Search

Amaç: Bu çalışma, gebelerin stres düzeylerinin gebelikteki bakım beklentisi üzerine etkisini değerlendirmek amacıylayapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte olan bu çalışmaya, Türkiye’nin güney bölgesindeki bir devlet hastanesinin gebepolikliniklerine antenatal takip için başvuran 150 gebe alınmıştır. Çalışmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Gebelik StresiniDeğerlendirme Ölçeği (GSDÖ-36) ve Gebelik Bakım Beklentisi Ölçeği (GBBÖ) ile toplanmıştır. Verilerin analizinde frekanstanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U” test, Kruskal-Wallis H test, Bonferroni ve Spearman korelasyon testlerikullanılmıştır. P0,05).Sonuç: Araştırmada gebelerin, gebelik stresinin düşük düzeyde ve beklentilerinin yüksek olduğu bulunmuştur. Gebelikstresinin gebelerin bakım beklentisini etkilemediği belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Gebelik, stres, gebelikte bakım, beklenti, hemşirelik.

Amaç: Bu çalışma, ergenlerde zorbalık ve siber zorbalığı etkileyen faktörlerin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarakgerçekleştirilmiştir.Yöntem: Çalışma, ilköğretim ve ortaöğretim 7-12. sınıflarda öğrenim gören 12-17 yaş arası 544 ergen ile yapılmıştır.Çalışmanın verileri, Tanıtıcı Özellikler Formu ve Ergenler İçin Zorbalık ve Siber Zorbalık Ölçeği (ZSÖ-E) ile toplanmıştır.Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma, frekans, yüzde, minimum, maximum),Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır.Bulgular: Ergenlerin fiziksel, sözel, ilişkisel ve siber zorbalığa maruz kalma ve zorbalık uygulama oranlarının %5-17arasında değiştiği belirlenmiştir. Ergenlerde, erkeklerin (fiziksel: p≤0.001, ilişkisel: p=0.003), 7-9. sınıfta okuyanların(fiziksel: p≤0.001, sözel: p≤0.001, ilişkisel: p=0.041, siber: p=0.008), kendini okulda güvende hissetmeyenlerin (p≤0.001),ebeveynleri ceza verenlerin (p≤0.001) ve akademik başarısı düşük olanların (fiziksel: p=0.003, sözel: p=0.004, ilişkisel:p=0.018) daha fazla zorbalığa maruz kaldığı ve erkeklerin (fiziksel: p≤0.001, sözel: p=0.005, ilişkisel: p=0.006, siber:p≤0.001), 7-9. sınıfta okuyanların (fiziksel: p=0.005, sözel: p=0.004, siber: p=0.021), ebeveynleri ceza verenlerin (fiziksel:p=0.009, sözel: p≤0.001) ve akademik başarısı düşük olanların (fiziksel: p=0.010, ilişkisel: p=0.008, siber: p≤0.001) dahafazla zorbalık uyguladıkları saptanmıştır.Sonuç: Ergenlerin fiziksel, sözel, ilişkisel ve siber zorbalığa maruz kalma ve zorbalık uygulama oranlarının %5.0’dan yüksekolduğu belirlenmiştir. Araştırmaya katılan ergenlerde, erkeklerin, 7-9. sınıfta okuyanların, ebeveynleri ceza verenlerin veakademik başarısı düşük olanların daha fazla zorbalığa maruz kaldığı ve zorbalık uyguladıkları saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Zorbalık, Siber Zorbalık, Ergen, Hemşirelik

Cesarean section is a surgical operation in which the fetus is delivered alive or dead by making abdominal and uterine incisions. As of the 21st century, cesarean section is among the most frequently performed surgical operations in the world. Since it is an abdominal surgery, women may experience problems such as nausea, vomiting, pain, abdominal distension, incision infection, etc. in the early postoperative period after cesarean section. In addition, maternal obstetric outcomes such as major obstetric hemorrhage, postpartum hemorrhage (PPH-hemorrhage), bleeding complications and peripartum hysterectomy can develop in women. Further, the mother may experience various problems related to meeting the postpartum basic care needs and have difficulties in providing newborn care. International postpartum care guidelines emphasize the importance of diagnosing PPH in women at an early stage, performing effective interventions, optimal pain management, providing early mobilization, and supporting functional recovery. It is stated in the literature that possible transmission of analgesics used in pain management to newborns should be considered. In the post-cesarean period, women experience high levels of pain and may use large amounts of analgesics. Inability to control the pain prevents deep breathing and coughing, and may lead to interruption of sleep, negative mood swings, prolonged hospital stay and delayed recovery. PPH can develop in women in the postpartum stage and increases maternal mortality. The care given in the postpartum period is important for achieving optimal maternal-neonatal health. In the literature, it has been shown that the abdominal binder, which is a noninvasive nursing intervention, is used in the post-cesarean period and can contribute to supporting care. In this review were examined the effects of abdominal binder use after cesarean section on pain level, analgesic use, postpartum blood loss, postpartum functional recovery and complications., Sezaryen, abdominal ve uterin insizyon yapılarak, fetüsün canlı ya da ölü olarak doğumunun gerçekleştirildiği cerrahi bir operasyondur. 21. yüzyıl itibariyle sezaryen, dünyada en sık yapılan cerrahi operasyonlar arasında yer almaktadır. Abdominal bir cerrahi olması nedeniyle sezaryen sonrası postoperatif erken dönemde kadınlar, bulantı, kusma, ağrı, abdominal distansiyon, insizyon enfeksiyonu vb. gibi sorunlar yaşayabilmektedir. Buna ek olarak kadınlarda, majör obstetrik hemoraji, postpartum kanama (PPK-hemoraji), kanama komplikasyonları ve peripartum histerektomi gibi maternal obstetrik sonuçlar da gelişebilmektedir. Ayrıca anne postpartum temel bakım ihtiyaçlarının karşılanmasına ilişkin de çeşitli sorunlar yaşayabilmekte ve yenidoğan bakımını sağlamakta güçlük çekmektedir. Uluslararası doğum sonu bakım rehberlerinde, kadınlarda PPK’nın erken evrede tanılanmasının, etkili girişimlerin yapılmasının, optimal ağrı yönetiminin, erken mobilizasyonun sağlanmasının ve fonksiyonel iyileşmenin desteklenmesinin önemi vurgulanmaktadır. Literatürde ağrı yönetiminde kullanılan analjeziklerin yenidoğanlara olası geçişlerinin düşünülmesi gerektiği belirtilmektedir. Sezaryen sonrası dönemde kadınlar yüksek düzeyde ağrı yaşamakta ve fazla miktarda analjezik kullanabilmektedir. Ağrının kontrol altına alınamaması, derin nefes almayı ve öksürmeyi engellemekte, uykunun bölünmesine, ruh halinin olumsuz etkilenmesine, hastanede kalış süresinin uzamasına ve iyileşmenin gecikmesine yol açabilmektedir. Postpartum evrede kadınlarda PPK gelişebilmekte ve maternal mortaliteyi artırmaktadır. Maternal-neonatal optimal sağlığa ulaşılması için doğum sonu dönemde verilen bakım önemlidir. Literatürde sezaryen sonrası dönemde noninvaziv bir hemşirelik müdahalesi olan abdominal korse kullanıldığı ve bakımın desteklenmesine katkı sağlayabileceği gösterilmektedir. Bu derlemede sezaryen sonrası abdominal korse kullanımının ağrı düzeyine, analjezik kullanımına, postpartum kan kaybına, postpartum fonksiyonel iyileşmeye ve komplikasyonlara etkisi incelenmiştir.

Purpose: This study was carried out to determine the effect of the social support and anxiety levels of pregnant women diagnosed with preeclampsia (PE) on prenatal attachment. Materials and Methods: The study with a descriptive and case-control design was conducted on 313 pregnant women (PE=101, control=212). The data were collected by using the personal information form, Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), State-Trait Anxiety Inventory (SAI-TAI), and Prenatal Attachment Inventory (PAI).Results: The scores of MSPSS in the PE group were found to be lower than in the control group while the SAI scores were found to be higher than in the control group. A positive significant relationship was found between the MSPSS total mean score and the PAI total mean score of the pregnant women in both the preeclampsia group and the control.Conclusion: This study has demonstrated that preeclamptic pregnant women experience more anxiety and need more social support. It has also shown that social support is effective in increasing prenatal binding levels in both preeclamptic and healthy pregnant women. It is therefore recommended for health care professionals to evaluate the anxiety, social support, and prenatal binding levels of pregnant women at risk and especially those being followed-up at the clinic during the antenatal follow-ups., Amaç: Bu çalışma, preeklampsi (PE) tanısı alan gebelerin sosyal destek ve anksiyete düzeylerinin prenatal bağlanmaya etkisini belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve vaka-kontrol tasarımlı çalışma 313 gebeyle (PE= 101, kontrol= 212) gerçekleştirilmiştir. Veriler, kişisel bilgi formu, “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (MSPSS)”, “Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri (SAI-TAI)” ve “Prenatal Bağlanma Envanteri (PAI)” kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: PE grubundaki gebelerin MSPSS puanları kontrol grubundaki gebelere kıyasla düşük bulunurken, SAI puanının ise yüksek olduğu saptanmıştır. Hem preeklampsi hem de kontrol grubundaki gebelerin MSPSS toplam puan ortalaması ile PAI toplam puan ortalaması arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir.Sonuç: Bu çalışma, preeklamptik gebelerin daha yüksek düzeyde anksiyete yaşadığını ve daha fazla sosyal desteğe ihtiyacının olduğunu göstermektedir. Ayrıca hem preeklamptik hem de sağlıklı gebelerin prenatal bağlanma düzeylerinin artırılmasında sosyal desteğin etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Bu nedenle, sağlık profesyonellerinin özellikle klinikte takip edilen riskli gebelerin ve antenatal takiplerde sağlıklı gebelerin anksiyete, sosyal destek ve prenatal bağlanma düzeylerini önerilmektedir.

The childbirth education classes are a routine service in the developed countries, in order to inform the parents about the healthy development of the baby and to prepare the mother and father candidates in the birth and to start the new routine in the developing countries. This study was conducted to determine the effect of childbirth education classes on prenatal attachment.This descriptive casecontrol group research has been carried out between July-December 2016. The sample group consisted of a total of 246 pregnant women, 113 of whom were in the case group (participated in childbirth education classes) and 133 of whom were in the control group (didn't participated in childbirth education classes). In collecting the data, "Personal Information Form" and "Prenatal Attachment Inventory (PAI)" were used. The data of the case group were collected after the training was over. SPSS 15.0 statistical package program was used in the analysis of the data.The mean age of the case group was 25.36 ± 4.47 and the control group was 26.87 ± 5.47 in the study. It was determined that 23.9% of the pregnant women in the case group had graduated from secondary school, 84.1% did not work, 74.3% were three trimester, and 86.7% were planned pregnancies. It was determined that 21.1% of the pregnant women in the control group had graduated from secondary school, 87.2% did not work, 91.7% were three trimester and 79.7% had planned pregnancy. No statistically significant difference was found between the case and control groups in terms of descriptive and obstetric characteristics (p> 0.05). The mean PAI score of the case group was 38.30 ± 9.64 and the control group was 34.10 ± 10.52, and the difference was statistically significant (p = 0.001). It was determined that the prenatal attacment levels of the pregnants participating in the childbirth education class were higher. Keywords: Prenatal attachment; childbirth education class; nursing.

Florence Nightingale ile başlayan hemşirelik eğitimi, yatak başında yapılan usta çırak usulünden, akademik temelli eğitim ve öğretime kadar önemli ölçüde değişmiştir. Hemşirelik mesleği teorik bilginin yanında pratik beceri de gerektiren bilim ve sanattan oluşan bir uzmanlık alanıdır. Literatürde geleceğin hemşirelerini oluşturacak olan öğrencilerin sağlık bakımında yeterli bilgi ve beceri kazanmasında eğitimin önemi vurgulanmaktadır. Ancak geleneksel eğitim modelleri öğrencilerin pratik becerilerini geliştirmede yetersiz kalmaktadır. Bu konuda eğitimciler/akademisyenler hemşirelik becerilerinde uzmanlık geliştirmek için uygulamalı öğretim yöntemlerini benimsemişlerdir. Ancak sağlık kuruluşlarındaki uygulamalar sırasında öğrencilerin bilgi eksikliği, pratik deneyim eksikliği gibi nedenlerle tıbbi hata yaptıkları ve hastaların tepkisi ile karşılaşma ve güvenini kaybetme korkusuyla bu hataları raporlamaktan kaçındıkları bilinmektedir. Bu gibi istenmeyen durumlar yaşanmadan öğrencilerin güvenli bir ortamda beceri kazanması amacıyla eğitim stratejilerinde teknolojiye verilen pay giderek artmaktadır. Günümüzde kullanılma sıklığı giderek artan teknolojik yöntemlerden biri sanal gerçeklik yöntemidir ve yapılan çalışmalar sanal gerçeklik simülasyonunun geleneksel anlatım tekniklerine göre daha etkili olduğunu göstermiştir. Öğrencilere sanal gerçeklik simülasyonu ile verilen üriner kateter ve ilaç uygulamasının öğrencilere kendi hatalarını görme şansı vererek pratik becerileri daha kalıcı bir şekilde desteklediği bildirilmiştir. Bir diğer öğretim yaklaşımı olan mobil öğrenme, her an her yerde öğrenmeye elverişli bir yöntemdir. Hemşirelikte kullanımı gün geçtikçe artmakta olan möğrenme mobil teknoloji mobil telefon, Personal Digital Asisstant (PDA) avantajları ile öğrenme olarak tanımlanmaktadır ve bir mekana bağlı kalmaksızın kullanılabildiği için eğitimde fırsat eşitliği sağlamaktadır. Sonuç olarak, düşük maliyetli ve kolay erişilebilir olmasının yanında eğitimdeki teorik bilgi ve pratik beceri arasındaki boşluğu doldurması, bu yöntemlerin öğretim stratejilerinde eğitim materyali olarak kullanılmasının faydalı olacağını düşündürmektedir.

Objective: The study was conducted to determine the effects of prenatal education on quality of life and complaints during pregnancy. Methods: This study is a quasi-experimental research with a control group. Personal Information Form and Scale of Complaints during Pregnancy and their Effects on Quality of Life (SCPEQL) were used to collect the data. Thirty participants were included in both the control and the intervention groups (N = 60). Results: The mean scores of SCPEQL of the intervention group was 46.2 21.1 and the mean scores of SCPEQLofthe controlgroupwas99.8 21.6in2ndtrimester.Inthe3rd trimester,themeanscore of SCPEQL of the intervention group was 43.5 16.4, and the mean score of SCPEQL of the control group was 108.0 16.8. The difference between the groups was statistically significant in 2nd and 3rd trimesters (p