Search

Torakal disk hernilerine yönelik cerrahi uygulamaları nöroşirürji pratiği içerisinde diğer bölgelerin disk hernilerine göre daha az yer tutmaktadır. Asemptomatik seyri veya geniş ve özgün olmayan semptomatolojisi nedeniyle tanısı gözden kaçabilmektedir. Diğer yandan torakal disk hernilerine yönelik ameliyat teknikleri iyi tanımlanmış olsa da cerrahi tedavi gereksinimi oldukça düşüktür. Birçok farmakolojik ajanların etkinliği, fizyoterapi ve cerrahi dışı diğer girişimler ile semptomlar kontrol altına alınabilmekte, hatta koruyucu tedavi uygulanmasa bile doğal seyirleri sırasında şikayetler kendi kendine gerileyebilmektedir. Bu nedenle torakal disk hernilerinin doğal seyrinin iyi bilinmesi gereksiz cerrahi uygulamalarından kaçınılmasını sağlarken, her ne kadar koruyucu tedavi ilk tedavi seçeneği olsa da, progresyon riskini göz önünde bulundurarak cerrahi uygulamanın doğru zamanlanmasında önem arz eder., Surgery for thoracic disc herniation is relatively uncommon in neurosurgery practice in comparison with disc herniation of another location. The asymptomatic nature and the wide range of nonspecific symptoms lead to missing the diagnosis. Even though the various surgical techniques for thoracic disc herniations are well defined, operation is rarely needed. Various pharmacological treatments, physiotherapy, and non-surgical interventions are beneficial to control the symptoms. Even without conservative therapy, the complaints may spontaneously improve in their natural course. Therefore the natural history of thoracic disc herniation must be appropriately understood, and conservative management should be the first choice for treatment.

Lomber disk cerrahisine bağlı bir çok komplikasyon tanımlanmasına rağmen geçici spinal kord iskemisi yaratan bir parapleji olgusu bugune kadar literatürde tanımlanmamıştır. 60 yaşında obez ve kısa boylu bir kadın hastanın bel ve bacak ağrıları nedeniyle lomber MRG çekilmiştir. L4-5 mutlak spinal stenosis zemininde akut disk ekstrüzyonu tespit edilmiştir. Hastaya prone pozisyonunda lomber disk cerrahisi pozisyonunda opere edildi. Postop uyanma esmasında her iki ekstremite TH 10 altı paralizi ile uyandı. Acil çekilen magnetic rozenans çekiminde spinal kanal içinde dev dural venöz laklardan giren hava kabarcıkları tespit edilmiştir. Medikal tedaviye alınan hastanın 6-8 saat sonra önce duyu sonra motor defisiti tam olarak düzeldi. Hem erken dönemde hızla düzelmesi ve MRG de de hava saptanması üzerine fibrokartilogenaz emboli gibi spinal kord seviyesinde görülen diğer nedenler ekarte edilerek etyolojinin venöz hava embolisine bağlı olabileceği düşünülmüştür. Literatürde venöz hava embolisine bağlı olduğu düşünülen lomber dekompresyon cerrahisi esnasında oluşan transient akut spinal iskemi sonucu gelişen paraplejili ilk olgudur., A spinal cord ischemic injury defined by acute transient paraplegia, following lumbar disk surgery was not reported in the literature. A lumbar MRI was performed to a 60 years old obese and short female patient due to low back and leg pain. An acute disk extrusion was found at the L4-5 absolute spinal stenosis background. The patient had lumbar disc surgery at the prone position. The patient woke up with paralysis in both extremities under T10 level postoperatively. The MRI showed air bubbles in the spinal canal, originating from the giant venous dural lacs. After 6-8 hours with medical treatment, the patient completely regained the sensory first, then the motor function. Since the fast recovery in the early period and the air seen on MRI, the other reasons such as fibro cartilaginous embolism at the spinal cord level were excluded, and the etiology was thought to be the venous air embolism. This is the first case in the literature with paraplegia due to acute spinal ischemia, which is thought to happen due to venous air embolism during the lumbar decompression surgery.

WOS: 000361529400011, Objective: Severe neurologic deficit due to chronic ligamentum flavum hematoma (cLFH) of the lumbar spine has received only very little attention. This article presents the first case series reporting severe neurologic deficits due to cLFH. Material: Tha authors report a case series of 5 patients with cLFH in the lumbar spine seen within a period of 8 years. Five patients (68-81yrs) presented with severe neurological deficits due to cLFH and were all operated by unilateral microsurgical decompression at the according level. Results: All hematomas were localized in the lumbar region; two were at the L4-L5 level, two were at the L3-L4 level, and one was at the L2-L3 level. While two of them had partial cauda equina syndrome, three of them had unilateral radiculopathy. Preoperative symptoms regressed within weeks. Follow-up examinations up to 2 years postoperatively were unremarkable. Conclusion: cLFH is a very rare cause of severe neurologic deficit. The patients are usually in seventh to ninth decades. Microsurgical unilateral spinal canal decompression should be the treatment of choice to resolve symptoms in cLFH. The clinical, radiological and surgical features are described. This report is first case series about cLFH.

Several fusion techniques involving instrumentation are implemented for the surgical treatment of certain pathological conditions of the occipitocervical junction. These surgical approaches may be associated with a number of complications including late surgical infections; the treatment of which is still disputed. In a tetraplegic patient with a history of post-traumatic os odontoideum and basilar invagination who had severe pyramidal signs; dens resection accompanied by C0-C5 fixation plus fusion with auto-grafting were performed. The patient was discharged on Day 7 after surgery with neurological improvement. Eight months after the initial procedure; he re-presented to our unit with discharge and signs of local infection at the site of surgery that were considered to be the manifestations of late instrumentation associated infection. The patient was admitted and antibiotics and hyperbaric oxygen were given for 4 weeks; with no improvement of the infection. Subsequently; surgical implants were removed. Postoperative dynamic x-ray images suggested complete fusion of C0-C3. During the follow-up period; no recurrence of infection was observed and the laboratory abnormalities returned to normal values. The treatment of occipitocervical infections after surgical instrumentation and the management of the infection risk in such cases are discussed below along with the case presentation.

Kotil, Kadir (Arel Author), Amaç: Bu yazıda atlantoaksiyel eklem instabilitesinde sublaminar telleme yerine kalın sarmal ipek kullanılarak yapılan C1-C2 artrodez tekniğinin klinik ve radyolojik sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı. Çalışma planı: Atlantoaksiyel instabilitesi bulunan ve redüksiyonları yapıldıktan sonra sublaminar sarmal ipekle C1-C2 füzyonu gerçekleştirilen 16 hasta (10 kadın, 6 erkek; ortalama yaş: 43.4, ortalama takip süresi: 34 ay) retrospektif olarak incelendi. Açık redüksiyondan sonra tel yerine sarmal ipekle iki taraflı laminaları bağlanan ve sonrasında otogreftle artrodezi yapılan bu olguların, redüksiyon oranları, vidaların pozisyonları ve füzyon değerleri bilgisayarlı tomografiyle değerlendirildi. Bulgular: Cerrahi öncesi ortalama atlantodental açıklık (ADA) değeri 8 (dağılım: 6-11) mm, cerrahi sonrasında ise ortalama 2.1 (dağılım: 0.5-2.5) mm olarak ölçüldü. Dural veya spinal kord yaralanmasına bağlı bir komplikasyon gözlenmedi. Tüm olgularda redüksiyonun tam olduğu görüldü. Sadece bir olguda füzyon oluşmadı (%6.25). Olguların cerrahi sonrası fleksiyonda ortalama 10 mm olan ADA değeri, ekstansiyonda 1 mm olarak ölçüldü. Tomografik ince kesitlerde C1-C2 arasında bir olgu hariç greft ayrışmasına ait bulguya rastlanmadı. İki adet vidada (%4) malpozisyon belirlendi. Çıkarımlar: Sublaminar sarmal ipek tekniği güvenli anatomik redüksiyon sağlaması, ucuz ve basit bir yöntem olması, ekstra implant gerektirmemesi, gevşememesi, nörolojik hasar yaratmaması ve radyolojik kirlilik oluşturmaması nedeniyle sublaminar tellemeye alternatif bir cerrahi uygulamadır.