Search

Her gebelik genetik hastalıklar için risk taşımaktadır. Prenatal tanı fetal sağlığın değerlendirilmesi için kullanılan tarama ve tanı testleri maternal-fetal iyilik hali hakkında sağlık bakım profesyonellerine önemli bilgiler sunar. Günümüzde birçok doğumsal hastalığın teşhisi, genetik veya radyolojik yöntemlerle konulabilmektedir. Hastalıklardan bazıları intrauterin tedavi girişiminden mutlak fayda görür ve bu girişimler sayesinde neonatal rehabilitasyon sürecine katkı sağlamaktadır. Hemşire, sağlık bakım hizmetlerinin tüm basamaklarında hasta ve aileleri ile doğrudan etkileşimde bulunan, koruyucu ve tedavi edici hizmetlerde yer alan ve en önemli rolleri arasında danışmanlık hizmeti de bulunan bir sağlık ekibi üyesidir. Hemşire, bireylerin danışmanlık ihtiyaçlarını tanımlayarak, genetik danışmanlıkla ilgili duygularını paylaşmasına fırsat tanıyıp, bu süreç için bilgilendirme yaparak genetik danışmanlık hizmetinden faydalanmalarını sağlamaktadır. Bu kapsamda bu derlemede prenatal ve postnatal dönemde genetik danışmanlık sürecinde hemşirelerin rol ve sorumluluklarının belirlenmesi amaçlanmıştır., Every pregnancy carries a risk for genetic diseases. Screening and diagnostic tests used for prenatal diagnosis and evaluation of fetal health provide important information to health care professionals about maternal-fetal well-being. Today, the diagnosis of many congenital diseases can be made by genetic or radiological methods. Some of the diseases benefit absolutely from the intrauterine treatment intervention and contribute to the neonatal rehabilitation process thanks to these interventions. A nurse is a healthcare team member who interacts directly with patients and their families at all stages of health care services, takes part in preventive and curative services, and also has counseling services among their most important roles. The nurse enables individuals to benefit from genetic counseling by defining their counseling needs, giving them the opportunity to share their feelings about genetic counseling, and informing them about this process. In this context, in this review, it is aimed to determine the roles and responsibilities of nurses in the genetic counseling process in the prenatal and postnatal period.

Objective: In this study, it was aimed to examine the relationship between the fear of the coronavirus epidemic and postpartum depression in women with 0-12 months old babies.Method: Cross-sectional descriptive study data were collected online between 20 March and 15 June 2021. A total of 206 women aged between 18-45 years with 0-12 months old babies were included in the study. Data were obtained using the participant introduction form, the Edinburgh Postpartum Depression Scale, and the Coronavirus Fear Scale.Results: It was observed that 81.1% of the participants did not have a coronavirus. It was determined that 61.5% of those who had coronavirus were breastfeeding their babies during this period. It was determined that there was a statistically significant difference in the scores of the Fear of Coronavirus Scale between working status, interruption of work due to birth and interruption of work due to epidemic. 32.6% of the participants were in the risk group for postpartum depression. It was determined that the participants who thought about starting work again had a lower risk of postpartum depression than those who did not.Conclusion: In the study, it was determined that women have a moderate fear of catching coronavirus in the postpartum period and there is a positive relationship between fear of coronavirus and postpartum depression. Both physical and psychosocial comprehensive evaluations should be made in the postpartum period, and women in need should be encouraged to receive professional psychological support., Amaç: Bu çalışmada 0-12 aylık bebeği olan kadınların Koronavirüs salgınında yaşadığı korkunun postpartum depresyon ile ilişkisini incelemek amaçlandı.Yöntem: Kesitsel tanımlayıcı tipteki çalışma verileri 20 Mart-15 Haziran 2021 tarihleri arasında çevrim içi platformlarda toplandı. Çalışmaya 18-45 yaş aralığında, 0-12 aylık bebeği olan 206 kadın dahil edildi. Veriler katılımcı tanıtım formu, Edinburg Postpartum Depresyon Ölçeği ve Koronavirüs Korkusu Ölçeği kullanılarak elde edildi.Bulgular: Katılımcıların %81.1’inin Koronavirüs geçirmemiş olduğu gözlendi. Koronavirüs geçirenlerin %61.5’i bu süreçte bebeklerini emzirdiği tespit edildi. Çalışma durumu, doğum sebebiyle çalışmaya ara verme ve salgın sebebiyle çalışmaya ara verme arasında Koronavirüs Korkusu Ölçeği puanlarında istatistiksel açıdan anlamlı fark olduğu belirlendi. Katılımcıların %32.6’sı postpartum depresyon açısından risk grubunda bulunmaktaydı. İşe tekrar başlamayı düşünen katılımcıların düşünmeyenlere göre daha düşük postpartum depresyon riskinde oldukları belirlendi.Sonuç: Çalışmada postpartum süreçte kadınların orta düzeyde Koronavirüse yakalanma korkusuna sahip olduğu ve Koronavirüs korkusu ile postpartum depresyon arasında pozitif bir ilişki olduğu belirlendi. Doğum sonrası dönemde hem fiziksel hem de psikososyal kapsamlı değerlendirme yapılmalı, ihtiyacı olan kadınlar profesyonel psikolojik destek almaları konusunda cesaretlendirilmelidir.

Postpartum dönem; fetüs, plasenta ve eklerinin doğumuyla başlayan, anne, yenidoğan ve aile için fiziksel, psikososyal değişikliklerin ve uyumun gerçekleştiği önemli bir süreçtir. Sağlık bakım profesyonelleri gebelikten ebeveynliğe geçiş sürecinin başarılı bir şekilde ilerleyebilmesi için kadının ve ailesinin ihtiyaç duyduğu klinik ve sosyal kaynaklara erişim sağlayarak kadınların ve yenidoğanların sağlığını en üst düzeye taşımayı, sürdürmeyi ve geliştirmeyi amaçlamaktadırlar. Bu kapsamda doğum sonrası dönemde verilen bakım “optimal postpartum bakım” olarak adlandırılmaktadır. Doğumdan sonraki ilk saatlerde ve günlerde optimal bakımın sağlanmasıyla maternal ölümlerin büyük çoğunluğu önlenebilmektedir. Optimal bakım yaklaşımı doğrultusunda mümkün olan en etkili sağlık bakımını verebilmek amacıyla sistematik ve kanıta dayalı bir yaklaşımın temelinde klinik rehberler, bakım standartları ve ilgili bilimsel araştırmalar bulunmaktadır. Bu çerçevede hazırlanmış uluslararası ve ulusal çapta güncel rehberler yayınlanmıştır. Bu çalışmada, postpartum bakımda hemşire/ebeler için optimizasyonu sağlamak ve bakım etkinliğini arttırmak amacıyla ulusal ve uluslararası literatürde yer alan klinik rehberler, bakım standartları ve kanıt temelli yaklaşımlar taranarak postpartum bakımda yol gösterici bir derleme oluşturulması planlanmıştır. Bu nedenle; ulusal ve uluslararası çapta yayınlanmış güncel doğum sonu bakım klinik rehberler, bilimsel literatürdeki kanıt değeri yüksek akademik çalışmalar ve komite görüşleri incelenmiştir. Sonuç olarak, incelenen kaynaklarda yer alan uygulamaların öneri dereceleri yüksek olmasına rağmen düşük kanıt düzeyine sahip oldukları saptanmıştır., Objective: The postpartum period is a crucial process that begins with the birth of the fetus, placenta and its appendages and in which physical, psychosocial changes and adaptation occur for the mother, newborn and family. Healthcare professionals aim to maximize, maintain and improve the health of women and newborns by providing access to clinical and social resources needed by the woman and her family so that the transition from pregnancy to parenthood can progress successfully. By providing optimal care in the first hours and days after birth, the majority of maternal deaths can be prevented. In order to provide the most effective health care possible in line with the optimal care approach, clinical guidelines, standards of care and related scientific research constitute the basis of a systematic and evidence-based approach. There were published international and national up-to-date guides prepared within this framework. This review was designed to create a guiding review in postpartum care by scanning clinical guidelines, care standards and evidence-based approaches in the national and international literature to optimize for nurses/midwives in postpartum care and to increase care efficiency. In this study, current postpartum care clinical guidelines published nationally and internationally, academic studies with high evidence value in the scientific literature and committee opinions were examined. As a result, it was found that the applications in the reviewed sources have a low level of evidence, although their recommendation levels are high.

The purpose of this study was to adapt the Perinatal Grief Intensity Scale into Turkish and examine its validity and reliability. The research was a methodological study which the sample of which consisted of 150 women with perinatal loss. The research was carried out in a medical faculty located in Istanbul. Content validity, item analysis, exploratory and confirmatory factor analysis and internal consistency coefficient were used for testing the reliability and validity of the scale. Content validity index of PYYO found range of between 0.91-1.00, and Content validity rate of the scale was 0.95. Item total score correlations of the scale ranged between 0.188 from 0.890. The Cronbach's α value of the scale was found to be 0.687, and it ranged from 0.553 to 0.942 in the subscales. As a result of the validity and reliability analyzes, 3-factors structure explaining 68.255% of the total variance of the scale was obtained according to the explanatory factor analysis. Goodness of fit statistics was determined that the scale confirm the original structure. As a result of the research findings, it was determined that the Perinatal Grief Intensity Scale used in western culture, is not a reliable instrument for Turkish and Turkish culture, and that especially the Congruence subscale is a low reliability instrument., Bu araştırmada Perinatal Yas Yoğunluğu Ölçeği’nin (PYYÖ) geçerlik ve güvenirliğinin yapılarak Türk diline uyarlanması amaçlandı. Metodolojik olarak gerçekleştirilen çalışmanın örneklemini perinatal kayıp yaşayan 150 kadın oluşturdu. Araştırma İstanbul ilinde yer alan bir tıp fakültesinde gerçekleştirildi. Ölçeğin geçerlik ve güvenilirliğini sınamak için kapsam geçerliği, yapı geçerliği, madde analizi, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile iç tutarlılık katsayısı kullanıldı. PYYÖ’nin Kapsam Geçerlik İndeksi 0.91-1.00 arasında değiştiği ve Kapsam Geçerlilik Oranı 0.95 olarak belirlendi. Ölçeğin madde toplam puan korelasyonları 0.188-0.890 arasında değiştiği belirlendi. Ölçeğin Cronbach α güvenirlik katsayısı 0.687 ve alt boyutlarda 0.553-0.942 arasında değiştiği saptandı. Geçerlik ve güvenirlik analizleri sonucunda açıklayıcı faktör analizine göre ölçeğin toplam varyansını %68.255’ini açıklayan 3 faktörlü yapı elde edilmiştir. Uyum iyiliği istatistiklerinde ise ölçeğin özgün yapıyı doğruladığı belirlendi. Geçerlilik ve güvenirlik analizlerine göre, bu ölçek, perinatal yas yoğunluğunu değerlendirmede orta güce sahip bir ölçüm aracı olduğu ve özellikle uyum alt boyutunun düşük güvenilirlikte olduğu belirlendi.

Loss of pregnancy is a life crisis with bio-psycho-social and spiritual aspects which affect the mother and other family members. Especially feticide in pregnant women who exceeded viability limit is a backbreaking situation for the mother. The loss is not limited to the loss a baby for the family, it also causes hopelessness and disappointment towards future. Termination of pregnancy process contains various difficulties in relation to pregnant woman’s coping with and adapting to anxiety, fear based on lack of information and the difficulties during medical termination decision. In addition, there is a need for physical (pain, bleeding, nausea, vomiting etc.) and spiritual (anxiety, fear, grief etc.) care that should be met after the labour of the woman. Care needs of the family that suffered a loss should be determined and care should be provided by a professional team. When solving the medical problems identified, the nurse cooperates with multidisciplinary or interdisciplinary healthcare professionals and assumes coordinator role in addition to her role as caregiver. The aim of this review is to definition a termination of pregnancy process, nursing care of termination of pregnancy women as well as an attempt to attract attention to the necessity of using the nursing models and to enable the spread of their usage by explaining the utilization of “Roy’s Adaptation Model” with a sample., Özellikle viabilite sınırını aşmış gebelerde yapılan fetosit işlemi anne için yıpratıcı bir durumdur. Kayıp aile için sadece bir bebeğin kaybı ile sınırlı kalmaz geleceğe yönelik ümitsizlik ve hayal kırıklığına da neden olur. Her ebeveynin yas süreci birbirinden farklıda olsa da bu süreçte sosyal desteğe ve destekleyici hemşirelik bakımına ihtiyaç duyar. Tıbbi terminasyon süreci kadının anksiyeteyle, bilgi eksikliğine bağlı korkuyla ve tıbbi terminasyon kararı aşamasındaki zorlukla baş etmesine ve uyum sağlamasına yönelik pek çok zorluğu içerir. Buna ek olarak kadının doğum süreci ve sonrasında da karşılanması gereken fiziksel (ağrı, kanama, bulantı, kusma vb.) ve ruhsal (anksiyete, korku, yas vb.) bakım gereksinimi vardır. Kayıp yaşayan ailenin bakım gereksinimlerinin belirlenmesi ve bakımın sağlanması profesyonel bir ekip tarafından yapılmalıdır. Hemşire bu ekip içerisinde bakım verici rolüne ek olarak multidisipliner veya interdisipliner sağlık ekip üyeleriyle işbirliği yapar ve koordinatör rolü üstlenir. Bu derleme gebeliğin tıbbi terminasyon sürecini, tıbbi terminasyon sürecindeki hemşirelik yaklaşımını tanımlamak ve “Roy’un Adaptasyon Modeli”nin kullanımını, bir örnek ile açıklayarak, hemşirelik modellerinin kullanılmasının gerekliliğine dikkat çekmek ve kullanımının yaygınlaştırılmasını sağlamak amacıyla yazılmıştır.

ÖzAmaç: Cerrahi menopozun cinsellik üzerindeki etkilerini tanımlamak amacıyla planlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma İstanbul Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı’nda, premenopozal dönemde histerektomi+bilateral ooferektomi ya da ooferektomi ameliyatı olarak, menopoza giren ve operasyondan sonra en az 6 ay geçen 20 kadının cinsel yaşamındaki değişiklikleri belirlemek amacıyla fenomenolojik yöntemin kullanıldığı nitel bir çalışma olarak planlandı. Çalışmaya dahil edilecek kadınlar arşiv taraması sonucu, amaçlı örneklem yöntemiyle seçildi. Veriler araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan tanıtıcı bilgi formu ve kadınların cerrahi menopoz sonrası cinsel yaşamındaki değişiklikleri sorgulayan açık uçlu sorulardan oluşan görüşme formu kullanılarak, yüz yüze görüşülecek dolduruldu. Elde edilen veriler kodlanarak, içerik analizi yöntemiyle konuyla ilişkili temalar oluşturuldu. Bulgular: Çalışmaya katılan kadınların 18’i histerektomi+bilateral ooferektomi, 2’si ooferektomi sonucu menopoza girdiğini ve kadınların 9’u bir süre hormon tedavisi kullandığını belirtti. Çalışmada cerrahi menopoz sonrası kadınlarda menopozal semptomların yanısıra beden imgesi değişiklikleri ve eşlerin cinsel yaşamına ilişkin olumsuz etkilerini ortaya koyan temalarda belirlendi. Sonuçlar: Cerrahi menopozala birlikte organ kaybı yaşanması, aniden ve erken yaşta menopoza girmek sorunları daha şiddetli ve karmaşık duruma getirmektedir. &nbsp