Search

Konut, insanın en temel ihtiyaçlarından birisi olan barınma eylemini gerçekleştirdiği mekansal bir oluşumdur. İnsanın beşeri gereksinimleri (barınma, uyuma, yeme, içme vb.) ile sosyal ve psikolojik ihtiyaçlarına cevap veren fonksiyonel hacimleri barındırır. Bu sebeple tarih boyunca her çağda insanların en önemli sorunlarından birisi olarak süregelmiştir. Mimarlık pratiğinin de en temel araştırma konularından birisi olan konut, XIX. ve XX. yüzyıldan bu yana hem gelişmiş bir çok ülkede hem de Türkiye’de önemli tartışma başlıklarından birisidir. Çünkü bu yüzyıllar ile birlikte konutun üretim biçimi değişmiş, tekil olarak kişilere özgü üretilen konutların toplumsal, ekonomik ve siyasal dinamiklerle birlikte kitlesel olarak üretilmeye başlandığı izlenmektedir. Dünyada Endüstri Devrimi ile işçilerin barınma problemini çözmeye yönelik başlayan toplu konut inşa etme süreci günümüzde hala başvurulan önemli konut üretim modellerinden birisidir. Türkiye’de günden güne artan nüfusun barınma gereksinimi, yüksek kira bedelleri, kent çeperlerinde artış gösteren imara aykırı, plansız yapılaşmalar konut sorununun varlığını gösteren önemli emareler olarak yorumlanmaktadır. Geç Osmanlıdan 2000’li yıllara kadar 20-30 yıllık süreçlerde farklı konut politikaları ele alınmış ve uygulanmaya çalışılmıştır. 2000’li yıllardan sonra ise Türkiye’deki konut sorununun çözümünde toplu konut üretimi önemli bir rol oynamakta; toplu barınma kültürü de nüfusun hızla arttığı ve hızlı büyüyen kentlerde yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’deki konut sorunu toplu konut olgusu üzerinden kronolojik bir şekilde Geç Osmanlıdan başlayarak günümüze kadar dönemsel olarak derlenmiştir. Çalışmada ayrıca bir asırlık süreçte toplu konut uygulamalarının kapsamı, hedefi ve bu süreçlerde yer alan aktörlerin rolleri üzerinde durulmuştur.

Turkiye’de 2018 verilerine gore sayilari 87.381 (URL-1) olan cami ve mescitlerin farkli politik ve bilimsel mecralarda, cesitli basliklar altinda tartisildigi soylenebilir. Bu mecralardan bazilari cami sayilari, cami tasarimi, tasarimda mimarlarin rolleridir. Bu makalede, Van Il Muftuluk arsivi verilerine gore 1941 yilindan 2013 yili sonuna kadar Van ili merkez ilcelerinde kayitli 234 camiye odaklanilmistir. Arastirma malzemesi olarak il muftulugunde yer alan matbu evraklar ve camilere ait cesitli istatistiki veriler analiz edilmis ve yorumlanmistir. Mimarlik arastirmalarinda yer bulamayan muftuluk kayitlari gibi veri setleri onemli bilgiler icermektedir. Yillara gore Van cami sayilarinin artis-azalis oranlari, yaptiranlara gore camiler, camilerin mulkiyet durumlari ve mimari belirtilmis olan - mimari bilinmeyen camiler gibi istatistikler bu veriler uzerinden cikarilabilmektedir. Makalede her biri ayri ayri sonuclar ureten istatistikler yorumlanmistir. Mimarlarin rolleri bakimindan ise onemli bir veri ile karsilasilmaktadir. Incelenen matbu evraklara gore 234 camiden 194’unun (%82,9) mimari belli degildir. Camilerden 40 tanesinin (%17,1) mimarlar tarafindan projelendirildigi gorulmektedir. Bahse konu 40 camiyi tasarlayan 28 mimar tespit edilmistir. Bunlarin icinde 2 ve uzeri sayida cami tasarlayan 6 mimar ve 18 cami uzerinde ozellikle durulmustur. Sonuc olarak Van ili merkez ilcelerindeki camiler, Turkiye’de cami tasariminda mimar emegine yeterince basvurulmadigini gostermektedir.

Cultural heritage; it is a collection of tangible and intangible values related to our culture and history as a cultural and social process, experiences gained through the realization of certain events. Archaeological sites, which constitute an important part of cultural heritage sites, are cultural assets that need to be addressed with their different qualities, potentials and problems.Archaeological assets, which can disappear much more easily and quickly than other cultural heritage items, need to be documented and protected. Preserving the archaeological heritage and presenting it to the public is one of the issues emphasized in the statutes of international organizations such as UNESCO, ICOMOS and the Council of Europe. Turkey is very rich in archaeological culture with different elements such as archaeological sites and monuments. One of the regions where this richness is seen is the City of Van, located in the Eastern Anatolia Region. The Meher Kapı Sanctuary of the Urartian Kingdom in the city is located 7 km northeast of the Van Castle, on the southern slopes of Zımzım Mountain. Construction date BC. The building, which is the last quarter of the 9th century, is defined as one of the open-air sanctuaries of the Urartian Civilization in the literature. The building and its surroundings have been severely damaged today. The focus of this study is to understand the point where the preservation and presentation approaches of the building have reached today, to understand the transformation of this heritage in the historical process, and to raise awareness about the preservation of the monument. In this context; field study and literature review were made. By mentioning the prominent conservation and presentation approaches in the world and in Turkey, suggestions have been made to make the city one of the important tourism destination centers with its maintenance and repair, improvement of its immediate environment, increasing transportation opportunities and effective promotion activities. Thus, it is thought that this qualified cultural property will make an important contribution to both the protection of its immediate surroundings and the promotion of the city., {"references":["Ahunbay, Z. (2010). Arkeolojik Alanlarda Koruma Sorunları Kuramsal ve Yasal Açılardan Değerlendirme. TÜBA-KED Türkiye Bilimler Akademisi Kültür Envanteri Dergisi, (8), 103-118.Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tubaked/issue/57432/814185","Albayrak, P. (2018). Urartu Dini Mimarisi, Kafdağı, cilt:3, sayı:1, s. 31-51.","Avrupa Konseyi, (1992). https://www.tursab.org.tr/apps/OldFiles/dosya/14743/arkeolojik-mirasin-korunmasina-iliskin-avrupa-sozlesmesi-gozden-geciril_14743_4736407.pdf Erişim Tarihi: 22.10.2022","Belli, O. (1998). Anzaf Kaleleri ve Urartu Tanrıları, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.","Belli, O. (2000). \"Urartu Krallığı'nın İkinci Başkenti Toprakkale (Rusahanili) Kazıları\", Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi(1932-1999), 2000, 223-227","Carta del Restauro, (1931). http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0660878001536681682.pdf Erişim Tarihi: 22.10.2022","Cengiz, M., Tanaç Zeren, M. (2021). Arkeolojik miras alanlarında koruma, yorumlama ve sunum yaklaşımlarının gelişimi. Eksen Dokuz Eylül Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Dergisi, 2(2), 54-76. Cilt 2, Sayı 2, Yıl 2021, 54-76","Çilingiroğlu, A (1997). Urartu Krallığı Tarihi ve Sanatı, İzmir.","Duygun, G. (2022). Arkeolojik Alanlar ile Çevre Yerleşimler Arasında Oluşan Eşikler: Antik Perge Kenti Örneği, Uluslararası İnsan ve Sanat Araştırmaları Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, s. 13-25","Eres, Z. (2013). Arkeolojik kazı, koruma, sergileme ve toplum ilişkisi Kırklareli'nde tarihöncesi arkeolojik alanlar üzerinden bir deneyim. Arkeoloji ve Sanat Dergisi, Eylül-Aralık, (144), 1-30.","Genc, B., Konyar, E. (2019). Van kalesi analıkız yapısı: İşlev ve kronolojisine dair bir değerlendirme. Anadolu Araştırmaları-Anatolian Research, 22, 1–23. https://doi.org/10.26650/anar.2019.22.660245","Gülen, M., Alp, Ş. (2021). Open Aır Sanctuarıes In Urartıan Civilızaiıon A Proposal For Meher Gate Sanctuary, \"IArcSAS\" 1st Internatıonal Archıtectural Scıences and Applıcatıon Symposıum 27-29 october 2021 ısparta, TURKEY.","ICOMOS. (2010). Rock Art, Pre nomination Guidelines. http://openarchive.icomos.org/268/1/ICOMOS_Rock_Art_Guide lines_2010_EN.pdf, Erişim Tarihi: 22.10.2022","İSMEP Rehber Kitaplar. (2014). Kültürel Mirasın Korunması, Danş. Zeynep Gül ÜNAL) İstanbul: İstanbul Valiliği, İstanbul Proje Koordinasyon Birimi (İPKB) ve İstanbul İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü https://www.guvenliyasam.org/wp-content/uploads/2016/02/KULTUREL.pdf Erişim Tarihi: 09.01.2021.","Layard, A.H. 1853. Discoveries in the Ruins of Nineveh and Babylon; with Travels in Armenia, Kurdistan and the Desert. London and New York: John Murray and G. P. Putnam.","Madrid Konferansı Tavsiye Kararları: Altıncı Uluslararası Mimarlar Kongresi, (1904). http://www.alanbaskanligi.gov.tr/evrak/turkce/1904-Madrid-Konferans%C4%B1-Tavsiye-Kararlar%C4%B1.pdf Erişim Tarihi: 22.10.2022","Olms Verlag, G. (1988). Carl Friedrich Lehmann-Haupt Armenien eins und jetzt, II,I, Hildesheim, Zürich, New York. Piotrovsky 1965 B.B. Pitrovskiy \"Urartu Dini\", (çev.) İsmail Kaynak Ankara Üni. Dil ve TarihCoğrafya Fk. Dergisi 23/1-4, 1965, 37-49.","Salvini, M. (2006), Urartu Tarihi ve Kültürü, İstanbul, Arkeoloji ve Sanat Yayınları.","Sönmez, M. (2008) WEB Tabanlı CBS ile Bergama'nın Turizm Coğrafyasında Kültürel Miras Değerlendirilmesi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Đzmir, s. 25-26.","Turgut Gültekin, N., Uysal, M. (2018). Kültürel miras bilinci, farkındalık ve katılım: Taşkale köyü örneği. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(15), 2030-2065. DOI: 10.26466/opus.446272","VENEDİK TÜZÜĞÜ (1964), http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0243603001536681730.pdf Erişim Tarihi: 22.10.2022","Yücel, Ç. (2010). Urartu Dini ve Tapınma Sistemleri, Arkeoloji ve Sanat Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır."]}

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmada, tiyoüre-formaldehit (TF) ve üre-formaldehit (UF) reçineleri sentezlenmiş ve bu reçineler ile bakır ve çinko iyonlarını içeren çözeltilerden Au3+ iyonlarının geri kazanılması çalışılmıştır.Kesikli sistemde TF ile yapılan çalışmalarda; Au3+ adsorpsiyonu için en uygun asitlik değerinin 0,5 M HCl (pH=0,3) olduğu ve Au3+ adsorpsiyon kapasitesinin bu reçine için 29,67 mg Au3+/g olduğu bulunmuştur. UF reçinesi için yapılan çalışmalarda; Au3+ adsorpsiyonu için en uygun pH değerinin 2 ve Au3+ adsorpsiyon kapasitesinin 17,54 mg Au3+/g olduğu bulunmuştur.Ayrıca kolon çalışmalarında Cu2+ ve Zn2+ iyonlarından Au3+ iyonunun ayrılabilirliği ve kazanılması incelenmiştir. TF reçinesi ile yapılan, kolon çalışmalarında adsorpsiyon kapasiteleri Au3+ için 20,9 mg/g, Cu2+ için 0,30 mg/g ve Zn2+ için 0,002 mg/g olarak bulunmuştur. Diğer taraftan UF reçinesi ile adsorpsiyon kapasiteleri Au3+ için 4,35 mg/g, Cu2+ için 0,121 mg/g ve Zn2+ için 0,002 mg/g olarak hesaplanmıştır. TF ve UF reçinelerinin Cu2+ ve Zn2+ iyonlarının yanında Au3+ iyonuna ilgisinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yapılan kolon çalışmalarında da Au3+ iyonunun Cu2+ ve Zn2+ iyonlarının yanında TF reçinesi ile daha verimli olarak zenginleştirilerek ayrılabileceği gözlenmiştir. Ayrıca reçinenin tekrar kullanılabilirliği incelenmiş ve tekrar kullanılabilir olduğu anlaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Tiyoüre-formaldehit reçinesi, Üre-formaldehit reçinesi, Şelat oluşturucu reçine, Altın (III) iyonları, Adsorpsiyon, Geri kazanım In the present work, thiourea-formaldehyde (TF) and urea-formaldehyde (UF) resins were synthesized and the recovery of Au3+ ions in aqueous solutions containing Cu2+ and Zn2+ ions by this chelating resins was studied.In the batch method studies with TF resin, the most appropriate acidic value for Au3+ adsorption was determined as 0.5 M HCl (pH=0.3) and Au3+ adsorption capasity of the resin was calculated as 29.67 mg Au3+/g. On the other hand, the optimum pH was 2 and Au3+ adsorption capacity was 17.54 mg Au3+/g with UF resin.Moreover the recovery and separation of Au3+ ions from Cu2+ and Zn2+ were examined by column method. In the column studies with TF, the adsorption capacities were found as 20.9 mg Au3+/g, 0.30 mg Cu2+/g and 0.002 mg Zn2+/g. On the other hand, the adsorption capacity with UF were 4.35 mg Au3+/g, 0.121 mg Cu2+ and 0.002 mg Zn2+/g. It was seen that Au3+ ions could be separated and recovered from Cu2+ and Zn2+ ions when TF resin was used. In addition the reusages of the resin were examined and it was seen that the resins were reusable.Keywords: Thiourea-formaldehyde, Urea-formaldehyde, Chelating resin, Gold(III) ions, Adsorption, Recovery

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Bu çalışmada, tiyoüre-formaldehit (TF) ve üre-formaldehit (UF) reçineleri sentezlenmiş ve bu reçineler ile bakır ve çinko iyonlarını içeren çözeltilerden gümüşün kazanılması çalışılmıştır.Kesikli sistemde TF ile yapılan çalışmalarda; Ag+ adsorpsiyonu için en uygun pH değerinin 3 olduğu, Ag+ adsorpsiyon kapasitesinin bu reçine için 58,14 mg Ag+/g olduğu bulunmuştur. UF reçinesi için yapılan çalışmalarda; Ag+ adsorpsiyonu için en uygun pH değerinin 2, Ag+ adsorpsiyon kapasitesinin bu reçine için 47,39 mg Ag+/g olduğu bulunmuştur.Ayrıca kolon çalışmalarında Cu2+ve Zn2+ iyonlarından Ag+ iyonunun ayrılabilirliği ve kazanılması incelenmiştir. TF reçinesi ile yapılan, kolon çalışmalarında adsorpsiyon kapasiteleri Ag+ için 36,2 mg/g, Cu2+için 0,8 mg/g ve Zn2+ için 0,07 mg/g olarak bulunmuştur. Diğer taraftan UF reçinesi ile adsorpsiyon kapasiteleri Ag+ için 33,6 mg/g, Cu2+ için 0,121 mg/g ve Zn2+ için 0,002 mg/g olarak hesaplanmıştır. TF ve UF reçinelerinin Cu2+ve Zn2+ iyonlarının yanında Ag+ iyonuna ilgisinin daha yüksek olduğu bulunmuştur. Yapılan kolon çalışmalarında da Ag+ iyonunun Cu2+ ve Zn2+ iyonlarının yanında TF reçinesi ile daha verimli olarak zenginleştirilerek ayrılabileceği gözlenmiştir. Ayrıca reçinenin tekrar kullanılabilirliği incelenmiş ve tekrar kullanılabilir olduğu anlaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Tiyoüre-formaldehit reçinesi, Üre-formaldehit reçinesi, Şelat oluşturucu reçine, Gümüş(I) iyonları, Adsorpsiyon, Geri kazanım. In the present work, thiourea-formaldehyde and urea-formaldehyde chelating resins were synthesized and they were used in the recovery of Ag+ ions in the aqueous solution containing Cu2+ and Zn2+ ions.In the batch method studies with TF resin, the optimum pH of the initial solution for Ag+ adsorption was determined as pH=3 and Ag+ adsorption capacity of the resin was calculated as 58.14 mg Ag+/g. On the other hand, the optimum pH was 2 and Ag+ adsorption capacity was 47.39 mg Ag+/g with UF resin.Moreover the recovery and separation of Ag+ ions from Cu2+ and Zn2+ were examined by column method. In the column studies with TF, the adsorption capacities were found as 36.2 mg Ag+/g, 0.8 mg Cu2+/g and 0.07 mg Zn2+/g. On the other hand, the adsorption capacity with UF were 33.6 mg Ag+/g, 0.121 mg Cu2+ and 0.002 mg Zn2+/g. It was seen that Ag+ ions could be separated and recovered. More effectively from Cu2+and Zn2+ ions when TF resins were used. In addition, the reusage of the resin was examined and it was seen that the resins were reusable.Keywords: Thiourea-formaldehyde, Urea-formaldehyde, Chelating resin, Silver(I) ions, Adsorption, Recovery