Search

In navolging van honoursprogramma’s in het hoger onderwijs ontstaan vergelijkbare initiatieven in het vo. Ook docenten profiteren.

In navolging van honoursprogramma’s in het hoger onderwijs ontstaan vergelijkbare initiatieven in het vo. Ook docenten profiteren.

Presentatie over het onderzoek dat wordt uitgevoerd naar de impact van het Honours Programma van de Gymnasia (HPG) op begeleiders. Hierin is de opzet van het onderzoek besproken, zijn eerste resultaten gedeeld en is feedback gevraagd aan toehoorders.

In de afgelopen jaren is in opleidingen meer aandacht gekomen voor aspecten van verslaving en de behandeling daarvan. Zo bestaan er tegenwoordig opleidingen tot ervaringsdeskundige, een Master in Addiction Medicine (MIAM) voor basisartsen, en een praktijkprogramma bij het NCOI voor mensen werkzaam in de verslavingszorg. Daarnaast bieden diverse hogescholen een minor ‘verslavingskunde’ aan. Tussen het reguliere onderwijs en de praktijk bestaat volgens verschillende auteurs en zorgprofessionals echter nog regelmatig een transferprobleem. Iets wat geleerd wordt in het onderwijs is namelijk niet vanzelf en automatisch overdraagbaar naar de praktijk (Bolhuis, 2003). Leren in de context van de praktijk zou daarbij een ander proces inhouden dan leren in een opleidingscontext (Bolhuis en Simons, 2001). Dit roept de vraag op in hoeverre het onderwijs aansluit bij de behoeften van de verslavingszorg.

In de afgelopen jaren is in opleidingen meer aandacht gekomen voor aspecten van verslaving en de behandeling daarvan. Zo bestaan er tegenwoordig opleidingen tot ervaringsdeskundige, een Master in Addiction Medicine (MIAM) voor basisartsen, en een praktijkprogramma bij het NCOI voor mensen werkzaam in de verslavingszorg. Daarnaast bieden diverse hogescholen een minor ‘verslavingskunde’ aan. Tussen het reguliere onderwijs en de praktijk bestaat volgens verschillende auteurs en zorgprofessionals echter nog regelmatig een transferprobleem. Iets wat geleerd wordt in het onderwijs is namelijk niet vanzelf en automatisch overdraagbaar naar de praktijk (Bolhuis, 2003). Leren in de context van de praktijk zou daarbij een ander proces inhouden dan leren in een opleidingscontext (Bolhuis en Simons, 2001). Dit roept de vraag op in hoeverre het onderwijs aansluit bij de behoeften van de verslavingszorg.

In 2016 adviseert Platform Onderwijs2032 staatssecretaris Dekker een betere balans tussen persoonsvorming, kennisontwikkeling en maatschappelijke vorming in het onderwijs. Dat betekent dat er in de kerndoelen meer aandacht voor persoonsvorming moet komen. Dit advies is meegenomen in het ontwikkelproces van Curriculum.nu. Transformatief leren heeft deze persoonsvorming als belangrijkste doelstelling. Met een ontwerponderzoek is onderzocht hoe kunstdocenten in het voortgezet onderwijs transformatief leren vorm en invulling kunnen geven. Op basis van literatuuronderzoek is een model geconstrueerd waarmee de kunstdocenten transformatieve lessen hebben ontwikkeld en uitgevoerd in de voorexamenklassen van havo en mavo. De verzamelde onderzoeksgegevens uit interviews en learner reports zijn geanalyseerd op de mogelijkheden en onmogelijkheden van dit type beeldend kunstonderwijs in het voortgezet onderwijs, vanuit docent- en leerling-perspectief. Deze data hebben bijgedragen aan een verbeterd en hanteerbaar ontwikkelmodel dat naast een theoretische onderbouwing nu ook een empirische basis heeft.

In 2016 adviseert Platform Onderwijs2032 staatssecretaris Dekker een betere balans tussen persoonsvorming, kennisontwikkeling en maatschappelijke vorming in het onderwijs. Dat betekent dat er in de kerndoelen meer aandacht voor persoonsvorming moet komen. Dit advies is meegenomen in het ontwikkelproces van Curriculum.nu. Transformatief leren heeft deze persoonsvorming als belangrijkste doelstelling. Met een ontwerponderzoek is onderzocht hoe kunstdocenten in het voortgezet onderwijs transformatief leren vorm en invulling kunnen geven. Op basis van literatuuronderzoek is een model geconstrueerd waarmee de kunstdocenten transformatieve lessen hebben ontwikkeld en uitgevoerd in de voorexamenklassen van havo en mavo. De verzamelde onderzoeksgegevens uit interviews en learner reports zijn geanalyseerd op de mogelijkheden en onmogelijkheden van dit type beeldend kunstonderwijs in het voortgezet onderwijs, vanuit docent- en leerling-perspectief. Deze data hebben bijgedragen aan een verbeterd en hanteerbaar ontwikkelmodel dat naast een theoretische onderbouwing nu ook een empirische basis heeft.

Om als veerkrachtige, verantwoordelijke en bewuste burgers deel te nemen aan de steeds veranderende samenleving hebben jongeren levensbeschouwelijke vorming nodig. Het ontwikkelen van de eigen identiteit en een persoonlijke levensbeschouwing geeft jongeren richting en betekenis aan hun leven en levensbeschouwelijke geletterdheid zorgt voor een stevige kennisbasis waardoor zij de samenleving beter begrijpen en hun overtuigingen, waarden en drijfveren kunnen uitdrukken en beargumenteren. In Nederland biedt het openbaar voortgezet onderwijs echter geen structurele levensbeschouwelijke vorming aan door de connotatie van dit vakgebied met het bijzonder onderwijs en het opvoeden in een religie. Dit artikel betoogt dat levensbeschouwelijke vorming door middel van persoonsgerichte burgerschapsvorming wel een structurele plek in het openbaar voortgezet onderwijs kan krijgen. Burgerschapsvorming is op de meeste scholen geen vak op zichzelf, maar wel een leergebied waar scholen aandacht aan moeten besteden. Burgerschapsvorming bestaat uit drie domeinen, namelijk democratie, participatie en identiteit. Persoonsgerichte burgerschapsvorming richt zich op het identiteit domein van burgerschapsvorming en komt overeen met levensbeschouwelijke vorming. Zowel de inhoud als de naam van persoonsgerichte burgerschapsvorming sluit aan bij de identiteit en opdracht van het openbaar voortgezet onderwijs. The generation of young people growing up in this challenging and ever-changing 21st-century society needs a solid foundation, and meaningful framework to participate in Dutch society as a resilient, responsible and conscious person. Young people need time and space to develop their own identity through thinking about values, norms and motives. They also need this to reflect on what gives meaning and direction to life. This is exactly what worldview education is all about. A worldview is a coherent set of ideas, experiences, values and images that a person develops about themselves, about living together with others, and about the world. Everyone has a perspective on life and this perspective is influenced by cultures, religion, or other (more secular) worldviews such as humanism. When we talk about worldview education, we distinguish two components. The first component is knowledge about and from different religions and worldviews. The second component is the development of a personal worldview and the unfolding of one's own identity. Worldview education is important because it helps young people to develop a moral compass that gives direction and meaning to life. Furthermore, it gives them roots which empower them in today's challenging society. All schools should recognise the relevance of worldview education and should give structural attention to this subject in their vision and curriculum. In the Netherlands, confessional secondary education offers worldview education as school subject "levensbeschouwing" (worldview education) or "godsdienst" (religious education). Most public secondary schools, however, do not offer any worldview education. Two reasons explain why most public secondary schools do not offer worldview education. First, Dutch public schools are established and managed by the government. The Dutch government has a neutral attitude towards certain topics such as religion, identity and worldview. Public education adopted this neutral attitude and substantiated this by arguing that all forms of confessional worldview education should take place outside of public education. This is called the active neutral attitude of public education. Second, worldview education is associated with (confessional) religious education and this association consists out of two parts: the religious identity of confessional schools (which is where confessional worldview education is taught) and the teaching of one specific religion in these schools (instead of learning about and from different religions and worldviews). However, we want to argue that public education still does justice to its identity and assignment when offering worldview education in an active pluralistic way. Public schools claim to be a meeting place for children with different backgrounds because every student, regardless of belief, culture, or other background, is welcome at a public school. This diversity is a distinctive aspect of the identity of a public school. Worldview education pays attention to this diversity and teaches about different religions and worldviews that play a role in society. Giving equal attention to different cultures, religions and worldviews is more "neutral" than giving preference to a secular vision where none of these subjects are taught. Apart from the above, the government has given public education the obligatory task that is called "active pluralism", which means that public schools have to pay attention to diversity in society, that students have to reflect critically on their own worldview, and that they should discuss different religions and worldviews with respect and without prejudice. One could say that, because of its identity and assignment, public education in particular is the place where worldview education should have a structural place. We argue that worldview education could have this structural place in public education by connecting worldview education to citizenship education. Citizenship education consists of three different domains: democracy, participation and identity. Worldview education is interwoven with all of these three domains, but especially with the domain "identity" and is, therefore, an essential part of citizenship education. Based on these three domains of citizenship education, two substantive aspects of citizenship education can be distinguished: society-oriented citizenship education (based on the democracy domain) and person-oriented citizenship education (based on the identity domain). Participation is an important part of both domains and an overall purpose of citizenship education and can, therefore, be seen as the overarching domain. Person-oriented citizenship education is about identity development and consists of five different elements: worldview and religious literacy, meaning-giving, personhood formation, active encounter and critical thinking. This means that person-oriented citizenship education overlaps with worldview education. Therefore, person-oriented citizenship education is the solution for public secondary schools to offer worldview education. Person-oriented citizenship education offers important elements of worldview education, and has no association with learning in a specific religion or with confessional schools. Furthermore, this education is in line with the identity and task of public secondary schools.IN CONCLUSION: it is important that public secondary schools give structural attention to person-oriented citizenship education. This can be done in two ways. First of all, it should be part of the school policy and, therefore, in public secondary schools person-oriented citizenship education ought to be accommodated in the vision, mission and goals of the school. Secondly, person-oriented citizenship education should get a structural place in the curriculum of the school as an independent subject, or as part of other already existing related subjects

Workshop klimaatadaptieve maatregelen middelbare scholieren

Introduction Previous longitudinal studies indicate that physical activity (PA) significantly declines from primary-to secondary school, and report both changes in individual and environmental determinants of PA. In order to understand this transition and to prevent this negative trend, it is important to gather contextually rich data on possible mechanisms that drive this decline. Therefore, the aim of this study was to investigate changes of PA patterns in transition between primary and secondary school, and to add domain-specific insights of how, where, and when these changes occur. Methods In total, 175 children participated in a 7-day accelerometer- and Global Positioning System (GPS) protocol at their last year of primary and their first year of secondary school. GPS data-points were overlaid with Geographical Information Systems (GIS) data using ArcGIS 10.1 software. Based on the GPS locations of individual data-points, we identified child’s PA at home, school, local sports grounds, shopping centers, and other locations. Also, trips in active and passive transport were identified according to previously validated GPS speed-algorithms. Longitudinal multi-level linear mixed models were fitted adjusting for age, gender, meteorological circumstances, and the nested structure of days within children and children within schools. Outcome measures were minutes spent in light PA and moderate-to-vigorous PA, specified for the time-segments before school, during school, after school and weekend days. Results Total PA significantly declined from primary to secondary school. Although transport-related PA increased before- and during school, decreases were found for especially afterschool time spent at sports grounds and transport-related PA during weekends. Conclusions This is the first study that demonstrated longitudinal changes of context- and domain-specific PA patterns in transition between primary and secondary school, based on device-assessed PA. Given the importance of this transition-period for the development of long-term PA patterns, results from this study warrant the development of evidence-based PA programs in this transition period, while acknowledging the integrative role of schools, parents, and afterschool sports providers. More specifically, the results underline the need to increase children’s PA levels in primary schools, promote afterschool PA at secondary schools, and to prevent the drop-out in sports participation at secondary schools.

Dit voorbeeld hoort bij de ‘Gereedschapskist beter samenwerken met ouders’ van lectoraat Ouders in Rotterdam Zuid, Hogeschool Rotterdam. U kunt deze informatiekaart op maat maken voor uw eigen school.

Presentatie Literair Café opleiding Docent Muziek, Prins Claus Conservatorium, Hanzehogeschool Groningen. 2 April 2014.

Een onderzoekende houding bij leerlingen: hoe krijg je dit voor elkaar? Doel van deze studiemiddag/presentatie:•Ervaren dat het leuk is om zelf wetenschap- en technologielessen te geven, ook aan leerlingen in de onderbouw.•Leren hoe je:–Talent voor wetenschap en technologie kunt herkennen en bevorderen.

Technology is more present than ever. Young people are interested in technological products, but their opinions on education and careers in technology are not particularly positive (Johansson in Mathematics, science & technology education report. European Round Table of Industrials, Brussel, 2009). If we want to stimulate students’ attitudes towards technology we need to have a better understanding of the factors which determine attitudes. Different studies (e.g. Volk and Yip in Int J Technol Des Educ 9:57–71, 1999; Jones et al. in Sci Educ 84(2):180–192, 2000; George in Int J Sci Educ 28(6):571–589, 2006; Salminen-Karlsson in Int J Sci Educ 29(8):1019–1033, 2007) have proven that students’ characteristics correlate with their attitudes towards technology. As these studies often focus on effects on a specific aspect of attitude; the total effect cannot be interpreted correctly because attitude is a multi-dimensional concept (Osborne et al. in Int J Sci Educ 23(5):441–467, 2003). This study focuses upon six aspects of attitude namely: interest, career aspirations, boredom, consequences, difficulty and gender issues. Therefore a multivariate model has been set up. This allows us to answer the main research question: What is the predictive power of students’ characteristics with regard to aspects of their attitudes towards technology? The revalidated version of the Pupils Attitude Towards Technology instrument (Ardies et al. in Des Technol Educ 18(1):8–19, 2013) was used in a large (n = 2,973) scale investigation of 12–14 year old students (Grade 1 and Grade 2 of secondary education). Given the multilevel nature of the data and that students are allocated to specific teachers, we analysed the data with a multivariate multilevel approach. The results of the study show a decline in interest in technology from the first to the second grade of secondary education. This finding appears to be stronger for girls. Interest in technology is significantly positively related to the amount of time that technology is taught for, as well as to the teacher. Parents have a positive influence on several aspects of attitude to technology when mothers and/or fathers have a profession related to technology. Equally, the presence of technological toys at home is a significantly positive characteristic. As the results confirmed previous, fragmented studies in related disciplines like science education, this study contributes to the wider body of knowledge concerning students’ attitudes towards technology and how this can be investigated.

From `Craftsmanship & Artistry’ to idiosyncratic `Musickership’: calling a paradigm into question. Paper presentation 20th EAS Conference ‘Craftsmanship & Artistry’, Den Haag, 20/4/2012.

De CAO tafels primair en voortgezet onderwijs (po vo) oriënteren zich op de vraag op welke wijze CAO à la carte effectief kan worden ingezet voor medewerkers, organisaties en scholen van het po vo. Hoewel de uitgangspunten van à la carte systemen prima lijken te passen bij ontwikkelingen als flexibilisering, individualisering en de demografische veranderingen in de beroepsbevolking, is de vraag in hoeverre deze instrumenten daadwerkelijk de gewenste effecten opleveren. In dit kader is een literatuurstudie gedaan naar de state of the art van CAO à la carte waarin de effectiviteit ervan centraal staat, d.w.z. de deelname van medewerkers aan CAO à la carte en de keuzes die ze maken vanuit hun unieke werk- en privé-situatie. Er zijn ook casestudies verricht in 2 (met het onderwijs vergelijkbare) sectoren: hogeschool Windesheim en Alysis Zorggroep. Ook de ervaringen met het Britse bank LoydsTSB zijn in het rapport opgenomen: dit bedrijf heeft een hoog percentage deelnemers gerealiseerd door een uitgekiende invoeringsstrategie. De onderzoeksresultaten leiden tot een aantal beleidsaanbevelingen, daaronder: onderscheid korte en lange termijn doelen bij individuele keuzes; keuzes hoeven niet in een à la carte systeem worden aangeboden; voorlichting en ondersteuning van medewerkers; rekening houden met de personele samenstelling nu en over 10 jaar; pilots maken voor het kopen/verkopen van tijd.

De CAO tafels primair en voortgezet onderwijs (po vo) oriënteren zich op de vraag op welke wijze CAO à la carte effectief kan worden ingezet voor medewerkers, organisaties en scholen van het po vo. Hoewel de uitgangspunten van à la carte systemen prima lijken te passen bij ontwikkelingen als flexibilisering, individualisering en de demografische veranderingen in de beroepsbevolking, is de vraag in hoeverre deze instrumenten daadwerkelijk de gewenste effecten opleveren. In dit kader is een literatuurstudie gedaan naar de state of the art van CAO à la carte waarin de effectiviteit ervan centraal staat, d.w.z. de deelname van medewerkers aan CAO à la carte en de keuzes die ze maken vanuit hun unieke werk- en privé-situatie. Er zijn ook casestudies verricht in 2 (met het onderwijs vergelijkbare) sectoren: hogeschool Windesheim en Alysis Zorggroep. Ook de ervaringen met het Britse bank LoydsTSB zijn in het rapport opgenomen: dit bedrijf heeft een hoog percentage deelnemers gerealiseerd door een uitgekiende invoeringsstrategie. De onderzoeksresultaten leiden tot een aantal beleidsaanbevelingen, daaronder: onderscheid korte en lange termijn doelen bij individuele keuzes; keuzes hoeven niet in een à la carte systeem worden aangeboden; voorlichting en ondersteuning van medewerkers; rekening houden met de personele samenstelling nu en over 10 jaar; pilots maken voor het kopen/verkopen van tijd.

Het onderhavige onderzoek naar de doorstroom van mbo naar hbo in de technische sector houdt zich bezig met een belangrijk thema van de school als loopbaancentrum. Kunnen we het beroepsonderwijs zo programmeren en organiseren dat niet langer institutionele afscheidingen en grenzen bepalend zijn, maar een geëngageerde bemiddeling ten faveure van de loopbaan van de student? Het overheidsbeleid heeft de uitdaging geformuleerd om een groei in de doorstroom van mbo naar hbo waar te maken, nl. door voorop te stellen dat binnen afzienbare tijd de helft van de Nederlandse schoolverlaters hoger onderwijs achter de rug dient te hebben. Hierboven op geldt ook nog dat in het bijzonder de deelname aan het bèta/technisch onderwijs dient toe te nemen. Uit het onderzoek wordt duidelijk dat De Haagse Hogeschool al jarenlang in samenwerking met ROC's, in het bijzonder in de techniek, doorstoomactiviteiten uitvoert. Hoewel bij de theoretische uitwerking en ook bij de empirische aanpak kanttekeningen te plaatsen zijn, meen ik dat het onderzoek voldoende reflectiekracht heeft om behulpzaam te kunnen zijn bij verbetering van de doorstroom tussen mbo en hbo. De onderzoekers werken dit in het laatste hoofdstuk van hun rapportage nader uit.

Het onderhavige onderzoek naar de doorstroom van mbo naar hbo in de technische sector houdt zich bezig met een belangrijk thema van de school als loopbaancentrum. Kunnen we het beroepsonderwijs zo programmeren en organiseren dat niet langer institutionele afscheidingen en grenzen bepalend zijn, maar een geëngageerde bemiddeling ten faveure van de loopbaan van de student? Het overheidsbeleid heeft de uitdaging geformuleerd om een groei in de doorstroom van mbo naar hbo waar te maken, nl. door voorop te stellen dat binnen afzienbare tijd de helft van de Nederlandse schoolverlaters hoger onderwijs achter de rug dient te hebben. Hierboven op geldt ook nog dat in het bijzonder de deelname aan het bèta/technisch onderwijs dient toe te nemen. Uit het onderzoek wordt duidelijk dat De Haagse Hogeschool al jarenlang in samenwerking met ROC's, in het bijzonder in de techniek, doorstoomactiviteiten uitvoert. Hoewel bij de theoretische uitwerking en ook bij de empirische aanpak kanttekeningen te plaatsen zijn, meen ik dat het onderzoek voldoende reflectiekracht heeft om behulpzaam te kunnen zijn bij verbetering van de doorstroom tussen mbo en hbo. De onderzoekers werken dit in het laatste hoofdstuk van hun rapportage nader uit.

Dit kwalitatieve onderzoek gaat over de mogelijkheden die scholen en besturen in het voortgezet onderwijs hebben om problemen in de personeelsvoorziening op te vangen en te voorkomen dat deze problemen tot lesuitval leiden. De vraag is of door een andere organisatie van het primaire proces de inzetbaarheid van het personeel kan worden verbeterd. Zijn personeelsproblemen het gevolg van personeelstekorten of spelen er ook andere dingen mee? Bij dit laatste is vanaf het begin gedacht aan de organisatie van het onderwijs en de gevolgen die dat heeft voor de inzet en de inzetbaarheid van het personeel. Een betere inzetbaarheid betekent niet dat de scholen met minder personeel toe kunnen. Een andere organisatie van het onderwijs leidt niet tot minder personeel als wel tot een andere samenstelling van het personeel en tot een andere benutting van de expertise van het personeel. Centraal concept in dit onderzoek is de regelruimte die scholen en besturen hebben om in te spelen op problemen in de personeelsvoorziening. Daarbij hoort het begrip regelvereisten, alles wat geregeld moet worden.

Dit kwalitatieve onderzoek gaat over de mogelijkheden die scholen en besturen in het voortgezet onderwijs hebben om problemen in de personeelsvoorziening op te vangen en te voorkomen dat deze problemen tot lesuitval leiden. De vraag is of door een andere organisatie van het primaire proces de inzetbaarheid van het personeel kan worden verbeterd. Zijn personeelsproblemen het gevolg van personeelstekorten of spelen er ook andere dingen mee? Bij dit laatste is vanaf het begin gedacht aan de organisatie van het onderwijs en de gevolgen die dat heeft voor de inzet en de inzetbaarheid van het personeel. Een betere inzetbaarheid betekent niet dat de scholen met minder personeel toe kunnen. Een andere organisatie van het onderwijs leidt niet tot minder personeel als wel tot een andere samenstelling van het personeel en tot een andere benutting van de expertise van het personeel. Centraal concept in dit onderzoek is de regelruimte die scholen en besturen hebben om in te spelen op problemen in de personeelsvoorziening. Daarbij hoort het begrip regelvereisten, alles wat geregeld moet worden.

In dit rapport wordt verslag gedaan van onderzoek, uitgevoerd door TNO Arbeid en de B&A Groep in opdracht van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen, naar taakbesteding en taakbelasting van docenten in het voortgezet onderwijs (VO en VSO). De verzameling van de gegevens heeft plaatsgevonden gedurende het jaar 2000. De resultaten en conclusies in deze rapportage hebben betrekking op de 'gemiddelde docent' in het voortgezet onderwijs.

In dit rapport wordt verslag gedaan van onderzoek, uitgevoerd door TNO Arbeid en de B&A Groep in opdracht van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen, naar taakbesteding en taakbelasting van docenten in het voortgezet onderwijs (VO en VSO). De verzameling van de gegevens heeft plaatsgevonden gedurende het jaar 2000. De resultaten en conclusies in deze rapportage hebben betrekking op de 'gemiddelde docent' in het voortgezet onderwijs.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De gegevens in dit rapport hebben betrekking op het kalenderjaar 1998. Het onderzoek is verricht in gezamenlijke opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. De uitvoering van het onderzoek was in handen van de Projectgroep Verzuimcijfers Onderwijs, een speciaal voor dit onderzoek opgezet samenwerkingsverband tussen B&A Groep Beleidsonderzoek & Advies en TNO Arbeid. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het Basisonderwijs, (Voortgezet) Speciaal Onderwijs en Voortgezet Onderwijs. Er worden o.a. verschillen gevonden in het ziekteverzuim ten aanzien van het functieniveau. Bij degenen met een lager functieniveau blijkt het ziekteverzuim hoger dan bij degenen met een hoger functieniveau. De gemiddelde verzuimduur van directieleden is in alle onderwijssoorten echter hoger dan die van de docenten.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het kalenderjaar 1998. Het rapport is echter grotendeels gelijk aan vorig jaar verschenen technische rapport over het onderzoek naar het schooljaar 1997, aangezien de methode van onderzoek slechts aan mineure veranderingen onderhevig is geweest. In het eerste deel van dit technische rapport wordt de onderzoeksopzet in grote lijnen beschreven, in het tweede deel worden verschillende thema's uit het onderzoek behandeld die belangrijk zijn voor de externe toetsing en voor de reproduceerbaarheid van het onderzoek in de komende jaren.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De gegevens in dit rapport hebben betrekking op het kalenderjaar 1998. Het onderzoek is verricht in gezamenlijke opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen. De uitvoering van het onderzoek was in handen van de Projectgroep Verzuimcijfers Onderwijs, een speciaal voor dit onderzoek opgezet samenwerkingsverband tussen B&A Groep Beleidsonderzoek & Advies en TNO Arbeid. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het Basisonderwijs, (Voortgezet) Speciaal Onderwijs en Voortgezet Onderwijs. Er worden o.a. verschillen gevonden in het ziekteverzuim ten aanzien van het functieniveau. Bij degenen met een lager functieniveau blijkt het ziekteverzuim hoger dan bij degenen met een hoger functieniveau. De gemiddelde verzuimduur van directieleden is in alle onderwijssoorten echter hoger dan die van de docenten.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het kalenderjaar 1998. Het rapport is echter grotendeels gelijk aan vorig jaar verschenen technische rapport over het onderzoek naar het schooljaar 1997, aangezien de methode van onderzoek slechts aan mineure veranderingen onderhevig is geweest. In het eerste deel van dit technische rapport wordt de onderzoeksopzet in grote lijnen beschreven, in het tweede deel worden verschillende thema's uit het onderzoek behandeld die belangrijk zijn voor de externe toetsing en voor de reproduceerbaarheid van het onderzoek in de komende jaren.

Dit technisch rapport is geschreven als verantwoording van een onderzoek naar het (ziekte)verzuim van het personeel in het primair en voortgezet onderwijs voor het kalenderjaar 1997. De resultaten van dat onderzoek staan beschreven in de rapportage 'Ziekteverzuim Primair en Voortgezet Onderwijs 1997'. In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs.

Dit technisch rapport is geschreven als verantwoording van een onderzoek naar het (ziekte)verzuim van het personeel in het primair en voortgezet onderwijs voor het kalenderjaar 1997. De resultaten van dat onderzoek staan beschreven in de rapportage 'Ziekteverzuim Primair en Voortgezet Onderwijs 1997'. In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het schooljaar 1996/97. Het rapport is echter grotendeels gelijk aan het in 1997 verschenen technische rapport over het onderzoek naar het schooljaar 1995/96, aangezien de methode van onderzoek slechts aan mineure veranderingen onderhevig is geweest. In het eerste deel van dit technische rapport wordt de onderzoeksopzet in grote lijnen beschreven, in het tweede deel worden verschillende thema's uit het onderzoek behandeld die belangrijk zijn voor de externe toetsing en voor de reproduceerbaarheid van het onderzoek in de komende jaren.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het schooljaar 1996/97. Het rapport is echter grotendeels gelijk aan het in 1997 verschenen technische rapport over het onderzoek naar het schooljaar 1995/96, aangezien de methode van onderzoek slechts aan mineure veranderingen onderhevig is geweest. In het eerste deel van dit technische rapport wordt de onderzoeksopzet in grote lijnen beschreven, in het tweede deel worden verschillende thema's uit het onderzoek behandeld die belangrijk zijn voor de externe toetsing en voor de reproduceerbaarheid van het onderzoek in de komende jaren.

Evenals in andere sectoren is het ziekteverzuim van personeel in het onderwijs al jaren in toenemende mate een punt van aandacht. Dit geldt met name voor het ziekteverzuim van personeel in het primair en voortgezet onderwijs, omdat hieraan zowel voor scholen als voor het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen (OCW) en de Stichting Vervangingsfonds/BGZ directe financiële consequenties zijn verbonden. Voor de laatste twee organisaties is dit aanleiding om hoge eisen te stellen aan onderzoek naar de hoogte en de aard van het ziekteverzuim. In dit rapport wordt uitgebreid verslag gedaan van het onderzoek naar het verzuim van zowel onderwijsgevend als onderwijsondersteunend personeel in het primair en voortgezet onderwijs over het schooljaar 1996-1997. Voor dit onderzoek is informatie verzameld van 1241 scholen met in totaal ongeveer 40.000 personeelsleden.

Evenals in andere sectoren is het ziekteverzuim van personeel in het onderwijs al jaren in toenemende mate een punt van aandacht. Dit geldt met name voor het ziekteverzuim van personeel in het primair en voortgezet onderwijs, omdat hieraan zowel voor scholen als voor het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen (OCW) en de Stichting Vervangingsfonds/BGZ directe financiële consequenties zijn verbonden. Voor de laatste twee organisaties is dit aanleiding om hoge eisen te stellen aan onderzoek naar de hoogte en de aard van het ziekteverzuim. In dit rapport wordt uitgebreid verslag gedaan van het onderzoek naar het verzuim van zowel onderwijsgevend als onderwijsondersteunend personeel in het primair en voortgezet onderwijs over het schooljaar 1996-1997. Voor dit onderzoek is informatie verzameld van 1241 scholen met in totaal ongeveer 40.000 personeelsleden.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte-)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel. Het is voor het eerst dat deze rapportage betrekking heeft op het kalenderjaar. De overgang van schooljaar naar kalenderjaar is onder andere bedoeld om de ziekteverzuimgegevens beter vergelijkbaar te maken met die van andere bedrijfssectoren. Het onderzoek is verricht in opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van OCW. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het (ziekte)verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het basisonderwijs, (voortgezet) speciaal onderwijs en het voortgezet onderwijs. Omdat het onderzoek niet alleen sec gegevens dient op te leveren over de hoogte en de aard van het verzuim, maar ook beleidsmatig van nut dient te zijn, worden tevens de volgende onderwerpen behandeld: nul-verzuim, de vergelijking van het ziekteverzuim in het onderwijs met andere bedrijfssectoren, een uitsplitsing van het ziekteverzuim in duurcategorieën en de mate waarin ziekte (mede) wordt veroorzaakt door het werk.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte-)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel. Het is voor het eerst dat deze rapportage betrekking heeft op het kalenderjaar. De overgang van schooljaar naar kalenderjaar is onder andere bedoeld om de ziekteverzuimgegevens beter vergelijkbaar te maken met die van andere bedrijfssectoren. Het onderzoek is verricht in opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van OCW. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het (ziekte)verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het basisonderwijs, (voortgezet) speciaal onderwijs en het voortgezet onderwijs. Omdat het onderzoek niet alleen sec gegevens dient op te leveren over de hoogte en de aard van het verzuim, maar ook beleidsmatig van nut dient te zijn, worden tevens de volgende onderwerpen behandeld: nul-verzuim, de vergelijking van het ziekteverzuim in het onderwijs met andere bedrijfssectoren, een uitsplitsing van het ziekteverzuim in duurcategorieën en de mate waarin ziekte (mede) wordt veroorzaakt door het werk.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte-)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel. De rapportage heeft betrekking op het schooljaar 1995/1996. Het onderzoek is verricht in opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van OCW. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het (ziekte)verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het basisonderwijs, (voortgezet) speciaal onderwijs en het voortgezet onderwijs. Omdat het onderzoek niet alleen sec gegevens dient op te leveren over de hoogte en de aard van het verzuim, maar ook beleidsmatig van nut dient te zijn, worden tevens de volgende onderwerpen behandeld: nul-verzuim, de vergelijking van het ziekteverzuim in het onderwijs met andere bedrijfssectoren, een uitsplitsing van het ziekteverzuim in duurcategorieën en de mate waarin ziekte (mede) wordt veroorzaakt door het werk.

In dit rapport wordt verslag gedaan van het jaarlijkse onderzoek naar het (ziekte-)verzuim van onderwijsgevend en onderwijsondersteunend personeel. De rapportage heeft betrekking op het schooljaar 1995/1996. Het onderzoek is verricht in opdracht van de Stichting Vervangingsfonds/BGZ en het ministerie van OCW. Het onderzoek heeft als doel een nauwkeurig beeld te geven van de omvang en de aard van het (ziekte)verzuim van het onderwijzend en onderwijsondersteunend personeel voor het basisonderwijs, (voortgezet) speciaal onderwijs en het voortgezet onderwijs. Omdat het onderzoek niet alleen sec gegevens dient op te leveren over de hoogte en de aard van het verzuim, maar ook beleidsmatig van nut dient te zijn, worden tevens de volgende onderwerpen behandeld: nul-verzuim, de vergelijking van het ziekteverzuim in het onderwijs met andere bedrijfssectoren, een uitsplitsing van het ziekteverzuim in duurcategorieën en de mate waarin ziekte (mede) wordt veroorzaakt door het werk.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het schooljaar 1995/1996, maar zij vormen tevens een blauwdruk hoe in de komende jaren het onderzoek vormgegeven gaat worden. In dit rapport worden de belangrijkste technische aspecten van het onderzoek verantwoord. Er is aandacht voor de representativiteit, verzuimkengetallen, het gebruik van het docentenpanel bij dit onderzoek en schonings- en controlemethoden. Naast dit technisch rapport is een hoofdrapport verschenen. In het hoofdrapport wordt uitgebreid verslag gedaan van de resultaten van het onderzoek.

In dit rapport wordt beschreven welke stappen zijn ondernomen om te komen tot betrouwbare verzuimkengetallen voor het personeel in het primair en voortgezet onderwijs. De beschreven exercities hebben betrekking op het schooljaar 1995/1996, maar zij vormen tevens een blauwdruk hoe in de komende jaren het onderzoek vormgegeven gaat worden. In dit rapport worden de belangrijkste technische aspecten van het onderzoek verantwoord. Er is aandacht voor de representativiteit, verzuimkengetallen, het gebruik van het docentenpanel bij dit onderzoek en schonings- en controlemethoden. Naast dit technisch rapport is een hoofdrapport verschenen. In het hoofdrapport wordt uitgebreid verslag gedaan van de resultaten van het onderzoek.

De WEBO-methode (Werkdruk Bij Onderwijstaken) is een instrument waarmee scholen verschillende vormen van taakbelasting kunnen identificeren en maatregelen kunnen nemen om die taakbelasting te reduceren. De methode is vooral geschikt voor de beoordeling en functieverbetering van leraren in het algemeen voortgezet onderwijs. In het eerste deel van dit boek staat de theoretische achtergrond van de methode centraal. Hierbij komen de maatschappelijke achtergrond, de noodzaak van een preventief verzuimbeleid en een gecombineerd taakverdelings- en taakbelastingsbeleid aan de orde. Tevens wordt een omgevingsmodel gepresenteerd, dat aangeeft van welk werk mensen overspannen kunnen worden. In deel twee van dit boek wordt de WEBO-methode gepresenteerd op een manier die direct toepasbaar is. In bijlagen zijn formulieren opgenomen voor de inventarisatie en beoordeling van taken, en voor de inventarisatie van problemen en regelmogelijkheden.

Ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid zijn onder docenten de afgelopen jaren sterk toegenomen. In dit eerste deel van twee artikelen wordt ingegaan op verzuim en verzuimbeleid in het voortgezet onderwijs. Stilgestaan wordt bij de zwaarte van het beroep en bij de oorzaken van de toename van ziekteverzuim in het onderwijs. Tevens wordt aandacht besteed aan een beleidsmatige aanpak van ziekteverzuim.

Ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid zijn onder docenten de afgelopen jaren sterk toegenomen. In dit eerste deel van twee artikelen wordt ingegaan op verzuim en verzuimbeleid in het voortgezet onderwijs. Stilgestaan wordt bij de zwaarte van het beroep en bij de oorzaken van de toename van ziekteverzuim in het onderwijs. Tevens wordt aandacht besteed aan een beleidsmatige aanpak van ziekteverzuim.

Dit boek is bedoeld als handleiding om tot een goed arbo-beleid te komen, met name binnen het primair en het voortgezet onderwijs. Ingegaan wordt op: het Arbobesluit Onderwijs en de verwachte toekomstige wettelijke ontwikkelingen, de belangrijkste artikelen van het Veiligheidsbesluit Restgroepen en de juridische aansprakelijkheid. Voorts wordt aandacht besteed aan welke verplichtingen er zijn en welke taak- en bevoegdheidsverdeling in de eigen schoolorganisatie de basis moet vormen voor het arbo-beleid. De bevoegdheden van de medezeggenschapsraad in relatie tot het arbo-beleid wordt uiteen gezet. Tenslotte wordt beschreven hoe arbo-beleid als onderdeel van het schoolbeleid vorm kan krijgen. Voor dat doel wordt een praktisch stappenplan gepresenteerd. Een aantal bijlagen informeren over: arbovorming van leerlingen in het beroepsonderwijs; inventarisatie van arbo-risico's in scholen; en de controlelijst arbo-zorg in scholen.

Dit boek is bedoeld als handleiding om tot een goed arbo-beleid te komen, met name binnen het primair en het voortgezet onderwijs. Ingegaan wordt op: het Arbobesluit Onderwijs en de verwachte toekomstige wettelijke ontwikkelingen, de belangrijkste artikelen van het Veiligheidsbesluit Restgroepen en de juridische aansprakelijkheid. Voorts wordt aandacht besteed aan welke verplichtingen er zijn en welke taak- en bevoegdheidsverdeling in de eigen schoolorganisatie de basis moet vormen voor het arbo-beleid. De bevoegdheden van de medezeggenschapsraad in relatie tot het arbo-beleid wordt uiteen gezet. Tenslotte wordt beschreven hoe arbo-beleid als onderdeel van het schoolbeleid vorm kan krijgen. Voor dat doel wordt een praktisch stappenplan gepresenteerd. Een aantal bijlagen informeren over: arbovorming van leerlingen in het beroepsonderwijs; inventarisatie van arbo-risico's in scholen; en de controlelijst arbo-zorg in scholen.