Search

Çalışmanın amacı, araziden maksimum düzeyde faydalanmayı sağlayan karışık ekim sisteminde Macar fiği/ yem bezelyesi (MF/YB) ile çavdarın (Ç) yem verimini ve kalitesini belirlemektir. Çavdar ile baklagillerin farklı ikili ekim oranlarının (%20:80Ç/YB, %40:60Ç/YB, %60:40Ç/YB; %80:20Ç/YB; %20:80Ç/MF, %40:60Ç/MF, %60:40Ç/MF; %80:20Ç/MF, %100 MF, %100YB ve %100Ç) etkilerini incelemek için 2021-2022 yıllarında 3 tekerrürlü tarla denemesi yapılmıştır. Deneme Temmuz 2022'de hasat edilmiş ve işlemlerde yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF, NDF ve mineral madde içerikleri belirlenmiştir. İncelenen parametrelerin tümü karışım oranlarından etkilenmiştir. Karışımdaki çavdar oranının artmasıyla yeşil ve kuru ot verimleri düşmüş, ancak ham protein oranı artmıştır. Her üç verim değeri bakımından çavdarın karışımdaki oranı en yüksek olan işlemler öne çıkmıştır. ADF ve NDF içeriği ise karışımdaki çavdar oranına paralel bir şekilde artarken, mineral madde içerikleri genel olarak düşmüştür. Sonuç olarak, çavdarın bölge ve benzer ekolojilerde Macar fiği ve yem bezelyesi ile karışık ekim sisteminde değerlendirilmesi verim ve kalite bakımından tamamlayıcı nitelikte olmuştur. İncelenen parametrelere göre 80:20Ç/YB ve 80:20Ç/MF karışımları diğerlerinden daha üstün bulunmuştur. &nbsp

Çalışmada, kaliteli kaba yem kaynaklarından biri olan Macar fiğinde (Vicia pannonica Crantz.) çimlenme ve fide özelliklerini teşvik etmek üzere 3 farklı priming işlemi farklı sürelerde uygulanmıştır. Priming kaynağı olarak saf su, yulaf samanından elde edilmiş duman solüsyonu (%1) ve kaya tuzu (%1) kullanılmış ve her biri 0, 2, 4, 6 ve 8 saat bekletme sürelerinde tohumlara uygulanmıştır. Bekletme süreleri sonunda kurutulan tohumlar kontrollü koşullarda çimlendirilmeye bırakılmıştır. Deneme sonunda çimlenme oranı, çimlenme hızı, sürgün boyu, kök boyu, fide yaş ve kuru ağırlığı ile sürme gücü belirlenmiştir. İncelenen özelliklerde priming kaynağının, bekletme süresinin ve interaksiyonlarının etkisi önemli olmuştur. Çimlenme parametreleri ve fide özellikleri bakımından saf su ve kaya tuzu ile yapılan priming işlemi daha etkili olmuştur. Duman solüsyonu ise çimlenme özelliklerine negatif etki yapmasına karşılık sürme gücü, yaş ve kuru ağırlıkta diğer priming kaynaklarına göre pozitif etkisi yüksek bulunmuştur. Bekletme süresi bakımından ise 2 ve 4 saatlik priming işlemi fide yaş ve kuru ağırlığını artırdığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, Macar fiğinde 2 saatlik bekletme süresi ile uygulanan üç priming işleminin de uygun olduğu ortaya konmuştur.

Türkiye'de üretilen yem bitkileri mevcut hayvan varlığının ihtiyaç duyduğu kaliteli kaba yemi karşılamakta yetersiz kalmaktadır. Bu nedenle alternatif kaba yem kaynaklarının rasyonlara dâhil edilmesi gerekmektedir. Bazı bitkiler içermiş olduğu sekonder metabolitler (fenolik, flavonoid, kondanse tanen, vb.) ile rumen sağlığı ve hayvan üretkenliği açısından önem teşkil etmektedir. Bu metabolitler rumen fermantasyonu, şişkinlik ve asidoz gibi beslenme streslerini kontrol altına alırken, doğal antibiyotik olarakta kullanılabilmektedir. Halk arasında “Bira çiçeği” olarak da bilinen şerbetçi otu (Humulus lupulus L.) kenevirgiller familyasından tırmanıcı gövdeli ve çok yıllık otsu bir bitkidir. Şerbetçi otunun sap ve yaprak gibi kullanılmayan kısımları bira üretiminde kullanılan kısımlarından daha fazladır. Bitki önemli miktarda polifenol, ham protein ve ham kül içermekte olup, sindirilebilirliği de yüksektir. Ayrıca, şerbetçi otu içermiş olduğu kondanse tanen sayesinde amonyak üretimini inhibe ederek sera gazı salınımının azaltılmasına da katkı sağlamaktadır. Bu derlemede, şerbetçi otunun kaba yem kaynağı olarak değerlendirilebilmesi hakkında bilgiler verilerek, ulusal literatüre katkı sağlanması amaçlanmıştır., In Turkey, roughages are insufficient to meet the quality roughage needed by the existing livestock population. For this reason, alternative roughage sources should be included in the rations. Some plants are important in terms of rumen health and animal productivity with contain the secondary metabolites (phenolic, flavonoid, condensed tannin, etc.). While these metabolites control nutritional stresses, such as rumen fermentation, bloating and acidosis, they can also be used as natural antibiotics. The hop (Humulus lupulus L.) is known as "beer flower" among the people and is a perennial herbaceous plant with a climbing stem from the cannabis family. The unused parts of hops such as stems and leaves are more than the parts used in beer production. The plant contains a significant amount of polyphenols, crude protein and crude ash, it has a high digestibility. Besides, hop has condensed tannin, therefore, it inhibits ammonia production and contributes to the reduction of greenhouse gas emissions. In this review, it is aimed to give information about the evaluation of hops as a fodder crops and to contribute to the national literature.

This study was carried out to examine the effect of plant-derived smoke solutions on feed yield and quality of grasspea (Lathyrus sativus L.) grown in hydroponic environment. Grasspea seeds were primed with 5 different concentrations of smoke solutions obtained by burning two different plants (oat and grasspea). The study was conducted in two different trials according to the source of smoke solution. The yield, crude protein ratio, crude protein yield, ADF, NDF and mineral matter contents were examined at the end of the eighth day in the seedlings grown in hydroponic environment after priming. In the hydroponic sprouts, a loss of dry weight compared to the grain has occurred and this loss has been reduced with the application of smoke solution. Smoke solution applications have also had positive results on chemical properties; oat-sourced smoke solution has been more effective on protein ratio and protein yield, and grasspea-sourced solution on mineral substance contents. This study showed that the smoke solution promotes the growth of grasspea in a hydroponic environment, but this situation changes depending on the source and concentration of the smoke solution., Bu çalışma bitki kaynaklı duman solüsyonlarının hidroponik ortamda yetiştirilen mürdümüğün (Lathyrus sativus L.) yem verimi ve kalitesi üzerine etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Mürdümük tohumları iki farklı bitkinin (yulaf ve mürdümük) yakılmasıyla elde edilen duman solüsyonlarının 5 faklı konsantrasyonu ile priming işlemine tabi tutulmuştur. Çalışma duman solüsyonu kaynağına göre iki farklı deneme olarak yürütülmüştür. Priming sonrasında hidroponik ortamda yetiştirilen mürdümükte sekizinci günün sonunda verim, ham protein oranı, ham protein verimi, ADF, NDF ve mineral madde içerikleri incelenmiştir. Hidroponik mürdümük filizlerinde taneye oranla kuru ağırlık kaybı gerçekleşmiş ve bu kayıp duman solüsyonu uygulaması ile azaltmıştır. Duman solüsyon uygulamaları kimyasal özellikler üzerinde de olumlu sonuçlar doğurmuş, yulaf kaynaklı duman solüsyonu protein oranı ve protein verimi, mürdümük kaynaklı solüsyon ise mineral madde içerikleri üzerinde daha ekili olmuştur. Bu çalışma, duman solüsyonunun mürdümüğün hidroponik ortamda gelişmesini teşvik ettiğini ancak, bu durumunun duman solüsyonu kaynağına ve konsantrasyonuna bağlı olarak değiştiğini göstermiştir.

Mistletoe, whose distribution areas are widening in the world, is a semi-parasitic plant that lives by sucking the sap of the host plants it lives in, this harming its host. On the other hand, the mistletoe is important for animal nutrition and health with the secondary metabolites it contains. In this study, it was aimed to determine total flavonoid (TF) and phenolic contents TF), free radical scavenging activity (DPPH), and condensed tannin (CT) contents of mistletoe collected from wild pear and poplar trees in July, August, December, and January. According to the results of the study, TF, TP, DPPH and CT contents ranged between 8.383-10.739 mg GA/g, 12.770-15.107 mg QE/g, 57.56-73.19% and 0.882-1.086%, respectively. As a result, it was determined that the said compounds determined in the study differ according to the tree species and collection times of the mistletoe, and these results are thought to shed light on future studies., Dünya üzerinde dağılım alanları gitgide genişleyen ökse otu, yaşadığı konukçu bitkilerin öz suyunu emerek yaşayan, dolayısıyla da konukçusuna zarar veren yarı parazit bir bitkidir. Diğer taraftan ökse otu, içermiş olduğu sekonder metabolitler ile hayvan besleme ve sağlığı açısından önem teşkil etmektedir. Bu çalışmada; yabani armut ve kavak ağaçlarından Ocak, Temmuz, Ağustos ve Aralık aylarında toplanan ökse otunda toplam fenolik (TFN), toplam flavonoid (TFL), radikal kovucu aktivite (DPPH) ve kondanse tanen (KT) içeriklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma sonucuna göre, TFN, TFL, DPPH ve KT içerikleri sırasıyla 8.383-10.739 mg GA/g, 12.770-15.107 mg QE/g, % 57.56-73.19 ve % 0.882-1.086 arasında değişmiştir. Sonuç olarak, çalışmada belirlenen söz konusu bileşiklerin ökse otunun toplandığı ağaç türlerine ve toplama zamanlarına göre farklılıklar gösterdiği belirlenmiş olup, bu sonuçların ileride yapılacak çalışmalara ışık tutacak nitelikte olduğu düşünülmektedir.

In Turkey, farmers have started to give importance to silage production of solve the roughage problem. Although corn is generally preferred for silage production, there has been an increase in the silage production of mixtures of different plants in recent years. The aim of the current study was to determine the silage quality of mixtures (100:0, 80:20, 60:40, 40:60 and 20:80%) of chicory (Cichorium intybus L.) “C” white clover (Trifolium repens L) “WC”, and orchard grass (Dactylis glomerata L.) “OG”. Plants were harvested and chopped in size of 2 cm in size. Then, they were filled in vacuum bags and stored at 25 ± 2 oC for 45 days. End of the 45th. day, silo samples were investigated for dry matter ratio, pH, crude protein ratio, lactic acid, acetic acid, butyric acid ratios with potassium, phosphor, calcium, magnesium, sodium, iron, manganese, zinc, copper, and molybdenum contents. The Flieg score of the silages ranged from 75.60 to 99.62, and the silages were good and very good in the quality class. The highest crude protein content was determined in sole white clover (19.11%), 40C+60 WC% (18.26%), and 20C+80WC% (18.39%), while the lowest was 12.11% (100 OG %). Acetic and butyric acid ranged between 0.048-0.224% and 0.002-0.015%, respectively. The highest lactic acid was determined 3.088% (100 OG %), 2.925% (20C+80OG %), 2.739% (20C+80WC %), and 2.811% (40C+60WC %). Chicory and white clover mixtures showed superior performance in terms of mineral contents. Accordingly, when all silage quality properties are evaluated together; it was found that silages obtained from the mixture of 40:60 and 20:80 of chicory and white clover are better than the others., Türkiye de kaliteli kaba yem üretimini artırmanın yanında, üretilen yemi hayvanların tüketeceği zamana kadar en az kalite kaybı ile muhafaza etmek çok önemlidir. Bu noktada ülkemizde hem üretilen yem bitkisi türlerinin arttırılması, hem de yeni türlerin silaj yapım tekniklerinin ortaya konulması gereklidir. Bu çalışmada hindibanın (Cichorium intybus L.) “H” ak üçgül (Trifolium repens L) “AÜ” veya domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) “DA” ile karışımlarının (% 100:0, 80:20, 60:40, 40:60 ve 20:80) silaj kalite özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bitkiler silaj amacıyla hasat edildikten sonra 2 cm boyutunda parçalanmıştır. Daha sonra vakum poşetlerine doldurularak 25±2 oC’de 45 gün süre ile silolanmıştır. Silo örneklerinde 45. gün sonunda kuru madde oranı, pH, ham protein oranı, laktik asit, asetik asit, bütürik asit oranı ile potasyum, fosfor, kalsiyum, magnezyum, sodyum, demir, mangan, çinko, bakır ve molibden içerikleri belirlenmiştir. Silajların Flieg puanı 75.60 ile 99.62 arasında değişmiş ve silajlar iyi ve pekiyi kalite sınıfında yer almıştır. En yüksek ham protein oranı yalın ak üçgül (% 19.11), % 40H+60AÜ (% 18.26) ve % 20H+80AÜ (% 18.39), en düşük ise % 12.11 ile yalın domuz ayrığı silajında belirlenmiştir. Silajlarda asetik ve bütürik asit sırasıyla % 0.048-0.224 ve % 0.002-0.015 arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit oranı % 3.088 (yalın domuz ayrığı), % 2.925 (% 20H+80DA), % 2.739 (% 20H+80AÜ) ve % 2.811 (% 40H+60AÜ) olmuştur. Mineral içerikler bakımından hindiba ile ak üçgül karışımları daha üstün performans göstermiştir. Buna göre tüm silaj kalite özellikleri birlikte değerlendirildiğinde; hindibanın ak üçgül ile 40:60 ve 20:80 karışımlarından elde edilen silajların daha iyi olduğu tespit edilmiştir.

The aim of the current study was to determine silage quality of mixtures (100+0, 75+25, 50+50 and 25+75%) in hops (Humulus lupulus L.) “H” with corn (Zea mays L.) “C” and forage soybean (Glycine max. L) “FS". Harvest was done at dough stage for maize and at exact shape formation period of seeds in the bottom pods for soybean. Besides, a hop was provided from farmers, and post-harvest residues were used. Harvested plants were chopped to size 2 cm, and as three replication ensiled in 2 kg plastic jars as sole and mixtures. Then, the samples were taken fermentation at 25±2 °C during the 45 days. In the silage samples, dry matter, crude protein, crude ash, lactic acid, acetic acid, butyric acid, potassium, phosphorus, calcium, magnesium and iron ratios were determined. High Flieg scores were obtained from the treatments excepted sole hops, and they were in good and very good quality class of silage. Crude protein content of silages ranged between 9.34% to 14.69%. The highest lactic acid was determined in 25 H+75 FS% with 8.429% while it was lowest in sole hops with 2.382%. The acetic acid ranged between 0.110-0.353%, and the butyric acid was not found. Mineral nutrients of silages were determined high. As a result, silage quality of hops and soybean mixture (25+75%) was superior compared to the other treatments., Bu çalışmada şerbetçi otunun (Humulus lupulus L.) “ŞO” mısır (Zea mays L.) “M” ve yemlik soya (Glycine max. L) “S” ile farklı karışımlarının (% 75+25, 50+50 ve 25+75) silaj kalitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Mısır hamur olum, yemlik soya ise alt baklaların olgunlaştığı dönemde hasat edilmiştir. Şerbetçi otu ise çiftçi arazisinden temin edilmiş ve hasat sonrası artıkları kullanılmıştır. Hasat edilen bitkiler 2.0 cm boyutunda parçalandıktan sonra yalın ve karışım oranlarına göre 2 kg’lık plastik bidonlara koyulmuştur. Daha sonra örnekler 25±2 oC’de 45 gün süre ile fermantasyona bırakılmıştır. Silaj örneklerinde; kuru madde, ham protein, ham kül, laktik asit, asetik asit, bütürik asit, potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve demir (Fe) oranları belirlenmiştir. En yüksek Flieg puanı yalın şerbetçi otu dışında kalan silajlardan elde edilmiş ve tüm silajlar iyi ve çok iyi kalite sınıfında yer almıştır. Ham protein oranı % 9.34-14.69 arasında değişmiştir. En yüksek laktik asit % 8.429 ile % 25ŞO+75S, en düşük ise % 2.382 ile yalın şerbetçi otu silajından elde edilmiştir. Karışımlarda asetik asit % 0.110-0.353 arasında değişirken, bütürik aside rastlanmamıştır. Silajların besin elementleri yüksek ve hayvanların ihtiyacını karşılayacak düzeyde olmuştur. Sonuç olarak, şerbetçi otu ile yemlik soyanın % 25+75 oranında yapılan silajın kalitesi diğer işlemlere göre daha yüksek olmuştur.