Search

Mutation breeding is one of the efficient ways to create new genotypes. The starting material of this study was the ‘Amasya’, a Turkish apple cultivar. This study aimed to identify optimal mutagen dosage that is the most important prerequisite to create a proper mutant population, and evaluate the genetic variability for morpho-agronomic traits (e.g. tree height and fruit number) in the putative apple mutants of ‘Amasya’ irradiated at the optimal mutagen dosage. In the first year of the study, to determine the optimal mutagen dosage, dormant ‘Amasya’ scion woods were irradiated at 0, 10, 20, 30, 40, 50 and 60 gray dosages using 60Co source. The optimal mutagen dosage was determined as 29.01 gray for ‘Amasya’ concerning the 50% shoot length reduction in comparison to the non-irradiated control plants. In the following year, more or less 2000 dormant ‘Amasya’ scion woods were irradiated at the optimal mutagen dosage to generate a mutant population of ‘Amasya’ apple cultivar. Mutation frequency based on the visual observations of plant abnormalities was observed. Then three years, genetic uniformity was analyzed through the growth of the mutant population, and mutation frequency (%) determined. These results indicated that there was considerable genetic variability in response to irradiation for evaluated traits. Most of the plants in the putative mutant population, nearly 80%, had a significantly shorter tree height and trunk cross-sectional area than standard ‘Amasya’. The mutants/genotypes identified in this study could be used improvement of new promising apple cultivars with good agronomical traits. TAEK, TAGEM

Elma klon anaçlarının Samsun koşullarında çeşitlerin bitkisel gelişimi ve verimliliği üzerine etkilerini belirlemek amacını güden bu çalışma 2000 yılında Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nün Çınarlık Deneme Alanı’nda tesis edilen bahçede yürütülmüştür. Çalışmada 4 elma klon anacı (M9, M26, MM 106, MM 111), 8 elma çeşidi (Granny Smith, Golden Delicious, Skyline Supreme, Cooper 7SB2, Starkrimson, Starkspur Golden, Jerseymac ve Breuburn) olmak üzere toplam 28 kombinasyon yer almıştır. Kombinasyonlardaki klon anacına göre 3 farklı dikim sıklığı (4X2, 4X3 ve 4X5 m) kullanılmıştır. 2002-2006 yılları arasında anaç/çeşit kombinasyonlarının verim değerleri (kg/ağaç ve kg/da) alınmıştır. 2006 yılında her kombinasyonun gövde kesit alanları (cm2 ) ve taç hacimleri (m3 ) ölçülmüş, birim kesit alana (g/cm2 ) ve birim taç hacmine (kg/m3 ) düşen kümülatif verimler de hesaplanmıştır. Alınan değerlere istatistiki analiz uygulanarak farklılıklar ortaya konmuştur. Bu çalışma ile klonal elma anaçlarının, bazı elma çeşitlerinin bitkisel gelişimi ve verimliliği üzerine etkisi belirlenmiştir.Böylece Orta Karadeniz Bölgesinde klasik meyveciliktem modern meyveciliğe geçişte klonal anaç seçiminde, dikim sıklıklarının belirlenmesinde ve kombinasyonların oluşturulmasında üreticiler için gerekli veriler sağlanmıştır., This study was conducted in the orchard established in the Çınarlık Experiment station at the Black-Sea Agricultural Research Institute in the year 2000 to determine the effect of some apple clone rootstocks on crown development and yield potential of apple cultivars under the Samsun province conditions in Turkey. There were total 28 combinations consisted of 4 apple clone rootstocks (M9, M26, MM106, MM111) and 8 apple cultivars (Granny Smith, Golden Delicious, Skyline Supreme, Cooper 7SB2, Starkrimson, Starkspur Golden, Jerseymac and Breuburn) in the experiment. Three different plant spacings (4x2, 4x3 and 4x5 m) were used in accordance with the clone rootstocks in the combinations. Yield values (kg/tree and kg/decare) of the rootstock/cultivar combinations were recorded between the years 2002-2006. Trunk intersection areas (cm2) and crown volumes (m3) of each combinations were measured in the year 2006 and cumulative yields per each intersection area (g/cm2) and crown volume (kg/m3) were also calculated. The statistical differences were calculated according to statistical analyses applied on the obtained data.The effect of some apple clone rootstocks on the crown development and yield potential of some apple cultivars was determined as a result of this research. So required knowledge was obtained for the producers regarding the selection of clone rootstock for modern fruit growing instead of conventional techniques, determination of the plant spacings and formation of the combinations

Bu araştırma Diyarbakır ve Mardin il sınırları içinde yetiştirilen üzüm çeşitlerinin ampelografik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 1989-1992 yıllarında yapılmıştır. 1989 yılında yörede yetiştirilen çeşitlerin yerleri belirlenerek etiketlenmiş ve esas çalışma 1990 - 1992 yıllarında yapılmıştır. Çalışma üretici bağlarında bulunan çeşitler üzerinde yürütülmüştür. Çeşitlerin özellikleri IBPGR'nin `Üzüm Tanımlayıcıları` metoduna göre belirlenmiştir. Araştırma sonucuna göre Diyarbakır ve Mardin yöresinde 53 üzüm çeşidinin yetiştirildiği belirlenmiştir. Yetiştirilen çeşitlerin tamamı V.vinifera türüne girmektedir. *' Tanımlanan yeşil-sarı taneli çeşitler; Abderi, Atf, Beyaz Güdün, Çirbet, Genç Mehmet, Haseni, Hatun Parmağı (Beyaz), Hılsık, İstanbullu, Kabarcık, Kerküş, Kırfok, Kohar, Luvanek, Mazrumi, Merir, Sipiyek, Siirtli, Sultani Çekirdeksiz, Şekeri, Şirelik, Şitu, Tahannebi, Uzun Kerküş, Vanki, Yuvarlak Kerküş, Zeynebi, Zeyti; kırmızı taneli çeşitler; Kış Güdunu, Kızıl Banki, S or ova, Vilki, Virdani; mavi-siyah taneli çeşitler;: Ağek, Amorku, Bakari, Karık (Kara Erik), Siyah Güdün, Siyah Üzüm, Şaraplık (Boğazkere); koyu kırmızı-mor çeşitler; Balcani, Belelük, Hatun Parmağı (Siyah), Iskıcuna, İm, Korfuki, Morek, Mikeri, Siyah Atf, Tayfî; kırmızı-gri çeşitler; Fıstıki, Tayf, Suudi'dir. ANAHTAR KELİMELER: Diyarbakır, Mardin, Üzüm çeşitleri (V.vinifera cvs), Ampelografi, IBPGR, Üzüm tanımlayıcüan, Ampelografik ölçüler This study was conducted in order to describe the ampelographic characteristics of grape cultivars grown in different locations of Diyarbakır and Mardin provinces, between 1989 and 1992. Specific grape growing areas were selected collecting some preliminary data in 1989 and detailed evaluations were made in 1990 and 1992. The characters of the varieties were identified according to the `Grape Descriptors` of D3PGR. As a result of this study, it was understood that all of the S3 varieties grown in Diyarbakır and Mardin provinces belonged to the species of V. vinifera. Of The 53 varieties identified 28 had green-yellow, 5 red, 7 blue-black, 10 dark red-violed, 3 red-grey skin colour. The varieties with green-yellow skin colour were Abderi, Atf, Beyaz Gıldun, Çirbet, Genç Mehmet, Haseni, Hatun Parmağı (white), Hılsık, İstanbullu, Kabarcık, Kerkûş, Kırfok, Kohar, Luvanek, Mazrumi, Merir, Sipiyek, Siirtli, Sultani Çekirdeksiz, Şekeri, Şirelik, Şitu, Tahannebi, Uzun Kerküş, Vanki, Yuvarlak Kerkûş, Zeynebi, Zeyti; with red skin colour were Kış Güdunu, Kızıl Banki, Sorova, Vilki, Virdani; with blue- black skin colour were Ağek, Amorku, Bakari, Karik (Kara Erik), Siyah Gıldun, Siyah Üzüm, Şaraplık (Boğazkere) with dark red violet skin colour were Balcani, Belelük, Hatun Parmağı (Siyah), Iskıcuna, İm, Korfuki, Morek, Mikeri, Siyah Atf, Tayfı, and with red-grey skin colour were Fıstıki, Tayf, Suudi. KEY WORDS: Diyarbakır, Mardin, Grape varieties, Vitis vinifera, Descriptions of grape varieties, Ampelograpy, Ampelographic measurements, IBPGR. 206