101 results on '"Karagenç, Tülin"'
Search Results
2. In vitro feeding of Hyalomma excavatum and Hyalomma marginatum tick species
- Author
-
Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Hacilarlioğlu, Selin, Pekağirbaş, Metin, Karagenç, Tülin, Eren, Hasan, and Bakirci, Serkan
- Published
- 2023
- Full Text
- View/download PDF
3. Seroprevalence and molecular detection of Leishmania spp. in cats of West Aegean Region, Turkey
- Author
-
Aksulu, Ayça, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Karagenç, Tülin, and Bakırcı, Serkan
- Published
- 2021
- Full Text
- View/download PDF
4. Evaluation of Cases with Suspected Canine Leishmaniasis History: A Five-year Retrospective Study (2016-2021)
- Author
-
Pekağırbaş, Metin, primary, Bakırcı, Serkan, additional, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, additional, Hacılarlıoğlu, Selin, additional, and Karagenç, Tülin, additional
- Published
- 2022
- Full Text
- View/download PDF
5. Population diversity and multiplicity of infection in Theileria annulata
- Author
-
Weir, William, Karagenç, Tülin, Gharbi, Mohamed, Simuunza, Martin, Aypak, Suleyman, Aysul, Nuran, Darghouth, Mohamed Aziz, Shiels, Brian, and Tait, Andrew
- Published
- 2011
- Full Text
- View/download PDF
6. Prevalence of Dirofilaria immitis infection in dogs from Aydin and Izmir Provinces, Turkey
- Author
-
SARALİ, Hakan, KARAGENÇ, Tülin, BİLGİÇ, Hüseyin, and BAKIRCI, Serkan
- Subjects
Dirofilaria immitis,prevalence,dog,diagnosis,epidemiology ,Veteriner Hekimlik ,Veterinary Sciences - Abstract
Mosquito-borne nematodes, Dirofilaria immitis and D. repens are among the most important filarial parasites of dogs. D. immitis is the causal agent of heartworm that primarily infects domestic and wild canids. Rarely, humans become accidental hosts to this parasite. D. repens, which is the main agent of human dirofilariosis, usually causes a non-pathogenic, subcutaneous infection in dogs. The aim of the present study was to investigate the prevalence of Dirofilaria spp. in the owned dogs in Aydin and Izmir regions using four different diagnostic techniques. To this end, blood samples were collected from 150 dogs in Aydin (n: 122) and Izmir (n: 28) provinces. The presence of the microfilariae of the parasite in the blood samples were examined by wet blood film method, modified Knott’s test, membrane filtration-acid phosphatase staining techniques and polymerase chain reaction (PCR). A commercial antigen test kit (HESKA Solo Step CH Batch Test Strips) was also used to detect adult D. immitis antigens in serum samples. The overall prevalence of D. immitis was % 10,0 as determined by both PCR and the antigen test kit. While the presence of the parasite determined by the modified Knott’s and membrane filtration tests was 4,67%, only four animals were determined to be positive by direct microscopic examination (2,67%). All positive samples were detected in Aydin, majority in the Germencik district. The prevalence of D. immitis was higher in male dogs (% 11,93) when compared to female dogs (%4,87). In conclusion, the present study demonstrates that canine dirofilariosis is prevalent in Aydın province (10,0%) of Turkey, even though the positivity is confined to a small area. Reliable epidemiological data is crucial to implement preventive control measures in order to decrease the incidence of canine dirofilariosis, which should be considered under the “One Health” concept in endemic areas.
- Published
- 2020
7. Evaluation of Orally Administered Anthelmintic Treatment Options for Dentostomella translucida in Naturally Infected Mongolian Gerbils (Meriones unguiculatus)
- Author
-
Aypak, Süleyman, primary, Kum, Cavit, additional, Pekağırbaş, Metin, additional, Ayan, Adnan, additional, and Karagenç, Tülin, additional
- Published
- 2021
- Full Text
- View/download PDF
8. GENETIC AND ANTIGENIC DIVERSITY IN THEILERIA ANNULATA POPULATIONS AFTER SEXUAL RECOMBINATION
- Author
-
Ünlü, Ahmet Hakan, Karagenç, Tülin, Eren, Hasan, Hacılarlıoğlu, Selin, Bakırcı, Serkan, and Bilgiç, Hüseyin Bilgin
- Abstract
Tropical theileriosis caused by the tick transmittedprotozoa parasite Theileria annulatais an economically important disease of cattle in many developing countries.The genetic and antigenic diversity within and between field parasitepopulations is an important epidemiological parameter that needs to beinvestigated and quantified for the development and deployment of novel controlstrategies. The effective role of recombination for generating genetic andantigenic diversity in natural parasite populations has been proposed. Theserecombined and genetically diverse parasite populations can give rise to newrisk factors, such as drug resistance, reduced vaccine protection, occurrenceof highly pathogenic isolates. Previous data indicated that genetic andantigenic diversity in T. annulatapopulations vary not only between different geographical regions but alsowithin a single host and this polymorphism is presumed to be due to the highlevel of genetic exchange occurring in parasite populations. The occurrence ofa sexual cycle has been confirmed in a closely related orthologue parasite, T. parva, however in T. annulata, an evidence for theoccurrence of mating has came from population genetic studies and noexperimental data is available yet regarding to the role of recombination aftertransmission of T. annulata to ticks.The completed genome sequence of T.annulata provided an opportunity to develop genetic markers for populationgenetic studies and also enabled the identification of new antigens. In thisstudy, a panel of 23 micro and minisatellite markers were used to identify,characterise and analyse two different clonal and nonclonal T.annulata isolates after recombination.We have measured the frequency of recombination in T. annulata isolates for each of four chromosomes. We have alsoinvestigated effect of recombination on antigenic diversity. The analysis usingpolymorphic markers demonstrated the existence of genetic exchange between T. annulata isolates and this evidentrecombination was experimentally shown for the first time. The highest level ofrecombination was found to be located on the forth chromosome. However, therewas no correlation between recombination rate and chromosomal length. It shouldbe pointed out that none of the recombined populations detected in the presentstudy showed a detectable level of antigenic diversity. This study wasfinancially supported by TUBITAK-111O718.KeyWords: PopulationGenetics, Sexual Recombination, Theileriaannulata
- Published
- 2020
9. Kanin Leishmaniasis Şüphesi Olan Olguların Değerlendirilmesi: Beş Yıllık Retrospektif Çalışma (2016-2021).
- Author
-
Pekağırbaş, Metin, Bakırcı, Serkan, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Hacılarlıoğlu, Selin, and Karagenç, Tülin
- Published
- 2022
- Full Text
- View/download PDF
10. Ege Bölgesindeki Köpeklerde Monositik Ehrlichiosis: Klinik ve Hematolojik Bulgular
- Author
-
TUNA, Gülten Emek, primary, BAKIRCI, Serkan, additional, DİNLER, Ceren, additional, KARAGENÇ, Tülin, additional, and ULUTAŞ, Bülent, additional
- Published
- 2019
- Full Text
- View/download PDF
11. Tick Bites on Humans in Southwestern Region of Turkey: Species Diversity
- Author
-
Bakırcı, Serkan, primary, Aysul, Nuran, additional, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, additional, Hacılarlıoğlu, Selin, additional, Eren, Hasan, additional, and Karagenç, Tülin, additional
- Published
- 2019
- Full Text
- View/download PDF
12. Evolution and diversity of secretome genes in the apicomplexan parasite Theileria annulata
- Author
-
Shiels Brian R, Tait Andy, Baird Margaret, Karagenç Tülin, and Weir William
- Subjects
Biotechnology ,TP248.13-248.65 ,Genetics ,QH426-470 - Abstract
Abstract Background Little is known about how apicomplexan parasites have evolved to infect different host species and cell types. Theileria annulata and Theileria parva invade and transform bovine leukocytes but each species favours a different host cell lineage. Parasite-encoded proteins secreted from the intracellular macroschizont stage within the leukocyte represent a critical interface between host and pathogen systems. Genome sequencing has revealed that several Theileria-specific gene families encoding secreted proteins are positively selected at the inter-species level, indicating diversification between the species. We extend this analysis to the intra-species level, focusing on allelic diversity of two major secretome families. These families represent a well-characterised group of genes implicated in control of the host cell phenotype and a gene family of unknown function. To gain further insight into their evolution and function, this study investigates whether representative genes of these two families are diversifying or constrained within the T. annulata population. Results Strong evidence is provided that the sub-telomerically encoded SVSP family and the host-nucleus targeted TashAT family have evolved under contrasting pressures within natural T. annulata populations. SVSP genes were found to possess atypical codon usage and be evolving neutrally, with high levels of nucleotide substitutions and multiple indels. No evidence of geographical sub-structuring of allelic sequences was found. In contrast, TashAT family genes, implicated in control of host cell gene expression, are strongly conserved at the protein level and geographically sub-structured allelic sequences were identified among Tunisian and Turkish isolates. Although different copy numbers of DNA binding motifs were identified in alleles of TashAT proteins, motif periodicity was strongly maintained, implying conserved functional activity of these sites. Conclusions This analysis provides evidence that two distinct secretome genes families have evolved under contrasting selective pressures. The data supports current hypotheses regarding the biological role of TashAT family proteins in the management of host cell phenotype that may have evolved to allow adaptation of T. annulata to a specific host cell lineage. We provide new evidence of extensive allelic diversity in representative members of the enigmatic SVSP gene family, which supports a putative role for the encoded products in subversion of the host immune response.
- Published
- 2010
- Full Text
- View/download PDF
13. Theileria annulata DNA’sının loop aracılı izotermal yöntemle (LAMP) çoğaltılması
- Author
-
Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Karagenç, Tülin, Bakirci, Serkan, Eren, Hasan, and Weir, William
- Subjects
DNA,LAMP,tanı,Theileria annulata ,Veterinary ,Diagnosis,DNA,LAMP,Theileria annulata ,Veteriner Hekimlik - Abstract
In the past three decades, as an alternative to PCR (polymerase chain reaction) new diagnostic techniques like LAMP (loop mediated isothermal amplification) whereby target DNA can be amplified under isothermal conditions without using thermocycler have been developed. The LAMP method allows the synthesis of large amounts of DNA in a short time with high specificity and rapid and easy detection of generated products. In this study, specificity and sensitivity of LAMP method was evaluated for the detection of T. annulata in acute infected and/or carriers cattle using primer pair specifically designed to amplify merozoite surface antigen gene (Mero1), 30 kDa major merozoite surface antigen gene (Tams-1) and cytochrome b gene of T.annulata. Primer pairs with highest sensitivity were used to evaluate the applicability of LAMP to the field samples. Two LAMP primers (CYTOB1 and CYTOB341) targeting cytochrome b gene specifically amplified DNA of different T. annulata isolates successfully while no amplification was seen in other species DNAs and BL20. CYTOB1 primers detected T. annulata Ankara / D7 DNA up to 2 fg, however the detection limit of CYTOB341 was 10 fold lower. The sensitivity of CYTOB1 LAMP assay was same with F3/B3 PCR, however when compared with that of cytob1 PCR a 10fold lower sensitivity was found. The LAMP product was confirmed by restriction digestion and sequencing. Results obtained from this study indicated that none of the designed primer pairs specific to target genes (Tams-1 and Mero1), except cytochrome b gene was able to specifically and sensitively detect different isolates of T. annulata. Consequently, it was shown that LAMP method using CYTOB1 primers is less effective than the cytob1 PCR in terms of detecting T. annulata in the field samples, Son yıllarda polimeraz zincir reaksiyonuna (PZR) alternatif olarak termal siklus kullanmadan izotermal koş ullar altında hedef bölgelerin çoğaltılmasına olanak sağlayan LAMP (loop mediated isothermal amplification) gibi yeni teknikler geliştirilmiştir. LAMP, yüksek özgünlükte ve kısa zamanda çok sayıda hedef DNA kalıbının çoğaltılabildiği ve elde edilen ürünün kolay ve hızlı tespitine olanak veren bir yöntemdir. Bu çalışmada, Theileria annulata’nın merozoit yüzey antijeni (Mero1), 30 kDa major merozoit yüzey antijeni (Tams-1) ve sitokrom b genlerini çoğaltmak için özgül olarak tasarlanan primer çiftleri kullanılarak, hasta ve taşıyıcı sığırlarda T. annulata’nın tespitinde LAMP yönteminin özgüllük ve duyarlılığı değerlendirilmiştir. En yüksek duyarlılığa sahip olan primer çiftleri ile LAMP’ın sahadan toplanan örneklerde uygulanabilirliği araştırılmıştır. Sitokrom b genine özgü iki primer çiftinin (CYTOB1 ile CYTOB341) T. annulata’nın farklı izolatlarını özgül olarak çoğalttığı ve BL20 ve diğer türlere ait DNA’larda ise herhangi bir çoğalma olmadığı belirlenmiştir. CYTOB1 primerleri 2 fg’a kadar T. annulata Ankara / D7 DNA’sını tespit edebilmiş, bununla birlikte CYTOB341’in duyarlılığı CYTOB1’ye oranla 10 kat düşük bulunmuştur. Yapılan analizlerde, CYTOB1 LAMP’ının duyarlılığı F3/B3 PZR ile aynı bulunmuş, ancak CYTOB1 F3/B3 PZR'in duyarlılığının cytob1 PZR’ye oranla 10 kat daha az olduğu belirlenmiş tir. Ayrıca, LAMP ürünlerinin özgüllükleri restriksiyon enzimi ile keserek ve sekans analizleri ile doğrulanmıştır. Elde edilen sonuçlar, sitokrom b geni dışında hedef gen bölgelerine (Tams-1 ve Mero1) özgü tasarlanan primer çiftlerinin hiçbirinin T. annulata’nın farklı izolatlarını özgül ve duyarlı olarak tespit etmediğini göstermiştir. Sonuç olarak, CYTOB1 LAMP yönteminin T. annulata’nın saha şartlarında tespitinde kullanılabilirliğinin cytob1 PZR’ye oranla düş ük olduğu saptanmıştır
- Published
- 2017
14. Bir Gerbilde (Meriones unguiculatus) Dentostomella translucida
- Author
-
Karagenç, Tülin, Ayan, Adnan, Aypak, Süleyman, and Pekağırbaş, Metin
- Published
- 2015
15. An investigation on the effectiveness of Babesia ovis apical membrane antigen (BoAMA1) and Babesia ovis-infected cell culture in protecting against ovine babesiosis
- Author
-
Ayan, Adnan, Köse, Onur, Seitzer, Ulrike, Pekagirbas, Metin, Bakırcı, Serkan, Üner, Selin, Shkap, Varda, Langley, Gordon, Ünlü, Ahmet Hakan, Aksulu, Ayça, Jabbar, Ahmed, Karagenç, Tülin, and Bilgiç, Hüseyin Bilgin
- Published
- 2015
16. The breeding and colonization of Hyalomma excavatum in laboratory conditions
- Author
-
BAKIRCI, Serkan, BİLGİÇ, Hüseyin Bilgin, HACILARLIOĞLU, Selin, ÜNLÜ, Ahmet Hakan, KÖSE, Onur, AKSULU, Ayça, EREN, Hasan, and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
Veterinary ,parasitic diseases ,Veteriner Hekimlik ,Breeding,colonization,Hyalomma excavatum,laboratory ,Hyalomma excavatum,kolonizasyon,laboratuvar,üretme - Abstract
In this study, colonization and developmental period of different stages of Hyalomma excavatum was determined under laboratory conditions. Three-host life-cycle of H. excavatum was found to be completed in 155 days under laboratory conditions. It was determined that a single unfed adult female H. excavatum suck 0,81 (0,58-1,11) gr blood during the feeding and layed an avarage of 8.786 (5.917-12.372) eggs. For the colonization of H. excavatum, gerbils (Meriones unguiculatus) were found to be reasonably suitable host for generating engorded larvae and unfed nymph. As well as calf and rabbit were observed to be suitable hosts for the generation of adult unfed ticks and larvae from these adult ticks, respectively, Bu çalışmada Hyalomma excavatum'un laboratuvar şartlarında farklı dönemlerine ait gelişme süreleri saptanarak kolonizasyonu gerçekleştirilmiştir. Laboratuvar şartları altında, H. excavatum'un 3 konaklı hayat siklusunun ortalama 155 günde tamamlandığı tespit edilmiştir. Hyalomma excavatum'un aç bir erişkin dişisinin tavşanda beslenmesi esnasında yaklaşık 0,81 (0,581,11) gr kan emdiği ve ortalama 8.786 (5.917-12.372) adet yumurtladığı saptanmıştır. Hyalomma excavatum'un kolonizasyonunda, gerbillerin (Meriones unguiculatus) özellikle doymuş larva ve aç nimf üretimi için kullanılması uygun bulunmuştur. Bunun yanında aç erişkinlerin üretilmesinde ve aç erişkinlerden larva elde edilmesinde sırasıyla danaların ve tavşanların uygun konaklar olduğu gözlemlenmiştir
- Published
- 2015
17. Bir Mongolian Gerbilde (Meriones Unguiculatus) Dentostomella translucida Schulz ve Krepkorgorskaja, 1932.
- Author
-
Ayan, Adnan, Pekağırbaş, Metin, Aypak, Süleyman, and Karagenç, Tülin
- Published
- 2018
- Full Text
- View/download PDF
18. Aydın yöresindeki sığırlarda Toxoplasma gondii'nin seroprevalansı
- Author
-
KARAGENÇ, Tülin İlhan, ERTABAKLAR, Hatice, ULUTAŞ, Bülent, AYPAK, Süleyman, and ERTUĞ, Sema
- Abstract
Bu çalışmada enzyme linked immunosorbent assay (ELISA) yöntemi kullanarak Aydın ilinde 4 farklı bölgede bulunan 487 sığıra ait serumlar anti-Toxoplasma antikorları yönünden incelenmiştir. Bu test sonucunda sığırların % 45.2 (256/487)’si seropozitif olarak tespit edilmiştir. Dişi sığırlarda seropozitiflik prevalansının (%78.8) erkek (%22.2) sığırlara oranla istatistiksel olarak (P < 0,001) daha fazla olduğu tespit edildi. Ayrıca yaş grupları arasında da istatistiksel farkların bulunduğu tespit edildi
- Published
- 2014
19. First Case of Anaplasma (Ehrlichia) platys Infection in a Dog in Turkey
- Author
-
ULUTAŞ, Bülent, BAYRAMLI, Göksel, and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
Anaplasma platys,inclusion,dog,Turkey - Abstract
A male pinscher dog weighing 4.2 kg with a history of intermittent fever, inappetence, weight loss, and weakness occurring periodically for 5 months showed Anaplasma (Ehrlichia) platys inclusions within the platelets of peripheral blood smears. The diagnosis was confirmed using a nested polymerase chain reaction. The dog was treated with doxycycline at a dose of 5 mg/kg twice daily for 21 days. This study is the first case of A. platys infection in Turkey.
- Published
- 2014
20. Molecular and seroprevalence of canine visceral leishmaniasis in West Anatolia, Turkey
- Author
-
BAKIRCI, Serkan, primary, BİLGİÇ, Hüseyin Bilgin, additional, KÖSE, Onur, additional, AKSULU, Ayca, additional, HACILARLIOĞLU, Selin, additional, ERDOĞAN, Hasan, additional, and KARAGENÇ, Tülin, additional
- Published
- 2016
- Full Text
- View/download PDF
21. Exchange Transfusion for Severe Imported Falciparum Malaria with Hyperparasitaemia: Case Report
- Author
-
UYAR GÜLEÇ, Güliz, primary, AVCIL, Mücahit, additional, ÜNLÜ, Ahmet Hakan, additional, KARAGENÇ, Tülin, additional, and SAKARYA, Serhan, additional
- Published
- 2016
- Full Text
- View/download PDF
22. Prevalence of Theileria/Babesia and Anaplasma/Ehrlichia species in small ruminants in Turkey and diagnostic sensitivity of single-PCR and RLB, 2nd ApiCOWplexa Apicomplexa in farm animals
- Author
-
Karagenç, Tülin, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Ünlü, Ahmet Hakan, Bakırcı, Serkan, Hacılarlıoğlu, Selin, Köse, Onur, and Eren, Hasan
- Published
- 2013
23. First detection and molecular identification of Babesia gibsoni in two dogs from the Aydın Province of Turkey
- Author
-
AYSUL, Nuran, URAL, Kerem, ULUTAŞ, Bülent, EREN, Hasan, and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
General Veterinary ,biology ,Babesia gibsoni ,Chemistry ,Key words: Babesia gibsoni,dog,PCR,Turkey ,biology.animal_breed ,Nucleic acid sequence ,biology.organism_classification ,Virology ,18S ribosomal RNA ,law.invention ,law ,GenBank ,parasitic diseases ,Babesia ,American pit bull terrier ,Polymerase chain reaction ,Molecular identification - Abstract
Small (1-3 µm in diameter, ring, oval, or comma shaped) piroplasms suggestive of Babesia spp. were observed upon microscopic examination of Giemsa-stained peripheral blood smears from a 3.5-year-old American Pit Bull Terrier with clinical signs of pyrexia, weakness, mucous membrane pallor, and depression living in Aydın, Turkey, in February, 2009. To confirm the presence and to identify the species of Babesia spp., a polymerase chain reaction (PCR) technique was performed using primers amplifying a 670 bp fragment of the 18S rRNA gene of Babesia gibsoni and the PCR products were analyzed by sequencing. The nucleotide sequence was compared to the sequences available in GenBank using the nucleotide Basic Local Alignment Search Tool program. The results indicated a 99% similarity with sequences of Babesia gibsoni. A 2-year-old American Staffordshire Terrier with no signs of any diseases was also confirmed to be infected with B. gibsoni using the same methods. To the best of our knowledge, this is the first report demonstrating the presence of B. gibsoni in Aydın, Turkey.
- Published
- 2013
24. Van İli Civarında Görülen Helix lucorum (Mollusca: Pulmonata)'da Dicrocoeliidae (Digenea) Larval Dönemlerinin Yaygınlığı.
- Author
-
Ünlü, Ahmet Hakan, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Eren, Hasan, and Karagenç, Tülin
- Published
- 2017
- Full Text
- View/download PDF
25. Description of dogs naturally infected with Hepatozoon canis in the Aegean region of Turkey
- Author
-
PAŞA, Serdar, KIRAL, Funda, KARAGENÇ, Tülin, ATASOY, Abidin, and SEYREK, Kamil
- Subjects
General Veterinary ,parasitic diseases ,Key words: Hepatozoon canis,clinico-pathological findings,Rhipicephalus sanguineus - Abstract
Clinical and laboratory findings recorded in 10 dogs naturally infected with Hepatozoon canis in the Aegean region of Turkey were reported. The diagnosis was made by finding H. canis gamonts within leucocytes in Giemsa-stained blood smears. H. canis parasitaemia level was calculated manually by counting 500 neutrophils in blood smears. Parasitaemia varied from 1% to 23% of the circulating neutrophils. Anorexia, fever, depression, weight loss, and lymphadenopathy are the main clinical signs in infected dogs. All dogs had microcytic normochromic anaemia; however, 7 of the dogs had neutrophilia, 1 had lymphopenia, 2 had monocytosis, 1 had eosinophilia, and 9 had thrombocytopenia. Abnormal serum biochemical values were hyperproteinaemia (7 of 10 dogs), hypoalbuminaemia (9 of 10 dogs), hyperglobulinaemia (7 of 10 dogs), increased serum alkaline phosphatase activity (2 of 10 dogs), and increased serum creatinine kinase activity (8 of 10 dogs). Concurrent infections such as Ehrlichia canis, Anaplasma phagocytophilum, and Anaplasma platys were detected with a polymerase chain reaction test and 8 dogs had 2 or 3 of these concurrent infections.
- Published
- 2009
26. Rekombinasyon Sonrası Theileria annulata Popülasyonlarında Genetik Çeşitliliğin Belirlenmesinde Kullanılacak Markerlerın Seçimi.
- Author
-
Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Ünlü, Ahmet Hakan, Aksulu, Ayça, Bakırcı, Serkan, Hacılarlıoğlu, Selin, Eren, Hasan, Weir, William, and Karagenç, Tülin
- Published
- 2017
- Full Text
- View/download PDF
27. Leishmania major'un Rezervuar Hayvanlara Naklinde Rhipicephalus sanguineus'un Rolünün Belirlenmesi.
- Author
-
Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Bakırcı, Serkan, Köse, Onur, Aksulu, Ayça, Hacılarlıoğlu, Selin, and Karagenç, Tülin
- Published
- 2016
- Full Text
- View/download PDF
28. Evaluation of cytochrome b as a sensitive target for PCR based detection of T. annulata carrier animals
- Author
-
Bilgic, Huseyin B., Karagenç, Tülin, Shiels, Brian, Tait, Andy, Eren, Hasan, and Weir, William
- Published
- 2010
- Full Text
- View/download PDF
29. Development of a multiplex PCR assay for simultaneous detection of Theileria annulata, Babesia bovis and Anaplasma marginale in cattle
- Author
-
Bilgiç, Huseyin B., primary, Karagenç, Tülin, additional, Simuunza, Martin, additional, Shiels, Brian, additional, Tait, Andy, additional, Eren, Hasan, additional, and Weir, William, additional
- Published
- 2013
- Full Text
- View/download PDF
30. Aydın Yöresinde Sığırlarda ve Kenelerde Anaplasma / Ehrlichia Türlerinin Belirlenmesi.
- Author
-
Hoşgör, Murat, Bilgin Bilgiç, Hüseyin, Bakırcı, Serkan, Hakan Ünlü, Ahmet, Karagenç, Tülin, and Eren, Hasan
- Published
- 2015
- Full Text
- View/download PDF
31. Hyalomma rufipes (Koch, 1844) infesting cattle in the West Aegean region of Turkey
- Author
-
BAKIRCI, SERKAN, primary, SARALİ, HAKAN, primary, AYDIN, LEVENT, primary, LATIF, ABDALLA, primary, EREN, HASAN, primary, and KARAGENÇ, TÜLİN, primary
- Published
- 2011
- Full Text
- View/download PDF
32. Evolution and diversity of secretome genes in the apicomplexan parasite Theileria annulata
- Author
-
Weir, William, primary, Karagenç, Tülin, additional, Baird, Margaret, additional, Tait, Andy, additional, and Shiels, Brian R, additional
- Published
- 2010
- Full Text
- View/download PDF
33. Serum Zinc, Iron and Copper Concentrations in Dogs Infected with Hepatozoon canis
- Author
-
Seyrek, Kamil, primary, Karagenç, Tülin, additional, Paşa, Serdar, additional, Kıral, Funda, additional, and Atasoy, Abidin, additional
- Published
- 2009
- Full Text
- View/download PDF
34. Türkiye’de Bir Köpekte Mesocestoides corti’ye (Syn. M. vogae) Bağlı Yaygın Peritoneal Larval Cestodiasis
- Author
-
AYPAK, Suleyman, primary, BİRİNCİOĞLU, Serap, primary, EPİKMEN, Tugrul, primary, AYSUL, Nuran, additional, URAL, Kerem, additional, ATASOY, Abidin, additional, DERİNCEGÖZ, Onur, additional, and KARAGENÇ, Tülin, additional
- Published
- 2009
- Full Text
- View/download PDF
35. Genetic exchange and sub-structuring in Theileria annulata populations
- Author
-
Weir, William, primary, Ben-Miled, Leila, additional, Karagenç, Tülin, additional, Katzer, Frank, additional, Darghouth, Mohamed, additional, Shiels, Brian, additional, and Tait, Andrew, additional
- Published
- 2007
- Full Text
- View/download PDF
36. Deney Hayvanı Olarak Gerbiller (Meriones unguiculatus): Leishmania major için İyi Bir Rol Model Olabilir mi?
- Author
-
Bakırcı, Serkan, Bilgin Bilgiç, Hüseyin, Köse, Onur, Aksulu, Ayça, Hacılarlıoğlu, Selin, Karagenç, Tülin, Çavuş, İbrahim, and Özbilgin, Ahmet
- Published
- 2015
- Full Text
- View/download PDF
37. Laboratuvar şartlarında Hyalomma excavatum'un üretilmesi ve kolonizasyonu.
- Author
-
BAKIRCI, Serkan, BİLGİÇ, Hüseyin Bilgin, HACILARLIOĞLU, Selin, ÜNLÜ, Ahmet Hakan, KÖSE, Onur, AKSULU, Ayça, EREN, Hasan, and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
HYALOMMA ,BREEDING ,GERBILS ,LARVAE ,NYMPHS (Insects) - Abstract
Copyright of Veterinary Journal of Ankara University / Ankara Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi is the property of Ankara University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)
- Published
- 2015
- Full Text
- View/download PDF
38. A Case of Diffuse Peritoneal Larval Mesocestoides corti (syn. M. vogae) Cestodiasis in A Dog in Turkey.
- Author
-
Aypak, Suleyman, Aysul, Nuran, Ural, Kerem, Birincioğlu, Serap, Atasoy, Abidin, Derincegöz, Onur, Epikmen, Tugrul, and Karagenç, Tülin
- Subjects
DOBERMAN pinscher ,PERITONEUM ,MESOCESTOIDES ,LABORATORY dogs ,ABDOMINAL surgery ,TISSUE culture ,DISEASES - Abstract
Copyright of Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi is the property of University of Kafkas, Faculty of Veterinary Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)
- Published
- 2012
39. First Case of Anaplasma (Ehrlichia) platys Infection in a Dog in Turkey.
- Author
-
Ulutaş, Bülent, Bayramli, Göksel, and Karagenç, Tülin
- Subjects
ANAPLASMA ,INFECTION ,DOG diseases ,VETERINARY therapeutics - Abstract
Copyright of Turkish Journal of Veterinary & Animal Sciences is the property of Scientific and Technical Research Council of Turkey and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)
- Published
- 2007
40. Presence of Trichinella sp. in Wild Boar Hunted in the City of Aydın, Turkey
- Author
-
AYPAK, Süleyman, AYSUL, Nuran, BAKIRCI, Serkan, and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
Trichinella,Yaban domuzu,Aydın ,Trichinella,Wild Boar,Aydin - Abstract
Background/Aim: Trichinosis is an extremely important zoonotic disease associated with consuming the raw meats which contain larvae of Trichinella species. As its presence is known and it is hunted in many areas of our country; when the meat of boar is used for “raw meatball” cooking which has an important position in our cuisine, it may be extremely dangerous. Originating from this crucial threat as a public health concern, we investigated the presence of Trichinella in boars hunted in Aydin area. Material and Method: Under the permission of Ministry of Environment and Forests, we investigated 12 males and 31 females, total 43 boar carcasses between the ages of 1 to 5 years, hunted in highland areas of Cine, Kocarli and Yenipazar districts in Aydin between July 2007 and May 2009. We examined the samples from 6 different areas of each animal’s diaphragm, masseter and tongue muscles between two glasses.Results and Conclusion: No Trichinella larvae was observed in any of the samples. Although this finding do not prove the non-existence of infection in the districts, it was considered as a positive sign in terms of public health., Özbilgi/Amaç: Trichinellosis, Trichinella türlerinin larvalarını bulunduran etlerin çiğ olarak tüketilmesi sonucu oluşan son derece önemli, zoonoz bir hastalıktır. Ülkenin pek çok bölgesinde varlığı bilinen ve avlanan domuzların etleri, yemek kültürümüzde önemli bir yeri olan “çiğ köfte” yapımında kullanıldığında son derece tehlikeli olabilmektedir. Halk sağlığını ilgilendiren bu önemli tehditten yola çıkarak Aydın yöresinde avlanan domuzlarda Trichinella varlığı araştırılmıştır. Materyal ve Metot: Temmuz 2007- Mayıs 2009 tarihleri arasında Çevre ve Orman Bakanlığı’nın izni ile Aydın’ın Çine, Koçarlı ve Yenipazar İlçelerinin dağlık bölgelerinde avlanan yaşları 1-5 arasında değişen 12 erkek 31 dişi toplam 43 domuz karkası incelenmiştir. Hayvanların diyafram, masseter ve dil kaslarının her birinin 6 farklı bölgesinden alınan örnekler sıkıştırılmış iki cam arasında incelenmiştir.Bulgular ve Sonuç: İncelemesi yapılan hiçbir örnekte Trichinella larvalarına rastlanmamıştır. Bu sonuç enfeksiyonun yörede olmadığını göstermemekle birlikte halk sağlığı açısından olumlu karşılanmıştır.
41. Ovine babesiosis
- Author
-
HACILARLIOĞLU, Selin and KARAGENÇ, Tülin
- Subjects
Babesia ovis,Koyun,Babesiosis ,Babesia ovis,Sheep,Babesiosis - Abstract
Background/Aim: Babesia ovis, the main causative agent of ovine babesiosis is a tick-borne hemoprotozoan parasite and causes significant economic losses in small ruminant livestock in tropical and subtropical regions. Although the disease occurs between April and September depending on the tick activities, the pick occurrence is observed in June and July. Babesiosis may cause up to 30-50% mortality among susceptible sheep breeds. As there is no vaccine available against the disease, the main methods for the control of the disease are the eradication of ticks through the use of acaricides and treatment of the animals showing the sings of the disease. Conclusion: Although babesiosis causing significant economical losses in sensitive animals occurs in almost every region of Turkey, the disease remains to be rather neglected. There is an urgent need to conduct experiments aimed to increase our understanding of the pathogenesis and epidemiology of the disease that will in turn facilitate the development of diagnostic methods and effective vaccines as preventive measures against babesiosis., Özbilgi/Amaç: Ovine babesiosisine neden olan Babesia ovis, kenelerle bulaşan bir kan protozoonu olup, oluşturduğu hastalık tropik ve subtropik bölgelerdeki küçükbaş hayvan yetiştiriciliğinde önemli ekonomik kayıplara neden olmaktadır. Kene aktivitesine bağlı olarak Haziran ve Temmuz aylarında pik yapan hastalık genellikle Nisan-Eylül arası görülmekte ve duyarlı koyun ırklarında %30-50 oranında mortaliteye neden olmaktadır. Hastalığa karşı herhangi bir aşı bulunmadığı için hastalıkla mücadele akut vakaların ilaç ile tedavisi ve akarasitlerle kene mücadelesi şeklinde yapılmaktadır. Sonuç: Türkiye’nin hemen her bölgesinde görülen ve duyarlı hayvanlarda önemli ekonomik kayıplara neden olan bir hastalık olmasına rağmen B. ovis enfeksiyonları genellikle göz ardı edilmektedir. Hastalığın patogenezini ve epidemiyolojisini daha iyi anlamak ve bu kayıpların önüne geçebilmek için araştırmaların yapılması gerekmektedir. Bu araştırmalar aynı zamanda tanı metotlarının ve korunmada önemli yer tutan aşıların geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.
42. Investigation of anaplasma phagocytophilum presence of horses in Aegean Region
- Author
-
Toker, Hasan, Karagenç, Tülin, and Adnan Menderes Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Parazitoloji Anabilim Dalı
- Subjects
Anaplasma phagoctophilum, Anaplasmosis, Horse, Nested PCR ,Anaplasma phagoctophilum, Anaplasmosis, At, Nested PCR - Abstract
Hasan Toker, Yüksek Lisans Tezi Amaç: Günümüzde değişen çevresel koşullar ve küresel iklim değişikliği ile beraber, ticari üretimin yaygınlaşmasına bağlı olarak tarımsal ve hayvansal üretimin sürekli gelişmesi sonucunda son yıllarda dünya genelinde Anaplasma phagocytophilum gibi vektör kaynaklı zoonotik hastalıkların giderek arttığı ve daha geniş alanlara yayıldığı gözlenmektedir. A. phagocytophilum nötrofilleri işgal eden ve morula adı verilen intravakuolar agregatlar oluşturan zorunlu bir hücre içi bakteridir ve Ixodes spp. tutmaları ile konaklarına bulaşmaktadır. A. phagocytophilum geniş bir konakçı yelpazesine sahiptir ve insanlar da dahil olmak üzere birçok memeli türünde ciddi hastalıklara neden olabilmektedir. Bununla birlikte, klinik semptomlar subklinikten ölümcül durumlara kadar değişmektedir, bu nedenle hem insan hem de veteriner hekimlikte A. phagocytophilum’dan kaynaklı klinik olayların önemli ölçüde eksik bildirildiği düşünülmektedir. Anaplasma phagocytophilum atlarda iştahsızlık, letarji, hemoraji ve topallıkla seyreden akut bir hastalığa neden olmaktadır. Bugüne kadar Türkiye’de A. phagocytophilum’un atlarda varlığı ile ilgili sadece iki çalışma bulunmaktadır. Bu tez çalışmasında Ege Bölgesinde yetiştirilen atlarda A. phagocytophilum’un olup olmadığının nested PCR yöntemi kullanılarak tespit edilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Aydın (n:69), Denizli (n:53) ve İzmir (n:64) illerinde yetiştirilen atlardan toplamda 186 adet kan örneği alınmış ve DNA izolasyonu sonrasında nested PCR analizleri gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Bu çalışma sırasında elde edilen hiçbir DNA örneğinde A. phagocytophilum varlığı tespit edilmemiştir. Sonuç: Sonuç olarak, bu çalışma, Ege Bölgesi’nde örneklerin elde edildiği alanlarda, atların A. phagocytophilum’un epidemiyolojisinde önemli bir rol üstlenmediğini göstermiştir. Bununla birlikte, daha önce sığır ve köpekler üzerinde yapılan çalışmalar A. phagocytophilum’un Ege Bölgesi’nde yaygın olarak bulunduğunu ortaya koymuştur. Aynı bölgedeki atlarda A. phagocytophilum’un tespit edilememesinin bölgede var olan A. phagocytophilum’un antijenik yapısı, vektör kenelerin varlığı, örnekleme zamanı, kullanılan tanı tekniği gibi pek çok nedenden kaynaklanmış olabileceği düşünülmektedir. Bütün bu hipotezlerin değerlendirilebilmesi için A. phagocytophilum’un epidemiyolojisinde rol oynayan bütün etkenlerin bir arada incelendiği daha kapsamlı çalışmaların yapılması gerekmektedir. Objective: It has been observed in recent years that vector-borne zoonotic diseases such as Anaplasma phagocytophilum have been increasing and spreading to larger areas throughout the world as a result of the continuous development of agricultural and animal production, expansion of commercial production, and altered environmental conditions along with global climate change. A. phagocytophilum is an obligate intracellular bacterium that invades neutrophils and forms intravacuolar aggregates referred to as morula. The parasite infects their hosts through Ixodes spp. ticks. A. phagocytophilum has a wide host range and can cause serious diseases in many mammalian species, including humans. As symptoms range from subclinical to fatal, clinical cases due to A. phagocytophilum infections are thought to be significantly underreported in both human and veterinary medicine. A. phagocytophilum causes an acute disease in horses with loss of appetite, lethargy, hemorrhage and lameness. To date, there are only two studies on the presence of A. phagocytophilum in horses in Turkey. The aim of the current thesis was to determine the presence of A. phagocytophilum in horses bred in the Aegean Region using nested PCR. Material and Methods: In the present study, a total of 186 blood samples were taken from different horses bred in Aydın (n: 69), Denizli (n: 53) and İzmir (n: 64) provinces and nested PCR analyzes were performed after DNA isolation. Results: A. phagocytophilum could not be detected in any of the DNA samples examined in the current study. Conclusions: It appears that horses do not play an important role in the epidemiology of A. phagocytophilum in the above-mentioned provinces of the Aegean Region. This is in contrast to evidence gathered from previous studies performed on cattle and dogs indicating that the disease is relatively common in the Aegean Region. It is suggested that the inability to detect A. phagocytophilum in horses in the same region may be due to a range of factors including, but not limited to, the antigenic structure of A. phagocytophilum present in the region, the presence of vector ticks, time of sampling, and/or the diagnostic technique used. More comprehensive studies should be performed in order to evaluate whether or not, and to what extent, these factors play a role in the epidemiology of A. phagocytophilum. KABUL VE ONAY i TEŞEKKÜR ii İÇİNDEKİLER iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ v RESİMLER DİZİNİ vii TABLOLAR DİZİNİ viii ŞEKİLLER DİZİNİ ix ÖZET x ABSTRACT xii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. Anaplasma phagocytophilum 3 2.1.1. Tarihsel Bakış 3 2.1.2. Taksonomi ve Özellikleri 4 2.1.3. Konakçı ve Vektörler 5 2.1.4. Gelişim Döngüsü ve Bulaşma 7 2.1.5. Epidemiyolojisi 8 2.1.6. Patojen Mekanizması 15 2.1.7. Klinik Semptomlar ve Laboratuvar Bulguları 16 2.1.8. Tanı ve Tedavi 17 2.2. Atlarda Anaplasma phagocytophilum Varlığı Üzerine Çalışmalar 19 2.3. Türkiye’deki Atlarda Anaplasma phagocytophilum Varlığı Üzerine Çalışmalar 23 3. GEREÇ VE YÖNTEM 25 3.1. Gereç 25 3.1.1. Çalışma Alanı 25 3.1.2. Örneklerin Toplanması ve Hazırlanması 26 3.2. Yöntem 26 3.2.1. DNA Ekstrasyonu 26 3.2.2. Nested Polimeraz Zincir Reaksiyonu 27 3.2.3. PCR Ürününün Klonlanması ve DNA Dizileme Analizi 29 4. BULGULAR 31 4.1. Klonlama ve Dizileme Analiz Sonuçları: 31 4.2. DNA Dizilim Sonuçları 32 4.3. PCR Testi Bulguları 33 5. TARTIŞMA 35 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 40 KAYNAKLAR 41 BİLİMSEL ETİK BEYANI 63 ÖZ GEÇMİŞ 64
- Published
- 2022
43. Theileria Annulata’nın Hücre Kültürü Pasajlarında Atenüasyon Düzeylerinin Moleküler Belirteçler İle İncelenmesi
- Author
-
Koç, Beril, Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Karagenç, Tülin, and Adnan Menderes Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Parazitoloji Bölümü
- Subjects
Veterinary medicine - Abstract
Bu araştırma T. annulata ile enfekte hücre kültürünün düşük, orta ve yüksek pasajlı suşlarında T. annulata’ya özgü atenüasyon markerları kullanılarak hedef gen bölgelerindeki ekspresyon seviyelerindeki farklılaşmaları tespit etmek amacı ile yapılmıştır. KABUL VE ONAY ………….i TEŞEKKÜR ii İÇİNDEKİLER iii SİMGELER VE KISALTMALAR DİZİNİ …………………iv ŞEKİLLER DİZİNİ vii RESİMLER DİZİNİ viii TABLOLAR DİZİNİ ix ÖZET x ABSTRACT xi 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 2 2.1. Theileriosis 2 2.2. Theileria annulata’nın Epidemiyolojisi 4 2.3. Türkiye’de Tropikal Theileriosis 5 2.4. Theileria annulata’ nın Yaşam Döngüsü 7 2.5. Omurgalı Konakta Yaşam Döngüsü 9 2.6. Kenedeki Yaşam Döngüsü 11 2.7. Tropikal Theileriosis’de Patogenez ve Klinik Bulgular 12 2.8. Tropikal Theileriosiste Bağışıklık 13 2.9. Tropikal Theileriosisin Tanı 14 2.9.1. Klinik ve Mikroskobik Tanı 14 2.9.2. Serolojik Tanı 14 2.9.3. Moleküler Tanı 15 2.10. Tropikal Theileriosis Tedavisi 16 2.11. Tropikal Theileriosiste Koruma ve Kontrol 16 2.11.1. Vektör Kene Mücadelesi 16 2.11.2. Dirençli Sığır Irkları Seçilmesi 17 2.11.3. Aşılama 18 3. GEREÇ VE YÖNTEM ………26 3.1. Gereç 26 3.1.1. Çalışmada Kullanılan Parazit Materyali 26 3.2. Yöntem 27 3.2.1. Atenüasyon Seviyesinin Belirlenmesi 27 3.2.1.1. Theileria annulata İzolatlarından cDNA Elde Edilmesi 29 3.2.1.2. Belirlenen Gen Bölgelerinin Her Bir T. annulata İzolatının Farklı Pasajlarındaki Ekspresyon Seviyelerinin Belirlenmesi 32 3.2.2. Dizilim Analizleri 33 3.2.3. Veri Analizleri 34 4. BULGULAR ….35 4.1. Belirlenen Gen Bölgelerinin Farklı Pasajlarındaki Ekspresyon Seviyeleri 35 4.2. Dizilim Sonuçları 42 5. TARTIŞMA 46 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 51 7. KAYNAKLAR 52 8. BİLİMSEL ETİK BEYANI 73 9. ÖZ GEÇMİŞ 74
- Published
- 2022
44. Theileria annulata'da buparvaquone direncinde rol oynayan mutasyonların belirlenmesi,dirençli ve duyarlı parazit popülasyonlarında in vitro çoğalma indekslerinin ve adaptasyonlarının incelenmesi
- Author
-
Koç, Nilay, Karagenç, Tülin, and Parazitoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Subjects
Veterinary Medicine ,Veteriner Hekimliği ,Drug resistance ,Theileria ,Mutation ,Parasites ,Theileria annulata ,Buparvaquone ,Parasitic diseases - Abstract
Tropikal theileriosis, Theileria annulata'nın neden olduğu, yüksek morbidite ve mortaliteye bağlı olarak önemli ekonomik kayıplara yol açan protozoer bir hastalıktır. Buparvaquone, 1980'lerden beri theileriosisin endemik olduğu ülkelerde yaygın olarak kullanılan tek ilaçtır. Ancak, yakın zamanda yapılan çalışmalar T. annulata'da buparvaquone'a karşı direnç geliştiğine işaret etmektedir. Aydın ilinde yürütülen daha önceki çalışmalarda sitokrom b geninde ilacın bağlanma bölgesinde iki farklı mutasyon (V135A ve P253S) tespit edilmiştir. Bu tez projesi kapsamında, izole edilen 52 T. annulata izolatından dokuzu fenotipik olarak dirençli olduğu belirlenmiştir. Sekans analizleri sonucunda sitokrom b geni üzerinde 21 non-sinonim ve 15 sinonim mutasyon belirlenmiştir. Non-sinonim mutasyonlardan altısının (G120V, S129G, V135A, F143L, L264F, F265V) buparvaquone'un muhtemel ilaç bağlanma bölgesinde olduğu saptanmıştır. Ayrıca, buparvaquone direncinin biyolojisini anlamak amacıyla yapılan denemeler, dirençli parazit popülasyonlarının adaptasyon (fitness) yeteneklerinin iyi olduğu, duyarlı ve dirençli parazit popülasyonlarının kültür ortamında üreme kapasitelerinin benzer olduğunu göstermiştir. İlaç baskısı altında duyarlı parazit popülasyonlarının hücre kültürü ortamında elimine olduğu dirençli parazit popülasyonların ise apoptozise daha dirençli oldukları tespit edilmiştir. İlaç baskısı altında sitokrom b geninde mutasyon oluşup oluşmadığını belirlemek amacıyla yapılan in vitro denemelerde ise, test edilen hücre hatlarının buparvaquone'a karşı direnç değerlerinde belirgin bir artış gözlenmemiştir. Ayrıca sitokrom b geninin sekans analizlerinde de herhangi bir mutasyon tespit edilmemiştir. Yürütülen bu tez çalışması ile buparvaquone'a dirençli parazit popülasyonlarının varlığı bir kez daha teyit edilmiştir. Bu durum, ivedilikle buparvaquone'a alternatif olabilecek yeni ilaçların geliştirilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır. Tropical theileriosis is a protozoal disease caused by Theileria annulata leading to serious economic losses due to high morbidity and mortality. Buparvaquone is the only drug for the treatment of tropical theileriosis since the 1980s in countries where the disease is endemic. However, recent studies point to the development of resistance to buparvaquone in T. annulata parasite populations. Data gathered from previous studies in Aydın demonstrated the presence of two different mutations (V135A and P253S) at two drug-binding sites of the cytochrome b gene. It has been further demonstrated in the present study that 9/52 T. annulata isolates are phenotypically resistant to buparvaquone. Sequence analyses indicated the presence of 21 non-synonym and 15 synonym mutations at the cytochrome b gene. Of these, six mutations were determined to be at the putative drug-binding sites. Studies aimed to understand the biology of resistance to buparvaquone demonstrated that fitness of resistant parasite populations were high as the proliferation capacity in culture is similar among resistant and susceptive parasite populations. Furthermore, resistant parasite populations are demonstrated to be more resistant to apoptosis than susceptible parasite populations. The results of the experiments to determine whether mutations occurred in the cytochrome b gene of the parasite populations under drug pressure in vitro demonstrated that there were no changes in the level of resistance to buparvaquone of the T. annulata isolates tested or no mutations in the cytochrome b gene following nine months of over- and sup-optimal doses of drug pressure. Evidence gathered from the present study confirms the presence of the resistant parasite populations in the field. Taken this into consideration, there is a need for an immediate action to replace buparvaquone with more potent drugs against T. annulata. 169
- Published
- 2017
45. Aydın, İzmir, Manisa illerindeki sığırlarda theileria ve babesia türlerinin reverse line blot tekniği ile belirlenmesi
- Author
-
Pekel, Gülcan, Karagenç, Tülin, Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Parazitoloji (Veterinerlik) Anabilim Dalı, and Parazitoloji Ana Bilim Dalı
- Subjects
Manisa ,İzmir ,Cattles ,Reverse Line Blot Hybridization Technique ,Veterinary medicine ,Tests ,Sığır Hastalıkları ,Babesia ,Cattle Diseases ,Parazitoloji ,Cattle diseases ,Theileria ,Diagnosis ,Izmir ,Sığır ,Parasitology ,Cattle ,Aydın ,Reverse Line Blot Hibridizasyon Testi - Abstract
Bu çalışmada sığırlarda önemli ekonomik kayıplara neden olan Theileria ve Babesia türlerinin Reverse Line Blot hibridizasyon tekniği ile Aydın, İzmir ve Manisa İlleri'nde teşhisi amaçlanmıştır. Bu amaçla Aydın, İzmir ve Manisa illerine bağlı çeşitli odaklardan (Aydın- Merkez, Yenipazar, Çine, Söke; İzmir- Tire, Aliağa, Kınık; Manisa- Alaşehir, Gölmarmara) Haziran 2006 - Eylül 2008 tarihleri arasında alınan kan örnekleri incelenmiştir. İnceleme sonucunda Aydın İli'nde toplam 3918 kan örneğinden 2152 (% 54.92)'sinde T. annulata saptanmıştır. Aydın İli Çine ilçesinde % 89.40; Söke ilçesinde % 60.87; merkez ilçesi Osmanbükü'nde % 57.91 ve Yenipazar ilçesinde % 20.06 oranında T. annulata enfeksiyonu tespit edilmiştir. İzmir İli'nde toplam 2644 sığırdan kan örneği alınmış ve bu örneklerin 619 (% 23.41)'unda T. annulata enfeksiyonu saptanmıştır. İzmir İli Kınık, Tire, Aliağa ilçelerinde T. annulata pozitif örnek oranları sırasıyla % 37.93, % 22.33, % 15.86'dır. İzmir İli Tire ilçesinde yalnızca birer örnekte T. annulata-B. bovis ve T. annulata-T. buffeli miks enfeksiyonu saptanmıştır. Manisa İli'nde toplam 2260 adet sığır kan örneğinden 1088 (% 48.14)'inde T. annulata tespit edilirken; Alaşehir ve Gölmarmara ilçelerinde T. annulata pozitif örnek oranı sırasıyla % 67 ve % 27.34 bulunmuştur. RLB hibridizasyon tekniği ile elde edilen sonuçlara göre; B. bovis pozitif örnek oranı, Aydın İli Yenipazar ilçesinde % 3.78; İzmir İli Tire ilçesinde % 6.63, Aliağa ilçesinde % 0.51; Manisa İli Alaşehir ilçesinde % 0.34 olarak tespit edilmiştir. Aydın İli ve ilçelerinde B. bigemina enfeksiyonu saptanmamış; fakat İzmir İli Kınık ilçesinde (% 1.45) ve Manisa İli Alaşehir ilçesinde (% 0.34) B. bigemina tespit edilmiştir. Çalışmada Aydın, İzmir ve Manisa İlleri'ndeki sığır populasyonunda Theileria ve Babesia türlerinin epidemiyolojisi belirlenmiş olup; RLB tekniğinin aynı anda pek çok enfeksiyonu tespit edebilme avantajından yararlanılmıştır. Ayrıca bu çalışma ile sığır yetiştiriciliğinde önemli hastalıklara yol açan bu türlerin varlığı ortaya konarak gerekli kontrol programlarının geliştirilmesine katkıda bulunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Babesia, Reverse Line Blot Hibridizasyon Testi, Theileria. The aim of the present study was the diagnosis of Theileria and Babesia species, causing significant economic losses in cattle, by Reverse Line Blot hybridization technique in Aydın, Izmir and Manisa provinces. For this purpose, blood samples taken from various districs (Aydin-Central, Yenipazar, Cine, Soke; Izmir- Tire, Aliaga; Manisa- Golmarmara, Alasehir) between June 2006- September 2008 were analyzed. As a result of analyses, a total of 2152 (54.92 %) out of 3918 blood samples has been identified to be positive for T. annulata in Aydin province. The infection rate of T. annulata in Cine, Soke, Osmanbuku and Yenipazar districts were 89.40, 60.87, 57.91 and 20.06 %, respectively. A total of 2644 blood samples from were collected in Izmir and 619 (23.41 %) of these samples were identified to be infected with T. annulata. The rate of T. annulata positive samples of in Kınık, Tire, Aliaga districts in Izmir province were 37.93, 22.33 and 15.86 %, respectively. In only one example, T. annulata - B. bovis and T. annulata - T. buffeli mix infections were detected in Tire district. A total of 1088 (48.14 %) out of 2260 blood samples has been identified to be positive for T. annulata in Manisa province; the positive sample rates of T. annulata in Alasehir and Golmarmara districts were 67 and 27.34 %, respectively. According to the results obtained by RLB hybridization technique, the positive rates of B. bovis were as follows: 3.78 % in Yenipazar district of Aydin province; 6.63 and 0.51 % in Tire and Aliaga districs of Izmir, respectively; 0.34 % in Alasehir district of Manisa province. B. bigemina infection was not detected in Aydın province and all its districts. However, B. bigemina was detected in Kınık district (1.45 %) of Izmir province and in Alasehir district (0.34 %) of Manisa province. In the study, the epidemiology of the Theileria and Babesia species in the cattle population in Aydin, Izmir and Manisa provinces was determined using the RLB technique which allows simultaneous detection of all tick-borne infections. Furthermore, the present study contributed to the development of control programs by identifying the the presence of the above mentioned species causing major diseases in cattle production.Key Words: Babesia, Reverse Line Blot Hybridization Technique and Theileria 194
- Published
- 2014
46. Theileria annulata sitokrom b geninde mutasyonların belirlenerek buparvaquone direnciyle ilişkisinin araştırılması ve Aydın çevresindeki enfekte sığırlarda direncin yaygınlığının saptanması
- Author
-
Hacılarlıoğlu, Selin, Karagenç, Tülin, Parazitoloji Ana Bilim Dalı, and TR46744
- Subjects
T. Annulata ,Veterinary Medicine ,İlaç Direnci ,Drug resistance-microbial ,Cattles ,Veteriner Hekimliği ,Cytochroms ,Resistance ,Cytochrome B Gene ,Sitokrom B ,Theileria annulata ,Animal diseases ,Genes ,Drug resistance ,Mutation ,Aydın ,Buparvaquone - Abstract
Tropikal theileriosis, Theileria annulata?nın neden olduğu, yüksek morbidite ve mortaliteye bağlı olarak büyük ekonomik kayıplara neden olan protozoer bir hastalıktır. Günümüzde sahada tropikal theileriosis sağaltımında kullanılan tek etkili ilaç buparvaquone?dur. Ancak, son yıllarda tropikal theileriosisin başarısız tedavi olgularının sayısında bir artış gözlenmiştir. Bu durum, buparvaquon?a karşı direnç gelişmiş olabileceğini düşündürmektedir. Theileria annulata?nın buparvaquone?a karşı direnç gelişmiş olabileceği hipotezi doğrultusunda bu tezde, Theileria annulata sitokrom b geninde mutasyonların belirlenerek buparvaquone direnciyle ilişkisinin araştırılması ve Aydın ve çevresindeki enfekte sığırlarda direncin yaygınlığının saptanması amaçlanmıştır. Bu amaçla; kolorimetrik bir yöntem olan MTT testi ile akut theileriosisili vakalardan tedavi öncesi ve sonrası elde edilen izolatların replikasyon dereceleri ve metabolik aktiviteleri karşılaştırılmış ve ilaç baskısı altında izolatlar, gösterdikleri direnç açısından kıyaslanarak fenotipik olarak dirençli ve duyarlı olanlar belirlenmiştir. Duyarlı ve dirençli olarak belirlenen izolatlar satellit belirteçler kullanılarak ve T. annulata sitokrom b geni sekans analizleri yapılarak genotipik açıdan değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre altı sinonim ve altı non sinonim mutasyon saptanmış olup, non sinonim mutasyonlardan ikisinin buparvaquone?un sitokrom b geni üzerindeki muhtemel bağlanma bölgelerinde olduğu tespit edilmiştir. Bu mutasyonların sitokrom b geni amino asit diziliminde 135. kodondaki Valin?in Alanin olarak (V135A) ve 253. kodondaki Prolin?in Serin olarak (P253S) değişimine neden olduğu tespit edilmiştir. Mutasyonların saptandığı hücre kültürleri klonlanarak MTT yöntemi ile test edilmiş ve elde edilen sonuçlar her iki mutasyonun da buparvaquone direnciyle ilişkili olabileceğini göstermiştir. Bu mutasyonların sahadaki yaygınlığının test edilebilmesi amacıyla allel-spesifik PCR metodu kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre V135A mutasyonu toplam 168 T. annulata pozitif kan örneğinden 10 adedinde ve 127 hücre kültüründen ikisinde saptanırken, P253S mutasyonu 168 T. annulata pozitif kan örneğinden bir adedinde ve 127 hücre kültüründen sekiz örnekte saptanmıştır. Bu bulgular bu iki mutasyonun T. annulata?nın buparvaquone karşı geliştirdiği dirençte etkili olabileceğini göstermiştir. Tropical theileriosis is a protozoal disease caused by Theileria annulata leading to serious economic losses due to high morbidity and mortality. Buparvaquone is the only drug currently used to treat cases of tropical theileriosis in the field. However, an increase in the rate of treatment failure cases of tropical theileriosis has been observed in recent years, raising the possibility of resistance developed against buparvaquone. according to this hypothesis, the present study aim to investigate the mutations in Theileria annulata cytochrome b gene in association with buparvaquone resistance and the detection of prevalence of buparvaquone resistance in infected cattle in Aydın region. To this end, susceptibility to buparvaquone was examined by comparing the proliferative index of infected cells, which were obtained from cattle with theileriosis before and/or after treatment, under titration of buparvaquone dose using the MTT assay. Cell lines identified as resistant or susceptible were then genotyped using satellite markers and the DNA sequence of the T. annulata cytochrome b gene determined. The results identified six nonsynonymous and six synonymous mutations. Two out of six nonsynonymous mutations were found to be located at putative buparvaquone binding regions of cytochrome b. These mutations result in amino acid substitutions from valine 135 to alanine or proline 253 to serine. Isolates possessing an identified mutation were cloned and tested with the MTT assay which indicated that the clones with either of the two mutations located in the binding regions are resistant to buparvaquone. To test for the frequency of these mutations in the field, an allele specific PCR was developed. The results demonstrated that the mutation V135A in 10 out of 168 T. annulata positive blood samples and two out of 127 T. annulata macroschizont infected cell lines, while the P253S mutation was detected in one out of 168 T. annulata positive blood samples and eight out of 127 cell lines. These data suggest that the two point mutations are candidates for generation of genetic resistance of T. annulata against buparvaquone. 172
- Published
- 2013
47. Theileria annulata'nın tanısında serolojik (indirekt ELISA) ve moleküler (PZR, çoklu PZR ve lamp) yöntemlerin geliştirilmesi
- Author
-
Bilgiç, Hüseyin Bilgin, Karagenç, Tülin, TR20479, Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Parazitoloji (Veterinerlik) Anabilim Dalı, and Parazitoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Subjects
Enzim-Inhibisyon Yöntemi ,Enzyme-Inhibition Method ,Polimeraz Zincirleme Reaksiyonu ,Theileria ,Parasitology ,Parazitoloji ,Enzyme-inhibition method ,Polymerase Chain Reaction ,Polymerase chain reaction - Abstract
Bu çalışmada sığırlarda Theileria annulata tarafından oluşturulan tropikal theileriosis hastalığının teşhisinde kullanılmak üzere yeni tanı metodları geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla geliştirilmek istenen tanı metodları, seroloji ve moleküler olmak üzere iki ana başlık altında toplanmıştır. Bunlar, i) ELISA yöntemiyle tropikal theileriosisin serolojik teşhisinde kullanılmak üzere rekombinant proteinlerin belirlenmesi, ii) tropikal theileriosis'in teşhisinde moleküler tanı yöntemlerinin (PZR, multiplex PZR ve LAMP) geliştirilmesi.ELISA yöntemiyle tropikal theileriosisin serolojik teşhisinde kullanılmak üzere rekombinant proteinlerin belirlenmesi amacıyla öncelikle olarak biyoinformatik yöntemler kullanılarak T. annulata'nın makroşizont dönemine özgü proteinler saptanmıştır. Elde edilen proteinlere karşı deneysel enfekte hayvanlarda gelişen immun yanıt Western blot metodu kullanılarak incelenmiştir. İzleyen çalışmalarda, Theileria annulata yüzey antijeni olan TaSP'ın immunodominat bir makroşizont antijeni olup olmadığı incelenmiştir. Daha sonra, TaSP, immunopresipitasyon ile elde edilen Ta9 ve biyoinformatik yöntemler ile elde edilen TA06510 ve Ta9.4 rekombinant antijenler kullanılarak indirekt ELISA testlerinin geliştirilmesine çalışılmıştır.Serolojik çalışmaların başında, Western blotlarda gözlenen immunodominat bandlarda polimorfism olup olmadığı test edilmiştir. Bu amaçla, T. annulata'nın 16 farklı izolatı, T. parva Muguga ve T. lestoquardi Lahr'a ait makroşizont hücre kültürleri ve enfekte olmayan sığır lenfosarkoma (BL20) hücreleri parazit materyali ve protein ekstraktları olarak kullanılmıştır. Bu çalışmalardan elde edilen sonuçlar, 40-42 kDa arasindaki bandlarda polimorfizm olduğunu göstermiştir.Theileria annulata'nın makroşizont dönemine özgü proteinlerin biyoinformatik yöntemler kullanılarak belirlenmesinde T. annulata genomuna ait proteinlerin tamamı Signal P, GPI anchor, TMD ve PEST benzeri protein motiflerini içerip içermedikleri, EST verileri ve dN/dS oranları da dikkate alınarak incelenmiştir. Bu özelliklerine göre seçilen proteinleri kodlayan genler, klonlanarak rekombinant olarak üretilip Western blot ile değerlendirilmiştir. Bu yöntemle elde edilen TA06510 rekombinant proteinine karşı deneysel enfekte hayvanlarda antikor yanıt geliştiği tespit edilmiştir. Ancak bu proteine karşı elde edilen antikor yanıtının, daha önceki çalışmalarda immunojenik olduğu belirlenmiş Tams-1/2, TaSP gibi antijenlere karşı gelişen yanıta göre daha zayıf olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlar, biyoinformatik yöntemlerin T. annulata genomunca kodlanan ve immunojenik özelliğe sahip olan proteinlerin saptanmasında kullanılabileceğini göstermektedir. Ancak, biyoinformatik yöntemlerle belirlenen proteinlerin immunojenik olup olmadıkları fonksiyonel analizlerle doğrulanmalıdır.İmmun serumun TaSP rekombinant proteini ile bloklanması sonrasında yapılan Western blot analizleri sonucunda, daha önceki çalışmalarda immonodominant makroşizont antijeni olduğu öne sürülen TaSP molekülünün D7 protein ekstraktlarında görülen 42 kDa ağırlığa sahip immunodominant bant olmadığı tespit edilmiştir. Western Blot analizlerinde saptanan immunodominant bantların tanımlanabilmesi amacıyla immunopresipitasyon deneyleri ve proteomiks analizleri yapılmıştır. Bu çalışmalardan elde edilen sonuçlar, D7 protein ekstraktlarında saptanan immunodominat bantlardan birisinin Ta9 proteini olduğunu göstermiştir. İzleyen çalışmalarda, D7 protein ekstraktlarında saptanan ikinci immunodominant bantın ise, Ta9 proteini ile aynı paralog ailede yer alan Ta9.4 proteini olduğu belirlenmiştir.TaSP, Ta9, Ta9.4 ve TA06510 rekombinant antijenleri indirek ELISA testlerinin geliştirilmesinde kullanılmıştır. Bilinen pozitif ve bilinen negatif serum örnekleri kullanılarak yapılan testlerde en iyi sensitivite (%89.5) ve spesifite (%98.3) TaSP rekombinant proteini ile elde edilmiştir. Sahadan toplanan serum örnekleri ile yapılan testler IFA testi ile, TaSP, Ta9 ve Ta9.4 rekombinant antijenleri kullanılarak yapılan ELISA testlerine göre daha fazla sayıda pozitiflik belirlenmiştir (p
- Published
- 2010
48. Ege Bölgesi'nde köpek babesiosisinin yaygınlığı
- Author
-
Kırlı, Gülcan, Karagenç, Tülin, Parazitoloji Ana Bilim Dalı, and Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Parazitoloji Anabilim Dalı
- Subjects
B. canis rossi ,PCR ,Köpek ,B. canis ,dog ,B. canis canis ,Parasitology ,Parazitoloji ,B. canis vogeli ,RLB - Abstract
Bu çalışmanın amacı Ege Bölgesindeki köpeklerde babesiosise neden olan türler ile butürlerin alt türlerini saptamak ve köpek babesiosisinin yaygınlığını ortaya çıkarmaktır.Çalışma için Ege Bölgesindeki 6 farklı yerleşim merkezindeki (Aydın, Kuşadası, Selçuk,Bodrum, Marmaris, Manisa) bulunan barınaklardaki 320 sokak köpeğinden ve AdnanMenderes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dahiliye Kliniklerine getirilen 63 adet sahipliköpekten kan alınmıştır. Alınan kanlardan DNA ekstraksiyonu yapıldıktan sonra Babesiacanis'e spesifik primerler kullanılarak PCR uygulanmıştır. PCR sonuçlarına göre toplam 383köpekten 40 tanesi (%10.4) pozitif olarak bulunmuştur. 40 pozitif örnek reverse line blot(RLB) hibridizasyon tekniği ile incelenerek B. canis'in alt tür tespiti yapılmış ve alt türün B.canis vogeli olduğu belirlenmiştir. Ayrıca 6 farklı yerleşim merkezinden seçilen birer pozitiförnek ile ADÜ Veteriner Fakültesi Dahiliye Kliniğine getirilen örneklerden seçilen bir adetpozitif örnek sekans analizine gönderilmiştir. Sekans analizi sonuçlarında ise örneklerin % 99oranında B. canis vogeli (B. canis spp. Okinawa suşu)'ye benzerlik gösterdiği tespitedilmiştir.Anahtar Kelimeler: B. canis, B. canis canis, B. canis vogeli, B. canis rossi, PCR, RLB,Köpek The aim of this study was to determine the prevalence of Babesia canis that causesbabesiosis in dogs in Aegean Region. We also aimed to determine the subspecies of B. canisin this region. Blood samples were collected from 320 stray dogs captured and kept inmunicipal shelters located in Central Aydin, Kusadasi, Selcuk, Central Manisa, Bodrum,Marmaris, all within the Aegean region of Turkey. Also, an additional 63 blood samples wereobtained from owned dogs that had been admitted to the Small Animal Clinic of VeterinaryFaculty, Adnan Menderes University. DNA was extracted from whole blood and PCR wasperformed by using B. canis specific primers. PCR results revealed that 40 dogs (10.4%)were infected with B. canis. In order to identify the subspecies of B. canis positive PCRsamples reverse line blot hybridisation technique was used. The results showed that allpositive samples were positive for B. canis vogeli. In addition to this, the PCR products of18S rRNA gene of B. canis isolated from seven infected dogs, one isolate originating fromeach of the six different locations and one from the Small Animal Clinic of VeterinaryFaculty, ADU were sequenced. The results of sequence analysis indicate that they are closelyrelated to B. canis vogeli (B. canis spp. Okinawa strain) with 99 % similarity.Key words: B. canis, B. canis canis, B. canis vogeli, B. canis rossi, PCR, RLB, dog 56
- Published
- 2006
49. İstanbul ili köpeklerinde bulunan babesia türlerinin teşhisinde mikroskobik ve pcr-rlb bulgularının karşılaştırılması
- Author
-
(Selek) Aysul, Nuran, Gargılı Keleş, Ayşen, Karagenç, Tülin, and Parazitoloji Anabilim Dalı
- Subjects
Parasitology ,Parazitoloji - Abstract
xiiÖZETAysul N. İstanbul İli Köpeklerinde Bulunan Babesia Türlerinin TeşhisindeMikroskobik ve PCR-RLB Bulgularının Karşılaştırılması. İstanbul Üniversitesi SağlıkBilimleri Enstitüsü, Parasitoloji ABD. Doktora Tezi. İstanbul. 2006.Bu çalışma, İstanbul İli köpeklerinde bulunan Babesia etkenlerinin tür ve alttürlerinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 11 farklı barınaktaki veVeteriner Fakültesi Kliniklerine getirilen toplam 493 köpekten, Aralık 2004-Haziran2005 tarihleri arasında kan örnekleri toplandı. Örnekler mikroskobik bakı ve PCR-RLByöntemleri ile incelendi.Mikroskobik inceleme amacıyla her bir hayvandan sürme preparatlar hazırlandı,Giemsa yöntemi ile boyandı ve x1000 büyütmede incelendi. Mikroskobik incelemesonucu 493 örnekten 2 (% 0,4)' si pozitif bulundu. PCR-RLB yöntemi için kanörneklerinden DNA izolasyonu yapıldı ve Theileria ve Babesia cinslerinde spesifik olanbir bölgeyi çoğaltan primerler ile PCR yapıldı. Bu aşama sonucunda 493 örnekten 11(% 2,2) tanesi pozitif bulundu. RLB aşamasında iki farklı membran kullanıldı. İlkmembran Babesia canis canis, Babesia canis vogeli, Babesia canis rossi ve Babesiagibsoni spesifik oligonükleotidleri kullanılarak Adnan Menderes Üniversitesi VeterinerFakültesi Parazitoloji Anabilim Dalı laboratuarında hazırlandı. Hazırlanan membranla493 örneğin PCR ürünleri hibridize edildi ve 19 adet (% 3,9) pozitif örnek saptandı.İkinci olarak, hazır blotlu olan ve ek olarak B.equi olgonükleotidi olan ticari membranhibridizasyon için kullanıldı ve örnekler tekrar konfirme edildi. Her iki membranla dayapılan RLB sonucunda 19 adet (% 3,9) pozitif örnek saptandı ve etkenlerin B.canisvogeli olduğu saptandı. Ek olarak, PCR sonucuna göre negatif olan 8 örnek de RLB ilepozitif bulundu etkenlerin B. canis vogeli olduğu saptandı.Sonuç olarak, İstanbul'da kan örneği alınan 493 köpekte % 3,9 oranında B. canisbulunduğu, alt türünün B. canis vogeli olduğu bulundu. İstanbul'da ilk kez köpeklerdeBabesia taraması yapıldı. Mikroskobik bakı, PCR ve RLB yöntemleri içinde iseRLB'nin en duyarlı yöntem olduğu saptandı.Anahtar Kelimeler : Babesia, Köpek, İstanbul, PCR, RLBBu çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Bilimsel Araştırma ProjeleriBirimi tarafından VTF-05016 no'lu proje olarak desteklenmiştir. xiiiABSTRACTAysul N. Comparison of microscobic and PCR-RLB findings in detection ofBabesia species of dogs in Istanbul. Istanbul University, Institute of Health Science,Parasitology Department. PhD Thesis. Istanbul. 2006.This study was carried out to detect Babesia species and subspecies in Istanbuldogs. For this aim, a total of 493 blood samples were collected between December2004-June 2005 from 11 dog shelters and Clinics of Veterinary Faculty. Blood sampleswere examined microscopically and with PCR-RLB (Polimerase Chain Reaction,Reverse Line Blot) assays. For microscobic evaluation thin blood slides prepared fromeach dog, stained with Giemsa and examined with x1000 magnification. Two out of the493 (0.4 %) samples were found to be positive in microscobic evaluation. For PCR-RLB assay, DNA was extracted from individual samples and initially PCR performedwith the Theileria/Babesia specific primers. According the results of this step, 11(2.2 %) samples were found to be positive out of 493 samples. For the evaluation of thesamples with RLB, 2 different membranes were used. First membrane was prepared inAdnan Menderes University Veterinary Faculty Department of Parasitology laboratoryand blotted with Babesia canis canis, Babesia canis vogeli, Babesia canis rossi andBabesia gibsoni specific oligonucleotides. As a result of hibridization of this membranewith the PCR products of 493 samples, 19 (3.8 %) of them were found to be positive.Secondly a commercial membrane, which has already been blotted and have additionalB.equi oligonucleotide, was used for the hybridization and the samples were confirmed.According to the results of both RLB, 19 (3.8 %) of them were found to be positive forB.canis vogeli subspecies. Additionally, 8 samples which have been detected asnegative according to the PCR results were found to infected with B.canis vogeli.Consequently, in this study, Babesia species were screened in İstanbul dogs, outof 493 samples collected from dogs 19 (3.8 %) were infected with B.canis vogeli.Among the Microscobic, PCR, RLB techniques RLB was found to be the mostsensitive.Key Words: Babesia, Dog, Istanbul, PCR, RLBThis study was supported by The Research Support Unit of Adnan MenderesUniversity as the project no VTF-05016. 72
- Published
- 2006
50. Evaluation of Cases with Suspected Canine Leishmaniasis History: A Five-year Retrospective Study (2016-2021)
- Author
-
Pekağırbaş M, Bakırcı S, Bilgiç HB, Hacılarlıoğlu S, and Karagenç T
- Subjects
- Animals, Dogs, Female, Male, Polymerase Chain Reaction veterinary, Retrospective Studies, Dog Diseases diagnosis, Dog Diseases epidemiology, Dog Diseases parasitology, Leishmania, Leishmania infantum genetics, Leishmaniasis diagnosis, Leishmaniasis epidemiology, Leishmaniasis veterinary, Leishmaniasis, Visceral parasitology
- Abstract
Objective: This study aimed to evaluate the polymerase chain reaction (PCR) and immunofluorescence antibody test (IFAT) results of suspected samples with canine leishmaniasis (CanL) that were sent to the Parasitology Department Laboratories of the Veterinary Faculty in Aydın Adnan Menderes University., Methods: The age, gender, and breed of the dogs to be evaluated for CanL were recorded, and IFAT was performed using 80 blood serum samples collected from them. Additionally, after the isolation of genomic DNA of 27 blood samples, PCR of these samples was performed using primers that amplify the 145 bp kDNA region of Leishmania species., Results: Thirty-seven (46.25%) of the serum samples were seropositive in at least one dilution (1/64 or 1/128) according to IFAT. Five (18.5%) of the twenty-seven samples were positive for Leishmania DNA according to PCR. According to IFAT, 38.7% of male dogs and 59% of female dogs were positive. The highest number of seropositive samples were detected in dogs aged 3-5 years (11/27)., Conclusion: Considering the zoonotic potential of leishmaniasis, which is considered endemic in the region, and the high positivity of the IFAT/PCR results, veterinarians should use advanced diagnostic methods, especially serological and molecular tests, in dogs with suspected CanL. The data obtained show that the risk of infection caused by Leishmania spp. is high in the region. Therefore, it is important to routinely ensure the control of CanL to protect both human and animal health.
- Published
- 2022
- Full Text
- View/download PDF
Catalog
Discovery Service for Jio Institute Digital Library
For full access to our library's resources, please sign in.