyler arası değişkenliğin yüksek olması, bir kişide bilinç kaybıyla birlikte duruş geçişlerine güçlü ve zayıf cevap verenler olarak fark edildi. Ortalama kan basıncının bireysel standart sapması ile değerlendirilen kan basıncı dalgalanmaları, sırtüstü pozisyondan (3,0 mmHg) HDT'ye (p> 0,05) geçiş yaparak değişmedi, ancak yüksek oranda (p = 0,000) arttı. HDT'den HUT'a geçiş (2,9 ila 4,6 mmHg arasında). HRV'nin zaman-frekans analizi, HUT'ye geçiş ile ortaya çıkan güçlü sempatik aktivasyonu, 0.1 Hz civarında düşük frekanslı salınımların ortaya çıkmasıyla ortaya çıkardı.Sonuçlar: Ana G-yük geçişlerine alışkın olan bu genç jet pilotları grubunda bile, analog eğim testimiz sırasında bir senkop meydana geldi. Ardışık HDT ve HUT, dakika aralıklarında bir itme-çekme etkisi kavramını destekleyen fizyolojik (ve pato-fizyolojik olarak) ilgili kan basıncı geçişlerine yol açtı. Bulgularımız, ticari savaş uçağı sahaları için “fizyolojik uygunluğu” değerlendirmek için, özellikle eşlik eden tıbbi koşullar, yaş, cinsiyet ve muhtemelen fizyolojik eşik olayları ile ilgili olarak, daha fazla araştırma yapılması gerektiğini göstermektedir.--------------------SUMMARYComparison of the Effects of Superslow and Crossfit Training on Orthostatic Tolerance and Muscle Strength Development of Jet PilotsÖğrencinin Adı: Hasan ÇakırDanışmanı: Prof. Dr. H. Birol Çotuk Aim of the study :The extent of physiological loading as well as the inherent medical risks during jet flight has become a critical issue. Of particular importance will be not only the thorough medical screening of potential jet pilots, but also the implementation of an analog testing procedure to mimic the transitions of the involved physiological systems. In this context, jet pilots experience a lowering of their tolerance to positive G-loading when the maneuver is preceded by a negative G-load. During jet flight this so called “push-pull” effect occurs at sudden G-load changes. Therefore, the aim of this investigation was to test an analog model which should partly mimic the physiological changes during jet flight.Methods: 24 male jet pilots of the Air Force (age range 23-29 years) participated in the tilt testing. The test protocol consisted of the following three successive stages: lying supine (5 minutes), head down tilting (HDT) at 15 degrees for 5 minutes, and head up tilting (HUT) at 70 degrees for 10 minutes. During the tilt testing continuous and noninvasive beat by beat recordings of arterial blood pressure (CNAP®500) and heart rate variability (Polar®S810i at 1000 Hz) were performed. The evolution of the rhythmic components in the recorded time series were analyzed by wavelet based multiscale time-frequency distributions. Repeated measures ANOVA was performed for the means of the cardiovascular variables during the three successive stages. Results: The main finding was the highly significant (p=0,000) decrease of blood pressure by the transition from the supine posture (mean 88,1±11,2 mmHg ) to HDT (mean 81,9±12,8 mmHg), and the highly significant (p=0,000) increase of blood pressure by the transition from HDT to HUT (mean 96,3±14,9 mmHg). A high inter-individual variability was noticed as strong and weak responders to the posture transitions with loss of consciousness in one subject. Blood pressure fluctuations assessed by the individual standard deviation of the mean blood pressure did not change by the transition from the supine posture (3,0 mmHg) to HDT (p>0,05), but increased highly significantly (p=0,000) by the transition from HDT to HUT (from 2,9 to 4,6 mmHg). The time-frequency analysis of the HRV revealed strong sympathetic activation by the transition to HUT revealed by the emerging dominance of low frequency oscillations around 0.1 Hz. Conclusion: Even in this young group of jet pilots accustomed to major G-load transitions one syncope occurred during our analog tilt testing. Successive HDT and HUT resulted in physiologically (and patho-physiologically) relevant blood pressure transitions supporting the notion of a push-pull effect in the time range of minutes. Our findings indicate that further research is needed to assess the “physiological fitness” for commercial fighter jet plots, especially in relation to accompanying medical conditions, age, gender and presumably physiological threshold phenomena.

The removal of the gravity vector during spaceflight normally directed from the head to the feet in the standing position acts on the body fluids by the loss of the hydrostatic pressure gradient, which results in a cardiovascular deconditioning syndrome. This lack of gravity also disturbs the vestibular system, particularly otoliths that lose their ability to detect head tilts. We conducted our studies in humans using the 3-day dry immersion model and the 60-day anti-orthostatic bed rest model. The aim of our first research work is to study the influence of the otolithic system on the regulation of the cardiovascular system through the vestibulo-sympathetic reflex. For this purpose, galvanic stimulation experiments were used to evaluate otolithic sensitivity as well as neck flexion maneuvers associated with conventional cardiovascular and plethysmography measurements. In addition, an accelerometer has been used to quantify the activity and inactivity phases. The aim of our second research project is to study the evolution of the carotid baroreflex during weightlessness simulation models and to establish possible hypotheses of interaction with otolithic afferents. For this purpose, blood pressure and heart rate measurements were used in response to mechanical stimulations of carotid baroreceptors applied directly via the pressure collar technique. Our results confirmed that the neck flexion maneuver is indeed an otolithic stimulation with the appearance of otolitic changes of reactivity only in ventral decubitus and not in lateral decubitus. Nevertheless, the role of vestibulo-sympathetic reflex on cardiovascular regulation is not clearly demonstrated. Moreover, the sensitivity of the carotid baroreflex during these protocols is not modified. Our general hypothesis of a change in cardiovascular control related to the reduction of otolithic stimulation during weightless simulation protocols is not verified. It remains to understand the real meaning of the head-down neck flexion maneuver and its connection with the authentic otolithic stimulation it causes. It is likely that multiple sensory systems are involved in cardiovascular regulation in relation to gravity. The specific role of the vestibular system is likely to be better understood in situations where its plasticity is best brought into play, that is to say in real weightlessness., La suppression du vecteur gravité lors des vols spatiaux normalement orienté de la tête vers les pieds en position debout agit sur les fluides de l’organisme par la perte du gradient de pression hydrostatique, ce qui aboutit à un syndrome de déconditionnement cardio-vasculaire. Cette absence de gravité perturbe également le système vestibulaire, particulièrement les otolithes qui perdent leur capacité à détecter les inclinaisons de la tête. Nous avons conduit nos études chez l’homme à l’aide du modèle d’immersion sèche durant 3 jours ainsi que du modèle d’alitement anti-orthostatique durant 60 jours.Le but de notre premier travail de recherche est d’étudier l’influence du système otolithique sur la régulation du système cardio-vasculaire au travers du réflexe vestibulo-sympathique. Il a pour cela été utilisé des expérimentations de stimulation galvanique pour évaluer la sensibilité otolithique ainsi que des manœuvres de flexion de cou associées à des mesures cardio-vasculaires conventionnelles et de pléthysmographie. Un accéléromètre a, de plus, été utilisé pour quantifier les phases d’activité et d’inactivité.Le but de notre second travail de recherche est d’étudier l’évolution du baroréflexe carotidien au cours des modèles de stimulation d’impesanteur et d’établir d’éventuelles hypothèses d’interaction avec les afférences otolithiques. Il a pour cela été utilisé des mesures de pression artérielle et de fréquence cardiaque en réponse à des stimulations mécaniques des barorécepteurs carotidiens appliquées de façon directe via la technique du collier de pression.Nos résultats ont confirmé que la manœuvre de flexion du cou est bien une stimulation otolithique avec l’apparition des modifications de réactivité otolitiques seulement en décubitus ventral et non en décubitus latéral. Néanmoins le rôle du réflexe vestibulo-sympathique sur la régulation cardio-vasculaire n’est pas clairement mis en évidence. Par ailleurs, la sensibilité du baroréflexe carotidien au cours de ces protocoles n’est pas modifiée.Notre hypothèse générale d’une modification du contrôle cardio-vasculaire en lien avec la réduction de la stimulation otolithique au cours de protocoles de simulation d’impesanteur n’est pas vérifiée. Il reste à comprendre la signification réelle de la manœuvre du head-down neck flexion et son lien avec l’authentique stimulation otolithique qu’elle provoque. Il est vraisemblable que de multiples systèmes sensoriels interviennent dans la régulation cardio-vasculaire en lien avec la gravité. Le rôle spécifique du système vestibulaire sera vraisemblablement mieux appréhendé dans des situations où sa plasticité est le mieux mise en jeu c’est-à-dire en impesanteur réelle.

Bu çalışma, Geç Hitit kentlerinden biri olan Karkamış'tan ele geçen ortostat buluntuları üzerinde görülen giysiler incelenerek, Karkamış Demir Çağı kültürünün tekstile olan etkilerini irdelemeyi amaçlar. Çalışma kapsamında Geç Hitit Kent Devletlerinden biri olan Karkamış Kenti ele alınmıştır. Zamansal kapsamı Geç Hitit Dönemi MÖ 1000-750/700 arasına verilen tarih aralığı olarak ele aldık. Karkamış Demir Çağı ortostatlarında tasviri yapılan figürlerin kıyafetlerinin tipolojisini saptamaya çalıştık. Anadolu, Suriye ve Mezopotamya arasında yer alan eski bir başkent yerleşmesi olan Karkamış çağlar boyunca özellikle askeri lojistik açısından önem teşkil etmiştir. Gerçekleştirilen arkeolojik kazılar bölgenin tarihini anlama yolunda mihenk taşlarıdır. Günümüzdeki Türkiye-Suriye sınırı, yerleşmeyi kesen demiryolu üzerinden belirlenmiştir. Gaziantep ili sınırları içerisinde yer alan Karkamış'ın önemli bölümü Türkiye'de, yerleşimin aşağı şehrinin bir bölümü Suriye'de kalmıştır. MÖ 6. Binyıldan itibaren yerleşim gören bu merkez MÖ 12. yy'da Hitit İmparatorluğu yıkıldığında bölgedeki bağımsız ve güçlü krallıklardan biri haline gelmiştir. MÖ 10. yy'da burada görülen hanedanlık 4 kuşak boyunca şehrin idaresine hakim olmuştur. Hanedanın son iki üyesi döneminde anıtların inşa edildiği anlaşılmıştır. Bu yerleşimde yer alan heykeltıraşlık silsilesi MÖ 10. ve MÖ 9. yy başlarına, MÖ 9. yy sonları ile 8. yy başlarına ve nihayet MÖ 8. yy sonlarına tarihlenen kesintisiz bir tarihleme sunar. Karkamış kenti, bulunduğu coğrafî konumu nedeniyle Anadolu, Mezopotamya ve Doğu Akdeniz medeniyetleriyle yoğun bir etkileşim içerisinde olmuş, bu sayede zengin bir kültürel birikime ve çeşitliliğe sahip olmuştur. Adı geçen medeniyetlerin Karkamış ortostatları üzerindeki giysilere olan etkisi, bu çalışmanın temel konularından biridir. Bu çalışmada esas olarak Karkamış kentinden ele geçen ortostatlarda görülen Tanrı, Tanrıça, Karışık varlıklar, Kral, Kraliçe, Askerler, Hizmetliler ve diğer figürlerin giysileri çalışılmıştır. Yöntem olarak öncelikle konu ile ilgili kaynak taraması yapılarak elde edilen veriler bir bütün halinde değerlendirilerek Karkamış kıyafet kültürü anlaşılmaya çalışılmıştır. This study aims to investigate the effects of Carchemish Iron Age culture on textile by examining the garments seen on the orthostat finds obtained from Carchemish, one of the Late Hittite cities.Within the scope of the study, Carchemish City, one of the Late Hittite City States, was studied. It was identified as Iron Age dating back to 1000-750 / 700 BC, known as the Late Hittite period.Carchemish, an ancient capital settlement located between Anatolia, Syria and Mesopotamia, was especially important for military logistics throughout the ages. The archaeological excavations carried out are the cornerstones for understanding the history of the region. Today's Turkey-Syria border, is determined to settle the railroad crossing. Located in the province of Gaziantep, the important part of Carchemish has remained in Turkey and a section of the lower city of the settlement in Syria.This center, which has been inhabited since the 6th millennium BC, has become one of the independent and powerful kingdoms in the region when the Hittite Empire was destroyed in the 12th century BC. The dynasty seen here in the 10th century BC has dominated the administration of the city for 4 generations. It was understood that during the last two members of the dynasty the monuments were built. The sequence of sculptures in this settlement presents an uninterrupted dating dated to the 10th and early 9th centuries BC, late 9th and early 8th centuries and finally to the end of the 8th century BC. The city of Carchemish had an intense interaction with the Anatolian, Mesopotamian and Eastern Mediterranean civilizations due to its geographic location, by this means it had a rich cultural accumulation and diversity. The impact of the mentioned civilizations on the clothes on the Carchemish orthostats is one of the main subjects of this study. In this study, the clothes of God, Goddess, Mixed Beings, King, Queen, Soldiers, Servants and other figures, mainly seen in the orthostats recovered from Carchemish city, were studied. As a method, primarily we have tried to understand Carchemish garment culture by evaluating the data obtained from the literature review as a whole. 201

Amaç: Araştırma, spinal cerrahi hastalarında uyluk boyu elastik basınçlı çorap kullanımının ameliyat sonrası ilk mobilizasyonda ortostatik hipotansiyon (OH) gelişimine etkisini ortaya koymak amacıyla planlandı ve uygulandı.Gereç ve Yöntem: Çalışma randomize kontrollü tiptedir. Araştırmaya 15 Ekim 2017 – 01 Mayıs 2018 tarihleri arasında Türkiye'nin batı bölgesindeki bir eğitim ve araştırma hastanesinin nöroşirürji kliniğinde spinal cerrahi uygulanan 70 hasta alındı. Hastalar randomize olarak iki gruba (girişim ve kontrol) ayrıldı. Girişim grubundaki hastalara ameliyat öncesi uyluk boyu elastik basınçlı çorap uygulandı. Veriler kişisel bilgi formu, hasta izlem formu ve OH semptom tanılama formu kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Student t, Mann Whitney U, Ki kare, Paired t testi, Wilcoxon işaretlenmiş sıra testi, Friedman testi ve çok değişkenli lojistik regresyon analizi kullanıldı. Bulgular: Araştırmada girişim grubundaki hastaların ameliyat sonrası ilk mobilizasyon sırasında %2,9'unda, kontrol grubundaki hastaların %48,6'sında OH geliştiği saptandı. Ortostatik hipotansiyonun en fazla dik duruş pozisyonda (3.dk) geliştiği görüldü. Girişim grubunda bulunan hastaların, kontrol grubundaki hastalara göre OH gelişme olasılığının 0,06 kat (%95 GA: 0,01-0,42) daha düşük olduğu belirlendi. Girişim grubundaki hastalarda OH semptomlarının daha az olduğu saptandı. İnsizyon bölgesindeki ağrı düzeyinin OH gelişme olasılığını 4,3 kat arttırdığı (%95 GA:1,12-16,78) belirlendi (p

GiriĢ ve Amaç: Amiyotrofik Lateral Skleroz kortikospinal yollar, beyin sapı ve spinalkordun üst ve alt motor nöronlarında dejenerasyonla karakterize progresif ve ölümcülbir hastalıktır. ALS'in otonom sinir sistemini etkilemediği düĢünülüyor olsa da,dejeneratif sürecin bir parçası olarak bu hastalıkta otonomik sinir sistemininetkilendiğini gösteren kanıtlar artmaktadır. ÇalıĢmamızda kesin Amiyotrofik LateralSkleroz tanısı alan hastaların demografik özelliklerini belirlemek, çevresel riskfaktörlerini incelemek ve kardiyak otonomik tutulum varlığının gösterilmesiamaçlanmıĢtır.Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak planlanan bu çalıĢmaya Eylül 2016- Ocak 2018tarihleri arasında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroloji Anabilim DalıNöromuskuler Hastalıklar Polikliniğinde kesin Amiyotrofik Lateral Skleroz tanısıylatakip edilen 61 hasta; yaĢ grupları ve cinsiyet dağılımı benzer 29 kontrol grubualınmıĢtır. Hastaların demografik verileri (yaĢ, cinsiyet, semptom baĢlangıç yaĢı, doğumyeri ve yaĢadıkları yer), özgeçmiĢ özellikleri (sigara, kafa travması, spinal injury, spinalcerrahi, psikiyatrik tedavi, ek hastalık varlığı); soygeçmiĢ özellikleri (ailedeAmiyotrotrofik Lateral Sklerozlu hasta varlığı, diğer nörodejeneratif hastalıklar vekanser varlığı) sorgulanmıĢtır. Hastalara hastalığın baĢlangıç lokalizasyonu sorgulanmıĢve ALSFDS ile hastalık disabilitesi değerlendirilmiĢtir. Hastalar kardiyak otonomiktutuluma yönelik olarak ortostatik hipotansiyon varlığı açısından değerlendirilmiĢtir.Hasta ve kontrol grubuna transtorasik ekokardiyografi ve holter-EKG yapılmıĢtır.Bulgular: ALS ortalama baĢlangıç yaĢı 56,6 olarak bulundu ve erkeklerde kadınlaragöre 1,4 kat daha sık olduğu belirlendi. Hastalığın erkeklerde kadınlara göre daha gençyaĢta baĢladığı belirlendi. Hastaların çoğu sporadik olup yalnızca 4 index olgu familyalALS olarak tanındı. Ġki hasta ALS-Demans, iki hasta ALS-Parkinsonizm kompleksiolarak tanındı. SoygeçmiĢ özelliklerinde nörodejeneratif hastalık ve kanser öyküsününoldukça yaygın olduğu dikkati çekmiĢtir. Hastaların % 21,3'ünde ortostatikhipotansiyon saptandı. Ekokardiyografide hasta ve kontrol grubu arasında sistolikdisfonksiyon, diyastolik disfonksiyon, sol ventrikül hipertrofisi ve kapak patolojileriaçısından anlamlı fark yoktu. Holter elektrokardiyografi incelemelerinde hasta ve kontrol grubu arasında kalp hızı değiĢkenliği zaman alanı değerlendirme parametrelerideğerlendirilmesinde anlamlı fark bulunamadı. Frekans alanı değerlendirmeparametrelerinden düĢük frekans ve çok düĢük frekans parametreleri hasta grubundakontrol grubuna göre anlamlı Ģekilde düĢük bulundu.Sonuç: ALS olgularında kardiyak otonomik disfonksiyon bilinenin aksine hastalığınher evresinde ortaya çıkmaktadır. Otonomik disfonksiyonun fizyopatolojisiniaydınlatmak için motor nöronların dejenerasyonu ile otonomik nöron dejenerasyonuarasındaki iliĢkiyi belirleyecek daha büyük çalıĢmalara ihtiyaç vardır. Introduction and Purpose: Amyotrophic lateral sclerosis (ALS) is a progressive andlethal disease characterized by degeneration of the corticospinal tract, brain stem andspinal cord in the upper and lower motor neurons. Although it is thought that ALS doesnot affect the autonomic nervous system, there is growing evidence that the autonomicnervous system is affected by this disease as part of a degenerative process. In ourstudy, our aim was to determine the demographic features of patients with definiteAmyotrophic Lateral Sclerosis, examine the environmental risk factors, and to show thepresence of cardiac autonomic involvement.Materials and Methods: This prospective study was carried out in 61 patients withdefinite Amyotrophic Lateral Sclerosis in Neuromuscular Diseases Policlinic ofNeurology Department at Cukurova University Faculty of Medicine between September2016 and January 2018. Participants included similar age groups and 29 control groupswith similar gender distribution. Demographic data (age, gender, age at onset ofsymptom, place of birth and place of residence), past medical history (smoking, headtrauma, spinal injury, spinal surgery, psychiatric treatment, comorbidity) and familyhistory (amyotrophic lateral sclerosis patient, other neurodegenerative diseases andcancer presence) were questioned. The initial localization of the disease was questionedand disease disability was assessed with ALSFDS. Patients were evaluated for thepresence of orthostatic hypotension for cardiac autonomic involvement. Transthoracicechocardiography and holter-ECG were performed on the patient and control group.Results: The mean age at onset of ALS was found to be 56.6 and was 1.4 times morefrequent in males than females. It was determined that the disease started in men earlierthan women. Most of the patients were sporadic and only four index cases werediagnosed as familial ALS. Two patients were diagnosed with ALS-Dementia. Twoother patients were diagnosed with ALS-Parkinsonism complex. It was determined thatneurodegenerative disease and cancer history were very common in the family.Orthostatic hypotension was detected in 21.3% of the patients. There was no significantdifference in the echocardiography findings between the patient and control groups interms of systolic dysfunction, diastolic dysfunction, left ventricular hypertrophy, andvalve pathologies. In Holter electrocardiography examinations, no significant difference was found between the patient and the control groups when the heart rate variabilitytime domain evaluation parameters were evaluated. The low frequency and very lowfrequency parameters of the frequency domain evaluation parameters were significantlylower in the patient group than the control group.Conclusion: In ALS cases, cardiac autonomic dysfunction occurs in every phase of thedisease. In order to fully understand the pathophysiology of autonomic dysfunction,there is a need for larger studies to determine the relationship between motor neurondegeneration and autonomic neuron degeneration. 118

Amaç: Vasovagal senkop iyi prognozlu olmasına rağmen tekrarlayıcı semptomları nedeniyle yaşam kalitesini önemli ölçüde bozmaktadır. Son zamanlarda vasovagal senkoplu hastaların tedavisinde ortostatik eğitimin semptomları azaltabileceğine dair çalışmalar yapılmıştır. Çalışmamızda ortostatik eğitimin vasovagal senkoplu hastaların tedavisindeki etkisi incelendi.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya klinik ve eğik masa testi (Tilt testi) ile vasovagal senkop tanısı almış 30 hasta (11 erkek, 19 kadın ve yaş ortalması 37,7 ± 15,7) alındı. Hastalara 3 ay boyunca her gün olacak şekilde ortostatik eğitim verildi. Üçüncü ayın sonunda aynı labaratuvarda ve daha önce yapılan tilt testi protokolüne göre kontrol test yapıldı. Tilt testi değerlendirildikten sonra hastalara ortostatik eğitime devam ya da bırakma seçeneği verildi. Hastalar ortalama 9 ay boyunca takip edildi.Bulgular: Hastalarımızın eğitim öncesine göre takip döneminde senkop ve presenkop sayısında azalma izlendi (p

As recent publications indicate, the orthostatic hypotension in patients with Parkinson's disease has a high prevalence of up to 50.3%. While this phenomenon in the past was attributed to a side effect of Parkinson's medication, studies now have shown that a disease-associated disruption of Baroreflexes and a loss of postganglionic sympathetic innervation are present. The literature reports a significant number of asymptomatic patients with orthostatic hypotension. However, little is known so far about the cerebral autonomous regulation. We have observed that Parkinson's patients, even with a drastic loss of blood pressure up to > 40 mm Hg only showed comparatively small changes of cerebral blood flow. With these patients, we looked closer at the cerebral autoregulation abilities. In this study, 33 patients with idiopathic Parkinson's syndrome were compared with 30 healthy control volunteers. These were examined with transcranial Doppler ultrasonography of the middle cerebral artery and posterior cerebral artery and non-invasive blood pressure measurement on the tilt table. The analysis focused on changes in cerebral blood flow velocity and systemic blood pressure depending on the position. Through spectral analysis of spontaneous oscillations in both signals, the dynamic autoregulation was investigated with the test persons both lying down and standing. The spontaneous oscillations were examined for Gain, the coefficient of variation, and the phase shift angles, from which you can draw conclusions on the compensation mechanisms. 18 of the 33 patients formally met the criteria for definition of a hypo-sympathetic orthostatic dysregulation. None of these patients suffered from a syncope. The blood pressure in the whole group was significantly lower than in the control group (syst 135.27 ± 22.65 mmHg vs. 145.21 ± 15.43 mmHg in the supine, p

OBJETIVO: Avaliar a utilização do teste de estresse ostostático ativo na detecção de disfunção vagal em chagásicos com função sistólica global preservada, comparando-o ao teste da arritmia sinusal respiratória. MÉTODO: Foram selecionados 61 chagásicos (Ch) e 38 não-chagásicos (NCh) sem evidências significativas de cardiopatia ou doenças sistêmicas, submetidos ao ecodopplercardiograma e às provas autonômicas. O teste da arritmia sinusal respiratória foi realizado através do registro eletrocardiográfico enquanto o paciente respirava profundamente, a 6 irpm, calculando-se a razão E:I (média das razões entre os maiores intervalos RR expiratórios e os menores RR inspiratórios a cada ciclo). O eletrocardiograma foi registrado enquanto o paciente se levantava e nos 30s seguintes (teste do estresse ortostático ativo), calculando-se a razão RR máx./RR min (maior e menor intervalo RR logo após a mudança postural). Os índices foram ajustados para covariáveis significativas. RESULTADOS: A razão RR max:min (NCh: 1,52 [1,44-1,74] x Ch: 1,43 [1,33-1,51], p < 0,001) e a razão E:I (NCh: 1,38±0,02 x Ch: 1,25±0,02, p

VII ÖZET Kardiyovasküler sistem hastalıklarının tanınması ve izlenmesinde kullanılan fizyolojik parametrelerin başında kan basıncı ve kalb hızı gelmektedir. Bu çalışmada sağlıklı deneklerle hipertansiyon öyküsü bulunan olguların sistolik ve diastolik kan basınçları ile kalb hızlarının farklı postürlere verdiği yanıtlar invaziv olmayan standard yöntemle araştırılmıştır. Bir birini izleyen 15 dak. ayakta 15 dak. yatar 15 dak. ayakta 15 dak. çömelme ve 15 dak. ayakta durma pozisyon gruplarını içeren ortostatik test süresince olgu ve deneklerden benzer sonuçlar elde ettik. Yaşın kadınlarda hem sistolik ve hem de diastolik kan basıncı değişimlerinde halbuki erkeklerde sadece diastolik kan basıncı değişimle rinde önemli olduğu, bununla beraber kalp hızı ile yaş arasında ters bir orantının bulunduğu kanısına vardık. Sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı, kalp hızı arasında ve bu parametreler ile boy uzunluğu ve vücut ağırlığı arasında bir korelasyon bulamadık. Çalışmamızda olgu ve deneklerin ortalama SKB, DKB ve NH'ını saptamak için l.,5.,10. ve 15. dakikaların her hangi birisinde ölçümün yapılabildiğini gözledik. Sonuç olarak KVS'in kısa zamanlı regülasyon mekanizmalarının kont rolünde; diastolik basıncın ve kalp hızının ve bu iki parametre yönün den pozisyonun süresinin önemli olduğunu gözledik. 75