Search

Yaşlanma bazı fizyolojik ve anatomik değişikliklere neden olan ve tüm organizmayı etkileyen biyolojik bir süreçtir. Bu değişimler nedeniyle kronik hastalık oranı artmaktadır ve yaşlı hastalar hastanelere daha sık başvurmaktadır. Bu durum hastaların yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Kronik hastalıklar, bireylerin günlük yaşamın önemli derecede etkileyen ve kısıtlayan fonksiyonel yetersizlikler neden olur. Bu fonksiyonel yetersizliklerin tanımlanmasında genellikle spesifik günlük yaşam aktivite (GYA) kriterlerinin değerlendirilmesi kullanılmaktadır. Kronik hastalığı olan yaşlı bireylere yönelik sağlık ve diğer hizmetlerin saptanması ve hastaların ihtiyaçlarının karşılanması için, hastalıkların GYA’yı nasıl etkilediği belirlenmelidir. Böylece hastaların daha bağımsız olmalarını destekleyen ve yaşam kalitelerini artıran sağlık bakımı hizmetleri geliştirilebilir. Çalışmada yaşlı hastaların günlük yaşam aktivitelerinin değerlendirilmesi (GYA)ve hataların GYA’daki bağımlılık düzeylerinin saptanması amaçlanmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel bir çalışma planlanmıştır. Çalışma, Süleyman Demirel Üniversitesi Araştırma ve Eğitim Hastanesinde yapılmıştır. Örneklemi, kliniklerde çalışmaya katılmayı kabul eden ve soruları cevaplayabilen 65 yaş ve üzeri hastalar oluşturmuştur. Veri toplamak için sosyo-demografik karakteristikleri ve GYA’ları içeren bir anket formu kullanılmıştır.

Bu çalışmada, yaşlı bakım programı öğrencilerinin yaşlı ayrımcılığına yönelik tutumları ve bu tutumların çeşitli değişkenlerle ilişkisini belirlenmesi amaçlanmıştır.Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışma, Yaşlı Bakım Programında öğrenim gören 50 öğrenci ile yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Yaşlı Ayrımcılığı Tutum Ölçeği (YATÖ) ve Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBSÖ) kullanılmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalamaları 20,8±4,71’dir. Öğrencilerin %76’sı kız, %46’sının birinci sınıf ve %58’i sının sağlık meslek lisesinden mezun olduğu bulunmuştur. Öğrencilerin YATÖ toplam puan ortalaması 83.86±8.01 olup, öğrencilerin yaşlı ayrımcılığına yönelik tutumlarının olumlu olduğu saptanmıştır. Öğrencilerinin RBSÖ puan ortalaması 2,12±4,23’dir ve benlik saygısı puanları ile YATÖ toplam puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki belirlenmiştir. Çalışmada öğrencilerin yaşlıya yönelik olumlu tutuma sahip olduğu bulunmakla birlikte bakım kalitesini artırmak için bu tutumların geliştirilmesi gerekmektedir. Negatif tutumları değiştirmenin en etkili yollarından biri de eğitimdir. Bu yüzden günümüzün ihtiyaçlarına paralel şekilde sağlıkla ilişki bölümlerde eğitim müfredatlarının yeniden gözden geçirilmesi ve düzenlenmesi gerekmektedir.