Search

In this digitalized world, an increasing number of products do not function to the best of their ability if there is no (control) software installed on these products. Although it is commonly accepted that import duties are levied from goods, that is tangible property, there is still some debate about if and to what extent the value of software should be included in the customs value of imported goods. This debate has been revived in the EU after the Court’s decision in the BMW Bayerische Motorenwerke AG v. Hauptzollamt München-case. In this contribution the author analysis to what extent the value of software should be part of the customs value of imported goods. Customs valuation, software, European Court of Justice, BEPS, DST

The EU’s ambition is to achieve a fully circular economy by 2050. The aim of a circular economy is to generate as little waste as possible. A circular organization of the production and distribution chain does not fit well within the European VAT system, which takes the linear production and distribution chain as its starting point. A special VAT regime, the special arrangement for secondhand goods, is necessary to deal with the return of products from the consumer sphere to the productive sphere. Since within a circular economy goods return more often from the consumer sphere to the productive sphere, the special arrangement for secondhand goods is likely to become more important. In this article the author addresses the special arrangement for second-hand goods both in a domestic and an international situation. The author addresses issues within the current arrangement and discusses solutions to improve the special arrangement to make it a better fit for the circular economy. second-hand goods, circular economy, special arrangement, accumulation, movable property, distance sales, intra-Community acquisition, taxable dealer, profit margin, one Stop Shop

Legal and tax aspects of the charity category of religion, spirituality and philosophy of life

The circular economy is essential to combat climate change. As part of the circular economy, supply chains are converted into closed-loop supply chains as this prevents non-recoverable waste and is thus more sustainable than traditional linear supply chains. The reverse supply chain is the part of the closed-loop supply chain that represents the phase whereby goods, at the end of their life span, are sent to a recycling or recovery facility. It is essential that goods in reverse supply chains reach their destination instead of being discarded along the way. In this article the authors presume that the current compensation systems in the international transport conventions discourage carriers or participants to close the material loop. The reason for this is that the compensation systems in international transport conventions are primarily based on the value of the transported goods. Because an inherent characteristic of goods in a reverse supply chain is that they have a negligible or low value, a financial incentive is lacking for the carrier to take care of the goods and make sure they reach their destination. The authors found several solutions to overcome these flaws. One is including a financial incentive in the transport conventions by making use of the principles for determining the customs value of imported goods. Taking a bottom-up or top-down approach are two other solutions explored in this article. In the case of the bottom-up approach, private parties include different contract models to facilitate the successful closed material loop, whereas the top-down approach introduces legal instruments to governments to intervene if the value for the compensation between the parties is too low.

Een steentje bijdragen aan een beter klimaat kan op talrijke manieren. Ook lokale overheden kunnen hun belastingen inzetten in hun duurzaamheidsbeleid. In deze beschouwing gaat de auteur in op de inzet van parkeerbelastingen als verduurzamingsinstrument. Zowel binnenlandse als buitenlandse beperkingen, mogelijkheden en ontwikkelingen op het gebied van de ‘groene parkeerbelastingen’ komen aan bod.

Op 14 maart jl. publiceerde de OESO het commentaar bij de Modelregels inzake Pijler 2, het wereldwijde minimumtarief voor grote multinationals. Bij het lezen van de eerste pagina’s overviel Maarten de Wilde de drang deze opinie te schrijven en, ‘equally, however’, een verbinding te leggen met een dierenboerderij.

Universiteiten willen dat artikelen van hun onderzoekers gratis online beschikbaar zijn, het zogenoemde 'open access'. Maar open access is geen doel dat alle middelen heiligt, schrijft hoogleraar Sigrid Hemels.

In juni 2020 is prof. mr. dr. A.C.G.A.C. (Arnaud) de Graaf benoemd tot buitengewoon hoogleraar Internationaal Belastingrecht aan de Universiteit van Curaçao. Naar aanleiding van zijn benoeming sprak De Graaf op 19 oktober 2021 zijn oratie uit met als titel ‘Telewerken vanuit de Caribische jurisdicties van het Koninkrijk: kansen en bedreigingen vanuit fiscaal perspectief’. De tekst van zijn oratie is in geactualiseerde vorm in deze bijdrage weergegeven. Met het uitbreken van de coronapandemie legden landen bewegingsbeperkingen op aan burgers. Vooral diegenen werkzaam in de financiële en zakelijke dienstverlening en voor overheden konden via telewerken hun werkzaamheden ondanks deze beperkingen (nagenoeg) ongestoord blijven uitoefenen. Digitalisering maakte het voor hen mogelijk om plaatsonafhankelijk te werken. Met het langzaamaan verdwijnen van de restricties willen westerse samenlevingen de voordelen van telewerken behouden. Deze ontwikkelingen bieden volgens De Graaf kansen voor kleine eilandstaten in ontwikkeling. Inkomende buitenlandse kenniswerkers met buitenlandse opdrachtgevers kunnen een bijdrage leveren aan de economische groei van de Caribische jurisdicties van het Koninkrijk zonder dat zulke inkomende telewerkers een directe bedreiging vormen voor lokale werknemers. Via, bijvoorbeeld, een uitbreiding van de huidige penshonadoregeling zouden Curaçao en Sint Maarten in de visie van De Graaf zich bij telewerkers in de kijker kunnen spelen. Hij verwacht niet (direct) dat deze landen daar door anderen op zullen worden aangesproken. Het heffingsrecht komt aldus De Graaf immers toe aan de landen waar de werkzaamheden fysiek worden uitgeoefend en een verschuiving van het heffingsrecht is op de korte noch de middellange termijn te verwachten. Daarnaast wijst De Graaf op het feit dat verschillende westerse landen voor inkomende ultravermogenden en mobiele veelverdieners fiscaal een aanzienlijk aantrekkelijkere regeling hebben.

Deze bijdrage gaat in op de recente ontwikkelingen rondom het op 8 oktober 2021 bereikte politieke akkoord binnen het Inclusive Framework on Base Erosion and Profit Shifting over een herziening van het internationale winstbelastingsysteem onder de noemer ‘Addressing the tax challenges arising from the digitalisation of the economy’. Zijn we met dit ‘2020s Compromise’ in wording aangekomen bij de oplossing voor de problematiek rondom de belastingheffing van multinationale ondernemingen? Of moeten we zoals Coates in zijn verslag uit 1924 van het Volkenbondrapport opnieuw constateren dat “[i]t seems all too clear, alas, that the solution of the problem lies in the far distant future!”

Op 20 december 2021 publiceerde de OESO de aangekondigde Pijler 2-modelregels voor een mondiaal 15%-minimumwinstbelastingheffingsniveau voor grote multinationals. Niet is voorzien in parallelle aanpassing van de belastingverdragennetwerken van landen om het bijheffingsmechanisme met een corresponderende bijheffingsbevoegdheidsverdeling te funderen. Kan bijheffing onder de ‘income inclusion rule’ en de ‘undertaxed payments rule’ in verdragssituaties eigenlijk wel worden geëffectueerd? Dat is van belang, want mocht de verdragsverenigbaarheid hier problemen opleveren, dan ontstaat de complicatie dat de bijheffing in verdragssituaties tot een papieren tijger zou verworden in landen die geen treaty override toestaan, zoals Nederland. In deze opinie gaat Maarten de Wilde nader op deze problematiek in.

Decennia lang heeft de handel zich ontwikkeld langs de lijnen van handelsliberalisatie en multilateralisme. De financiële crisis en grote geopolitieke ontwikkelingen als Brexit en de verkiezing van Trump als president van de Verenigde Staten hebben gezorgd voor een ommekeer. In deze bijdrage wordt onderzocht of handelsliberalisatie en multilateralisme blijvend op hun retour zijn. De auteur concludeert dat dit tot op zekere hoogte het geval is en ziet daarnaast een trend dat handelsmaatregelen zich in toenemende mate laten leiden door belastingontwikkelingen zoals DST’s en fiscale vergroeningsmaatregelen.

Commentaar op de artikelen 139-145, 156, 216-219, 222-226, 234 en 235 Gemeentewet in online encyclopedie, deel WOZ en lokale belastingen

Commentaar op artikelen 126-145, 152, 220-226 Provinciewet in online encyclopedie NDFR

Op uitnodiging van de redactie van Ars Aequi zet de auteur zijn gedachten en overwegingen uiteen over rechtswetenschap, academische vrijheid en integriteit en onafhankelijkheid op het terrein van de belastingwetenschap. Dit naar aanleiding van de voordracht die de auteur daarover op 24 september 2021 hield tijdens de conferentie ‘Dubbele petten in de rechtswetenschap’ in de Oude Sterrewacht in Leiden. Deze bijdrage is een weergave van de voordracht en het daaropvolgende debat.

Auteur beschouwt de ontwikkelingen in de winstbelastingheffing van het internationale bedrijfsleven rondom platformondernemingen in een digitaliserende economie. De platformeconomie speelt een aanjagende rol in de mondiale beleidsdiscussies over belastinghervormingen om de winstbelasting eerlijker te maken. Auteur bespreekt de totstandkoming en uitkomsten van het Base Erosion and Profit Shifting (‘BEPS’)-project van de OESO/G20 (‘BEPS 1.0’). Daarna bespreekt auteur de ontwikkelingen in de beleidsdiscussies die sindsdien zijn gevoerd onder de noemer ‘Addressing the tax challenges arising from the digitalisation of the economy’. Dit in de aanloop naar het mondiale politieke akkoord over belastinggrondslagherverdeling (Pillar One) en minimumwinstbelastingheffing (Pillar Two) van 1 juli 2021 en de actualisatie daarvan van 8 oktober 2021 (‘BEPS 2.0’). Nederland introduceerde afgelopen jaren diverse belastingmaatregelen om ons land minder aantrekkelijk te maken te worden ingezet als doorsluisjurisdictie richting belastingparadijzen, anticiperend op bewegingen in het internationale fiscale speelveld en om de reputatie van ‘belastingparadijs’ af te schudden. De ambitie is het akkoord van afgelopen zomer komend kalenderjaar wereldwijd te implementeren, binnen de Europese Unie via EUrichtlijnen. Het akkoord wordt gepresenteerd als een stelselverbeterende belastinghervorming. In werkelijkheid wordt de bestaande verouderde winstbelastingarchitectuur met de toevoeging van twee belastingsystemen verder verzwaard. Het wordt een uitdaging de maatregelen ingeregeld te krijgen. Wereldwijd moeten belastingwetten en belastingverdragen worden aangepast, een uitdaging van formaat. Aan het ene uiterste van het mogelijkhedenspectrum zit het scenario van een mondiale vennootschapsbelasting en aan het andere het scenario dat alles bij het oude blijft. Beide lijken onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat we ergens in het midden uitkomen. Dit roept de vraag op of het met de voorgenomen stapeling van belastingstelsels bij een beetje rommelig zal blijven of dat de winstbelastingheffing de komende jaren een puinhoop gaat worden. We gaan het zien.

Op 14 juli 2021 heeft de Europese Commissie een voorstel gepubliceerd voor een mechanisme voor koolstofheffing aan de grens, ook wel de Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM) genoemd. In hun bijdrage gaan auteurs in op de achtergrond en de juridische vormgeving van de (vermeende) klimaatmaatregel. Ook becommentariëren zij uitgebreid de bepalingen uit het huidige voorstel, waarbij ook de wisselwerking tussen het douanerecht en het CBAM-voorstel aan bod komt

In dit artikel gaan de auteurs in op de laatste ontwikkelingen op het gebied van belastingen op (plastic) verpakkingen in de Europese Unie. Zij bespreken ook wat deze ontwikkelingen betekenen voor Nederlandse wetgeving en hoe deze laatste zich verhoudt tot effectiviteit en doelmatigheid. Ze sluiten af met aanbevelingen voor nader onderzoek.

Het is inmiddels een bekend fenomeen: de deeleconomie. Bedrijven als Airbnb en Uber zijn bekende voorbeelden van aanbieders die opereren binnen deze deeleconomie. Met hun disruptieve businessmodellen zijn ze ook regelmatig betrokken bij diverse juridische procedures. Zo ook dit jaar in Nederland. De kantonrechter te Amsterdam oordeelde op 13 september jl. dat een chauffeur die werkzaam is voor Uber een arbeidsovereenkomst met Uber heeft uit hoofde waarvan hij recht heeft op een loon conform de cao Taxivervoer (Rechtbank Amsterdam 13 september 2021, 8937120 CV EXPL 20-22882, ECLI:NL:RBAMS:2021:5029). De uitspraak is nog niet definitief omdat Uber in beroep is of zal gaan. Voor de btw zijn werknemers en personen die onder vergelijkbare omstandigheden hun werk verrichten geen ondernemer voor de btw. In dit artikel wordt ingegaan op de uitspraak van de kantonrechter en onderzocht of ook voor de btw sprake kan zijn van een werknemer, waardoor het niet de chauffeur, maar Uber is die de btw op de verrichte vervoersdiensten moet voldoen.

Companies and corporate foundations have become important players in philanthropy. For many companies, philanthropy is part of their corporate social responsibility (CSR) policy. They brought their entrepreneurial customs, values and expectations into the world of philanthropy. This gave rise to new forms of philanthropy next to the conventional form of donations. These developments lead to several questions related to tax incentives, including gift deduction, for charitable donations and charities. Many of those questions are at the top of the charitable agenda in the Netherlands. The Netherlands struggles to fit entrepreneurial forms of philanthropy into its system for gift deduction and charities. This chapter discusses the general business rationales for corporate philanthropy. It also gives a brief overview of corporate philanthropy in the Netherlands and discusses problems which have been encountered in the Netherlands in relation to deductibility of corporate gifts, donations of shares, donations to for-profit entities and program-related investments, solutions that have already been found and solutions that are proposed. In addition, the chapter discuss the threats a proposal for an EU Directive on a common corporate tax base (CCCTB) entails for an EU level playing field of corporate giving and competition for corporate donations.

The seventh edition of this leading textbook brings its comprehensive and systematic survey of European Indirect Tax Law up to July 2021. With its critical discussion of the EU tax rules in force and the relevant ECJ case law, it surpasses every other edition in its clarification and analysis of the EU regulatory framework applicable to indirect taxes.

Electric vehicles will play an important role in the future of mobility. In this article, the author addresses the VAT consequences of business models that offer recharging services by multiple providers through a single subscription. According to the author, the current VAT consequences undermine these business models and a deeming provision creating a chain transaction should be implemented.

Het begrip ‘zakelijke overwegingen’, zoals dat wordt gehanteerd bij de antimisbruikbepalingen van de fusieen splitsingsfaciliteiten, kent een roerige geschiedenis. Over de invulling hee lange tijd onduidelijkheid bestaan en de rol van het begrip is in de loop der tijd gewijzigd. In deze bijdrage wordt onderzocht welke overwegingen als zakelijk kwalificeren, wanneer misbruik aan de orde is en welke bandbreedte er tussen deze twee begrippen bestaat.

Zijn denksporten sport? In het arrest English Bridge Union heeft het Europese Hof van Justitie hierover een oordeel geveld. De auteur geeft een kritische beschouwing van dit arrest en bespreekt de gevolgen ervan voor Nederland.

In dit artikel gaan de auteurs in op de gevolgen van de Brexit voor de btw-wetgeving. De auteurs constateren dat de Brexit de btw-behandeling van goederenleveringen aanzienlijk complexer heeft gemaakt. Voor dienstverrichtingen heeft de Brexit over het algemeen niet direct grote gevolgen. Wel constateren de auteurs dat bepaalde diensten door de Brexit buiten de btw-heffing blijven of juist dubbel worden belast. Zorgvuldige beoordeling van de btw-gevolgen naar aanleiding van de Brexit is vereist en de toekomst zal leren of het Verenigd Koninkrijk de door de Brexit ontstane ruimte om de btw-wetgeving aan te passen zal gaan benutten.

Op 4 maart 2021 werd het conceptwetsvoorstel ‘Wet tegengaan mismatches bij toepassing zakelijkheidsbeginsel’ (hierna: het conceptwetsvoorstel) ter consultatie aangeboden. Publiek commentaar was mogelijk tot 2 april 2021. Staatssecretaris Vijlbrief heeft in een brief van 5 juli 2021 aangegeven dat het conceptwetsvoorstel naar verwachting deze zomer wordt ingediend bij de Tweede Kamer, naast het pakket Belastingplan 2022. De beoogde ingangsdatum van het conceptwetsvoorstel is 1 januari 2022. De algemene reacties die tot dusverre publiekelijk beschikbaar zijn op https://www.internetconsultatie.nl/verrekenprijsverschillen zijn fors kritisch op het conceptwetsvoorstel. Op basis daarvan leek het vooralsnog onzeker dat het conceptwetsvoorstel in haar huidige vorm gestand blijft. Op 1 september 2021 heeft de Afdeling Advisering van de Raad van State een advies vastgesteld en naar de Tweede Kamer gestuurd, dat later deze maand aan de orde komt. Hierna bespreken wij het conceptwetsvoorstel en kijken we met name naar de betekenis ervan voor de verrekenprijspraktijk. We sluiten af met een aantal aanbevelingen.

In 2014 schreef ik voor BTW-bulletin een artikel over de Duitse interpretatie van de btw-regels waardoor een Nederlandse werkgever ter zake van het privégebruik van de auto van de zaak door zijn Nederlandse werknemer in Duitsland btw verschuldigd was (BTW-bulletin 2014/73). Begin dit jaar oordeelde het HvJ in de zaak QM (HvJ 20 januari 2021, C-288/19) over deze Duitse interpretatie. In dit artikel ga ik in op deze zaak en de gevolgen hiervan voor zowel de Duitse als Nederlandse btw.

De ANBI-brief van 29 juni 2021 mist enerzijds daadkracht, zoals bij de onzekerheidseis voor periodieke giften. Anderzijds is te veel haast gemaakt met de ANBI-standaardformulieren. Positief is dat de Belastingdienst wil nadenken over een ANBI-portal. Zorgelijk is de dreigende politisering van het ANBI-begrip. Een commissie moet hierover advies uitbrengen. Sigrid Hemels geeft commentaar op deze in het oog springende punten uit de ANBI-brief.

In 2017 heeft de strafkamer van de Hoge Raad het zogeheten ‘pleitbaar standpunt’ uit het fiscale boeterecht een plaats gegeven in de strafrechtelijke doctrine, door aan te geven op welke wijze een dergelijk verweer in het kader van de vragen ingevolge artikel 348/350 Sv dient te worden aangemerkt. In deze bijdrage wordt de meest recente jurisprudentie omtrent het pleitbaar standpunt binnen het leerstuk van opzet in het strafrecht toegelicht en wordt bezien in hoeverre het pleitbaar standpunt kan worden aangemerkt als een erkende strafuitsluitingsgrond dan wel of er argumenten bestaan om een bijzondere strafuitsluitingsgrond aanwezig te achten.

How should Europe respond to society’s calls for a sound and properly functioning corporate tax system for the internal market? With the aim of contributing to the deliberations on this subject, the proposal of the author is for the EU Member States to jump ahead in the debate and remodel the CCTB/CCCTB draft directives into a new system of international taxation, i.e. a unitary taxation model for taxing the worldwide economic profits of multinationals, using a destination based apportionment formula (CCCTB 2.0) to apportion the tax base to countries both within and outside the European Union. Under such a system, it would be up to the EU Member States themselves to determine the rate applying to the tax base apportioned to them. This would take tax out of the equation in the case of marginal financing and investment decisions, while also curtailing its influence on investment location decisions and, at the same time, making “gaming the system” more difficult. EU Member States would, in turn, regain their autonomy to set their corporate tax rates at the levels they regard as appropriate, while the proposed model would also end the “race to the bottom” within the European Union. If the European Union were to be the first mover, self-interest would prompt other countries and regions to follow its lead. The resulting production location neutrality would encourage international businesses to embrace the model and lobby for transition as rapidly as possible. Driven by self-interest and competitive responses, such a move could initiate a transition to the worldwide adoption of destination-based taxation of excess earnings – in other words, harmonization through competition. As the innovator, the European Union would enjoy the greatest economic benefit during the transitional period, when countries’ profit tax systems would be evolving towards an equilibrium in which destination-based tax would become the new global standard. The final destination would be a new destination-based company tax paradigm operating both neutrally and non-discriminatorily on the supply side. That would produce a result that would not only be fair, but would also – and primarily – provide a systemic and economically efficient solution for the international problem of BEPS.

The EU harmonized VAT e-commerce rules applying as of 1 July 2021 have far-reaching consequences, particularly for the liability of platforms. In addition, some Member States recently adopted domestic liability regimes for platforms which can be differentiated into three models, and it appears that these regimes will remain in place after 1 July 2021. In this article, the combination of EU harmonized and domestic legislation with respect to VAT platform liability is explored. In the author’s view, some domestic liability regimes are not proportionate and go further than necessary to reach the intended aim and the combination of EU harmonized and domestic legislation regarding VAT platform liability is problematic.