Search

1,0 M HCl çözeltisi içerisinde 293 K’de yumuşak çeliğin korozyon davranışı üzerine (E)-1-(2-hidroksi-5-metoksibenziliden)-3-(2,5-diokzoimidazolin-4-il) molekülünün inhibitör etkisi araştırılmıştır. ALMS molekülünün korozyon inhibisyon etkinliği lineer polarizasyon direnci, potansiyodinamik polarizasyon eğrileri ve ACimpedans yöntemleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Schiff bazının yumuşak çelik yüzeyine adsorpsiyonun Langmuir adsorpsiyon izotermine uyduğu görülmüştür. Adsorpsiyon izoterminden yararlanarak termodinamik adsorpsiyon parametreleri olan adsorpsiyon denge sabiti ve adsorpsiyon serbest enerjisi değeri hesaplanmıştır, The effect of (E)-1-(2-hydroxy-5-methoxybenzylidene)-3-(2,5-dioxoimidazolidin-4-yl) urea (ALMS) on corrosion behaviour of mild steel in 1.0 M HCl has been investigated at 293 K. The corrosion inhibition efficiency of ALMS has been evaluated by using potentiodynamic polarization curves, linear polarization resistance and electrochemical impedance spectroscopy techniques. ALMS molecule appears to function through the Langmuir adsorption isotherm. Thermodynamic parameters of adsorption of studied molecule were calculated using adsorption isotherm

Bu araştırma, ilköğretim okullarında çalışan kadın öğretmenlerin yönetici olmaları önünde engel olan etkenlerin belirlenmesine yöneliktir ve alan araştırması kullanılmıştır.Söz konusu alan araştırmada veriler, Lokman Usluer (2000)'in geliştirdiği ?Kadın Öğretmenlerin Yönetim Kadrolarına Atanmasını Engelleyen Etmenler? ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Ölçek; kişisel bilgiler ve ilgili anket soruları olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır.Araştırmanın evrenini İstanbul'un Bağcılar ilçesinde görev yapan 200 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma yansız olarak seçilen örneklem üzerinde, rastgele seçimle yapılmıştır.Verilerin analizinde t- testi, tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır.Araştırmada kadın ve erkek öğretmenlerin ataerkil değerler doğrultusunda, toplumsal cinsiyet rollerini benimsedikleri, buna bağlı olarak yönetim kadrolarında kadın öğretmenlerin fazla yer alamadıkları belirlenmiştir. Araştırmada erkek öğretmenlerin kadın öğretmenlere oranla ?cinsiyetçi kalıp yargıları daha fazla benimsedikleri bulgusu ortaya çıkmıştır.Gerek kadın gerekse erkek öğretmenlerin büyük çoğunluğu, kadın öğretmenlerin yönetim kadrolarında yer almamalarını, kadınlarda ev ve çocuklara yeterli zaman ayıramama endişesinin hakim olmasına, yönetici maaşlarının, öğretmen maaşlarından çok faklı olmamasına, kadınların bu konudaki isteksizliklerine ve cinsiyetçi rollerle küçük yaşlarda itibaren kuşatılmış, buna göre eğitim almış kadınların kendilerine güven duymamalarına bağlamaktadır.Anahtar Kelimeler: Kadın öğretmenler, yöneticilik, ataerkil yapı, toplumsal cinsiyet, şeffaf tavanlar This research has been done to set the negative effects that affect female teachers?s becoming directors with the use of field search method.The information at the field search has been gathered with the use of the scale ?The Factors Which Affect Negatively Female Teachers Becoming Directors? developed by Lokman Usluer (2000). The scale consists of two parts personal information and related questionnaire.The research enclose 200 teachers who work in Bağcılar,İstanbul.The research sampling has been chosen neutrally and randomly.T-test and one way variance method has been used in analyzing data.As a result of research it has been set that female teachers can not become directors so much because both male and female teachers adopt roles of sexes according to patriarchal lifestyle .Also according to research male teachers adopt more to sex roles comparing to female teachers.According to both male and female teachers female teachers can not become directors so much because of concern of child care time,because there is not so much difference between director and teacher salaries ,because women are reluctant,because woman are brought up with patriarchal lifestyle and because woman don?t trust themselves.Key Words: Female teachers, monitoring, patriarchal lifestyle ,sex of society, transparency. 109

TEZ6686 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008. Kaynakça (s.134-143) var. xiv, 144 s. ; 29 cm. The inhibiton effect of 2-aminophenol (2-AP), 4-amino-m-cresol (4-AC), 6- amino-m-cresol (6-AC) ve Tyramine (TY) on the corrosion of mild in 0.1 M H2SO4 solution have been investigated in relation to the concentrations and temperatures. The electropolimerization of 6-amino-m-cresol that polimerization feature determined, has been formed on platinum electrode surface in 0.1 M Na2SO4 solution with pH 5, 7 and 9. The inhibiton effect of studied molecules have been determined by using electrochemical methods. The most effective one of inhibitor has been found TR, in which the molecules have been found moderate active inhibitor. Adsorption free energies, activation energies and potential of zero charges have been indicated that the adsorption of 2-AP, 4-AC, 6-AC and TY on mild steel surface, became with physical interactions. 2-aminofenol (2-AF), 4-amino-m-kresol (4-AK), 6-amino-m-kresol (6-AK) ve Tiramin (TR) in 0,1 M H2SO4 çözeltisi içindeki yumuşak çeliğin korozyonuna inhibitör etkileri derişime ve sıcaklığa bağlı olarak incelenmiştir. Ayrıca polimerleşme özelliği saptanan 6-amino-m-kresol'ün elektropolimerizasyonu, platin elektrot yüzeyinde, 0,1 M Na2SO4 çözeltisinde pH 5, 7 ve 9 da gerçekleştirilmiştir. Çalışılan moleküllerin inhibitör etkinlikleri elektrokimyasal yöntemler kullanılarak belirlenmiştir. Orta derecede etkin inhibitör oldukları belirlenen moleküllerin, en etkin olanının TR olduğu bulunmuştur. Adsorpsiyon serbest enerjileri, aktivasyon enerjileri ve sıfır yük potansiyelleri, 2-AF, 4-AK, 6-AK ve TR nin yumuşak çelik yüzeyine adsorpsiyonu fiziksel etkileşimlerle olduğunu göstermiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:FEF2004D13

Bu çalışma, 2007 yılının kış ve ilkbahar mevsimlerinde BalıklıovaÜretim Alanı (U), bu alanın 300-400 m uzağında Referans (R) ve pekçok çevresel etkilerden ve kirlilikten uzak, kontrol olarak seçilmiş birdiğer istasyon olan Gümüldür'de (K) yapılmıştır. Bitki örnekleri, 5 m,10 m ve 22 m derinliklerden toplanmıştır. İstasyonlarda fizikokimyasalparametrelerden sıcaklık, ışık, çözünmüş oksijen, pH, tuzluluk, nitrit,nitrat, amonyum, fosfat ve silikat değişimlerine bakılmıştır. Toplanan P.oceanica örneklerinde toplam yaprak, rizom ve epifit biyokütleleriölçülmüştür. Bitkilerin alt limitleri üretim alanında 12 m derinlikte sonbulurken, referans alanında 22 m'de, kontrol alanında ise bitkiler dahaalt derinliklere kadar devam etmektedir. Üretim alanındaki toplam bitkisayısı referans alanında ve kontrol alanındaki bitki sayısından dahaazdır. Toplam biyokütle ve toplam yaprak alan indisi değeri en düşük,üretim tesisinde (etkinin en yoğun olduğu yer), en yüksek değerler isekontrol alanında kaydedilmiştir. Eldeki bulgulara dayanarak, tesislerinbelirgin bir ötrofizme neden olduğu, ancak, Balıklıova referans alanı ileüretim alanındaki değerlerin yakın olmasına bağlı olarak bu etkinin balıkVIüretim tesislerinden ziyade İzmir Körfezi'nin global kirliliğindenkaynaklandığı söylenebilir. Etki düzeyinin işletme kapasiteleri ile ilgiliolduğu, çalıştığımız tesisin ise, küçük bir işletme olması nedeniyle kafesaltlarının dışında, daha büyük ölçekli işletmelere oranla nispeten önemlietki yaratmadığı sonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: P.oceanica, Balık üretim tesisi, çevresel etki,organik atık ve su kalitesi. This study is performed in 2007 winter and spring, in the BalıklıovaProduction Area (U), in the Balıklıova- Referance Area (R) 300-400 mfar from production area, and in Gümüldür another station chosen asControl Area (K), which is far from enviorenmental effects and filthies.Plant samples were collected from 5m, 10m and 22m depths. At thestations, physicochemical parameters such as temperature, light,dissolved oxygene, pH, salinity, nitrite, nitrate, ammonium, phosphateand silicate level changes were measured. Total leaf, rizom and epifitbiomass in the collected P. oceanica samples are measured. It is observedthat the lower limit of the plant is 12 m deep in the Production Area,whereas it is 22 m in the Reference Area, and even deeper in the ControlArea. The total amount of plants in production area is less than theamount of plants in Referance and Control Area. The minimum totalbiomass and leaf area index values are recorded in the Production Area,where the impact is the strongest, and the maximum values are recordedin the Control Area. Depends on the present data, we could said thatfacilities cause ötrofizm, but our referans area and production arearesults were the same because of global pollutions of İzmir Bay. Effectlevel is depend on the capacity of facility. Because of our facility is smallVIIIscale, only under cages are effected. Our results have compared big scalefacility, we could say that effect not important.Keywords: P . oceanica, Fish Farming, Enviromental Impact, OrganicWaste and Water Quality 110

Bu çalışma, 2007 yılının kış ve ilkbahar mevsimlerinde Balıklıova Üretim Alanı (U), bu alanın 300-400 m uzağında Referans (R) ve pek çok çevresel etkilerden ve kirlilikten uzak, kontrol olarak seçilmiş bir diğer istasyon olan Gümüldürʼde (K) yapılmıştır. Bitki örnekleri, 5 m, 10 m ve 22 m derinliklerden toplanmıştır. İstasyonlarda fizikokimyasal parametrelerden sıcaklık, ışık, çözünmüş oksijen, pH, tuzluluk, nitrit, nitrat, amonyum, fosfat ve silikat değişimlerine bakılmıştır. Toplanan P. oceanica örneklerinde toplam yaprak, rizom ve epifit biyokütleleri ölçülmüştür. Bitkilerin alt limitleri üretim alanında 12 m derinlikte son bulurken, referans alanında 22 mʼde, kontrol alanında ise bitkiler daha alt derinliklere kadar devam etmektedir. Üretim alanındaki toplam bitki sayısı referans alanında ve kontrol alanındaki bitki sayısından daha azdır. Toplam biyokütle ve toplam yaprak alan indisi değeri en düşük, üretim tesisinde (etkinin en yoğun olduğu yer), en yüksek değerler ise kontrol alanında kaydedilmiştir. Eldeki bulgulara dayanarak, tesislerin belirgin bir ötrofizme neden olduğu, ancak, Balıklıova referans alanı ile üretim alanındaki değerlerin yakın olmasına bağlı olarak bu etkinin balık üretim tesislerinden ziyade İzmir Körfeziʼnin global kirliliğinden kaynaklandığı söylenebilir. Etki düzeyinin işletme kapasiteleri ile ilgili olduğu, çalıştığımız tesisin ise, küçük bir işletme olması nedeniyle kafes altlarının dışında, daha büyük ölçekli işletmelere oranla nispeten önemli etki yaratmadığı sonucuna varılmıştır.

Bu araştırma 1991-1992 yetiştirme mevsiminde Çukurova üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü araştırma alanında yapılmış,, yerel ve ıslah edilmiş 13 ekmeklik ve 11 makarnalık buğday çeşidinin dane dolumu dönemindeki kuraklığa dayanıklılığı üzerinde çalışılmıştır. Deneme bölünmüş parseller deneme desenine göre su stresi (kontrol ve su stresi) ana -Faktör ve çeşitler alt faktör olacak şekilde 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. İncelenen özellikler ve elde edilen sonuçlar aşağıda özetlenmiştir 1. Bayrak Yaprağı özellikleri: Bayrak yaprağı alanı, bayrak yaprağı su miktarı, bayrak yaprağı spesifik ağırlığı, bayrak yaprağı su içeriği,, bayrak yaprağı su kaybı, stoma sayı ve boyutları yönünden çeşitler arasında farkların olduğu gözlenmiştir Bayrak yaprak alanı ekmeklik çeşitlerde 18.1 ila 33.8 cm2 arasında makarnalık çeşitlerde ise 25 »2 ile 34 ` i cm£ arasında değişirken çeşitler arasında önemli farkların olduğu görülmüştür Bayrak yaprağı su miktarı ekmeklik çeşitlerde 182,33 ile 411 «20 mg arasıda; makarnalık çeşitlerde ise 252,, 03 ile 338.27 mg arasında değişirken çeşitler arasında önemli farklar görülmüştür. Bayrak yaprağı spesifik ağırlığı ekmeklik çeşitlerde 3,47 ile 5.30 mg cm-35 arasında makarnalık çeşitlerde 4,34 ile 5» 48 mg cm``38 arasında değişirken çeşitler arasında önemli farklar görülmüştür. Sres altındaki bayrak yaprağı su kaybı yönünden ekmeklik çeşitler arasında fark önemsiz olup başlangıçtaki suyun ortalama `/,, 4 0. 9 * u olarak bulunmuştur. Makarnalık çeşitlerde ise bayrak yaprağı su kaybı 7.33.7 ile 7.47.7 arasında değişirken çeşitler arasında önemli farklar görülmüştür. Ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinde üst ve alt epidermisdeki stoma sayı ve boyutları ayönünden önemli çeşit farkları bulunmuştur, üst epidermis stoma sayısı alt epidermis stoma sayısından fazla bulunmakla birlikte toplam stoma sayısı yönünden makarnalık çeşitlerin ekmeklik çeşitlere kıyasla daha fazla sayıda stoma içerdikleri gözlenmiştir.-81- 2. Kuru madde Ağırlığı ve Dağılımı s Başak kuru madde ağırlığı ekmeklik çeşitlerde 1-22 ile 1.93 g/başak arasında; makarnalık çeşitlerde 1=56 ile 2.34 g/başak arasında değişirken çeşitler arasında önemli -farklar olduğu görülmüştür. Su stresinin başak kuru madde ağırlığı, üzerine etkisi makarnalık buğday çeşitlerinde önemsiz bulunurken, ekmeklik buğday çeşitlerinde 7J.7'lik bir azalmayla kendini göstermiştir. Yaprak, sap ve toplam kuru madde ağırlıkları ekmeklik buğday çeşitlerinde Dişbudak ve makarnalık buğday çeşitlerinden Aric 316 en yüksek değerde bulunmuştur. Su stresinin belirtilen bu özellikler üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. 3. Olgunlukta Başak Dane Verim ve öğeleri: Başak dane verimi yönünden ekmeklik buğday çeşitlerinde önemli farklar bulunmuştur» Ekmeklik çeşitlerde başak dane verimi 0,95 ile 1.41 g arasında değişirken strese dayanıklı üç çeşitin sırasıyla Kırmızı buğday, Cumakalesi ve Cumhuriyet-75 çeşitleri olduğu saptanmıştır Makarnalık çeşitlerde ise dane verimi ortalama 1.21 ile 1.83 g arasında değişirken strese dayanıklı ilk üç çeşit VK 85-17, Cham I ve Gediz-75 çeşitlerinin olarak saptanmıştır. Dane ağırlığı ekmeklik çeşitlerde ortalama 30.1 ile 41.9 arasında değişirken; makarnalık çeşitlerde bu değer 40.0 ile 49.6 arasında değişmiştir. Su stresinin dane ağırlığına etkisi makarnalık çeşitlerde önemli bulunmazken, dane verimine etkisi Aric 714 ve Sorgül çeşitleri dışında önemsiz bulunmuştur» Ancak ekmeklik buğday çeşitlerinde dane ağırlığı yönünden %18'lik, dane verimi yönünden ise %20'lik bir azalmaya neden olmuştur. Ekmeklik buğday çeşitlerinde dane sayısı 25.0 ile 40.5 arasında değişirken, su stresinin etkisi önemsiz bulunmuştur. Makarnalık çeşitlerde bu değer 26.1 ile 39.7 arasında değişmiş ve su stresi Aric- 316 ve Aric-714 çeşitlerinde dane sayısında istatistiksel yönden önemli düşüşlere neden olmuştur. incelenen ekmeklik ve makarnalık buğday çeşitlerinde fertil,' steril ve toplam başakçık sayıları yönünden önemli farklar gözlenmiştir. Fert il ve toplam başakçı k sayısı ekmeklik buğday çeşitlerinden Dişbudak, makarnalık Buğday çeşitlerinden Sorgül' deş steril başakçık sayısı ise ekmeklik buğday çeşitlerinden Kırmızı Buğday, makarnalık buğday çeşitlerinden Aric 714, İskenderi ve Sorgül 'de en yüksek bulunmuştur. Su-82- stresinin sayılan bu özellikler üzerine önemli etkide bulunmadığı tespit edilmiştir Hasat indeksinde de ekmeklik ve makarnalık çeşitler arasında önemli -farklar gözlenmiştir. Ekmeklik buğday çeşitlerinden HI 31.4 ile 48,4 arasında değişirken, su stresi koşullarının HI 'ne etkisi Ag denli çeşidi dışında önemsiz bulunmuştur. Agdenli çeşidinde HI' de 7.23'lük düşüş gerçekleşmiştir. Makarnalık buğday çeşitlerinden ise HI 34.5 ile 48.9 arasında değişirken su stresinin HI üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. During the growing season of 1991-1992 water stress resistance was studied xn 11 bread (T. aestivum) and 11 durum (T. durum) wheat cultivars. The field trail was conducted in split block design. Water stress (control and water stress) was considered as main factor and cultivars as sub-Factors with tree replications. The characters investigated and the results of the study were summarised as fallows? 1. Flag Leaf Charecters: Significant differences were found in genotypes in terms of flag leaf area, flag leaf water content, flag leaf specific, weight, numbers and size of stomata and flag leaf relative water content and flag leaf water loss. It was found that bread and durum wheat cultivars were different in terms of flag leaf area. This value was on the average between 18,1 and 2S.3 cm2 for bread wheat cultivars and between 25.2 and 31 «1 cm3 for durum wheat cultivars. Bread and durum wheat cultivars were different in terms of flag leaf water content. This value was on the average between 182.33 and 411.20 mg for bread wheat cultivars and between 252.03 and 338.27 mg for durum wheat cultivars. Bread and durum wheat cultivars different in terms of flag leaf spesific weight. This value was on the average between 3.47 and 5.30 mg cm2 for bread wheat cultivars and between 4.35 and 5.23 mg cm2 for durum wheat cultivars. Bread wheat cultivars were not different in terms of water loss of flag leaf and this value was on the average 40.8/.Ü there were ?.signi. tic ant differences in durum wheat cultivars and Diyarbakır 81 (43.77.) has the highest value. In durum and bread cultivars there was negative corralation between stomata numbers and sizes stomata numbers of adaxial surface were higher than stomata numbers of abaxial surface. It was found that total stomata numbers of durum wheat cultivars have more than of bread wheat cultivars.-84- 2. Production and Distribution of Dry Matter s Bread and Drum wheat cultivars were different in terms of spike dry mater weight» This value was on the average between 1.22 and 1.93 g/spike for bread wheat cultivars, and between 1.56 and 2.07 g /spike for durum wheat cultivars» In terms of spike dry matter weight, durum wheat cultivars were not effected by water stress whereas there were 177. decreasing in bread wheat cultivars. In terms of leaf, shoot and total dry matter weight, Dişbudak of bread wheat cultivars and Aric 316 of durum wheat cultivars have the highest values. In bread and durum wheat cultivars, water stress did not affect on those carecters. 3. Brain Yield and Components: It was found that bread and durum wheat cultivars were different in terms of grain weight and grain yield. This value was on the average between 0.95 and 1.41 g for bread wheat, and Kırmızı buğday, Cumakalesi., Cumhur i yet~75 did not affect water stress. As for durum wheat grain yield value between 1.21 and 1.83 g was found and VK 85- 17, Cham II, 6edi2-75 cultivars were not affected to the water ST. i* B5^} b It was also found that grain weight average value between 30.1 and 41.9 mcj for bre? a d wheat, and between 40,, 0 and 49.6 mq for durum wheat cultivars. Durum wheat cultivars did not affect by water stress in terms of grain weight and e wept Aric-714 and SOrgül cultivars in terms of grain yield, but it was occured that in terms of grain weight 18% decreasing, and in terms of grain yield 20% decreasing in bread wheat cultivars. There were significant differences between bread and durum wheat cultivars in terms of grain numoer. Water stress did not affect on that carecters. Bread and durum wheat, cultivars were different in terms of fertile, sterile and total spikelet numbers. Dişbudak of bread wheat cultivars and Sorgül of durum wheat cultivars in terms of fertile and total spikelet numbers? Kırmızı Buğday of bread wheat cultivars and Aric 714, İskender i ` and Sorgül of durum wheat cultivars in terms of sterile spikelet numbers were the highest values. Water stress did not affect durum and bread wheat cultivars in terms of those charecters. It was also found that bread and durum wheat cultivars-85- were significant differences in terms of harvest. indeK. Seri 82 of bread wheat cultivars and Gediz 75 of durum wheat cultivars have the higher than the others. Water stress did not affect on that carecters. 107

Bu tez çalışmasında, 2-amino-3-pikolin monomeri (A3P) ile aynı grubu bulunduran paladyum kompleksinin (PdAP), camsı karbon (GC) elektrot üzerinde dönüşümlü voltametri (CV) tekniği ile elektrokimyasal polimerizasyonu gerçekleştirilmiştir. Yüzey modifikasyonu 0,1 M LiClO4 ve ilgili monomeri içeren asetonitril çözeltisi içerisinde gerçekleştirilmiştir. Modifiye edilen camsı karbon yüzeylerin (GC/pA3P ve GC/pPdAP) karakterizasyonu spektroskopik, mikroskobik ve elektrokimyasal yöntemlerle yapılmıştır. Modifiye yüzeyler dopaminin (DA) elektrokimyasal olarak tayininde kullanılması amaçlanmış bunun için optimum koşullar belirlenmeye çalışılmıştır. Kare dalga voltametrisi (SWV) yöntemi ile modifiye yüzeylerin DA tayinindeki performansları belirlenmiş ve yalın camsı karbon elektrot ile karşılaştırılmıştır. In this study, the electrochemical polymerization of 2-amino-3-picoline (A3P) monomer and palladium complex that containing the same group (PdAP) were realized on glassy carbon electrode (GC) with cyclic voltammetry (CV) technique. Surface modification was performed in 0.1 M LiClO4 and related monomer containing acetonitrile solution. Modified glassy carbon surfaces (GC/pA3P and GC/pPdAP) characterized with spectroscopic, microscopic and electrochemical techniques. The modified surfaces are intended for use in electrochemical detection of dopamine (DA) and for this purpose the optimum conditions are determined. The performances of modified surfaces in DA detection are found with square wave voltammetry (SWV) method and compared with bare glassy carbon electrode. 88

Bu çalışmada; endüstride yaygın bir şekilde kullanılan ve özellikle çevresi ile elektrokimyasal reaksiyon veren pirinç malzemelerin kullanım süresini artırmak için organik bir madde olan Variamine Blue B (VBB) nin inhibitör etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla, farklı sıcaklıklarda VBB içeren ve içermeyen %3,5 lik NaCl çözeltilerinde pirincin korozyon hızı belirlenmiştir. Kısa ve uzun bekletme sürelerinde, alternatif akım impedansı ve potansiyodinamik polarizasyon yöntemleri kullanılarak maddenin etkin bir inhibitör olup olmadığı araştırılmıştır. Farklı yöntemlerle elde edilen deney sonuçlarına göre; VBB pirinç alaşımının %3,5 NaCl ortamındaki korozyon hızını azaltmaktadır. Termodinamik parametrelerden VBB nin pirinç yüzeyine adsorpsiyonunun fiziksel etkileşimlerle olduğu anlaşılmıştır. Uzun dönem testleri, VBB nin 120 saat bekleme süresinde %74,8 oranında koruma sağladığını göstermiştir. İnhibitör içermeyen NaCl çözeltisine maruz bırakılan yüzey ile kıyaslandığında daha pürüzsüz bir yüzey gözlenmiştir.Anahtar Kelimeler:Pirinç, Korozyon, İnhibitör, NaCl Çözeltisi, Variamine Blue B In this work, the inhibitor effect of Variamine Blue B (VBB) an organic substance has been investigated to extend the life of brass materials which is widely used in industry and especially reacts with electrochemically with its environment. For this purpose, corrosion rate of brass was determined at different temperatures in 3.5% NaCl solutions with and without VBB. The substance was investigated at short and long waiting times whether it is an effective inhibitor by using alternative current impedance and potentiodynamic polarization techniques. According to experimental results obtained by different methods; VBB reduces the corrosion rate of brass alloy in 3.5% NaCl medium. From thermodynamic parameters it was found that the adsorption of VBB on the brass surface takes place with physical interactions. Long terms tests reveals that VBB provides protection in the ratio of 74.8% during 120 hours exposure time. A smoother surface was observed when compared to the surface exposed to uninhibited NaCl solution.Keywords:Brass, Corrosion, Inhibitor, NaCl Solution, Variamine Blue B. 97