Search

Purpose: The purpose of the current study was to assess the tendency and frequency of orthorexia nervosa (ON) among primary health care workers. At the same time, it was our special purpose to evaluate its relation with eating attitude disorders and obsessive-compulsive symptoms. Materials and methods: This cross-sectional study was conducted with the participation of primary health care workers in Istanbul, Turkey, in September-October 2016. The total number of 202 primary health care workers were composed of physicians and nurses. We reached 72.2% (n=156) of the research population. Participants completed a questionnaire inquiring about sociodemographic characteristics, and also three scales, namely ORTO11, Eating Attitude Test-40 (EAT-40), and Maudsly Obsessive-Compulsive Inventory (MOCI). Results: The mean ORTO-11 score of the participants was 26.8±4.8. The ORTO-11 score was higher in the physicians (27.8±4.62) than in the nurses (25.8±5.01) (p=0.018). Therefore, physicians tend to have less tendency for ON. There was a low but statistically significant correlation between the scores of ORTO-11 and EAT-40 (rho=- 0.299 and p

Giriş ve amaç: Günümüzde bulaşıcı olmayan hastalıkların yükünün giderek artması, kronik hastalıkların etkin kontrolünü daha da önemli kılmaktadır. Bu amaçla, hasta özyönetimi ve aktifliği günümüzde önem kazanan ve birbirini tamamlayan kavramlar olarak karşımıza çıkmaktadır. Kronik hastalıkların yönetimi, bütüncül bakış açısı ile planlanmış bir bakım gerektirmektedir. Düzenli tıbbi izlem ve klinisyen desteği, hastaların öz bakımında ve özyönetiminde üstlenmesi gereken sorumluluğu artırmak için önemlidir. Ülkemizde kronik sağlık sorunu olan hastaların özyönetim becerilerinin önemi hakkında, klinisyenlerin düşüncelerini nicel olarak değerlendiren bir ölçüm aracı bulunmamaktadır. Bu çalışmanın temel amacı; Hasta Aktiflik Düzeyinde Klinisyen Desteği Ölçüm Aracı'nı (CS-PAM) Türkçeye uyarlamak üzere geçerlik ve güvenirliğini değerlendirmektir.Gereç ve yöntem: Bir validasyon çalışması olan araştırmanın evrenini, Haziran-Temmuz 2019 tarihleri arasında İstanbul'un Maltepe ilçesinde bulunan Aile Sağlığı Merkezleri ve Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde görev yapmakta olan klinisyenler oluşturmaktadır. Çalışmanın verileri gelişigüzel yöntemle toplanmış ve toplam 210 klinisyene ulaşılmıştır. Veri toplama aracı olarak sosyodemografik özellikler ve özyönetim kavramı ile ilgili soruları içeren bir anket formu ile birlikte Hasta Aktiflik Düzeyinde Klinisyen Desteği Ölçüm Aracı (CS-PAM) kullanılmıştır. Ölçüm aracının dil uyarlaması, Dünya Sağlık Örgütü'nün önerdiği çeviri ve geri çeviri yöntemi ile yapılmıştır. Ölçüm aracının güvenirliği; test-tekrar test güvenirliği, madde toplam puan korelasyon katsayıları, iç tutarlılık güvenirlik katsayıları, alt-üst grup ortalamalarına dayalı madde analizi ve Rasch analizi ile elde edilen kişi güvenirliği, kişi ayırıcılık indeksi ve madde güvenirliği aracılığıyla değerlendirilmiştir. Ölçüm aracının geçerliği; açıklayıcı faktör analizi, bilinen gruplar karşılaştırılması ve Rasch analizi ile elde edilen madde zorluk yapısı ve madde uyum istatistikleri aracılığıyla değerlendirilmiştir. Araştırma için; ölçeği geliştiren kurum olan Insignia Health'den, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan ve İstanbul İl Sağlık Müdürlüğünden gerekli olan izinler alınmıştır.Bulgular: İki hafta ara ile uygulanan ölçüm aracının test-retest korelasyon katsayısı 0,79'dur (p˂0,001). Madde toplam puan korelasyon katsayıları, en düşük 0,45 ile en yüksek 0,71 arasındadır. Cronbach alfa iç tutarlık güvenirlik katsayısı 0,90'dır. Alt-üst grup ortalamalarına dayalı madde analizi ile ölçüm aracında yer alan tüm maddelerin, destek düzeyi açısından en yüksek toplam puanları alan 56 klinisyeni ve en düşük toplam puanları alan 56 klinisyeni ayırt edebildiği görülmüştür. Ölçüm aracının kişi güvenirlik katsayısı 0,86 olarak; kişi ayırıcılık indeksi 2,45 olarak; madde güvenirlik katsayısı 0,99 olarak bulunmuştur. Katılımcıların ölçüm aracından aldıkları puanlar ile yaş, mesleki tecrübe süresi, çalışılan birim, çalışılan birimdeki görev ve özyönetim kavramını duyma gibi değişkenler arasında ilişki olduğu görülmüştür (p˂0,05). Açıklayıcı faktör analizi ile elde edilen Barlett testi sonucuna göre ki-kare değeri:1170,62 ve p˂0,001 olarak; KMO değeri: 0,90 olarak saptanmıştır. Döndürme sonrası, ortaya çıkan iki alt boyutun özdeğerlerinin sırasıyla 4,62 ve 2,87 olduğu görülmüştür. Birinci alt boyutun açıkladığı varyans %35,53 olarak, ikinci alt boyutun açıkladığı varyans %22,06 olarak, toplam açıklanan varyans ise %57,59 olarak saptanmıştır. Birinci alt boyutta yer alan maddelerin (1 ile 8 arası maddeler) faktör yüklerinin 0,88 ile 0,48 arasında; ikinci alt boyutta yer alan maddelerin (9 ile 13 arası maddeler) faktör yüklerinin ise 0,79 ile 0,60 arasında olduğu görülmüştür. Alt boyutlar için hesaplanan Cronbach alfa değerleri sırasıyla 0,88 ve 0,80 şeklindedir. Alt boyutlar kavramsal olarak değerlendirildiğinde, birinci alt boyut `Hasta Sorumluluğu` başlığı altında; ikinci alt boyut `Ortak Karar Verme` başlığı altında toplanmıştır. Ölçüm aracının Rasch analizi ile belirlenen madde zorluk yapısı değerleri 34-69 arasında değişmektedir. Ölçüm aracının Rasch analizi ile belirlenen INFIT değerleri 0,76-1,57 arasında; OUTFIT değerleri ise 0,62-1,79 arasındadır. Sonuç: Hasta Aktiflik Düzeyinde Klinisyen Desteği Ölçüm Aracı'nın (CS-PAM) kronik sağlık sorunu olan hastaların özyönetimi hakkında, ülkemizde çalışan klinisyenlerin düşüncelerini değerlendirmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu saptanmıştır. Background and aim: The increasing burden of non-communicable diseases makes effective control of chronic diseases even more important. For this purpose, patient self-management and activation are emerging as complementary concepts. Management of chronic diseases requires planned care from a holistic perspective. Regular medical follow-up and clinician support are important to increase the responsibility that patients should take in self-care and self-management. In our country, there is no tool that evaluates the opinions of clinicians quantitatively about the importance of self-management skills of patients with chronic health problems. The main purpose of this study is to evaluate the validity and reliability of the Turkish version of the Clinician Support for Patient Activation Measure (CS-PAM).Material and method: This is a validation study carried out among clinicians working in Primary Health Care Centers in Maltepe district of Istanbul and Pendik Training and Research Hospital of Marmara University between June and July 2019. Convenient sampling was used and 210 clinicians were recruited. A questionnaire including sociodemographic characteristics and questions about the concept of self-management as well as the Clinician Support for Patient Activation Measure (CS-PAM) were used as data collection tools. The language adaptation of the instrument was performed by the translation and back-translation method proposed by World Health Organisation. Test-retest reliability, item-total correlation coefficients, internal consistency reliability coefficient, item analysis based on lower-upper group averages, and Rasch analysis (person reliability, person separation index and item reliability) were used to evaluate the reliability. Exploratory factor analysis, known-groups comparison, and Rasch Analysis (item difficulty structure and item fit statistics) were used to evaluate the validity. This research has been approved by the Marmara University Medical Faculty Clinical Research Ethics Committee, Istanbul Provincial Health Directorate and Insignia Health.Results: The correlation coefficient of the test-retest reliability of the CS-PAM was 0.79. Item-total correlation coefficients ranged from 0.45 to 0.71. Cronbach's alpha internal consistency reliability coefficient was 0.90. With the item analysis based on the lower-upper group averages, it was seen that all items in the measurement tool could distinguish 56 clinicians with the highest total scores and 56 clinicians with the lowest total scores. The person reliability was 0.86; the person separation index was 2.45; the item reliability was 0.99. There was a relationship between the scores obtained from the CS-PAM and age, duration of professional experience, workplace, and awareness of the patient self-management concept (p˂0.05). According to the Bartlett test obtained by the exploratory factor analysis, the chi-square value was 1170.62 and p˂0.001; the KMO value was 0.90. After the rotation, the eigenvalues of the two sub-dimensions were 4.62 and 2.87, respectively. The variance explained by the first sub-dimension was 35.53%, the variance explained by the second sub-dimension was 22.06%, and the total explained variance was 57.59%. The factor loads of the items in the first sub-dimension (items 1 to 8) were between 0.88 and 0.48; the factor loads of the items in the second sub-dimension (items 9 to 13) were between 0.79 and 0.60. The Cronbach alpha values calculated for the sub-dimensions were 0.88 and 0.80, respectively. When the sub-dimensions were evaluated conceptually, the first sub-dimension was referred to as `Patient Responsibility` and the second sub-dimension was referred to as `Shared Decision Making`. The item difficulty structure values determined by Rasch analysis ranged between 34-69. The INFIT values were between 0.76-1.57 and the OUTFIT values were between 0.62-1.79.Conclusion: The Turkish version of the Clinician Support for Patient Activation Measure (CS-PAM) was a valid and reliable instrument that can be used to evaluate the opinions of clinicians working in our country about self-management of patients with chronic health conditions. 109

Amaç: Tip 2 Diyabetes Mellitus (T2DM), dünya çapında önemlibir halk sağlığı sorunu olan kronik metabolik bir hastalıktır. Uzunyıllar boyunca asemptomatik olabilir ve ilerleyicidir. Buna bağlıolarak kronik komplikasyonların görülme riski ve hastalık yüküartmaktadır. Bu çalışma aile hekimliği polikliniğine başvuran bireylerin diyabet risk düzeyini belirlemek, yüksek riskli olanlarıtanı ve müdahale için yönlendirmek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu çalışma herhangi bir nedenleaile hekimliği polikliniklerine başvuran 171 kişinin katılımıylagerçekleştirilmiştir. Araştırmacılar tarafından geliştirilmiş olananket formu yüz yüze uygulanmış; boy, kilo ve bel çevresiölçümü yapılmıştır. Anket formu katılımcıların sosyo-demografiközellikleri, hastalık ve sağlık alışkanlıkları ile ilgili sorular yanısıra Finlandiya Diyabet Risk Anketi’ni (FINDRISK) içermekteydi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p˂0,05 olarak alınmıştır.Bulgular: Katılımcıların %61.4’ü kadın, yaş ortancası (25.p75.p); 41 (33-52) olup; beden kütle indeksi (BKİ) ortancası26,42 (23,83-31,14) kg/m2’dir. Kadınların bel çevresi ortalaması90,63±14,69 (ort±ss) cm olup; erkeklerin ise 99,53±12,81 cm’dir.Tüm katılımcıların FINDRISK puan ortancası 10 (6-13) ikenkadınların 11 (6-13) olup erkeklerin ise 8 (5-13)’dir. FINDRISK’egöre katılımcıların %19.3’ü yüksek-çok yüksek, %22.2’si orta,%58.5’i hafif-düşük diyabet risk düzeyinde yer almaktadır. FINDRISK puanı ile yaş, BKİ ve bel çevresi arasında pozitif yöndeve istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur.Sonuç: Aile hekimleri başta olmak üzere erişkin nüfusa hizmetveren klinisyenlerin günlük pratiklerinde kendilerine herhangibir nedenle başvuran hastaları diyabet açısından taramaları önem arz etmektedir. FINDRISK bu amaçla kullanılabilir; hızlıve kolay uygulanabilir olması yanı sıra basit, ucuz ve anlaşılırbir tarama yöntemidir. Objevtive: Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) is a chronic metabolic disease and an important public health problem worldwide. T2DM is a progressive disease and can exist without symptoms for many years. Therefore, the risk of chronic complications and the burden of disease increase. The aim of this study was to determine the diabetes risk level of the individuals who applied to the family medicine outpatient clinic and to guide the high-risk patients for diagnosis and intervention. Methods: This descriptive study was carried out with the participation of 171 people who applied to family medicine outpatient clinics. The questionnaire form developed by the researchers was applied face to face; height, weight and waist circumferences were measured. The questionnaire included questions about the socio-demographic characteristics, disease and health habits of the participants, as well as The Finnish Diabetes Risk Score (FINDRISC). The statistical significance level was accepted as p˂0.05. Results: The median (25.p-75.p) age of participants is 41 (33-52) and 61.4% (n:105) of the subjects were female; the median body mass index (BMI) is 26,42 (23,83-31,14) kg/m2 . The mean waist circumference of the women is 90,63±14,69 cm (mean±sd); and 99,53±12,81 cm for males. The median FINDRISC scores of all participants were 10 (6-13), 11 (6-13) in women and 8 (5-13) in men. According to the FINDRISC, %19.3 of the individuals had a high to very high, %22.2 had a moderate and %58.5 had a slightly elevatedlow risk for diabetes. There were positive and statistically significant correlations between FINDRISC scores and age, BMI and waist circumference. Conclusion: It is important that clinicians especially family physicians, who serve the adult population should screen patients who apply for any reason for diabetes in their daily practices. FINDRISK which can be implemented quickly and easily is a simple, inexpensive and clear scanning method.

Objective: It has been reported that energy drink usage is increasing worldwide despite reports of severe adverse health effects. This study aimed to explore pre-clinical medical students’ attitudes and perceptions in relation to energy drinks. Materials and Methods: This was a questionnaire-based descriptive study of pre-clinical medical students attending a public medical school in Istanbul, Turkey. Questions covered the students’ sociodemographic characteristics, personal habits (e.g., smoking and alcohol consumption), energy drink perceptions and energy drink consumption, and their experience of side effects from energy drinks. Chi-square tests were used to compare the categorical data. Results: The mean age of the participants was 21.27 ± 1.37 (range: 19-28) years, and 54.0% (n: 81) were females and 46.0% (n: 69) were males. Overall, 68.0% (n: 102) reported that they had consumed an energy drink at least once in their lives, with 29.4% of these reporting use in combination with alcohol, 22.6% reporting use before exams, 20.6% reporting use before a physical activity, 13.7% reporting use to relieve fatigue, and 48.0% reporting that they had only tried an energy drink out of curiosity. Conclusion: A large number of participants tried energy drinks out of curiosity, but energy drink consumption was quite common in combination with alcohol. Case studies are needed to provide detailed information on the actual adverse health effects of energy drinks, but in the meantime, energy drink consumption should not be encouraged. Health care providers should educate children and families for the adverse effects of energy drinks.