Search

RIVM rapport:According to European legislation, the Netherlands must have a minimum number of sampling points to assess the nationwide air quality. This obligation is the EU minimum measurement obligation. European Union (EU) Member States must check the minimum sampling points every five years. Each EU Member State determines the minimum number of sampling points on its own territory based on criteria in the EU directives for air quality. The measured concentrations of air pollutants and the number of inhabitants in predefined air quality areas are used for this purpose. Within these areas, a distinction is made between urban areas (agglomerations) and the remaining areas (zones), which consist of multiple provinces. Whenever the boundaries of these areas change (e.g. because of municipal reorganisations), the minimum number of sampling points need to be reassessed. National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has assessed the minimum measurement obligation based on measured concentrations obtained between 2015 and 2019. The result shows that the current setup of the monitoring network complies with the minimum number of required sampling points based on EU legislation, except in the agglomeration Den Haag/Leiden. Here, changes in the local environment made a sampling point unsuitable for monitoring air pollutants. A new sampling point has been operational since September 2022, solving the shortcoming. In line with the previous assessment, there are insufficient suburban sampling points to monitor ozone concentrations. RIVM advises the Dutch Ministry of Infrastructure and Water Management to expand the number of suburban sampling points for ozone where needed. In some cases, the national legislation, as laid out in the "Regeling beoordeling luchtkwaliteit" (Rbl), requires more sampling points than the minimum required by the EU. This increase is because air quality measurements are not just used for EU legislation, but also for other purposes. For example, th, De Europese wetgeving verplicht Nederland om een minimaal aantal meetpunten te hebben waarmee het de luchtkwaliteit in het hele land in de gaten kan houden. Dit heet de Europese minimale meetverplichting, die lidstaten elke vijf jaar moeten controleren. De Europese lidstaten bepalen per land het aantal meetpunten op basis van criteria in de EU(European Union )-richtlijnen voor luchtkwaliteit. Ze kijken daarbij naar de gemeten concentraties van luchtvervuilende stoffen en het aantal inwoners in verschillende ‘luchtkwaliteitsgebieden’. In deze gebieden wordt een onderscheid gemaakt tussen stedelijke gebieden (agglomeraties) en overige gebieden (zones), waaronder meerdere provincies vallen. Door veranderingen hierin, bijvoorbeeld als gemeenten zijn samengevoegd, kan het nodig zijn de meetinspanning aan te passen om aan de meetverplichting te voldoen. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) controleerde de minimale meetinspanning op basis van gemeten concentraties tussen 2015 en 2019. Hieruit blijkt dat Nederland bijna overal aan de minimale meetverplichting voldoet. Alleen in de agglomeratie Den Haag/Leiden was dat niet zo, omdat daar een meetpunt was weggevallen. Dat was niet meer bruikbaar omdat de omgeving van het meetpunt is veranderd. In september 2022 is er een nieuw station geplaatst waardoor deze tekortkoming is opgelost. Net als de vorige beoordeling blijkt dat er te weinig meetlocaties te zijn om de concentraties ozon in ‘voorstedelijke gebieden’ voldoende te kunnen bepalen. Het RIVM adviseert het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (I&W(Ministerie van Infrastructuur & Waterstaat)) dit aantal uit te breiden. Op sommige plekken schrijft de nationale wetgeving (Regeling Beoordeling Luchtkwaliteit, ofwel Rbl) voor om met meer meetpunten de luchtkwaliteit te meten dan de Europese wetgeving minimaal voorschrijft. Dit komt omdat luchtkwaliteitsmetingen niet alleen voor de Europese verplichtingen worden uitgevoerd, maar ook voor andere doele

RIVM rapport:Inwoners van de IJmond zijn bezorgd over de stoffen die ze inademen en over stofdeeltjes die ze in hun omgeving zien liggen. Ze willen graag weten waar deze stoffen vandaan komen, vooral op dagen dat zij de luchtkwaliteit als ongezond ervaren. De provincie Noord-Holland heeft het RIVM gevraagd onderzoek te doen naar de bronnen. Voor de stoffen in de lucht is informatie gebruikt uit het luchtmeetnet in de IJmond en over de uitstoot van stoffen in de milieujaarverslagen en de Emissieregistratie. Voor de stoffen op de grond is eerder onderzoek van het RIVM hierover in de leefomgeving rond het terrein van Tata Steel (metalen en PAK) gebruikt. Al deze informatie geeft een indruk welke bronnen bijdragen aan de stoffen in de lucht en op de grond. Het lijkt erop dat bronnen op het terrein van Tata Steel een belangrijke bijdrage leveren aan onder meer fijnstof, metalen en PAK in de IJmondregio. Uit analyse blijkt dat PAK en metalen in het neergedaalde stof voor een aanzienlijk deel afkomstig zijn van verschillende processen voor de staalproductie. Ook komen ze van op- en overslag van materialen op het terrein van Tata Steel, die worden gebruikt bij de staalproductie. Deze analyses geven niet genoeg informatie over de precieze bijdragen van deze en andere bronnen aan de PAK en metalen in de stofdeeltjes. Ook blijkt uit berekeningen met een verspreidingsmodel dat de gemeten en berekende bijdrage door Tata Steel aan de hoeveelheid fijnstof in de leefomgeving goed met elkaar overeenkomen. Maar de gemeten hoeveelheden metalen en PAK zijn (veel) hoger dan was verwacht op basis van berekeningen met data van de milieujaarverslagen, respectievelijk de Emissieregistratie. Deze gegevens over de uitstoot lijken niet volledig te zijn aangeleverd. Om hier goed inzicht in te krijgen beveelt het RIVM aan om de informatie over de uitstoot van bronnen op het terrein van Tata Steel te verbeteren en deze op een transparante manier te ontsluiten. Ten slotte blijkt van de PAK en metalen in het fi, IJmond residents are concerned about the substances they are inhaling and about particulate matter visibly deposited in their environment. They would like to know where these substances are coming from, particularly on days when they feel that the air quality is unhealthy. The Province of North Holland has asked the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) to investigate the sources of these substances. To acquire a better understanding of the sources, information was used from the air quality monitoring network (luchtmeetnet) for IJmond, the Pollutant Release and Transfer Register, and previous research carried out by RIVM on the substances (metals and PAH) deposited on the ground in the environment around Tata Steel. The data on the composition and distribution of the deposited substances were subjected to further analysis. The analysis showed that PAH and metals in these particles stem from, among other things, various processes as well as storage and trans-shipment of raw materials on Tata Steel’s site that form part of the steel production activities. However, the analyses did not yield sufficient information to determine the extent of the role played by each of these and other sources. Nevertheless, the results corroborate the previous conclusion that a significant proportion of the metals and PAH in coarse particulates originate from Tata Steel’s site, particularly in Wijk aan Zee. Calculations using the Pollutant Release and Transfer Register data reveal close correspondence between the measured and calculated quantities of particulate matter in the living environment. However, the measured quantities of metals and PAH (highly) exceed the levels expected by calculations. Therefore, the data on emissions of metals and PAH seem to be incomplete. Acquiring a solid understanding of the emissions and their impact on the local area will be important. Therefore the RIVM recommends acquiring a more complete overview of metal-emitting and PAH-e

In this study, the performance of two types of source apportionment models was evaluated by assessing the results provided by 40 different groups in the framework of an intercomparison organised by FAIRMODE WG3 (Forum for air quality modelling in Europe, Working Group 3). The evaluation was based on two performance indicators: z-scores and the root mean square error weighted by the reference uncertainty (RMSEu), with pre-established acceptability criteria. By involving models based on completely different and independent input data, such as receptor models (RMs) and chemical transport models (CTMs), the intercomparison provided a unique opportunity for their cross-validation. In addition, comparing the CTM chemical profiles with those measured directly at the source contributed to corroborate the consistency of the tested model results. The most commonly used RM was the US EPA- PMF version 5. RMs showed very good performance for the overall dataset (91% of z-scores accepted) while more difficulties were observed with the source contribution time series (72% of RMSEu accepted). Industrial activities proved to be the most difficult sources to be quantified by RMs, with high variability in the estimated contributions. In the CTMs, the sum of computed source contributions was lower than the measured gravimetric PM10 mass concentrations. The performance tests pointed out the differences between the two CTM approaches used for source apportionment in this study: brute force (or emission reduction impact) and tagged species methods. The sources meeting the z-score and RMSEu acceptability criteria tests were 50% and 86%, respectively. The CTM source contributions to PM10 were in the majority of cases lower than the RM averages for the corresponding source. The CTMs and RMs source contributions for the overall dataset were more comparable (83% of the z-scores accepted) than their time series (successful RMSEu in the range 25% - 34%). The comparability between CTMs and RMs va

Here we report results of a detailed analysis of the urban and non-urban contributions to particulate matter (PM) concentrations and source contributions in five European cities, namely Schiedam (the Netherlands, NL), Lens (France, FR), Leipzig (Germany, DE), Zurich (Switzerland, CH) and Barcelona (Spain, ES). PM chemically speciated data from 12 European paired monitoring sites (one traffic, five urban, five regional and one continental background) were analysed by positive matrix factorisation (PMF) and Lenschow's approach to assign measured PM and source contributions to the different spatial levels. Five common sources were obtained at the 12 sites: sulfate-rich (SSA) and nitrate-rich (NSA) aerosols, road traffic (RT), mineral matter (MM), and aged sea salt (SS). These sources explained from 55 % to 88 % of PM mass at urban low-traffic-impact sites (UB) depending on the country. Three additional common sources were identified at a subset of sites/countries, namely biomass burning (BB) (FR, CH and DE), explaining an additional 9 %-13 % of PM mass, and residual oil combustion (V-Ni) and primary industrial (IND) (NL and ES), together explaining an additional 11 %-15 % of PM mass. In all countries, the majority of PM measured at UB sites was of a regional+continental (R+C) nature (64 %-74 %). The R+C PM increments due to anthropogenic emissions in DE, NL, CH, ES and FR represented around 66 %, 62 %, 52 %, 32 % and 23 %, respectively, of UB PM mass. Overall, the R+C PM increments due to natural and anthropogenic sources showed opposite seasonal profiles with the former increasing in summer and the latter increasing in winter, even if exceptions were observed. In ES, the anthropogenic R+C PM increment was higher in summer due to high contributions from regional SSA and V-Ni sources, both being mostly related to maritime shipping emissions at the Spanish sites. Conversely, in the other countries, higher anthropogenic R+C PM increments in winter were mostly due to high

RIVM rapport:Nederland is volgens de Europese wetgeving verplicht om een minimaal aantal meetpunten in te richten om de nationale luchtkwaliteit te bewaken. Deze Europese minimale meetverplichting wordt door lidstaten zelf vastgesteld op basis van de gemeten resultaten van luchtvervuilende stoffen en het aantal inwoners. Door veranderingen hierin in de loop van de jaren kan de vereiste minimale meetinspanning veranderen. Hierdoor zijn EU-landen verplicht om ontwikkelingen door de jaren heen te volgen en eventueel het aantal meetpunten hierop aan te passen. In dat verband geeft het RIVM een overzicht van de minimale Europese meetverplichting in Nederland wanneer de luchtkwaliteit uitsluitend op basis van meetresultaten wordt beoordeeld. Hieruit blijkt dat vrijwel overal aan deze verplichting wordt voldaan. Uitzondering hierop is de agglomeratie Den Haag/Leiden. In deze agglomeratie is een meetpunt vervallen door een veranderde verkeersituatie. Naar verwachting wordt deze tekortkoming in 2016 opgelost. Daarnaast zijn er voor ozon te weinig meetlocaties representatief om concentraties in voorstedelijke gebieden te bepalen. De Europese minimale meetverplichting is tevens de basis voor het aantal meetpunten dat voor de nationale wetgeving (Regeling Beoordeling Luchtkwaliteit, ofwel Rbl) wordt ingericht. Op sommige plekken is de Rbl ruimer dan Europees minimaal wordt voorgeschreven. Deels komt dit doordat het minimaal aantal meetpunten volgens de nationale wetgeving nog niet in alle gevallen is aangepast aan de dalende concentraties vervuilende stoffen die de afgelopen jaren in Nederland te zien zijn. In sommige gevallen is de nationale wetgeving strenger ingericht dan de Europese minimale meetverplichting, bijvoorbeeld om modelberekeningen te verifiëren en concentraties van bepaalde luchtverontreinigende stoffen te kunnen blijven monitoren. De nationale meetverplichting wordt uitgevoerd door het Landelijk meetnet Luchtkwaliteit (LML), aangevuld met meetpunten van de partnermeetnetten, EU legislation requires the Netherlands to establish a minimum number of fixed sampling sites for assessing air quality at the national level. This minimum requirement is determined by the Member States on the basis of measured air pollutant concentration levels and the number of inhabitants. The minimum required measurement effort may therefore change over time. As a result, EU countries must regularly evaluate the required number of fixed sampling sites. In this report, the Dutch National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) provides an overview of the minimum number of fixed sampling sites in the Netherlands when air quality is assessed solely based on measurements. The results show that the current setup mostly meets the minimum measurement obligations. One of the exceptions is found in the The Hague / Leiden region. Measurements at one sampling site in this region have been temporarily suspended due to changes in the traffic situation. It is expected that this deficiency will be resolved in 2016. In addition, there are not enough monitoring sites to determine ozone concentrations representative of suburban areas. The relevant national legislation (Regeling Beoordeling Luchtkwaliteit, Rbl) is based on the minimum measurement obligations defined in EU legislation. In some locations, the Rbl legislation prescribes more sampling sites than are required under EU legislation. This is because the national legislation has not been adjusted in all cases to account for the decreasing pollutant concentration levels measured in recent years in the Netherlands. In some cases, national legislation is consciously more stringent than EU legislation, for instance to enable continuous monitoring of the concentration levels of specific air pollutants. The measurements at the national level are performed by the National Air Quality Monitoring Network (LML), supplemented with data derived from sampling sites in partner monitoring networks, such as those operated b

RIVM rapport:Concentraties gedaald, lokale overschrijdingen blijven In het grootste deel van Nederland liggen de berekende concentraties fijn stof en stikstofdioxide onder de Europese normen. De norm voor stikstofdioxide wordt nog overschreden in een aantal drukke straten in stadscentra, vooral in Amsterdam en Rotterdam. In 2015 moest Nederland voor het eerst voldoen aan de norm voor stikstofdioxide, en dat is dus niet overal gehaald. De gemiddelde concentraties stikstofdioxide dalen wel, en die trend zal naar verwachting tot 2020 doorzetten. De norm voor fijn stof wordt in 13 van de 390 gemeenten overschreden. Vooral in gebieden met intensieve veehouderij of industrie zijn de concentraties te hoog. De gemiddelde concentraties fijn stof zijn in 2015 gedaald, maar deze daling lijkt de komende jaren te stagneren. Nederland had halverwege 2011 al overal aan de norm voor fijn stof moeten voldoen. Dit blijkt uit de monitoring van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL). De NSL-monitoringsrapportage brengt de luchtvervuilende stoffen fijn stof en stikstofdioxide in beeld waaraan de bevolking wordt blootgesteld. Lagere concentraties van deze stoffen verbeteren de volksgezondheid, ook wanneer ze al onder de Europese grenswaarden liggen. Het NSL is van kracht sinds 1 augustus 2009 en loopt tot 1 januari 2017. Het voornemen is om het NSL te verlengen tot de Omgevingswet ingaat. Onzekerheden en risico's Verantwoordelijke overheden leveren invoergegevens aan die de basis vormen van de berekeningen voor het NSL. De kwaliteit van de invoergegevens is de laatste jaren sterk verbeterd. Aandacht voor de kwaliteit blijft van belang om een betrouwbaar beeld te kunnen geven van de luchtkwaliteit. De concentraties stikstofdioxide en fijn stof liggen op veel locaties dicht bij de grenswaarde. Hierdoor is het aantal overschrijdingen gevoelig voor onzekerheden in de berekeningen. Geringe stijgingen van de concentraties kunnen het aantal overschrijdingen sterk beïnvloeden., Concentrations have decreased, limit values still exceeded locally The calculated concentrations for nitrogen dioxide and particulate matter are below the EU limit values in most parts of the Netherlands. In 2015 The Netherlands had to meet the nitrogen dioxide limit value for the first year. Exceedances of the limit value still exist at several busy roads in city centers, particularly in Amsterdam and Rotterdam. The averaged concentrations are declining and are expected to decline further in the near future. In 13 of the 390 municipalities in the Netherlands calculated concen-trations of particulate matter exceed the limit values. The concentrations are mainly too high in industrial areas and regions characterized by intensive livestock farming. The averaged concentrations are declining but this decline appears to be stagnating in the coming years. The particulate matter limit values had to be met since mid-2011. The above is derived from the monitoring of the National Air Quality Cooperation Programme (NSL). The monitoring observes the levels of air pollutants particulate matter and nitrogen dioxide to which the Dutch population is exposed. Lower concentrations of these pollutants improve public health, even by concentrations below the European limit values. The NSL has been started in 2009 and currently ends January 1st 2017. The intention is to extend the NSL until the start of the Environment and Planning Act. Uncertainties and risks The quality of the underlying data has improved substantially over the past few years. These data are supplied by the responsible (local) authorities and form the basis of the air quality calculations of the NSL. Continuing attention must be devoted to data quality in order to obtain a reliable and accurate picture of air quality. At many locations, the concentrations of both PM10 and NO2 are very close to the applicable limit values. Consequently, there will be a large increase in the number of exceedances should one or more of th

RIVM rapport:Concentraties gedaald, lokale overschrijdingen blijven De concentraties fijn stof en stikstofdioxide zijn in 2014 licht gedaald. Voor beide stoffen bedraagt de afname in de voorgaande vijf jaar bijna 20 procent. In de prognose voor 2020 blijft stikstofdioxide verder dalen terwijl voor fijn stof de daling stagneert. In het grootste deel van Nederland liggen de berekende concentraties fijn stof en stikstofdioxide onder de Europese normen, maar in enkele gebieden worden ze overschreden. Fijn stof is lokaal nog te hoog in gebieden met intensieve veehouderij of industrie. Stikstofdioxide overschrijdt de norm met name op een beperkt aantal binnenstedelijke locaties in de Randstad met veel verkeer. Deze overschrijdingen zijn hardnekkig, ze nemen maar langzaam af. In 20 van de 393 Nederlandse gemeenten worden de normen voor fijn stof overschreden. Hierdoor is Nederland er in 2014 nog niet in geslaagd om overal aan de norm voor fijn stof te voldoen. Hier had halverwege 2011 aan moeten worden voldaan. Wat stikstofdioxide betreft behoort Nederland in 2015 aan de norm te voldoen. Bovenstaande blijkt uit de monitoring van het Nationaal Samenwerkings-programma Luchtkwaliteit (NSL). De monitoring brengt de luchtvervuilende stoffen fijn stof en stikstofdioxide in beeld waaraan de bevolking wordt blootgesteld. Lagere concentraties van deze stoffen verbeteren de volksgezondheid, óók wanneer ze al onder de Europese grenswaarden liggen. Onzekerheden en risico's De kwaliteit van de invoergegevens is de laatste jaren sterk verbeterd. Deze data vormen de basis van de berekeningen voor het NSL en worden door de verantwoordelijke overheden aangeleverd. Aandacht voor de kwaliteit blijft van belang om een betrouwbaar beeld te kunnen geven van de luchtkwaliteit. De concentraties stikstofdioxide en fijn stof liggen op veel locaties dicht bij de grenswaarde. Hierdoor is het aantal overschrijdingen gevoelig voor onzekerheden in de berekeningen en kunnen geringe stijgingen van de concentraties het, Concentrations have decreased, limit values still exceeded locally The concentrations of particulate matter (PM10) and nitrogen dioxide (NO2) slightly declined in 2014. Both components show a decrease of nearly 20 percent in the past five years. In the prognosis for 2020 a further decline for nitrogen dioxide is foreseen while for particulate matter the decline stagnates. The calculated concentrations for both substances are below the EU limit values in most parts of the Netherlands. However, in specific areas concentrations of both particulate matter and nitrogen dioxide still exceed EU limit values. For particulate matter these areas concern industrial areas and regions characterized by intensive livestock farming. Calculated nitrogen dioxide exceedances for 2015 mostly occur in the Randstad conurbation, close to locations with a high road traffic intensity. These exceedances are persistent: the concentrations in these areas are declining, but only slowly. In 20 of the 393 municipalities in the Netherlands calculated concentrations of particulate matter exceed the limit values. As a result, the Netherlands locally failed to comply with the EU limit values for particulate matter. These limit values had to be met since mid-2011. The Netherlands has to meet the EU limit values for NO2 by 2015. The above is derived from the monitoring of the National Air Quality Cooperation Programme (NSL). The monitoring observes the levels of air pollutants particulate matter and nitrogen dioxide to which the Dutch population is exposed. Lower concentrations of these pollutants improve public health, even by concentrations below the European limit values. Uncertainties and risks The quality of the underlying data has improved substantially over the past few years. These data are supplied by the responsible (local) authorities and form the basis of the air quality calculations of the NSL. Continuing attention must be devoted to data quality in order to obtain a reliable and accurate

The performance and the uncertainty of receptor models (RMs) were assessed in intercomparison exercises employing real-world and synthetic input datasets. To that end, the results obtained by different practitioners using ten different RMs were compared with a reference. In order to explain the differences in the performances and uncertainties of the different approaches, the apportioned mass, the number of sources, the chemical profiles, the contribution-to-species and the time trends of the sources were all evaluated using the methodology described in Belis et al. (2015). In this study, 87% of the 344 source contribution estimates (SCEs) reported by participants in 47 different source apportionment model results met the 50% standard uncertainty quality objective established for the performance test. In addition, 68% of the SCE uncertainties reported in the results were coherent with the analytical uncertainties in the input data. The most used models, EPA-PMF v.3, PMF2 and EPA-CMB 8.2, presented quite satisfactory performances in the estimation of SCEs while unconstrained models, that do not account for the uncertainty in the input data (e.g. APCS and FA-MLRA), showed below average performance. Sources with well-defined chemical profiles and seasonal time trends, that make appreciable contributions (>10%), were those better quantified by the models while those with contributions to the PM mass close to 1% represented a challenge. The results of the assessment indicate that RMs are capable of estimating the contribution of the major pollution source categories over a given time window with a level of accuracy that is in line with the needs of air quality management.

RIVM rapport:In Nederland worden op ruim 70 locaties de concentraties van luchtvervuilende stoffen gemeten. Deze meetgegevens geven een gedetailleerd beeld van de luchtkwaliteit en de concentraties van de verschillende verontreinigende stoffen op specifiek deze meetpunten. Stikstofdioxide In 2013 is op alle meetlocaties voldaan aan de toen geldende, tijdelijke hogere norm voor stikstofdioxide. Vanaf 2015 gaat in Nederland de definitieve norm gelden. De concentraties stikstofdioxide dalen al jaren. Op bepaalde meetlocaties nabij drukke wegen, zoals in de regio's Amsterdam en Rotterdam, is de verwachte daling niet voldoende om in 2015 aan de norm te voldoen. Deze verwachting is gebaseerd op de lange termijn trend in de gemeten concentraties stikstofdioxide. Fijn stof In 2013 zijn de concentraties fijn stof verder gedaald op de meetlocaties en liggen onder de Europese norm. Ook voor 2015 blijven concentraties fijn stof op de meetlocaties naar verwachting onder deze norm. Ook deze verwachting is gebaseerd op de lange termijn trend in de gemeten concentraties fijn stof. De meetgegevens zijn opgenomen in het dossier Luchtkwaliteit op de website Compendium voor de Leefomgeving. Hierin is ook aandacht voor de gezondheidseffecten van stikstofdioxide en fijn stof. De ziektelast door luchtverontreiniging is significant, ook als de concentraties aan de normen voldoen. Daardoor kunnen lagere concentraties, ook onder de norm, een belangrijke verbetering van de volksgezondheid betekenen. De metingen worden uitgevoerd door het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) van het RIVM en de regionale partnermeetnetten. Op locaties tussen de meetpunten wordt de luchtkwaliteit berekend. Dit is door het RIVM separaat gerapporteerd in de jaarrapportage van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit., In the Netherlands, air pollutant concentrations are monitored at some 70 locations. The resulting data provide a detailed picture of air quality and the concentrations of the various pollutants at the monitoring stations. Nitrogen dioxide In 2013 the nitrogen dioxide concentrations at all measurement locations were in compliance with the higher limit value applicable at the time. A more stringent limit value for nitrogen dioxide will enter into effect in 2015. Nitrogen dioxide concentrations have been declining for years. However, the reduction at some monitoring stations near busy roads, for example in and around Amsterdam and Rotterdam, will not be sufficient to meet the 2015 limit value. This expectation is based on the long-term trend in measured nitrogen dioxide concentrations. Particulate matter Concentrations of particulate matter decreased further in 2013, and were in compliance with the European limit value. In 2015, particulate matter concentrations at the monitoring stations are expected to remain below this value. This expectation is based on the long-term trend in measured particulate matter concentrations. The monitoring data have been included in the section on air quality on the Environmental Data Compendium website (Compendium voor de Leefomgeving). This website also provides information about the health impact of nitrogen dioxide and particulate matter. The burden of disease due to air pollution is significant, even if concentrations comply with the European limit values. Substantial improvements in public health can be achieved with further reduction of concentrations below the limit values. Air quality in the Netherlands is monitored by the National Air Quality Monitoring Network, which is administered by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) in collaboration with its regional partners. The air quality at locations other than monitoring stations is determined on the basis of a calculation model. RIVM reports these d

RIVM rapport:Het RIVM heeft een nieuwe methode onderzocht waarmee elk uur voor iedere locatie in Nederland de actuele concentratie van de luchtverontreinigende stoffen stikstofdioxide, ozon en fijn stof wordt berekend. Met deze methode komt de berekende concentratie van stikstofdioxide in stedelijk gebied beter overeen met de gemeten waarden. Op basis van dit onderzoek gaat deze methode op korte termijn de huidige methode vervangen. Het RIVM presenteert elk uur de actuele luchtkwaliteitskaarten voor stikstofdioxide, ozon en fijn stof in Nederland op de website van het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML). Meetgegevens van representatieve LML-locaties worden gebruikt om te berekenen wat de concentraties voor de rest van Nederland, buiten de meetpunten om, zijn. De huidige rekenmethode om deze kaarten te maken, genaamd INTERPOL, heeft een aantal beperkingen. Hierdoor worden bijvoorbeeld stikstofdioxideconcentraties in stedelijk gebied vaak onderschat. In België is een betere interpolatiemethode ontwikkeld. Deze methode, de RIO (residual interpolation optimised for ozone) interpolatiemethode, wordt daar gebruikt voor luchtkwaliteitskaarten die het publiek informeren over de actuele luchtkwaliteit. In 2009 is de RIO interpolatiemethode in opdracht van het RIVM zodanig uitgebreid en aangepast dat hij ook in Nederland kan worden gebruikt., The RIVM has evaluated a new air quality evaluation tool that enables estimates of current concentrations of the air pollutants nitrogen dioxide, ozone and particulate matter to be calculated on an hourly basis for all areas in the Netherlands. Compared to estimates obtained using current technology, the calculated estimates of nitrogen dioxide concentrations in urban areas, in particular, are more in line with the measured values. The results from this study have led to the decision that the new technique will replace the current method in the near future. The website of the National Air Quality Monitoring Network (LML) operated by the RIVM provides hourly updates of current air quality maps for nitrogen dioxide, ozone and particulate matter in the Netherlands. Measurements at representative LML locations are used to calculate estimates of the concentrations of these air pollutants at locations in the Netherlands falling outside the range of these monitoring stations. However, the current method for deriving these estimated concentrations, called INTERPOL, has a number of limitations, including the tendency to underestimate nitrogen dioxide concentrations in urban areas. An improved interpolation method developed in Belgium (RIO: residual interpolation optimised for ozone) is used in that country to inform the public about the current air status using air quality maps based on the spatial interpolation of air quality measurements. In 2009, under the commission of the RIVM, the RIO interpolation method was extended and adapted for use in the Netherlands.

RIVM rapport:Concentraties gedaald, op enkele plaatsen blijft sprake van overschrijdingen De monitoring van het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) brengt luchtvervuilende stoffen in beeld waar de bevolking aan wordt blootgesteld. Het blijkt dat, in lijn met de resultaten van voorgaande jaren, de concentraties fijn stof en stikstofdioxide in 2013 blijven dalen. In het grootste deel van Nederland liggen de berekende concentraties fijn stof en stikstofdioxide onder de Europese grenswaarden. Desondanks blijft in enkele gebieden, voor beide stoffen, sprake van overschrijdingen. Deze overschrijdingen zijn hardnekkig: ze nemen slechts langzaam af. In gebieden met intensieve veehouderij of industrie worden de grenswaarden voor fijn stof op een beperkt aantal locaties (in 20 van de 403 gemeenten) overschreden. Hierdoor is Nederland er niet in geslaagd om in 2013 overal aan de Europese norm voor fijn stof te voldoen. Wat stikstofdioxide betreft hoeft Nederland pas in 2015 aan de grenswaarden te voldoen. Daarvoor worden eveneens nog enkele overschrijdingen berekend, vooral op binnenstedelijke wegen in de Randstad met veel verkeer. Voortgang maatregelen en projecten Het NSL benoemt de ruimtelijke-ordeningsprojecten die een negatief effect hebben op de luchtkwaliteit en zet hier maatregelen om de luchtkwaliteit te verbeteren tegenover. Uit de gegevens van de overheden blijkt dat ruim driekwart van deze maatregelen in uitvoering of afgerond is; in 2015 moeten alle maatregelen afgerond of in uitvoering zijn. Van de ruimtelijke projecten in het NSL is ongeveer een kwart in uitvoering of afgerond. Dat het grootste deel van de projecten nog niet is afgerond kan betekenen dat eventuele emissies die gerelateerd zijn aan deze projecten pas na 2015 effect hebben op de luchtkwaliteit. Het omgekeerde kan gelden als de uitvoering van maatregelen is vertraagd. Of de vertraging van maatregelen samenhangt met vertraging van projecten is niet bekend. Onzekerheden en risico's De kwaliteit, Concentrations have decreased, but limit values are still exceeded at some locations The National Air Quality Cooperation Programme (NSL) monitors the levels of air pollutants to which the Dutch population is exposed. Human exposure to outdoor concentrations of particulate matter (PM10) and nitrogen dioxide (NO2) continued to decline in 2013, in line with the results of previous years. The calculated concentrations for both substances are below the EU limit values in most parts of the Netherlands. However, in specific areas concentrations of both PM10 and NO2 still exceed EU limit values. These exceedances are persistent: the concentrations in these areas are declining, but only slowly. In industrial areas and regions characterized by intensive livestock farming, the limit values for particulate matter were exceeded at a limited number of locations (in 20 of the 403 municipalities in the Netherlands). As a result, the Netherlands failed to comply with the EU limit values for particulate matter at some locations in 2013. The Netherlands has to meet the EU limit values for nitrogen dioxide by 2015. Calculated NO2 exceedances for 2015 mostly occur in the Randstad conurbation, close to locations with a high road traffic intensity. Progress achieved through targeted measures NSL identifies spatial planning projects with a negative impact on air quality, and proposes countermeasures aimed at improving air quality. Data provided by government authorities show that over 75% of these measures are either currently being implemented or have been completed. The goal is for this figure to rise to 100% by 2015. Approximately 25% of all spatial planning projects identified by NSL are currently being implemented or have been completed. The fact that most of these projects have not yet been completed could mean that any emissions resulting from these projects would not have an impact on air quality until after 2015. Conversely, any delays in the implementation of countermeasures wou

RIVM rapport:De luchtkwaliteit in Europa is de afgelopen dertig jaar substantieel verbeterd. Toch blijft luchtverontreiniging, en dan vooral fijn stof, een belangrijke bedreiging voor de volksgezondheid. De laatste jaren is er meer aandacht voor de schadelijke effecten van kleinere deeltjes van fijn stof, bijvoorbeeld PM2.5 (deeltjes met een diameter tot 2,5 micrometer). Aangenomen wordt dat deze kleine deeltjes, zeker op de lange termijn, zeer schadelijk zijn voor de gezondheid. In de Europese Richtlijn uit 2008 over de luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa zijn daarom specifiek grenzen gesteld aan de concentratieniveaus van PM2.5. Zo moeten lidstaten onder andere de gemiddelde blootstelling aan PM2.5 over een periode van drie jaar bepalen, de zogeheten Average Exposure Index (AEI). Afhankelijk van de uitkomst zijn lidstaten vervolgens verplicht in 2018-2020 de gemiddelde blootstelling aan PM2.5 te verlagen. Het RIVM heeft de AEI van 2009 tot en met 2011 berekend op basis van PM2.5-metingen op twaalf stedelijke achtergrondlocaties. De gemiddelde blootstellingsindex (AEI) in de periode 2009-2011 is voor Nederland vastgesteld op 17,0 microgram per kubieke meter. Hieraan is een reductiedoelstelling gekoppeld van 15 procent. Om deze doelstelling te halen moet de gemiddelde blootstellingindex (AEI) in de stedelijke achtergrond in Nederland tussen 2018 en 2020 met circa 2,6 microgram per kubieke meter dalen. Op basis van modelberekeningen met verschillende economische groeiscenario's wordt een reductie berekend van 15 tot 17 procent voor 2018-2020. Daarmee zou Nederland voldoen aan de reductiedoelstelling. Door de marge in deze uitkomst en andere veel grotere onzekerheden in de modelberekening kan de te verwachten reductie zowel hoger als lager uitvallen. Het is belangrijk om de komende jaren te blijven volgen in welke mate de emissie en concentratie van PM2,5 afnemen. Indien nodig kunnen er dan extra maatregelingen worden overwogen., Over the last thirty years the air quality in Europe has improved substantially. Nevertheless, air pollution, and especially particulate matter, still remains a major threat to public health. In recent years, increasing attention has focused on the adverse effects of the "fine particles" of particulate matter, such as PM2.5 (particles with a diameter of <2.5 µm). These small particles are considered to be very harmful to human health, in particular over the long term. The European Directive on ambient air quality and cleaner air for Europe, which entered into force in 2008, establishes specific limits on the concentration levels of PM2.5. Among other things the Directive requires that each Member State determine the average exposure to PM2.5 over a three-year period, the so-called Average Exposure Index (AEI). Depending on the outcome, Member States are then obliged to decrease the average exposure to PM2.5 in 2018-2020. The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has therefore measured PM2.5 levels at twelve urban background locations in the period 2009-2011 and calculated the AEI based on these measurements. For the Netherlands, the AEI in the period 2009-2011 has been set at 17.0 micrograms per cubic meter. A reduction target of 15% has been linked to this value. To achieve this target, the AEI in the urban background in the Netherlands between 2018 and 2020 has to decrease by approximately 2.6 micrograms per cubic meter. Model calculations using different economic growth scenarios predict a reduction ranging from 15 to 17% for the period 2018-2020, indicating the Netherlands should meet the reduction target. However, due to the margin in the model calculations as well as other, much larger uncertainties in these calculations, the expected reduction can ultimately be either higher or lower. It is therefore important that the extent to which annual emissions and concentrations of PM2.5 decrease are monitored on an annual basis. If necessary

RIVM rapport:Om het effect van beleidsmaatregelen te kunnen inschatten is kennis van het gedrag van fijn stof essentieel. Dit rapport beschrijft een wetenschappelijk deelonderzoek van metingen en berekeningen van fijn stof. RIVM, ECN en TNO hebben op zes locaties uitgebreide metingen uitgevoerd van de concentraties fijn stof (PM) in de lucht. De metingen zijn uitgevoerd voor het eerste Beleidsgericht Onderzoeksprogramma PM (BOP), dat erop gericht is om kennis te verwerven over samenstelling en verspreiding van fijn stof. Bij de metingen is onderscheid gemaakt tussen de totale hoeveelheid fijn stof (PM10) en de fijnere fractie ervan (PM2,5). De dataset bevat informatie over de chemische componenten waaruit fijn stof is opgebouwd. Deze samenstelling geeft belangrijke informatie over de bronnen van fijn stof, zoals industrie en verkeer. Enkele vragen over de herkomst van fijn stof bleven na het eerste onderzoek onbeantwoord. Omdat dit invloed heeft op het inzicht in de effectiviteit van maatregelen, heeft het RIVM twee van deze vragen in het kader van het tweede BOP-programma nader onderzocht via een beperkte heranalyse van de data. Verklaring voor inconsistente samenstelling PM10 en PM2,5 per bron Via een geavanceerde bronanalyse techniek (Positive Matrix Factorisation) zijn de PM10 en PM2.5 datasets in BOP apart geanalyseerd. De resultaten waren voor de belangrijkste componenten goed vergelijkbaar. Voor één component, elementair koolstof (roet), was het resultaat inconsistent. Die inconsistentie zou kunnen komen doordat de analyse op de beide datasets afzonderlijk is uitgevoerd. Om dit te controleren is de analyse herhaald op de gecombineerde dataset. De inconsistentie was daarmee niet verdwenen. Dit betekent dat de herkomst van roet nog steeds niet geheel bekend is. Verdere analyses van de bestaande data set zullen vermoedelijk deze vraag niet beantwoorden. Het feit dat het resultaat niet veranderd door de PMF analyse anders uit te voeren betekent dat een dergelijke bronanalyse, In order to determine the effect of policy measures on particulate matter concentrations, it is necessary to get accurate knowledge on the behavior of particulate matter. This report describes results from scientific research based on measurements and calculations of particulate matter. RIVM, TNO and ECN have performed detailed measurements on particulate matter at six locations in the Netherlands. These measurements were performed as part of the first Netherlands Research Program on Particulate Matter (BOP), which aimed at obtaining knowledge on the composition and distribution of particulate matter. The measurements made a distinction between the total amount of particulate matter (PM10) and its finer fraction (PM2.5). This BOP dataset also contains information on the chemical composition of PM. This composition provides important information about the sources of particulate matter, such as industry and traffic. However, some questions about the origin of particulate matter remained unanswered after the first BOP program. Because this lack of knowledge affects the understanding of the effectiveness of policy measures, RIVM has performed a reanalysis of the BOP dataset in the second BOP program, which focused on two questions. Explanation for inconsistent composition of PM10 and PM2.5 per source Using a source apportionment technique (Positive Matrix Factorization), the PM10 and PM2.5 datasets from BOP, were separately analyzed. The obtained results were similar for the main components of particulate matter. However, for elemental carbon (soot), the result was inconsistent. This inconsistency could result from the fact that the analysis was performed on each dataset separately. To check this, the analysis was repeated, this time on the combined dataset of PM10 and PM2.5. The inconsistency was however not resolved. This means that the source of soot, using the source apportionment analysis, is still not fully understood. Further analysis of the existing data set wil

RIVM rapport:Het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) is sinds 2009 van kracht. Het heeft tot doel de luchtkwaliteit te verbeteren ten behoeve van de volksgezondheid en tegelijkertijd ook ruimte te bieden voor bouwprojecten en infrastructuur. In het NSL werken de Rijksoverheid en decentrale overheden samen om te zorgen dat Nederland tijdig aan de grenswaarden voor fijn stof en stikstofdioxide voldoet. Om de voortgang te volgen en tijdig eventuele extra maatregelen te kunnen nemen, is aan het NSL een monitoringsprogramma verbonden. De monitoring is neergelegd bij Bureau Monitoring, en wordt uitgevoerd door het RIVM en Kenniscentrum InfoMil. Concentraties gedaald, overschrijdingen hardnekkig Uit het monitoringsprogramma blijkt dat de gemiddelde concentraties fijn stof en stikstofdioxide waar de bevolking aan wordt blootgesteld de afgelopen jaren zijn gedaald. In het grootste deel van Nederland liggen de concentraties onder de grenswaarden. Wel blijft in sommige gebieden, voor beide stoffen, sprake van een beperkt aantal hardnekkige overschrijdingen. Zo worden de grenswaarden voor fijn stof bij veehouderijen en langs wegen in gebieden met intensieve veehouderij of industrie lokaal overschreden. Hierdoor is Nederland er niet in geslaagd om in 2012 overal aan de Europese norm voor fijn stof te voldoen; 2012 is het eerste volledige jaar waarvoor deze norm geldt. Wat stikstofdioxide betreft moet Nederland in 2015 aan de grenswaarden voldoen. Daarvoor worden eveneens nog overschrijdingen berekend, vooral op binnenstedelijke wegen in de Randstad met veel verkeer. Onzekerheden en risico's Verder liggen de berekende concentraties fijn stof en stikstofdioxide op veel locaties maar net onder de grenswaarde. Dit maakt het aantal overschrijdingen gevoelig voor onzekerheden in de berekeningen en voor een geringe stijging van de concentraties. Als die gevoeligheden in de berekeningen worden ingecalculeerd, kan het aantal toetspunten met overschrijdingen van stikstofdioxide in 20, The National Air Quality Cooperation Programme (NSL) has been created to facilitate improvements in air quality in the Netherlands and to ensure that the Netherlands meets the respective deadlines set for compliance to EU limit values for particulate matter (PM10) and nitrogen dioxide (NO2). Local, regional and national authorities work together within the framework of this programme to ensure that these goals will be met. A monitoring programme has been put in place to monitor progress and, if necessary, to enable timely modifications to the programme. The annual results of the monitoring programme have been bundled together by the Monitoring Bureau (consisting of RIVM and the InfoMil Knowledge Centre) into the 2013 progress report. Concentrations are declining, but persistent exceedances remain Human exposure to outdoor concentrations of PM10 and NO2 has declined between 2010 and 2012, based on the results obtained using an assessment tool. The calculated concentrations for both substances fall below the EU limit values in most parts of the Netherlands. However, in specific areas concentrations of both PM10 and NO2 persistently exceed EU limit values. Exceedances of PM10 occurred in close proximity to livestock farms and along roads in areas with industry or many livestock farms together. As a result in 2012, the Netherlands failed to meet the deadline set for compliance to EU limit values for particulate matter. With regard to NO2, the Netherlands has to meet the EU limit value in 2015. For NO2, calculated exceedances for this year mostly occur in the Randstad, close to locations with a high road traffic intensity. Uncertainties and risks At many locations, the calculated concentrations of both PM10 and NO2 fall just under the limit value. Consequently, there will be a large increase in the number of exceedances should one or more of the working assumptions become less favourable. Taking this into account in the calculations, the number of NO2 exceedances in 2015

RIVM rapport:Dit rapport bevat een erratum na pagina 29 Naar aanleiding van de nieuwe Europese luchtkwaliteitrichtlijn uit 2008 heeft het RIVM drie voorstellen gedaan om de Nederlandse meetstrategie voor benzeen in de lucht te herzien. Op basis van deze drie scenarios's stelt het RIVM voor in de komende jaren het aantal meetstations voor benzeen in Nederland te verlagen naar vijf locaties. Hiermee wordt voldaan aan de minimum meetverplichting uit de richtlijn. Bovendien kunnen hiermee trends op een drukke verkeerslocatie worden gevolgd. Concentratie benzeen gedaald, minder meetstations nodig Sinds de eerste jaren van de eenentwintigste eeuw zijn de concentraties benzeen in Europa gedaald als gevolg van emissiebeperkende maatregelen. De nieuwe richtlijn schrijft voor dat bij lagere concentraties minder stations volstaan. Vanwege de gedaalde concentraties is het minimum aantal voor Nederland drie stations. Om voldoende zicht te houden op trends is gekozen voor vijf locaties. Het gaat hierbij om twee straat-, twee stadsstations en een regionaal station. Op een van de stadsstations zullen ook andere stoffen, de zogenoemde ozonprecursors, worden gemeten waaruit ozon wordt gevormd., In response to the new European air quality directive 2008/50/EC, the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has revised the Dutch monitoring strategy for levels of benzene in the air. For this purpose, three recommendations have been made. Based on three scenarios, the RIVM has proposed a future reduction in the number of benzene monitoring stations in the Netherlands to five locations. This will meet the minimum monitoring requirements outlined in the directive. Moreover, it will enable trends at busy traffic stations to be followed. Lower benzene concentrations mean fewer monitoring stations are necessary Since the first few years of this century, benzene air concentrations in Europe have dropped as a result of measures taken to address emissions. The new directive states that fewer monitoring stations are sufficient when concentrations are lower. Due to the decrease in benzene air levels, the minimum number of stations for the Netherlands has been put at three. To ensure a good view of current trends, it has been decided to work with five monitoring stations. This will amount to two street stations, two urban stations and one rural station. At one of the urban stations, other compounds known as ozone precursors - leading to the formation of ozone - will also be monitored.

RIVM rapport:De gemeten jaargemiddelde concentraties voor de meeste luchtverontreinigende componenten zoals fijn stof en stikstofdioxide vertonen een langjarige gestage daling. Ten opzichte van deze daling waren de resultaten in 2012 nog lager doordat de weersomstandigheden gunstig waren voor de luchtkwaliteit. Als de langjarige daling in de stikstofdioxideconcentraties in hetzelfde tempo aanhoudt, is het echter niet zeker dat in 2015 op alle meetlocaties aan de grenswaarde voor stikstofdioxide wordt voldaan. Daarvoor is een sterkere afname nodig. Metingen 2012 Nederland heeft van de Europese Unie tot 1 januari 2015 uitstel gekregen om te voldoen aan de Europese stikstofdioxidenorm voor de jaargemiddelde concentratie (40 microgram per kubieke meter). Tot deze datum geldt tijdelijk een hogere norm. Deze tijdelijk verhoogde Europese norm werd op meetlocaties in Nederland niet overschreden. De definitieve Europese norm voor jaargemiddelde stikstofdioxideconcentraties werd op ongeveer de helft van de verkeersbelaste meetlocaties in 2012 wel overschreden, vooral in Amsterdam en Rotterdam. Verkeer levert een belangrijke bijdrage aan de stikstofdioxideconcentratie. Op regionale en stadsachtergrondstations zijn geen overschrijdingen van deze norm geconstateerd. Voor fijn stof zijn in Nederland in 2012 de Europese normen, op relevante locaties, niet overschreden. In 2012 waren er in Nederland geen dagen met ernstige smog door ozon (ozonconcentratie hoger dan 240 microgram per kubieke meter). Wel is op vijf dagen matige smog geconstateerd (ozonconcentratie hoger dan 180 microgram per kubieke meter). Vernieuwing De resultaten van partnermeetnetten zoals de GGD Amsterdam en de DCMR Milieudienst Rijnmond zijn in dit jaaroverzicht verder geïntegreerd. Dit is onder andere te zien in de ontwikkelingsfiguren voor de componenten fijn stof en stikstofdioxide, waarin met terugwerkende kracht gebruik is gemaakt van meetgegevens van deze partnermeetnetten. Verder worden er in dit jaaroverzicht naast, The measured annual average concentrations for most air pollutants, such as particulate matter and nitrogen dioxide, are exhibiting a steady long-term decline. Weather conditions being favourable for air quality, the results in 2012 were even lower than expected. However, if the long-term decline in nitrogen dioxide concentrations continues at the same rate, compliance with the limit values is not certain for all measurement locations in 2015. To guarantee such compliance, a stronger reduction than shown so far is required. Measurements 2012 Up to 1 January 2015, the Netherlands has been granted exemption by the European Union from complying with European nitrogen dioxide standards related to the annual average concentration (40 micrograms per cubic metre). During this period less stringent limit values are applicable. These limit values have not been exceeded at any measurement location in the Netherlands. However, the final limit value was exceeded at approximately half the traffic-related monitoring sites in 2012, particulary in Amsterdam and Rotterdam. Traffic contributes significantly to nitrogen dioxide concentrations. No exceedances were observed at rural or urban background stations. For particulate matter, the European standards were not exceeded at relevant locations in the Netherlands in 2012. On five days in 2012 moderate smog levels were observed (ozone concentration higher than 180 micrograms per cubic metre). There were no instances of severe smog levels (ozone concentration higher than 240 micrograms per cubic metre). Renewal In this yearly overview we have further integrated the results of our partner monitoring networks, as operated by the GGD Amsterdam and the DCMR. This integration is reflected in, among other things, the concentration development figures for particulate matter and nitrogen dioxide, which now incorporate data from these partner monitoring networks. Furthermore, in addition to the regular air quality measurements, this report cont

RIVM rapport:De concentraties van stoffen die door het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) in Nederland gemeten worden, zijn in 2011 weinig veranderd ten opzichte van voorgaande jaren. Dit komt mede doordat de gemiddelde weersomstandigheden, die van invloed zijn op de luchtkwaliteit, niet substantieel afweken. Wel zijn in de eerste maanden op meer dagen dan in voorgaande jaren hoge concentraties fijn stof gemeten, vooral tijdens droge perioden in het voorjaar. Metingen 2011 Nederland had tot 11 juni 2011 uitstel gekregen om te voldoen aan de twee Europese fijnstofnormen: de jaargemiddelde concentratie (40 microgram per kubieke meter), en het maximum aantal dagen (35) waarop de fijnstofconcentratie hoger is dan 50 microgram per kubieke meter. Daardoor golden tot die datum tijdelijk verhoogde normen, waarna de definitieve normen weer van kracht werden. Met het oog op de doelstellingen voor de toekomst zijn de gemeten concentraties in dit jaaroverzicht zowel aan de tijdelijke als aan de definitieve normen getoetst. De jaargemiddelde concentratie fijn stof voldoet aan beide normen. Voor het maximaal toegestaan aantal dagen waarop de fijnstofconcentratie hoger is dan toegestaan, ligt dat anders. Deze norm is volgens de tijdelijk verhoogde norm niet overschreden. Als echter de definitieve Europese norm hiervoor het hele jaar zou hebben gegolden, was deze wel op een aantal LML-locaties overschreden. Dit is voor het laatste in 2007 voorgekomen. Ook voor stikstofdioxide geldt tot 1 januari 2015 tijdelijk een verhoogde norm. Deze norm is op LML-meetlocaties niet overschreden. De definitieve Europese norm voor jaargemiddelde stikstofdioxideconcentraties werd op een deel van de verkeersbelaste meetlocaties in 2011 wel overschreden. Verkeer levert een belangrijke bijdrage aan de stikstofdioxideconcentratie. Op regionale en stadsachtergrondstations zijn geen overschrijdingen van deze norm geconstateerd. Trendanalyses tot 2015 Ondanks de kleine verhoging van de jaargemiddelde fijnstofconcen, The concentrations of atmospheric pollutants measured by the Dutch National Air Quality Monitoring Network (NAQMN) in 2011 do not differ greatly from those of preceding years. This is partly due to the absence in recent years of any extreme weather conditions that can affect air quality. However, during the first few months of 2011, there was an increase in particulate matter concentrations, especially during dry spells in the spring of 2011. Measurements 2011 Up to June 11, 2011, the Netherlands had exemption from the European Union for complying with European particulate matter standards related to both the annual average concentration (40 micrograms per cubic meter) and the maximum number of days (35) with a maximum daily average of particulate matter concentration above 50 micrograms per cubic meter. During this period (early 2011) less stringent limit values were applicable. After this period the original limit values were reinstated. In this annual overview, in view of the long-term objectives, both the less stringent and the original European limit values were applied to the measured particulate matter concentrations. The annual average concentration of particulate matter meets both these standards. The European limit value for the maximum number of days exceeding the less stringent daily limit was not exceeded. However, when the original daily limit was applied several exceedances at the NAQMN locations were found, something that has not occurred since 2007. There is also a less stringent European limit value for nitrogen dioxide that is valid up to January 1, 2015. This level was not exceeded at any of the NAQMN locations. Similar to other years, exceedance of the EU standard for the annual average of nitrogen dioxide occurred at some traffic-related monitoring sites. Traffic contributes significantly to nitrogen dioxide concentrations. No exceedances were observed at rural and urban background stations. There is also a less stringent European limit value f

RIVM rapport:Jaaroverzicht Luchtkwaliteit 2010. De concentraties van stoffen die door het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) in Nederland gemeten worden zijn in 2010 weinig veranderd ten opzichte van voorgaande jaren. Dit komt mede doordat de gemiddelde weersomstandigheden, die van invloed zijn op de luchtkwaliteit, niet substantieel afweken van voorgaande jaren. Incidenteel kwamen wel hoge concentraties voor, zoals verhoogde fijnstofconcentraties als gevolg van een stofwolk in Drenthe in mei 2010. De uitbarsting van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull in 2010 heeft de uitstoot van sulfaat en fluoride in Nederlands slechts in beperkte mate verhoogd. Metingen 2010. De Europese normen voor fijnstofconcentraties zijn op geen enkele LMLmeetlokatie in 2010 overschreden. De Europese normen voor stikstofdioxideconcentraties worden volgens de metingen, net als voorgaande jaren, op het merendeel van de verkeersbelaste meetlocaties wel overschreden. Verkeer levert een belangrijke bijdrage aan de stikstofdioxideconcentratie. In 2010 zijn diverse ozonwaarschuwingen voor matige smog op basis van modelberekeningen uitgegeven. Hierdoor werden mensen voor wie die informatie relevant is (zoals sporters, ouderen en mensen met luchtwegenklachten) eerder gewaarschuwd. Er kwamen geen dagen met ernstige smog door ozon voor, wat betekent dat er geen concentraties boven de Europese alarmdrempel waren. Trendanalyses tot 2015. De samenwerking met GGD Amsterdam en DCMR Milieudienst Rijnmond is geïntensiveerd, om gegevens beter te kunnen vergelijken en tot gezamenlijk analyses te komen. Uit een gezamenlijke trendanalyse voor gemeten fijnstof- en stikstofdioxideconcentraties bleek dat de fijnstofconcentratie over een langere periode daalt. Ook voor stikstofdioxide is een gestage daling zichtbaar. Als de dalende trend met dezelfde snelheid aanhoudt, is het niet zeker dat in 2015 op alle meetlocaties aan de stikstofdioxide grenswaarde wordt voldaan. Daarvoor is een sterkere afname nodig., Air quality in the Netherlands in 2010. The concentrations of atmospheric pollutants measured by the Dutch National Air Quality Monitoring Network (NAQM) in 2010 are not markedly different from those of preceding years. This lack of change can be partly explained by the absence in recent years of any substantial variation in weather conditions, which affect air quality. Sporadic episodes of high concentrations of atmospheric pollutants were recorded in 2010, such as high concentrations of particulate matter due to a short-term dust event in the province of Drenthe. The 2010 eruption of the volcano Eyjafjallajökull in Iceland was also such an exceptional event, but measurements from the NAQM demonstrate that the eruption had only a limited effect on the deposition of sulphate and fluoride. Measurements 2010. There were no exceedances of the limit values for particulate matter (PM<10 µm) at any of the monitoring sites in 2010. Exceedance of the EU limit value for the annual average of nitrogen dioxide occurred at the majority of trafficdominated monitoring sites. Similar behavior was also found in previous years. Traffic-related air pollution contributes significantly to the nitrogen dioxide concentration. Model-based predictions led to forecasts of exceedance of the ozone threshold (ozone alert) being issued on several occasions in 2010. Those for whom such information is particularly relevant, such as professional sports(wo)men, the elderly, and individuals with chronic airway diseases, but also the general public, were therefore warned in advance. Ozone levels above the EU alert threshold (smog alert) were, however, not observed in 2010. Trend analysis up to 2015. Collaboration with both the GGD Amsterdam and DCMR Milieudienst Rijnmond has been intensified with the objective of improving the comparison of measurement results and enabling joint analysis of the data. A trend analysis of the combined data set of particulate matter and nitrogen dioxide demonstrated a d

RIVM rapport:Ozon is een natuurlijke component in de atmosfeer, essentieel voor het leven op aarde. Maar ozonconcentraties veranderen onder invloed van menselijke activiteiten. Dat heeft diverse effecten op de mens en vegetatie, en ook op het klimaat. Dit Dossier Ozon 2011 beschrijft de wetenschappelijke kennis over niveaus van ozon op leefniveau en de effecten daarvan in Nederland. Het is niet aannemelijk dat de hoge ozonconcentraties (piekconcentraties) of het gemiddelde ozonniveau in Nederland de komende jaren veel zullen dalen. Ten aanzien van de pieken is er twijfel over de effectiviteit van de emissiereductie van ozonvormende stoffen. De directe broninvloed van Nederland zelf op de eigen ozonniveaus is beperkt. De belangrijkste component in de gemiddelde niveaus - de mondiale achtergrond - zal zonder aanvullend beleid alleen maar stijgen. Alleen Europese en mondiale afspraken helpen. Het belang van deze internationale focus wordt nog eens versterkt door de indirecte en directe effecten van ozon op het klimaat. Ten aanzien van de effecten verschuift de aandacht van ozonpieken naar chronische belasting, maar over de effecten bestaat veel onzekerheid. Als blijkt dat ozon ook bij lagere niveaus significante effecten heeft, zou dat reden kunnen zijn om ook in te zetten op een daling van de mondiale achtergrondconcentratie., Ozone is a natural component of the atmosphere and essential for life on earth. However, ozonconcentrations change caused by human activities. Ozone does have effects on humans and vegetation and also on climate. This Dossier Ozon 2011 describes the scientific knowledge on surface ozone and its effects in the Netherlands. The high ozone levels (peak concentrations) are not likely to decrease in the Netherlands in the coming years. About the ozone peaks there is doubt about the effectiveness of the emission reductions of the ozone precursors. The influence of the Dutch emissions on its own ozone concentration level is limited. The global background, which forms a large part of the average concentration, will rise without additional measures. This can only been tackled in European and global frameworks. Moreover, the importance of international agreements on emission reductions is stressed by the direct and indirect influences that ozone has on climate.The attention on the effects of ozone tends to shift from the effects of ozone peaks towards the long-term exposure of ozone. However, much uncertainty exists in this field. If it is clear that significant effects of ozone occur at lower levels than this may be reason to reduce also the global background concentration.

RIVM rapport:Om de bruikbaarheid van referentie-apparatuur voor kalibratie en controle van automatische meetsystemen voor fijnstof (PM10) in het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) vast te stellen is in 2006 onderzoek verricht naar onderlinge vergelijkbaarheid van een aantal referentie-instrumenten. Tevens is hierbij een aantal filtertypes getest op bruikbaarheid. Reden hiervoor is dat het tot dan toe voor referentie-metingen gebruikte type Schleicher & Schuell QF20 uit productie zou worden genomen. Onderlinge verschillen tussen referentie-instrumenten bedragen 0 tot 15%; de tussen-instrument spreiding bedraagt 1,63 µg/m3 (7,5%) bij een gemiddelde concentratie van 21,8 µg/m3. Voor de verschillende filtertypes liggen de gemiddelde waarden tussen 20 en 23 µg/m3, hetgeen overeenkomt met een spreiding van ca. 14%. De verschillen in meetwaarden kunnen niet worden verklaard door verschillen in debieten van de verschillende referentie-instrumenten maar deels wel door onderlinge hindering in de vrije aanzuiging van de instrumenten. Desondanks voldoet de tussen-instrument spreiding aan de Europese eis van =2 µg/m3. Evaluatie van de resultaten voor de 4 filtertypes geven aan dat Whatman QMA de meest geschikte vervanger is voor het uit productie genomen Schleicher & Schuell QF20., To assess the suitability of reference measurement devices for calibration and checking of automated measurement systems for particulate matter (PM10) in the National Air Quality Monitoring Network (NAQMN), in 2006 research has been conducted into between instrument comparability. In addition a number of filter types has been tested for suitability. Reason for this is the future unavailability of the type that has hitherto been used (Schleicher & Schuell QF20). Eight reference instruments have been equipped with the filter types Schleicher & Schuell QF20, Whatman QMA, Pall 'Pallflex' and Machery & Nagel MN QF1 according to a fixed schedule so as to obtain four pairs of instruments for between instrument comparison, and to have filters sampled in duplicate by differing instruments. Differences between instruments amount from 0 to 15% with a between instrument variation of 1,63 µg/m3 (7,5%) at a mean concentration of 21,8 µg/m3. The mean concentrations for the different filter types range from 20 to 23 µg/m3 (ca. 14%). Evaluation with ANOVA shows that the factors "instrument", "filter", "day of measurement". together with the interaction "filter - day of measurement" are significant; after removing the factor "day of measurement" a variation of about ± 5% around the mean between instruments results. The results for the filter types QF20 and QMA are not significantly different, but are significantly higher than those for Pallflex and MN QF1. Flow variations between instruments have been detected, but correcting for these does not explain the differences in measurement results. Obstruction of the free flow towards instrument sampling inlets partly explains the differences. Nevertheless the between instrument variation still meets the European requirement of =2 µg/m3. Results for the filter types show that Whatman QMA is the most suitable replacement for Schleicher & Schuell QF20 which is no longer in production.

RIVM rapport:Om de luchtkwaliteit in Nederland te verbeteren is het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) opgezet. In dit programma werken de Rijksoverheid en decentrale overheden samen om te zorgen dat Nederland overal tijdig aan de grenswaarden voor fijn stof (PM10, 2011) en stikstofdioxide (NO2, 2015) zal voldoen. Om de voortgang van het verbeterprogramma te volgen en tijdig bij te kunnen sturen is aan het NSL een monitoringprogramma verbonden. Centraal onderdeel daarvan is een rekeninstrument waarvoor de overheden de brongegevens aanleveren. De daaruit volgende rekenresultaten zijn door het Bureau Monitoring (samenwerkingsverband RIVM en kenniscentrum InfoMil) samengevoegd in voorliggende voortgangsrapportage. De berekeningen voor 2011 en 2015 laten zien dat de gemiddelde concentratie stikstofdioxide en fijn stof waar de bevolking aan wordt blootgesteld, tussen 2010 en 2015 daalt. Voor een groot deel van Nederland liggen de berekende concentraties PM10 en NO2 onder de Europese grenswaarden. Op een beperkt aantal locaties zijn nog overschrijdingen berekend. De fijn stof-overschrijdingen komen hoofdzakelijk voor bij veehouderijen en in een aantal industriële gebieden. Ook voor stikstofdioxide worden voor 2015 nog overschrijdingen berekend, deze komen hoofdzakelijk voor op locaties met veel verkeer en worden mede veroorzaakt door tegenvallende emissiecijfers. Met behulp van de in 2011 beschikbaar gekomen Basisadministratie Adressen en Gebouwen (BAG) is geconstateerd dat in de Monitoringstool niet op alle voor blootstelling relevante locaties wordt getoetst. Hierdoor, en door de focus op overschrijdingslocaties, wordt het aantal overschrijdingen onderschat. Verder zijn dit jaar in een extra aanpassingsronde toetslocaties uit de berekeningen weggehaald zonder dat deze zijn vervangen door andere toetspunten. Dit leidt waarschijnlijk tot een verdere onderschatting van het aantal overschrijdingen in de huidige resultaten. In dit rapport worden aanbevelingen gedaan om, The NSL was created to facilitate improvement in air quality in the Netherlands and to ensure that the Netherlands meets the deadlines set for compliance to EU limit values for particulate matter and nitrogen dioxide. Local, regional and national authorities work together within the framework of this programme to ensure that these goals are met. A monitoring programme, centred around a specially designed assessment tool, has been put in place to monitor progress and enable timely adjustments to the programme, if necessary. This tool uses data that the participating authorities are required to provide as part of the annual monitoring process. The results of the tool have been bundled together by the Monitoring Bureau (collaboration between RIVM and the InfoMil Knowledge Centre) into this progress report. The prognosis, based on the results obtained using the assessment tool, is that human exposure to outdoor concentrations of PM10 and NO2 will decline between 2010 and 2015. The calculated concentrations for both substances fall below the EU limit values in most parts of the Netherlands, although exceedances do occur at specific locations. For PM10, these exceedances mostly occur in close proximity to a number of industrial sites and livestock farms. For NO2 (2015 calculation), exceedances will mostly occur close to locations with a high road traffic intensity and is partly the result of disappointing emission figures. Use of the basis administration of buildings and addresses (BAG), which has recently become available, has led to the conclusion that the NSL assessment tool does not contain all of the required assessment sites relevant for assessing human exposure. This, together with the focus on sites characterized by exceedances of the limit values, results in an underestimation of the number of exceedance locations in the current calculation. In addition, a number of assessment sites were removed from the calculations during an extra data modification cycle withou

RIVM rapport:De concentraties van de stoffen die het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) in Nederland in de lucht meet zijn in 2009 weinig veranderd ten opzichte van voorgaande jaren. Dit komt mede doordat de weersomstandigheden, die van invloed zijn op de luchtkwaliteit, niet substantieel afweken van eerdere jaren. Incidenteel deden zich wel hoge concentraties voor. Dit blijkt uit de meetresultaten over 2009 van het LML, dat het RIVM beheert. De afgelopen jaren is een fors deel van de het LML vernieuwd. Daarnaast is ook de samenwerking met andere meetinstanties geintensiveerd. De meetresultaten van het LML en andere meetinstanties staan weergegeven in het Jaaroverzicht Luchtkwaliteit, dat een overzicht geeft van de gemeten en deels berekende luchtkwaliteit. De stikstofdioxideconcentraties blijven de laatste jaren nagenoeg constant. Op het merendeel van de meetlocaties in straten waar het verkeer in hoge mate bijdraagt aan deze concentratie, ligt de jaargemiddelde concentratie boven de EU-norm. In voorgaande jaren was dat ook het geval. De EUnormen voor fijnstofconcentraties zijn op geen enkele LML-meetlokatie in 2009 overschreden. De fijnstofconcentraties (PM10) zijn vergelijkbaar met voorgaande jaren maar vertonen over een langere periode een dalende tendens. In 2009 waren er geen dagen met ernstige smog door ozon, oftewel er waren geen concentraties boven de Europese alarmdrempel., Measurements made by the Dutch National Air Quality Monitoring Network (LML) demonstrate that the concentrations of atmospheric pollutants measured in 2009 are not markedly different from those of preceding years. This lack of change can be partly explained by the weather conditions in recent years, which have not changed substantially. Sporadic high concentrations of pollutants did occur, as indicated by the measurement results for 2009 from the LML, which is managed by the RIVM. The last few years have seen a renewal of a substantial part of the LML, and collaboration with other monitoring networks has been intensified. The measurements of the LML and other monitoring networks are presented in the "Jaaroverzicht Luchtkwaliteit 2009", which provides an overview of measured and partially modeled air quality. The nitrogen oxide concentrations have remained stable during the last few years. Exceedance of the EU limit value for the annual average occurred in 2009 at the majority of traffic-dominated monitoring sites. Similar behavior was found in previous years. There was no exceedance of the limit values for particulate matter (PM10) at any of the monitoring sites in 2009. The concentrations of particulate matter in 2009 are comparable to those of previous years but show, over the longer term, a descending trend. Ozone levels above the EU alert threshold (smog alert) were not observed in 2009.

RIVM rapport:Om de luchtkwaliteit in Nederland te verbeteren is het Nationaal Samenwerkingsprogramma Luchtkwaliteit (NSL) opgezet. In dit programma werken de Rijksoverheid en decentrale overheden samen om te zorgen dat Nederland overal tijdig aan de grenswaarden voor fijnstof (2011) en stikstofdioxide (2015) zal voldoen. Om de voortgang te volgen is bij het NSL een monitoringsprogramma opgezet. Centraal onderdeel daarvan is een rekeninstrument waarvoor de overheden de brongegevens aanleveren. De daaruitvolgende rekenresultaten zijn vervolgens door het Bureau Monitoring (samenwerkingsverband RIVM en InfoMil) samengevoegd in voorliggende voortgangsrapportage. De prognoses voor 2011 en 2015 laten zien dat voor een groot deel van Nederland de resultaten onder de Europese grenswaarden voor PM10 (fijnstof) en NO2 liggen. Op een aantal plekken zijn er wel nieuwe of grotere overschrijdingen van de PM10- en NO2-grenswaarden zichtbaar. Bij de fijnstof (PM10) overschrijdingen gaat het hoofdzakelijk om locaties bij veehouderijen en een aantal industriele gebieden. Vooral nabij veehouderijen is op een aantal plekken nog sprake van grote overschrijdingen die lastig voor medio 2011 op te lossen zijn. De huidige prognose voor de concentraties stikstofdioxide in 2015 laat een minder gunstige ontwikkeling zien ten opzichte van wat is berekend in de vaststelling van het NSL. Dit komt voor een belangrijk deel door tegenvallende verkeersemissies wat heeft geleid tot een aantal nieuwe overschrijdingen. De nu in de prognoses berekende concentraties liggen op veel locaties net onder de grenswaarde. Met veel concentraties net onder de grenswaarde neemt het aantal overschrijdingen snel toe bij een tegenvaller in een van de gemaakte aannamen. In combinatie met een grote en deels onbekende onzekerheid in de rekenresultaten vormt dit een risico voor het behalen van de doelstelling van het NSL., The NSL has been put in place to improve air quality in the Netherlands and to ensure that the Netherlands meets the date of compliance with the EU limit values for particulate matter and nitrogen dioxide. Local, regional and national authorities work together within the framework of this programme to ensure that these goals are met. A monitoring programme, centred around a specially designed assessment tool, has been set up to monitor the progress. This tool uses data that the participating authorities are required to provide as part of the annual monitoring cycle. The results of the tool have been bundled by the Bureau Monitoring into this progress report. The prognosis for 2011 and 2015, based on the results obtained using the assessment tool, are that the concentrations of PM10 and NO2 fall below the EU limit values in most parts of the Netherlands. However, exceedances of the limit values do occur at specific locations. For PM10, these exceedances mostly occur close to a number of industrial sites and stock farms. Particularly high exceedances in the vicinity of these stock farms will make it difficult to meet the limit values by mid 2011 at these locations. The prognostications for NO2 show a less favourable decline in NO2 concentrations than was modelled at the establishment of the NSL. This is mostly due to the decline in traffic emissions falling short of expectations, resulting in new exceedances. At many locations, the calculated concentrations in the prognostications fall just under the limit value and, consequently, there will be a large increase in the number of exceedances when one or more of the premises become less favourable. This possibility, together with the large and partially unknown uncertainty in the calculation results, add up to a risk for not meeting the limit values by the date of compliance.

RIVM rapport:Tussen 2000 en 2007 is in Nederland de gemiddelde fractie stikstofdioxide (NO2) die wegverkeer direct uitstoot verdubbeld. In 2007 bestond gemiddeld 14 procent van de stikstofoxiden (NOx) die voertuigen uitstoten uit stikstofdioxide. In 2000 bedroeg deze fractie grofweg 7 procent. De nu gemeten uitstoot van stikstofdioxide komt redelijk goed overeen met de waarde die het ministerie van VROM ter beschikking stelt voor luchtkwaliteitberekeningen. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM in opdracht van het ministerie van VROM. Hiervoor zijn meetgegevens van het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) gebruikt. Twee belangrijke oorzaken van deze toename zijn het gestegen percentage dieselmotoren in het wegverkeer, die meer directe stikstofdioxide uitstoten dan benzinemotoren, en het toenemende gebruik van oxidatiekatalysatoren bij dieselmotoren. Locaties waar gemiddeld veel nieuwere voertuigen rijden, zoals op snelwegen, laten hierdoor een hogere uitstoot zien dan locaties waar veel oudere voertuigen rijden, zoals in stedelijke gebieden., In the Netherlands, the percentage of nitrogen oxides (NOX) emitted from road traffic as primary nitrogen dioxide (NO2) has doubled between 2000 and 2007, increasing from 7% to approximately 14% during this period. These values compare relatively well with those provided by the Netherlands Ministry for Housing, Spatial Planning and the Environment (VROM). These are the conclusions of a study carried out by the RIVM by order of the VROM using measurements from the National Air Quality Monitoring Network. An increase in the percentage of diesel engines in road traffic, which emit higher levels of primary nitrogen dioxide than gasoline engines, and the use of oxidation catalytic converters are the two most important causal factors for this increase. Locations frequented by relatively younger vehicles, such as freeways, are therefore characterized by a stronger increase in emissions than those where older vehicles are more common, such as the inner city areas. The contribution of traffic to the emissions of nitrogen dioxide consists mainly of primary emissions from vehicles and emissions transformed by chemical reactions into nitrogen dioxide. The relative contribution of primary emitted nitrogen dioxide has increased during the study period.

RIVM rapport:In een zogeheten equivalentiestudie door het RIVM is de onzekerheidsfactor bepaald tussen de fijnstofmetingen (PM10) in het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) en de Europese referentiemethode. De in de equivalentiestudie bepaalde meetonzekerheid van de huidige PM10-meetinstrumenten in het meetnet bedraagt circa 17 procent. De in de Europese richtlijn vermelde maximaal toegestane onzekerheid is 25 procent. De equivalentiestudie is uitgevoerd om de kwaliteit van deze fijnstofmetingen in Nederland te waarborgen. Tevens heeft de studie geleid tot verbeteringen in de kwaliteit van de PM10-metingen in het LML. In dit rapport wordt de technische achtergrond van de gevolgde stappen en de bijbehorende resultaten nader beschreven. Het LML meet PM10 op circa veertig locaties met behulp van automatische beta-adsorptiemonitoren. Hoewel deze methode afwijkt van de voorgeschreven referentiemethode, staat de Europese regelgeving deze toe mits gelijkwaardigheid met de referentiemethode wordt aangetoond. Dat is voor de verschillende PM10-meetopstellingen in het meetnet onderzocht en aangetoond. Hierbij is onderscheid gemaakt tussen drie apparaattypen en tussen meetlocaties binnen en buiten het stedelijk gebied. Het equivalentieonderzoek is grotendeels gebaseerd op de guideline die de Europese werkgroep Clean Air For Europe (CAFE) aanbeveelt. Op een onderdeel is daarvan afgeweken. Voor dat onderdeel is een alternatieve wiskundige methode ontwikkeld, die ook in deze studie wordt gepresenteerd., An equivalence study is carried out with the aim of ensuring the quality of PM10 measurements in the Dutch National Air Quality Monitoring Network (NAQMN). The results have led to an improvement in the quality of the measurements and introduce an appropriate calibration for the PM10 measurements in the NAQMN. The resulting relative measurement uncertainty for particulate matter (PM10) measurements - performed by configurations currently in use in the NAQMN - is approximately 17%. In the NAQMN, PM10 is measured at various locations across the Netherlands using automatic beta-adsorption monitors. European (EU) legislation allows this measurement method if equivalence with the official reference method (gravimetric measurements) is demonstrated. The NAQMN comprises various measurement configurations, and equivalence has been determined for each configuration. A distinction is made between three different devices and between urban and rural sites. This study is primarily based on the equivalence guideline as recommended by the Clean Air For Europe (CAFE) steering group. Orthogonal regression is used in all cases to determine equivalency, and in situations with an insignificant intercept, orthogonal regression without intercept is applied. The equations for orthogonal regression without intercept and the corresponding uncertainty are presented. The technical background information of the steps taken to demonstrate equivalence is elaborated on in more detail in this report.

Met ingang van 2008 wordt kennis van meteorologie op een nieuwe manier gebruikt om de luchtkwaliteit in stedelijk gebied te berekenen. Hierdoor zal de berekende luchtkwaliteit in straten beter aansluiten bij de realiteit. In 2007 heeft het RIVM een nieuwe methodiek voorgesteld om de Standaard Reken Methode 1 (SRM-1) te verbeteren. Recentelijk heeft het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (VROM) deze methodiek geaccepteerd. In dit rapport wordt de methodiek concreet uitgewerkt. Lokale overheden gebruiken de wettelijk voorgeschreven SRM-1, ook bekend als het CAR II-model, om de luchtkwaliteit in stedelijk gebied te berekenen. De nieuwe methodiek is nauwkeuriger omdat hij gegevens over windsnelheden van meerdere meetpunten gebruikt. Bovendien maakt het gebruik van zogeheten geinterpoleerde windvelden, die de lokale situatie beter weergeven. Tot 2008 maakte SRM-1 gebruik van jaargemiddelde gegevens voor de windsnelheid die alleen per regio beschikbaar waren. Hierdoor ontstonden onder meer aan de regiogrenzen 'sprongen' in de berekende bijdragen van verkeer aan concentraties van vervuilende stoffen., In 2008, professional knowledge of meteorology is applied in a new manner to calculate the air quality in urban areas. This approach leads to a better agreement between the calculated air quality and the actual situation. In 2007, the RIVM proposed the implementation a new methodology aimed at improving the Standard Calculation Method 1 (SRM-1). This new methodology, which is based upon interpolated wind velocities, has recently been approved by the Ministry of Spatial Planning, Housing and the Environment (VROM) of the Netherlands. This report describes in concrete terms how this methodology has been developed. Dutch municipalities use the governmentally approved SRM-1 - also known as the CAR II-model - to calculate air quality in urban areas. The new methodology is more precise because it enables all available data on wind velocities to be incorporated into the calculations. It also utilizes so-called interpolated windfields, which enables the local situation to be described more accurately. Up until 2008, the SRM-1 used averaged air velocities that were available for different regions in the Netherlands. One of the unwelcome outcomes of this approach was the appearance of sudden 'jumps' in the calculated contributions of traffic to the concentration of pollutants at the boundaries of the regions.

RIVM rapport:In Nederland zijn in 2007 enkele overschrijdingen van de Europese normen voor de luchtkwaliteit gemeten. Mede door gunstigere weersomstandigheden waren de overschrijdingen in 2007 minder hoog en frequent dan in 2006. Tijdens de jaarwisseling van 2007/2008 was de concentratie fijn stof in een groot deel van Nederland zeer hoog door de combinatie van mist, weinig wind en vuurwerk. Dit blijkt uit meetresultaten van het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) van het RIVM. Het jaaroverzicht geeft een overzicht van de gemeten en deels berekende luchtkwaliteit. In 2007 waren er geen dagen met ernstige smog door ozon (concentraties boven de Europese alarmdrempel). Op circa een kwart van de meetlocaties in straten, waar het verkeer in hoge mate bijdraagt, ligt de jaargemiddelde stikstofdioxideconcentratie boven het gestelde maximum. De concentraties stikstofdioxide op plattelandslocaties zijn het afgelopen jaar relatief weinig veranderd en liggen onder de norm. De fijnstofconcentraties hebben in 2007 op een beperkt aantal meetlocaties het maximum aantal dagen van de norm voor de kortdurende blootstelling overschreden. In 2007 liggen de gemeten jaargemiddelde concentraties fijn stof onder de norm voor langdurende blootstelling., Results from the Dutch National Air Quality Monitoring Network (LML) show that in 2007 some exceedances of a few European air quality limit values were measured in the Netherlands. However, both the number of exceedances and the level of the concentrations declined in 2007 compared to 2006, partly to more favourable weather conditions. One exception to this is 2007th New Year's Eve (2007/2008), when a very high level of PM10 occurred inside, and even outside, many urban areas due to a combination of fireworks, mist and low windspeeds. Ozone concentrations above the alert threshold (smog alert) were not observed in 2007. Exceedance of limit values for nitrogen dioxide occurred especially at traffic dominated monitoring sites. Nitrogen dioxide concentrations at rural background locations remained fairly stable during the last few years and are lower than the limit value. The maximum number of days with lM10-concentrations above the limit value is exceeded at a limited set of monitoring sites in 2007. Limit values for the year average concentration of PM10 are not exceeded at any of the monitoring sites in 2007

RIVM rapport:De negatieve gevolgen van fijn stof op de volksgezondheid, zoals een toename van luchtwegziekten en vroegtijdige sterfte, zijn onderkend. Om sneller passende beleidsmaatregelen tegen de uitstoot van fijn stof te kunnen bepalen en toe te passen, is het belangrijk te achterhalen welke bronnen aan die uitstoot bijdragen en wat de bijdrage van die bronnen is aan gezondheidseffecten. Uitstoot van verschillende bronnen, varierend per locatie en tijd, draagt bij aan de concentratie fijn stof. Deze werkwijze is effectiever dan uit te zoeken welke chemische onderdelen of fysische eigenschappen van fijn stof verantwoordelijk zijn voor deze negatieve effecten. Het RIVM heeft een methode uitgewerkt waarmee de relatieve bijdrage van bronnen in kaart kan worden gebracht. Het ministerie van VROM kan deze inzichten gebruiken in zijn strategie om de uitstoot van fijn stof te verminderen. Er bestaan complexe rekenkundig modellen die op basis van metingen de relatieve bijdrage van deze bronnen kunnen achterhalen. Een voorbeeld van zo'n model is 'Positive Matrix Factorization'. Om de benodigde expertise op te bouwen heeft het RIVM dit model toegepast op beschikbare referentiegegevens, bekend als de Palookaville-data, opgebouwd uit gesimuleerde metingen. Tijdens de analyse zijn de inconsistenties die opzettelijk in deze dataset zijn aangebracht, aan het licht gekomen. Hierdoor heeft het RIVM aangetoond voldoende inzicht te hebben in de brontoewijzingsmodelering om het gebruikte rekenmodel toe te passen., Particulate Matter (PM) has been recognized for its association with an increase of cardio-respiratory diseases as well as premature mortality (shortening of life time). It is important to determine which sources contribute to the emission of PM in order to facilitate and support the development and implementation of emission reduction policies. Emissions from a mixture of sources, which vary per location and over time, contribute to the concentration of ambient PM. Rather than attempting to identify the critical chemicals or physical properties that are responsible for the adverse effects of PM, it may be more effective and expeditious to identify the contributing sources. The RIVM has implemented a source apportionment methodology to quantify the relative contributions of various sources to PM. The data on these source contributions provided by this methodology can be used by the Ministry of Environment in developing an abatement strategy for PM. Various complex mathematical models have been developed that use measurements to provide a better insight into the relative contributions of sources. An example of such a model is the Positive Matrix Factorization (PMF), which has been used in this study. To acquire the necessary expertise, the RIVM has applied the PMF to a well-defined reference dataset, known as the Palookaville dataset, which consists of simulated measurements. The Palookaville dataset contains deliberate inconsistencies, all of which were found during the analysis. The capability of the RIVM to detect these inconsistencies using the PMF demonstrates that the RIVM has developed a sufficient understanding of the techniques involved to apply the PMF model to other datasets.

RIVM rapport:Tussen 1998 en 1999 vormde de uitstoot van wegverkeer de voornaamste bijdrage aan fijn stof. Andere belangrijke bijdrages waren indirecte emissies van alle vormen van gemotoriseerd verkeer (fijn stof gevormd uit gassen), energieproductie en landbouw. Dit blijkt uit een onderzoek van het RIVM naar de bronbijdragen aan PM2,5 (fijn stof met een diameter kleiner dan 2,5 micrometer) over deze periode. De negatieve gevolgen van fijn stof op de volksgezondheid, zoals een verkorte levensduur en een toename in ernst en omvang van luchtwegaandoeningen, zijn onderkend. Om passende beleidsmaatregelen tegen de uitstoot van fijn stof te kunnen bepalen heeft het RIVM onderzocht welke bronnen in de periode 1998-1999 aan deze uitstoot bijdragen. Hiermee wordt het beleid van de overheid, dat de vervuiling bij bron aanpakt, ondersteund. Gemiddeld is in een bebouwd gebied in Nederland in de periode 1998-1999 de bijdrage van verkeer 38 procent (12 procent diesel, 26 procent benzine). De bijdrage van olieverbranding en daaraan gerelateerde bronnen bedraagt 7 procent. De bijdrage van natuurlijke bronnen (zeezout en bodemstof) bedraagt 10 procent. De resterende 45 procent zijn indirecte emissies van verkeer, energieproductie en landbouw. De zes onderzochte meetlocaties lagen in het midden van het land. Elke locatie werd voornamelijk door een van de volgende fijnstofbronnen belast: drukke verkeersweg, stedelijke omgeving, industrieel gebied, landelijk gebied nabij de zee of nabij intensieve veehouderij. De relatieve bronbijdragen verschilden aanzienlijk per locatie en per seizoen. De concentraties fijn stof zijn groter in de winter dan in de zomer, wat in bebouwde gebieden vooral door verkeersbijdragen kan worden verklaard. Voor een koppeling met gezondheidseffecten en een nauwkeurigere schatting van de bronbijdragen op een locatie zijn uitgebreidere metingen noodzakelijk., Traffic emissions were the most important source of particulate matter (PM) for the period 1998 through 1999. Secondary aerosol formation fuelled by precursors emitted from traffic, energy production and agricultural sources was also a major contributor. This is the conclusion of a source apportionment study carried out on PM2.5 (PM with a diameter smaller than 2.5 5m) for this period by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) of the Netherlands. The negative impacts of PM on human health, such as increased risk of cardio-respiratory disease and decreased life expectancy, are well recognized. The RIVM has determined the source contributions to PM2.5 during the period 1998-1999 with the aim of providing the government with data that would contribute to the development of an appropriate abatement strategy for PM. The results support the current government policy of reducing pollution on a source contribution basis. On average, traffic emissions contributed 38% (12% diesel, 26% petrol) of the PM2.5 mass concentrations in urban areas during the period 1998-1999. Residual oil combustion and related sources contributed 7%, while 10% of the mass was emitted from natural sources (sea spray and crustal material). The remaining 45% of the PM2.5 mass consists of secondary aerosol formation fuelled by precursors emitted from traffic, energy production and agriculture. The six sites studied were all located in the geographic centre of the Netherlands. Each location was primarily affected by one of the following PM sources: heavy traffic, urban environment, industrial area, rural area close to the sea and agricultural area. The relative contributions of each source differed considerably between locations and displayed seasonal variations. The PM concentrations were higher in the winter than in the summer, which could be explained in urban areas by the increased contribution from traffic in the winter. To link these outcomes with epidemiological data an

RIVM rapport:Zwarte Rook is een luchtkwaliteitsparameter die wordt gemeten in het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit en die dienst kan doen als indicator voor de emissies van verkeer en daarmee de impact van de maatregelen die zowel lokaal als landelijk worden genomen. Een verkennende studie gebaseerd op bestaande gegevens en de meetresultaten van het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit is uitgevoerd door het RIVM. Het doel van deze studie was de bruikbaarheid van de Zwarte Rook meetresultaten te onderzoeken voor het verkrijgen van inzicht in de effecten van de verschillende beleidsmaatregelen gericht op het reduceren van verkeersemissies (uitlaat emissies). De emissie gegevens van een reeks van bronnen geven aan dat elementair koolstof vooral door verbrandingsprocessen wordt uitgestoten waarvan het verkeer de belangrijkste is in de stedelijke en geindustrialiseerde omgeving. Evaluatie van de LML Zwarte Rook data laat zien dat de hoogste concentraties gemeten worden in een stedelijke en verkeerrijke omgeving . Op grond van meetgegevens ten tijde van een interventie in Utrecht bleek dat stagnatie van verkeer tot sterk verhoogde concentratie leidt die weer kunnen worden gereduceerd door specifieke maatregelen waaronder het verbeteren van de doorstroming. Een eenvoudige trend analyse toont aan dat een geringe neergaande trend vooral grootschalig van aard is. In de stedelijke omgeving vinden weliswaar sinds 1997 geen sterke verhogingen meer plaats tijdens de winterperiodes maar de seizoensgebonden verhogingen (winter hoog, zomer laag) is voor de onderzochte locaties nauwelijks veranderd. Deze inzichten onderstrepen dat Zwarte Rook een adequate indicator is voor verkeer en daarmee voor het effect van beleidsmaatregelen. Nu specifieke lokale maatregelen worden getroffen in de stedelijke wordt het aanbevolen om de opzet van het Zwarte Rook netwerk hieraan aan te passen., Non-compliance with EU Air quality directives requires abatement measures for particulate matter (PM10). Numerous volume and technology based measures have been defined and are currently being implemented. Adequate policy evaluation demands appropriate evaluation of the impact of these measures. As many of the abatement measures are focussed on traffic emissions, motivated by notion that this source is widely considered as the most health relevant, an indicator specific for traffic is sought after. In the Dutch National Air Quality Monitoring Network (LML) several parameters are measured routinely at a number of stations, including particulate matter (PM10), Black Smoke and the gaseous air pollutant nitrogen oxides, carbon monoxide and sulphur dioxide. All these air quality parameters, except Black Smoke, are considered indicators lacking specificity for traffic emissions. In the current study the feasibility of monitoring Black Smoke to enable the evaluation of the impact of the abatement measures is assessed. Based on the evaluation of emission profiles and the long term monitoring data base Black Smoke is found to be the most appropriate indicator for combustion sources of which traffic is the most important one in urban areas. Both the monitoring data of the LML as well as the evaluation of an intervention case illustrate the potential for following the success or failure of (local) abatement measures. To distinguish between volume or technology based measures the (relative) emission factor of the fleet cruising in the nearby surroundings of the monitoring station is required. An approach has been developed before and might be applied. Monitoring data shows the relevance of the proximity of traffic and consequently assessing the exposure of people will need a more dense network than that of LML, reflecting the spatial (andssions and concentrations.

RIVM rapport:Het RIVM heeft een verfijnde methodiek ontwikkeld en getest waarmee het CAR II-model nauwkeurigere gegevens over de luchtkwaliteit rond straten kan berekenen. Door de oorspronkelijke rekenmethode aan te passen komen de resultaten beter overeen met de metingen van het Landelijk Meetnet Luchtkwaliteit (LML) van het RIVM. Lokale overheden gebruiken CAR II, dat staat voor Calculation of Air pollution from Road traffic, sinds 2002. Momenteel rekent CAR II met gegevens voor de jaargemiddelde windsnelheid in een aantal regio's waarin Nederland is opgedeeld. Verschillen tussen deze regiowaarden kunnen aanzienlijk zijn, waardoor de resultaten van de concentratieberekeningen op grensvlakken tussen regio's circa twintig procent kunnen verschillen. Hierdoor is het lastig berekeningen te maken voor straten die op grensvlakken tussen regio's liggen. Bovendien komt het glijdende verloop van de jaargemiddelde windsnelheid binnen regio's niet tot uiting. De voorgestelde nieuwe methodiek is nauwkeuriger omdat hij gegevens over windsnelheden van meer meetpunten gebruikt. Bovendien is de regio-indeling vervangen door een zogeheten geinterpoleerd windveld, waardoor de lokale situatie beter wordt weergegeven., The RIVM has developed and tested a methodology capable of increasing the accuracy of the air quality calculations by the CAR II model in streets with traffic. Adaptations to the original arithmetic method have led to better agreement between measurements carried out by the national air quality measurement network (LML) of the RIVM and results calculated with the model. Dutch municipalities have been using CAR II (Calculation of Air pollution from Road traffic) since 2002. The current version of CAR II uses annual average data on wind velocity for predefined geographical regions in the Netherlands. These values can differ greatly between regions, which may lead to large differences - up to 20 percent - between the concentrations calculated for adjoining regions. It is therefore difficult to perform calculations for streets located at the interfaces of regions. The current CAR II model also disregards the gliding course of the annual averaged wind velocities within each region. The proposed methodology for the CAR II model is more precise because it enables all available data on wind velocities to be incorporated into the calculations. Furthermore the split-up in regions is replaced by a so-called interpolated windfield, which enables the local situation to be described more accurately.