Search

In extrahepatic cholestasis, the molecular mechanisms of liver damage due to bile acid accumulation remain elusive. In this study, the activation of glutamatergic receptors was hypothesized to be responsible for bile acid-induced oxidative stress and liver damage. Recent evidence showed that lithium, as an N-methyl-D-aspartate receptor (NMDAR) GluN2B subunit inhibitor, may act on the glutamate/NMDAR signaling axis. Guinea pigs were assigned to four groups, as sham laparotomy (SL), bile duct ligated (BDL), lithium-treated SL (SL + Li) and lithium-treated BDL (BDL + Li) groups. Cholestasis-induced liver injury was evaluated by aspartate aminotransferase (AST), alanine transaminase (ALT), interleukin-6 (IL-6), tissue malondialdehyde (MDA), copper‑zinc superoxide dismutase and reduced glutathione levels. The liability of glutamate/NMDAR signaling axis was clarified by glutamate levels in both plasma and liver samples, with the production of nitric oxide (NO), as well as with the serum calcium concentrations. Blood glucose, glucagon, insulin levels and glucose consumption rates, in addition to tissue glycogen were measured to evaluate the liver glucose-glycogen metabolism. A high liver damage index (AST/ALT) was calculated in BDL animals in comparison to SL group. In the BDL animals, lithium reduced plasma NO and glutamate in addition to tissue glutamate concentrations, while serum calcium increased. The antioxidant capacities and liver glycogen contents significantly increased, whereas blood glucose levels unchanged and tissue MDA levels decreased 3-fold in lithium-treated cholestatic animals. It was concluded that lithium largely protects the cholestatic hepatocyte from bile acid-mediated damage by blocking the NMDAR-GluN2B subunit.

Hedefe yönelik tedaviler son yıllarda kanser araştırmalarında en önemligelişmelerden birisini oluşturmaktadır. Özellikle akiğer küçük hücreli dışıkarsinomlarında EGFR, ALK, ROS-1 sürücü mutasyonlarına yönelik tedavilerdesağlanan başarılar nedeniyle diğer sürücü mutasyonlara yönelik araştırmalar hızkazanmıştır. MET sürücü mutasyonu da KHDK’larda saptanan ve gelecekte hedefeyönelik tedavilerin olası konusu olabilecek bir genetik değişikliktir.Bu çalışmada çok merkezli olarak KHDK’larda MET sürücü mutasyonununsıklığı ve bunun belirli histopatolojik, klinik özelliklerle olan birlikteliğiaraştırılmıştır.Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim dalında ve AnkaraAtatürk Göğüs Hastalıkları ve Göğüs Cerrahisi Hastanesi Patoloji bölümününarşivinden alınan, 2008-2017 yılları arasında tanı almış cerrahi rezeksiyonmateryalleri incelenmiştir. Histolojik gruplarına göre tabakalı örneklem ile olgularseçilmiştir. Doku mikroarray ile 312 hastanın tümörlerinden örnekler alınıpbloklanmıştır. Hastaların yaş, cinsiyet, tümör evreleri, pT, pN evreleri kayıt altınaalınmıştır. Hazırlanan doku mikroarray lamlar MET amplifikasyon probu ile FISHboyanarak incelenmiştir.2Çalışmamızda 312 tümörün 6’sında (%1.9) MET amplifikasyonusaptanmıştır. İmmünhistokimyasal incelemede değerlendirilebilen 248 olgunun 69adetinde pozitif boyanma saptanmıştır. FISH amplifiye saptanan olguların 4’üimmünhistokimya ile pozitif olup 2’si negatiftir. Amplifikasyon saptanan olguların3’ü solid tipte adenokarsinom, 2’si keratinize skuamöz hücreli karsinom ve 1’ipleomorfik karsinomdur. Pozitif olguların tümü yüksek evreli olup evre 1 veya pT1olgularda pozitiflik saptanmamıştır. Solid adenokarsinomların pozitiflik oranı diğerKHDK’lara göre istatistiki olarak anlamlı olarak yüksek saptanmıştır.Adenokarsinomlarda oran skuamöz hücreli karsinomlara göre hafif yükseksaptanmıştır. Pleomorfik adenokarsinomlar %5 oranında pozitiflik göstermişolmasına karşın çalışmadaki olgu sayısının azlığı nedeniyle kesin yorumyapılamamıştır Targeted therapies occupies one of the most important places in last time’scancer researchs. Especially after the big achievements of EGFR, ALK, ROS-1driver mutations targeted treatments, the researches which about other drivermutations accelerated. MET driver mutation is another genetic alteration which canbe detected on NSCLCs and possible future targeted treatments aim.In our study, we searched MET driver mutation’s rate and its correlationwith particular histopathological, clinical features, as a multi-center research.The surgical resection lung materials evaluated which are obtained fromGazi University Medical Faculty Hospital’s and Ankara Atatürk Lung Disease andThroax Surgery Hospital’s pathology departments archive, diagnosed from 2008 to2017. The cases are chosen by stratified sampling method according to theirhistological groups. By tissue microarray technic 312 of them blocked. Patient’sage, sex, stage group, pT, pN stages registered. Prepared tissue microarray slidesstained by MET amplification probe by FISH and evaluatedIn our study 6 cases (%1.9) out of 312 was found amplified by FISH. Onimmunhistochemical analysis, 69 of 248 evaluable cases was found positive. 4 of 6amplified cases was found immunhistochemically positive, but 2 of the wasnegative. From amplified cases, 3 of them were solid type adenocarcinoma; 2 of4them were keratinized squamous cell carcinoma and 1 of them was pleomorphiccarcinoma. All of the positive cases were from high pT and stage groups. Solid typeadenocarcinoma’s positivity rate was clearly higher than other NSCC cases,statistically significant. Adenocarcinoma cases had slightly higher positivity ratethan squamous cell carcinoma but this was not statistically significant. Eventhought pleomorphic carcinomas had %5 positivity rate, due to lack of enough casenumber we could not make a certain commentary about this.

Endobronchial glandular papilloma is a rare benign papillary lung tumor, that is derived from bronchial surface epithelium. The most frequent type of endobronchial papillomas is squamous cell papillomas and malign transformation have been reported in these lesions. However, in glandular papillomas, no malignancy has been reported. The importance of glandular papillomas is the difficulty in distinguishing these lesions from a lot of benign and malignant lung lesions, both clinically and radiologically. Therefore, histopathological examination is essential for exact diagnosis. We hereby report a unique case of glandular papilloma diagnosed from bronchoscopic biopsy, emphasizing the problematic differential diagnosis of this extremely rare entity., Endobronşiyal glandüler papillomlar, bronş yüzey epitelinden köken alan, akciğerin oldukça nadir görülen papiller tümörleridir. Bronşiyal papillomlar içerisinde en sık skuamöz hücreli papillomlar görülmekte olup, bu lezyonların malign transformasyon gösterdikleri bilinmektedir. Glandüler papillomlar ise malign transformasyon göstermezler. Glandüler papillomların önemi klinik ve radyolojik olarak akciğerin benign ve malign pek çok lezyonu ile karışabilmesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle kesin tanı için histopatolojik değerlendirme gerekmektedir. Bizde oldukça nadir görülmesi ve ayırıcı tanı zorluklarına sebep olabilmesinden dolayı, öksürük şikayeti ile başvuran ve görüntüleme yönteminde saptanarak bronkoskopik biyopsi ile tanı alan bir glandüler papillom olgusunu sunduk.

68 yaşında bayan hasta, yaklaşık 2 ay önce başlayan öksürük, kilo kaybı ve yan ağrısı şikayeti ile dış merkeze başvurmuş. Burada çekilen bilgisayarlı toraks tomografisinde sağ akciğer alt zonda solid lezyon görülmüş. Bunun üzerine PET-BT(Pozitron Emisyon Tomografisi) çekilmiş. PET-BT' de sağ hemitoraks da üst lob anterior segment düzeyinden başlayıp tüm akciğer segmentleri boyunca izlenen 6. kot anterior yayında destrüksiyona neden olan en geniş yerinde 7cm' ye ulaşan karaciğer parankiminde indestasyona neden olan, plevral effüzyonun eşlik ettiği yaygın plevral yumuşak doku yapılanmasında patolojik 18F-FDG tutulumu izlenmektedir(SUVmaks: 7.9). Bunun üzerine hastaya, posterolateral torakotomi ile kitle eksiyonu, toraks duvarı rezeksiyonu ve total plörektomi ve dekortikasyon yapıldı. Primer kondrosarkomlar sıklıkla erişkinlerde ve ileri yaşlarda görülür. Erkeklerde kadınlara göre 2 kat daha sık rastlanır. Kondrosarkom en sık iskeletin santral bölgelerini tutar. Tümörlerin 3/4 ‘ü femur ve humerusun proksimal ucu ve gövdede yerleşir. El ve ayakların küçük kemikleri, kraniofasial kemikler ve olgumuzdaki gibi kot tutulumu çok nadirdir. Klinik semptom olarak lokal şişme ve ağrı tek başına ya da birlikte bulunur. Ağrı tümörün büyüdüğünün güçlü bir kanıtıdır. Bu olgumuzda, sağ hemitoraksta nadir olarak görülen dediferansiye kondrosarkom olgusunu sunmayı amaçladık.

Adrenocortical carcinoma (ACC) is a rare and aggressive malignancy. Sarcomatoid adrenal carcinoma is even more aggressive type of ACC. Bilateral malignant adrenal tumors are extremely rare except for those that represent metastasis from an extra-adrenal organ. Here we report a 53-year-old woman who presented with abdominal pain and weight loss. Abdominal computed tomography revealed bilateral adrenal masses and a mass in her liver. Surgical specimens showed pleomorphic tumor cells with epithelial and spindle cell morphology and immunohistochemical staining was compatible with sarcomatoid carcinoma. Sarcomatoid adrenal carcinoma should be kept in mind during the management of bilateral adrenal masses.