Search

Türkiye’de Yükseköğretim Kurumları Sınavına (YKS) giren öğrenci sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Bu sınav öğrenciler üzerinde stres ve kaygı gibi pek çok psikolojik soruna yol açabilmektedir. Bu araştırmanın amacı, farklı türden ortaöğretim kurumlarının son sınıflarında öğrenim görmekte olan öğrencilerin Yükseköğretim Kurumları Sınavına ilişkin kullandıkları metaforları belirlemek ve analiz etmektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, İstanbul İli Silivri ve Büyükçekmece İlçelerinde devlet okullarında öğrenim gören 505 lise son sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Çalışma grubu maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmada toplanılan veriler yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde tümevarımcı analiz yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda öğrencilerin oluşturduğu metaforlar, benzerlik ve farklılıklarına göre araştırmacılar tarafından alt tema ve temalar altında toplanmışlardır. Metaforların toplandığı alt temalar “olumsuz çağrışım”, “belirsizlik”, “yarış/mücadele”, “gelecek/umut” alt temaları ve “endişe/kaygı” ile “beklenti” temalarıdır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre öğrenciler üniversite sınavını en çok “kabusa” ve “ölüme” benzetmişlerdir. Öğrenciler genel olarak üniversite sınavını ölüm kalım meselesi olarak değerlendirmektedir. Çalışmanın son bölümünde ise ortaya çıkan metaforlardan hareketle okul rehberlik servisleri ile ilgili kurumların yapacağı çalışmaların önemine vurgu yapılmıştır

Uncertainty, competition, and changes in needs arising from developments in the fields of globalization, science, and technology affect not only for-profit organizations but also schools providing education services. Since schools are expected to be effective in this challenging situation, agile leadership characteristics are searched on school managers. The purpose of the study was to see if school administrators' agile leadership attributes predicted school effectiveness, and it was conducted using the relational survey model. Data is collected by 605 public school teachers in Istanbul from 2020 to 2021 with School Effectiveness Index and Marmara Agile Leadership Scale. While the prominent findings do not create a significant difference in agile leadership perceptions according to teachers' gender, education level, seniority, and age, they create a significant difference according to school levels. While school effectiveness perceived by teachers does not show great differences based on their gender or amount of education. It has been determined that there are considerable differences according to the school levels, ages, and seniority of the teachers. Finally, it was found that school administrators' agile leadership characteristics predicted school effectiveness in a positive and significant way.

Türkiye’de ortaöğretim kurumlarında sınıf geçme ile ilgili esaslar Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği ile düzenlenmektedir. Anadolu Liselerinde öğrenim gören öğrenciler, Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği gereği 50 not ortalamasına ulaşmaları durumunda zayıf ders sayılarına bakılmaksızın bir üst sınıfa geçebilmektedirler. Araştırmada, örnek durumlar oluşturularak olası notlar belirlenmiş ve öğrencilerin nasıl sınıf geçtikleri tespit edilmiştir. Buna göre öğrenciler, lise öğrenimleri boyunca Matematik, Fizik, Kimya, Tarih, Coğrafya gibi derslerden hiç başarılı olmasalar bile mezun olabilmektedirler. Oysaki ortaöğretim kurumlarının amaçları arasında ortak bir genel kültür kazandırmak, teknolojiden faydalanarak nitelikli eğitim vermek, yabancı dil öğretmek vb. sayılmaktadır. Zayıf ders sayısına bakılmaksızın ortalama ile öğrencilerin sınıf geçmesinin sayılan hedefleri yakalamayı güçleştirdiği düşünülmektedir. Söz konusu durumun lise mezunu sayısını artırdığı, ancak mezunların niteliğini aşağıya çektiği düşünüldüğünden bu makalede Anadolu Liselerinde çalışan öğretmenlerin görüşleri de alınarak Anadolu Liselerinde sınıf geçme sistemi üzerinde önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmada velilerin etik yargıları ve okul iklimi algıları cinsiyet, yaş, mezuniyet durumu, medeni durum gibi çeşitli değişkenler dikkate alınarak incelenmiş olup, velilerin etik yargıları ile okul iklimi algısı arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışma, nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini, 2019-2020 eğitim öğretim yılında İstanbul Zeytinburnu İlçesi’nde devlet okullarında öğrencisi bulunan 524 veli oluşturmaktadır. Veriler “Etik Durum Ölçeği” ile “Velilerin Okul İklimi Algısı Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler, t testi, ANOVA ve korelasyon analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Bulgulara göre kadın, 49 yaş ve altında olan, anne, evli ve lise mezunu velilerin etik-idealizm yargıları, erkek, 50 yaş ve üzeri, baba, bekâr ve ortaokul mezunu velilerin etik-idealizm yargılarından daha yüksektir. Kadın, evli, anne, ortaokul ve lise mezunu olan velilerin okul iklimi algılarının, erkek, bekâr, baba ve üniversite mezun olan velilerin okul iklimi algılarından daha olumludur. Velilerin etik yargıları ile okul iklimi algıları arasında düşük düzeyde ve pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Velilerin etik yargılarını ve okul iklimi algılarını belirleyen araştırmalar yaparak bu doğrultuda hedefler belirlenmesi ve gelişmelerin takip edilmesi gerekmektedir.

Literatürde, örgütsel çeviklik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkiyi ele alan çalışmalar olsa da örgütsel bağlılığın bu iki değişken arasındaki ilişkide aracı rolünün olup olmadığı konusunda yeterli kanıt bulunmamaktadır. Literatürdeki bu boşluktan hareketle bu çalışmada, örgütsel çeviklik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide örgütsel bağlılığın aracılık rolünü incelenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaçla araştırma ilişkisel tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini kolay ulaşılır örnekleme yöntemiyle İstanbul Büyükşehir Belediyesi, Erzurum Büyükşehir Belediyesi ve Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nde çalışmakta olan 428 personel oluşturmuştur. Ancak ölçek formlarının eksik veya hatalı olmasından dolayı 387 personelin verileri analize dahil edilmiştir. Veriler korelasyon ve aracılık analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda örgütsel çeviklik ile örgütsel bağlılık arasında orta düzeyde ve pozitif yönlü bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca örgütsel çeviklik ile işten ayrılma niyeti arasında orta düzeyde ve negatif yönlü bir ilişki olduğu, örgütsel bağlılık ile işten ayrılma niyeti arasında ise orta düzeyde negatif yönlü bir ilişki olduğu ortaya konmuştur. Son olarak, örgütsel çeviklik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide örgütsel bağlılığın tam aracılık rolüne sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Sorumlu Yazar: Nermin Betül Tanman, Ankara Üniversitesi, İstanbul TÖMER / Turkey, E-mail: betultanman@gmail.com ORCID: 0000-0003-3179-8847 Doç. Dr.: İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İstanbul, Turkey, E-mail: mustafa.ozgenel@izu.edu.tr ORCID: 0000-0002-7276-4865 *Bu çalışma, Nermin Betül Tanman’ın, Doç. Dr. Mustafa Özgenel danışmanlığında yürütülen yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Günümüzde hayatımızın birçok alanında yüz yüze ve online eğitim kavramları giderek önem kazanan kavramlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu kapsamda bu çalışmanın amacı, yüz yüze ve online eğitim gören yabancıların Türkçe öğrenme düzeylerini etkileyen faktörleri incelemektir. Çalışma, ilişkisel tarama modeline göre tasarlanmış ve çalışamaya Ankara Üniversitesi TÖMER’de yüz yüze ve online Türkçe öğrenim gören 360 yabancı öğrenici katılmıştır. Yabancı öğrencilerin Türkçe öğrenme başarılarını ölçmek için Ankara Üniversite’si TÖMER’in İstanbul, Kadıköy şubesinde 2019 ve 2020 yıllarında Türkçe öğrenmekte olan öğrencilerin performans çizelgeleri, sertifika sınav puanları ve devam durumları değerlendirilmiştir. Toplanan veriler t testi, korelasyon ve regresyon analiz teknikleri yardımıyla çözümlenmiştir. Bulgulara göre yüz yüze eğitim alan yabancı öğrencilerin Türkçe öğrenme düzeylerini/ başarılarını sırasıyla en fazla derse devam durumlarının, dil gelişim hızlarının, ev ödevi yapma sıklıklarının ve derse katılımlarının olumlu yönde ve önemli ölçüde etki ettiği, online eğitim alan yabancı öğrencilerin ise Türkçe öğrenme düzeylerini/ başarılarını sırasıyla en fazla dil gelişim hızlarının, derse devam durumlarının ve derse katılım sıklıklarının olumlu yönde ve önemli ölçüde etki ettiği görülmüştür. Today, in many areas of our lives, the concepts of face-to-face and online education are becoming increasingly important concepts. In this context, the aim of this study is to examine the factors affecting the Turkish learning levels of foreigners who receive face-to-face and online education. The study was designed according to the relational scanning model and 360 learners studying Turkish face to face and online at Ankara University TÖMER participated in the study. In this context, to measure the success of foreign students in learning Turkish, the performance charts, certificate exam scores and attendance status of the students who were learning Turkish in the Istanbul, Kadıköy branch of Ankara University TÖMER in 2019 and 2020 were evaluated. The collected data were analyzed with the help of t test, correlation and regression analysis techniques. According to the findings, the Turkish language learning levels/success of the foreign students receiving face-to-face education were found to have a positive and significant effect on their attendance, language development rate, homework frequency and class participation, respectively. it was seen that the rate of language development, attendance to class and frequency of class participation had a positive and significant effect, respectively.

Bu çalışmada Koronavirüs’ün öğretmenler üzerinde oluşturduğu korku ve bu korkunun örgütsel bağlılık ile arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla İstanbul ili içerisinde devlet okullarının farklı kademelerinde görev yapmakta olan 403 öğretmenden online anket yoluyla veriler toplanmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak; Balay (2000) tarafından geliştirilen 27 maddeden oluşan Örgütsel Bağlılık Ölçeği, Ahorsu ve ark. (2020) tarafından geliştirilen Türkçe uyarlaması Bakioğlu ve ark tarafından yapılan 7 maddelik Koronavirüs Korkusu Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada öğretmenlerin COVID-19 korkuları arttıkça, örgütsel/okula bağlılıkları ve örgütsel bağlılık uyum düzeyleri azalmakta olduğu görülmüştür. Ayrıca çalışmaya katılan öğretmenlerin COVID-19 korkuları cinsiyetlerine göre anlamlı farklılık göstermediği raporlanmıştır. Öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları ile uyum ve özdeşleşme düzeylerine bakıldığında eğitim durumlarına göre anlamlı farklılık göstermezken; lisans mezunu olan öğretmenlerin örgütsel bağlılık içselleştirme düzeyleri, lisansüstü mezun olan öğretmenlere göre daha yüksek olduğu görülmüştür. Aynı şekilde lisans mezunu olan öğretmenlerin, lisansüstü mezunu öğretmenlere göre COVID-19’dan daha fazla korku duyduğu, öğretmenlerin kıdem yılı arttıkça da COVID-19 korkusunun arttığı belirlenmiştir. Sonuç olarak çalışmamızdan elde edilen bulgulara bakıldığında Covid-19 korkusu öğretmenlerin örgütsel bağlılığını olumsuz etkilediği görülmüştür.

Bu çalışma, Mehmet Mete’nin Doç. Dr. Mustafa Özgenel’in danışmanlığında yürütülen yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Ayrıca bu çalışmanın bir bölümü İZU Sosyal Bilimler Lisansüstü Öğrenci Kongresinde sözlü bildiri olarak sunuluştur. Bu araştırmanın amacı uluslararası yükseköğretim öğrencilerinin Türkiye’yi tercih nedenlerini incelemektir. Çalışma, nitel araştırma yöntemine ve durum desenine göre yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu amaçlı örneklem yöntemlerinden maksimum çeşitlilik yöntemine göre belirlenmiş ve çalışma grubuna Türkiye’deki 2019-2020 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde devlet ve vakıf üniversitelerinde öğrenim gören 25 uluslararası öğrenci katılmıştır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış mülakat tekniği kullanılarak birebir görüşmelerle, kayıt özelliği olan görüntülü aramalarla ve telefon görüşmeleri ile toplanmıştır. Veriler içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Bulgulara göre uluslararası öğrencilerin nitelikli eğitim almak, dini inanç, kültürel yakınlık, burs imkanları ve duygusal yakınlık hissettikleri için Türkiye’yi tercih ettikleri sonucuna ulaşılmıştır. Uluslararası öğrencilerin Türkiye’de bulunmaktan, üniversitelerin eğitimlerinden ve akademik anlamda öğretim üyelerinden/görevlilerinden memnun oldukları ve öğrencilerin tamamına yakını Türkiye’de eğitim almayı başkalarına tavsiye edebileceklerini belirtmişlerdir. Uluslararası öğrencilerin dil öğrenme zorlukları, ekonomik sorunlar, önyargılı tutum, ırkçı tepkiler, kültürel uyum, özel bilgilerin sorgulanması ve bürokratik sorunlarla karşılaştıkları, öğrencilerin Türkiye dışında alternatif olarak Avrupa ülkelerinde eğitim almak istedikleri tespit edilmiştir. The aim of this study was to investigate the causes of international higher education students prefer Turkey. The study is designed in a case study pattern in qualitative research techniques or methods to serve the purpose of the research. The study group of this research occurs 25 international students, studying in private and government universities in Turkey in the 2019-2020 academic year spring term. The study group is selected as to maximum diversity method from purposeful sampling methods. The research data are collected through one-to-one calls, video calls with recording capability, and phone calls, using a semi-structured interview technique. Data are analyzed by the content analysis method. The findings of the research have tried to be determined the international students’ preference reasons for universities in Turkey, expectations, and satisfaction. According to the findings, ıt is observed that international students choose Turkey because of the quality of education, religious life, cultural affinity, scholarship opportunities, and emotional closeness. International students indicated that they are satisfied with being in Turkey, their university education, and lecturers in the academic sense, and almost all the students have said they would recommend it to others to study in Turkey. It has been observed that international students encounter language learning difficulties, economic problems, biased attitudes, racist reactions, cultural adaptation, questioning of private information, and bureaucratic problems. It has been identified that students want to receive education in European countries outside of Turkey as an alternative.

In this study, it is aimed to compare the ethical, transformational, paternalistic, spiritual, and instructional leadership styles of school principals. For this purpose, the research has been carried out according to the survey model. 586 teachers from Istanbul province participated in the study. A high level of a positive correlation has been found between the leadership styles of school administrators perceived by the teachers. Teachers most perceived ethical leadership style and least perceived paternalist leadership style of school administrators. While teachers' perceptions of instructional, transformational, ethical, and spiritual leadership styles differ significantly according to their gender; It does not differ significantly according to their educational status. It has been determined that the instructional, transformational, ethical, paternalist, and spiritual leadership styles of school administrators differ significantly according to the type, grade, and age variables. The instructional, transformational, paternalist and spiritual leadership styles of school principals do not differ significantly according to the seniority variable; however, it has been determined that the ethical leadership style of school administrators differed significantly according to the seniority variable. It has been determined that instructional, transformational, ethical, paternalist, and spiritual leadership styles of school administrators differ significantly; according to the type of schools, grade, and age variables. Bu araştırmada okul müdürlerinin etik, dönüşümcü, babacan/paternalist, ruhsal/spiritüel ve öğretimsel liderlik stillerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda araştırma betimsel tarama desenine göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya İstanbul ilinden 586 öğretmen katılmıştır. Okul müdürlerinin öğretmenler tarafından algılanan liderlik stilleri arasında pozitif yönde yüksek düzeyde anlamlı ilişki tespit edilirken; öğretmenler okul müdürlerinin en fazla etik liderlik stilini en az ise paternalist liderlik stilini sergilediğini düşünmektedir. Öğretmenlerin öğretimsel, dönüşümcü, etik ve ruhsal liderlik stilleri algıları cinsiyetlerine göre anlam farklılık gösterirken; eğitim durumlarına göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Öğretmenlerin görev yaptıkları okul/kurum türüne/kademesine ve yaşlarına göre okul müdürlerinin öğretimsel, dönüşümcü, etik, paternalist ve ruhsal liderlik stilleri anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Okul müdürlerinin öğretimsel, dönüşümcü, paternalist ve ruhsal liderlik stilleri öğretmenlerin kıdemlerine göre anlamlı farklılık göstermediği; ancak okul müdürlerinin etik liderlik stili öğretmenlerin kıdemlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, okul müdürlerinin kullandıkları çatışma çözme stratejileri ile öğretmenlerin motivasyonları ve örgütsel bağlılıkları arasında bir ilişki olup olmadığının ortaya çıkarılmasıdır. Araştırma, nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama desenine göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu 2021-2022 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Silivri ve Çatalca ilçelerinde çalışan 344 öğretmenden oluşmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen veriler korelasyon ve regresyon analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Bulgular incelendiğinde okul müdürlerinin kullandıkları “hükmetme” çatışma çözme stratejisi ile öğretmenlerin hem “motivasyonları” hem de “örgütsel bağlılıkları” arasında negatif yönlü bir ilişki tespit edilmiştir. Bu sebeple ortaya çıkan çatışmalarda okul müdürlerinin “hükmetme stratejisini” kullanmaktan kaçınmaları tavsiye edilmiştir. Öğretmen motivasyonunun en önemli yordayıcısının “ödün verme” stratejisi; öğretmenlerin örgütsel bağlılığının en önemli yordayıcılarının ise “tümleştirme” ve “ödün verme” stratejileri olduğu tespit edilmiştir. Elde edilen bulgulardan yola çıkılarak araştırmanın son bölümünde eğitim örgütlerinde ortaya çıkan çatışma durumlarında okul müdürlerinin hangi çatışma çözme stratejilerini kullanmalarının öğretmenlerin motivasyonları ve örgütsel bağlılıkları açısından daha uygun olacağı konusunda önerilerde bulunulmuştur., The aim of this study is to find out whether there is a relationship between the "conflict resolution strategies" used by school principals and the "motivation" and "organizational commitment" of teachers. The research was carried out according to the quantitative research method and relational survey design. The study group of the research consisted of 344 teachers working in Silivri and Çatalca districts of Istanbul in the 2021-2022 academic year. The data obtained as a result of the research were analyzed by performing correlation and regression analyzes. When the findings were examined, a negative relationship was found between the "dominating” conflict resolution strategy used by school principals and both the "motivation" and "organizational commitment" of teachers. For this reason, it is recommended that school principals avoid using the “dominating strategy” in the conflicts that arise. It has been determined that the most important predictor of teachers motivation is the strategy of "obliging"; the most important predictors of teachers’ organizational commitment are “integrating” and “obliging” strategies. In the last part of the research, suggestions were made about which conflict resolution strategies would be more appropriate for school principals to use in conflict situations arising in educational organizations in terms of teachers' motivation and organizational commitment.

Bu araştırma, okul müdürlerinin yıkıcı liderlik davranışlarının öğretmenlerin örgütsel stresine etkisi olup olmadığını ortaya koymayı amaçlayan bir çalışmadır. Bu amaçla araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2019-2020 eğitim öğretim yılında İstanbul ilinin Tuzla ilçesinde bulunan devlet okullarında çalışan 4235 öğretmen oluşturmaktadır. Örneklem grubunu ise Tuzla ilçesinde bulunan ilkokul, ortaokul ve liselerde çalışan öğretmenler arasından küme örnekleme yöntemi ile seçilmiş 450 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda ortaokul ve lisedeki öğretmenler okul müdürlerini, ilkokul öğretmenlerine göre daha fazla yıkıcı lider olarak algılamıştır. Öğretmenlerin cinsiyetine, eğitim düzeyine ve kıdemine göre yıkıcı liderlik algıları anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Lise öğretmenlerinin örgütsel stres algılarının ilkokul öğretmenlerine göre daha yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Yıkıcı liderlik ve örgütsel stres arasında orta düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca yıkıcı liderlik davranışları örgütsel stresi %17 oranında yordamaktadır. This study aims to reveal whether the destructive leadership behaviors of school principals affect teachers' organizational stress. For this purpose, relational survey model, one of the quantitative research methods, was used. The universe of the research is 4235 teachers working in public schools in Tuzla district of Istanbul province in 2019-2020 academic year. The sample group consists of 450 teachers selected among teachers working in elementary, secondary and high schools in Tuzla district by cluster sampling method. As a result of the research, teachers in secondary and high school perceived school principals as more destructive leaders than primary school teachers. Destructive leadership perceptions did not differ significantly according to the gender, education level and seniority of the teachers. It has been determined that high school teachers' perception of organizational stress is higher than primary school teachers. A moderately positive correlation was found between destructive leadership and organizational stress. In addition, destructive leadership behaviors predict organizational stress by 17%.

Bu çalışma, öğretmen yakınlık davranışlarının lise ve ortaokul öğrencilerinin okula bağlılık düzeylerine etkisini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Araştırma, nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama modeline uygun olarak tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini, Beykoz ilçesinde kamu ortaokul ve liselerinde öğrenim gören öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi ise 615 ortaokul ve 458 lise öğrencisi olmak üzere toplam 1073 öğrenciden oluşmaktadır. Bu çalışmada ortaokul ve lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları ile öğrencilerin okula bağlılıkları arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Ortaokul ve lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını anlamlı bir şekilde yordamaktadır. Ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %32’sini açıklamaktadır. Lise öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarındaki toplam varyansın yaklaşık %18’ini açıklamaktadır. Araştırma sonucuna göre ortaokul öğrencilerinin algıladıkları öğretmen yakınlık davranışları, öğrencilerin okula bağlılıklarını lise öğrencilerine göre daha yüksek etkilemektedir. This study aims to compare the effects of teacher immediacy behavior on high school and secondary school students' level of school engagement. The research has been designed in accordance with quantitative research method and relational survey model. The population of the research was composed of students studying in public secondary schools and high schools in Beykoz district. The sample of the study, on the other hand, consists of a total of 1073 students, including 615 middle school and 458 high school students. In this study, a moderate and positive significant relationship was found between the teacher immediacy behaviors perceived by secondary and high school students and their school engagement. The teacher immediacy behaviors perceived by secondary school and high school students significantly predicted students' school engagement. Teacher immediacy behaviors perceived by secondary school students explain approximately 32% of the total variance in students' school engagement. Teacher immediacy behaviors perceived by high school students explain approximately 18% of the total variance in students' school engagement. According to the results of the study, teacher immediacy behaviors perceived by secondary school students affect students' school engagement more than high school students.

The purpose of this research is to test the theoretical model developed for the mediator role of perceived organizational support in the relationship between organizational identity and organizational stress. The research is conducted with 320 teachers who work in preschools, primary schools, elementary schools, and high schools. The data were collected using organizational stress scale, perceived organizational support scale, organizational identity scale, and personal information form. The direct and indirect relationships between perceived organizational support, organizational stress, and level of organizational identity were analysed using the Structural Equation Model. The proposed structural model was verified by the analyses. It is observed that the relationships between all variables in the research have significant values and their goodness of fit indices were within the acceptable level. The results of the analyses showed that, organizational identity significantly predicts organizational stress and perceived organizational support. It was also found that the impact of organizational identity on organizational stress was fully mediated by perceived organizational support. According to these results, organizational support plays a mediating role in the relationship between organizational identity and organizational stress.

Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin politik becerileri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın örneklemini 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili devlet okullarında görev yapan 440 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma modeli olarak ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler Özdemir ve Gören (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan ‘‘Politik Beceri Envanteri’’ ve Çekici (2009) tarafından Türkçeye uyarlanan ‘‘Sosyal Problem Çözme Envanteri’’ yardımıyla toplanmıştır. Veriler bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelâsyon ve regresyon analizleri ile çözümlenmiştir. Bulgulara göre öğretmenlerin politik becerilerinin cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık bulunurken, problem çözme becerilerinde cinsiyete göre anlamlı farklılık bulunamamıştır. Aynı zamanda öğretmenlerin politik becerilerinin ve problem çözme becerilerin eğitim düzeyi, kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre anlamlı farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Araştırma sonucuna göre öğretmenlerin politik becerileri ile problem çözme becerileri arasında düşük düzeyde ilişki olduğu saptanmıştır. Ayrıca politik becerilerin problem çözme becerilerini anlamlı şekilde yordadığı tespit edilmiştir.

This study aims to determine whether administrators’ spiritual leadership style predicts school culture according to the perceptions of teachers working at different school levels. The study was carried out according to the correlation survey model used in quantitative research methods. The population of the study consists of 3657 teachers working in primary, secondary, and high schools in the Kartal district of Istanbul in the 2018-2019 academic year. The sample of the study was selected using a simple random sampling method; It consists of a total of 446 teachers working in primary, middle school, and high school levels. The Managerial Spiritual Leadership Perception Scale that was developed by Akıncı and Ekşi (2017) and The School Culture Scale that was developed by Terzi (2005) were used to collect the data. Data were analyzed by t-test, ANOVA, correlation, and regression analysis. The findings of the study showed that there was a moderate and positive relationship between school culture and the spiritual leadership styles of administrators according to teachers’ perceptions. In addition, it was concluded that the spiritual leadership styles of school administrators were a predictor of school culture according to the teachers’ perceptions. While significant differences were found between gender and school-level variables in the support culture sub-dimension of the school culture, age and school-level variables in the success culture sub-dimension, age, occupational seniority, and school-level variables in the bureaucratic culture sub-dimension, age and school-level variables in the task culture sub-dimension, there was no difference between the sub-dimension of school culture and educational status. While there was a significant difference in the level of spiritual leadership perceived by teachers according to the school level variable, there was no significant difference according to the variables of gender, educational level, age, and professional seniority.According to the results of the research, some suggestions were developed., Bu çalışma, farklı okul kademelerinde görev yapan öğretmen algılarına göre yöneticilerin ruhsal liderlik stilinin okul kültürünü yordayıp yordamadığını belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, nicel araştırma yöntemi ve ilişkisel tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma evrenini, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Kartal ilçesinde bulunan ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan 3657 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise basit seçkisiz örnekleme yöntemine göre ulaşılan; ilkokul, ortaokul ve lise kademelerinde görev yapan toplam 446 öğretmenden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında Akıncı ve Ekşi (2017) tarafından geliştirilen “Yönetici Ruhsal Liderlik Algı Ölçeği” ile Terzi (2005) tarafından geliştirilen “Okul Kültürü Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler t-testi, ANOVA, korelâsyon ve regresyon analizleri yapılarak çözümlenmiştir. Araştırma bulguları, öğretmenlerin algılarına göre okul yöneticilerinin ruhsal liderlik stili ile okul kültürü arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunduğunu göstermiştir. Ayrıca, öğretmenlerin algılarına göre okul yöneticilerinin ruhsal liderlik stillerinin okul kültürünün bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenler tarafından algılanan yönetici ruhsal liderlik stilinde okul kademesi değişkenine göre anlamlı bir farklılık görülürken cinsiyet, eğitim durumu, yaş ve mesleki kıdem değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık görülmemektedir. Okul kültürünün destek kültürü alt boyutunda cinsiyet ve okul kademesi değişkenlerine, başarı kültürü alt boyutunda yaş ve okul kademesi değişkenlerine, bürokratik kültür alt boyutunda yaş, mesleki kıdem ve okul kademesi değişkenlerine, görev kültürü alt boyutunda ise yaş ve okul kademesi değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar görülürken; okul kültürünün alt boyutları ile öğrenim durumu değişkeni arasında anlamlı bir farklılık görülmemektedir. Araştırma sonuçlarına göre bazı öneriler geliştirilmiştir.

Bu çalışma, Büşra Nur Bozkurt’un Dr. Öğr. Üyesi Mustafa Özgenel danışmanlığında yürütülen yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Çalışmanın bir bölümü, 2. Uluslararası Eğitimde Yeni Arayışlar Kongresi’nde (2019) sözlü bildiri olarak sunulmuştur. Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin politik becerilerinin okul mutluluğunu yordayıp yordamadığının belirlenmesidir. Bu bağlamda araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ili Ümraniye ve Üsküdar ilçesi devlet okullarında görev yapmakta olan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi tabakalı örneklem metoduyla seçilmiştir ve her okul kademesinden toplam 440 öğretmen üzerinde bir anket uygulanmıştır. Verilerin toplanmasında ‘‘Politik Beceri Ölçeği’’ ve ‘‘Okul Mutluluğu Ölçeği’’ kullanılmıştır. Verilerin analizi için ilk önce normallik testi yapılarak verilerin normal dağılım gösterdiğine karar verilmiş, daha sonra parametrik testlerin uygulanmasına geçilmiştir. Öğretmenlerin politik becerileri ve algıladıkları okul mutluluğunun cinsiyet ve eğitim düzeyi değişkenlerine göre analizi için t-testi, kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre analizi için ise tek yönlü varyans (ANOVA) analizi uygulanmıştır. İki değişken arasındaki korelasyonun belirlenmesi için Pearson Korelasyon; politik becerilerin okul mutluluğunu yordayıp yordamadığına yönelik olarak ise basit regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda öğretmenlerin politik becerilerinin ve okul mutluluk düzeylerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bulgulara göre politik beceriler değişkeninde cinsiyete göre anlamlı farklılık bulunurken diğer değişkenlere göre anlamlı farklılık bulunamamıştır. Okul mutluluğu değişkeninde ise okul kademesi ve eğitim düzeyi değişkenlerinde anlamlı farklılık gözlenirken cinsiyet ve kıdem değişkenlerinde anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Aynı zamanda öğretmenlerin politik becerileri ile okul mutluluğu arasında anlamlı bir ilişkinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bulgulara göre öğretmenlerin politik becerileri, okul mutluluğunu anlamlı bir şekilde yordamaktadır. The purpose of this research is to determine whether the political skills of teachers predict school happiness. In this context, the relational survey model was used in the research. The population of the research consists of teachers working at public schools in Ümraniye and Üsküdar in Istanbul province and its districts. The sample of the research was selected through the stratified sampling method and a questionnaire was applied to 440 teachers from every school level. In the collection of the data, "Political Skill Scale" adapted into Turkish by Özdemir and Gören (2015) and "School Happiness Scale" developed by Sezer and Can (2019) were used. Firstly, the normality test was performed, it was decided that the data showed normal distribution and then the parametric tests were applied for the analysis of the data. T-test was performed for the analysis of the teachers' political skills and perceived school happiness according to variables of gender and educational level, and one-way variance (ANOVA) analysis was performed for the analysis according to the variables of seniority and school level. Pearson Correlation was used to determine the correlation between the two variables; Simple Regression analysis was used to identify whether the political skills predicted the sub-dimensions of school happiness. As a result of the analysis, a significant difference was found in the variable of the political skills according to gender, but no significant difference was found according to the other variables. While a significant difference was observed in the variable of school happiness according to the school level and educational level variables, no significant difference was determined in the variables of gender and seniority. In addition, it was concluded that there was a significant relationship between teachers' political skills and school happiness. According to the findings, it was detected that teachers' political skills predicted school happiness (r2=10; p

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin algılarına göre okul müdürlerinin paternalist liderlik davranışlarının okul kültürünü ne düzeyde etkilediğini saptamaktır. Araştırmanın örneklemini, 2018-2019 eğitim öğretim yılında İstanbul ili Beylikdüzü ilçesine bağlı farklı okul kademelerinde görev yapan 420 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada, Dağlı ve Ağalday (2017) tarafından geliştirilen “Okul Müdürlerinin Paternalist Liderlik Davranışları Ölçeği" ile Terzi (2005) tarafından geliştirilen “Okul Kültürü Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelasyon ve basit regresyon analizleri ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda okul müdürlerinin öğretmenler tarafından algılanan paternalist liderlik davranışlarının “orta düzeyde” olduğu belirlenmiştir. Erkek öğretmenler okul müdürlerini kadın öğretmenlere göre daha fazla babacan lider olarak görmektedir. Okul müdürlerinin paternalist liderlik davranışları ile bürokratik okul kültürü arasında pozitif yönde ve düşük düzeyde ilişki olduğu; diğer okul kültürü türleri ile babacan liderlik davranışları arasında ise anlamlı bir ilişki olmadığı ortaya çıkmıştır. Başka bir ifadeyle okul müdürlerinin paternalist liderlik davranışları bürokratik okul kültürünü olumlu yönde ve düşük düzeyde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır. The purpose of this study is to determine to what extent the school principals' paternalist leadership behavior affects the school culture according to the perceptions of teachers working in schools. The sample of the study consists of 420 teachers working in different types of schools in Beylikdüzü district of Istanbul province in 2018-2019 academic year. Relational survey model was used in the research. In the research, "Paternalist Leadership Behaviors Scale of School Principals" developed by Dağlı and Ağalday (2017) and "School Culture Scale" developed by Terzi (2005) were used. The data were analyzed by t-test, one-way variance analysis (ANOVA), correlation and simple regression analysis. As a result of the research, it has been determined that the paternalist leadership behaviors perceived by the teachers are “moderate”. Male teachers see school principals as more fatherly leaders than female teachers. There is a positive and low-level relationship between the paternalist leadership behaviors of school principals and bureaucratic school culture; however, there was no significant relationship between other school culture types and paternalistic leadership behaviors. In other words, it has been concluded that school principals predict paternalist leadership behaviors positively and at a low level.

Bu araştırmanın amacı, eğitim bilimleri anabilim dalı, temel eğitim ana bilim dalı ve eğitim yönetimi bilim dallarında “öğretmenlerin mesleki mutlukları, iş mutlulukları, iş yeri mutlulukları, okul mutlulukları ve örgütsel mutlulukları” konulu lisansüstü tezlerin analizini yapmak ve söz konusu tezleri metodolojik açıdan incelemektir. Araştırma, bir sistematik derleme çalışmasıdır. Bu kapsamda, Yükseköğretim Kurumu Ulusal Tez Merkezinde yer alan ve 2000-2021 yılları arasındaki tezler incelenmiştir. Tezler, anahtar kelimelere, yıllara, yapıldıkları üniversitelere, danışman unvanlarına, ana/bilim dallarına, yöntemlerine, örnekleme yöntemlerine, örneklem gruplarına, örneklem büyüklüklerine, veri toplama araçlarına göre analiz edilmiştir. Türkiye’de eğitim alanında son 20 yılda yapılan ve öğretmenlerin mesleki mutluluk, iş mutluluğu, iş yeri mutluluğu, okul mutluluğu, örgütsel mutluluğunu inceleyen 31 lisansüstü tez, araştırmanın kapsamını oluşturmuştur. Söz konusu kavramları konu alan tezlerin 2018 yılından sonra artış gösterdiği, daha çok yüksek lisans seviyesinde tezler yapıldığı, erkek öğretmenler ile kadın öğretmenler arasında genellikle anlamlı bir farklılık olmadığı, tezlerinin çoğunun nicel yöntemlerden yararlanarak oluşturulduğu, ağırlıklı olarak 300-400 örneklem grubu ile yapıldığı ve bu örneklemin daha çok İstanbul’dan seçildiği tespit edilmiştir. Örgütsel mutluluk, mesleki mutluluk, iş mutluluğu, iş yeri mutluluğu, okul mutluluğu kavramlarını ele alan tezler birlikte değerlendirildiğinde, öğretmenlerin söz konusu alanlarda genel olarak “yüksek düzeyde” mutluluğa sahip oldukları görülmüş ve araştırmanın son bölümünde incelenen kavramların çeşitli değişkenlerle ilişkilerine yer verilerek önerilerde bulunulmuştur., The aim of this research is to analyze the postgraduate theses on "teachers' professional happiness, job happiness, workplace happiness, school happiness and organizational happiness" in the departments of educational sciences, basic education and educational administration and to examine these theses from a methodological point of view. The research is a systematic review study. In this context, theses in the National Thesis Center of the Higher Education Institution and between the years 2000-2021 were examined. Theses were analyzed according to keywords, years, universities, advisor titles, departments, methods, sampling methods, sample groups, sample sizes, and data collection tools. The scope of the search consists of 31 postgraduate theses, which have been conducted in the field of education in Turkey in the last 20 years and examine teachers' professional happiness, job happiness, workplace happiness, school happiness, and organizational happiness. The theses on the aforementioned concepts increased after 2018, they were mostly made at the master's level, there was generally no significant difference between male teachers and female teachers, most of the theses were created by using quantitve methods, they were predominantly made with a sample group of 300-400, and this was the case. It was determined that the sample was mostly selected from Istanbul. When the theses that dealing with the concepts of organizational happiness, professional happiness, job happiness, workplace happiness, school happiness are evaluated together, it has been seen that teachers generally have a "high level" of happiness in these areas, and in the last part of the research, suggestions have been made by giving place to the relations of the concepts examined with various variables.

Teachers’ sense of identity plays a central role in understanding their actions as individuals inside and outside the classroom. Therefore, it is important to determine teachers’ understanding of who they are. Thus, teachers’ opinions about their professional self-understanding in the study were aimed to be analysed. Although teacher training practices are gaining importance rapidly, it is seen that studies on how teachers evaluate themselves are not sufficiently included in the literature. For this purpose, the research was carried out using the qualitative research method and phenomenology pattern to consider teachers’ opinions about their professional self-understanding holistically. The research study group consists of 44 teachers working in primary, secondary, and high schools in the Pendik district of Istanbul. Research data were obtained from in-depth interviews with teachers through semi-structured interview forms. The findings obtained were grouped under five themes: “Image, Respect, Job Motivation, Perception of Duty, and Future Views”, considering the relevant literature. The study revealed that professional self-understanding is closely affected by emotions and teachers’ social status. Considering the relationship between social status, acceptance, and individual motivation, it is thought that the negative judgments in society about the teaching profession make individuals reluctant to choose this profession. For this reason, it can be evaluated that studies should be carried out to restore the eroded reputation of the profession in society and that this profession should be provided with much more attractive opportunities economically.

The aim of the research was to explore the effects of enriched workshop training given to pre-school students on students’ creative thinking skills. The research was conducted during the 2016-2017 and 2017-2018 academic year. The mixed research design was used in the study. On the quantitative stage of the research, a single-group pre-test-posttest experimental design was applied. In order to identify the effects of the enriched training provided at different workshops, students were administered Torrance Test of Creative Thinking (Figural Form) as a pre-test-post-test. The study group of the research was comprised of 129 students in total including 81 students in the first group and 48 students in the second group, all taking training at the “Curious Junior Education Center” supported by Istanbul Development Agency and implemented by Pendik District National Education Directorate. According to the findings obtained from the quantitative method, a variation was identified in the test averages for student creative thinking skills (fluency, originality, elaboration, abstractness of titles, resistance to premature closure) before and after the training. Post-test averages for students’ creative skills increased. Paired samples t test was performed to determine whether or not the variation- increase- was significant. According to the t test result, enriched workshop training affects students’ total creative thinking skills significantly. In other words, enriched workshop training has developed students’ creative thinking skills positively. In the qualitative method, parents, students and teachers reported their views about the quality and effectiveness of the enriched workshop training. Keywords: creative thinking, enriched training, mixed method, workshop training.

In this study the aimwas to investigate the relationship between secondary school students'attachment styles and self-regulation levels. The study also examined whetherthe attachment styles and self-regulation levels differed according to gender,class level and school type variables. In the study, a relational survey modelwas preferred from among quantitative research methods. The sample of theresearch consist of 205 female and 169 male students, a total of 374 volunteersfrom 5th, 6th, 7th and 8th grades, who were educated in private and statesecondary schools located in the Üsküdar district of Istanbul. The data werecollected using the Personal Information Form, the Kerns Secure AttachmentScale and the Perceived Self-Regression Scale. In the analysis of the data, an independentt-test, one way variance analysis (Anova) and Pearson Moments MultiplicationCorrelation were used. As a result of the analysis, there was a significantpositive correlation between attachment styles and self-regulation levels. Atthe same time, attachment styles and self-regulation levels differed accordingto school types., Araştırmada,ortaokul öğrencilerinin bağlanma stilleri ile öz düzenleme düzeyleri arasındakiilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Ayrıca bağlanma stilleri ve öz düzenlemedüzeyleri cinsiyet, sınıf seviyesi ve okul türü değişkenlerine göre farklılıkgösterip göstermediği ele alınmıştır. Araştırmada, nicel araştırmayöntemlerinden ilişkisel tarama modeli tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışmagrubunu İstanbul’un Üsküdar ilçesinde bulunan özel ve devlet ortaokullarındaeğitim gören 205 kız, 169 erkek olmak üzere toplam 374 gönüllü öğrencikatılmıştır. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Kerns Güvenli Bağlanma Ölçeği veAlgılanan Öz-düzenleme Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Verilerinanalizinde, bağımsız gruplar t- testi, tek yönlü varyans analizi (Anova) vePearson Momentler Çarpımı Korelasyonu kullanılmıştır. Yapılan analizlersonucunda, bağlanma stilleri ile öz düzenleme düzeyleri arasında pozitif yöndeanlamlı ilişki bulunmuştur. Aynı zamanda bağlanma stilleri ve öz düzenlemedüzeyleri cinsiyete, okul türüne ve sınıf seviyesine göre farklılaşmaktadır.

anemon Theaim of this study is to investigate the effect of experimental measurementbased nutrition education on nutrition behaviors and nutrition self-sufficiencyof middle school students. In the study, pretest- posttest experimental patternwith control group was used. The research was carried out with 38 volunteerstudents in the 2017-2018 academic year. The data were collected with The ChildNutrition Self-Efficacy Scale and Nutrition Behavior Scale. The data were analyzed by independent groups ttest. According to the findings, thepre-test and post-test difference scores of students nutritional behaviors in the experimental and control groupsdiffered significantly in favor of the experimental group. However, thepre-test and post-test difference scores of nutrition self-efficacy of studentsdid not differ significantly. According to these results, it is recommended togive nutrition training to students within a specific program. Buçalışmanın amacı, deneysel ölçüme dayalı beslenme eğitiminin, ortaokulöğrencilerinin beslenme davranışlarına ve beslenme öz-yeterliklerine etkisiniaraştırmaktır. Araştırmada, kontrolgruplu ön test-son test deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma, 2017-2018öğretim yılında, 38 gönüllü öğrenci ile yürütülmüştür. Veriler, Çocuk BeslenmeÖz-Yeterlik Ölçeği ve Beslenme Davranış Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerbağımsız gruplar t testi yapılarak analiz edilmiştir. Bulgulara göre deney vekontrol grubundaki öğrencilerin beslenme davranışları ön test ve son test farkpuanları deney grubu lehine anlamlı farklılık gösterirken, beslenme öz-yeterlikön test ve son test fark puanları anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Ancak, deney grubundaki öğrencilerin beslenme öz yeterlik ortalama puanları, kontrolgrubundaki öğrencilerin ortalama puanlarından daha yüksektir. Bu sonuçlara görebelirli bir program dâhilinde öğrencilere beslenme eğitimleri verilmesi önerilebilir. 472878

The aim of this study is to examine the predictive level of rotation practice on school administrators' performance. The research was conducted according to the quantitative research method and the relational survey model. The sample of the study consisted of 390 school administrators working in public schools of Istanbul Avcılar, Başakşehir, Beylikdüzü, Büyükçekmece and Esenyurt districts. The sample was determined using an easily accessible sampling method. As a data collection tool; Personal Information Form, Manager Timed Appointment Scale and Performance Scale were used. Independent group t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), correlation analysis and regression analysis techniques were used in the data solution process. It was determined that the school administrators' opinions about the rotation implementation differ significantly according to the variables of duty type, education level, management seniority and tenure. School administrators' performances, on the other hand, differ significantly according to their gender, education level, management seniority and tenure at school. As a result of the research, a positive and moderately significant relationship was found between the school administrators' views on rotation practice and their performance. 46% of the school administrators' performances are explained by their opinions about rotation practice. In-depth information about the application can be obtained by making use of qualitative approaches such as observation and interview in order to carry out the rotation application effectively., Bu çalışmanın amacı, okul yöneticilerinin rotasyon/süreli görevlendirme uygulamasının yöneticilerin performanslarını yordama düzeyini incelemektir. Araştırma nicel araştırma yöntemine ve ilişkisel tarama modeline göre yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini İstanbul Avcılar, Başakşehir, Beylikdüzü, Büyükçekmece ve Esenyurt İlçelerinin devlet okullarında görev yapan 390 okul yöneticisi oluşturmuştur. Örneklem kolay ulaşılır örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak; Kişisel Bilgi Formu, Yönetici Süreli Görevlendirme Ölçeği ve Performans Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümü sürecinde bağımsız grup t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelasyon analizi ve regresyon analiz tekniklerinden yararlanılmıştır. Okul yöneticilerinin süreli görevlendirmeye yönelik görüşleri görev türü, eğitim düzeyi, yöneticilik kıdemi ve görev süresi değişkenlerine göre anlamlı olarak farklılaştığı belirlenmiştir. Okul müdürlerinin performansları ise cinsiyetlerine, eğitim düzeylerine, yöneticilik kıdemlerine ve okuldaki görev süresi değişkenine göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Araştırma sonucunda, okul yöneticilerin süreli görevlendirmeye ilişkin görüşleri ile performansları arasında pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Okul yöneticilerinin performanslarının %46’sı, süreli görevlendirmeye yönelik görüşleri tarafından açıklanmaktadır. Süreli görevlendirme uygulamasının etkili bir şekilde yürütülmesi için gözlem ve görüşme gibi nitel yaklaşımlardan yararlanılarak uygulama hakkında derinlemesine bilgi elde edinilebilir.

1Bu araştırma, İsmail Ataç’ın Doç. Dr. Mustafa Özgenel danışmanlığında yürütülen yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Bu araştırma, İstanbul İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nün 06/08/2019 tarihli 59090411-20. E. 14542644 sayılı kararı ile alınan izinle yürütülmüştür. Öğretmenler ile ilgili yapılan bu araştırmada öğretmenlerin denetim odakları ile mesleki bağlılıkları arasında bir ilişki olup olmadığını ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bu amaçla İstanbul ili Kartal ilçesinde devlet okullarının çeşitli kademelerinde görev yapmakta olan 400 öğretmenden Likert tipi ölçekler yoluyla veri toplanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Mesleki Bağlılık Ölçeği ve Rotter İç-Dış Kontrol Odağı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğretmenlerin içten denetimli oldukları söylenebilir. Öğretmenlerin genel mesleki bağlılık düzeylerinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Mesleki bağlılığın alt boyutları incelendiğinde ise duygusal bağlılık ve birikmiş maliyetler alt boyutlarının yüksek düzeyde, normatif bağlılıklarının çok düşük, alternatiflerin sınırlılığı alt boyutunun ise orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırmada öğretmenlerin duygusal bağlılıkları ile cinsiyetleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmazken, mesleki bağlılığın diğer alt boyutları ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Öğretmenlerin alternatiflerin sınırlılığı alt boyutu ile yaş değişkeni arasında anlamlı farklılık bulunmazken mesleki bağlılığın diğer tüm alt boyutları ile anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Mesleki bağlılığın birikmiş maliyet ve alternatiflerin sınırlılığı alt boyutları ile öğretmenlerin mezuniyet durumları arasında anlamlı farklılık bulunurken, duygusal bağlılık ve normatif bağlılık alt boyutları ile öğretmenlerin mezuniyet durumları arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Yine öğretmenlerin mesleki bağlılığının tüm alt boyutları ile görev yapmış oldukları okul kademeleri arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Öğretmenlerin denetim odakları ile duygusal bağlılık, normatif bağlılık, birikmiş maliyetler ve alternatiflerin sınırlılığı alt boyutları arasında anlamlı ilişki bulunmazken, mesleki bağlılık ile denetim odağı arasında düşük düzeyde ve pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Öğretmenlerin mesleki bağlılıklarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi için daha fazla çalışma yapılabilir In this research, it was aimed to find out whether there is a relationship between teachers' control focus and occupational commitment. For this purpose, data were collected from 400 teachers working in various levels of public schools in Kartal district of Istanbul. As a data collection tool, Occupational Commitment Scale and Internal and External Locus of Control Scale was used. In our research, it can be said that teachers are internally supervised. It was determined that the general occupational commitment levels of the teachers were high. When the sub-dimensions of occupational commitment were examined, it was found that the affective commitment and accumulated costs sub-dimensions were high, their normative commitment was very low, and the alternatives were limited. While there was no significant difference between teachers' affective commitment and gender, there was a significant difference between other sub-dimensions of occupational commitment and gender. While there was no significant difference between the limited of alternatives sub-dimension and age variable, there was a significant difference with all other sub-dimensions of occupational commitment. While there was a significant difference between the accumulated costs of occupational commitment and the limited of alternatives and the graduation status of teachers, there was no significant difference between affective commitment and normative commitment sub-dimensions and teachers' graduation status. Also, a significant difference was found between all sub-dimensions of teachers' occupational commitment and their school levels. While there was no significant relationship between teachers' locus of control and affective commitment, normative commitment, accumulated costs and limited of alternatives sub-dimensions, there was a low level and positive relationship between occupational commitment and locus of control. More studies can be done to determine the factors that affect teachers' professional commitment.

Quality of life work (QWL) attracts the attention of both employers and researchers in order to increase the organizational commitment and performance of employees. In this sense, the aim of this study is to compare the effect of the perception of the quality of work-life on the organizational commitment of the administrators and teachers. The research was designed according to the predictive correlation pattern which is one of the quantitative research designs. In the 2018-2019 and 2019-220 academic year, 782 educators, 591 teachers and 191 administrators working in public schools in Tuzla and Sultanbeyli districts participated in the study. In this study, data were collected using the Quality of Life Scale and Organizational Commitment Scale, and t-test, correlation and regression analyzes were performed. According to the results of the analysis, administrators' perceptions of quality of work-life and organizational commitment are higher than teachers. The relationship between administrators' perception of the quality of work-life and organizational commitment levels is lower than the relationship between teachers' perception of the quality of work-life and organizational commitment levels. According to the regression analysis, the quality of work-life predicts 52% of teachers' organizational commitment and 33% of administrators' organizational commitment. © 2021, Ankara University. All rights reserved.

PRIZREN SOCIAL SCIENCE JOURNAL (PSSJ) is powered by the Association of Scientists and Intellectuals of Kosovo (SHIKS) This study aims to a cross-cultural comparison of teachers' attitudes towards educational research in Turkey and Kosovo. The study is carried out according to the descriptive survey model, which is one of the quantitative research models. The study group consists of a total of 336 teachers 186 teachers from Turkey (Istanbul and Batman) and 150 teachers from Kosovo (Prizren) working in the academic year of 2018-2019. As a data collection tool, “Teacher Attitude Scale for Educational Researches†and “Personal Information Form†is used to determine the demographic characteristics of teachers. The data is analyzed with the SPSS statistics program. The data is analyzed by independent groups’t-test and one-way analysis of variance. According to the findings, it is revealed that in Turkey, the teachers' attitudes towards educational research are "high level", while in Kosovo, teachers' attitudes towards educational research are "moderate level". Moreover, as a result of cross-cultural comparisons, a significant difference is discovered between teachers' attitudes towards educational research. It is determined that this significant difference is in the sub-dimensions of the necessity of educational research and the applicability of educational research.

Bu çalışma, Mehmet Türkdoğan’ın Doç. Dr. Mustafa Özgenel danışmanlığında yürütülen yüksek lisans tezinden üretilmiştir. Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimleri ile okul iklimi arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Ayrıca öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimleri ve okul iklimi algılarının cinsiyet, mesleki kıdem, öğrenim türü ve okul kademesi değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediği ele alınmıştır. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli tercih edilmiştir. Araştırmanın evreni 2018-2019 öğretim yılında İstanbul ili Gaziosmanpaşa ilçesinde farklı tür ve kademelerdeki resmi okullarda görev yapan toplam 3350 kadrolu öğretmenden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise küme örnekleme yöntemi ile belirlenen 720 öğretmenden oluşmuştur. Verilerin toplanmasında “Marmara Yaratıcı Düşünme Eğilimleri Ölçeği” (MYDEÖ) ve “Okullarda Örgütsel İklim Ölçeği” (OÖİÖ) kullanılmıştır. Verilerin analizinde, bağımsız gruplar t- testi, tek yönlü varyans analizi (Anova) ve basit regresyon analizleri kullanılmıştır. Analizler sonucunda öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimleri yüksek düzeyde bulunmuştur. Öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimlerinin düzeylerinde cinsiyet ve mesleki kıdem değişkenlerine göre gruplar arasında anlamlı farklılıklar bulunmuş, öğrenim düzeyi ve okul kademesi değişkenlerine göre ise gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Öğretmenlerin okul iklimi algılarına ilişkin düzeylerinde ise cinsiyet, kıdem ve okul kademesi değişkenlerine göre gruplar arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Öğrenim düzeyi değişkenine göre ise okul ikliminin sadece bir alt boyutunda anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Bununla beraber, öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimleri ile okul iklimi arasında anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca, okul ikliminin öğretmenlerin yaratıcı düşünme eğilimlerini anlamlı düzeyde yordadığı tespit edilmiştir. The aim of this study is to examine the relationship between teachers' creative thinking dispositions and school climate. In addition, whether teachers' creative thinking dispositions and perceptions of school climate differ according to gender, professional seniority, type of education and school level were discussed. In the study, relational survey model was preferred among quantitative research methods. The population of the study consists of 3350 public teachers working in public schools of different types and levels in Gaziosmanpaşa district of Istanbul province in the 2018-2019 academic year. The sample of the study, on the other hand, consisted of 720 teachers determined by the cluster sampling method. "Marmara Creative Thinking Disposition Scale" (MYDEÖ) and "School Organizational Climate Scale" (SOCS) were used to collect the data. Independent groups t-test, one-way analysis of variance (Anova), correlation and simple regression analysis were used to analyze the data. As a result of the analysis, the creative thinking dispositions of the teachers were found at a high level. Significant differences were found between the groups in the levels of teachers' creative thinking dispositions according to gender and professional seniority variables, and no significant difference was found between the groups according to the variables of education level and school level. Significant differences were found between the groups in terms of teachers' perceptions of school climate according to the variables of gender, seniority, and school level. According to the educational level variable, a significant difference was found only in one sub-dimension of the school climate. However, a significant relationship was found between teachers' creative thinking dispositions and school climate. In addition, it was found that school climate predicts teachers' creative thinking dispositions significantly.

Bu çalışmanın amacı, eğitim fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları ile akademik öz yeterlik ve akademik güdülenme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma, ilişkisel tarama modeline göre gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini 2018-2019 akademik yılında İstanbul’da seçilen bir vakıf üniversitesinde öğrenim gören eğitim fakültesi öğrencileri oluşturmaktadır. Evren, örneklem seçilecek kadar büyük olmadığından, evrenin tamamı örneklem olarak alınmıştır. Araştırma kapsamında 259 eğitim fakültesi öğrencisine ulaşılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, “Öğretmenlik Mesleğine Bakış Açısı Tutum Ölçeği”, “Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği” ve “Akademik Güdülenme Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi sürecinde, bağımsız gruplar t-testi, Pearson korelasyon analizi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve regresyon analizi tekniklerinden faydalanılmıştır. Araştırma bulgularına göre eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları “çok düşük” düzeyde iken, akademik özyeterlikleri ve akademik güdülenmeleri düşük düzeyde olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin akademik öz yeterlikleri ile mesleki tutumları arasında pozitif yönde ve orta düzeyde; akademik yeterlikleri ile akademik güdülenme düzeyleri arasında pozitif yönde ve yüksek düzeyde; mesleki tutumları ile akademik güdülenme düzeyleri arasında pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Öğrencilerin mesleki tutum, akademik güdülenme ve akademik öz yeterlik düzeylerinin cinsiyet, gelir durumu, yetiştiği yer ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Eğitim fakültesi öğrencilerinin mesleki tutumlarının okumuş oldukları bölüme; akademik güdülenme düzeylerinin ise hayatlarından memnun olma durumlarına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir., The aim of this study is to examine the relationship between the attitudes of the students studying at the faculty of education towards the teaching profession and their academic self-efficacy and academic motivation levels. The study was carried out according to the relational survey model. The sample of the study consists of education faculty students studying at a foundation university selected in Istanbul in the 2018-2019 academic year. Since the population is not large enough to choose a sample, the entire population was taken as a sample. 259 education faculty students were reached within the scope of the research. Personal Information Form, “ Attitude Scale towards Teaching Profession”, “Academic Self-Efficacy Scale” and “Academic Motivation Scale” were used as data collection tools in the study. During the data analysis process, independent group t-test, Pearson correlation analysis, one-way analysis of variance (ANOVA) and regression analysis techniques were used. According to the findings of the research, it was determined that while the attitudes of the education faculty students towards the teaching profession were “very low”, their academic self-efficacy and academic motivation were “low”. It has been determined that there is a positive and moderate relationship between students’ academic self-efficacy and professional attitudes, a positive and high level between their academic competencies and their academic motivation levels, a positive and medium-level significant relationship between professional attitudes and academic motivation levels. It was observed that the students’ professional attitude, academic motivation and academic self-efficacy levels did not differ significantly according to the variables of gender, income level, place of education and grade level. Students’ professional attitudes to the department they studied; academic motivation levels showed a significant difference according to their satisfaction with their lives.

The aim of the study is to specify whether the occupational commitment of teachers is a antecedent’s variable that predicts/affects their performance. With this object, relational survey model was used and 535 volunteer teachers from different districts of Istanbul Anatolian Side participated in the study. In this research, data were collected by using Four-Dimensional Occupational Commitment Scale (Blau, 2003) and Teacher Performance Evaluation Scale (Özgenel, 2003). The reliability of the data set was calculated, normal distribution was determined, and parametric tests were performed. According to the findings of the research, the occupational commitment and performance of the teachers were compared according to their gender, educational, seniority, age and school types. A moderate and positive significant relationship was found between teachers' occupational commitment and their performance, and it was found that occupational commitment was a primary variable that predicts/affects teacher performance by 15%. The research findings were discussed in the context of understanding the relationship between teachers' occupational commitment and performance.

Problem Durumu: Egitim bireyin yasaminda onemli bir yere sahip olmakla birlikte, egitimin bireye verildigi okul ortaminin ozellikle okul ikliminin ogrenci bilissel, duyussal ve davranissal kazanimlarini etkilemektedir. Okul iklimini olusturan bilesenlerden biri de ogrencinin okula baglilik duzeyidir. Okula baglanma, ogrencinin okula, arkaladaslarina ve ogretmenlerine yonelik gelistirdigi davranis, duygu ve dusuncelerdir. Okul ikliminin ogrenci uzerinde fiziksel, sosyal ve akademik etkisinin bulunmasi; okula bagliligin davranissal, bilissel ve duyussal etkisinin olmasi, bu degiskenlerin birlikte ele alinmasini gerekli hale getirmis ve onemini artirmistir. Olusturabilecek olumlu ve pozitif bir okul iklimi, bireyin okula baglilik hissetmesini saglayabilir. Kendisini okula bagli hisseden bir ogrenci, disiplin, devamsizlik, suca yonelme ve kotu aliskanliklar edinme gibi olumsuz davranislari sergilemek yerine; hedefi olan, toplumla butunluk saglayabilen, basarili ve mutlu bir birey olabilir. Bu acidan degerlendirildiginde ortaokul ogrencileri tarafindan algilanan okul ikliminin ogrencilerin okula bagliliklarini yordayip yordamadiginin belirlenmesi onemli gorulmektedir. Ancak ulkemizde okula bagliligin onemli bir yordayicisi olarak okul iklimi faktorunu birlikte ele alan calismalarin sinirli sayida oldugu gorulmustur. Bu baglamda okul ikliminin ortaokul ogrencilerinin okula baglanma duzeylerinin bir yordayicisi olup olmadigini belirlemek amaciyla yapilan bu calismanin; ogrencilerin okula baglanma davranislarini anlama, okul terki, devamsizlik, disiplin ve istenmeyen davranislar, dusuk akademik basari ile mucadele etme ve bu olumsuzluklari onleme ve onlardan korunma konusunda ogretmenlere, yoneticilere, ebeveynlere, rehberlik ve psikolojik danismanlara bir fikir sunacagi, okul iklimi ve okula baglanmayi ele alan diger calismalara ve okul yasam kalitesini degerlendirmek icin katki saglayacagi dusunulmektedir Arastirmanin Amaci: Bu arastirma, okul ikliminin ortaokul ogrencilerinin okula bagliliklarini yordayip yordamadigini belirlemek amaciyla yapilmistir. Calismanin genel amaci dogrultusunda asagidaki sorulara yanit aranmistir. i) Ortaokul ogrencilerinin okul iklimi algilari ve okula baglilik duzeyleri cinsiyetlerine ve sinif seviyelerine gore anlamli farklilik gostermekte midir? ii) Ortaokul ogrencilerinin okul iklimi algilari ile okula baglilik duzeyleri arasinda anlamli bir iliski bulunmakta midir? iii) Ortaokul ogrencilerinin okul iklimi algilari, okula baglilik duzeylerini yordamakta midir? Arastirmanin Yontemi: Arastirmada nicel arastirma modellerinden iliskisel tarama modeli tercih edilmistir. Arastirmanin evrenini, 2017-2018 egitim-ogretim yilinda, Pendik Ilce Milli Egitim Mudurlugune bagli devlet ortaokullarinda ogrenim gormekte olan ortaokul ogrencileri olusturmustur. Arastirmanin orneklemi, tabakali orneklem yontemi ile belirlenmistir. Orneklemde okullar sosyo-ekonomik olarak ust, orta ve alt gruba ayrilmistir. Bu okullardan birer okul tesadufi orneklem yontemi ile secilmistir. Arastirmaya belirlenen ortaokullardan 370 kiz ve 403 erkek toplam 773 ortaokul ogrencisi katilmistir. Arastirmada veriler Bilgi Formu, Okula Baglanma Olcegi ve Okul Iklimi Olcegi ile toplanmistir. Veriler anova, t-testi, korelasyon ve regrasyon testleri yapilarak analiz edilmistir. Bulgular: Analiz sonuclarina gore ortaokul ogrencilerinin okul iklimi algilari ve okula baglilik duzeyleri cinsiyetlerine ve sinif seviyelerine gore anlamli farklilik gostermistir. Okul iklimi ile ortaokul ogrencilerinin okula, ogretmene ve arkadasa baglilik duzeyleri arasinda pozitif ve orta duzeyde iliski tespit edilmistir. Arastirmada okul ikliminin, ortaokul ogrencilerinin okula, arkadasa ve ogretmene baglilik duzeylerini anlamli bir sekilde yordadigi sonucuna ulasilmistir. Sonuc ve Oneriler: Kiz ogrencilerin okul iklimine yonelik algilari, erkek ogrencilerin okul iklimine yonelik algilarindan daha olumludur. Kiz ogrencilerin okula baglanma duzeyleri, erkek ogrencilerin okula baglanma duzeylerinden daha yuksektir. Ogrencilerin sinif seviyesi yukseldikce ogrencilerin olumlu okul iklimi algilari ve okula baglilik duzeyleri azalmaktadir. Ogrencilerin okul iklimi algilari ile okula baglilik duzeyleri arasinda orta duzeyde ve pozitif; okul iklimi ile okula baglanma alt boyutlarindan okula baglilik, arkadasa baglilik ve ogretmene baglilik arasinda orta duzeyde ve pozitif yonde anlamli iliski vardir. Okul ikliminin, ogrencilerin okula baglanma duzeylerini, arkadasa baglanma duzeylerini ve ogretmene baglanma duzeylerini anlamli duzeyde yordadigi gorulmektedir. Okul iklimi konusunda belki de uzerinde durulmasi gereken en onemli noktalarin basinda okul ikliminin egitim ciktilari yani ogrenci kazanimlarina etkisini belirlemektir. Bu etkinin belirlenmesi ile ikinci onemli asama pozitif bir okul iklimi olusturmanin yollarini aramaktir. Pozitif ve destekleyici bir okul iklimini algilayan ogrencilerin okula bagliligi artarken ogrenciler daha basarili olabilir, okul ici ve disi istenmeyen davranislar daha az yasanabilir, ogrenciler zararli aliskanliklardan korunabilir, okula devam artirilabilir ve okul terkleri azaltilabilir.