Search

Tekst stanowi próbę interpretacji powieści Pierścienie Saturna w kontekście metafizyki obrazu. Autor skupia się na roli, jaką w dziele Sebalda odgrywają zdjęcia i co ich znaczenie konstytuuje zarówno w warstwie narracyjnej samej powieści, jak i idei obrazu w ogóle. Punkt wyjścia rozważań stanowi figura okna jako nieprzekraczalnego obrazu (szibbolet), jej konotacje metafizyczne i hermeneutyczne oraz znaczenie w kontekście szeroko pojętej filozofii kultury. Muniak examines the metaphysics of the image in W.G. Sebald’s The Rings of Saturn. His focus is on the role of photographs and what constitutes their meaning in the novel’s narrative layer and in the notion of the image in general. The point of departure is the figure of the window as an image that cannot be transgressed (a shibboleth), its metaphysical and hermeneutic connotations as well as its meaning in the context of a broadly understood philosophy of culture.