Search

Amaç: Otosklerozun kesin tanısı cerrahiolarak konulsa da temporal bilgisayarlı tomografi (BT) otosklerozu taklitedebilecek durumların tanısında önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmanın amacıotoskleroz ön tanısı ile temporal tomografi çekilen hastaların radyolojikbulgularını değerlendirmektir.GereçYöntem: 2010-2022yılları arasında otoskleroz ön tanısı ile eksploratif timpanotomi vestapedotomi planlanan hastaların temporal BT'leri retrospektif olarakincelendi.Bulgular: Bu tarihler arasında 147 hastaya163 stapedotomi uygulandı. BT ile 84 hastada otosklerotik odaklargösterilebilirken, 63 hastanın BT incelemeleri normal olarak rapor edildi.Cerrahi olarak otosklerozu kanıtlanmış bu hastaların 6'sında eş zamanlı olaraksuperior semisirküler kanal dehissansı gözlendi. Bu hastaların 4'ünde dehisansbilateral iken, 2'sinde unilateraldi. Ameliyat sonrası bilateral dehissansıolan bir hastanın bir kulağı dışında tüm hastalarda hava-kemik aralığının kapandığıgözlendi. İki farklı hastada yüksek juguler bulbus ve fasiyal sinir kanaldehissansı gözlendi. Ayrıca otoskleroz ön tanısı ile BT çekilen 2 hastadamalleus başı attik bölgesinde fikse olarak görüldü ve ameliyat edildi.Sonuç: Temporal BT otosklerozu taklitedebilecek diğer patolojilerin ayrımında büyük önem taşımaktadır. Ameliyatsırasında karşılaşılabilecek fasiyal sinir kanal dehissansı veya yüksek jugulerbulbus gibi nörovasküler anomalileri öngörmede de faydalı bir araçtır.

ÖzetAmaç:Bu çalışmanın amacı, üçüncü basamakbir hastanede OM komplikasyonlarına yönelik deneyimlerimizi sunarak, literatüreşliğinde tartışmaktır.Method: Çalışmamızda, Ocak 2009-Ocak 2023tarihlerinde Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Kulak Burun Boğaz Kliniği’ndeotitis media komplikasyonu sebebiyle tedavi edilen hastaların demografikbilgileri, başvuru sırasındaki bulguları, radyolojik incelemeleri, tedaviyaklaşımları ve takip süreleri retrospektif olarak analiz edildi.Komplikasyonlar ekstrakraniyal ve intrakraniyal olarak gruplandırıldı.Bulgular:Çalışmada 57hastada, 36’sı AOM ve 27’si KOM sebepli olmak üzere 63 komplikasyonugörüldü. Hastaların 33’ü erkek (%57.9),24’ü kadındı (%42.1). Ortalama yaş 30 (2 ay – 78 yaş) idi. KOM komplikasyonlarının25'i ekstrakraniyal, 2'si intrakraniyaldi. Ekstrakraniyal komplikasyonlar 13lateral semisirküler kanal fistülü (LSCCD), 9 periferik fasiyal paralizi (PFP),2 subperiosteal apse ve bir Citelli apsesinden oluşuyordu. İntrakranialkomplikasyon olarak 1 temporal lob apsesi ve 1 sigmoid sinüs trombozu mevcuttu.3 hastada birden fazla komplikasyon görüldü. Temporal lob apsesi nedeniyletedavi edilen bir hastaya beyin cerrahisi ile ortak yaklaşıldı, radikalmastoidektomi ve intrakraniyal apse drenajı yapıldı. LSCCD'li 13 hastadakolesteatom uygun şekilde çıkarıldıktan sonra fistül kemik pateleri ve yumuşakdokularla onarıldı. Bu hastaların hepsinde işitmeyi korumayı başardık. Ameliyatedilen 9 fasiyal paralizi hastasının 6'sında tam iyileşme gözlenirken, 2hastada son takipte grade 2 PFP görüldü. Bir hasta operasyonun birinci ayındansonra takipten çıktı. Sigmoid sinüs trombozu saptanan hastaya modifiye radikalmastoidektomi ve medikal tedavi uygulandı ve 2. ay kontrollerinde sinüstekitromboze segmentin rekanalize olduğu görüldü.33 hastada 36AOM komplikasyonunu tedavi ettik. Ekstrakraniyal komplikasyonlar 13subperiosteal apse, 7 mastoidit, 6 labirentit, 3 periferik fasiyal paralizindenoluşmaktaydı. İntrakranial komplikasyon olarak dört hastada sigmoid sinüstrombozu, 2 hastada epidural apse ve 1 hastada otitik hidrosefali görüldü.Subperiosteal apseli tüm hastalara intravenöz antibiyoterapiye ek olarak apsedrenajı uygulandı. Periferik fasiyal paralizi ve labirentitli hastalarventilasyon tüpü ile tedavi edildi ve hastalara ayrıca antibiyotik ve oralsteroid verildi. Epidural apse ve sigmoid sinüs trombozu ile başvuran hastalaraintravenöz antibiyoterapi, apse drenajı, mastoidektomi ve antikoagülan tedaviuygulandı. Tüm hastalar herhangi bir sekel bırakmadan iyileşti.Sonuç: Akut ve kronik otitis mediakomplikasyonları sık görülmemekle birlikte, COVID-19 pandemisi sonrası artışsöz konusudur. Bu sebeple erken tanı ve tedavi, hayat kurtarıcı olmasıaçısından önemlidir. Anahtarkelime: acute otitismedia, chronic otitis media, cholesteatom, complication

Özet:Amaç: Benignparoksismal pozisyonel vertigo (BPPV) en sık görülen periferik vestibülerpatolojidir. Bu çalışmanın amacı BPPV tanısı konulan ve repozisyon manevralarıile tedavi edilen hastalarda patolojinin düzelmesi için, birden fazla manevrayapılmasına yol açan olası risk faktörlerinin değerlendirilmesidir.Gereç Yöntem: Çalışmaya Mart 2020 ile Aralık 2021tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi KBB Anabilim Dalı’na başvuran veposterior kanal BPPV tanısı konan 18 yaş üstü hastalar dahil edildi. Hastalarındemografik verileri, vücut kitle indeksleri (normal – obez), migren ve diyabetkomorbidlerinin olup olmadığı, B12 ve D vitamini düzeyleri, fizik tedavi verehabilitasyon bölümü tarafından ölçülen servikal rotasyon ve ekstansiyondereceleri, hastalığın etyolojisi, Dix Hall Pike manevrasında nistagmusunlatansı ve süresi, tedavi için gereken Epley manevra sayısı, manevrayı yapankişinin deneyimi (asistan-uzman) değerlendirildi.Bulgular: Posterior kanal BPPV tanısı konan 47 hastaçalışmaya dahil edildi. Bu hastaların 35’i kadın, 12’si erkek idi. Hastalarınyaş ortalaması 55,06 olarak saptandı (21-91 yaş). Veriler Fisher’ın exacttestine göre analiz edildiğinde hastanın yaşının, cinsiyetinin, migren vediyabet komorbidlerinin olmasının, B12 ve D vitamini değerlerinin, servikalrotasyon ve ekstansiyon açılarının kısıtlılığının, hastalığın etyolojisinin,Dix Hall Pike manevrasında ortaya çıkan nistagmusun latansının ve süresinin vemanevrayı yaptıran kişinin deneyi gibi risk faktörlerinin, tekrarlayan Epleymanevrası gereksiniminde istatistiksel olarak anlamlı olmadıkları görüldü. Anlamlıolmaya yaklaşan tek risk faktörü olarak 30 kg/m² ve üzeri vücut kitle indeksinesahip hastalarda, tekrarlayan Epley manevrasına daha az gereksinim duyuldu.Sonuç: Literatürdeher ne kadar obez ve boyun hareketleri kısıtlı olan hasta grubundaSemont manevrasının daha etkin bir manevra olabileceği belirtilse deçalışmamızda Epley manevrası bu hasta gruplarında dahi başarılı bir repozisyonmanevrası olarak göze çarpmıştır. Ancak bu bulguların daha geniş vakaserilerinde de değerlendirilmesi gerekmektedir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Körner septumu kalınlığı ile akutotitis mediaya bağlı komplikasyon gelişimi arasındaki olası ilişkinindeğerlendirilmesidir.Method: Çalışmamızda, 2010 Ocak ile 2023 Ocak tarihlerindeDokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Kulak Burun Boğaz kliniğinebaşvuran komplike olmuş akut otitis media olan hastalarındemografik bilgileri, başvuru bulguları ve radyolojik incelemeleriretrospektif olarak analiz edildi. Hastaların başvuru dönemindekiyüksek çözünürlüklü temporal kemik bilgisayarlı tomografigörüntülemelerinden her iki tarafta Körner septumu üç farklıdüzeyde en kalın olduğu bölgeden ölçüldü. Birinci düzey olaraksüperior semisirküler kanal seviyesi, ikinci düzey olarak malleusbaşı seviyesi ve üçüncü düzey olarak ise sinüs timpani seviyesikullanıldı. Seviyeler sırasıyla sağ tarafta R1, R2 ve R3 olarak,sol tarafta ise L1, L2 ve L3 olarak isimlendirildi. (Şekil 1, 2, 3)Komplike olan taraf ile olmayan taraf arasındaki üç değer ortalaması,tek taraflı mastoid aerasyon kaybı olan olgular ile bilateralmastoid aerasyon kaybı olan olgularda üç değerin ortalamasıkarşılaştırıldıBulgular: Çalışmada 4’ü yetişkin 20’si çocuk olmak üzere 24hastada akut otitis media komplikasyonu görüldü. Hastaların 8’ikadın (%33,3), 16sı ise erkekti (%66,6). Ortalama yaş 11,4 (9ay– 72 yaş) idi. Komplikasyonların dağılımı için bkz. Tablo 1.Her 3 düzeyden yapılan ölçümlerde komplike olan taraf ilekomplikasyon gelişmeyen taraf arasında istatistiksel olarak anlamlıbir farklılık saptanmadı (pgelişip tek taraflı mastoid aerasyon kaybı olan ve bilateralmastoid aerasyon kaybı olan olgular arasında da istatistiksel olarakanlamlı bir farklılık yoktu (pSonuç: Literatürde komplike akut otitis media olgularındaklinik bulgular ile Körner septum ilişkisinin inceleyen yeterli çalışmaolmayıp bu konuda yaptığımız çalışmada istatistiksel olarakanlamlı bulgular elde edilememiş olup bu konuda daha genişçalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar kelimeler: Akut otitis media, Körner septumu, Petroskuamözlamina, komlike akut otitis mediaKaynaklarLaulajainen-Hongisto A Aarnisalo AA Jero J. Differentiating acute otitismedia and acute mastoiditis in hospitalized children. Current allergyand asthma reports. 2016:1-6. doi:10.1007/s11882-016-0654-1Wojciechowski T Skadorwa T Drożdż Adrian Ciszek B SzopińskiKazimierz. The radioanatomical assessment of the körner’s septum.Surgical and radiologic anatomy. 2019:669-673. doi:10.1007/s00276-018-2149-3Murali M Jain S Hande V. Clinical significance of körner’s septum inrelation to occurrence of squamous chronic otitis media. Cureus.2022:e31070-e31070. doi:10.7759/cureus.31070Toros SZ Karaca CT Habeşoğlu TE et al. Is there a relation betweenmastoid aeration and körner’s septum? European archives of otorhino-laryngology: official journal of the european federation ofoto-rhino-laryngological societies (eufos) : affiliated with the germansociety for oto-rhino-laryngology - head and neck surgery. 2010:1523-1526. doi:10.1007/s00405-010-1277-0

TRAVMATİK FASİYAL PARALİZİ: KLİNİK DENEYİMİMİZSerdar Mete1, Ahmet Kısa1, Yüksel Olgun1, Ersoy Doğan1, Enis Alpin Güneri11Dokuz Eylül Üniversitesi , Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İzmirAmaç: Bu bildirinin amacı travmatik fasiyal paralizi nedeni kliniğimize başvuran hastaların takip ve tedavi süreçlerinin paylaşılmasıdır.Gereç ve Yöntem: 2012-2022 yılları arasında 28 hasta travmatik fasiyal paralizi nedeni ile kliniğimize başvurdu veya diğer bölümlerce tarafımıza danışıldı. Bu hastalardan en az 6ay takibi olan 20 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, etkilenen taraf, paralizinin gelişme hızı, House-Brackmann(HB) evresi, temporal kemik bilgisayarlı tomografi(BT) özellikleri, odyolojik bulguları, elektromyografi(EMG) sonuçları, uygulanan tedavi, operasyon özellikleri, fasiyal yetersizlik indeksi skorları, izlem süresi ve tedavi sonrası HB derecesi değerlendirildi.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 21(1-52 yaş) olarak saptandı. %65’i erkek(13), %35’i kadındı(7). 3 hastada erken başlangıçlı, 12 hastada geç başlangıçlı fasiyel paralizi olduğu görüldü.5 hastada paralizinin başlangıç hızı hastaların bilinç durumu nedeni ile değerlendirilemedi. Hastaların %55’inde sol(11), %45’inda sağ(9) taraflı periferik fasiyal paralizi mevcuttu. On hastada VI (komplet), bir hastada V, beş hastada IV, dört hastada II’ydi. Hastaların onunda longitudinal(%58.8), üçünde transvers(%17.6), dördünde mikst(%23.5) tip kırık izlendi, Hastaların ikisinde temporal kemikte kırık tespit edilemedi. Bir hastada ise oksipital kemikte kırık ve oksipitotemporal sütur hattında ayrılma mevcuttu. Erken başlangıçlı veya geç başlangıçlı komplet fasiyal paralizi olan ve elektromyografide total aksonal dejenerasyon saptanan beş hastaya cerrahi uygulandı. Fasiyal paralizi başlangıcı ile cerrahi arası geçen ortalama süre 50.6(15-83) gündü.Bu hastaların dördünde transmastoid, birinde orta fossa yaklaşımı tercih edildi. Operasyon sonrası HB derecesinin hastaların 2’sinde III, 3’ünde II olduğu izlendi. Medikal tedavi ile izlenen 15 hastanın ikisinde tedavi sonrası HB derece II fasiyal paralizi mevcuttu. Diğer hastaların tümünde tam iyileşme izlendi. Bu hastaların ilk başvuruda HB derecesi ortalama 4.2, kontrol HB derecesi ortalaması 1.13 olarak saptandı.Sonuç: Çalışmamızda erken cerrahi endikasyonu olmayan medikal tedaviyle izlenen hastalarda tam ya da tama yakın iyileşme olduğu, komplet paralizi olan, elektrodiagnostik testlerde de rejenerasyon bulgusu görülmemesi üzerine opere edilen 5 hastada da büyük oran iyileşme izlendi.( 2 hastada postoperatif HB derece III, 3 hastada ise derece II.) Travmatik fasiyal paralizili hastalarda bu hastaların klinik ve radyolojik değerlendirmeleri ve komplet paralizi olan hastalada yapılacak elektrodiagnostik testler ışığında takip ve tedavi süreçleri şekillendirilmelidir.Anahtar kelimeler: Fasiyal paralizi, temporal kemik kırığı, fasiyal sinir dekompresyonuKaynaklar1. Lee LN, Lyford-Pike S, Boahene KD. Traumatic facial nerve injury.Otolaryngol Clin North Am. 2013 Oct;46(5):825-39. doi: 10.1016/j.otc.2013.07.001. Epub 2013 Sep 5. PMID: 24138740.2. Shankar A, George S, Somaraj S. Evaluation of Clinical Outcome in Traumatic Facial Nerve Paralysis. Int Arch Otorhinolaryngol. 2021 Feb 19;26(1):e010-e019. doi: 10.1055/s-0040-1718962. PMID:35096154; PMCID: PMC8789492.3. Yadav S, Panda NK, Verma R, Bakshi J, Modi M. Surgery for post-traumatic facial paralysis: are we overdoing it? Eur Arch Otorhinolaryngol. 2018 Nov;275(11):2695-2703. doi: 10.1007/s00405-018-5141-y. Epub 2018 Sep 25. PMID: 30255202.4. Andresen NS, Sun DQ, Hansen MR. Facial nerve decompression. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg. 2018 Oct;26(5):280-285. doi:10.1097/MOO.0000000000000478. PMID: 30138146.5. Özden F, Karaman ÖN, Tuğay N, Savaş Ö, Sözen T, Üçüncü H. The reliability and validity of the Turkish version of the Facial Disability Index. Disabil Rehabil [Internet]. 2022 Jan 2;44(1):148–57. Available from: https://doi.org/10.1080/09638288.2020.17627686. Dahiya R, Keller JD, Litofsky NS, Bankey PE, Bonassar LJ, Megerian CA. Temporal bone fractures: Otic capsule sparing versus otic capsule violating clinical and radiographic considerations. Vol. 47, Journal of Trauma - Injury, Infection and Critical Care. 1999. p. 1079–83.

Sisplatin, birçok çocukluk çağı kanserinin tedavisinde kullanılan bir kemoterapötik ajandır. DNA platinizasyonu üzerinden etkiliolan bu alkilleyici ajanın en önemli yan etkileri nefrotoksisite, ototoksisite ve nörotoksisitedir. Sisplatin ototoksisitesi yaygın olarak sensörinöral, bilateral, geri dönüşümsüz ve ilerleyici işitme kaybına neden olmaktadır. Sisplatin kaynaklı işitme kaybı özellikle çok küçükçocuklarda, dil ediniminde bozulmaya, öğrenme ve psikolojik gelişimde zorluklara ve hayatlarının geri kalanında onları etkileyecek olansosyal işlevsellikte azalmaya yol açtığı için özellikle önemlidir. Bu çalışmanın amacı, çocukluk çağı kanserlerinde sisplatin ototoksisitesini önceden öngörmemizi sağlayabilecek olan biyobelirteçlerin araştırılmasıdır.

Aim: It was aimed to evaluate in-vivo whether darbepoetin-alpha (DPO)application has a preventive role in the cisplatin-induced ototoxic effect.Materials and Methods: In the study, four groups were formed using 28 Wistaralbino rats. Group 1 (intraperitoneal) IP saline given control group, Group 2cisplatin (16mg/kg IP single dose), Group 3 DPO (25 μg/kg IP), and Group 4is the group in which a single dose of 25 μg/kg IP DPO was administered 24hours before and half an hour after cisplatin administration. Distortion productotoacoustic emission (DPOAE) and brainstem auditory evoked potentials(BAEP) were performed on rats before agent administration and on the 7th dayof the experiment. After hearing measurements, the rats were sacrificed.Apoptotic cell death in ear tissue, caspase-3, -8, -9 expression, Inducible NitricOxide Synthase (iNOS), Neuronal Nitric Oxide Synthase (nNOS) expressionlevels, antioxidant Nrf2 (Nuclear factor (erythroid-derived 2)) - like 2) andrelated Heme oxygenase-1 (HO-1), NAD(P)H quinone oxidoreductase 1(NQQ1) were studied by immunohistochemical method. Serum glutathione(GSH) and anti-inflammatory TNF-α and IL-1β protein levels were determinedusing ELISA kits.Results: The hearing loss was detected at all frequencies showing ototoxiceffects compared to control in hearing measurements with cisplatinapplication. In the examinations performed at the immunohistochemical tissuelevel, structural changes in the inner ear, necrosis, and necroptosis in the brainand nerve tissues were detected in the cisplatin-administered group. Thepreventive effects of darbepoetin on the inner ear and brain damage inducedby cisplatin are detected by apoptotic protein expressions and oxidative stressrelated markers, iNOS and nNOS

AMAÇ: Bu bildirinin amacı glomus timpanikum’u taklit eden orta kulakta IgG4 ilişkili hastalık olgusunun klinik, görüntüleme ve tedavi özelliklerinin güncel literatür bilgileri eşliğinde sunulmasıdır.OLGUNUN ÖZELLİKLERİ: Yirmi yaşında kadın hasta kliniğimize sol kulakta 10 yıldır olan işitme azlığı ve son 1 yıldır olan ara ara eşlik eden pulsatil çınlama şikayeti ile geldi.Ek otolojik yakınması yoktu. Öyküsünde dış merkezde 1 yıl önce ventilasyon tüpü takılması öyküsü de mevcuttu. Şikayetlerinde azalma olmaması üzerine izleminde ventilasyon tüpü çıkarılmıştı.Görüntüleme tetkikleri ardından sol kulakta glomus timpanikum düşünülerek kliniğimize yönlendirilmişti.Muayenesinde sol kulakta timpan membran hiperemik ve bombe izlendi, pulsasyon görülmedi.Diğer muayene bulguları normaldi.Temporal BT’de solda mastoid hücrelerde ve orta kulakta opasifikasyon mevcuttu, kemik destrüksiyonu izlenmemekteydi.Temporal MRG’de, orta kulakta diffüz homojen kontrastlanan kemikçik zinciri çevrelemiş kitle izlenip paraganglioma ya da schwannoma uyumlu olabilir şeklinde raporlanmıştı.Saf ses odyometrisinde sağ kulakta normal işitme ile uyumlu bulgular mevcut iken sol kulak 30 dB hava kemik yolu aralıklı iletim tipi işitme kaybı mevcuttu.Timpanometride sağda tip A sol kulakta ise tip B timpanogram mevcuttu.BT anjiografi’de sol mastoid hücreler ve sol timpanik kavite yumuşak doku dansiteleri ile total oblitere görünümde izlendi.Sol östaki tüpü ile timpanik kavite bileşkesi alanında MRG tetkikinde izlenen yüksek sinyalli komponente ait kontrastlanma saptanmadı.BT anjiografi görünüm özellikleri glomus için tipik değildir şeklinde raporlanan hastaya eksploratif timpanotomi planlandı.TEDAVİ VE PROGNOZ: Genel anestezi altında eksploratris timpanotomi yapıldı,Timpan membranı lateralize eden korda timpaniyi iten orta kulak kavitesini dolduran dokunun malleus ve inkusu çevreleyen kitlesel lezyon izlendi.Forseps ve bipolar koter yardımıyla hipotimpanum, promontorium ve malleus ile inkus çevresi doku eksize edilerek patolojiye gönderildi.Histopatolojik olarak ‘yoğun lenfoplazmositer infiltrat, yoğun IgG4+ hücre infiltrasyonu nedeniyle hastanın IgG4 ilişkili hastalık açısından değerlendirilmesi önerilir’ olarak rapor edildi.İmmünhistokimya; CD38+++, IGg+++, IgG4: >10 hücre büyük büyütme sahasında, aktin-, S100-, sinaptofizin – olarak sonuçlandı.Takipte hasta romatoloji bölümüne konsülte edildi.Hastada serum IgG4 3030 mg/dl olarak sonuçlandı ve IgG4 ilişkili hastalıkla uyumlu bulundu. Ek olarak Anti PCNA antikor pozitifliği saptandı.Postoperatif 2. ay kontrolünde aktif yakınması bulunmayan hastanın, klinik muayenesi olağandı.YORUM: IgG4 ilişkili hastalık, spesifik olmayan klinik bulguları nedeniyle mükemmel bir taklitçi durumdur. Hastalar sıklıkla organa özgü semptomlar dışında kendilerini iyi hissederler(1).IgG4 ilişkili hastalık, baş boyun bölgesinde orta kulakta ve mastoid kavitede görülebilir. Literatürde rekürren mastoiditi taklit eden olgu rapor edilmiş, buna ek olarak fasial sinir, labirent ve intrakranial yayılım farklı çalışmalarda bildirilmiştir(4).Bizim olgumuzda olduğu gibi özellikle orta kulak kökenli radyolojik ve klinik olarak net bir tanıya ulaşılamayan vakalarda ayırıcı tanıda akılda bulunması gereken durumlardan biridir.Anahtar kelimeler: Glomus timpanikum, IgG4 ilişkili hastalık, Orta kulak

AMAÇ: Bruselloz,brucella cinsi bakterilertarafından oluşturulan minimal mortalitenineşlik ettiği yaygın bir zoonozdur. Nörobruselloz, bruselloz hastalığınınmorbid bir formudur, menenjit,meneningoense-falit,miyelit,ensefalit, kraniyal sinir tutulumu, polinöropati/radikulopati, beyin apsesi gibinörolojik tablolarla seyretmektedir. Sekizinci kraniyal sinir tutulumuna bağlıolarak da işitme kaybı sıklıkla gelişmektedir. Klinik tablonun çeşitliliğisebebiyle tanı süresi uzayabilir ve oluşan işitme kaybı işitme cihazı iletedavi edilemeyecek düzeye gelebilir. Bu nedenle zayıf işitsel nöron işleviriski taşıyan hastalar göz önüne alındığında koklear implantasyon başarısıiçin sinirsel yolun etkinliğini promontoryum sti-mülasyon testiyledeğerlendirmek uygundur. Bu olgu sunumu vasıtasıyla nörobruselloz sebebi ilekoklear implantasyon yaptığımız bir hastanın tanı, tedavi ve izlemsüreçlerini paylaşmayı amaçladık.OLGUNUN ÖZELLİKLERİ: Kırk dört yaşındakihastamız işitme kay-bı, yürümede zorluk ve bulanık görme şikâyeti ile kliniğimize başvurdu. Hastanın muayenesi sırasında motor ve duysal sistem patolojisi izlen-medi ve denge testlerinde lateralizan bulgusu elde edilmedi. Kraniyal manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile T2 ağırlıklı ve FLAIR se-kanslarda her iki hemisferde, özellikle frontal loblarda belirgin konfluent beyaz cevher sinyal artışı gözlendi. Serolojik incelemelerle kan, BOS kültürleri sonucunda bruselloz tanısı aldı.Yapılan odyolojik değerlendirmelerde saf ses odyometri testinde bi-lateral çok ileri derecede (sağ kulak 105 dB HL, sol kulak 103 dB HL) sensörinöral tip işitme kaybı saptandı. Bilateral Tip A timpanogram elde edilirken, refleksleri ve TEOAE’si mevcut değildi.TEDAVİ VE PROGNOZ: İşitme kaybındaki progresyon sonucu du-dak okuyarak iletişim kurmaya başlayan hastada her iki kulakta güçlü işitme cihazlı rehabilitasyona başlandı. Sözel iletişim becerilerinde geliş-me gözlenmedi. Koklear implant adayı olarak değerlendirilen hastaya implanttan yarar görüp görmeyeceği kararı açısından promontoryum stimülasyon testi yapıldı ve pozitif sonuç alındı. Sağ kulağına koklear implant uygulanan hasta odyolojik takip sürecine dahil edildi. Sağ ku-lağındaki koklear implantlı işitme eşikleri; 0.25 kHz: 20 HL, 0.5 kHz: 20 dB HL, 1 kHz: 25 dB HL, 2 kHz: 25 dB HL, 4 kHz: 25 dB HL, 8 kHz’de ise 30 dB HL olarak, konuşmayı anlama eşiği ise 20 dB şid-detinde elde edilmiş olup tek heceli sözcükleri ayırt etme skoru %88 olarak gözlendi. Uzun dönem takibi yapılmakta olan ve implantasyon-dan fayda gören hasta günlük yaşam aktivitelerini rahat bir şekilde gerçekleştirebilmektedirYORUM: Nörobruselloz nörolojik ve kognitif komorbiditelerle seyre-den bir durum olduğundan dolayı bu hastaların işitsel durumları ya-kından takip edilmelidir. Koklear implant cerrahisi öncesinde özellikle yapılacak promontoryum stimulasyon testi bize hastanın cerrahiden alabileceği fayda hakkında değerli bilgiler verebilir. Anahtar kelimeler: İşitme Kaybı,Koklear İmplant,Nörobrusellozbı, yürümede zorluk ve bulanık görme şikâyeti ile kliniğimize başvurdu. Hastanın muayenesi sırasında motor ve duysal sistem patolojisi izlen-medi ve denge testlerinde lateralizan bulgusu elde edilmedi. Kraniyal manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile T2 ağırlıklı ve FLAIR se-kanslarda her iki hemisferde, özellikle frontal loblarda belirgin konfluent beyaz cevher sinyal artışı gözlendi. Serolojik incelemelerle kan, BOS kültürleri sonucunda bruselloz tanısı aldı.Yapılan odyolojik değerlendirmelerde saf ses odyometri testinde bi-lateral çok ileri derecede (sağ kulak 105 dB HL, sol kulak 103 dB HL) sensörinöral tip işitme kaybı saptandı. Bilateral Tip A timpanogram elde edilirken, refleksleri ve TEOAE’si mevcut değildi.TEDAVİ VE PROGNOZ: İşitme kaybındaki progresyon sonucu du-dak okuyarak iletişim kurmaya başlayan hastada her iki kulakta güçlü işitme cihazlı rehabilitasyona başlandı. Sözel iletişim becerilerinde geliş-me gözlenmedi. Koklear implant adayı olarak değerlendirilen hastaya implanttan yarar görüp görmeyeceği kararı açısından promontoryum stimülasyon testi yapıldı ve pozitif sonuç alındı. Sağ kulağına koklear implant uygulanan hasta odyolojik takip sürecine dahil edildi. Sağ ku-lağındaki koklear implantlı işitme eşikleri; 0.25 kHz: 20 HL, 0.5 kHz: 20 dB HL, 1 kHz: 25 dB HL, 2 kHz: 25 dB HL, 4 kHz: 25 dB HL, 8 kHz’de ise 30 dB HL olarak, konuşmayı anlama eşiği ise 20 dB şid-detinde elde edilmiş olup tek heceli sözcükleri ayırt etme skoru %88 olarak gözlendi. Uzun dönem takibi yapılmakta olan ve implantasyon-dan fayda gören hasta günlük yaşam aktivitelerini rahat bir şekilde gerçekleştirebilmektedirYORUM: Nörobruselloz nörolojik ve kognitif komorbiditelerle seyre-den bir durum olduğundan dolayı bu hastaların işitsel durumları ya-kından takip edilmelidir. Koklear implant cerrahisi öncesinde özellikle yapılacak promontoryum stimulasyon testi bize hastanın cerrahiden alabileceği fayda hakkında değerli bilgiler verebilir. Anahtar kelimeler: İşitme Kaybı,Koklear İmplant,Nörobrusellozki hemisferde, özellikle frontal loblarda belirgin konfluent beyaz cevher sinyal artışı gözlendi. Serolojik incelemelerle kan, BOS kültürleri sonucunda bruselloz tanısı aldı.Yapılan odyolojik değerlendirmelerde saf ses odyometri testinde bi-lateral çok ileri derecede (sağ kulak 105 dB HL, sol kulak 103 dB HL) sensörinöral tip işitme kaybı saptandı. Bilateral Tip A timpanogram elde edilirken, refleksleri ve TEOAE’si mevcut değildi.TEDAVİ VE PROGNOZ: İşitme kaybındaki progresyon sonucu du-dak okuyarak iletişim kurmaya başlayan hastada her iki kulakta güçlü işitme cihazlı rehabilitasyona başlandı. Sözel iletişim becerilerinde geliş-me gözlenmedi. Koklear implant adayı olarak değerlendirilen hastaya implanttan yarar görüp görmeyeceği kararı açısından promontoryum stimülasyon testi yapıldı ve pozitif sonuç alındı. Sağ kulağına koklear implant uygulanan hasta odyolojik takip sürecine dahil edildi. Sağ ku-lağındaki koklear implantlı işitme eşikleri; 0.25 kHz: 20 HL, 0.5 kHz: 20 dB HL, 1 kHz: 25 dB HL, 2 kHz: 25 dB HL, 4 kHz: 25 dB HL, 8 kHz’de ise 30 dB HL olarak, konuşmayı anlama eşiği ise 20 dB şid-detinde elde edilmiş olup tek heceli sözcükleri ayırt etme skoru %88 olarak gözlendi. Uzun dönem takibi yapılmakta olan ve implantasyon-dan fayda gören hasta günlük yaşam aktivitelerini rahat bir şekilde gerçekleştirebilmektedirYORUM: Nörobruselloz nörolojik ve kognitif komorbiditelerle seyre-den bir durum olduğundan dolayı bu hastaların işitsel durumları ya-kından takip edilmelidir. Koklear implant cerrahisi öncesinde özellikle yapılacak promontoryum stimulasyon testi bize hastanın cerrahiden alabileceği fayda hakkında değerli bilgiler verebilir. Anahtar kelimeler: İşitme Kaybı,Koklear İmplant,Nörobrusellozbı, yürümede zorluk ve bulanık görme şikâyeti ile kliniğimize başvurdu.Hastanın muayenesi sırasında motor ve duysal sistem patolojisi izlen-medi ve denge testlerinde lateralizan bulgusu elde edilmedi. Kraniyalmanyetik rezonans görüntüleme (MRG) ile T2 ağırlıklı ve FLAIR se-kanslarda her iki hemisferde, özellikle frontal loblarda belirgin konfluentbeyaz cevher sinyal artışı gözlendi. Serolojik incelemelerle kan, BOSkültürleri sonucunda bruselloz tanısı aldı.Yapılan odyolojik değerlendirmelerde saf ses odyometri testinde bi-lateral çok ileri derecede (sağ kulak 105 dB HL, sol kulak 103 dB HL)sensörinöral tip işitme kaybı saptandı. Bilateral Tip A timpanogram eldeedilirken, refleksleri ve TEOAE’si mevcut değildi.TEDAVİ VE PROGNOZ:İşitme kaybındaki progresyon sonucu du-dak okuyarak iletişim kurmaya başlayan hastada her iki kulakta güçlüişitme cihazlı rehabilitasyona başlandı. Sözel iletişim becerilerinde geliş-me gözlenmedi. Koklear implant adayı olarak değerlendirilen hastayaimplanttan yarar görüp görmeyeceği kararı açısından promontoryumstimülasyon testi yapıldı ve pozitif sonuç alındı. Sağ kulağına koklearimplant uygulanan hasta odyolojik takip sürecine dahil edildi. Sağ ku-lağındaki koklear implantlı işitme eşikleri; 0.25 kHz: 20 HL, 0.5 kHz:20 dB HL, 1 kHz: 25 dB HL, 2 kHz: 25 dB HL, 4 kHz: 25 dB HL, 8kHz’de ise 30 dB HL olarak, konuşmayı anlama eşiği ise 20 dB şid-detinde elde edilmiş olup tek heceli sözcükleri ayırt etme skoru %88olarak gözlendi. Uzun dönem takibi yapılmakta olan ve implantasyon-dan fayda gören hasta günlük yaşam aktivitelerini rahat bir şekildegerçekleştirebilmektedirYORUM:Nörobruselloz nörolojik ve kognitif komorbiditelerle seyre-den bir durum olduğundan dolayı bu hastaların işitsel durumları ya-kından takip edilmelidir. Koklear implant cerrahisi öncesinde özellikleyapılacak promontoryum stimulasyon testi bize hastanın cerrahidenalabileceği fayda hakkında değerli bilgiler verebilir.Anahtar kelimeler:İşitme Kaybı,Koklear İmplant,Nörobrusellozişitsel nöron işlevi riski taşıyan hastalar göz önüne alındığında koklear implantasyon başarısı için sinirsel yolun etkinliğini promontoryum sti-mülasyon testiyle değerlendirmek uygundur. Bu olgu sunumu vasıtasıi

Amaç: Maksillofasiyal bölgenin penetran travmaları nadirgörülmelerine karşın, hayatı tehdit edici olabilirler. Bu travmalarınepidemiyolojisi çeşitli olup, etkilenen yüz bölgesine, yaşa veyaralanmaya neden olan yabancı cisme göre değişmektedir. Buolgu sunumunun amacı olağandışı bir maksillofasiyal travmaolgusuna yer verilerek literatüre katkı sağlanmasıdır.Olgu: 24 yaş erkek hasta, birkaç saat önce iki adet zıpkınla boyunve yüz bölgelerinden yaralanması üzerine Dokuz Eylül ÜniversiteAcil Servisine getirilerek tarafımıza konsulte edildi. Hastanınbilinci açık, koopere ve oryanteydi. Zıpkınlardan biri sağ, diğeride sol taraflı olarak submandibuler bölgeyi ve ağız tabanınıpenetre etmiş, dilin her iki kenarında laserasyon oluşturmuşve sert damağı iki taraflı penetre ederek nasal kaviteye doğruuzanmaktaydı (Resim 1). Hastanın ağız açıklığı kısıtlıydı.Nasal kavite bakısında zıpkınların, nasal tabanı penetre ettiğigörülebiliyordu. Maksillofasiyal bilgisayarlı tomografide sağtarafta yer alan zıpkının ucunun sağ nasal kavitede sonlandığı;ancak sol taraftaki zıpkının ucunun, frontal sinüsü sol taraflıolarak penetre ettiği görülüyordu. Her iki orbita ve intrakranialalan olağandı (Resim 2,3). Hasta acil olarak operasyona alındı.Hastanın oral ve nasal kavitelerindeki yabancı cisimlerininentübasyona engel olması sebebiyle, trakeotomiye hazırlıkamacıyla, itfaiye ekibinden yardım istenerek, zıpkının dışarıdakalan kısımları tiroid notch seviyesine kadar kısaltıldı. Lokalanestezi altında trakeotomi açıldı. Sol taraftaki zıpkın, pensyardımı ile giriş doğrultusunda vücuttan çıkarıldı. Sağ taraftakizıpkın giriş doğrultusunda çıkarılırken, kancasının ağız tabanındaaçılması sebebiyle, submandibuler bölgeye eksplorasyonuygulanarak, zıpkın çıkarıldı (Resim 4). Operasyon esnasındaherhangi bir komplikasyon yaşanmadı. Boyun lojuna bir adetpenrose dren yerleştirildi, ağız tabanı ve damak mukozasıprimer olarak onarıldı ve hasta yoğun bakıma devredildi.Tedavi ve Prognoz: Postop üç gün oral alımı kapalı olarakizlenen hasta operasyon sonrası üçüncü gün dekanüleedildi ve penrose dreni çekildi. Dördüncü gün sıvı veyumuşak gıdalarla oral diyet başlanan hasta, dokuzuncugün normal diyet ile taburcu edildi. Ameliyat sonrası sonolarak 45.günde kontrolü yapılan hastanın herhangi birkomplikasyon/yakınmasının olmadığı görüldü (Resim 5,6,7).Sonuç: Literatüre bakıldığında, altı ana yaralanma sebebi tespitedilmiş olup, bunlar motorlu araç kazaları, iş kazaları, sporkazaları, düşmeler, saldırılar ve ateşli silah yaralanmalarıdır. Buolguda da görüldüğü gibi, karşımıza her an sıradışı yaralanmasebeplerinin çıkabileceği unutulmamalıdır.

BACKGROUND: To investigate the possible protective activity of oleuropein compound on noise-induced hearing loss in rats.METHODS: Twenty-eight adult male albino rats were divided into 4 groups. Control normal saline (n = 7) group was kept noise-free. Control oleuropein group (n = 7) group was kept noise-free and was administered with 50 mg/kg/day oleuropein. The experimental normal saline (n = 7) group was subjected to noise. The experimental oleuropein (n = 7) group was subjected to noise and was administered with 50 mg/kg/day oleuropein. The experimental groups were subjected to 4 kHz octave noise with a frequency of 120 dB Sound Pressure Level (SPL) for 4 hours. Hearing level measurements were performed with auditory brainstem response and distortion-product otoacoustic emission tests before and after the 1st, 7th, and 10th day of the noise exposure. On the 10th day, rats were sacrificed. The temporal bones of the rats were removed and the cochlea and spiral ganglion cells were evaluated using hematoxylin–eosin staining under light microscopy. RESULTS: Better hearing thresholds were achieved in the experimental oleuropein group compared to the experimental normal saline groupat 8 kHz, 12 kHz, 16 kHz, and 32 kHz frequencies (P < .05). Although no statistically significant difference was found between the groups, in the experimental normal saline group, the percentage of damaged spiral ganglion cells was higher than the experimental oleuropein group.CONCLUSION: Our findings suggest that oleuropein may have a partial protective effect against noise-related hearing loss. However, further research with higher doses is needed to justify this protective effect.KEYWORDS: Acoustic trauma, animal models, antioxidant, oleuropein, noise-induced hearing loss

Objective: High-dose cisplatin (CDDP) causes dose-limiting side effects in neuroblastoma (NB) treatment. Mesenchymal stem cells (MSC) are a current research area. The aim of this study is to assess the interaction of MSC with CDDP in nude mouse NB model. Methods: Athymic male nude mice (n=28) thatbhad basal auditory tests, with subcutaneous NB were randomized to control, CDDP, MSC and CDDP+MSC treatment groups. Seven days later, hearing tests were repeatedand the animals were sacrificed. Necrosis, apoptosis and viabilitywere assessed in tumors. MSC rate within the tumor was assessed with flow cytometry for triple CD34+ CD44+ and CD117- expression. Expression of the cochlear cell proteins of calretinin, math-1 and myosin2A were immunohistochemically assessed. Results: Tumor tissues were found to have statistically significantly higher levels of necrosis in CDDP and CDDP+MSC groups. MSC did not change the tumor dimensions in the CDDP group. MSC group had higher triple CD34+ CD44+ and CD117- expression within tumor tissue compared to the control and CDDP groups. In the inner ear, the expression of cochlear cell proteins calretinin, math-1 and myosin2A were identified to be highest in MSC group. 15-decibel loss at 12, 16, 20 and 32 kHz frequencies with CDDP was resolved with MSC administration. Conclusion: MSC prevented hearing loss caused by CDDP without disrupting the antitumor effect of CDDP. Systemic MSC may be assessed for clinical use to reduce the side effects of CDDP.

Introduction: Sialolipoma is an extremely rare salivary gland tumor characterized by a well circumscribed mass composed of glandular tissue and mature adipose elements. Herein our aim was to present the fifth case of congenital sialolipoma, which was firstly followed up as a parotid gland hemangioma, and underline the fact that sialolipomas should be kept in mind in the differential diagnosis of congenital parotid gland masses. Case Report: A 10-month old male presented with a left-sided huge neck mass which progressed after birth. Radiologic examination revealed a tumor originating from the parotid gland filling the parapharyngeal space. Histopathologic examination of an incisional biopsy was consistent with sialolipoma. A total parotidectomy with preservation of the facial nerve was performed at the age of 1 year. The postoperative recovery was uneventful with normal facial nerve function. There was no recurrence at the 24-month follow-up. Conclusion: Although it is a very rare benign tumor, congenital sialolipoma should be kept in mind in the differential diagnosis of congenital parotid mass.

OBJECTIVE: The aim of this study was to determine whether prophylactic darbepoetin alpha and/or topiramate administration could prevent bilirubin neurotoxicity (BNTx) in experimental model of kernicterus.