Search

Amaç: Son yıllarda hızlı nüfus artışı ve göçler sebebiyle acil servislerde aşırı hasta yoğunluğu gözlenmekte ve kaliteli hizmet sunumu aksamaktadır(1-3). Acil servisler kolay ulaşılabilen, poliklinik randevusu alamayan hastaların anında sağlık hizmeti alabildiği, laboratuvar hizmetlerinden kolayca yararlanabildiği, tetkik-tedavi işlemlerinin daha hızlı yapılabildiği alanlar olarak düşünüldüğünden, her geçen gün kalabalığı ve aynı zamanda kötüye kullanımı artan alanlardır. Son yıllarda Türkiye’de yapılan çalışmalarda acil servislere başvuran hastaların büyük bir kısmının acil patolojisi olmadığı ve bu nedenle gerçek acillere yeterli hizmetin verilemediği bildirilmiştir (4-6). Kılıçaslan ve arkadaşlarının (1) çalışmasında acil servise başvuran hastaların %47,4 ‘nün, Aydın ve arkadaşlarının (7) çalışmasında ise %62,3 acil olmayan hasta kategorisinde olduğu bildirilmiştir. Covid-19 pandemisi gibi salgınlarda acil servisler diğer zamanlardaki gibi kesintisiz hizmete devam etmektedirler. Hem COVID-19 şüpheli vakaların tespiti ve yönetimi hem de diğer tıbbi acillerin tanı ve tedavi sürecinin devam ettirilmesinde kritik bir öneme sahiptirler. Bu tür damlacık yoluyla bulaşların olduğu bir dönemde sadece gerçek acil hastaların acil servise başvurması beklenmektedir. Çalışma pandemi döneminde acil servis başvurularını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Materyal-Metotlar: Çalışma, çok merkezli gözlemsel bir kohort çalışmasıdır. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi ve Kastamonu Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne 1 Nisan 2019 ile 31 Mayıs 2019 (Covid-19 Pandemisinden önceki dönem) tarihleri arasında yapılan acil servis başvuruları ile 1 Nisan 2020 ile 31 Mayıs 2020(Covid-19 Pandemisinin ilk dönemleri) tarihleri arasındaki acil servis başvuruları karşılaştırıldı. Hastaların demografik verilerinin yanında, başvuru şikayetleri, ICD tanıları, yapılan tetkikler, konsültasyon durumu ve taburculuk durumları veri toplama formuna kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 40,9±19,6 yıl olan 22854 (%47,7) kadın ve 25034 (%52,3) erkek olmak üzere toplam 47888 hasta alındı. Çalışmaya dâhil edilen hastaların %30,1'i (14440) 2020 yılında pandemi döneminde acil servise başvururken, 2019 yılında %69,9'u (33448) pandemi öncesi dönemde başvurmuştur. Pandemi öncesi başvuran hastaların yaş ortalaması 39,8±19,8 iken, Pandemi döneminde yaş ortalaması döneminde başvuranların yaş ortalaması 43,5±18,9 idi (p, Aim: In recent years, due to rapid population growth and migration, over crowdedness has been observed in emergency services and quality service delivery has been disrupted (1-3). Since emergency services are thought to be areas that are easily accessible, where patients who cannot get an outpatient appointment can receive immediate health care, can easily use laboratory services, and where examination and treatment procedures can be performed faster, day by day they are getting more crowded and misused. In studies conducted in Turkey in recent years, it has been reported that most of the patients admitted to emergency services do not have an emergent condition, and therefore, adequate service cannot be provided to real emergencies (4-6). In the study of Kılıçaslan et al. (1), 47.4% of the patients admitted to the emergency department, and in the study of Aydın et al. (7) 62.3% were reported to be in the non-emergency patient category. In epidemics such as the Covid-19 pandemic, emergency services continue to provide uninterrupted service as in other times. They are of critical importance both in the detection and management of suspected cases of COVID-19 and in the continuation of the diagnosis and treatment of other medical emergencies. In a period of such droplet transmission, only patients with real emergency conditions are expected to apply to the emergency department. The study was conducted to evaluate emergency service applications during the pandemic period. Material-Methods: The study is a multicenter observational cohort study. Emergency department admissions made to Hospital of Gazi University Faculty of Medicine and Kastamonu Training and Research Hospital between April 1, 2019 and May 31, 2019 (pre-COVID-19 period).; and between April 1, 2020 and May 31, 2020 (the very first period of COVID-19) were compared. In addition to the demographic data of the patients, their initial complaints, ICD diagnoses, examinations, consultation status and discharge status were recorded in the data collection form. Results: A total of 47888 patients, 22854 (47.7%) female and 25034 (52.3%) male, with a mean age of 40.9±19.6 years were included in the study. While 30.1% (14440) of the patients included in the study admitted to the emergency department during the pandemic period in 2020, 69.9% (33448) of them admitted in the pre-pandemic period in 2019. The mean age of patients admitted before the pandemic was 39.8±19.8, while the mean age was 43.5±18.9 during the pandemic period (p

Bu araştırma, acil servise başvuran kritik hasta yakınlarının ihtiyaçlarını belirlemek amacı ile yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel türde olan araştırma bir eğitim araştırma hastanesinin acil servisinde 1 Ocak- 30 Mayıs 2022 tarihleri arasında 290 kritik hasta yakını ile gerçekleştirildi. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ve acil serviste kritik hasta yakınlarının gereksinimlerini saptama ölçeği ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Kritik hasta yakınlarının ihtiyaç sıralamasında aile üyeleri ile iletişimin (3,75±0,39) ön planda olduğu, bunu aile üyelerinin acil servisteki bakıma katılması (3,57±0,45), aile üyelerinin desteklenme süreci (3,48±0,51) ve konfor beklentisi (3,38±0,63) izlemiştir. Ölçek toplam puanı 3,56±0,42 olarak belirlenmiştir. Acil servisteki kritik hasta yakınlarının ihtiyaçlarının insanların temel ihtiyaçları ile uyumlu olduğu görülmektedir. Acil serviste kritik hasta yakını olan bireylerin gereksinimlerinin belirlenmesi, hasta yakınlarının bakımın bir parçası olarak ele alınması, hasta bakımına dahil olmalarının sağlanması ve hasta yakınlarına destek sağlanması ile sağlık bakım hizmetlerinin kalitesi ve hasta yakınlarının memnuniyeti artırılabilir, This study was conducted to determine the needs of critically ill relatives who addmited to the emergency service. This descriptive cross-sectional study was conducted in the emergency department of a training and research hospital with 290 relatives of critically ill patients between January 1 and May 30, 2022. The data were collected by the personal information form that was prepared by the researchers and the Critical Care Family Needs Inventory for Emergency Departments with face-to-face interview technique. It was determined that communication with family members (3.75±0.39) was prior in the order of the needs of critically ill patients' relatives and it was followed by family members' participation in emergency care (3.57±0.45), support of family members (3.48±0.51) and comfort (3.38±0.63). The total score of the scale was determined as 3.56±0.42. It was observed that the needs of critically ill patients' relatives in emergency department were compatible with the basic needs of humans. The quality of health care services and the satisfaction of patients' relatives can be increased by determining the needs of individuals with critically ill relatives in the emergency department, treating patients' relatives as a part of care, ensuring their inclusion in patient care, providing support to patients' relatives.

Objective: This study aimed to examine the demographic characteristics of autopsy cases due to multiple trauma and contribute to the diagnosis and treatment process.Method: Our study was carried out by examining autopsy reports of multiple trauma cases. Accordingly, two groups were formed: those who died at the scene and those in the emergency department. In addition, the demographic data of the cases, the mechanism of multiple trauma, and the cause/causes of death were recorded.Results: A total of 278 cases involving 165 deaths at the scene and 113 deaths in the emergency service were included. The most common causes of trauma in both groups were in-vehicle traffic accidents and falling from height. The most common causes of mortality in both groups were hemothorax and subarachnoidal hemorrhage.Conclusions: Deaths due to multiple trauma were almost four times more common in males (82%); the number of trauma under the age of 65 was approximately four times higher. This result shows that young men are at a much higher risk of trauma, resulting in more fatal consequences. We think our study will help to reveal the prevalence, coexistence, and trauma mechanisms of existing pathologies.

Amaç: Spontan pnömomediastinum (SPM), kesin bir neden olmaksızın mediastende serbest hava bulunmasıdır. Çoğunlukla genç erkeklerde, nadir görülen, kendi kendini sınırlayan bir hastalıktır. Tanı için genellikle radyografik görüntüleme yeterli olmakla birlikte, şüpheli durumlarda ve etiyolojiyi belirlemek için toraks bilgisayarlı tomografi gerekebilir. Tedavide konservatif yaklaşım yeterlidir.Bu yazıda göğüs ağrısı nedeniyle acil servise başvuran ve spontan pnömomediastinum tanısı konulan 23 yaşında erkek hasta sunuldu.Olgu: 23 yaşında erkek hasta göğüs ağrısı şikayeti ile acil servise başvurdu. Genel durumu iyi, bilinci açıktı. Sistemik fizik muayene ve elektrokardiyogram normaldi. Posteroanterior (PA) akciğer grafisinde paratrakeal alanda serbest hava tespit edildi. Pnömomediastinum tanısıyla takip ve tedavi amacıyla göğüs cerrahisi servisine yatırıldı.Sonuç: Acil servise göğüs ağrısı ile başvuran genç hastaların ayırıcı tanısında spontan pnömomediastinum mutlaka düşünülmelidir. Spontan pnömomediastinum tanısı için klinik şüphe en değerli adımdır. PA akciğer grafisi çoğunlukla tanı için yeterli olsa da etiyolojiyi belirlemek ve takip için toraks bilgisayarlı tomografi gereklidir., Aim: Spontaneous pneumomediastinum (SPM) is the presence of free air in the mediastinum without any clear reason. It is a rare, self-limiting disease that occurs mostly in young men. Although radiographic imaging is usually sufficient for the diagnosis, thoracic computed tomography may be required in suspicious cases and to determine the etiology. The conservative approach is sufficient in the treatment.In this report, we present a 23-year-old male patient who presented to the emergency department due to chest pain and was diagnosed with spontaneous pneumomediastinum.Case: 23-year-old male patient presented to the emergency department with chest pain. His general condition was good, and he was conscious. Systemic physical examination and electrocardiogram were normal. Free air was detected in the paratracheal area on the posteroanterior (PA) chest X-ray. He was admitted to the thoracic surgery service for follow-up and treatment with the diagnosis of pneumomediastinum.Conclusion: Spontaneous pneumomediastinum should definitely be considered in the differential diagnosis of young patients presenting to the emergency department with chest pain. Clinical suspicion is the most valuable step for the diagnosis of spontaneous pneumomediastinum. Although PA chest X-ray is mostly sufficient for diagnosis, thoracic computed tomography is necessary to determine the etiology and follow-up.

ÖZETAmaç: Akut koroner sendromlar tüm dünyada ani ölümlerin büyük bir kısmını oluşturmaktadır. Akutbaşlangıçlı göğüs ağrısı şikayeti olan hastada miyokard infarktüsü düşünülmüş ise en kısa zamandaperkütan koroner anjiyografi (PTCA) yapılan bir merkeze sevk edilmelidir. Akut koroner sendromlar veölümcül kardiyak aritmilere bağlı ölüm oranını azaltmak için, hastayı ilk değerlendiren, ambulansta çalışansağlık personelinin elektrokardiyografi (EKG) bilgisi önemlidir. Biz bu nedenle, Sivas ilindeki ambulanspersonelinin elektrokardiyografi bilgi düzeyini değerlendirmek için bir anket çalışması planladık.Materyal metod: Hemşireler, paramedikler ve acil tıp teknisyenleri olmak üzere, Sivas merkez ve ilçelerindekiambulanslarda çalışan toplam yüz yetmiş sekiz sağlık personeli çalışmaya dahil edildi. Katılımcılardan,çalışma deneyimi, eğitimi, yaşı ,özel bir EKG kursunun tamamlanmasıyla ilgili sorulara cevapvermeleri istendi ve 12 farklı EKG'yi yorumlamaları beklendi.Bulgular: Anket çalışmasında doğru tanı konulan EKG oranları şöyledir; anterior ST elevasyonlu miyokardinfarktüsü (STEMI) %84.3 (n=150), inferior STEMI %89.9 (n=160), lateral STEMI %77.5 (n=138), normalEKG %64 (n=114), ventriküler fibrilasyon (VF), %28.1 (n=50), supraventriküler taşikardi (SVT) %57.3(n=102), VT %17.4 (n=31), ve parazitli EKG %13.5(n=24). Elde edilen sonuçlara göre, paramediklerinsağ dal bloğu ve AV tam blokta doğru tanı oranlarının acil tıp teknisyenlerine ve hemşirelere göre dahayüksek olduğu (

The diagnosis of gossypiboma is difficult because of that its radiological finding are not spesific, be seen as rarely and do not come to mind although detailed anamnesis. With this case, we aimed to emhasize the importance of show regard to gossypiboma. In cases of atypical abdominal pain particularly in those with history of undergone operation, even after a long time from operation.Keywords: Emergency, gossypiboma, abdominal pain, radiology, foreign bodyÖzetSemptomların ve radyolojik bulguların spesifik olmaması, nadir gözlenmesi ve detaylı anamneze rağmen akla gelmemesi nedeniyle Gossipiboma'nın tanısı zordur. Biz bu vaka ile atipik karın ağrılarında özellikle geçirilmiş operasyon öyküsü olanlarda ameliyattan uzun süre geçse bile gossipibomanın akılda tutulmasını vurgulamak istedik.Anahtar sözcükler: Acil, gossipiboma, karın ağrısı, radyoloji, yabancı cisim, Semptomların ve radyolojik bulguların spesifik olmaması, nadir gözlenmesi ve detaylı anamneze rağmen akla gelmemesi nedeniyle Gossipiboma’nın tanısı zordur. Biz bu vaka ile atipik karın ağrılarında özellikle geçirilmiş operasyon öyküsü olanlarda ameliyattan uzun süre geçse bile gossipibomanın akılda tutulmasını vurgulamak istedik

AMAÇ:Bu çalışmada; adli olguların demografik özellikleri ile adli olgu profilinin ortaya çıkarılması yanı sıra;hekimlerin adli rapor düzenleme aşamasında standardizasyonunun sağlanmasının adli tıp uygulamaları veyargılama aşamasındaki öneminin vurgulanması amaçlandı.GEREÇ ve YÖNTEM:Bu çalışma; 01.01.2006-31.12.2006 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi TıpFakültesiAdli TıpAnabilim Dalı'na adli rapor düzenlenmesi için adli makamlardan gönderilen olguların hastanedosyaları ile adli raporlarının retrospektif olarak incelenmesiyle yapılmıştır. Olguların tıbbi ve adli kayıtları;cinsiyet, yaş, olay türü, olay tarihi, olay yeri, gönderilen makam, yaralanan vücut bölgesi, tedavi olduğu servis,zehirlenme ve cinsel saldırı yönünden, ayrıca adli rapordaki sonuç raporları yönünden değerlendirilerek benzerçalışmalarla karşılaştırıldı.BULGULAR:belirlendi. Adli olguların özellikle ağustos ayında (%10.9) daha yoğun olduğu ve çoğunlukla acil serviste(%29.9) tanı ve tedavi sonrası taburcu edildikleri saptandı. Yaşamsal tehlikeye neden olacak yaralanma oranı ise%17.4 olarak tespit edildi. Yaralanmaların en sık (%44.6) baş-boyun bölgesinde olduğu, %30.8 ile trafikkazalarının adli olguların önemli bir kısmını oluşturduğu gözlendi.SONUÇ:Hekim güvenliği ve hasta mağduriyetinin önlenmesi açısından adli olguların özellikle raporlamaaşamasının daha özenli yapılması için mezuniyet sonrası adli tıp eğitimi ve adli tıp uzmanları ile koordineliçalışma gereklidir, OBJECTIVE: The aim of this study is to reveal demographic properties and profile of forensic cases in addition to emphasize the importance of forensic report standardization in forensic medical practises and judicial process. MATERIALS and METHODS: This study, were reviewed retrospectively hospital files and forensic reports of cases who have been sent to Cumhuriyet University Medical Faculty Department of Forensic Medicine from by judicial authorities for organizing the forensic reports between the dates 01.01.2006-31.12.2006. The medical and judicial data that were evaluated according to gender, age, event type, event date, event location, sent to the authorities, injuring the body regions, the treatment services, intoxication, sexual assaults and also the results of forensic reports were compared with similar studies. RESULTS: Among 1.296 patients 76.8% were men. Most of the cases were young and middle aged group. Forensic cases were higher in number especially in August (10.9%) and discharged following diagnosis and treatment in emergency services (29.9%). Injuries with vital severity were identified as 17.4%. Injuries were most frequent (44.6%) at head-neck region and a significant ratio of forensic cases were caused by traffic accidents (%30.8). CONCLUSION: As a conclusion; to protect physcian and patients' rights, to control forensic reports more carefully, a coordinated study with forensic medical specialists is required during post graduation education of forensics.

IV ÖZET Bu çalışmada tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda trombosit agregasyon düzeylerindeki olası değişiklikleri araştırdık. Çalışmaya daha önce tip 2 diyabetes mellitus tanısı almış, son üç ay için glisemik kontrolü sağlanamamış (HbAı0 >7,5 mg/dL) 45 diyabetik hasta alındı. Kontrol grubu olarak yaş ve cinsiyet eşleştirmeli 48 sağlıklı birey alındı. Diyabetik hasta grubu ve kontrol grubunun trombosit agregasyon değerleri karşılaştırıldı. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalar ile kontrol grubunun epinefrin ve kollajen ile uyarımlı tombosit agregasyon değerleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildi. Ancak diyabetik grup ile kontrol grubunun adenozin difosfat uyanmlı trombosit agregasyon değerleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Her iki grupta yaş ve cinsiyet ile trombosit agregasyon düzeyleri arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı değildi. Diyabet süresi ile epinefrin uyarımlı trombosit agregasyon düzeyleri arasında negatif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Süre arttığında epinefrin ile uyarılmış trombosit agregasyon yanıtı azalmaktadır. HbA1c düzeyleri ile trombosit agregasyon düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak önemsiz bulundu. Diyabetin oral antidiyabetik sülfonilüre grubu ilaçlarla ya da insülin ile tedavisinin trombosit agregasyon düzeylerine etkisi istatistiksel olarak önemli değildi. Sonuç olarak tip 2 diyabette trombosit agregasyonunda artış ile trombozise eğilimin artması sonucu tromboembolik olaylar ve buna bağlı kardiyovasküler mortalite, morbidite, iskemik inme ve periferik damar hastalığının insidansında artışın önlenmesi için iyi bir glisemik kontrolün sağlanması, ek olarak antiagregan ilaçların diyabette etkinliğinin artırılmasıyla kullanımının yaygınlaştırılması gerekmektedir. Anahtar kelimeler: Diyabet, trombosit agregasyonu, sülfonilüre, insülin SUMMARY In this study, we investigated probable changes of platelet aggregation levels in type 2 diabetes mellitus. 45 diabetic patients who have type 2 diabetes mellitus beforehand are accepted, who couldn't glyceamic control (HbAic >7,5 mg/dL) in the last three months. As a control groups; 48 age and sex matched healthy subjects are included to the study. Platelet aggregation values of diabetic patients and control subjects are compared. The relationship between epinephrine, collagen induced platelet aggregation values of type 2 diabetic patients and control subjects is found statistically insignificant but the relationship between ADP induced platelet aggregation values of type 2 diabetic patients and control subjects is found statistically significant. The relationship between age, sex and platelet aggregation levels in both groups is found statistically insignificant. We found a significant relationship between duration of diabetes mellitus and epinephrine induced platelet aggregation levels. While duration of diabetes increases, epinephrine induced platelet aggregation level is decreased. The relationship between HbAic and platelet aggregation levels is found statistically insignificant. It is found statistically insignificant that the relationship between effect of treatment of diabet with sulfonylurea or insulin and platelet aggregation values. As a result, increased platelet aggregation in type 2 diabetes mellitus cause increase inclination in thrombosis, thromboembolic cases therefore cardiovascular mortality, morbidity, ischemic stroke and peripheric vascular disease incidence increase. Supplying a good glycemic control and having effects of antiaggregan drugs increased and become widespread in diabetes can prevent all of these situations. Key words: Diabetes, platelet aggregation, sulfonylurea, insulin 47

Giriş ve Amaç: Kronik Obstruktif Akciğer Hastalığı (KOAH), günümüzde hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkelerde önemli bir sosyoekonomik sorun olarak karşımıza çıkmaktadır.KOAH'lı hastalarda, kronik ve progresif klinik seyir, alevlenme dönemlerinde stabil döneme göre kötüleşmektedir. Alevlenmeler tedavi başarısızlığını ve hastalığın progresyonunu gösteren en önemli ölçüttür. KOAH alevlenmesine enfeksiyöz ve enfeksiyöz dışı birçok etken sebep olmaktadır.Nötrofil/lenfosit oranı (NLO) inflamasyon ciddiyetini yansıtan ,nötrofil ile fizyolojik strese bağlı olarak değişen lenfositin oranlanmasından elde edilen bir belirteçtir.NLO'nun inflamasyonla seyreden birçok hastalıkla ve birçok kanser türünün tanı ve prognoz süreçleriyle olan ilişkisini araştıran çalışmalar son yıllarda artan bir ilgiyle literatürdeki yerlerini almaktadır.Biz de çalışmamızda KOAH'lı hastaların alevlenme dönemlerindeki nasal sürüntü örnekleri ile nötrofil/lenfosit oranı arasındaki ilişkiyi tespit etmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak tasarlanan bu çalışmada Ocak - Nisan 2018 tarihleri arasında Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı'na nefes darlığı ve solunum sıkıntısı şikayetleri ile başvuran, daha önce KOAH tanısı almış ve bizim muayenemiz sonucunda KOAH alevlenmesi tanısı konulan 30 kişi hasta grubu olarak alınmıştır. Kontrol grubu olarak da yaş ve cinsiyet eşleştirmeli aktif şikayeti olmayan sağlıklı 30 kişi alınmıştır. Hasta ve kontol grubunun steril sürüntü çubuğu ile nazal sürüntüleri mikrobiyoloji laboratuarında columbia %5'lik kanlı koyun agar besi yerine kültür ekimi yapıldı. Kültür sonuçları Maldi TOF spektrometri cihazı ile tanımlandı.Çalışmaya katılan bireylerin NLO tespiti için alınan hemogram örnekleri hematoloji laboratuarında Mindray BC 6800 cihazında çalışıldı. Elde edilen hemogram değerinden nötrofil sayısının lenfosit sayısına bölünmesiyle NLO ortaya kondu. Bu değerlerle birlikte hastaların ateş, nabız, solunum sayısı, tansiyon ve satürasyon verileride elde edilerek tüm sonuçlar karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmamızda KOAH alevlenmeli bireyler ile sağlıklı bireylerin NLO'ları karşılaştırıldığında aralarındaki fark anlamlı bulundu (p=0.001).Her iki gruptaki bireyler Staphylococcus aureus yönünden karşılaştırıldığında farklılık anlamlı bulundu (p=0.023). Her iki gruptaki bireyler arasında diğer üreyen patojenlerin (Klebsiella pneumoniae, Escherichia coli ve Enterobacter cloacae) karşılaştırmalarındaki fark anlamsız bulundu.Her iki gruptaki bireyler ateş, nabız, tansiyon, solunum sayısı ve saturasyon yönünden karşılaştırıldığında gruplar arası farklılık önemli bulundu (p

ÖZETSenkop, mekanizmadan bağımsız, kendinden sınırlı bilinç kaybı (BK) ile karakterize tüm bozuklukları kapsayan geçici bilinç kaybı(GBK) olarak tanımlanır. Acil servis başvurularının %3'ünü oluşturmaktadır. Senkop atağı geçiren hastalarda NT-proBNP, D-dimer ve lipidler, tanının konmasında ve ayırıcı tanıda önemli parametrelerdir. Bu çalışmanın amacı; Acil servise senkop nedeniyle başvuran hastalarda sözü edilen biyobelirteçlerin başvuru anında, sonrasında ve tedavi sürecindeki düzeylerinin belirlenmesidir.Çalışmamıza senkop nedeniyle acile başvuran ve ilgili kliniklere yatışı yapılan 49 hasta alınmıştır. Yaş ve cinsiyet eşleştirmeli, herhangi bir hastalığı olmayan, daha önce senkop öyküsü bulunmayan 49 olgu, kontrol grubu olarak alınmıştır. Çalışmaya alınan hastalardan, acil servise geliş anında, başvurudan 24 saat sonra ve taburcu edildiği gün olmak üzere üç defa, kontrol grubundan ise bir defa kan örnekleri alındı. Lipidler için kırmızı kapaklı jelli tüplere 2 ml, NT-proBNP için yeşil kapaklı heparinli tüplere 1.5 ml kan örneği alınarak biyokimya labaratuarında çalışıldı. D-dimer, Na3-Sitrat içeren mavi kapaklı tüplere 1.5 ml kan örneği alınarak hematoloji labaratuarında çalışıldı. Sonuçlar değerlendirilirken hastanın acil serviste alınan tetkik sonuçları (1), 24. saatte alınan (2), taburcu edildiği gün alınan (3) olarak kodlandırılmıştır. Elde edilen veriler hasta grubunda acil servis, 24. saat, taburculuk anında olmak üzere (1,2,3) kendi içinde ve kontrol grubu ile karşılaştırıldı.Hasta ve kontrol grubu arasında LDL açısından yapılan karşılaştırma sonucu LDL1 ve LDL2 değerlerinin hasta grubunda istatistiksel olarak daha yüksek olduğu saptanmıştır. NT-proBNP ve D-dimer (1,2,3) değerleri yönünden yapılan karşılaştırmalarda hasta grubunda bu değerlerin istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu gözlendi. Farklı olarak yalnızca HDL3 düzeyinde hasta grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşme saptanmıştır.Sonuç olarak; senkop tanısı ile acil servise başvuran hastalarda, kolaylıkla çalışabileceğimiz NT-proBNP, D-dimer ve lipid kan değerleri ile kısa sürede senkopun ayırıcı tanısına vararak erken tedavi sağlanabilir. Ayrıca tanısal süreçte ciddi girişimsel işlemler ve daha ileri tetkiklere de gereksinim azalacaktır.Anahtar Sözcükler: Senkop, NT-proBNP, D-dimer, lipid profili ABSTRACTSyncope is defined as temporary loss of consciousness including any disturbances characterized by independent of the mechanism, self-limited loss of consciousness. It constitutes 3% of emergency room visits. The NT-proBNP, D-dimer, and lipids are important parameters in the diagnosis and differential diagnosis in patients with episode of syncope. The purpose of this study is the determination of the levels of the mentioned biomarkers on admission, during the treatment process and after the treatment in the patients admitted to the emergency department because of syncope.Forty nine patients who were admitted to the emergency room for syncope and related clinics were included in this study. Forty nine patients who had age-and sex-matched, no any disease, no previous history of syncope were used as the control group. Blood samples were collected from the patients included in the study for three times including during emergency room admission, 24 hours after admission and the day of discharged from the hospital, blood samples were collected only once from the control group.Blood samples were taken for 2 ml to gel tubes with red cap for the Lipids, 1.5 ml to heparinized tubes with green cap for NT-proBNP and were studied biochemistry laboratory. D-dimer blood samples were taken for 1.5 ml to blue cap tubes containing NA3-Citrate and were studied in the hematology laboratory. In the the examination of results, test results of the patient were coded as test results during the emergency department (1), test results for 24. hrs (2), test results for the day of discharged (3). The data obtained were compared with intra-group and with control group as emergency department, 24 hrs, at the time of discharge (1,2,3).As a result of the comparison between patient and control groups in terms of LDL, it was established that the values of LDL1 and LDL2 were significantly higher in the patient group. In the comparisons in terms of NT-proBNP and D-dimer(1,2,3) values, these values were found to be statistically significantly higher in in the patient group. By contrast only the level of HDL3 was a statistically significantly lower in the patient group than the control group.As a result, in the patients admitted to the emergency department with a diagnosis of syncope, early treatment can be achieved getting the differential diagnosis of syncope in a short time with NT-proBNP, D-dimer and lipid blood levels that can be worked easily. In addition, the need of serious interventional procedures and further investigations in the diagnostic process will be reduced.Keywords: Syncope, NT-proBNP, D-dimer, lipid profili 82

Kardiyopulmoner Resüsitasyon (KPR), kalp durması saptanan bir hastada, oksijenlenmiş kanın yaşamsal organlardaki dolaşımını sağlamak, kararlı bir kalp ritmini ve hemodinamik durumu yeniden oluşturmak için, acil olarak uygulanan tedavi girişimlerinin tümünü ifade eder.Bu çalışmada hastanemiz acil servisine kardiyopulmoner arrest (KPA) halinde getirilen veya acil serviste gözlem altındayken KPA gelişen hastalara uygulanan KPR ile sağkalım ve prognoz tahmininin yapılıp yapılamayacağının araştırılması amaçlanmıştır.Hastaların KPR öncesi ve sonrası alınan serumlarında MMP-9 ve TIMP-1 değerleri spektrofotometrik yöntemle ölçüldü. KPR'a cevap verenler ile vermeyenlerin biyokimyasal değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Bu grupların verileri SPSS 14.0'a girildi.MMP-9 düzeyi KPR yapılan grupta ortalama 81±14.7, kontrol grubunda 56.9±4.3 olup iki grup arasında anlamlı düzeyde fark izlendi (p

Giriş: Acil servisler aniden hastalanan ya da yaralananların ilk başvurdukları ve sorgusuz olarak yardım aldıkları yerlerdir.Acil servislere başvuru sayısı sınırlandırılamaz ve hastalar çok geniş bir yelpazedeki medikal, cerrahi veya davranışsal sorunları nedeniyle acil servislere başvurabilirler..Bu çalışmada, hastanemiz Acil Tıp bölümüne hipertansiyon tanısı ile başvuran hastalar 5 dk dinlendirilerek kan basıncı ölçümü yapıldı.Kan basıncı 180/100 mmHg ve üzerinde olup uç organ hasarı bulguları olmayan; hastalardan yapılacak çalışma ile ilgili bilgilendirilmiş onam alındıktan sonra Renin anjiotensin aksı üzerinden etki gösteren ilaçlara aşırı duyarlılık öyküsü olmayan ve onam veren hastalar monitörize edilerek sağ koluna tansiyon manşonu takıldı.40 hastaya Kaptopril 25 mg sublingual (dilaltı) olarak uygulanıp dil altında erimesi beklenildi.Diğer 40 hastaya Olmesartan 40 mg verildi ve az suyla yuttuğu teyit edildi.Sonrasında 3 saatlik monitör takibi yapıldı (tansiyon ve nabız) 5 dk'lık aralıklarla kan basıncı ölçümü yapılıp nabız kayıt edildi.Kaptopril verilen hastaların yaşları 60.70 +/- 11.43, olmesartan verilen hastaların yaşları 57.02 +/- 13.86 olarak bulunmuştur.Kaptopril alan bireylerin 19' u (%47.5) erkek,21'i (%52,5) kadın; olmesartan alan bireylerin 17'si (%42.5) erkek , 23'ü (%57.5) kadındır.Yaptığımız çalışmada kaptopril ve olmesartan verilen hastalar 3 saatlik süreyle izlenerek nabız ve kan basıncı ölçümleri arasındaki farklılıklar değerlendirilmiştir. Sistolik kan basınçları değerleri karşılaştırıldığında 10.dk'daki farklılık önemli bulunurken diğer dakikalar arasındaki farklılık önemsiz bulunmuştur. Diastolik ve nabız değerleri arasındaki farklılık önemsiz bulunmuştur.Anahtar kelimeler:Acil Servis, Hipertansiyon, Kaptopril. Olmesartan Abstract: Emergencies are the places, to which people, who suddenly get sick or injured, first apply and where they receive help without question. Application number to emergencies can not be limited and patients can apply to emergencies on the occasion of various medical, surgery or behavioral problems. In this research, patients, who applied to our hospital?s emergency service with hypertension, are tested for blood pressure after resting 5 minutes. After taking research informed consent of the patients, whose blood pressure were 180/100 mmHg and over, and who didn?t have end organ damage; patients, who weren?t very sensitive to medicines affecting through Renin angiotensin axe and who gave the consent, put on tension cuff by right arm by being monitored. 40 patients took Kaptopril 40 mg as sublingual, they were expected to melt it under tongue. Other 40 patients took Olmesartan 40 mg and it was confirmed to swallow with little water. Then they were monitored (tension and pulse) during 3 hours, pulse was recorded by measuring blood pressure at 5 minutes intervals.It was found that Patients, who took Kaptopril, were 60.70 years old +/- 11.43, the patients, who took olmesartan, were 57.02 years old+/- 13.86. 19 (42.5%) of the persons, who took Kaptopril, were men, 21(52.5%) of them were women; 17(42.5%) of the persons, who took olmesartan, were men, 23(57.5%) of them were women.In this research, the patients, who took kaptopril and olmesartan, were monitored during 3 hours and differences between blood pressure measurements were assessed. When we compare systolic blood pessure values, difference in ten minutes was imporant but difference during the other minutes wasn?t important. Diffeence between diastolic and pulse values wasn?t important.Key Words: Emergency Service, Hypertension, Kaptopril, Olmesartan 68

Acil servisler aniden hastalanan ya da yaralananların ilk başvurdukları ve sorgusuz olarak yardım aldıkları yerlerdir. Acil servislere başvuru sayısı sınırlandırılamaz ve hastalar çok geniş bir yelpazedeki medikal, cerrahi veya davranışsal sorunları nedeniyle acil servislere başvurabilirler. Acil tıp hizmeti bu konuda eğitim görmüş hekim, hemşire ve yardımcı sağlık personelleri tarafından bir ekip halinde uygulanır.Bu çalışmada, hastanemiz acil tıp araştırma görevlilerinin acil servise başvuran hastaların tanı, tedavi, yatış ya da taburculuk işlemlerindeki etkinliklerinin ortaya çıkarılması amaçlandı. Çalışmaya Şubat ? Temmuz 2009 tarihleri arasında acil servise başvuran 1029 hasta alındı. Daha önce hazırlanan bir form aracılığı ile hastaların acile geliş ön tanıları, acilde bekleme süreleri, acil tıp araştırma görevlileri tarafından istenen tetkik ve konsültasyonlar, yapılan tedaviler, yatırılan ya da taburcu edilen hastaların yatırıldıkları bölüm ve son tanıları kayıt altına alındı.Yaptığımız çalışmaya katılan hastaların %83,9'unun işlemleri 0-180 dk içerisinde sonuçlandırılmış, %37'4'ü acil tıp araştırma görevlilerince taburcu edilmiş, konsültasyon istenen hastaların %63,2'si ilgili servislere yatırılmıştır.Acil servislerdeki iş yoğunluğunun artışı, hastaların acil servislerde uzun süre beklemeleri çoğu zaman, acil servis hizmetlerinin ve bu hizmetlerin kalitesinin sınırlanmasına neden olmakta, verimliliği de azaltmaktadır. Geçtiğimiz 20 yılda, acil servislere başvuran hasta sayısındaki belirgin artışa karşılık servislerdeki hizmet kapasitesi yeterli miktarda artmamıştır.Sonuç olarak, hastane ve hastane dışı nedenler(Sevk sayısındaki artış, bazı servislerin yatak kapasitesinin azlığı, laboratuar-radyoloji hizmetlerinde dönem dönem yaşanan gecikmeler) en aza indirgendiğinde, acil tıp araştırma görevlilerinin etkinliğini ortaya çıkaran en belirgin faktörün bilgi ve deneyim olduğunu söyleyebiliriz. Emergency clinics are the initial referral services of suddenly sickened or injured patients who get unquestioned help. Applications to emergency clinics can not be limited, so referring patients can lead to a wide spectrum of diseases including medical, surgical or behavioral health problems. Emergency health services are performed by an educated team including doctors, nurses and health workers.In this study, the aim was to determine the effectiveness of research assistants of Emergency Department regarding the diagnosis, treatment, hospitalization and discharge procedures of referring patients. Totally 1029 patients who applied to Emergency Clinic between February-July 2009 have been included to study. With the help of a previously structured questionnaire, the diagnosis during the first application, time waited in the Emergency Clinic, laboratory tests and consultations wanted by research assistants, treatments administered, departments that the patients were hospitalized or discharged and final diagnosis were all recorded.83.9% of procedures of patients included in study were terminated within 0-180 minutes, 37.4% were discharged by the research assistants, 63.2% of consulted patients were hospitalized into the related department.Increase in work load and patients waiting for a long time in Emergency Clinics lead to limitation in emergency services and quality of services in most of time, causing decrease in efficiency. During the previous 20 years, service capacity in emergency services has not increase in proportion to the significant increase in the number of referred patients.As a result, if the hospital-related and non-hospital related causes (increase in the number of referrals, insufficient number of bed capacity in some departments, time to time delays in laboratory-radiologic services) can be minimalized, it can be concluded that the most prominent factor that determines the effectiveness of research assistants in Emergency Clinics in our hospital is the level of knowledge and experience. 47

AMAÇ: Travma gelişmiş ülkelerde 1-14 yaş grubu çocuklarda en önemli ölüm nedenidir. Bu çalışmanın amacı bölgemizdeki pediatrik travma olgularında, travma türleri, yaş gruplarına göre değişimi, aylara göre sıklığı, nedenler, vücutta oluşturduğu patolojiler ve bu patolojilerin tanılanmasında kullanılan yöntemler, olguların travma türüne göre acil servise başvuru süreleri, literatür doğrultusunda irdelenip, sonuçlarını tespit ederek bu yaralanmaların önlenmesi için öneriler sunmaktır.YÖNTEM: Geriye dönük olarak gerçekleştirilen bu çalışmada, 1 Ocak 2006 ve 31 Aralık 2008 tarihleri arasında hastanemizin acil servisine başvuran çocuk travma hastalarının dosyaları, acil servis kayıt defterleri ve hastane arşivi taranarak incelendi.BULGULAR: Çalışma döneminde acile servise 0-16 yaş arası 1293 çocuk başvurmuştu. Bunların % 69,30'u erkekti. En fazla hastanın mayıs-ekim ayları arasında başvurduğu ve bu durumun ağustos ayında en fazla olduğu saptandı. Yaralanma nedenleri arasında düz zeminde çarpma-düşmeler ilk sırada, trafik kazaları ise ikinci sırada yer almaktaydı.Yaralanmanın ilk bir saatinde olguların %37.40'ının başvurduğu, araç dışı travmaların acil servise en hızlı başvuran grup olduğu görüldü. Bütün travma türlerinde 0-6 yaş grubunun maruz kalış oranı yüksekti. Fizik muayene dışında tanılamada radyoloji en sık kullanılan yöntemdi. Baş bölgesi, yaralanmaya maruz kalma açısından % 42.00 ile ilk sırada yer alıyor. Hastaların % 33.49'unun hastaneye yatırıldığı ve en çok yatışın beyin cerrahisi bölümüne yapıldığı saptandı.SONUÇ: Yaralanmalar en sık yaz mevsiminde ve ağustos ayında olmaktadır. En sık yaralanma nedeni; düz zeminde çarpma-düşme ve araç dışı trafik kazasıdır. Bu dönemde okulların tatil olması, kent dışından tatil dolayısıyla kente girişlerin artması, oyun sahalarının yetersizliği, alt yapının nüfüs artış hızına parelel seyretmemesi, trafikte artan araç sayısı travmaların bir epidemi tarzında yaşanmasına neden olmaktadır. Koruyucu önlemler yaralanmaları azaltabilirAnahtar kelimeler: Çocuklar, travma, acil servis, kafa, radyoloji Backgroundaims: Trauma is the major mortality cause between the pediatric patients in developed countries. The aim of this study is to investigate 1-14 age pediatric trauma species in our region. The evaluated datas are trauma species, the distribution rates of the traumas according to the months and age groups, the pathologic results of the trauma and the way of which instruments are used for the diagnosis. Also the admission time of the traumas was recorded and after all of the datas were managed propositions were made inorder to avoid from the traumas.Methodology: Datas about pediatric traumas who admitted to cumhuriyet Univeristy Medicine Faculty Emergency Department between 1 January 2006 and 31 December 2007 were retrospectively evakuated and recorded from their files.Results: During this study,1293 children who were between 0-6 years old,apply to emrgency service.Of these 69.30% are male.It was determined that the most patients apply to emergency service between May and October months and especially,this conditions was maximum in Agust.Amaong the causes of injury,at the primary ordinal was falling down/crash into the falt ground and second was traffic accident.It was observed that at the first 1 hour of injury, 37% of cases applied to emergency service and the fastest patients? group who apply to emergency service, have out of Vehicles? accident.At overall trauma types,proportion of exposure of 0-6 ages children was high.Exclusive of pyhsical examination, in diagnosis, radyology was most using method. Head zone has 42% ratio and was in the first ordinal at the exposure of injury. 33.49% of patients were hospitalized and most of these were done to neurosurgery.Conclusion: İnjury are done most frequently in summer, especially in Agust.Most frequent injury reasons include falling down to falat- ground and out of vehicles accident.During this period, schools are in summer holiday, increaese up to entry to city from out of town such as other cities,village,burg,incapacity of number of playpen,lack of infrastructurer in paralel with population increase and increase of number of vehicle in traffic cause to epidemia in trauma.Key words:Children,trauma,emergency service,head,radiology. 97