Search

Bu çalışmada; geleneksel ve modern Şelpe tekniği ile ortaya konulan müziğin müziksel dokusunu tanımlamak ve Şelpe tekniğinin kullanıldığı Saz/Bağlama'nın çoksesli müzik üretimlerini analiz etmek üzere, dikey müzik dokularını ve bu dokuyu oluşturan akor gibi yapıların sap üzerinde el pozisyonlamasını gösteren bir sistem sunmak amaçlanmıştır. Temelde herhangi bir tür akorun ve onun sap üzerinde el pozisyonlamasını göstermek üzere oluşturulan bu sistematizasyonda matematikte kullanılan matris kodlaması kullanılmıştır. Oluşturulan sistem, analiz, aranje ve kompozisyon çalışmaları, notasyonlar, figür ve tablolar gibi birçok örneklemle detaylı bir şekilde sunulmuş ve sistematizasyon tüm yapısı ile ortaya konulmuştur. Özellikle de, oluşturulan bu sistematizasyonun çok amaçlı bir şekilde kullanılabilirliği birçok analiz, kompozisyon ve eşlikleme örnekleri ile sergilenerek vurgulanmıştır. Saz/Bağlama'nın mızrapsız icra tekniği, geçmişi yüzyıllar öncesine dayanan, Orta Asya ve Orta Doğu'daki birçok konar-göçer toplulukların kültürlerinde bulunan Saz/Bağlama ya da kopuz, dutar, dombra gibi onun yakın türevi olan çalgılarda icra edilen, Saz/Bağlama'nın çok köklü bir icra geleneğinin ürünüdür. Fakat Saz/Bağlama'nın mızraplı icra geleneğinin 19. ve daha ziyade 20. yüzyılda Anadolu'da yaygınlaşmasıyla mızrapsız icra geleneği yakın geçmişe kadar unutulmaya yüz tutmuştur. Bununla birlikte, Türkiye'de yaşanan yaygın şehirleşme etkisiyle, mızrapsız icra geleneğini sürdüren yerel Saz/Bağlama sanatçıları şehirlerde bu geleneği sürdürmüşler ve daha çok radyo yayınları vasıtasıyla bu icra geleneğini yaşatmaya devam etmişlerdir. Kent müzik kültürü içerisinden gelen Saz/Bağlama sanatçıları geleneksel muzrapsız icra tekniğini radyo yayınları yoluyla veyahut yerel sanatçılarla birebir çalışarak yeniden keşfetmiş ve öğrenmişlerdir. Özellikle, 1980 ve 1990'lı yıllarda ulusal ve uluslararası müzik camiasında geniş dinleyici kitlelerine sahip Saz/Bağlama sanatçıları – artık bu süreçte ulusal ve uluslararası düzeyde `Şelpe` olarak adlandırılmaya başlanan yeni mızrapsız icra tekniklerini geliştirerek – klasik/flamenko gitar, dutar ve dombra gibi mızrapsız icra edilen diğer çalgıların performans tekniklerini Saz/Bağlama'ya adapte etmiş, kendi müzik stilleri içerisinde yaratımlarını ortaya koymuş ve bu yeniden üretilen geleneksel mirası dünya çapında bir ölçüde popüler hale getirmişlerdir. Modern Şelpe tekniği ve bu icra tekniği ile üretilen müzik temelde Saz/Bağlama'nın iki icra geleneğine dayanmaktadır. Bunlardan ilki batı Anadolu Şelpe ekolüdür. Bu ekol Teke yöresi konargöçer yörüklerine ait üçtelli'nin mızrapsız icra geleneğini temel alır. Bir diğeri de, Alevi dinsel müzik geleneğine ve doğu Anadolu Türkmen topluluklarının mızrapsız Saz/Bağlama icra geleneğine dayanan doğu Anadolu Şelpe ekolü olarak tanımlanabilir. Bu her iki ekolde de Saz/Bağlama'nın mızrapsız icra tekniklerinde var olan geleneksel çoksesli yapı, Saz/Bağlama'nın mızrapsız icra tekniği ile ortaya konulan müzikte önemli bir yer teşkil eder. Anadolu'nun birçok geleneksel müzik türü ve bununla birlikte klasik Türk müziği teksesli bir müziksel dokuya sahiptir. Türkiye'de kentsel müziklerde Batı sanat müziğinin çoksesli müzik geleneği, Cumhuriyet'in müzik politikaları kapsamındaki modernleşme hareketlerinin etkisiyle önemli bir yer teşkil etmiştir. Aynı doğrultuda, Saz/Bağlama'nın mızrapsız çalım geleneğinden kaynaklanan kendine özgü çokseslilik dokusu kentlerde yaşayan birçok müzisyenin ve araştırmacının dikkatini çekmiştir. 1990lar ve 2000ler boyunca Şelpe tekniğinin modernleşme ve kültürel olarak yeniden yaratım sürecindeki en temel göstergelerden birisi Şelpe'nin geleneksel çoksesli dokusu ile Batı sanat müziği armoni uygulamalarını sentezleyerek oluşturulacak yeni çoksesli bir müziksel dokunun ortaya konulmasıdır. Bu doğrultuda şehirlerdeki Saz/Bağlama üstatları tarafından modern Şelpe tekniği kullanılarak birçok düzenleme ve beste üretilmiş ve konserlerde icra edilmiştir. Bu yenilikçi çalışmalar kapsamında birçok beste ve düzenleme üretilmiş, Şelpe'nin yeni notasyon sistemleri ve transkripsiyon işaretleri ortaya konulmuş ve birkaç çok önemli metot Şelpe eğitiminde kullanılmak üzere yazılmıştır. Bununla birlikte, Şelpe tekniği ile oluşturulan müziklerin çoksesli müziksel dokusu üzerine sistematik bir anlayışla gerçekleştirilen ve bu doku karakteri ile ortaya konulacak düzenleme ve bestelerin üretilme stratejilerini içeren analitik çalışmaların, diğer çalışmalara kıyasla, yeterli düzeyde olmadığı fark edilmiştir. Bu bağlamda; Şelpe tekniğinin alt teknikleri olan Pençe, Tel Çekme ve Parmak Vurma teknikleri ile üretilen çoksesli dokunun tüm kalıplarını tanımlayan bir sistem bu çalışma ile birlikte sunulacaktır. Bu sistem Şelpe tekniği ile ortaya konan müziklerin dokusal analizlerini ortaya koyan, düzenleme ve bestelemede bir rehber olarak kullanılabilen ve Şelpe tekniği icracıları için eşliklemelerde ve doğaçlama icralarda kullanılabilecek pratik bir araç olabilen çok amaçlı yönleri ile birlikte ortaya konulacaktır. Özellikle tonal armoni uygulamalarında var olan her tür akorun ve bu akorların sap üzerindeki her alt teknik için el pozisyonlamalarının tanımlanması bu sistemin en temel hedeflerinden birisidir. Tezin giriş bölümünde bu çalışmanın amaçları ve sistematizasyonun ortaya konulmasından önceki izlenen araştırma yöntemleri sunulacaktır. Ayrıca, bu çalışma modernizasyon, Batılılaşma, müziksel değişim, müziksel uyanış, halk müziği/sanat müziği/popüler müziği kavramları gibi bazı etnomüzikolojik yaklaşımlarla birlikte sunulacaktır.İkinci bölümde Saz/Bağlama'nın mızrapsız çalım teknikleri ve geleneği, tarihsel arka geçmişi, bazı etimolojik tanımlamalar ve Şelpe'nin alt tekniklerinin fonksiyonel tanımları yer alacaktır. Şelpe tekniğinin modernleşme süreci, yaşanılan değişimler, Şelpe tekniği üzerine kayda değer çalışmalar gerçekleştiren müzisyenler ve onların bazı önemli bireysel çalışmaları ayrıca bu bölümde sunulacaktır. Üçüncü bölümde ise bu çalışma kapsamında önerilen sistematizasyonun tüm teknik tanımlamaları ve detayları sunulacaktır. Öncelikle, geleneksel ve modern Şelpe tekniği ile icra edilmiş müziklerin armoni yapıları, çokseslilik özellikleri ve müziksel dokuları çeşitli örneklemelerle analiz edilmiştir. Daha sonrasında, Matris sistemi olarak adlandırılan bu yeni sistematizasyona ait geliştirilen yeni kavramlar, kurallar ve sınırlılıklar sunulmuştur. Matris sistemi iki farklı yapı halinde sunulmuştur. Birincisi, Matris sisteminin çalgının sapı üzerinde sadece tek elin pozisyonlamalar için kullanıldığı Pençe ve Tel Çekme alt teknikleri ile nasıl uygulandığını gösteren yapıdır. Bu kapsamda tek elin sap üzerinde pozisyonlamaları için kullanılan Matris sembol yapısı çeşitli örneklemlerle birlikte sunulmuştur. Nihayetinde tüm akorlar için tek elin sap üzerindeki tüm pozisyonlamaları bir çizelge halinde haritalandırılarak verilmiştir. Matris sisteminin ikinci diğer yapısal özelliği ise her iki elin de sap üzerinde pozisyonlamalar için kullanıldığı Parmak Vurma alt tekniğinin Matris sistemi ile birlikte nasıl uygulandığının gösterimidir. `Bağlayıcı değer` ve `akorların kombinasyonu` gibi yeni öne sürülen kavramlar bu kapsamda açık bir şekilde tanımlanmıştır. Matris sisteminin bu ikinci tür yapısal özelliği ortaya konulan sistematizasyon için büyük bir önem arz etmektedir. Parmak Vurma alt tekniği iki elin sap üzerinde aynı anda kullanılarak icra edildiği çoksesli yapıların oluşturulması doğrultusunda tekniğin doğasında var olan kompleks bir yapısal özelliğe sahiptir. Bu sebeple, Parmak Vurma alt tekniği ile icra edilen tüm armonik uygulamaları göstermek üzere sunulan sistematizasyonun bu kompleks yapısal özelliği anlaşılır bir şekilde ve icralarda pratik olarak kullanılabilir bir şekilde sunması büyük önem arz etmektedir. İki elin sap üzerindeki pozisyonlamalarda Matris sistemi ile nasıl kullanıldığını gösteren bu yapı çeşitli örneklemeler ile sunulmakla birlikte, tüm akorlar için sap üzerindeki bütün iki el pozisyonlamaları bir çizelge halinde haritalandırılarak bu çalışmanın ekinde sunulmuştur. Ayrıca, Parmak Vurma alt tekniğinin sahip olduğu çok yönlü ve geniş müziksel icra kapasitesi sebebiyle, Matris sistemi ile ortaya konulan kurallar ve sınırlılıkların ötesinde Parmak Vurma alt tekniği ile oluşturulan tüm armonik uygulamalar istisnai durumlar başlığı altında sunulmuştur. Matris sisteminin Şelpe tekniği ile çalışma prensiplerinin anlatıldığı bölümlerin ardından bu sistem, dört farklı örnek Şelpe düzenlemesi üzerinden sistemin çok amaçlı kullanım yöntemlerini sergilemek üzere örneklendirilmiştir. Matris sisteminin birinci örnek uygulamalarında sistemin Şelpe tekniği kullanılarak oluşturulan akor eşliklemelerinde nasıl kullanıldığı gösterilmiştir. Örneklemlerde Hammamizade İsmail Dede Efendi'nin (1778-1846) `Gülnihal` isimli bestesi ve Henry Purcell'in (1659-1695) operası Dido & Aeneas'den `When I am Laid in Earth` ağıt (lament) bölümü üzerine yapılan Şelpe düzenlemeleri kullanılmıştır. Her iki eser de bu çalışma kapsamında kullanılmak üzere tarafımdan düzenlenmiştir. Matris sisteminin ikinci örnek uygulamaları Matris sistemi ile gerçekleştirilen analiz örneklerini içermektedir. Bu örnekler ile Şelpe tekniği ile oluşturulan çoksesli müzik dokularını Matris sistemi ile tanımlamak ve analiz etmek hedeflenmiştir. Bu kapsamda Erol Parlak'ın bir Azeri halk ezgisi `Naz Barı` üzerine gerçekleştirdiği Şelpe düzenlemesi ve bu çalışma kapsamında Şelpe düzenlemesini yaptığım `Mandıra` eseri örneklemlerde kullanılmıştır. Tüm düzenlemeler ve Matris sistemi ile ortaya konulan analizler detaylı bir şekilde açıklanmış ve bu çalışmanın ekine yerleştirilmiştir. Sonuç bölümünde ise, bu çalışma kapsamında oluşturulan tüm veriler değerlendirilerek devamında gerçekleştirilebilecek çalışmalar hakkında bazı öneriler sunulmuştur. This study aims to identify the musical texture of traditional and contemporary Şelpe music, to present a new system to analyze the multipart musical creation of Saz/Bağlama using the Şelpe technique, and to provide practical performance symbols for Şelpe players. This study also aims to demonstrate structures of vertical textures, such as chords and their finger positioning on Saz/Bağlama's fretboard. In this systemization, the matrix diagrams of mathematics are used to display the coordinates of any kind of chords and their finger positioning on the fretboard. The features of the Matrix system in this systematization are quite different from the Matrix arrays of mathematics. The structure of this systemization is thoroughly explained, tested and presented by samplings such as analyses, arrangements, compositions, notations, figures, and tables. The multi-purpose aspect of this systemization was especially emphasized by showing samples of analyses, compositions, and musical accompaniments.History of the Saz/Bağlama performing technique without a plectrum, namely Şelpe, goes a long way back, having its roots in various pastoral-nomadic communities of Central Asia and the Middle East. It is a deep-rooted traditional technique performed with Saz/Bağlama and its long-necked lute variants such as kopuz, dutar, dombra and saz in various sizes. The tradition to play Saz/Bağlama without a plectrum, Şelpe, tended to cease in Anatolia in the 19th and 20th centuries after the plectrum became popular. Nevertheless, with the help of urbanization, the Şelpe technique survived in the cities and local Saz/Bağlama artists continued following this tradition by performing the Şelpe technique mostly on the radios. Modern Saz/Bağlama artists of the cities, educated in institutions, re-discovered the traditional techniques by either learning directly from the local artists or from their radio broadcasts. In the 1980s and 1990s, popular Saz/Bağlama masters with a wide range of fans in the local and international areas improved and created new techniques. After these dates they developed hybrid techniques combining the Şelpe with similar techniques such as classical/flamenco guitar, dutar, and dombra. They created their unique music and made this traditional heritage world-famous after all. The contemporary Şelpe technique and its music are mainly based on two traditional techniques of Saz/Bağlama performance without a plectrum. The first one is the Western Anatolian School of Şelpe, which generally consists of the üçtelli (three-string) performance technique of yörüks (Anatolian nomads) of Teke region. The second one is the Eastern Anatolian School of Şelpe, which consists of both Alevi religious music and Türkmen's (Eastern Anatolian nomads) Saz/Bağlama tradition. The traditional multipart structure available in both of these schools and the performance technique of Saz/Bağlama without a plectrum has an imperative role in the character of this tradition. Many traditional folkloric music genres of Anatolia in addition to Ottoman art music have a monophonic texture. The modernization and revolution era of the young Turkish Republic provided a wide area of application for the polyphonic practices of Western art music, especially in the urban music creation. In this context, the multipart nature of Şelpe Saz/Bağlama technique and its performance method without a plectrum attracted the attention of many artists and the researchers. The reinvention and modernization progress of the Şelpe technique during the 1990s and 2000s created a new texture of multipart music by the synthesis of the multipart texture of the Şelpe technique and the classical Western harmonic practices. Accordingly, urban Saz/Bağlama masters created many arrangements and compositions with the contemporary Şelpe technique and performed them in public concerts. In the context of these innovative efforts, modern Saz/Bağlama masters and researchers in the cities created many compositions and arrangements, defined notation and transcription systems and symbols for the Şelpe repertoire, and documented various high-quality Şelpe methods to use in education. During this progress, the researchers realized that the systematic investigations about the multipart texture of the Şelpe created music and analytical studies about the strategies to create arrangements and compositions of this technique were inadequate. In this context, this thesis aims to propose a system that defines all patterns of multipart texture created by Pençe, Tel Çekme, and Parmak Vurma sub-techniques of the Şelpe. We will define and develop all multi-purpose aspects of this system to analyze the texture of the music created with the Şelpe technique, to provide a guide for arrangements and compositions and to provide a practical tool for Şelpe performers to perform Şelpe accompaniments and improvisational practices. This aforementioned system specifically aims to define all types of chords for harmonic practices in tonal music and the finger positioning for these chords including all sub-techniques. The introduction chapter of the thesis explains the thesis objectives and defines the research methodology used to determine the systemization method. Moreover, this study includes the ethnomusicological approaches such as modernization, Westernization, musical change, musical revivals, and folk/classical/pop music concepts. We presented examples of different types of international music to outline the classification and the status of contemporary Şelpe music creations better among world music. The second chapter discusses the historical background of performing techniques of Saz/Bağlama without a plectrum, some etymological definitions, and the functional definitions of the sub-techniques of the Şelpe. The second chapter also addresses the modernization period of the Şelpe technique and some substantial works of the pioneer musicians who use this technique. In the third chapter, the technical definition of the proposed systematization method is explained in detail. Firstly, we described and analyzed the musical texture and harmonic tools of the music performed with traditional and modern Şelpe techniques with various examples. The analyses are illustrated with the figures and tables, including their explanations. Secondly, we defined new concepts, rules, and limitations for the systematization, which uses the Matrix diagrams as a framework. The systematization is categorized into two different structures. The first structure shows the application of matrix diagrams to chord positioning for Pençe and Tel Çekme sub-techniques with one hand on the fretboard. The symbols and the structure of the Matrix diagram that shows the one hand finger positioning on the fretboard of Saz/Bağlama are explained with various examples. Finally, we mapped the finger positioning of one hand on the fretboard of Saz/Bağlama for all chords and depicted them on a chart. The second structure defines how the system works for the Parmak Vurma sub-technique, in which both hands are used for chord positioning on the fretboard. The new concepts such as `connector value` and `combination of chords` are defined in detail. This second structural feature is of great importance to the systematization method. The Parmak Vurma sub-technique has a complex structure in nature, which requires both hands to play on the fretboard to perform harmonic performances. Therefore, the systematization developed to define all harmonic practices performed using this Parmak Vurma sub-technique should be able to depict this highly sophisticated structure while serving as a practical tool at the same time. We provided examples of matrix diagrams showing the finger positioning of both hands on the fretboard and attached an appendix of tables showing the map illustration of finger positioning on the fretboard for all chords. Moreover, as the Parmak Vurma sub-technique provides a wide range of performing options in many aspects some exceptions may apply. All the exceptions of the Parmak Vurma technique beyond the rules and limitations of the matrix method are collected under the `Exceptional Cases` title. After describing the principals of the Matrix method for the Şelpe technique in this chapter, we gave four different Şelpe arrangements as an example to test and show the multi-purpose applications of the system. The first example of the system implementation shows how the Matrix system works with chord accompaniments performed with the Şelpe technique. This example uses Şelpe arrangement excerpts applied on the `Gülnihal` composition by Hammamizade İsmail Dede Efendi (1778-1846) and Dido's Lament, `When I am laid in earth` from the opera Dido and Aeneas by Henry Purcell (1659-1695). I have arranged both of them to use in this study. The second example of implementation includes a theoretical case analysis conducted using the matrix system. This example aims to use the matrix system to define and analyze the texture of multipart music performed with the Şelpe technique. In this context, we used Erol Parlak's Şelpe arrangement of a traditional Azerbaijani tune, `Naz Barı`, and my Şelpe arrangement of a traditional Turkish song, `Mandıra`, as samples in the scope of this study. We added both of these arrangements and a detailed explanation of their analyses as an appendix to this study. In conclusion, we evaluated all the data resulted from this study and provided some recommendations for future studies. 311

Bu tez, 'tınısal bütünlüğü' yapısal öğeleri içerisinde tanımlamayı ve biçimsel analiz için bir yaklaşım geliştirmeyi amaçlamaktadır. Tını üzerine bilişsel çalışmaların karşılaştırmalı analizi ve müzikal jestin felsefesi bu hedefe ulaşmak için ana kaynaklardır. Bu çalışmalardan öğrenilenler, yeni analiz yöntemleri oluşturulmasına yönelik bir öneri sunmak için kullanılmıştır. Burada bahsedilen tını ve jest temelli yaklaşımda jest, aslen var olan yerleşik analiz yaklaşımlarının genelleştirilmiş, farklı doku ve stillere uygulanabilir hale getirilmiş bir yorumudur. Tını ise daha merkezi durumdadır. Tezin temel hareket noktası, tınının günümüz müziklerinde türler-üstü bir bütünleştirici algılama öğesi olduğu ve bu noktaya tarihsel bir süreç içerisinde ulaşıldığı fikridir. Bu ana fikir doğrultusunda, Bölüm 1, tınının müzikte bir kavram olarak kısa bir tanıtımını, tarihsel ve çağdaş rolünü, tınının doğasıyla ilgili ana tanımları ve başlıkları sunmaktadır. Sonraki bölümler için bir yol ve yaklaşım belirlemek amacıyla, tınısal bütünlüğün bir ön tanımı şu şekilde önerilmiştir: Tını bütünlüğü, bir müzik eserini dikey (anlık), yatay (zamansal) ve bu ikisinin sürekliliğini, veya tınısal veri sürekliliği oluşturabilecek ve böylelikle söz konusu müziğin algısını daha büyük ölçekte etkileyebilecek boyutları karakterize eden bir nitelik, kriter ya da parametredir. Yani bu tanım, tınısal bütünlüğün çeşitli nitelikler ve boyutlar üzerinden biçimsel algıyı şekillendirmesi fikri üzerine kuruludur. Bu düşünüşün tarihsel kökenlerini anlamak için, bu bölümün üçüncü alt başlığı tını kavramının kompozisyon tarihindeki yeri üzerine eğilmektedir. Özellikle Barok Dönem müziğindeki gelişmeleri ve çeşitliliği göz önüne alarak, hem armoni anlayışındaki yansımalara hem de çalgıların gelişimine dikkat çekilmiştir. Devamında, 20. yüzyılın ilk yarısından Arnold Schoenberg'in düşüncelerine, ikinci yarısından ise Spektral Müzik kavramına dikkat çekilmiştir.Tını bilişi, Bölüm 2'de, kayda değer bilimsel çalışmalar üzerinden incelenmiştir. İlk olarak, tınısal süreklilikliğin, kompozisyonda dikey ve yatay organizasyon kavramların genel değerlendirmesi yapılmıştır. Bu değerlendirme, konuyla ilgili daha önceki çalışmalara atıflar ve önemli noktaları açıklamaya yönelik çeşitli kayda değer örneklerle desteklenmiştir. Bu bölümlerdeki temel amaç, öncelikle tınısal sürekliliğin fiziksel ve algısal taraflarının ne şekilde ayrı kavramlar oldukları ve nasıl değerlendirilebilecekleri konularını ortaya koymak; akabinde de, uygun müzikal örneklerle bu fikirlerin uygulamaları üzerinde nasıl analizler yapılabileceğine dair bir tartışma başlatmaktır. Bu bölümdeki örnekler, önemli spektralist besteciler Gérard Grisey ve Tristan Murail'dan alınmıştır.İkinci Bölüm'ün üçüncü alt başlığında, tını ve yatay yapıların ilişkisi en temel bileşenlerden başlayarak açıklanmaktadır: perde, aralıklar ve melodi. İlk olarak, tınının perde ve dinamiklerle ilişkisi incelenmiştir. Bu konuda yine Schoenberg'in ses -rengi (klangfarbe) kavramına bakışı, tını ve perdenin fonksiyonel ilişkisine vurgu yaparak kullanılmıştır. Bu fikri daha anlaşılır hale getirmek için, çalgılarda değişik ses bölgelerindeki özellikleri ve kullanılan dinamiklere bağlı değişikliklerin tınısal yansımaları örneklenmiştir. Burada yine kompozisyonel bir uygulama örneği olarak, George Enescu'nun `Carillon Nocturne` adlı eseri, çağdaş anlamdaki tınısal yaklaşımın bir öncülü olarak kısaca incelenmiştir. Bunu takip eden, 'melodik aralıklar ve entonasyon' başlıklı bölümde, bilişsel alandaki bazı çalışmalar karşılaştırılmış, özellikle spektral özelliklerin, perdelerin ve bir bütün olarak melodik karakterin algısını nasıl etkilediği sorusuna cevap aranmıştır.'Melodi' başlığı altında takip eden diğer bölümlerde, önerilen yaklaşımın oluşturulması için en temel konular olan görelilik, hafıza ve gruplama mekanizmaları incelenmiştir. Burada özellikle 'görelilik' kavramı öne çıkmaktadır; çünkü tını algısının görelilik açısından zayıf, mutlak özelliklerinin ise baskın olduğu fikri, yöntemsel yaklaşımları temelinden etkileyebilecek derecede önem taşımaktadır. Tınının algısal mutlaklığını destekleyen deneysel çalışmalardan bahsedilmiş ve bunların olası yansımaları tartışılmıştır. Bir sonraki alt başlıkta ise gruplama mekanizmaları, Gestalt prensipleriyle bağlantılı şekilde anlatılmıştır. Müzik bilişi dahilindeki deneysel çalışmalardan ortaya çıkan sonuçlar ve bu sonuçlara dayanan temel prensipler örneklenmiştir. Bu bölümdeki son alt başlıkta ise beklenti ve hafıza konuları incelenmiş, hem kısa sürelerde hem de zamana yayılan süreçlerde tını algısı üzerine çalışmalar incelenmiştir. Beklenti ve kültürel eğilimler arasındaki ilişki ve bunların müzikal yapılardaki algıyı nasıl şekillendirdiği üzerine temel bir anlayış şekillendirilmiştir. Tını bilişinin ele alındığı İkinci Bölüm'ün son kısmı, bu konuda elde edilen çıkarımların ışığında bir yeniden değerlendirme yapmakta ve yöntem geliştirme yaklaşımında ilk basamak olacak tınısal bir kategorizasyon sunmaktadır. Lerdahl'ın 1987 tarihli `Tınısal Hiyerarşiler` (Timbral Hierarchies) başlıklı makalesinden yola çıkarak bir sağlama yapılmakta, bu süreçte edinilen bilimsel bilgi ve yaklaşımların bizlere kazandırdıkları düşünülerek, güncellememiz gereken görüşler sorgulanmaktadır. Bölüm 2'nin bu kısmı, 'düzeyler ve tipler' bazında iki kategorizasyon önerisi sunar. Bunlar, düzeyler bazında mikro-tını (microtimbre), makro-tını (macrotimbre), toplam-tını (overall timbre) ve formel tını (formal timbre); tipler bazında (verili sınıflar üzerinden) ise kaynak kimliği, ses aralığı bölgesi (registral region), spektral bölge (spectral region), tınısal zarf (timbral envolope) ve modülasyonlar şeklindedir. Buradaki düzeyler, 'birinci' ve 'ikinci' olarak ikili bir hiyerarşi çerçevesinde toparlanmıştır. Bu alt başlıklar boyunca yapılan çıkarımlar, tınısal düzeylerin ve tını tiplerinin kategorizasyonunun işlevselleştirildiği Dördüncü Bölüm için bir temel hazırlamaktadır.Bölüm 3'te, müzikal jest, türleri ve alt-türleri, farklı düzeylerdeki olası hiyerarşik ilişkilerin arayışı içerisinde, kompozisyonel açıdan incelenmektedir. Bu ilişkilerin incelenmesi, hem dil hem de müzikte, fiziksel ve zihinsel jestler arasındaki analojilerden ve doğrudan ilişkilerden başlamaktadır; çünkü dilin oluşumu ve gelişimindeki yardımcı jestlerin, müzikal jestler ile karşılaştırılması ve aralarındaki bağlantıların sorgulanması, jesti bir bütün olarak anlamak açısından önem arz eden bir konudur. Jest bölümünün ikinci başlığında, müzikal jestin tanımlanması ve müzikal jest tiplerinin hiyerarşik bir şekilde kategorize edilmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda, ilk olarak çalgısal uygulamalarda icracı jestlerinin bir kategorizasyonu sunulmuştur. İcracı jestleri hem Delalande'ın kategorizasyonu ile 'efektif', 'yardımcı' ve 'figüratif' jestler olarak ele alınmakta, çalgısal jestler ise Cadoz'un 'uyarım', 'modifikasyon' ve 'seçim' jestleri ile özetlenmektedir. Bu temel jest kategorilerine ek olarak, tını için de yapıldığı gibi, jestlerin geneli için iki düzeyli bir hiyerarşi önerilmiştir. 'Birinci' düzeyde, fiziksel jest kavramına en yakın şekilde ele alınan müzikal jest, işlevsellikleri üzerinden ayrıştırılmak üzere, 'figür' ve 'motif' kavramları ile karşılaştırılmıştır. Bu kısımdaki '(anlatımsal) jest birimi' (expressive unit gesture), tını hiyerarşisindeki mikro-tınıya karşılık gelen, en temel jestin isimlendirilmesidir. 'İkinci' düzeyin, daha karmaşık ve zaman eksenine oturan tanımı, ve daha sonra jestsel ağlarda incelenebilecek yüksek düzeyde bir jestsel ağırlık (gestural significance) fikri oluşturabilmek için, olası karmaşık yapıların ve daha geniş boyutların bir açıklamaları yapılmıştır. Tüm bu çözümlemelerin sonucu olarak, jestlerin hiyerarşik açından birinci ve ikinci düzeylerde, tiplendirme açısından da fiziksel ve zihinsel kategorileri altında değerlendirildiği genel bir şema sunulmuştur. Bir sonraki alt başlıkta ise öncelikle, kompozitörlerin jest kavramını nasıl algıladıkları ve kategorize ettiklerine örnekler üzerinden değinilmiş; bunun sonrasında da kompozisyonel jestin iletim ve dönüşümündeki faktörler; kompozisyon, performans ve alımlamanın farklı aşamalarında değerlendirilmiştir. Söz konusu aşamalarda kompozitör, icracı ve dinleyici özneler olarak; müzikal notasyon, ses ve görsel öğeler ise iletim ortamları olarak incelenmiştir. Dördüncü Bölüm'de, tını ve bellek ile birlikte, bir önceki bölümden müzikal jest hakkında edinilen ana fikirlerden faydalanılarak, biçimsel yapının üç-katmanlı (tını-jest-hafıza) analizi için bir yaklaşım önerilmiştir. Mümkün olduğunca sağlam ve meşru temellere dayandırılmaya çalışılan bu yaklaşım, 'nesnellik' prensibinin ne şekilde ele alınabileceğini tartışarak inşa edilmeye başlanmıştır. Bu noktada, kültürel altyapının algıya etkisindeki temel yaklaşım biraz daha açılmış, esas amaç ifade edilmiştir. Öncelikle yöntemin genel bir tarifi yapılmış, ardından, yöntem inşasında gerekli olan kavramlar alt bölümlerde teker teker incelenmiş, ve bu kavramların işlevselleştirilebilmesine yönelik fikir yürütülmüştür. Tını nesnesi ve tını nesnesinin ağsal analizi, İkinci Bölüm'deki çıkarımları genişletmek yoluyla tanımlanmıştır. Burada, söz konusu kavramların nasıl ifade edilip, işlevselleştirilebilecekleriyle ilgili seçenekler sunulmuştur, tınısal düzeyler ve tipler arasındaki ilişkiler netleştirilmiştir. Dördüncü Bölüm'ün üçüncü alt başlığında, jestin tınısal meseleler ile bağlamsallaştırıldığı 'jestsel ağ analizi' bulunmaktadır. Burada jest ve 'tınısal jest' arasındaki bağlantılar ve jeste uygulanabilen transpozisyon ve mutasyon, son olarak da 'zamansal değerlendirme' kavramları açıklanmıştır. Sonraki kısımlarda hem tını hem de jest ağlarının analizleri için önem taşıyan 'işaretlenmiştlik' (markedness) ve 'bağlamsal değerlendirme' kavramları yer almaktadır. İşaretlenmişlik, aslen dilbilime ait olmasına rağmen, müzik alanında da kullanılabilen bir kavram olarak, bu çalışmaya en işlevsel araçlardan biri olarak dahil edilmiştir. 'Bağlamsal değerlendirme' aşaması ise, şekilsel analizi çok benzeyen öğelerin farklı bağlamlarda nasıl işlevlerinin ve etkilerinin değiştiği konusunu tartışarak, işaretlenmişlik kavramını tamamlamaktadır. Dördüncü Bölüm, analiz yönteminin ilk tarifine dayanan kurgusal bir vaka analizi ile sonuçlandırılmıştır. Burada analiz yöntemindeki olası geçici aşamalar doğrultusunda ortaya çıkabilecek bir şema sunulmuş ve şemanın nasıl okunabileceği açıklanmıştır.Son olarak, Beşinci Bölüm'de, Anton Webern'in Op. 10, No. 1 (Fünf Stücke für Orchester) ve George Crumb'ın elektrikli yaylı dörtlüsü için bestelediği `Threnody I: Night of the Electric Insects` (Black Angels) adlı eserleri analiz edilerek, bu noktaya kadar hazırlanan teorik bilgiler uygulamaya konulmuştur. Bu uygulama sonucunda hem form şemaları oluşturulmuş hem de bir yazılı notasyon sistemi önerilmiştir. Söz konusu eserlerin bu nihai olmayan analizleri, tamamlanmış bir yöntemin ne olacağı ve bunu başarmak için ne yapılması gerektiği konusunda bir ön-izleme olarak görülebilir. Bu çaba doğrultusunda, birbirinden farklı dokularda eserler seçilmiş, fakat anlatım dilinin ortaklaştırılması hedeflenmiştir.Tez, üzerinde çalışılan ve bu çalışmanın ötesinde ele alınabilecek muhtemel konuların genel değerlendirilmesi ile sonuçlandırılmıştır. This thesis aims to define 'timbral coherence' in its structural elements and develop an approach for formal analysis. Comparative analysis of cognitive studies on timbre, and the philosophy of musical gesture are the main sources to achieve this goal. Analyses of these studies are used to present a proposal for building new analysis methods.Chapter 1 presents a brief introduction of timbre, its historical and contemporary role in music, main definitions and topics concerning the nature of timbre. An initial definition of timbral coherence is proposed to determine a path and approach for following chapters.Cognition of timbre is examined through noteworthy studies in Chapter 2. First of all, an overview of notion timbral continuum, vertical and horizontal organization in composition is made. Subsequently, relation of timbre and horizontal structures is explained starting from the most basic components: pitch, intervals, and melody. Most importantly, relativity, memory and its grouping mechanisms are examined, which can be seen as the basis for devising the proposed approach. The inferences made through these sections are used to prepare a basis for the following sections where categorization of timbral levels and types are presented. Chapter 3 investigates musical gesture, its types and subtypes from a compositional perspective, in search of possible hierarchical relations on different levels. Examination of these relations starts from analogies and direct relations between physical and mental gestures, both in language and music. Then, a categorization of performer's gestures in instrumental practices is presented. An explanation of more complex structures and larger dimensions through possible gestural networks is given, in order to establish an idea of a higher level of gestural significance. Consequently, a consideration of compositional gesture and the factors in its conveyance and transformation is made through different stages of the composition, performance, and its reception. In Chapter 4, an approach for three-layer analysis of formal structure is proposed by utilizing the main ideas inferred about musical gesture from the previous section in combination with timbre and memory. The concepts that are essential to the proposed approach are examined in each sub-section. Timbral object and its analysis in timbral networks are defined, broadening the initial deductions made in Chapter 2. This is followed by gestural network analysis where gesture is put into context with timbral issues. Two following sections explain the notion of markedness and contextual considerations for both analyses of timbre and gestural networks. This chapter is concluded with a fictive case analysis, using the initial description of the method.Finally, Chapter 5 puts the theoretical information into practice by analyzing two short works, Anton Webern's Op. 10, No. 1 (Fünf Stücke für Orchester) and George Crumb's `Threnody I: Night of the Electric Insects`, a movement from his `Black Angels` for electric string quartet. Provisional analyses of these works provide a preview of what a complete method would be and what is to be done for achieving it.This thesis is concluded with general consideration of the covered topics and possible further work. 142

Bu tez, Heavy Metal olarak adlandırılan popüler müzik türünü icra etmeyi tercih eden, kendi kendini yetiştirmiş müzisyenler ve kurumsal olarak eğitim almış müzisyenler diyalektiği araştırmaktadır. Uzun tartışmalardan sonra, gayrıresmi öğrenme pratikleri ile becerilerini kazanmış, çoğunlukla müzik okuryazarı olmayan müzisyenleri betimleyen `Alaylı` sıfatı, Türkçe olarak başlıkta yer bulmuştur. Bu tezin etnografik verilerinin temelini teşkil eden metal müzisyenleri ile yapılan mülakatların ışığında, çoğu `Alaylı` metal müzisyeni için kendi kendine öğrenmiş veya öz-öğreti ile beceri edinmiş denebilir. Varsayılan bakış açısı, metal müziğe ve alt kültürüne yetişkin bir gözlemci ve/ya öğrenci olarak dahil olan `Okullu` (Klasik Batı Müziği eğitimi almış) bir müzisyen ve müzikoloğa aittir. Bu sayede ve olağan çalışmalar için hayli uzun kabul edilebilecek beş yıllık bir saha çalışması sürecine de bağlı olarak, gözlemlerin hem içeriden, hem de dışarıdan konumlanır şekilde ortaya konması mümkün olmuştur.Bu çalışmanın temel amacı, alaylı müzisyenlerle çalışmanın avantaj ve dezavantajları, tatminleri ve hayal kırıklıklarını anlamak ve aktarmaktır: bunlar arasında en yaygın sorunlar, bilişsel süreç, ve okulu ve alaylı müzisyenler arasındaki algısal farklılıklar sayılabilir. Müzik endüstrisi ve profesyonellik, dikkate alınması gereken diğer bir husustur: özellikle Türkiye örneğinde. Ülkemizde, müzisyenler hatta müzik endüstrisi profesyonelleri bile müzik okuryazarlığına sahip olmaksızın, konservatuar eğitimli profesyoneller ile birlikte çalışabiliyorlar. Bu ülkemize has bir özellik değil, çünkü halen tüm dünyada Batı etkileşimli popüler müzik alanında, kendi kendini yetiştiren ve bazı durumlarda müzik okuryazarı olmayan bir müzisyenin dünya çapında tanınırlık kazanma şansı vardır. Bu bireyler çok farklı temel müziksel kavramlara sahiptirler ve çoğu zaman eğitimleri sırasında müzik olaylarını ifade etmek için kullanılan terminoloji dağarcığını özümsemiş olan okullu müzisyenlerle iletişim kurmakta zorluk çekmektedirler. Metal müzik söz konusu olduğunda, mevcut literatür ve bu çalışmanın bulguları, profesyonel müzisyenlerin çoğunluğunun tamamen kendi kendini eğitmiş ile bir dereceye kadar okul arasındaki `gri bölge` ye düştüğünü doğrulamaktadır. Görüşülen 35 profesyonel müzisyen arasında, müzik disiplininde bir lisans diploması elde etmeyi başarmış yani `Okullu` olarak anılabilecek sadece iki müzisyen vardır. Bu teze yön veren kuramsal ve yöntemsel temeller, (etno)müzikoloji, bilişsel çalışmalar, iletişim çalışmaları ve geleneksel metinsel analiz yöntemlerinin güncel, disiplinler arası bir kaynaşmasından oluşmaktadır. Olgu çalışması ve saha çalışmasına temelbilimsel bir yaklaşım getirmek için, etnografik bulgular üzerinde sosyal bilimlerin büyük çoğunluğuna uyarlanmakta olan siyasal bilim yöntemi Vaka Çalışması (Case Study)) prosedürleri kullanılıyor olsa da, bu tez hiçbir şekilde büyük ölçekli istatistiksel bir çalışma sayılmamalıdır. Proje önerisi sunulduğunda oldukça yenilikçi olan netnografi, yani sosyal medya ağları üzerinden ulaşılan bilgi kaynakları ve kişilerle yapılan saha çalışması ve pratiğe dayalı araştırma, yani bir olgunun uygulanışını bizzat yaparak öğrenme veya gözleme gibi bazı yaklaşımlar, artık sosyal bilimler yelpazesinde sıklıkla kullanılan yöntemler haline gelmiştir.İlk bölüm, hem Alaylı hem de Okullu müzisyenler içeren bir metal müzik grubunun iletişim sorunlarını ve yaratıcı sürecini irdeleyen merkezi bir sorunun tanımlanması sonrasında, sunulan bilgi dizisine girdisi olan fikirlerin, teorilerin, algıların ve fenomenlerin tanımlanması, kişisel yansımalar ve motivasyonların ortaya konulmasından oluşmaktadır. Literatür taraması da bu kısımda yer almaktadır ve metal müzik ve alt kültürü konusunda temel kabul edilen Walser (1992) ve Weinstein (2000) gibi yayınlardan başlayarak 2010'lu yıllardaki tüm metal dünyasını konu alan akademik coşkuyu irdelemektedir. Bu girişi takiben, tezin bilgi içeriği üç ana bölüm halinde düzenlenmiştir. Bunlardan Bölüm 2 olarak adlandırılan ilki, metal müziğin küresel bir türe dönüşmesinin kısa bir tarihsel anlatımını içerir. Metal müziğin ve onun özelleşmiş alt türlerinin evrimi, örneğin Wallach, Harris ve Greene'in 2011 tarihli eseri gibi çalışmalarla halihazırda akademik olarak iyi belgelenmiş olduğundan, bu bölümün kurgusu, metal müzik paradigmasının herhangi bir parçasını derinlemesine araştırmaktansa diğer bölümler için önem teşkil eden olgular üzerine odaklanan gevşek bir ağdır. Her yerde bulunabilecek ve geçerliliği tartışmalı ansiklopedik bilgi yerine, tarihsel sürece şahit olan, yerel ve küresel metal sahnelerinin oluşmasına tanıklık eden ve fikirleri, özellikleri, kurumları ve gelişmeleri en çok etkileyen her şeyi saptayabilecek konumda kişilerle yapılan röportajları öne çıkarmayı hedefler. 2. Bölümün alt bölümleri, metal müzik ve alt kültürüne dair tanımsal konu başlıklarını ele alır. Örneğin, 2.1.5 alt bölümünde örneklendirilen ve yorumlanan metalci argosu, yalnızca bu türün dinleyicisine özgüdür. Başka bir müzik türünün meraklıları, bir icracı özellikle başarılı olduğunda övgü anlamına gelecek şekilde `mekanı yok etti/yıktı/izleyiciyi mahvetti` türü söylemlerde bulunmaz. Benzer bir şekilde, sanatçılar da sahnede dinleyiciye yönelik küfür içeren söylemler ve aşağılayıcı (beden) dili(ni) gösterilerinin bir parçası olarak kullanırlar. Takip eden iki alt bölüm, hem Türkiyede oluşan metal müzik hem de Türk yeraltı metal sahnesinin evrimi hakkında bilgi vermek adına, halihazırda yayınlanmış olan (Türkçe) materyallerle birlikte, bazı yeni saha çalışması notlarını da içermektedir. 2. Bölümde ayrıca, Türk metaline ait belli başlı bilimsel çıktıların ve akademik olmayan yayınların kısa bir incelemesi de bulunmaktadır.Yazarın uygulama yoluyla araştırma deneyimleri, yani bir metal müzik grubu kurmak ve yönetmek tecrübesinin büyük bir kısmı 3. Bölümde ayrıntılı olarak anlatılmıştır. Bu öykü, popüler müzik yapımının farklı safhalarına odaklanmakta ve 2010-2015 yılları arasında bir grup müzisyeni olarak edinilen tecrübe ve saha çalışması sırasında edinilen bilgi ve anlayışları aktarmaktadır. Nimkulrat'ın `uygulamaya dayalı araştırma ve pratiğin araştırmanın yerine geçmesi` olarak tanımladığı iki yaklaşımın birbirinin yerine kullanılabileceğini tesbit etmesine karşın, yazar pratikte yapılan araştırmanın sadece bir ürünün varlığında geçerli olduğunu vurgulayan Candy'nin tanımı doğrultusunda hareket etmektedir. Anlatının farklı aşamaları ortaya çıkarken, sürecin de en az ürün kadar önemli olduğu ortaya çıkmıştır ve bu şekilde aktarılmaktadır. Deneyimlenen bu odak kayması, Candy'nin açıklamasına da uymaktadır: başlangıçta, yazarın metal müzik grubuna yönelik faaliyetleri açıkça, `paylaşılan bir bilgi deposuna daha genel anlamda katkıda bulunmayı amaçlamaktan ziyade, bireyin belirli hedeflerine yöneliktir`(2006). Bu grup tecrübesi, metal müziğin öznel ve yerel uygulamaları konusunda edinilen bilgiye vakıf olmak, etnografik araştırma için çevre edinmek ve bu tezin pedagojik temalı 5. Bölümü için gerekli yön ve bağlantıları sağlamak için de önemlidir. Aynı sahneyi paylaşarak, onlarcasıyla saha çalışması amacı gütmeksizin ve bu sayede kimlik çekinceleri yaşamaksızın iletişmek, yazara alaylı metal sanatçıları hakkında genelleştirilmiş açıklamalar yapabilmeyi bir ölçüde mümkün kılmıştır. Yazarın gözlemlerinin yanı sıra, öngörülerini temellendirmek için danıştığı birçok kaynağın da ifade ettiğine göre, popüler müzikte yaratıcılık esas olarak stüdyoda geçirilen zamanla ilişkilidir, zira popüler müzik sanatçıları nadiren kağıt kalem kullanarak müziklerini yazmaya gereksinim duyarlar. Kalıcılık ve kimlik duygusu, yalnızca bir grup kendi müziklerini bir araya getirdiğinde (bu amaçla sıkça kullanılan ortamlar ve gereçler ile ilgili bilgiyi 5.6 nolu alt bölüm içermektedir) ve onu öngörüldüğü şekilde kaydettiğinde oluşur. Dolayısıyla, stüdyo tecrübesi, birçok genç garaj safhasındaki müzik grubu için zorlu bir tecrübe haline de gelebilir. Yazarın mensubu olduğu ve yönettiği müzik grubunun özelinde, bu karşılaşılan engelleri, zorlukları, müzik endüstrisinin ve metal müzik piyasasının işleyişinin iç yüzünü deneyimlemek ve ortaya koymak, tezin geneli için büyük fayda teşkil etmiştir. Tezin 4.1.1 ve 4.1.2 numaralı bölümleri, saha çalışması bulgularının mümkün olabildiğince objektif bir şekilde, yorumlanmadan aktarılmasından oluşmaktadır. Mülakat yapılan metal sanatçılarını tanıtmak için sunulan biyografik veriler, çoğunlukla resmi web sayfalarından veya sosyal medya hesaplarından alıntılanmıştır. Bölüm 4'ün girişinde açıklandığı gibi, koşullar çoğu mülakat sırasında tamamen yapılandırılmış, başka bir deyişle önceden hazırlanmış görüşmeler yapılması için uygun olmamıştır. Anket kısmına katılım gösteren müzisyenlerin büyük bir kısmı ile yazarın metal müzik ortamı ve sosyal medya üzerinden iletişimi olduğundan, bazı görüşmeler daha samimi bir çizgide gerçekleşmiş, bazi katılımcılar ise, yalnızca Likert Skalası ya da açık uçlu mülakat sorularını kısaca yanıtlamakla yetinmişlerdir. Bu iki altbölüm için görüşülen sanatçıları için uygulanan mülakat mı anket mi seçkisi, müziği profesyonel olarak icra edip etmediklerine göre yapılmıştır. Bölüm 5, `Alaylı` metal müzisyenini literatürün, toplanmış verilerin ve gözlemlerin ışığında, akademik olarak tanımlama ve temsil etme üzerine kuruludur. Tahmin edilebileceği gibi, akademik yazımda `Okullu` müzisyenler, `Alaylı` müzisyenlerden çok daha fazla yer bulmaktadır. Türkiye'deki mevcut sistemde müzik okuryazarlığı ve bilgisi gelişmeyen metal müzisyenleri kimlik, öğrenim süreci ve algı konusunda farklılıklar göstermektedir. Bu kısındaki genellemeler, büyük ölçüde bir önceki 4. Bölümde elde edilen veri, YouTube yorumları, videolar, bloglar ve sosyal medya etkileşimi şeklindeki materyelden sağlanmıştır. Sonuçların sunulduğu Bölüm 6 ve öncesindeki 2, 3, 4 ve 5. Bölümlerde sunulan veri üzerinden kapsamlı bir karşılaştırma ve varsayımlar yapılmaktadır. Yukarıda belirtilen bölümlerde bahsedilen bazı noktalar ve çıktılar, yan yana, gelişmiş ve / veya açık uçlu ikilemler olarak sunulmakta, bulunan cevaplar tartışılmaktadır. Sosyal bilimlerin doğası ve yazarın postmodernist yaklaşımı gereği, teori seviyesine ancak göreceli olarak ulaşılsa da, yazar elde ettiği sonuçlar konusunda güven hissetmektedir. Bazı noktaların daha fazla araştırma ve irdelemeyi gerektirmesine rağmen, merkezi soruda dile getirilen `Alaylı` ve `Okullu` müzisyenlerin ne gibi sorunlar yaşadığı, bunlara ne gibi çözümler üretebildiği ya da üretemediği, grup içi dinamikler, metal müzik dünyasının gerçek bir iç resmi harmanlanarak bir araya getirilmiş ve yazar ummaktadır ki proje müzik öğrenme yelpazesinindaha az bilinir tarafına ışık tutabilmiştir. This work explores the dialectics of institutionally trained versus self taught musicians who prefer to perform the popular music genre termed (heavy) metal. After careful thought, the Turkish adjective `Alaylı`, denoting a possibly music non-literate musician who has acquired his/her skills through informal learning practices, is retained. Most `Alaylı` musicians are autodidact/self-taught, considering the majority of metal musicians whose accounts form the basis of the ethnographic data of this study. The default viewpoint is of an `Okullu` (schooled: classically trained) musician, who is accultured in metal music and subculture as an adult latecomer, thus observing from both an emic and an etic perspective. The main purpose of this work is to understand the advantages and disadvantages, satisfactions and frustrations of working with alaylı musicians: most common problems, cognitive process and cerebral differences between the schooled and the autodidact. Music industry and professionalism is an aspect to consider: especially in the case of Turkey. In our country, let alone performers, even music industry professionals might turn out to be music illiterate, yet they seem to be able to coexist and function with conservatory-trained professionals. This is not a novel feature, since, in domain of Western influenced popular music, the self-taught musician, sometimes even music-illiterate, still has a chance to gain global recognition. These individuals have very different concepts of musical fundamentals and are often experiencing difficulty to communicate with schooled musicians who have assimilated the vocabulary to express musical phenomena during their training. In the case of metal music, the existing literature and the findings of this study confirm that the majority of the professional practitioners fall into the `gray zone` between totally self-taught and somewhat schooled, but there are only two musicians among the 35 professional metal musician interviewees of this study, who has managed to obtain their degree in music, thus assignable to the `Okullu` camp.The study commences with defining the central question involving the communication procedures and the creative process of a metal band consisting of Alaylı and Okullu musicians works together, proceeding into a definitions of ideas, theories, perpectives and phenomena, as well as personal reflections and motivations that go into the array of information that is presented. The next chapter is an extensive review of metal as a popular music genre and an account of metal music and subculture in Turkey, in order to paint the canvas to act as the background of the self-ethnographic Chapter 3, providing the acculturation process of the author and a closer look into the learning and performing practices of `Alaylı` musicians. Chapter 4 is presenting interviews and an analysis of this material using ethnographic procedures, framing more philosophical questions such as the necessity of traditional musical training in music production. The next chapter focuses on relevant issues such as identity, pedagogy and nomenclature regarding metal music and musicians in Turkey. Comparisons, conclusions and suggestions for further research round up the work, followed by appendices to further explore some topical aspects and bibliography. The theoretical and methodological basis applied to the corpus of data stems from a fusion of the recent, interdisciplinary approaches to (ethno)musicology, cognitive studies, communication studies and the traditional textual analysis methods. To give an empirical twist to case study and fieldwork, some textual analysis procedures are employed in order to draw conclusions from the ethnographic data, but this is by no means a large-n, statistical study. Some approaches such as netnography and practice-led research, which were novel when the proposal of this project was presented, are now well-used methods across the spectrum of social sciences. 288

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi 120191 …

Sesin yükseklik konumlandırmasında işitsel asimetri incelemesi yapıldı. İnsan kulağının fiziksel olarak yükseklik konumlandırmasındaki yetersizliği ile nörolojik yapısından kaynaklı olarak beyin yarımkürelerine sinyal iletiminde farklılık göstermesi durumu arasındaki ilişki incelendi. 5 adet hoparlör, dikey olarak bir perdenin arkasında gizli kalacak şekilde yerleştirildi ve 29 kişi teste tabi tutuldu. Her katılımcı 140 cm mesafeden 75 dB şiddetinde 1 kHz ve beyaz gürültü sinyallerini, hoparlörlerden rastgele bir sıralamada dinledi. Test sağ ve sol kulak için ayrı ayrı yapıldı ve perde üzerinde bulunan 11 sayılık bir ölçek üzerinden seçim yapıldı. Katılımcıların %56'sı, beyaz gürültü sinyalinde belirgin olarak sol kulaklarında baskınlık gösterdi. The relation between the physical inadequacy of human ears regarding the vertical perception and the stimulus transfer dissimilarity due to the neurological structure of our ears has been assessed. 5 loudspeakers were placed vertically behind a curtain. 29 participants listened to 1 kHz and White noise signals in a randomized order from 140 cm distance and with 75 dB of intensity. The test was conducted for both ears separately. Location judgments were made upon a scale of 11 numbers, located on the folding screen. %56 of the participants presented left ear superiority on the white noise signal. 74

Bu araştırma örnekleyicilerin teknolojik gelişimi ve hip-hop müzikte kullanılan örneklerin prodüktörler tarafından seçimi arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Bu ilişki enstrüman, mecra ve ses başlıklıları altında incelenmiştir. Enstrüman başlığı altında örnekleyicilerin gelişimi, kullanımı ve iş akışı detaylandırılmıştır. Mecra başlığı altında hip-hop müzikte plağın önemine yer verilmiştir. Ses başlığı altında çeşitli kaynaklardan alınan en çok kullanılmış örnekler ve ticari olarak en başarılı eserler gibi listelerle kullanılan örnekler incelenmiştir. Sonuç kısmında bu ilişkiye sebep olabilecek çeşitli nedenler tartışılmıştır. This study investigates the relationship between sampler's technological advancement and sample selection amongst hip-hop producers that produced using samples. In this investigation the research focuses on three subjects: instrument, medium and sound. Instrument selection is investigated look into the sampler's development, their use and work flow. In medium use of vinyl record as the go to medium has been investigated. In sound the samples has been inspected with various lists includes most sampled records to most commercially viable records. In conclusion, various reasons the relationship may occur has been discussed. 138

Igor Stravinsky, eserlerinde klasik armoni, orkestrasyon ve form geleneklerini farklı bakış açılarıyla birleştirmesi sebebiyle modern dönemin öncülerinden biri olarak kabul görmektedir. Bestecinin ilk üç balesi olan Ateşkuşu, Petruşka ve Bahar Ayini klasik bale geleneğinin görsel, müzikal ve tematik olarak dışına çıkması sebebiyle döneminin örneklerine göre oldukça aykırı ve yenilikçi olarak kabul edilmektedirler. Igor Stravinsky eserlerinde perküsyon aletlerini oldukça çeşitli ve yenilikçi bir biçimde kullanmıştır. Eserlerinde yer alan bir çok perküsyon partisi dünya çapında orkestra odüsyonlarında sorulmaktadır. Bu çalışma bestecinin ilk üç balesinde bulunan perküsyon bölümlerinin incelemesini ve perküsyon yazımı konusunda kazandırdığı yenilikçi yaklaşımları ele almaktadır. Araştırmanın amacı Stravinsky'nin Ateşkuşu, Petruşka ve Bahar Ayini balelerindeki perküsyon partilerini ritmik yapıları, orkestrasyon teknikleri, yeni tını ve enstrumantasyon arayışları yönünden incelemektir. Araştırma yedi ana başlık altında incelenmiştir. Birinci bölüm girişi kapsamaktadır. İkinci bölüm Stravinsky öncesinde orkestrada perküsyon kullanımını ele alır. Beethoven'ın 9. Senfonisinin klasik dönem ve romantik dönem arasında önemli bir köprü oluşturması ve bunun perküsyon kullanımına yansımaları sebebiyle bu bölüm Beethoven öncesi ve sonrası olarak incelenmiştir. Üçüncü bölümde Stravinsky'nin hayatı ve müzikal gelişim süreci dönemlerine ve etkilendiği akımlara göre ele alınmıştır. Dördüncü bölümde Stravinsky'nin ilk üç balesi ve Ballets Russes bale topluluğu hakkında bilgi verilmiş, çağa dair yeni arayışların Stravinsky'nin müziğine etkisi ele alınmıştır. Beşinci bölümde Stravinsky'nin erken balelerindeki perküsyon kullanımları araştırmacı tarafından analiz edilmiş, başka bestecilerin eserlerindeki perküsyon bölümleriyle karşılaştırmaları yapılmıştır. Altıncı bölüm bu araştırmanın bulgular bölümünü oluşturmaktadır. Bu bölümde Stravinsky'nin ilk üç balesinde yer alan perküsyon partilerindeki yenilikçi yaklaşımları ritmik yapıları, orkestrasyon teknikleri, tınısal ve enstrumantal kullanımları yönünden örneklerle incelenmiş ayrıca Stravinsky'nin yenilikçi yaklaşımlarından etkilenmiş olan bestecilere değinilmiştir. Yedinci bölüm araştırmanın sonuç bölümüdür. Bu bölümde Stravinsky'nin yeniliklerinin sonraki dönem bestecilerine olan etkilerine değinilmiştir. Igor Stravinsky has been accepted as one of the pioneers of the modern era because combined classical harmony, orchestration and form traditions with different perspectives. Because the first three ballets of the composer, The Firebird, Petrushka and The Rite of Spring, were different from classical ballets in terms of visual, music and theme in comparison to other examples of the era, they are accepted as quite contrary and innovative. In his pieces, Igor Stravinsky used percussion instruments in highly varied and innovative ways. Most of the percussion parts in his compositions are asked in the orchestra auditions all around the world. This study explores the percussion sections of the first three ballets and examines the innovative approaches that Stravinsky brought to percussion writing. The aim of the study is to examine the percussion sections of the ballets The Firebird, Petrushka and The Rite of Spring in terms of rhythmic structures, orchestration techniques and the search for new timbre and instrumentation. The study consists of seven main sections. The first section covers the introduction. The second examines the use of percussions in orchestra before Stravinsky. Since the 9th Symphony of Beethoven is an important bridge between the classical and romantic era, which also reflects on the use of percussion, this section was examined as before and after Beethoven. In the third section, Stravinsky's life was examined in terms of his musical development and movements, by which he was affected. The fourth section gives information about the three ballets of Stravinsky and about the Ballets Russes ballet company. Also, the effect of new pursuits, regarding the era, on Stravinsky's music was discussed. In the fifth section the percussion uses in the early ballets of Stravinsky were analyzed by the researcher and compared to the percussion sections of works created by other composers. The sixth section constitutes the findings of this study. In this section the innovative approaches, rhythmic structures, orchestration techniques, timbre and instrumental uses of the percussion sections of the first three ballets of Stravinsky were examined with examples and composers who were influenced by Stravinsky's innovative approaches were mentioned. The seventh section is the conclusion part of the study. In this section, the influences of Stravinsky's innovations on the other composers were mentioned. 113

Müzik eğitimlerinin verildiği, provaların gerçekleştirildiği derslikler işitsel algının sonderece önemli olduğu, akustik özelliklere sahip olması gereken `özel` mekânlardır. Genellikle yerel yönetimler tarafından yaptırılan özel salonlar, özel derslik ve sınıflar farklı nedenlerdendolayı `çok amaçlı` olarak tasarlanır ve hizmete sokulur. Buna ofis olarak tasarlanmış fakat özel eğitime yönelik sınıflar halinde kullanılmak üzere tahsis edilmiş yapılar/mekânlar da dâhildir. Doğal olarak bu tür mekânlarda müzik eğitimi ve icrası da pek çok akustik sorunlarile birlikte hizmet vermeye çalışır: Bu bitirme çalışmasında benzer işlev ve sorunlara sahip olan,İzmir BB. `Sanat Atölyeleri` derslik ve prova odaları gereç olarak alınmıştır.Bu çalışmada müzik eğitimi verilen, prova ve toplu icraları yapılan `Sanat Atölyeleri`nin akustik performansı `Binaların Gürültüye Karşı Korunması Hakkında Yönetmelik` kapsamında incelenmiş, analiz edilmiş, sorunlar belirlenmiş ve iyileştirme önerileri sunulmuştur. Çalışmada TS EN 12354 (1-6), TS EN ISO 717 (1-2), 16283 ve 10140(1-5) standartları esas alınmıştır. Bu standartlar ve `Akustik Performans Sınıfı`nın ölçütleri doğrultusunda komşuluk ilişkilerine uygun sınır değerler seçilmiş, `Yapı Akustiği` kapsamında cephe gürültüsü kontrolü, hava ile yayılan sesin, darbe sesinin, dışardaki sesin yalıtımı ve hizmet donanımlarından kaynaklanan gürültü seviyeleri ile mekânlardaki ses emilimininmevcut durumu üç farklı yöntem kullanmak suretiyle yerinde ölçme, manuel hesaplama ve bilgisayar destekli benzetim yazılımları ile analiz edilmiştir.Son bölümde sınır değerleri karşılamayan mevcut durumlar için önerilerde bulunulmuş,bu önerilerin uygulanması durumunda sağlanacak sonuçların ne olacağı hem hesaplama hem de bilgisayarlı benzetim yazılımları ile tahmin edilip mevcut durum değerleri ile karşılaştırılmıştır. Çalışmanın son bölümü aynı zamanda, yönetmeliklere göre hazırlanması zorunlu `Akustik Proje` için de tipik bir model oluşturmaktadır. Classrooms where music education is given and rehearsals are performed are `private`spaces where auditory perception is extremely important and should have acoustic characteristics. Private halls, private classrooms and classrooms, which are usually built bylocal governments, are designed and put into service as `multipurpose'' for different reasons.This includes buildings / spaces designed as offices but allocated for use as classes for special education. Naturally, music education and performance in such places tries to serve withmany acoustic problems. In this graduation, Izmir BB. `Art Workshops` classrooms andrehearsal rooms were taken as tools.In this study, the acoustic performance of `Art Workshops` where music training,rehearsals and collective performances were performed was examined, analyzed, problems were identified and improvement suggestions were presented within the scope of Regulationon Protection of Buildings against Noise `.In this study, TS EN 12354 (1-6), TS EN ISO 717 (1-2), 16283 and 10140 (1-5) standards are used. In accordance with these standards and the criteria of the Acoustic Performance Class,the limit values appropriate to the neighborhood relations were selected.With the scope of Building Acoustics; façade noise control, noise levels from airborne sound,impact sound, external sound insulation and service equipment, and current state of soundabsorption in spaces were analyzed with on-site measurement, manual calculation andcomputer aided simulation software.In the last section, suggestions are made for the existing situations that do not meet the limit values, and the results to be provided in case of the application of these suggestions are estimated by both calculation and computer simulation software and compared with the current situation values.The last part of the study is also a typical model for the `Acoustic Project'' which has to be prepared according to the regulations.Keywords: Building Acoustics, Acoustic Project, Class Acoustics, Environmental Noise,Building Noise Control. 147

Bu tezin hedef aldığı temel amaç, yaşantımızın ilk yıllarında maruz kaldığımız sesleri, ilerideki müzik algımıza olan yansımaları bağlamında, nasıl kodladığımızı anlamaya çalışmak; eğer varsa müzik ve ses arasındaki sınırları netleştirmek; duygusal ve melodik yaratım ve aktarım sürecinde kadının yani annenin rolünü anlamak; duyusal algının hafızanın canlanmasındaki önemine vurgu yapmak; ve son olarak ses bilgisine katkı sağlamaktır. Bu tezin ana sorusu müzik algısı ve hafıza üzerinde sesin etkisinin ne olduğudur. Bu tez, beynin işlevlerini müzik veya ses unsurlarıyla açıklamayı amaçlayan tamamen bilişsel bir çalışma değil, temel bilişsel işlevlerimiz, kültürlerimiz ve çoğunlukla kim olduğumuzu etkileyen hatıralarımız arasında korelasyon yaratmaya çalışan bir araştırmadır. Bu nedenle, bu tezin temel metodolojisi, farklı disiplinleri ve farklı yaklaşımları sentezleyip biyolojik ve deneysel bilgiyi duyusal ve otobiyografik etnografyaya dahil ederek bütüncül bir yaklaşım ortaya koymaktır. The aim of this study is to understand how we encode those initial sounds in terms of examining their reflections into our music perception; to clarify the borders between music and sound if it exists; to investigate the usage of lyrics in order to trace their place in the remembrance of the melody; to understand the role of mothers, women, both in emotional and melodic creation and transmission; to emphasize the importance of sensual perception in memory revival; and finally to contribute to the epistemology of sound. So, the ultimate question in this thesis is: what is the function of the sounds in our childhood in terms of memory and music perception? This thesis is not a totally cognitive study that seeks to explain the brain's functions against the elements of music or sound; instead, it tries to create correlations between our essential cognitive functions, our cultures and our memories that mostly affect who we are. So the main methodology of this thesis is supposed to be holistic by synthesizing different disciplines and different approaches, that is, incorporating the biological and experimental knowledge into the sensory and autobiographical ethnography. 163

İnsanlık tarihinin başlangıcından bu yana, müzik çeşitli dini fikirleri, sosyal anlamı ve kültürel kimliği temsil etmek için kullanılmıştır. Dahası, müzik ulusal kimliği ve ideolojileri geliştirmek için bir iletişim aracı olarak kabul edilmiştir. Fransız bir yazar olan Victor Hugo'nun sözleriyle, (1864) `müzik söylenemeyen ve sessiz olamayacağımız konuları ifade eder` (p. 91). Sözsüz iletişim aracı olarak müzik, kelimelerle tanımlanamayan ve eylemlerle ifade edilemeyenleri gösteren bir duyguyu, sosyal ve kültürel bir anlamı ve düşünceyi ifade eder. Başka bir deyişle, müzik yerine göre insanların duygu, düşünce, kimlik veya sosyal anlamını temsil eder. Christopher Small (1998) `müzik bir şey değil, bir etkinliktir, insanların yaptığı bir şeydir` (p. 12). Müzik sadece bir sanat formu değildir, aynı zamanda insanların iletişim ve sosyal araç olarak ne düşündüğünü, tartıştığını ve ne istediğini gösteren politik ve sosyal aktivitelerdir.Müzik, insanların dil yoluyla tam olarak ifade edilemeyen duygu, düşünce, kimlik ve sosyal anlamlarını temsil eder. Müziğin, özellikle popüler şarkıların rolü, 20. yüzyılın ikinci yarısından bu yana Güney Kore toplumunda çeşitli işlevler için çalışmak üzere güçlü bir medya olarak değiştirildi. 1970'lerde ve 1980'lerde popüler müziğin önemli rollerinden biri sosyal ve politik ayaklanmalar için protesto aracı olmasıydı. Bazı popüler şarkıcılar umutlarını ve düşüncelerini müzikle ifade ettiler. Bu dönemde, çok sayıda popüler şarkıcı akustik gitar ile performans sergiledi ve bu, gençlerin gitar ile şarkı söylemekten zevk almasına sebep oldu. Güney Koreliler bu gençlere akustik gitar jenerasyonu anlamına gelen genç Tong-Guitar Sedae adını verdiler.Bu akım özellikle üniversitede gelişiyordu. Eğitimli gençler müzik yapmak için bir grup oluşturdular ve şarkılar bestelediler. Şarkılar siyasal ve sosyal baskı altında kimliklerini, duygularını ve ideolojilerini ifade etmek için bir araç olarak kullanıldı. Şarkılara, Güney Kore'de 1970 ve 1980'lerdeki siyasi gösterilerin protesto şarkısı deniyordu. Protest şarkı, ulusal kimliği ve ideolojileri geliştirmek yönelik çeşitli toplumsal işlev ve değerleri ve ifade gücünü ifade etmek için kullanılmıştır.Güney Kore'de protest şarkılar 20. yüzyılın sonlarından bu yana politik ve sosyal harekete karşı çıkış hareketinin simgesi olmuştur. Şarkılar, insanların bu harekete katılmalarının teşvik edilmesi yönünde, bir simge olarak toplumsal kimliği pekiştirmekte ve duygu, düşünce ve arzuları ifade eden sözsüz mesajın iletilmesine katkıda bulunmaktadır. Ayrıca, 1970'lerden itibaren değişen sosyal ve politik koşullarla protest şarkıların rolü ve değeri de değişmiştir.Güney Kore'deki protest şarkılar tırmanan politik ve sosyal harekete karşı çıkışın göstergesi olarak değerlendirilmiştir. 1970'ler ve 1980'lerdeki şarkılar sadece diktatörlüklere karşı başkaldırı araçları olarak kullanılmamış, sözsüz iletişim gücü ile sosyal ve kültürel anlamı ifade eden aydınlatıcı bir vasıta olmuştur. Şarkılar ritim, melodi ve benzeri müzikal özellikleri aracılığıyla ideolojiyi, fikri, duyguyu ve kimliği temsil etmiştir. Buna ek olarak 20. yüzyılın sonlarındaki sosyal koşullar ve günlük yaşam protest şarkıların müzikal ögelerinde somutlaşmıştır. Bu sebeple toplumun ve insanların günlük yaşantısı şarkıların işitsel merceğinden bakılarak tanımlanabilir ve analiz edilebilir. Protest şarkılar müzikal dil aracılığıyla çeşitli sosyal anlam ve değerleri ifade ederler.Protest şarkıların gösterge olarak politik anlamı, iletişim sürecinde çeşitli yorumları ve mesajları iletir. Aynı gösterge, alıcının kişisel deneyimi ve düşüncesi ile birden fazla anlam ve mesaj olarak yorumlanmıştır. Müzikal işaretler, sosyal ve politik hareketin amacını ve sosyal anlamını iletmek için simge, dizin ve sembol olarak kabul edilir.Protesto şarkısına toplumsal koşullar üzerinden göstergebilimsel analiz yaklaşımı, protesto müziğinin toplumsal değerini, anlamını ve işlevini anlamayı sağlar. Şarkılar, Güney Kore'deki sosyal aydınlanma dönemindeki siyasi ve sosyal hareket için, askeri rejim altında acı çeken insanların toplumsal kimliğini, coşkusunu ve bastırılmış duygularını uyandırıyor.Sosyal göstergebilimsel analize yaklaşım, şarkıların sosyal işlevinin ve öneminin ne olduğunu anlamayı destekler. Dahası, müziğin yapısal analizi ile göstergebilimsel bakış, şarkıların amacının yanı sıra insanların öfkesini ve özgürlük arzusunu tanımamızı sağlar.Şarkılardan biri olan `Sevdiklerimiz için Yürüyüş`, demokratikleşme yürüyüşlerinin marşı olarak görülmekle beraber Güney Kore'deki politik eğilimin belirgin bir ölçütü olarak da ele alınabilir. Şarkı 1980'lerden bu yana çeşitli sosyal bakış açılarıyla değerlendirilmiş ve Güney Kore toplumu üyelerinin farklı sosyal ve kültürel altyapıları olması nedeniyle çeşitli sosyal ve politik anlamlar çerçevesinde yorumlanmıştır. `Sevdiklerimiz için Yürüyüş`, protesto şarkılarından biri olarak tüm protesto tarihini içermese de, kurbanların hayatlarını neden özgürlük ve sosyal adalete adadığını, ve geride kalanları sözsüz iletişim aracılığıyla teşvik ederek demokrasiyle ilgili ne yapmaları gerektiğini anlatıyor. Başka bir deyişle, şarkı Güney Kore'de demokratikleşme gösterilerinin amacını ve insanların geleceğe yönelik bastırılmış duygu ve umutlarını ifade ediyor. Bunu yaparken, şarkıyı demokrasi hareketlerinin marşı olarak düşünmek yeterlidir; çünkü insanlar şarkıyı demokrasi için politik protestonun hayati işareti, endeksi ve sembolü olarak görürler ve şarkı göstericilerin dayanışmasını ve bağlılığını güçlendirir.Bu tez çalışması protest şarkıyı sosyal göstergebilimsel bakış açısıyla tanımlar, analiz eder. Çözümleme amacıyla oluşturulan transkripsiyon ile müzikal yapı analizi, protest şarkının sosyal işlev ve değerini sözsüz iletişim gücü olarak göstermektedir.Çalışmanın amacı protesto şarkılarını, anlamlarını ve önemlerini ve müzik yapısını gösteren politik ve sosyal ortam olarak incelemektir. Sosyal göstergebilimsel yaklaşım ve müziğe dair yapısal yaklaşım arasındaki ilişki, Güney Kore'deki protest şarkıların rol ve işlevinin 1970'lerden beri nasıl geliştiğini açıklamaktadır. Protest şarkı sadece bir müzik türü değil, aynı zamanda sosyal ve politik gösterileri sonik mercekle yeniden değerlendiren bir sosyal ortamdır. Protest şarkı, Güney Kore'deki siyasi ve sosyal hareketler tarihini inceleyebileceğimiz bir kaynak haline gelmiştir.Esas olarak, Güney Kore'deki protest şarkının müzikal ve sosyal özelliklerini incelemek için iki tür analitik metodoloji kullanılmaktadır. Bu iki yaklaşım protesto şarkılarını analiz etmeye ve şarkıların müzik özelliklerini sınıflandırmaya yardımcı olur. Bu nedenle, `Sevdiklerimiz için yürüyüş` adlı şarkının analizi, inceleme yoluyla sınıflandırılan müzik ve göstergebilimsel öğelere dayanır. Bu yorum, şarkının Güney Kore'deki sosyal ve politik hareketlerin marşı olarak toplumsal işlevini ve önemini somutlaştırmaktadır.Protest şarkının notalarını ve melodik konturunu temsil eden transkript, protest şarkının anlamını ve işlevini analiz etmek için kullanılır. Saha ve jest arasındaki korelasyon, insanların protesto eylemi sırasında ifade aracı olarak kullanılan şarkılar yoluyla duygularını ve düşüncelerini nasıl ifade ettiklerini gösterir.Bu çalışmada sadece ritim, melodi ve hareket gibi müzikal unsurlar değil, aynı zamanda her bir bileşen arasındaki korelasyon da analiz edilmektedir. Analiz, müzik öğelerinin protesto için müzikal iletişim gücü olarak nasıl ve neden çalıştığını göstermektedir.Göstergebilimsel açıdan yapılan analiz, toplumsal yapının ve işlevin müzik aracılığıyla nasıl değiştiğinin anlaşılmasına ve tanımlanmasına yardımcı olur. Ayrıca, analiz insanların fikirlerini, duygularını ve kimliklerini müzik yoluyla nasıl ifade ettiklerini ve paylaştıklarını göstermektedir. Göstergebilimsel analiz zaman ve sosyal düzenleme gibi sosyal koşullara dayanır.Sosyal göstergebilimsel yaklaşım, şarkının neyi sembolize ettiğini ve şarkının neden bu denli etkili bir ifade gücü olarak kullanıldığını açıklar. Protestolarda şarkıların sosyal rolleri ve sembolik anlamları bulunmaktadır. İşlevi ve önemi farklı kişisel deneyimlerle değiştirilebilir. Böylece göstergebilimsel analiz şarkının anlamının ne kadar farklı olduğunu gösterir.Toplumsal anlamı ve değeri temsil eden toplumsal işaretler olarak 20. yüzyılın sonlarındaki Güney Kore protesto şarkıları, sosyal durumu, insanların demokrasi, sosyal ve politik hakkındaki politik farkındalığını araştırmak ve analiz etmek için önemli tarih yazım araçlarından biri olabilir. Since the late 20th century, protest songs have been the icon for the political and social protest movement in South Korea. The protest songs have worked as a multi-functional communication tool to bring attention to political protests in South Korea. The songs as the icon – like a national flag or a mascot – reinforce the communal identity of people, and they support to convey the nonverbal message which expresses the emotion, thought, and desire for encouraging people to participate in the protest. Furthermore, a role and a value of the protest songs have been modified as the social and political circumstances changed since the 1970s.The protest songs in South Korea were considered as an index for the political and social protest uprising. The songs in the 1970s and the 1980s were not only used as the rebellious force against the dictatorships but also as the informative force, which signified the social and cultural meaning as the nonverbal communicative force. The songs represented the ideology, thought, emotion, and identity of people through musical features such as rhythm, melody, and others. Moreover, the social circumstance and daily life in the late 20th century were embodied through the musical elements of the protest songs. Therefore, society and people's everyday life are able to be described and analyzed through the sonic lens of the songs. The protest songs signify the various social meanings and values through musical language.The protest song is not only in the form or genre of music but also in the way of a social medium, which makes re-evaluate the social and political demonstrations through the sonic lens. The protest songs are enabled to be essential sources for studying the political and social movements in South Korea as historiographies.The paper describes and analyzes the protest song through a social semiotic perspective and a music structure analysis with transcription, which was created for some analysis purposes, shows the social function and value as the nonverbal communicative force.The protest songs' political meaning as the signifier shows the various interpretations and messages in the communication process. The same signifier was interpreted into multiple meanings and messages by the receivers' personal experience and thought. The musical signs are regarded as the icon, the index, and the symbol to convey the purpose and the social meaning of the social and political movement. The semiotic analysis approach to the protest song through the social circumstance conduces to understanding the social value, meaning, and function of the protest music. The songs evoke the communal identity, the enthusiasm, and the suppressed emotion of people, who suffered under the military regime, for the political and social movement in the social enlightenment period in South Korea. The approach to social semiotic analysis supports to understand what the social function and significance of the songs are. Moreover, the semiotic perspective with the music structural analysis enhances to acknowledge the songs' purpose as well as people's anger and long for freedom.One of the songs, `Marching for Our Beloved,` is regarded as the anthem of the demonstration for democratization as well as the significant criteria for the political inclination in South Korean. It implies the considerable meaning and index as the icon of the democratization in South Korea. Although it is one of the protest songs and it does not embody all the protest history and meaning, the song describes why the victims devoted their life for freedom and social justice and what people who remain have to do for the democracy by encouragement through the nonverbal communication. In other words, the song indicates the purpose of the demonstration for the democratization in South Korea and people's suppressed emotion and hope for the future. The song has been evaluated in the various social perspectives, and it has been interpreted the numerous social and political meanings because of the different social and cultural backgrounds of members in the South Korean society since the 1980s.Mainly, two types of analytical methodology are used to support the musical and social features of the protest song in South Korea on the thesis. Generally, these two approaches assist in analyzing the protest songs and in classifying the music features of the songs. Hence, the analysis of the song, `Marching for Our Beloved,` is base on the music and semiotic elements which are classified through the examination. This interpretation embodies the social function, significance, and symbol as the anthem of the social and political movements in South Korea.The transcription, which represents the pitch information and melodic contour of the protest song, is used for analyzing the meaning and function of the protest song. The correlation between the pitch and gesture indicates how people expressed their emotions and thought through the protest songs, which are used as the expression tool during the protest movement.It approaches the protest song by musical elements like gesture and pitch. The project transcribes and analyzes not only the features such as rhythm, melody, and movement but also the correlation between each component. The analysis suggests how and why the musical elements work as the musical communicative force for the protest.The other analysis by the semiotic perspective helps to understand and to describe a changing of the social structure and the social function through the music. Furthermore, the study shows how people communicate and share their idea, emotion, and identity through music. The semiotic analysis is based on social circumstances such as time and social regulation. It shows that the circumstances influenced the rhythm and beat of the songs. 77

Bu çalışmada müzik icrasının `dizge içi çeviri` adı verilen özel bir çeviri türü olduğu görüşü savunulmaktadır. Müzik icrasında icracı notadaki işaretleri müziğe aynı dizge içerisinde bir çeviri eylemi gerçekleştirmiş olur. İcracı da bir çevirmen gibi kaynak metinde, yani notada değişiklikler, eklemeler, çıkarmalar vs. yapabilir ve notanın kullanıldığı müzik icraları çeviri metni incelemesine benzer bir yöntemle incelenebilir. Bu tezde, seçilmiş iki icracıya daha önce duymadıkları ve notasını görmedikleri bir Türk makam müziği eserinin deşifre ve provalı icrası yaptırılmıştır. İcralar orijinal notayla karşılaştırmalı olarak ve çeviri analizi yöntemleriyle incelenmiş, ayrıca Kaydırma, Metin Türü ve Skopos gibi çeviri teorileri ışığında tartışılmıştır. Musical performance where notation is used is a kind of translation called intrasystemic translation wherein the performer acts as a translator by turning nonverbal signs on the score into music. In this thesis, it is asserted that a musical performance could be analyzed in a way similar to the analysis of a written translated text as long as there is a source like notation. In this research, sight-singing and rehearsed singing performances of a piece never heard by two selected singers before were analyzed and discussed through translation analysis methods and translation theories such as Shift, Text Type, and Skopos. 149

Increasing accessibility to hardware and software components such as powerful programmable microprocessors, industrial sensors and various programming platforms favours personal and institutional efforts for new digital musical instruments (DMI) research leading to many new DMIs being designed, developed, protoyped and even commercialized.Like their acoustic counterparts, most DMIs using hand gestures have their own 'specifically designed physical surfaces the performer is acting upon' such as those of well known commercialized examples like Roli's Seaboard or Artiphon's The Instrument 1. The physical interaction between the performer and such instruments happens mostly between the performer's hand gestures and a spatially limited 'musical surface' designed and manufactured specifically as part of the instrument. One of the ways to overcome this limitation and extend performance possibilities beyond a limited surface and space is to use on-body technologies such as hand wearables or hand interfaces. This study explores hand interfaces and wearables within new DMI research by presenting a general overview of DMI research with various approaches and discussions, reviewing prominent examples of data gloves with their use for both non-musical and musical purposes as well as musical gloves specifically designed and used for electronic music performance and focusing on hand interfaces with their unique dynamics, structure and taxonomy.As the main output of the study, a new DMI named 'Grain Harvester' was developed, which transforms the interaction between hand gestures and any physical surface or object into digital signal and uses the representing signal to generate sound without loosing tactile feedback. The design offers a new DMI approach, based on the idea that any physical surface and object could be used as a `musical surface` as part of a new DMI. While the instrument does not include a separate physical control device commonly used to explain DMI instrument chain, it allows any physical object or surface to be used 'to harvest sonic grains' with its surface-specific signal generation capabilities, sound generation mechanisms and extended spatial accessibility. With such key features, components and design decisions, the instrument is described detailedly and discussed within new DMI research and related work.The developed instrument proposes an innovative musical instrument approach towards electronic music practice as well as general music practice with its currently avilable feautres and design. This approach could enable extension of scope of objects and surfaces described as 'musical instrument' and use of any object or physical surface as a characteristic component of a musical instrument similar to the extension of 'musical sounds' beyond those generated only by traditional acoustic instruments in 20th century by practices such musique concrete or elektronische musik. Another innovation brought with this approach is the extension of the commonly limited proprioceptive relationship of the body with the physical surface of the musical instrument. As the representative signal originates from body with the transducer attached to the finger nail, any physical surface or object interacted with the finger becomes the physical interface of the instrument and could be changed any time by changing the interacted physical surface or object. Therefore, the instrument incorporates any available physical surface at the performance space into music performance, and also extends commonly limited mobility of instrument performer. With its currently available features and capabilities, design approach and additional features and capabilities to be built as part of the future work, the new DMI developed as part of this study offers a great potential for innovation in DMI practice, electronic music performance as well as the whole music practice. Programlanabilir güçlü mikro işlemciler, endüstriyel algılayıcılar veya farklı programlama platformları gibi farklı donanımsal ve yazılımsal bileşenlere artan ulaşılabilirlik, kişisel ve kurumsal ölçekte yeni sayısal müzik çalgıları araştırmalarını kolaylaştırmakta, bu araştırmalar sonucu birçok yeni sayısal müzik çalgısı tasarımı, prototipi ve hatta ürünü ortaya çıkmaktadır. Akustik benzerlerinde olduğu gibi, el jestleri kullanan çoğu sayısal müzik çalgısının, Roli firmasının Seaboard veya Artiphon firmasının The Instrument 1 ürünlerindeki gibi 'özel olarak tasarlanmış, icracının üzerinde etki ettiği fiziksel yüzeyleri' bulunmaktadır. İcracı ve bu tip çalgılar arasındaki fiziksel etkileşim de çoğunlukla icracının el jestleri ve çalgının bir parçası olarak özel tasarlanan ve üretilen, uzamsal olarak kısıtlı bu tip 'müzikal yüzeyler' arasında gerçekleşmektedir. Bu kısıtlılığı aşmak ve icra olasılıklarını belirli bir yüzey ve uzamın ötesine taşıyabilmek için başvurulan yöntemlerden biri, ele giyilebilir araçlar ve el arayüzleri gibi vücut üstü teknolojileri kullanmaktır.Bu çalışma, yeni sayısal müzik çalgıları araştırmalarında giyilebilir el araçları ve el arayüzlerini araştırmaktadır. Çalışma kapsamında sayısal müzik çalgıları araştırmasındaki temel kavram ve tartışmalar hakkında genel bir gözden geçirme yapılmış, özellikle bilgisayar çevre birimi olarak kullanılan veri eldivenlerinin müzikal ve müzikal olmayan amaçlarla kullanımı ve baştan müzikal amaçlarla tasarlanmış ve kullanılmış araçlarla ilgili bazı önemli örneklere yer verilmiş ve kendine özgü dinamikleri, yapısı ve sınıflandırmalarıyla el arayüzlerine odaklanılmıştır. Tez çalışması ana çalışmanın araştırma alanı, amacı ve ilk elektrikli müzik çalgıları, elektronik müzik pratikleri ve yeni sayısal müzik çalgılara geniş bir tasarım alanı yaratan teknolojik gelişmelerden oluşan tarihsel bir arkaplandan oluşan giriş bölümüyle başlamaktadır. İkinci bölümde, yeni sayısal çalgıları araştırmasıyla ilgili tanımlar, akustik çalgılarla karşılaştırılması, farklı akış modelleri, temel kavram ve paradigmalar, yeni sayısal müzik çalgılarında sınıflandırmalar gibi araştırma alanı hakkında literatürden bilgilere yer verilmektedir. Bir sonraki bölümde ele giyilebilir araçlar ve el arayüzleri daha yakından incelenmiş, el jestlerinin temsili, giyilebilirlik gibi ilişkili kavramlarla ilgili bilgi verilmiş, veri eldivenlerinin ortaya çıkışı, müzikal amaçlarla kullanımı ve müzikal pratikte kullanım amacıyla geliştirilmiş müzikal eldivenlerle ilgili önemli örneklere yer verilmiş ve çalışma prensipleri hakkında bilgi verilmiştir. Dördüncü bölümde, bu çalışmanın ana çıktısı olarak geliştirilen ve 'Grain Harvester' olarak adlandırılan, herhangi bir fiziksel yüzey ve objenin `müzikal bir yüzey' olarak kullanılma potansiyelini ortaya koyan yeni bir sayısal çalgısı sunulmaktadır. Çalışma esnasındaki tasarım süreciyle ilgili kısa bir özetin yanı sıra, çalgının detaylı açıklaması, çalgının bileşenleri, kilit özellikler ve literatür ve ilişkili işler üzerinden değerlendirmelere yer verilmektedir. Tez çalışması, son bölümde çalışmanın genel bir değerlendirmesi, gelecekte yapılması planlanan çalışmalar ve nihai değerlendirmelerle tamamlanmaktadır.Bu çalışmanın ana çıktısı olarak, el jestleriyle herhangi bir nesne veya yüzey arasındaki fiziksel etkileşimi bir sinyale dönüştüren ve bu temsil edici sinyali doğrudan dokunsal geribildirimi kaybetmeden ses oluşturmak için kullanan yeni bir sayısal müzik çalgısı, 'Grain Harvester' geliştirilmiştir. Çalgının tasarımı, herhangi bir fiziksel nesne veya yüzeyin yeni bir sayısal müzik çalgısının bir parçası olarak 'müzikal yüzey' olarak kullanılabileceği fikrine dayanan yeni bir yaklaşım önermektedir. Çalgı, sayısal müzik çalgıları zincirini açıklarken sıklıkla kullanılan ayrı bir fiziksel kontrol aracı içermemekle birlikte, yüzeye özgü sinyal oluşturma yenetekleri, ses oluşturma mekanizmaları ve genişletilmiş uzamsal ulaşılabilirlik özellikleriyle herhangi bir fiziksel nesne veya yüzeyin 'ses zerreleri hasat etmek' için kullanılabilmesine izin vermektedir. Çalgıda temel olarak el parmak tırnağı üzerine yerleştirilmiş küçük bir mikrofon kullanılarak, fiziksel bir yüzey veya objeyle el jestleri arasındaki arasındaki etkileşim, elektrik sinyaline dönüştürülür. Daha sonra bu sinyal, bilgisayar ortamında sayısal olarak örneklenerek ve Fast Fourier Transform (FFT) yöntemi ve istenirse farklı FFT işlemleri uygulanarak frekans bileşenleri ve ilgili şiddetlerine dönüştürülür. Bu işlemler sonucu elde edilen veriler, ses zerreleri oluşturmak için geliştirilen algoritmanın temel parametreleri olarak kullanılmaktadır. Bu parametreler dışında, ses zerrelerinin süreleri ve bu sürelerin olası aralıkları da kontrol edilebilmektedir. Çalgının mevcut halinde arttırmalı ve eksiltmeli sentez yöntemlerinin yanı sıra ters FFT (iFFT) yöntemiyle elde edilen üç ayrı ses sinyali çıktısı bulunmakta ve bu ses çıktıları birbirleriyle karıştırılabilmektedir. Çalgıda bu ses çıktılarının yanı sıra, halihazırda geliştirilmiş ve Musical Instrument Digital Interface (MIDI) nota mesajları kabul eden farklı platformlardaki yazılımlarla (örn. Virtual Studio Technology (VST)) birlikte çalışmaya imkan veren MIDI çıktısı da bulunmaktadır. Çalgı bu özellikleriyle elektronik müzik pratiği ve genel olarak müzik pratiği yenilikçi bir müzikal çalgı anlayışı önermektedir. Bu anlayış, aynı 20. yüzyılda ortaya çıkan 'müzikal sesler' olarak nitelendirilen seslerin kapsamının musique concrete veya elektronische musik pratikleriyle genişlemesi gibi 'müzikal çalgı' olarak nitelendirilen nesne ve yüzeylerin de kapsamının genişlemesi ve herhangi bir nesne veya fiziksel yüzeyin müzik çalgısının karakterini veren bir parçası olarak kullanılabilmesinin önünü açabilir. Bu anlayışın getirdiği bir başka yenilik ise çoğunlukla icra esnasında bedenle konumlanması sabit olduğu varsayılan müzikal çalgının fiziksel yüzeyinin uzamsal olarak da genişlemesi ve icranın gerçekleştirildiği herhangi bir yüzeyi icra edebilmesi, bir başka deyişle mekanın müzikal çalgının bir parçası olarak icra içine dahil edilebilmesi olasılığıdır.Ayrıca, çalışma kapsamında geliştirilen algoritma, yan ürün olarak canlı veya kayıtlı herhangi bir ses sinyalinin gerçek zamanlı olarak işlenebilmesine imkan vermektedir. Böylece, çalışmada geliştirilen çalgının yazılımsal bileşeni, fiziksel yüzeylerle etkileşime dayalı olarak kullanılabilmesinin dışında farklı ses kaynaklarını da işleyebilen bir araç olarak da kullanabilmektedir.Çalgının tüm bu özelliklerinin ve yeteneklerinin gelecekte yapılacak çalışmalarla genişletilmesi planlanmaktadır. Örneğin, şuan için tek parmakla kullanılan çalgının daha ulaşılabilir mikrofon ve algılayıcılar kullanılması ve algoritmanın daha az işlemci yüküne yol açacak şekillendirilmesiyle çoklu parmakla kullanılabilmesi araştırılacaktır. Halihazırda yüzeye dokunma durumunu ve yüzeye uygulanan basıncı tespit edemeyen çalgı, eklenecek farklı algılayıcılar ve algoritmalarla geliştirilecektir. Halihazırda arttırmalı ve eksiltmeli ses sentezi yöntemleriyle gerçekleşen ses oluşturma süreçleri, farklı ses sentezleme yöntemlerinin eklenmesine yönelik çalışmalarla çeşitlendirilecektir. Çalgının kontrol parametrelerinin ele yerleştirilecek bir kontrol yüzeyiyle değiştirilmesi sağlanacaktır. Bir yüzey üzerinde parmağın konumunun belirlenebilmesi herhangi bir yüzeyin müzikal kontrol yüzeyi olarak kullanılabilmesi olanaklarını da arttıracağından, bu alanda yapılacak araştırmalarla çalgının yetenekleri arttırılacaktır. Çalgı, halihazırdaki özellikleri, tasarım anlayışı ve gelecekte yapılacak çalışmalarda gleiştirilecek yetenekleriyle, halihazırdaki 'müzikal çalgı' anlayışını ve müzik üretim süreçlerini dönüştürecek bir potansiyele sahiptir. 90

Türk makam müziğinde, özellikle 20. Yüzyıldan itibaren en fazla eser bestelenmiş tür olan şarkı formu, bu özelliğiyle klasik müzik içinde yer alan kâr, beste, Mevlevi Ayini gibi sözlü formlar veya saz semaisi, peşrev gibi enstrümantal formlar arsında en popüler olan tür haline gelmiştir. Fakat şarkı formu örneklerinin yüzyıllar içinde sahip olduğu değişken yapısı, bu formun yazılı ilk örneklerinden günümüze kadarki zaman aralığında, değişen özelliklerinin tespit edilmesine sebep olmuştur. Bu değişimlerin tespiti form analizi yöntemi kullanılarak, seçilen şarkı örnekleri üzerinden yapılmıştır. Analiz sürecinde farklı şarkı örneklerinde gözlemlenen değişiklikler, bu eserlerin bestelendikleri dönemlere ait form yapısı farklılıklarını da somutlaştırmıstır. Analiz edilen eserlerin tarihi süreci, 17. Yüzyılda şarkı başlığı altında ulaşabildiğimiz ilk nota örneklerinin olduğu Ali Ufki'nin Mecmua-i Saz u Söz eserindeki örneklerden başlayıp, günümüz bestecilerinin eserlerine kadar uzanan bu çalışmada, seçilen nota örnekleri üzerinden, şarkı formuna dair değişen özelliklerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. El Kındi, Farabi, İbn-i Sina tarafından yazılan eserler sebebiyle 10. Yüzyıldan itibaren başlayan ve günümüze uzanan süreçte, müzik teori kitaplarından da, şarkı formunun tanımlamalarını kapsayan teorik altyapısı incelenecektir. Bu analitik ve teorik bölümleri oluşturan iki temel alan, tezin araştırma sürecindeki gidişatını belirlemiş ve araştırma kapsamını oluşturmuştur.Form analizi temel alınarak yapılan şarkı değerlendirmelerindeki genel çerçeve Ek 1'de tablosu oluşturulan (Appendix A) kategoriler üzerinden yapılmıştır. Müzikal cümle bölümlemeleri, şarkı formuna ait bölüm adlandırmaları ve güfte şeması gibi üç temel başlıkla açıklanabilecek bu kategoriler: nakarat, usûl, aranağme ve söz-müzik şema gruplandırması (ABCB) olarak belirlenmiştir. Değişen yüzyıllarda, bu bölümlerdeki farklılıklar tespit edilerek, sabit kalan, en çok değişime uğrayan veya bazı örneklerinde yer almayan şarkı formu bölümleri tespit edilmiştir. Şarkı örnekleri üzerinden tespit edilen bu değişimlerle birlikte, mevcut isimlendirmelerdeki farklılıklar ve bu konuya yönelik TRT ve İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Projesi olan Türk Müzik Kültürünün Hafızası arşivlerindeki tutarsızlıklar belirlenmiştir. Bu kategoriler dışında, bazı eserlerdeki şarkı formu örneklerinde söz-müzik ilişkisinin aktarıldığı söz boyama (word painitng) örnekleri de tespit edilmiştir.Türk makam müziği repertuarına dahil edilen şarkı formu örneklerinin analizi için, formun yazılı ilk örneklerinin görüldüğü 17 yüzyıldan günümüze uzanan geniş bir zaman aralığı göz önüne alınmıştır. Yüzyılların kapsandığı bu zaman diliminde seçilen analiz örnekleri, Ali Ufki'nin Mecmua-i Saz u Söz adlı el yazmasında bulunan şarkı notası örneklerinden başlanarak, günümüzde bu formda eser üreten bestecilerden Mahmut Oğul'un eseri ile sonlandırılmıştır. Bu aralıkta, yaşadıkları dönemde şarkı formunda bestelediği eser sayısının fazlalığına göre analiz edilecek şarkıların bestecileri belirlenmiş ve 17. Yüzyıldan başlanarak, elli senelik periyotlar halinde dönem bölüştürmeleri yapılmıştır. Ali Ufki'nin notaya aldığı şarkı, türkü ve murabba örneklerinden sonra, Mustafa Çavuş'un Fesleğen Ektim Gül Bitti, Dede Efendi'nin Görsem Seni Doyunca Doyunca Görsem Seni, Şakir Ağa'nın Her Telden Ol Meh Çalmıyor, Hacı Arif Bey'in Düşer mi Şanına Ey Şeh-i Huban, Leyla Saz'ın Mani Oluyor Halimi Takrire Hicabım, Muallim İsmail Hakkı Bey'in Fikrimin İnce Gülü, Muhlis Sabahattin Ezgi'nin Hatırla Sevgili O Mesud Geceyi, Kaptanzade Ali Rıza Bey'in Yıldızların Altında, Saadettin Kaynak'ın Batan Gün Kana Benziyor, Yesari Asım Arsoy'un Yar Saçların Lüle Lüle, Aleâddin Yavaşça'nın Geçmesin Günümüz Sevgilim Yasla, İrfan Özbakır'ın Ömrümce Hep Adım Adım, Selahattin Pınar'ın Bir Bahar Akşamı Rastladım Size, Cinuçen Tanrıkorur'un Kalbim Seni Bir Yaz Kuşu Dinler Gibi Dinler, Mediha Sancakoğlu'nun Alıver Tanbuur Gel Meclise Neşe Katalım, Coşkun Sabah'ın Bir Tanrı'yı Bir de Beni Unutma, Mahmut Oğul'un Bir Değil Bin Övgü Yazılsa Sana adlı eserleri bu çalışma analiz edilen eserlerdir.Tezin şarkı formunda literatür taraması, Batı müziğindeki şarkı formunun tanımlanması amacıyla lied formu araştırmasıyla başlamıştır. Fakat araştırma sorusunun merkezi Türk Makam Müziği olduğundan, şarkı formu olarak sınıflandırılmış eserlerin teorik yapısına dair bilgiler edinebilmek için, Türk makam müziğindeki nazariyat kitapları taranmış ve bu formun tanımlanmasının nasıl yapıldığına dair veriler toplanmıştır. Dahil edilen yüzyıllar sürecinde, eserlerdeki yapısal değişimlerde gözlemlenen farklılıklara benzer şekilde, teorik anlatımlarda da formun yapısına dair ortak bir görüş mevcut değildir. Yüzyıllar içinde şarkı formunun sınıflandırılması, fantezi gibi alt türünün, veya fasıl gibi dahil edildiği icra şeklinin oluşması, müzikal yapıda kırılmalara sebep olabilecek dönüşüm noktaları olarak kabul edilebilir. Bu tezin araştırma sorusuna doğrudan dahil olmasa da, şarkı formuyla birebir ilgili olduğundan fantezi ve fasıl terimlerine yönelik tanımlamara da yer verilmiştir. Analiz için seçilen eserlerin sınıflandırılmasında karşılaşılan fantezi başlığı, bu konuya dair daha kapsamlı bir araştırma yapılmasına sebep olmuştur. Nitekim notaların seçimi için faydalanılan TRT Nota Arşivi ve İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Projesi olan Türk Müzik Kültürünün Hafızası arşivlerinde, bazı eserlerin şarkı, bazılarının da fantezi kategorsinde isimlendirilmesi, bu ayrımlardaki belirsizliklere şahit olması bakımından önem teşkil etmektedir.Şarkı formuna dair farklılaşmaların dahilinde, seçilen eserlerdeki yapısal değişimler irdelenmiş ve eserlerin müzikal cümle yapıları, müzikal akış trafiği ve sözlerdeki yapı incelenmiştir. Değişen zaman dilimlerinden seçilen şarkı örneklerinde, benzerlik ve değişim noktaları ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Bu tezde analiz edilen eserler ve ulaşılan veriler sonucunda, Türk makam müziğinde şarkı formu olarak kabul edilen müzikal türün zaman içinde büyük değişimlere uğradığı görülmüş ve şarkı örnekleri analizleriyle beraber bu değişim alanları somutlaştırılmıştır. Song form, called şarkı in Turkish, is the most popular form in Turkish makam music. Nevertheless, it has gained its popularity much later than other forms, such as beste or kâr. Since makam music is considered to belong to the classical music, şarkı has become a part of the classical Turkish music repertoire. In this thesis, twenty selected şarkı pieces, starting from the 17th century to the contemporary era will be compared and observed using formal analysis. The analysis consist of two parts, theoretical and analytical sides. Concerning the analytical side, the şarkı examples appear beginning from the 17th century, according to Ali Ufki's score collection manuscript Mecmua-i Saz ü Söz. Regarding the theoretical side, according to the manuscripts of El-Kındi, Farabi, and İbn-i Sina, the theoretical studies date back to the 10th century.The analysis of the selected examples are based on the formal musical structure, such as melodic sentence separations as a musical scheme, lyrical preferences, and the overall musical flow. Besides these parameters, for the purpose of music expression investigation, word painting examples, music and lyrics relation are also researched with these analyses. After defining fifty-year periods starting from the 17th century, I selected one composer for each fifty-year term. The selection of the composers depended on the amount of şarkı they composed. After the selection part, the analysis are based on the score and compared with each other. The method of analysis, the frame of form analysis can be explained through the sections of şarkı: there are several criteria considered, such as nakarat, usûl, meyan, aranağme and lyrics-melody scheme (such as ABCB grouping). Besides these categories of şarkı sections, musical expression is also investigated with the instances of word painting in şarkı pieces. As the overall outcome, analysis results from the selected instances are evaluated according to the changing sections of the şarkı form. 109

Bu tezin konusu, Harşit vadisinde 1950 yılından itibaren değişen sosyo-ekonomik yapıya paralel olarak değişim geçiren müzik geleneklerinin incelenmesidir. Harşit vadisi adını Gümüşhane'nin Torul ilçesi ile Giresun'un Tirebolu ilçeleri arasında akan yaklaşık 100 kilometre uzunluğundaki Harşit nehrinden alır. Nehrin yolu üzerinde dört ilçe ve yaklaşık 300 köy bulunmaktadır. Bölge insanı olan Çepniler yakın zamana dek hayvancılık ve tarımla uğraşırlardı. Tarım arazilerinin küçülmesi, hayvancılığın zorlaşması, fındığın eskisi kadar para etmemesi gibi sebeplerden dolayı Çepniler büyükşehirlere veya bölgedeki ilçe merkezlerine göç etmişlerdir. Bu göç ve yarattığı sosyo-ekonomik değişimin müziğe etkisi alan araştırması, kişisel görüşmeler ve ilgili literatür çerçevesinde bu tezde incelenecektir.Tezin ilk bölümü, değişimin yorumlanmasında kullanılacak bakış açılarını tanıtmaya ayrılmıştır. Sosyo-ekonomik yapıdaki değişimlerin kültürleri etkilediği başka araştırmacılar tarafından da gösterilmiştir. Örneğin, ekonomileri tarıma dayalı çoğu toplumda hasat festivali benzeri şenlikler görülür. Bu şenliklerin hasat sonrası oluşan fazla ürün ve fazla zamanın kutlanması olduğu ileri sürülebilir. İş ve oyun, din ve günlük yaşam, çalışma ve boş vakit birbirlerinden henüz ayrılmamıştır. Tohumların topraktan çıkmaları, doğanın bahar ayında canlanması bu insanları pastoral inançlara yönlendiren etmenlerdir. Bu tür toplumlarda meslek farklılıkları henüz oluşmamıştır, bir insan hem çiftçi hem çoban hem evini yapan işçi hem de hasat festivalini müzikleyen bir müzisyen olabilir.Buna karşın endüstrileşmiş toplumlar doğadan kopuktur. Fabrika ya da ofis gibi dış hava şartlarından oldukça bağımsız mekanlarda, bazen ne işe yaradığını bile anlamadıkları işlerde çalışırlar. Meslek farklılıkları had safhadadır, herkes tek bir işte uzmanlaşmıştır. Bu sayede müzisyenler de ustalaşmışlar, tek işleri müzik olduğu için amatör müzisyenlerin çok çok üzerinde beceri kazanmışlardır.Harşit vadisi de tüm Türkiye gibi yaklaşık son seksen yılda tarım ekonomisine dayalı kültürden endüstri kültürüne geçiş yapmıştır. Halen eski, tarıma dayalı kültürlerini korumaya çalışsalar da her yeni kuşağın tarımsal hayat tarzından bir adım daha uzaklaşması kültürü kaçınılmaz biçimde değiştirmiştir. İçe ve dışa yoğun göç de bu değişimi şekillendirmiş ve hızlandırmıştır. Bu tezin dördüncü bölümünde bu değişim ayrıntılı olarak incelenmiştir.Bir diğer değişim kaynağı ise küreselleşmedir. Bölgede küreselleşmenin etkisinin radyoların çoğalması ile ortaya çıktığı düşünülmektedir. TRT müzikleri, ve hatta Rus ve Arap radyoları gibi farklı kültürlerin müzikleri ile yoğun karşılaşma yöre müziğini etkilemiştir. Bu etki, gelişen teknoloji ve kapitalist pazarlama teknikleri ile radyodan kasete, televizyona ve internete doğru hızla büyümüş, müzisyenleri de etkisi altına almıştır. Ünlü Karadeniz popüler müzik figürlerini televizyonda gören yerel müzisyenlerin bir kısmının da onlar kadar ünlü olabilmek için kendilerini ve müziklerini onlara benzetme çabasına girdikleri ve ilk fırsatta büyük şehirlere taşınarak seslerini duyurmaya çalıştıkları gözlemlenmiştir.Küreselleşme, org gibi yeni çalgılar ve ses sistemleri gibi teknolojik araçları da bölge kültürüne sokmuştur. Fakat diğer taraftan müzikal kültürün bazı öğeleri küresel piyasanın içine girememektedir. Destanlar ve atma türkü gibi uzun ve interaktif formlar, kemençenin çok sesli (ve bazen gıcırtılı) çalınışı, tam olarak 5/8'lik veya 7/8'lik olarak ifade edilemeyen müzikler bu öğelere örnektir. Bölge müziklerinin küreselleşme ile birleşip etki alanını arttıracağını veya küreselleşmenin içine karışıp yok olacağını söylemek için ise henüz erken olduğu kanısındayım. Bu, biraz da bölge insanının kimliğini ne kadar koruduğu ile ilgilidir.Kimlik sanıldığının aksine sabit değildir, sürekli değişir. Kimliğimizin bir parçası saydığımız şey bir süre sonra yerini bir başkasına bırakabilir. Kimliğin şekillenmesi sürecinde eğitim de çok önemlidir. Bir milletin parçası olmak eğitimle kişinin kimliğine kazınabilir. Bu nedenle ulus-devletler eğitime büyük önem verirler. Çoğu ulus-devlette, `makbul` veya `şablon` olarak nitelendirebileceğimiz bir üst kimliğin olduğu gözlemlenebilir. Türkiye Cumhuriyeti'nde Türk üst kimliğini en iyi benimseyen yerel halklardan birinin Lazlar olduğu iddia edilebilir. Bu nedenle Lazlık, Çepniler, anadili Rumca olan Karadenizliler, Hemşinliler gibi daha az bilinen Doğu Karadeniz halkları için büyükşehirlerde koruyucu bir üst-kimlik görevi görmektedir. Bu da yeterli gelmediğinde, Karadenizli üst kimliğine başvurulur. Karadenizli kimliğinin öğeleri ise Türklük, (Sünni) Tutuculuk, Milliyetçiliktir, çoğu zaman Trabzonsporluluk da bu kimliğe eklemlenir. İşte Karadeniz popüler müziği, (bir-iki istisna dışında) bu kimliğin müziğidir, bu kimliği müzikler. Çepniler de Karadenizli kimliğine tutunup, Karadeniz Pop tarzının üreticisi ve tüketicisi olmuşlardır. Bu durumun Harşit yerel müziğine yansımaları tezin dördüncü bölümünde ayrıntılı olarak işlenmiştir. Tezin ikinci bölümü Harşit bölgesi ve Çepnilerin tarihi ile müziksel gelenekleri hakkındadır. Harşit vadisi zengin maden kaynakları ile insanlar için her zaman bir çekim merkezi olmuştur. Bölgedeki bilinen en eski uygarlık, MÖ. 14. yüzyılda kurulmuş Hayaşa-Azziler olarak bilinen bir çeşit konfederasyondur. Daha sonra sırasıyla Yunan koloni dönemi, Pers İmparatorluğu yönetimi ve Pontus Krallığı bölgeye hâkim olmuştur. MÖ. 64 yılında Pontus Krallığı Roma İmparatorluğu'na dahil olmuştur. MS. 395 yılında Roma İmparatorluğunun ikiye ayrılmasının ardından bölge Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu topraklarında kalmıştır. 1204'de Bizans İmparatorluğu'nun Latin istilasına uğraması nedeni ile Konstantinopolis'ten kaçan Bizans İmparatoru'nun torunları, Bizans toprağı olan Trabzon'u ele geçirerek Trabzon İmparatorluğu'nu kurmuşlardır. 1461'de Fatih Sultan Mehmet'in Trabzon'u fethetmesi ile bu bölge Osmanlı İmparatorluğu'na katılmıştır. Cumhuriyetin kurulması ile bölge Türkiye Cumhuriyeti sınırlarına dahil olmuştur.Çoğu Türk kavmi gibi Horasan'dan geldiğine inanılan Çepni Türkleri ilk olarak 13. yüzyıldan itibaren vadinin iç kesimlerinde görülmeye başlamıştır. Çepniler, Anadolu'ya giren diğer ilk Türkler gibi Alevi inancına sahiptir. 14. yüzyılda Trabzon İmparatorluğu'na ciddi bir tehdit oluşturan Çepniler, vadi boyunca savaşarak ilerleyip Karadeniz kıyısına ulaşmışlardır. 1404 yılına gelindiğinde, Kastilya Kralı 3. Henry'nin elçisi Ruy Gonzales de Clavijo seyahatnamesine Harşit'teki çoğu köyün Türklerden oluştuğunu yazar. 1461'de Trabzon'un fethi sırasında Çepni Türkleri Fatih Sultan Mehmet'e büyük destek olurlar. Bu nedenle vadideki Çepniler uzun yıllar vergiden muaf tutulur. Yavuz Sultan Selim'in 29 yıllık Trabzon valiliği dönemi ve Çepni derebeylerinin sünnileşmeleri Alevi Çepni halkın üzerindeki baskıyı arttırmıştır. 16. Yüzyılın başlarında Çepnilerin Osmanlı İmparatorluğuna karşı Şii inancına sahip Şah İsmail'i desteklemeleri, Osmanlı'dan aldıkları desteklerin yerini şiddete bırakmasıyla sonuçlanır. 19. yüzyıl başlarında başlayan ümmetçilik akımıyla Anadolu'da Alevilere olan baskı iyice artar, bu dönemde Çepniler de Sünniliğe geçmeye başlarlar. 16. yüzyıl ortasından 20. yüzyıl başlarına kadar vadide Müslümanlar ile Gayrimüslimler barış içinde yaşarlar. 1916'da Karadeniz'de Rus işgali ile bu ortam bozulur. Ruslar doğudan ilerleyerek Harşit Vadisi'ne kadarki tüm Karadeniz bölgesini işgal ederler. Harşit Vadisinde yoğun direnişle karşılaşıp ilerlemeyi durdururlar. 1916 yılından Rus birliklerin çekildiği 1918 yılına kadar vadinin doğu yakası Rusların, batı yakası Türklerin olmuştur. 1. Dünya Savaşının ardından Çepniler Kurtuluş Savaşı'nda da etkin rol oynamışlardır. Bölgeden Rumların ve Ermenilerin göç ettirilmeleri ile günümüzde Vadi neredeyse tamamen Sünni Çepni Türklerinden oluşur hale gelmiştir.Günümüzde Vadi'de kullanılan çalgılar Karadeniz kemençesi, davul, zil zurna denilen küçük bir tür zurna, org (bir tür elektronik klavyeli çalgı), bağlama ve kavaldır. Kemençe hem sahil hem de iç kesimlerde yaygın olarak kullanılsa da davul, zurna ve bağlama daha çok sahil kesimlerinde görülür. Org ise düğün salonlarından yayla şenliklerine kadar tüm Vadi'de yaygındır.Vadinin en önemli müzik geleneği Otçu Göçüdür. Temmuz ayında mısır tarlalarındaki otların temizlenmesinin ardından yaylalara yola çıkılmasından dolayı bu adı alan Otçu Göçü sırasında bir kemençeci mutlaka yürüyüşe eşlik eder. Yemek veya dinlenmek için mola verildiğinde de kemençe eşliğinde horonlar oynanır. Yayla yollarının asfaltlanması ve özel araçların yaygınlaşması sonucu artık yaylalara yürüyerek çıkılmıyor olsa da yaylada bu şenlik havası halen devam etmektedir. Vadide görülen diğer kayda değer müzikal aktiviteler ise düğünler, asker uğurlamaları ve oturak alemleridir. Bunlar da ikinci bölümde işlenmiştir.Vadi halkının kullandığı birkaç yayla bulunmaktadır. Vadi'nin Kuzey, denize yakın kesimleri Sis dağı, Kadırga ve Erikbeli, Güney, yani Gümüşhane'ye yakın kesimleri ise Güvende ve Kazıkbeli yaylalarını kullanırlar. Tezin üçüncü bölümünde, vadinin yaşadığı demografik ve ekonomik değişim ve bu değişimlerin vadi müziğine etkileri anlatılmıştır. Bölgenin dağlık ve ormanlık coğrafyasına bağlı olarak tarım alanlarının darlığına, miras nedeni ile iyice küçülen tarım arazileri de eklendiğinde bir ailenin yalnızca tarımla geçinebilmesi imkansıza yaklaşmıştır. Ormanlara sürülerin girmelerinin engellenmesi de hayvancılık faaliyetlerini baltalamıştır. Özellikle sahile yakın kesimin bir dönem zenginleşmesine neden olan fındık da artık kârlı olmaktan çıkınca bölge halkı köylerini terk edip yurtdışına, yurtiçindeki büyük şehirlere, onu da yapamıyorsa vadideki ilçelere göç etmişlerdir. Bölgenin göç rakamları incelendiğinde, bu göçün bölgenin şu anki nüfusunun birkaç katı büyüklüğünde olduğu ortaya çıkmaktadır.Müzik gelenekleri açısından bu göçün iki temel sonuca yol açtığı görülmektedir. İlk sonuç, büyükşehirlerde büyüyen ikinci ve daha sonraki göçmen kuşaklarının bölge müziklerinden ziyade Karadeniz popüler müziği dinleyicisi olmaları, dahası, bu müziği bölgelerinin gerçek müziği sanmalarıdır. Bu durum, özellikle yayla şenlikleri döneminde eski topraklarına gelen göçmenlerin yayla şenliklerinde Karadeniz popüler müziği yapan müzisyenleri talep etmeleri ile bölgeye yansımıştır. Dahası, yerel sanatçılar da yayla şenliklerinde görünür olabilmek için popüler müziğe yakın eserler bestelemeye ve çalmaya başlamışlardır.Göçün yol açtığı ikinci sonuç ise vadinin pastoral kültürüne yabancılaşmadır. Tarımla ilgileri kalmayan, şehir hayatı yaşayan insanların Otçu Göçünün ardındaki zengin ritüel arkaplanın farkında olmamaları doğaldır. Otçu Göçü onlar için orgdan çıkan yüksek sesli ritimler ile topluca dans ettikleri ve aynı gün alandan ayrıldıkları bir şenliktir. Bu durumdan yararlanmak isteyen Karadeniz'in sahil ilçeleri (bu tez için önemli olan Tirebolu ve Görele), Otçu Göçleri ile yakın tarihlerde ilçe merkezlerinde kendi festivallerini kutlamaya başlamışlardır. Bu kasabalara ulaşımın kolaylığı, İlçe belediyelerinin nüfuzu ve nüfusu ile de birleşince yayla festivallerinden aşağı kalmayan kalabalıkta ve görkemde festivaller düzenlenmeye başlamıştır.Buna karşın, Otçu Göçünün geleneklerini korumak isteyen insanlar da `çifte geleneksel` diyebileceğimiz yayla şenlikleri düzenlemeye başlamışlardır. Bu şenliklerde sahne, protokol, ses sistemi bulunmamakta, şehirden müzisyenlerin yerini yerel müzisyenler almaktadır. Geleneksel olan Otçu Göçünün bugünkü hali ile gelenekten uzaklaştığının düşünülmesi, bu `çifte geleneksel` dediğimiz şenliklere yol açmıştır. Yaşlılar ve özellikle yurtdışında yaşayan göçmenler bu şenliklere destek vermektedirler.Dördüncü ve son bölüm olan sonuç kısmında bulgular özetlenmiş ve şu sonuçlara varılmıştır: Ekonomideki değişim müziği de değiştirmiş, bu durum imece şarkıları gibi bazı türlerin unutulmasına, Otçu Göçü gibi bazı geleneklerin dönüşümüne sebep olmuştur. Vadi müziği popüler Karadeniz müziğinin ve hatta genel anlamda küresel popüler müziğin yoğun etkisi altındadır. Buna karşın müzisyenlerin sosyal statüleri yükselmiş ve müzisyenlik artık para getirebilen bir meslek olarak görülmeye başlanmıştır. Son olarak, yayla festivalleri ve sahil festivalleri bölgeyi yeniden sahil ve iç kısım olarak ikiye bölmüştür. Yayla festivallerinde yerellik ve otantiklik akımı ortaya çıkmış, sahil festivallerinin ise Karadeniz popüler müziklerine teslim olduğu gözlemlenmiştir. This dissertation focuses on the musical change of Harşit Valley since 1950. Harşit Valley is situated in Northeastern Turkey and is divided by two cities: Giresun and Gümüşhane. The main sources of income had been agriculture and husbandry, but this economy went through a rapid change in the last eighty years. The main question of the dissertation is in what ways this rapid socio-economic change affected Chepni music in the last eighty years. In addition, I searched how they have reacted to these changes. I summarized my main questions and methods that I will use in the first chapter.In the second chapter, I focused on the history of Chepnies and the Harşit Valley. Chepnies are a Turkic clan who came from Central Asia. They invaded the valley in the 13th century and interacted with the local culture which were Kipchaks, Georgians and Pontic Greeks. Chepnies were Alevi and their music was important for both their sacred and secular life. I also gave information about instruments and musics of the Valley as well as differences between shore and inland musical styles.To answer my main questions, I investigated the socio-economic change with several different perspectives: demographical changes, globalization, identity and the role of the state in the third chapter. All of these interrelated factors affected local musics. To understand this affect, I did some interviews and attended several musical activities with the inhabitants of the Valley. Moreover, I interpreted my findings with related literature.According to my findings which are listed in the fourth chapter, the broken bond between nature and dwellers transformed the musical activities in the Valley. Agriculture and herding are no more main sources of income of the valley people; they usually live in townships and work in service industry of trading. Thus, the musical activities related to nature like imece songs and pasture fests are transforming.Black Sea popular music is another factor of change. Local musicians are leaving traditional musics for the sake of being famous. Besides, young listeners prefer to listen Black Sea popular music, as they grow up in towns, mostly. Towns are building places of imaginal Black Sea community and Black Sea popular music is the music of this identity. Lastly, a kind of dualism appeared in the last ten years. Shore townships held their own fests in township centers. These shore fests are as crowded as pasture fests and especially take attention of the young generation. On the other hand, some people want to revive pasture fests and their ritual nature. They consider today's pasture fests (and definitely shore fests) rootless and corrupt. They want every element within the borders of tradition; however, stage, protocol, sound systems, microphone and even non-Chepni singers are out of tradition. Consequently, it seems that fest issue divided Black Sea again in coastal and inland regions. 151

Bu çalışma, tarih boyunca birçok sanat dalıyla etkileşim içerisinde olan müzik sanatının 19. ve 20. yüzyıllarda modernizm süreciyle birlikte resim sanatıyla, diğer sanat dallarına oranla nasıl daha derin bir yaklaşım etkileşim ve bildirim içerisinde olduğunu araştırmış ve bunun sonucunda ortaya çıkan çalışmaları konu edinmiştir. Araştırma süreci üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde giriş, İkinci bölümde 19.ve 20.yüzyılda değişen gerçeklik anlayışı ve resim-müzik ilişkisi irdelenmiş,Üçüncü bölümde ise; resim-müzik koşutluğuna eğilmiş Modern Türk sanatçılarının çalışmaları örneklerle incelenmiş, çalışmaya zenginlik katma açısından söyleşiler yer almıştır.İncelediğimiz sanatçılarda aradığımız özelliğin, müzik enstrümanları ya da icracılarını betimlemek olmadığını belirtmeliyiz. Ulaşmaya çalıştığımız, görsel sanatlar-müzik ilişkisi konusuna eğilmiş ve bunu öznel ya da nesnel bir yaklaşımla sanatına yansıtmış sanatçıları vurgulamaktır.Sonuç bölümünde ise konunun dünya da ve ülkemizde ki gelişiminin tarihi özetlenmiş ve buna bağlı olarak müzik-resim etkileşimi genel hatlarıyla değerlendirilmeye çalışılmıştır. This study investigates how the art of music, which has been interacting with many branches throughout the history, establishes a deeper relationship with the art of painting more than other branches of art under the influence of modernism in the 19th and 20th centirues and it aims to present results depending on the investigation. The process of investigation consist of three parts; The first chapter as Introduction Part, the second chapter as Changing Conception of Reality in the 19th and 20th Centuries and the Interaction between Art and Music,And the third chapter as Works and Thoughts of Modern Turkish Artists who support the parallelism between art and music. We need to state the fact that what we are looking for in artists to describe is not about their Works or musical instruments. Instead, we want to emphasize the significance of artists who are passionate about the interaction between music and art and their Works affected by their passion of music and art.In the conclusion part, the history of the interaction between music and art has been summarized by inclıding its growing development both in Turkey and in the World and accordingly, music-art interaction has been aimed to be evaluated in general. 90

Romantizm, on dokuzuncu yüzyıldan itibaren günümüze kadar sanatsal algıyı, düşünce yapısını ve hatta halk üzerindeki beğeni anlayışını domine etmiştir. Romantizm o kadar çok anlama gelebilmektedir ki birçoğuna göre aslında hiçbir anlama gelmemektedir, bu da bu akımın tanımlanmasını problematik bir hale getirmektedir. Kabaca Romantizm, duygusal ifade, doğa sevgisi, bireycilik, eskiye özlem ve bunun gibi değer yargılarını temsil etmek etmektedir. Edebiyat ve resim sanatlarında yaşam bulmuş olan Romantizm, buradan müziğe geçerek kendini sınırsızca gösterebilme imkanı bulmuştur.Romantik müzik sadece on dokuzuncu yüzyıl müziğine yön veren ana akım olmakla kalmayıp, Serializm, Modernizm, Minimalizm gibi güncel yaklaşımların özünde de önemli rol oynamaktadır. Tezimde Romantizmi tanımlayan elementler incelenerek, 20. yüzyıl müziğinin merkezinde tuttuğu önemli yer nedenleri ile beraber araştırılacak.Giriş bölümünden sonra Romantizmin kökenleri, felsefe, edebiyat ve resim içinde tuttuğu yerler ile beraber yorumlanacak. Bunun devamında akımın müzikal kökleri ve stilistik bakış açısı, Barok ve Klasik dönemin önde gelen bestecilerinin etkileri ile beraber sunulacak, Romantik müziğin getirdiği yenilikçi fikirler aktarılacak.20. yüzyıla gelindiğinde, Rachmaninoff ve Sibelius gibi besteciler dönemin modernist akımını reddederek müziklerini tonal anlayış içinde sürdürmeye çalışmışlardır. Müzik tarihindeki belki de en sert eleştirilere maruz bırakılmış bu iki besteci bir sonraki bölümde tartışılacak, aldıkları eleştiriler ve kendilerini savunma şekilleri yorumlanacak. Analiz bölümüne geçmeden önce de 'Neo-Klasisizm', 'Atonalite', 'Anti-Romantizm' gibi kavramlar tartışılacak ve yirminci yüzyılın devamında ortaya çıkan ve gelişen 'Neo-Romantizm' ve 'Amerikan Romantizmi' kavramları açıklanarak üç Amerikalı bestecinin karşılaştırmalı parça analizlerine geçilecek.Tezin sonuç öncesi son bölümü olan analiz kısmı için Amerika'dan bu yeni akımın lideri sayılabilecek üç sanatçı ve her birinin hayatında önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilebilen birer besteleri seçilmiştir: John Corigliano, Samuel Barber ve George Rochberg. Bu bestecilerin ortak ve ayrışan yönleri, Romantik değerleri güncel bestelerinde nasıl taşıdıkları ile beraber incelenecek, parçaların tarihsel bilgileri ve barındırdıkları harmonik, formal ve tematik fikirlerin analizleri yapılacak.Parçaların karşılaştırmalı analizleri ile beraber, Romantik öğelerin 20. yüzyılın müziğinin modern anlayışı içerisinde nasıl varolduğu ve neden olması gerektiği konusu; öz ifadenin, tanımlamaların, konseptlerin ve motivasyonların değişen güncel yapıları ışığında tartışılacak. Romanticism, from the nineteenth century onwards, dominated the artistic perception, mindset of creativity and even the ways of appreciation towards artworks by the public. It can mean so many things that it does not mean anything to many people, as its definition is considered to be highly problematic. Roughly, Romanticism represents the values of emotional expression, love of nature, individualism, nostalgia and many other aspects of interest. Coming to life in literature and painting, Romanticism passed through music limitlessly manifesting itself.Romantic Music not only directed the whole musical trend of the nineteenth century, it also played a leading role in the genesis of contemporary approaches like Serialism, Modernism and Minimalism. In this thesis, the elements which identify Romanticism will be examined, and the place that it occupied in the center of twentieth century will be studied with its causes.After a brief introduction, origins of Romanticism will be interpreted with its place in philosophy and arts. Following that, musical roots and stylistic views of the movement will be remarked regarding the influences of the leading composers of the Baroque and Classic Era, together with the progressive acts introduced in the Romantic Era.Later on, in the following chapter, two European composers that stood against the new modernist trend, and kept on writing Romantic music will be discoursed with the criticism they received and the ways that they justified themselves: Rachmaninoff and Sibelius. Before the analysis section, the terms of 'New-Classicism', 'Atonality', 'Anti-Romanticism', will be discussed and the concepts of that emerged and developed later in the twentieth century, 'New-Romanticism' and 'American Romanticism' will be explained, prior to the comparative musical analyses of the three leading American musicians' compositions.John Corigliano, Samuel Barber and George Rochberg are the selected composers in the analysis chapter. They have similar concerns and sets of minds, yet they are unique in their own ways, as they carry the Romantic values along with the contemporary tendencies in their compositions. Apart from the background information, pieces will be fragmentized in terms of harmonic, formal and thematic ideas within them.With the comparative analysis of these pieces and discourses about the new musical ideas, Romanticism's lasting influence on contemporary musicians will be discussed in terms of changing ways of expressions, definitions, conceptions and motivations of the modern world. 91

Balad türünün tarihi günümüzden çok eskiye dayanıyor. İlk olarak 13. ve 15. Yüzyıllar arasında formes fixes içerisinde yer alan balad, aslında kafiye ölçüleri ve dörtlük biçimleriyle iskeleti oluşturulan şiirsel bir şema. 19. yüzyıla kadar balad türündeki tüm eserler içerisinde bir insan sesi barındırıyor, ancak Chopin'in yazdığı baladlar ile bu durum değişiyor. Vokal unsurunu içermeyen bu eserler özel bir tını ve atmosfere sahipler. Bu atmosfer, yüzeysel bir incelemeyle anlaşılıp, ortak bir form şeması çıkarılabilecek kadar aşikar değil. Ben ise tezimde Chopin'in dört baladı ve başka birkaç eseri detaylı olarak analiz ederek, bunlardan çıkardığım sonuçlarla bu özel atmosferi, somut bir şekilde tanımladım. The history of the Ballade goes a very long way back. Ballade is fundamentally one of the formes fixes (fixed forms) in 13th to 15th century medieval music. All ballade pieces until the 19th century were vocal pieces. However, in 19th century, Chopin has pioneered a new genre with the same name, but without words. He has given four pieces in this genre. In my thesis, I have analyzed all of them in detail together with some other pieces. Consequently, I have drawn inferences from these analyses and provided a concrete definition of the specific sound of a Chopin Ballade. 101

Bu çalışmada, Sovyetler Birliğinde uygulanmış olan müzik politikaları, Sovyet avant-garde müziği ve Sofia Gubaidulina'nın (1931-) eserleri incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Gubaidulina'nın seçili flüt eserlerini estetik ve teknik açıdan analiz etmek; eserlerinde çalgıların tınısal özelliklerini, Fibonacci serisini ve sembolizmi nasıl kullandığına açıklık getirmektir. Ayrıca, Garden of Joy and Sorrow (1980) ve Quartet for Four Flutes (1977) eserlerinin analizi, bu eserlerin içeriği ve yapısal özellikleri hakkında detaylı bilgiler verdiğinden flüt öğrencileri ve sanatçılar için bir kaynak oluşturmaktadır. Bu çalışmanın hipotezi, Sovyet hükümetinin uyguladığı katı politikaların Gubaidulina'nın hayat felsefesi ve müziğini maneviyata yöneltmesi ve bu suretle dini ve mistik öğelerin flüt eserlerine de yansımış olmasıdır. Rejimin kısıtlamalarının ve sanatta sansürün etkilerinin aydınlatılması için Sovyetler Birliği'nin kuruluşundan itibaren uygulanan müzik politikaları çalışmanın ilk bölümünde detaylı bir şekilde incelenmiştir. Araştırmanın bu bölümünde, Sovyet müziğinin evrimini ve siyasetin müzik üzerindeki etkisini incelemek için betimsel ve tarihsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Buna göre, mevcut en doğru ve güvenilir kaynaklara ulaşılarak, önceki deneyimler açıklanmaya çalışılmıştır. Yapılan araştırma sonucunda, Sovyet müziğinde yaşanan tarihsel süreçlerin, Gubaidulina'nın bestecilik anlayışını ve muhalif duruşunu doğrudan etkilediği görülmüştür. Gubaidulina'nın yaşadığı ülke ve dönemin şartlarının tamamen dışında, kendine özgü bir üslup geliştirmesi ve müziğinde maneviyat ile ilgili öğeleri çok farklı şekillerde ve ustalıkla kullanması, belki de çağımızın en önemli bestecilerinden birisi olmasının başlıca nedenlerindendir.Çalışmanın üçüncü bölümünde, Gubaidulina'nın eserleri ve bestecilik stilleri ile Sovyetler'de kadın bir besteci olarak yaşadığı tecrübeler değerlendirilmiştir. Müziğinde çoğu zaman dini ve mistik öğelerden, okuduğu edebi eserlerden, ya da J.S. Bach ve Webern gibi hayranlık duyduğu bestecilerden esinlenen Gubaidulina, genellikle belirli bir konu üzerine yoğunlaşarak, onu tasvir etmektedir. Gubaidulina, soyut sanat felsefesinin aksine, müziğin Tanrısal ve dünyevi olan arasında bağ kurması gerektiğine inanmakta, eserlerinin tamamını dini duygularla yazmaktadır. Örneğin, çalgı gruplarının birbirinin aksi yönlerde ve birbiri ile çarpışacak şekilde glissandolar yapması, Gubaidulina'nın haç ve çarmıha gerilmeyi müzikal olarak sembolize etme yöntemidir. Gubaidulina, bu ve buna benzer sembolleri, bu çalışmada analiz edilen eserler de dahil olmak üzere pek çok eserinde kullanmaktadır.Gubaidulina'nın belirgin karakteristik özelliklerinden biri de, eserlerinde karşıtlık içeren öğeleri kullanmasıdır (staccatoya karşı legato, ya da diyatonik dizilere karşı kromatik/mikrotonal sesler gibi). Eserlerin başlıklarından da anlaşılacağı gibi, Light and Darkness (1976), Garden of Joy and Sorrow (1980); Vivente-Non-Vivente (1970, yaşamak-yaşamamak) gibi pek çok eserinde, yaşam ve ölümü, diğer bir deyişle, Tanrısal ve dünyevi olan arasındaki ilişkiyi sembolize etmektedir. Gubaidulina'nın eserlerinin biçimsel yapıları çoğu zaman sayılarla ilişkilidir. Eserlerinde evrenin uyumunu simgeleyen Fibonacci sayıları ile mistik anlamlar içeren diğer bazı sayıları ustalıkla kullandığı bilinmesine rağmen, bu çalışmada incelenen eserlerin erken dönem eserleri arasında yer alması nedeniyle bu tür biçimsel yapılara rastlanmamıştır. Çalışmanın dördüncü bölümde, Garden of Joy and Sorrow (1980) ve Quartet for Four Flutes (1977) eserlerinin analizi için Allen Forte'nin pitch class set teorisinden yararlanılmıştır. Set teorisinde bir oktav on iki kromatik sese bölünerek numaralandırılmakta ve Do sesi sıfır olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımlama anarmonik sesler için değişiklik göstermez, yani do/si#=0; do#/reb=1; re=2.. vb. şeklinde ifade edilir. Bu yöntemin kullanılmasındaki temel amaç, perde aralıklarının matematiksel olarak hesaplanmasıdır. Örneğin, mi-sol# aralığı 8-4=4 kromatik ses aralığından (interval class, IC) oluşmaktadır. Melodik yapılar içerisinde aralıkların inici ya da çıkıcı olduğunu belirtmek için artı (+) ya da eksi (-) işareti kullanılmaktadır. Yapılan analizlerde, Garden of Joy and Sorrow (1980) eserinin genel melodik çizgisinin +1+4-1-4 aralıklarından ve bunun çevrimlerinden oluştuğu görülmüştür. Bu tür simetrik aralık kümelerine (+1-1) Quartet for Four Flutes (1977) eserinde de rastlanmaktadır. Bu durum, Gubaidulina'nın estetik anlayışının önemli bir unsurunu da simetrik yapıların oluşturduğunu göstermektedir. Analiz bölümünde kullanılan diğer bir yöntem de, ifade parametreleridir (expression parameters, EP). Bu yöntem, Gubaidulina'nın okul arkadaşı ve müzikolog Valentina Kholopova tarafından geliştirilmiştir ve onun müziğindeki karşıtlık unsurlarını açıklamayı amaçlamaktadır. Kholopova, ifade parametrelerini (1) artikülasyon ve ses üretim metotları, (2) melodi, (3) ritim, (4) doku ve (5) kompozisyon yazımı olmak üzere beş gruba ayırmıştır. Her bir parametre kendi içerisinde uyumlu ve uyumsuz (dissonance-consonance) olarak kullanıldığı için, on parametreden oluşan ve Parametre Kompleksi olarak adlandırılan bir yöntem ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada, Kholopova'nın yöntemi, her iki flüt eserine de uygulanarak tablolaştırılmıştır.Garden of Joy and Sorrow (1980) eserinin analizi yapılırken esin kaynaklarını oluşturan edebi eserler ile kesinliği kanıtlanmış bazı sembolizm kullanımlarına da odaklanılmıştır. Örneğin, bu eserde, Gubaidulina Oganov'un Sayat Nova kitabı ile Francisco Tanzer'in bir şiirinden esinlenmiştir. Buradan yola çıkarak eserin doğu-batı sentezi içerdiği çıkarımı yapılmıştır. Bazı röportajlarında verdiği bilgiler ışığında ise, `Joy and Sorrow` ifadesi ile yeryüzündeki acıyı ve gökyüzündeki huzuru tasvir ettiği sonucuna ulaşılmıştır. Burada da, Tanrısal ve dünyevi olana bir gönderme yapıldığı düşünülebilir.Quartet for Four Flutes (1977) eseri, Gubaidulina'nın eserleri arasında pek nadir rastlanan soyut bir yapıya sahiptir. Bu nedenle form yapısı, tınısal özellikler ve ileri tekniklerin kullanımı gibi unsurlar ön planda tutularak analiz edilmiştir. Bu eserde Gubaidulina'nın kendine özgü sonorite anlayışı, genellikle multiphonics, mikrotonalite ve kromatizm kullanımını içermektedir.Sonuç olarak, Gubaidulina'nın flüt alanına yaptığı katkılar ortaya konmuş, flüt eserlerindeki besteleme teknikleri ve estetik anlayışı ile ilgili elde edilen bulgular yorumlanmıştır. Bu çalışma, Sovyet avand-garde müziği ve Sofia Gubaidulina ile ilgili çalışmalar yapan besteci, sanatçı ve müzikologlara kaynak oluşturması bakımından önemlidir. In this study, the music policies of the Soviet Union, Soviet avant-garde music and the works of Sofia Gubaidulina (1931-) are examined. The purpose of this study is to analyze selected flute works of Gubaidulina from a technical and aesthetic point of view, and to explain how she uses timbral features, Fibonacci numbers, and symbolism in her work. In addition, since the analysis of the works of Garden of Joy and Sorrow (1980) and Quartet for Four Flutes (1977) provides detailed information of their content and structural features, this study constitutes a source for flute students, musicologists, and performers. In this study, the hypothesis is that the rigid policies of the Soviet government directly affected Gubaidulina's music and philosophy of life by leading her to spiritualism and it can be observed in her flute works. In order to illuminate the effect of the regime's restrictions and censorship in art – on Gubaidulina's works in particular – the policies applied to music and musicians since the foundation of the Soviet Union are examined in detail in the first part of the study. In this part of the research, descriptive and historical research methods are used to examine the evolution of Soviet music and the effects of politics on music. Accordingly, the most accurate and reliable sources available have been referred to, and previous experiences have been examined. As a result of the research, it is seen that the historical processes in Soviet music directly affected Gubaidulina's sense of composition and her oppositional stance. One of the most important reasons for Gubaidulina being one of the most prominent composers of our time is her ability to create a distinctive and unique style for the country and the time that she has been brought up in, and her ability to make skillful use of spiritual elements in her work. The third part of the study focuses on Gubaidulina's works, her composing styles, and her experiences as a female composer living in the Soviet Union. Inspired by religious and mystical elements, literary works, and the composers she admired such as J. S. Bach and Webern, Gubaidulina often concentrates on a particular subject and depicts it in her works. Unlike the philosophy of abstract art, Gubaidulina believes that music must establish a connection between the divine and the earthly, and composes all of her works with religious feelings. For example, the fact that the instruments make glissandos in opposite directions in a crisscrossing manner is a method used by Gubaidulina to symbolize the Cross and the Crucifixion. Gubaidulina uses similar symbolism in many of her works, including the two flute works analyzed in this study.One other distinctive characteristics of Gubaidulina's work is the use of elements that contain dichotomies (e.g. legato against staccato, or chromatic/microtonal against diatonic). As can be understood from the titles of her works including Light and Darkness (1976), Garden of Joy and Sorrow (1980); Vivente-Non-Vivente (1970, Living-Non-Living), in many of her works she symbolizes the connection between life and death, in other words, the divine and the earthly.The formal structures of Gubaidulina's works are often related to numbers. Although she is known to use the Fibonacci numbers which symbolize the harmony of the universe, and some other numbers containing mystical meanings in her work, since the works examined in this study are among her early works, such formal structures have not been encountered.In the fourth chapter of the study, Allen Forte's pitch class set theory is used to analyze Garden of Joy and Sorrow (1980) and Quartet for Four Flutes (1977). In the set theory, one octave is numbered by dividing it into twelve chromatic pitches, where the note C corresponds to zero. This definition does not differ for enharmonic sounds, meaning that it is represented as C/B#=0, C#/Db=1, D=2, and so on. The main purpose of using this method is the mathematical calculation of the pitch spacing. For example, the E-G# interval consists of 8-4=4 semitones. The plus (+) or minus (-) signs are used to indicate descending or ascending intervals in the melodic structures. Analyses showed that the general melodic line of Garden of Joy and Sorrow (1980) consists of ICs +1+4-1-4, and its inversions. Similar symmetrical interval sets (+1-1) are also found in Quartet for Four Flutes (1977). This shows that symmetrical structures are another important element of Gubaidulina's musical aesthetic.Another method used in the analysis section is that of expression parameters (EP). This method was developed by Gubaidulina's schoolmate, the musicologist Valentina Kholopova, and aims to explain the elements of dichotomy in her music. Kholopova divides the EPs into five groups in the form of (1) articulation and sound production methods, (2) melody, (3) rhythm, (4) texture, and (5) composition writing. Since each parameter is used as dissonance and consonance in itself, a method called Parameter Complex consisting of ten parameters has emerged. In this study, Kholopova's method was applied to both flute works and presented in the form of tables.In analyzing the work of Garden of Joy and Sorrow (1980), the literary works that create inspiration, and the use of certain symbolism with proven accuracy, are also focused on. For example, in this work, Gubaidulina is inspired by a poem by Francisco Tanzer and a book by Oganov entitled Sayat Nova. Based on this, it is concluded that the work contains an east-west synthesis. In the light of the information she provided in some interviews, it is also concluded that the expression of Joy and Sorrow symbolizes the joy in the sky and the sorrow on the ground. Here, too, a reference can be made to the divine and the earthly.Quartet for Four Flutes (1977) has an abstract structure which is uncommon in Gubaidulina's works. Thus, this work is analyzed by prioritizing the formal structure, the timbral qualities, and the use of advanced techniques. In this work, Gubaidulina's idiosyncratic sonority conception usually involves the use of multiphonics, microtonality and chromaticism.In conclusion, the contributions of Gubaidulina to the flute field are revealed, and the findings related to the composition techniques, and aesthetics of her flute works are interpreted. This work is important in terms of creating resources for students, composers, performers, and musicologists who are interested in Soviet avant-garde music and, in particular, Sofia Gubaidulina. 170

Spektralist müziğin köklerine baktığımızda, spektralist besteciler sadece kendilerinden önce gelmiş akımlar olan yapısalcılar ve modernite sonrası müzik dışında bir çok müzik akımından da etkilenmiş ve kendi müziklerinde etkilendikleri bu akımlara atıflarda bulundukları sıkça gözlenir. Bazı araştırmacılara göre, spektralizmi etkileyen fikirleri erken Romantik döneme kadar uzatmak mümkün; özellikle Liszt, Debussy ve Scriabin'in müziklerinde spektralist fikirler o kadar çok görülür ki bu üç besteci zaman zaman 'proto-spectralist' (öncül spektralistler) olarak bile isimlendirilirler (Nonken, 2014). Debussy'nin değişken zaman algısı, tını düşkünlüğü, harmonikleri kullanma şekli, performans ve performans ortamının müziğe etkisi hakkındaki tavrı, onun müziğindeki spektralist yaklaşımlar olarak sayılabilir. According to some researchers, the roots of spectralist thinking can be extended to as far as early romantic era. Spectralist ideas can be observed especially in music of Liszt, Debussy and Scriabin so that these composers are even occasionally regarded as `proto-spectralist`. The temporal time approach, fondness of timbre and overtone handling of Debussy can be counted as his spectralist thinking in his music as well as his approach to the performance and impact of the performance venue. 93

Barış İçin Müzik Vakfı, kurulduğu 2005 yılından bu yana mümkün olduğu kadar fazla çocuğa karşılıksız müzik eğitimi vermek amacıyla çalışan bir kâr amacı gütmeyen kuruluştur. Edirnekapı'da kurulan vakıf, sanatsal yaşama katılımın önündeki engelleri kaldırmak, fırsat eşitliği yaratmak, ve barışın sesini müzikle duyurmak gibi toplumsal amaçlarla hareket etmektedir. Barış İçin Müzik Vakfı, 1975 yılında Venezuela'da başlamış olan ve benzer amaçlarla hareket eden El Sistema hareketi ile olan dostluk ilişkisi vesilesiyle aynı zamanda El Sistema Türkiye olarak da bilinmektedir.Bu araştırma, Barış İçin Müzik Vakfı'nda yapılan bir alan çalışması ile müziğin kişisel ve toplumsal aracılık işlevlerini incelemektedir. Araştırmada müzik sosyolojisinin en temel sorularından birine cevap aranmaktadır: müzik kişisel ve toplumsal olana nasıl aracılık eder? Müzik, elbette türlü şekillerde kişisel ve toplumsal bir aracı olarak işlev görmektedir; bu araştırma ise bunlardan birkaç tanesini incelemektedir. Tezin ana bölümlerinden bir tanesi müziğin toplumsal aracılık işlevlerine, diğeri ise müziğin benlik süreçlerindeki rolüne odaklanmaktadır.Araştırmada, alan çalışması tekniklerinden yararlanarak etnografik yöntembilimi kullanılmaktadır. Kullanılan en temel iki teknik, neredeyse iki yıla yayılan bir katılımcı gözlem yöntemi ile Barış İçin Müzik Vakfı'nın öğrencilerinden velilerine ve destekçilerine kadar birçok kişiyle yapılan yarı-yapılandırılmış ve derinlemesine mülakatlardır. Bu iki temel tekniğin yanısıra, düzenli olarak alan notları tutma ve görsel/işitsel malzeme toplama gibi diğer alan çalışması pratikleri de kullanılmaktadır.Alan çalışması süresince toplanan verilerin analizi sonucunda, araştırma, Barış İçin Müzik Vakfı'nda müziğin hem basmakalıp haliyle `müzikal` olarak tabir edilebilecek özellikleri aracılığıyla, hem de organizasyonun toplumsal yönleriyle kişisel ve toplumsal bir aracı olarak işlev gördüğünü önermektedir. Toplumsal anlamda, müziğin toplumsal taleplere aracılık ettiği, alanlar yarattığı, topluluklar oluşturduğu, ve daha geniş anlamda düşünceleri, değerleri ve yapıları yansıttığı ortaya konulmaktadır. Kişisel anlamda ise, bireylerin müziği kimlik, kişisel gelişim ve iyi olma hali gibi benlik süreçlerinde bir aracı olarak kullandıkları görülmektedir.Araştırma, müzik çalışmaları ile sosyolojinin kesişim noktasında yer almakta ve Türkiye'deki özgün bir sosyal müzik programı olan Barış İçin Müzik hakkında kapsamlı bir inceleme sunmaktadır. Çalışmanın, aynı zamanda daha geniş bir bağlamda da bir yeri olan bu oluşumda müziğin rol, etki, ve işlevlerini inceleyerek, hem müziğin kişisel ve toplumsal aracılık işlevlerine dair olan anlayışımıza, hem de dünyadaki diğer El Sistema oluşumları hakkındaki güncel tartışmalara katkı sağlaması beklenmektedir. Music for Peace Foundation (Barış İçin Müzik Vakfı) is a non-profit organization that provides free music education to children, based in Edirnekapı, Istanbul. It was founded in 2005 and continues to work since then with the aim of creating an opportunity for as many children as possible to participate in cultural and artistic life. The organization is also called El Sistema Turkey as it is a part of the global network of El Sistema organizations that operate in accordance with similar principles.This research is aimed at exploring the roles, effects, and functions of music as a social medium by investigating Music for Peace Foundation using fieldwork methodology. Through the research, I aim to address one of the central questions of music sociology: how does music mediate the self and the social? Music mediates the self and the social in various ways, and I have focused on some of these aspects in this research. One of the main chapters of the thesis is dedicated to analyzing the aspects of music's social mediation, whereas the other main chapter is designated for an analysis of the roles of music in individuals' self-processes.The research employs ethnographic methodology in which fieldwork techniques are carried out. The two main techniques that are used in this study are participant observation that spans over almost 2 years and conducting in-depth and semi-structured interviews with a variety of people from the students of the organization to the parents and supporters of Music for Peace. In addition to these two main techniques, the study includes other fieldwork practices such as taking systematic fieldnotes and collecting audio/visual material.Analyzing the data that are gathered throughout the fieldwork process, the study has suggested that music mediates the self and the social at the Music for Peace Foundation both through music's `musical` properties in the conventional sense and also through the social aspects of the organization. With respect to music's social mediation, the research has argued that music mediates social claims, creates spaces, engenders socialities, and projects wider values and structures. In terms of the aspects regarding the self, the study has suggested that individuals use music in their self-processes such as identity, self-improvement, and well-being.The study stands in the intersection of music studies and sociology and offers a comprehensive analysis of Music for Peace, a unique social and musical project in Turkey. Investigating music's roles, effects, and functions in this social music program which fits into a larger context as well, the research is expected to contribute to our understanding of music's mediating roles and social functions as well as to the current academic debates with respect to El Sistema organizations throughout the world. 123

Bu tez, Anadolu Rock ya da Türk Psychedelic Rock adı altında düşünülen müzik eserlerinden elde edilen düşük seviyeli ses özelliklerine dayanan, müzik üretim dönemlerine göre bir ses sınıflandırma uygulamasına odaklanacaktır. Bu yaklaşım, teknolojik imkan ve kaynakların üretilen müziğin karakteristiği ve çıktı kalitesi üzerinde etkili olduğu fikrinden türetilmiştir. Bu fenomen, belli dönemlere ait müziğin duyumu üzerinde gözlemlenebilir. Yeterli bir hassasiyetle hesaplandığında, üretim sürecine dayalı bir sınıflandırmanın bilişimsel çıktıları, günümüzün müzik yapım kalitesinin ve estetiğinin değerlendirilmesinde de önemli ve etkili olacaktır. Ses koleksiyonu, Türkiye'nin müzik tarihinin en etkili figürlerinden biri olan Barış Manço'nun ve yine onun kadar değerli olan çağdaşlarının müziklerinden toplanmıştır. Çeşitli ses özelliği çıkarma araçları arasından Essentia kütüphanesi, koleksiyondan ses niteliklerini çıkarmak üzere seçilmiştir. Çıkarılan niteliklerden düşük seviyeli ses tanımlayıcıları, tonal ve ritmik tanımlayıcılara göre sinyal seviyesi ile daha yakın ilişkili olduklarından ötürü, üzerlerinde çalışmak için seçilmiştir. Çıkarılan nitelikler üzerinde, benzer tahmin kapasitelerinin daha az nitelik kullanılarak elde edilip edilemeyeceğini görmek üzere, özellik alanının boyutunu azaltmak için rekürsif nitelik azaltma uygulanmıştır. Sınıflandırıcı modeller, Scikit-Learn kütüphanesinden genel olarak kullanılan 6 makine öğrenme algoritması arasında ayrı ayrı olarak uygulanmıştır. Ek bir yaklaşım olarak, Topluluk Oy Sınıflandırıcısı bu 6 algoritmanın bir kombinasyonu olarak uygulanmıştır. Sınıflandırıcı modeller Barış Manço'nun müzikleri üzerinde eğitilip test edildikten sonra, en iyi 3 sınıflayıcı seçilmiştir. Bu sınıflandırıcı modeller, yaklaşımın doğruluğunu görmek için benzer dönemlerde benzer türde müzik yapan sanatçıların müzikleriyle genişletilen veri setinde tekrar eğitilir ve test edilmiştir. This thesis will be focused on an audio classification implementation over musical production periods based on the low-level audio features that are extracted from the musical works which can be considered under the umbrella term Anatolian Rock or so called Turkish Psychedelic Rock. This approach is derived from the idea that the technological opportunities and resources has an effect on the characteristic and the output quality of produced music. This phenomenon can be observed on the sound of the music over decades. Calculated with a sufficient precision, informatical outputs of a classification based on production period will have an importance and influence forevaluating today's music production quality and aesthetics. The audio collection is gathered from the musical works of Barış Manço, who is one of the most influential figures in music history of Turkey, and his contemporary artists who are as valuable as himself. Essentia library is selected among several audio feature extraction tools for information retrieval from the collection. Among the extracted information, low-level audio descriptors are chosen to work on, since they are more related to signal level qualities rather than tonal or rhythmical descriptors. Recursive feature elimination is applied over the extracted features to reduce the dimension of feature space to see whether the similar prediction capacities can be achieved with lesser amount of total features. Classifier models are implemented individually among 6 generally used machine learning algorithms from Scikit-Learn library. As an additional approach, Ensemble Vote Classifier is implemented as a combination of these 6 algorithms. After the classifier models are trained and tested on Barış Manço's musics, the best 3 classifiers are selected. These classifier models are trained and tested again on the dataset extended with the musics of artists who produced similar kind of music within the similar eras to see the accuracy of the approach. 87

Son 20 yıldaki teknolojik gelişmeler, küresel müzik endüstriside büyük değişimlere sebep olmuştur. Dijitalleşmenin sonucu olarak, yapım firmaları ile müzik yapımcılarından müzisyenlere, müzik endüstrisindeki herkes müzik üretimini ve kazanç yöntemlerini değiştirmek ve yeni düzene uyum sağlamak durumunda kalmıştır. Müzik üretimi, dağıtımı ve dağıtımındaki yeni araçlar, müzik endüstrisini sadece yeni bir boyuta taşımakla kalmamış, aynı zamanda gelir kaynaklarını ve bu sistemdeki görev dağılımını ve sorumlukları da değiştirmiştir.Bu araştırmanın amacı dijitalleşmenin sonucunda Türkiye'deki müzik endüstrisindeki ortaya çıkan değişimleri, endüstri profesyonelleri ve müzisyenlerin bakış açışı ile gözler önüne sermektir. Tezin ikinci bölümünde küresel müzik endüstrisinin kısa bir tarihçesi dijital değişim temel alınarak anlatılmaktadır. Ayrıca bu bölüm, Türkiye'deki müzik endüstrisinin gelişimine dair de bir genel değerlendirme sunmaktadır.Araştırmanın üçüncü bölümü Türkiye'deki müzik endüstrisi üzerine bir analiz içermektedir. Bu analiz için 17 müzik endüstrisi profesyoneli ve müzisyen ile röportajlar yapılmıştır. Bu röportajlar dijitalleşmenin Türkiye'deki müzik endüstrisine etkilerini müzik üretimi, müzik dağıtımı, gelir kaynakları, müzik pazarlaması ve endüstrinin geleceği başlıkları altında yansıtmaktadır. Bir başka deyişle, müzik endüstrisinin değişimi ve güncel durumuna dair gerçekler kendi endüstri profesyonelleri ve müzisyenleri tarafından anlatılmıştır.Bu araştırma Türkiye'nin müzik endüstrisi üzerine önemli bir analiz ve genel bir rapor sunmaktadır. Aynı zamanda müzik endüstrisinin geleceği ve potansiyel gelişim alanları hakkında da önerilerde bulunmaktadır. The technological developments in the last two decades have caused a huge transformation in the global music industry. As a result of digitalization, from record labels and music producers to the musicians themselves, everyone involved in the music industry has been pushed to adapt their music making and the ways of earning money in this industry. The new means in music producing, distributing, and marketing have not only carried the industry to a new level; but it also shifted the main income sources and control mechanisms in the music world. The aim of this study is to demonstrate that the clearly ubiquitous evolution of digitalization had a big impact on the music industry professionals and musicians with a focus on the music industry of Turkey.In Chapter 2, this thesis firstly explains the history of the global music industry with a focus on the evolution of digitalization. Additionally, it provides an overview on the history of the music industry in Turkey. Chapter 3 includes the analysis on the music industry of Turkey. For that analysis, in-depth interviews with 17 music industry professionals and musicians are made. These interviews reflected the effects of digitalization on the music industry in Turkey with the division on music production, music distribution, the income sources, music marketing and the future of the industry. In other words, the music industry facts are shown from the viewpoints of its own music industry professionals and musicians.This study provided a general coverage and a significant analysis of Turkey's music industry and aimed at reaching a conclusion with assumptions about the future and possible development areas. 85

Bu tezin amacı nöral ağ bazlı müzik jenerasyon modellerini farklı bir müzikal bağlamda test etmek ve bu modellerin çağdaş besteciler tarafından kompozisyona yardımcı bir araç olarak kullanılıp kullanılmayacağını anlamaktır. Yapılan deneylerden önce nöral ağların çalışma prensipleri ve tarihleri ile ilgili kısaca bilgi verilmiştir.Bu doğrultuda Project Magenta tarafından geliştirilen Performance RNN isimli bir model değişik dataset ve/ya da hiperparametreler ile üç kez eğitilmiştir. Söz konusu model dinamik bilgileri dikkate aldığından ve sekiz milisaniyeye kadar zaman aralıklarına duyarlı olduğundan hissiyat içeren performanslar yaratabilmektedir. Modeli eğitmek için kullanılan datasetteki dosyalar MIDI formatındadır ve bu formata ses dosyalarından Onsets and Frames isimli başka bir nöral ağ tarafından dönüştürülmüştür.Birinci deney için Messiaen'in bütün piyano eserleri kullanılmıştır. Bu eserler yaklaşık altı saat sürmektedir. Messiaen yazdığı müziklerde nispeten tutarlı bir dil kullanması ve geniş bir piyano repertuarı olması nedeniyle seçilmiştir. Modelin ilk deneyde kullanılan konfigürasyonu dinamik bilgileri dikkate almaktadır. Bu deney sonucunda elde edilen müziklerde Messiaen'in müziğini andıran özellikler bulunsa da model eğitiminin doğruluk derecesi yüzde 40 gibi düşük bir rakamda kalmıştır. Modelin nota içeriği olarak başarılı müzikler ürettiğini söylenebilse de aynı şeyi ritmik içerik ve formal yapı olarak söylemek mümkün değildir.Aynı dataset ikinci deney için de kullanılmış, fakat bu kez modelden dinamik içerik elenmiş ve datasetin küçük bir kısmı modeli doğrulamak üzere kenara ayrılmıştır. Ayrıca modelin öğrenme kapasitesine artırabilmek için nöral ağa ekstra bir katman eklenmiştir. Bu değişikliklerin sonucunda eğitim setinin doğruluk derecesinde küçük bir artış görülse de model doğrulama setinde iyi bir performans gösterememiştir. Bundan yola çıkarak modelin Messiaen'in müziklerini genelleyebilecek kadar iyi öğrenemediği söylenebilir. Bu deneyin ürettiği müziklere bakıldığında ritmik olarak daha kaotik yapılar görülmektedir. Nota içeriği olarak ise ilk deneye kıyasla ciddi bir gelişme gözlenmemiştir.Üçüncü deneyde datasete değişik bestecilerden çalışmalar eklenmiştir. Bu besteciler Self Organizing Map isimli bir nöral ağ modelinin yardımıyla seçilmiştir. Bu model yüksek boyutlu verilerin boyutunu düşürüp verileri aralarındaki benzerliklere göre görselleştirebilmektedir. Bu deneyde veri olarak ses dosyalarından spektral nitelikler elde edilmiştir. Bu sürecin sonunda her biri birer saat olmak üzere Stockhausen, Schönberg, Murail ve Ferneyhough'un piyano müzikleri datasetine eklenmiştir. Eğitim sonrası üretilen müziklere bakarak modelin bu eklemelere tepki verdiği söylenebilir. Bu konu ilgili bölümde birçok müzikal örnek üzerinden tartışılmıştır.Son deneyin dataseti yazarın kendi doğaçlamalarından oluşmaktadır. Bu deneyde elde edilen çıktılar bir piyano miniyatürünün bestelenmesinde kullanılmıştır. İlgili bölümde çıktıların kompozisyon bağlamında kullanımı detaylı bir biçimde ele alınmıştır.En son bölümde bu tarz çalışmalar için seçilen datasetin boyut ve içeriğinin önemi belirtilmiş, çağdaş müzik bağlamında verip toplamanın zorluğu tartışılmıştır. Son olarak, ses dosyalarının MIDI formatına transkripsiyonunu yapan modelin ve üretici modelde kullanılan kodlama biçiminin önemine kısaca değinilmiştir. The purpose of this thesis is to test the performance of the artificial neural network- based music generation models in a different musical context and to determine if they can be used as composition assistance tools by the contemporary composer. A brief explanation of the working principles and recent history of ANNs are given before moving onto the conducted experiments.For the purposes of the thesis, a model called Performance RNN, developed by Project Magenta, is trained three times with different datasets and/or hyperparameters. The model is capable of creating performances with feeling: it is sensitive to time intervals as small as eight milliseconds and it can process dynamic information. The datasets are in MIDI format and they are compiled from audio files with the help of another neural network model called Onsets and Frames, which transcribes raw audio files of piano music into MIDI files.For the first experiment a dataset of Messiaen's complete piano works is used, which spans over six hours. Messiaen is chosen because of his relative consistent musical language and large output of solo piano works. The configuration used takes dynamics into account. Several features reminiscent of Messiaen can be observed in the outputs, however, the training accuracy is as low as forty percent. The model performs well in terms of pitch content but struggles with rhythmic and formal structures.The same dataset is used for the second experiment, but this time the dynamics are eliminated and a small part of the dataset is set aside for validation. Also, the model is trained with an additional layer to increase its learning capacity. There is a slight improvement in accuracy of the test set, but the model does not do well on the validation test: it can not generalize over musical features of Messiaen's works. The outputs are rhythmically more chaotic and no drastic improvements are observed in the pitch content.For the third experiment the dataset is expanded with works by other composers. These composers are chosen with the help of a neural network model called Self Organizing Maps, which reduces the dimension of data and displays the similarities among them. In this case, the data is mostly spectral features extracted from audio files. In the end an hour of Stockhausen, Schönberg, Murail and Ferneyhough's piano music is added to the dataset. The model reacts to the addition of the works of these composers; various musical examples are given to address this reaction.The last experiment is run with a dataset of improvisations made by the author of the thesis. The outputs of this experiment are then used to compose a piano miniature. Compositional context is widely discussed in the related section.In the last section the importance of the size and content of the chosen dataset for these experiments is underlined and the difficulties of compiling a dataset of contemporary music is discussed. Finally, the impact made by the used transcription model and the encoding type used in the generation model is briefly mentioned. 93

Bu çalışmada Hamparsum notasyon sistemiyle yazılmış kaynakların edisyon kritiğinde uygulanabilecek metodolojik bir örnek sunulmaktadır. Bu tezin konusunu oluşturan YZPER2 kodlu Hamparsum yazması, erken 20. yüzyılın en önemli Türk Müziği temsilcilerinden bestekâr, ûdî, müzikolog Ali Rifat Çağatay'ın (1867-1935) özel arşivinde yer almaktadır. Bu yazma, 21 adet Hamparsum notasıyla yazılmış saz eseri içermektedir. Bu çalışmada kullanılan metodolojinin ana parametreleri, Almanya'da Münster Üniversitesi Müzikoloji Enstitüsü tarafından yürütülen ve 19. yüzyıl Türk Müziği notasyon kaynaklarının çeviri yazısı ve edisyon kritiği üzerine çalışmalar yapan Corpus Musicae Ottomanicae (CMO) araştırma projesi tarafından belirlenmiştir. Çalışmanın son bölümü, yazmada kullanılan notasyon sisteminin özgün paleografik ve ortografik özelliklerini, yazmanın tarihsel kaynak olarak önemini ve diğer sonuç odaklı yorumları içermektedir. This dissertation provides a methodological example of critical edition for sources in Hampartsum notation. YZPER2 , the Hampartsum manusript of this study belongs to the private archive of Ali Rifat Çağatay (1867-1935), a significant musical figure of Turkish Music during early twentieth century. The manuscript consist of 21 compositions belonging to instrumental genre of makâm music. Guidelines of the methodology are developed by Corpus Musicae Ottomanicae (CMO), a research project carried out by Institute for Musicology at the University of Münster in Germany.The final commentaries of the critical edition covers paleographic and orthographic specifications of the notation system and the value of the manuscript as a historical source. 324

Ses fiziksel bir olgudur. Akustik bir etkileşim gaz, sıvı veya katı gibi bir ortamdan geçen titreşimler yaratır. Odalardaki akustik farklılıklar nedeniyle, bir odada yapılan müzik diğer odada farklı duyulur. Bu farklılık, esas olarak odanın fiziksel özellikleri, akustik yanıtı ve kullanılan hoparlör, mikser gibi cihazların frekans yanıtlarından kaynaklanmaktadır. Bütün bunlar genel spektrum dengesini değiştirir. Yansıyan, soğurulan ve yayılan sesler karmaşık şekillerde yapıcı ve yıkıcı olarak birbirine karışır. Bu nedenle, genel spektrum dengesinde değişiklikler oluşur ve yankılanma meydana gelir. Bu tez, oda efektleri ve oynatma sistemi efektleri nedeniyle oluşan spektral farkı sanatçı açısından en aza indirmek için uygun bir çözüm araştırmaktadır.REW Room Acoustics adlı ücretsiz bir yazılım kullanarak, odanın akustik tepkisini hesaplamak için 2 kez 20Hz-20kHz aralğında olmak üzere toplamda 21.8 saniye süren bir frekans taraması yapıldı. Bu taramalar sonucunda oda özelinde ortalama frekans cevabı hesaplandı. Frekans taramalarının bir sonucu olarak bir frekans yanıt grafiği ve şelale diyagramı oluşturuldu. 7 sanatçı ve ses mühendisiyle yapılan bir ankette daha sonra kullanılmak üzere etki yanıtı içeren bir ses dosyası oluşturuldu. Katılımcılardan, etki yanıtını kullanılarak müzikleri üzerinde değişiklik yapmaları istendi. Müziğin orjinal versiyonu ve konvolüsyonlu dinleme yoluyla yapılan diğer versiyon konser odasında yaratıcılara rastgele çalınır. Katılımcılardan hangi versiyonu tercih ettikleri bilgisi toplanır. Müziklerinde yaptıkları her değişikliğin, versiyon tercihlerinin ve tercihlerini neden o yönde yaptıklarına dair yorumlar toplanır.Bu tez, performans öncesinde bir performans alanının etki yanıtına sahip olmanın miks aşamasında herhangi bir fark yaratabileceğini ve performans alanının etki yanıtını kullanılarak mikste yapılan değişikliklerin fizibilitesini araştırıyor. Bu sorulara cevap bulmak adına kapalı bir test yapıldı. Bir müzik parçasının performans mekanında çalınıyormuş gibi önceden dinleyebilmek ve buna göre önceden karar alabilmek basit ama güçlü bir konsepttir. Sound is a physical phenomena. An acoustic disturbance creates vibrations which travel through a medium such as gas, liquid or solid. Due to acoustic differences in rooms, the music made in one room sounds different in another room. This change is mainly because of the acoustical response of the room and the speaker set, mixer that is used. The overall spectrum balance changes. By reflections, absorptions and diffusions sounds that are travelling in the room interfere with each other constructively and destructively in complex ways. Therefore, the overall spectrum balance changes and reverberation occurs. This thesis investigates an optimal solution to minimize the spectral difference due to room effects and playback system effects for the artists.By using a free software called REW Room Acoustics, a frequency sweep of 20Hz - 20kHz played in the room 2 times 21.8 seconds in total to calculate the response of the room. Mean response for those sweeps calculated. A frequency response graph and waterfall diagram is generated as a result of the frequency sweeps. An impulse response audio file is generated to later use in a survey made with 7 artists and sound engineers. The participants are asked to make changes to their mix to translate better to the convolved version by using a 100% wet convolution reverb plugin with the gathered impulse response. Original material and the mix made through convolution are played back randomly in the concert room to the creators. The participants are asked to decide which version is preferred in a blind test manner. Every change they make on their mix, the preference and commentary on why they decided the way they do is noted.This thesis investigates if having an impulse response of a performance space beforehand could make a difference on the mixing stage and the feasibility of the changes made by using impulse response of the performance space. A blind test is conducted to answer the posed questions. Being able to monitor the sound of a musical piece beforehand like it's played in the performance space is a simple yet powerful concept. 63

Müzik algısı üzerine yapılan çok sayıda araştırmanın ardından, dinleyicilerin algısal etkinliği de müzikte kuşkusuz önemli bir fenomen haline geldi. Besteciler kompozisyonlarını oluştururken bu faktörleri de dikkate almaya başladılar. Diğer besteciler ile kıyaslandığında Xenakis'in müziğinde mekansal eserler önemli yer tutar. Bunun sonucunda Xenakis'in eserlerinde yeni mekansal entegrasyon tarzları ortaya çıkmıştır. Xenakis'in Persephassa adlı eserindeki vurmalı çalgılar yazısında sergilediği yaratıcılık, müzik literatüründe ileri bir seviyenin örneğini oluşturur. Perküsyon icracılarının oluşturduğu altıgen, eseri oluşturan seslerin fiziksel olarak şekillenmesini ve dinlenme algısını sağlar. Eser farklı geometrik şekiller yoluyla ritm, vuruş, ölçü ve seslerin akışkanlıklarını kullanarak konumlaştırma algısında çeşitli dönüşümler sağlar. In the flux of various directions and tendencies of the musical styles the enthusiasm for spatialized music grew steadily among composers as well. The perceptual efficiency of the listeners became a significant phenomenon in music. `Space` plays an influential role in Iannıs Xenakıs music. As a result, he achieved new kinds of spatial integrations in his compositions. In the piece `Persephassa`, Xenakis reaches an advanced level of creativity in percussion music literature. A hexagon shape surrounding the performers provides the special physical embodiment and special listening perception of the sounds. Notwithstanding the stationary positions of the performers, the composer simulates visualized geometrical sound shapes, their rotation, and motion through geometrical sound figures. 83

Bir sinemaya seyirci olarak gittiğinizde içerdeki ses seviyesinin fazla yüksek olduğunu düşündünüz mü? Evet ise, buna neler yol açabilir? İzlenen film için yapılan orjinal miks mi ya da filmin miksi her sinema sistemine farklı mı aktarılıyor?Bu proje, İstanbuldaki farklı sinema salonlarında gösterilen iki farklı filmin (The Avengers: Infinity War and The Cleaning Lady) algılanan ses seviyelerinde farklılıklar olup olmadığını araştırıyor ve karşılaştırıyor.Bu sinemalar arasında ele alınan iki filmin frekans spektrumu boyunca belirgin bir ses seviyesi farklılığı görüyor muyuz? Bu ses seviyesi farklılıklarını her farklı sinema salonu analizlerini karşılaştırarak ispat edebiliyor muyuz? Bu projedeki ana odağımız ve sorularımız bu yöndedir.Bir ses mühendisi olarak, bu konuya önce elde edilen verileri analiz ederek yaklaştım. Ayrıca, izleyici olarak sonuçları kendi kişisel çıkarımlarımla karşılaştırdım. Bunun için, İstanbul'da 4 farklı sinema salonu ve iki farklı film türünün ses seviyesi farklılıklarını ölçtüm ve karşılaştırdım. Bu karşılaştırmayı yapmak için 2 farklı ses basınç gücü ölçüm cihazı kullandım: Bir tanesi, kendi üzerinde ölçüm mikrofonu olan profesyonel taşınabilir ses analiz cihazı (Phonic PAA2) ve diğeri ise akıllı telefon (iPhone 6S) üzerinde çalıştırılan profesyonel ses ölçüm aplikasyonu (Decibel x Pro). Her iki cihaz bütün ölçümlerde aynı spesifik açıyla konumlandırıldı ve sonuçları daha sonra karşılaştırıldı.Bu projenin çıkarımı, farklı ses teknolojisi, format ve akustiğe sahip 4 farklı sinema salonunun ses basinç gücü farklılıklarının karşılaştırılabilir olduğunu kanıtlamaktır.Yaptığım analizlerin sonucuna bakınca, bu dört farklı sinemanın her birinin karakteristiği sebebiyle, algılanan ses basınç gücünde kavranabilir bir farklılık göstermiştir. Aynı zamanda farklı film tarzlarının da algılanan ses basınç gücünün dinamiğine etki ettigi, muhtelif teknolojilere sahip türlü sinema salonlarının gözle görülür farklılıkları olduğu ispat edilmiştir. When you go to a movie theater as an audience, did you ever thought the sound levels were too high? If yes, what would be causing it? Was it the original mix made for this film or the mix of the film transfers differently on every different cinema system.This project examined and compared perceived sound pressure level differences of different movies (The Avengers: Infinity War and The Cleaning Lady) which were screened on various movie theaters in İstanbul.Do we see a distinct number of sound pressure level differences throughout the frequency spectrum between each movie theater based on these two movies? Can we prove these Sound Pressure Level (SPL) differences by comparing each different movie theater's analysis? These are the main aspects and concerns of this project.I approached the subject first as an audio engineer by analyzing collected data. Also, as a member of the audience, I compared the results with my personal inference. To do this, I measured and compared the SPL levels in two different movie genres and four different movie theaters in İstanbul. To make this comparison, I used two different devices for SPL meauserements: One of them was a professional portable audio analyzer (Phonic PAA2) with a built-in measurement microphone and the other was a professional audio measurement application (Decibel x Pro) running on a smartphone (iPhone 6S). Both devices were set up with the same specific angle and position on all of the measurements made and the results are compared afterwards.The outcome of this project is to prove there are comparable SPL differences of four different movie theaters which have variant sound technologies, formats and acoustics.As a result of the analysis I made, all of these four movie theaters showed conceivable differences in perceived sound pressure levels, based on the characteristics of each individual movie theater. It also showed that different genres of movies (action and thriller) may affect the dynamics of percieved SPLs and it proved how much it can differentiate between various cinema technologies used by different movie theaters. 84

Eser hırsızlığı anlamına gelen intihal kanunlarda tanımlanmamıştır. Diğer taraftan, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu iktibas serbestisine aykırı davranışları ve bir kişinin başkasının eserinin altına imza atmasını cezai yaptırımlara bağlamıştır. Her sanat eserinde olduğu gibi, müzik eserleri de mevcut eserlerden faydalanmak suretiyle oluşturulur. Müzikte yapılan intihalin belli bir ölçüsü ve eşiği bulunmamaktadır. Önemli olan yapılan alıntının, alıntı yapılan eserin can alıcı noktası olup olmadığıdır. Bu yüzden, bir müzik eserine yapılan alıntının intihal teşkil edip etmediği her müzik eserinin özelliklerine göre ayrıca belirlenir. The plagiarism, which means theft of work of art is not defined in the laws. On the other hand, the Law on Intellectual and Industrial Rights punishes the violation of the freedom of quotation and the persons who take credit for the works of art created by other people. As in the evolution of the works of art, musical works are created by making use of the existing works. The plagiarism in a musical work cannot be detected regarding a certain threshold; so, if a borrowing constitutes plagiarism is determined on the basis of that specific work. 138

Bu çalışmada hayatında hiç Alexander Tekniği dersi almamış bir grup kemancı ile Alexander Tekniği dersi almış başka bir grup kemancının fizyolojik ve psikolojik sağlık durumları arasındaki fark test edilerek performansları üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Kemancıların fizyolojik ve psikolojik sağlık durumları üzerine iki farklı ölçüm yapılan bu çalışmada, içgörü yaratabilmek adına tekniğe dair yapılmış bir dizi görüşmeye de yer verilmiştir.Performansa dayalı meslek gruplarının diğer meslek dallarına göre belki de en büyük farkları mesleklerini bedenleri yoluyla icra ediyor olmalarıdır. Profesyonel bir kemancı çocukluk yıllarından itibaren her gün saatlerce keman çalışmayı öğrenir ve bunu bir yaşam stili haline getirir. Bu anlamda sporcular ve kemancıların erken yaşta başlayan disiplinli hayat koşullarına bakıldığında iki meslek grubu arasında benzerlikler olduğu görülebilir. Her iki grup da performanslarını en üst düzeyde gerçekleştirebilmek için bedenlerinden çok yüksek bir talepte bulunurlar. Hayat boyu bedenlerinin sınırlarını zorlayarak, kas-iskelet sistemlerini komplike duruşlar ve hareketlerin içine sokarlar. Çoğu kemancıya göre teknik ve müzikal çalışma iyi bir performans için yeterli görülse de, mesleğin kişiden talep ettiği fizyolojik ve psikolojik efor göz önünde bulundurulduğunda bu hazırlıkların yeterli olup olmadığının düşünülmesi gerekmektedir.Literatürde kemancıların sağlığı hakkında yapılmış pek çok araştırma, sakatlanmaların enstrümanlarını çalışları sırasında girdikleri yanlış postür ve yöntemlerden ötürü olduğunu göstermektedir. Bu sakatlıkların fark edilmeyip tekrarlanması durumunda kronikleşmeye kadar gidebileceği görülmektedir. Aynı gerçeklik psikolojik problemler için de geçerlidir. Kişi yaşadığı stres ya da kaygı ile ilgili başa çıkma stratejileri geliştiremediği taktirde, bu zihinsel durumun önüne geçmekte zorlanabilmekte hatta bir kaçış olarak performans hayatını tamamen bırakabilmektedir. Bu nedenle bu çalışmada kemancıların meslekleri ile ilgili yaşayabilecekleri fizyolojik ve psikolojik sağlık problemleri araştırtırılmıştır: Kas İskelet Sistemine Bağlı Fazla Kullanım Sendromu, Tendinit, Lateral Epikondilit, Karpal Tünel Sendromu, Fokal Distoni, Çalmadan Kaynaklanan Ağrılar, Çalmadan Kaynaklanan Cilt Hastalıkları, Sahne Kaygısı. Türkiye'deki müzik okullarında genellikle kemancıların teknik ve müzikal gelişimleri üzerine odaklanılmaktadır. Ancak fizyolojik ve psikolojik farkındalık ve eğitimin performansı iyi yönde etkilediği bilinmektedir. Yurtdışında pek çok ülkede eğitim programlarının içinde fizyolojik ve psikolojik eğitime yer verilse de, Türkiye'de bu çalışmaların yeterli olmadığı görülmektedir. Bu eksiklik Türkiye'de bu alanda kapsamlı bir çalışmanın yapılması ihtiyacını doğurmuştur. Konu hakkında önceden yapılmış çalışmalar ideal bir performansa ulaşabilmek için kemancıların bireysel çalışmaları kadar fiziksel ve psikolojik dayanıklılıklarının da önemli olduğundan bahsetmektedir. Bu anlamda geçtiğimiz yüzyılda ortaya çıkan Alexander Tekniği, Feldenkreis Metodu, Rubenfeld Synergy Metodu, Dalcroze Metodu, Müzisyen Yogası ve Pilates gibi teknikler bu ihtiyaçları giderebilecek yöntemler arasında görülmektedir. Ancak müzisyenler arasında diğer tekniklere göre daha yaygın olması ve dünyanın pek çok prestijli müzik okulunda ders olarak verilmesi sebebiyle bu çalışmada Alexander Tekniği üzerine odaklanılmıştır.Alexander Tekniği fizyolojik ve psikolojik gerilimlerin çözülmesi ve kronikleşmesine engel olmak için kullanılan bir yeniden eğitim metodudur. Vücudu gözlemlemeyi öğreten bu teknik ile alışkanlık haline gelen hareketlerde bilinç sahibi olmak sağlanırken, yanlış kullanımların farkedilmesi yoluyla daha rahat ve doğal bir hareket alışkanlığı da kazanılır. 19. yüzyılın sonlarında aktör Frederick Matthias Alexander'ın sahnede sesinin kısılması üzerine kendi üzerinde yapmış olduğu çalışmalar sonucunda ortaya çıkan bu teknik, daha sonra farklı kişiler tarafından da uygulanarak olumlu sonuçlar vermiş ve uluslararası alanda hızla yayılmıştır. Birincil Kontrol, Engelleme ve Yönerge ilkeleri Alexander Tekniği'nin temel uygulama ilkeleri olarak bilinmektedir. Alexander Tekniği'nde `birincil kontrol` başın vücutla olan bağlantısına denir. Yanlış hareketin farkedilerek durdurulmasına `engelleme` denirken, engellenen hareketin doğal yolla yön bulmasına ise `yönerge` denir. Bu tekniği diğer tekniklerden ayıran en önemli özelliklerden biri de öğretmenin ellerinin öğrencinin bedeni üzerinde yapılan çalışma yoluyla öğrencinin beden ve zihin bağlantısının kurulmasıdır. Teknik pratik olarak üç şekilde çalışılmaktadır: Sandalye Çalışması, Masa Çalışması ve Aktiviteler. Sandalye çalışması, öğrencinin sandalye üzerinde uygulama yaptığı bir çalışmadır. Alexander Tekniği'ni öğrenirken öğrenci ilk başlarda sadece oturmayı ve kalkmayı öğrenir. Masa çalışmasında öğrenci bir divanın üzerine yatar ve başının altına bir kaç tane kitap koyularak desteklenmesi sağlanır. Bu çalışmada diğer çalışmalarda da olduğu gibi öğretmen elleriyle öğrenciye direktifler vererek gerginliğin nerede olduğunu tespit eder ve bu gerginliğin nasıl rahatlatılabileceğini öğrenciye gösterir. Aktivite çalışmaları ise sırt ve bacakların duruşunu duvar yardımıyla düzeltmeye yardımcı olan `maymun` çalışması, vücuttaki gerilimi azaltmak için kullanılan `ah` fısıltısı, omuzları rahat bırakarak kolları ve elleri daha iyi kullanmaya yardımcı olan `eller sandalyenin arkasında` tekniği ve bir bacağın diğerine göre daha önde dururken başın omurganın üzerinde dengede olduğu `lunge` hamle pozu olarak sıralanabilir. Müzisyenler için aktivite çalışmaları aynı zamanda enstrümanları ile derse katıldıkları ve çalarken vücutlarının girdiği yanlış duruş ya da kullanımları gözlemledikleri bir çalışmadır. Alexander Tekniği'nde birebir yapılan pratik derslerin yanı sıra toplu teori ve uygulama dersleri de yapılabilmektedir. Bu çalışmada Alexander Tekniği'nin kemancıların fizyolojik ve psikolojik sağlıkları üzerindeki etkisini belirleyebilmek için her biri 34'er kişiden oluşan iki grup kemancı ile anket çalışması yapılmıştır. Bu anketler daha önce hiç Alexander Tekniği dersi almamış bir grup Türk kemancı ile daha önce Alexander Tekniği dersi almış Amerika ve İngiltere'den seçilen başka bir grup kemancı arasında yapılmıştır. Çalışmada iki ayrı anket kullanılmıştır. Tekniğin fiziksel sağlık üzerindeki etkisini belirlemek için Patrice Berque'nin `Müzisyenler için Kas- İskelet Ağrısı Şiddeti ve Etkilenimi Anketi`, performans kaygısı seviyelerini belirlemek için ise Dianna T. Kenny tarafından geliştirilen `Kenny Performans Kaygısı Envanteri` yapılmıştır. Birebir çalışılan diğer yöntemlerde de olduğu gibi Alexander Tekniği'de çalışan ve çalışılan kişinin ihtiyacına ve öznel yapısına göre şekillenebilen bir tekniktir. Bu nedenle kantitatif veriler yanında, çalışmaya içgörü kazandırabilecek kalitatif bir bölüm eklemek bu açıdan değerlidir. Çalışmaya dünyanın farklı bölgelerinden katılan 27 uzman ve sertifikalı Alexander Tekniği hocasıyla yapılmış bir röportaj dizisi eklenmiştir. Röpörtaj yapılan hocalar arasında müzisyenlerle ve özellikle kemancılarla çalışan hocalar ile müzisyenlerle hiç çalışmamış hocalar da bulunmaktadır. Bu katılımcı havuzu, konunun daha iyi algılanabilmesi için özellikle tasarlanmıştır. Tekniğin sadece müzisyenler tarafından öğrenildiğinde değil, başka meslek grupları tarafından da öğrenildiğinde nasıl etki ettiğini anlamak, konuyu bütünsel olarak ele alabilmek için önemlidir. Bu röportajlarda Alexander Tekniği'nin faydaları, müzisyenlerde ve özellikle kemancılarda sık görülen fizyolojik ve psikolojik sağlık problemleri, Alexander Tekniği dersinin okul müfredatlarında yer verilip verilmemesi, performansa hazırlayıcı derslerin önemi ve müzik okullarında sağlık ve rehberlik servisi bulunması fikri üzerine sorular yöneltilmiştir.Çalışmanın ilk kısmında yapılan Patrice Berque'nin `Müzisyenler için Kas- İskelet Ağrısı Şiddeti ve Etkilenimi Anketi` sonucunda Alexander Tekniği dersi almayan katılımcıların Alexander Tekniği dersi alan katılımcılara göre daha çok ağrıları olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda Alexander Tekniği dersi almayan katılımcıların büyük bir çoğunluğunun sol omuzlarında ağrı olduğu belirlenmiştir. Alexander Tekniği almayan katılımcılarının Alexander Tekniği dersi alan katılımcılara göre son bir haftada yaşadıkları ağrıya göre ruh hallerinin daha çok etkilendiği, yaşadıkları ağrının yaşamdan zevk alma duyguları üzerinde daha fazla olumsuz etkisi olduğu ve bu ağrılar yüzünden genel keman tekniklerini uygulamakta daha fazla zorlandıkları, keman çalmakta daha çok zorlandıkları ve enstrümanlarını istedikleri kadar iyi çalma konusunda daha çok zorlandıkları belirlenmiştir. Çalışmanın ikinci kısmında yapılan Dianna T. Kenny'nin `Kenny Performans Kaygısı Envanteri` sonucunda ise Alexander Tekniği dersi almayan katılımcıların Alexander Tekniği dersi alan katılımcılara göre daha yüksek performans kaygıları olduğu belirlenmiştir. Alexander Tekniği dersi alan grup içerisindeki ağrısı olan ve olmayan katılımcıların ağrı seviyeleri ile performans kaygı seviyeleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Kısa bir zaman dilimi içerisinde Alexander Tekniği dersi alan katılımcıların daha uzun süreli Alexander Tekniği dersi alan diğer katılımcılara göre biraz daha yüksek bir performans kaygısına sahip oldukları belirlenmiştir. Öte yandan Alexander Tekniği dersi alan grup içerisinde Alexander Tekniği dersi alma sürelerinin performans kaygı puanları arasında anlamlı bir fark oluşturmadığı belirlenmiştir.Alexander Tekniği'nin kemancıların ağrı ve kaygı problemleri üzerinde olumlu etkileri olduğunun belirlenmesi, bu alanda yapılabilecek çalışmaların desteklenmesini gerektirmektedir. Yurtdışında pek çok önemli müzik okulunda ders olarak verilen Alexander Tekniği'nin ülkemizde yaygınlaşması ve eğitim müfredatlarının içinde yer alması çok önemlidir. Dünya'nın dört bir yanında bulunan uzman ve sertifikalı Alexander Tekniği hocalarının ülkemizdeki müzik okulları ve konservatuarlarda Alexander Tekniği derslerini başlatmaları desteklenmelidir. Aynı zamanda farklı Alexander Tekniği hocalarının Türkiye'deki müzik okullarına davet edilerek kısa süreli workshop'lar vermeleri, öğrenci ve hocalarla birebir ve toplu çalışmalar yapmaları yararlı olacaktır. Öte yandan ülkemizde yurt dışındaki sertifika programlarına katılarak Alexander Tekniği hocalık sertifikası alan türk hocaların da keşfedilmesi, desteklenmesi ve müzik okullarına kazandırılması çok önemlidir. Bu konunun psikolog ve fizyologlar tarafından araştırılarak disiplinlerarası bir yaklaşım ile değerlendirilmesi önemlidir. This study investigates the effect of the physiological and psychological health of violinists on their performance using Alexander Technique as a medium. Two different measurement techniques have been used to evaluate violinists' physiological and psychological wellness, and some qualitative work like interviews are included to create insight about the subject. The study expects to find violinists who attended to Alexander Technique classes would declare less pain and injury than the ones who didn't, and the number of experienced performance anxiety would be less than the ones who haven't taken the lessons which is also the two central hypothesis this study addresses. The main difference between performance-based professions and the others is profession's demands on physicality. Like any other musicians, being a violinist means lifelong dedication and discipline to profession's demands. A professional violinist learns to practice for hours from beginning of his/her childhood and adapts his/her lifestyle according to this profession. In this sense, to externalize the subject, it could be said that sportsmen and violinists have similar kind of attitude towards their profession. Throughout their practices and performance times, both of their bodies perform the exact complex musculoskeletal movements and positions. However, it is a known fact that violinists do not give the same care to their bodies like sportsman do. Broadly speaking technical and musical preparations seem as adequate for optimal performance. However, regarding psychological and physiological demands of this profession one should question if these preparations are enough. In the literature, most studies about violinist's health state that physical injuries are likely to occur because of the practicing styles and bodily postures that violinists should obtain to play. These injuries become chronic when their outset is not spotted and prevented early enough. The same attitude applies for the mental shortcomings too. If a violinist can't locate the source of stress or anxiety and don't know how to overcome these mindsets, he/she might eventually need to stop performing. Therefore, this study explores what are the physiological and psychological shortcomings that violinist's experience caused by their profession such as: Musculoskeletal Overuse Syndrome, Tendinits, Lateral Epicondylitis, Carpel Tunnel Syndrome, Focal Dystonia, Playing Related Pains, Playing Related Dermatological Problems, Musical Performance Anxiety.Researchers who are the authority in this field suggest that physical and mental endurance is vital to individual training to reach the ideal performance. Since violinists need a high standard of mental concentration to have a peak performance, they need physical and mental power. Therefore, it would be useful to be aware of facts as the state of mind and bodily health. There are many techniques, to compensate different needs to improve and/or prevent possible disablements such as Feldenkreis Method, Rubenfeld Synergy Method, Dalcroze Eurhytmics, Musicians Yoga, Meditation and The Pilates Method. However, this study is going to focus on Alexander Technique since its improving effect is suitable for both mental stability and physical health. Alexander Technique is an education method that prevents physical and mental drawbacks violinists' experience. It is developed by Frederick Matthias Alexander in the 19th century after he started to experience vocal problems. Although Alexander created the technique by self-observation and experimentation, technique's principles were confirmed to work on other performers who experienced the same problems. This made the technique gain recognition in the international arena. Fundamental application principles of the technique are known as Primary Control, Inhibition and Direction. The main difference of this technique from other techniques is how the instructor uses his/her hands on the student's body to teach body-mind interaction. Application methods could be observed in three significant topics: Table Work, Chair Work, and Activities. Along with one-on-one practice, theoretical and applied group lessons could be prepared.To support the proposed hypothesis, two groups of violinists, each consist of 34 individuals, have filled out two questionnaires about physiological and psychological well-being. While one of the group members are chosen for their inexperience on Alexander Technique lessons, the other group were mainly selected for their experience on this technique. Patrice Berque's `Musculoskeletal Pain Intensity and Interference Questionnaire for Musicians` is used to assess the technique's effect on physical health, while Dianna T. Kenny's `K-MPAI Inventory and scoring form` is used to understand how the technique influences anxiety levels on stage.Like any other one-on-one approach to artistic development and therapeutic intervention, technique's way of work and outcome is shaped according to the uniqueness of the student and the instructor. Therefore, adding a qualitative part to this study was essential due to the technique's nature and way of work. The study also includes interviews with 27 different certified Alexander Technique instructors from all over the world. This part is involved in this study to bring insight about how the technique works and how students benefit from it. Questions investigate technique's benefits, common psychological and physiological problems performers encounter, techniques place in the curriculum, importance of the preparatory classes and counselling for the performers. 195

Yoğun olarak Anadolu'nun güney ve batısında yaşayan Yörükler, konar göçer hayat sürdüren ve hayvancılıkla geçimlerini sağlayan toplulukların genel adıdır. Günümüzde çoğu Yörük topluluğu yerleşik hayata geçmiş durumdadır, bu yüzden de göçebe hayata bağlı olarak gelişen kültürel üretim ve sosyal yapı değişmektedir. Bu değişim sürecinde, göçebe hayat ekseninde gelişmiş olan müzikal edimler de unutulmaya yüz tutmuştur. Bu müzikal edimlerden birisi olan boğaz çalma geleneği, Yörük topluluklara özgü bir vokal biçimidir. Boğaz çalma, el parmaklarının boğaz üzerinde bastırılmasıyla, ses telleriyle oluşturulan sesin değiştirilmesi şeklinde gerçekleştirilmektedir. Genellikle hayvanların otlatılması sırasında gerçekleştirilen bu eylem, pek çok Yörük topluluğunda ağırlıklı olarak kadınlar tarafından gerçekleştirilmektedir.Bu çalışmada, Yörük topluluklarından birisi olan Honamlı Yörükleri'nin Isparta'nın Gedikli Köyü'nde hayatını sürdüren bir grubu alan olarak seçilmiştir. Çalışmada, bu topluluktan elde edilen veriler doğrultusunda boğaz çalma eyleminin, topluluk tarafından ifade edilen biçimiyle dova ya da dova çalmanın müzikal ve teknik özelliklerinin yanı sıra Yörüklerde göçebe hayat ve sosyal yapıyla ilişkileri de incelenmektedir. Ayrıca seçilen alanın, araştırmacının aile bağlarının bulunduğu bir alan olması nedeniyle de araştırmacının alandaki ve çalışmadaki konumu, çalışmanın diğer bir boyutunu oluşturmaktadır. Çalışmanın amacı, boğaz çalma eyleminin sosyal ve müzikal yanlarını araştırırken araştırmacı ile alanı arasındaki etkileşimi ve bu etkileşimin çalışma üzerindeki etkilerini incelemektir. Yörüks are the group of the people mostly living in South and West parts of Anatolia and leading a life based on pastoral nomadism. Today, most of the Yörük groups have settled down. Thus, culture and social structure that developed according to nomadic life have been changed. Throughout that process of change in lifestyle, musical practices that evolved with respect to nomadism have began to be forgotten. Among those musical practices, throat playing is a unique vocal technique of Yörük culture. Throat playing is executed by ornamentation of the sound produced by the vocal fold by pushing the hand fingers onto the throat. Primarily practiced while shepherding, this practice is mainly done by women performers.In this study, a group of Honamlı Yörüks living in Gedikli Village, Isparta is chosen as the field of the study focused on throat playing practice named as dova or dova çalmak by the members of the community. In the study, the practice of throat playing is analyzed with respect to its musical and technical characteristics as well as its interaction with nomadic life and Yörük social life based on the date gathered from the field. The field chosen is a field where the researcher's family is coming from, so the position of the researcher in the field and the study is another aspect of the study. The purpose of the study is to search the social and musical characteristics of the practice of throat playing while considering the effects of the interaction between the researcher and the field. 94

Bu çalışma keman eğitiminde ve keman edebiyatında önemli yere sahip olan Jean Baptiste Accolay'ın 1 no'lu Keman Konçertosu'nun form analizi ve çalım teknikleri açısından incelenmesine yönelik bir araştırmadır.Çalışmada eserin keman edebiyatındaki ve eğitimindeki yeri, eserin seviyesi, eserde kullanılan sağ ve sol el teknikleri ve eserin müzik formları incelenmiştir. Bu araştırma ile konçertoyu yorumlayacak icracıya eseri daha doğru daha rahat ve daha temiz seslendirebilmesi için önemli öneriler sunmak ve yol gösterici olmak hedeflenmiştir. Ayrıca yapılan analiz sırasında çalışmanın; öğrencinin doğru eğitilmesi, konunun bilinçli algılanmasının sağlanması ve müzikal metne tutumunun geliştirilmesi konusunda katkı sağlayacağı ve bilimsel bir kaynak oluşturacağı düşünülmektedir. Çalışmanın müzik eğitimi keman bölümü öğrencilerine yararlı olması amaçlanmıştır.Anahtar Kelimeler: Accolay, keman eğitimi, konçerto, analiz This study aims to examine the Violin Concerto No.1 by Jean Baptiste Accolay which has an important place in Violin education and violin literature in terms of form analysis and play techniques.In this study, the importance of the concerto in Violin literature and education, the level of the work, the right and left hand techniques used in it and the musical form shave been examined. The study has been carried out to provide suggestions and guidance to make the performer's interpretation of the Concerto more accurate, comfortable and cleaner. It is also argued that during the analysis made, the study will contribute to the development of the correct teaching fort he performing student and providing insight into the subject and building positive attitudes towards musical context as well as being a reliable scientific reference. The ultimate aim of the study is to make the music education useful for the Violin performing students at university.Anahtar Kelimeler: Accolay, violin education, concerto, analysis 86

Bu çalışmada Sosyal Bilimler Enstitüleri'ndeki müzik yüksek lisans tezleri incelenerek hangi araştırma yöntemlerinin ne sıklıkta kullanıldığı ve konu yönelimleri tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın amacı Sosyal Bilimleri enstitüdeki müzik yüksek lisans tezlerinde kullanılmış olan araştırma yöntemlerini ve konu yönelimlerini saptayarak bunların ne sıklıkta kullanıldığını belirlemektir. Sosyal Bilimleri Enstitüsü müzik Yüksek lisans tezlerinde kullanılan araştırma yöntemleri ve konu dağılımlarının neler olduğu? Sorusu araştırmanın problem cümlesidir. Araştırmanın evrenini Türkiye'deki Sosyal Bilimler Enstitüleri örneklemini ise kasıtlı örneklem yöntemiyle seçilen üç farklı üniversitedeki Sosyal Bilimleri Enstitüleri oluşturmaktadır.Anahtar Kelimeler: Müzik, tez, yöntem, konu yönelimi, bibliyografya The present study entails a review of the master's theses submitted in music programs of graduate schools of social sciences, with a view to determining the frequency of use of individual research methods, as well as the topics focused on. The purpose of the study is to identify the research methods applied in the master's theses submitted in music programs of graduate schools of social sciences, as well as the topics focused on, in order to determine the frequency thereof. The research question the study investigates is 'What is the distribution of research methods and topics covered by the master's theses submitted in music programs of graduate schools of social sciences?' The study universe is composed of the graduate schools of social sciences in Turkish universities, whereas the sample is composed specifically of the graduate schools of social sciences in three universities.Keywords: Music, thesis, method, topics covered, bibliography 50

Sinema, müzik ve renk öğelerinin sembolik bir temsil veya hikaye anlatımı gibi benzer amaçlar için kullanıldığı bir sanat formudur. Bu tezin amacı bu iki öğenin sinemada kullanımlarını karşılaştırmak için metotlar sunmak ve aralarındaki muhtemel ilişkiyi ortaya koymaktır. Müzik ve renk üzerine yapılan araştırmalara dayanarak iki örnek filmde bu öğelerin kullanımı analiz edilmiştir. Seçilen örnekler Tom Ford'un `Gece Hayvanları` ve Nicolas Winding Refn'in `Neon Şeytan` filmleridir. Bu örnekler üzerinden filmlerdeki muhtemel müzik-renk ilişkisi ortaya konmuştur. Buna ek olarak, müzik ve rengin filmlerde veya diğer sanat formlarında korelasyon içinde başka hangi şekillerde kullanılabileceğine dair öneriler verilmiştir. Cinema is an art form in which music and color are used abundantly for similar purposes; like symbolic representation or narrative construction. This thesis aims to present methods for comparing their use in cinema and reveal any possible correlation. Based on a comprehensive research on music and color, the use of these two elements are analyzed in two example films: Tom Ford's `Nocturnal Animals` and Nicolas Winding Refn's `The Neon Demon`. As a result of the analyses, the correlations are presented. Additionally, recommendations are given on different manners of using music and color together in films or other art forms. 155

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi ref. no : 10178714 119863 …

Tez (Yüksek Lisans) -- Kırıkkale Üniversitesi ref. no : 10207748 119609 …

Bu yüksek lisans tezi sözlü diyaloğa odaklanmaktadır. Konuşmanın Müziği, konuşma eyleminin insanlar arasında en çok kullanılan doğaçlama enstrüman oluşu ve her konuşmanın, seçilen belirli bir konu/konulara dair girişi, gelişmesi ve sonucu olan birer eser olduğu önermelerini temel alarak, karşılıklı sözlü değişimin duygusal ve interaktif yönlerini tartışmaktadır. Diyalogları bu şekilde analiz etmenin, müzikal fikirlerine yeni bir bakış açısı getirmesi açısından bestecilere, teorisyenlere ve müzisyenlere faydalı olabileceği kanaatindeyim.Tezin ana bölümü bir ses kaydı deneyi üzerinde temellendirilmiştir. Bu deneyde ben ve aktris arkadaşım Neslihan Aker gündelik bir konuşma icra etmekteyiz. Bu konuşma tek bir mikrofonla kaydedilmiştir. Seçilen sohbet bölümü, tümü 50 dakikayı aşan bir bütün konuşmadan seçilmiştir. Seçilen diyalog müzik notasına transkripsiyonu yapılmış ve sadece ritmik ve teorik açıdan değil, kompozisyonel kaliteleri açısından da incelenmiştir. This master's thesis focuses on oral conversation. Music of Speech aims to discuss emotional and interactive aspects of oral interchange through musical terminology, based on the suggestions that speaking is the most frequently used improvisational instrument among humans and each dialogue is a formed-piece in which introduction, development, and conclusion are executed, based on selected topic(s). I suggest that analyzing dialogues in such way could be useful for composers, theorists and musicians in order to bring new perspectives to their musical ideas. The main part of the project is based on a sound recording experiment. In this experiment, I perform a casual conversation with Neslihan Aker, a professional actress. This conversation is recorded with a single microphone. The analyzed part is selected from a whole conversation, which is over 50 minutes. Selected dialogue is transcribed into musical notation and observed not only through theoretical and rhythmic perspectives, but also in terms of compositional qualities. 79

Proprius yapay bir ekosistemde yas ̧ayan organizmaların sesselles ̧tirilmesine dayanan, etkiles ̧imli, arttırılmıs ̧ gerçeklik bestesidir. Bu çalıs ̧ma biyolojiden ilham alınarak yaratılmıs ̧ ve Processing programı kullanılarak tasarlanmıs ̧tır. Tezin içerisinde Processing kullanılarak tasarladıktan sonra, gerçek mekânı zenginles ̧tirilmis ̧ mekâna çevirirken kullanılan teknikler; seslerin mekânsallas ̧tırılması; seyirci üzerinde kullanılan etkiles ̧im metodları; organizmaların seyirciye göre mekânlas ̧tırılması sırasında kullanılan teknikler; ve bütün bunların sonucu olarak duyulan sesselles ̧tirme anlatılmıs ̧tır.Proprius içerindeki yapay ekosistemde yas ̧ayan organizmalar otonom olma özellig ̆ine sahiptirler ve kendi kendilerine avlanmaya ya da avcıdan kaçmaya karar verebilirler. Organizmalar sahip oldukları özellikler dog ̆rusunda beslenecekleri organizmaları seçer ve davranıs ̧larını da bu dog ̆rultuda seçerler. Proprius içerisindeki organizmalar besin zincirinden yola çıkarak tasarlanmıs ̧lardır. Üreticilerden bas ̧layan besin zinciri, ot yiyenler, hem ot hem et yiyenler ve et yiyen organizmalar olmak üzere 4 ayrı kademeden olus ̧ur. Bu ayrı katmanları temsil etmek üzere üreticiler için yes ̧il bitkiler; ot yiyenler için böcekler; hem et hem ot yiyenler için kus ̧lar ve et yiyen canlılar için büyük kediler seçilmis ̧tir.Proprius içerisindeki organizmalar dinleyici için sessel ve etkiles ̧imli bir biçimde tecrübe edilecek müzikal bir ortam meydana getirirler. Bu müzikal ortamın içerisinde yaratılmıs ̧ olan farklı sessel katmanlar organizmalar tarafından meydana getirilir. Proprius içerisinde sözü edilen farklı sessel katmanları olus ̧turan organizmalar besteye daha önceden belirlenmis ̧ zamana göre art arda eklenir. Organizmalar dog ̆dukları andan itibaren ses çıkarmaya bas ̧lar ve ölene kadar ses çıkarmaya devam ederlerProprius'un yapay ekosistemi Processing programı kullanılarak yaratıldıktan sonra, bu programdan elde edilen veriler sesselles ̧tirmeyi gerçekles ̧tirmek üzere Max/MSP programına gönderilmektedir. Max/MSP programı organizmaların seslerinin gerçek zamanda sentezlenmesi için kullanılmaktadır. Etkiles ̧imli ortamın yaratılması için dinleyicinin mekân içerisindeki konumunun takip edilmesi gerekir. Bunu sag ̆lamak için Kinect sensörü kullanılmıs ̧tır. Kinect sensörü içerisinden dinleyicinin gerçek mekan içerisindeki üç boyutlu konumunu elde etmek için Sypnapse uygulaması kullanılmıs ̧tır. Dinleyici mekânı gezerken sesselles ̧tirmeyi duymak için kulaklık takar. Dinleyicinin zenginles ̧tirilmis ̧ gerçeklik içerisindeki mekânı gezerken kulaklıkta duyacag ̆ı sesler binaural audio teknig ̆i kullanılarak dinleyiciye dinletilir.Processing ekranında yapay ekosistemin grafik animasyonu yaratılmıs ̧ olsa bile, dinleyici Proprius'u herhangi bir görsel olmadan sadece kulaklıklarla dinleyerek ve yapay ekosistem içerisinde yürüyerek tecrübe eder. Processing ekranında görselles ̧itirilen organizmalar, sadece bestecinin organizmaların hareketlerini ve dinleyicinin yapay ekosistem içerisindeki konumunu ve organizmalara etkisini takip edebilmesi için yaratılmıs ̧tır.Organizmaların sesselles ̧tirilmesi için organizmaların özellikleri (boyut, yas ̧, v.b) ve o sıradaki mevcut olan davranıs ̧ları kullanılmıs ̧tır (avlanmak, kaçmak, v.b). Her organizmayı ayrı ayrı temsil etmek üzere farklı ses sentezleme yöntemleri kullanıl- mus ̧tır. Ancak, türler arasında ortak bir es ̧les ̧tirme modeli kullanılmıs ̧tır. Özetle, organizmaların sag ̆lıg ̆ı ses dalgasının genlig ̆ine (amplitüd), organizmaların enerjisi sesin genel frekanssal zenginlig ̆ine, organizmaların boyutu sesin ana frekansına (F0), organizmaların yas ̧ı sesin duyulma sıklıg ̆ına ve organizmaların pozisyonu sesin mekansallas ̧tırılmasına denk gelecek biçimde es ̧les ̧tirilmis ̧tir. Proprius'taki organizmaların davranıs ̧ları, ses olaylarının uzunluk süresini belirler. Av/avcı etkiles ̧imlerine dayalı davranıs ̧lar (örneg ̆in kaçma ve takip etme) daha kısa süreye sahipken, otlanma ve dinlenme gibi davranıs ̧lar daha uzun sürerler. Bu, parçanın sahneleri boyunca yapısal varyasyonlar yaratılmasına neden olur.Bitkiler için yaratılan ses sentezmeler sırasında bir koro metaforundan yola çıkarak format sentezi kullanılmıs ̧tır. Bitkilerin boyutu bu sentezin temel frekansı olarak kullanılmıs ̧ ve tüm bitkiler arasında harmonik yapılar olus ̧turmak için ortak bir ölçeg ̆edayandırılmıs ̧tır. Böceklerinsesleri,cırcırböceklerininsesleridüs ̧ünülerek modellenmis ̧tir. Bu sesi üretmek için filtrelenmis ̧ gürültü sesi cırcır böceg ̆i sesine göre modellenmis ̧ amplitüd zarflarından (envelope) geçirilerek üretilir. Gürültü üzerindeki tepefiltreninmerkezfrekansı,böceg ̆inbüyüklüg ̆ünegörees ̧lenmis ̧tir. Kus ̧sesleri, tas ̧ıyıcı frekansının kus ̧un boyutuna es ̧lendig ̆i FM sentezi ile üretilir. Modülatör frekansı, spektral zenginlik yaratmak için kus ̧un enerjisine es ̧lenmis ̧tir. Amplitüd zarfları dog ̆al kus ̧ seslerine göre modellenmis ̧tir. Büyük kedilerin sesleri filtrelenmis ̧ gürültü ve eklemeli sentezin birles ̧tirilmesi ile yaratılır. Büyük kedinin büyüklüg ̆üne es ̧les ̧tirilen sentezleyicinin temel frekansı, amplitüd zarfı her tetiklendig ̆inde LFO ile modüle edilir. Organizmaların boyutları frekanslarına göre ters orantılı olacak biçimde es ̧itlenmis ̧tir. Bunu Sonucu olarak, büyük kediler hayvanlar arasında en düs ̧ük frekansa sahiptirler. Farklı bir dinamik aralıg ̆a sahip hayvanların tasarlanması, eserin son bölümünde sonik bir kaosun önlenmesine de yardımcı olur.Zenginles ̧tirilmis ̧ gerçeklik içerisine yerles ̧tirilen yapay ekosistem içindeki dinleyici, gerçek mekan içerisinden hareket ederken, organizmalar ile etkiles ̧im halindedir. Organizmalar yapay ekosistem içerisinde var oldukları katmanda yaratılacakları zaman, sistem içerisine rastgele dag ̆ıtılırlar. Zenginles ̧tirilmis ̧ gerçeklik içersinde organizmalar ve dinleyici mekânda aynı noktalarda bulundukları zaman, dinleyici organizmaların sag ̆lıg ̆ını bozarak ortaya çıkacak olan müzikal sonuca müdahalede bulunmus ̧ olur. Dinleyici Proprius'un yapay ekosistemi içerisinde dolas ̧ıp eseri dinledig ̆i sırada organizmalar ile aynı pozisyonda oldug ̆u zaman organizmaların sag ̆lıklarının normalden fazla bozulmasına neden olur. Normalde dinleyiciden gelen etkiles ̧im olmasa daha organizmlar otonom olduklarından dolayı sag ̆lıklarını belli bir zaman içerisinde kaybedecek davranıs ̧larda bulunuyorlar. Ancak dinleyicinin ekosistem içerisindeki etkisi organizmların sag ̆lıg ̆ını normalden çok fazla bozarak onların ölüm riskini arttıyor. Böylece normalde avlanmaya gidecek olan organizmanın beslenmeden ölme riski artmıs ̧ oluyor.Bu çalıs ̧mayı olus ̧turan tezin tamamı bes ̧ bölümden olus ̧maktadır. ̇Ilk bölümü bütün tezin nasıl planlandıg ̆ını anlatan giris ̧ bölümü olus ̧turur. Daha sonra aras ̧tırma pratig ̆i olan Proprius'u meydana getirmede katkıda bulunan motivasyonlar, tezin hedef ve amaçları ile tezde yaratılmak istenen hedef ve amaçları geçekles ̧tirmeye çalıs ̧ılırken kullanılan metodlar anlatılır.Tezin ikinci bölümü, bu aras ̧tırma kapsamında biyolojiden ilham alarak kullanılan hayvan davranıs ̧ları ile ilgili olan teorileri anlatarak bas ̧lar. Tezin ikinci bölümü daha sonra bu çalıs ̧manın ana temalarını içeren alanlara odaklanır ve tezin aras ̧tırma pratig ̆isırasındakullanılanyaklas ̧ımlarıanlatır. Bubölümünsonkısmında,müzik kompozisyonunda ve ses sanatında ekolojik modellerin kullanımıyla ilgili mevcut çalıs ̧malara genel bir bakıs ̧ sunar.Üçüncü bölüm Proprius'un yaratılma as ̧amasına odaklanır. Üçüncü bölümün ilk kısmında organizmaların besin zincirinden yararlanarak bir ekosistem içerisinde nasıl modellendirildikleri, bu modellendirme gerçekles ̧tilirken kullanılan teoriler, hayvan davranıs ̧larının seçiliminin nasıl kurgulandıg ̆ı ve hayvanların ekosistem içerisinde nasılhareketettig ̆ianlatılır. Dahasonrazenginles ̧tirilmis ̧gerçeklikuygulamasının kullanıldıg ̆ı teknikler ile organizmaların mekânda ve seyirciye göre nasıl yerles ̧tirildig ̆i, binaural audio metodunun nasıl uygulandıg ̆ı da anlatılır.Dördüncü bölüm, otonom etkiles ̧imli ekosistem içerisindeki hayvan davranıs ̧larının nasılsesselles ̧tirildig ̆inianlatıyor. Bubölümhayvandavranıs ̧larısesselles ̧tirilirken kullanılan gerçek zamanlı sentezleme metodları, seslerin nasıl sentezlendig ̆ini içerir. Son kısımda ise müzig ̆i olus ̧turan bölümlerin katmanları ayrı ayrı anlatılır. Bu bölüm seyircinin organizmalar ile olan etkiles ̧imi sonucu ortaya çıkan sesselles ̧tirmeyi de anlatır.Tezin son bölümü olan bes ̧inci bölüm, bu çalıs ̧manın gelecekte yönelebileceg ̆i alanları farklı öneriler altında anlatır. Bölüm, bu çalıs ̧manın genel özeti ve eles ̧tiriler kısmından sonra yazarın bu alana faydalı olacag ̆ını düs ̧ündüg ̆ü kapanıs ̧ önerileri ile sonlanır.Tezde ayrıca iki adet ek bölümü bulunmaktadır. ̇Ilk ek bölümde, yapay ekosistemin kuruldug ̆u Processing kodu tamamıyla okuyucu ile paylas ̧ılmıs ̧tır. Bilginin paylas ̧arak arttıg ̆ını savunan açık-kaynak topluluklarının da dahil oldug ̆u bu çalıs ̧ma, umuyorum ki gelecekte bu kodu gelis ̧tirecek ya da oldug ̆u gibi kullanacak aras ̧tırmacı ve sanatçılar için bir bas ̧langıç kaynag ̆ı olur. Tezin ikinci ekinde ise tez içerisinde verilen sesselles ̧tirme örnekleri toplu bir biçimde bulunup dinlenebilir. Ayrıca tezin basılı versiyonu içerisinde bulunan CD'de de bu kaynakları bulabilirsiniz.Bu çalıs ̧mayı geleceg ̆in aras ̧tırmacıları ve sessel sanatçılarına mütevazı bir sanatsal yapıt olarak sunuyorum. Bu çalıs ̧manın, müzik kompozisyonunu, ekolojik simülasyon, etkiles ̧imli sanat, artırılmıs ̧ gerçeklik içerisinde ses ile harmanlayan bir örnek aras ̧tırma pratig ̆i olarak, alanına güçlü bir katkıda bulundug ̆una inanıyorum. Umuyorum ki medya teknolojilerindeki son gelis ̧melerle, Proprius gibi artırılmıs ̧ gerçeklik kompozisyonları daha da önem kazanacaklar. Proprius is an interactive augmented reality composition based on the sonification of organisms in an artificial ecosystem. It is an autonomous sonic environment, where the sonification of an ecological simulation is used as a means to create an interactive augmented reality music composition. The consecutive layers of a food chain are used as movements that dictate the temporal progression of the composition. The listener explores a physical space augmented with Proprius to experience the compositional unfolding of the ecosystem. The listener's presence in the system affects nearby organisms; the listener is thereby situated as an interactive agent that influences the progression of the work. The stochastic allocation of resources at the beginning of the work ensures that each instance of Proprius is a unique composition.This dissertation presents the final report of Proprius, a creative research project that was conducted between 2015 and 2018. It describes the development of a biologically interactive sonic ecosystem in Processing, spatialization and interaction methods and techniques used for composition as well as a musical outcome of the interaction.In this research, an artificial ecosystem designed using the Processing platform simulates animal behaviors. The simulation data are then fed into a sonification engine designed with Max/MSP, which creates an immersive audio scene in real-time. The listener's position in the scene is tracked with a Kinect sensor; as the listener explores the exhibition space, a binaural audio scene augments their physical environment.The overall structure of this dissertation is composed of five thematic chapters. The first chapter presents the structure and contents of the dissertation. It also explains motivations, aims and objectives as well as research methods employed by the research.Chapter two begins by laying out the background information in biology within the scope of this research and focuses on the key themes of this study. It then presents an overview of the existing studies on the use of ecological models in music composition and sound art.Chapter three further explains the theoretical details of the development of the case study focusing on the programming of organisms. It describes behavioral ecology and ethological models used in Proprius. It also clarifies how the methods are applied in the study and how certain tools and techniques are utilized in the implementation of the system.Chapter four presents the compositional development and outcome of the research. It delves into approaches to sonifying animal behaviors, evaluates the musical characteristics of these behaviors, and structures the resulting sonifications in the context of an augmented reality composition.The final chapter gives a brief summary and critique. It includes limitations, concluding remarks, suggestions for further research, and propositions.The first appendix section includes the Processing code of Proprius. The second appendix section includes the complete list of audio examples given throughout this dissertation. You can listen to the individual sound examples given in the related section.The PDF version of the dissertation provides hyperlinks to references, figures, tables and chapters, and to audio examples. Additionally, the document also provides hyperlinks to audio examples. The whole appendix section also can be found in the accompanying CD that is provided with the dissertation.I would like to present this study as a modest artistic proposition in the field of sonic arts for future researchers. I believe that this study offers a strong contribution as a case study that blends music composition with ecological simulation, embodied interaction, and augmented reality audio. I expect that with recent advances in immersive media technologies, augmented reality compositions such as Proprius will gain further prominence. 160

Âşıklık geleneği ve bağlama yapımcılığını devam ettiren Şentürk İyidoğan, araştırmanın konusunu oluşturmaktadır.Bu çalışmada, Sivas ili âşıklık geleneği ve geleneğin bugünkü temsilcilerinden Âşık Şentürk İyidoğan'ın hayatı, sanatı ve şiirleri incelendikten sonra beş türküsü hikâyeleri ile birlikte derlenerek notaya alınmıştır.Âşık Şentürk İyidoğan'ın, âşıklık ve âşıklık geleneği' ne olan katkısı, edebi yönü ve bağlama yapımcılığı ele alınarak çok yönlü bir şekilde incelenmiştir. Geleneğin günümüz (2018) temsilcilerinden olması ve bu geleneğin Sivas ili örneğini oluşturması, kuşaklar arası kültür (söz-saz) aktarıcı olması, geleneğin sürekliliğine olan etki ve katkısı büyük önem taşımaktadır.Araştırma, betimsel alanda durum saptamaya yönelik nitel bir araştırmadır. Veriler nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesi, gözlem, görüşme ve seçkisiz örnekleme tekniği kullanılarak elde edilmiştir. Elde edilen veriler, betimsel çözümleme yöntemleri uygulanarak değerlendirilmiştir.Çalışmanın sonucunda, Âşık Şentürk İyidoğan'ın âşıklık geleneği, edebi yönü, bağlama yapımcılığı ile geleneğin devamı ve aktarılmasında büyük bir görev üstlendiği ayrıca iyi bir örnek teşkil ettiği gözlemlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Âşıklık geleneği, Sivas, Âşık Şentürk İyidoğan. Şentürk İyidoğan, who continued the tradition of minstrel and bağlama production, is the subject of this research.In this study, the minstrel tradition in Sivas and the life, art and poetry of Aşık Şentürk İyidoğan, one of today's representatives of minstrel tradition were analyzed and his five folk songs were compiled with their stories and they were notated. The contribution of Aşık Şentürk İyidoğan to the tradition of minstrel and minstrel literature has been examined in a multifaceted way by taking into consideration his literary style and bağlama production. The fact that he is one of the representatives of the tradition of the present day (2018) and that he is the sample of this tradition of Sivas province, that he is the transponder of the intergenerational culture (instrument-word) are of higher importance in terms of the continuity of the tradition.The research is a qualitative research aiming to determine situation on the basis of descriptive field. The data were collected with qualitative research methods using document review, observation, interview and random sampling technique. The obtained data were evaluated by applying descriptive analysis methods.As a result of the study, it was observed that Aşık Şentürk İyidoğan had a great role in minstrel tradition, literature, bağlama production and the continuity and transfer of tradition and was also a good example.Keywords: Minstrel tradition, Sivas, Âşık Şentürk İyidoğan. 293

Çalışmamız Asr-ı Saadet Dönemi İslamı'nın bireyin ve toplumun hayatına yeniden hâkim olması umudunu taşıyan Sezai Karakoç'un, bu umudu şiirlerine nasıl yansıttığını, ortaya koymayı hedeflemektedir.Bu bağlamda Karakoç'un hem fikir yazılarını hem de şiirlerini tetkik ettik. Ayrıca Yüce Diriliş Partisi'nin web sitesinde yer alan konuşmalardan, kendisi hakkında yayımlanmış kitap ve tezlerden de faydalandık.Umut edilen medeniyetin şiirlere yansıması üzerinde duruldu. Şiirler yorumlanırken, Karakoç'un, fikir yazılarında konuya paralel düşüncelerine yer verildi. Birinci bölümde hayat hikâyesi oluşturulurken şiirleri temel alındı. Oldukça zengin hayat tezahürlerine şiirlerinde rastlamak zor olmadı.Çalışmamız sonunda bir asra yaklaşan bir ömrün, ilk gençlik yıllarından günümüze değin örnek yolculuğuna ve `cins adam`lığına tanıklık ettik. İslam ile insanın diriltilmesi şeklinde özetlenebilecek sonsuz umut, Karakoç'un tüm hayat hikâyesinin ve edebî eserlerinin özeti şeklinde karşımıza çıktı.Nihayetinde söz ile davranışları aynı hedefe yönelmiş samimi bir Müslüman'ın `Diriliş`ine tanıklık ettik.Anahtar Kelimeler: Sezai Karakoç, Diriliş, Umut, Gül, Medeniyet. Our study aim to present the reflection of hope in poetry of Sezai Karakoç who has the hope of domination of Asri Islamic Felicity Era thoughts on individuals' and society's lives.In this context we examine the Karakoç's both prose and poems. We benefit from the speeches located in Supreme Resurrection Party website, also from boks and the thesis have been published about him.It is focused on the reflection of the hoped-for civilization to poetry. While interpreting Karakoc's poetry it is given his paralel thinking form his proses. Life story in the first chapter was based on poems. It was not difficult to come across in poetry manifestation of the very rich life.At the end of our study, we have witnessed a century of a model life journey from teenage years to the present and `genus man`. Endless hope can be summarized as the resurrection of man by Islam has appeared in the form of a summary of Karakoç's entire life story and his literary Works.Ultimately, we have witnessed in `resurrection` ofa sincere Muslim words and attitudes toward the same goal.Key Words: Sezai Karakoç, Resurrection, Hope, Civilization 65

YÖK Tez ID: 532107 Bu çalışma, günümüzde Türk halk müziği açısından önemli bir kaynak olarak kabul edilen ve geçmişte yapılan derleme çalışmaları sonucu ortaya çıkan TRT THM repertuvarındaki eserlerin, kaynak kişiye ve dolayısıyla yöresel icraya uygun olarak notaya aktarılıp aktarılmadığının tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma kapsamında, TRT THM repertuvarındaki 561, 944, 1339, 1361, 1473, 1946 sıra numaralı Kırıkkale yöresine ait 6 eser, mevcut nota ile nota üzerinde belirtilen kaynak kişinin kendi icrasına göre; nota yazımı, makam, yöresel ağız özellikleri, ezgisel ve edebi tür açısından karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve yeniden notaya aktarılmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda, TRT THM repertuvarındaki notalar ile kaynak kişi icrası arasında büyük farklılıklar olduğu görülmüştür. Makam bilgisi verilmemiş eserlerin makamsal adlandırılmaları yapılmıştır. İncelenen eserlerin bazılarında ezgisel türe dair bilgi verilmiş olmasına rağmen hem ezgisel hem de edebi tür için doğru bilgilerin verilmediği tespit edilmiştir. Yöresel ağız özellikleri açısından da mevcut notadaki bilgilerin büyük çoğunluğunun eksik olduğu ve günümüz Türkçesine göre yazıldığı görülmüştür. İncelenen eserlerde usul yönünden de eksiklikler olduğu görülmüş, kaynak kişi icrası ve yöresel ses kayıtları incelenerek eserlerin usulü tespit edilmiştir. Eserlerin incelemeleri sonucunda yeniden yazılan notalar ve çalışmanın içeriği hakkında Türk müziği alanında uzman akademisyenlerle görüşmeler yapılmıştır. Yapılan görüşmelerle elde edilen veriler betimsel analiz yapılarak tablolar halinde sunulmuştur. Araştırma sonuçlarının, Türk halk müziği eserlerinin aslına uygun olarak icra edilmesine, Türk müziği kuramına yeni bilgilerin kazandırılmasına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. This study, nowadays the works in the TRT THM (Turkish Radio Television Turkish Folk Music) repertory, which have been accepted as an important source in terms of Turkish folk music and being produced as a result of the compilation works done in the past, have been made for the purpose of determine whether they are transferred to the note in accordance with the person of source and therefore the regional performance. In the scope of study, 6 works of Kırıkkale region numbered 561, 944, 1339, 1361, 1473, 1946 in TRT THM repertory in terms of notation, makam, regional pronunciation, melodic and literary genre are analyzed comparatively according to the performance of the person of source referred to in the note with the current note and transferred to the note again. As a result of the researches, it is seen that there are great differences between the notes in TRT THM repertory and performance of the person of source. The makam names of the works which have not been specified makam information have been determined. Although that in some of the analyzed works information about the melodic genre have been provided, it has been found that neither the melodic nor the literary genre is given the correct information. From the point of view of the regional pronunciation, it is seen that most of the information in these notes is missing and written according to modern Turkish. It was observed that there were deficiencies in the rhythm of the works analyzed. These rhythms were determined with analyzing of the regional sound recordings and performance the person of source. In addition, interviews were made with specialist academicians in Turkish music about the rewritten notes and contents of the research. The data obtained from the interviews were presented in tables form with descriptive analysis. It is thought that the research results will contribute to the literal performing of the Turkish folk melodies and to acquire new knowledge in the theory of Turkish music.

Dünyadaki bütün müzik tarzlarında doğaçlamanın yeri vardır. Doğaçlama müziği yansıtmanın en doğal yolu anlamına gelirken, bazıları için bu yüksek seviyede yeterlilik gerektirmektedir. Öte yandan özgür doğaçlama terimi farklı bir tarzı tanımlamaktadır. Özgür doğaçlama tarzının müziğe kendine has bir yaklaşımı vardır. Bu tez özgür doğaçlamanın yaratım sürecinde, sanatsal performanslarda ve müzik eğitimindeki rolünü incelemektedir. Yazınsal araştırma, alan çalışması ve müzik dersleri içerisindeki denemelerden edinilen sonuçlar sunulmaktadır. There is a place for improvisation in any musical genres of the world. While improvisation means the most natural way to express through music, to some it means high levels of proficiency in music. However, the term free improvisation describes a different genre. The genre free improvisation has a unique approach to music. This thesis examines the role of free improvisation in creative process, artistic performances and music education. Gathered results from literary research, fieldwork, and queries in music classes are presented. 103

The study is based on the subjective listening tests conducted on 50 people, from three different categories of relation to sound recording: strong, medium and weak. In the listening tests, people's subjective preferences over the two selected stereo microphone configurations were tested on both headphone and loudspeaker listening situations. For audio examples, three different recordings that were done in three different rooms with varying amount of extra-musical noise and acoustical treatment; and with different types of sound source (music ensemble). Microphone configurations' placement and microphones' polar pattern characteristics are included in the discussion of results.The tests were conducted in three different rooms, each of them with varying: acoustical treatment, type of speakers and size. The varying factors in the selected rooms applied to speaker listening setups, as the headphone listening stayed the same since the headphones were the same in all different rooms. The results of the study showed that people preferred baffled microphone pair to near-coincident pair (DIN) on headphone listening setups; while on speaker listening, the ratio is around equal. Further discussion can be found in the presentation and on the thesis. Çalışma ses kaydı ile ilgililik derecesi üç farklı kategoride (uzak - orta - zayıf) olan 50 adet denek üzerinde yapılan öznel dinleme testlerinin sonuçları üzerine uygulanmıştır. Dinleme testlerinde, ilgili kişilerin beğenileri hoparlör ve kulaklık ile dinleme yaptırılarak ölçülmüştür. Dinletilen kayıtlar üç farklı oda-müzisyen-mekanda kaydedilmiştir. Kullanılan mikrofonların yönel karakteristiği ve kurulum şekillerinin deneklerin beğenileri üzerindeki etkileri üzerinde yorumda bulunulmuştur. Dinleme odaları da farklı ekipman ile donatılmış çeşitli oranda akustik düzenleme yapılmış üç farklı odadan seçilmiştir. 85

Bu tezin amacı, Hindistan'ın Varanasi şehrinde Prof. Dr. V. Balaji'yle deneyimlediğim keman üzerine öğrenimi esas alarak, müzikal bilginin aktarımında bedenselleşme süreçlerini incelemektir. Hint Klasik Müziği öğretimi, geleneksel olarak hocanın evinde gerçekleşmektedir ve bu sisteme Hindu geleneğinde guru-şişya (usta-çırak) sistemi denmektedir. Guru-şişya sistemindeki öğretim teknikleri, pedagojik özellikler, ruhani/dini arka plan ve sosyo-kültürel özelliklerin birleşimiyle bedenselleşme süreçleri, müzikal ifadenin aktarımında önemli bir rol oynamaktadır. Bu tez, bedenselleşme süreçlerinin derinlemesine bir incelemesini kendi öğrenim sürecimden yola çıkarak, Prof. Dr. V. Balaji üzerine bir vaka incelemesi çerçevesinde müziğin ruhani/dini arka planı üzerine araştırmalar, Klasik Hint Müziği ve bedenselleşme teorilerinden oluşan bir iskelete oturtarak yapmaktadır. This thesis explores the embodiment processes I have experienced during my study period of violin in guru-shishya parampara (master-disciple tradition) with Prof. Dr. V. Balaji, in Varanasi, India. I investigate the issue as a case study through examining his teaching methodology, pedagogical approach, the spiritual/religious setting in Dr. V. Balaji's space, and the mutual engagement by both the teacher and the student. Reviewing the works about Asian music and embodiment until now, with this research, I hope to fill the gap of an elaborate up-to-date study focusing on the transmission of musical knowledge with an embodiment approach. 153

Tez, kullanıcının işitsel bir uyaranın sahip olduğu müzikal dokunun, sadece o belirli işitsel uyarana dikkat edilerek dönüştürmesini sağlayan bir Beyin Bilgisayarı Müzik Arayüzü (BCMI) sisteminin geliştirilmesini ve test edilmesini konu etmektedir. Önceki çalışmalara dayanarak, sistem P300 dalgalarını ortaya çıkarmak için İşitsel Uyarılmış Potansiyelleri kullanır. Birden fazla hedef uyaranı içeren bir oddball paradigması geliştirildi ve ses uyaranlarına daha iyi odaklanılması için lokalizasyondan faydalanmak üzere çok kanallı bir hoparlör dizisinden ses uyaranları dağıtıldı. Ses dokusunu dönüştürmek için kaydedilen nöral salınımları kullanan bir ses sentezi modeli oluşturulmuştur. Ayrıca, kişinin dikkat odağını gösteren olası P300 dalgalarını tahmin etmek için Yapay Sinir Ağı kullanılmıştır. Bu tekniği kullanarak, test deneklerinin çoğunda P300 dalgaları başarılı bir şekilde tahmin edildiği ortaya çıkmıştır. Thesis describes the development and testing of a Brain Computer Musical Interfacing (BCMI) system that allows a user to transform one element of a musical texture by paying attention to that particular element. Building on previous works, the system makes use of Auditory Evoked Potentials (AEP) to elicit P300 waves. An oddball paradigm with multiple target stimuli was developed, and sound stimuli were diffused through a multi-channel speaker array for improved focus on the sound stimuli. A sound synthesis model was created for transforming sound texture based on neural oscillations. Artificial Neural Network was used to predict possible P300 waves showing the attentional focus. Using this technique, P300 waves were successfully predicted for the most of the test subjects. 85

Geleneksel müzik, günümüzde Girit'in kentsel ve kırsal çevrelerinde gelişen bir aktivitedir. Özellikle yaz aylarında, kentsel merkezlere ya da Girit'in dışına taşınmış olan birçok Giritli geçici olarak köylerine döndüklerinden, köylerdeki müzik aktivitelerini içeren şenlikler saymakla bitmez. Bu aktiviteler her yaştan ve her sosyal gruptan insanı içermektedir. Bu aktiviteler cinsiyet, yaş, sosyal statü ile menşe temelli kimliklerin bir araya gelmesi için önemli bir fırsat sunar ve bu kimlik tanımlamalarının yeniden müzakere edilmesine yol açar. Son on yıllar boyunca dans gruplarına, kültürel derneklere ve müzik gruplarına dahil olan nüfusun artışı bu fenomenin Girit toplumu için öneminin bir göstergesidir.Girit müziği, Giritliler'in kendileri tarafından kökenlerini Girit adasına ait kabul ettikleri müzik formlarına atfettikleri bir terimdir. Bu müzik içerisinde mevsim, coğrafi konum ve müzikal ifade biçimleri gibi faktörlere dayalı olarak değişen müzikal form ve icra bağlamlarında çarpıcı miktarda bir çeşitlilik söz konusudur. Kış aylarında, performanslar neredeyse tamamen kapalı mekanlarda yapılır. Ayrıca yerel içkinin (rakí) damıtılması büyük arkadaş gruplarının müzik yapmak, şarkı söylemek, yemek, içmek ve dans etmek için içki imalathanesine (kazáni) davet edilmesine gözde bir fırsat sunmaktadır. Yaz aylarında müzik aktiviteleri dış mekanlara kayar ve günümüzde konser etkinlikleri önemli bir rol oynamaktadır. En yaygın etkinlik genelde kültür dernekleri tarafından köy meydanlarında organize edilen ziyafetlerdir (gléndi). Dans ve müzik formları, Girit içinde bölgelere göre farklılık gösterir. Örneğin, sürükleme dansı adanın her tarafına yayılmıştır. Fakat dansın kökeni Batı Girit'tir ve en fazla çeşitlilik burada görülmektedir. Öte yandan Kontyliés'in kısa müzik cümlelerinden gelen müzik formları en çok Doğu Girit'te çeşitlilik göstermektedir. Coğrafyaya bağlı bu müzikal ifade farklılıklarının yanı sıra, Giritliler'in çoğu Girit insanının düşünce yapısının adanın bir yerinden öbürüne oldukça farklılaştığına dikkat çeker. Son olarak, Girit müziği içerisinde stilin oldukça büyük farklılıklar göstermesi çeşitlilik açısından önemli bir faktördür. Elektrik bas, bateri ve klavye gibi enstrümanlar, `Avrupa` (Giritliler'in tabiriyle) popüler müziklerden ithal edilen ritmik ve tınısal elemanlarla birlikte çoğunlukla genç kuşağı cezbetme amacıyla bazı sanatçılar tarafından kullanılmaktadır. Öte yandan daha geleneksel müzisyenler on yıllardır çalınmayan enstrümanları yeniden canlandırmaya ve yerel dans tabirlerinin eski formlarını şenliklere tekrar tanıtmaya çalışmaktadır.Tüm bu çeşitliliğin içerisinden, mevcut literatürde oldukça azı belgelenmiştir. Aslında dans üzerine yazılmış Yunan kaynakları, bu çeşitliliği belgelemek için oldukça çaba sarf etmiştir. Fakat - ne yazık ki - bu kaynaklar tarihsel arka planı aktarmakta tutarsızdır ve güncel dans formları antik dans formları arasında nispeten tartışmalı ilişkilere bel bağlarlar. Yabancı (Yunan olmayan) yazarlar, belirli alanlardaki kapsamlı saha çalışmaları sayesinde Girit içindeki bazı yerel kültürlerin daha iyi anlaşılmasına önemli katkılarda bulunmuştur. Bu çabalar yerel tabirlerin detaylı belgelendirmesini sunmakla birlikte, okuyucuların bu özel durumların Girit'in tamamını temsil ettiğini düşünme riskini barındırır. Son olarak, seyahat rehber kitapları, Girit müziği hakkında sık sık Syrtó dansına 7/8'lik bir zaman ölçüsü atama ya da Girit danslarında Pidichtós (bitiş) ve Syrtós (sürükleme) temel ayrımını yapmak yerine onları Girit'in `damgalı` ritimleri olarak açıklamak gibi oldukça kafa karıştırıcı ifadeler içermektedir.Bu tez, Girit dans müziğine daha özelde de Doğu Girit bitiş danslarına odaklanmaktadır. Ortaya konulan araştırma sorusu şöyledir:Doğu Girit bitiş dans ezgilerinin melodik, ritmik ve forma dayalı karakteristikleri nelerdir ve bu yapılar günümüzde şenliklerde müzisyenler ve dansçılar arasındaki etkileşimde ne gibi bir fonksiyona sahiptirler?Bu iki katlı araştırma sorusunu cevaplandırmak için bir dizi metodolojiden faydalanacağım. Ana metodolojiler etnomüzikoloji alanından gelen katılımcı gözlemleme, mülakat ve elle yapılan transkripsiyonlardır. Bu metotlar, Girit'te birkaç yıllık saha çalışmam üzerine temellenen ve Girit adasının müziklerinin ve danslarının var olduğu bağlamı analiz etmeyi amaçlayan bir etnografya olarak neticelenmiştir. Öte yandan, disiplinler-arası arka planım sayesinde, müzik kaydı koleksiyonuna, onda bulunan özellikler hakkında genel-seviyede bilgi elde edinebilmek için hesaplamalı derlem çalışma teknikleri uyguladım. Bu tezin ana metodolojik yeniliği, derlemin hesaplamalı analizinden elde edilen genel özellikler ile bu özelliklere anlamını kazandıran yaratıcı ve yorumlayıcı yönlerin etnografyası sayesinde açığa çıkan yakın okumanın bağlanmasıdır.Etnomüzikoloji alanının, Girit müziği araştırmalarında adanın batı bölgelerine gösterdiği kuvvetli odaklanmanın aksine, bu tezin saha çalışması çoğunlukla adanın merkezinde ve doğusunda yapılmıştır. Bunun sonucunda, Doğu Girit bitiş dansı - Pidichtós - ilk defa genişçe bir etnomüzikoloji çalışmasının ana konusu olmuştur. Saha çalışmalarının zaman olarak yaz aylarına odaklanması sebebiyle, ele alınan performans bağlamı köy şenliği olan gléndi'ye dairdir. Bu çalışmada danışman olarak seçilen müzisyenler, kendilerini, popüler müziklerin enstrümanlarından gelen tınıları kullanan tarzlar ya da kültürler arası etkileşimlere dayanarak yeni ezgiler besteleyen tarzların aksine, geleneksel tarzın temsilcileri olarak görmektedirler. Girit popüler müziği ve sanat müziği arasındaki sınırlar geçişkendir, fakat bu sınırlar Girit müzisyenlerinin öz-tanımlamalarının önemli bir parçasını temsil etmektedir. Bu sebeple bu tez Girit müziğine başka bir bakış açısı sunabilir. Yalnız bu bakış açısının adadaki büyüyen müzikal çevrenin biçimsel çeşitliliğini tamamen kapsadığı varsayılmamalıdır.Bu tez aşağıdaki gibi yapılandırılmıştır:1. Bölüm, araştırma sorusunun daha detaylı bir açıklamasını sunmakta ve bu soruya tezde nasıl değinildiğini anlatmaktadır. Ardından, 2. Bölüm'de, araştırma konusuyla ilgili literatürün detaylı bir değerlendirmesini ortaya konularak tezin ana kısmına başlanmaktadır. Tez, farklı bilimsel alanlardan faydalandığı için, bu bölüm her alan için ayrı bir alt-bölüme ayrılmıştır. Burada özellikle, Girit müziği ya da değişik kültürel bağlamlarda dans üzerine yapılmış etnomüzikolojik çalışmalara odaklanılmıştır. Bunun haricinde - ilerleyen bölümlerde göreceğimiz üzere - müzisten ve dansçılar arasındaki etkileşimi harekete geçirdiği için müzikte duygu üzerine yapılan araştırmalara da değinilecektir. Bu bakımdan, yapılan araştırmaların çoğu Avrogenetik müzik üzerinedir, fakat başka müzik tabirlerini dahil etmeye çalışmış yaklaşımlarda vurgu yapılacaktır.3. Bölüm, Girit'teki danslarla ilgili olan müzik repertuvarının kapsamlı bir irdelemesini yapmaktadır. Sonraki bölümler Girit dans repertuvarını analiz edeceği için konunun merkezinde dans ezgileri bulunmaktadır. Bu irdeleme, Girit müziğinin zamansal dinamikleri ile bu müziğin birkaç yüzyıllık bir zaman dilimi içerisinde geçirdiği muazzam değişimleri çerçeveye alacaktır. İzleyen analizlerde, ticari kayıtlar üzerinde çalışılacağı için bu çerçeve büyük bir önem teşkil etmektedir ve müzik kayıt işleminin Giritliler arasında müziğin algılanışını yeniden şekillendirdiğini anlamamız gerekmektedir. Kayıt altına alınmış Girit müziklerinin çoğunluğu danslarla ilgilidir. Günümüze değin, danslar Girit toplumunda - şehirlerde olduğu kadar kırsal kesimlerde de - merkezi bir rol oynamaktadır. Bu sebepten ötürü analiz edilen dansların, onların coğrafi çeşitlerinin ve müzik endüstrisinin parametrelerine bağlı olarak meydana gelen değişimlerin en azından temel bir anlatımının yapılması elzemdir.4. Bölüm, tezin hesaplamalı analizle etnografik araştırmayı bağlama yaklaşımımı tanıttığım derlem-analitik tarafını oluşturmaktadır. Bu bölüm, öncelikle analiz için seçilen kayıtların genel bir değerlendirmesini yapmaktadır. Derlemdeki tüm kayıtlar, ticari olarak yayınlanmıştır veyahut internette erişilebilecek etnografik bilgi bankalarından alınmıştır. Derlem analizinden gelen sonuçlar üç noktaya işaret etmektedir. Bunlar temponun parçanın içerisindeki gelişimi, Girit lütünden çıkan tipik vurgu kalıpları ve son olarak melodik içeriktir. Melodik cümleler, ezginin tanınmasında anahtar bir rol sergilediğinden dolayı, bu bölümün vurgusu başlıca melodik içerik üzerine olacaktır. Bu bölümde, öncelikle, dans ezgilerinin ne kadar yakından ya da uzaktan melodik içerik paylaşabileceğini inceleyeceğiz. Sonrasında, iki Girit bitiş dansında, başlıca belirli bir dansla ilgili ezgilerde gözlemlenen melodik cümleleri sunacağım ve bu sayede bu cümlelerin dansları ayırt etmede nasıl sese dayalı bir `parmak izi` olarak kullanılabileceğini göstereceğim. Ek B, 4. Bölüm'de ses kaydı analizi için kullanılan hesaplamalı araçları sunmaktadır. Bu tez öncelikle bir etnomüzikoloji çalışması olduğu için, bu teknik ek, özlü bir anlatım sunacak şekilde ve uygulanan algoritmalara dair ayrıntılı bir kaynakça olarak tasarlanmıştır. Algoritmaların anlatımının, teknik alt yapısı olmayan okuyucular tarafından da anlaşılabilmesine olanak sağlayacak şekilde yazılmasına özen gösterilmiştir.İcra kayıtlarının analizinin ardından, tez 5. Bölüm ile birlikte etnografik bir bağlama yönelmektedir. Benim saha çalışmalarım sırasında kaydedilmiş bir takım Girit şenlikleri (gléndi), müzikal repertuvarın etkinliğin yapısına şekil veren zamansal dizilimi açısından analiz edilmiştir. Bu analizlerde, izleyiciler, dansçılar ve müzisyenlerin etkileşimlerinin dinamikleri dikkate alınmıştır. Bu bölüm, öğretilen Girit danslarının sayısına yansıyan görece zenginliğin, pratikte nasıl da sosyal etkinliğin içerisinde belirli fonksiyonları karşılayan, müzikal repertuvar dahilindeki az sayıdaki elemanlara indirgendiğini göstermektedir. 6. Bölüm, bir olayın yapısının içindeki belirli bir yapı taşına odaklanmaktadır; ki bu da bitiş danslarıdır. 4. Bölüm bilgisayar destekli analizden doğan, bu ezgilerin detaylı bir yapısal analizini ortaya koyarken, 6. Bölüm'de sunulan analize müzisyenlerin kendileri rehberlik etmektedir. Saha çalışmam esnasında dört ünlü müzisyenden kendi icralarının görsel-işitsel kayıtlarını izlemesini rica ettim. Bu kayıtlar, benim daha önceki bir saha çalışmamdan gelmekteydi. Biraz tereddüdün ardından, tüm müzisyenler kendi icralarının yapısı hakkında konuşmaya oldukça pozitif ve motivasyonla yaklaştı. Bu analizin bağlamında, müzisyenlere kendi icralarının belirli kısımlarına atayacakları duygusal çağrışımlar hakkında sorular sordum. Ayrıca onlara, analiz edilen videodaki dansla ilgili olarak açığa çıkan ve parçanın yapılandırmada kullandıkları belirli tercihleri nasıl belirlediklerini sordum. Bu bölümdeki analizler, mülakatlarda kullanılan materyalleri içermektedir. Bu materyaller icranın transkripsiyonu ile tempo ve tonal gelişiminin analizi ile senkronize olarak gösterilmektedir. Bu sayede, müzisyenlerin her bir dansçıya destek olmak amacıyla uyguladıkları tipik araçların belirgin bir resmi ortaya çıkmaktadır.6. Bölüm'de müzikal araçlar ve 4. Bölüm'de ezgilerin yapısı ele alındıysa da, müziğin dansçıların üzerindeki etkisinin ne olabileceği açıklığa kavuşturulmalıdır. İşte, dansçıların bu bakış açısı 7. Bölüm'de ele alınmıştır. Dansçıların, dans ederken amaçları ve motivasyonları nelerdir? Müzisyenlerin, onları belirli bir hedefe ulaştırmak için kullandıkları araçlardan dansçıların ne kadar haberi var? Bu bölümdeki analiz, sekiz dansçı ile yapılan bir dizi mülakat sayesinde mümkün olmuştur. Bu bölümde ortaya atılan tema, dansın ikili bir fonksiyonu olduğudur. Bunlardan ilki, etkinlikteki diğer katılımcılara karşı bazı niteliklerin gösterimidir. İkincisi ve dansçılar tarafından bilakis vurgulanan ise, dansçıların kendi yerel danslarını icra etme aktivitesi haricinde hiçbir bağlamda erişemedikleri duygusal aşamalara çıkabilmeleridir. Bu bölüm, dansçıların kullandığı, duyguya ilişkin terimlerden oluşan bir kelime haznesi ile bu kelime haznesinin kapsadığı ve Giritli dansçının dans deneyiminin temelini oluşturan göstergebilimsel ağın analizi ile son bulmaktadır. 8. Bölümün sonunda, yapılan araştırmanın bir özetini sunuyorum ve araştırmanın sınırlamaları ile kazanımlarını tartışıyorum. Girit toplumu için dansın, başlıca katılımcılara rahatlama ve özgüven getiren bir duygusal sağlayıcılık sayesinde kazandığı, önemini tasvir ediyorum. Bu yorum şekillendirilmiş biliş ve fenomenoloji alanlarında yakın zamanda yapılan bilimsel çalışmalarla desteklenmiştir. Müziğin işlevini tam olarak anlayabilmek ve daha bütüncül bir müzikolojiye ulaşmak için, müzikal ve akademik kültürlerin sınırlarını geçmemiz gerektiğini savunuyorum. Bu tür bir müzikolojinin, müzik psikolojisi, etnomüzikoloji, müzik teorisi, biliş, fenomenoloji ve müzik bilgi erişimi gibi alanlardan gelen metodolojilerden faydalanması ve bunları dijital beşeri bilimler çerçevesinde, yeni bir müzik çalışmaları alanına bağlaması gerektiğini düşünüyorum. This thesis focuses on Cretan dance music, and more specifically on the leaping dances of eastern Crete. The posed research question is:What melodic, rhythmic and formal structures are characteristic for the east Cretan leaping dance tunes, and what functions do these structures serve in today's festivities in the interaction between musicians and dancers?In order to answer this two-fold research questions, I will use a series of methodologies. The main methodologies are those from the field of ethnomusicology, which are participant observation, interviews, and manual transcription. The dissertation is based on several years of field work in Crete, and that aims to analyse the context in which Cretan music and dance happen. However, enabled by my interdisciplinary background, I apply computational corpus studies to provide macro-level information about traits of the music contained in a collection of recordings. The main methodological novelty of this thesis is the connection between the general traits obtained from computational analysis of a corpus, and the close reading by means of ethnography of the creative and interpretative aspects that give meaning to these traits. The thesis is structured as follows: Chapter 1 provides a more detailed presentation of the research question, and how it will be addressed in this thesis. After this, I start with the main part of the thesis by providing a detailed overview of the literature that is relevant for the present research in Chapter 2. Since the thesis draws from various scientific domains, it will be structured in subsections that relate each to a specific domain. A focus will lie on the work from ethnomusicology that either considered Cretan music, or the subject of dance in various cultural contexts. Apart from that, and overview will be provided of research on emotion in music, since this subject motivates the interaction between musician and dancer as we will see in the later chapters of the thesis. Most research in this regards has been conducted in the context of Eurogenetic music, but approaches that attempted to consider different music idioms will be emphasized.Chapter 3 provides a detailed discussion of the music repertoire related to dance in Crete. Since the following chapters will analyse Cretan dance repertoire, the focus of this discussion will also lie on dance tunes. This discussion will be framed by a summary of the Cretan music recording history, which clarifies the temporal dynamics and vast changes that Cretan music underwent in a span of a century. This is of major importance, since some of the subsequent analyses will be based on commercially recorded performances, and we need to understand how the process of recording music reshaped the way that music is perceived among the Cretans. I will appreciate the fact that most Cretan music that was recorded is related to dance. Until our days, dances play a central role in Cretan society, in urban as well as in rural environments. It is therefore crucial to provide at least a basic description of the analysed dances, their geographical varieties, and an indication of change based on the parameters of the recording industry.Chapter 4 forms the corpus-analytic part of this thesis, in which I introduce my approach of connecting computational analysis with ethnographic research. It provides an overview of the recordings that were chosen for the analysis. All recordings are freely available in published commercial recordings, and in ethnographic databases that are accessible on the internet. The corpus-analytic results illustrate three different aspects, which are the development of tempo within a piece of music, the typical stress pattern that emerges from the Cretan lute, and finally the aspect of melodic content. Since it is the melodic phrases that play a key role in the identification of a tune, the emphasis of the chapter will lie on this aspect. First, I will document in how far dance tunes might share melodic material. Then for two Cretan leaping dances, melodic phrases are presented that occur mainly in tunes related to a specific dance, and therefore might serve as sonic fingerprints for the identification of a dance. Appendix C provides an overview of the computational tools that were applied for the analysis of sound recordings in this chapter. Since this thesis is in the area of ethnomusicology, this rather technical chapter is included as an appendix that provides a concise overview and references for more detailed information about applied algorithms. Effort was taken to explain algorithms in way that is comprehensible to the non-engineer. After the analysis of a corpus of recorded performance, the thesis will take its turn to ethnographic context in Chapter 5. A set of Cretan festivities (glénti) that were recorded during my field work are analysed regarding the temporal sequence in which the musical repertoire is used to shape the structure of the event. The dynamics of the interaction between audience, dancers, and musicians is taken into account. This chapter will illustrate how the apparent richness, as reflected in the number of taught Cretan dances, is in practice reduced to some few elements of the musical repertoire that fulfil specific functions within the social event.Chapter 6 focuses on a specific building block in the structure of an event, which are the leaping dances. While Chapter 4 provided a detailed analysis of the structure of these tunes as it emerges from a computer-aided analysis, in this chapter the musicians will guide the analysis. In my field work, I asked four renowned musicians to watch audiovisual recordings of their own performances. These recordings stem from my previous field work, and after some hesitation, all musicians were very positive and motivated in discussing the structure of their own performances. In the context of this analysis, I asked the musician about the emotional connotations that they would assign to specific parts of their performances, and I asked them to specify how the specific choices in structuring the piece emerged in relation to the dance activity that was displayed in the analysed video. The analyses in this Chapter include the material from the interviews, and display them in alignment with transcriptions of the performance, and with analyses of tempo and tonal development. This way, a clear picture emerges of typical tools that musicians apply in order to serve the individual dancers.The perspective of the dancers is taken in Chapter 7. While musical tools were illustrated in the previous chapter, and the structure of the tunes was illustrated in Chapter 4, it needs to be clarified what the effect of the music might be on the dancers. What are their goals and motivations while dancing? In how far are they aware of the tools that the musicians apply in order to make them reach certain goals? The analysis in this chapter is enabled by a set of interviews with eight dancers. The emerging theme is a dual function of dance, one being the display of certain properties towards the other participants of an event, but even more emphasized by the dancers is the reaching of emotional states that cannot be reached in contexts other than the activity of dancing their own local dances. The chapter will conclude with a vocabulary of emotion-related terms that are used by the dancers, and an analysis of the semiotic web that this vocabulary spans and that forms the basis of the dance experience for the Cretan dancer. In Chapter 8, I provide a summary of the conducted research, and discuss its limitations and achievements. I describe the importance of dance for the Cretan society, which lies mainly in the achievement of emotional affordances that bring relief and self-confidence to the involved participants. This interpretation is put into context with the recent scientific work in embodied cognition and phenomenology, and I argue that in order to understand the function of music in a more complete way, we need to step over borders of musical and academic cultures to arrive at a more holistic musicology. I argue that this musicology should make use of methodologies of fields such as music psychology, ethnomusicology, music theory, cognition, phenomenology, and music information retrieval, and connect them to a new field of music studies in the framework of the Digital Humanities studies. 280

Mevcut araştırmada, 19. yüzyılın başlarındaki müzik stilini o zamanın ana kaynağı olan Efterpi müzik koleksiyonuyla inceliyoruz. Bu kaynak bize belirli sosyo-müzikal özellikler hakkında önemli bilgiler sağlamaktadır ve bize bu dönemin müzikal performansı ile ilgili yeni bilgiler edinme fırsatı vermektedir. Ayrıca, Efterpi müzik koleksiyonu mevcut akademisyenler tarafından yeterince çalışılmamıştır ve bu nedenle bu araştırma, 19. yüzyılın başlarında Osmanlı müzisyenlerinin zihniyetinin yanı sıra müzik tarzının pek bilinmeyen unsurlarını ortaya koymaktadır. İkinci bölümde müzik notasyonuna, performans ortamına (örn. Osmanlı Sarayı) ve Osmanlı müzik stilinin birçok farklı yönüne dair net bir resme sahip olmak amacıyla 18. yüzyılın ortalarından başlayarak 19. yüzyılın başına kadar olan sosyal ve kültürel bağlamı sunuyoruz. Müzikal repertuarda müzik stilinin herhangi bir unsurunun ortaya çıkma nedenlerini anlamak için 19. yüzyılın başlarındaki tarihsel bağlamı anlamak gerçekten önemlidir. Üçüncü bölümde müzikal form, Bizans müzikal notasyonu ve şiir ile ilgili Karamanlıca deyimi gibi birçok konuya değinerek Efterpi müzik koleksiyonunu detaylı olarak inceliyoruz. Bu tür bir inceleme, kitabın yapısını anlamak ve eserlerin analizinden önce okuyucuyu hazırlamak için önemlidir. Daha sonra seçtiğimiz beş eseri (bir Beste, iki Şarkı ve iki Yürük Semai) tanıtıyoruz ve 19. yüzyıl başlarındaki müzik stilinin unsurlarını anlayabilmek amacı ile bu eserleri melodik detaylandırma, makam progresyonu, ritmik dağılım ve müzikal form açısından değerlendiriyoruz. Sonuç bölümünde, seçilen beş besteden elde ettiğimiz verileri sunuyoruz ve kapsamlı değerlendirmemiz ışığında 19. yüzyılın ilk dönemindeki Osmanlı müzikal tarzının on (10) önemli müzikal özelliğine ulaşıyoruz. Bu sayede, Osmanlı müziği geleneğinin sanıldığı kadar hızlı değişmediğini kanıtlıyoruz. Bu önemli unsurlar, henüz keşfedilmemiş bir araştırma alanına ışık tutuyor ve akademisyenlere 19. yüzyılın başlarındaki müzik tarzıyla ilgili daha fazla araştırma yapmak için büyük bir fırsat sunuyor. In the current research, we study the musical style of the early 19th century through a primary source of that time, the Efterpi musical collection. This source provides us with vital information regarding particular socio-musical features and it gives us the opportunity to acquire new knowledge concerning the musical performance of this period. Furthermore, Efterpi musical collection has not been studied adequately by the current scholarship and this research reveals many unknown elements of the musical style as well as the mindset of the Ottoman musicians in the beginning of 19th century.In Chapter 2, we present the social and cultural context starting from the middle of 18th century till the beginning of 19th century in order to have a clear picture regarding musical notation, performing context (e.g. Ottoman Palace) as well as many different aspects of the Ottoman musical style of that period. It is really important to mention the historical context of the early 19th century in order to understand the reasons that an element of the musical style occurs in the musical repertoire.In Chapter 3, we prepare a full presentation of the Efterpi musical collection including many issues such as musical form, the Byzantine musical notation and the Karamanlidika linguistic idiom regarding poetry. Such an analysis is important in order to understand the structure of the book and to prepare the reader before the analysis of the upcoming compositions. Afterwards, we depict the five selected musical pieces (one Beste, two Şarkı and two Yürük Semai) and we analyze them in terms of melodic elaboration, makam progression, rhythmical distribution and musical form in order to acquire elements of musical style of the early 19th century.Finally, in the conclusion we demonstrate the data we acquired from the five selected compositions and through extensive evaluation we concluded to ten (10) important musical features of the early 19th century Ottoman musical style and we prove that the Ottoman music tradition did not change as rapidly as it is believed. Those significant elements shed light to a highly unexplored research field and it provides the current scholarship with a great opportunity to perform further research concerning the musical style of the early 19th century. 281

Bu tez, K. Stockhausen'in Der Kleine Harlekin adlı eserini yirminci yüzyıla ait önemli bir sahne kompozisyonu olarak ele alır ve eserde varolan beden hareketi ve müzik arasındaki ilişki çeşitlerini ikisi arasında varolan uyumu tanımlayıp analiz ederek araştırır.Koreografik ve teatral olarak kategorilenmiş olan bu ilişkileri ve kompozisyon bağlamında önemlerini anlamak, değerlendirmek, analiz etmek suretiyle bu tezi küçük ölçekli ya da büyük ölçekli sahne kompozisyonları tasarlamak isteyen besteciler için eğitici ve faydalı bir kaynak haline getirmeyi amaçladım. K. Stockhausen'ın bir kompozisyon aracı olarak beden hareketi kullanımı eserin ayrılmaz bir parçasıdır. Koreografi ve müzik birlikte varolurlar ve müzikal anlamı birlikte yaratırlar. Bu eser ve eserin notasyonu kendi kompozisyonlarında beden hareketi ve müziği birleştirmek isteyen besteciler için oldukça iyi bir örnek teşkil eder. Yukarıda belirttiğim üzere, eserde varolan beden hareketi ve müzik arasındaki ilişkileri analiz etmek suretiyle bu dökümanı eğitici ve etkili bir kaynak haline getirmeyi amaçladım.Tezim, Stockhausen'ın Der Kleine Harlekin adlı eserini ve bestecinin sahne kompozisyonu pratiğini anlayabilmemiz için bağlam oluşturan dört ana bölümden meydana gelmektedir. İlk bölüm giriş ve tezin amacını anlatan metinden oluşmaktadır. İkinci bölüm, sahne müziğinin tanımını ve Stockhausen'ın sahne müziği felsefesini ele almaktadır. Üçüncü bölüm, Harlekin karakterinin kökenini ve Stockhausen'in beden hareketi ve teatral unsur kullanımı üzerine fikirlerini inceler. Bu bölüm aynı zamanda Der Kleine Harlekin'in genel yapısal analizini içerir.Son bölüm ise müzik ve beden hareketi arasında varolan benzeşmelerin tanımı ve analizini ve sonuç kısmını içerir. Odaklandığım benzeşme ve ilişki çeşitleri ise koreografik ve teatral olarak ikiye ayrılmaktadır. This thesis takes the work of K. Stockhausen's Der Kleine Harlekin as an important example of scenic music from twentieth century repertoire to investigate the types of relationships between body movement and music in the piece by both defining and analyzing the correspondences between the two.By trying to understand, evaluate and analyse these relationships which have been categorized as choreographic and theatrical, and their importance in the composition; I asked the question if it is possible to approach Der Kleine Harlekin as a transmedial composition piece because Stockhausen's use of body movement as a compositional media is an integral part of the piece. His use of choreography and music stands on its own and becomes complete together. They create musical meaning together. This piece and the way it is notated is a good example for the composers who want to combine body movement and music in their compositions. Therefore, my aim is to make this document an instructional and efficient source by analysing the relationships between the two.This thesis is structured around four main chapters that together form a context for understanding Stockhausen's scenic music practice and Der Kleine Harlekin. First chapter includes an introductory text and aims of the thesis. Second chapter deals with the definition of scenic music and Stockhausen's philosophy of scenic music. In the third chapter, I present the origins of the figure of Harlequin and give a summary of Stockhausen's understanding of use of body movement and theatrical features in his own compositions. This chapter also includes an overall structural analysis of Der Kleine Harlekin.The final chapter consists of the definition and analysis of the correspondences between music and body movement in Der Kleine Harlekin and a concluding part. Types of the correspondences and relationships that I focused on are; theatrical and choreographic. 71

Ilk bölümde reverb ile ilgili tanımlar ve terimlerin açıklanmasına çalışıldı. Reverb hakkında kısa bir tarihçe anlatıldı ve reverb türleri açıklandı.İkinci bölümde dijital reverb üniteleriyle ilgili temel kavramlar verildi.Üçüncü bölüm reverb estetiğinden oluşmaktadır.Dördüncü bölümde toplamda elli beş kişi olan üç ayrı katılımcı grubundan bilgiler toplanmaya çalışıldı.Bu çalışmanın son bölümde, belirgin cevapları olan sorular ve bunların olası nedenleri ele alındı. Ek olarak, daha güvenilir sonuçlar alabilmek adına, gelecek araştırmalar için tavsiyeler verildi. The first stage tried to explain the terms about reverberation. A brief history of reverb is given and types of reverbs are explained.The second stage covered basic concepts of digital reverberation units.The third stage consisted of the aesthetics of reverb.The fourth stage of this work tried to collect data from three different groups of participants who are fifty-five people in total.The conclusion of this work presents analysis of the questions, which have distinctive results, and their possible reasons. In addition, to be able to get more reliable results, suggestions for future research are given. 137

Bu çalışmada, Siirt ili Pervari ilçesinden derlenen ritüel içi-ritüel dışı müzik pratikleri ele alınmıştır. Çalışma altı bölümden oluşmaktadır. Pervari ilçesinin tarihî, coğrafî ve nufus durumu hakkında bilgi verildikten sonra Pervari ilçesinde kültürel yaşam üzerinde büyük etkisi olan dini yaşam ve müziğe etkileri üzerinde durulmuştur. Pervari ilçesinde var olan kültürel öğeler ele alınıp, geçmişten beri var olan Dengbejlik Geleneği ve çalışmamızın ana konusu olan Erbane Geleneği olarak adlandırdığımız uygulamalar hakkında bilgiler verilmiştir. Yörede bu gelenekle birlikte var olan ve derlenen müzik öğeleri tasnif edilmiştir. Derlemede ortaya çıkan müziksel kavramlar açıklanmıştır. Araştırma öncesi literatür taraması yapılmış ve genel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma, veri toplama yöntemlerinden karşılıklı görüşme yöntemini esas alan betimsel bir araştırmadır. Görüşmeler kaynak kişilerle sözlü iletişim yoluyla gerçekleştirilmiştir. İn this study, it is worked on inner and external ritual about music practices from the province Siirt district Pervari. The study occurs from six parts. Aftes it is informed about historicial, geographical and population of the district Pervari, it is emphasized on religious life and effect on music which is great influence on cultural life in district Pervari. While it is mentioned about cultural elemnts in Pervari, it is given information about tradition of Dengbejlik which is presented since the past and applications that we call it as tradition of Erbane which is also main subject of our study. İt is explained musical concept which are occured in compilation. Before the research, it is searched literature and used general review model. The study is a descriptive study which is based on face-to-face interview model. İnterviews occur of source contacts by verbal communication. 93

Bu çalışmada, Osmanlı Devleti Dönemi'nde başlayan ve Cumhuriyet Dönemi boyunca da devam etmekte olan çok sesli müzik çalışmaları kapsamında, Türk Bestecilerinin Türk Müziği çalgıları için bestelediği çok sesli eserler üzerinde inceleme yapılmıştır. Çok sesli müzik anlayışı çerçevesinde, Türk bestecilerinin Türk müziği çalgıları için, bestelediği eserlerin hangi çalgılar için bestelendiği ve bu eserlerin form yapılarının, Batı Müziği form yapıları ile benzer ve farklı yönlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla; Türk Müziği çalgıları için çok sesli eserler besteleyen Türk bestecileri belirlenmiş ve besteledikleri eserler inceleme kapsamına alınmıştır. Bu kapsamda önce söz konusu eserlerin bestelendiği formların uluslar arası özellikleri bu çalışma içinde verilmiş ve sonra Türk bestecilerin bestelediği eserlerin form özellikleri belirtilmiş, daha sonra ise Türk bestecilerinin söz konusu eserlerinin form özellikleri, uluslar arası form özellikleri ile karşılaştırılarak sonuç ve önerilere yer verilmiştir. In this study, the polyphonic works composed by the Turkish composers for the Turkish music instruments were examined in the context of the polyphonic music studies that started in the Ottoman Period and continued throughout the Republican Period. It is aimed to present the similar and different aspects of Turkish music composers' Turkish musical instruments in terms of polyphonic musical understanding and for which instruments they are composed for and compositions of these works with Western Music form structures. For this purpose; Turkish composers who composed polyphonic works for Turkish music instruments were determined and the compositions they composed were taken into the scope of the examination. In this context, the international features of the forms in which the works were composed were given in this study and then the form features of the works composed by the Turkish composers were mentioned and then the form features of the works of the Turkish composers were compared with the international form features and the results and recommendations were given. 97