Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı final irrigasyon prosedürlerinin MTA Fillapex kök kanal dolgu patının bağlanma dayanımı üzerine olan etkisini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 98 adet çürüksüz insan alt premolar dişi kullanıldı. Dişlerin koronal bölümleri çalışma uzunlukları 12 mm olacak şekilde uzaklaştırıldı. Kök kanalları ProTaper Next ile genişletildi. Örnekler rastgele 7 gruba dağıtıldı ve farklı final irrigasyon prosedürleri (Grup 1:EDTA, Grup 2:%10 glikolik asit, Grup 3:%17 glikolik asit, Grup 4:EDTA+CHX, Grup 5:%10 glikolik asit+CHX, Grup 6:%17 glikolik asit+CHX ve Grup 7:Distile su) uygulandı. Kök kanalları MTA Fillapex ve guta perka ile dolduruldu. Örneklerden, apikal konstriksiyondan itibaren 4 ve 9 mm mesafede olacak şekilde kesitler alındı. Push-out testi yapılarak kesitlerdeki kök kanal dolgusunun bağlanma dayanımı değerleri hesaplandı. Veriler Duncan ve T testleri kullanılarak istatistiksel olarak incelendi. Bulgular: Gruplar arasında yapılan değerlendirmede 4. ve 9. mm’den alınan her iki kesitte de; kök kanal dolgusunun en yüksek bağlanma dayanımı değerleri Grup 6’da, en düşük bağlanma dayanımı değerleri ise grup 7’de tespit edildi (pGrup 3>Grup 5≥Grup 2>Grup 4≥Grup 1>Grup 7 şeklinde tespit edildi. Grup içi değerlendirmede ise; bütün gruplarda 9. mm’den alınan kesitlerdeki kök kanal dolgusunun bağlanma dayanımı değerleri, 4. mm’den daha yüksek bulundu (p, Objective: The aim of this study was to investigate the effect of different final irrigation procedures on the bond strength of MTA Fillapex root canal sealer.Material and Method: 98 caries-free human lower premolar teeth were used in this study. The coronal sections of the teeth were removed with a working length of 12 mm. Root canals were shaped with the ProTaper Next. Samples were randomly distributed into 7 groups and different final irrigation procedures (Group 1:EDTA, Group 2:10% glycolic acid, Group 3:17% glycolic acid, Group 4:EDTA+CHX, Group5:10% glycolic acid+CHX, Group 6:17% glycolic acid+CHX and Group 7:Distilled water) were applied. Root canals were filled with MTA Fillapex and gutta percha. Sections were taken at a distance of 4 and 9 mm from the apical constriction. The bond strength values were calculated by performing the push-out test. Data were analyzed statistically using Duncan and T tests.Results: For both sections; the highest bond strength values were found in Group 6 and the lowest values were found in Group 7 (pGroup 3>Group 5≥Group 2>Group 4≥Group 1>Group 7. Bond strength values of root canal filling in sections taken from the 9th mm in all groups were found to be significantly higher than 4th mm (p

Giriş: Gelişimsel dental anomalilerin şekil bozukluklarından olan dens invajinatus dişin gelişimi esnasında mine organının içe doğru katlanmasıyla meydana gelir. Diş gelişimi sırasında kron veya kökte oluşabilir, pulpayı ve kök kanalını içerebilir. En çok maksiller lateral kesici dişlerde görülür. Klinikte kron morfolojisi çoğunlukla normal görünen dens invajinatus genellikle radyografik olarak teşhis edilir. Bu olgu serisinde amacımız dens invajinatuslu dişlerde farklı endodontik tedavi metotlarını sunmaktır.Olgu raporu: Maksiller lateral kesici dişlerinde iki tanesi Tip I ve diğeri Tip II dens invajinatus ile birlikte periapikal lezyon teşhis edilen üç olgu sunuldu. Tip II vakalarından birine apikal endodontik cerrahi uygulandı. Diğer iki olguya konvansiyonel endodontik tedavi uygulandı.Sonuç: Bu raporda sunduğumuz olgular 12 ay süreyle takip edildi,klinik ve radyografik olarak başarılı bir endodontik tedavi gözlendi.Tartışma: Dens invajinatuslu dişlerin klinik açıdan önemi, anormal morfolojisi sebebiyle invajinasyon alanının plak retansiyonuna neden olup çürük, periodontal enflamasyon ve pulpa nekrozu riskini artırmasıdır. Anahtar kelimeler: Dens invajinatus, kök kanal tedavisi, MTA

Hayvan deneyleri, hayvanların bilimsel çalışmalarda kullanılması olarak tanımlanır. Bu deneyler insanlar ve hayvanlarda var olan hastalıklar hakkında bilgi edinilmesinde, yeni bir madde veya yeni bir cerrahi tekniğin test edilmesinde bilim adamlarına yardımcı olmaktadır. Hayvan modelleri endodontide önemli bir yer tutmaktadır. Bu derlemede, bir hayvan çalışması planlarken hayvan modelinin seçimi ve çalışmalarda etik prensiplerin uygulanması ele alınmıştır. Sonuç olarak endodontide kök hücre çalışmaları dışındaki dışındaki bütün çalışmalar fare, rat ve dağ gelincikleri üzerinde yapılabilir., Animal experimentation is the use of animals in scientific research. Animal experimants help scientists understand diseases that exist animals and humans, for example new medicines oe new surgical techniques. Animal models have an significiant place in endodontics. Planning the animal experiments, choosing the animal models and the applying ethical principles, in researchs have been included in this review. We concluded that the animal experimants could be conducted on rats, mices and ferrets except the stem cell researches which must be done on dogs as an animal model in endodontics.

Objective: The aim of this study was to determine the relationship between the accuracy of the Root ZX apex locator and conductivity of hand files. Material & Method: A group of 47, extracted maxillary anterior teeth were used. Each tooth was mounted in an alginate model so that an electronic apex locator could be used to measure canal length with four different hand ISO 15 K-file groups. All file groups were tested for electrical conductivity using the four-point probe method (n=188). The relationship between the accuracy of Root ZX and electrical conductivity of the files was analysed with Kruskal Wallis at a significance level of 0.05. Results: Whilst 34% of samples were short of the control working length, the highest conductivity values were obtained in Group 2 (p < 0.05). Conclusion: For the conductivity results, there was correlation between accuracy of the Root ZX apex locator and the conductivity of hand files. However clinical trials that involve further apex locators and files of observations are needed.Keywords: Electrical Conductivity, Nickel-Titanium Alloy, Stainless Steel., Amaç: Bu çalışmanın amacı el eğelerinin iletkenliği ile Root ZX elektronik apeks bulucu doğruluğunun ilişkisini tespit etmektir. Gereç ve Yöntem: 47 adet çekilmiş üst çene ön diş çalışıldı. Her bir diş, bir aljinat modele gömülerek, elektronik apeks bulucu ile 4 farklı ISO 15 K tipi eğe kullanılarak dişlerin çalışma boyları ölçüldü. Bütün eğe grupları elektrik iletkenlikleri açısından dört nokta tekniği ile test edildi (n=188). Eğe iletkenliği ile Root ZX elektronik apeks bulucu doğruluğunun ilişkisi 0.05 önem düzeyinde Kruskal Wallis ile analiz edildi. Bulgular: Grup 2 ye ait örneklerin %34'ünde kontrol grubuna göre daha kısa olarak çalışma boyu ölçümü yapılırken, en yüksek iletkenlik değeri elde edildi.Sonuç: İletkenlik bulgularına göre, Root ZX apeks bulucunun doğruluğu ve el eğelerinin elektrik iletkenliği arasında bir korelasyon bulunmaktadır. Ancak daha farklı apeks bulucular ve eğeleri içeren klinik çalışmalara ihtiyaç vardır.Ahahtar Kelimeler: Elektrik iletkenliği, Nikel-Titanyum alaşım, Paslanmaz çelik.

The aim of this case report was to repair of the external invasive root resorption using combine of mineral trioxide aggregate (MTA) and platelet-rich plasma (PRP). The tooth 23 (FDI) was diagnosed as an external invasive root resorption of 51 year-old man. The resorption space was in related with periodontal pocket. Formerly surgical intervation of the resorptive defect was performed by flap operation for isolating the root canal space. Then the root canal was preparated conventionally and obturated with gutta percha in an orthograd way. After the defect area was debrided, MTA was condensed to the perforating surface of the tooth and covered with PRP before the flaps were closed. At 6, 12, 24 and 36 month follow-up visit the tooth was clinically and radiographically asymptomatic. MTA with PRP was successfully repaired large area of the external invasive resorption., Bu olgu bildiriminde, mineral trioksit agregat (MTA) ile trombositten zengin plazmanın(TZP) birlikte kullanılarak eksternal invaziv kök rezorpsiyonun tedavisi amaçlanmıştır. 51 yaşında erkek hastanın 23(FDI) dişine eksternal invaziv kök rezorpsiyon teşhisi kondu. Rezorpsiyon boşluğu periodontal cep ile ilişkilydi. Başlangıçta kök kanalını izole edebilmek için rezorptif defekt alana cerrahi olarak flap operasyonu uygulandı. Daha sonra kök kanalları konvensiyonel olarak genişletildi ve güta perka ile ortograd yolla dolduruldu. Defekt alanı temizlendikten sonra MTA kondense edilerek flap kapatılmadan önce TZP ile kaplandı.6,12, 24 ve 36 aylık takipte dişin klinik ve radyografik olarak asemptomatik olduğu görüldü. MTA ile TZP'nin büyük eksternal invaziv rezorpsiyon alanında başarılı olarak tamir ettiği görüldü.

Alt çene keser diþlerin çok kanallý görülme sýklýðý ile tek kanallý görülme sýklýðý birbirlerine yakýndýr. Ancak çok kanallý alt çene keser diþlerin klinik ve radyografik olarak teþhis edilmesi kolay deðildir. Aðýzdaki en küçük hacimli diþler olmalarý, dar ve birbirine yakýn kök kanal aðýzlarýna sahip olmalarý, gibi morfolojik özelliklerinden dolayý, birden fazla kök kanalýnýn teþhisi zorlaþýr. Bu olgu bildiriminde 53 yaþýndaki erkek hastanýn, Apikal Periodontitis teþhisi konulan ve her biri iki kök kanalýna sahip alt çene orta keser ve yan keser diþlerin endodontik tedavileri sunuldu. Kök kanallara giriþ saðlandýktan sonra ilk seansta, kök kanallarý temizlenip, þekillendirilerek, iki seansta kök kanal dolgularý tamamlandý. Olgu bildiriminde amaçlanan, çok kanallý alt keser diþlere diþhekimlerinin dikkatini çekmek, endodontik bakýþ açýsýyla bu vakayý deðerlendirmektir., The incidence of mandibular incisors with multiple root canals is approximately similar to the ones with single root canal. Otherwise the clinical and radiologic diagnosis of incisors with multiple root canals are not easy because of morphological features like narrow and smallest tooth structure and root canal orifices close to each other. In the present case, a 53 year-old male patient, the treatment of mandibular central and lateral incisors, each having two root canals and diagnosed as Apical Periodontitis is described. After gaining access to two root canals, at the first appointment the root canals were cleaned and instrumentated and at the second appointment the root canals were filled. The aim of the case report, attend dentists to mandibular incisors with multi-root canal and endodontic perspective is to evaluate this case.

165- ÖZET Daha önce yapılmış birçok çalışma kök kanal sisteminde Nd:YAG Lazer uygulamasının dezenfeksiyon potansiyelini göstermiştir. Bu çalışmanın amacı Nd:YAG Lazer uygulaması sonrasında kök kanal dentininde meydana gelen morfolojik ve mikrobiyolojik değişiklikleri saptamaktır. Çürüksüz, tek köklü, çekilmiş insan dişleri seçildi ve 1mm kalınlığında, 2mm eninde ve 6mm uzunluğundaki dentin örnekleri kesilerek hazırlandı. Smear tabakanın kaldırılmasından sonra 180 dentin örneği 10 dakika süresince 134°C de steril bir hale dönüşmesi için otoklavlandı. Bütün dentin örnekleri her biri üç gruptan oluşan üç ana gruba ayrıldı. Her bir ana grup 10ul Enterococcus faecalis (ATCC 29212), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 10145) ve Candida albicans'tan (ATCC 90028) oluşan üç test suşu ile bir yüzlerinden bir mikropipet yardımı ile inoküle edildi. Birinci ana grup bir maya test suşu olan Candida albicans ile inoküle edildi. İkinci grup gram negatif test suşu olan Pseudomonas aeruginosa ile inoküle edildi ve sonuncu ana grup da gram pozitif test organizması olan Enterococcus faecalis ile inoküle edildi. Örnekler bakteri ekilmeyen yüzlerinden örneğe değmeden ve devamlı yüzeyi tarayan bir hareketle 10°'lik açıda Nd:YAG Lazerin fiberoptik ucu ile ışınlandı. Lazer uygulaması 10 saniyelik uygulama ve 15 saniyelik bekleme aralıkları ile dört kere tekrarlandı. Bütün ana grupların ilk gruplarına 1.5W, 15pps,100mj; ikinci gruplarına 1.8W, 15pps,120mj ve sonuncu gruplarına166 2W, 15pps, 130mj lazer uygulaması gerçekleştirildi. Her grubun lazerlenen 15 örneğinin 4'ü ve 5 kontrol örneğinin 2'si alınarak scanning electron microscop incelemesi için fiksasyonun ardından dehidrate edilerek hazırlandı. Her grupta geriye kalan kontrol ve lazerlenen örnekler mikrobiyolojik inceleme için hazırlandı. 24 saat ve 37°C'lik inkübasyondan sonra koloniler sayıldı ve geride kalan bakteri toplam sayıları hesaplandı. Lazer güç seviyeleri arasındaki karşılaştırma sonucu kayda değer fark bulundu (p0,01). Üçüncü lazer güç seviyesi 2W,15pps ve diğer iki seviye arasında belirgin bir fark saptandı (p0,01).-167- E.faecalis 1.5W lazer güç seviyesine direnç gösterirken bu direnci 1.8W ve 2W lazer seviyelerine karşı daha fazla sürdüremedi. 1.8W ve 2W lazer güç seviyeleri uygulanmış olan E.faecalis ile inoküle edilen gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark oluşmazken (p>0,01); 1.5VV lazer uygulaması ile diğer iki grup arasında istatistiksel anlamlı bir fark oluştu (p0,01). Gram pozitif ve gram negatif bakterilerin SEM sonuçlarına göre yüksek veya düşük lazer güç seviyeleri uygulamaları yapılmış olsun tüm bakteriler hücre deformasyonları gösterdi. Düşük lazer güç seviyelerindeki hasar membran erozyonu, yüzey değişimleri ve yapısal plastik deformasyon olarak gerçekleşti. Yüksek lazer güç seviyelerinde oluşan hasar da tamamen parçalanmış hücreler ve etrafa saçılmış hücre artıkları şeklinde gözlemlendi. Yüksek veya alçak lazer güç seviyelerine karşı C.albicans hücre kontraksiyonu şeklinde cevap verirken, yüksek lazer güç seviyelerinde kuagüle olmuş amorf hacimlerin görüldüğü ve birbiri ile kaynaşmış maya-168- hücreleri gözlemlendi. Hücre şekilleri tamamen birbirinin içine kaynaşarak geçmiş bir görüntü sergiledi. SEM incelemesine göre 1.5W lazer güç seviyesi dentin derinliğindeki yapıda bir değişiklik meydana getirmedi. Lazer güç seviyesi 1.8W'a çıkarıldığında ışıma sonucunda semental yüzeyde dentin tübül açılımlarının yanı başında küçük çatlaklar oluştu. Ancak lazer güç seviyesi 2Wta uygulandığında bu çatlak hattının uzadığını ve dentin tübüllerinin tıkanmış bir görüntü sergilediği gözlemlendi. Sonuç olarak burada bildirilmiş olan bulgulara göre Nd:YAG Lazer uygulamasında kullanılan terapötik seviyelerin bakteri ve mayalar üzerinde etkili bir antimikrobiyal sonuç oluşturduğu ispatlandı. Bu sonuçlar ışığında kontamine dentinin derin tabakalarında Nd:YAG Lazer uygulamasının etkili bir dezenfeksiyon yaptığı tepit edilmiştir. 169 SUMMARY Previous studies, demonstrated the disinfecting potential of Nd: YAG Laser irradiation on the root canal system. The aim of this study was to evaluate the morphological and microbiological changes on the root canal dentin after irradiation with the Nd: YAG Laser. Non-carious, uniradicular, extracted human teeth were selected and cut into 1mm thick, 2mm in width and 6mm length dentin specimens. After removal of the smear layer, 180 dentin specimens were autoclaved for 10 minutes at 134°C to achieve sterility. Then the specimens were divided into three sets with 3 groups in each. Each set were then inoculated with 10ul of either of the three reference strains Enterococcus faecalis (ATCC 29212), Pseudomonas aeruginosa (ATCC 10145) and Candida albicans (ATCC 90028) on one side by means of a micropipette. The first set was inoculated with C.albicans as the yeast test strain, the second set was inoculated with Pseudomonas aeruginosa as the gram- negative test strain and the last was inoculated with Enterococcus faecalis as the gram- positive test organism. The samples were then irradiated on the bacteria- free side in a non-contact mode under constant scanning movement at an angle of 10° by use of the fiber optic of the Nd: YAG Laser. The laser irradiation comprised four irradiations of 10 seconds with 15-second intervals. The first groups of the three sets were irradiated at 1.5W, 1 5pps;-170- the second groups were irradiated at 1.8W, 15pps and the last ones were irradiated at 2.0W, 15pps. Four of 1 5 lased specimens and two of 5 control specimens of all from the groups were taken prepared for scanning electron microscopy investigation after fixation by dehydration. The rest of the controls and lased specimens of each group were prepared for the microbiological investigation. After incubation for 24 hours at 37°C the colonies were counted and the total number of bacteria was assessed. The comparation of the laser power settings showed a significant difference (p0,01) between the first laser power setting (1.5W, 15pps) and the second laser setting (1.8VV, 15pps). There was a significant difference (p0,01). E.faecaiis showed resistance for the 1.5W laser power setting but not any more to the 1.8W and 2W laser settings. There is not any statistically significant difference between the groups that enucleated with E.faecaiis and treated with 1.8W and 2W laser power settings (p>0,01 ) but there is a significant difference between the group treated with 1.5w laser irradiation and the two others as well (p0,01). According to the SEM findings of the gram positive and negative bacteria whether irradiated at low or high laser power settings they showed cell wall deformation. The damage of low laser power settings occurred to be as membrane erosion, surface alternations and plastic deformations of the structure. The damage of high laser power settings172- occurred to be as completely disintegrated cells and scattered cell debris. C.şlbicans showed cell contraction at low or high laser power setting, coagulated, amorphous masses were seen in which the shape of the yeast melted with one another at high laser power settings. The cell bodies seemed to be totally fused together. SEM investigation illustrated that 1.5W laser power setting didn't change the structure of dentin in deep layers. When we increased the laser power setting to 1.8W the irradiation created small cracks in the neighborhood of the dentin tubules orifices at the cemental side. But the crack line increased the dentin tubules seemed to be obturated when the laser power setting applied at 2W. Finally, the findings reported here determines that Nd: YAG laser irradiation at the standart therapeutical setting which has been proved to be affective had an antimicrobial effect both on bacteria an fungus. The results underline that Nd: YAG laser irradiation is able to disinfect ever- deeper layers of contaminated dentin. 206