Search

Kovid 19 pandemisi kapitalizmin 300 yıldır aralıksız dönerek küreselleşmiş endüstriyel ve finansal çarkını ve buna bağlı olarak dünya genelinde yaşanılan sosyal ve ekonomik hayatı bir müddetliğine bile olsa durdurması itibariyle benzersiz bir ilk örnek olarak şimdiden tarihe geçmiştir. Genellikle Modern kapitalizmin gelişimini ve onu açığa çıkaran etmenleri tespitte Rönesans, Reform süreçleri, hümanizm akımları, coğrafi keşifler, kentlerin ve emeğin yükselişi, monarşilerin yaygınlaşması, kolonyalizm, toplum sözleşmeleri, Protestan Ahlakı, bireycilik, ulusçuluk, bilimsel ve felsefi paradigma değişikleri, endüstriyel üretim ve finansın bağımsız bir iktisat öğesi haline gelmesi gibi nitelik ve dönüşümlere vurgu yapılır. Bu süreçlerde tarih boyunca açığa çıkan, doğal felaketler, iklim değişiklikleri, kıtlık ve açlık krizleri, savaşlar ve salgınlar gibi negatif olgular ise genellikle dolaylı olarak ele alınır. Sağlıkla ilgili bir sorunun küresel kapitalizmin işleyişine yönelik etkisini değerlendirebilmek için kapitalizmin gelişimi sürecine şekillendirici bir etki sağlayan 14. yüzyıl veba salgınları önemlidir. İki yüz yıl kadar süren bu salgınlar ile modern kapitalizmin arasındaki ilişki, negatif bir tarihselliğe sahiptir. Yaşanan değişimlerin ilk elden görünmeyen bu tarihsel arka planı, küreselleşme olgusunun da etkisiyle günümüz salgınında doğrudan açığa çıkmıştır. Modern kapitalizmin birey ve toplum yapılarının şekillenmesinde salgınların ve neden oldukları sosyo-ekonomik sonuçların dikkate alınması, günümüzdeki süreçlerinin yönünü tespitte tarihsel bir derinlik sağlayacaktır.

MÖ 500’lerde belirginleşen Eksen Çağ, o gün ki bilinen dünyanın doğusu ile batısında benzer özelliklere sahip evrenselci bir hümanizma ve aydınlanmaya neden olmuştur. Bir Eksen Çağı klasiği olarak Taoizm, düşünce formlarının farklı tarzlarını temel umdeler halinde içeren kompleks özüyle, bilinen tarih içerisindeki en özlü kapsamı sergileyen gündelik olduğu kadar entelektüel ve felsefi bir düşünce biçimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle Türk kozmogonisi, eski Çin (Chou) düşüncesi ve antik Grek felsefeleri Taoizm çerçevesinde birlikte yorumlanabilir bir mahiyet göstermektedir. Özellikle Platon’un Timaios diyaloğunda ortaya koyduğu felsefesi ile Taoist düşünce arasında yakın ilişki ve benzerlikler söz konusudur. Taoizm çerçevesinden bakıldığında farklı coğrafya ve kültürlere ait bu üçlü, birlikte Eksen Çağında yaygınlaşan evrensel aydınlanmanın ürünleri olarak tezahür etmektedir.

Bu çalışmanın amacı, Madenli-Eğirler (Gelendost-Isparta) köyleri çevresindeki olivin oluşumlarının mineralojik ve jeokimyasal özellikleri ve kullanılabilirliğinin araştırılmasıdır. Çalışma alanındaki olivin oluşumları, Beyşehir-Hoyran Naplarına bağlı Üst Eosen yerleşim yaşlı Şarkikaraağaç ofiyolitlerindeki peridotitler içerisinde bulunur. Petrografik özelliklerine göre bu kayaçlar genellikle harzburjitten meydana gelmişler ve yer yer serpantinleşmişlerdir. Harzburjit numuneleri olivin, enstatit ve yer yer kromit içerirler. Ayrışmış harzburjitlerde serpantin, manyezit gözlenmiştir. Çalışma sahasının harzburjit numunelerinin ana oksit içerikleri; MgO % 41.32-45.74, SiO2 % 41.98-44.59, Fe2O3 % 8.75-9.82, CaO % 0.15-1.27, Al2O3 % 0.10-1.11, ateş kaybı değerleri % 0.10-4.50 arasındadır. Çalışma sahasındaki olivinlerin anaoksit içerikleri ve ateş kaybı değerleri, Kuzey Carolina ile Georgia ve Handol (İsveç) yatağının anaoksit içeriklerine ve ateş kaybı değerlerine benzerlik göstermektedir. Madenli sahası olivin oluşumlarının major oksit içerikleri ve ateş kaybı değerleri olivinin endüstride kullanım için gerekli olan standart değerleri ile kısmen uyumlu olduğundan, endüstride kullanım için uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu sahadaki olivin oluşumları kırma, eleme, sınıflandırma ve paketleme işlemlerinden sonra olivin kumu olarak kullanılmaktadır. The aim of this study is to investigate the mineralogical and geochemical properties and usability of olivine formations around Madenli-Eğirler (Gelendost-Isparta) villages. The olivine formations in the study area are found in the peridotites of the Upper Eocene settlement Şarkikaraağaç ophiolites belong to Beyşehir-Hoyran Nappes. Their petrographical properties indicate that these rocks are generally composed of harzburgite and partly serpentinized. Harzburgite samples contain olivine, enstatite and occasionally chromite. Main oxide contents of harzburgite samples in the study area are between MgO 41.32-45.74%, SiO2 41.98-44.59%, Fe2O3 8.75-9.82%, CaO 0.15-1.27%, Al2O3 0.10- 1.11%, loss in ignition values 0.10-4.50%. The major oxide contents and loss on ignition values of the olivine in the study area are similar to those of North Carolina to Georgia and Handol (Sweden) deposits. It is concluded that the major oxide contents and loss on ignition values for Madenli olivine formations are partly compatible with standard values required for usability in the industry of olivine. The olivine formations in the study area are used as olivine sand after crushing, sieving, grading and packing. 93

Farabi mille terimi din ile felsefe arasında bir uzlaşı arayışını ifadeetmektedir. O bu terim aracılığı ile antik felsefenin mirasını yaşadığı dönemintoplumsal aktüalitesi ile birleştirir. Farabi mille terimi ile Platon’un İdealDevleti ile Aristoteles’in toplumsal realiteyi esas alan yaklaşımlarını ve yeniPlâtoncu sudur kuramı ile stoacı evrenselliği bir arada yorumlayabilmiştir.Farabi oluşturduğu bu eklektik felsefeyle İslami terminolojiyi mille terimininaltında bir araya getirerek senkretik bir düşünce ortaya koymuştur. O bu terimioluştururken antik geleneğe uygun olarak epistemoloji, psikoloji ve kozmolojiyibirlikte harmanlamış ve felsefi olduğu politik bir teolojinin inşasında temelbir araç olarak kullanmıştır. Farabi’nin mille terimi tanık olduğu çağıkendisine ulaşan felsefî miras yoluyla anlamlandırmak isteyen bir düşünürünyoğun çabasında merkezi bir terim arayışına tekabül etmektedir.

Modern Batı medeniyetinin temel kodları içerisinde antik Roma’nın şehir ve şehirli anlayışıönemli bir yer tutmaktadır. Grek polisi ve Romacivitas’ında ortaya çıkan vatandaşlığa dayalışehir devletlerin konumları zamanla kendineözgü bir ruh ve anlayışa sahip olmuştur. Bu ruhmüstakil bir teoloji ve politik anlayışla sivil tarafıteşkil ederek, ruhban ve yönetim sınıfarındanayrı bir konumu her zaman muhafaza etmiştir.Bu şehirli ruh mitoloji ile toplum yaşantısını biraraya getiren tiyatro ve opera toplanmaları aracılığı ile kendisini tezahür ettirmiş ve yönetimerkinden daha fazla pay isteyerek parlamentokurumsallığına ulaşmıştır. Roma’nın mirasınıKatolik Hıristiyanlık ve aristokrasiler uzun yüzyıllar paylaşmış olsalar da sivil teoloji ve politikİngiliz Püriten iç savaşından sonra kendi özgündoğasını Protestan ve gnostik hareketlerle tümAvrupa’da göstermiştir. Hobbes Roma sonrasıAvrupa’da yaşanan değişimleri Roma Civitas’ı,şehir devleti, Commonwealth, Leviathan kavramları çerçevesinde tarihsel bir perspektifeele almıştır. Sivil politiğin doğası iki yönlüdür.Bir yönü ile o bir Leviathan iken öte yüzü ile decivilization’dur.

Ali Fuad Başgil gerek düşünceleri gerekse depolitik mücadeleleri ile Fransız Devrimi ve Aydınlanmasüreçlerinin Osmanlı ve CumhuriyetTürkiyelerindeki izdüşümünde muhafazakârliberal yönü ile ön plana çıkmış bir hukuk vepolitika insanımızdır. Almış olduğu eğitim aracılığıile Türk İnkılâbında etkisi olan FransızAydınlanması ile Türk Aydınlanması arasındakiilişkiyi derinlemesine tahlil edebilmiş vegerekli olan eleştirel mukayeseyi Türk İnkılâbıadına ortaya koyabilmiştir. Onun düşünceleriyaklaşık iki asırlık Türk Modernleşme tarihininulaşmış olduğu zirveleri kökenleri ve hedefleribakımından değerlendirme genişliğine sahipolduğu gibi, analiz ve kritikleri bu sürece aktifbir şekilde katılan bir aydınımızın görüşleriniyansıtması bakımından da ayrıca önem kazanmaktadır. Ali Fuad Başgil as a Turkish law and political man,who is a conservative liberal in both his thoughtsand his political struggles has come to the forein the projection of the French Revolution andEnlightenment processes in Turkey during theOttoman and Republican Eras. He was able toanalyze in depth the relation between the FrenchEnlightenment and the Turkish Enlightenment bythe education he had taken, and he has presentedthe necessary critical comparison in the nameof Turkish Revolution. His thoughts are of greatsignificance in terms of reflecting the intellectualcriticism of Turkish Modernization process.His thoughts have a wide range of evaluation interms of the origins and purposes of the peaks ofTurkish modernization process which have continuedfor about two centuries. His analysis andcritiques are also important in terms of reflectingthe views of a thinker who actively participated inthis process.

The most important tool between the mind and the outside world is language. The used language reflects that how the action of the human being was performed. In this article as an ontological the chaotic inner world of man with love will be associated. Article claiming that of the Oğuz polish is reflect the ontological basis of love. When analyzed the the most important examples of Oguz dialect, the form of repetitive processing of the theme of love is seen. Accordingly, with concept of love the essence of individuality finds in turkish its own meaning. In use of Turkish by the feeling of love, the meaning and the language universes can be ontologically identified, Zihin ile dış dünya arasında en önemli aracı dildir. Kullandığımız dil, insan olma eylemini de nasıl gerçekleştirdiğimizi yansıtmaktadır. Bu makalede insan oluşun kaotik bir içleme sahip olduğu savından hareketle, aşk duygusunun bu kaotik yapı ile olan ontolojik ilgisi temellendirilmektedir. Aşk duygusu ifadesini dilde bulmaktadır. Günümüz Türkçesinin temel lehçesi olan Oğuz lehçesinin bu yalın insanî var oluşa tekabül eden ifade ediliş biçimlerinin aşk temalı olduğu tespit edilerek; Türk insanının bireysel özünün aşk kavramında anlamını bulduğu savunulmaktadır

Bu çalışmada doğu düşüncesinin öznel olan doğası tanımlanarak; hermetik düşünceile ruhsal simya bu düşüncenin tecrübî formu olarak ele alınmıştır. Gerek öznel gerçeklikalgısına dayalı bu iki formu yansıtması ve gerekse de doğu düşüncesi ile İslamdininin sentezinin önemli bir örneğini oluşturması nedenleri ile Alevi/Bektaşi gelenek,Hacı Bektâş-ı Velî’nin Makâlât adlı eseri üzerinden incelenmektedir. Batı düşüncesiningerçekliği genel geçer ve nesnel olarak algılamasına karşın doğu düşüncesi, gerçekliğiöznel forma sahip istisnai ve tecrübî bir durum olarak tanımlamıştır. Tasavvuf ekolleriiçerisinde özellikle Alevi-Bektaşi Sûfîlik, doğu düşüncesini karmaşık kavramsallıkla değilde oldukça sıradan ve net olarak yansıtan karakteristik özelliklere sahiptir. Makâlât adlıeser hermetik ruhsal simya geleneği çizgisinde, Alevî Velayet anlayışına bağlı olarakİslâmî terminolojiyi yorumlamaktadır.

Batıda Rönesans ve Reform süreçlerinin bir neticesi olarak, insan düşüncesinin kilisenin bağımlılığından kurtulmasıyla pozitif ve bilimsel bir şekle bürünen felsefe, Aydınlama döneminde de Din'in karşısındaki yerini almıştır. Bu ayrı bağlam Hegel'in `Din Felsefesi Üzerine Konferanslar` adlı eseri ile `Din Felsefesi` olarak isimlendirilmiştir. Dine herhangi bir kayıtla bağlanmaksızın, Din üzerine yapılan bu çalışmalar günümüzde de modern bir bağlamda sürdürülmektedir. Genel olarak bu çalışmalar batı dünyasının son yüzyıllarda yeryüzü üzerinde ekonomik ve politik üstünlüğünün de bir sonucu olarak genellikle Hıristiyan dini merkezlidir. Doğu'nun dini olarak nitelendirilen İslamiyet ise bu noktada kayda değer bir referans ve inceleme alanlarından biri olarak ele alınmamıştır. Bunun bir diğer sebebi de aslında köklü bir felsefî geleneğe sahip olan İslam dünyasının felsefî anlamda hareketliliğini kaybederek tâbi bir konuma düşmüş olmasıdır.Bu noktadan sonra `Risalet` mevzuu üzerine çalışmayı seçmiş olmamızın iki nedeni bulunmaktadır. Bunlardan ilki, Hıristiyan din anlayışının ve sorunlarının alt yapısını oluşturduğu bir düşünce yapısı üzerine çalışma yapmak, ret ettiğimiz bir olgu olmamakla birlikte bu durumu bağlayıcı bir kıstas olarak da kabul etmeyişimizdir. Dolayısıyla bu çalışmada incelediğimiz `Risalet` kavramı referans olarak ağırlıklı bir biçimde İslam düşüncesinde temellenmektedir. Bu kavram felsefenin batıdaki serüveni doğrultusunda ve özellikle Ortaçağ skolâstik düşüncesinde Tanrı'nın varlığı sorunsalının günümüzde de devam eden tartışmalarından farklı bir boylama sahiptir. Batı düşüncesinde temel tartışmalar `Teslis İnancı` doğrultusunda bir akıl-iman dialektiği veya karşıtlığı biçiminde temellenmektedir. Oysa başta Tanrı'nın varlığı olmak üzere hemen tüm dinî iddialar aslında Risalet kurumunun öznel iddialarından temellenmektedir. Bu nedenle söz konusu kurum ele alınmaksızın diğer tartışmaların yapısal özden yoksun olacağı açıktır. Nitekim İslam düşüncesinde `Risalet` kavramı çerçevesinde yoğun ve detaylı bir birikim söz konusudur.Bu çalışmayı yapmamızın diğer nedeni ise, Felsefe Tarihi itibariyle Din ve Felsefeyi uzlaştırma adına yapılan çalışmaların doğrudan veya dolaylı olarak `Risalet` kavramı ile ilintili olmasıdır. İslam Dünyasında Meşşâi ve İşrakî ekoller bu uzlaştırma noktasında `Risalet` kavramını detaylı olarak ele almışlardır. Farabi, İbn Sina, İbn Rüşd gibi filozoflar müstakil Nübüvvet teorileri geliştirerek epistemolojik bağlamda bilginin elde edilmesini tanımlamaya çalışmışlardır. Ancak biz bu çalışmamızda Din ile Felsefeyi uzlaştırma gibi bir çaba içerisine girmediğimiz gibi, belli bir peygamber üzerinden de her hangi bir analize girmedik. Bu çalışmada odak noktamız `Risalet` kavramının felsefi analizi olmuştur. Zira bir kavram öznel bir tecrübeden ziyade toplumsal ve tarihsel bağlamda etkileri olan bir konuma sahiptir. Tarih içerisinde sıklıkla tekrar eden bu iddianın felsefi bir boyutunun olmasının gerekliliği ise bize bu çalışma hususunda cesaret vermiştir.Çalışmamızın ilk bölümünde Risaletin dinler açısından önemi ve değerini ele alarak, semavi dinlerin bugünkü durumları itibariyle Risalete verdikleri önem ve değer ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu noktada Risaletin insan hürriyeti ile olan ilişkisini de belirlemeye çalıştık.İkinci bölümde ise Risaleti bilgi felsefesi açısından ele alarak, `vahy` kavramını incelemeye gayret ettik. Bu noktada vahyin imkânı ile birlikte salt bir bilgi olarak önem ve değerini felsefi açıdan ele almaya çalıştık. as a result of the Renaissance and the reform process, which takes on a positive philosophy and scientific method to get rid of the dependence of the Church of human thought, the Enlightenment period has taken place against the religion. In this context Hegel's `Lectures on the Philosophy of Religion` with his work `Philosophy of Religion` was called. These studies are carried out today with Religion connecting to any recording in a modern context. Overall, these studies of the western world in the last century, economic and political superiority of the Christian religion which is based usually as a result. The religion of Islam is described as East noteworthy and this point has not been considered as one of the reference and the study area. Another reason is the fact that it has a long tradition of philosophical subject of the Islamic world lost its philosophical sense mobility is decreased to a location.After this point, there are two reasons why we have chosen to work on the this `Risalet` issue. The first of these, the Christian understanding of religion and to work on the infrastructure of a mindset that creates problems. In this case, but is not a case that we rejected our failure to accept as binding as a yardstick. Therefore, in this study we have examined `Risalet` concept as a form of reference are based mainly on Islamic thought. This concept is in line with the philosophy and the western adventure of the medieval scholasticism particularly problematic presence of God in mind. It has a different longitude of the ongoing debate today. Fundamental debate in Western thought `Trinity Faith` line is based on a form of the mind or anti-faith dialect. However, almost all religious claims to be God's existence is actually based primarily in the subjective assertion of Risalet institutions. Therefore, it would be devoid of debate without addressing other structural essence of these institutions is clear. Indeed, in Islamic thought `Risalet` is a concept within the framework of intensive and extensive accumulation concerned. 99

Bu çalışmanın amacı, Madenli-Eğirler (Gelendost-Isparta) köyleri çevresindeki olivin oluşumlarının mineralojik ve jeokimyasal özellikleri ve kullanılabilirliğinin araştırılmasıdır. Çalışma alanındaki olivin oluşumları, Beyşehir-Hoyran Naplarına bağlı Üst Eosen yerleşim yaşlı Şarkikaraağaç ofiyolitlerindeki peridotitler içerisinde bulunur. Petrografik özelliklerine göre bu kayaçlar genellikle harzburjitten meydana gelmişler ve yer yer serpantinleşmişlerdir. Harzburjit numuneleri olivin, enstatit ve yer yer kromit içerirler. Ayrışmış harzburjitlerde serpantin, manyezit gözlenmiştir. Çalışma sahasının harzburjit numunelerinin ana oksit içerikleri; MgO % 41.32-45.74, SiO2 % 41.98-44.59, Fe2O3 % 8.75-9.82, CaO % 0.15-1.27, Al2O3 % 0.10-1.11, ateş kaybı değerleri % 0.10-4.50 arasındadır. Çalışma sahasındaki olivinlerin anaoksit içerikleri ve ateş kaybı değerleri, Kuzey Carolina ile Georgia ve Handol (İsveç) yatağının anaoksit içeriklerine ve ateş kaybı değerlerine benzerlik göstermektedir. Madenli sahası olivin oluşumlarının major oksit içerikleri ve ateş kaybı değerleri olivinin endüstride kullanım için gerekli olan standart değerleri ile kısmen uyumlu olduğundan, endüstride kullanım için uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu sahadaki olivin oluşumları kırma, eleme, sınıflandırma ve paketleme işlemlerinden sonra olivin kumu olarak kullanılmaktadır. Anahtar Kelimeler: Gelendost, Madenli-Eğirler, olivin, peridotitler, ayrışma, mineraloji, element, kullanılabilirliği, The aim of this study is to investigate the mineralogical and geochemical properties and usability of olivine formations around Madenli-Eğirler (Gelendost-Isparta) villages. The olivine formations in the study area are found in the peridotites of the Upper Eocene settlement Şarkikaraağaç ophiolites belong to Beyşehir-Hoyran Nappes. Their petrographical properties indicate that these rocks are generally composed of harzburgite and partly serpentinized. Harzburgite samples contain olivine, enstatite and occasionally chromite. Main oxide contents of harzburgite samples in the study area are between MgO 41.32-45.74%, SiO2 41.98-44.59%, Fe2O3 8.75-9.82%, CaO 0.15-1.27%, Al2O3 0.10- 1.11%, loss in ignition values 0.10-4.50%. The major oxide contents and loss on ignition values of the olivine in the study area are similar to those of North Carolina to Georgia and Handol (Sweden) deposits. It is concluded that the major oxide contents and loss on ignition values for Madenli olivine formations are partly compatible with standard values required for usability in the industry of olivine. The olivine formations in the study area are used as olivine sand after crushing, sieving, grading and packing. Keywords: Gelendost, Madenli-Eğirler, olivine, peridotites, alteration, mineralogy, element, usability, Tez (Yüksek Lisans) - Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı, 2019., Kaynakça var.

Tam Metin / Tez Bu tez, edebiyat, felsefe, hukuk, tarih ve diğer bu gibi disiplinlerin ait olduğu tinsel alanın epistemolojik, mantıksal, metodolojik açıdan doğa bilimsel yöntemlerden farklı olan temellendirme girişimini, Dilthey’in hermeneutik anlayışı bağlamında araştırmaktadır. Çalışmamızın başlıca amacı, Dilthey’ın insanın yaşam dünyasını merkeze alması ile “Tinsel Bilimler” olarak ifade ettiği alanın temellendirilme sürecinin ve bu tinsel bilimlerin malzemesi olan dilsel yapıtlar, sanat eserleri gibi hayat ifadelerinin bilimselliğinin değerlendirilmesidir. Bu çerçevede, hem tinsel bilimlerin temellendirilmesinin epistemeolojik ve tarihsel arkaplanı incelenmiş, hem de insanın tarihsel-kültürel yaşam gerçekliğinin ortaya çıkarttığı sabitleşmiş hayat ifadelerinin yorumlama öğretisi olarak Dilthey’in hermeneutik anlayışı tetkik edilmiştir. Hermeneutiği kendisinden önceki geleneksel, teolojik, filolojik niteliğinden farklı şekilde ele alan Dilthey’ın Schleiermacher’i takiben oluşturduğu anlamanın fonksiyonu ile ilgili “Hermeneutiksel Döngü” fikrine binaen tarihsel varlık olan insanın sabitleşmiş hayat ifadeleri bütün ile parça ilişkisi üzerinden değerlendirilmiştir. Bu bağlamda insanlar arasındaki karşılıklı etkileşim ile şekillenen tarihsel, kültürel hayat ifadeleri olan dilsel ürünleri anlama sanatı olarak hermeneutiğin çerçevesi çizilmiştir. Ayrıca tinsel alanı tanımlamak için kullanılan hayat, tarihsellik, anlama, ifade, yaşantı gibi kavramlar üzerinden hermeneutik öğreti incelenmiştir. Bu açıdan Dilthey’in hermeneutik konseptinin çerçeveleri araştırılmış ve bu zaman ortaya çıkan temel felsefi sorunlar ele alınmıştır. Böylece, tarihsel olguları ve dilsel yapıtları anlama ve yorumlama sürecinde ortaya çıkan nesnellik, görelik gibi sorunlar üzerinden Dilthey’e yapılan eleştirilere de değinilmiştir. Son olarak, Dilthey’in tarihselciliğinden yola çıkılarak anlamanın döngüselliği bağlamında hermeneutiğin konumu tartışılmıştır. This thesis explores the grounding attempt, which differs from the epistemological, logical, methodological natural scientific methods of the human field to which literature, philosophy, law, history and other disciplines belong, in the context of Dilthey's hermeneutic understanding. The main purpose of our study is to evaluate the scientificity of the process of ground the field that Dilthey refers to as “Human Sciences” by centering the human life and the scientificity of life expressions such as linguistic works and works of art, which are the materials of these human sciences. In this context, both the epistemological and historical background of the foundation of the human sciences was examined, and Dilthey's hermeneutic understanding was examined as a teaching of interpretation of fixed life expressions which are uncovered by human historical-cultural life reality. Considering the “The Hermeneutic Cycle” idea related to the function of understanding created by Dilthey following Schleiermacher, who handled hermeneutics differently from the traditional, theological, philological quality before him, the fixed life expressions of the historical entity, the human being, were evaluated through the relation of the whole and the part. In this context, the framework of hermeneutics was drawn as the art of understanding linguistic products, which are historical and cultural expressions of life shaped by mutual interaction between people. In addition, hermeneutic teachings were studied through concepts such as life, historicality, comprehension, expression, that are used to describe the human field. In this respect, the frameworks of Dilthey's hermeneutic concept have been explored and the basic philosophical problems that arise at this time are discussed. Thus, criticisms of Dilthey were also cited through issues such as objectivity, relativity that arise in the process of understanding and interpreting historical facts and linguistic works. Finally, the position of the hermeneutic was discussed in the context of the cyclicality of understanding which is based on the historicalism of Dilthey.

İnsanlık her çağda, içinde bulunduğu evrene, çevresindeki olay ve olgulara dair farklı medeniyet ve kültürlere dayalı bakış açıları geliştirerek tüm var olanların ve kendisinin anlamını bulmaya çalışmıştır. Fenomenolojik, hermeneutik bir ontoloji sistemi kuran Heidegger'in düşüncesi modern dünyanın Varlık hakkında ulaştığı zirveyi temsil ederken, İbn-i Arabî'nin tasavvuf metafiziğinden ortaya çıkan Varlık ve insan anlayışı çağını aşan bir evrenselliğe sahiptir. Çelişir görünen bu iki düşünce birbirlerini tamamen dışlarlar mı? Yoksa birbirleri ile örtüşen yönleri olabilir mi? Bu ekoller modern insanın bunalımını çözecek şekilde sentezlenebilir mi? İnsanın Varlıkla kopan bağını tekrar güçlendirebilecek ontolojik bir paradigma söz konusu olabilir mi? Bu soruları cevaplamak amacıyla öncelikle farklı zeminlerde inşa edilmiş olan her iki ontolojik sistemin metodolojisi tespit edilmeye çalışıldı. Daha sonra Varlık ve insan hakkındaki temel kavramları araştırılarak bu kavramların arasındaki benzerlikler ve ayrılıklar ortaya kondu. Heidegger'in ontolojisi Varlık ve varolanlar arasında fenomenolojik bağı kurmayı başarırken Varlığı dünyaya indirgemiştir. İbn-i Arabî'nin ontolojisi ise Allah ile özdeşleştirilen Mutlak Varlık ve âlem arasındaki ilişkiyi madde dünyanın ve zamanının ötesine giderek ölüm sonrası hayata uzanan bir perspektifte açıklamıştır. Bu durumda İbn-i Arabî'nin ontolojisinden ilahi surete göre yaratılmış değerli ve sonsuz bir insan anlayışına ulaşılmakta iken, Heidegger'in ontolojisi ile de Batı felsefesinde geleneksel olarak bildik bir şeymişçesine kavramsallaştırılan Varlığın gizemi aralanmaktadır.Anahtar sözcükler: vahdet-el vücud, insan-ı kâmil, varlık, dasein, fenomenoloji, Humans have developed ways of understanding -which is shaped by distinct cultures of different civilizations- regarding events, facts and the universe that surrounds them to comprehend the meaning of beings as well as their own existence. While Heidegger's thinking that established a phenomenological and hermeneutic ontology represents the pinnacle of the knowledge on 'Being' in the West, Ibn-i Arabi's understanding of 'Being' and human based on Sufi Metaphysics retains a universality beyond its time. Is it possible to reconcile these two seemingly distinct schools? Are they mutually exclusive? To what extent do they overlap? Can a reconciliation of these philosophies provide a humble relief to the dismay humans experience as a result of their estrangement from the 'Being'? Methodologies and ontologies of the two philosophies were sctrutinised for the aim of responding to these questions. On the one hand, Heidegger finds a phenomenological tie between beings and the 'Being' and thus, his view is restricted with the world we live in. On the other hand, Ibn-i Arabi goes beyond time and material world and explains the relationship between beings and the 'Being' (as Allah) in a way to expand it to after-life. As a result while Ibn-i Arabi talks of an eternal human being valued as a reflection of the divine 'Being'; Heidegger ajars the door to 'mystery' of the 'Being', which have traditionally been conceptualised as if it is a well-known phenomena by the Western Philosophy.Keywords: vahdat-al vujud, perfect human being, being, dasein, phenomenology 152

On dokuzuncu yüzyılın siyasi, ekonomik ve teknolojik değişimleri ve bunların getirdikleri dünya dengesini bozmuştur. Bozulan bu denge de yirminci yüzyılda büyük politik ve toplumsal değişimlere sebep olmuş; bu yüz yıl kendi içinde yaşadığı iki dünya savaşı görmüş ve bu savaşların getirdiği yıkımlar, büyük değişimlerle tarih koridorunda kendi yerini almıştır. Bu yüzyıl tarih koridorunda yerini alırken de yeni düşünceleri, bilimsel gelişmeleri, toplumsal ve bireysel değişim ve krizleri beraberinde getirmiştir. Böylece insanoğlu bu yüzyıllarda içinde yaşadığı evrenine, kendi doğasına, varlığına yabancılaşmış bir hale gelmiştir. Bir varoluşsal kriz şeklinde varlığını gösteren yabancılaşma hali de felsefe tarafından ele alınan sorunlardan biri olmayı başarmıştır. Sonraki süreçte de bu yabancılaşma halinin hem varlığın kendisinde hem de insan varlığında durumunu görmek için 19.ve 20.yy'de ikişer düşünür merkeze alınıp felsefelerine bir bakış atılmıştır. Sonuç olarak özgür bir varlık olarak yaşaması gereken insanın ve varlığın kendisinin yabancılaşmaya uğradığı gösterilmeye çalışılmıştır. Bunu gerçekleştirirkende felsefenin yabancılaşmaya kendisine has yaklaşımıyla yönelmesi ve bunun diğer alanlardan farkının vurgulanmasının üzerinde de durulmuştur. Political, economical and technological changes and their results in the nineteenth century disturbed the equilibrium in the world. The collapse of this equilibrium gave rise to some severe political and social upheavals like two world wars through which the humanity as a whole experienced one of the biggest disaster that he himself created. While the nineteenth century takes its place in the history, new ideas, scientific developments, and social and individual upheavals and crises break out. Thus, man has become alienated to his nature, the existence as well as the world in which he lives.The state of alienation, largely known as an existential crisis, is acknowledged as a philosophical problem that one must not ignore. In order to understand the level of the alienation state both in the Being itself and in the existence of human beings, thoughts of two philosophers of nineteenth and twentieth centuries will be analyzed. As a result, it will be our task to show that human being who has to live free by nature and the Being itself suffer from alienation. While we try to achieve this goal, we will underline that philosophy has to approach alienation through its authentic method, and we will try to reveal how this method differs from the other intellectual fields. 99