Search

Bladder cancer is the second most common cancer ofthe urogenital system. At the time of diagnosis, 25%of all bladder cancer has muscle invasion (MIBC).Gold standard treatment in MIBC is radical cystectomyand lymph node dissection. The type of urinarydiversion following radical cystectomy is decided byevaluating the individual health status and bladdercancer stage of the patients. In surgical anastomosis,attention should be paid to ureters’ blood supplies andureteral necrosis should be avoided. In this case, afterradical cystectomy, the use of appendix due to ureternecrosis in uretero-vesical anastomosis and literatureresults were reviewed., Mesane kanseri ürogenital sistemin en sık görülenikinci kanseridir. Tanı anında %25’ i kasa invaze(KIMK) olan mesane kanserinde altın standart tedaviradikal sistektomi ve lenf nodu diseksiyonudur. Radikalsistektomi sonrası uygulanacak üriner diversiyontipine hastaların bireysel sağlık durumu ve mesanekanseri evresi değerlendirilerek karar verilir. Üreteranastomuzu esnasında beslenmesine dikkat edilmelive üreter nekrozundan kaçınılmalıdır. Bu olguda radikalsistektomi sonrası erken dönemde gelişen üreternekrozunda üreterovezikal anastomozda apendikskullanımı ve literatür sonuçları taranmıştır.

With the COVID-19 outbreak, the Higher Education Council has suspended formal education in higher education on 23.05.2020 and the distance education process has been initiated. Our faculty evaluated the suggestions of all elements during the COVID-19 outbreak and organized the training program. For theoretical training, it started distance education with MOODLE learning management system and ADOBE CONNECT software. During this period, our faculty recorded 1763 students, 199 instructors, 115 lessons, 1217 resources, 674 live lessons, 399 hours of lessons. Applied trainings are planned as "remedial education" in the next academic year. Our faculty has conducted 96 online exams. During the epidemic period, the Department of Medical Education and Informatics focused on the continuous monitoring of the system and the evaluation of the program and provided regular and continuous information about the process to the faculty management. In our faculty, the COVID-19 process has been successfully managed and continued with great satisfaction by all internal stakeholders. We believe that good planning, continuous evaluation, flexible management approach, dedication and dedication are at the forefront in this satisfaction., COVİD-19 salgın süreci ile birlikte Yükseköğretim Kurulu (YÖK) başkanlığı tarafından 23.05.2020 tarihinde yükseköğretimde örgün eğitime ara verilmiş ve uzaktan öğretim süreci başlatılmıştır. Fakültemiz COVID-19 salgını sürecinde tüm unsurların önerilerinin değerlendirilerek eğitim programının organize edildiği bir süreç yürütmüştür. Teorik eğitimler için MOODLE öğrenme yönetim sistemi ve ADOBE CONNECT yazılımı ile uzaktan öğretime başlamıştır. Fakültemiz bu süreçte 1763 öğrenci, 199 eğitmen ile 115 ders, 1217 kaynak, 674 canlı ders, 399 saat ders kaydı gerçekleştirilmiştir. Uygulamalı eğitimler bir sonraki eğitim-öğretim dönemi içerisinde “telafi eğitimi” olarak planlanmıştır. Fakültemiz 96 online sınav gerçekleştirmiştir. Salgın döneminde Fakültemiz Tıp Eğitimi ve Bilişimi Ana Bilim Dalı sistemin sürekli monitorizasyona ve programın değerlendirilmesine odaklanmıştır ve fakülte yönetimine süreç ile ilgili düzenli ve sürekli bilgi aktarımında bulunmuştur. Fakültemizde COVID-19 süreci başarı ile yönetilmiş ve tüm iç paydaşlar tarafından büyük memnuniyet ile sürdürülmüştür. Bu memnuniyette iyi planlama, sürekli değerlendirme, esnek yönetim anlayışı, özveri ve adanmışlığın ön planda olduğu kanaatindeyiz.

Purpose: Angiomyolipoma (AML) is a benign mesenchymal tumor in which mature adipose tissue, thick walled vasculature, smooth muscle tissue and special myoid cells expressing melanin are observed in varying proportions. In this article, we aimed to present the patients with different clinical and microscopic features diagnosed with renal AML in our clinic between 2008-2018 and provide acurrent information in the diagnosis of AML.Material and Methods: Fifteen Renal AML cases which were diagnosed Department of Medical Pathology between 2008-2018 were retrospectively evaluated.Results: Two of the 15 patients were male and 13 were female and their ages ranged from 37 to 74 years (mean59±10 years). Their sizes were between 0.7 and 15 cm and averaged 5.1±3,2 cm. One patient had tuberous sclerosis. In 7 cases, capsule integrity was lost and in one case perforation was observed. Microscopic examination revealed mature adipose tissue, thick walled vein structures and spindle epithelioid cells in 13 cases. Four cases were rich in adipose tissue, 1 case was rich in spindle epithelioid cells and 3 cases were rich in vascular structures. Conclusion: AML is a tumour which is characterized by different clinical features, microscopic and macroscopic findings. It can be observed incidentally, and can be detected by complications such as bleeding and perforation when it reaches a very large size. It is important to keep in mind in differential diagnosis that not all components can always coexist and that certain components can be dominant.Key words: Angiomyolipoma, tuberoussclerosis, kidney, Giriş: Anjiomyolipom (AML) matür yağ dokusu, kalın duvarlı damar yapıları, düz kas dokusu ve melanin sentezleyen özel miyoid hücrelerin değişen oranlarda gözlendiği benign mezankimal bir tümördür. Bu makalede 2008-2018 yılları arasında bölümümüzde renal AML tanısı almış farklı klinik ve mikroskopik özellikleri olan olgular ile patolojide tanı koymada yararı olacak güncel bilgileri sunmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Tıbbı Patoloji Anabilim Dalımızda 2008-2018 yılları arasında tanı almış 15 Renal AML olgusu retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Bulgular: Onbeş olgunun 2’si erkek, 13’ü kadın olup, yaşları 37-74 (ortalama yaş 59±10) arasında değişmekteydi. Boyutları 0,7- 15 cm arasında, ortalama 5.1±3,2 cm idi. Olgulardan birinde tüberoskleroz olduğu tespit edildi. Yedi olguda kapsül bütünlüğünde kayıp ve bir olguda perforasyon ile uyumlu alanlar izlendi. Mikroskobik incelemede 13 olguda matür yağ dokusu, kalın duvarlı damar yapıları ve iğsi epiteloid hücreler izlendi. Dört olgu yağ dokudan zengin, 1 olgu iğsi epiteloid hücrelerden zengin ve 3 olgu damar yapılarından zengindi.Sonuç: Renal AML farklı klinik özellikler, mikroskopik ve makroskopik bulgular ile karakterize bir tümördür. İnsidental olarak saptanabileceği gibi çok büyük boyutlara ulaşıp kanama ve perforasyon gibi komplikasyonlarla tespit edilebilir. Tüm komponentler her zaman birlikte bulunmayıp belirli komponentlerin baskın olabileceğini ayırıcı tanıda akılda tutmak önemlidir.Anahtar kelimeler: Anjiomyolipom, tüberoskleroz, böbrek

Bladder cancer is the second most common cancer ofthe urogenital system. At the time of diagnosis, 25%of all bladder cancer has muscle invasion (MIBC).Gold standard treatment in MIBC is radical cystectomyand lymph node dissection. The type of urinarydiversion following radical cystectomy is decided byevaluating the individual health status and bladdercancer stage of the patients. In surgical anastomosis,attention should be paid to ureters’ blood supplies andureteral necrosis should be avoided. In this case, afterradical cystectomy, the use of appendix due to ureternecrosis in uretero-vesical anastomosis and literatureresults were reviewed., Mesane kanseri ürogenital sistemin en sık görülenikinci kanseridir. Tanı anında %25’ i kasa invaze(KIMK) olan mesane kanserinde altın standart tedaviradikal sistektomi ve lenf nodu diseksiyonudur. Radikalsistektomi sonrası uygulanacak üriner diversiyontipine hastaların bireysel sağlık durumu ve mesanekanseri evresi değerlendirilerek karar verilir. Üreteranastomuzu esnasında beslenmesine dikkat edilmelive üreter nekrozundan kaçınılmalıdır. Bu olguda radikalsistektomi sonrası erken dönemde gelişen üreternekrozunda üreterovezikal anastomozda apendikskullanımı ve literatür sonuçları taranmıştır.

Amaç: Buçalışmanın amacı Süleyman DemirelÜniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi’nde son 10 yıl içinde yayınlanan çalışmalarıbibliyometrik yönden analiz edip dergide geliştirmesi gereken yönleribelirlemek ve derginin etki faktörünün arttırılması için öneri sunabilmektir. Gereç ve yöntemler: SüleymanDemirel Üniversitesi Tıp fakültesi Dergisi’nin kamuya açık dijital arşivi,elektronik veri tabanından tarandı. 2009-2018 yılları arasında yayınlanmışözgün araştırma, olgu sunumu ve derleme türündeki çalışmalar değerlendirmeyealındı. Yayınlar, bibliyometrik özellikleri açısından analiz edildi. Bulgular: Çalışmaya,338 yayın dahil edildi. En çokyayınlanan çalışma türünü özgün araştırmalar (%54.7, n=185) oluşturuyordu. Cerrahitıp bilimleri konuları, (%34.3 n=116) en çok yayınlanan konuydu. Çalışmalardabirinci isim olarak yer alan araştırmacıların %64.2 (n=217)’si erkekti. Araştırmacıların%73.4 (n=248)’ü fakültelerde görev almaktaydı. Dergide yayınlanan çalışmalarınsadece %0.6 (n=2)’si Türkiye dışından gönderilmişti. Yayın dili olarak sıklıklaTürkçe (%79.9, n=270) tercih edilmişti. Araştırmaların %58.3 (n=197)’ü tek biranabilim dalında yürütülmüştü. Çalışmalarda, en sık gözlemsel (%65.1, n=220)çalışma dizaynlarının kullanıldığı belirlendi. Derginin etki faktörünün düşükolduğu saptandı. Multidisipliner çalışmaların atıf almapotansiyellerinin daha yüksek olduğu belirlendi.Sonuç: Dergi,mevcut hali ile sıklıkla üniversitelerde görev yapan ulusal araştırmacılarınilgisindedir. Derginin uluslararasıplatformdaki etkisinin arttırılabilmesi için; yayın dili olarak İngilizcenindaha sık kullanılması, atıf alma potansiyeli yüksek olan ve farklıdisiplinlerin bir arada çalıştığı kaliteli çalışmaların yayına kabul edilmesi önerilmektedir., Objective: Aim of the study was to bibliometric analyze the articles published in the Journal of Süleyman Demirel University Medical Faculty in the last 10 years and to determine the aspects that should be developed in the journal and to present suggestions for increasing the impact factor of the journal.Materials and methods: Digital archive of Medical Journal of Süleyman Demirel University was searched from the electronic database. Original researchs, case reports and review articles which were published between 2009-2018 were evaluated. The publications were analyzed in terms of bibliometric characteristics.Results: 338 publications were included in the study. Original researchs (54.7%, n = 185) were most published type of study. Surgical Medical Sciences subjects (34.3%, n = 116) were the most published subject. 64.2% (n = 217) of the researchers included in the studies were male. 73.4% (b = 248) of the researchers were employed in faculties. Only 0.6% (n = 2) of studies which published in the journal were sent out of Turkey. Turkish (79.9%, n=270) was preferred as the language of publication. 58.3% (n = 197) of the studies were produced in a single department. In the studies, the most frequent study designs were observational (65.1%, n = 220). The impact factor of the journal was found to be low. Multidisciplinary studies were found to have higher cite potential.Conclusions: At current situation, national researchers employing in universities are often interested in the journal. In order to increase the effect of the jounal on the international platform; It is suggested that English as publication language should be used more frequently. The studies which were high scientific quality, high citation potential and different disciplines work together must be accepted.

Aim: To investigate the hormonal properties and results of 71 patients, who were diagnosed with nonobstructive azoospermia (NOA) and performed micro-TESE (microsurgical testicular sperm extraction) at our clinic, and the relationship of these results and Johnsen scores. Patients and Method: We retrospectively reviewed the data of 71 patients who came to our clinic and were diagnosed with NOA and got performed micro-TESE between the years of 2010 and 2014. Variables such as age, the duration of infertility, operations underwent, mean testis volumes, blood FSH (follicle stimulated hormone), LH (luteinizing hormone), total testosterone and prolactin levels, results and their relations with sperm retrieval rates were examined. Results: Sperm were found in 25 (35.21%) of 71 patients, who were performed micro-TESE, and 6 (8.45%) of them have developed pregnancy. Mean testis volumes were found 14.3 ± 3.80 (4-22) cc on the right and 13.7 ± 3,41 (4-20) cc on the left. As FSH and LH values increased, the probability of sperm retrieval rate was decreased (p 0,05). Conclusion: In micro-TESE, the success of sperm retrieval can be affected by patient age, having testis operation history, testis volume, patient's hormonal profile. Sperm retrieval success correlates with histology, blood FSH and LH values, if there is a relation sperm retrieval success and patient age, duration of infertility, blood total testosterone, prolactin levels and testis volume is unclear. Amaç: Kliniğimizde nonobstruktif azospermi (NOA) tanısıyla mikro-TESE (mikrocerrahi testiküler sperm ekstraksiyonu) uygulanan 71 hastanın sonuçlarını, hormonal özelliklerini ve bu sonuçların Johnsen skorlarıyla ilişkisini incelemek. Hastalar ve Yöntem: Kliniğimize 2010-2014 yılları arasında başvuran ve NOA tanısıyla mikro-TESE uygulanan 71 hastanın verilerini retrospektif olarak inceledik. Hastaların yaşı, infertilite süreleri, geçirdiği operasyonlar, ortalama testis volümleri, kan FSH (folikül stimülan hormon), LH (luteinizan hormon), total testosteron ve prolaktin düzeyleri, biyopsi alınan hastaların biyopsi sonuçları ve bunların mikro-TESE başarısı ile ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Mikro-TESE uygulanan 71 hastanın 25’inde (%35,21) sperm bulunmuş, bunların 6 (%8,45) tanesinde gebelik gelişmiştir. Ortalama testis hacimleri sağ 14,3±3,80 (4-22) cc, sol 13,7±3,41 (4-20) cc olarak bulunmuştur. FSH ve LH değeri arttıkça sperm bulma olasılığı azalmıştır (p0,05). Sonuç: Mikro-TESE’de sperm elde etme başarısı hasta yaşı, geçirilmiş testis operasyonu, testis volümü, hastanın hormonal profili ile değişebilmektedir. Sperm elde etme başarısı histoloji, kan FSH ve LH değerleri ile korele olup, hasta yaşı, infertilite süresi, kan total testosteron, prolaktin değerleri ve testis volümü ile ilişkisi net değildir

We reviewed retrospectively 81 consecutive BPH patients underwent transurethral resection of prostate (TURP). There were ¡mproveme nt in IPSS, urofiowmetry and postvoiding residual urine parameters postoperativeiy. As a result, TURP is standard tecnique that is tolerable, and has lower morbidity and mortality according to other procedures. Key words: BPH, Prostate, TURP, Kliniğimizde transüretrai prostat rezeksiyon yapılan 81 hastanın takip sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Preoperatif ve postoperatif olarak yapılan IPSS, ürofiowmetn, post mikslyonel rezidü parametreleri arasındaki anlamlı iyileşme saptandı. Sonuçta TURP rezeksiyon yapanın deneyimine bağlı olarak, BPH'nın cerrahi tedavisinde iyi toiere edilen, diğer yöntemlere göre mortalite ve morbiditesi az olan standart bir tedavi tekniği olmaya devam ettiği kanısına varıldı. Anahtar kelimeler: BPH, Prostat, TURP

In order to assess the efficiency of laser prostatectomy that can be an alternative procedure to TUR-P which is the gold standart in the management of benign prostatic hyperplasia, 35 patients underwent laser prostatectomy (Nd: YAG laser) and the results are discussed. When objective parameters (IPSS, residual and maximum urine rate) are taken into consideration preoperativeiy and postoperativeiy at 6th month, significant improvement was found (p, Benign prostat hiperplazisinin tedavisinde altın standart kabul edilen Transüretrai prostat rezeksiyonuna alternatif olabilecek bir yöntem olarak öne sürülen laser prostatektominin etkinliğini araştırmak üzere 35 hastaya laser prostatektomi (Nd:YAG laser) uygulandı ve sonuçları tartışıldı. Preoperat'ıf ve postoperatif 6. ayda objektif parametreler (IPSS, rezidü ve maks'ımal idrar akım hızı) gözönüne alındığında anlamlı bir iyileşme olduğu saptandı (p

Background: Testicular tumors constitute 1-2% of malignancies in males. It is usually seen in young patients and its incidence increases in the 4th decade. Germ cell tumors are the most common histologic subtype. Our aim is to evaluate the testicular tumor cases, which were diagnosed in our department, retrospectively. Materials and Method: Pathology reports of 83 orchiectomy patients, which were diagnosed at the department of pathology in Süleyman Demirel University between 2007 and 2012, were evaluated, retrospectively. Tumoral cases were selected and classified according to the 2004 World Health Organization classification system. Results: A total of 45 testicular tumors were found in our pathology archive diagnosed between 2007 and 2012. Of the 45 tumoral cases 16 (35.6%) were classical seminoma, 3 (6.7%) were spermatocytic seminoma, 1 (2.2%) was seminoma with syncytiotrophoblastic cells, 1 (2.2%) was embryonal carcinoma, 17 (37.8%) were mixed germ cell tumors, 6 (13.3%) were lymphoma and 1 (2.2%) was intratubular germ cell neoplasia. Germ cell tumors constituted 86.7% of all testicular tumors, and 51.3% of them were seminomas. Conclusion: Germ cell tumors, which constituted the majority of testicular tumors in our series, included mostly seminomas and mixed germ cell tumors, Giriş: Testis tümörleri erkeklerdeki malign tümörlerin %1-2'sini oluşturmaktadır. Sıklıkla genç erkeklerde görülmekte olup dördüncü dekatta pik yapmaktadır. En sık görülen histolojik tip germ hücreli tümörlerdir. Bu çalışmada arşiv taraması yaparak bölümümüzde tanısı konan testis tümörü olgularının retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2007–2012 yılları arasında Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'na histopatolojik inceleme için gönderilen 83 orşiektomi olgusu retrospektif olarak incelendi. Tümör tanısı alanlar seçilerek 2004 Dünya Sağlık Örgütü sınıflamasına göre sınıflandırıldı.Bulgular: Çalışmamızın sonucunda 5 yıllık arşivimizde 45 adet testis tümörü tespit edilmiştir. Kırk beş tümörlü orşiektomi olgusundan 16'sı (%35,6) klasik seminom, 3'ü (%6,7) spermatositik seminom, 1'i (%2,2) sinsityotrofoblastik hücreli seminom, 1'i (%2,2) embryonal karsinom, 17'si (%37,8) mikst germ hücreli tümör, 6'sı (%13,3) lenfoma ve 1'i (%2,2) intratübüler germ hücreli neoplazi tanısı almıştır. Germ hücreli tümörler tüm testis tümörlerinin %86,7'sini oluştururken, germ hücreli tümörlerin de %51,3'ünü seminomların oluşturduğu görülmüştür. Sonuç: Serimizde yer alan testis tümörlerinin çoğunluğunu germ hücreli tümörler, bunların da çoğunluğunu seminomlar ve mikst germ hücreli tümörler oluşturmaktadır.

Background: Testicular tumors constitute 1-2% of malignancies in males. It is usually seen in young patients and its incidence increases in the 4th decade. Germ cell tumors are the most common histologic subtype. Our aim is to evaluate the testicular tumor cases, which were diagnosed in our department, retrospectively. Materials and Method: Pathology reports of 83 orchiectomy patients, which were diagnosed at the department of pathology in Süleyman Demirel University between 2007 and 2012, were evaluated, retrospectively. Tumoral cases were selected and classified according to the 2004 World Health Organization classification system. Results: A total of 45 testicular tumors were found in our pathology archive diagnosed between 2007 and 2012. Of the 45 tumoral cases 16 (35.6%) were classical seminoma, 3 (6.7%) were spermatocytic seminoma, 1 (2.2%) was seminoma with syncytiotrophoblastic cells, 1 (2.2%) was embryonal carcinoma, 17 (37.8%) were mixed germ cell tumors, 6 (13.3%) were lymphoma and 1 (2.2%) was intratubular germ cell neoplasia. Germ cell tumors constituted 86.7% of all testicular tumors, and 51.3% of them were seminomas. Conclusion: Germ cell tumors, which constituted the majority of testicular tumors in our series, included mostly seminomas and mixed germ cell tumors, Giriş: Testis tümörleri erkeklerdeki malign tümörlerin %1-2'sini oluşturmaktadır. Sıklıkla genç erkeklerde görülmekte olup dördüncü dekatta pik yapmaktadır. En sık görülen histolojik tip germ hücreli tümörlerdir. Bu çalışmada arşiv taraması yaparak bölümümüzde tanısı konan testis tümörü olgularının retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2007–2012 yılları arasında Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı'na histopatolojik inceleme için gönderilen 83 orşiektomi olgusu retrospektif olarak incelendi. Tümör tanısı alanlar seçilerek 2004 Dünya Sağlık Örgütü sınıflamasına göre sınıflandırıldı.Bulgular: Çalışmamızın sonucunda 5 yıllık arşivimizde 45 adet testis tümörü tespit edilmiştir. Kırk beş tümörlü orşiektomi olgusundan 16'sı (%35,6) klasik seminom, 3'ü (%6,7) spermatositik seminom, 1'i (%2,2) sinsityotrofoblastik hücreli seminom, 1'i (%2,2) embryonal karsinom, 17'si (%37,8) mikst germ hücreli tümör, 6'sı (%13,3) lenfoma ve 1'i (%2,2) intratübüler germ hücreli neoplazi tanısı almıştır. Germ hücreli tümörler tüm testis tümörlerinin %86,7'sini oluştururken, germ hücreli tümörlerin de %51,3'ünü seminomların oluşturduğu görülmüştür. Sonuç: Serimizde yer alan testis tümörlerinin çoğunluğunu germ hücreli tümörler, bunların da çoğunluğunu seminomlar ve mikst germ hücreli tümörler oluşturmaktadır.