Search

The book New ways in teaching with games edited by Nurmukhamedov and Sadler (2020) aims to contribute to effective language teaching through games in both English as a second and foreign language (ESL/EFL) learning contexts. Prepared with the contributions of many educators, the book introduces 94 game types (e.g. online games) in detail to improve different groups of learners’ (e.g. young learners, adult learners) language skills in a fun, engaging, and interactive way. The target audience of the book especially comprises ESL and EFL educators. The book consists of an introduction part and six chapters illustrating the following game types: a) traditional pencil and paper games, b) dice games, c) board games, d) card games, e) technology-mediated games, and f) miscellaneous games.

The main purpose of this paper is to explain the advantages of using literature as a resource in second and foreign language classrooms. To this end, the benefits of integrating literature in language classrooms is first presented within the scope of the following items: a) authenticity, b) cultural awareness, c) thinking skills, d) personal development, e) four basic language skills (i.e. reading, writing, listening and speaking). In the second section, the paper provides information about the significant contribution that different literature genres (e.g. poetry, drama) can make to language learning. The third section of this article highlights the importance of specific criteria (e.g. students’ language level, age, cultural background) for selecting appropriate literary texts to be used in foreign language classrooms. In the concluding section, this paper suggests that, in order to get the full benefit of these advantages, language teachers should be properly trained on the effective use of literary texts, as well. All in all, this paper emphasizes that literary texts, when chosen carefully, considering the features of the target group, and used effectively by well-trained teachers in educational settings, can add not only to the students’ linguistic development, but also to their personal growth., Bu çalışmanın temel amacı edebiyatın ikinci ve yabancı dil sınıflarında kaynak olarak kullanılmasının getirdiği faydaları açıklamaktır. Bu amaçla, ilk önce edebiyatın dil sınıflarına dahil edilmesinin getirdiği faydalar şu maddelerin kapsamı dahilinde sunulmuştur: a) otantiklik, b) kültürel farkındalık, c) düşünme becerileri, d) duygusal ve zihinsel gelişim, e) dört temel dil becerisi (okuma, yazma, dinleme, konuşma). İkinci bölümde bu çalışma farklı edebi türlerin (örneğin: şiir, drama) dil öğrenimine yaptığı önemli katkılar hakkında bilgi vermektedir. Çalışmanın üçüncü kısmı yabancı dil sınıflarında kullanılacak olan edebi metinlerin doğru bir şekilde seçilmesine dair dikkate alınması gereken temel kriterlerin (örneğin: öğrencilerin dil seviyesi, yaşı, kültürel deneyimleri) önemini vurgulamaktadır. Çalışmanın sonuç kısmında, belirtilen faydalardan tam anlamıyla istifade edebilmek için dil öğretmenlerine edebi metinleri etkili bir şekilde kullanabilmeleri üzerine kapsamlı bir eğitim verilmesini önermektedir. Genel olarak değerlendirildiğinde, bu çalışma edebi metinlerin, hedef grubun özellikleri dikkate alınarak seçildiğinde ve iyi eğitilmiş öğretmeler tarafından eğitim ortamlarında etkili bir biçimde kullanıldığında, öğrencilerin sadece dilsel gelişimlerine değil aynı zamanda kişisel gelişimlerine de katkıda bulunacağını vurgulamaktadır.

Betimsel ve yarı-deneysel desenleri benimseyen bu doktora tezi, akran etkileşiminin ve akran düzeltici geri bildiriminin, hedef dil gramer yapılarına ilişkin yetiyi geliştirmede nasıl bir potansiyele sahip olduklarını araştırmayı hedeflemiştir. Bu amacı gerçekleştirmek için, bu çalışma, ikili iletişimsel aktiviteler sırasında, öğrencilerin hem akranlarıyla iletişim kurma hem de birbirlerine sözel düzeltici dönüt vermeleri için eğitilmeleri üzerine tasarlanmıştır. Çalışmaya üç İngilizce hazırlık sınıfının öğrencileri (sayı=85) dahil edilmiştir ve sınıflar sırasıyla akran etkileşimi (PI), akran etkileşimi+yeniden biçimlendirme (PI+Recast) ve akran etkileşimi+metadilbilimsel geri bildirim (PI+MF) gruplarına atanmıştır. Öğrencilerin eğitiminde modelleme, alıştırma yapma ve bağlam içinde kullanma adımları benimsenmiştir. Akran etkileşimi (PI) grubunda öğrencilere sadece iletişimsel aktiviteleri ikili gruplar halinde nasıl uygulayacakları gösterilmiştir. Akran etkileşimi+yeniden biçimlendirme grubundaki öğrencilere akranlarına yeniden biçimlendirme yoluyla dönüt sağlamaları hususunda eğitim verilirken, akran etkileşimi+metadilbilimsel geri bildirim grubundaki öğrencilere akranlarına metadilbilimsel geri bildirim sağlama konusunda eğitim verilmiştir. Çalışma öğrencilerin geçmiş zaman (simple past tense) yapısının algıya ve üretmeye dayalı bilgisini geliştirmeye odaklandığından, çalışmadaki her bir gruba geçmiş zaman yapısını kullanmayı gerekli kılan iletişimsel aktiviteler verilmiştir. Çalışmanın betimsel analiz kısmında, a) geri dönüt gruplarındaki öğrencilerin birbirlerine hedef (başarılı) şekilde dönüt sağlayıp sağlamadıklarını, b) akran etkileşimi grubunda yer alan öğrencilerin eğitim almamalarına rağmen birbirlerine dönüt verip vermediklerini, c) öğrencilerin doğru şekilde aldıkları dönüt sonucunda yanlışlarını düzeltip düzeltmediklerini görmek amacıyla her bir gruptaki öğrenci sesleri ikili iletişimsel aktiviteleri tamamlarken kayıt altına alınmıştır. İletişimsel aktiviteler esnasında verilen dönüt (feedback) ve dönüte verilen yanıt (uptake) türlerinin frekans ve yüzdelerini belirlemek amacıyla toplamda 21 saatlik ses kayıtları transkript edilmiştir. Genel bulgular akran etkileşimi grubunda kullanılan hedef-düzey dönüt oranının, geri dönüt eğitimi alan akran etkileşimi+yeniden biçimlendirme ve akran etkileşimi+metadilbilimsel geri bildirim gruplarında kullanılan hedef-düzey dönüt oranına göre çok düşük olduğunu göstermiştir. Buna ek olarak, öğrenci-öğrenci etkileşimi sırasında çok nadir sayıda hedef niteliğinde olmayan (başarısız) dönüt belirlenmiştir. Bununla birlikte, geri dönüte yanıt oranına ilişkin bulgular hedef niteliğinde olan birçok dönütün öğrencilerin hatalarını düzeltmesi ile (target-like uptake) sonuçlandığını göstermiştir. Uygulamanın geçmiş zaman yapısının (simple past tense) algıya ve üretmeye dayalı bilgisine etkisini değerlendirmek için, gruplara ön, son ve geciktirilmiş son testler uygulamıştır. Algıya dayalı bilgiyi ölçmek için dilbilgisel yargı testleri ve hedef yapının doğru kullanımını ölçmek için yazılı üretim testleri kullanılmıştır. Son test dilbilgisel yargı testlerinin sonuçlarına göre gruplar arasında algıya dayalı kazanımlarda önemli bir farklılık görülmemiştir. Bununla birlikte, dilbilgisel yargı testine ait geciktirilmiş son test sonuçları her iki dönüt grubunun da akran etkileşim grubundan daha iyi olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar, geri dönüt gruplarının uzun dönemde hedef yapıya ilişkin algısal kazanımlarının akran etkileşimi grubuna göre daha iyi olduğunu göstermiştir. Yazılı üretim son test sonuçları ise sadece akran etkileşimi+metadilbilimsel dönüt grubunun, akran etkileşimi grubundan daha iyi olduğunu göstermiştir. Geciktirilmiş yazılı son test sonuçları her iki dönüt grubunun da akran etkileşimi grubundan daha iyi olduğunu göstermiştir. Bunlara ek olarak, sonuçlar her iki dönüt grubu arasında herhangi önemli bir farklılık göstermemiştir. Bulgular akran geri dönütünün akran etkileşimine entegre edilmesinin hedef yapı kazanımlarını özellikle uzun vadede olumlu yönde etkileyeceğini ortaya koymuştur. Çalışmanın son adımı olarak, uygulamanın etkililiği hakkında daha detaylı bir bilgiye sahip olmak ve öğrencilerin akran etkileşimi ve akran düzeltici geribildirimi ile ilgili algılarını anlayabilmek için yarı-yapılandırılmış yazılı görüşme tekniği uygulanmıştır. Yazılı görüşme verilerinin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar çoğu öğrencinin akran etkileşimine ve akran dönütüne karşı düşüncelerinin olumlu olduğunu göstermiştir. Çoğu öğrenci uygulamanın gramer, kelime ve benzeri alanlarda ikinci dil bilgilerine katkıda bulunduğunu belirtmiştir. Bulgular hedef niteliğinde akran geri dönütünün öğrencilerin hatalarını fark etmesine ve hedef yapıları daha doğru kullanmasına yardımcı olduğunu göstermiştir. Bu bulgular ışığında, bazı pedagojik çıkarımlar ve gelecekteki çalışmalara yönelik öneriler sunulmuştur. Employing both descriptive and quasi-experimental designs, this dissertation aimed to investigate peer interaction and peer corrective feedback to see their potential for developing learners' competence in target language grammar forms. To achieve this purpose, the study was designed to train learners both to interact with their peers and to give oral corrective feedback to each other while performing communicative activities in pairs. The students (n=85) of three English preparatory classes were involved in the study and the classes were assigned to the peer interaction (PI) group, the peer interaction+recast (PI+Recast) group or the peer interaction+metalinguistic feedback (PI+MF) group, respectively. To train learners, modeling, practice, and use-in-context phases were adopted in the study. The learners in the PI group were only presented with how to carry out communicative activities with their peers in pairs. While the learners in the PI+Recast group were trained to provide recasts to their peers, the learners in the PI+MF group were trained to give metalinguistic feedback to each other. As the study focused on improving the receptive and productive knowledge of the simple past tense, each group was provided with communicative activities which required the use of it. As a part of the descriptive design, the learners in each group were audio recorded while they were doing the communicative activities in pairs to see a) whether the learners in peer feedback groups (PI+Recast and PI+MF) were able to provide each other with target-like (successful) feedback, b) whether the learners in the PI group gave feedback to each other although they were not trained to do so, c) whether learners could produce target-like uptake (successful repair) in response to the target-like peer feedback they received. A total of 21 hours of audio recordings were transcribed in order to display frequencies and percentages of errors related to the simple past tense, corrective feedback and uptake types in the interactional patterns of the groups. General findings revealed that the rate of target-like feedback in the PI group was very low when compared to the PI+Recast and the PI+MF groups, which had training on providing feedback. In addition to this, rare instances of non-target-like (unsuccessful) feedback were identified in learner-learner interactions. Furthermore, the findings in relation to uptake rates showed that most of the target-like peer feedback resulted in target-like uptake. To evaluate the effects of the implementation on the receptive and productive knowledge of the simple past tense, pre-, post-, and delayed post-tests were administered to the groups. Grammaticality judgment tests (GJTs) and written production tasks were employed to measure receptive knowledge and accurate use of the target structure, respectively. The findings revealed no significant differences at the post GJT, which showed that no groups were superior to others in terms of short-term receptive knowledge gains. However, delayed GJT results indicated that both peer feedback groups outperformed the PI group. This showed that long-term gains in receptive knowledge of the target form were better in the feedback groups in comparison to the PI group. As for the findings of the post-test in written production tasks, it was found that only the PI+MF group was superior to the PI group. Also, the delayed post-test results of the writing task showed that both the PI+Recast group and the PI+MF group outperformed the PI group. Additionally, the results did not indicate any significant difference between the two feedback groups. The findings suggest that the integration of peer corrective feedback into peer interaction seems to be more effective for facilitating the acquisition of the target structure especially in the longer term. As a final phase of the study, a semi-structured written interview was conducted to gain deeper insights about the effectiveness of the implementation, and the learners' perceptions about peer interaction and peer corrective feedback. After that, the written interview data were subjected to content analysis. The results demonstrated that most of the learners had positive beliefs about peer interaction and peer feedback. Many of them indicated that the intervention contributed to their L2 knowledge in various domains such as grammar, vocabulary and so on. The findings reveal that target-like peer feedback can help learners both notice their errors and use the target forms more accurately. In light of the findings, some pedagogical implications and suggestions for further research were offered. 202

Yüksek Lisans Tezi. YÖK Tez Merkezi No: 321227, Bu çalışmanın amacı kelime kazanım, kullanım ve hatırlama düzeyine, hedef kelimelere farklı bağlam içinde karşılaşmanın mı yoksa kelimeleri sadece tek bağlamda görüp daha sonra onları bağlam dışında kelime listeleri halinde tekrar etmenin mi daha etkili olup olmayacağını araştırmaktır. Bu çalışmaya Selçuk Üniversitesi Ahmet Cengiz Mühendislik Fakültesi Makina Mühendisliği Bölümünden 55 öğrenci katılmıştır. Çalışmanın verileri deney ve kontrol grubundan elde edilmiştir. Çalışmada kullanılmak üzere 58 adet hedef kelime seçilmiştir ve her iki grup da aynı kelimeleri öğrenmiştir. Deney grubu hedef kelimelere farklı bağlamlarda karşılaşmıştır. Kontrol grubu ise hedef kelimelere sadece bir bağlamda karşılaşmış ve daha sonra bu kelimeleri bağlam dışında liste halinde tekrar etmişlerdir. Çalışmanın uygulama kısmı 5 haftayı, toplam süresi ise 9 haftayı kapsamıştır. Bu deneysel çalışmada her iki grubun da kelime kazanım ve kalıcılık düzeyini ölçmek için ön test, son test ve gecikmeli test kullanılmıştır. Ayrıca, çalışmanın öğrencilerin kelime kullanım düzeylerine olan etkisini anlamak için yazma aktivitesi yaptırılmıştır. Analiz sonuçları kelimelere farklı bağlamlarda karşılaşmanın kelime kazanımı, kullanımı, kalıcılığı için daha etkili olduğunu göstermiştir., This study aimed to investigate whether exposure to the target words in different types of reading contexts would have more positive effects on students' vocabulary gain, use and retention than repeating them in lists as isolated elements after exposure to them only in a single reading context. The subjects were 55 Mechanical Engineering students from Selçuk University Seydişehir Ahmet Cengiz Engineering Faculty. This current study gathered its data from two classes formed as a control and an experimental group. There were 58 target words to be used in the study and both group learnt the same target words. The treatment group encountered the target words in different types of reading contexts. On the other hand, the control group learnt the target words in a single reading context and then they repeated them in word lists out of context. The implementation period was completed in 5 weeks and the total duration of the research covered 9 weeks. This experimental study consisted of a pre-test, a post-test and a delayed post-test which were designed to measure vocabulary gain and retention level of both groups. This study also included a guided writing task to find out the effects of the treatment on students' vocabulary use as students were expected to write short paragraphs with the given target words. The analysis of the test results and writing tasks indicated that exposure to vocabulary in variety of contexts produced better results for vocabulary gain, use and retention.