Search

Amaç: Çalışmada antrasiklin kullanılarak tedavi edilmiş pediatrik kanser hastalarının uzun dönem takiplerinde görülebilen subklinik kardiyotoksisite ile fonksiyonel egzersiz kapasitesi arasındaki ilişki incelenmiştir.Gereç ve Yöntemler: Kemoterapi tedavisi 9-16 yıl önce tamamlanmış ve kalp yetmezliği bulguları olmayan 16 hasta ile 16 sağlıklı kontrol çalışmaya alındı. Ejeksiyon fraksiyonu, fraksiyonel kısalma ve miyokardiyal performans indeksi ölçümleri ekokardiyografik olarak alındı. Subklinik kardiyotoksisite açısından miyokardiyal performans indeks sınırı 0.37 olarak kabul edildi. Fonksiyonel egzersiz kapasitesi 6-dakika yürüme testi ile değerlendirildi.Bulgular: Hastaların miyokardiyal performans indeks değerleri belirgin olarak kontrol grubundan daha yüksek saptandı (p, Objective: We aimed to evaluate the functional exercise capacity and its relation to echocardiographic measurements in pediatric cancer survivors who were treated with anthracyclines.Material and Methods: Sixteen patients who completed chemotherapy 9-16 years ago and who have no symptoms of heart failure were enrolled in the study, together with 16 healthy subjects. Ejection fraction, fractional shortening, and myocardial performance index were calculated by echocardiographic evaluation. Patients with a myocardial performance index > 0.37 were accepted as having subclinical cardiotoxicity. Functional exercise capacity was evaluated by the sixminute walk test. results: Patients had significantly higher values of myocardial performance index than control subjects (p < 0.001). The six-minute walking distance was found to be lower in patients than that of the control subjects (p= 0.02). Furthermore, in patients with subclinical cardiotoxicity, the difference was more significant (p= 0.001). Six minute walking distance and myocardial performance index were well correlated with each other (r= -0.6 p= 0.03) and with cumulative anthracycline dosage (r= -0.6 p= 0.04 and r= 0.6 p= 0.02 respectively).conclusion: Long-term pediatric cancer survivors may have subclinicalcardiotoxicity despite having no clinical symptoms. Patients with subclinical cardiotoxicity should be taken into account for having impaired functional exercise capacity and correspondingly low quality of life. Six-minute walk test could be a useful indicator for subclinical cardiotoxicity since it is well correlated with myocardial performance index

Giriş ve Amaç: Bu tez çalışması, pediatrik pulmoner hipertansiyon (PH) olgularının etyolojisini araştırmayı, prognozu öngörmeyi sağlayacak biyobelirteçleri ve görüntüleme yöntemlerini tanımlamayı, korelasyonlarını belirlemeyi ve verilen tedavi yanıtını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Tez çalışmasının ilk aşamasında, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Kardiyoloji Bilim Dalı tarafından, Ocak 2001 ve Mart 2012 tarihleri arasında tanı konulan 40 PH olgusu çalışmaya alınmıştır. İkinci aşamada, 40 PH olgusuna karşılık soldan sağa şantlı doğumsal kalp hastalığı (DKH) olan 18 olgu ve klinik ve ekokardiografik olarak kalp patolojisi saptanmayan 31 sağlıklı çocuk, kontrol grupları olarak alınmıştır. Bulgular: Ventriküler septal defekt başta olmak üzere DKH, pediatrik PH olgularındaki etiyolojik nedenlerin en sık görülenidir. Morarma ve çabuk yorulma, PH tanısı konulan çocuklarda başvuru sırasında en sık görülen klinik belirtilerdir. Tez çalışmasının ikinci aşamasında incelenen 40 PH olgusu için ilk ve son kateter anjiyografide kaydedilen hemodinamik parametreler arasında anlamlı bir farklılık bulunamadığı gibi klinik izlemin başında ve sonunda uygulanan vazoreaktivite testi sonuçları bakımından anlamlı bir fark yoktur. Son klinik kontrol sırasındaki MEF%25-%75 değeri anlamlı olarak düşüktür ve altı dakika yürüme mesafesi anlamlı olarak uzundur. Fonksiyonel sınıf ilerledikçe serum beyin natriüretik peptit (BNP), troponin ve CA-125 düzeyleri anlamlı olarak yükselirken altı dakika yürüme mesafesi anlamlı olarak kısalmaktadır. Altı dakika yürüme mesafesiyle BNP, CA-125 ve vWF arasında negatif ve anlamlı korelasyon belirlenmiştir. Kombine tedavi uygulanan 20 pediatrik PH olgusunun serum BNP, troponin, CA-125 düzeyleri anlamlı olarak yüksek bulunurken altı dakika yürüme mesafesi anlamlı olarak kısalmıştır ve fonksiyonel sınıfı anlamlı olarak ileridir. Anti-koagülan ajan kullanan PH olgularının serum BNP değerleri anlamlı olarak yüksekken ortalama platelet sayısı anlamlı olarak düşüktür. Soldan sağa şantlı DKH ve sağlıklı kontrol olgularıyla karşılaştırıldığında, PH olgularının damar çapı, kan akım hızı ve kayma gerilimi değerleri anlamlı olarak yüksektir. Tez çalışmasının üçüncü aşamasında incelenen 40 PH olgusunun damar çapı ile hemoglobin arasında pozitif ve anlamlı korelasyon saptanmıştır. Ayrıca, kayma gerilimi ile hemoglobin, hematokrit, damar çapı ve kan akım hızı arasında pozitif ve anlamlı korelasyonlar belirlenmiştir. Tartışma: Klinik belirtilerdeki iyileşmeye ve tanısal testlerdeki olumlu sonuçlara rağmen pediatrik PH varlığında klinik tablo ilerleyici seyretmektedir. Beyin natriüretik peptit, CA-125, vWF ve ürik asit gibi biyobelirteçler altı dakika yürüme testi ve fonksiyonel sınıflandırma gibi klinik tabloyu yansıtan parametrelerle doğrudan ilişkilidir. Bu biyobelirteçler, hastalığın klinik takibinde kullanılabilecek basit, ucuz ve girişimsel olmayan parametrelerdir. Girişimsel olmayan bir değerlendirme yöntemi olan kayma gerilimi testi, pediatrik PH tanısını desteklemek veya doğrulamak amacıyla kullanılabileceği gibi tedavi edilen pediatrik PH olgularında klinik tablonun seyrini öngörmek ve PH için özgül ilaçların etkinliğini belirlemek için de bu testten yararlanılabilir. Introduction and Aim: The present thesis aims to identify the diagnostic tests which can be used to determine the etiology and prognosis in children with pulmonary hypertension (PH), and thus, to specify whether these tests can be utilized to predict the response to specific treatment regimens. Materials and Methods: The first arm of the present thesis reviews a total of 40 patients who were diagnosed with pediatric PH between January 2001 and March 2012 at the department of pediatric cardiology in Gazi University Medical School. The second arm of the present thesis compares 40 patients with pediatric PH (recruited for the first arm), 31 healthy children and 18 children who had congenital heart disease with left-to-right cardiac shunt in aspect of shear stress test results. Results: Congenital heart diseases, particularly ventricular septal defects, make up the most common underlying factor for PH in children. Cyanosis and fatigue were the most frequently encountered clinical symptoms at the time of initial clinical evaluation. The second arm of the thesis study shows that hemodynamic parameters recorded at the initial and last catheterization procedures were statistically similar just as were pulmonary vasoreactivity test results. When compared with the initial clinical evaluation, mid-expiratory flow 25-75% was significantly lower and six minute walk distance was significantly longer at the last clinical evaluation. Serum concentrations of brain natriuretic peptide (BNP), troponine and CA-125 increased significantly while six minute walk distance shortened significantly with respect to advancing functional class. There were significantly negative correlations between six minute walk distance and biological markers including BNP, CA-125 and vWF values. Six minute walk distance was significantly shorter, functional class was more advanced and serum concentrations of serum BNP, troponine and CA-125 were significantly lower in 20 children who were on combination treatment for PH. The third arm of the thesis study point out that serum concentrations of BNP were significantly higher and platelet counts were significantly lower in pediatric PH patients who were on anticoagulation treatment. When compared with healthy children and children with congenital heart diseases, patients with pediatric PH had significantly higher shear stress test results. There were significantly positive correlations among hemoglobin, hematocrit and shear stress test results. Discussion: The results of this thesis study indicate that the clinical course of pediatric PH is rather progressive even if there was improvement in clinical symptoms and affirmative results were obtained by diagnostic tests. Biological markers such as BNP, CA-125, vWF and uric acid reflect the clinical course of pediatric PH and they emerge as a simple, cheap and non-invasive method which can be used in the clinical follow up of patients with pediatric PH. Shear stress test is a simple and non-invasive method that can be used to support and confirm the diagnosis of pediatric PH. Moreover, this test can be utilized to predict the clinical course of this disease and to determine the effects of specific drugs for PH diagnosed in children and adults.

Subklinik kardit, izole artrit, kore veya poliartraljisi olan akut romatizmal ateş olgularında Doppler ekokardiyografi ile tanımlanmıştır. Akut romatizmal ateşte kalıcı sekel kalp tutulumuna bağlıdır, bu nedenle karditin erken teşhisi önemlidir. Subklinik karditte tedavi etkinliği ve prognoz belirsizdir. Bu çalışma ile, ekokardiyografinin erken tanıdaki önemini vurgulamak ve sessiz karditte tedavi ve prognoz arasındaki ilişkiyi retrospektif olarak değerlendirmeyi amaçladık. Ocak 1998 ile Ağustos 2010 tarihleri arasında, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi pediatrik kardiyoloji bilim dalına başvuran hastaların dosyaları retrospektif yöntemle taranarak 40 sessiz kardit hastası bulundu. Kore, artrit veya poliartralji ile başvuran 6-16 yaş arası 22 erkek, 18 kız hasta saptandı. Hastaların 19’unda mitral yetmezlik, 18 hastada mitral ve aort yetersizliği ve üç hastada aort yetmezliği vardı. Hastaların 21’ine prednizolon, dokuz hastaya asetilsalisilik asit verilmiş olduğu ve 10 hastaya antienflamatuvar tedavi uygulanmamış olduğu görüldü. Hastalar, ortalama 46,81 ± 32,66 ay takip edildi ve kapak yetmezliklerinin 15’inin tamamen düzelmiş olduğu, 11’inin kısmen düzelmiş olduğu görüldü.Hastaların almış oldukları tedavi protokollerini ve buna göre hastalığın seyrini karşılaştırdık. Prednizolon tedavisi almış olan grupta, prednizolon almamış gruba göre kapak yetmezliklerinde istatistiksel olarak iyileşmenin daha fazla ve iyileşme süresinin daha kısa olduğu saptandı (p

Objective: Significant changes have occurred in the management of pediatric patients with ventricular septal defect such as early surgical repair of the defects. The objective of this study was to investigate the effects of early closure of isolated ventricular septal defects on pulmonary artery pressure. Materials and Methods: Forty-nine patients undergoing surgery due to ventricular septal defects between January 2001 and January 2004 were enrolled in the study. The patients were classified into two groups in terms of their age at the time of the operation. Those who had been operated on before the age of 2 formed Group 1 (n=24) and those who had been operated on after the age of 2 formed Group 2 (n=25). Preoperative and postoperative (at 1 year) echocardiographic measurements of pulmonary artery pressure values were recorded for all patients. Results: No statistically significant differences were found between groups 1 and 2 in terms of preoperative pulmonary artery pressure or pulmonary vascular resistance values. However, mean postoperative pulmonary artery pressure values were significantly lower in Group 1 (24.41 ± 0.63 mmHg) when compared with those in Group 2 (37.06 ± 1.53 mmHg) (p = 0.0001). No early or late mortality occurred in the groups during a mean follow-up period of 2 years. Conclusion: Our results suggest that surgery is more beneficial at an earlier age before the onset of pulmonary vascular disease. Surgery at an early age, if possible during infancy, may offer an opportunity to lead a nearly normal life for patients with VSD.