Search

Het doel van dit praktijkonderzoek is om met meerdere gemeenten de richtlijnen concreter uit te werken en gemeenten handvatten te geven om zelf specifieke grenswaarden te kiezen. De verwachting is dat andere gemeenten bij een bredere onderbouwing makkelijker de voorgestelde richtlijnen grenswaarden overnemen of daar hun eigen specifieke invulling in kiezen. En dus concreet aan de slag kunnen met het hittebestendig inrichten van de buitenruimte. In dit onderzoek zijn de richtlijnen in de praktijk onderzocht door metingen, interviews foto’s en GIS analyse te combineren. Voor elke van de richtlijnen worden de methode, resultaten en aanbevelingen beschreven zodat de aanpak eenvoudig opschaalbaar is naar andere gemeenten.

As a consequence of climate change and urbanization, many cities will have to deal with more flooding and extreme heat stress. This paper presents a framework to maximize the effectiveness of Nature-Based Solutions (NBS) for flood risk reduction and thermal comfort enhancement. The framework involves an assessment of hazards with the use of models and field measurements. It also detects suitable implementation sites for NBS and quantifies their effectiveness for thermal comfort enhancement and flood risk reduction. The framework was applied in a densely urbanized study area, for which different small-scale urban NBS and their potential locations for implementation were assessed. The overall results show that the most effective performance in terms of flood mitigation and thermal comfort enhancement is likely achieved by applying a range of different measures at different locations. Therefore, the work presented here shows the potential of the framework to achieve an effective combination of measures and their locations, which was demonstrated on the case of the Sukhumvit area in Bangkok (Thailand). This can be particularly suitable for assessing and planning flood mitigation measures in combination with heat stress reduction.

The temperature is rising due to climate change, resulting in more heat waves and more hot days and nights. All government agencies (municipalities, provincial governments and water boards) in the Netherlands must therefore identify the bottlenecks relating to flooding, heat, drought and floods before 2020. RIVM has proposed standardising the ‘test for heat stress’. To this end, a guideline has been drawn up for municipalities to enable them to list 24 possible risks, divided into 5 themes: health, networks, water, quality of life and outdoor space.A new method has been developed for calculating heat maps, with the wind chill temperature as starting point, that can be used to assess heat stress. Using this new method, the standard heat map, with wind chill temperature, can be calculated on a hot day.There are currently a lot of heat maps available, all showing the heat in different ways. Urban areas are often warmer than rural ones, partly because of the use of dark materials, such as asphalt, and lower wind speeds (heat island). The standard calculation takes into account various weather parameters, the local spatial situation, the land use and the location of buildings and trees. In this study, standardised maps have been developed for the city of Wageningen. For the stress test to become more applicable, it is important that new heat maps are developed on a national scale and made available in the Climate Effect Atlas. A map with the number of hot nights has already been included in this digital atlas.Prolonged periods of heat can cause nuisance, varying from a lack of sleep to a life-threatening disturbance of bodily functions, as is the case with sunstroke. More people die than ‘normal’ when it is very hot; the elderly and people with chronic disorders, such as pulmonary and cardiac complaints, are particularly vulnerable. RIVM recommends theidentification of these health risks for the Netherlands. The most important parameters are the number of additional hosp, Door klimaatverandering stijgt de temperatuur, waardoor er meer hittegolven zijn met meer hete dagen en nachten. Alle overheden (gemeenten, provincies en waterschappen) in Nederland moeten daarom vóór 2020 knelpunten van wateroverlast, hitte, droogte en overstromingen in beeld brengen. Het RIVM doet een voorstel om deze ‘test voor hittestress’ te standaardiseren. Hiertoe is een leidraad opgesteld voor gemeenten waarmee zij 24 mogelijke risico’s in kaart kunnen brengen, verdeeld over vijf thema’s: gezondheid, netwerken, water, leefbaarheid en buitenruimte. Om de hittestress te beoordelen is een nieuwe methode ontwikkeld om hittekaarten te berekenen, met de gevoelstemperatuur als uitgangspunt. Met deze nieuwe methode kan de standaard hittekaart met gevoelstemperatuur op een hete dag berekend worden. Op dit moment zijn er veel hittekaarten beschikbaar die op uiteenlopende wijze de hitte in beeld brengen. In steden is het vaak warmer dan in landelijke gebieden, onder andere door het gebruik van donkere materialen zoals asfalt en door lagere windsnelheden (hitte-eiland). Bij de standaardberekening wordt rekening gehouden met verschillende weersomstandigheden en de plaatselijke ruimtelijke situatie, het landgebruik, en de ligging van gebouwen en bomen. De gestandaardiseerde kaarten zijn in dit onderzoek uitgewerkt voor de stad Wageningen. Om de stresstest beter toepasbaar te maken is het belangrijk dat de nieuwe hittekaarten op nationale schaal worden uitgewerkt en beschikbaar komen in de Klimaat Effect Atlas. In deze digitale atlas is nu al de kaart met het aantal warme nachten opgenomen. Langdurig aanhoudende hitte kan hinder veroorzaken, variërend van slecht slapen tot een levensbedreigende verstoring van lichamelijke functies zoals bij een zonnesteek. Als gevolg van hitte overlijden meer mensen dan ‘normaal’, vooral ouderen en mensen met een chronische aandoening als long- en hartklachten. Het RIVM beveelt aan deze gezondheidsrisico’s voor Nederland in beeld te bre

De warme en droge zomers van 2018 en 2019 braken allerlei records, en we zullen er nog veel vaker mee te maken krijgen. Ook korte hevige regen- en hagelbuien komen steeds vaker voor. De effecten van klimaatverandering hebben verschillende gevolgen. Zo moeten er meer mensen naar het ziekenhuis in hete zomers, kan er vaker water het gebouw in stromen en verzakken wegen en panden door droogte. De Klimaatschadeschatter (KSS) helpt om inzicht te krijgen in de schade door klimaatverandering met de focus op de stedelijke omgeving.

Waar kunnen kinderen buitenspelen zonder hittestress? En waar kunnen ouderen tijdens een ommetje terecht zonder oververhit te raken? Oftewel: hoe blijven steden leefbaar tijdens warme dagen? Een analyse van de afstand-tot-koelte geeft hier richting aan.

Veel gemeenten worstelen met het thema hitte. ‘Mijn hele gemeente kleurt dieprood op de hittekaart! Hoe erg is dat?’ Of: 'Moet ik nou wel of niet iets met dit thema?’ Er zijn bovendien zo veel hittekaarten in omloop dat ook daardoor verwarring ontstaat. Hoe weet je of de kaart die je voor je hebt je van de juiste informatie voorziet?

‘s Zomers zullen steeds vaker langere periodes van hitte gaan optreden. Wat heeft dit voor effect op de lokale watertemperatuur? En heeft het zin om waterpartijen te verdiepen? Met de Cool Water Tool is geprobeerd modelmatig greep te krijgen op deze vragen. De resultaten laten zien dat de watertemperaturen met klimaatverandering toenemen. Lokaal verdiepen heeft weinig effect op de gemiddelde watertemperatuur. Daarentegen neemt de lengte van de maximale aaneengesloten periode met watertemperaturen hoger dan 20 graden fors toe.

Een wijkaanduiding als ‘historische binnenstad’ of ‘naoorlogse tuinwijk’ bevat onverwacht veel relevante informatie over de mogelijkheden voor klimaatadaptatie. Het opstellen van een consistente, doordachte wijktypologie kan daarmee een belangrijk hulpmiddel zijn bij het voeren van effectief klimaatbeleid.

Stadsontwerpers werken graag met water. Een van de voordelen zou zijn dat waterelementen hitte in de stad verminderen en de gevoelstemperatuur op straat verlagen. Maar hoe verkoelend is stedelijk water nu echt? Volgens verschillende studies is een verkoelend effect van watervormen zoals vijvers, grachten en sloten nauwelijks merkbaar of zelfs afwezig.

Urban flooding and thermal stress have become key issues for many cities around the world. With the continuing effects of climate change, these two issues will become more acute and will add to the serious problems already experienced in dense urban areas. Therefore, the sectors of public health and disaster management are in the need of tools that can assess the vulnerability to floods and thermal stress. The present paper deals with the combination of innovative tools to address this challenge. Three cities in different climatic regions with various urban contexts have been selected as the pilot areas to demonstrate these tools. These cities are Tainan (Taiwan), Ayutthaya (Thailand) and Groningen (Netherlands). For these cities, flood maps and heat stress maps were developed and used for the comparison analysis. The flood maps produced indicate vulnerable low-lying areas, whereas thermal stress maps indicate open, unshaded areas where high Physiological Equivalent Temperature (PET) values (thermal comfort) can be expected. The work to date indicates the potential of combining two different kinds of maps to identify and analyse the problem areas. These maps could be further improved and used by urban planners and other stakeholders to assess the resilience and well-being of cities. The work presented shows that the combined analysis of such maps also has a strong potential to be used for the analysis of other challenges in urban dense areas such as air and water pollution, immobility and noise disturbance.

Many cities suffer from urban heat problems and climate change is likely to exacerbate it. It is assumed that water bodies necessarily have a cooling effect but, during warm summer, this effect is limited over day and may even originate night time warming. Designers need to be given guidance on how to design urban water bodies with an effective cooling potential.

Veel waterschappen en gemeenten vragen zich af of de regenwatervoorzieningen die de laatste decennia op veel plaatsen zijn aangelegd, op lange termijn goed functioneren en of de implementatie kosteneffectief is. Onderzoek in Almere leert dat de infiltratiecapaciteiten van wadi’s voldoende zijn om het water binnen enkele uren te verwerken. Bij doorlatende verharding wordt vaak dichtslibbing aangetoond, maar ook na enkele jaren kunnen de infiltratiecapaciteiten nog boven de ingrijpmaatstaf liggen. Bij goed ontwerp, aanleg en beheer kunnen deze regenwatervoorzieningen een goede bijdrage leveren aan het vasthouden, bergen en afvoeren van regenwater in het stedelijk gebied.

Het klimaat verandert. Zeker is dat het veranderende klimaat gevolgen heeft voor de stad. De toename van weersextremen, zowel qua hitte als neerslag, beïnvloedt het leefklimaat in onze steden negatief. Onze steden worden minder aantrekkelijk. Klimaatbestendig inrichten is mede daarom noodzakelijk.

Door de voorziene klimaatverandering en menselijke ingrepen in bebouwd gebied neemt de kans op schade en overlast als gevolg van extreme neerslag toe. Aangezien in die situaties het water gewoonweg niet meer in het riool past, is het voor gemeenten aan te raden om - naast de ondergrondse afvoercapaciteit - ook de afvoer via (en berging op) het maaiveld te beoordelen en te evalueren wat er in zo'n geval gebeurt. En of maatregelen in zo'n geval gewenst zijn.

Urban flood risk is increasing as a consequence of climate change and growing impervious surfaces. Increasing complexity of the urban context, gradual loss of tacit knowledge and decreasing social awareness are at the same time leading to inadequate choices with respect to urban flood risk management (UFRM). The European Flood Risk Directive emphasises the need for non-structural measures aimed at urban resilience and social preparedness. The Three Points Approach (3PA) provides a structure facilitating the decision making processes dealing with UFRM. It helps to accept the complexity of the urban context and promotes transdisciplinarity and multifunctionality. The 3PA introduces three domains wherein water professionals may act and where aspects valued by different stakeholders come into play: (1) technical optimisation, dealing with standards and guidelines for urban drainage systems; (2) spatial planning, making the urban area more resilient to future changing conditions; and (3) day-to-day values, enhancing awareness, acceptance and participation among stakeholders. Based on in-depth interviews conducted in The Netherlands and Denmark, we describe the complexity of decision making in practical UFRM and explain how the 3PA can be used when organising participatory processes. We introduce a theoretical framework characterising the large range of aspects involved in decision making related to UFRM and evaluate the usefulness of the 3PA in dealing with it. We conclude that the 3PA offers water managers and operators an efficient communication tool and thinking system, which helps to reduce complexity to a level suitable when organising strategy plans for UFRM and urban adaptation to climate change.

Kluck draagt tijdens de open les een aantal oplossingen aan om in Amsterdam duurzamer te werk te gaan. Door de steeds vaker voorkomende zware regenval moet Amsterdam bijvoorbeeld betere afvoersystemen aanleggen. Ook geeft Kluck aan dat het raadzaam is om in de stad ruimte voor open water te creëren. Door duurzamer om te gaan met water hoeven winkels, huizen en tunnels bij zware regenval niet meer onder water te lopen en wordt het leven in de stad aangenamer.

Debietmetingen helpen inzicht te verkrijgen in het functioneren van de afvalwaterketen. Het meten van nauwkeurige betrouwbare debieten blijkt in de praktijk echter lastig. Dit artikel behandelt de resultaten van een onderzoek naar de nauwkeurigheid van de Accoustic Cross Correlation (ACCP) van NIVUS. Deze ultrasone debietmeter is bedoeld voor het meten van debieten in leidingen. Voor het onderzoek is gebruik gemaakt van de proefopstelling op de gemeentewerf te Breda, welke al eerder gebruikt is voor onderzoek naar de nauwkeurigheid van debietmetingen in deelsgevulde leidingen (de Man H., 2008). Destijds bleek dat de nauwkeurigheid van de geteste debietmeters bij gedeeltelijk gevulde leidingen zeer laag was. Uit het nieuwe onderzoek volgt dat de ACCP, in tegenstelling tot de eerder geteste debietmeters, een grote meetnauwkeurigheid heeft onder de geteste omstandigheden.

Enige weken geleden bezocht een groep studenten van de Hogeschool van Amsterdam, opleiding Watermanagement en Architectuur/stedenbouw, en een aantal medewerkers, onder wie de lector 'Water in en om de stad', Rio de Janeiro in het kader van een workshop 'Design & Build Brazil'. Noem het een wrang toeval, maar juist op dat moment werd de miljoenenstad getroffen door de hevigste regenval in vijftig jaar. Met aardverschuivingen en modderstromen tot gevolg werd 'Water in en om de stad' een wel heel actueel thema, dat de groep ter plekke inspireerde oplossingen ter voorkoming van toekomstige wateroverlast te formuleren.

De winter van 2009 op 2010 was relatief streng. Wekenlang was het landschap wit en stil en werd geschaatst op natuurijs. Maar in de stad en op de weg gaf de winter overlast, die vakkundig bestreden werd door onze zoutstrooiers. Dat zout vormt het onderwerp van dit artikel.

Deltas in Depth Theme 4: Climate change and climate proofing urban areas, Session DD 4.3: Climate change assessment and adaptation methods. Modelling and mapping of urban storm water floods, Dr. Jeroen Kluck, Tauw BV, the Netherlands (2010). Presented at the international conference Deltas in Times of Climate Change, 29 September - 1 October, Rotterdam, the Netherlands.

Nederland is grootschalig aan het afkoppelen. Door hemelwater gescheiden af te voeren moet vervuiling van het oppervlaktewater door gemengde overstortingen afnemen en de belasting van rioolwaterzuiveringen met regenwater worden beperkt. De laatste jaren groeit echter het besef dat het direct afvoeren van regenwater op het oppervlaktewater niet zonder risico's is. Uit metingen naar regenwaterkwaliteit blijkt dat nutriëntgehaltes uit regenwaterriolen hoog kunnen zijn door onder andere de aanwezigheid van foutieve aansluitingen (afvalwater aangesloten op het regenwaterriool)

De stedelijke waterketen is naast gebruiker tevens een bron van energie. De hoeveelheid energie die nodig is voor het laten functioneren van de waterketen (operationeel verbruik), is vele malen kleiner dan de potentiële energie die in de waterketen aanwezig is in de vorm van thermische en chemische energie. Met name het benutten van de thermische energie in de waterketen trekt de aandacht

In augustus 2006 is het centrum van Egmond aan Zee na hevige neerslag twee keer onder water komen te staan. De gemeente wil maatregelen nemen om extreme wateroverlast te voorkomen. Dit rapport geeft een beschrijving van maatregelen om de kans op wateroverlast in de toekomst te beperken en doet een voorstel voor maatregelen.

Technische, maatschappelijke en economische ontwikkelingen die van belang zijn voor de ontwikkeling van de waterketen, lijken steeds sneller te verlopen. Het rijksbeleid, onder meer verwoord in de Rijksvisie Waterketen uit 2003 en het IBO bekostiging waterbeheer uit 2004, initieert en onderschrijft grote organisatorische en technische veranderingen om de wateropgaven van morgen het hoofd te bieden. Met dit in het achterhoofd gaven het WaterKIP (WaterKeten Innovatie Projecten) en het BTO, het collectieve bedrijfstakonderzoek van de Nederlandse drinkwaterbedrijven, begin 2004 opdracht aan Kiwa Water Research om de toekomstige technische onderzoeksbehoefte in de waterketen boven tafel te krijgen. En wat blijkt? Zolang over de techniek gesproken wordt, zit er toekomst in de waterketen. Op het gebied van klimaatverandering, ontwikkeling van sensoren en de afvalwaterketen is het mogelijk synergievoordelen te behalen

In de komende tien jaar willen beide partijen de vuilemissies vanuit het rioolstelsel reduceren tot een niveau dat acceptabel is voor het lokale watermilieu door het integraal uitvoeren van het emissiespoor (basisinspanning) en het waterkwaliteitspoor

Tauw heeft het T-STREAM model ontwikkeld zodat het mogelijk wordt emissies van rioolstelsel en zuivering naar het oppervlaktewater te vergelijken om integraal maatregelen tegen elkaar af te kunnen wegen