Search

Çin’in Tang Hanedanı dönemi Türklerle Çinlilerin en yoğun etkileşim içinde olduğu dönemdir. Bu dönemde iki halk arasında sosyal ve kültürel etkileşim meydana gelmiştir. Bunun yanı sıra askerî anlamda da etkileşim söz konusu olmuştur. Hem Türk hem de Türk kültür çevresinden diğer halklardan pek çok kişi Tang ordusunda komutan ve asker olarak görev yapmıştır. Bunlar özellikle Jin Jun adı verilen Hükümdarlık Ordusu’nda üst düzey görevlerde bulunan konargöçer geleneğinden gelen askerlerdir. Çin’in en parlak dönemi olan Tang Hanedanı döneminde taht mücadeleleri de kendini göstermiştir ve bu amaçla saray darbeleri yapılmıştır. Bu darbelerden üçü olan ve Tang tarihinde önemli izler bırakan Shenlong, Jinglong ve Tanglong darbeleri yabancı komutanların ve askerlerin olduğu birliklerin askerî desteği sayesinde yapılabilmiştir. Bu çalışmada, Tang dönemi saray darbelerinde aktif rol oynayan Yulin Ordusu ve askerleri hakkında bilgi verilmiş, Çin’in kronolojik tarih kaynaklarından Zizhi Tongjian’e göre bu üç darbenin meydana gelişleri açıklanmış ve konargöçer geleneğinden gelen askerlerin darbelerdeki rolü ile etkinliği incelenmiştir., The Tang Dynasty period of China is the period when Turks and Chinese interacted most intensely. In this period, in addition to social and cultural interaction, there was also military interaction. Many people both Turk and Turkic cultural environment served as commanders and soldiers in the Tang army. These are especially soldiers from nomadic tradition who hold high positions in the Imperial Army which called Jin Jun. In Tang period, which was the brightest period of China, the struggle for the throne also showed itself and palace coups were made for this purpose. Three of these coups, Shenlong, Jinglong and Tanglong coups, were made possible by the military support of foreign commanders and troops. This study examines, the Yulin Army and its soldiers, who played an active role in the palace coups of the Tang period, occurrence of the coups according to Zizhi Tongjian, one of the chronological history sources of China and the role and effectiveness of the soldiers from the nomadic tradition in the coups.

Günümüzden binlerce yıl önce yaşayan ve Anadolu'nun en eski sakinlerinden biri olan Phrygler, yarattıkları özgün kültürleri ile Anadolu tarihinde önemli bir yere sahiplerdir. MÖ 13. yüzyılın sonlarından itibaren meydana gelen ve Ege Göçleri olarak bilinen kitlesel göç hareketleri birçok değişimi de beraberinde getirmiştir. Öyle ki bu göç hareketleri Anadolu'yu da yakından etkilemiş ve yeni bir dönemin başlangıcını temsil etmiştir. Ege Göçleri ile Anadolu'ya giriş yaptıkları düşünülen Phrygler, bu göçlerin de etkisiyle yıkılan Hitit Devleti'nin (MÖ 1650-1200) ardından bölgenin yeni siyasi aktörü olmuşlardır. MÖ 1. binyılın ilk yarısında Anadolu'da merkezî bir güç olarak tarih sahnesine çıkan Phrygler, en parlak dönemlerini özellikle MÖ 8. yüzyılın ikinci yarısında Midas dönemi ile birlikte yaşamışlardır. Phrygler, çok tanrılı bir dinî inanca sahiptir. Fakat bu inanç içerisinde Ana Tanrıça Kybele'nin tekil konumu çok özeldir. Kybele'nin gücünün ve nüfuzunun karşısında diğer Phryg tanrıları ikincil bir konuma sahip olmuşlardır. Phryglerin Ana Tanrıça Kybele'ye olan inançlarını ve bağlılıklarını göstermek için gerçekleştirdikleri gizemini hâlen koruyan bir birtakım dikkat çekici dinî ritüeller, onların siyasi ve askerî politikalarında belirleyici bir unsur olmuştur. Bu tez çalışmasında, Kybele inancının Phryg askerî yapısını etkileyerek Phryg siyasetini nasıl şekillendirdiğinin üzerinde durulacak ve Midas döneminde Anadolu'da önemli bir güç hâline gelen Phryglerin bu gücünün kaynağı üzerine değerlendirmeler yapılacaktır. The Phrygians, who lived thousands of years ago and are one of the oldest inhabitants of Anatolia, have an important place in Anatolian history with their unique culture. Mass migration movements, known as Aegean Migration, which took place from the end of the 13th century BC, brought many changes with it. So much so that these migration movements affected Anatolia closely and represented the beginning of a new era. Phrygians, who are thought to have entered Anatolia with the Aegean Migration, became the new political actor of the region after the Hittite State (1650-1200 BC), which was destroyed by the influence of these migrations. Phrygians, who emerged on the stage of history as a central power in Anatolia in the first half of the 1st millennium BC, lived their heydays especially with the Midas period in the second half of the 8th century BC. Phrygians have a polytheistic religious belief. However, the singular position of the Mother Goddess Cybele in this belief is very special. Against the power and influence of Cybele, other Phrygian gods had a secondary position. A number of remarkable religious rituals, which are still mysterious, performed by the Phrygians to show their faith and devotion to the Mother Goddess Cybele, have been a determining factor in their political and military policies. In this thesis, it will be emphasized how the belief in Cybele shaped the Phrygian politics by affecting the Phrygian military structure and evaluations will be made on the source of this power of the Phrygians, who became an important power in Anatolia during the Midas period.

Photo log of Scott Air Force Base Buildings. Includes photo negatives.

The Scott Air Force Base Historic Trail is a 10 mile trail that circles Scott Air Force Base. The trail began in 1984 by Steven A. Sulley who was scoutmaster of Troop 15 in cooperation with the Office of the Historian and the Base Civil Engineer. This document describes the history of this historic trail.

Undated memorandum from Joint Base Andrews requesting the Maryland Historical Trust review and comment on the findings of the submitted report, 'Historic Building Inventory and Evaluation for Joint Base Andrews, Price Georges' County, Maryland', which identified five resources as potentially eligible for listing on the National Register of Historic Places.

Memorandum of agreement between the Department of the Air Force and Illinois Historic Preservation Agency for the demolition of Building 48 at Scott Air Force Base.

Attitudes towards military structures are significantly changing, however military structures still remain an important component of defense policy. In face of the changing understanding of war, it is important to understand what determines the direction of military structure development and how it can be explained.

Appendix A of the 2020 Historic Building Inventory of Joint Base Andrews. Includes Maryland Historic Trust Inventory of Historic Properties Forms for each property at Joint Base Andrews, completed by Argonne National Laboratory.

This is a poster submission presented at the 2020 annual meeting of the Society for Historical Archaeology. Upon entering World War I the United States built 32 army training camps across the country. Most disappeared beneath commercial and residential development or were incorporated into permanent military installations. Archaeological investigations of WWI camps have been rare. Camp Logan in Houston is unique in that after closing, the city purchased the core of the Camp Logan property to serve as a park. Memorial Park Conservancy hired Gray & Pape to assess the park’s cultural resources, particularly those of the Camp Logan period. Challenges included: a public space where community members value differing aspects of that space, threat of looting, and an overlapping archaeological record of military and public recreation activities. An approach combining multiple survey methods, historical research, interviews, park staff training, and public outreach; resulted in comprehensive documentation of park cultural resources, assisted the park in planning future development, and involved the community in a shared cultural heritage.

This document is a government generated Section 106 report for a historic property inventory associated with the Facility 13140 Renovation Project. The purpose of the document is to compile any prior or current studies performed in support of the Facility 13140 Renovation project as a single Section 106 report. This report provides the information needed by the California State Historic Preservation Officer to concur on the project findings and determinations for individual resources as presented by the Vandenberg Air Force Base Cultural Resource Manager. The report specifically examines project impacts and/or avoidance strategies for two built environment resources; Facilities 13140 and 13143.

The importance of military power will remain as long as the nation-state exists. Some prominent military strategists and thinkers like Chanakya, Clausewitz, and Sun Tzu believed that no nation could be secure unless it had a powerful military, which could deter a potential adversary. Military power is the power that not only determines a country's power ranking but, for many states, the development and growth of their military power becomes a catalyst for their rise to great power status. For any military of the world, it is perhaps necessary to have a basic rule/principle or a set of beliefs to serve as its foundation. This is best encapsulated in the form of a doctrine. But the question arises: should the doctrine also reflect the modernisation and transformation which is required to keep the military upgraded and up to date? This would involve a change in the mindset/thought process, review of doctrine, strategy, war-fighting, concept, organisational structures, human resource optimisation, training methodology, and logistics concepts in order to meet the operational challenges of the future. In other words, the transformation would require a profound change in the overall military affairs. In view of this, the article will examine if any changes have taken place in Pakistan's military doctrine. In doing so, the article is divided into three parts: part one traces the etymology of the word doctrine and defines military doctrine; part two, covers the typology of doctrine; and part three, studies the fundamentals of Pakistan's military doctrine in a two-fold perspective: (a) functions of a fundamental military doctrine; (b) roots of a fundamental military doctrine, and analyses the changes in the doctrine.

Bir sınır şehri konumundaki Edirne'nin ilk yerleşim alanını konu eden tezimde, günümüze değin parça parça da olsa korunmuş Hadrianopolis kenti surları incelenmiştir.Çalışmanın ilk bölümünde antik Trakya Bölgesinin coğrafi sınırları çizilmiş, bölgede yaşamış olan Trak kabilelerinin yerleşim alanları ile ilgili bilgiler verilirken, kültür ve yaşamlarından anektodlar sunulmuştur. Farklı imparatorlukların sınırları içerisinde kalmasının ardından bir Roma eyaletine nasıl dönüştüğü anlatılmıştır.İkinci bölümde Edirne tarihi irdelenmiş olup, şehrin farklı zamanlarda farklı isimlerle anıldığı anlatılmış, özellikle Antik Çağ kaynaklarında şehrin anlatıldığı bölümler kronolojik şekilde nakledilmiştir.Üçüncü bölümde Osmanlı Devleti tarafından feth edilişinden başlanmış olup, seyyahlar ve kent tarihçilerinin Hadrianopolis kalesi surları hakkında vermiş oldukları bilgiler aktarılmıştır. Surlardan günümüze kadar varlığı devam etmiş olan alanların fotoğrafları ve bilgileri aktarılmış, kale ve yakın çevresinde yapılmış olan sondaj ve kurtarma kazıları sonucu açığa çıkartılmış olan sur kalıntıları incelenmiştir.Sonuç bölümünde Hadrianopolis kentinin benzeri olan castrumlardan örnekler verilmiş, sondaj ve kurtarma kazısı alanları harita üzerinde işaretlenmiş, ortaya çıkartılmış olan sur kalıntıları değerlendirilmiş, surlara ait bir öneri çizimi gerçekleştirilmiştir. Kente girişi sağlayan kapılar ile ilgili öneriler sunulmuştur. This thesis, which discusses the first settlement of Edirne, a city which has a frontier town position, the city walls of the ancient city of Hadrianopolis, which maintained its existence fragmentarily until today are axamined.In this first chapter, the borders of ancient Thrace are drow, information regording the settlement areas of the Thracian tribes living in the region as well as anecdotes from their culture and life, is given. How Edirne is transformed into a Roman state after remaining within the limits of different empires, is explained.In the second chapter, Edirne's history is examined. The different names of the city, which were given in different periods, are investigated. The sections where Edirne is described in the texts of ancient authors are described in a chronological order.The third chapter starts with the conquest of the city by the Ottoman State and continues with the information given by the travelers and urban historians regording the city walls of Hadrianopolis. The photos and informations of the surviving parts of the city walls are cited. The remains of city walls which were unearthed after drilling and rescue excavations conducted around the city walls and their immediate surroundings are examined.In conclusion, examples of castrums which are similar to the Hadrianopolis cities are given. The drilling and rescue excavation areas are marked on the map, the unearthed remains of city walls are examined, and an advisory drawing belonged to the city walls are made. Some suggestions are affered for the gates which provide entrance to city. 155

MÖ 550'de Büyük Kyros'un (II. Kyros) Med Krallığı'na son vermesiyle birlikte iki yüz yıl boyunca varlığını koruyacak olan Pers İmparatorluğu'nun temelleri atılmıştır. Kyros'un hükümranlığı zamanında Sardeis'in fethi ile başlayan Pers yükselişi, Anadolu'daki birçok bölgenin ele geçirilmesiyle devam etmiş ve devletin sınırları doğuda Hindistan, batıda Ege kıyıları ve Tuna Havzası'na; kuzeyde Kafkaslar'dan güneyde Nubya'ya kadar uzanmıştır. Kurulduğu andan itibaren giderek güç kazanan ve bir dünya imparatorluğu hâline gelen Pers İmparatorluğu'nun bu noktaya nasıl geldiğini anlamak için onun askeri yapısını ayrıntılı bir şekilde incelemek ve irdelemek gerekmektedir. Ordu-millet anlayışının egemen olduğu Pers toplumunda, askerlik, soylu sınıfından köle sınıfına kadar zorunlu bir görev olarak benimsenmiştir. Çocuk yaştan erişkinliğe kadar iyi bir asker ve ahlaklı bir insan olma idealarıyla yetiştirilen Perslerin eğitiminde yalnız güç değil; aynı zamanda akıl ve sağduyunun insan hayatındaki önemi de öne çıkmaktadır. Zorlu ve ağır şartlarda sürdürülen askeri eğitimler, Pers askerlerinin açlığa ve susuzluğa karşı dayanıklı, her türlü durumda hayatta kalmayı başarabilecek derecede güçlü olmalarını sağlarken manevi yönden gelişmelerine de destek vermiştir.İmparatorluğun kurucusu Büyük Kyros döneminde çekirdeğini Persli askerlerin oluşturduğu Pers ordusu, egemenlik alanının gelişmesiyle birlikte uyruk halkların temsilcilerinin hizmet gördüğü ve görev aldığı sürekli bir orduya dönüşmüştür. MÖ 6.-4. yüzyıllarda Pers ordusu ağır ve hafif piyade birlikleri; saldırı gücünü oluşturan süvari birlikleri; kralın özel koruması olarak nitelendirilen Ölümsüzler birliği; satraplıkların denetiminde görevlerini sürdüren paralı asker ve yerel güçlerden oluşan kale ve garnizonlara konuşlandırılmış sınır ve işgal birlikleri; temelini Fenikelilerin oluşturduğu donanma gücü temsil edilmektedir.Anahtar Kelimeler: Pers, Yunan, Pers Ordusu, Birlik, Amrtaka ABSTRACTPERSIAN ARMY IN THE BC 6TH-4TH CENTURIESWhen the Great Kyros (II Kyros) ended the Kingdom of Med in 550 BC, the foundations of the Persian Empire, which would preserve for two hundred years, were laid. Persian rise, which began with the conquest of Sardis during the reign of Kyros, continued with the conquest of many regions in Anatolia and the borders of the state extend to India in the east, to the Aegean coast in the West and to the Danube basin in the north, from the Caucasus to Nubia in the South.In order to understand how the Persian Empire, gradually gaining power and becoming a world empire, has come to this point, it is necessary to examine and examine its military structure in detail. In the Persian society dominated by the understanding of the army-nation, military service was adopted as a compulsory duty from noble class to slave class. The importance of reason and common sense in human life is not only strong in the education of the Persians, raised with the ideals of being a good soldier and moral person from childhood to adulthood, but also in the education of the Persians. Military training in difficult and heavy conditions, supported the development of the Persians soldiers in their spiritual direction while providing them with the strength to be able to survive in all kinds of situations, resistant to hunger and thirst.The Persian army, formed by Persian soldiers, was the founder of the Empire during the great Cyrus, with the development of its sovereignty it became a permanent army in which the representatives of the citizens of the people served and duty. The Persian army consisted of heavy and light infantry units; cavalry units forming the power of attack; Immortals Union, which was considered as the special protection of the King; mercenaries and local forces consisting of castles and garrisons; and naval forces consisting of the bases of the Phoenicians.Key Words: Persian, Hellen, Persian Army, Troop, Amrtaka 154

Cengiz Han döneminde siyasi birliğini sağlayarak büyük bir imparatorluk haline gelen Moğollar, Uygurların etkisiyle Türk kültürünü benimsemeye başlamıştır. Türkistan coğrafyasının XIII. Asırdan itibaren Moğol istilasına girmesi ve Cengiz Han'ın ülke topraklarını Türk geleneğine göre hanedan üyeleri içinde pay etmesi yeni bir dünya tarihinin de kapılarını aralamıştır. Öyle ki bu kapı, Çin'den Avrupa'ya; İran'dan Anadolu'ya kadar geniş bir sahaya açılarak Cengiz Han'ın 1227 yılında ölümünün ardından toprakları üzerinde ardıllarının hakimiyet dönemini başlatmıştır. Karadeniz'in kuzeyinde Deşt-i Kıpçak Hanlığı; İran'da İlhanlılar; Moğolistan ve Çin sahasında Kubilay Hanlığı ve Maveraünnehir ile Doğu Türkistan'da Çağataylılar ortaya çıkmıştır. Kubilay Hanlığı Çinlileşirken, İlhanlılar İslam kimliğini, Altınorda ve Çağataylılar da Türk-İslam kimliğini kazanarak siyasi yaşamlarını idame ettirmiştir. Timur istilasına kadar uzun süre Çağataylılar, Maveraünnehir bölgesinde yerleşiklerin temsilcisi iken Doğu Türkistan ve Moğolistan coğrafyasında da zamanla göçebelerin egemen gücü olmuştur. Çağatay Han döneminde Moğol yasalarına göre idare edilen devlet, Tarmaşirin Han'dan itibaren İslami geleneklerin etkisine girmiştir. Bu durum İslam ülkeleri ile ticari faaliyetlerin canlanmasını hızlandırırken göçebe Moğolların özellikle yasa taraftarlarının ciddi anlamda tepkisini çekmiştir. Bir dizi isyan hareketleri sonunda da devlet ikiye ayrılmak zorunda kalmıştır. Böylece hanlığın toprakları üzerinde iki güçlü Türk aile olan Barlas ve Duğlat kabilelerinin egemenliği başlamıştır. Hükümdarlar bu iki ailenin etkisinde hüküm sürmüşlerdir. Maveraünnehir Çağataylıları Barlas kabilesinin boyunduruğuna girerken; Doğu Çağataylılar da Duğlat emirlerinin nüfuzu altında kalmışlardır. Maveraünnehir'de Barlaslardan Timur, 1370 yılında üstünlüğü tamamen ele geçirerek kendi devletini kurmuş bölgedeki Çağatay Ulusu Timur Devleti'nin halkını oluşturmuştur. Çağatay hanları da Timur ve devamında gelen emirlerin hakimiyetinde `kukla` birer han olarak kalmışlardır.Anahtar Kelimeler: Moğol, Çağatay, Türkistan, Cengiz Han Mongols became a huge empire by ensuring their political unity during Chengis Khan era, they started adopting Turkish culture with the effect of Uighurs, as well. As Mongolians invaded Turkistan region starting from XIII.th century and Chengis Khan allocated country soil between dynasty members according to Turkish traditions, a new world history was just began. After the death of Chengis Khan in 1227, his successors took control over his soils. Deşt-i Kıpçak in Altınorda, İlkhanids in Iran, Kublai Khanete in the region of China and Mongolia, Jaghatai State in Fararood and East Turkistan appeared as new countries. Except of Kublai and Ilkhanids, Altınorda and Jaghatais pursued their political agendas by adopting Turkish-Islamic identity. While the Jaghatais had the control over the communities in the region of Fararood, they also became the dominant power over the nomads in the regions of East Turkistan and Mongolia. While state was governed according to the rules of Mongolians during Jaghatai Khan era, it was affected by Islamic traditions with Tarmaşirin Khan. This situation accelerated the trade relations whit other Islamic countries but Mongolian nomads, especially law supporters, reacted against it. The state was split in half due to rebellions. After the divisions, Barlas and Duğlat tribes took control over the soils. Emperors run the state either under the effect or under the pressure of the clans. While Jaghatais from Fararood were dominated by Barlas tribe; East Jaghatais were hold by Duğlat khanate. Timurlenk from Barlas in Fararood took the complete control over the state in 1397 and built his own state and established Jaghatai nation folks of Timurlenk State.Keywords : Mongol, Cagatay, Turkestan, Genghis Khan. 200

This document is a study intended to serve as a preliminary analysis of the current conditions and possible repairs for the Point Conception Lighthouse and Family Quarters C. The field investigations consisted of visual surface observations, avoided destructive analysis, and did not include the preparation of structural calculations, structural or material testing, or development of design or construction drawings. This report and cost estimates are intended to provide the USAF with a rough basis and preliminary information on the Lighthouse and Family Quarters C that can be used to guide future decision-making. This study was prepared by a multidisciplinary team consisting of a structural engineer, civil engineer, architect, architectural historian, hazardous materials expert, and cost estimator. Extensive background research was completed using primary and secondary sources to develop an understanding of the property’s historic context, construction chronology, alterations and past treatments, and character-defining features. The project team reviewed previously prepared reports and studies, information on similar property types, historic photographs and plans, guidance documents, and USAF and USCG directive and policies. In addition, two sites visits were completed by project team members to document current conditions, validate existing information, and identify specific treatments and repairs.

Photographs of Scott Air Force Base Buildings. Includes historic B/W photos (indeterminate date) as well as recent photos (2019).

İç içe geçmiş bir dizi dinsel ve seküler ritüeli içermesi nedeniyle, bu çalışmanın temel problemi askeri cenaze töreninin dinsel veya seküler bir ritüel olup olmadığını araştırmak olarak belirlenmiştir. Bu temel problem de Chopin'in Cenaze Marşı yerine 2017'den itibaren kullanılmaya başlayan Itri'nin Segah Tekbir eserinin marş düzenlemesinin askeri cenaze törenini dinsel ritüellere daha fazla yaklaştırıp yaklaştırmadığı sorusu üzerinden araştırılmıştır. Amacımız karmaşık bir yapıya sahip olan ve bir geçiş ritüeli olan askeri cenaze törenini, askeri bandonun icra ettiği müziksel pratikler üzerinden anlamaya çalışmaktır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde askeri cenaze törenleri, askeri bandolar ve askeri cenaze törenlerinde çalınan marşlar incelenip, değerlendirilmiştir. İkinci bölümde, geçiş ritüellerine dair kuramlar ve askeri müzikte değişim, din-devlet ve din-müzik ilişkilerine dair yaklaşımlar açıklanarak kuramsal bir çerçeve oluşturulmuştur. Geçiş ritüeli bağlamındaki üçüncü ve son bölümdeyse, Akdeniz Bölge Bando Komutanlığı örnek olayı kavramlar ile ilişkilendirilerek anlatılmaktadır. Bu çalışmada kütüphane çalışmasına ek olarak, alan çalışması çerçevesinde katılımcı gözlem ve yarı kurgulu görüşmeler sonucunda etnografik veriler toplanmıştır. Dört tanesi şehit, dört tanesi de emekli askeri personelin cenaze töreni olmak üzere toplam sekiz tane gözlem ve hepsi askeri cenaze törenleri üzerine bando personeli, askeri cenaze töreninden sorumlu askerler ve bir cami imamı ile toplam yedi tane görüşme yapılmıştır. Çalışma sonucunda özellikle şehit cenaze törenlerinin diğer askeri cenaze törenlerine göre daha fazla dinsel bir karakter taşıdığı ancak hem Segah Tekbir düzenlemesinin eserin orijinalinden çok farklı tınlaması hem de tören sırasında imamın ve katılımcıların da okuduğu tekbir ve ilahiler tarafından bastırılabilmesi nedeniyle bu yeni marşın cenaze törenine daha fazla dinsel bir karakter kazandırmadığı anlaşılmıştır. Diğer yandan Chopin'in Cenaze Marşı'nın kaldırılmış olmasının cenaze törenine daha fazla dinsel bir karakter kazandırdığı değerlendirmesinde bulunulmuştur. The main problem of the thesis is to investigate whether military funeral ceremony, as a rite of passage, is religious or secular in character by focusing on musical practices. Since religious and secular dimensions overlap in a military funeral ceremony, we focus on the question whether new funeral march, Segah Tekbir by Itri replaced with Chopin's Funeral March converges the military funeral ceremony towards religious rites. Our study consists of three chapters: First chapter reviews military funeral ceremonies and military bands including the marches performed, second chapter draws a theoretical framework about theories of rites of passeges, change in military music, the relations of religion-state and religion-music, and third chapter considers our case study on Akdeniz Bölge Bandosu (Military Band of Mediterranean Region) within the context of our theoretical framework. Our case study is based on fieldwork which consists of observations of eight military funeral ceremonies (four of them is martyr funeral and others are funerals of retired staff) and interviews with military staff including band members, and imam (worship leader of a mosque).As a result, we concluded that martyr funeral ceremonies are more religious in character in comparison to other military funeral ceremonies. However, we found that Segah Tekbir does not converge these funeral ceremonies more towards religious rites due to two reasons: Firstly, the band arrangement of Segah Tekbir sounds so different that makes it unrecognazible and secondly, the overall sound of imam and participants while singing tekbir and hymns could drown out the performance of the military band. Nevertheless, even the absence of Chopin's Funeral March could be interpreted as a kind of convergence of military funeral ceremonies towards religious rites, alone. 113

This document is a government generated Section 106 report consisting of a historic property inventory and an assessment of adverse effects associated with the Lift Station 1758 Force Main Sewer Line Reroute and Replacement Project. The purpose of the document is to compile any prior or current studies performed in support of the Life Station 1758 Force Main Sewer Line Reroute and Replacement project as a single Section 106 report. This report provides the information needed by the California State Historic Preservation Officer to concur on the project findings and determinations for individual resources as presented by the Vandenberg Air Force Base Cultural Resource Manager. The report specifically examines project impacts and/or avoidance strategies for a single archaeological site; CA-SBA-3575H.

Bir çok Afrika ülkesi tek partili demokrasi yanlısı bir çizgide veya askeri kurallar ile yönetilen bir çizgide dururken, Gambiya çok partili demokrasi çizgisi içinde olduğu için bağımsızlığına hızlıca kavuşmuştur. Gambiya, 1965 yılında bağımsızlığını kazandığında sabit bir demokrasi ile (Afrika'da demokratik yönetimin ve ümidin parlayan işareti) olarak kalmıştır. Ancak 1994 yılında, genç bir askeri subay grup tarafından müdahele edilene kadar bahsedildiği gibi ülkede demokratik bir yönetim tarzı uygulanmıştır. Askeri darbe sonrası bir çok alanda olmamasına karşın ani gelişen insan hakları ihlali ile kendini gösteren askeri darbe çok kısa bir süre sonra sivil rejim ortaya çıkmıştır. Askeri darbenin sivil rejime geçmesiyle insan hakları ihlali az da olsa kötü bir şekilde hissedilmiştir. Bu tezin amacı, askeri darbeden önce insan hakları durumunu ülkede gözlemleyerek ve askeri darbe sonrası yine insan hakları durumunu sivil rejime geçmesiyle beraber incelemesinin karşılaştırılması durumudur. Bu amacı geliştirirken, hali hazırda olan kaynakları gözden geçirerek nitel analiz bu araştırmaya bağlanarak metodolojik bir yapı benimsenmiştir. Sonuç olarak bu araştırma, askeri rejimin Gambiya'daki en kötü insan hakları ihlalini meydana getirdiğini ortaya çıkarmış ve Gambiya insan hakları sicilini önemli derecede etkilemiş olmasıdır., At a time when most African countries had been experiencing either a single party democracy or military rule, The Gambia was on the other hand experiencing a multiparty democracy that had began at independence. The Gambia had been enjoying a stable democracy since independence in 1965 (which made her shine as a beacon of hope for democratic dispensation in Africa) until 1994, when it was rudely interrupted by a group of young military officers in a military coup d'état. The aftermath of the coup, as it is in many if not all cases, was acute human right violation by the then military-turned civilian regime. Also the military-turn civilian regime sadly institutionalised human rights violations. The goal of this thesis is to critically analyse the human rights situation of The Gambia before the military coup in comparison to the human rights situation of The Gambia during the then military-turned civilian regime. In achieving this goal, the methodology adopted by this research is to conduct a qualitative analysis by reviewing relevant available literatures. The conclusion this research has reached is that the military regime (1994) brought the worst human right violations on Gambians, and it also strained The Gambia's human rights record.

Guidebook and self-directed walking tour pamphlet on the history of Fort MacArthur Middle Reservation.

Tarihi süreç içerisinde toplumlar arasında değişimi, ilerlemeyi veya çöküşü sağlayan genellikle savaşlar olmuştur. Savaşlar, toplumların geleceğini lehte veya aleyhte değiştiren en temel olgulardan biri olmuştur. Savaşlar Türk tarihi açısından da önemli bir yer edinmiştir. Biz Bozkırlı Türklerde Askerlik isimli tezimizde Türk tarihi içinde askerliğin ve muharebelerin önemini anlatmaya çalıştık. Türkler arasında askerlik ve muharip olma tarihin her döneminde önemini korumayı başarmıştır. Türklerin muharip olmasında sosyal hayat, inançlar ve coğrafya çok etkili olmuştur. Bahsedilen bu etkenler sayesinde muharip olma özelliklerini korumuşlardır. Benimsedikleri inançlar onların muharip olmasını teşvik etmiştir. Bulundukları coğrafya onları konar-göçer olmaya zorlamıştı. Konar-göçer yaşam Türklere hareket kabiliyeti sağlamıştır. Konar-göçer hayat ve hareket kabiliyeti Türklerin ordu millet bilincine ulaşmasını sağlamıştı. Türklerin konar-göçer olmaları, ordu millet bilincine sahip olmaları ve atı günlük hayatta oldukça fazla kullanmaları disiplinli, hiyerarşik düzene sahip, hızlı askeri birliklerin oluşmasını sağlıyordu.Türklerde mevcut olan askerlik ruhu onların askerliğin maddi unsurları olan teknik ve askeri teçhizatlarda da başarılı ve yeterli olmalarını sağlamıştır. Teknik açıdan atın kullanımı ve hareket kabiliyeti Türklere muharebelerde yeni yetenekler kazandırmıştır. Bu yetenekler sayesinde birçok askeri taktik ve strateji geliştirilmiş ve başarıyla uygulanmıştır. Bozkır coğrafyasında konar-göçer yaşayan Türklerin uyguladıkları taktik ve stratejiler coğrafyaya ve sosyal hayata uygun şekilde gelişmiştir. Türkler taktik ve stratejilerini sosyal hayatlarında ve yaşadıkları coğrafyalarda yaptıkları değişiklikler sonrasında yenileyerek tekrar yorumlamışlardır. Yerleşik hayata geçmiş Türk toplumları kale yapımı, sur savunması ve piyade düzeni gibi Türkler arasında bozkır coğrafyasında pek görülmeyen teknikler geliştirmişlerdi. Türkler bu teknikler arasında bazılarının bulucusu olmuş ve harp tarihine kazandırmıştır.Bozkırlı konar-göçer Türkler yaşadıkları çevreye ve uyguladıkları tekniklere uygun silahlar kullanmışlardır. Türkler saldırı ve savunma amaçlı silahlar arasından saldırıya uygun silahları daha çok tercih etmişlerdi. Savunma amaçlı silahları, saldırı amaçlı silahların kullanımına mani olmayacak şekilde geliştirmiş ve kullanmışlardı. Türkler uygulandıkları taktik ve stratejide olduğu gibi kullandıkları silahlarında taarruzî nitelikte olmasına özen göstermişlerdi. Bu bağlamda Türkler için en makul asker biçimi hafif zırhlı okçu süvarilerdir. The warfare has generally been a major element that let to change, progress and decline between societies throughout the history. Having been the one of the the most fundamental facts which chances the future of societies favourably or unfavourable, the wars have an important place in Turkish history. So, in this thesis entitled as Soldiership in Steppe Turks, it is aimed to reveal the importance of the soldiership and the warfare in Turkish history.The soldiership and being warrior has maintained its importance in every period of history among the Turks. Social life, beliefs and geography have influenced the Turks to become warrior. Thanks to these factors in question, they preserved their warlike features. The beliefs they adopted, encouraged them to be warrior. The geography forced them to become semi-nomad and semi-nomadic life style allowed the Turks to move freely. This kind of life style and mobility provided the concept of military-nation to spread among the Turks. Semi-nomadic aspect of the Turks, the concept of military-nation and employment of the horse in everyday life let to form quick military units in hierarchical order.Military perception of the Turks, allowed the Turks to get succesfull in technical and military equipments which are part of the material elements of the military service. Employment of the horse technically and mobility has brought many abilities to the Turks. Thanks to these abilities many military tactics and strategy were developed and performed succesfully. The tactics and the strategies that the semi-nomadic Turks practised in steppe geography have shown development in parallel to the the geography and the social life. Upon some changes in their lifes and geographies in which they lived, The Turks reorganized their tactics and strategies. Settled Turkish societies developed castle construction, wall defences and infantry system that were hardly seen among the nomadic Turks. Among these tactics, some of them were founded and added into the warfare history.Steppe nomadic Turks employed weapons in accordance with the environment and their own technics. Among the offensive and the defensive weapons, the Turks generally preferred the offensive weapons. But they also developed and employed the defensive weapons in an unobstructed way to the employment of the offensive weapons. The Turks also paid attention to use the offensive weapons in employment of the weapons just like in their tactics and strategies they performed. In this context, the best soldier style for the Turks is light armoured archer cavalry. 149

Şer'iyye Sicilleri, Osmanlı Devleti tarihinin incelenmesinde en önemli ve birinci elden kaynaklardır. Siciller, yazıldığı dönemin idarî, sosyal ve kültürel yapısı hakkında araştırmacılara önemli bilgiler ihtiva eder. Siciller, ait oldukları yerleşim yerlerinin idarî yapısı, ekonomisi, sosyal yapısı ve kültürel durumuna dair zengin materyaller içerir. Bu yönüyle Osmanlı tarihini aydınlatan en önemli kaynak eserlerdendir.Tez konumuz 5 Numaralı Antalya Şer'iyye Sicili'dir. İncelediğimiz sicil, H.1247-1251/M. 1832-1835 yıllarını kapsamaktadır. Tez, giriş bölümünde şer'iyye sicilleri hakkında genişçe bir tafsilâttan sonra dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, Antalya şer'iyye sicilleri hakkında bilgi verilerek, 5 numaralı sicilin özellikleri anlatılmıştır. İkinci bölüm 5 numaralı şer'iyye siciline göre Teke Sancağı'nın idarî taksimatı ve teşkilatı hakkındadır. Üçüncü bölümde, 5 numaralı şer'iyye siciline göre Antalya'nın sosya-ekonomik durumu hakkında değerlendirme yer almaktadır. Dördüncü bölümde ise, 5 Numaralı Antalya Şer'iyye Sicili belgelerinin fihristi ve transkribe metni yer almaktadır. Bu tezde H.1247-1251/M. 1832-1835 yılları arasında tutulan 5 Numaralı Antalya Şer'iyye Sicili ışığında Antalya'nın idarî, adlî, askerî ve sosyo-ekonomik durumu ortaya konulmaya çalışılmıştır.İncelediğimiz dönem, Osmanlı tarihinde büyük değişimlerin yaşandığı II. Mahmut dönemini kısmen ihtiva etmektedir. Tezimize konu olan belgelerde, II. Mahmut döneminde ortaya konan idarî, adlî, askerî, ekonomik ve sosyal değişimlerin Antalya'ya yansıdığı görülmektedir. Court records are the most important and at the first-hand sources of analysing the history of Ottoman Empire. Records contain important information for researchers about the administrative, social, and cultural structure of the era that these records were written. Records contain abundant materials about the administrative structure, economy, social structure and cultural situation of the place that they belong to. Thanks to this aspect of the records, they are among the most important source texts which enlighten the history of Ottoman. The subject of our thesis is Number 5th Antalya Court Record. The record that we analysed covers the years H. 1247-1251/M. 1832-1835. The thesis consists of four parts after an introduction part which includes broad details about court records. In the first part, the information about Antalya Court Records is given and the features of Number 5th Antalya Court Record are explained. The second part is about the administrative division and organisation of Teke District according to Number 5th Court Record. In the third part, there is an evaluation about the socio-economic condition of Antalya according to Number 5th Court Record. In the fourth part, there are the index and transcription of Number 5th Antalya Court Record. This thesis tries to reveal the administrative, judicial, military and socio-economic conditions of Antalya in the light of the Number 5th Antalya Court Record written between the years H. 1247-1251/M. 1832-1835. The era that we analysed partly contains Mahmut II's era during which big changes happened in the history of Ottoman. In the documents that were the subject of our thesis, it is revealed that the changes in administrative, judicial, military, economic, and social areas reflected on Antalya. 321

Soğuk Savaş sonrası Ortadoğu'da askerî dengenin hangi parametreler üzerinden değiştiğini araştıran bu tez temel anlamda dört kısma ayrılmıştır. Teorik olarak bölgesel güvenlik kompleksi teorisi bağlamı içerisinde gerçekleşen bu çalışma, güçler dengesi ve askerî denge kavramlarını da teorik bağlama dahil etmektedir. Ortadoğu'da nasıl bir bölgesel güvenlik kompleksi olduğunu açıklamak adına yapılan bu araştırmada, bölgede askerî dengeyi etkileme potansiyeli en yüksek olan beş ülke seçilmiştir. İran, İsrail, Mısır, Suudi Arabistan ve Türkiye'den oluşan bu grubun Soğuk Savaş sonrasında ne gibi bir güvenlik değişimi geçirdiği ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla bu devletlerin 1991-2003 ve 2003-2016 dönemleri içerisinde olmak üzere belirli askerî nicelikleri incelenmiştir. En güçlü bölge devletlerinden oluşan bu grubun, savunma sanayi ve ihracatlarındaki gelişme ve değişimler açığa çıkarılmaya çalışılmaktadır. Bunun yanında bu devletlerin ordu yapılanmaları ve sahip oldukları savunma envanterleri de incelenerek iki dönem arasındaki nasıl değişiklikler olduğu incelenmiştir. Bölge devletlerinin kendilerini ne düzeyde güvenli hissettiklerini anlamak içinse savunma harcamaları ve önceliklendirmesi incelenmiştir. Son olarak devletlerin güvenlik postürleri de incelenerek bölge devletleri arasında güncel bir güç mukayesesi yapılmaya çalışılmıştır. Ortadoğu'da güvenlik krizlerinin derinleştiği bir dönemde bölgesel güvenliği anlamaya yönelik bu çalışmanın Türkçe literatüre katkı yapacağı düşünülmüştür. This thesis tries to analyze through which parameters the Middle East military balance had changed after the Cold War. This study is theoretically based on the security complex theory while including the balance of power and the military balance concepts into the puzzle. For providing insights about the inquiry of understanding the Middle East security complex, five countries that have the potential to directly affect the military balance are selected from the region. This group that includes Egypt, Iran, Israel, Saudi Arabia and Turkey are throughly analyzed to understand the changes occured in the post Cold War era. In this direction, the military characteristic of these states are considered seperately in two different time periods as 1991-2003 and 2003-2016. The main endavour is to reveal the developments and the transformations occured in this group of states' defense industries-exports, armies etc. which are the most powerful of the region. Additional to this, the military structures of these states are examined within connections to the defense inventories of the armies. To understand how secure these states feel individually, defense prioritization and security postures are also analyzed. This thesis is regarded to be contribution to the Turkish literature since it is an inquiry of understanding the security structure while being written right in the times of crisis and turmoil. 142

Bu çalışma, İbrahim Müteferrikaʼnın Usûlüʼl-Hikem Fî Nizâmiʼl-Ümem adlı eserine dairdir. Türk modernleşmesinde önemli bir yeri olan bu esere dair bugüne kadar pek çok değerlendirme yapılmış; eser, biri sadeleştirme diğeri ise matbu nüshanın Latinize edilmesi şeklinde iki müstakil neşre de konu olmuştur. Buna mukabil neşirlerin eksiklikler, atlamalar ve yanlışlarla malul olduğu görülmüştür. Bu bakımdan elinizdeki çalışma, bu eksikliklerin giderilmesi gayesiyle hazırlanmıştır. Çalışmada, metnin transkripsiyonu verilmeden önce müellifin hayatı; telif, zeyil ve tercüme eserileri hakkında bilgi verilmiş, daha sonra ise eserle ilgili muhtelif konulara değinilmiştir. Bu madana, eserin adı; telif tarihi; hangi gerekçelerle telif edilip kime takdim edildiği; 3 bölümden oluşan eserin muhtevası hakkında bilgi verilmiştir. Eser, 1732ʼde matbaanın dokuzuncu kitabı olarak ve bazı imla yanlışları bulunduğu halde 500 adet olarak basılmıştır. Daha sonra ise eserin yazma nüshaları ortaya çıkmıştır. Eserin baskısından istinsah edilen ve günümüzde hem yurtiçinde hem de yurtdışında pek çok yazma nüshası bulunmaktadır. Biz tez çalışmamızda matbu ile yurtiçindeki 7 yazma nüshayı da mukayese ettik. Bu manada ulaştığımız sonuçları tablolar halinde gösterdik. Bilahare, eserin yazımı sırasında İbrahim Müteferrikaʼnın kullanmış olabileceği kaynakları ve Usûlüʼl-Hikem'in kendinden sonra ne gibi tesirleri olduğunu ele aldık. Son olarak ise Usûlüʼl-Hikem'in matbusunu esas alan transkripsiyonunu verdik. This study deals with the Ibrahim Müteferrika's Usûlü'l-Hikem Fî Nizâmi'l-Ümem. This work, which holds an important place in Turkish modernization, has been studied for many times. One of this studies is about its simplification and another of them is the Latinization of the printed work. However, it's seen that there are many setbacks, mistakes and omissions in these publications. Therefore this study aims to eliminate these deficiencies. Before transcription of the text this study gives information about the life of the author, his original works, his addition studies and his works in the field of translation. In this context, information about the name of the text, its writing date, reason of its writing, the person to whom this work was dedicated, and contents of the work which consisted of three parts, is given. Even if this work had some spelling errors it was published five hundreds of copies in 1732 as the ninth work of the printing house. Afterwards manuscripts of the work was found. There are manuscript copies which was copied from the printed copy and today many manuscript copy of the work can be found in both Turkey and abroad. In this work we compared seven manuscript copies with the printed work. We showed the results with the help of tables. Later we dealt with the sources that İbrahim Müteferrika used and the influences of Usûlü'l-Hikem to the later works. Finally we transcripted the Usûlü'l-Hikem from the printed work. 135

Tezde `Delhi Türk Sultanlığı'nda Ordu (1206-1414)` konusu incelenmeye çalışılmıştır. Çalışma önsöz, kaynaklar, giriş, beş bölüm, sonuç, kaynakça, ekler ve özetten oluşmaktadır.Giriş kısmında tez konusunun önemi, amacı, sağladığı faydalar ve tezin akademik alanda dolduracağı boşluk ele alındı. Delhi Türk Sultanlığı'nın kısa tarihçesi verildi. Delhi Türk Sultanlığı ve diğer Türk-İslâm devletleri ordularının karşılaştırmalı olarak incelenmiş olmasının gerekçesi, önemi ve faydaları açıklandı. Birinci bölümde; gulamlar, yardımcı birlikler, ordudaki ırkların kökenleri, mevcutları ve birbirlerine göre konumları ve askerlerin eğitimleri konuları araştırıldı.İkinci bölümde; Dîvân-i 'Ârız ve bu bakanlık ile askerî iktâ sahiplerinin ilişkileri, Dîvânı Berîd, ordudaki temel rütbeler, sınıflar ve ordu pazarı bunlara ilaveten saray, diyanet ve adalet teşkilatları içerisindeki askerî görevliler konuları incelendi.Üçüncü bölümde; ordunun eğitimi, iâşesi, sevki ve savaş idaresi (strateji, taktik, hile vb.), ordu gelenekleri, ordu ve para konuları tetkik edildi.Dördüncü bölümde; doğal, hafif ve ağır silahlar, askerî kıyafet ve zırhlar, diğer savaş techizatları, gemiler, kaleler ve şehir surları konuları incelendi.Beşinci bölümde; ordu hizmetindeki muharip savaş hayvanlarından atlar, filler ve sığırların temini, bakımı, beslenmesi, eğitimi, meziyet ve kusurları ve savaşta kullanılmaları, filleri alt etme yöntemleri, ordu nakliyatı ve haberleşmesinde kullanılan hayvanlar, ordunun sürek avlarında istifade ettiği av hayvanları ile hayvanların kundaklama vasıtası olarak kullanılması konuları ele alındı.Sonuç kısmında Delhi Türk Sultanlığı ordusu hakkında yapılan tespitler özet olarak ortaya konmuştur. Ayrıca tezde kullanılan Türk-İslâm devletleri ordularını bir arada ve karşılaştırmalı olarak inceleme metodunun, önemi ve yararları anlatılmış ve çalışmanın taşıdığı önem ortaya koyulmuştur. In this thesis, the subject of Army in Delhi Turkish Sultanate has been studied. The study consists of a preface, sources, introduction, five parts, a conclusion, references, appendices and summary.In the introduction part, the importance, aim, use of the study and the place it will cover in academic field have been discussed. A short history of Delhi Turkish Sultanate has been narrated. Finally, the aim, importance and advantages of studying the armies of Delhi-Turkish Sultanate and other Turkish-Islamic states comparatively have been explained.In the first part, ghulams (slave soldiers), supporting military troops, the origin of the races in the army, total numbers and positions of them towards one another and also the training period of the soldiers have been deal twith.In the second part, Dîvân-i 'Ârız and the relation between this ministry and the military iqta-holders, Dîvân-i Berîd, basic positions and classes in the army, army market, together with the military officials in the palace as well as in the judicial organization and religious affairs have been examined.In the third part, the training, subsistence and managament of the army besides war administration, army and finance system of the army staff have been examined.In the fourth part, natural, light and heavy weapons, military clothing and armours apart from other war equipment, ships, fortresses and city walls have been examined.In the fifth part, the supply, maintenance, subsistence and training of the horses, elephants and cattle exploited in the service of the army in battles, have been analysed. In addition, the qualifications and failures of these animals as well as making use of them in battles; strategies to defeat the elephants; animals utilized in the transport, communication and battues and finally the animals being used as a means of arsoning have been explored. 1640

Roma İmparatorluğu'nun yardımcı birlikleri olan auxiliari birlikleri, bilinenin aksine, devlet için legionerler kadar önemliydi. Roma için bu kadar önemli olan auxiliari birlikleri, tezde birçok açıdan incelenmiş ve bu birlikleri oluşturan askerler ile onların ailelerinin Roma imparatorluk kültürünü nasıl etkiledikleri araştırılmıştır. Araştırmanın daha iyi anlaşılması için önce, Roma Devleti'nin neden auxiliari birliklerini bir kurum olarak oluşturduğu, tarihsel, kültürel ve sosyolojik açıdan incelenmiştir. Birlikler resmi olarak kurulana kadar, devletin geçirdiği askeri ve tarihi değişim de analiz edilerek, bu kurumun kurulmasının arkasında yatan sebeplerin daha iyi anlaşılması amaçlanmıştır. Sonrasında ise auxiliari birlikleri her açıdan incelenmiştir. Bu bağlamda, hem antik, hem de modern araştırmacıların çalışmaları ayrıntıları ile incelenmiştir. Birçok akademisyen, auxiliari askerlerinin, askerlikleri süresince hem resmi hem de kültürel anlamda Romalıya dönüştüklerine inanmaktadır. Tezde ise, bunun doğru olmadığı savunulmaktadır. Aslında auxiliariler, Romalı bir kimliği tam anlamıyla kabul etmemişlerdir. Bunun yerine Romalılık kavramını değiştirmişlerdir. Bu durumun daha iyi anlaşılması için tezde, Romalıların yabancılar hakkındaki önyargılarının, auxiliarilerin kendi yaşantılarını şekillendirmelerinde önemli bir rol oynadığı ortaya konulmuştur. Ayrıca birçok Romalı yazarın auxiliariler hakkındaki önyargıları incelenmiştir. Auxiliari askerlerinin ise bu yargıları kendi avantajlarına nasıl çevirdikleri ve Romalılık kavramına nasıl katkı sağladıkları, onların ortaya koydukları arkeolojik kanıtlar incelenerek ayrıntılarıyla ortaya konulmuştur. The auxiliary units of the Roman Empire, contrary to the popular belief, were as important as the legionaries for the state. The auxiliari units, which are so important for the Rome, have been analized in many aspects in the thesis and investigated how has these troops and their families affected to the Roman imperial culture. For a better understanding of the study, it was first investigated historically, culturally and sociologically why the Roman Empire established the auxiliary units as an institution. Until the units are formally established, the military and historical changes that the state has undergone are also analyzed, for aiming to better understand the underlying causes behind the establishment of this institution. Subsequently, the auxiliary units were examined from every angle. In this context, the studies of both ancient and modern researchers have been examined in detail. Many academics believe that the auxiliary troops are officially and culturally converted to Roman during their military service. In the thesis, it is argued that this is not true. In fact, auxiliaries do not fully accept a Roman identity. Instead, they changed the concept of Romanness. For a better understanding of this situation, it has been shown in the thesis that the prejudices of the Romans about foreigners, play an important role in shaping auxiliaries' own experiences. In addition, many Roman writers' prejudices on auxiliaries have been examined. How has the Auxiliary units transformed these views into their own advantages and how has they contributed to the concept of Romanism explained by examining the archaeological evidences they presented. 323

Destan, geçmişe dair bilgileri aktaran önemli bir kültür taşıyıcısıdır. Biz de bu fikir doğrultusunda Kırgızların askeri mirasını incelemek için Manas Destanı'nı merkeze alarak çeşitli sahalarda derlenmiş Türk destanlarındaki askeri kültürü ortaya koymaya çalıştık. Çalışmamızın temel hedefi bu destanlar arasındaki benzerlikleri Türk tarihinin çeşitli zamanlarında kurulmuş ve önemli bir yer edinmiş bilhassa Türkistan bölgesinde faaliyet gösteren Türk devletleriyle eşleştirmekti. Bu sırada ortaya çıkan en büyük sorun ise Kırgızların dört mevsim konar-göçer kültürü sebebiyle diğer pek çok Türk boylarından ayrılmasıydı. Günlük hayatlarındaki bu farklılaşma Kırgızların devlet hayatında da önemli tesirler bıraktığı için, kurumsal anlamda eski konar-göçer Türk devletleri onlara daha uyumludur. Biz de çalışmamızı bu yönde sürdürerek Kırgızlar ile Türk devletleri arasındaki kurumsal yapıyı destanlar üzerinden tanımlamaya çalıştık. Epic is cultural carrier that transmits important information. In order to examine the military legacy of the Kyrgyz people, taking the Manas epic as the center and other Turkic epics compiled from various fields, we tried to reveal the military culture in Turkish military organization. Our primary objective is to match the significant resemblances among Turkic states, particularly in Turkistan. Along the research the biggest complication is Kyrgyz nomads that differ from other Turkic tribes because of their nomadic culture. As a result of this differentiation in nomadic life, Kyrgyz nomads' institutionalization are more coherent to old nomadic Turkic states. We continued our research in this route and tried to define the institutional structure between Kyrgyz and Turkic states through epics. 197

Bu çalışmada, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı neticesinde eyalet vasfını yitirip Erzurum Eyaleti'ne tâbi bir sancak olarak Taşra idaresinde yer alan Çıldır Sancağı'nın, 1830-1877 tarihleri arasındaki sosyal ve ekonomik durumu, arşiv kaynakları ve konu ile ilgili yazılı kaynak eserlerden yararlanılarak incelenmiştir.Dört bölümden oluşan çalışmanın Birinci Bölümü'nde; Çıldır Sancağı'nın coğrafi konumu, fiziki özellikleri, kaleleri, tabyaları, iklim koşulları, ulaşım ve haberleşme ağı üzerinde durulmuştur. İkinci Bölümü'nde; Çıldır Sancağı'nın XIX. yüzyıldaki idari durumu üzerinde durularak, Çıldır Sancağı idarecileri ve bunların sosyal hayat üzerindeki etkileri detaylıca anlatılmıştır. Çıldır Sancağı'nda oluşturulan meclisler anlatılarak, sancağın sağlık işleri, adlî idaresi, kaza yönetimi ve askerî idaresi üzerinde durulmuştur. Üçüncü Bölümü'nde; Çıldır Sancağının nüfus yapısı, savaşlar neticesinde göç alıp-vermesi ve Osmanlı Devleti'nin bölgedeki iskân faaliyetleri üzerinde durularak, göçün sancak üzerindeki sosyal ve ekonomik etkileri aydınlatılmaya çalışılmıştır. Çıldır Sancağı'ndaki sosyal hayat, gündelik yaşam, suç ve asayiş problemler, Müslim/Gayr-i Müslim arası ilişkiler, vatanseverlik konuları ele alınmıştır. Dördüncü Bölümü'nde ise; Çıldır Sancağı'nın ekonomik durumu üzerinde durulmuştur. Bu bölümde sancaktaki tarımsal faaliyetler, hayvancılık ve halktan toplanan vergiler üzerinde durulmuştur.Kuzey Doğu Anadolu Bölgesi'nde ve Rusya hududunda bulunan Çıldır Sancağı bu dönemde sık sık Rus saldırılarına maruz kalmıştır. Sadece Sancak merkezi değil kaza ve köyler de sosyal ve ekonomik açıdan ağır darbeler almıştır. Bazı dönemlerde halk araziyi ekememiş ve açlıkla burun buruna gelmiştir. Kafkaslardan yaşanan göç, sancağın ekonomik durumunu daha da kötüleştirmiştir.Anahtar Kelimeler: Çıldır Sancağı, Oltu, Kiskim, Ardahan, Ardanuç, Livane, Karapapaklar, Göç, Nüfus, İskân. In this study, the social and economic situation of Çıldır Sanjak, which partake in the provincial administration as a sanjak subject to the Erzurum State, losing the province qualities after the 1828-1829 Ottoman-Russian War, between 1830-1877, was investigated by utilizing archival documents and related written source works.In the first chapter of study which consists of four chapters, geographical position of Çıldır Sanjak, its physical features, castles, bastions, climate conditions, transportation and communication network were emphasized. In the second chapter; administrative status of Çıldır Sanjak in XIX. century and its impact on social life were mentioned by emphasizing sanjak and administrative centers of township. Health affairs of Sanjak, its Judicial, township and Military Administration were emphasized by explaining councils created in Çıldır Sanjak.In the third chapter; the social and economic impacts of migration on Çıldır Sanjak were tried to be illuminated by emphasizing the population structure and migration of Çıldır Sanjak due to war and resettlement activities of the Ottoman State in the region. Some topics were discussed such as social life of Çıldır Sanjak, daily life, crime and security problems, relations between Muslim/non-Muslims and patriotism. In the fourth chapter; the economic situation of Çıldır Sanjak, agricultural activities, animal husbandry in the sanjak and taxes collected from the sanjak were emphasized.During this period Çıldır Sanjak, which located in the North Eastern Anatolia region and Russian border, was frequently exposed to Russian attacks. Therefore, not only the Sanjak center, but also township and the villagers have suffered in terms of social and economic problems. In some periods, people could not sow the land and people nearly starved to death. Migration from the Caucasus has worsened the economic situation of the sanjak.Key words: Çıldır Sanjak, Oltu, Kiskim, Ardahan, Ardanuç, Livane, Karapapaks, Migration, Population, Settlement. 367

Milattan önce (MÖ) II. binyılda Anadolu'nun coğrafi ve beşeri yapısını baktığımızda Anadolu coğrafyasının elverişli koşulları gerek bölgede bulunan devletler gerekse de dışarıdan bakıldığında önemli bir konuma sahipti. Bu dönemde Anadolu'da siyasi birliğini kurmaya çalışan ve kuran topluluklar araştırmamızda yer almıştır.Bu topluluklar;Hititler,Luviler,Palalar,Gaşkalar olarak değerlendirilmiştir. Bu saydığımız dört siyasi oluşum hakkında gerek sosyal ve ekonomik yaşantıları gerekse de askeri yaşantıları hakkında bilgi verilmiştir.Araştırmamızın da temel konusu olan Hititlerin askeri yapısı geniş yelpazede değerlendirilmiştir.Hititlerin savaşacak olan askerleri nasıl toparladığı,askerlerin ihtiyaçlarının nasıl giderildiği gösterilmiş olup.Hititlerin savaş öncesinde ve savaş sırasında izlediği stratejiler,kullandıkları askeri teçhizatlar hepsi ayrıntılı şekilde gösterilmiştir.Son kısımda ise dünya savaş tarihine geçecek olan,Hititler ile Mısırlar arasında geçen mücadele ve Kadeş Savaşı'na yer verilmiştir.Anahtar Kelimeler: Hitit, Askeri, Sefer, Anadolu, Savaş When we look at the geographical and human structure of Anatolia, the suitable condition of Anatolian geography has an important place for both the states in the region and in the outside in the second millennium B.C. In this period, the communities focused on trying to create political unity in Anatolia were included in our research. These communities were Hittites, Luvians, Pala and Kaskas. We informed about the social, economic and military structure of these communities. The military structure of the Hittites, which is the main theme of our research, has been widely investigated.Ð'dI will also explain how Hittites controlled their military power, how they covered their food expense, the war strategies, and military supplies. The last part of the thesis includes the conflict between the Hittites and the Egyptians and the Battle of Kadesh.Keywords:Hittite,Military,Expedition,Anatolia,War 64

Bu tez, 1660-1664 yılları arasında Osmanlı-Habsburg ilişkilerinde önemli rol oynayan ve 1664 tarihli St. Gotthard Savaşı'nda Habsburg müttefik ordusunun genel kumandanı olarak bizzat Osmanlılara karşı savaşan General Raimondo Montecuccoli'nin bu ikili ilişkiler çerçevesinde hayatını ve Osmanlı ordusuna dair yapmış olduğu gözlemlerini kaydettiği Mémoires de Montecuccoli adlı anılarını ele almaktadır. Böylece XVII. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı İmparatorluğu'nun askerî yapısı, Montecuccoli'nin gözlemleri özelinden ortaya konulması hedeflenmiştir. Osmanlı ordusunun Habsburg cephesinden nasıl görüldüğü ve buna karşı nasıl bir tutum içerisinde oldukları dikkatli bir şekilde incelenmiştir. Ayrıca bu tez Montecuccoli'nin anılarının bir tercümesi olan Tercüme-i Fenn-i Harb adlı Osmanlıca nüshanın ilgili bölümlerini de konu almaktadır. Bu sebeple dönemin askerî sahadaki diğer çeviri eserleri de göz önünde bulundurulduğunda Osmanlı askerî yapısının bir ihtiyaç hâlinde bu eseri çevirme zaruretini hissettiği ortaya konulmuştur. This thesis is about a General Raimondo Montecuccoli of Habsburg Army who played a big role in 1660-1664 Ottomans-Habsburgs relations and fighted against the Ottomans as a general of Habsburg allied army in the Battle of St. Gotthard (1664), and Mémoires de Montecuccoli which consist of his observations about Ottoman army. Therefore The Ottoman Empire's military structure in the XVII. century is tried to enlighten with Montecuccoli's observations. The questions how Habsburgs side saw the Ottoman army and what their attitude was about this big army are analysed carefully. This thesis is also about Tercüme-i Fenn-i Harb which comprised of Montecuccoli's memories' (Mémoires de Montecuccoli) translated version in Ottoman language. Therefore with other translated documents about military area also taking into consideration, there is an important result that the Ottoman military structure needed to translate to follow what transformed was in Europe military construction. 190

Asur Devleti, III. Tiglatpileser döneminde idari alanda başladığı reformist hareketlerini ordu içerisinde gerçekleştirdiği yeniliklerle de desteklemek zorundaydı. III. Tiglatpileser ile başlayan yayılmacı hareket Asur ordusunun homojen yapısını kaybetmesine, daha büyük ve çok uluslu bir hal almasına neden olmuştur. Ordunun boyutlarının büyümesi hiyerarşik yapıda da değişklikleri getirmiş ve çevresindeki yenilikleri takip etmesine neden olmuştur. Yeni Asur olarak adlandırılan dönemde Asur devleti bölgenin en güçlü krallığıydı. Bu gücü elinde tutabilmesi için genişleyen sınırlarına oranla asker ve teçhizat temini elde etmek zorundaydı. Asur idaresi, bu anlamda kurmuş oldu yapılanmayla her yıl sefere çıkma, sonucunda ganimet, asker ve hayvan temini gibi bir çok amacını gerçekleştirme peşindeydi. Bu çalışmayla, Asur ordusunun kışın başlayan sefer hazırlıklarından sefer süreci ve sonrasındaki uygulamaları ile Asur ordusunun örgütleniş biçimi ve ihtiyaç duyduğu asker, teçhizat ve hammadde teminin nasıl sağladığı ve Asur ordusunun dinamiklerini ortaya koymayı hedefledik. The Assyrian State had to support the reformist movements it had started in the administrative area during the Tighlatpileser III era with innovations in the army. The widespread movement that started with the Tighlatpileser III caused the Assyrian army to lose its homogeneous structure, resulting in a larger and more multinational state. The growth of the size of the army brought about changes in the hierarchical structure and led to the pursuit of innovations around it. In the period called the Neo-Assyrian Period was the most powerful kingdom of the region. In order to keep this power in hand, it had to acquire a military and equipment base relative to its expanding borders. In this sense, the Assyrian administration pursued a number of goals, such as the establishment of the palace, the booty, the soldier and the animal sanctuary. With this work, we aimed to reveal the dynamics of the Assyrian army, how the Assyrian army provided the necessary supplies of soldiers, equipment and raw materials, the organization of the Assyrian army and the applications of the voyage process and its applications from the preparations for the voyage beginning in winter. 404

Based on the results of the data review, four recorded prehistoric sites and one reported historical site were identified within or adjacent to the Westover Air Reserve Base and 34 World War II era buildings and 4 Cold War era buildings (one of which is also a World War II era building) were identified as being potentially eligible for the National Register of Historic Places. One of the Cold War era buildings (Building 1900, the Air Force Special Projects Facility) has been previously identified as being a National Register-eligible property, although no formal determination has yet been made for that property.

Review of the 2005 and 2008 survey results and recommendations and to update the significance of 563 Cold War Era resources at Arnold Air Force Base. The Cold War era buildings documented as a part of the 2012 survey was completed in 2014 and date between 1946 and 1989. After the contract for the 2012 survey was executed, the Department of Defense officially defined the Cold War era as dating to the period of 1946-1991. As such, this report represents an investigation of 119 buildings and structures at Arnold Air Force Base dating to 1990 and 1991 as well as additional buildings dating to 1946 – 1989 that were not included in the 2012 survey. Department of Defense contexts and standards, as well as National Register of Historic Places guidelines and scholarship, were used to review the resources and evaluate their historic and architectural significance. Resources documented were assessed individually and as contributing resources to a historic district, historic landscape, or a multiple resource property. Specific topics were considered in making these evaluations, including the development and role of Arnold Air Force Base, especially as a research, development, test, and evaluation facility; what specific Cold War activities occurred on base; its comparative value to other research, development, test, and evaluation facilities; and how the Cold War influenced the base architectural. None of the 119 historic structural resources were determined to be eligible for listing on the National Register. While they were all constructed during the Cold War, none played a significant role in Cold War history.

Pamphlet discussing a brief history of the Fourth Cliff Recreation Area including its popularity as a vacation spot in the 1800's to its conversion to an Air Force Field Station in 1948.

Memorandum of Agreement Between Arnold Air Force Base and the Tennessee State Historic Preservation Officer Regarding Renovation of Facility 1504 (Water Treatment Plant Building).

Bu çalışma, Roma Devletinin Anadolu'da Oluşturduğu sınırın tarihine dair sorunları ele almaktadır. Özellikle sınırın oluşumu ve gelişimi üzerinde durulmakta, ardından Roma'nın doğu sınırının üst kesimini oluşturan söz konusu sınırda daimi olarak konuşlandırılmış lejyonların tarihine dair spesifik meseleler tartışılmaktadır.Birinci bölümde konuyla ilgili antik kaynaklar ve modern çalışmalara dair bir inceleme yer almaktadır. Bu bölümde antik yazılı metinlerdeki bilgilerin Fırat'a dair ne gibi bilgiler verdiği üzerinde durulmasının ardından konuyla ilgili arkeolojik, epigrafik ve numismatik kaynakların çalışmada nasıl kullanıldığına dair kısa bilgiler verilmektedir. Bu kısmın ardından konuyla ilgili modern araştırmalar üzerine bir inceleme yapılarak şimdiye kadar bu konuya dair çalışmaların nitelikleri ortaya konulmaktadır.İkinci bölüm, Sulla döneminden itibaren Roma ile Parthlar arasındaki ilişkiler üzerinden Fırat'ın kültürel bir nüfuz alanı olarak kabul edilişine ön ayak olan olaylar silsilesini gözler önüne serer. MÖ 1. yüzyılın başlarından Augustus dönemine kadar geçen süredeyse Fırat artık kültürel bir nüfuz alanı olmaktan çıkarak iki büyük devlet arasında fiili bir sınır niteliği kazanmıştır.Üçüncü bölümde Roma imparatorluk döneminin başından Vespasianus döneminde bölgeye daimi lejyonların konuşlandırılmasına kadar geçen süre mercek altına alınmaktadır. Augustus'un hükümdarlığında başlayan sürecin, sonrasında başa geçen imparatorlara örnek oluşturduğu görülmektedir. Özellikle Iulius-Claudius hanedanında neredeyse harfiyen tekrar edilen refleksler, birtakım değişikliklerle ilerleyen dönemlerde de uzun bir süre varlığını korumuştur. Augustus'un siyasi mirası, Vespasianus'un aldığı tedbirlerle geliştirilerek devam ettirilmiştir.Vespasianus döneminde bölgede oluşturulan sınır yapılarının en önemli unsuru, kuşkusuz burada görev yapan askeri birliklerdi. Çalışmanın son bölümünde de işte bu konu üzerinde durularak bölgede daimi olarak görev yapan lejyonların sorunlu meseleleri ele alınmaktadır. Bu incelemeler sonucunda ortaya çıkan genel sonuçsa, Roma imparatorluğunun doğuda aldığı askeri önlemlerin bir süreklilik arz ettiği ve geleneğe dayandığıdır. Ayrıca bölgedeki lejyonların sevk ve hareketliliğine bakıldığında, bu birliklerin daha önceki iddiaların aksine, MS 3. yüzyıl sonlarına kadar Fırat sınırında daimi olarak konuşlandırıldıkları anlaşılmaktadır. Bu da, Fırat sınırının Diocletianus dönemine kadar kullanıldığını göstermektedir. This study deals with the problems concerning the formation of the Roman frontier in Anatolia. After elaborating on the formation and the development process of the frontier, it discusses specific issues in relation to the legions which were deployed in the Anatolian frontier.The first chapter concentrates on the ancient sources and the modern studies connected to the theme. After commenting on the character of the written and archaeological sources, it goes on to criticise modern studies and tries to show strong and weak sides of the earlier works.The second chapter reveals the course of events which leads to the acknowledgement of Euphrates river as a cultural border zone between Rome and Parthia. In the beginning of the first century BCE when Sulla made the initial contact with the Parthians the process began which gradually took its new shape in the course of time by the actions of Lucullus, Pompey, Crassus and Marc Antony and then Euphrates developed into a border between the two states in the real sense of the word.The third chapter zooms into the period which begins with the early phase of the empire and ends with Vespasian's reorganisation of the eastern frontier. It becomes clear that the legacy of Augustus was very influential among the later emperors. Augustus' political inheritance was continued with some minor changes and was combined with Vespasian's precautions.The most important part of Vespasian's settlement of the eastern frontier was the permanent deployment of the military forces in the area. For this reason, the final chapter deals with the specific problems of the history of the legions which were responsible of Anatolia's defence. The general results of this study show that the military precautions of the empire in the east relies upon traditional methods which were developed in the course of time based on the experiences the Roman state had in the region. 302

2015 yılındaki askere alım yasasındaki değişiklikten sonra Litvanyada 160 kadın gönüllü olarak askere yazıldı. Bu tez çalışmasıyla Litvan ordusundaki kadınların devlet kademelerinde kendilerini nasıl konumlandırdıkları, ülke güvenliğini, savaş ve barışı, kimliği sosyal cinsiyet bağlamında nasıl algıladıkları ilk kez sorgulanmaktadır. Litvan ordusundaki güncel değişiklikler incelenirken kadınların çatışma çözümü, barış devamlılığı ve orduya dahil olması için NATO ve UNSCR 1325 gibi kurumların çabalarını da göz önünde bulundurulmalıdır.Çalışma için 18 adet yarı-yapılandırılmış röportaj gerçekleştirilmiştir. Toplanan veriler kadınların orduya katılma kararlarının bir mükellefiyet duygusunu yansıttığını, ülkeyi korumak ve savunmak için gerçekleştirilmesi gereken bir görev ve karlı bir kariyer tercihi olarak görüldüğünü ortaya çıkartmıştır. Orduda görev almak kadını güçlendirici bir görev olarak görülmüştür. Devletin güvende olması durumu kendisini savunma yetisi üzerinden algılanırken, devlet kurumları ve sivil vatandaşlar devletin güvenliğinden sorumlular olarak tanınmıştır. Savaşlar insan doğasının bir sonucu ya da öncü siyasi partiler tarafından kararlaştırılan, siyasi motivasyonlar ve çıkarlardan kaynaklı olaylar olarak tanımlanmıştır. Ordunun barış zamanındaki görevinin barışı sürdürmek ve korumak olduğuna inanılırken, diğer şartlarda;savaş zamanı, savunma zamanı gibi, duruma bağlı olarak tanımlanmıştır. Savaş ve barışın etkileri etraflıca tartışılmamaktadır, ve çoğunlukla erkek ve kadınlar tarafından farklı kalıtımsal kararkteristiklerden dolayı farklı şekilde tecrübe edildiğine inanılmıştır.Ordunun tam anlamıyla bir üyesi sayılabilmek için cinsiyet kimliğinin üzerine müzakere edilmesi zorunludur. Ayrımcılığın ve eşitsizliğin ordunun farklı kademelerinde tartışılmaması sonucu kadınlar olumsuz ve cesaret kırıcı yorum ve tavırları normalleştirmişlerdir. Since the reinstatement of 2015 conscription law in Lithuania, a total of 160 women have joined the military as conscripts-volunteers. This thesis is the first attempt to inquire where women in the military in Lithuania position themselves in state processes, how they perceive state-security, war and peace, and identity concerning gender. The recent developments in the military in Lithuania and the current case should be considered in relation to the efforts of NATO and UNSCR 1325 to include women in conflict resolution, peacekeeping, and therefore, military.Eighteen semi-structured interviews were conducted. The collected data has revealed that being able to serve in the military, was seen as empowering by women. State institutions and civilians were identified as carrying responsibility for state security. War was either described as an occurrence of human nature, and thus, an inherent part of human experience, or something caused by political motives and interests, and decided by the leading political parties. Military‟s role in peace was believed to be protecting and sustaining peace, while in other cases they were identified as conditional – only in the time of war, and only for defense. Peace or war effects were not discussed extensively, and were mostly believed to be experienced by men and women differently, because of `inherent` different characteristics.Gender identities mostly have to be negotiated, in order to become a full member. Discrimination or inequality were not discussed on different levels, thus, negative or discouraging comments and attitudes in the military are highly normalized by the women. 105

The Center for Integrated Research on the Environment (CIRE) at the University of Montana provided all labor and materials necessary to perform an intensive level inventory of 15 historic buildings and structures located on land managed by Scott Air Force Base. The project, performed by CIRE staff, consisted of a survey of buildings and structures from the Cold War era that were 50 years old or nearing 50 years old, that had not yet been evaluated for National Register of Historic Places eligibility.