Search

In dit onderzoek is getracht een bijdrage te leven aan de discussie rondom sociale robots. De onderzoeksvraag ‘In hoeverre bepaalt de menselijkheid van een robot het verschil in de gemiddelde verandering van hartslag, gezichtsspieractiviteit en GSR tussen robot- en mensengezichten?’is beantwoord door middel van een experiment waarbij de activiteit van de gezichtsspier Zygomaticus Major, de gezichtsspier Corrugator Supercilii, de galvanische huidreactie(GSR) en de hartslag gemeten is. Participanten moesten in dit experiment de emotionele expressies angstig, verdrietig, neutraal, blij en boos op gezichten van mensen en verschillen soorten robots herkennen. Uit het onderzoek blijkt dat robotkarakters in verschillende mate van menselijkheid niet adequaat van elkaar kunnen worden onderscheiden door het meten van hartslag, GSR en gezichtsspieractiviteit. Ook blijkt dat mensen fysiologisch gezien niet anders reageren op het zien van mensengezichten als op het zien van robotgezichten en dat ze qua reactietijd niet verschillen voor de verschillende karakters. De griezelig- en menselijkheid van een robot zou volgens dit onderzoek geen effect hebben op de fysiologische reactie op het zien van deze emotie. De resultaten uit dit onderzoek zouden kunnen impliceren dat het zinvol is om robots in ons sociale leven te impliceren, maar er is nog verder onderzoek nodig naar de precieze verwerking van robots.

Cognitieve gedragstherapie is een veelgebruikte en succesvolle behandelmethode in de geestelijke gezondheidszorg. Deze therapie helpt patiënten destructieve gedrags- en gedachtepatronen te doorbreken door alternatieve manieren van handelen aan te reiken. Cognitieve gedragstherapie beroept zich hiermee op bepaalde ideeën over het hebben van een vrije wil, al is niet direct duidelijk welke ideeën dat zijn. In deze paper onderzoek ik in hoeverre de ideeën over keuzevrijheid die worden gehanteerd door CGT te verenigen zijn met de positie in het vrije wil-debat dat compatibilisme wordt genoemd. Ik concludeer dat CGT en compatibilisme elkaar op filosofische grond niet tegenspreken, dat een compatibilistische uitleg van cognitieve gedragstherapie een grotere filosofische spanning in de psychiatrie kan wegnemen en dat het succes van cognitieve gedragstherapie erop wijst dat compatibilisme een rijke en herkenbare beschrijving kan geven van de vrije wil.

Een onderzoek naar hoe binnen de epistemologie het mechanisme van het bepalen van relevantie binnen de context beschreven kan worden

Sociaal contextualisme probeert de definitie van kennis afhankelijk te maken van de sociale omgeving waarbinnen deze definitie geldt. Vandaar de introductie van de term: sociaal contextualisme. Hiermee kan hopelijk vrede gesticht worden tussen de verschillende stromingen binnen wetenschappelijke filosofie die wetenschap en kennis dan wel afhankelijk van alleen de natuur of alleen sociale processen zien. Daarnaast kan er ook duiding gegeven worden aan kennis in de maatschappij als groter geheel. het probleem dat hierbij blijft bestaan is dat er al andere woorden zijn voor dingen die niet kennis zijn volgens de wetenschap. Wellicht dat deze nieuwe richting van contextualisme overbodig blijkt te zijn.

Één van de meest opvallende eigenschappen van causaliteit is dat oorzaken kenmerkend voorafgaan aan hun gevolgen – de causale pijl lijkt sterk gelijkgesteld te zijn aan de temporele pijl. Onze fundamentele natuurkunde is volgens standaardopvattingen juist tijdsymmetrisch. Het is onduidelijk wat de connectie is tussen de tijdasymmetrie van causaliteit en de tijdsymmetrie van natuurkunde. Counterfactuele causatie theorieën bieden een aantal mogelijke connecties. In dit essay zullen we deze mogelijke connecties kritisch bespreken.

Het doel van deze studie was om de samenhang te onderzoeken tussen kindtemperament, autoritatieve opvoedgedragingen en prosociaal gedrag bij kinderen (n=56) uit groep één van de basisschool. Hierbij is specifiek gekeken naar de modererende rol van kindtemperament op de relatie tussen autoritatief opvoedgedrag en prosociaal kindgedrag en naar de mediërende rol van autoritatieve opvoeding op de relatie tussen kindtemperament en prosociaal kindgedrag. De ouder van het deelnemende kind heeft een batterij vragenlijsten ingevuld met betrekking tot eigen opvoedgedragingen, het temperament en de prosocialiteit van het kind, allen samengestelde constructen. In de resultaten is geen bewijs gevonden voor een moderatie-effect en daarmee voor de differentiële ontvankelijkheidshypothese: de relatie tussen autoritatieve opvoeding en prosociaal kindgedrag wordt niet sterker naarmate er sprake is van een moeilijker kindtemperament. Ook een mediatie-effect is niet aangetoond: de relatie tussen kindtemperament en prosociaal gedrag verloopt niet via de autoritatieve opvoeding. Uit de resultaten is wel naar voren gekomen dat autoritatiever opvoedgedrag samenhangt met meer prosociaal kindgedrag. Toekomstig onderzoek met meer informanten en een nauwere constructbepaling moet uitwijzen of kindtemperament inderdaad niet samenhangt met autoritatieve opvoeding en prosociaal kindgedrag en of de invloed van kindtemperament op de relatie tussen autoritatieve opvoeding en prosociaal gedrag daadwerkelijk te verwaarlozen is.

In eerdere studies worden verschillende participantenrollen binnen het pestproces onderscheiden. Binnen dit onderzoek staat de rol van verdediger centraal, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de aanvallende en troostende verdediger. Er is onderzocht of de rol van aanvallende verdediger meer samenhang vertoont met de pro-pestrollen (pester, assistent en bekrachtiger) dan de troostende verdediger en of er een sekseverdeling zichtbaar is binnen de typen verdedigers. Daarnaast zijn verschillen tussen de typen verdedigers onderzocht op de pro-pestrollen, agressie, sociale acceptatie, resource control en perceived popularity. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van een aanwezig databestand, bestaande uit 1.229 leerlingen afkomstig uit groep 6, 7 en 8, van een landelijk onderzoek over pesten van het Dutch Consortium on Bullying. Middels een correlatieanalyse werd duidelijk dat de aanvallende verdediger meer samenhangt met de pro-pestrollen dan de troostende verdediger. Uit een kruistabelanalyse is gebleken dat meisjes vooral de rol van troostende verdediger aannemen en jongens vaker aanvallend gedrag hanteren. Een MANOVA toetsing toonde significante verschillen tussen de typen verdedigers op de pro-pestrollen, agressie, sociale acceptatie, resource control en perceived popularity. De resultaten van dit onderzoek ondersteunen de hypothese dat er sprake is van een tweedeling binnen de rol van verdediger, waarbij mogelijk sprake is van een derde type verdediger die zowel aanvallend als troostend verdedigend gedrag hanteert.

In eerdere studies worden verschillende participantenrollen binnen het pestproces onderscheiden. Binnen dit onderzoek staat de rol van verdediger centraal, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen de aanvallende en troostende verdediger. Er is onderzocht of de rol van aanvallende verdediger meer samenhang vertoont met de pro-pestrollen (pester, assistent en bekrachtiger) dan de troostende verdediger en of er een sekseverdeling zichtbaar is binnen de typen verdedigers. Daarnaast zijn verschillen tussen de typen verdedigers onderzocht op de pro-pestrollen, agressie, sociale acceptatie, resource control en perceived popularity. Voor dit onderzoek is gebruik gemaakt van een aanwezig databestand, bestaande uit 1.229 leerlingen afkomstig uit groep 6, 7 en 8, van een landelijk onderzoek over pesten van het Dutch Consortium on Bullying. Middels een correlatieanalyse werd duidelijk dat de aanvallende verdediger meer samenhangt met de pro-pestrollen dan de troostende verdediger. Uit een kruistabelanalyse is gebleken dat meisjes vooral de rol van troostende verdediger aannemen en jongens vaker aanvallend gedrag hanteren. Een MANOVA toetsing toonde significante verschillen tussen de typen verdedigers op de pro-pestrollen, agressie, sociale acceptatie, resource control en perceived popularity. De resultaten van dit onderzoek ondersteunen de hypothese dat er sprake is van een tweedeling binnen de rol van verdediger, waarbij mogelijk sprake is van een derde type verdediger die zowel aanvallend als troostend verdedigend gedrag hanteert.