Search

Kültürün otobiyografik hafızayı etkilediği bilinmesine rağmen, otobiyografik anı anlatılarını onur kültürü perspektifinden inceleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Burada sunulan çalışmalarda, onur ile ilgili şemaların örtük ve açık aktivasyonu, onurla ilgili kavramları onaylama, ve cinsiyetin Türk katılımcıların otobiyografik anıları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. İlk çalışmada, onur grubunda onurla ilgili kelimeler içeren (ve kontrol grubunda nötr kelimeler içeren) karışık cümleler görevi kullanılarak onur kavramı örtük olarak aktive edildikten sonra, katılımcılardan bir cinsiyet-tanımlayıcı anı anlatmaları istenmiştir. Sonuçlar, onur grubundaki erkeklerin, anılarında kontrol grubundaki erkeklere göre, onurun yüceltildiği ve onura saldırıldığı temalardan daha fazla bahsettiğini göstermiştir. Bununla beraber, onurla ilgili kavramları daha fazla onaylayan onur grubundaki kadınların, onur grubundaki erkeklere göre, aile ile ilgili anılar vermeye daha az yatkınken, anılarını gözlemci perspektifinden aktarmaya daha fazla yatkın oldukları görülmüştür. İkinci çalışmada katılımcılar, onurun yüceltildiği anı, onura saldırıldığı anı, ve önemli anı gruplarına rastgele tahsis edilmiş, ve onur ile ilgili anıların önemli bulunan anılardan nasıl farklılaştığı incelenmiştir. Onur ile ilgili anıların aile, arkadaş, ya da romantik partner gruplarına dahil olmayan kişilerle ilişkisellik temasını daha fazla içerdiği, ve bu tür anılarda bir seyircinin varlığından bahsedilme olasılığının, önemli anılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Onurun yüceltildiği anıların onur ile ilgili temaları içerme olasılıklarının, diğer tipteki anılara göre daha yüksek olduğu, ve bu tür anılara fenomenolojik özellikler üzerinden daha yüksek değerler verildiği bulunmuştur. Ayrıca, erkeklerin de anılarına, kadınlara göre daha yüksek fenomenolojik değerler verdiği görülmüştür. Hepsi birden düşünüldüğünde, sonuçlarımız, otobiyografik bellek ve onur kültürü arasındaki ilişki bakımından bir tür `olumluluk yanlılığı`na işaret etmektedir. Culture influences autobiographical remembering. However, no previous study examined autobiographical memory narratives through the lens of an honor culture. The present set of studies investigated the effects of implicit and explicit activation of honor-related schemas, honor endorsement, and gender on autobiographical memories of Turkish participants. In Study 1, we primed honor by using honor-related words in honor condition (vs. neutral words in control condition) in a scrambled sentences task, then asked participants to report one gender-defining memory. Results revealed that men in the honor condition gave more memories that include honor-enhancing and honor-attacking themes, compared to men in the control condition. In addition, women in the honor condition were less likely to provide familial narratives, but more likely to report memories from an observer perspective as their honor endorsement scores increase, compared to men in the honor condition. In Study 2, we randomly assigned participants to honor-enhancing, honor-attacking, and important memory conditions, and investigated how honor-related memories differ from personally important memories. Honor-related memories were more likely to include a relationship with social members and contain references to an audience. Honor-enhancing memories were more likely to contain honor-related themes, and more likely to be rated higher on phenomenological properties, compared to other memories. Also, men tended to rate their memories higher on phenomenological properties compared to women. Taken together, our results suggest a form of `positivity bias` in terms of the link between autobiographical memory and culture of honor. 140