Search

Met de Gebiedsagenda ZW Delta 2050 en met de bestuurlijke ambitie en focus heeft het Gebiedsoverleg ZW Delta de doelen en opgaven voor 2050 geformuleerd én gekoppeld aan klimaatverandering op de lange termijn, dat wil zeggen 2100 en verder. Een integrale kennisagenda is voorzien als onderdeel van het uitvoeringsprogramma. Aanleiding is dat er door de veelheid van lokale, regionale en landelijke opgaven met bijbehorende ‘eigen’ kennisprogramma’s onvoldoende zicht is op samenhang en synergiemogelijkheden. In dit rapport wordt een opzet geschetst voor de integrale kennisagenda ZW Delta, waarbij overwegingen voor doelstelling, methodische aanpak en organisatorische inbedding meegenomen zijn.

Vanuit KPP Zuidwestelijke Delta is er een stoffenbalans opgesteld voor het watersysteem Volkerak-Zoommeer voor de nutriënten stikstof en fosfaat en het metaal seleen. Er is gekozen voor het metaal seleen om te analyseren hoe reproduceerbaar een stoffenbalans is voor andere stoffen dan nutriënten, die mogelijk in mindere mate worden bemeten. Voor stikstof en fosfaat is het belangrijk dat hierbij ook het aandeel van de organische en anorganische chemische verbindingen in beeld worden gebracht. Deze stoffenbalans bouwt voort op de water- en chloridebalans die in een eerdere fase voor het watersysteem is opgesteld (Vergroesen, 2020). Het is de eerste keer dat de gebruikte methode voor het opstellen van deze dag-op-dag basis stoffenbalans is toegepast. Er is een gestandaardiseerde methodiek ontwikkeld voor de stoffenbalans om ontbrekende informatie in de meetdata in te vullen. Deze methodiek maakt gebruik van de waterbalans, metingen van Rijkswaterstaat (Waterinfo), metingen van waterschappen (waterkwaliteitsportaal database), riooleffluentmetingen (Z-info), gemodelleerde emissies (Emissieregistratie), gemodelleerde debieten en nutriëntenvrachten (KRW-Verkenner) en gemodelleerde landbouwvrachten (ANIMO).

Dit rapport gaat allereerst in op de belangrijkste problemen op het gebied van waterkwaliteit en ecologie in het Veerse Meer. Op basis van een conceptuele beschrijving van de belangrijkste elementen en processen zijn onderzoeksvragen en hypothesen opgesteld. Dit biedt de achtergrond voor de ontwikkeling van een gekoppeld hydrodynamisch- en waterkwaliteitsmodel, waarmee in ieder geval een deel van de vragen kan worden beantwoord. Vervolgens wordt het werkplan voor 2021 voor de ontwikkeling van het 3D waterkwaliteitsmodel Veerse Meer beschreven. In 2021 is de ontwikkeling en het werkend krijgen van het model voorzien. Het uiteindelijke doel is om met deze modeltoepassing meer inzicht in de werking van het watersysteem Veerse Meer te krijgen en daarmee bij te dragen aan het ontwikkelen van beheermaatregelen gericht op de problemen rond waterkwaliteit en ecologie.

Recent water quality problems in the Veerse Meer have renewed efforts to develop modelling tools for the lake. In the context of setting up the new sixth-generation models for Rijkswaterstaat, a 3D D-Water Quality model of the Veerse Meer including eutrophication parameters, dissolved oxygen, and related water quality processes has been developed. During this first phase of model development an initial water quality model was set up with the purposes of contributing to understanding of the system dynamics and biochemical processes which underly system functioning in the Veerse Meer. The model schematisation uses the latest advances in online coupling to the D-HYDRO hydrodynamic model and shares the same geometry. Two full years (2011-2012) of observations were used for initial calibration of the model parameters.

Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) vindt het van belang dat het perspectief en de kansen voor natuur in het Grevelingenmeer grondiger worden uitgediept met betrokkenheid van verschillende experts en dat natuurpartijen (lokaal en landelijk), beheerders (Staatsbosbeheer en RWS) en provincies hierbij worden betrokken. Daarom heeft zij Wageningen Marine Research gevraagd om dit nader te onderzoeken. Er is aangesloten op het voorkeursalternatief van de RSV (50 cm getij), maar daarnaast zijn ook breder de gevolgen voor de natuur van (1) een kleinere getijslag en (2) een aangepast peilbeheer onderzocht en er is een doorkijk gegeven naar de lange termijn gevolgen waarbij tevens het effect van zeespiegelstijging is meegenomen.

In verband met de verwachte positieve effecten op de natuur, met name het herstel van vismigratie, gaan vanaf 2018 de Haringvlietsluizen op een kier. Als gevolg van deze aanpassing kan er tijdens vloed zoutwater binnendringen in het westelijk deel van het Haringvliet. Het verder openzetten van de Haringvlietsluizen dan alleen op een kier, biedt ook de mogelijkheid voor meer getijdynamiek in het Haringvliet, maar ook verder landinwaarts, het Hollands Diep en de Biesbosch, waardoor er meer intergetijdengebied ontstaat. In deze studie is een verkenning gedaan naar de mogelijkheden van het herstel van getijdenatuur in het Haringvliet, Hollands Diep en de Biesbosch. In deze studie zijn vijf varianten doorgerekend: (1) Huidig beheer, (2) Kierbesluit, (3) 80 cm getij, (4) Stormvloedkering en (5) Klimaatscenario (met stormvloedkering).

Protected Areas are a key component of nature conservation. They can play an important role in counterbalancing the impacts of ecosystem degradation. For an optimal protection of a Protected Area it is essential to account for the variables underlying the major Ecosystem Services an area delivers, and the threats upon them. Here we show that the perception of these important variables differs markedly between scientists and managers of Protected Areas in mountains and transitional waters. Scientists emphasise variables of abiotic and biotic nature, whereas managers highlight socio-economic, cultural and anthropogenic variables. This indicates fundamental differences in perception. To be able to better protect an area it would be advisable to bring the perception of scientists and managers closer together. Intensified and harmonised communication across disciplinary and professional boundaries will be needed to implement and improve Ecosystem Service oriented management strategies in current and future Protected Areas.