Search

Purpose: Serum cytokines were associated with symptoms and progression of osteoarthritis. It is unknown whether these cytokines have a predictive role on the severity of symptoms after total knee arthroplasty (TKA) or not. This study was performed to investigate the effect of preoperative Serum Cytokine Levels (SCL) on length of stay in hospital (LOS), postoperative pain intensity, functional status, joint position sense, and change in X-ray. Methods: Twenty-nine patients with Grade 4 osteoarthritis degeneration level were included in the study. SCL (IL-6, TNF-alpha, IL-1beta) were assessed before surgery. Pain intensity at rest/activity and lower limb alignment were evaluated preoperative, postoperative 72nd hour and 6th week. Functional status and joint position sense were assessed before surgery and 6 weeks after surgery. Length of stay in hospital was also recorded. Results: The mean age of the participants was 67.55±6.55 years. The length of stay in the hospital mean was 6.48±3.06 day (min:3, max:16 days). Preoperative IL-6 and TNF-alpha level negatively correlated with functional status in the 6th week after surgery (r=0.46; p=0.01, r=0.39; p=0.03). Also, there was a positive correlation between preoperative TNF-alpha and the lower limb alignment at the 6th week after surgery (r=0.39; p=0.04). Conclusion: Patients with osteoarthritis who had lower preoperative IL-6 and TNF-alpha levels had better functional status and better lower limb alignment in the postoperative period. So in order to decide TKA surgery timing, primarily decreasing SCL might be caused better biomechanical development after surgery. Preoperative SCL was not directly related to the length of stay in the hospital. Amaç: Serum sitokinleri osteoartritin semptomları ve progresyonu ile ilişkilidir. Bu sitokinlerin Total Diz Artroplastisi (TDA) sonrası semptomların şiddeti üzerinde tahmin edici bir etkisinin olup olmadığı bilinmemektedir. Bu çalışma cerrahi öncesi serum sitokin seviyelerinin (SSS) hastanede kalış, cerrahi sonrası ağrı şiddeti, fonksiyonel durum, eklem pozisyon hissi ve X-ray deki değişim üzerine etkisini göstermek amacıyla gerçekleştirildi. Yöntem: Evre 4 osteoartriti olan yirmi dokuz hasta çalışmaya dahil edildi. Cerrahi öncesi SSS (IL-6, TNF-alfa, IL-1beta) değerlendirildi. İstirahat/aktivite ağrı şiddeti ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü cerrahi öncesi, cerrahi sonrası 72. saat ve 6. haftada değerlendirildi. Fonksiyonel durum ve eklem pozisyon hissi cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası 6. haftada değerlendirildi. Hastanede kalış süresi kaydedildi. Sonuçlar: Bireylerin yaş ortalaması 67,55±6,55 yıldı. Hastane kalış süresi ortalaması 6,48±3,06 gündü (en düşük:3, en yüksek:16). Cerrahi öncesi IL-6 ve TNF-alfa seviyeleri 6. haftada fonksiyonel durum ile negatif yönde koreleydi (r=0,46; p=0.01, r=0,39; p=0,03). Ayrıca, cerrahi öncesi TNF-alfa ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü arasında pozitif korelasyon vardı (r=0,39; p=0,04). Tartışma: Cerrahi öncesi daha düşük IL-6 ve TNF-alfa seviyesi olan osteoartritli hastalar cerrahi sonrası dönemde daha iyi fonksiyonel durum ve alt ekstremite düzgünlüğüne sahiptiler. Bu nedenle TDA cerrahisi zamanlamasına karar verebilmek için öncelikle SSS'nin azaltılması, cerrahi sonrası daha iyi bir biyomekanik gelişime neden olabilir. Cerrahi öncesi SSS hastane kalış süresi ile direk bağlantılı değildir. Karadeniz Technical University -- TSB-2018-7671 WOS:000924527900004 2-s2.0-85159716333

ÖZETAmaç: Spinal kord yaralanmalarında sekonder hasarın önlenmesi için nöroprotektif ajan kullanımı yaygın olarakdenenmektedir. Bu çalışmada nöroprotektif özelliği bilinen, beta-adrenerjik ve ?1-reseptör antagonistikarvedilolun spinal kord iskemi reperfüzyon yaralanmasında koruyucu etkisi metilprednizolon ile karşılaştırmalıolarak araştırılmıştır.Gereç ve Yöntem: 32 (otuz iki) adet Sprague-Dawley dişi sıçan dört eşit gruba ayrıldı. Kontrol grubu hayvanlarınalaparatomi uygulandı, abdominal aortaları ortaya konuldu fakat iskemi yapılmadı. İskemi grubuna laparatomiyapıldı, abdominal aortaları kliplendi. Karvedilol grubuna laparatomi uygulandı, abdominal aortalarıkliplendi ve karvedilol verildi. Metilprednizolon grubuna laparatomi yapıldı, abdominal aortaları kliplendi vemetilprednizolon uygulandı. Her dört grubun 1. saatte ve 24. saatte Tarlov skalası kullanılarak motor muayeneleriyapıldı. Sakrifiye edilen sıçanların spinal kordları çıkartıldı, histopatolojik olarak değerlendirildi ve lipidperoksidasyonunu değerlendirmek için MDA (malondialdehit) düzeyleri ölçüldü.Bulgular: Karvedilol’un travma sonrası 24. saatte Tarlov motor skalasında istatistiksel olarak anlamlı bir düzelmeyeneden olduğu saptandı. Histopatolojik olarak iskemi grubuna göre nöronal nekrozu azalttığı gözlendi.MDA düzeylerine göre spinal kord iskemi reperfüzyon hasarının önlenmesinde karvedilol’un yararlı olduğu,fakat bu etkinin istatistiksel olarak metilprednizolondan anlamlı ölçüde farklı olmadığı belirlendi.Sonuç: Karvedilol 24. saatte sıçanların Tarlov motor muayenesinde istatistiksel olarak anlamlı bir düzelmesağladı ve nöronal nekrozda azalmaya neden oldu. Fakat MDA düzeylerini düşürmede metilprednizolon kadaretkin olmadığı saptandı.Anahtar Kelimeler: Spinal kord; Karvedilol; İskemi; MetilprednizolonABSTRACTObjective: Neuroprotective agents in preventing secondary damages after spinal cord injury has beencommonly applied. In this study, protective effect of carvedilol, a beta-adrenergic and ?1-receptor antagonistand known with its neuroprotective property in spinal cord ischemia reperfusion injury was investigated incomparison to methylprednisolone.Material and Methods: 32 (thirty-two) Sprague-Dawley female rats were equally divided into four groups.Rats in the control group underwent laparotomy and their abdominal aortas were exposed without ischemia.The ischemia group was subject to laparotomy, followed by clamping abdominal aorta. The carvedilolgroup underwent laparotomy, followed by clamping abdominal aorta and received carvedilol. In themethylprednisolone group, laparotomy was performed, followed by clamping abdominal aorta and receivedmethylprednisolone. The motor functions were evaluated by using the Tarlov scale at the first and twenty fourhours for all four groups. Spinal cords of the rats were harvested after sacrifice for histopathologic assessmentsand measurement of MDA (malondialdehyde) levels in order to determine lipid peroxidation.Results: Carvedilol provided a statistically significant improvement at 24th hour after trauma based on theTarlov scale and reduced neuronal necrosis in comparison to the ischemia group according to histopathologicalfindings. Based on MDA levels, carvedilol was effective to prevent spinal cord ischemia reperfusion injury butdid not display statistically significant difference from methylprednisolone.Conclusion: Carvedilol made a statistically significant improvement at 24th hour on the Tarlov scale andprovided reduction of neuronal necrosis but was not as effective as methylprednisolone to decrease MDAlevels.Key Words: Spinal cord; Carvedilol; Ischemia; Methylprednisolone

Amaç: Bu çalışmanınamacı endotel hasarı sonucu trombosit aktivasyonu ve kümeleşmesininpatofizyolojisinde rol oynadığı bilinen pulmoner emboli (PE) hastalığında;endotel disfonksiyonu, platelet adezyonu ve arterial trombüs ileilişkelendirilen siklofilin A (CYPA) ve vasküler adezyon protein- 1(VAP-1) adlı biyokimyasal belirteçlerin tanısal değerini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Prospektif olarak yapılan bu klinik çalışmada acil servise akut PEşüphesi ile başvurarak çalışmaya alınan ve spiral bilgisayarlı tomografianjiografi ile PE varlığı değerlendirilen 165 hastanın serum CYPA ve VAP-1düzeyi ölçüldü. Bilgisayarlı tomografi sonuçlarına göre, PE (+) ve PE (-)olarak 2 gruba ayrılan bu hastaların ölçülen CYPA ve VAP-1 düzeyleribirbirleriyle karşılaştırıldı.Bulgular: Heriki grup ölçümleri birbiriyle karşılaştırıldığında VAP-1 düzeyi bakımındangruplar arası fark istatistiksel anlamlı bulunurken (p=0.0001), CYPA düzeyininbakımından bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. (p=0.381). Sonuç: AkutPE’de serum VAP-1 düzeyinin tanısal olarak kullanılabileceği tespit edilmiştir.Serum CYPA düzeyinin ise akut PE’de tanısal değeri bulunmamaktadır., Aim: Toinvestigate the diagnostic value of the biochemical markers cyclophilin A(CYPA) and VAP-1, associated with endothelial dysfunction, platelet adhesion,and arterial thrombus in pulmonary embolism (PE), in whose pathophysiologyplatelet activation and aggregation resulting from endothelial damage are knownto be involved.Material and Method:Serum CYPA and VAP-1 levels of 165 patients presenting to the emergencydepartment with suspected acute PE and with presence of PE investigated at spiralcomputerized tomography angiography were measured in this prospective clinicalstudy. These patients were assigned into two groups, PE (+) and PE (-), basedon the tomography results, and their CYPA and VAP-1 levels were then compared.Results: Comparisonof the two groups’ measurements revealed a significant difference in terms ofVAP-1 levels (p=0.0001), but none for CYPA (p=0.381).Conclusion:Diagnostic value was determined for serum VAP-1 levels in acute PE, but CYPAlevels are of no such value.

Objective: The purpose of this study was to investigate the value of signal peptide-CUB-EGF domain-containing protein 1 (SCUBE1) in the diagnosis of angina pectoris in patients presenting to the emergency department. Material and Methods: This prospective research was planned as a cross-sectional, single-center clinical study. Patients presenting to the emergency department with angina pectoris symptoms over a period of five months from receipt of ethical committee approval were included. Patients presenting with ischemic chest pain were divided on the basis of etiology into stable angina pectoris (SAP), unstable angina pectoris (UAP), non-ST elevation myocardial infarction (NSTEMI), and ST segment elevation myocardial infarction (STEMI) groups. Clinical, laboratory and demographic characteristics were recorded. SCUBE1 levels from each group were compared with a healthy control group. Results: A total of 118 individuals were enrolled in the study, 78 patients meeting the inclusion criteria and 40 healthy controls. Patients’ mean age was 54.36 14.03 years, and 88.5% (n69) were male. Hypertension (59%) and smoking (62%) predominated over other risk factors. NSTEMI was the most common factor (46.1%) in patients enrolled due to ischemic chest pain. No statistically significant difference was determined between patients’ serum SCUBE1 levels at time of presentation and at 6 h and 12 h and the control group (p0.05). Conclusion: On the basis of our study findings, SCUBE1 is of no value in the diagnosis of ischemic chest pain etiologies. Amaç: Bu çalışmanın amacı göğüs ağrısı nedeniyle acil servise başvuran hastalarda Signal peptide-CUB-EGF Domain-containing Protein 1 (SCUBE 1)’in angina pektoris tanısındaki değerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma prospektif, kesitsel, tek merkezli bir klinik çalışma olarak planlandı. Etik kurul onayının alınmasından itibaren toplam 5 ay süreyle acil servise iskemik göğüs ağrısı şikayetiyle başvuran hastalar dahil edildi. İskemik göğüs ağrısı ile başvuran hastalar etyolojilerine göre stabil angina pektoris (SAP), unstabil angina pektoris (UAP), ST elevasyonu olmayan myokard infarktüsü (NSTEMI), ST elevasyonlu myokard infarktüsü (STEMI) olmak üzere gruplara ayrıldı. Klinik, laboratuar ve demografik özellikleri kayıt altına alındı. Her bir gruptan ölçülen serum SCUBE 1 düzeyleri istatistiksel olarak analiz edilerek sağlıklı kontrol grubuyla karşılaştırılarak analiz edildi. Bulgular: Çalışmanın dahil etme kriterlerine uygunluk gösteren 78 hasta ile 40 sağlıklı kontrol olmak üzere toplam 118 kişi çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 54.3614.03 olup %88.5’i (n69) tanesi erkekti. Hastaların risk faktörleri incelendiğinde HT(%59) ve sigara (%62) diğer risk faktörlerine göre daha ağırlıktaydı. İskemik göğüs ağrısı şikayetiyle çalışmaya dahil ettiğimiz hastalarda en sık etken NSTEMI olarak tespit edildi (%46.1). Hastaların başvuru anında, 6.saat ve 12. saat serum SCUBE-1 değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p0.05). Sonuç: Çalışmamızın bulgularına göre SCUBE 1, iskemik göğüs ağrısı etiyolojilerinin tanısında değeri bulunmamaktadır.

Amaç: Bu çalışmada, iskemi modifiye albümin (İMA)’nin on-pump koroner arter baypas greftleme (ONCABG)’de ameliyat sırası miyokard enfarktüsünü (PME) erken dönemde öngörebilme potansiyeli değerlendirildi. Ça­lış­ma­pla­nı:­ Çalışmaya elektif izole ONCABG yapılan 50 hasta (41 erkek, 9 kadın; ort. yaş 66 yıl; dağılım 56-75 yıl) dahil edildi. Hastalar, ameliyat sırası EKG bulguları ve kardiyak troponin I (cTnI) değerlerine göre, PME olanlar (n=8) ve PME olmayanlar (NPME; n=42) olarak gruplandırıldı. Serum İMA düzeyleri ameliyat öncesinde, aortik kros klemp konulduktan 20 dakika sonra, klemp kaldırıldıktan 30 dakika, 3, 6, 12 ve 24 saat sonra ölçüldü. Bul gu lar: Klemp kalktıktan 30 dakika, 3, 6 ve 12 saat sonra İMA düzeyleri PME grubunda, NPME grubuna kıyasla, daha yüksekti (sırasıyla, p=0.002, p=0.048, p=0.023, p=0.007). Hem PME hem de NPME grubunda İMA düzeyleri aortik kros klemp konulduktan 20 dakika sonra, ameliyat öncesi İMA düzeylerine kıyasla yükselmişti (sırasıyla p=0.0001, p=0.038). So­nuç:­ Çalışma bulgularımız, İMA’nın ONCABG yapılan hastalarda miyokard infarktüsü için erken bir belirteç olabileceğini göstermektedir. Background:­ This study aims to evaluate the potential of ischemia-modified albumin (IMA) to predict the myocardial infarction in on pump coronary artery bypass grafting (ONCABG) patients. Methods: Fifty elective isolated ONCABG patients (41 males, 9 females; mean age 66 years; range 56 to 75 years) were included in the study. Patients were divided into perioperative myocardial infarction (PMI; n=8) and non-infarction (NPMI; n=42) groups according to perioperative cardiac troponin I (cTnI) values and ECG findings. Serum IMA levels were measured preoperatively, 20 minutes after aortic cross clamping, 30 minutes, at 3, 6, 12 and 24 hours after declamping. Results:­ Compared to the NPMI group, the declamping 30 minutes, 3, 6 and 12 hours IMA levels were higher in the PMI group (p=0.002, p=0.048, p=0.023, p=0.007, respectively). In both NPMI and PMI groups, the 20 minutes after aortic cross clamping IMA levels were higher compared to the preoperative IMA levels (p=0.0001, p=0.038, respectively). Conclusion:­ Our study results show that IMA may be an early marker of myocardial infarction in the ONCABG patients. WOS:000352520800006 2-s2.0-84932080996