Search

Bu çalışmada, öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ile örgütsel sinizm algıları arasında ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı araştırmanın örneklemini, 2017-2018 eğitim - öğretim yılında Denizli ili Merkezefendi ve Pamukkale ilçelerinde bulunan resmi ortaöğretim kurumlarında görev yapan 452 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri `Örgütsel Bağlılık Ölçeği` ve Örgütsel Sinizm Ölçeği` aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın alt problemlerinin çözümlenmesinde betimsel istatistikler, Bağımsız Örneklem t Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ve örgütsel sinizm algıları arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson Korelasyon testi uygulanmıştır.Araştırmanın sonuçlarına göre, öğretmenlerin genel olarak örgütsel bağlılık düzeyi `orta`, örgütsel sinizm algısı `düşük` çıkmıştır. Örgütsel bağlılığın alt boyutlarında duygusal bağlılık en yüksek, devam bağlılığı en düşük belirlenmiştir. Öğretmenlerin örgütsel bağlılığa ilişkin görüşlerinin branş değişkenine göre devam bağlılığı boyutunda, görev yaptığı okul türü değişkenine göre örgütsel bağlılığın geneli ile duygusal ve normatif bağlılık boyutlarında farklılaştığı tespit edilmiştir. Örgütsel sinizme ilişkin en yüksek algı bilişsel boyutta, en düşük algı ise duyuşsal boyutta görülmüştür. Öğretmenlerin örgütsel sinizme ilişkin algılarının cinsiyet ve yaş değişkenlerine göre bilişsel sinizm boyutunda, branş değişkenine göre örgütsel sinizm geneli ve bilişsel sinizm boyutunda, görev yaptığı okul türü değişkenine göre örgütsel sinizm geneli ve tüm boyutlarda farklılaştığı belirlenmiştir. Örgütsel bağlılık ile örgütsel sinizm arasında negatif yönlü ve orta düzeyde ilişki bulunmuştur. Buna göre öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri arttığında örgütsel sinizm düzeyleri azalmaktadır. The purpose of this master's thesis was to examine the relation between teachers' level of organizational commitment and perception of organizational cynicism. The research sample where relational screening model was used, consisted of 452 teachers who worked at public secondary education institutions in Denizli province Merkezefendi and Pamukkale districts during 2017 – 2018 school year. The research data were collected by means of `Organizational Commitment Scale` and `Organizational Cynicism Scale`. Descriptive statistics, Independent Samples t Test and One-way Analysis of Variance (ANOVA) were used for analyzing the sub problems of the research. In order to identify the relation between teachers' level of organizational commitment and perception of organizational cynicism, Pearson Correlation test was used. The research results indicate that in general teachers' level of organizational commitment was at `medium` and their perception of organizational cynicism was at `low`. In the sub-dimension of organizational commitment, the level of emotional commitment was identified as the highest whereas the level of continuance commitment as the lowest. The opinions of the teachers concerning organizational commitment differentiates as regards to continuance commitment dimension of the branch variable, and general organizational commitment and emotional and normative commitment dimension of the school type variable. With respect to organizational cynicism, the highest perception was observed at cognitive dimension whereas the lowest perception at affective dimension. The perception of the teachers regarding organizational cynicism differentiates as regards to cognitive dimension of the gender and age variables, general organizational cynicism and cognitive dimension of the branch variable and general organizational cynicism and all dimensions of the school type variable. The research shows that there is negative correlation and medium level relation between organizational commitment and organizational cynicism. Accordingly, when teachers' level of organizational commitment increases, their level of organizational cynicism decreases. 135

Bu araştırmanın genel amacı ortaöğretim 9-12. sınıflarında bulunan öğrencilerin yaşam doyumlarının incelenmesidir.Bu araştırmada, ortaöğretim öğrencilerinin yaşam doyumu düzeyleri Gaziantep il örneklemi içinde incelenmiştir. Bazı bireysel özelliklere ve ailelere ilişkin değişkenlere bağlı olarak öğrencilerin yaşam doyumu arasındaki anlamlı farklılıklar belirlenmeye çalışılmıştır.Uygulama 2012 - 2013 Eğitim - Öğretim yılı 2. dönemi Gaziantep ili Şehitkâmil ilçesi sınırları içerisinde bulunan dokuz ortaöğretim kurumundaki 274?ü kız, 230?u ise erkek olmak üzere toplam 504 öğrenci üzerinde yapılmıştır. Bu araştırmada 9., 10., 11. ve 12. sınıf öğrencilerinin yaşam doyumunu ölçmek için Huebner?in geliştirdiği Çok Boyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmış olup, bağımsız değişken olarak cinsiyet, sınıf, okul türü, ailedeki çocuk sayısı, ekonomik düzey, anne ve babanın eğitim durumu ele alınmıştır.Araştırma kapsamında kullanılan anket ile toplanan verilere ilişkin frekans ve yüzdelik dağılımlar bulunmuş, elde edilen sonuçlar tablolaştırılarak bulgular bölümünde yorumlanmıştır. Betimsel istatistikler için frekans ve yüzdeler kullanılmıştır. Gruplar arası farklılıkları belirlemek için ?T? testi ve ?tek yönlü varyans analizi? kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin okul ortamında yaşam doyumlarının düşük olduğu yani diğer ortamlara nazaran (aile, arkadaş, yaşam çevresi) mutsuz oldukları bulunmuştur. Araştırmada öğrencilerin cinsiyete, sınıflara, okul türlerine, ailedeki çocuk sayısına, ailenin ekonomik durumuna, anne ve babanın eğitim durumlarına göre yaşam doyumları incelenmiş ve okul türü haricinde anlamlı farklılıklar bulunmamıştır.Araştırmada öğrencilerin yaşam doyumuna ilişkin algıları okul türüne göre anlamlı fark göstermektedir. Farkların hangi okul türleri arasında olduğunu bulmak amacıyla yapılan Scheffe testinin sonuçlarına göre Anadolu Lisesi öğrencilerinin yaşam doyumları Ticaret meslek lisesi öğrencilerinkinden daha olumludur. Buradan da öğrencilerin Ticaret meslek liselerinde kendilerini özelliklede Anadolu liselerine göre mutsuz hissettikleri bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Yaşam Doyumu, Ortaöğretim okulu, Öğrenci, Öznel İyi Oluş. The main aim of this study is to survey the life satisfaction level of high school students of year 9-12.In this study, life satisfaction level of high school students has been surveyed in the sample of Gaziantep. Depending on some personal traits and variables of families, significant differences among the students? life satisfaction states has been determined.This study has been conducted on 504 pupils, 274 of them girls and 230 of them are boys, in high schools in the Şehitkâmil district of the city of Gaziantep during the educational year 2012-2013. In this study, to measure the life satisfaction states of 9, 10, 11 and 12 year high school students? the ?Multidimensional Students' Life Satisfaction Scale? of Huebner has been used and the variables are gender, class, kind, school kind, the number of students in the family, economic state, the education level of the parents have been employed.Through the questionnaire used during the study, the results of frequency values and percentage distributions of the collected data, after being put in the tables, have been commented in the findings section.Frequency values and percentage distributions have been used for descriptive statistics. T-test and one-way Anova have been used to determine the differences between the groups.At the end of the study, it is concluded that students have low life satisfaction in school environments, namely compared to other environments such as family, friends and. It is found out that, except school types, there is no significant difference in the study in which students were studied according to gender, class, school types, number of children in the families, economic conditions, and parents? educational status related with life satisfactions.In the study, it can be seen that there is significant difference between students? tendency towards life satisfaction and school types. According to results of Scheffe test which has been designed to find out the difference between school types, life satisfaction of Anatolian high school students is more positive than that of vocational trade high school. This outcome may suggest that vocational trade high school students feel less happy than other school types especially Anatolian high school.Keywords: Life satisfaction, high school, student, subject well-being 74