Search

Dermatofibrosarcoma protuberans (DFSP) is a painless, slowly growing, rare skin tumor. It is most common in the trunk part of the body. It is frequently seen in the 40s. It is usually a low-grade sarcoma. DFSP, which is a locally benign-aggressive tumor, begins with a small size and may infiltrate the skin, subcutaneous adipose tissues, muscles and bones, and may recur despite extensive excision. It never metastasize without higher grade fibrosarcomatous changes. Although the benefit of chemotherapy and radiotherapy is limited, it can be applied in cases of recurrence or metastasis. We present a case of DFSP without skin lesions in a 46-year-old woman presenting with a slow-growing mass on her back. The mass was removed with a wide surgical margin. We aimed to emphasize that DFSP, which is very rare, can be seen without dermal involvement.

Amaç: Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de kanserlerin sıklığı ve dağılımı bölgesel farklılıklar göstermekte olup etyolojik faktörler açısından yeterli veriler bulunmamaktadır. Bu çalışmada Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı kayıtlarından elde ettiğimiz veriler ile Diyarbakır ve yöresindeki kanser sıklığını, bölgemizde yapılan önceki yıllara ait çalışmalar ve Türkiye verileri ile karşılaştırarak cinsiyetlere göre kanser dağılımlarını araştırma amaçlanmaktadır. Materyal ve Metot: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’na Ocak 2012- Ocak 2017 tarihleri arasında gelen iğne biyopsi, endoskopik biyopsi, punch biyopsi, eksizyon ve rezeksizyon materyallerinden oluşan 64,256 hastaya ait kayıtlar geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Hastalardan 7,644’ü (%11,9) malign tümöre sahipti. Kanserli hastaların 3792’sini (%49,6) erkek, 3,852’sini (%50,4) kadın hastalar oluşturuyordu. En sık görülen ilk beş kanser sırası ile meme (%17,6), akciğer (%14,4), deri (%10), tiroid (%8,4), kolorektal (%6,3) kanserlerdi. Erkek hastalarda en sık görülen kanserlerden ilk beşi akciğer (%23,84), prostat (%11,84), deri (%11,15), mesane (%8,31), lenfoma (%7,62), kadınlarda ise meme (%34,11), tiroid (%13,81), deri (%8,80), kolorektal (%5,78) ve akciğer (%5,14) kanserleriydi. Sonuç: Diyarbakır ve yöresindeki kanser sıklığını araştırdığımız bu çalışmada en sık görülen meme kanseri ve her iki cinsiyette üçüncü sırada izlenen deri kanseri ön plana çıkmaktadır. Tiroid kanserleride dördüncü sıra ile dikkat çekmektedir. Verilerimiz Diyarbakır ve yöresinin kanser epidemiyolojisine yardımcı olabilir ve bölgede kanser hastaları için önlemler alınmasına katkıda bulunabilir. Aim: As in the whole world, the frequency and distribution of cancers in our country show regional differences, and sufficient data are not available in terms of etiological factors. In this study, Dicle University Faculty of Medicine Department of Pathology of Dicle University with the data we have obtained from the records of the incidence of cancer in the region, our region belongs in the previous year’s work and Turkey is intended to research cancer distributions by gender by comparing it with data. Material and Method: The records of 64.256 patients consisting of needle biopsy, endoscopic biopsy, punch biopsy, excision and resection materials that came to Dicle University Faculty of Medicine Pathology Department between January 2012 and January 2017 were analyzed retrospectively. Results: Of the patients we examined, 7644 (11.9%) had malignant tumors. Of the patients with malignant tumors, 3.792 (49.6%) were male and 3.852 (50.4%) were female. The first five most common cancers were breast (17.6%), lung (14.4%), skin (10%), thyroid (8.4%), colorectal (6.3%), respectively. The first five of the most common cancers in male patients are lung (23.84%), prostate (11.84%), skin (11.15%), bladder (8.31%), lymphoma (7.62%), breast in women (34.11%), thyroid (13.81%), skin (8.80%), colorectal (5.78%) and lung (5.14%) cancers. Conclusion: In this study where we investigated the frequency of cancer in Diyarbakir and its region, the most common breast cancer and skin cancer, which is in third place in both sexes, come to the fore. Thyroid cancers also draw attention in the fourth row. Our data can help cancer epidemiology of Diyarbakir and its region and contribute to taking precautions for cancer patients in the region.

Amaç: Bu çalışmada Diyarbakır yöresindeki malign melanoma (MM) vakalarında BRAF V600E mutasyon oranlarını belirlemeyi, mutasyon oranlarının prognostik parametrelerle ilişkisini araştırmayı ve sonuçları Türkiye’nin batısındaki değerler ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2014-Temmuz 2019 tarihleri arasında Dicle Üniversite Tıp Fakültesi Patoloji AD’da tanı alan primer MM ve metastatik MM olmak üzere 93 MM olgusu dahil edildi. Hastaların real-time polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi ile çalışılan BRAF V600E mutasyon sonuçları ile prognostik parametreler karşılaştırıldı. Bulgular: MM tanılı 93 hastada BRAF V600E mutasyon oranı %21,5 (n=20) olup gövde ve baş-boyun yerleşimli tümörlerde, kutanöz ve mukozal yerleşimli tümörlerde, Clark evre V tümörlerde, 0-2 mm arası çapa sahip tümörlerde, Ki-67 proliferasyonu %11-20 arasında olanlarda, ülserli olmayan tümörlerde, kronik güneş maruziyeti olanlarda daha yüksek oranda izlenmiştir. Sonuç: Diyarbakır yöresinde BRAF mutasyonunu Türkiye’nin batısındaki değerlere göre daha düşük bulduk. Bunun nedeninin bölgemizde akral lentijinöz melanom (ALM)’un daha sık izlenmesi olduğunu düşünmekteyiz. Küçük çaplı tümörlerde BRAF V600E mutasyonunun daha fazla izlenmesine karşın yüksek Clark evre tümörlerde daha fazla görülmesi, mutasyonun daha sonra tümörün ileri evrelerinde de ortaya çıkabileceğini akla getirmiştir. Yüksek olgu serileri ile yapılacak çalışmalar BRAF ve prognostik değerler arasındaki korelasyonları ortaya çıkarabilir ve tedavi için hasta seçiminde yararlı olabilir. Purpose: The aim of this study was to determine BRAF V600E mutation rates of malignant melanoma (MM) cases in the Diyarbakır region in this study to investigate the relationship between mutation rate of prognostic parameters. We also aimed to compare the results with values from west Turkey. Materials and Methods: Between all cases of MM, including primary MM and metastatic MM diagnosed at Dicle University Medical Faculty Pathology Department between January 2014 and July 2019 were included. The BRAF V600E mutation re sults, which were studied with the real-time polyemerase chain reaction (PCR) method, were compared with the prognostic parameters. Results: In 93 patients with MM, the BRAF V600E mutation rate was 21.5% (n = 20). Trunk and head -neck tumors, cutaneous and mucosal tumors, Clark stage V tumors, tumors with a diameter of 0 -2 mm, Ki-67 proliferation between 11-20%, non-ulcerous tumors, chronic sun exposure in a higher rate was detected. Conclusions: BRAF mutations in Diyarbakir region were found to be lower than the value in the region in the west of Turkey. We think that the reason for this is more frequent monitoring of acral lentiginous melanoma (ALM) in our region. Although the BRAF V600E mutation was observed more in small-sized tumors, it was seen more in high Clark stage tumors, suggesting that the mutation may occur later in the advanced stages of the tumor. Studies with high case series may reveal possible correlations between BRAF and prognostic values and may be useful in patient selection for treatment.

Amaç: Bu çalışmada Diyarbakır yöresindeki malign melanoma (MM) vakalarında BRAF V600E mutasyon oranlarını belirlemeyi, mutasyon oranlarının prognostik parametrelerle ilişkisini araştırmayı ve sonuçları Türkiye’nin batısındaki değerler ile karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Ocak 2014-Temmuz 2019 tarihleri arasında Dicle Üniversite Tıp Fakültesi Patoloji AD’da tanı alan primer MM ve metastatik MM olmak üzere 93 MM olgusu dahil edildi. Hastaların real-time polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi ile çalışılan BRAF V600E mutasyon sonuçları ile prognostik parametreler karşılaştırıldı.Bulgular: MM tanılı 93 hastada BRAF V600E mutasyon oranı %21,5 (n=20) olup gövde ve baş-boyun yerleşimli tümörlerde, kutanöz ve mukozal yerleşimli tümörlerde, Clark evre V tümörlerde, 0-2 mm arası çapa sahip tümörlerde, Ki-67 proliferasyonu %11-20 arasında olanlarda, ülserli olmayan tümörlerde, kronik güneş maruziyeti olanlarda daha yüksek oranda izlenmiştir.Sonuç: Diyarbakır yöresinde BRAF mutasyonunu Türkiye’nin batısındaki değerlere göre daha düşük bulduk. Bunun nedeninin bölgemizde akral lentijinöz melanom (ALM)’un daha sık izlenmesi olduğunu düşünmekteyiz. Küçük çaplı tümörlerde BRAF V600E mutasyonunun daha fazla izlenmesine karşın yüksek Clark evre tümörlerde daha fazla görülmesi, mutasyonun daha sonra tümörün ileri evrelerinde de ortaya çıkabileceğini akla getirmiştir. Yüksek olgu serileri ile yapılacak çalışmalar BRAF ve prognostik değerler arasındaki korelasyonları ortaya çıkarabilir ve tedavi için hasta seçiminde yararlı olabilir., Purpose: The aim of this study was to determine BRAF V600E mutation rates of malignant melanoma (MM) cases in the Diyarbakır region in this study to investigate the relationship between mutation rate of prognostic parameters. We also aimed to compare the results with values from west Turkey.Materials and Methods: Between all cases of MM, including primary MM and metastatic MM diagnosed at Dicle University Medical Faculty Pathology Department between January 2014 and July 2019 were included. The BRAF V600E mutation results, which were studied with the real-time polyemerase chain reaction (PCR) method, were compared with the prognostic parameters.Results: In 93 patients with MM, the BRAF V600E mutation rate was 21.5% (n = 20). Trunk and head-neck tumors, cutaneous and mucosal tumors, Clark stage V tumors, tumors with a diameter of 0-2 mm, Ki-67 proliferation between 11-20%, non-ulcerous tumors, chronic sun exposure in a higher rate was detected.Conclusions: BRAF mutations in Diyarbakir region were found to be lower than the value in the region in the west of Turkey. We think that the reason for this is more frequent monitoring of acral lentiginous melanoma (ALM) in our region. Although the BRAF V600E mutation was observed more in small-sized tumors, it was seen more in high Clark stage tumors, suggesting that the mutation may occur later in the advanced stages of the tumor. Studies with high case series may reveal possible correlations between BRAF and prognostic values and may be useful in patient selection for treatment.

ÖZETFibromlar, vücudun herhangi bir yerinde özelliklede diz ve parmaklarda görülen, yavaş büyüyen, ağrısız ve sertkitlelerdir. Safra kesesi fibromusı nadir bir tümördür ve literatürde sadece birkaç adet olgu sunumu olarak yeralmaktadır. Biz burada ultrasonografi ve manyetik rezonans kolanjiyografide preoperatif olarak safra kesesipolibi tanısı konan 49 yaşında bir kadın hastayı sunmayı amaçladık. Kolesistektomi spesmeninin makroskopikincelemesinde kese hidropik görünümde olup kesitlerinde boyun kısmında polipoid bir kitle izlendi. Makroskobikolarak nodül, kollajenöz stromada oval yuvarlak şekilli hücrelerden oluşuyordu. Stromal hücreler Vimentinile pozitif immünreaktivite gösterdi; Desmin, S-100, SMA ve CD34 negatifti. Lezyonu safra kesesi fibromusıolarak teşhis ettik.Anahtar kelimeler: Fibrom; Safra kesesi; Ultrasonografi.ABSTRACTFibromas are slowly growing, painless and firm masses which can be seen everywhere in the body, especiallyin knees and fingers. Gallbladder fibromas are rare tumors and only a few cases are reported in the literatureas case reports. In this study we present a 49-year old woman patient who takes gallbladder polyp diagnosiswith ultrasonographic and magnetic resonance cholangiographic examination preoperatively. In macroscopicexamination of the gallbladder specimen, it had a hydrophic appearance and when gallbladder lumenwas opened, a polypoid mass was seen in the neck region. Microscopically a nodule was observed whichconsisted of oval to round shaped cells in collagenous stroma. Stromal cells showed positive immunoreactivitywith vimentin. Desmin, S-100, SMA and CD34 were negative. The lesion was identified as gallbladder fibroma.Keywords: Fibroma; Gallbladder; Ultrasonography.

Adenoid bazal karsinom serviks kanserlerinin %1’den azını oluşturan nadir bir tümördür. Çoğunlukla postmenapozal kadınlarda görülür. Makroskopik olarak bu tümörler genellikle büyük boyutlara ulaşmazlar. Mikroskopik olarak adenoid bazal karsinomlar palizat yapıları ile çevrili adalar yapan, üniform, yuvarlak, bazaloid hücrelerden oluşur. İmmünohistokimyasal olarak CAM 5.2, CK7, EMA ve CEA eksprese ederler. Birimimize gönderilen TAH+BSO materyalinin değerlendirmesinde uterus arka duvarı yerleşimli, 4x3x2 cm boyutlarında endoservikal yüzeyi ülsere kitle saptandı. Kitleden hazırlanan kesitlerin mikroskopik incelemesinde, şiddetli displazinin eşlik ettiği yüzey epiteli altında bazaloid hücrelerden oluşan tümöral yapı izlendi. Tümörün genelde periferde palizatlanma gösteren yuvalanmalar ve adacıklar tarzında gelişim sergilediği gözlendi. Tümör hücreleri hafif-orta derecede pleomorfizm ve atipi ile karakterize olup mitotik indeks düşük saptandı. İmmünohistokimyasal çalışmada CEA ve CK7 pozitif, HMWCK, vimentin, CD34 ve HPV18 negatif boyandı. Adenoid bazal karsinom vakaları tipik olarak lokal rekürrens, metastaz ve ölüme yol açmayan çok iyi prognoza sahip tümörlerdir. Hastamız 48. ayını doldurmuş olup herhangi bir nüks ve metastaz izlenmemiştir. Adenoid basal carcinomas are rare tumors that accounts for less than 1% of all cervical cancers. Generally they are seen in postmenopausal women. Macroscopically these tumors do not reach large sizes. Microscopically adenoid basal carcinomas are composed of uniform, round, basaloid cells that form nests surrounded by palisade formations. These tumors express CAM 5.2, CK7, EMA, and CEA immunohistochemically. In evaluation of the material referred to our unit, an ulcerated mass lesion that is located on uterine posterior wall is determined. On microscopic examination of sections prepared from the mass, under the surface epithelium accompanied by severe dysplasia, a tumoral formation composed of basaloid cells is observed. It is seen that the tumor demonstrate configurations of nests and islets which comprise generally peripheral palisading. When the tumoral cells are characterized by mild to moderate pleomorphism and atypia, the mitotic index is detected low. In immunohistochemical studies, the tumoral cells are positively stained with CEA and CK7, and negatively stained with HMWCK, vimentin, CD34, and HPV18. Adenoid basal carcinoma cases typically do not manifest with local recurrence or metastasis and have very good prognosis. Our case has filled 48 months after the diagnosis and any local recurrence or metastasis has not been observed. J Clin Exp Invest 2014; 5 (4): 614-616.

Introduction:Being the most frequent and important factor in the etiology of chronic activegastritis Helicobacter pylori can make up the basis for several diseases likepeptic ulcer, adenocarcinoma, and MALT lymphoma. It is important to determinedthe profile of inflammatory cell in Helicobacter pylori gastritis forlightening the pathogenesis of the diseases the Helicobacter pylori may cause.In this study the inflammatory cell profile of the cases with Helicobacterpylori gastritis was investigated.Methods: 100 caseswith Helicobacter pylori positive gastritis and 20 cases with Helicobacterpylori negative gastritis were included in the study. In addition to these CD3,CD4, CD5, CD8, CD10, CD20, CD68, CD79 α and CD138 immunohistochemical stains,H&E and Giemsa stains were performed and detailed inflammatory cell analysewas done.Results: Inimmunohistochemical investigation, considering the CD3, CD20, CD68 and CD79αpositivities, a significant difference was not determined between the groups.It was established that while the number of inflammatory cells positivelyreacted with CD10 and CD138 was increasing, the number of inflammatory cellspositively reacted with CD4, CD5 and CD8 was decreasing significantly with theincreasing amounts of Helicobacter pylori. Additionally CD138 positive plasmacells were the most densely seen cell type in all the cases.Discussion and Conclusion: It isconsidered that in HP gastrits, the obvious increase of plasma cells and thedecrease of CD5 positive lymphocytes in the group which has the most HPintensity might be playing a role in HP related stomach disease., Amaç: Helikobakter pylori kronik aktif gastrit etiyolojisinde ensık ve en önemli faktör olup, peptik ülser, adenokarsinoma ve MALT Lenfoma gibiçeşitli hastalıklara da zemin hazırlayabilmektedir.Helikobakter pylori gastritiolgularında inflamatuar hücre profilinin ortaya konması Helikobakter pylorininneden olabileceği hastalıkların patogenezine ışık tutabilmek için önemlidir. Buçalışmada Helikobakter pylori gastritli olgulardaki inflamatuar hücre profiliaraştırıldı.Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya 100 adet Helikobakter pylori pozitif kronikgastrit ve 20 adet Helikobakter pylori negatif gastrit vakası dahil edildi. Tümguruplarda H&E ve giemsa boyaması yanında ayrıca immünohistokimyasal olarakCD3, CD4, CD5, CD8, CD10, CD20, CD68, CD79α ve CD138 boyamaları uygulandı vedetaylı inflamatuar hücre analizi yapıldı.Bulgular: İmmünohistokimyasal incelemede, Helikobacter pylori negatifve pozitif olgular arasında CD3, CD20, CD68 ve CD79α pozitiflikleri açısındananlamlı bir farklılık saptanmadı. Helikobakter pylori miktarı arttıkça CD10 ileve CD138 ile pozitif reaksiyon veren inflamatuar hücre sayısı anlamlı derecedeartarken, CD4, CD5 ve CD8 pozitif olanların sayılarının ise anlamlı derecedeazaldığı tesbit edildi. Ayrıca CD138 pozitif plazma hücreleri tüm olgularda enyüksek yoğunluktaki hücre tipiydi.Tartışma ve Sonuç: HPgastritlerinde HP’nin en yoğun olduğu grupta plazma hücrelerinin belirginbiçimde artması ve CD5 pozitif lenfositlerin azalmasının HP ilişkili midehastalıklarının patogenezinde rol oynuyor olabileceği düşünülmüştür.

The clear cell sarcomas of soft tissue are rare tumors originating from neural crest cells and presenting with poor prognosis. By the reason of the resemblance of histological properties to malign melanoma (eg. the im­munoreactivity to S100 and HMB45, the presence of me­lanosomes ultrastructurally), these tumors are also de­fined as malign melanomas of soft tissue. But distinctively from cutaneous melanoma, clear cell sarcoma is almost always deeply localized and the biological behaviour of the last one is also different. The differential diagnosis between clear cell sarcoma and desmoplastic or spindle cell malign melanoma may be more difficult because of the dermal localization of the last ones. In our case, it was observed an infiltrative tumor composed of uniform seeming cells with vesicular nuclei, distinct nucleoli, pale eosinophilic and sometimes clear, scant cytoplasms, in addition to necrotic areas. On immunohistochemical ex­amination, the tumoral cells showed a positive immunore­activity to vimentin, S100, HMB45, and SMA, while show­ing negative immunoreactivity with CD34, PanCK, EMA, LCA, CD99 and desmin. Ki-67 proliferation index was de­termined as approximately 50%. Because of deep local­ization and different morphological-immunohistochemical findings of the tumor, the case was diagnosed as “clear cell sarcoma”. It was observed a tumor with similar mor­phology in the biopsy sample taken from vertebra of the patient one month later than the first material and this was commented as the metastasis of the tumor to vertebra., Yumuşak dokunun berrak hücreli sarkomları, nöral krest hücrelerinden köken alan, kötü prognozlu ender tümörler­dir. Histolojik özelliklerinin malign melanoma benzemesi sebebiyle (S-100 ve HMB- 45 pozitifliği, ultrastrüktürel melanozomların varlığı gibi) yumuşak dokuların malign melanomu olarak da adlandırılmıştır. Ancak berrak hüc­reli sarkom kutanöz melanomdan farklı olarak hemen her zaman derin yerleşimlidir ve davranışı farklıdır. Desmop­lastik veya iğsi hücreli malign melanomun, dermis yerle­şimli oluşu nedeniyle ayırıcı tanıları daha zor olabilmek­tedir. Vakamızda, geniş nekroz alanları yanısıra, gevşek stroma içinde, uniform görünümlü, veziküler nükleuslu, belirgin nükleollü, dar ve soluk-eozinofilik, kısmen şeffaf sitoplazmalı hücrelerden oluşan infiltratif tümör izlen­di. İmmünohistokimyasal çalışmada tümörün vimentin, S-100, HMB45 ve SMA eksprese ettiği, CD34, PanCK, EMA, LCA, CD99 ve desmin ile immünreaksiyon göster­mediği Ki-67 proliferasyon indeksinin ise %50 civarında olduğu tespit edildi. Derin yerleşim özelliği ve morfolo­jik-immünohistokimyasal bulguları bir araya getirildiğinde vaka ‘\'berrak hücreli sarkom\'\' olarak değerlendirildi. Has­tanın 1 ay sonra gönderilen vertebra biyopsisinde benzer morfolojide tümör izlendi ve tümörün vertebraya metasta­zı şeklinde yorumlandı.

Objective: In this study, we investigate the distribution of malign lesions in all tonsillar lesions and the compatibility with the literature. Methods: The pathology reports and preparations of 1118 patients whose tonsillectomy and tonsil biopsy materials were assessed in Department of Pathology in Dicle University Medical Faculty between January 2006 and September 2013 are examined retrospectively and included to the study. Results: Of 1118 patients, the diagnoses were chronic inflammation in 452 (40.43%), lymphoid hyperplasia in 226 (20.21%), chronic inflammation and lymphoid hyperplasia in 411 (36.76%), cyst in 2 (0.18%), squamous papilloma in 2 (0.18%) and malignancy was observed in 25 (2.24%). Of 25 malign cases, the diagnoses were B-cell non-Hodgkin lymphoma in 19 (76%), epidermoid carcinoma in 4 (16%), plasmacytoma in 1 (4%) and malign melanoma in 1 (4%). Conclusion: Primary tonsillar malignancies constitute 2% of all human malignancies. Epidermoid carcinomas (75%) and lymphomas take the first and second places in frequency respectively. In our study conversely lymphomas account for 76% of all tonsillar malignancies that makes an important portion, while epidermoid carcinomas account for 16% of those. B-cell non-Hodgkin lymphomas constitute the vast majority of lymphomas showing tonsillar involvement. It is reported that the most frequently seen lymphoma type in tonsillar location is diffuse large B-cell lymphoma. Consistent with this information in our study, it is determined that 15 of 19 tonsillar lymphoma cases are diffuse large B-cell lymphoma. J Clin Exp Invest 2014; 5 (4): 577-579, Amaç: Bu çalışmamızda tüm tonsil lezyonları içinde malign lezyonların dağılımını ve bunun literatür ile uyumluluğunu araştırdık. Yöntemler: Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalında Ocak 2006-Eylül 2013 tarihleri arasında tonsillektomi ve tonsil biyopsi materyali değerlendirilen 1118 hastaya ait patoloji raporları ve preparatları geriye dönük olarak incelenmiş ve çalışmaya alınmıştır. Bulgular: 1118 hastanın 452\'sinde (%40,43) kronik iltihap, 226\'sında (%20,21) lenfoid hiperplazi, 411\'inde (%36,76) kronik iltihap + lenfoid hiperplazi, 2\'şer (%0,18) tanesinde kist ve skuamöz papilloma ve 25\'inde (%2,24) malignite izlendi. Malignite görülen 25 vakanın 19\'u (%76) B hücreli non-Hodgkin lenfoma, 4\'ü (%16) yassı hücreli karsinoma, 1\'er (%4) tanesi de plazmasitoma ve malign melanoma\'ydı. Sonuç: Primer tonsil maligniteleri tüm insan malignitelerinin %2\'sini oluşturur. İlk sırada yassı hücreli karsinomlar (%75), ikinci sırada lenfomalar yer alır. Çalışmamızda bunun aksine lenfomalar malignitelerin %76 gibi önemli bir kısmını oluştururken yassı hücreli karsinomlar tüm tonsil malignitelerinin ancak %16\'lık kısmını meydana getirmiştir. Tonsiller tutulum gösteren lenfomaların büyük çoğunluğunu B hücreli non-Hodgkin lenfomalar, oluşturmaktadır. Tonsil lojunda en sık görülen lenfoma tipinin diffüz büyük B hücreli lenfomalar olduğu bildirilmektedir. Bizim çalışmamızda da buna uyumlu olarak, toplam 19 lenfoma vakamızdan 15\'inin diffüz büyük B hücreli lenfoma olduğunu görülmektedir.

The mixt endocrine-exocrine carcinoma of the appendix, being a rare tumor, makes up a very little part of all gas­trointestinal system tumors. These tumors are thought to be the intermediary tumors taking place between adeno­carcinomas and endocrine tumors. Generally they are seen in the 5th -6th decades equally in males and females. Being very characteristic, the histomorphological picture of goblet cell carcinoid consists of atypical epithelial cells with conspicuous nucleoli that make small abortive glands demonstrating scattered nests under surface epithelium and containing Goblet cells. The tumor exhibits trans­mural spread producing mucin pools designating posi­tive immunoreaction histochemically with musicarmen stain. In addition to CEA and keratin expressions, there is neuroendocrine differentiation that may be illustrated both immunohistochemically and ultrastructurally. In our case, under the appendix epithelium we determined a tumor that was formed by gland structures lined by mu­cinous epithelial cells with conspicuous nucleoli, growing forward to the muscle layer and seeming invasive. We established that the tumor expressed PanCK, synapto­physin, chromogranin and CEA in immunohistochemi­cal study and stained positively with PAS, PAS-AB and musicarmen in histochemical study. We considered the case as goblet cell carcinoid when clinical, histopathologi­cal, histochemical and immunohistochemical data were assessed together. In the time interval 2 years after the operation, any recurrence and/or metastase was not de­termined., Apendiksin karışık endokrin-ekzokrin karsinomu, ender bir tümör olup, tüm gastrointestinal sistem tümörlerinin çok az bir kısmını oluşturmaktadır. Bu tümörlerin adeno­karsinom ve endokrin tümör arasında yer alan interme­diyer tümörler oldukları düşünülmektedir. Daha çok 5-6. dekadlarda, kadın ve erkeklerde eşit sıklıkta görülürler. Goblet hücreli karsinoid\'in histomorfolojik görünümü ol­dukça karakteristik olup, yüzey epiteli altında mukozada dağınık, yuvalanmalar gösteren ve Goblet hücreleri içeren küçük abortif glandlar yapan, belirgin nükleoluslu atipik epitelyal hücrelerden oluşur. Müsikarmen boyasıyla reak­siyon veren müsin gölcükleri yaparak transmural tutulum gösterir. Tümör hücrelerinde CEA ve keratin ekspresyonu yanısıra immünohistokimyasal ve/veya ultrastrüktürel ola­rak gösterilebilen nöroendokrin diferansiyasyon mevcut­tur. Vakamızda apendiks epiteli altında, kas içine doğru ilerleyen, çeşitli büyüklükte, invaziv görünümde, belirgin nükleoluslu, müsinöz epitelle döşeli gland yapılarından oluşan tümör tespit ettik. Tümörün immünohistokimyasal çalışmada PanCK, sinaptofizin, kromogranin ve CEA eks­prese ettiğini histokimyasal çalışmada ise PAS, PAS-AB ve müsikarmen ile pozitif boyandığını saptadık. Vaka kli­nik, histopatolojik, histokimyasal ve immünohistokimyasal bulgular birlikte ele alındığında goblet hücreli karsinoid olarak değerlendirildi. Operasyon sonrası geçen 2 yıllık sürede rekürrens ve/veya metastaz saptanmadı.

Amaç: İntraoperatif patoloji konsültasyonu (İOPK) patolojinin en önemli ve en güç işlemlerinden biridir ve sonuçlarının retrospektif olarak yeniden gözden geçirilmesinin patoloji laboratuarlarında bir kalite kontrol yöntemi olduğu kabul edilmektedir. İOPK işlemi stres altında ve hızlı yapılmak zorunda olduğu için her zaman hataya açık bir yöntemdir. Yöntemler: Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi (DÜTF) Patoloji Anabilim Dalında 2007-2012 yılları arasında incelenen olgular içindeki İOPK’lar değerlendirilmiştir. Bulgular: 1811 İOPK vakasından 1758’ine (%97,08) doğru tanı verilmiştir. Yanlış tanı verilen 53 vakanın 39’una (%2,15) yanlış negatif, 14’üne (%0,77) yanlış pozitif sonuç verilmiştir. Serimizde yanlış sonuç verilen 53 vakadan 35’inin yorum hatası, 15’inin makroskopik örnekleme hatası ve 3’ünün de teknik hata nedeniyle meydana geldiğini tespit ettik. İOPK olgularımıza ait dokular içerisinde birinci sıklığı over materyalleri oluşturmaktadır. İncelediğimiz 449 over dokusundan 8‘ine yanlış sonuç verilmiş ve sonucun parafin takibe bırakıldığı 27 vakayı çıkardığımızda doğruluk oranı %98,11 olarak saptanmıştır. Sonuç: Serimizdeki over dokularının İOPK incelemesine ait bu oran literatürdeki en yüksek doğruluk oranı olarak gözükmektedir. Objectives: Intraoperative pathology consultation (IOPC) is one of the most important and most difficult processes of pathology practice and the review of the results is accepted as a quality-control method in pathology laboratories. Because of the obligation of being made under stress and quickly, IOPC process is an error-prone method every time. Methods: In this study, the IOPC cases that were examined in Dicle University Medical Faculty between the years of 2007-2012 are reviewed. Results: 1758 (97.08%) of 1811 IOPC cases were diagnosed correctly. Of 53 cases that were diagnosed wrongly, 39 (2.15%) and 14 (0.77%) were diagnosed as wrong negative and wrong positive respectively. In our series it is detected that, of 53 wrongly diagnosed cases, the wrong diagnose was related to comment error in 35, to macroscopic sampling error in 15, and to technical error in 3. In the tissues of IOPC cases, the ovary materials constituted the first frequency. The 8 of 449 evaluated ovary cases were diagnosed wrongly and when 27 cases in which the diagnose was left to paraffin sections were excluded, the accuracy rate was determined as 98.11%. Conclusion: In our series, this rate relating to IOPC of ovary tissues seems as the highest accuracy rate in the literature.

Mesane karsinomu erkeklerde kadınlardan ortalama 2-3 kat daha fazla görülmektedir. Bunun temelinde primer etyolojik faktörler olan sigara kullanımı ve mesleki maruziyetin genellikle erkek cinsiyet ile ilişkili olması yatmaktadır. Sigara kullananlarda ve bağlantılı olarak erkeklerde kas invazyonu gösteren tümörler de daha yüksek oranda görülmektedir. Ayrıca tümör derecesi ile patolojik evre korelasyon göstermektedir ve yüksek dereceli tümörlerde kas invazyonu görülme olasılığı daha fazladır.Bu çalışmada Ocak 1997 ile Ocak 2009 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı'na gelen 420 hastaya ait mesane transüretral rezeksiyon (TUR), sistektomi ve sistoprostatektomi materyalleri taranmış olup; mesane karsinomları için, ortalama tanı yaşı, erkek/kadın oranı, yüksek dereceli, düşük dereceli, muskularis propria invazyonu gösteren, lamina propria invazyonu gösteren ve noninvaziv tümörlerin oranları hesaplanarak bu tümörlerin epidemiyolojik verileri elde edilmiştir. Ayrıca cinsiyet, tümör derecesi ve evre arasındaki oransal ilişki değerlendirilmiştir.Sonuç olarak bu çalışmada literatür ile uyumlu olarak, mesane karsinomunun erkeklerde belirgin olarak daha yüksek oranda görüldüğü, yüksek dereceli, lamina propria invazyonu gösteren ve muskularis propria invazyonu gösteren tümörlerin oranının da erkek cinsiyette daha yüksek olduğu ve kas invazyonu gösterme oranının yüksek dereceli tümörlerde daha fazla olduğu saptanmıştır. Bladder cancer is seen 2-3 times more in women than in men. Behind this are cigarette usage and occupational exposure being associated to males, which are primary factors the essentials. The tumors demonstrating muscle invasion is seen in those using cigarette and accordingly in men demonstrating muscle invasion at higher level. Accordingly, tumor level and pathologic tumor stage reveal a correlation between each other and the probability of invasion in high-level tumors is more.In this study, bladder transuretral resection (TUR), cystectomy and cystoprostatectomy materials of 420 patients who have come Gazi University, Faculty of Medicine, Department of Pathology between January 1997 and January 2009 are searched; and epidemiologic data of bladder tumors are achieved by determining the average diagnosis age, male/female ratio, the ratio of tumors being high grade, low grade, whether being characterized with muscularis/lamina propria invasion or non-invasion. Besides, correlative relationship between gender, tumor degree and pathologic tumor stage is assessed.As a result, in this study, it is determined in line with the literature that bladder carcinoma is apparently seen more in men than in women, level of high grade tumors with lamina propria invasion and muscularis propria invasion is more in men, and level of muscle invasion is more in high grade tumors. 87

Nörofibrom, benign nöral bir tümördür. Bu tömü- rün pleksiform tipi, nadiren tek başına oral kavi- tede görülmektedir. Bu yazıda nörofibromatöz tip 1’in diğer bulguları veya aile öyküsü olmadan, bukkal bölgede izole olarak ortaya çıkan pleksi- form nörofibrom izlenen 18 yaşında erkek bir olgu sunuldu, Neurofibroma is a benign neural tumor. Plexiform type of this tumor is rarely seen in oral cavity in solitary form. In this article, we present an 18-year-old male case with an isolated plexiform neurofibroma localized at buccal region without any other manifestation or family history of neurofibromatosis type 1.

Uterusun mezenkimal tümörleri düz kas, çizgili kas, damar dokusu, periferik sinir ve diğer mezenkimal dokulardan kaynaklanabilir. Düz kastümörleri bu grup içerisinde en sık görülenleridir. Uterus leiomyosarkomları kötü prognozludur ve agresif seyir gösterir. 5 yıllık sağ kalım oranı %20-30 olarak bildirilmiştir. Ayırıcı tanıya giren “atipik leiomyomlar” ve “malignite potansiyeli belirsiz düz kas tümörleri"nden ayırmada hastanın yaşı, tümör çapı, makroskopik kesit özellikleri, tümörbüyüme şekli, vasküler invazyon, nükleer atipi derecesi, koagülatif nekroz, artmış mitotik aktivite, atipik mitoz gibi parametrelerin yanı sıra Ki-67 proliferasyon indeksi de yardımcıdır. Ayrıca uterus leiomyosarkomlarındaCD44 ve c-kit ekspresyonu ile ilgili çalışmalar da vardır. Ancak CD34 ve MCM7 ile ilgili herhangi bir çalışma mevcut değildir. Çalışmamızın amacı; uterusun çeşitli benign ve malign mezenkimal tümörgruplarında CD 117, CD34, CD44 ve MCM7’nin immunohistokimyasal ekspresyonu; buekspresyonun tümör tipleri ve prognostik parametrelerle ile ilişkisi araştırıldı. Uterus kaynaklı 25 leiomyom (LM), 16 leiomyosarkoma (LMS), 8 malignite potansiyeli belirsiz düz kas tümörü (STUMP), 4 atipik leiomyoma (Atipik LM) olgusunun parafin bloklarından yapılankesitlere, immünohistokimyasal yöntemle CD 117, CD34, CD44, MCM7 boyaması uygulandı.MCM7 ve CD44 değerlendirmesi için boyanma yoksa negatif, %1-50 boyanma varsa fokal, %50-100 boyanma varsa diffüz boyanma kabul edildi. CD117 değerlendirmesi için peritümöral ve intratümöral alanlarda 50 büyük büyütme alanında(BBA) pozitif boyanan hücre sayıldı. CD34 değerlendirmesi için peritümöral ve intratümöral alanlarda 10 BBA tek tek boyanan hücre ile lümen yapmış pozitif boyanan hücreler ayrı ayrı sayıldı. Tüm grupların karşılaştırılmalı analizinde ‘’Kruskal Wallis varyans analiz testi’’, grupların ikili çapraz karşılaştırmasında “Wilcoxon-Mann-Whitney U test”, kategorik verilerde ise Ki-kare testi uygulanmıştır. CD117 ile fokal veya diffüz boyanma izlenmedi. Ancak peritümöral ve intratümöral alanda boyanan mast hücreleri açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlendi (p:0,017, p:0,030). Özellikle LMS grubunda mast hücre sayısı, diğer gruplara göre düşüktü. CD34 boyamada peritümöral alanda tek hücre açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlendi(p:0,023). MCM7 ile boyamada gruplar arası karşılaştırmada açısından anlamlı fark saptandı(p:0,035). Ancak CD44 ile gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmadı. Ayrıca grade 2 ve grade 3 LMS altgruplarında MCM7 boyanması açısından anlamlılık vardı (p:0,027). Evre, nekroz varlığı, boyut, mitoz ve Ki-67 proliferasyonu ile CD117, CD34, CD44, MCM7 arasında anlamlılık bulunmadı. Sonuçta; Bütün gruplarda mitoz, Ki-67 ve MCM7 açısından farklılık literatürle uyumlu şekilde anlamlıydı. MCM7, literatürde başka tümör grupları arasında araştırılmıştır. MCM7, literatürde tümör proliferasyonu ve hastaların prognozu açısından Ki-67’den daha kullanışlı ve faydalı olduğu belirtilmiş olup, bizim çalışmamızda da LMS grubunda düşük ve yüksek grade arasında anlamlıydı. Retrospektif çalışmamızın sonucunda nüks durumuna göre değerlendirdiğimizde; özellikle erken evrede olmak (evre 1-2) hastalıksız sağkalım süresi açısından en önemli prognostik faktör olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler:Leiomyom,Leiomyosarkom, MCM7, CD117, CD34, CD44 Mesenchymal tumors of the uterine can be caused by smooth muscle, skeletal muscle, vascular tissue, peripheral nerve and other mesenchymal tissues.Uterine leiomyosarcomas usually have an aggressive clinical course and poor prognosis. Their 5-year overall survival rates vary between 20% and 30%. Beside several parameters i.e: the age of the patient, the diameter of the tumor, the characteristics of macroscopic cross section, the boundary of tumor, vascular invasion, the degree of nuclear atypia, coagulative necrosis, increasedmitotic activity, atypical mitosis and Ki-67 proliferation index are helpful in differentiation from atypical leiomyomas, and smooth muscle tumors of uncertain malignant potential. In addition, there are several studies concerning CD44 and c-kit expression in uterine leiomyosarcomas. But there are no studies about CD34 and MCM7 (Miniature chromosome maintenance) expression in uterine leiomyosarcomas. The aim of this study was to search the expression of CD117, CD34, CD44 and MCM7 in differentgroups of benign and malign uterin mesenchymal tumors and its relation withtumor types and prognostic parameters. Histologic sections of paraffin blocks of 25 leiomyomas(LM), 16 uterin leiomyosarkomas (LMS), 8 smooth muscle tumors of uncertain malignant potential (STUMP), 4 atypical leiomyomas (ALM) and wereimmunostained with CD117, CD34, CD44, MCM7 antibody. Staining distribution as focal (1-50%) and diffuse (>50%) for evaluation of MCM7 and CD44.CD117 assessment for peritumoral and intratumoral areas in 50 high power fields (BBA) positively stained cells were counted. CD34 assessment for peritumoral and intratumoral areas in 10 high power fields (BBA) positively stained single cells and lumen were counted separately.Comparative analysis of all groups “Kruskal-Wallis ANOVA test”, bilateral cross-comparison of the group “Wilcoxon-Mann-Whitney U test”, for categorical data “Chi-square test” was used. Focal or diffuse staining with CD117 was not observed.However, in peritumoral and intratumoral areas, between groups in terms mast cells statistically significant difference was observed(p:0,017, p:0,030).In particular, the number of mast cells in the LMS group was significantly lower than the other groups.CD34 staining was observed in peritumoral areas statistically significant difference between the groups in terms of a single cell(p:0,023). Significant difference between the groups in comparison with MCM7 staining was detected (p:0,035).However, no significant difference between the groups with CD44.Also in grade 2 and grade 3 LMS subgroups were significant in terms of MCM7 staining(p:0,027). There was no significant difference betweenstage, necrosis, size, mitosis, Ki-67 proliferation by CD117, CD34, CD44, MCM7. The result; In all groups, in terms of MCM7, mitosis and Ki-67 were significant differences in the manner consistent with the literature.MCM7 was investigated in another group of tumors in the literature.MCM7 was indicated that is a more useful and beneficial to the Ki-67in terms of tumor proliferation and patients prognosis in literature. MCM7 was significant between low and high grade LMS in our study group. In our retrospective study, we evaluated according to the recurrence of the cases; especially early stage (stage 1-2) in terms of disease-free survival time was identified as the most important prognostic factor. Key words:Leiomyom,Leiomyosarcoma, MCM7, CD117, CD34, CD44 Bu tez “Dicle Üniversitesi Bilimsel Araştırma Proje Koordinatörlüğü (DÜBAP)’ne (14-TF-06 nolu proje) tarafından maddi olarak desteklenmiştir.