Search

Amaç: Helicobacterpylori mide mukozasında kolonize olan bir bakteridir ve dünya genelinde enyaygın infeksiyon hastalıklarından birisidir. Helicobacter pylori’nin gastrikkanser ve mukoza-assosiye lenfoid doku (MALT) lenfomaya neden olduğuna dairbulgular vardır. Bu bakterinin gastrik karsinojenez gelişimindeki etkimekanizmaları ile ilgili pek çok çalışma yapılmış olup, hem epigenetik hem degenetik mekanizmaların bu süreçte etkili olduğu belirtilmektedir. Bu derlemede,Helicobacter pylori’nin neden olduğu gastrik karsinojenez sürecindeki epigenetikve genetik mekanizmalar değerlendirilecektir. Gereç ve Yöntem: Helicobacterpylori’nin neden olduğu epigenetik ve genetik değişiklikler ve gastrikkarsinojenez gelişimindeki rolünün tespiti için yapılan çalışmaların kapsamlıolarak derlenebilmesi için başta PUBMED olmak üzere sağlık bilimleri alanındakiveri tabanları kullanılmış ve özellikle de son on yılda bu konuda yayınlananmakalelerden yararlanılmıştır. Sonuç ve Tartışma: Helicobacterpylori’nin neden olduğu karsinojenezin gelişiminde kronik inflamasyonun yolaçtığı oksidatif stres, bakteriyel virülans faktörleri, konakçıya bağlıintrinsik ve ekstrinsik faktörlerin bir bütün olarak tetiklediği epigenetik vegenetik mekanizmalar rol oynamaktadır. Ancak, bu Helicobacter pylori’nin yolaçtığı tüm epigenetik ve genetik değişiklikler henüz tam olarak anlaşılmamışolup, daha fazla in vivo ve in vitro mekanistik çalışmaya gereksinimduyulmaktadır., Objective: Helicobacterpylori is a bacteria which colonizes in the gastric mucosa and it is one of themajor infectious diseases throughout the world. There are findings pointing outthat Helicobacter pylori can cause gastric cancer and mucosa-associatedlymphoid tissue (MALT) lymphoma. There are several studies on the mechanism ofaction of this bacterium and it is indicated that both epigenetic and geneticmechanisms are effective in this process. In this review, we will evaluateepigenetic and genetic mechanisms caused by Helicobacter pylori through gastriccarcinogenesis development. Material and Method: In order to review the epigenetic andgenetic mechanisms caused by Helicobacter pylori and their roles in gastriccarcinogenesis development comprehensively, the health sciences databasesincluding PUBMED were used and particularly the scientific papers on thsesbject published in the last ten years were used. Result and Discussion: The epigenetic and genetic mechanisms caused by chronicinflammation (like oxidative stress, bacterial virulance factors, intrinsic andextrinsic fators) may trigger the gastric carcinogenesis development byHelicobacter pylori as a whole. However, all of the epigenetic and geneticalterations caused by Helicobacter pylori are not yet fully understood and morein vivo ve in vitro mechanistic studies are needed.

Öz bulunamadı.

Çeşitli mikroorganizmaların oluşturduğu infeksiyonların reaktif oksijen bileşikleri (ROS) ve reaktif azot bileşiklerinin (RNS) oluşumuna yol açtığı iyi bilinmektedir. Bu bileşiklerin de intrasellüler oksidan/antioksidan dengeyi değiştirip oksidatif strese neden olduğu birçok çalışmada gösterilmiştir. Oksidatif stres, birçok farklı mekanizma ile DNA hasarı oluşturabilmektedir. DNA hasarı, basit ve onarılabilir baz lezyonlarından, en tehlikeli DNA hasarı olan DNA çift sarmal kırıklarına (DSB) dek oldukça geniş bir yelpazede görülebilir. Radyasyon ve bazı bakteri toksinleri DSB'yi indükleyerek, karsinojeneze yol açabilir. Helicobacter pylori gastrik mukozada kronik infeksiyona neden olan bir Gram negatif bakteridir. Helicobacter pylori infeksiyonu Uluslararası Kanser Araştırma Ajansı tarafından `Grup I karsinojen` olarak sınıflandırılmıştır. Helicobacter pylori'nin neden olduğu toksisite altında yatan mekanizmalar ve bu bakterinin yol açtığı gastrik karsinojenezin mekanizması henüz tam olarak anlaşılamamıştır. Çalışmalar Helicobacter pylori'nin hem doğrudan DNA hasarı yaparak, hem de epigenetik mekanizmalarla genetik instabiliteye neden olduğunu göstermektedir. Helicobacter pylori infeksiyonu konak DNA'sında oksidatif hasara neden olmaktadır. Literatürde, Helicobacter pylori infeksiyonunun oksidatif strese ve DSB'ye neden olduğu ve DSB onarım mekanizmalarını da etkileyebileceğini gösteren çalışmalar mevcuttur. Ancak, Helicobacter pylori infeksiyonu ile oksidatif stres arasındaki ilişkiyi inceleyen yeterli sayıda çalışma bulunmamaktadır. Bu verilerin ışığında gerçekleştirilen tez kapsamında, gastrik adenokarsinoma (AGS) hücrelerinin Helicobacter pylori'ye maruziyeti sonucu ortaya çıkabilecek olası sitotoksisite, intrasellüler ROS artışı ve oksidatif stres, DNA baz lezyonları, DNA onarım proteinlerindeki değişiklikler, apoptotik ve otofajik değişiklikler detaylı bir şekilde araştırılmıştır. Ayrıca, AGS hücrelerinin Helicobacter pylori'yle infekte olması sonucu, hücrelerde DSB'nin bir biyogöstergesi olan histon 2A ailesi üyesi X (H2AX) fosforilasyonunun (-H2AX) belirlenmiştir. Diğer taraftan, DSB onarım yolaklarıyla ile Helicobacter pylori maruziyeti sonucu ortaya çıkabilecek DSB'lerin onarılabileceği de düşünülerek çalışmaya bir DSB onarımında önemli rolü olan DNA-protein kinaz (DNA-PK) inhibitörü eklenmiş ve ilgili parametreler DNA-protein kinaz inhibitörü varlığında da ölçülmüştür. Bu şekilde, DSB onarımı bozulmuş bireylerde Helicobacter pylori infeksiyonunun neden olabileceği olası durumun öngörülmesi planlanmıştır. Elde edilen sonuçlar, Helicobacter pylori infeksiyonunun özellikle DNA-PK inhibitörü varlığında oksidatif streste önemli artışlara, DNA onarım proteinlerinde değişikliklere ve g-H2AX düzeylerinde belirgin artışlara yol açtığı ve apoptozu ve otofajiyi tetiklediği görülmüştür. Diğer taraftan, Helicobacter pylori ve DNA-PK inhibitörü birlikte maruz kalan grupta apoptoz ve otofajinin çok daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Helicobacter pylori infeksiyonunun özellikle DSB onarımında sorun olan hücrelerde ciddi sorunlara yol açabileceği belirlenmiştir. It is well-known that infections caused by various microorganisms lead to the formation of reactive oxygen species (ROS) and reactive nitrogen species (RNS). Several studies have shown that these species can change the intracellular oxidant/antioxidant balance and cause oxidative stress. Oxidative stress can cause DNA damage by many different mechanisms. DNA damage can be observed in a wide range, from simple and repairable base lesions to DNA double-strand breaks (DSBs),which are the most dangerous DNA damage types. Radiation and some bacterial toxins can casue carcinogenesis by inducing DSBs. Helicobacter pylori is a gram negative bacterium that causes chronic infection in gastric mucosa. Approximately 50% of the world's population has been reported to be infected with chronic Helicobacter pylori infection which causes gastritis, peptic ulcer, stomach adenocarcinoma and gastric mucosal lymphoma. Helicobacter pylori infection is categorized as `Group I carcinogen` by the International Agency for Research on Cancer. The mechanisms underlying the toxicity of Helicobacter pylori infection and the mechanism of gastric carcinogenesis caused by this certain bacterium are not fully understood yet. Studies show that Helicobacter pylori infection can cause genetic instability both by direct DNA damage and by epigenetic mechanisms. Helicobacter pylori infection causes oxidative damage nuclear and mitochondrial DNA of the host. In addition, it can lead to chromosomal instability, microsatellite instability and mutations by affecting DNA methylation. There are studies in literature that show Helicobacter pylori infection can cause DSBs, oxidative stress and may also affect DSB repair mechanisms. However, there are not many studies that investigate the association between Helicobacter pylori infection and oxidative stress. Studies to date have generally been conducte on clinical specimens, and focused on the direct treatment of infection rather than focusing on the toxicity mechanisms of the bacterium. In the light of these data, the possible cytotoxicity, intracellular ROS elevations, and oxidative stress, DNA base lesions, changes in DNA repair proteins, apoptotic and autophagic changes caused by Helicobacter pylori in gastric adenocarcinoma (AGS) cell line were investigated in detail in this thesis. In addition, AGS cells which were infected with Helicobacter pylori were investigated for the presence of histone 2A family X (H2AX) phosphorilation (-H2AX), a biomarker of DSBs. On the other hand, by evaluating that DSBs caused by Helicobacter pylori can be repaired, a DNA-protein kinase (DNA-PK, an important DSB repair protein) inhibitor was also included to the study and the related parameters were measured. Thus, we planned to foresee the outcomes of Helicobacter pylori infection in people which disrupted DSB repairs. According to the results, Helicobacter pylori infection caused significant increases in oxidative stress, changes in DNA repair proteins and increases in g-H2AX levels, particularly in the presence of DNA-protein kinase inhibitor. Moreover, Helicobacter pylori infection triggered apoptosis and autophagy and cell death was significantly higher in both DNA-protein kinase inhibitor and Helicobacter pylori -exposed group. 231

Apiaceae familyasına ait Ferula L. cinsinin Türkiye’de 22 türü yetişmekte olup bu türlerin 13'ü endemiktir ve bu cins zamk-reçine bakımından zengindir. Ferula türleri Türkiye’nin çeşitli yörelerinde “çakşır, çakşırotu, helizan, çağşır, kıngor, çağ vb.” adlarıyla bilinmektedir. Türkiye’de F. orientalis “heliz” adıyla bilinir ve karminatif, sedatif, antispazmotik, laksatif, dijestif, ekspektoran, diüretik, afrodizyak, antiseptik, antihelmentik, analjezik ve stimulan olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, F. orientalis ekstrelerinin corpus cavernosum (CC) üzerindeki gevşetici etkisini in vitro göstermektir. 16 adet erkek Sprague-Dawley sıçan diyabetik ve kontrol olarak iki gruba ayrıldı. Diyabet grubuna tek doz intraperitoneal enjeksiyonla streptozotosin (40 mg/kg) verilerek diyabet oluşturuldu. Organ banyosu çalışmalarında, izole korpus kavernosum dokularında asetilkoline (ACh, 1 mM), elektrik alan stimülasyonuna (EFS, 20 Hz) and sodyum nitroprusite (SNP, 0.1 μM) bağlı gevşeme cevapları alınmış, bitkinin toprak üstü ve köklerinden elde edilen sulu ekstreler ile tekrarlanmıştır. Ekstrelerin her iki grupta aktif olduğu görülmüştür. Kök ekstrelerinin % 98.12 gevşeme sağladığı bulunmuştur. Kök ekstrelerinin en iyi aktivite gösterdiği tespit edilmiştir. Bunun yanısıra, toprak üstü kısımlarına ait ekstreler en kötü aktiviteyi göstermiştir. Bu bulgulara bağlı olarak, bu türün kökleri afrodizyak potansiyel bakımından daha fazla in vivo değerlendirmeyi hak etmektedir., Ferula L. belongs to Apiaceae family and 22 species of this genus grow in Turkey, of which 13 are endemic and this genus is found to be a rich resource of gum-resin. Ferula species are known in various regions of Turkey as “çakşır, çakşırotu, helizan, çağşır, kıngor, çağ etc. ”. F. orientalis is known as “heliz” in Turkey and has been utilised as carminative, sedative, antispasmodic, laxative, digestive, expectorant, diuretic, aphrodisiac, antiseptic, anthelminitic, analgesic and stimulants. The purpose of this study is to indicate in vitro the relaxant effect of F. orientalis extracts on corpus cavernosum (CC). Total of 16 adult male Sprague-Dawley rats were levelly divided down the middle control and diabetic ingroups. Diabetes was induced by a single intraperitoneial injection of streptozotocin (40 mg/kg). The relaxation responses to acetylcholine (ACh, 1 mM), electrical field stimulation (EFS, 10Hz) sodium nitroprusside (SNP, 0.1 μM) of corpus cavernosum (CC) strips were studied after the incubation with the aerial parts and roots in organ baths. The extracts were active in both groups. It was found that root extracts yielded 98.12% relaxation. Among the extracts of roots indicated the best activity. In other respects, aerial part extracts demonstrated the worst activity. Depending upon this findings, the roots of this species deserve further in vivo assessments for its aphrodisiac potential.