Search

Bu çalışmada annelerin duygu sosyalleştirme davranışlarının, anne çocuk ilişkisi ve çocukların sosyal becerileri üzerindeki rolünü incelemek amaçlanmaktadır. Aynı zamanda annelerin duygu sosyalleştirme davranışlarının, anne çocuk ilişkisinin ve çocukların sosyal becerilerinin demografik değişkenlere (çocukların cinsiyeti, yaşı, kardeş sayısı, nesneye bağlanma durumu ve anne yaşı, eğitim durumu, çocuk psikolojisi ile ilgili yayın ve eğitimleri takip etme sıklığı) göre farklılaşma durumununun incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden "ilişkisel tarama yöntemi" kullanılmıştır. Araştırma kapsamında 4-5 yaş çocuğu olan annelerden veri toplanmıştır. Veri toplama sürecinde annelerin ve çocukların demografik bilgilerini tespit etmek için "Kişisel Bilgi Formu", annelerin duygu sosyalleştirme davranışlarını belirlemek için "Çocukların Olumsuz Duygularıyla Baş Etme Ölçeği", çocukların sosyal becerilerini tespit etmek için "Sosyal Beceri Geliştirme Sistemi-Derecelendirme Ölçeği Okul Öncesi Versiyonu Aile Formu" ve anne çocuk arasındaki ilişkiyi belirlemek içinse "Çocuk Anne-Baba İlişki Ölçeği Anne Formu", kullanılmıştır. Elde edilen verileri analiz etmek üzere SPSS.26 paket programı kullanılarak bağımsız örneklem t testi, tek yönlü ANOVA analizi, pearson korelasyon katsayısı ve regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucuna göre annelerin bazı duygu sosyalleştirme davranışları çocukların yaşına, annenin yaşına, annenin eğitim durumuna, kardeş sayısına, nesneye bağlanma durumuna ve annelerin çocuk psikolojisi ile ilgili kaynakları takip etme sıklığına göre farklılaşmaktadır. Anne çocuk ilişkisi annelerin çocuk psikolojisi ile ilgili kaynakları takip etme sıklığına göre farklılaşmaktadır. Çocukların sosyal beceriler alt boyutları çocukların cinsiyetine, yaşına, annenin yaşına, annenin eğitim durumuna göre farklılık göstermektedir. Yapılan regresyon analizinde annelerin duygu sosyalleştirme davranışlarının anne çocuk arasındaki ilişkiyi ve çocukların sosyal becerilerini yordadığı görülmüştür. Elde edilen bulgular literatürdeki çalışmalar dikkate alınarak tartışılmıştır. Bulgulardan yola çıkarak ileride yapılacak çalışmalar için, ebeveynler için ve alanda çalışan uzmanlar için öneriler sunulmuştur. In this study, it is aimed to examine the role of mothers' emotional socialization behaviors on mother-child relationship and children's social skills. At the same time, it is aimed to examine the differentiation status of mothers' emotional socialization behaviors, mother-child relationship and children's social skills according to demographic variables (children's gender, age, number of siblings, object attachment status and mothers' age, educational status, frequency of following publications and trainings on child psychology). Relational survey method, one of the quantitative research methods, was used in this research. Within the scope of the research, data were collected from the mothers of 4-5 year old children. In the data collection process, "Personal Information Form" to determine the demographic information of mothers and children, "Scale for Coping with Negative Emotions of Children" to determine the emotional socialization behaviors of mothers, "Social Skills Development System-Rating Scale Preschool Version" to determine the social skills of children. "Child-Parent Relationship Scale-Mother Form" was used to determine the relationship between mother and child. Independent sample t-test, one-way ANOVA analysis, pearson correlation coefficient and regression analysis were performed using the SPSS.26 package program to analyze the obtained data. According to the results of the research, some emotional socialization behaviors of the mothers differ according to the age of the children, the age of the mother, the education level of the mother, the number of siblings, the attachment to the object and the frequency of the mothers following the sources related to child psychology. Children's social skills sub-dimensions differ according to children's gender, age, mother's age, and mother's education level. In the regression analysis, it was seen that the emotional socialization behaviors of the mothers predicted the mother-child relationship and the social skills of the children. The findings were discussed by considering the studies in the literature. Based on the results obtained, suggestions for future studies, for parents and for psychological counselors are presented.

Bu araştırmanın amacı, annelerin depresyon belirtilerinin 4-6 yaş aralığındaki çocukların kaygı belirtilerine olan etkisi incelemektir. Anne-çocuk bağlanmasının bu ilişkide aracı rol oynayıp oynamadığı araştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini 4-6 yaş arasındaki çocuklar ve anneleri oluşturmaktadır. Araştırmaya toplamda 125 anne ve çocuk katılım sağlamıştır. Veri toplama aşamasında Beck Depresyon Envanteri (BDE), Kaygı Testi ve Oyuncak Aile Öykü Tamamlama Testi kullanılmıştır. Korelasyon analizi sonuçlarına göre çocukta kaygı ve anne depresyonu puanı arasında, çocukta kaygı ve bağlanma arasında ve son olarak anne depresyonu ile bağlanma arasında anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Annelerdeki depresyon belirtilerinin çocuklardaki kaygı belirtilerine olan etkisinde anne-çocuk bağlanmasının aracı rolünün değerlendirilmesi amacıyla Basit Aracı Değişken Analizi yürütülmüştür. Yapılan Basit Regresyon Analizi sonucunda çocuktaki kaygı belirtilerinin, bağlanma ve annenin depresyon belirtileri tarafından anlamlı şekilde yordandığı saptanmıştır. Aynı zamanda anne depresyon belirtileri bağlanmayı anlamlı şekilde yordamıştır. Basit Regresyon Analizinin sonuçlarına göre annelerdeki depresyon belirtileri ve çocuklardaki kaygı belirtileri arasındaki ilişkide anne-çocuk bağlanması aracı rol oynamamıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular ilgili alanyazın ışığında tartışılmış̧tır. In this study, mother-child attachment styles were investigated as a potential mediator on the effect of maternal depression symtomps on the development of anxiety symtomps in children aged between 4 and 6. 125 pairs of mothers and children aged between 4 and 6 participated in the investigation. Beck Depression Inventory (BDI), Anxiety Test and Doll Story Completion Task were used in data collection. In correlational analysis, it was found that there are significant relationships between mothers' depression scores and children's anxiety scores; children's anxiety scores and attachment styles; and mothers' depression scores and attachment styles. Simple Regression Analysis showed that children's anxiety scores were predicted attachment and mothers' depression scores. Also, mothers' depression scores predicted attachment styles. In order to investigate the mediating role of child-mother attachment styles in the relationship between mothers' depression symtomps and children's anxiety symtomps, Simple Mediator Analyses were conducted. Results showed that mother-child attachment styles had no mediating effect on the relationship between mothers' depression symptomps and children's anxiety symtomps. Findings of the study were discussed in the light of relevant literature. 84

Recent studies on the transition to motherhood suggest that a support network plays a central role in maternal experience and in the development of the mother-infant relationship. Being a woman without a partner, having economic difficulties, belonging to an ethnic minority or being a recent migrant are some of the conditions that overlap with the demands of maternity and create multiple vulnerabilities. This article analyzes the maternal experience of two recent refugee women in Brazil. The analysis is based on psychotherapeutic sessions at a Winnicottian transcultural clinic offered at a host institution for pregnant women and mothers. We describe how loneliness and helplessness challenge maternal skills, while resilience and adequate shelter facilitate the construction of a support network that favors good motherhood. In our view, the professional can help ensure that maternal practices are guided by the cultural reference of origin as the mother integrates into the culture of the host country. Resumo Estudos recentes sobre a transição para a maternidade sugerem que a rede de apoio tem papel central na experiência materna e no desenvolvimento da relação mãe-bebê. Mulheres sem companheiro ou com dificuldades econômicas, bem como membros de minoria étnica ou recém-migrantes são algumas das condições que se sobrepõem às demandas da maternidade, criando um quadro de múltiplas vulnerabilidades. Este trabalho aborda a experiência materna de duas mulheres recentemente refugiadas no Brasil, a partir de sessões psicoterapêuticas na clínica winnicottiana transcultural oferecida em uma instituição de acolhimento a gestantes e mães. Observou-se que a solidão e o desamparo desafiam as competências maternas, enquanto a resiliência e o acolhimento adequado permitem a construção de uma rede de apoio que favorece a maternidade suficientemente boa. Nessa perspectiva, o profissional pode facilitar ou impedir que práticas maternas se orientem pelo referencial cultural de origem, enquanto a mãe se integra à cultura do país de acolhida.

Objectives: Parental responses to children’s negative emotions play a key role in developing emotional competence. Poor emotional competence has been linked to disruptive behavior problems in children. The Tuning in to Kids program is a new emotion-focused parenting intervention for preschoolers. The Tuning in to Kids aims to improve children’s behavior by changing mothers’ emotion socialization practices including teaching emotion coaching skills and reducing dismissing of children’s emotion. This study is an introductory evaluation of an 8-session group parenting program, Tuning into Kids, for mothers of preschool children with behavior problems in Iran. Methods: Fiftyfour children (aged 3 to 6), who were screened via preschools and agreed to participate in the research, were randomized into intervention or waitlist control condition. Mothers in the intervention group attended the six-sessions of the Tuning in to Kids program followed by two booster sessions at two-monthly intervals thereafter. Mothers completed the Eyberg Child Behavior Inventory, the Parent Emotional Style Questionnaire, and the General Health Questionnaire prior to the intervention, immediately following intervention completion, and at three months follow-up. Data were analyzed using repeated measures ANOVA in SPSS 22. Results: Mothers in the intervention group reported significantly less emotion dismissing and child behavior problems than controls at 3-month follow-up (P≤0.01); there were no significant differences for emotion coaching and maternal mental health in either condition (P≥0.05). Discussion: The Tuning in to Kids program appears to be a promising parenting intervention for mothers and children with disruptive behavior problems, offering a useful addition to usual programs used in Iran.

RESUMO Este estudo de caso objetivou conhecer o modo de acesso à parentalidade e analisar a trajetória de adoção na perspectiva de um casal de lésbicas. A entrevista semiestruturada e o questionário foram aplicados a um casal de mulheres, e os dados foram submetidos à análise temática. Os resultados mostram o percurso da adoção marcado por dois momentos: a luta do casal para afirmar a legitimidade do desejo e direito de se tornarem mães, e a surpresa com os rumos tomados pelo processo. A guarda foi concedida desde o início como definitiva, fato incomum nos casos de adoção, mas não em situações de crianças com deficiências. As cônjuges enfrentaram preconceito e discriminação da parte de alguns profissionais e o superaram graças à obstinação, somada ao fortalecimento do enlace afetivo estabelecido com a criança fragilizada. Abstract This case study aimed to analyze the access to parenthood and the adoption process by a lesbian couple. A semi-structured interview and a questionnaire were used with both women, and the data were subjected to thematic analysis. The findings reveal that the adoption was marked by two stages: the couple’s struggle to assert the legitimacy of their desire and their right to become mothers, and the surprise at how the process unfolded. From the start, custody was awarded as a definitive decision, which is an unusual ruling in cases of adoption, but not in circumstances involving disabled children. The couple had to deal with prejudice and discrimination from professionals but were able to overcome such challenges due to their persistence and the strong bond they established with the vulnerable child.

This case study aimed to analyze the access to parenthood and the adoption process by a lesbian couple. A semi-structured interview and a questionnaire were used with both women, and the data were subjected to thematic analysis. The findings reveal that the adoption was marked by two stages: the couple’s struggle to assert the legitimacy of their desire and their right to become mothers, and the surprise at how the process unfolded. From the start, custody was awarded as a definitive decision, which is an unusual ruling in cases of adoption, but not in circumstances involving disabled children. The couple had to deal with prejudice and discrimination from professionals but were able to overcome such challenges due to their persistence and the strong bond they established with the vulnerable child., Este estudo de caso objetivou conhecer o modo de acesso à parentalidade e analisar a trajetória de adoção na perspectiva de um casal de lésbicas. A entrevista semiestruturada e o questionário foram aplicados a um casal de mulheres, e os dados foram submetidos à análise temática. Os resultados mostram o percurso da adoção marcado por dois momentos: a luta do casal para afirmar a legitimidade do desejo e direito de se tornarem mães, e a surpresa com os rumos tomados pelo processo. A guarda foi concedida desde o início como definitiva, fato incomum nos casos de adoção, mas não em situações de crianças com deficiências. As cônjuges enfrentaram preconceito e discriminação da parte de alguns profissionais e o superaram graças à obstinação, somada ao fortalecimento do enlace afetivo estabelecido com a criança fragilizada.

IntroductionPrenatal maternal anxiety disorders have been associated with adverse outcomes in offspring including emotional, behavioral and cognitive problems. There is limited understanding of the mechanisms underpinning these associations, although one possible candidate is an impaired mother-infant relationship. The authors investigated whether prenatal anxiety disorders were associated with poorer postpartum mother-infant relationship quality, measured by maternal self-reported bonding and observed mother-infant interactions.MethodsA cohort of 454 pregnant women recruited from an inner-city maternity service in London (UK) were assessed for mental disorders using the Structured Clinical Interview for DSM-IV and followed up at mid-pregnancy and 3-months postpartum. Depressive symptoms were assessed at baseline and mid-pregnancy (using the Edinburgh Postnatal Depression Scale). At three months postpartum, women were assessed for self-reported bonding difficulties (Postpartum Bonding Questionnaire) and a subsample (n = 204) participated in video-recorded mother-infant interaction, coded using the Child-Adult Relationship Experimental Index by an independent rater.ResultsPrenatal anxiety disorders were associated with higher perceived bonding impairment, but not associated with observed poor mother-infant interaction quality. Higher levels of depressive symptoms were associated with lower maternal sensitivity.ConclusionsInterventions for anxiety disorders in the perinatal period could be tailored to address anxieties about mother-infant relationship and co-morbid depressive symptoms.

Bu çalışmanın amacını; özel eğitime gereksinim duyan çocuklara sahip annelerin çocukları ile olan ilişkileri, depresyon düzeyleri ve kişilik özelliklerinin araştırılması oluşturmaktadır. Araştırmada Annelerin Çocuklarıyla İlişkileri Ölçeği, Eysenck Kişilik Envanteri, Beck Depresyon Ölçeği ve demografik bilgi formu kullanılmıştır. Ankete 100 normal çocuk, 100 engelli çocuk sahibi anne katılmıştır. Araştırma bulgularında normal çocuğu olan anneler için, çocuklarla ilişki ölçeği ile ölçeği puanları arasında orta derecede pozitif yönlü bir ilişki, çocuklarla ilişki ölçeği ile Beck depresyon indeksi puanları arasında orta derecede ters yönlü bir ilişki ve kişilik özellikleri ile Beck depresyon indeksi arasında ters yönlü kuvvetli bir ilişki olduğu saptanmıştır. Engelli çocuğu olan anneler için, çocuklarla ilişki ölçeği ile kişilik özellikleri ölçeği puanları arasında kuvvetli pozitif yönlü bir ilişki, çocuklarla ilişki ölçeği ile Beck depresyon indeksi puanları arasında kuvvetli ters yönlü bir ilişki ve kişilik özellikleri ile Beck depresyon indeksi arasında ters yönlü kuvvetli bir ilişki olduğu saptanmıştır. Özel eğitime gereksinim duyan çocuklara sahip anneler ile normal çocuğa sahip annelerin depresyon düzeylerinin farklılık göstermektedir. Özel eğitime gereksinim duyan çocuklara sahip anneler ile normal çocuğa sahip annelerin depresyon düzeyleri çocukları etkilemektedir. Araştırmada annelerin çocuklarıyla ilişkileri ölçek puanları, kişilik özellikleri ölçek puanları ve depresyon ölçek puanları, non-parametrik testi, Kolmogorov-Smirnov Testi, Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. The aim of this study is investigation of the relationship between mothers with children who need special education and their children, depression levels and personality traits. In the study, the Relationship of Mothers with Children Scale, Eysenck Personality Inventory, Beck Depression Scale and demographic information form were used. 100 normal children and 100 mothers with disabilities participated in the survey. In the research findings, for mothers with normal children, there was a moderately positive relationship between children's relationship scale and scale scores, a moderate inverse relationship between children's relationship scale and Beck depression index scores, and a strong inverse relationship between personality traits and Beck depression index. It was determined. For mothers with disabled children, there was a strong positive relationship between the relationship with children and personality trait scores, a strong inverse relationship between the relationship with children and Beck depression index scores, and a strong inverse relationship between the personality traits and Beck depression index. Depression levels of mothers with children who need special education and mothers with normal children differ. Depression levels of mothers with children who need special education and mothers with normal children affect children. In this study, mothers' relationship with their children scale scores, personality traits scale scores and depression scale scores, non-parametric test, Kolmogorov-Smirnov Test, Mann Whitney U Test and Kruskal Wallis test were used. 107

Çalışma gebelikte anne-bebek bağlanma davranışlarını ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı ve ilişki arayıcı niteliktedir.Çalışmanın örneklemini Aralık 2016-Şubat 2017 tarihleri arasında İstanbul'da bir Eğitim ve Araştırma Hastanesinin gebe polikliniklerine başvuran, araştırmaya katılmayı kabul eden 20. gebelik haftası ve üstü olan 400 gebe oluşturmaktadır. Araştırma verileri, Tanıtıcı Bilgi Formu, Prenatal Bağlanma Envanteri (PBE) ve Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ) ile yüz yüze görüşülerek toplanmıştır.Gebelerin %53'i 26-35 yaş arasında idi. Katılımcıların %82.8'ni ilişki/eş uyumlarına 7-10 arasında puan verdi. Gebelerin eğitim düzeyleri, çalışma durumları ve aylık gelirleri arttıkça, PBE ortalamaları da istatiksel olarak anlamlı arttı. Gebelikte beslenmelerine dikkat edenlerin, fiziksel aktivite yapanların, gebelikle ilgili bilgi alanların ve eşleri ile olan ilişki/eş uyumlarına yüksek puan verenlerin, çekirdek ailede yaşayanların, gebelikleri planlı olanların, gebeliği ilk öğrendiklerindeki olumlu duygular hissedenlerin PBE puan ortalamaları daha yüksekti. Katılımcıların yaşayan çocuk sayısı ve evlilik süreleri arttıkça PBE puan ortalamalarının anlamlı düzeyde düştüğü, gelir düzeyleri ve eş uyumları puanları artıkça ASÖ puanının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düştüğü bulundu. Planlı gebeliklerin, beslenmesine dikkat edenlerin ve fiziksel aktivite yapanların ASÖ puanı daha düşük bulunmuştur. Gebelik haftası arttıkça ise ASÖ puanı artmıştır. Katılımcıların PBE ve ASÖ puanları arasında negatif yönlü çok zayıf düzeyde ilişki bulunmuştur (p

Bu araştırmada, boşanmış ve boşanma sürecinde olan annelerin çocuklarıyla olan ilişkileri ve bu ilişkilerin demografik değişkenler açısından incelenmesi, aile durumları, çocukların boşanma ile birlikte anneleriyle olan ilişkilerinde meydana gelen değişikliklerin fark edilmesi ve anneyle kişisel ilişki tesisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca çocukların boşanma sürecinde ve sonrasında olası duygu ve davranış sorunlarına yönelik durumun ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu bağlamda, öncelikle İzmir Bayraklı Adliyesi Aile Mahkemeleri'nde boşanma, velayet, velayetin değiştirilmesi, kişisel ilişki tesisi/kişisel ilişkinin düzenlenmesi davaları devam eden 4-6 yaş aralığında çocukları olan anneler araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmada `Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği (ÇAİÖ)` ve `Kişisel Bilgi Formu` kullanılmış ve verilerin analizinde Bağımsız Örneklemler için t-testi, One-way Anova, Kruskal Wallis H-testi ve frekans analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, çocuk-anne ilişkisi çocuğun yaşına göre anlamlı farklılık gösterirken, annenin ve çocuğun yaşı, annenin eğitim seviyesi ve boşanma sebepleri gibi değişkenlerin ve ilişki tesisinin çocuk-anne ilişkisi için anlamlı sonuç vermediği bulunmuştur. Ayrıca boşanma süreci ve sonrasında çocuklarda daha çok hırçınlık, küskünlük, depresyon ve tırnak yeme gibi duygu ve davranış problemlerinin oluştuğu bulunmuştur. Master Thesis, Department of Family Education and CounselingIn this study, it is aimed to examine the relationships between the mothers who are divorced / in divorce process and their children, these relations in terms of demographic variables, family situations, and to be aware of the changes occurring in the relations of children with their mothers with divorce.In addition, it was aimed to reveal the situation about possible feelings and behavior problems during and after the divorce.In this context, firstly, the sample of the study consisted of mothers whose children are between 4-6 years of age, whose cases are divorce, custody, change of custody, personal relationship facility / personal relationship regulation in the Family Courts of İzmir Bayraklı Courthouse. In the study, it was used `Child-Parent Relationship Scale (CPRS)` and `Personal Information Form` and t-test, One-way Anova, Kruskal Wallis H-test and frequency analysis were used for independent samples in data analysis.According to the findings of the study, it was found that the child-mother relationship was significantly discrepancy according to the age of the child, the variables such as the age of the mother and the child, the level of education of the mother and the reasons for divorce and relationship facility did not give meaningful results for the child-mother relationship. Also, it was found that emotion and behavior problems such as more indocibility, resentment, depression and nail-biting were formed in children divorce process and then. 85

Bu araştırma, aile destek eğitiminin annelerin çocuklarıyla olan ilişkilerine ve çocuklarının sosyal davranış denetimlerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu modelde nitel ve nicel yöntemlerin bir arada kullanıldığı karma yöntem uygulanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Tokat ili Turhal ilçesinde ikamet etmekte olan 18 anne oluşturmuştur. Araştırmacı tarafından sekiz hafta süreyle annelere aile destek eğitimi verilmiştir. Eğitim öncesinde ve sonrasında ölçekler uygulanarak araştırmanın nicel verileri toplanmıştır. Eğitim bittikten altı ay sonra annelerle yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilerek araştırmanın nitel verileri toplanmıştır. Araştırmada nicel veriler, `Kişisel Bilgi Formu`, `Çocuk-Anne Baba İlişki Ölçeği` ve `Aile Sosyal Davranış Denetim Ölçeği` ile toplanmıştır. Nitel veriler ise araştırmacı tarafından hazırlanan `Görüşme Formu` ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde frekans ve yüzdelik dağılımlardan yararlanılmış, ortalama puanlar ve standart sapma hesaplanmış, gruplar arası karşılaştırmalarda Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda anne-çocuk ilişkisi ve annelerin sosyal davranış denetimi konularında alınan eğitim öncesi ve sonrası anlamlı bir farklılığın olmadığı belirlenmiştir. Eğitimden altı ay sonra annelere uygulanan görüşme formu sonucunda ise anne-çocuk arasındaki ilişkinin daha nitelikli hale geldiği ve sosyal davranış denetimi konusunda daha bilinçli oldukları sonucuna ulaşılmıştır. This study was carried out to investigate the effect of family support education on mothers' relationships with their children and their children's social behavior. In the research, a mixed method was used in the pre-test-post-test control group design with a combination of qualitative and quantitative methods. The study group consisted of 18 mothers residing in the district of Turhal, Tokat province. Mothers were given family support training for eight weeks by the researcher. Quantitative data of the study were collected by applying the scales before and after the training. Semi-structured interviews were conducted with mothers six months after the end of the training and the qualitative data of the study were collected. The quantitative data in the study, `Personal Information Form`, `Child-Parent Relationship Scale` and `Family Social Behavior Control Scale` was collected. Qualitative data were collected by `Interview Form` prepared by the researcher. In the analysis of quantitative data, frequency and percentage distributions were used, mean scores and standard deviation were calculated, and Wilcoxon signed rank test was used for comparison between groups. As a result of the study, it was determined that there was no significant difference between mother-child relationship and social behavior control of mothers before and after education. As a result of the interview form applied to mothers six months after the training, it was concluded that the relationship between mother and child became more qualified and more conscious about social behavior control. 126

İlişkisel tarama modelinde dizayn edilmiş bu çalışmanın amacı, 60-72 aylık çocukların bağlanma durumları ile yalnızlık ve memnuniyetsizlik duyguları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Çalışma grubunu, Tokat ilinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında eğitim gören 60-72 aylık 103 çocuk oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama araçları olarak, Kişisel Bilgi Formu, bağlanma durumunun tespiti için `Tamamlanmamış Oyuncak Bebek Ailesi Hikâyeleri Ölçeği` ve sosyal yalnızlık ve memnuniyetsizlik durumunun belirlenmesi için `Yalnızlık Ve Sosyal Memnuniyetsizlik Ölçeği` uygulanmıştır. Çalışmanın katılımcılarından kişisel bilgi formuyla elde edilen verilere ilişkin frekans ve yüzdelik dağılımları gibi betimsel istatistikler hesaplanmıştır. Eldeki veriler için ortalama (merkezi eğilim ölçüleri) ve standart sapma (genişlik değişkenlik ölçüleri) hesaplanmıştır. Verilerin analizinde iki grubu karşılaştırmak için bağımsız örneklemler için t testi, üç ve daha fazla grubun karşılaştırılmasında ise tek yönlü ANOVA kullanılmıştır. Ayrıca, değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson Momentler Çarpım Korelasyonu kullanılmıştır.Araştırmaya katılan çocuklardan %36,9'unun güvenli bağlandıkları, %46,6'sının kaçınma bağlanması ve %16,5'inin ise negatif bağlandıkları görülmektedir. 60-72 aylık çocukların bağlanma durumları ile yalnızlık ve memnuniyetsizlik duyguları arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. 60-72 aylık çocukların yalnızlık ve memnuniyetsizlik duyguları cinsiyetlerine, ayrı odaları olma durumuna, 0-2 yaş arasında annelerinin çalışma durumuna, babalarının yaşına, anne ve babalarının eğitim durumuna, anne ve babalarının gelir durumuna, evdeki toplam çocuk sayısına ve doğum sırasına göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. 0-2 yaş arasında annesi tarafından bakılan 60-72 aylık çocukların yalnızlık ve memnuniyetsizlik ortalamaları annesi tarafından bakılmayan çocuklardan daha düşük olduğu belirlenmiştir. Bununla birlikte, annesi 20-25 yaş aralığındaki çocukların yalnızlık ve memnuniyetsizlik ortalamasının annesi 26-30 yaş aralığındaki çocukların ortalamasından daha yüksek olduğu bulunmuştur.60-72 aylık çocukların bağlanma durumları cinsiyetlerine, ayrı odaları olma durumuna, 0-2 yaş arasında onlara bakan kişi durumuna, 0-2 yaş arasında annelerinin çalışma durumuna, anne ve babalarının yaşlarına, anne ve babalarının eğitim durumlarına, anne ve babalarının gelir durumlarına, evdeki toplam çocuk sayısına ve doğum sırası değişkenlerine göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. The aim of this correlational survey research is to examine the relationship between 60-72 month- old children's attachment styles and senses of loneliness and social dissatisfaction. Participants of the study consisted of 103 60-72 month-old children attending a preschool institution under supervision of Ministry of National Education in Tokat. As data collection tools, the Personal Information Form, `the Incomplete Stories with Doll Family Scale` to determine attachment styles of children and `the Loneliness and Dissatisfaction Scale` to determine children's senses of loneliness and social dissatisfaction were used. Descriptive statistics, such as frequency and percentage distributions, were calculated for the data which obtained from the personal information form. The mean (central tendency measurements) and standard deviation (width variability measures) were also calculated for the data. For data analysis Independent Samples t-Test was used to compare two groups and one-way ANOVA was used for comparison of three and more groups. Also, The Pearson product-moment correlation was used to determine the relationship between variables. Data analysis showed that 36.9% of participant children were securely attached. Also, 46.6% of them had avoidant attachment style and 16.5% had negative attachment. A significant negative correlation was found between attachment style and senses of loneliness and social dissatisfaction of 60-72 month-old children.No statistically significant differences were found in senses of loneliness and social dissatisfaction of 60-72 month-old children based on some variables such as gender, having a separated room, working status of mothers between their ages of 0 and 2, age of fathers, educational level and monthly income of parents, total number of children at home and birth order of children. However, mean of loneliness and social dissatisfaction of 60-72 month-old children who were cared by their mothers between ages of 0 and 2 were lower than their peers who were not cared by their mothers. Also, mean of loneliness and social dissatisfaction of children whose mothers' ages were between 20 and 25 were higher than their peers whose mothers were 26-30 years old. No statistically significant differences were found in attachment styles of 60-72 month-old children based on some variables such as gender, having a separated room, person caring for them between their ages of 0 and 2, working status of mothers between their ages of 0 and 2, ages, educational level and monthly income of parents, total number of children at home and birth order of children. 79

Bu çalışmanın amacı, anne-ergen çiftlerinin geçmiş yaşantılar hakkında konuşmaları sırasında otobiyografik bellek (OB) işlevlerini incelemek ve işlevler ile duygu düzenleme (DD) stratejileri arasındaki ikili ilişkileri karma bir yöntemle araştırmaktır. Çalışmanın nitel kısmında, içerik analizi Benlik işlevi, Sosyal işlev ve Yönlendirici işlevin ana temalar olarak ortaya çıktığını ve her bir işlevin ayrıca DD temaları içerdiğini ortaya koymaktadır. Nicel kısım için ilk amaç, duygu türünün, aile üyesinin, ergen cinsiyetinin ve OB işlevinin rolü ile ilgili sıklıklardaki farklılıkları incelemektir. İkinci amaç, annelerin ve ergenlerin OB işlevlerinde DD temalarını kullanmaları ve onların DD stratejileri arasındaki ikili ilişkileri incelemektir. Ev ziyaretleri aracılığıyla katılımcılardan (108 anne-ergen çiftinden) duygusal olarak yüklü olaylar hakkında konuşmaları ve bir DD anketi doldurmaları istenmiştir. Doğrusal Karışık Model (Linear Mixed Model) analizleri, ergenlerin tüm duygular için Benlik işlevini daha sık kullandığını ortaya koymaktadır. Anneler, üzüntü ve mutluluk için Sosyal işlevi ve üzüntü ve öfke için Yönlendirici işlevi daha sık kullandığını bildirmiştir. Aktör-Partner Bağımlılık Modeli (Actor-Partner Interdependence Model) analizleri, üzüntü için, annelerin Benlik DD ve ergenlerin Sosyal DD sıklığının, ergenlerin yeniden değerlendirme seviyesini negatif yönde yordadığını, ergenlerin sosyal DD sıklığının annelerin yeniden değerlendirme seviyesini negatif yönde yordadığını, annelerin Yönlendirici DD ve ergenlerin sosyal DD sıklığının annelerin baskılama seviyelerini negatif yönde yordadığını göstermiştir. Öfke için, ergenlerin Benlik DD sıklığının kendi baskılama seviyelerini negatif yönde yordamaktadır. Mutluluk içinse anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bu çalışma, OB'nin işlevsel kullanımını karşılıklı ilişki bağlamında araştırarak ve DD ile ilişkisini göstererek literatüre katkı sağlaması beklenmektedir. The aim of the current study was to examine the functions of autobiographical memory (AM) during mother-adolescent reminiscing, and to investigate dyadic relationships between the functions and emotion regulation (ER) strategies with a mixed method. For the qualitative part, content analysis revealed that Self, Social, and Directive functions occurred as the main themes, and each function also included ER themes. For the quantitative part, the first aim was to examine the differences in the frequencies regarding the role of emotion type, family member, adolescent gender, and AM function. The second aim was to examine dyadic relationships between mothers' and adolescents' use of ER themes in AM functions and their ER strategies. Participants (108 mother-adolescent pairs) were asked to reminiscence about emotionally charged events, and filled out an ER questionnaire through home visits. Linear Mixed Model analyses revealed that adolescents reported more frequent use of Self function, for all emotions. Mothers reported more frequent use of Social function for sadness and happiness, and Directive function for sadness and anger. Actor-Partner Interdependence Model analyses revealed that mothers' Self ER and adolescents' Social ER negatively predicted adolescents' reappraisal, adolescents' Social ER negatively predicted mothers' reappraisal, and mothers' Social ER, mothers' Directive ER, and adolescents' Social ER negatively predicted mothers' suppression, for sadness. For anger, adolescents' Self ER negatively predicted their own suppression. For happiness, no relationship was significant. The current study would contribute to the literature by investigating functional use of AM in a dyadic setting, and by showing its relation to ER. 149

Toplumsal yaşantımızın önemli bir parçası olan annelik, tarih boyunca hem toplumsal cinsiyet bağlamında hem de feminist teori bağlamında tartışmalı bir konu olmuştur. Kadınların biyolojik olarak doğurma özelliğine sahip olması, annelik içgüdüsüne sahip oldukları fikrine ve uzun yıllar boyunca bu fikre sorgulamadan inanılmasına yol açmıştır. Toplumsal cinsiyet bağlamında ise annelikle ilgili sorumluluklar kadınlara atfedildiği için kadınlık ve annelik kavramları uzun yıllar boyunca eş anlamlı olarak kabul edilmiştir. Bu alanda toplumsal cinsiyet perspektifinden akademik çalışma eksikliği ve Fransız feminist ve filozof Elisabeth Badinter'in Türkiye çapında yeteri kadar tanınmaması, bu çalışmanın doğmasında etkili olmuştur. Bu çalışmada Elisabeth Badinter'in Annelik Sevgisi ve Kadınlık mı, Annelik mi? kitapları çerçevesinde annelik içgüdüsünün olmadığını, annelik inşasının tarihsel ve toplumsal süreçle birlikte gerçekleştiğini ve kadınlık ve annelik kavramlarının eş anlamlı olarak algılanmaması gerektiğini göstermek amaçlanmıştır. Çalışma sırasında elde edilen sonuçlara, Badinter'in yukarıda sözü edilen ve aralarında yaklaşık otuz yıl bulunan iki kitabının daha çok teorik bağlamda karşılaştırmalı okunması yöntemiyle ulaşılmıştır. Being one of the crucial roles of the women in the society, motherhood has been a controversial issue both in gender and feminist theory context throughout the history. Women's biological ability to give birth paved the way for the maternal instinct ideology and the acceptance of this ideology without being questioned properly for ages. On the other hand, the terms of womanhood and motherhood were used interchangeably and synonymously for a long time since the responsibilities of motherhood have been attributed to women as a feminine task in the gender context. Lack of academic studies from a gender perspective in this field and inadequate recognition of French feminist and philosopher Elisabeth Badinter in Turkey have been one of the most important starting points of this thesis. Within the framework of Elisabeth Badinter's two books, The Myth of Motherhood: An Historical View of the Maternal Instinct and The Conflict: Woman&Mother, this study aims to demonstrate that maternal instinct does not exist, the concept of the motherhood is built together within the historical and societal process and womanhood and motherhood should be perceived separately. The findings of the study were obtained through comparative reading of aforementioned books of Badinter, which were published in thirty years interval, in a theoretical way. 146

Bu tez annelerin çocuğunu şuan ki kabulünün, annelerin hatırladıkları kendi anne kabulü ve bu çocukların algıladıkları anne kabulü arasındaki ilişkide aracı rolünü araştırmaktadır. Çocuğun psikolojik uyumunu hangi etmenlerin yordadığını ve bu yordamanının çocuğun cinsiyetine göre değişip değişmediğini incelemektedir. Örneklem 223 anne-çocuk çiftinden oluşmaktadır. Ebeveyn Kabul-Red Ölçeğinin (EKRÖ) Yetişkin, Ebeveyn ve Çocuk versiyonları ve Güçler ve Güçlükler Anketi (GGA) kullanılmıştır. Sonuçlar çocuğun cinsiyeti fark etmeksizin, annelerin çocuğunu şuan ki kabulünün, hatırladıkları kendi anne kabulü ve bu çocukların algıladıkları anne kabulü arasındaki ilişkide tamamıyla aracı bir rolünün olduğunu göstermiştir. Çocukların algıladıkları anne kabulü güçlükler skorundaki değişkenliğe sadece tek katkı sağlayıcı, güçler skorundaki değişkenliğe diğer tüm değişkenler arasından en güçlü katkı sağlayıcıdır. Çocuğun algılanılan anne kabulü, cinsiyet fark etmeksizin güçlükler skoruna katkı sağlarken, çocuğun algılanılan anne kabulü ve güçleri (olumlu sosyal davranışlarının) arasındaki korelasyon oğlan çocukları için kız çocuklarından daha yüksektir. Sonuç olarak, bireysel ve aile psikolojik danışmanlığındaki önleyici ve müdahale edici uygulamalar annelerin gelecek nesiller ile ilişkilerini geliştirmek için annelerin hatırlanan anne kabul-reddi konularını çözmeye odaklanabilir. Özellikle çocuğun olumlu davranış gelişiminde, çocuğun cinsiyeti de göz önünde bulundurulabilir. This thesis explores the mediating role of mothers' current acceptance of their offspring on the relationship between mothers' own remembered maternal acceptance and these offspring's perceived maternal acceptance. It examines which factors predict offspring's psychological adjustment and whether this prediction changes according to the gender of offspring. The sample consisted of 223 mother-offspring dyads. The Adult, Parent and Child versions of the Parental Acceptance-Rejection Questionnaire (PARQ) and Strengths and Difficulties Questionnaire (SDQ) were utilized. The results indicated that mothers' current acceptance of their offspring had a full mediating role on the relationship between their remembered maternal acceptance and these offspring's perceived maternal acceptance, regardless of the gender of the offspring. Offspring's perceived maternal acceptance was the only unique contributor to variability in difficulties score, and the strongest contributor among all variables to variability in strengths score. While offspring's perceived maternal acceptance contributed to their difficulties scores regardless of gender, the correlation between offspring's perceived maternal acceptance and strengths (prosocial behaviors) was higher for males than females. In conclusion, intervention and prevention practices in individual and family counseling might focus on resolving mothers' remembered maternal acceptance concerns in order to improve their relationship with the next generation. Gender of the offspring might be considered especially while working on the development of offspring's prosocial behaviors. 160

Bu araştırmada okul öncesi eğitimi alan çocukların anneleriyle olan ilişkilerinin yaş, eğitim durumu, medeni hal, meslek, gelir durumu, ücretli bir işte çalışıp çalışmama durumu, sahip oldukları çocuk sayısı, özel gereksinimli çocuğa sahip olma, yalnızlık, sosyal destek algısı, çift uyumu, depresyon anksiyete ve stres gibi bağlamlar doğrultusunda incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya tipik gelişim gösteren 120 ve özel gereksinimli çocuğa sahip 80 anne olmak üzere toplamda 200 anne dahil edilmiştir. Tipik gelişim gösteren ve özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin Demografik Bilgi Formu, Ana-Baba-Çocuk İlişki Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Çift Uyum Ölçeği ve Depresyon Anksiyete Stres Ölçeğine verdikleri cevaplar doğrultusunda veriler elde edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin tipik gelişim gösteren çocuğa sahip annelere göre anne-çocuk ilişkisi, yalnızlıkları, sosyal destek algıları, depresyon anksiyete ve stres düzeyleri arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Ücretli bir işte çalışan annelerin herhangi bir işte çalışmayan annelere göre anne-çocuk ilişkisi, yalnızlıkları ve depresyon anksiyete ve stres düzeyleri arasında ise anlamlı düzeyde farklılık olduğu saptanmıştır. Fakat sosyal destek algıları ve çift uyumları arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. İlkokul mezunu annelerin anne-çocuk ilişkisi lise, ön lisans ve lisan mezunu annelere göre düşük bulunmuştur. Anne-çocuk ilişkisi ile; yalnızlık arasında orta düzeyde, sosyal destek arasında düşük düzeyde negatif, çift uyumu arasında düşük düzeyde negatif, depresyon anksiyete ve stres düzeyleri arasında orta düzeyde pozitif ilişki bulunmuştur. Yalnızlık, çift uyumu, sosyal destek algısı, depresyon anksiyete ve stres düzeyinin anne-çocuk ilişkisini yordadığı tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular alanyazın çerçevesinde tartışılmıştır., The aim of this study was to investigate maternal relationship of preschoolers in terms of maternal variables including demographics, employment status, number of children in the family, having a child with special needs, loneliness, perception of social support, relationship with the partner, depression, anxiety, and stress. The sample included 200 mothers of child with preschoolers in total with 120 mothers having a child with typical developmental and 80 mothers with child with special needs. The instrument used in the study for data collection purposes were Demographic Information Form, Child Parent Relationship Scale, UCLA Loneliness Scale, Multidimensional Perceived Social Support Scale, Dyadic Adjustment Scale, and Depression Anxiety Stress Scale (DASS). Analysis of the data showed a significant difference between mother-child relationship, loneliness, social support perceptions, depression anxiety and stress levels of mothers with special needs compared to mothers with typical developmental children. Mothers who were in paid employment differed significantly from those unemployed in terms of loneliness, mother-child relationship, depression anxiety, and stress. However, there was no significant difference between the perceptions of social support and relationship with the partner. The mother-child relationship of mothers with a primary school degree was found to be lower compared to other with high school, associate and bachelor degrees. Mother-child relationship showed correlation with loneliness, social support, dyadic adjustment, depression anxiety and stress levels. Loneliness, couple adjustment, social support perception, depression anxiety and stress level predicted mother-child relationship. It was found that loneliness, dyadic adjustment, social support perception, depression anxiety and stress level combined was a predictor of the mother-child relationship.

Studies show that family relationships can act as mediating agents in triggering and maintaining the symptoms of anorexia nervosa (AN), especially the mother-daughter relationship configuration, which contains unconscious elements transmitted inter-generationally. This study aimed to understand the role of intergenerational psychic transmission in the articulation of anorexic symptoms in a young woman in treatment. Three generations of women of the same family were interviewed: maternal grandmother, mother and daughter, all diagnosed with AN. Some psychic contents that could not be elaborated were identified in the reports and these were, subsequently, converted into legacies transmitted to later generations. Feelings of inhibition and shame regarding sexuality and the female body, transmitted from grandmother to mother and from mother to granddaughter, seem to have blocked the emotional development in all generations. Incorporating these findings into treatment may facilitate the processing of the transmitted unconscious contents, contributing to the reorganization of the family's psychodynamic functioning. Resumo Estudos evidenciam que as relações familiares podem atuar como agentes mediadores no desencadeamento e manutenção dos sintomas de anorexia nervosa (AN), especialmente a configuração vincular mãe-filha, que contém elementos inconscientes transmitidos transgeracionalmente. Este estudo teve por objetivo compreender a implicação da transmissão psíquica transgeracional na articulação do sintoma anoréxico em uma jovem em tratamento. Foram entrevistadas mulheres de três gerações de uma mesma família: avó materna, mãe e filha (com diagnóstico de AN). Foram identificados nos relatos conteúdos psíquicos que não puderam ser elaborados e que, posteriormente, converteram-se em legados transmitidos para as gerações posteriores. Sentimentos de inibição e vergonha em relação à sexualidade e ao corpo feminino, transmitidos da avó para a mãe e desta para a neta, parecem bloquear o desenvolvimento afetivo nas gerações posteriores. Incorporar esses achados ao tratamento da neta pode facilitar a elaboração dos conteúdos inconscientes transmitidos, contribuindo para reorganização do funcionamento psicodinâmico familiar. Resumen Los estudios demuestran que las relaciones familiares pueden actuar como agentes mediadores en el desencadenamiento y mantenimiento de los síntomas de anorexia nerviosa (AN), especialmente en la configuración del vínculo entre madre e hija, que contiene elementos inconscientes transmitidos transgeneracionalmente. Este estudio tuvo como objetivo comprender la implicación de transmisión psíquica transgeneracional en la articulación de los síntomas de anorexia de una joven en tratamiento. Mujeres de tres generaciones de una misma familia fueron entrevistadas: abuela materna, madre e hija con diagnóstico de AN. Fueron identificados en los relatos, contenidos psíquicos que no pudieron ser elaborados y, posteriormente, se convirtieron en legados transmitidos para generaciones posteriores. Sentimientos de inhibición y vergüenza con relación a la sexualidad y al cuerpo femenino, transmitidos de abuela para madre y de madre para hija, parecen bloquear el desarrollo afectivo en las generaciones posteriores. Incorporar estos resultados en el tratamiento de la nieta puede facilitar la elaboración de los contenidos inconscientes transmitidos, contribuyendo para reorganizar el funcionamiento psicodinámico familiar.

Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-60 aylık çocukların ve annelerinin problem çözme becerileri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada hem nicel hem nitel verilerin toplandığı ve analiz edildiği karma desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; 2017-2018 Eğitim Öğretim yılında Ankara İli Yenimahalle İlçesi'nde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı bağımsız anaokulları ve anasınıflarına devam eden 143'ü kız ve 140'ı erkek toplam 283 çocuk ve bu çocukların anneleri (N=283) oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, problem çözme becerileri ölçeği (4-7 yaş), problem çözme envanteri ve yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmaya katılmaya gönüllü olan annelere problem çözme envanteri öğretmenler aracılığıyla veya araştırmacı tarafından ulaştırılmış ve aynı yolla geri toplanmıştır. Sonrasında ölçeği dolduran annelerin çocuklarına Problem Çözme Becerileri Ölçeği bireysel olarak uygulanmıştır. Uygulama sırasında çocuklara ölçekteki resimler gösterilip ilgili sorular okunduktan sonra çocukların vermiş oldukları cevaplar cevap anahtarına kaydedilmiştir. Çocukların tamamına ölçek uygulandıktan sonra alınan puanlara bakılarak çocukların puanları sıralanmıştır. En yüksek puan alan on çocuk (üst grup) ile en düşük puan alan on çocuk (alt grup) belirlenmiş ve bu çocukların anneleri nitel verilerin toplandığı çalışma grubunu oluşturmuştur. Alt grup ve üst grupta yer alan çocukların anneleri ile iletişime geçilmiş ve yüz yüze görüşmeler yapılmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS 20 paket programından yararlanılmış ve sonuçlar için anlamlılık düzeyi 0,05 olarak belirlenmiştir. Grupların normallik dağılımlarına göre parametrik ve parametrik olmayan istatistikler kullanılmıştır. Parametrik istatistiklerden İlişkisiz Örneklemler t-testi, ANOVA ve parametrik olmayan istatistiklerden Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır ve iki ölçeğin arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla Sperman korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Araştırmanın nitel verilerinin analizinde ise içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, çalışma grubunda yer alan çocukların problem çözme becerileri ölçeği alt boyutlarından en düşük puan aldıkları alt boyutun `Problem hakkında soru sorma` ve en yüksek puan aldıkları alt boyutun `Bir takım eylemlerin sonucunu tahmin etme` alt boyutu olduğu belirlenmiştir. Çocukların problem çözme becerilerinin yaş, öğrenim süresi, doğum sırası, annelerinin eğitim durumu, anne mesleği değişkenlerine göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Annenin eğitim düzeyi arttıkça çocukların problem çözme becerileri toplam puanlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca çocukların okul öncesi eğitim kurumuna uzun süre devam eden çocukların problem çözme becerileri toplam puanlarının daha yüksek olduğu ve dört yaşına kıyasla beş yaşındaki çocukların problem çözme becerileri toplam puanlarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sperman korelasyon katsayılarına göre çocukların problem çözme becerileri ile annelerinin problem çözme becerilerine olan algıları arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Ancak annelerin problem çözme envanterinden aldıkları puanların gruplara ayrılması sonucu ilgili gruplarda yer alan annelerin çocuklarına ait problem çözme becerileri toplam puanları da gruplara ayrılmıştır. Bu gruplar arasında anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Dolayısıyla annelerin ve çocuklarının problem çözme becerileri arasında korelasyonel bir ilişki saptanamamışken grupların problem çözme becerileri ölçeklerinden almış oldukları puanların birbirinden etkilendiği sonucuna ulaşılmıştır. The purpose of this study is to investigate the relationship between the 48-60 months children's and their mothers' problem-solving skills. The study was designed as a mixed method study in which both quantitative and qualitative data were collected and analyzed. The participants of the study were composed of 283 preschool children who were attending independent kindergartens under the Ministry of National Education in Yenimahalle district of Ankara, in the 2017-2018 academic year, and these children's mothers (N=243). Among the participating children, 143 of them were females and 140 of them were males. In this study Background Information Form, Problem-solving Skills Scale (4-7 age), Problem-solving Inventory, and Semi-structured Interview Form were utilized. Problem Solving Inventory was delivered to the mothers by the teachers or by the researcher and collected back in the same way. Then the Problem Solving Skills Scale was administered individually to the children of the mothers who filled the scale. During the application, the children were shown pictures of the measures and the related questions were read, and then the answers given by the children were recorded in the answer key. The scores of the children are listed by taking the scores obtained after applying the scale to the whole of the children. Ten children with the highest scores and ten children with the lowest scores were identified and the study group of mothers whose qualitative data were collected. Mothers of children in the subgroup and the upper group were contacted and interviewed face to face. The quantitative data were analyzed using SPSS 20 package program and the significance level was determined as 0,05. Parametric and non-parametric statistics were used based on whether the groups had normal distribution or not. Among parametric statistic techniques Independent Samples t-test, and ANOVA were used and among the non-parametric tests, Kruskal-Wallis test was used. In order to reveal the correlation between the two scales, the Spearman correlation coefficient was determined. In the analysis of the qualitative data of the study, the content analysis technique was used. The results of the study revealed that the participating children received the lowest score in the `Asking question about the problem` sub-dimension while they received the highest score from the `Guessing the results of certain actions` sub-dimension of the Problem-solving Skills Scale. It was found out that problem-solving skills of children revealed significant difference between problem-solving skills and age, period of learning, birth order, mothers' educational background, and mothers' professions variables. As mothers' level of education increase, the children's total scores of problem-solving skills also increased. Additionally, the study revealed that the children who had a longer period of study at the preschool education institutions had a higher total score of problem-solving skills, and five years old children had higher problem-solving skills scores compared to four years old children. According to Spearman correlation coefficient, there was no statistically significant relationship between children's problem-solving skills and their mothers' perception towards problem-solving. However, after dividing the scores that mothers received from the Problem-solving Inventory into groups, the total scores of Problem-solving Skills that their children received were divided into groups as well. A statistically significant difference was found between these groups. In this respect, while a correlational relationship was not found between the problem-solving skills of mothers and their children, it was concluded that the scores that groups received from problem-solving scales affected each other. 152

Çalışma, otistik çocuk sahibi annelerin, tükenmişlik ve psikolojik dayanıklılık düzeylerinin incelenmesini amaçlamaktadır. Otizm, iletişim, dil, sosyalleşme vb. hareketleri etkileyebilecek sendrom olarak tanımlanabilir. Bu bağlamda otizm, bireylerin yaşamlarının ilk yıllarından beri kendini göstermektedir. Bireylerin hem duygusal hem de toplumsal ilişkilerde, dil becerisinin etkili bir biçimde kullanılmasını engellemektedir. Otizm kapsamında bu çalışmada, otizm kavramına, gelişimsel bozukluk türlerine ve engelli bireylerin ve ailelerinin yaşamış olduğu sorunlara yer verilmiştir. Otistik çocuk sahibi ailelerde, tükenmişlik sendromu görülebilmektedir. Tükenmişlik sendromu, kişilerin başarılı olmak için çok çalışması sonucunda hem fiziksel hem de ruhsal olarak kendini yorgun hissetmesi olarak tanımlanabilir. Duygusal tükenme, duyarsızlaşma yaşayan bireyler, hem çevresine hem ailesine hem de kendisine karşı sorumluluklarını eskisi kadar yerine getirememektedir. Bu çalışmada da tükenmişlik kavramı ve tükenmişlikle ilgili kavramlara, tükenmişlik kaynaklarına, tükenmişliğin bireyler üzerindeki etkilerine ve tükenmişliğe karşı verilen mücadelede izlenecek yöntemler irdelenecektir. Bu çalışmada yapılan analizler sonucunda, aile uyumu düzeyinin, otistik çocuğa sahip annelerin medeni durumları ile ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmada; duygusal tükenme ile duyarsızlaşma arasında korelasyon analizi sonucunda pozitif yönlü yüksek bir ilişki bulunmuştur. Diğer değişkenler incelendiğinde; duygusal tükenme arttıkça yüksek oranda duyarsızlaşmada artmaktadır. Otistik çocuk sahibi annelerin tükenmişlik, duyarsızlaşma ve duygusal tükenmişlik yaşamamaları için psikolojik açıdan dayanıklılıklarının yüksek olması gerekmektedir. Psikolojik dayanıklılık, bireylerin yaşamış olduğu olumsuz durumlara karşı dirençli olmasını ifade etmektedir. Çalışmada da bu kapsamda, psikolojik dayanıklılık kavramları, bileşenleri, psikolojik dayanıklılığı etkileyen faktörler ve psikolojik dayanıklılık yaklaşımları ele alınmıştır. Anahtar Kelimeler: Otizm, Gelişimsel Bozukluk, Tükenmişlik, Kişisel Tükenmişlik, Psikolojik Dayanıklılık. The study aims to examine burnout and psychological endurance levels of autistic children's mothers. Autism, communication, language, socialization, etc. can be defined as a syndrome that can affect movements. In this context, autism has been manifested since the first years of individual lives. It prevents individuals from using language skills effectively in both emotional and social relationships. Within the context of autism, this study included the concept of autism, types of developmental disorders, and problems that people with disabilities and their families have experienced.Burnout syndrome can be seen in children with autistic children. Burnout syndrome can be defined as feeling tired both physically and spiritually as a result of people working hard to be successful. Emotional exhaustion, desensitization individuals, both the environment and the family, as well as their responsibilities towards the old can not fulfill. In this study, the concepts of burnout and the concepts of burnout, the sources of burnout, the effects of burnout on the individual, and the methods to be followed in the fight against exhaustion will be examined.As a result of the analysis in this study, it was determined that the level of family adjustment was related to the marital status of the mothers with autistic children. In addition, a positive correlation was found between the emotional exhaustion and depersonalization as a result of the correlation analysis. When the other variables are examined; the higher the emotional exhaustion, the higher the desensitization. Mothers with autistic children should have a high psychological resilience for burnout, depersonalization, and emotional exhaustion. Psychological endurance refers to resistance to adverse situations in which individuals have lived. In this study, concepts of psychological endurance, its components, factors affecting psychological endurance and psychological endurance approaches are discussed.Key words: Autism, Developmental Disorder, Burnout, Personal Burnout, Psychological Durability. 111

Bu araştırmanın amacı, okul öncesi eğitim kurumuna devam etmeyen çocuklara annelerin etkin katılımıyla verilen `Ev Merkezli Sayı ve İşlem Eğitim Programı`nın, çocukların erken matematik yeteneğine, anne çocuk ilişkisine ve annelerin çocuklarının sayı ve işlem becerilerine ilişkin farkındalıklarına etkisini incelemektir. Çalışmada, ön test-son test- kalıcılık testi kontrol gruplu deneysel desen ile herhangi bir problem durumu için daha genel bir anlayış sağlayan nicel yöntemler ile problem durumuna yönelik daha derinlemesine bilgi sağlayan nitel yöntemlerin bir arada kullanıldığı karma araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalıma grubunu Aksaray ilinde okul öncesi eğitim kurumlarına gitmeyen 48-65 aylık normal gelişim gösteren deney grubunda yer alan 13 çocuk ve kontrol grubunda yer alan 8 çocuk olmak üzere toplam 21 çocuk ve bu çocukların anneleri oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Erken Matematik Yeteneği Testi-3 (TEMA-3),Çocuk Ana Baba İlişki Ölçeği, Ev Ortamı Değerlendirme Ölçeği, Çocuğun Sayı ve İşlem Becerilerine Yönelik Anne Farkındalık Formu ve Eğitim Programına İlişkin Anne Görüşme Formu kullanılmıştır. Deney grubunda yer alan çocuklar ve bu çocukların annelerine 13 hafta boyunca `Ev Merkezli Sayı ve İşlem Eğitim Programı` uygulanmıştır. Kontrol grubundaki çocuklar ve bu çocukların annelerine ise herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Araştırma sonucunda, `Ev Merkezli Sayı ve Işlem Eğitim Programının` çocukların erken matematik yetenek puanları, anne çocuk arasındaki `olumlu ilişki` puanları ile annelerin çocuklarının sayı ve işlem becerilerine yönelik farkındalıkları üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir. `Ev Merkezli Sayı ve Işlem Eğitim Programı`na katılan anneler eğitim programının çocuğun sayı ve işlem becerilerinin gelişimine katkı sağladığını ve anne çocuk arasındaki olumlu ilişkiyi geliştirdiğini belirtmişlerdir. Çocukların matematikle ilgili neler yapabildiğini ve annelerin çocuklarının matematik becerilerinin gelişimine nasıl katkı sağlayabileceğini öğrendikleri yönünde görüş bildirmişlerdir. Ayrıca anneler `Ev Merkezli Sayı ve İşlem Eğitim Programı`nın çocukları için en önemli kazanımlarının `sayıları öğrenme, rakamları tanıma, geometrik şekilleri öğrenme, kardinal sayıların mantığını anlama, yeni oyunlar öğrenme, kendileri için ise en önemli kazanımların `anne çocuk arasındaki ilişkinin artması, çocuklarıyla daha kaliteli vakit geçirme, eğlenme ve günlük yaşamda matematiği daha çok kullanma` yönünde görüş bildirmişlerdir. The aim of the study is to examine the effect of the `Home Based Number and Operation Education Program` which is given with mothers' active help as a home based education on children's early math skills, mother-child relations and mothers' impact on children's number and operation skills. In this study, children do not go to preschool. In the study, a mixed-research model was used that used quantitative methods that provide a more general understanding of any problem situation with qualitative methods that provide more in-depth knowledge of the problem situation with the experimental pattern with pre-test-post-test-retention test control group. The sample of the study consists of 21 children who are 48-65 monhts and normally developed and their mothers in the city of Aksaray. As data collection tool demographic form, TEMA-3, Child Mother Father Relation Scale, home observation scale, Maternal Awareness Form for Children's Number and Transaction Skills and Maternal Interview Form for the `Home Based Number and Operation Education Program` were used. Children and their mothers, who are in the experiment group, `Home Based Number and Operation Education Program` was applied for 13 weeks. Children and their mothers who are in the control group do not take any training. As a result of the study, it was found that `Home Based Number and Operation Education Program` has an impact on children's math skills scores, child-mother relations and mothere's awareness about their children's number and operation skills. Also, it is seen taht activity species and frequencies of mothers to support children's math skills increased. In addition to this, mothers who particiated in the `Home Based Number and Operation Education Program` said that children's number and operation skillls developed and they have a better relation between their children after this program. Besides, mothers mention that they have learned how they can be beneficial for their childten's math development and what children can do about math. Mothers think that the most important benefits of the program are `learning numbers and geometric shapes, recognizing numbers, understanding the logic of cardinal numbers, learning new games and playing with other family members` and also mothers mention that the most important gains for them is that increasing child-mother relation, spending a more qualified time with children, enjoying with children and using math in daily life. 183

İnternet, teknoloji ve elektronik medya araçları hem çocukların hem de yetişkinlerin hayatlarında çok önemli rol oynamaktadır. Bu sebeple, güncel çalışma çocukların elektronik medya kullanımında rol oynayan faktörleri incelemektedir. Bu çalışmaya çocukları anaokuluna devam eden 165 anne katılmıştır. Annelerin ebeveyn yeterlilik algıları, çocukların elektronik medya kullanımına karşı olan tutumları, ebeveyn katılımları ve çocukların mizaç özellikleri ölçülmüştür. Sonuçlara göstermiştir ki daha pozitif tutuma sahip olan ve ilgi ve yakınlık anlamında ebeveyn katılımı yüksek olan annelerin çocukları daha çok elektronik medya aracı kullanmaktadır. Ayrıca kendini ebeveyn yeterliliğini daha düşük olarak değerlendiren annelerin ve daha pozitif tutumu olan, ilgi ve yakınlığı daha yüksek olan annelerin çocuklarının hafta içi daha çok elektronik medya aracı kullandığı görülmüştür. The Internet, technology, and electronic media tools have been becoming a central part of both adults and children's lives. For this reason, the current study aimed to investigate the factors that related to young children's electronic media use. A total of 165 mothers whose children attending a preschool were recruited, and mother's parenting sense of competence, parental involvements, their attitudes toward children's media use, and children's temperamental characteristics were assessed. Results indicated that children whose mothers have more positive attitudes and mothers who involve more in attention and closeness use media more. Also, children whose mothers with lower parental efficacy, more positive attitudes and more involvement in attention and closeness use media more at weekdays. 89

Bu araştırmanın amacı, 0-6 yaş arası çocuğu olan annelerin psikolojik iyi oluşlarının, öznel iyi oluşlarının, öğrenilmiş güçlülüklerinin ve algıladıkları destek kaynakları hakkındaki görüşlerinin incelenmesidir. Betimsel tarama modellerinden olan bu araştırmaya 256 anne katılmıştır. Araştırmada ölçme aracı olarak Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (PİOÖ), Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ), Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği (PANAS), Rosenbaum Öğrenilmiş Güçlülük Ölçeği (RÖGÖ), Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBASDÖ) ve sosyo- demografik değişkenleri incelemek amacıyla araştırmacı tarafından oluşturulmuş kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmacı, çeşitli okul öncesi kurumlarda seminerler düzenlemiş, bu seminerlere katılan ve araştırmaya katılmak için gönüllü olan annelere formları vermiş ve verileri bu yolla toplamıştır. Elde edilen verilerin analizinde Bağımsız Gruplar İçin t Testi ve Aşamalı (Stepwise) Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, çalışan annelerin çalışmayan annelere göre psikolojik iyi oluş, yaşam doyumu, sosyal destek ile pozitif ve negatif duygularının anlamlı bir fark gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca yapılan regresyon analizi sonunda psikolojik iyi oluşun yordanmasında en önemli katkının özel bir insana yönelik olarak algılanan sosyal desteğin geldiği, bunu yaşam doyumu, arkadaş sosyal desteği, aile sosyal desteği ve öğrenilmiş güçlülük değişkenlerinin izlediği bulgularına ulaşılmıştır., The purpose of this research is to predict the psychological well-being of the mothers of children between the ages of 0-6, their subjective well-being, their learned resourcefulness and their perceptions of support resources they perceive. 256 mothers participated in this research which is a descriptive scanning model. To investigate the Psychological Well-Being Scale, The Life Satisfaction Scale, Positive and Negative Feelings Scale, Rosenbaum Learned Powerfulness Scale, Perceived Social Support Scale and sociodemographic variables personal information form created by the researcher was used. The researcher has organized seminars in various pre-school institutions, submitted mothers' forms that participate in these seminars and volunteered to participate in the research, and collect the data in this way. In the analysis of the obtained data, t Test and Independent Groups Stepwise Multiple Linear Regression Analysis were used. According to the results obtained from the research, it was found that working mothers showed a significant difference in psychological wellbeing, life satisfaction, social support and positive and negative feelings according to the mothers who did not work. In addition, the results of the regression analysis revealed that the most important contribution to the prediction of psychological well-being was the perceived social support for a specific person, followed by life satisfaction, friendship social support, family social support and learned strength variables.

Bu çalışma, 60-72 aylık çocuğu olan annelerin eğitim ihtiyaçlarını tespit etmeyi amaçlamıştır. Ayrıca, farklı sosyo-ekonomik geçmişe sahip anneler- bu çalışmada düşük sosyo-ekonomik seviye anneleri ve yüksek sosyo-ekonomik seviye anneleri olarak belirtilmiştir- arasında herhangi bir farklılık olup olmadığını da anlamayı amaçlamıştır. Bu amaca ulaşmak için, bir kamu ve bir özel olmak üzere iki farklı okuldan annelerle toplam 33 derinlemesine görüşme yapılmıştır. Eğitim ihtiyaçlarını anlamak için, annelerle tamamı açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış röportajlar yapılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, annelerin eğitim ihtiyaçları açısından bazı önemli farklılıklar gözlemlense de, her iki gruptan annelerin benzerlik gösterdiği sonuçlar da vardır. Çocuklarını gönderdikleri okullar, eğitim düzeyi ve sosyo-ekonomik durum gibi demografik ve aile özelliklerindeki farklılıklar, sonuçların anlaşılmasına yardımcı olmuştur. Araştırmanın sonuçlarının, 60-72 aylık çocukların annelerinin eğitim ihtiyaçlarını belirlemeye yardımcı olduğu söylenebilir. Bu çalışmanın, küçük çocukların anneleri için varolan ebeveyn eğitimi programlarının yeniden değerlendirilmesinde yararlı olacağı düşünülmüştür. Çalışma sınırlamalarına rağmen, özellikle anneler için varolan aile eğitimi programlarının yeniden değerlendirilmesi konusunda alana belirli katkılar sunmuştur. This study aims to identify the educational needs of mothers of children aged 60 to 72 months. It also intended to understand if there are any differences between mothers coming from different socio-economic background, which in this study, is the high socio-economic status mothers and low socio-economic status mothers. To accomplish this, a qualitative study with 33 in depth interviews was carried out in one public and one private school. A semi-structured interview with open-ended questions was applied to the mothers to understand their educational needs about parenting. The results of the study demonstrate that, although some significant differences were observed in terms of the educational needs of mothers, there are also some common issues. Differences in the demographic and family characteristics such as the schools they send their children to, their educational level and socio-economic status was helpful in understanding the results. In any case, no matter how similar or different the results of the two groups were, it can be stated that the results of the study helped understanding the educational needs of mothers of children aged 60 to 72 months. It is assumed that, the data collected in this study can be useful in revisiting existing parent education programs for caregivers of children at an early age. In spite of the limitations of the study, it will make certain contributions to the field, especially in reviewing existing parent education programs for mothers. 130

Çocuk kavramı hukukta, on sekiz yaşından küçük kişileri belirtmek için de anne ve baba ile olan soybağını belirtmek için de kullanılabilmektedir. Bu sebeple çalışmamızın birinci bölümünde ilk olarak çocuk kavramı ele alınmıştır. Daha sonra, boşanma davası sırasında çocukla ilgili olarak göz önüne alınması gereken temel ilkeler açıklanmıştır. Boşanma davası sırasında çocuğun hukukî durumu ve bu kapsamda çocuğa ilişkin olarak alınabilecek geçici tedbirler de birinci bölümün kapsamında açıklanmaya çalışılmıştır. Boşanmanın çocuklara ilişkin sonuçlarından olan velayet ikinci bölümde ve yine boşanmanın çocuklara ilişkin sonuçlarından olan çocukla kişisel ilişki kurulması ise üçüncü bölümde incelenmiştir. Çalışmamızın son bölümünde ise boşanmanın çocuğun soyadına etkisi üzerinde durulmuştur. The concept of child may be used both for defining the people under eighteen and pointing out the lineage of the child. For that reason, the concept of child is discussed firstly in the first chapter of our study. After that, the basic principles to be considered during a divorce suit about the children are explained. The legal status of the child during a divorce suit and temporary measures that may be taken about the child in that case are also tried to be explained in the first chapter. Custody of a child which is one of the child related results of divorce is studied in the second chapter and personal relations with the child which is also one of the child related results of divorce is studied in the third chapter. In the last chapter of our study, the effects of divorce on the child's surname is discussed. 323

Bu çalışma bir veya birden fazla zihinsel, bedensel ve hem zihinsel hem de bedensel engelli çocuğa sahip annelerin depresyon ve anksiyete düzeylerini incelenmesi amacı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya bir veya birden fazla engelli çocuğa sahip olan 100 anne katılmıştır. Araştırma verilerini toplamak için araştırmacının hazırlamış olduğu `Genel Bilgi Formu` ile hazır olarak elde edilen `Beck Depresyon Ölçeği` ve `Beck Umutsuzluk Ölçeği` araştırmada kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre bir veya birden fazla engelli çocuğa sahip olan anneler depresyon özelliklerini sergilemekle birlikte anksiyete anlamında da ciddi sorunlar yaşamaktadır. Annelerin yaşadıkları bu sorunlar hem içsel dünyalarını hem de çevreleriyle olan ilişkilerini önemli ölçüde etkilemektedir. This study has been carried out to examine the depression and anxiety level of mothers who have one or more than one mentally, physically and both mentally and physically disabled children. 100 mothers who have one or more than one disabled children participated in the study. To collect data, `General Information Form`, which was prepared by the author, and `Beck Depression Scale` and `Beck Anxiety Scale`, which were found ready on the internet, were used in the study. According to the results of the study, mothers who have one or more than one mentally, physically and both mentally and physically disabled children display depression features and deal with serious problems related to anxiety. The problems experienced by mothers affect their relationship with both their inner world and their social environment. 103

Çocukların, bağlanma figürünün ulaşılabilir ve duyarlı olacağına dair inançları ve ayrıca bu figürün çocuğun duygular, düşünceler ve isteklerden oluşan zihin durumlarını algılayabilme becerileri gelişim sürecindeki iki temel ögedir. Çocuğun güvenli bağlanma temsillerine sahip olmasının ve ebeveynlerin yüksek zihinselleştirme becerilerinin davranış problemlerinin ortaya çıkışını önlemede önemli faktörler olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada çocukların güvenli bağlanma temsilleri ve annelerin zihinselleştirme kapasitelerinin toplam, dışa dönük ve içedönük davranış problemleri üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Araştırmaya İstanbul Bilgi Üniversitesi Psikolojik Danışmanlık Merkezi'ne başvurmuş olan 66 anne- çocuk ikilisi katılmıştır. Anneler, zihinselleştirme kapasitelerinin ölçüleceği bir görüşmeye katılmış, çocuklar ise bağlanma temsillerinin ölçüleceği öykü tamamlama ve ölçek doldurma şeklinde iki uygulamaya katılmış, son olarak çocukların davranış problemleri de bir çeşit davranış listesi üzerinden ölçülmüştür. Değişkenler arasındaki ilişki hiyerarşik çoklu regresyon analizi ile incelenmiştir. Analizlerin sonuçlarına göre toplam ve içedönük davranış problemleri ile bağlanma temsilleri ve zihinselleştirme becerileri arasında doğrusal bir ilişki bulunmuş, fakat dışa dönük davranış problemleri ile annenin zihinselleştirme kapasitesi arasında ikinci dereceden (quadratic) bir ilişki bulunmuştur. Üç çeşit davranış problemi ile ilişkilendirildiklerinde; çocuğun güvenli bağlanma temsilleri en önemli, annenin zihinselleştirme kapasitesi ise ikinci en önemli unsur olarak bulunmuştur. Bulgular, dışa dönük davranış problemleri söz konusu olduğunda annenin yükselen zihinselleştirme kapasitesinin her zaman koruyucu bir faktör olmayabileceğini ortaya koymuştur. Buna göre; zihinselleştirmenin örneklemdeki annelerde görüldüğü gibi tutarsız ve değişken bir şekilde çocuğa yansıtılması davranış problemlerinin seviyesini arttırabilmektedir. Sonuçlar tartışılmış, gelecek araştırmalar ve klinik uygulamalar için öneriler sunulmuştur. Children's perceptions of the attachment figure as being accessible and sensitive, and this figure's mentalizing abilities to perceive the child as having mental states; such as beliefs, feelings, desires, intentions were two fundamental features in a child's development. Both the child's attachment security and higher parental mentalizing capacities were found to be protective factors from developing psychopathology in children. This study explored the association between children's attachment security and mothers' reflective functioning capacity on total, externalizing and internalizing behavioral problems. 66 mother-child pairs who were applied for the Istanbul Bilgi University Counseling Center participated in the study. Mothers were interviewed for their reflective functioning capacity by using Parent Development Interview (PDI), children were assessed for attachment security by using Attachment Doll-Story Completion task (ASCT) and Kerns Security Scale, and children's behavioral problems were assessed by using Child Behavior Checklist (CBCL). The association between variables were tested by hierarchical multiple regression analysis. Results indicated that for the total and internalizing behavioral problems maternal representations and attachment security demonstrated a linear relationship. However, for the externalizing behavior problems, maternal representations demonstrated a more quadratic relationship and attachment security demonstrated a linear relationship. In three of the behavioral problems, children's sense of security was the most important factor and mothers' reflective functioning capacity was the second most important factor associating with behavioral problems. Findings demonstrated that for the externalizing behavior problems higher reflectivity could not necessarily prevent the child from developing the behavior problem and the mother's inconsistent and fluctuating nature of reflectivity might be an important factor. Findings were discussed in terms of their implications; suggestions were made for the future research and clinical applications. 122

Araştırmanın amacı ergenlerde anne çocuk arasındaki bağlanmanın, aralarındaki iletişime etkisinin anlamlı olup olmadığının incelenmesidir. Araştırmaya Tokat ilinde yaşamakta olan 350 lise öğrencisi katılmıştır. Araştırmanın verileri Kerns Güvenli Bağlanma Ölçeği ve Ebeveyn ve Arkadaşlara Bağlanma Envanteri Kısa Formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizinda Beğımsız Örneklem T-Testi, ANOVA ve Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin annelerine bağlanma düzeylerinin kalınan eve, ailenin ortalama gelir düzeyine, anne babanın medeni durumuna, cinsiyete, babanın eğitim düzeyine, annenin eğitim düzeyine göre farklılık göstermediği fakat sınıfa göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir.Araştırma sonucunda öğrencilerin anneleri ile aralarındaki güven düzeyinin annenin eğitim düzeyine, sınıfa göre farklılık göstermediği fakat kalınan eve, ailenin ortalama gelir düzeyine, babanın eğitim düzeyine, anne babanın medeni durumuna, cinsiyete göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir.Araştırma sonucunda öğrencilerin anneleri ile aralarındaki iletişim düzeyinin cinsiyete, ailenin ortalama gelir düzeyine, anne babanın medeni durumuna, babanın eğitim düzeyine, annenin eğitim düzeyine, sınıfa göre farklılık göstermediği fakat kalınan eve göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir.Araştırma sonucunda öğrencilerin anneleri ile aralarındaki yabancılaşma düzeyinin babanın eğitim düzeyine, sınıfa, annenin eğitim düzeyine, cinsiyete göre farklılık göstermediği fakat anne babanın medeni durumuna, kalınan eve, ailenin ortalama gelir düzeyine göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir.Araştırma sonucunda çocukların anneye bağlanma düzeyinin, anneleri ile aralarındaki iletişimi ve güveni arttırırken, yabancılaşmayı azalttığı belirlenmiştir.Anahtar Sözcükler: Bağlanma, Yabancılaşma, İletişim, Güven The purpose of the study is to examine whether the connection between mother and child in adolescents is meaningful. 350 high school students living in the province of Tokat participated in the research. The data of the study were collected using the Kerns Secure Attachment Scale and the Parent and Friends Attachment Inventory Short Form. In the analysis of the data, the T-Test, ANOVA and Correlation Analysis were used.As a result of the research, it was determined that the attachment levels of the students to the mothers did not differ according to the average household income, the average income level of the parents, the marital status of the parents, the education level of the parents,As a result of the research, it was determined that the level of trust between the students and their mothers did not differ according to the level of education of the mother and class, but the level of income, family income, parents' education level, marital status of the parents and gender.As a result of the research, it was determined that the level of communication between the students and their mothers did not differ according to gender, average income level of the family, marital status of the parents, education level of the father, education level of the mother,As a result of the research, it was determined that the level of alienation between the mothers and the mothers did not differ according to the education level of the father, class, education level of the mother, gender but the marital status of the parents, average income level of the family.As a result of the research, it was determined that the level of attachment of children to the mother decreases the alienation while increasing the communication and confidence between the mother and the mother.Key Words: Attachment, Alienation, Communication, Confidence 90

Bu çalışmanın amacı, 66-72 aylık çocukların duygusal becerilerini, okul öncesi öğretmenlerinin ve annelerinin duygusal zeka düzeylerini araştırmak ve okul öncesi öğretmenlerin ve annelerin duygusal zekalarının 66-72 aylık çocukların duygusal becerileri üzerindeki öngörücü etkisini incelemektir. Bu çalışmanın örneklemini Ankara'nın Çankaya, Yenimahalle ve Etimesgut ilçelerinde Milli Eğitim Bakanlığı bünyesindeki devlet okullarına devam eden 66-72 aylık çocuklar (N=126), okul öncesi öğretmenleri (N=126) ve anneleri (N=126) oluşturmaktadır. Veriler dört farklı veri toplama aracı kullanılarak toplanmıştır: Okul öncesi öğretmenleri için demografik bilgi formu, anneler için demografik bilgi formu, Bar-On Duygusal Zeka Ölçeği (EQ-i), ve Altı Yaş Çocuklarının Duygusal Becerilerinin Değerlendirilmesi Testi (ACES). Araştırmanın bulguları, 66-72 aylık çocukların duyguları anlama boyutunda en yüksek, duyguları tanımlama boyutunda ise en düşük puana sahip olduğunu ortaya koymaktadır. 66-72 aylık çocukların duygusal becerilerinin cinsiyetlerine, aile gelirlerine, okul öncesi öğretmenlerinin yaşlarına, eğitim düzeylerine, deneyim yıllarına ve çocukların duygusal becerilerini geliştirmeye ilişkin becerilerine yönelik öz-değerlendirmelerine ve annelerinin eğitim düzeylerine göre değiştiği bulunmuştur. Ayrıca çalışmanın sonuçları, 66-72 aylık çocukların duygusal becerilerinin annelerinin yaşlarına göre farklılaşmadığını göstermiştir. Son olarak, okul öncesi öğretmenlerin 66-72 aylık çocukların duygusal becerilerinin üzerine annelerden daha fazla etkisinin olduğu ortaya koymaktadır. The purpose of this study is to investigate the emotional skills of 66–72-month-old children and the emotional intelligence levels of their preschool teachers and mothers, as well as to examine the predictive impact of the emotional intelligence of the preschool teachers and the emotional intelligence of the mothers on the emotional skills of the 66–72-month-old children. The sample of this study involves 66–72-month-old children (N=126) who are attending public and primary elementary schools and preschools operated by MoNE in Çankaya, Yenimahalle, and Etimesgut districts of Ankara, their preschool teachers (N=126) and mothers (N=126). The data was collected through four different instruments: demographic information form for preschool teachers, demographic information form for mothers, Bar-On Emotional Quotient Inventory (EQ-i), and Assessment of Children's Emotional Skills Test (ACES). The findings of the study reveal that 66–72-month-old children have the highest mean scores in understanding of emotions and lowest mean scores in identification of emotions. It was also found that the emotional skills of 66–72-month-old children differ with respect to their gender, family income, preschool teachers' age, educational level, years of experience, and self-reported skils in developing children's emotional skills, and mothers' educational level. Furthermore, the results also showed that the emotional skills of 66–72-month-old children do not differ with respect to their mothers' age. Finally, the results indicated that preschool teachers have higher impact on 66–72-month-old children's emotional skills than mothers. 226

Gelişimsel yetersizliği olan çocuğa sahip olmak ailelerde psikososyal zorlukları arttırabilmektedir. Araştırmada, gelişimsel yetersizliği olan 48-72 aylık çocukların ebeveynlerinin aile yaşam kalitesi düzeyinin çocuk anne-baba ilişkisi üzerine etkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemini; 2017-2018 İstanbul ili Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri ile İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesine gelen 48-72 aylık, en az bir yıldır özel eğitim alan 382 çocuk ve ebeveynlerinden oluşmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada sosyodemografik bilgileri almak için `Aile Bilgi Formu`, ebeveynlerin yaşam kalitesi düzeyini ölçmek için `Beach Center Aile Yaşam Kalitesi Ölçeği (BCAYKÖ)` ve ebeveynlerin çocuklarıyla olan ilişkisini ölçmek için `Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği (ÇAİÖ)` kullanılmıştır. Verilerin analizinde ebeveynlerin yaşam kalitesi düzeylerini ve çocuk-anababa ilişkilerini belirlemek için; Bağımsız Gruplar T Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson Korelasyonu ve Çoklu Regresyon analizleri kullanılmıştır.Araştırma bulgularına göre; ÇAİÖ alt boyutları ile BCAYKÖ alt boyutları arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu saptanmıştır. Ebeveynlerin öğrenim düzeyleri ile çocuğun öz bakımını desteksiz sağlama durumu, hem çocuk-anababa ilişkisinde hem de aile yaşam kalitesi düzeyinde anlamlı farklılaşma oluşturduğu görülmüştür. Çocukların sahip oldukları tanı ile ebeveynlerin çocuk-anababa ilişkisinde anlamlı farklılık saptanmıştır. Ebeveynlerin bir işte çalışması aile yaşam kalitesini artıran bir değişken olduğu saptanmıştır. Ailede birden fazla gelişimsel yetersizliği olan çocuğun olması, gelişimsel yetersizliği olan çocuğun ek bir tanıya sahip olması, ailedeki çocuk sayısı ve kaçıncı çocuk olduğu ebeveynlerin aile yaşam kalitesini olumsuz yönde etkilediği saptanmıştır.Araştırma sonucunda, gelişimsel yetersizliği olan çocukların ebeveynlerinin aile yaşam kalitesi düzeyleri azaldıkça, çocuk-anababa ilişkisinin de olumsuz yönde etkilendiği görülmektedir.Anahtar Kelimeler: Çocuk, Aile, Gelişimsel yetersizlik, Ebeveyn ilişkisi, Yaşam kalitesi. Having a child with developmental disability can increase psychosocial difficulties in the family. In this research, it is aimed to analyze the impact of quality of family life, belonging to the parents having 48-72 months old a children with developmental deficiency, on child-parent relationship.Sample of research consists of 382 parents with 48-72 months old children, who received special training for at least 1 year during 2017-2018, arriving at special education and rehabilitation centers and Bakırköy Dr. Sadi Konuk Education and Research Hospital adherent to Ministry of Education in İstanbul. The method of relative scanning has been used in order to get socio-demographical information of parents, `Beach Center FamilyQuality of Life Scale (BCFQLS)` were used and `Child-Parent Relationship Scale (CPRS)` developed was also another tool in order to determine the level of relationship between parents and children. To specify the child-parent relationship and the level of live quality belonging to parents in analysis of datum, Independent Samples T Test, one-way ANOVA, Pearson Correlation and Multiple Regression Analysis have been used. According to research findings; there has been found a negative relationship between the subscales of the CPRS and the subscales of the BCFQLS. It is another finding that there is a meaninful differentiation both in senses of family life qualities and child-parent relationship together with the situation of parents level of education and child's maintanence of self care without help. It is clear that working parents is a factor which improve the perception of family life quality. It's also found that presence of more developmentally disabled children and such a child's possession of additional dignosis as well as what the child's rank among others and number of children in a family affects the perception of familylife quality in a negative way.As a result of the research, it is seen that as the level of family life quality of the parents of the children with developmental disabilities decreases, the relationship between the child and the parents is also affected in negative direction.Keywords: Child, Family, Developmental disability, Parent relationship, Life qulity. 163

Bu araştırmanın amacı, İstanbul ilinin Çekmeköy, Ümraniye, Ataşehir ilçelerinde bulunan 5-6 yaşındaki çocukların annelerinin sürekli kaygı düzeyleri ile çocukların benlik algısı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olup olmadığına ve çocuğun (yaş, cinsiyet, kardeş sayısı), annenin (yaş, çalışma durumu, öğrenim durumu, ebeveynlik tutum algısı) özelliklerine göre aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunup bulunmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya katılan 162 anne çocuk çiftinden bilgi toplamak için geliştirilen bilgi formu kullanılmıştır. Annelerin sürekli kaygı düzeylerinin ölçmek için Spielberger‟in Sürekli-Durumluk Kaygı Envanteri uygulanmıştır. Anasınıfına devam eden 5-6 yaşları arasındaki çocukların benlik algılarını ölçmek için Demoulin Benlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında annelerin sürekli kaygı düzeyi ile 5-6 yaşlarındaki okul öncesi kuruma devam eden çocuklarının benlik algısı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Çocukların benlik algılarında; yaş, cinsiyet, kardeş sayısı, annenin yaşı, annenin çalışma durumu, annenin öğrenim durumu, annelerin ebeveynlik tutumu değişkenlerine göre anlamlı farklılık görülmediği sonucuna ulaşılmıştır. Anasınıfı çocuklarının annelerinin sürekli kaygı düzeylerinin; çocuğun yaşı, cinsiyeti, annenin sahip olduğu çocuk sayısı, annenin yaşı ve ebeveynlik tutumuna göre anlamlı derece de farklılık bulunmamıştır. Annelerin sürekli kaygı düzeylerinin çalışma durumu ve öğrenim durumu değişkenlerine göre anlamlı derecede farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmayan annelerin sürekli kaygı düzeyinin çalışan annelerden daha yüksek olduğu ve yükseköğretim mezunu annelerin sürekli kaygı düzeylerinin, ilköğretim ve ortaöğretim mezunu annelerden daha düşük olduğu görülmüştür., The aim of this study was to determine whether there was a statistically significant relationship between the trait anxiety levels of mothers of 5-6 year-old children in Istanbul, Çekmeköy, Ümraniye and Ataşehir districts. It is aimed to determine whether there is a statistically significant difference between them according to their status, education level, perception of parenting attitude. A questionnaire developed to collect information from 162 mothers and pairs of children was used. Spiellberger's State-Trait Anxiety Inventory was used to measure the anxiety levels of mothers. Demoulin Self-Perception Scale was used to measure self-perceptions of children between 5-6 years of age. When the results of the study were examined, there was no significant relationship between the mothers' continuous anxiety level and the self-perception of their 5-6 year-old preschool children. Children's self-perception; age, gender, number of siblings, mother's age, maternal working status, mother's education level, mothers' attitude to parenting did not differ significantly. The trait anxiety levels of mothers of kindergarten children; There were no significant differences between the age, gender, mother number of children, mother's age and parenting attitude. It has been concluded that mothers' trait anxiety levels differ significantly according to their study status and educational status. It was observed that the trait anxiety level of the mothers who did not work was higher than the mothers working and mothers who had graduated from tertiary education had lower anxiety levels than mothers with primary and secondary education.

Premenstrual dönem yakınmalarının anksiyete bozuklukları ile olan ilişkisi karmaşık bir örüntüye sahiptir. Bu doğrultuda yapılan çalışmanın amacı premenstrual ve menstrual dönemdeki kadınların anksiyete düzeyleri ile anne-çocuk ilişkisinin incelenmesidir.Araştırma Mersin ilinde faaliyet gösteren ve üyeleri çalışan ve girişimci kadınlardan oluşan bir derneğin üyeleri ile yapılmıştır. Araştırma kolayda örneklem yöntemi ile seçilen, fertil çağı devam eden, çalışan ve çocuk sahibi olan 49 kadın üye ile gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada verilerin toplanması aşamasında anket formundan yararlanılmştır. Katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Premenstrual Sendrom Ölçeği, Beck Anksiyete Ölçeği ve Çocuk-Anababa İlişki Ölçeği uygulanmıştır.Analizler sonucunda premenstrual dönemde anksiyete ve premenstrual sendrom arasında yüksek, pozitif yönde ilişki bulunmuştur. Bununla birlikte premenstrual dönemde premenstrual sendrom ve anne-çocuk ilişkisi arasında zayıf, pozitif yönde ilişki bulunmaktadır. Bunların yanı sıra premenstrual dönem anksiyete düzeyi ile aylık gelir düzeyi grup ortalamaları arasındaki fark anlamlı bulunmuştur. The relevance of premenstrual period complaints with mood anxiety disorders has a complex pattern. In this direction, the aim of the study is to examine the anxiety levels of the premenstrual and menstrual women and the relationship between mother and child. The research was conducted with working and entrepreneurial members of an association that is active in Mersin. The research was carried out with 49 female members who are working, child bearing and in fertile age, selected by sampling method. Questionnaire form is utilized during the collection of the data in this study. Demographic Information Form, Premenstrual Syndrome Scale, Beck Anxiety Scale and Child-Parent Relationship Scale were administered to participants. As a result of the analyzes, high positive correlation was defined between anxiety and premenstrual syndrome in the premenstrual period. However, premenstrual syndrome and PMS-child relationship have a weak, positive relationship in the premenstrual period. In addition, the difference was significant between premenstrual anxiety level and monthly income level. 94

Zihinselleştirme, kişinin kendinin ve karşısındakinin zihnini, zihinsel durumlar açısından anlayabilme kapasitesini ifade eder (Slade, 2005) ve bu kapasite, güvenli bağlanma ilişkisi bağlamında gelişir (Fonagy, Gergely, Jurist&Target, 2002). Bu çalışma, çocukların bağlanma güvenliği ile zihinselleştirmekapasitesi; çocukların bağlanma güvenliği ile ebeveynlerinin zihinselleştirme kapasitesi ve çocuklar ve ebeveynlerinin zihinselleştirme kapasitesi arasındaki ilişkiyi araştırmayı hedeflemiştir.Zihinselleştirme kapasitesi bu araştırmada zihin durum sözcüklerinin sayısı, çeşidi (örn. duygu, biliş, algı, fizyolojik, eylem-temelli), yönü (hikayeye, kendine ve diğer kişiye-yönelik) ve opaklığı (zihin durumları ile ilgili alan yaratan kelimeler) üzerinden araştırılmıştır. Katılımcılar 60 anne-baba-çocuk üçlüsü, 22 anne-çocuk ve 3 baba-çocuk ikilisinden oluşan klinik bir gruptur. Çocuklar 3 ile 10 yaş aralığındadır. Güvenli bağlanma Çocuklarda Güvenli Yer Senaryolarının Değerlendirilmesi (ASCT; Granot&Mayseless, 2001) ile; zihinselleştirme kapasitesi ise Anlatılardaki Zihin Durumlarını Kodlama Sistemi (CS-MST; Bekar, Steele&Steele, 2014) ile değerlendirilmiştir. Bağlanma güvenliği ile zihinselleştirme kapasitesi arasındaki bağlantıya ilişkin olarak; çocukların bağlanma güvenliği ile çocukların zihin durum sözcükleri, çocukların bağlanma güvenliği ile annelerin kendilerine yönelik zihin durum sözcükleri ve babaların toplam eylem temelli zihinsel durum sözcükleri arasında anlamlı pozitif bir ilişki bulunmuştur. Çocuklar ve ebeveynlerinin zihinselleştirme kapasitesi arasındaki bağlantıya ilişkin olarak, çocukların zihin durum sözcükleri ile annelerin kendilerine-yönelik genel, özellikle de bilişsel zihinsel durum konuşması arasında, aynı zamanda çocukların bilişsel zihin durum konuşması ve annelerin zihin durum konuşma konusundaki opaklığı arasında anlamlı pozitif bir ilişki; çocukların zihin durum sözcükleri ile annelerin diğer kişilere-yönelik zihin durum sözcükleri arasında ise anlamlı negatif bir ilişki bulunmuştur. Çocuklar ile babalarının zihinselleştirme kapasitesi arasındaki ilişkiye bakıldığında ise çocukların zihin durum konuşma konusundaki opaklığı ile babaların kendilerine-yönelik zihin durum sözcükleri arasında anlamlı pozitif bir ilişki bulunurken, çocukların zihin durum sözcükleri ile babaların diğer kişilere-yönelik zihin durum sözcükleri arasında ise anlamlı negatif bir ilişki bulunmuştur. Bulgular, anne-çocuk ve baba-çocuk ilişkilerinin, çocukların bağlanma güvenliği ve zihinselleştirme kapasitesi üzerinde farklı etkilere yol açan farklı deneyimler içerebileceğini göstermektedir. Ayrıca, hem annelerim hem de babaların, kendilerine yönelik zihinselleştirme kapasitelerinin, çocukların zihinselleştirme kapasitesinin gelişiminde daha önemli olduğu düşünülebilir. Mentalization refers to the capacity to understand one's own and other's mind in terms of mental states (Slade, 2005) and this capacity develops within the context of secure attachment relationship (Fonagy, Gergely, Jurist, & Target, 2002). The aims of the study were to explore the relationship between (1) child attachment security and child mental state talk,(2) child attachment security and parental mental state talk and (3) child mental state talk and parental mental state talk. Mental state talk in this study was used to assess mentalization capacity and was defined as utterances of five categories of mental state words (i.e. emotion, cognition, perception, physiological and action-based) and was assessed depending on their direction (play, self and other-related) and their opacity referring to the ambiguous nature of mental states.Participants were a clinical sample of 60 mother-father-child triads, 22 mother-child and 3 father-child dyads. The children were aged between 3 to 10. The attachment security was assessed with Attachment Doll Story Completion Task (ASCT; Granot&Mayseless, 2001) and the mental state talk was assessed with The Coding System for Mental State Talk in Narratives (CS-MST; Bekar, Steele & Steele, 2014). Regarding the link between attachment security and mental state talk, a significant positive relationship was found between child attachment security and child mental state talk; child attachment security and mothers' references to themselves in general and fathers' references to action-based mental state words in general. Regarding the link between child mental state talk and parental mental state talk, a significant positive relationship was found between children's mental state talk and mothers' references to themselves in general and particularly the use of cognitive words and children's references to cognitive states and mothers' opacity of mental state talk, while a significant negative relationship was found between children's mental state talk and mothers' references to children's mind in general. With fathers a significant positive relationship was found between children's opacity of mental state talk and fathers' emotion words in reference to themselves, while a significant negative relationship was found between children's mental state talk and fathers' emotion words in reference to their children. The findings suggest that, mother and father-infant relationships might involve different quality of experiences that result in different influences on children's attachment security and mentalization capacity. Also, for both mothers and fathers, self-mentalization capacity might be suggested as being more important for children's mentalization development. 104