Search

Amaç: Bu çalışma ortaokul öğrencilerinde dijital oyun bağımlılığının, sosyal uyum ve okula bağlılık üzerindeki yordayıcı etkisinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeliyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu Ankara ili Yenimahalle ilçesinde yer alan ve rastgele seçilen 340 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Bu araştırmada Sosyodemografik Bilgi Formu, Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği, Sosyal Uyum Ölçeği ve Okul Bağlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Belirlenen veri toplama araçları Web tabanlı uygulama programı aracılığıyla oluşturularak, online biçimde katılımcılara sunulmuştur. Bulgular: Bu araştırmada monotetik formata (sadece oyun bağımlısı olanlar) göre örneklemin %1,5’i (5 kişi) oyun bağımlısı iken politetik formata (oyun bağımlılarının yanı sıra bağımlılık riski olanlar) göre oyun bağımlısı olan ve oyun bağımlısı riski olan kişiler ise örneklemin %27,4’ünü (93 kişi) oluşturmaktadır. Dijital oyun bağımlılığı, sosyal uyum ve okula bağlılığı negatif yönde anlamlı derecede yordarken, devamsızlık süresi ile dijital oyun bağımlılığı arasında pozitif yönde ilişki bulunmaktadır.Sonuç: Dijital oyun bağımlılığı ile sosyal uyum ve okula bağlılık arasında anlamlı ilişki vardır. Öğrencilerin kontrollü dijital oyun oynaması sağlanarak, öğrencilerin sosyal uyum ve okula bağlılık düzeyleri artırılabilir., Objective: This study was carried out to examine the predictive effect of digital game addiction on social adaptation and school adherence in secondary school students. Method: The research was carried out with the relational survey model, one of the quantitative research methods. The sample group of the research consists of 340 randomly selected secondary school students located in Yenimahalle district of Ankara province. Sociodemographic Information Form, Digital Game Addiction Scale, Social Adjustment Scale and School Adherence Scale were used in this study. The determined data collection tools were created through the Web-based application program and presented to the participants online. Results: In this study, 1.5% (5 people) of the sample were game addicts according to the monothetic form (only game addicts), while those who were game addicts and at risk of game addiction according to the polythetic form (game addicts as well as those at risk for game addiction) constitute 27.4% (93 people) of the sample. While digital game addiction significantly predicted social adaptation and school adherence, there was a positive correlation between absenteeism and digital game addiction. Conclusion: There is a significant relationship between digital game addiction and social adaptation and school adherence. By providing controlled digital game play, social adaptation and school adherence levels can be increased. By enabling students to play digital games in a controlled manner, students' social adaptation and school engagement levels can be increased.

Bu çalışma, öğretmen yakınlık davranışlarının lise ve ortaokul öğrencilerinin okula bağlılık düzeylerine etkisini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırma, nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama modeline uygun olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Beykoz ilçesinde kamu ortaokul ve liselerinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi ise 615 ortaokul ve 458 lise öğrencisi olmak üzere toplam 1073 öğrenciden oluşmaktadır. Bu çalışmada ortaokul ve lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları ile öğrencilerin okula bağlılıkları arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Ortaokul ve lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını anlamlı bir şekilde yordamaktadır. Ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %32’sini açıklamaktadır. Lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %18’ini açıklamaktadır. Araştırma sonucuna göre ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını lise öğrencilerine göre daha yüksek etkilemektedir. This study aims to compare the effects of teacher immediacy behavior on high school and secondary school students' level of school engagement. The research has been designed in accordance with quantitative research method and relational survey model. The population of the research was composed of students studying in public secondary schools and high schools in Beykoz district. The sample of the study, on the other hand, consists of a total of 1073 students, including 615 middle school and 458 high school students. In this study, a moderate and positive significant relationship was found between the teacher immediacy behaviors perceived by secondary and high school students and their school engagement. The teacher immediacy behaviors perceived by secondary school and high school students significantly predicted students' school engagement. Teacher immediacy behaviors perceived by secondary school students explain approximately 32% of the total variance in students' school engagement. Teacher immediacy behaviors perceived by high school students explain approximately 18% of the total variance in students' school engagement. According to the results of the study, teacher immediacy behaviors perceived by secondary school students affect students' school engagement more than high school students.

Okul iklimi, eğitimin kalitesini belirleyen ve öğretmenlerle beraber öğrencilerin davranışlarını etkileyen önemli bir olgudur. Bu nedenle eğitimin kalitesi açısından okul iklimi ile ilgili araştırmaların artması gerekmektedir. Bu araştırmada, meslek yüksekokulu öğrencilerinin okul iklimi algılarını belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma modeli olarak nicel araştırma yöntemlerinden biri olan betimsel model kullanılmıştır. “Okul İklimi Ölçeği” ile veri toplanan araştırmaya, bir vakıf üniversitesinin meslek yüksekokulunda ve sağlık hizmetleri meslek yüksekokulunda öğrenim görmekte olan “664” öğrenci katılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerin en fazla “85.00 puan” alınabilen okul iklimi ölçeğinden aldıkları ortalama puan “56.65” (Ss=14.68) olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin okul iklimi ortalama puanları “orta düzey (45-64 puan aralığı) okul iklimi” olarak kategorize edilmiştir. Ayrıca öğrenciler, araştırmanın yapıldığı meslek yüksekokullarını “öğrenme ortamı” ve “iletişimi” açısından yeterli, “okula bağlılık” açısından yetersiz olarak değerlendirmiştir. Öğrencilerin okul iklimi algısının meslek yüksekokulunda öğrenim görülen programa göre değişmediği; sağlık hizmetleri meslek yüksekokulunda ise öğrenim görülen programa göre değiştiği tespit edilmiştir. Son olarak, öğrencilerin yaşları arttıkça okul iklimi algılarının arttığı; sınıf düzeyi arttıkça ise okul iklimi algılarının azaldığı belirlenmiştir. Araştırma bulguları alanyazında yer alan diğer araştırma bulguları ile birlikte değerlendirilerek Türkiye’deki yüksekokullar için öğrencilerinin okul iklimi algılarını artırabilecek önerilerde bulunulmuştur. School climate is an important phenomenon that determines the quality of education and affects the behavior of teachers and students. Therefore, researches on school climate should increase in terms of quality of education. In this study, it is aimed to determine the perception of school climate of vocational school students. Descriptive model, one of the quantitative research methods, was used as the research model. "664" students, who have studied at vocational school and vocational school of health services of a foundation university, participated in the research. Research data was collected with the "School Climate Scale". As a result of the research, the average score of the students from the school climate scale, with the highest score of "85 points", was determined as "56.65" (Ss = 14.68). The school climate average scores of the students were categorized as “intermediate (45-64 score range) school climate”. In addition, students evaluated the vocational schools where he research was conductted as sufficient in terms of "learning environment" and "communication", and inadequate in terms of "commitment to school". Students' perception of school climate does not change according to the program studied at vocational school. However, it was determined that it changed in the vocational school of health services according to the program studied. Finally, as the ages of the students increase, their perception of the school climate increases; As the grade level increased, perceptions of school climate decreased. The research findings are evaluated in conjunction with other research findings and suggestions were made for vocational schools to increase their students’ school climate perceptions. Publisher's Version

Yök tez no: 751591 Bu çalışma, ortaöğretim kademesinde eğitim görmekte olan öğrencilerin okula bağlılık düzeylerini incelemek ve okula bağlılık düzeylerinin cinsiyet, okul türü, sınıf, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi, ailenin aylık gelir düzeyine göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Betimsel tarama modelinde nicel bir araştırma olan bu çalışmanın örneklemi 2021-2022 eğitim öğretim yılında Karaman ili Merkez ilçesinde eğitim görmekte olan 383 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler 'Kişisel bilgi formu' ve "Okula Bağlılık Ölçeği" ile toplanmıştır. Verilerin analizinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Bağımsız Örneklem t-Testi kullanılmıştır. Analizler neticesinde elde edilen bulgulara göre ortaöğretim öğrencilerinin okula bağlılıkları cinsiyetlerine ve okul türünün bilişsel alt boyutuna göre anlamlı bir farklılık göstermektedir. Bu bulgular neticesinde öğrencilerin cinsiyetlerinin ve okul türlerinin okula bağlılık düzeyi ile ilişkili olduğu söylenebilir. Bunların aksine öğrencilerin sınıf düzeylerinin anne-baba eğitim düzeylerinin ve ailenin ortalama aylık gelirlerinin okula bağlılık düzeyi üzerinde etkisi olmadığı görülmüştür. Okula bağlılıkla ilişkili değişkenlerin daha çok katılımcının olduğu farklı çalışma gruplarında araştırılması önerilir. This study aims to examine the level of high school students' school engagement. It also aims to find out whether some demographic variables such as gender, school type, grade, parents' education level and socio-economic status have meaningful effects on school engagement. The sample of this study, which is a quantitative research in the descriptive survey model, consists of 383 students studying in the central district of Karaman province in the 2021-2022 academic year. The data were collected with the 'Personal Information Form' and the 'School Engagement Scale'. ANOVA and Independent Sample T-Test were used in the analysis of the data. According to the findings obtained as a result of the analyzes, secondary school students' school engagement shows a significant difference according to their gender and the cognitive sub-dimension of the school type. As a result of these findings, it can be said that the gender of the students and the school types are related to the level of commitment to the school. On the contrary, it was seen that the students' grade levels, parents' education levels and the average monthly income of the family did not have an effect on the level of commitment to school. It is recommended to investigate the variables related to school engagement in different study groups with more participants.

Bu çalışmanın amacı, ergenlerde sosyal medya bağımlılığı ile okula bağlılık ve aile yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırmada nicel araştırma modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu İstanbul İli'ne bağlı Küçükçekmece İlçesi'nde bulunan resmi lise kurumlarındaki 392 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Ergenler için Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği, Ergenlerde Okula Bağlılık Ölçeği ile Aile Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler; korelasyon, t-testi tekniği, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve çoklu regresyon analizi kullanılarak incelenmiştir. Birimler arasındaki farklılıkları belirlemek için ise Post Hoc testlerinden yararlanılmıştır. Ergenlerin sosyal medya bağımlılığı ile okula bağlılık ve sosyal medya bağımlılığı ile aile yaşam doyumu arasında negatif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Ergenlerin okula bağlılığı ile aile yaşam doyumu arasında ise pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Analiz sonucunda sosyal medya bağımlılığının anne-baba tutumu, okul başarısı, günlük sosyal medya kullanım süresi ve en sık kullanılan sosyal medya uygulaması değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaştığı görülürken, cinsiyet, sınıf düzeyi ve anne-baba birlikteliği değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Okula bağlılığın anne-baba birlikteliği, anne-baba tutumu, okul başarısı ve günlük sosyal medya kullanım süresi değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaştığı görülürken, cinsiyet, sınıf düzeyi ve en sık kullanılan sosyal medya uygulaması değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Aile yaşam doyumunun anne-baba birlikteliği, anne-baba tutumu, okul başarısı ve günlük sosyal medya kullanım süresi değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaştığı görülürken, cinsiyet, sınıf düzeyi ve en sık kullanılan sosyal medya uygulaması değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Okula bağlılık ve aile yaşam doyumunun öğrencilerin sosyal medya bağımlılığı puanlarını anlamlı bir şekilde yordadığı sonucu elde edilmiştir. The aim of this study is to examine the relationship between social media addiction, school engagement and family life satisfaction in adolescents. In this study, the relational survey model, one of the quantitative research models, was used. The study group of the research consists of 392 students in public high schools in Küçükçekmece District of Istanbul Province. Personal Information Form, Social Media Addiction Scale for Adolescents, School Attachment Scale for Adolescents and Family Life Satisfaction Scale were used to collect data. The data collected from the participants were analyzed with the SPSS program. The data obtained from the research; correlation, t-test technique, one-way analysis of variance (ANOVA) and multiple regression analysis were used. Post Hoc tests were used to determine the differences between the units. A negative significant relationship was found between adolescents' social media addiction and school commitment, and between social media addiction and family life satisfaction. A positive and significant relationship was found between adolescents' school engagement and family life satisfaction. As a result of the analysis, it was observed that social media addiction differed significantly according to the variables of parental attitude, school success, daily social media use and the most frequently used social media application, while no significant difference was found according to the variables of gender, class level and parental union. While it was observed that school engagement differed significantly according to the variables of parental association, parental attitude, school success and daily use of social media, no significant difference was found according to the variables of gender, class level and the most frequently used social media application. While it was observed that family life satisfaction differed significantly according to the variables of parental union, parental attitude, school success and daily use of social media, no significant difference was found according to the variables of gender, class level and the most frequently used social media application. It was concluded that school engagement and family life satisfaction significantly predicted students' social media addiction scores.

YÖK Tez No: 670170 Bu çalışma, ortaöğretim kademesinde eğitim görmekte olan öğrencilerinin okula bağlılıkları ile algılanan sosyal destekleri arasındaki ilişkiyi incelemek, okula bağlılığın ve algılanan sosyal destek düzeylerinin cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi, okul türü ve sosyo-ekonomik düzey gibi değişkenlere göre anlamlı bir fark oluşturup oluşturmadığını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Betimsel tarama modelinde nicel bir araştırma olan bu çalışmanın örneklemi 2020-2021 eğitim öğretim yılında Karaman ili Merkez ilçesinde eğitim görmekte olan 274 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler 'Kişisel bilgi formu', "Okula Bağlılık Ölçeği" ve "Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği" ile toplanmıştır. Verilerin analizinde ANOVA, Bağımsız örneklem t-testi, Pearson korelasyon ve çoklu doğrusal regresyon analizleri kullanılmıştır. Analizler neticesinde elde edilen bulgulara göre ortaöğretim öğrencilerinin okula bağlılıkları cinsiyetlerine, sınıf seviyelerine, okul türüne ve sosyo-ekonomik düzeye göre; algılanan sosyal destek düzeyleri okul türüne ve sosyo-ekonomik düzeye göre anlamlı bir farklılık göstermektedir. Dahası okula bağlılık ve algılanan sosyal desteğin aile alt boyutu arasında düşük düzeyde, özel bir insan ve arkadaş alt boyutunda ise orta düzeyde pozitif yönde anlamlı biri ilişki vardır. algılanan sosyal destek düzeyleri okula bağlılığın anlamlı yordayıcısıdır. This study aims to determine the relationship between the school commitment and perceived social support levels of high school students. It also aims to find out whether some demographic variables such as age, gender, grade, school type and socio-economic status have meaningful effects on school commitment and perceived social support levels. The research has been conducted in a relational survey model as a descriptive study. The sample of the study is 274 high school students studying in different kind of schools in Karaman. Data were gathered with Personal Information Form, School Commitment Scale and Multi-Dimensional Scale of Perceived Social Support. Data analysis was done with SPSS testing techniques including Independent Samples T-test, One Way ANOVA, Pearson Correlation Analyze and Linear Regression Analyze. According to the research findings gender, grade, school type and socio-economic status of students have a significant on school commitment, also school type and socio-economic status have a significant effect on perceived social support levels of high school students. On the other hand, research results showed that there is a low-level correlation between the school commitment and family subscales of perceived social support. In addition, it was found that there is a positive and medium level significant correlation between the significant othersand friends subscales. Finally perceived social support is a significant predictor of school commitment.

Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinde okula bağlılık ile okul iklimi ve sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırma 361 lise öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Öğrencilerin 180’ini (%49.9) kız öğrenciler, 181’ini (%50.1) ise erkek öğrenciler oluşturmaktadır. Öğrencilerin yaşları 14-18 arasında değişmekte olup, yaş ortalaması 16.19 şeklindedir. Araştırmada veri toplama araçları olarak Okula Bağlılık Ölçeği, Okul İklimi Ölçeği ve Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler Pearson Korelasyon Analizi ve Çoklu Regresyon Analizi ile incelenmiştir. Okul iklimi alt boyutlarından olan güvenli öğrenme ortamı, destekleyici öğretmen davranışları ve başarı odaklılık ile okula bağlılık arasında pozitif ilişki tespit edilmiştir. Sosyal medya bağımlılığı ile okula bağlılık arasında hiçbir ilişki tespit edilmezken, sosyal medya bağımlılığı ile okul iklimi güvenli öğrenme ortamı alt boyutu arasında negatif ilişki tespit edilmiştir. Regresyon analizi sonucunda okul ikliminin okula bağlılığı anlamlı bir şekilde yordadığı, sosyal medya bağımlılığının ise yordamadığı tespit edilmiştir. Elde edilen sonuçlar alan yazın ışığında tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur. The aim of this study is to investigate the relationship between school engagement and school climateand social media addiction among high school students. The research was conducted with 361 high school students. 180 (49.9%) of the students are female, and 181 (50.1%) of them are male. Ages of the students varied between 14 and 19, with the average of 16.19. In the study, School Engagement Scale, School Climate Scale and Social Media Addiction Scale were used as the data collection tools. The data were analyzed via Pearson Correlation and Multiple Regression Analysis. A positive relationship was found between school engagement and supportive teacher behavior, success-orientedness, and safe learning environment subscales of the school climate. There was no correlation between social media addiction and school engagement, while a negative relationship was found between social media addiction and safe learning environment subscales of the school climate. The regression analysis revealed that school climate significantly predicted the school engagement, while social media addiction did not. The results were discussed and suggested in the light of the literature.

*This article was produced from Bahadır Pehlivan's master's thesis under the supervision of Dr. Mustafa Özgenel. ** A part of this study was presented as an oral presentation at the IZU Graduate Social Sciences Student Congress. In this study, it is aimed to investigate the relationship between students' perceptions of school climate, their attachment to school and their academic success in different types of secondary education institutions. For this purpose, the relational survey method, one of the quantitative research methods, was used in the research. The study group of the research consists of 394 high school students, 254 male and 140 female students studying in various secondary education institutions in Esenyurt district of Istanbul province with easy accessible sampling method. The "Personal Information Form", which consists of 3 separate parts, "School Climate Scale" and "School Attachment Scale for Children and Adolescents” were applied to students. The quantitative data obtained were analyzed in SPSS program in computer environment. In the research, correlation analysis and regression analysis were performed in order to determine the relationships between high school students' perceptions of school climate, their attachment to school and their academic success. According to the results of the research, a positive correlation was found between students' perceptions of school climate, their level of attachment to school and their academic success. In the study, it was concluded that school climate predicted school success and academic success, and school attachment predicted academic success at a low level. However, when school climate and school attachment are analyzed in the model, it is seen that the effect of school attachment variable on students' academic achievement is not significant. In this case, the school climate can be a variable including students' attachment to school and academic success Bu araştırmada, farklı türdeki ortaöğretim kurumlarında bulunan öğrencilerin okul iklimi algıları ile okula bağlılıkları ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile İstanbul ili Esenyurt ilçesinde çeşitli ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören 254 erkek 140 kız öğrenci olmak üzere toplam 394 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Öğrencilere 3 ayrı bölümden oluşan “Kişisel Bilgi Formu”, Çocuk ve Ergenler için Okula Bağlanma Ölçeği” ve “Okul İklimi Ölçeği” uygulanmıştır. Elde edilen nicel veriler bilgisayar ortamında SPSS programında analiz edilmiştir. Araştırmada lise öğrencilerinin okul iklimi algıları, okula bağlılıkları ve akademik başarıları arasındaki ilişkilerin belirlenebilmesi amacıyla korelasyon analizi ile basit ve çoklu regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerinin okul iklimi algıları, okula bağlılık düzeyleri ve akademik başarıları arasında olumlu yönde ilişki saptanmıştır. Araştırmada okul ikliminin okula bağlanmayı ve akademik başarıyı, okula bağlanmanın da akademik başarıyı düşük düzeyde olumlu yönde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ancak okul iklimi ile okula bağlanma birlikte modelde analiz edildiğinde, okula bağlanma değişkeni öğrencilerin akademik başarıları üzerindeki etkisinin anlamlı olmadığı görülmektedir. Bu durumda okul iklimi, öğrencilerin okula bağlılıklarını ve akademik başarını da kapsayan bir değişken olabilir.

Bu çalışmanın amacı, öğretmen yakınlık davranışlarının lise ve ortaokul öğrencilerinin okula bağlılık düzeylerine etkisini karşılaştırmaktır. Araştırma nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama modeline uygun olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Beykoz ilçesinde kamu ortaokul ve liselerinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi ise 615 ortaokul ve 458 lise öğrencisi olmak üzere toplam 1073 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler, "Okula Bağlılık Ölçeği" ve "Öğretmen Yakınlık Davranışları Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Veriler t-testi, ANOVA, korelasyon ve regresyon analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Bulgulara göre ortaokul öğrencilerinin öğretmen yakınlık davranışlarını algılama ve okula bağlılık düzeyleri, lise öğrencilerinin öğretmen yakınlık davranışlarını algılama ve okula bağlılık düzeylerinden anlamlı olarak daha yüksektir. Meslek lisesi ve Anadolu lisesi öğrencilerinin öğretmen yakınlık davranışa algıları ve okula bağlılık düzeyleri, imam hatip lisesi öğrencilerine göre daha yüksektir. Ortaokul ve lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları ile öğrencilerin okula bağlılıkları arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını anlamlı bir şekilde yordamıştır. Ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %32'sini açıklamaktadır. Lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını anlamlı bir şekilde yordamıştır. Lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %18'ini açıklamaktadır. Araştırma sonucuna göre ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını lise öğrencilerine göre daha yüksek etkilemektedir. The aim of this study is to compare the effects of teacher immediacy behaviours on high school and secondary school students' school engagement levels. The quantitative research method and relational screening model were used in this study. Data collecting environment of the research study was composed of the students studying in puplic secondary and high schools in Beykoz. The sample of the research study consists of 1073 students in total; 615 secondary school and 458 high school students. The data were collected using "The School Engagement Scale" and "Teacher Immediacy Behaviour Scale". The data were analyzed by making t-test, ANOVA, correlation and regression analysis. According to the findings, secondary school students' perception of teacher immediacy behaviours and school engagement levels are significantly higher than the high school students' perception of teacher immediacy behaviours and school engagement levels.Vocational high school and Anatolian high school students' perception of teacher immediacy behaviours and school engagement levels are higher than İmam Hatip high school students' perception of teacher immediacy behaviours and school engagement levels. A moderate and positive correlation was found between the teacher immediacy behaviours perceived by scondary and high school students the students' school engagements. The teacher immediacy behaviours perceived by secondary school students significantly predicted the students' school engagements. The teacher immediacy behaviours perceived by scondary school students explain approximately %32 of the total variance in students' school engagements. The teacher immediacy behaviours perceived by high school students significantly predicted the students' school engagements. The teacher immediacy behaviours perceived by high school students explain approximately %18 of the total variance in students' school engagements. According to the results of the research study, teacher immediacy behaviours perceived by scondary school students affect students' school engagement more than high school students.

Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin algılarına göre, resmi ortaokul ve İmam Hatip Ortaokullarında oluşturulan okul kültürünün, bu okullara devam eden öğrencilerin okula bağlılıklarına olan etkisini ortaya koymayı amaçlamıştır. Bu bağlamda tez çalışmamızda nicel yöntemler takip edilmiştir. Araştırma uygulamaları için İstanbul'un beş ilçesinde, birer normal ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu belirlenmiştir. Örneklem olarak 2019-2020 eğitim-öğretim yılında belirlenen okullarda eğitim görmekte olan öğrencilerden 1053 öğrenci seçilmiş ve bu öğrencilere Çayırdağ (2006) tarafından geliştirilen Okul Kültürü Ölçeği (OKÖ) ve Çengel, Totan ve Çöğmen (2017) tarafından Türkçeye uyarlanan Okula Bağlılık Ölçeği (OBÖ) uygulanmıştır. Veriler korelâsyon ve regresyon analiz teknikleri yardımıyla çözümlenmiştir. Verilerin analizi için ilk önce normallik testi yapılarak verilerin normal dağılım gösterdiğine karar verilmiş, daha sonra parametrik testlerin uygulanmasına geçilmiştir. Öğrencilerin okula bağlılıkları ve algıladıkları okul kültürünün cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre analizi için t-testi, okul türü değişkenine göre analizi için ise tek yönlü varyans (ANOVA) analizi uygulanmıştır. İki değişken arasındaki korelasyonun belirlenmesi için Pearson Korelasyon; okul kültürünün okula bağlılığın alt boyutlarını yordayıp yordamadığına yönelik olarak ise Basit Regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre ortaokul öğrencilerinin genel anlamda okula bağlılıklarının ''yüksek'' olduğu, diğer değişkenimiz olan okul kültürünün alt boyutlarından gelişimsel kültür boyutu düzeyinin `yüksek`, başarı kültürü boyutu düzeyinin `yüksek`, katı kurallara bağlılık boyutu düzeyinin ise `orta` düzeyde olduğu sonucuna varılmıştır. In this study, it is aimed to reveal the effect of school culture created in secondary school and imam hatip secondary school on the engagement of the students attending to these schools according to the perceptions of secondary school students. For this purpose, the quantitative methods are used in this thesis. The population of the research consists of students from secondary school and imam hatip secondary school who are studying in the 2019-2020 academic year in districts of Istanbul Province. As a sample, 1053 students were selected from these students and `School Culture Scale` developed by Çayırdağ (2006) and `School Engagement Scale` adapted to Turkish by Çengel, Totan and Çöğmen (2017) were applied to the sample. The data were analyzed with the correlation and regression analysis techniques. For the analysis of the data, the normality test was performed first, and it was decided that the data showed a normal distribution. Later, parametric tests were applied. T-test was used to analyze students' engagement to school and their perceived school culture according to gender and grade level variables, and one-way analysis of variance (ANOVA) was used for analysis by school type variable. Pearson Correlation was applied to determine the correlation between two variables and Simple Regression analysis was used to determine whether school culture predicted sub-dimensions of school engagement. According to the findings of the research, it is concluded that the secondary school students' engagement to school in general is at 'high level'; the level of developmental culture, which is another sub-dimension of the culture of secondary school students is at 'high level'; the secondary students' level of achievement culture dimension is at 'high' and the secondary school students' level of adherence to strict rules is at the `middle` level. 120

Bu araştırmada, farklı türdeki ortaöğretim kurumlarında bulunan öğrencilerin okul iklimi algıları ile okula bağlılıkları ve akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada aynı zamanda farklı ortaöğretim kurumlarına devam eden öğrencilerin okul iklimi algıları, okula bağlılık ve akademik başarı düzeylerinin bazı demografik değişkenlere (cinsiyet, sınıf düzeyi ve okul türü) göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda İstanbul ili Esenyurt ilçesinde çeşitli ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören 254 erkek 140 kız öğrenci olmak üzere toplam 394 lise öğrencisine "Kişisel Bilgi Formu", "Okula Bağlılık Ölçeği" ve "Okul İklimi Ölçeği" uygulanmıştır. Araştırmada lise öğrencilerinin okul iklimi algıları, okula bağlılıkları ve akademik başarıları arasındaki ilişkilerin belirlenebilmesi amacıyla Korelasyon ve Regresyon analizine bakılmıştır. Buna ek olarak, lise öğrencilerinin okul iklimi algıları, okula bağlılık ve akademik başarı düzeylerinin demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının belirlenmesi için t-testi ve ANOVA analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ortaöğretim öğrencilerinin okul iklimi algıları, okula bağlılık düzeyleri ve akademik başarıları arasında pozitif ilişki saptanmıştır. Araştırma sonuçları eğitim yönetimi alanı ile ilişkili olacak şekilde tartışılmış ve sonraki araştırmalar için öneriler verilerek alana katkı sağlamayı hedeflemiştir. This study aims to investigate the relationships of between perceptions of high school students' school clımate, their school engagements ve academic achievements. In this study, it is also observed whether perceptions of high school students' school clımate , academic achievements ve their school engagements vary according to the some demographic information variables (gender, class level, ve school type.). With the aim of this, "Demographic Information Form", "School Climate Scale" ve "School Engagement Scale for Children ve Adolescents" were implemented to 394 adolescents who are high students as 254 males ve 140 females in high schools in Istanbul. In current study in order to detect the level of the relationships between the academic achievement, school climate ve school engagement among high school students, Pearson Moment correlation coefficient was carried out. Apart from this, to decide on whether the level of academic achievement, school climate ve school engagement of high school students was differentiate or not, t-test ve one way analysis of variance technique was conducted. When the relationships of variables were investigated; it was found that there were significant positive relationships between level of academic achievement, school climate ve school engagement of high school students. The results of this research were discussed with related to education management ve the study also aims to contribute to the field by giving suggestion for further research.

The purpose of this study was to determine the predictive value of classroom justice perceptions and school engagement for academic success of high school students. The sample of the study consisted of 650 high school students studying in Istanbul City in the 2018-2019 academic year. The study was designed as a correlational survey study. The data were collected by classroom justice perception of students and the school engagement scales. The data were analyzed by independent t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), correlation and regression analyses. The results suggest that there is a significant difference between high school students’ perceptions of justice in classroom management and their school engagement levels according to their gender, class levels and the types of schools they were educated. Besides, positive and low correlation was found between school engagement levels with distributive and awarding justice. It was concluded that the teachers should be fair in evaluating the students while ensuring fair classroom conduct. Bu çalışmanın amacı, lise öğrencilerinin sınıf yönetimindeki adalet algıları ile okula bağlılık düzeyleri ve akademik başarıları arasındaki ilişkileri ve lise öğrencilerinin sınıf içi adalet algılarının ve okula bağlılıklarının birlikte, akademik başarılarının bir yordayıcısı olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul İlinde eğitim gören 650 lise öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırma modeli olarak ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler ‘‘Sınıf Yönetiminde Adalet Algısı Ölçeği’’ ve ‘‘Okula Bağlılık Ölçeği’’ yardımıyla toplanmıştır. Veriler bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelâsyon ve regresyon analizleri ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucuna göre lise öğrencilerinin sınıf yönetimindeki adalet algıları ve okula bağlılık düzeylerinde cinsiyetlerine, sınıf seviyelerine ve eğitim gördükleri okul türlerine göre anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Öğretmenler, öğrenciler için adil bir sınıf yönetimi sağlarken yaptıkları değerlendirmelerde adil olmaları gerektiği sonucuna varıldı.

Yavuz Tabak, Burcu ( Aksaray, Yazar ), Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin okula bağlanma düzeylerini, sahip oldukları demografik değişkenler ve öğrenim gördükleri okulların özellikleri açısından incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılında Tokat il merkezindeki 14 farklı ortaokulda öğrenim görmekte olan 1011 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Öğrenci Formu”, “Okul Özellikleri Formu” ve Hill (2006) tarafından çocuk ve ergenlerin okula bağlanma düzeylerini değerlendirmek amacıyla geliştirilmiş ve Savi (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanmış olan “Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatististikler, parametrik testlerden korelasyon, T-Testi, ANOVA testi, non parametrik testlerden ise Kruskal Wallis H testi ve Mann Whitney U testleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin sırasıyla öğretmenlerine, arkadaşlarına ve okullarına bağlılık gösterdikleri belirlenmiştir. Öğrencilerin farklı bağlılık boyutları ve toplam bağlılık düzeylerinin cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi, anne-babalarının eğitim durumu, gelir düzeyi, kardeş sayılarına ve okullarının bulunduğu yerleşim yerine, okullarında rehberlik servisi ve spor salonu bulunup bulunmama durumuna göre anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir. Sonuç olarak ortaokullarda bağlılığı etkileyen birçok değişken bulunmaktadır. Bu nicel değişkenlerden hareketle okul yaşamını ve okul yaşamının niteliğinin derinlemesine incelenmesi önerilmektedir., The aim of this study is to investigate secondary school students' school attachment level according to their demographic variables and the characteristics of their schools. The study group consists of 1011 students studying in 14 different secondary schools in Tokat city center during the 2017-2018 academic year. As a data collection tool, “Student Information Form”, “School Characteristics Form” and “School Attachment Scale for Children and Adolescents” which was developed by Hill (2006) to assess the levels of children and adolescents' school attachment and adapted to Turkish by Savi (2011) were used in the study. For data analysis, descriptive statistics, correlation, T-test, ANOVA test of parametric tests, and Mann-Whitney U test of the non-parametric tests were used. According to study results it was found that students respectively displayed commitment to their teachers, friends and schools. It wasdetermined that students’ different commitment dimensions and Toplam commitment levels showed significant differences according to gender, age, class level, education level of parents, income level, number of siblings, location of school, and the availability of guidance service and gym in schools. As a result, there are many variables that affect commitment to secondary school. From these quantitative variables, it is recommended to examine thoroughly the school life and the quality of school life.

Bu araştırmanın ana amacı ; “Lise Öğrencilerinde Okula Bağlılık İle Genel Öz-yeterlilik Düzeyleri Arasındaki İlişki” nin ortaya konulmasıdır. Araştırmanın verileri 9 ve 10. Sınıfta okuyan 221 öğrenciden elde edilmiştir. Araştırmada okula bağlılık ölçeği ile genel öz-yeterlik ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada testten elde edilen puanların normallik testi sonucuna göre; t testi, Mann Whitney U testi , tek yönlü varyans analizi Kruskal Wallis testi ve pearson korelasyon katsayısı teknikleri kullanılmıştır. Genel olarak erkeklerin, başarılı, sosyal kültürel faaliyetlere katılan, öğretmeni yetkin olarak algılayan öğrencilerin okula bağlılıkları daha yüksektir. Erkek öğrencilerin, anne babası birlikte olanların öz yeterlik düzeyleri daha yüksektir. Öz yeterliliği yüksek olanların başarı düzeyleri de yüksektir. Okul bağlılığı ile genel öz yeterlik puanları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. The main purpose of this research is; The relationship between school engagement and general self-efficacy levels in high school students. The data of the study were obtained from 221 students in 9th and 10th grade. In the study, Scohool Engegament Scale, General Self-Efficacy scale was used. According to the results of the normality test; t test, Mann Whitney U test, one way variance analysis Kruskal Wallis test and pearson correlation coefficient techniques were used. In general, males, who participate in successful, social cultural activities, who perceive the teacher as competent, have higher engagement to school. The self-efficacy levels of male students and their parents are higher. Those with high self-efficacy have high success levels. A significant positive correlation was found between school loyalty and general self-efficacy scores.

Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin okula bağlılık düzeylerinin algılanan sosyal destek ve insani değer açısından incelenmesidir. Çalışma çerçevesindeki veriler 2015-2016 eğitim-öğretim yılında, 192 kız ve 125 erkek olmak üzere toplam 317 ortaokul öğrencisinden elde edilmiştir. Bu araştırma ilişkisel tarama modellerinden korelasyonel araştırma türündedir. Araştırmada veri toplama araçları olarak Hill ve Werner (2006) tarafından geliştirilen ve Savi (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Çocuk ve Ergenler İçin Okula Bağlanma Ölçeği, Dilmaç (1999) tarafından geliştirilen Ahlaki Olgunluk Ölçeği, Dubow ve Ullman (1989) tarafından geliştirilen ve Gökler (2007) tarafından Türkçeye uyarlanan Çocuk ve Ergenler İçin Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde korelasyon ve aşamalı doğrusal çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Analizler bilgisayar ortamında SPSS 16.0 paket programı yardımıyla .01 ve .05 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Araştırma bulguları algılanan öğretmen sosyal desteği, algılanan arkadaş sosyal desteği ve insani değerin okula bağlılık düzeyinde yordayıcı konumda olduğunu göstermiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular alan yazın ilişkisinde tartışılmıştır, The aim of this study is to examine school attachment levels of secondary school students in terms of perceived social support and human value. The data of the study was obtained from a total of 317 secondary school students, including 192 girls and 125 boys in the 2015-2016 academic year. A correlational research model was used in this study. In the study, some scales are used as data collection tools as follows: School Attachment Scale developed by Hill and Werner (2006) and adapted to Turkish by Savi (2011), Moral Maturity Scale developed by Dilmaç (1999), Social Support Rating Scale for Children and Adolescents developed by Dubow and Ullman (1989) and adapted to Turkish by Gökler (2007). The correlation and stepwise linear multiple regression analysis are used in the analysis of the data. The analyses are tested with the help of SPSS 16.0 package program with .01 and .05 levels of significance. The findings of the research reveal that perceived teacher social support, perceived friend social support and human value are in the position of being predictors of the school attachment. Implications of these findings are discussed within the context of literature

Okullar, öğrencilerin akademik, duygusal, davranışsal gelişimlerini sağlayacakları örgütler olmak zorundadır. Bunun gerçekleştirilmesi okulun sosyal faaliyetlere önem vermesi, teknolojiyi yakından takip etmesi, çevresel olanakları, öğrencilerin gereksinimleri ile yakından ilgilidir. Tüm bu gereksinimlerin karşılanmasının yanında “okula bağlılık” kavramı da ön plana çıkmaktadır. Okula bağlılığı yüksek olan öğrencilerin daha başarılı oldukları ve böylece okulun amaçlarım daha net yerine getirebildikleri bilinen bir durumdur. Bu gerçekten hareketle, oldukça önemli olan bu konuda en büyük görev de okul müdürüne düşmektedir. Bu çalışmada, ortaokullarda öğrenim gören öğrencilerinin okula bağlılığında okul müdürünün sosyal sorumlulukla ilgili etkisini, araştırmaya dahil olan öğrencilerin çeşitli bağımsız değişkenlerine göre ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu amaçla, Sarayköy Üçe Milli Eğitim müdürlüğüne bağlı Hacı İrfan Mersinli Cumhuriyet Ortaokulu ve Tosunlar Ortaokulu olmak üzere toplam 2 okulda öğrenim gören 141 kişiye ulaşılmıştır. Uygulamada ekte sunduğumuz anket kullanılmış olup veriler de SPSS-23 programında analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde, tüm bağımsız değişkenlerine göre (cinsiyet, okul türü, smıf düzeyi, anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi) anlamk farklılıklar olmadığı elde edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, anne babası boşanmış ve anne babası boşanmamış ergenlerin benlik saygısı düzeyleri ile okula bağlılık düzeylerinin incelenmesidir. Ayrıca anne babası boşanmış ergenlerin benlik saygısı ve okula bağlılık düzeylerinin cinsiyet, sınıf düzeyi, yaş, başarı durumu, anne-baba eğitim düzeyi, kardeş sayısı, gelir durumu değişkenlerine göre ilişkisi incelenimştir. Bu araştırma boşanmış ve boşanmamış aileye sahip ergenlerin benlik saygısı ve okula bağlılık düzeylerinin farklılık gösterip göstermediklerini tespit etmeye yönelik karşılaştırma türü ilişkisel tarama modeline dayalı betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini 2015–2016 eğitim ve öğretim yılında İstanbul İli Avcılar İlçesinde eğitim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise annesi babası boşanmış ve boşanmamış 400 öğrenci oluşturmaktadır. Ölçme araçları 150 annesi babası boşanmamış ergenlere ve 250 annesi babası boşanmış ergenlere uygulanmıştır. Annesi Babası Boşanmış ve Boşanmamış iki grup karşılaştırılmasında Mann Whitney-U Testi kullanılmıştır. Niceliksel verilerin karşılaştırılmasında iki grup arasındaki farkı Tek Örneklem T testi, ikiden fazla grup durumunda parametrelerin guruplar arası karşılaştırmalarında Varyans Analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bağımlı ve bağımsız değişkenleri arasındaki ilişki pearson korelasyon ile test edilmiştir. Ergenlerin annesi babası birliktelik durumlarına göre gruplar arasında okula bağlılık (toplam) ölçeğinin ve alt ölçekleri puanı istatistik açısından anlamlı fark bulunmaktadır. Okula bağlılık ve benlik saygısı arasında düşük ama anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma sonucunda annesi babası boşanmış ergenlerde benlik saygısı ve yaş, başarı durumu anlamlı iken cinsiyet, sınıf düzeyi, anne –baba eğitim düzeyi, kardeş sayısı, gelir durumu değişkenlerinde anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Anne babası boşanmış ergenlerde okula bağlılık ve başarı durumları arasında anlamlı iken cinsiyet, sınıf düzeyi, yaş, anne-baba eğitim durumu, kardeş sayısı, gelir durumu arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. The aim of this study is researching if there is a significant difference between the adolescents with divorced and non-divorced parents. Besides, the level of have been self-esteem and school commitment of adolencents with divorced parents has been analyzed according to factors such as gender, grade, age, succers level, educotional level of parents, number of siblings, in come status. This research is a descriptive study which is based on comparison type of relational scanning model that is for detecting if there is any difference in levels of school commitment and self-esteem of adolescents who have divorced and non-divorced parents. The students, who were educated in Avcılar, İstanbul in 2015–2016 educantional year, are constituting this study. 400 students with divorced and non-divorced parents constitute this research's sample. Assessment instruments were applied to 150 adolescents with divorced parents and 250 adolescents with non-divorced parents. Mann Whitney-U Test was performed in comparison of two groups. One sample t test was performed in two group – comparison of quantitative data Anova was performed in comparison of parameter groups in situation of more than two groups. Relation between dependent variable and independent variable was tested with pearson correlation. According to status of parents union of adolescents, there is a statistically significant difference in terms of school commitment(whole) scale and score of subscale. It was found that a low but significant relation between school commitment and self-esteem. While there was a significant relation betveen self-esteem and age and success level of adolescents with divorced parents it couldn't be found any significant relation between self-esteem and other variables such as gender, grade, educational level of parents, number of siblings, income status. While there was a significant relation between commitment to school and success level of adolescents with divorced parents, it couldn't be found any significant difference between commitment to school and other variables like gender, grade, age, educational level of parents, number of siblings and income status. Boşanma -- Boşanmanın İstatiksel Verilerle Değerlendirilmesi -- Boşanmanın Eşler Üzerinde Etkisi -- Boşanmanın Eşler Üzerinde Etkisi -- Anne - Baba İlişkisinin Önemi -- Ergenlik Dönemi -- Ergenlikte Aile İçi İletişim -- Okula Bağlılık

Amaç: Bu araştırmada öğretmenlerin görüşlerine dayalı olarak okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel ve nedensel model kullanılarak yapılandırılmıştır. Çalışmanın örneklem grubu 2013-2014 eğitim öğretim yılında Afyonkarahisar il merkezinde görev yapan 506 öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmada Çok Faktörlü Liderlik Ölçeği ve Örgütsel Bağlılık Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Araştırmada veri analizi; frekans analizi, pearson korelasyon analizi, tek yönlü varyans analizi, scheffe testi ve regresyon analizi ile gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Araştırma bulgularına göre okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilini orta düzeyde gerçekleştirdikleri, öğretmenlerin okula bağlılıklarının duygusal bağlılık boyutunda en yüksek düzeyde olduğu ve okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilleri ile öğretmenlerin okula bağlılık düzeyleri arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Lisede görev yapan okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stilini ilkokulda görev yapan okul müdürlerine göre daha fazla sergilediği, öğretmenlerin okula bağlılık düzeylerinin ise cinsiyet, yaş ve kıdem yılı değişkenlerine göre farklılaştığı tespit edilmiştir.Tartışma ve Sonuç: Bu araştırmada, okul müdürlerinin geleneksel yönetim yaklaşımını benimsedikleri gözlemlenmiştir. Bu durumun, okul müdürlerinin etkileşimci liderlik stili ile öğretmenlerin okula bağlılığı arasındaki ilişkinin düşük düzeyde olmasının başlıca sebeplerinden birisi olduğu görülmüştür. Bu sebeple okulun amaçlarının etkili bir şekilde gerçekleştirilmesi için okul müdürleri; sürekli mesleki ve insanı gelişme ve yeniliği öncelikleyen ve öğretmenleri buna inandıran paylaşımcı bir okul ortamının oluşmasına katkı verecek bir vazifeyi benimsemeleri özendirilebilir. Anahtar kelimeler: Liderlik, Etkileşimci Liderlik, Okula Bağlılık. Purpose: In this study, it is aimed to examine the relationship between interactional leadership style of school principals and teachers' levels of commitment to school, as percieved by teachers.Method: The study was desined by using relational model which were quantitative research methods. Sample group of study was composed of 506 teachers who work in Afyonkarahisar. In this study, Multifactor Leadership Questionnaire and Organizational Commitment Questionnaire are used as data collection instruments. Data analysis was carried out by frequency analysis, Pearson correlation analysis, one-way analysis of variance and regression analysis.Results: When research findings were examined, it was found that school principals have moderate interactional leadership according to the views of teachers, teachers had the highest commitment in terms of emotional commitment and there was a positive and low-level significant relationship between interactional leadership styles of school principals and teachers' level of commitment to the school. It was identified that the school principals who serve in high schools had interactional leadership styles more than the school principals of primary-schools; teachers' levels of commitment to school differ according to gender, age and the year of seniority variables.Discussion and Conclusion: In this study, it can be concluded that school principals still act with traditional management approach and this situation may lead to a low-level of relationship between interactional leadership style and teachers' commitment to school. Therefore, school principals should need to ensure a participative school environment with innovative perspective in order to realise the school aims effectively. Key words: Leadership, Interactional Leadership, Commitment to School. 70

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmada; ortaöğretim 10. ve 11. sınıf öğrencilerinin okula bağlılıkları, sosyal destek algıları ve özyeterlilik inançları incelenmiştir. Okula bağlılıklarının sosyal destek algısı ve özyeterlilik inançları ile okul türü, alan adı, cinsiyet, sınıf düzeyi, başarı durumu, ailenin ekonomik durumu, ana-babanın çalışma ve birlikte olma durumu, kardeş sayısı ve doğum sırasına göre anlamlı bir fark gösterip göstermediği de araştırılmıştır.Çalışma grubu İstanbul İli Bakırköy ve Bahçelievler İlçelerinde bulunan Genel Lise, Anadolu Lisesi, İmam Hatip Lisesi, Ticaret Meslek Lisesi ve Teknik Liselerinde eğitim gören ve tesadüfî yollarla seçilmiş (317 erkek,306 kız) 623 öğrenciden oluşmaktadır.Araştırmada ölçme aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Okula Bağlılık Ölçeği, Algılanan Sosyal Destek Ölçeği ve Özyeterlilik Ölçeği Kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler bir istatistik programdan yararlanılarak, varyans analiz, bağımsız gruplarda t testi teknikleri kullanılarak analiz edilmiştir.Araştırmanın sonucunda; kişinin aile, öğretmen ve arkadaştan aldığı sosyal destek ile özyeterlilik inancı yükseldikçe okula bağlılığı da arttığı sonucu bulunmuştur. Ayrıca kız öğrencileri erkek öğrencilere göre, 10. sınıf öğrencileri 11. sınıf öğrencilere göre okula daha bağlı oldukları görülmüştür. In this study, school bonding, social support perception and self efficacy believe of the secondary education 10th and 11th classless students were investigated. It was examined that is there a significant difference or not between school bonding, social support perception and self efficacy believe with school type, class name, sex, class level, success status, family economic condition, parents status about working and living together, brother number and birth sequence.This working group consist of (317 male, 306 female) 623 students selected randomly from General High School, Anatolian High School, Vocational Religious High School, Vocational Commerce High School and Technical High School at Bakırköy and Bahçelievler county, at İstanbul city.Personal Information Form, School Bonding Scale, Perceived Social Support Scale and Self Efficacy Scale were used as a measuring scale at this study. Study data were analyzed using the variance analysis, t test at independence groups with a statistic program.The results of this study indicate that student school bonding increase when social support taken from family, teacher, and friends and self efficacy believes rise. Also it was seen that, female students and 10th class students were more depend to school than male students and 11th class student.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu araştırmada; lisede öğrenim gören öğrencilerin ahlaki yargı yeteneğinin demokratik ve otoriter anne ile demokratik ve otoriter baba tutumlarına göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Ayrıca ahlaki yargı yeteneğinin cinsiyete, lise türüne, annenin ve babanın eğitim durumuna ve öğrencilerin sosyo- ekonomik düzeylerine göre anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği de araştırılmıştır.Araştırmanın örneklemi; İstanbul Kadıköy ilçesindeki Atatürk Fen Lisesi, Prof. Faik Somer Anadolu Lisesi ve Prof. Faik Somer Lisesi' nden ve Kartal ilçesindeki Hacı İsmail Gündoğdu Ticaret Meslek Lisesi' nden tesadüfi örneklem yoluyla seçilen 194'ü kız 183' ü erkek olmak üzere toplam 377 öğrenciden oluşmuştur.Araştırmada ölçme aracı olarak; öğrencilerin ahlaki yargı yeteneğini ölçmek için Ahlaki Yargı Testi (MUT), öğrencilerin ana baba tutumlarını tespit etmek için Ana Baba Tutum Ölçeği (ABTÖ) ve öğrencilerin cinsiyet, lise türü, annenin eğitim durumu, babanın eğitim durumu ve sosyo- ekonomik düzeyleri gibi değişkenleri belirlemek için ise araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgiler Anketi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda lisede öğrenim gören öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanlarının annenin demokratik ve otoriter oluşuna göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanları baba tutumunun demokratik ve otoriter oluşuna göre de anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Ahlaki yargı yeteneğinin cinsiyete ve sosyo- ekonomik düzeye göre anlamlı bir farklılık göstermediği de araştırma sonucunda elde edilen bulgulardandır. Öğrencilerin ahlaki yargı yeteneğinin annenin eğitim durumuna göre farklılık gösterip göstermediğine bakıldığındaysa, annesi üniversite ve lise mezunu olan öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanı, annesi ilkokul mezunu olanlarınkine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Fakat annesi okuryazar olmayanlar ve ortaokul mezunu olan öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanları diğerlerine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermemiştir. Babanın eğitim düzeyine göre öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanlarının anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Fakat babanın farklı eğitim düzeylerinin kendi arasında yapılan karşılaştırma sonucunda, babası üniversite mezunu olan öğrencilerin ahlaki yargı yeteneği puanları babası okuryazar olmayan, ilkokul, ortaokul ve lise mezunu olan öğrencilerin ahlaki yargı yeteneğinden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. In this research is investigated about high school student? s moral judgment abilities and whether there is a relationship or not between students moral judgment abilities and democratic and autoritarian mother and father attitude.The participants study comprise 377 students; 194 girls and 183 boys who are attending Istanbul Atatürk Science High School, Kadıköy Prof. Faik Somer Anatolian High School and Kadıköy Prof. Faik Somer High School in Kadıköy and Hadji Ismail Gündoğdu Trade Occupation High School in Kartal.The data of the study is got used Moralischer Urteil- Test for the measure moral judgment ability, Mother and Father Attitude Scale for the measure parent attitude and Personel Information Poll for the measure variables of student? s gender, kind of high school, mother? s education level, father? s education level and the economic level.As a result of the research, it is not found any difference statically between the students who have democratic and autoritarian mother? s attitude and moral judgment abilities. At the same time it is not found any difference statically between the students who have democratic and autoritarian father? s attitude and moral judgment abilities. And the other finding that; moral judgment abilility is not changed acording the variable of the students? gender and the economic level. Also when study relationship between moral jugdment abilities and kind of high school it is noticed that, moral judgment abilities score of the student who attend science high school, anatolian high school and general high school is higher than moral judgment ability of the students who attend occupation high school.Acording the result, it is found meaningful difference between student?s moral judgment ability and mother? s education level. The moral judgment ability score of students who mothers? graduated from university and high school is found higher than the moral judgment abilitiy score of student?s who mothers? graduate from primary school. But; the moral judgment ability score of students who mothers? haven? t literacy and graduated junior high schhol is not indicate any difference from the other education level. And moral judgment abilitiy score of the students is not indicate any meaningful difference according the fathers? education level. But at the and of the doing comperative within groups; moral ability judgment score of the students who fathers? graduated university is found higher than moral judgment ability score of students who fathers? being graduate from the other education level.