Search

Beyin görüntüleme teknolojisinin her geçen gün gelişmesi sonucu günümüz dünyası, birçok nörobilim araştırmacısına göre `Nörobilim Çağı` olarak nitelendirilmektedir. Böyle nitelendirilmesinin en temel sebebi; bu çağda, canlıların beyninde bulunan bilgilere erişiminin, işlemenin ve bilgileri manipüle etmenin mümkün hale gelmiş olmasıdır. Haliyle bütün yaşantımızın ana komuta merkezi olan beyine ulaşmak, birçok akademik disiplinler için nöro-çağı başlatmıştır. Bu çağda nörobilim araştırmalarından etkilenen akademik disiplinlerden biri de siyaset bilimi disiplinidir. Bu çerçevede yarım asırdan fazla bir süredir `nöropolitika` kavramı dünya literatünde kendine yer edinmiştir. Bu tezin amacı ise, öncelikle `nöropolitika` kavramının ne olduğunu ve kapsamını tartışmaktır. Daha sonra ise nöropolitika alanındaki gelişmeleri, fırsatların genişliğine vurgu yaparak incelemektir. Anahtar Kelimeler: Nöropolitika, Davranışsal Nörobilim, Nörobilim, Siyaset Bilimi, Politik Psikoloji, Davranış Genetiği As a result of the development of brain imaging technology with each passing day, today's world is described as `the Age of Neuroscience` according to numerous neuroscience researchers. The main reason for such a definition is that it has become possible in our age to access, process and manipulate the information stored in the brains of all living creatures. As a matter of fact, reaching the brain, which is the main command center of our entire life, has initiated the neuro-age for many academic disciplines. In this age, one of the academic disciplines affected by neuroscience research is the discipline of political science. In this context, the concept of `Neuropolitics` has taken its place in the world academic literature for more than half a century. The aim of this thesis is to primarily discuss the concept of `Neuropolitics` and its scope. Afterwards, it is to examine by emphasizing the developments in the field of `Neuropolitics` and the wide range of opportunities. Keywords: Neuropolitics, Behavioral Neuroscience, Neuroscience, Political Science, Political Psychology, Behavioral Genetics 63

Süne (Eurygaster integriceps Put.) Güneydoğu Anadolu bölgesinde buğdayın kalite ve verimini sınırlayan önemli bir zararlıdır. Dayanıklı çeşitlerin kullanılması Entegre Zararlı Yönetimi IPM) için etkili bir stratejidir. Çalışma, Diyarbakır ekolojik şartlarında bazı durum buğday (Triticum turgidum ssp. durum)genotiplerinin süne zararına tepkilerinin belirlenmesi amacıyla kafes sisteminde 2014-2016 yetişme sezonlarında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada ele alınan 8 durum genotipine ait tane verimi (TV) ile birlikte, başaklanma süresi (BS),bitki boyu (BB), m2 ’de başak sayısı (BBS), bin tane ağırlığı (BTA), hektolitre ağırlığı (HL), başakta tanesayısı (BTS),bayrak yaprak klorofil içeriği (KLF), başak yoğunluğu (BY),büyüme şekli (BŞ), kın mumsuluğu (KN), sapa kalkma süresi (SKS), ergin süne sayısı (BBS) ve tanede emgi oranı (EO); kalite özelliklerinden bin tane ağırlığı (BTA), camsı tane oranı (CT), SDS sedimentasyon (SDS), yaş glüten (YŞ), glüten indeksi (Gİ), irmik rengi (b), irmik verimi (IV), relaxationBU(RLX) ve stretch-BU (STR) ile bu özellikler arası ilişkiler incelenmiştir. Çalışma sonucunda EO bakımından en düşük değerler 2005-06yetişme sezonunda%3.9 ile Fırat-93 çeşidinden elde edilirken, en yüksek değerise %31.6 ile yerelBağacakpopulasyonundan elde edilmiştir. Özellikleri arası ilişkiyi ifade eden biplot analizlerinde KLF, SDS, PO, CT, IV ve b değerleri ile EO ve SS arasında negatif; SKS, BŞ ve BS ile EO ve SS arasında ise pozitifi ilişkiler tespit edilmiştir. Ele alınan diğer özellikler ile EO ve SS arasında ise önemli bir ilişki tespit edilememiştir. Sunn Pest(Eurygaster integriceps Put.) is animportant harmful insect on the wheat quality and grain yield in Southeast Region, Turkey. Using of resistant or tolerant genotypes is an effective strategy for Integrated Pest Management (IPM). In order to identify the reactions wheat to sunn pest, seven durum wheat (Triticum turgidum ssp. durum)cultivars and one durum wheat landrace were evaluated for resistance or tolerant to artificial infestations in cages of sunn pest in field conditions using Randomized Block Design with three replications in Diyarbakır in 2004-2006 cropping seasons.Relation of damage of Sunn Pest and genotypes reaction, also relationship between morphological, physiological, quality traits and resistance level of genotypes were examined in current study.Grain yield, days to heading, days to stem elongation, ear density, growth habit, glaucosity of sheath, pith in cross section, seasonal type, plant height, grain number per spike, spike number in per meter squar, thousand kernel weight, test weight, chlorophyll content of flag leaf (SPAD),quantified the adult densities, damaged grain rate, vitreous rate, semolina yield, wet gluten content, gluten index value, semolina yellow colour pigment (b), relaxation-BU (RLX) and stretch-BU (STR) were measured and relationship between examined traits was observed. According to results of study, the leastSunnpest rate was determined on Fırat-93 cultivar (3.9%) for 2005-06 growing season, while the highest grain damage rate was in landrace cultivar Bağacak (31.6%). Based on biplot analysis, there was a positive and significant relationship between EO, SS and growth habit, days to stem elongation and days to heading while a negative and significant relationship found with chlorophyll content, SDS sedimentation value, vitreous rate, semolina yield, semolina yellow pigment.In addition, no significant relationship was found between the damaged grain rate, adult densitiesand remaining traits mentioned.

Güneydoğu Anadolu Bölgesinde kırmızı mercimekteki tebeşirleşme zararı, mercimek tarımının en önemli sorunlardan biridir. Bu çalışma ile kırmızı mercimekte tebeşirleşme zararına sebep olan Dolycoris baccarum (L.) ve Piezodorus lituratus (F.) (Hemiptera: Pentatomidae)’a karşı Deltamethrin’in biyolojik etkinliği araştırılmıştır. Mercimekte diğer zararlılara ruhsatlı “Decis EC 2.5 (25 g/l Deltamethrin)” Diyarbakır ilinde 2014 yılında iki farklı mercimek tarlasında bu zararlılar üzerinde denenmiştir. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre dört karakterli (200, 300, 500 ml ha-1, kontrol) ve beş tekerrürlü olarak mercimeğin R7 (baklaların % 50’sinden fazlasının sarı olduğu) gelişme döneminde kurulmuştur. Çalışma sonuçlarına göre her iki tarlada en etkili dozun 500 ml ha-1 ile 7. günde (sırasıyla % 46.76 ± 0.77 p=0.000 ve % 51.94 ± 1.99, p= 0.000) olduğu belirlenmiştir. Buna karşın 200 ve 300 ml ha-1 doz arasında istatistiksel olarak fark olmadığı (% 29.80 ± 2.29 p=1.00 ve % 32.39 ± 1.56, p= 0.84) tespit edilmiştir. İlacın etkisinin 10. günden sonra azaldığı ve biyolojik etkinliğinin % 44.4 - 48.8’e gerilediği tespit edilmiştir. Sonuç olarak, Deltamethrin’in 500 ml ha-1 dozunun bu zararlıları yeterince kontrol altına alamadığı tespit edilmiştir. İlacın yüksek dozunun kullanımı, mercimek samanının hayvan yemi olarak kullanılması ve samanda ilaç kalıntı riskinden dolayı uygun değildir. Bu nedenle, mercimekteki bu zararlılara karşı mücadele, başta dayanıklı çeşitlerin ekilmesi olmak üzere, kültürel ve biyolojik mücadele gibi diğer kontrol yöntemlerine öncelik verilmesi gerektiği düşünülmektedir. Chalky spot damage on red lentil seeds is the most important problem in lentil cultivation in Souteast Anatolia Region, Turkey. This study was conducted to determine the efficacy of Deltamethrin against the stink bugs, Dolycoris baccarum (L.) and Piezodorus lituratus (F.) (Hemiptera: Pentatomidae) caused chalky spot damage on red lentil. One insecticide, “Decis EC 2.5 (25 g/l Deltamethrin)”, was evaluated for its efficacy against the stink bugs at two different lentil fields in Diyarbakir province in 2014. The experiment was laid out in randomized complete block design with four treatments (200, 300, 500 ml ha-1 doses and control) and five replications at R7 stage ( 50% of pods yellowed ) of lentil. The results revealed that there was not any difference between 200 and 300 ml ha-1 doses (29.80 ± 2.29% p= 1.00 and 32.39 ± 1.56%, p= 0.84 respectively). Besides the most efficacy dose of the chemical was determined in 7th day (46.76 ± 0.77%, p= 0.000 and 51.94 ± 1.99%, p= 0.000) with 500 ml ha-1 dose in both fields. After 10th day, the efficacy of the insecticide was reduced to 44.4 - 48.8%. As a result, 500 ml ha-1 dose of Delthamethrin has not adequately controlled the stink bugs in red lentil. Higher doses were not suitable for controlling the pests, as lentils hay were used as a valuable animal feed and the risk of pesticide residue. It is strongly suggested that primarly other control methods such as, cultural and biological control and resistant cultivar should be used for controlling the pests.

Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde hububat ekim alanı ve üretimi bakımından Adıyaman, Diyarbakır, Mardin ve Şanlıurfa illeri önemli bir yere sahiptir. Bu illerin hububat alanlarında sorun olan primer zararlılar; Eurygaster integriceps Put. (Süne), Zabrus spp. (Ekin Kambur Böceği), Pachytychius hordei Brulle. (Hububat Hortumlu Böceği), Haplothrips tritici Kurdj. (Buğday Tripsi) ve Syringopais temperatella Led. (Ekin güvesi); sekonder zarararlılar ise Anisoplia spp. (Ekin Bambulu), Porphyrophora tritici Bod. (Ekin Koşnili), Cephus pygmaeus L. (Ekin sap arıları), Phorbia sp (Buğday Kara Sineği), Oulema melanopa (L.) (Ekin yaprak sülüğü) ve Sitobion avenae (F.) ile Rhopalosiphum Padi (L.) gibi yaprak bitleridir. Ayrıca hububat alanlarında çok faydalı türün varlığı da bilinmektedir. Söz konusu zararlılarla karşı hububat üretimi yapılan alanların 2007 yılında hububat % 83.8’inde, 2008 yılında % 48.6’sında ve 2009 yılında % 41.6’sında kimyasal mücadele uygulanmıştır. Bu zararlılar içinde mücadelede yapılan alanlarda en yüksek payı % 47,7 oranla E. integriceps alırken; bu oranlar çokluk sırasına göre Zabrus spp. % 6.5, P. hordei % 1.4, H. tritici % 1.2, ve S. temperatella’da % 0.4 düzeyinde gerçekleşmiştir. Son yıllarda Süne erginlerine karşı kimyasal mücadele uygulamalarına erken dönemde başlanarak aynı alanın en az iki kez ilaçlanması; faydalı-zararlı böcek bakımından kritik dengeye sahip Güneydoğu Anadolu Bölgesi buğday ekosistemlerini olumsuz yönde etkilediği gözlenmiştir. Sonuç olarak, hububat ekosistemi bir bütün olarak ele alınması durumunda ilaçlanan alanların ve ilaçlama sayısının azaltılabileceği; hububat alanlarında görülen söz konusu sorunun entegre zararlı yönetiminin (IPM) uygulanmasıyla çözülebileceği kanısına varılmıştır., The Southeast Anatolia Region has an important role at sowing and production area of cereals in Adıyaman, Diyarbakır, Mardin and Şanlıurfa provinces. The key pests of cereals in that provinces are determined as Eurygaster integriceps Put., Zabrus spp., Pachytychius hordei Brulle., Haplothrips tritici Kurdj., Syringopais temperatella Led.; and the secondary pests are recorded as Anisoplia spp., Porphyrophora tritici Bod., Cephus pygmaeus L., Phorbia sp, Oulema melanopa (L.), Sitobion avenae (F.) and Rhopalosiphum Padi (L.). Also determined many species of beneficial insects in that region ceral cultivars. Chemical control is used against these pests in 83.8%, 48.6% and 41.6% of total that grain production areas in the years of 2007, 2008 and 2009 respectively. Among that sprayed areas the most spraying is used againest E.integriceps by % 47,7 ratio and its fallowed by Zabrus spp. 6.5%, H. tritici, 1.2%, P. hordei 1.4% and S. temperatella 0.4%, respectively. With that ratio in recent years at least two times chemical applications against adults of the Sunn pest in the early period of wheat threatens our region’s rich beneficial insect ecosystem. As a result, conclude that will be useful by reducing the spraying areas and number of spraying compliance with the principles of integrated pest control

Bu çalışma 2004, 2005 and 2006 yıllarında Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Mardin, Siirt, Şanlıurfa ve Şırnak illeri hububat alanları ile Karacadağ (Diyarbakır) ve Nemrut (Adıyaman) kışlaklarında yürütülmüştür. Çalışma sonunda, Süne ergin parazitoitleri olarak; Eliozeta helluo (Fabricius), Phasia subcoleopterata (Linnaeus), Ectophasia oblonga (Robineau-Desvoidy) ve Elomya lateralis (Meigen) (Tachinidae: Diptera) türleri belirlenmiştir. Bu türlerden E. helluo en yaygın tür olarak tespit edilmiştir. Hububat tarlalarında ortalama parazitlenme oranları sırasıyla 2005-2006 yıllarında Adıyaman’da % 9.4-15.0, Batman’da %5.0-5.4, Diyarbakır’da % 6.4-5.7, Mardin’de % 9.3-11.2, Siirt’te % 12.6-7.8, Şanlıurfa’da % 12.2-7.3 ve Şırnak ilinde % 2.1 olarak saptanmıştır. Kışlak alanlarında ise parazitlenme oranları, sırasıyla 2004, 2005, 2006 yıllarında Karacadağ’da % 5.2, %3.3, %4.8 ve Nemrut’ta % 6.0, % 5.9, % 6.8 olarak kaydedilmiştir. This study was carried out in cereal fields of Adıyaman, Batman, Diyarbakır, Mardin, Siirt, Şanlıurfa and Şırnak provinces and Karacadağ (Diyarbakır) and Nemrut (Adıyaman) overwintering sites in 2004, 2005 and 2006. At the end of the study, Eliozeta helluo (Fabricius, 1805), Phasia subcoleopterata (Linnaeus, 1794), Ectophasia oblonga (Robineau-Desvoidy, 1830) and Elomya lateralis (Meigen, 1824) were determined.The most common species was E. helluo. The average parasitation rates in cereal fields were 9.4-15.0 % in Adıyaman, 5.0-5.4 % in Batman, 6.4-5.7 % in Diyarbakır 9.3-11.2 %in Mardin, 2.1 % in Şırnak provinces in 2005-2006 years, respectively. The parasitism rates were recorded as 5.2 %, 3.3 % and 4.8 % in Karacadağ, and 6.0 %, 5.9 % and 6.8 % at the Nemrut in 2004-2005 and 2006 years, respectively.

Bu çalışma, 1998 - 1999 yıllarında Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde değişik kültür bitkilerinde zararlı olan Dolycoris baecarum (L.) (Heteroptera: Pentatomidae)'un kışlama durumu, göç davranışları ve konukçularmın belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma her iki yılda Diyarbakır ve Adıyaman illerinde yürütülmüş olup, D. baccarum'un kışlama durumu ve göç davranışları Diyarbakır - Karacadağ ve Adıyaman - Nemrut dağlarında 2 haftada bir sayım yapılarak tespit edilmiş, konukçulan ise her iki ilin kültür bitkisi yetiştirme alanlarında ve dışında ki alanlarda tüm vegetasyon süresince haftada en az iki defa değişik bitkilerde gözlemler yapılarak belirlenmiştir. Araştırmalar sonucunda D. baecarum' un Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde kışı yüksek populasyonlar halinde dağlarda bulunan başta Kirpi otu (Acantholimon acerosum (Willd.) Boiss. var. acerosum., Kirpi geven (Astragalus echinops Auch. ex Boiss.), Geven (Astragalus sp.), Zır otu (Noema spinosissima) ve Sığır kuyruğu (Verbascum sp.) gibi çok yıllık bitki örtüsü altında olmak üzere; taş ve toprak çatlakları içinde ergin dönemindegeçirdiği belirlenmiştir. Zararlının kışlağa ilk çıktığı zaman 1900 - 2100 m yüksekliklerde, daha sonra 1700 - 1900 m yüksekliklere inerek kışı geçirdiği saptanmıştır. D. baccarum, Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde 23 familyaya ait toplam 39 konukçu bitki üzerinde saptanmış ve yabancı otlar içerisinde en çok Patlangaç otu (Leonüce leontopetalum L.) ile Yabani hardal (Sinapis arvensis L.) üzerinde bulunduğu ortaya çıkarılmıştır. ANAHTAR KELİMELER: Dolycoris baccarum (L.), Kışlama durumu, Göç davranışları, Konukçulan. This study was done to determine the host plants, migration activities and hibernation of Dofycoris baccarum (L.) (Heteroptera: Pentatomidae) which harmful on different cultivars in South East Anatolia Region in 1998 - 1999. The researches on hibernation and migration of D. baccarum was determined in Diyarbakır - Karacadağ and Adıyaman - Nemrut mountains once two weeks, also the host plants was determined in cultivars and outside of these cultivars twice a week in all vegetation period in both two years in Diyarbakır and Adıyaman provinces. It was determined the D. baccarum hibernated at adult stage by high population density under the annual plants such as Acantholimon acerosum (Willd.) Boiss. var. acerosum., Astragalus echinops Auch. ex Boiss., Astragalus sp., Noeme spinosissima., Verbascum sp.and into crack of soil and rocks. It was determined that the D. baccarum migrated at 1900 - 2100 metre altitudes at first period aestivation and after that coming down to 1700 - 1900 metre altidude for hibernation.vn It was found 39 host plants of D. baccarum, belong to 23 families and mostly was found on Leontice leontopetalum L. and on Sinapis arvensis L., widespreadly. KEY WORDS: Dolycoris baccarum (L.), Hibernation, Migration, Host plants. 72

Sunn Pest Eurygaster integriceps Put. is animportant harmful insect on the wheat quality and grain yield in Southeast Region, Turkey. Using of resistant or tolerant genotypes is an effective strategy for Integrated Pest Management IPM . In order to identify the reactions wheat to sunn pest, seven durum wheat Triticum turgidum ssp. durum cultivars and one durum wheat landrace were evaluated for resistance or tolerant to artificial infestations in cages of sunn pest in field conditions using Randomized Block Design with three replications in Diyarbakır in 2004-2006 cropping seasons.Relation of damage of Sunn Pest and genotypes reaction, also relationship between morphological, physiological, quality traits and resistance level of genotypes were examined in current study.Grain yield, days to heading, days to stem elongation, ear density, growth habit, glaucosity of sheath, pith in cross section, seasonal type, plant height, grain number per spike, spike number in per meter squar, thousand kernel weight, test weight, chlorophyll content of flag leaf SPAD ,quantified the adult densities, damaged grain rate, vitreous rate, semolina yield, wet gluten content, gluten index value, semolina yellow colour pigment b , relaxation-BU RLX and stretch-BU STR were measured and relationship between examined traits was observed. According to results of study, the leastSunnpest rate was determined on Fırat-93 cultivar 3.9% for 2005-06 growing season, while the highest grain damage rate was in landrace cultivar Bağacak 31.6% . Based on biplot analysis, there was a positive and significant relationship between EO, SS and growth habit, days to stem elongation and days to heading while a negative and significant relationship found with chlorophyll content, SDS sedimentation value, vitreous rate, semolina yield, semolina yellow pigment.In addition, no significant relationship was found between the damaged grain rate, adult densitiesand remaining traits mentioned, Süne Eurygaster integriceps Put. Güneydoğu Anadolu bölgesinde buğdayın kalite ve verimini sınırlayan önemli bir zararlıdır. Dayanıklı çeşitlerin kullanılması Entegre Zararlı Yönetimi IPM için etkili bir stratejidir. Çalışma, Diyarbakır ekolojik şartlarında bazı durum buğday Triticum turgidum ssp. durum genotiplerinin süne zararına tepkilerinin belirlenmesi amacıyla kafes sisteminde 2014-2016 yetişme sezonlarında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Araştırmada ele alınan 8 durum genotipine ait tane verimi TV ile birlikte, başaklanma süresi BS ,bitki boyu BB , m2’de başak sayısı BBS , bin tane ağırlığı BTA , hektolitre ağırlığı HL , başakta tanesayısı BTS ,bayrak yaprak klorofil içeriği KLF , başak yoğunluğu BY ,büyüme şekli BŞ , kın mumsuluğu KN , sapa kalkma süresi SKS , ergin süne sayısı BBS ve tanede emgi oranı EO ; kalite özelliklerinden bin tane ağırlığı BTA , camsı tane oranı CT , SDS sedimentasyon SDS , yaş glüten YŞ , glüten indeksi Gİ , irmik rengi b , irmik verimi IV , relaxationBU RLX ve stretch-BU STR ile bu özellikler arası ilişkiler incelenmiştir. Çalışma sonucunda EO bakımından en düşük değerler 2005-06yetişme sezonunda%3.9 ile Fırat-93 çeşidinden elde edilirken, en yüksek değerise %31.6 ile yerelBağacakpopulasyonundan elde edilmiştir. Özellikleri arası ilişkiyi ifade eden biplot analizlerinde KLF, SDS, PO, CT, IV ve b değerleri ile EO ve SS arasında negatif; SKS, BŞ ve BS ile EO ve SS arasında ise pozitifi ilişkiler tespit edilmiştir. Ele alınan diğer özellikler ile EO ve SS arasında ise önemli bir ilişki tespit edilememiştir