Search

Bu çalışmanın amacı, yumuşak çekirdekli meyve yapraklarının toprağa geri dönüşümü sonucu toprakların nem sabiteleri (TK, YS), boşluk hacmi (f) ve penetrasyon direnci (PNTR) üzerine etkileri araştırmaktır. Bu amaçla elma, armut, ayva ve hurma yetiştiriciliği yapılan bahçelerden ve kontrol noktasından ilgili ölçümler ve örnekler alınmış ve gerekli analizler yapılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, kontrol noktasına kıyasla toprak değişkenlerinden OM, TK, f, YS artış gösterir iken, HA, pH ve PNTR azalmıştır. Kontrole göre yumuşak çekirdekli meyve bahçelerindeki topraklarda görülen bu artış ve azalışlar istatistiksel olarak anlamlı görülmüştür (p

Bu çalışmada organik kökenli atıklardan bıldırcın gübresi, gidya, leonardit ve güvercin gübresi materyal olarak kullanılmıştır. Bu araştırmada, toprak düzenleyici ya da organik gübre olarak kullanılan bazı organik madde kaynaklarında zamana bağlı olarak meydana gelen nem değişimleri incelenmiştir. Araştırma 52 adet saturasyon kabı kullanılarak laboratuvar koşullarında, sabit sıcaklık altında yürütülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre, en yüksek azot (% 7.13), fosfor (5318 µɡ ɡ-1) ve potasyum (21480 µɡ ɡ-1) konsantrasyonu ile en yüksek organik madde (% 73.9) kapsamı bıldırcın gübresinde görülür iken bu değişkenler için en düşük değerler leonardit (N: % 0.54; P:1781 µɡ ɡ-1; K: 4170 µɡ ɡ-1; OM: % 55) için ölçülmüştür. Zamana bağlı nem kaybı en az bıldırcın gübresinde görülür iken bunu sırası ile güvercin gübresi, gidya ve leonardit izlemiştir. Bu sonuçlar organik düzenleyicilerin organik madde içerdikleri ile ilişkilendirilmiştir. Elde edilen verilere göre kurak-yarı kurak bölgelerde özellikle bahçe tarımının yoğun olduğu alanlarda bıldırcın gübresi ve güvercin gübresinin uygulanması önerilebilir. Hem bitki besin element içeriği olarak hem de toprak yarayışlı suyu üzerine olumlu etkisi daha belirgin olacağından dolayı bahçe tarımında verimi olumlu yönde etkileyecektir.

Bu çalışmada, üzümsü meyve yapraklarının uzun yıllar toprağa atık olarak geri dönüşünün toprak sıkışması üzerine etkisi araştırılmıştır. Bu amaç doğrultusunda üzüm, incir ve nar meyve bahçe topraklarından ve kontrol noktasından örnekler alınmış ve gerekli analizler yapılmıştır. Elde edilen verilere göre; en yüksek PD (3.11 MPa), HA (1.52 g cm-3) ve KD (70.90 kPa) değerleri kontrol topraklarında elde edilir iken, en düşük değerleri ise üzüm meyve bahçe topraklarında elde edilmiştir. Toprak değişkenlerinden en yüksek porozite (%53.33) ve OM (%3.03) ise üzüm bahçe topraklarında tespit edilir iken sırası ile incir bahçe toprağı, nar bahçe toprağı ve kontrol toprağı olarak sıralanmıştır. Kontrol noktasına göre üzümsü meyve bahçe toprakların da görülen değişimler istatistiksel olarak önemli görülmüştür (p

Bu çalışmada farklı üre dozları (6, 12, 18 kg/da) ve bu dozlarla birlikte buğday samanı uygulamaları (300 kg/da sap+6 kg/da üre, 300 kg/da sap+12 kg/da üre, 300 kg/da sap+18 kg/da üre, 600 kg/da sap+6 kg/da üre, 600 kg/da sap+12 kg/da üre, 600 kg/da sap+18 kg/da üre, 900 kg/da sap+6 kg/da üre, 900 kg/da sap+12 kg/da üre, 900 kg/da sap+18 kg/da üre) ve kontrol (herhangi bir gübre verilmeden) uygulaması yapılmıştır. Çalışmada Ceyhan-99 ekmeklik buğday çeşidi materyal olarak kullanılmış ve 3 tekerrürlü olarak ekilmiştir. Elde edilen araştırma sonuçlarına göre artan saman miktarına bağlı olarak topraktaki besin maddelerinin miktarının arttığı ve pH miktarında azalma olduğu gözlenmiştir. Diğer yandan buğday tanelerindeki azot ve protein yüzdeleri saman miktarının artışı ile paralel olarak artarken, gövdede azot ve protein yüzdeleri genel olarak azalma eğilimine girmiştir. Toprağın saman ve üre ile besinsel açıdan zenginleştirilmesi önce vejetatif aksamda daha sonra ilerleyen dönemde de generatif bölümlere geçerek tanedeki proteinin artmasını sağlamıştır. Bu durum dikkate alındığında samanın yakılmamasının; özellikle düşük dozlarda da olsa gübre ilavesi ile beraber toprağa karıştırılmasının, tahıl tanesinin besinsel açıdan zenginleşmesine ve bazı toprak özelliklerinin iyileşmesine katkı sağlayacağı öngörülmüştür.

Tarımsal verimliliği arttırmak amacı ile yoğun şekilde kullanılan yapay girdiler, toprakların fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin bozulmasına neden olarak tarımsal ekosistemleri tehdit etmektedir. Toprağın sürdürülebilir kullanımını, ürün kalitesini ve insan sağlığını korumak için toprak organik maddesinin artırılması önemlidir. Bu çalışmada, bir Vertisol toprağa uygulanan kompostlanmış ve kompostlanmamış gidyanın mürdümük bitkisinin verimi ve bazı toprak fiziksel özellikleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca ölçülen toprak fiziksel özelliklerinin bitki kuru maddesi ile ilişkileri temel bileşen analizi ile incelenmiştir. Saksılarda yürütülen deneme tesadüf parselleri deneme deseninde üç tekerrürlü olarak kurgulanmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, gidya ve gidya kompostu mürdümük bitkisinin kuru madde miktarını kontrole göre artırmıştır. Bitki kuru madde miktarındaki en yüksek değerler kompostlanmış gidya uygulanan saksılarda elde edilmiştir. Gidya ve kompostunun toprağın Atterberg limitleri, rölatif saturasyon ve toplam porozite özelliklerinde meydana getirdiği değişimler zamana bağlı olarak farklılık göstermiş ve bu farklılıklar istatistiksel olarak değişik seviyelerde önemli bulunmuştur. Öte yandan gidya ve gidya kompostunun toprağın hacimsel su içeriği, kesme direnci ve penetrasyon direnci üzerine etki etmediği görülmüştür. Bazı toprak özellikleri ile bitki kuru maddesi arasında kuvvetli ilişkiler tespit edilmiştir. Sonuç olarak gidyanın kompostlandıktan sonra tarım topraklarına uygulanmasının daha faydalı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Ekosistemin temel unsuru topraktır. Topraklar farklı kayaçların ve minerallerin ayrışması ile oluşurlar. Toprağı oluşturan kayaçların mineral özellikleri topraklara yansıyabilir. Bu çalışmanın amacı, Kahramanmaraş bölgesinde farklı kayaçlar ve üzerinde oluşmuş toprakların jeokimyasal özellikleri, ağır metal ve asbest mineral içeriklerini belirlemektir. Bu çalışmada kayaç (29 adet), ana materyal (46 adet) ve toprak (46 adet) örnekleri bölgenin jeolojik haritasına göre farklı jeolojik materyallerden metamorfik dilim (amfibolit, amfibolit şist), manto tektonitleri (peridotit-serpantinitler) ve okyanusal kabuk kayaçları (ultramafik kümülat, mafik kümülat, levha dayk ve volkanik kayaç) ve üzerinde oluşan topraklardan alınmıştır. Kayaçlar ve üzerinde oluşan toprakların mineralojik ve element özellikleri X-ışını floresans spektrometresi (XRF), X-ışını difraksiyonu (XRD), Termogravimetrik/Diferansiyel Termo Gravimetrik (TG/DTG) analiz teknikleri ile belirlendi. Kayaç ve toprakların asbest mineral içerikleri ve türleri ise Raman Spektroskopisi ile belirlendi. Toprak örneklerinin kimyasal ve fiziksel analizleri bilenen metotlarla yapıldı. Kayaç ve toprak analiz sonuçlarının istatistiksel değerlendirilmesinde pearson korelasyon, bağımsız t-testi ve temel bileşen analiz (TBA) yöntemleri kullanıldı. Topraklar toplam element içeriklerine göre değerlendirildiğinde; metamorfik dilim, manto kesimi ve okyanusal kabuk kayaçları üzerinde oluşan toprakların toplam nikel, krom ve kobalt içerikleri bakımından toksik düzeyde olduğu belirlendi. Çalışma alanındaki kayaç ve toprak örneklerinin asbest mineral içerikleri ve tipleri belirlemek için yapılan analizlerde; Afşin Büyüktatlar bölgesinden serpantin grubu asbest minerallerinden krizotil ve antigorit minerallerine, Türkoğlu'nun Kadıoğlu çiftliği yakınlarında lizardit ve antigorit minerallerine, Kahramanmaraş Karacasu, Mamaraş ve Ekinözü Ambar köyü civarlarında antigorit minerali saptandı.Elde edilen verilere göre asbest mineralleri ultramafik kümülat kayaçları ve manto birim kayaçları ile ilişkili olup, asbest minerallerinin üzerinde oluşan topraklara da geçtiğiiigörülmektedir. Toksik düzeyde ağır metal ve asbest minerali içeren kayaç ve toprakların detaylı şekilde incelenip haritalandıktan sonra alana özgü amenajman tedbirlerin devreye sokulması insan sağlığı ve tarımsal açıdan önem arz etmektedir. The main element of the ecosystem is soil. They are formed by the decomposition of different rocks and minerals. The mineralogical characteristics of the rocks forming them can also be reflected to the soils. The aim of this study is to determine the geochemical properties, the heavy metal and asbestos mineral contents of the different rocks and the soils formed in the Kahramanmaraş region. In this study, rock (29 pieces), parent material (46 pieces) and soil (46 pieces) samples were taken from metamorphic sole (amphibolite, amphibolite schist), mantle tectonites (serpentinites) and oceanic crustal rocks (ultramafic cumulate, mafic cumulate, sheet dyke and volcanic rocks) and the soil formed on them. Mineralogical and elementary properties of rocks and soils were determined by X-ray fluorescence spectrometry (XRF), X-ray diffraction (XRD), Thermogravimetric/Differential Thermo Gravimetric (TG/DTG) analysis techniques. The asbestos mineral contents and types of the rocks and soils were determined by Raman Spectroscopy. Chemical and physical analyses of soil samples were made according to accepted methods. Pearson correlation, independent t-test and Principal Component Analysis (PCA) methods were used for statistical evaluation of rock and soil analysis results. When the soils are evaluated according to the total element contents; It was determined that the soils formed on metamorphic sole, mantle tectonites and oceanic crustal rocks were toxic in terms of total nickel, chromium and cobalt contents. The asbestos mineral contents and types of rock and soil samples in the study area were determined. Chrysotile and antigorite minerals from serpentine group asbestos minerals were found in Afsin Buyuktatlar region. Lizardite and antigorite minerals were found near the Kadioglu farm of Türkoğlu district. Antigorite minerals were found around the Kahramanmaraş Karacasu, Mamaraş and Ekinözü- Ambar village. According to the data obtained, asbestos minerals are associated with ultramafic cumulate rocks andivmantle rocks, and also it is clearly seen that the asbestos minerals spreaded to the soils formed above those rocks.To apply the site specific management practices after detailed investigation and mapping of the rocks and soils containing asbestos minerals with hight toxic level is important for human health and agricultur 243

Bu çalışmada (100) yönelimine sahip 5-10 ?-cm özdirençli, 200 mm kalınlıklı Bor katkılı p-tipi silisyum kristal kullanılarak metal-yarıiletken (MS) Schottky diyotları hazırlandı. Hazırlanan Schottky diyotunun deneysel akım-voltaj (I-V) ve kapasitans-voltaj (C-V) ölçümlerinden faydalanılarak diyodun idealite faktörü (n), potansiyel engel yüksekliği (?b) ve seri direnç (Rs) gibi temel elektriksel parametreleri 80-400 K sıcaklık aralığında incelendi. Deneysel olarak elde ettiğimiz I-V datalarından faydalanarak, sıcaklığın artmasıyla engel yüksekliğinde (?b) artış ve idealite faktöründe (n) bir azalma olduğu gözlendi. Kapasitans-voltaj karakteristiklerinden elde edilen engel yüksekliği akım- voltaj engel yüksekliğinden daha büyük olarak bulundu. Akım-voltaj ve kapasitans-voltaj ölçümlerinden elde edilen engel yüksekleri arasındaki fark metal-yarıiletken ara yüzeyindeki homejensizlikten ileri gelmektedir. MS yapı için dielektrik sabiti , dielektrik kayıp ve dielektrik kayıp açı C-V ve G/w-V ölçümlerinden faydalanarak hesaplandı. Dielektrik parametreler sıcaklıklığa bağlı olarak değişmektedir. In this work, metal-semiconductor (MS) Sn/p-Si Schottky diode was prepared by using p-type (Boron doped) singlecrystal silicon. The basic electrical parameters such as the ideality factor (n), potential barrier height (?b) and diode series resistance (Rs) from experimental measurements the current-voltage (I-V) and capacitancevoltage (C-V) of prepared metal-semiconductor (MS) Sn/p-Si Schottky diode having a resistivity of 5-10 ?-cm, the thickness 200 mm and the (100) direction were studied in the temperature range 80-400 K. The evaluation of the experimental I-V data reveals an increase of the zero bias barrier height and a decrease of the ideality factor (n) with increasing temperature. The barrier height obtained from C-V measurement is higher than obtained from I-V measurement. This discrepancy can be explained by introducing a spatial distribution of barrier height due to barrier height inhomogeneities, which are available at the nanostructure Sn/p-Si interface dielectric constant, dielectric loss and dielectric loss tangent for MS structure calculated from C-V and G/w-V measurements. Dielectric parameters changes with temparature. 61