Search

OBJECTIVE: To investigate the scales used in the diagnosis of incontinenceassociated dermatitis (IAD), including the risk factors included in the scales, their reliability and validity, and in which patient groups the scales have been applied. DATA SOURCES: The relevant studies were screened retrospectively using five MeSH (Medical Subject Headings) keywords in various combinations. Seven international databases were screened between March and July 2019. In total, 2,908 studies published between 2009 and 2019 were evaluated. STUDY SELECTION: Inclusion criteria for studies were as follows: written in English, published between 2009 and 2019, and investigated a scale developed to diagnose IAD (quantitative studies, randomized controlled studies, or meta-analyses). Studies were excluded if they did not examine scales for diagnosing IAD or were not in English. Nine studies were included in this review: five studies on scale development, one scale revision, one scale reliability study, and two Turkish validity and reliability studies. DATA EXTRACTION: The study methods, sample characteristics, interventions, validity and reliability analyses, risk factors in the scales, and subdimensions of the scales were examined for each of the nine included studies. DATA SYNTHESIS: Study samples were composed of nurses, healthcare professionals, patients, or individuals living in a nursing home and ranged in size from 9 to 823 participants. Most data were collected from hospital-wide clinics. The scales used investigated redness, rash, skin loss, incontinence type, infection symptoms, skin color, edema, patient experience, pain, and perineal care habits. Both validity and reliability of the scales were examined in eight of the studies; in one study, only reliability was examined because the scale validity was shown in previous research. Moreover, sensitivity and specificity were indicated in one study. CONCLUSIONS: There are several competent scales in the literature with proven validity and reliability that can be used to diagnose IAD.

Our purpose in the present study is to determine mothers’ perceptions of breastfeeding through metaphors. This is qual-itative, cross-sectional and descriptive study. The present study included 33 volunteer mothers who gave birth vaginally for the first time, received care in the postpartum service, and breastfed their babies at least 10 times. To reveal the meta-phors related to the concept of breastfeeding, each mother was asked to complete the sentence “Breastfeeding is like... because....” The perceptions of the mothers about breastfeed-ing were gathered under three main themes: positive, negative and neutral metaphors. The identified metaphors were divided into five categories: indescribable emotion, peace, healing, task and inflicting pain. The mothers produced more positive met-aphors about breastfeeding

Amaç: Hastalarda gelişen yorgunluk semptomunun yönetiminde kullanılan non-farmakolojik yöntemlerin etkinliğinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: 21-28 Şubat 2022 tarihleri arasında, Türkiye Ulusal Tez Veri Tabanı’nda “nonfarmakolojik”, “non-farmakolojik, yorgunluk” ve “yorgunluk” anahtar kelimeleriyle 1992-2021 yılları arasında yapılmış yüksek lisans, doktora ve tıpta uzmanlık tezleri tarandı. Bulunan toplam 291 tezden 66’sı araştırmaya dahil edildi ve veri tabanına kayıt yılları, konusu, örnek grubu, araştırma türü ve amacı, yorgunluk semptomunu değerlendirme yöntemleri, uygulama ve araştırma sonuçları açısından tablo haline getirilerek değerlendirildi. Bulgular: Araştırmada, tezlerin 38’inin doktora, 1’inin tıpta uzmanlık ve 27’sinin yüksek lisans tezi olduğu tespit edildi. Araştırmalarda non-farmakolojik yöntemlerin 4 tanesinin çocuklarda, 62 tanesinin ise erişkinlerde uygulandığı görüldü. Tezlere bakıldığında sadece 4 çalışmada akupress (n=1), gevşeme egzersizi (n=1), müzik (n=1), aromaterapi+masaj (n=1) uygulamasını içeren yöntemlerin yorgunluğu gidermede etkili olmadığı, ancak diğer tüm non-farmakolojik yöntemlerin (n=62) etkili olduğu tespit edildi. Sonuç: Değerlendirilen 66 araştırmaya göre uygulanan non-farmakolojik yöntemlerin oluşan yorgunluk semptomunun giderilmesinde etkili olduğu ve hastalarda bu yöntemlerin kullanılabileceği sonucuna varıldı. Hemşireler tarafından yorgunluk semptomunun giderilmesinde non-farmakolojik yöntemlerin uygulanması ve hemşirelerin yorgunluk semptomunu değerlendirme ölçeklerini kullanmaları önerilir Aim: It is aimed to determine the effectiveness of non-pharmacological methods used in the management of fatigue symptoms in patients in relieving fatigue. Material and Methods: Between 21-28 February 2022, master’s, doctoral and medical specialization theses written between 1992-2021 were searched in the “Turkey CoHE National Thesis Center” database with the keywords “non-pharmacological”, “non-pharmacological, fatigue” and “fatigue”. Sixty-six of the 291 theses found were included in the study and were tabulated in terms of registration years, subject, sample group, research type and purpose, fatigue assessment methods, application, and research results. Results: In the research, it was determined that 38 of the theses were doctoral theses, one of them was a medical specialization thesis and 27 of them were master’s theses. In the studies, it was seen that four of the non-pharmacological methods were applied in children and 62 of them were applied in adults. When we look at the theses, it was found that methods including acupressure (n=1), relaxation exercise (n=1), music (n=1), and aromatherapy+massage (n=1) were not effective in relieving fatigue, but all other non-pharmacological methods (n=62) were effective and statistically significant. Conclusion: According to 66 evaluated studies, it was concluded that non-pharmacological methods are effective in reducing fatigue and these methods can be used in patients. Nurses are recommended to apply non-pharmacological methods to relieve fatigue symptoms and to use fatigue assessment scales.

Objective: Traditional and complementary medicine practices have been used to protect and treat physical and mental diseases in different cultures and beliefs from past to present. In this study, it was aimed to determine which of the traditional and complementary medicine applications was used and its effectiveness in the pandemic. Methods: 979 people aged 18 and over (between 18 and 73) participated in the study. In the online survey, province, age, gender, occupation, education status, marital status, presence of children, presence of chronic diseases, COVID-19 diagnosis status, whether there is a COVID-19 vaccine, awareness of traditional and complementary medicine practices and nutritional and food supplements, utilization has been questioned. Results: It was observed that no nutritional and food supplements used by the participants before and during the coronavirus pandemic did not reduce the frequency of being diagnosed with COVID-19. Conclusions: In the study, it was observed that no food and nutritional supplement reduced the frequency of receiving COVID-19. However, in order to evaluate the effectiveness of nutritional and food supplements, it was concluded that the sample of the participants should be equal in terms of occupation, age, whether they were infected or not, and that it should be supported by researches by questioning whether the patients diagnosed with COVID-19 had mild symptoms or not.

Background. The aim of this study was to determine the fear of Covid-19 and pregnancy distress levels experienced by pregnant women who were admitted to the obstetrics emergency service during the pandemic. Material and methods. This descriptive study was conducted using the face-to-face interview technique with 194 pregnant women who met the inclusion criteria of the study and were admitted to the Obstetrics Emergency Service of the University of Health Sciences Zeynep Kamil Gynecology and Pediatrics Training and Research Hospital in Türkiye between December 2020 and February 2021. Results. The mean age of the pregnant women included in the study was 28.37, and 51.1% of them were found to be multiparous. The mean Fear of Covid-19 Scale (FCV-19S) of the pregnant women was 19.50±6.64 and the mean Tilburg Pregnancy Distress Scale (TPDS) was 34.79±6.82. It was determined that the educational status of the pregnant women differed statistically significantly (p

ÖZ Amaç: Bu araştırma, Postpartum maternal psikolojik dayanıklılığın travmatik strese etkisini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırmanın verileri, Google Form aracılığı ile sanal ortamda Şubat-Mayıs 2022 tarihleri arasında 215 anneden toplanmıştır. Verilerin toplanmasında tanımlayıcı bilgi formu, City Doğum Travması Ölçeği ve Yetişkinler İçin Dayanıklılık Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan kadınların yaş ortalamasının 26.2± 3.88 olduğu, %92.6’sının çekirdek ailede yaşadığı ve bebeklerinin 68.4’ünün bebeklerinin 6-12 aylık olduğu bulunmuştur. Kadınların psikolojik dayanıklılık ölçeği puan ortalamasının 117.76±16.179 olduğu ve eğitim düzeyi yüksek olan, gebelikleri planlı olan ve doğumda ebe/hemşire desteği alan kadınların psikolojik dayanıklılık puanlarının daha yüksek olduğu görülmüştür (p˂0.05). City Doğum Travması Ölçeği toplam puan ortalaması 13.31±10.32 olan kadınların, geliri giderinden az olan, gebeliğinde sağlık sorunu yaşayan, doğum süreci uzayan, acil sezaryen olan, ilk emzirmeye geç başlayan, doğum sürecinde kendisine saygılı davranılmadığını belirten ve yeterince desteklenmediğini hisseden kadınların travmatik stres puanları yüksek bulunmuştur (p˂0.05). Kadınların psikolojik dayanıklılık toplam puanları ve travmatik stres toplam puanları arasında yapılan korelasyon analizinde, çok zayıf düzeyde negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir (p= 0.033). Sonuç: Postpartum psikolojik dayanıklılık ve travmatik stres açısından riskli grupta bulunan anneler daha yakından izlenmelidir. Anahtar Kelimeler: Doğum, postpartum, psikolojik dayanıklılık, travmatik stres ABSTRACT Objective: This study was conducted to examine the effect of postpartum maternal resilience on traumatic stress. Methods: The data of this descriptive study were collected from 215 mothers between February and May, 2022 via Google Form. Descriptive information form, City Birth Trauma Scale and Resilience Scale for Adults were used to collect data. Results: It was found that the mean age of the women included in the study was 26.26±3.88, 68-4% babies were 6-12 months old. It was observed that the mean psychological resilience score of the women was 117.76±16.179 and the psychological resilience scores of the women with a high level of education, planned pregnancies and receiving midwife/nurse support during delivery were higher (p˂0.05). The traumatic stress scores of the women with a total mean score of 13.31±10.32 on the City Birth Trauma Scale, who had less income than their expenses, who had health problems during their pregnancy, who had a prolonged delivery period, women with emergency cesarean section, who started breastfeeding late, who stated that they were not treated with respect during the birth process and who felt that they were not supported enough, were found to be high (p˂0.05). In the correlation analysis between the psychological resilience total scores and the traumatic stress total scores of the women, it was determined that there was a very weak negative significant relationship (p= 0.033). Conclusion: Mothers in the risk group in terms of postpartum psychological resilience and traumatic stress should be followed up more closely. Keywords: Childbirth, postpartum, psychological resilience, traumatic stress

Background/Aims: This study was conducted to determine the relationship between nursing students’ values and perceptions of individualized care (IC).Methods: This descriptive and correlational study consisted of all nursing students (n=205) studying at a foundation university in the 2021-2022 academic year, and 194 students selected by using the G* Power (3.1.9.2) program to determine the sample number were included in the study. Data were collected using a Student Information Form, the Portrait Values Questionnaire (PVQ), and the Individualized Care Scale-Nurse Version and analyzed on the SPSS 24 software package.Results: The mean age of the participants was 20.37±1.23, 91.8% were female and 28.3% were second-grade students. It was seen that the participants got a total score average of 4.97±0.43 from the PVQ, and the highest score from the sub-dimensions of universality, respectively. It was determined that the mean ICS-A total score was 4.33±0.74, and the decision-making scores of the patient were high (4.40±0.78). While a positive relationship was determined between the ICS-A sub- dimensions and the PVQ sub-dimensions, there was a statistically significant difference, especially in the mean scores of the PVQ and ICS-A sub-dimensions of the PVQ and ICS-A scales for girls compared to boys (p

This study aims to demonstrate the effect of a transtheoretical model (TTM)-based physical activity program on the exercise behavior of adolescents using WhatsApp. The study was conducted with high school students ( N = 185) in a pre-/posttest, quasi-experimental design. TTM-based text messages were sent to the intervention group ( n = 95) over WhatsApp every day for 8 weeks. The intervention group demonstrated more statistically significant progression in the exercising stages of change compared to the control group ( n = 90) (χ2 = 20.10; p = .00). It was also found that this group had a higher exercising self-efficacy score ( t = 2.647; p = .009) and a higher physical activity total metabolic equivalent of task score ( Z = −3.521; p = .000). There was no significant difference in BMI and perception of pros and cons ( p > .05). The program was found to be effective in terms of recording progress in the exercising stages of change, increasing exercising self-efficacy, and maintaining a physical activity program.

Amaç: Organ bağışı ve nakil sürecinde sağlık ekibinin büyük bir gücü olan hemşirelerin önemli sorumlulukları vardır. Bu nedenle geleceğin hemşireleri olarak organ bağışı ve nakil sürecinde aktif rol alacak öğrencilerin organ bağışına yönelik tutumlarını, bilgisini ve organ bağışını etkileyen faktörleri belirlemek toplumun organ bağışı konusunda farkındalık kazanması açısından önem taşımaktadır. Organ bağışını olumlu olarak etkileyebilecek faktörlerden birinin de merhamet duygusu olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda araştırma, hemşirelik öğrencilerinin merhamet düzeylerinin organ bağışına yönelik tutumları ile ilişkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirildi. Yöntem :Araştırma, tanımlayıcı ve ilişki arayıcı bir çalışmadır. Araştırmanın evrenini, bir vakıf üniversitesinin 1. 2. 3. ve 4. sınıflarında öğrenim gören toplam 208 hemşirelik öğrencisi, örneklemini ise verilerin toplandığı tarihte devamsızlık yapmayan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 194 öğrencisi oluşturdu. Veriler, ‘‘Öğrenci Bilgi Formu’’ \"Merhamet Ölçeği\" ve ‘‘Organ Bağışı Tutum Ölçeği’’ kullanılarak yüz yüze toplandı. Verilerin istatistiksel analizleri için SPSS 21.0 programı kullanıldı. Veriler değerlendirilirken, tanımlayıcı istatistiksel testler, Student t testi, One Way Anova testi ve korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular :Çalışmaya katılan öğrencilerin %90,2’si kadın, %32.0’si 2. sınıf öğrencisidir. Öğrencilerin %57,2’sinin organ bağışında bulunmayı düşünmediği ve %96,4’ünün kendini merhametli biri olarak tanımladığı saptandı. Öğrencilerin Merhamet ölçeğinden aldıkları toplam puan ortalaması 100.40±12,64 olarak bulundu. Organ Bağışı Tutum ölçeğinden aldıkları toplam pozitif puan ortalaması 98,35±16,30, toplam negatif puan ortalaması ise 58,45±18,88 olarak saptandı. Öğrencilerin cinsiyet (p=0,008) ve sınıf (p=0.025) değişkenlerine göre merhamet düzeylerinde anlamlı farklılık olduğu görüldü. Öğrencilerin merhamet düzeyleri ile organ bağışına yönelik pozitif tutumları arasında zayıf düzeyde pozitif yönde anlamlı ilişki (r=0.378, p=0.000), organ bağışına yönelik negatif tutumları arasında ise zayıf düzeyde negatif yönde anlamlı ilişki (r=:-0.356, p=0.000) saptandı. Sonuç ve Öneriler: Hemşirelik öğrencilerinin merhamet düzeylerinin yüksek, organ bağışına yönelik tutumlarının ise olumlu olduğu belirlendi. Kadın öğrencilerin merhamet düzeylerinin erkek öğrencilerden yüksek olduğu ve 3.sınıf öğrencilerinin diğer sınıflardaki öğrencilere göre daha yüksek merhamet düzeyine sahip olduğu görüldü. Öğrencilerin merhamet düzeyleri ile organ bağışına yönelik tutumları arasında anlamlı ilişki saptandı. Toplumsal farkındalığın arttırılmasında önemli rol oynayan geleceğin sağlık profesyonelleri olarak hemşirelik öğrencilerinin merhamet düzeylerini ve organ bağışı konusunda pozitif tutumunu geliştirmeye yönelik eğitimlerin planlanması, bu gelişimi destekleyecek farklı öğretim yöntemlerinin kullanılması ve uygulama alanlarının oluşturulması önerilmektedir. Anahtar Kelimeler: Hemşirelik öğrencisi, merhamet, organ bağışı, tutum

Küresel Isınma ve İklim Değişikliğinin Sağlık Üzerine EtkileriYasemin ADIGÜZEL[1], Özcan ERDOĞAN [2]ÖzKüresel ısınma ve iklim değişikliği, tüm canlıların geleceği için büyük bir tehdit oluşturmaktadır. Küresel ısınma, insanoğlunun doğal kaynakları bilinçsiz tüketimi sonucunda doğada atmosferik bozulmaların meydana gelmesidir. İnsanın, doğayı ihtiyaçları doğrultusunda değiştirme çabasının bir diğer sonucu ise iklim değişikliğidir. Küresel ısınma ve iklim değişikliği sonucunda; mevsimler eskiye oranla daha kurak geçmekte, su kaynakları azalmakta veya kurumakta, buzullar hızla erimekte, deniz seviyesinde yükselmeler görülmekte ve iklim ile ilgili yaşanan değişiklikler artmaktadır. Küresel ısınma ve iklim değişikliğinin sonucunda yaşanan hava ve iklim olayları, su ve yiyecek kalitesinde, ekosistemde, tarımda, endüstride, enerji üretiminde ve tüketiminde, yerleşim yerlerinde ve ekonomide değişiklikler meydana gelmesine neden olarak sosyoekonomik, politik ve biyolojik kökenli sistemleri olumsuz etkilemektedir. Küresel ısınma ve iklim değişiklileri hem kronik hastalıkların seyrinde hem de bulaşıcı hastalıkların yayılmasında etkili olmaktadır. Biyolojik kökenli sorunlardan en önemlileri; bulaşıcı hastalık vektörlerinin ve alerjik polen türlerinin mevsimsel dağılımının değişmesi ve sıcaklık dalgalarından kaynaklı ölümlerin artmasıdır. İklimdeki değişiklikler patojenleri, vektörleri, konakçıları etkilediğinden mevcut bulaşıcı hastalıkların yapısı değişmekte ve yeni bulaşıcı hastalıklar ortaya çıkmaktadır. Vektörlerle taşınan hastalıkların yanı sıra iklim değişikliğinin dolaylı olarak kanserin, kalp damar hastalıklarının, gıdalarla taşınan hastalıklar ve yetersiz beslenmenin, astım ve solunum yolu hastalıklarının, akıl sağlığı ve strese bağlı hastalıkların ve nörolojik hastalıkların gelişimini etkileyebileceği bilinmektedir.Halk sağlığının korunması ve geliştirilmesi kapsamında küresel ısınmaya bağlı oluşan iklim değişiklikleri, enfeksiyon hastalıkları ve bu hastalıklarla iklim arasındaki ilişkinin güvenilir kaynaklar tarafından topluma aktarılması önemlidir. \"İklime Duyarlı Bulaşıcı Hastalıklar\"ı tanımlayan Küresel Hastalık Yükü çalışmaları ölüm oranlarını ve sağlığa etki eden risk faktörlerini açıklamaktadır. Bu verilerin sosyal medya ve kitle iletişim araçları kullanılarak topluma ulaştırılması sağlanmalıdır. Anahtar Kelimeler: Küresel Isınma, İklim Değişikliği, Sağlık, Enfeksiyon Hastalıkları, Kronik Hastalıklar. [1] Arş. Gör, Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, İstanbul-TÜRKİYE [2] Dr. Öğr. Üyesi, Bezmialem Vakıf Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Hemşirelik Bölümü, İstanbul-TÜRKİYE

In comparison to those conducted with women, studies about the transition of men to parenthood are limited in numbers, especially in developing countries. Moreover, in Turkey, along with gender roles and sociocultural changes, the roles of fathers are also changing. This change highlights the need to understand early parenthood for fathers.A quasi-experimental, non-randomized prospective study with a pre- and post-training model was conducted in a hospital in Istanbul, Turkey. Men in the antenatal education group (EG = 55) and their pregnant wives participated in 6 weeks of training during pregnancy (24th-28th weeks gestation). Men in the care-as-usual group (CG = 55) attended routine check-ups and follow-ups with their wives. GHQ-28 (General Health Questionnaire-28) was administered three times in total at study enrolment, immediately following the 6-week intervention period, and at the 6th postpartum week.There was no significant difference between the groups' GHQ-28 scores before and after the training. In the 6th week of postpartum follow-up, the GHQ-28 scores were significantly higher for the fathers who participated in the educational intervention.Antenatal education classes were found to be associated with the mental health of fathers. Further research evaluating family-centered parenting support programs is warranted to better understand how to support fathers in the transition to parenthood, particularly in countries in which fathers' roles in pregnancy and early parenthood are changing.Trasfondo: En comparación con los estudios llevados a cabo con mujeres, aquellos acerca de la transición de los hombres a la paternidad están limitados en cantidad, especialmente en países en vías de desarrollo. Es más, en Turquía, junto al papel de género y los cambios socioculturales, el papel de los papás está también cambiando. Este cambio subraya la necesidad de comprender la temprana paternidad para los padres. Métodos: La investigación tomó forma de un estudio de perspectiva cuasi-experimental y no al azar con un modelo de entrenamiento preliminar y uno posterior, y se llevó a cabo en un hospital en Estambul, Turquía. Los hombres en el grupo de educación antenatal (EG = 55) y sus esposas embarazadas participaron en un entrenamiento de seis semanas durante el embarazo (gestación de las semanas 24-28). Los hombres en el grupo de “cuidado usual” (CG = 55) asistieron a los chequeos de rutina y a los seguimientos con sus esposas. El GHQ-28 (Cuestionario de Salud General-28) fue administrado 3 veces en total, al momento de la inscripción, inmediatamente después del período de intervención de 6 semanas, y a la semana sexta del postparto. Resultados: No hubo diferencias significativas entre los puntajes de los grupos GHQ-28 antes y después del entrenamiento. En la sexta semana del seguimiento postparto, los puntajes GHQ-28 fueron significativamente más altos para los papás que participaron en la intervención educacional. Conclusiones: Se encontró que las clases de educación antenatal estaban asociadas con la salud mental de los papás.Comparées aux études faites avec des femmes, les études sur la transition des hommes au parentage sont limitées en nombres, surtout dans les pays en développement. De plus, en Turquie, comme les rôles sexospécifiques et les changements socioculturels, les rôles des pères changent également. Ce changement met en lumière le besoin de comprendre la parentalité précoce pour les pères. Méthodes: Les recherches ont pris la forme d'une étude prospective quasi-expérimentale non randomisé avec un modèle de formation pré et post, faite dans un hôpital à Istanboul. Les hommes d'un groupe d’éducation prénatale (EG = 55) et leurs épouses enceintes ont participé à six semaines de formation durant la grossesse (24e-28e semaines de gestation). Les hommes du groupe soin-comme-d'habitude (CG = 55) ont participé à des check-ups de routine et à des suivis avec leurs épouses. Le GHQ-28 (Questionnaire Général de Santé-28) a été fait trois fois au total, à l'inscription à l’étude, tout de suite après la période d'intervention de 6 semaines et à la 6e semaine postpartum. Résultats: On n'a observé aucune différence importante entre les scores des groupes GHQ-28 avant et après la formation. Au suivi de six semaine postpartum les scores de GHQ-28 étaient bien plus élevés pour les pères ayant participé à l'intervention éducative.On a trouvé que les cours d’éducation anténatale étaient liés à la santé mentale des pères.Steht die Teilnahme an Geburtsvorbereitungskursen im Zusammenhang mit der psychischen Gesundheit von Vätern? Eine quasi-experimentelle und prospektive Studie Hintergrund: Im Vergleich zu mit Frauen durchgeführten Studien ist die Zahl der Studien über das Vater Werden begrenzt, insbesondere in Entwicklungsländern. In der Türkei gibt es neben neuen Geschlechterrollen und soziokulturellen Veränderungen auch einen Wandel in der Rolle der Väter. Dieser Wandel verdeutlicht die Notwendigkeit, die frühe Elternschaft von Vätern besser zu verstehen. Methoden: Die Untersuchung wurde in Form einer quasi-experimentellen, nicht-randomisierten, prospektiven Studie mit einem Prä- und Postschulungsmodell in einem Krankenhaus in Istanbul, Türkei, durchgeführt. Die Männer in der Geburtsvorbereitungskurs-Gruppe (EG = 55) und ihre schwangeren Frauen nahmen während der Schwangerschaft (24.-28. Schwangerschaftswoche) an einem sechswöchigen Kurs teil. Die Männer in der Gruppe, die wie üblich betreut wurde (CG = 55), nahmen mit ihren Frauen an routinemäßigen Vorsorge- und Nachsorgeuntersuchungen teil. Der GHQ-28 (General Health Questionnaire-28) wurde insgesamt dreimal erhoben: zu Beginn der Studie, unmittelbar nach der sechswöchigen Intervention und in der sechsten Woche nach der Entbindung. Ergebnisse: Es gab keinen signifikanten Unterschied zwischen den GHQ-28-Werten der beiden Gruppen vor und nach der Intervention. Bei der Nachsorgeuntersuchung in der sechsten Woche nach der Entbindung waren die GHQ-28-Werte bei den Vätern, die am Geburtsvorbereitungskurs teilgenommen hatten, signifikant höher. Schlussfolgerungen: Es wurde festgestellt, dass Geburtsvorbereitungskurse mit der psychischen Gesundheit von Vätern assoziiert sind.産前教室への参加は父親のメンタルヘルスと関連するか？準実験的・前向き研究 背景 女性を対象とした研究に比べ、男性の親への移行に関する研究は、特に開発途上国においては数が限られている。さらに、トルコでは、性別役割分担や社会文化の変化とともに、父親の役割も変化している。この変化は、父親にとっての早期に親であることを理解する必要性を強調している。 方法 本研究は、トレーニング前後のモデルを用いた準実験的で無作為化されていない前向き研究の形式をとり、トルコのイスタンブールにある病院で実施された。産前教育グループの男性 (EG = 55) とその妊娠中の妻が、妊娠中 (妊娠24週～28週) に6週間のトレーニングに参加した。通常通りのケアグループの男性 (CG = 55) は、妻の定期検診とフォローアップに参加した。GHQ-28 (一般健康アンケート-28) は、研究登録時、6週間の介入期間直後、産後6週目に計3回実施した。 結果: トレーニング前後の各グループのGHQ-28スコアに有意差はなかった。産後6週目のフォローアップでは、教育的介入に参加した父親でGHQ-28のスコアが有意に高かった。 結論 産前教育のクラスは父親のメンタルヘルスと関連することが明らかになった。.研究背景:与对女性进行的研究相比, 关于男性向为人父母过渡的研究数量有限, 尤其是在发展中国家。此外, 在土耳其, 随着性别角色和社会文化的变化, 父亲的角色也在发生变化。这一变化凸显了了解父亲早期为人父母的必要性。 研究方法:本研究采用准实验、非随机前瞻性研究的形式, 利用训练前和训练后模型, 并在土耳其伊斯坦布尔的一家医院进行。产前教育组的男性 (EG = 55) 以及他们怀孕的妻子在怀孕期间 (妊娠24-28周) 参加了6周的培训。日常照护组的男性 (CG = 55) 以及他们的妻子参加了例行检查和随访。GHQ-28 (一般健康问卷) 共使用3次, 分别在研究开始时、紧随6周干预期后, 以及产后第6周 研究结果:训练前后, 各组的GHQ-28得分无显著差异。在产后第6周的随访中, 参与教育干预的父亲, 其GHQ-28得分明显更高。 研究结论:研究发现, 产前教育课程与父亲的心理健康有关。.هل ترتبط المشاركة في فصول ما قبل الولادة بالصحة النفسية للآباء؟ دراسة شبه تجريبية واستطلاعية الخلفية: بالمقارنة بالدراسات التي أجريت مع النساء ، فإن الدراسات حول انتقال الرجال إلى الأبوة محدودة العدد ، خاصة في البلدان النامية. في تركيا ، على سبيل المثال ، إلى جانب أدوار الجنسين والتغيرات الاجتماعية والثقافية ، تتغير أيضًا أدوار الآباء. يسلط هذا التغيير الضوء على الحاجة إلى فهم الأبوة المبكرة للآباء. طريقة البحث: اتخذ البحث شكل دراسة استطلاعية شبه تجريبية غير عشوائية بنموذج ما قبل التدريب وبعده ، وتم إجراؤه في أحد مستشفيات اسطنبول ، تركيا. شارك الرجال في مجموعة فصول التربية قبل الولادة (EG = 55) وزوجاتهم الحوامل في ستة أسابيع من التدريب أثناء الحمل (24-28 أسبوعًا من الحمل). حضر الرجال في مجموعة الرعاية المعتادة (CG = 55) الفحوصات الروتينية والمتابعة مع زوجاتهم. وتم إعطاء (استبيان الصحة العامة -28) 3 مرات إجمالاً عند التسجيل في الدراسة ، ومباشرة بعد فترة التدخل التي استمرت 6 أسابيع ، وفي الأسبوع السادس بعد الولادة. النتائج: لم يكن هناك فرق كبير بين درجات استبيان الصحة العامة (GHQ-28) للمجموعات قبل وبعد التدريب. في الأسبوع السادس من المتابعة بعد الولادة ، كانت درجات الاستبيان أعلى بشكل ملحوظ للآباء الذين شاركوا في التدخل التربوي. الاستنتاجات: توصلت الدراسة إلى أن فصول التربية قبل الولادة مرتبطة بالصحة النفسية للآباء.

Purpose The purpose of this study was to synthesize the studies examining the effects of psychosocial skills training (PSST) on the quality of life of people with schizophrenia using a meta-analysis. Design and Methods Fifteen studies were included in the meta-analysis according to the inclusion and exclusion criteria. Findings PSST was found to have a moderate effect on the overall score of quality of life of individuals with schizophrenia, a moderate effect on the psychological dimension, and a low effect on the physical dimension. Practice implications It can be said that psychosocial skills training is an effective intervention that can be used to improve the quality of life of people with schizophrenia.

Purpose: Menstruation takes an important place in women's lives all over the world. For this reason, problems such as menstrual irregularities and dysmenorrhea affect women's lives in many ways. Our study aims to determine the factors associated with menstrual irregularities and dysmenorrhea. Materials and methods: It is a cross-sectional study. 1807 students participated. The study was carried out in 2017. The data were collected with the personal ınformation form developed by reviewing the literature. Descriptive statistics such as mean, standard deviation, percentage and logistic regression analysis were used in the study. Results: The average age of the students was 20.33±1.83 and the average age of menarche was 13.41±1.25. 93.5% were single and 66.5% had BMI within normal limits. The majority of the students did not have regular smoking (82%) and exercise habits (73.4%). 23.7% of the students reported menstrual irregularities and 40.5% reported dysmenorrhea. In addition to being overweight, not exercising regularly, caffeine and smoking habits, being single factors were found to be associated with menstrual irregularity. Factors such as being overweight, history of dysmenorrhea in the mother, and lack of exercise habits were also found to be associated with dysmenorrhea. Conclusion: The rates of menstrual irregularities and dysmenorrhea in university students of reproductive age are not to be underestimated. It is recommended to conduct intervention studies for interchangeable factors such as regular exercise and BMI associated with these problems.

Giriş: Gebelik ve doğum sürecinde kadınların doğum korkusu deneyimleyebilmektedir. Kadınların yaşadıkları bu korku doğum öncesi, sonrası ve sonrasında yaşananları doğrudan etkiler. Bu nedenle doğum korkusu korkularından ve ormandan çıkmalarını belirlemenin resmilik görüntüsüne yol gösterici gideceği ve sezeryanların düşmesine neden olacağı Yedi. Amaç: Bu doğum eyleminden sonra doğuma maruz kalan korkunun ölçümlerini belirleme değerleri. Yöntem: Araştırmanın örneklemesini Ocak -Nisan 2022 arasında bir vakıf üniversitesi hastanesine muhafaza ve kabul eden 107 lohusa oluşturuyor. Veriler \"Kişisel Bilgi Formu\" ve Wijma ve ark. tarafından barındırılan \"Wijma Doğum Beklentisi/Deneyimi Ölçeği (W-DEQ) B versiyonu\" kullanılarak toplanmıştır. Ölçek kadın doğum sonrası korku ve deneyimlerini ölçmektedir. W-DEQ puanları dört alt grupta değerlendirilmektedir. Bunlar; düşük doğum korkusu yaşayanlar ≤37, orta derecede doğum korkusu yaşayanlar 38-65, ağır doğum korkusu yaşayan kadınlar 66-84 ve klinik doğum korkusu yaşayanların puanı ≥ 85 olduğu biliniyor. Verilerin değerlendirilmesinde bekletme yöntemleri olarak sayı, yüzde, ortalama, standart sapma kullanılmıştır. Wijma ölçekleri ve alt kaynaklarının iç sahipliği ve güvenirliği Cronbach\"s Alpha=0,899 olarak bulundu. Verilerin dalgalanma analizi SPSS 22.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan lohusaların doğum beklentisi W-DEQ puanları %28\"i orta (n:30), %34,6\"sı ağır (n:37), %37,4\"ü klinik düzeyde problem (n:40) olarak dağılmaktadırlar. Katılanların \"Wijma Doğum Beklentisi\" toplam puan ortalaması ise 81,551±23, 775 (min=40; ​​maks=169) ayna olarak. Doğum şekli normal olanların %25,6\"ı orta (n=10), %30,8\"i ağır (n=12), %43,6\"ı klinik düzeyde (n=17) problemli; sezaryen olanların %29,4\"ü orta (n=20), %36,8\"i ağır (n=25), %33,8\"nin klinik düzeyinde (n=23) problemli olduğu görülmektedir. W-DEQ puanları, normal doğum yapanların 84.744 (n= 39), sezeryan olanların ise 79.721(n= 68) olduğu. Ancak Wijma Doğum Beklentisi ile doğum şekli arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (X2=1,016; p=0,602>0.05). W-DEQ toplam puanları eğitim, yaş, kronik hastalık, sürekli ilaç kullanma durumu, şu anda çalışma durumu, gebelik ve doğum sayısı, daha önceki doğumlarda olumsuz bir deneyim yaşama durumu, eşin ve hamile hamile isteme durumu, olumsuz doğum deneyimine sahip olma oranlarına göre değişkenliği göstermiyor(p>0.05). Sonuç ve Öneriler: Çalışmanın sonuçlarına göre kadınların doğum sonrası korku düzeylerini etkileyen faktörlerin daha detaylı araştırılması, bu faktörlere bağlı ortaya çıkan doğum korkusunu önlemeye veya ortadan kaldırmaya yönelik eğitim ve girişimlerin planlanması önerilmektedir.

Çalışmanın amacı, meme kanserli hastaların yaşam kalitesini değerlendirmek için geliştirilmiş olan Kanser Tedavisinin Fonksiyonel Değerlendirilmesi-Meme [Functional Evaluation of Cancer Treatment-Breast (FACT-B)] (sürüm 4) Ölçeği\"ni Türkçeye uyarlamak, geçerlik ve güvenirliğini değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler:Metodolojik türdeki çalışmanın örneklemini, üçüncü düzey bir kamu hastanesinin meme polikliniğinde kanser tedavisi sonrası takip edilen 185 kadın oluşturdu. Veriler, 1 Ağustos 2015-31 Temmuz 2016 tarihleri arasında FACT-B Ölçeği ve eş zamanlı geçerliği için Avrupa Kanser Araştırma ve Tedavi Teşkilatı Yaşam Kalitesi [European Organization for Cancer Research and Treatment Quality of Life (EORTC QLQC30)] ve Meme Kanserine Özgü Yaşam Kalitesi [Breast Cancer-Specific Quality of Life (QLQ-BR23)] modülleri ile toplandı. İlk olarak, ölçeğin dilsel eş değerliği incelendi. Dilsel eş değerliğe sahip olduğu görüldükten sonra ölçeğin yapısal geçerliliği doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ile belirlendi. Eş zamanlı geçerlik, test-tekrar test güvenirliği, toplam-alt ölçek korelasyonları Pearson korelasyon analizi ile test edildi. Kesme noktasına dayalı alt-üst grup ortalamaları ve test-tekrar test sonuçları Student t-testi ile analiz edildi. Ölçek maddelerinin iç tutarlılığı Cronbach alfa katsayısı ile değerlendirildi.Bulgular:Ölçeğin kapsam geçerlik indeksi değeri 0,95 olarak bulundu. DFA\"da FACT-B Türkçe formun orijinal ölçek ile kabul edilebilir uyumda olduğu görüldü. Ölçeğin EORTC QLQ-C30 ve BR23 modülleri ile korelasyonlarının anlamlı ilişkili ve %27\"lik alt-üst grup ortalamaları arasındaki farkın anlamlı olduğu bulundu (p

Özet: Kesici-delici alet yaralanmaları (KDAY) sağlık çalışanları için önemli mortalite ve morbititeye neden olabilen hastane ortamında karşılaşılabilen en önemli tehlike ve risk faktörlerinden biridir. Kan yoluyla bulaşan birçok patojen, mesleki olarak KDAY’a maruz kalma yoluyla sağlık personeline bulaşabilir. Bu kan yoluyla bulaşan patojenler arasında hepatit B virüsü, hepatit C virüsü ve insan immün yetmezlik virüsü sağlık çalışanlarında KDAY’a bağlı bulaşma riski en yaygın olan ajanlardır. Sağlık çalışanları arasında kan yoluyla bulaşan patojenlerle karşılaşma olasılığı en yüksek olan meslek gruplarını ise sırasıyla hemşireler, hekimler, diş hekimleri ve yardımcı sağlık personeli oluşturmaktadır. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), her yıl 2 milyon sağlık çalışanının KDAY yaşadığını tahmin etmektedir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi (CDC) verilerinde, sağlık çalışanlarında yaralanmalara neden olan kesici-delici tıbbi aletlerin; tek kullanımlık enjektörler, cerrahi iğneler, kelebek iğneler, damar içi kataterler ve ampul kırıklarından oluştuğu bildirilmektedir6 . KDAY meydana gelme durumlarının ise en sık kesici-delici aletin; kullanım sonrasında kapağının kapatılması ve imhası sırasında meydana geldiği raporlanmaktadır. Bu kapsamda, sağlık çalışanlarının KDAY’a maruz kalmalarını önlemek için CDC tarafından önerilen evrensel önlemlerin (el hijyeni, koruyucu ekipman kullanımı) yanı sıra yaralanmaları önlemek için geliştirilmiş inovatif tıbbi ürünlerin de kullanılması gerekmektedir. Literatürde KDAY’ı önlemeye yönelik geliştirilmiş inovatif tıbbi ürünler incelendiğinde; kullanım sonrasında kendiliğinden geri çekilebilen güvenlikli tıbbi aletler (enjektör, bistüriler, lansetler), iğnesiz damar içi sistemler, kör iğneler, sharpsmart, ampül açıcılar ve kesilmeye dayanıklı eldivenler yer almaktadır. Sohn ve ark ve Oranstein ve ark yaptıkları çalışmalarda güvenlikli enjektör kullanımının standart enjektörlere göre yaralanmaları büyük ölçüde azalttığını saptamıştır. Grimmond ve ark. ise kesici-delici tıbbi aletin imhası sırasında gerçekleşen yaralanmaların sharpsmart kullanımı sayesinde azaldığını belirlemiştir. Sonuç olarak sağlık çalışanları KDAY nedeniyle ciddi oranda risk altında kalmaktadır. Bu riskleri en aza indirgemek için isekurumların güncel, teknolojik ve etkisi bilimsel olarak kanıtlanmış inovatif tıbbi ürünlerin teminini sağlaması ve sağlık çalışanlarını bu ürünlerin kullanılması konusunda bilgilendirmeleri gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Kesici-delici aletler, sağlık çalışanları, koruyucu önlemler, inovatif ürünler

Hemşirelik mesleği, tarihte savaşlar esnasında kadınların yaralı askerlere bakım verici rolü ile gün yüzüne çıkmış olsa da modern hemşirelik Florence Nightingale’in çevre kuramıyla ve onun çalışmalarının etkisiyle başlamıştır. Nightingale’in çalışmaları profesyonel hemşirelik biliminin temellerini oluşturmuştur. Ülkemizde ise hemşirelik eğitimi ilk olarak 1876’dan sonra Meşrutiyet Dönemi’nde başlamıştır. Doktor Besim Ömer Paşa tarafından 1913 yılında Hilal-i Ahmer merkezinde, 1914-1915 yılları arasında Darülfünun’da, 1916 yılında ise Kadırga Doğum Kliniği’nde hemşirelik eğitim kursları açılmıştır. Çanakkale’den vapurla İstanbul’a ağır yaralıları taşıyan ve aynı zamanda ameliyatların da yapıldığı Reşit Paşa Hastane Gemisi’nde görev yapan tek Türk hemşire olarak bulunan Safiye Hüseyin Elbi, 1925’te açılan Kızılay Hemşire Okulu kurucularından olmuştur. 1924 Amiral Bristol mezunu olan Esma Deniz İbrahim, Columbia Üniversitesi’nde eğitimini sürdürmüş ve 1930’ta yurda dönmüştür. O da Safiye Hüseyin Elbi gibi Türk Hasta Bakıcılar Cemiyeti’nin kurucuları arasında yer almıştır. İnsanlık tarihinin varoluşu ile başlayan cerrahinin tarihi dünden bugüne bazen durağan olsa da çoğu zaman hızlı gelişimler göstermiştir. 19. yüzyıl başlarında ise ameliyathane hemşireliğinin bir çalışma alanı olarak kabul görmesiyle profesyonel cerrahi hemşireliğinin temelleri atılmıştır. Bu derleme ile tarihte yer alan lider hemşireler ve Türk hemşirelik tarihi ile ilişkili olarak cerrahi hemşireliğinin geçmişten günümüze geçirmiş olduğu tarihsel süreç incelenmiş ve gelecekteki durumuna yönelik bir değerlendirme yapılmıştır. Although the nursing profession has emerged in history with the role of women as caregivers of wounded soldiers during wars, modern nursing started with the environmental theory of Florence Nightingale and the influence of her studies. Nightingale's work laid the foundations of professional nursing science. In our country, nursing education first started in the Constitutional Period after 1876. Nursing training courses were opened by Doctor Besim Ömer Pasha in the center of Hilal-i Ahmer in 1913, in Darülfünun between 1914-1915, and in Kadırga Birth Clinic in 1916. Safiye Hüseyin Elbi, who was the only Turkish nurse who carried the seriously injured from Çanakkale to Istanbul by ferry and served on the Reşit Paşa Hospital Ship where surgeries were also performed, was one of the founders of the Red Crescent Nursing School opened in 1925. Esma Deniz İbrahim, who graduated from Admiral Bristol in 1924, continued her education at Columbia University and returned to Turkey in 1930. Like Safiye Hüseyin Elbi, she was among the founders of the Turkish Caregivers Association. Although the history of surgery, which started with the existence of human history, has been stable from past to present, it has often shown rapid developments. In the early 19th century, with the acceptance of operating room nursing as a field of study, the foundations of professional surgical nursing were laid. In this review, the historical process of surgical nursing from past to present has been examined in relation to the leading nurses in history and Turkish nursing history, and an evaluation has been made for the future situation.

Aim: Although there are many measurement tools in the literature to measure menstruation attitudes and symptoms, there is a need for a specific measurement tool that measures the impacts of menstruation alone on women’s life, independent of premenstrual syndrome and dysmenorrhea. Our aim was to create a scale so that we could measure the impacts of menstruation in the study.Materials and Methods: It is a methodological research. The sample consisted of 615 female university students. Menstrual Impact draft scale, which is developed by the researchers, subscale of Menstrual Symptom Questionnaire Negative impacts/ somatic complaints and introductory information form have been used as data collecting forms. Results: After the factor analysis, a 14-item scale, consisting of physical and psychosocial impact subscales, was developed. The scale is a 5 point Likert type scale evaluated between “5” Strongly Agree and “1” Strongly Disagree. The minimum and maximum scores to be obtained from the overall scale are 14 and 70 respectively. As the score increases, the participant’s degree of being affected by menstruation increases as well. The total explained variance of the scale is 54.92%. The Cronbach’s alpha coefficient of the scale was 0.87. Conclusion: The literature has been earned a valid and reliable measurement tool to specifically measure the impacts of menstruation in women’s life. Menstrual Impact Scale (MIS) is a short, practical, and easy-to-apply scale. Its validity and reliability in different cultures should be tested., Amaç: Literatürde mensturasyon tutumlarını ve belirtilerini ölçmeye yönelik bir çok ölçüm aracı olsa bile premenstrual sendrom ve dismenoreden bağımsız olarak menstruasyonun tek başına kadın yaşamına etkilerini ölçen spesifik bir ölçüm aracına ihtiyaç vardır. Araştırmada menstruasyon etkilerini ölçmeye yönelik bir ölçek geliştirmek amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Metodolojik bir araştırmadır. Örneklemini üniversitede öğrenim gören 615 kız öğrenci oluşturmuştur. Veri toplama formu olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen taslak Menstruasyon Etki Ölçeği ile Menstruasyon Semptom Ölçeği Negatif etkiler/somatik yakınmalar” alt boyutu ve tanıtıcı bilgi formu kullanılmıştır. Bulgular: Faktör analizi sonucu fiziksel ve psikososyal etki alt boyutlarından oluşan 14 maddelik bir ölçek geliştirilmiştir. Ölçek, “5” Kesinlikle Katılıyorum ve “1” Hiç Katılmıyorum arasında değerlendirilen 5’li likert tipi bir ölçektir. Ölçekten alınabilecek toplam puan 14 ile 70 arasında değişmektedir. Puan arttıkça katılımcının mensturasyondan etkilenme durumları artmaktadır. Ölçeğin, açıklanan toplam varyansı %54.92’dir. Cronbach’s Alfa katsayısının ise 0.87 olduğu saptanmıştır. Sonuç: Literatüre kadın yaşamında spesifik olarak mensturasyonun etkilerini ölçmeye yönelik geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı kazandırılmıştır. Menstruasyon Etki Ölçeği (MEÖ), kısa pratik ve uygulaması kolay bir ölçektir. Farklı kültürlerde geçerlilik ve güvenilirliği sınanmalıdır.

Purpose This study examined the validity and reliability of the Turkish version of the Multidimensional Emotional Empathy Scale for multidimensional evaluations of empathy. Design and methods The methodological study included 202 nursing students. Turkish translation was performed using a back-translation technique. In determining the time invariance, the scale was applied twice to 38 nursing students with a 2-week interval, and the test-retest method was used, and intraclass correlations were calculated. Construct validity was examined with confirmatory factor analysis (CFA). Findings The content validity index was 0.997, and the general internal consistency coefficient of the scale was a highly reliable 0.905. With the CFA, it was determined that the fit index values were at an acceptable level and the model was suitable with this state. Practice implications The Turkish version is considered a valid and reliable tool.

Aim This study aimed to compare the effects of breastfeeding, breast milk odour and mother\"s heartbeat sounds on perceived pain during heel lance procedures in term newborns. Design This was a randomized three-group experimental study. Methods The sample of the study consisted of 90 newborns. The data were collected using pulse oximeter, fetal hand doppler, voice recorder, loudspeaker, a data collection form and the ALPS-Neo Pain and Stress Assessment Scale for Newborn Infants. Results During the procedure, newborns in the breast milk odour group had high levels of pain and stress, those in the mother\"s heartbeat sounds group had mild pain and stress, and those in the breastfeeding group had no pain and stress. Additionally, a statistically significant difference was found between their crying times. This difference was the highest for newborns in the breast milk odour group, followed by the mother\"s heartbeat sounds and breastfeeding groups, respectively. Conclusion Breastfeeding and mother\"s heartbeat sounds, which are non-pharmacological pain relief methods, are effective in neonatal pain management. However, breast milk odour is not effective for pain control in newborns. Further studies should examine the efficacy combinations of these methods.

Purpose: In Turkey, whose population is predominantly Muslim and where gamete donation and surrogacy are not legal, few studies have so far been conducted to examine university students’ views on these practices. For this reason, it is crucial to determine whether the altruism levels of university students who are at reproductive age in Turkey create a difference in their views on gamete donation and the legalization of surrogacy. Materials and Methods: This is a descriptive cross-sectional study. It was conducted in a Turkish university. A personal information form and the Altruism Inventory were administered to the participating students. A total of 3,979 students participated in the study. Results: More than half of the participants stated that surrogacy and gamete donation must be legal in Turkey. The mean altruism scores of those who advocated the legality of gamete donation in Turkey were similar to the mean scores of those who did not (p>0.05). On the other hand, the mean altruism scores of those who advocated the legality of surrogacy in Turkey were higher than the mean scores of those who did not (p

The aim of this compilation is to review the role of the nurse in the patient who describes phantom sensationand phantom pain in the light of the literature. The problems that occur in individuals following operationssuch as amputation and mastectomy, which require removal of an organ / limb from the body, lead to disabilityin daily life activities in different dimensions, causing individuals to become fully or semi-dependent physically, economically and socially. The pain in the extremity, which is removed from the body after amputation,is called phantom pain and its mechanism is not fully understood yet. It is known that both peripheral andcentral nervous system play a role in phantom pain. Phantom Sensation (PS), which is defined as feeling thatthe limb or organ is still in place, and Phantom Pain (PP), seen as pain in the non-organ / limb, are commonchronic problems in the postoperative period. These symptoms, which prolong the healing process in patientsundergoing surgery, can only be identified by a comprehensive / complex assessment, and therefore the role ofthe nurse in management is large. In this compilation, we aimed to review the role of nurses in the treatmentand care of patients with phantom sensation and phantom pain

This research was conducted to determine the effect of an exercise program on functional remission and weight control in schizophrenia. This experimental study was conducted with pre-posttests and a control group at community mental health centers with 32 individuals with schizophrenia. The individuals participating in the program registered a more significant increase on the functional remission levels compared to the control group and a significant difference was found between the pretest/posttest BMI measures of the experimental group. The nurse-led exercise program is an effective plan that can be used in achieving functional remission.

ÖZET Amaç: Bu sistematik derleme COVID-19 pandemisinde sağlık çalışanlarında koruyucu ekipman kullanımına bağlı basınç yaralanmalarını ve bu yaralanmaları önlemek amacıyla alınan önlemleri incelemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Konuyla ilgili çalışmalar retrospektif olarak tarandı. Tarama için İngilizce dilinde MESH’ten belirlenen yedi anahtar kelime kullanıldı. Bu kelimelerin çeşitli kombinasyonları denenerek uluslararası beş veri tabanında 15-25 Şubat 2021 tarihleri arasında tarama yapıldı. Ulaşılan 329 çalışma incelendi ve araştırmaya dahil edilme kriterlerine uygun 9 çalışma araştırmaya dahil edildi. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan çalışmalar incelendiğinde sağlık çalışanlarında koruyucu ekipman ile ilişkili basınç yaralanması geliştiği görülmüştür. Koruyucu ekipman kullanan sağlık çalışanlarında en fazla etkilenen vücut bölümlerinin burun köprüsü, yanak, alın ve kulak olduğu görülmüştür. Daha az sıklıkla koltuk altı, kasık, çene, boyun ve ekstremiteler etkilenmiştir. Koruyucu ekipman kullanım süresinin uzaması, aşırı terleme, 3. seviye koruyucu ekipman kullanımı, 35 yaş üzerinde olma ve cildi korumak için önlem almamanın basınç yaralanması gelişiminde risk faktörleri olduğu saptanmıştır. Sağlık çalışanlarında koruyucu ekipman ilişkili kaşıntı, döküntü, eritem, maske kullanım rahatsızlığı görülmüştür. Çalışmalarda koruyucu ekipman ilişkili basınç yaralanmalarını önlemek için silikon bazlı pansuman, profilaktik pansuman ve nazal şerit, hidrokolloid pansuman ve bariyer film, poliüretan köpük, köpük ve ekstra ince kolloid uygulaması yapılmıştır. Sonuç: Koruyucu ekipman ile ilişkili basınç yaralanmalarının insidansını azaltmak, kaşıntı, eritem gibi gelişebilecek cilt problemlerini azaltmak için basınç yaralanmalarının sık görüldüğü vücut bölümleri korunmalıdır. Koruyucu ekipman kullanımına bağlı basınç yaralanmalarını önlemek için sağlık çalışanlarına kanıta dayalı eğitim verilmelidir. Gelecekte sağlık çalışanlarında koruyucu ekipman kullanımına bağlı basınç yaralanmalarını gelişimini önlemek için yapılan çalışmaların artacağı öngörülmektedir. Anahtar Kelimeler: COVID-19, health care workers, medical staff, protective clothing, pressure ulcer. ABSTRACT Aim: This systematic review was carried out to examine pressure ulcers in healthcare staff due to the use of protective equipment during COVID-19 pandemic and the precautions taken to prevent these injuries. Methods: Relevant studies were retrospectively searched. Seven English keywords identified from MESH were used while searching. The search was carried out in five international databases by trying various combinations of these words during February 15-25, 2021. 329 studies were evaluated, and 9 studies were included in the study. Results: When the studies included were examined, it was seen that pressure ulcers were developed in healthcare staff due to the protective equipment. The most affected body parts of the healthcare staff using protective equipment were found to be nasal bridge, cheeks, forehead and ears. The armpits, pubic region, 74 chin, neck and extremities were affected less frequently. The extended use of protective equipment, over sweating, use of 3rd level protective equipment, being older than 35 years old and lack of taking precautions to protect skin were identified as the risk factors for device-related pressure ulcers. Protective equipmentrelated itching, rash, erythema and mask wearing discomfort were also seen among the healthcare workers. In the relevant studies, silicone-based dressing, prophylactic dressing and nasal strip, hydrocolloid dressing and barrier film, polyurethane foam, foam and extra thin colloid application were reported to be used to prevent pressure ulcers associated with protective equipment. Conclusion: Body parts where pressure ulcers are often seen should be protected to decrease the incidence of protective equipment-related pressure ulcers and to alleviate potential skin problems including itching and erythema. Healthcare workers should be given evidence-based training to prevent device-related pressure ulcers. It is estimated that future studies will be performed to prevent device-related pressure ulcers in healthcare workers. Key Words: COVID-19, healthcare workers, healthcare staff, protective equipment, pressure ulcer.

© 2022 Elsevier LtdObjectives: To determine the needs of family members of patients and related factors in the intensive care unit during the COVID-19 pandemic. Research methodology: This descriptive, cross-sectional, and correlational type study was conducted with a total of 301 family members. Data were collected by using two validated inquiry forms, the \"Introductory Information Form\" and the \"Critical Care Family Needs Inventory\" through an online survey. Descriptive statistical methods, as well as the Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis test, Dunn-Bonferroni test, and Backward Linear Regression Analysis, were used for the analysis of data. Results: The average scores of information, assurance, proximity, support, and comfort needs of family members were 3.54 ± 0.61 (Min = 1.11-Max = 4), 3.72 ± 0.60 (Min = 1-Max = 4), 3.50 ± 0.62 (Min = 1-Max = 4), 3.27 ± 0.77 (Min = 1.07-Max = 4), and 3.32 ± 0.73 (Min = 1-Max = 4), respectively. A very weak positive correlation was found between the ages of family members and information, assurance, and proximity needs (p < 0.05). Some variables such as sex, income level, and degree of affinity had significant effects on the needs of family members (p < 0.05). Conclusion: Family members of critically ill patients had needs at most in the assurance sub-dimension during the COVID-19 pandemic. As the length of time of family members spent in the hospital increased, their support and comfort sub-dimension needs also increased. Institutional policies should be developed to assure family members in intensive care units.

Enteroatmospheric fistula, which is a fearsome complication of abdominal surgery, has a high rate of mortality despite the developments in open abdomen management. Management of a patient with Enteroatmospheric Fistula requires a multidisciplinary approach and a multifaceted treatment from a team of experienced surgeons and expert nurses. In this article, we aimed to present nursing bottle teat technique combined with vacuum-assisted closure through our own individualized modification method on a patient with a Grade 4 open abdomen., Abdominal cerrahinin korkulan bir komplikasyonu olan Entero-atmosferik Fistül, açık karın yönetimindeki gelişmelere rağmen ciddi mortalite oranına sahiptir. Entero-atmosferik Fistüllü hastanın yönetimi, deneyimli cerrahlar ile uzman hemşirelerin yer aldığı multidisipliner bir yaklaşımı ve çok yönlü tedaviyi gerektirir. Biz bu makalede Grade 4 açık abdomenli hastada, Vakum Yardımlı Yara Kapama Tedavisi ile kombine edilen bebek biberon emziği tekniğini bireye özgü modifiye ettiğimiz yöntemiz ile sunmayı amaçladık.

ÖzDeri bütünlüğünü bozan, enfeksiyon riskini arttıran, hastanın yaşam kalitesini azaltan ve tedavi süresini uzatan basınç yaralanmalarının önlenmesi, dünyada ve ülkemizde bakım kalitesinin indikatörlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Uzun yıllardır üzerinde yoğun çalışmalar yapılan basınç yaralanmalarının önlenmesinde kanıta dayalı birçok uygulama olduğu görülmektedir. Bu kanıtlar; risk tanılamada ölçeklerin uygulanabilirliğini, cildin gözlemlenmesi ve bakımında hemşirelik yaklaşımın önemini, beslenmenin yara iyileşmesinde ki etkilerini, pozisyon değişikliğinin yara oluşumunu engellediğini ve eğitimin hemşirelik bakımındaki yerini göstermiştir. Teknolojinin de gelişmesiyle birçok yeni yöntem ve aracın basınç yaralanmalarını nasıl önleyebileceği araştırılmaktadır. Yayınlanan uluslararası kılavuzlarda basınç yaralanmalarının önlenmesi için temel noktalar risk tanılama, cilt bakımı, beslenme, pozisyon değiştirme, mobilizasyon ve eğitim olarak belirtilmiştir. Bu derlemede basınç yaralanmalarının önlenmesine yönelik hemşirelik yaklaşımının güncel literatür ışığında incelenmesi amaçlanmıştır.Anahtar Kelimelerbası yarası,beslenme,cilt bakımı,eğitim,risk değerlendirme ABSTRACTPrevention of pressure injuries that disrupt skin integrity, increase the risk of infection, decrease the patient\"s quality of life and prolong the treatment period is considered as one of the indicators of care quality in the world and in our country. It has been observed that there are many evidence-based practices in the prevention of pressure injuries that have been studied intensively for many years. These evidences are; showed the applicability of the scales in risk diagnosis, the importance of nursing approach in the observation and care of the skin, the effects of nutrition on wound healing, the change of position prevents wound formation and the place of education in nursing care. With the development of technology, many new methods and how the vehicle can prevent pressure injuries are investigated. In the published international guidelines, the main points for the prevention of pressure injuries are specified as risk identification, skin care, nutrition, position change, mobilization and education. In this review, it is aimed to examine the nursing approach to prevent pressure injuries in the light of current literature. Keywords: Pressure Sore, Nutrition, Skin Care, Education, Risk Assessment

Objective: The aim of this study was to examine the validity and reliability of the Turkish version of the Birth Experiences Questionnaire. Material and Methods: This methodological study was carried out with 110 couple who were admitted to a in Istanbul between January and December 2019. This re search is a methodological study. This study was conducted with 110 couple who gave birth in a public hospital in Istanbul between January and December 2019. The data of the study were obtained using Personal Information Form and Turkish version of Birth Experiences Questionnaire. Birth Experiences Questionnaire measurements were tested with validity and reliability analyzes. For this purpose, validity analysis of data; scope validity index, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis (CFA), reliability analysis; Pearson moment product correlation and Cronbach Alpha reliability coefficient tests were used. In the evaluation of data, t-test, correlation anal ysis, Cronbach α analysis, and CFA were used. Results: It is a 10-item self-rating scale. To assess the consistency of the question naire overtime, test-retest measurement was performed with an interval of 1 day. As a result, no difference was found between the mean scores (p>0.05). In the analysis conducted for the internal consistency in the reliability study of the Birth Experiences Questionnaire, the Cronbach alpha reliability coefficient all scales was determined for all scales as ∝=0.78 for mothers and ∝=0.86 for fathers. Conclusion: In this study, it was shown that the Turkish version of the scale was valid and reliable.

Background: Pain, anxiety, and sleep disorders are common side effects of coronary artery bypass graft (CABG) surgery. Although pharmacological agents are currently used in the treatment of these problems, in addition to their undesirable side effects, they increase healthcare costs, and their inadequate control leads to morbidities, prolonged hospital stay and increased burden of care. Therefore, supportive interventions are needed. The aim of this study is to determine the effect of lavender oil inhalation on the pain intensity, anxiety and sleep quality of patients that underwent CABG surgery.Methods: This study was planned as a prospective randomized controlled trial. Participants meeting the inclusion criteria will be randomly assigned to the intervention and control groups. During the hospitalization period after CABG surgery, 2% lavender oil (Lavandula angustifolia) inhalation will be applied to the intervention group three times a day, while the control group will only receive routine care. The pain intensity of the groups will be evaluated with the numeric rating scale, anxiety levels with the state-trait anxiety inventory, and sleep quality with the Richards-Campbell sleep questionnaire.Conclusions: There is a need for new approaches to improve the physiological and psychological health of patients after CABG surgery and help them return to their daily life activities and social lives in a shorter time. This trial will allow for the assessment of the effects of this intervention and provide valuable evidence to guide clinical practice.Trial registration: This trial was registered in May, 2022 (NCT05377983).

O presente relatório é o resultado do culminar de um percurso que teve início com o ingresso no curso de Mestrado em Enfermagem Médico Cirúrgica – A Pessoa em Situação Crítica. O objetivo do presente trabalho é demostrar através de uma análise reflexiva as atividades desenvolvidas, durante o estágio final com objetivo de aquisição das competências de Enfermeiro Especialista em Enfermagem Médico-Cirúrgica – A Pessoa em Situação Crítica e Mestre. Diariamente os enfermeiros depararam-se com a necessidade de proceder ao transporte de doente crítico, eles têm de estar preparados para o imprevisto e ter capacidade de prever e atuar eficazmente e em tempo útil de forma a prevenir complicações. O desenvolvimento do projeto de intervenção no Serviço de Urgência Médico Cirúrgica, acerca do Transporte do Doente Crítico, permitiu-nos dar um contributo positivo ao serviço na melhoria da qualidade dos cuidados e segurança do doente. A teorização de enfermagem com recurso à teoria da Incerteza de Merle Mischel e o processo de reflexão e de análise crítica das atividades desenvolvidas ao longo do curso do Mestrado, revelaram-se crucias no contributo da aquisição de competências de Enfermeiro Especialista em Enfermagem Médico Cirúrgica e de Mestre em Enfermagem This report is the result of the culmination of a journey that began with the entry into the Master's Degree course in Medical Surgical Nursing - The Person in a Critical Situation. The objective of the present work is to demonstrate through a reflexive analysis the activities developed, during the final stage with the objective of acquiring the competencies of Nurse Specialist in Medical Surgical Nursing - The Person in a Critical Situation and Master. Every day, nurses have to be prepared for the unforeseen and have the ability to predict and act effectively and in a timely manner to prevent complications. The development of the intervention project in the Surgical Emergency Service, about the Transport of the Critically ill, allowed us to give a positive contribution to the service in the improvement of the quality of care and safety of the patient. The theorization of nursing using Merle Mischel's theory of Uncertainty and the process of reflection and critical analysis of the activities developed along the course of the Master's degree, proved to be crucial in the contribution of the acquisition of skills of nurse specialist in medical surgical nursing and master in nursing

ÖZ Bilimsel temellere dayalı ve bütüncül bir hemşirelik bakımı verebilmek için hemşirelik kuram ve modelleri önemli bir role sahiptir. Kuram ve modeller, kronik hastalık yönetiminde, hemşirelik bakımını planlamada, hemşirelik uygulama ve araştırmalarında önemli ve yol göstericidir. Bakımın kalitesini ve etkinliğini artırır. Geçmişten günümüze kadar hemşirelik alanında yayınlanan ve uygulanabilirliği kanıtlanan modellerin sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Bu kuram ve modellerin farklı alanlarda uygulanması, ilişkin örneklerin zenginleştirilmesi ve hemşirelik bakımına somutlaştırılarak yansıtılması, hemşirelerin hasta bakımına farklı bakış açısı ile bütüncül yaklaşmasında etkili olacaktır. Dorothy Johnson tarafından geliştirilen Davranışsal Sistem Modeli bireyin hem biyolojik hem de davranışsal sistem olmak üzere iki sisteme sahip olduğunu ileri sürmektedir. Davranışsal sistem yedi alt sistemi içermektedir. Bunlar; bağlılık (yakın ilişki), savunma (koruyucu), bağımlılık, boşaltım, besin, cinsellik ve başarı alt sistemidir. Bu modele göre; hemşire bireyi bir bütün olarak ele alır, kişinin davranış değişikliğine odaklanır ve sistemdeki alt başlıkların dengesinin sağlanmasından sorumludur. Yapılan literatür taramasında, hem Dorothy Johnson’ın modeli ile ilgili çalışmaların hem de multiple sklerozlu hastaların bakımında kuram ve modellerin kullanılmasına ilişkin yayınların sınırlı sayıda olduğu gözlenmiştir. Bu çalışmada multiple sklerozlu bir hastanın bakım süreci Dorothy Johnson’ın Davranışsal Sistem Modeli temel alınarak planlanmıştır. Davranışsal Sistem Modeli kullanılarak oluşturulan bu olgu sunumu, İstanbul ilinde Avrupa yakasındaki bir eğitim araştırma hastanesinin nöroloji yan dal polikliniğinde ayaktan tedavi gören multiple sklerozlu bir hastadan sözlü ve yazılı onam alındıktan sonra hazırlanmıştır. Anahtar kelimeler: Davranışsal sistem modeli; hemşirelik bakımı; multiple skleroz; olgu sunumu. ABSTRACT Investigation of A Multiple Sclerosis Patient According to The Behavioural System Model of Dorothy Johnson: A Case Example Nursing theories and models play an important role in providing holistic nursing care based on scientific foundations. Theories and models are important and guiding in chronic disease management, nursing care planning, nursing practice and research. Improves the quality and effectiveness of care. The number of models published in the field of nursing from the past to the present and proven to be applicable is increasing day by day. The application of these theories and models in different fields, enriching the relevant examples and reflecting them to the nursing care by being concrete will be effective in the nurses\" holistic approach to patient care from a different perspective. The Behavioral System Model developed by Dorothy Johnson suggests that the individual has two systems, both biological and behavioral. The behavioral system includes seven subsystems. These; It is a subsystem of commitment (close relationship), defense (protective), dependence, excretion, nutrition, sexuality and achievement. According to this model; the nurse treats the individual as a whole, focuses on the individual\"s behavior change and is responsible for ensuring the balance of the subheadings in the system. In the literature review, it was observed that both the studies on Dorothy Johnson\"s model and the literature on the use of theories and models in the care of patients with multiple sclerosis were limited. In this study, the care process of a patient with multiple sclerosis was planned based on Dorothy Johnson\"s Behavioral System Model. This case report, which was formed by using the Behavioral System Model, was prepared after verbal and written consent was obtained from a patient with multiple Sclerosis who was treated as an outpatient in the neurology sub-clinic of an educational research hospital in the European side of Istanbul. Keywords: Behavioral system model; nursing care; multiple sclerosis; case report.

ObjectivesThe aim of this study was to investigate how palliative care service structures and processes correlate with their outputs and outcomes, measuring the latter respectively in terms of intensity of care and death at home.MethodsThe Veneto Regional Health Authorities collected a set of 37 quality indicators for the year 2016, covering the following five dimensions: service integration, service structure, accessibility, professional processes and organisational processes. Their validity was assessed by a panel of 29 palliative care experts. A score was assigned to each indicator on the basis of its relevance. Non-parametric correlations between the care quality indicators and the measures of the palliative care outputs and outcomes were investigated, along with the presence of a monotonic trend in the performance of the local health units (LHU) grouped by ‘low’, ‘medium’ or ‘high’ scores and differences between these groups of LHUs.ResultsThe data showed that palliative care service structure and professional processes were the dimensions correlating significantly with the intensity of care coefficient. An increasingly significant statistical trend was found in both the intensity of care coefficient and the proportion of deaths at home for the three groups of LHUs in terms of the professional processes dimension.ConclusionsDespite its limitations, this study brought to light some statistically significant findings that are worth investigating in larger samples. To achieve improvements in the quality of palliative care, it is important for healthcare providers to know which variables most affect the output and especially the outcomes of the services offered.

Oxidative stress is hypothesized to be one of the main causes of the pathophysiologic alterations observed during impaired healing of wounds. In the present study, we aimed to measure systemic levels of free radicals in blood and anti-oxidant (AO) activity in the plasma of patients with chronic ulcers (venous stasis ulcers and arterial insufficiency ulcers) of lower extremities (CULEs). Oxidants and AO activity were measured in eighty-five consecutive patients with CVSUs of the lower extremities as they arrived randomly for routine visits to our ambulatory clinic. Values of oxidant and AO status in patients with CULEs were significantly different from normal. No significant differences in oxidant and AO values were found between patients with arterial ulcers or those with venous ulcers. A significant difference was found in AO values of diabetic patients with chronic venous ulcers compared with non-diabetic patients with chronic venous ulcers. No significant differences were observed when evaluating oxidant/AO values and smoking habits. Precise reasons why the association of diabetes and venous (but not arterial) ulcers was correlated with defective AO status in plasma are not known. Other data were also intriguing: diminished AO activity was observed in female patients, no significant differences in oxidant and values were found between patients with arterial ulcers or those with venous ulcers, no significant correlation was found between age and oxidant, as well as no significant differences were observed when evaluating oxidant/AO values and smoking habits.

Recent research suggests that statins might be useful in the process of wound healing, playing a positive immune-modulatory role, improving microvascular function and reducing oxidative stress. The aim of this pilot study was to evaluate the efficacy of topic application of Simvastatin-based cream in the treatment of chronic vascular cutaneous ulcers, comparing this type of treatment to a collagen-based dressing, proven to be effective for ulcer treatment. A total of 20 ulcers were studied in 2 Groups of randomly-chosen patients for a period of one month. In the first Group a 0.5% Simvastatin-based cream was topically administered, while the second Group (control) was treated with an absorbable type I bovine collagen-based medication. Each week, wound healing progress was observed in both Groups, and the ulcers photographed. Wound healing rate was calculated by considering the absolute change in area and by the formula “healing ratio (%) = [(Area0 − Areat4)/Area0] × 100,” both sets of data being related to the days comprised in the study in order to calculate healing rate per day. Statistical analysis was performed by Student t test. Study endpoint equaling the time-course changes of ulcer areas. At the end of the study, when considering absolute change in area, the experimental Group appeared to heal better and faster than the control Group although differences between the Groups were not statistically significant. Conversely, rates of wound healing in the experimental and control Groups were 46.88% and 64% respectively, revealing statistically significant differences. (P < 0.05). In conclusion, topic application of a simvastatin-based cream proved to be well- tolerated but not effective in the management of vascular leg ulcers in a 4 week-period.

In the last years, there has been a rise in the use of sleeve gastrectomy (SG) as primary surgical option in the management of morbid obesity. As result, SG specimens (SGSs) are commonly received for histological examination. In the majority of cases, histological findings are no specific modifications and/or benign inflammatory diseases, with a very low percentage of premalignant conditions, benign and/or malignant tumors, including exceptional reported cases of lymphomas. In this study, we present a case of extranodal marginal zone lymphoma of mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma incidentally diagnosed on an SGS, with a brief literature review of analogous cases in this particular setting of patients.

Cutaneous ulcers tend to become chronic and have a profound impact on quality of life. These wounds may become infected and lead to greater morbidity and even mortality. In the past, larvae (ie, maggots) of certain common flies (Lucilia sericata and Lucilia cuprina) were considered useful in ulcer management because they only remove necrotic tissue while promoting healthy tissue in the wound bed, thus helping wounds heal faster. Recently, maggots from several other fly species (Calliphora vicina, Calliphora vomitoria, Phormia regina, Chrysomya albiceps, Sarcophaga carnaria, and Hermetia illucens) have been shown in vitro to possess characteristics (ie, debridement efficacy and putative antimicrobial potentialities) that make them suitable candidates for possible use in clinical practice. This review presents a historical analysis of larval debridement and speculates future directions based on the literature presented.

BACKGROUND: A better understanding of caregiver burden and its determinants is essential to support caregivers. Many instruments have been developed to measure caregiver burden in various illness contexts, but few have been psychometrically tested for caregivers of heart failure patients. AIMS: The aim of this study was to test the validity (factorial and concurrent validity) and reliability (internal consistency) of the caregiver burden inventory (CBI) in a cohort of caregivers of heart failure patients. METHODS: This was a secondary analysis from a cross-sectional study on heart failure patients and their caregivers enrolled from various Italian outpatient centres. The factorial validity of the CBI was tested with confirmatory factor analysis, and concurrent validity was tested correlating CBI scores with the short form-12 health survey scores. The internal consistency reliability was assessed with Cronbach's alpha. RESULTS: In total, 505 caregivers of heart failure patients (52.2% women, mean age 56.59±14.9 years) were enrolled. Confirmatory factor analyses confirmed the original five-factor model: time-dependence, developmental, physical, social and emotional burden. This model fits the data better than the single-factor model, and the dimensions showed high internal consistency reliability (Cronbach's alpha 0.91 for time-dependence burden, 0.92 for developmental burden, 0.88 for physical burden, 0.89 for social burden and 0.93 for emotional burden; 0.96 for the total score of burden). CONCLUSION: The CBI proved to be a good multidimensional instrument for evaluating the burden in caregivers of heart failure patients and can be used in clinical practice and research. This tool can be considered to tailor interventions aimed at improving caregiver outcomes.

Purpose: The objective of this retrospective study was to observe whether more frequent long-term medical follow-up visits than what occurs with the current typical follow-up schedule might prevent weight regain and nutritional deficiencies, and improve the resolution of comorbidities in bariatric patients. Materials and Methods: Clinical reports were examined of bariatric patients (n=71, 16 males, age 42±11.6 years, body mass index [BMI] 48.6±7.9 kg/m2) who had a minimum of 36 months of post-surgery follow-up. All patients had a typical follow-up after surgery at 1, 3, and 6 months. The intervention group (IG) had follow-ups at 9, 12, 15, 18, 24, 30, and 36 months, while the control group (CG) at 12, 18, 24, and 36 months after surgery. Results: Roux-en-Y gastric bypass was performed in 18 patients, while 43 patients had sleeve gastrectomy and 10 subjects had adjustable gastric banding. After 3 years, the BMI difference for the IG was 16.8±6.1 kg/m2 [95% CI 14.8–18.9], and for the CG it was 11.9±7.8 kg/m...