Search

Bu çalışmada, birey-içi ve bireyler-arası değişim eğrilerini tanımlama, bu eğrileri açıklamada kullanılabilecek yordayıcı değişkenleri belirleme ve bu eğrilerde kategorik farklılıklar var ise bu farklılıkların örtük gelişim sınıfları olup olmadığını test etmede kullanılabilecek birey merkezli boylamsal bir ölçme yöntemi çalışılmıştır. Bu amaçla Örtük Büyüme ve Örtük Sınıf Büyüme modelleri tanıtılmış, bu modeller ile yapılabilecek psikometrik analizleri içeren ölçme yöntemi üç aşamalı olarak tasarlanmış ve tekrarlı gözlemleri içeren bir araştırmada toplanan bireysel iyi oluş verilerine uygulanarak bulgulara sunduğu katkılar açısından tartışılmıştır. Bireysel iyi oluş verileri, 154 üniversite öğrencisinin bireysel iyi oluş durumlarının bir akademik dönem boyunca gösterdiği değişim örüntülerinin çalışıldığı dört haftalık tekrarlı gözlemleri içeren boylamsal bir uygulamadan alınmıştır. Analizin ilk iki aşaması, sürekli örtük değişkenleri içeren Örtük Büyüme Modelleri ile gerçekleştirilmiştir. İlk aşamada verideki değişime en iyi uyum sağlayan değişim eğrisi şeklinin belirlenmesi için koşulsuz modeller (doğrusal-Model 0 ve kuadratik-Model I) tanımlanmıştır. Değişim eğrisi şekli için Model 0’ın veriye daha iyi uyumviigösterdiği belirlenmiş ve bireysel iyi oluş değişim eğrisi şeklinin doğrusal olduğu, dört haftalık zaman dilimi içinde azalma eğilimi gösterdiği ve büyüme faktörlerine (kesişim ve eğim) ait varyansların anlamlı olduğu belirlenmiştir. İkinci aşamada, bu varyans kaynaklarını incelemek amacıyla zamanla değişen uyku kalitesi, dayanıklılık (yılmazlık) ve stres değişkenleri yordayıcı değişkenler olarak doğrusal modele eklenerek koşullu modeller oluşturulmuş ve bu yordayıcı değişkenlerin dört zaman noktası üzerindeki etkileri kontrol edilmiştir. Tanımlanan ilk koşullu modelde (Model II) sadece uyku kalitesinin etkisi kontrol edilirken, ikinci modelde (Model III) uyku kalitesi ve dayanıklılık değişkenlerinin etkisi ve üçüncü modelde (Model IV) uyku kalitesi, dayanıklılık ve stres değişkenlerinin etkisi birlikte kontrol edilmiştir. Hesaplanan model uyum indeksleri, parametre kestirimlerine ait standart hata değerleri ve açıklanan varyans oranları Model IV’ün veriye en iyi uyum sağlayan model olduğunu göstermiştir. Bulgular, bireysel iyi oluş değişiminin zaman içinde azalma gösterdiğini (Model 0) ve yordayıcı değişkenlerin etkisi kontrol edildiğinde (Model IV) bu azalmanın hızının zaman içinde arttığını göstermektedir. Üçüncü aşamada, örneklem içerisinde örtük gelişim sınıflarının var olup olmadığının belirlenmesinde sürekli ve kategorik örtük değişkenleri birlikte modellemeye izin veren Örtük Sınıf Büyüme Analizi kullanılmıştır. Örtük gelişim sınıfları içindeki sınıf-içi varyansın eşit olduğu varsayılarak bireysel iyi oluş değişim eğrileri için bir sınıflı, iki sınıflı ve üç sınıflı modeller test edilmiştir. Bir sınıflı modele bir sınıf daha eklenmesi ile model uyumunda iyileşme gözlendiği ancak iki sınıflı modele bir sınıf daha eklemenin model uyumunu iyileştirmediği gözlenmiştir. Bireysel iyi oluş değişim eğrilerini tanımlamada, örneklemde homojen örtük sınıfların olma durumu modele eklenince, Model IV’te gözlenen azalmanın sadece birinci örtük sınıfta yer alan bireylerde gözlendiği bulunmuştur. Birinci örtük sınıfta yer alan bireylerin bireysel iyi oluş başlangıç ortalamasının daha düşük olduğu ve ikinci örtük sınıftan bu noktada farklılaştığı gözlenmiştir. Araştırmanın sonuçları en genelde, bireysel iyi oluş durumları ile ilgili bireysel değişimin, hızının ve bu değişimi ve hızını etkileyen özelliklerin gücünün örneklemdeki tüm bireyler için aynı olmadığını göstermektedir. Bu çalışmanın sonuçları, değişim örüntülerinin tanımlanmasında ve bu örüntülerdeki birey-içi ve bireyler-arası farklılıkların nicelleştirilmesinde boylamsal ölçme modelleri kullanılmasının önemini ve boylamsal istatistiksel yöntemleri içeren psikometrik modellerin yapılan çıkarımlara getireceği katkıları örneklendirir niteliktedir. In this study, a person-centred longitudinal measurement method that can be used to define intra-individual and inter-individual growth trajectories, to determine the predictor variables that can be used to explain these trajectories, and if there are categorical differences in these trajectories to test whether these differences are latent classes or not was studied. Latent Growth Curve Modeling and Latent Class Growth Analysis are introduced and the measurement method using these statistical analyses is designed as a three-step approach. This approach conducted repeated measurements of subjective well-being data and discussed in terms of contribution to findings. Example data came from as a part of a larger longitudinal study following 154 university students were used to illustrate the suggested approach. The data were collected at four-equally spaced time points from participants who volunteered to participate in research. For the first and second step of the approach, the analysis was carried out using Latent Growth Curve Modeling which contains continuous latent variables. In the first step, a series of unconditional growth models (e.g., linear-Modelix0, quadratic-Model I) was fitted to the data to find the best representation of growth trajectories. It was found that linear growth specification was sufficient, a single average growth trajectory for the entire sample tended to decrease over time and the variances of growth factors (intercept and slope) were significant. In the second step, conditional growth models were fitted to the data in an attempt to explain the variation of growth factors. The conditional growth models included predictor variables as time-varying covariates that can explain a large proportion of the variances of growth factors. Three conditional growth models were tested in the second step: 1) model including sleep quality (Model II), 2) model including sleep quality and resilience (Model III) and 3) model including stress with the addition of the two other predictor variables (Model IV) and the effects of all predictor variables were controlled at all time points. Judging from the current model fit indices and statistics, Model IV fitted the data better than previous ones after controlling for sleep quality, resilience, and stress as time-varying covariates. Model IV results showed that model fit indices were improved, standard errors of parameter estimation and unexplained variance of the model were decreased compared to the unconditional growth model. In the third step, specifying the Latent Class Growth model with no within-class variance was used to explore distinct latent growth classes following the same pattern of change over time. Several latent class model alternatives, ranging from 1-class to 3-class models, were tested to define latent growth classes. Then, it was seen that fit indices of the models suggested that the 2-class model was the best fitting model and the results showed that first latent class with a smaller starting point and decrease of subjective well-being and second latent class with a higher starting point and increase of subjective well-being over time. In summary, Model 0 results showed that the rate of subjective well-being change tended to decrease over time. After predictor variables were included as time-varying covariates to the Model IV, the results showed that the decrease of the rate of change was more steeply. Then, when categorical latent classes were added to the model, it was found that the decrease in Model IV was observed only in the first latent class. The results of this study show that the change of subjective well-being, the rate of change and its predictors are not constant for the entire sample. Therefore, the results of this study support that the use of longitudinal measurement models to examine intra-individual and inter-individual differences over time. In general, the focus of the current study to provide an overview latent growth curve and latent class growth analyses and to highlight the strengths of these statistical models using application data. This study illustrated the potential utility and importance of these statistical approaches to identifying developmental patterns and quantifying intra-individual and inter-individual differences in these patterns

In order to adequately assess inter-individual change using two or more subsequently observed scores on a person, it is often assumed that the measurement scales and occasions are psychometrically equivalent (or invariant). This study investigates the usefulness of Latent Growth Curve Modeling in investigating the viability of this assumption when the trait of interest is expected to show at least some degree of variance over time that is construct-related. Application data were collected from 215 students volunteered to respond to a mood scale weekly, over four weeks. Several Latent Growth Curve Models were formulated and tested under a full model distinguishing gamma and beta changes, referring to configural and weak factorial invariance, respectively. The findings were in alignment with the expectations and support that the estimated factorial structure of the Mood Scale remains the same over the weeks (no gamma change), yet, estimated item factor loadings are subject to some change (beta change). Albeit limited, the results of this study nicely illustrate how a Latent Growth Curve Modeling approach can be added to the conventional measurement invariance studies to partition the amount of variance observed over time into 1) construct-relevant and 2) construct-irrelevant components. The approach is recommended for studies investigating longitudinal measurement invariance of scales if and when repeated measurements are taken for the primary purpose of tracking the inter-individual change of subjects, such as growth, and learning., Bu çalışmada, haftalık pozitif duygu durumu değişimlerini izleme amacı ile dört hafta boyunca uygulanan bir ‘Pozitif Duygu Durum Ölçeği’ için haftalar arası boylamsal ölçme değişmezliği incelenmiştir. Dört hafta boyunca her hafta aynı gün ve aynı ölçek ile alınan ölçümlerin haftalar arası aynı yapıyı gösterip göstermediği, boylamsal çalışmalarda gama ve beta değişimleri olarak adlandırılan değişim türleri temel alınarak incelenmiştir. Bu çalışmada gama ve beta değişimleri, ölçme değişmezliği açısından sırasıyla şekilsel, metrik ve ölçek değişmezliği aşamaları çerçevesinde ve boylamsal istatistiksel yöntemler kullanılarak çalışılmıştır. Analizler, uygulamayı tamamlayan 215 gönüllü üniversite öğrencisinden toplanan haftalık pozitif duygu durumu ölçümleri üzerinden gerçekleştirilmiştir. Ölçülen özelliğin doğasından kaynaklanan nedenlerle sadece bireyler-arası değil aynı zamanda, zaman içinde oluşabilecek birey-içi değişimleri de içermesi beklendiğinden değişimin incelenmesinde ‘Örtük Büyüme Modelleri’ kullanılmıştır. Birbiri içine yuvalanmış bir seri model hesaplaması ve model karşılaştırmalarından elde edilen sonuçlar incelendiğinde, ölçeğin faktör yapısının haftalık zaman noktaları arasında değişmediği, beklendiği gibi her bir zaman noktasında özelliği tek bir boyut olarak ölçtüğü; faktör yük değerlerinin de haftalar arası değişim göstermediği ancak kesişim değerlerinin haftalar arası değişim gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Diğer bir ifadeyle, çalışılan ölçeğin şekilsel değişmezliği sağladığı ve gama değişimi göstermediği, metrik değişmezliği sağlamasına karşın ölçek değişmezliğini sağlayamadığı için beta değişimi gösterdiği belirlenmiştir. Çalışmanın bulguları, kullanılan uygulama örneği ile sınırlı olsa da alan uygulamalarında gittikçe daha çok yer bulmaya başlayan tekrarlı yapılan ölçme uygulamaları ile toplanan verilerin analizlerinde ihtiyaç duyulacak boylamsal ölçme değişmezliği yöntemlerinin kullanılması ve geliştirilmesi ihtiyacına dikkat çekecek niteliktedir.

To the Editor,Pulmonary embolism (PE) is a life-threatening condition with many different clinic manifestations, including, although rarely, abdominal pain. Potential mechanisms behind this abdominal pain include diaphragmatic pleurisy originating from a pulmonary infarction at the base of the lungs, and secondary passive hepatic congestion with acute right ventricular dysfunction (1).A 24-year-old woman admitted to our emergency department (ED) due to right upper abdominal pain that had started two days earlier and had worsened on the day of admission. Abdominal pain was increased in the supine position and with deep inspiration. Before presentation at the ED, she examined by a general surgeon and an infectious disease doctor; an abdominal ultrasonographic examination had been performed but showed no abnormalities. The patient was diagnosed with a urinary tract infection, and treatment had started. There was no prior history of significant diseases. She has been using oral contraceptives for the last one year. The patient's vital signs on admission were a temperature of 36.6°C, blood pressure of 160/100 mmHg, heart rate of 130 beats per minute, and respiratory rate of 24 breaths per minute, and her oxygen saturation was 98% while breathing room air. On abdominal examination, she had right upper quadrant tenderness and voluntary guarding without rebound tenderness on palpation. She was tachycardic, but heart sounds were normal with no rubs, murmurs, or gallops. Lung sounds were bilaterally equal and normal with no rales, rhonchi, or wheezes. In the blood gas analysis administered while the patient was breathing room air, pH was 7.46, pCO2 was 29.3 mmHg, pO2 was 106 mmHg, HCO3 was 22.6 mmol/L, base excess was -3.2, lactate was 1.3 mmol/L and oxyhemoglobin rate was 98.3%. Laboratory findings on admission were white blood cell count 16,4x103, hemoglobin 12,7 g/dL, C-reactive protein level 15.6 mg/dL. The serum electrolytes, glucose, blood urea nitrogen, and creatinine were normal. The patient's Wells's score was 1,5 points and had a low pretest probability. The D-dimer level determined was 640 ng/mL. A chest x-ray (CXR) at the ED showed a wedge-shaped opacity in the right lower lobe (Figure 1), and a subsequent chest computer tomography (CT) angiography was performed and revealed an acute PE (Figure 2). The patient was admitted to the chest disease service for observation. After one week of anticoagulation therapy, she was discharged without any problems.PE has a wide range of clinical features, from no symptoms to shock or sudden death. The most common presenting symptom is shortness of breath and chest pain and cough. However, many patients have mild or nonspecific symptoms or are asymptomatic. A meta-analysis of clinical signs alone found a sensitivity of 85 percent and specificity of 51 percent, respectively, for the diagnosis of PE. Abdominal pain is a rare complaint about PE, and previous studies show an incidence of 6.7%(2). Therefore, maintaining a high level of suspicion is critical so that clinically relevant cases are not overlooked.CXR is neither a sensitive nor a specific tool to diagnose PE, but it can be used for the differential diagnosis of chest pain and abdominal pain. Indications of PE, including Hampton's hump, the Westermark, and Palla's signs, pleural effusion, and elevated diaphragm, can all be observed by CXR (3,4). The Hampton's hump, a wedge-shaped opacity with the base along the pleural surface, may be particularly useful to emergency physicians in indicating a pulmonary infarction resulting from PE (4).Here, we describe an interesting PE case that can easily overlook. Emergency physicians should maintain a systematic approach and be aware of the various signs, symptoms, and radiographic signs. A PE can masquerade as a variety of other diseases.

Bu çalışmanın amacı matematik dersi kapsamında işbirlikli problem çözme becerisinin gelişimini boylamsal bir test deseni ile izlemektir. Bu amaç doğrultusunda deneme uygulaması kapsamında 7. Sınıf düzeyinde 30 (20 kız, 10 erkek), esas uygulama kapsamında ise 44 (31 kız, 13 erkek) katılımcı ile çalışılmıştır. Uygulamalar “Sayılar ve İşlemler” öğrenme alanından “Oran-orantı ve Yüzdeler” konularına ilişkin seçilen hedef davranışlar kapsamında gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda boylamsal araştırma modeli şeklinde yürütülen çalışmada, 7. Sınıf matematik dersi öğretim programından seçilen hedef davranışlara yönelik problemler, işbirlikli problem çözme becerisinin gelişimini izlemeye izin verecek şekilde tasarlanan bir analitik dereceli puanlama anahtarı, öz ve akran vvideğerlendirme formu geliştirilmiştir. Çalışmanın deneme uygulaması aşamasında seçilen ortaokuldaki öğrencilerle dört hafta boyunca uygulamalar gerçekleştirilmiş, elde edilen ses ve görüntü kayıtları üzerinden geliştirilen puanlama anahtarı, öz ve akran değerlendirme formu kullanılarak puanlamalar yapılmıştır. Deneme uygulamasından elde edilen verilerin analizi sonrasında problemlerin ifadelerinde, puanlama anahtarındaki, öz ve akran değerlendirme formundaki çeşitli betimlemelerde düzenlemelere gidilmiştir. Ardından yapılan esas uygulamada araştırma problemlerine bağlı olarak puanlama anahtarındaki her bir alt beceri alanına ilişkin çeşitli betimsel istatistikler, madde toplam puan korelasyonları, Friedman testi, ikili karşılaştırmalar için ise Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ile analizler gerçekleştirilmiştir. Alt problemlere yanıt aramak adına toplam puanlar (grup puanı) üzerinden çalışıldığında elde edilen sonuçlara göre katılımcıların tek bir yapı olarak işbirlikli problem çözme becerilerinde, bu becerinin iki temel beceri alanı olan sosyal ve bilişsel becerilerde dört hafta boyunca anlamlı olarak artış gözlenmiştir. Her bir alt beceri alanı için bakıldığında, eylem, etkileşim, görev tamamlama/azim, tepki verme becerileri, izleyici farkındalığı, uzlaşma, sorumluluk girişimi, organize etme, hedef belirleme, kaynak yönetimi, belirsizliğe tahammül, açık görüşlülük, bilgi parçalarını toplama, sistematiklik, ilişkiler ve kurallar becerilerine ait puanlarda haftalar boyunca bir artış olduğu gözlenmiştir. Akran değerlendirme olarak ifade edilebilecek transaktif hafıza ve problemin çözümünü kontrol etmek anlamındaki hipotezler (yansıtma ve izleme) alt beceri alanları için dört hafta boyunca haftalık tekrarlı alınan ölçümlerde anlamlı bir gelişim gözlenmemiş, öz değerlendirme alt beceri alanında ise gelişimin yalnızca 1.ve 2. haftalar arasında anlamlı olduğu görülmüştür. Sonuçlar işbirlikli problem çözme becerisinin gelişiminin izlenmesine yönelik, bu çalışmada kullanılmış olan dört haftalık test deseninin, bu beceriyi ölçmede ve tanımlanan birçok alt beceri alanı için de geri bildirimde bulunmada kullanışlı olabilecek ipuçları sağlayabileceğini destekler niteliktedir. Bu çalışmanın sonuçları, sınıf içinde öğrencilerin işbirlikli problem çözme becerilerinin gelişimini izlemede, tekrarlı ölçümlerin alınmasına izin veren boylamsal ölçme desenlerinin kullanılmasının “bilgi zenginliği” getirebileceğini ancak bu durumun tekrarlı gözlemlerden elde edilen ek bilgilerin, kullanılan boylamsal test deseninin sınıf içi ortam ve diğer koşulları gerçekçi bir biçimde yansıtmasına bağlı olacağını göstermektedir. This study aims to develop and evaluate the usefulness of a four-week longitudinal assessment design to help assess 7th graders’ learning processes in collaborative problem solving via a Math class. For the application for which the analytical rubric was formulated, a four-week assessment design was designed that used weekly tasks integrating objectives from the 7th grade Math curriculum and requiring students to work in pairs to finish the tasks. Data collected during, both the pilot and the actual applications, included 1) student performance ratings while they were working on the task of the week (these were recorded using audio and video formats) and weekly self and peer ratings after the collaboration was viiviiiover. After the pilot study, minor revisions were done on the assessment design, the scoring rubric, and the self and peer assessment forms. The actual application then were carried out using the updated four-week plan. After the compiling of the data set was over, descriptive statistics and bivariate correlations were computed across the weekly ratings given collaborative problem-solving subskills. Next, Friedman and the Wilcoxon Signed Ranks test were used to test the hypothesized improvement on the paired student performances over the weeks. According to the results, there was, in fact, a significant increase in the collaborative problem-solving skills of the students for the various subskills listed under two headings as social and cognitive skills. Week to week transitions of students were examined next to infer about the change implied these results. It was found that the majority of subskills were improved over the weeks (interaction, task completion /perseverance, response skills, audience awareness (mutual modeling), negotiation, responsibility initiative, organizing (problem analysis), setting goals, resource management, tolerance for ambiguity, breadth, collecting elements of information, systematicity, forming relationships and rules). The exceptions were transactive memory and hypotheses forming (reflection and monitoring) subskills. The results support that most of the subskills of the collaborative problem-solving performance of the students did improve over the four weeks and that the proposed assessment design was useful in both (1) tracking students’ development over the weeks and (2)capturing feedback worthy individualized information in a time-efficient manner.Overall, the results suggest that assessments designed to track student development overtime could benefit greatly from the use of growth-oriented rubrics. Expected benefits ofdeveloping growth-sensitive scoring scales do include but are not limited to gaining accessto information at student level that might have diagnostic value. Researchers and teachersinterested in developing longitudinal assessment tools are cautioned in that each classroomis unique and, hence, requires a unique assessment design tailored to the particular classroomenvironment at hand

Egitim programlarinin hedeflerine ulasmadaki basarilari, icerdikleri izleme, koruma ve mudahale, plan ve uygulamalarin, bu programlardaki ogrencilerin ilgi ve ihtiyaclarini karsilamadaki basarilari ile dogru orantili olacaktir. Ogrencilerin farkli gereksinimlere sahip olmalarindan kaynaklanan kategorik farkliliklari yansitabilecek grup degiskenlerinin tanimlanmasi ve icerdikleri alt gruplarin belirlenmesi bu anlamda oldukca onemlidir. Bu calismada, ogrenci gruplarinda olusabilecek olan niteliksel farkliliklarin kategorik degiskenler olarak tanimlanmasinda ve test edilmesinde kullanilabilecek istatistiksel bir yontem olan ortuk sinif analizine odaklanilmistir. Ogretmen adaylarinin psikolojik dayaniklilik alt gruplarinin calisildigi bir arastirma uzerinden, ogrenci gruplarinda var oldugu dusunulen ancak henuz tanimlanmamis kategorik farkliliklarin ortuk sinif analizi modelleri ile nasil calisilabilecegi uygulamali olarak orneklendirilmistir. Ortuk sinif analizinin nasil yapilabilecegi, (1) analiz oncesi, (2) analiz ve (3) analiz sonrasi olmak uzere uc parcaya ayrilarak asamali olarak anlatilmistir. Son asamada, elde edilen bulgularin teorik bilgiler ile birlikte yorumlanmasinin oneminin alti cizilmis ve ornek uygulama verileri icin bulunan dort alt dayaniklilik grubunun, ilgili literaturde gecen ve bireylerin dayaniklilik turlerini savunmasizlik, yeterlik, dayaniklilik ve uyumsuzluk olarak dort ayri kategoride ele alan teorik bakis acisi ile beraber tartisilmasinin getirdigi yorumsal derinlige vurgu yapilmistir. Bulgularin gecerlilik argumanlarinin desteklemesi acisindan ikincil degiskenlerin kullanilmasinin getirecegi potansiyel katki, sosyal destegi daha yuksek olan bireylerin psikolojik dayaniklilik bakimindan daha guclu bir profil cizen dayaniklilik ve yeterlik gruplarinda yer almalarinin daha olasi oldugu bulgusu ile orneklendirilmistir. Bu calisma, hem ortuk sinif analizinin olcme ve degerlendirme arastirmalarinda daha cok yer alabilmesi icin arastirmacilara kisa bir kullanim rehberi sunmakta, hem de elde edilecek bulgularin kuramsal bilgilerle sentezlenerek, yapilacak gecerlilik argumanlarini zenginlestirmede nasil kullanilabilecegini orneklendirmektedir.

The purpose of this study is to design and evaluate the usefulness of a longitudinal assessment design when measuring constructs that are expected to show variance over time. An eight-week design was formulated for measuring college students’ psychological resilience as a part of an on-going prospective longitudinal study investigating college students’ social-emotional experiences over the course of a semester. Application data include the 80 students’ eight weekly self-ratings from an on-line scale asking them about “How resilient do you feel?” (1 to 5) and “Are you experiencing any serious life events this week?” (0 or 1). For comparative purposes, the students have also been asked to respond to two additional (one-time only) resilience scales: the Brief Resilience Scale and the Connor-Davidson Resilience Scale. Consistent with expectations, the measurements collected using the eight weekly self-rating scales have been found more useful in delineating whether or not and to what extent the construct of resilience operates differently for different students compared to the data collected from the scales applied just once. The findings provide an ample amount of support for the argument that measurements obtained using a longitudinal assessment design provide more in-depth information about the latent trait of interest than cross-sectional assessment designs. The results also show time to be able to be an important factor in tracking intra-person variances, which may in turn help diagnose potential group differences within the population. Researchers who are interested in measuring change or growth over time are highly recommended to build longitudinal assessment designs to help quantify intra-individual differences over time., Araştırmacıların, ilgilendikleri özelliklerin zaman içinde değişip değişmediği ve bireylerin içinde bulundukları koşullardan etkilenip etkilenmediği sorularına verecekleri cevaplar, araştırma sonucunda yaptıları çıkarımların geçerliği açısından oldukça önemlidir. Eğer bir özellik için alınan ölçümlerin zaman içinde değişmesi bekleniyorsa, kullanılan ölçme ve değerlendirme yönteminin bu değişkenliği yakalayabilmesi için uyumlu hale getirilmesi yani bir süreç olarak planlanması gerekmektedir. Bu çalışma, bu amaçla, yani zaman içerisinde değişim/gelişim gösteresi beklenen özelliklerin ölçülmesinde kullanılabilecek, boylamsal bir ölçme modeli önermektedir. Model, psikolojik dayanıklılık için geliştirilen boylamsal bir ölçme deseninin çalışıldığı bir uygulama üzerinden örneklendirmişti. Yaşanan zorlukların ölçme sürecine dâhil edildiği ve bireylerin sekiz hafta boyunca çevrimiçi olarak izlendiği boylamsal bir çalışmadan elde edilen bulgular, haftalık ölçümler (tek tek) ve zaman serisi ölçümler (sekiz haftalık uygulama) karşılaştırılarak tartışılmıştır. Tek uygulamalar için ayrıca, Kısa Psikolojik Dayanıklılık ve Connor-Davidson Psikolojik Dayanıklılık Ölçekleri kullanılmıştır. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinden, gönüllü olan katılımcıların olduğu çalışma grubundan toplanan veriler göstermiştir ki, bireylerin psikolojik dayanıklılık düzeyleri zaman içinde değişmekle birlikte, bu değişim yaşanan bir zorluk sonrası tepki örüntülerinde gözlenen farklılaşmadan kaynaklanabilmekteidr. Tek-seferlik ölçümler kullanıldığında gözlenmesi mümkün olmayan, ancak sekiz haftalık ölçümler üzerinden ayırma analizi ile çalışılan bu örüntüler göstermiştir ki, öğrenciler, kuramsal olarak da desteklenebilecek şekilde, yeterlik, savunmasızlık, dayanıklılık ve uyumsuzluk olarak adlandırılabilecek dört ayrı alt gruba ayrılmaktadırlar. Uygulamanın da örneklendirdiği gibi, boylamsal olarak tasarlanacak ölçme modelleri, tek seferlik uygulamaları ve ilgili ikincil değişkenleri de içerecek şekilde genişletilebilirler. Böylece, ölçmeye konu olan özelliklerin yapılarındaki dinamikliği gerğince yansıtabilecek ölçme sonuçları elde edilebilecektir.

Boylamsal çalışmaların, eğitim bilimleri ve sosyal bilimler gibi, merkezinde “değişim” kavramının olduğu alanlarda popülerliği gittikçe artmaktadır. Değişim kavramı, niteliksel veya niceliksel olarak ele alınabilmektedir: niceliksel değişim bir derece veya miktardaki değişimi (örn., test puanlarındaki artış/azalış) ifade ederken niteliksel değişim bir form veya türdeki değişimi (örn., problem çözme stratejilerindeki değişim) ifade etmektedir. Sürekli değişkenlerdeki değişimin değerlendirilmesiyle ilgili yöntemler ve uygulamalar daha yaygın olsa da kategorik değişkenlerdeki değişimin modellenmesinde kullanabilecek istatistiksel tekniklerle ilgili tanıtıcı bilgi ve uygulama örnekleri sunan çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Değişken türü fark etmeksizin, boylamsal çalışmaların teorik, yöntemsel ve analitik konular ile bunların uyumunu hedefleyen bir yaklaşımla tasarlanması oldukça önemlidir. Bu konuları dikkate alarak tasarlanan bu çalışmada, kategorik örtük değişkenlerin zaman içindeki değişimini modelleme amaçlı geliştirilmiş olan, örtük sınıf analizinin boylamsal veri için uzantısı olan örtük geçiş analizi modellerinin, ölçme ve değerlendirme alanında izleme amaçlı yapılan uygulamalarda daha yaygın kullanımına katkı sağlayabilecek bir yöntem ve uygulama örneği sunulmuştur. Çalışmada, ölçmeye konu olan örtük özellikve göstergeleri olarak alınan gözlenen değişkenler arasındaki ilişkilerin örtük sınıf modelleri ile nasıl tanımlanacağı, alternatif geçiş modellerinin nasıl kurulacağı ve hesaplanacağı, elde edilen bulguların nasıl yorumlanacağı konularını içeren bir yöntem oluşturma süreci yer almaktadır. Madde ve birey düzeyi kesitsel ve boylamsal çıkarımların elde edilmesi için tasarlanmış olan bu süreç beş aşamada tamamlanmıştır. Bu aşamalar ve uygulamaları, üniversite öğrencilerinin yaşadıkları zorluklar ve psikolojik dayanıklılık düzeyleriyle ilgili beş maddenin bulunduğu bir ölçme aracı kullanılarak tekrarlı ölçümlerin alındığı bir çalışmadan alınan veri seti ile çalışılmıştır. Veri, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesinde öğrenim gören ve çalışmanın çevrimiçi uygulamasına katılmaya gönüllü olan öğrencilerden (n=360) zaman noktaları arası eşit olacak şekilde (dört hafta arayla) üç zaman noktasında aynı ölçme araçları kullanılarak toplanmıştır. Analiz sürecinin ön adımı, betimleyici istatistiklerin hesaplandığı Adım-0’ın tamamlanmasının ardından, Adım-1’de, her bir zaman noktası için, psikolojik dayanıklılık örtük özelliği için bir sınıflı modelden beş sınıflı modele kadar olmak üzere farklı sınıf sayılarına sahip örtük sınıf model alternatifleri test edilmiştir. Model uyum indeksleri ve çalışmada yararlanılan ve psikolojik dayanıklılığının dört alt kategorisi olabileceğini öneren teorik model ile bir arada değerlendirildiğinde, üç zaman noktası için de beklendiği gibi dört dayanıklılık sınıfının ortaya çıktığı görülmüştür. Bu sınıflar, zorluk ve dayanıklılık düzeyine göre, Dayanıklılık, Yeterlik, Uyumsuzluk ve Savunmasızlık olarak adlandırılmıştır. Adım-2’de, bireyler her bir zaman noktası için, en yüksek olasılığa sahip oldukları sınıflara atanarak bu sınıflardaki bireylerin oranlarının t zamanından t+1 zamanına olacak şekilde çapraz tabloları oluşturulmuştur ve sonuçlar göstermiştir ki, zaman noktaları arası gözlenen geçiş örüntüleri çeşitlilik göstermektedir. Adım-3’te, boylamsal ölçme değişmezliği, tam değişmezlik ve değişebilirlik modelleri ile test edilmiş ve sınıfların anlamlarının (özelliklerinin) zaman noktaları arası aynı kaldığı bulunmuştur. Adım-4’te, dört alternatif örtük geçiş modeli kurulmuş ve test edilmiştir: (1) yalnızca birinci-düzey etkileri içeren model, (2) durağan geçişleri içeren model, (3) birinci ve ikinci düzey etkileri içeren model ve (4) değişen ve kalan olmak üzere iki sınıflı ikinci düzey bir örtük sınıf değişkeni içeren model. Bu modellerden veriye en iyi uyum sağlayan, durağan geçişlerin tanımlandığı Model-2 olmuştur. Bu modelin kestirimleri, düşük zorluk düzeyine sahip sınıflardaki bireylerin (yani Yeterlik ve Savunmasızlık) aynı sınıflarda kalma eğiliminde olduğunu ve yüksek zorluk düzeyine sahip sınıflardaki bireylerin (yani Dayanıklılık ve Uyumsuzluk) düşük zorluk düzeyindeki sınıflara doğru geçme eğiliminde olduğu bulgularını sunmuştur. Bu çalışmanın odağında kategorik değişkenlerdeki değişimin incelenmesinde kullanılan örtük geçiş analizi hakkında kapsamlı bir yöntem ve uygulama çalışması yapmak olsa da elde edilen bulgular öğretmen adaylarının dayanıklılık sınıflarındaki değişim örüntüleri hakkında önemli ipuçları barındırmaktadır. Bu çalışmada, psikolojik dayanıklılık örtük özelliğini ölçmek için toplanan tekrarlı verilere uygulanmış olan yöntem uygulaması ve içerdiği istatistiksel analizler, bağımlı değişkenin kategorik olarak alındığı ve zamana bağlı birey-içi değişimlerin beklendiği eğitim ve psikolojide yapılan ölçme ve değerlendirme araştırmalarında kullanılabilir niteliktedir. Hedeflenen yapı ve teorik çerçevesi dikkate alınarak, alternatif modeller ve uzantıları (yardımcı değişkenlerin modele eklenmesi, çok gruplu analizler vb.) yönteme eklemeler yapılarak çalışılabilir. Longitudinal studies are becoming increasingly popular because “change” is of central interest in many areas like educational, and social sciences. The notion of change can be regarded as quantitative or qualitative, the former referring to that which is observed as a degree or an amount (e.g., increase/decrease in test scores) while the latter referring to that which is observed as a form or a kind (e.g., change in problem solving strategies). While the methodology and the applications for tracking change for continuous variables of interest are relatively familiar to researchers, there still remains a need for research studies providing methodological guidance for making use of longitudinal statistical techniques when measuring and modeling categorical variables. This study takes on the challenge and focuses on the use of latent transition analysis, a longitudinal extension of latent class analysis, from a measurement perspective. An overview and an application were provided addressing some of the potential issues when using the latent transition analysis. The study presents a model building strategy for the purpose of integrating a latent transition analysis into the study of repeated assessment data. An illustration is provided where a longitudinal measurement model is formulated into a latent transition model to estimate the relationships between a latent and several observed variables over time. The presented strategy encompasses modelixbuilding and analysis processes and is presented in five steps: Step-0) studying descriptive statistics, Step-1) testing latent class model alternatives for each time point, Step-2) exploring transitions based on cross-sectional results, Step-3) examining longitudinal measurement invariance across time points, and Step-4) testing latent transition model alternatives and exploring transitions. Application data were collected from the same 360 volunteered college students at three equally – spaced (four weeks apart) time points using an on-line measure consisting of five items asking about students’ adversity exposure and resilience levels. After the completion of preliminary Step-0, several latent class model alternatives were considered for the data collected at each of the three time points. In Step-1, 1-class to 5-class models were tested for each time point. The results suggested a better fit for a four-class model for all time points. In accordance with the literature, these classes are labeled with respect to the adversity and resilience levels, namely Resilience, Competence, Maladaptation, and Vulnerability. In Step-2, individuals were assigned to their most likely class for each time point, and cross-tabulations of these class memberships were constructed from Time t to Time t+1. It was found that there are various movement paths between classes across time points. In Step-3, measurement invariance (full- and non-invariance) of those classes was tested and the results indicated that the meaning (characteristics) of latent classes remained constant over all time points. In Step-4, four latent transition model alternatives were tested: (1) model including only first order effect, (2) model with stationary transition probabilities, (3) model including first and second order effects, and (4) model with a higher-order latent class variable involving two classes as mover and stayer. The model with stationary transition probabilities (Model-2) was the best fitting model and the results showed that the individuals who are in the classes with low adversity (i.e., competence and vulnerability) tend to remain within the same class whereas the members of the classes with high adversity (i.e., resilience and maladaptation) tend to move to the classes with less adversity. While the focus of the current study was to provide an overview and an application on latent transition analysis which examines qualitative changes, the provided application also presents significant findings regarding the change patterns in resilience classes of the pre-service teachers. It should be noted that although an illustrative example using resilience data was presented here to show how to conduct latent class and transition analyses, these statistical models can be easily applied to other research topics as well as various extensions of these models (such as adding auxiliary variables, multi-group analysis) might be studied.

This paper proposes a longitudinal assessment approach for theassessment of non-cognitive constructs. Focusing on how to evaluate “state”versus “trait” properties of propensities, a comparative narrative is providedattesting to the utility of employing a longitudinal perspective. Illustrationson how to collect, analyze and interpret time-series data are provided usingthree separate studies, conducted as a part of a larger longitudinal study,referred to as the Emotion Ruler Field Study, investigating emotional aspectsof learning for college students. The first study illustrates how inferencesmade about stress and tenseness levels of college students may differ whenbased on self-assessments taken over twelve days versus on those taken onlyonce. The second and the third studies illustrate how inferences made aboutsleep quality and psychological resilience of college students may evolve whenthe variances observed over several weeks (within-persons) are taken intoaccount in the analysis of individual differences (between-persons)., Ölçme desenlerinin boylamsal olarak tasarlanmalarının eğitimaraştırmalarına getireceği katkılar, öğrenmenin sosyal-duygusal boyutlarınınüniversite öğrencileri için çalışıldığı bir alan uygulaması olan Duygu CetveliUygulaması ile yapılan üç ayrı araştırmanın ölçme desenleri üzerindenörneklendirilmiştir. İlk çalışmada stres ve gerginlik duyguları arasındakiilişkiler günlük tekrarlı gözlemler üzerinden karşılaştırılırken, ikinci veüçüncü çalışmalarda duygu durumları ile uyku kalitesi ve psikolojik dayanıklılıkarasındaki ilişkiler haftalık tekrarlı gözlemler kullanılarak modellenmiştir.Ölçme desenlerinin, ölçmeye konu özelliğin süreçsel yapısını daha iyiyansıtmasına izin verebilecek tekrarlı ölçümleri de içerecek şekildegenişletilerek tasarlanmalarının önemi ve bunun, özellikle de, dinamik faktöryapısına sahip özellikleri ölçme ve değerlendirme çalışmalarına getireceğikatkılar tartışılmıştır.

Bu çalışmanın amacı görsel olarak zenginleştirilmiş (GÖZ) yenilikçi bir madde formatı geliştirmek ve uygulamalı olarak değerlendirmektir. GÖZ madde tasarımı, üniversite öğrencilerinin Duygusal Okur-yazarlık Becerilerinin (DOB) incelendiği bir alan araştırması üzerinden ve görsel metinler olarak fotoğrafların kullanıldığı maddeler ile çalışılmıştır. Araştırma deseni akademik yıl içerisinde farklı zamanlarda uygulanan dokuz ayrı uygulamayı kapsamaktadır. İlk olarak, bireylerin GÖZ maddelerine tepkilerini işaretlemede kullanmaları için bu çalışmada hazırlanmış olan 12'li işaretleme skalasındaki duygu durumlarının negatiften pozitife uzanan sırasının anlamlılığı incelenmiştir. Takiben, bu 12'li duygu skalasının içerdiği duygu durumlarının gruplandırıldığı, 7'li veya 5'li gibi, uygulamada daha kullanışlı ve pratik olabilecek ve aynı zamanda da arzulanan bireysel farklılıkların tespitine izin verecek alternatif bir işaretleme skalası oluşturulmuş ve 7'li bir sıralama ölçeğinin daha kullanışlı olduğuna karar verilmiştir. 7'li duygu durumu skalasının kategorileri ayrıca Kısmi Puan Modeli ile çalışılmış ve teorik olarak anlamlı bir sıralamaya sahip oldukları görülmüştür. Bir diğer karşılaştırma da, GÖZ madde formatında her bir görsel için bireylerin birincil ve ikincil tepkilerinin alındığı veriler ile sadece genel tepkilerinin alındığı veriler arasında yapılmıştır. Grafiksel analizlerin yanında, bireylerin birincil, ikincil ve genel tepkileri arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek için parametrik olmayan bağımlı örneklemler için sıralı Wilcoxon signed rank testi uygulanmıştır. Çalışılan toplam 9 GÖZ maddenin 7'si için bireylerin birincil ve ikincil tepkileri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. (p

Şener, Sanem (Arel Author), Güngör, Nazlı (Arel Author), Kahraman, Nilüfer (Arel Author), Lomber disk herniasyonu (LDH) bireysel yaşam kalitesini düşüren, medikal, finansal ve psikolojik sorunlara neden olan, ciddi boyutlarda iş gücü kaybına yol açan yaygın bir sağlık sorunudur. Lomber bölgede L1-L5 olarak adlandırılan toplam beş adet vertebra bulunmaktadır. Bu vertebraların arasında intervertebral disk (İVD) adı verilen yapılar bulunur. LDH, İVD yapısının fiziksel özelliğini zamanla kaybedip, spinal kanal veya sinir köklerine bası uygulaması sonucu ortaya çıkan bir hastalıktır. LDH her diskte görülebilmekle birlikte, % 98 oranında L4-L5 ve L5-S1 seviyesinde rastlanmaktadır. Bu hastalığa; mesleki faktörler, ağır kaldırırken omurga üzerine gelen torsiyonel zorlamalar, strain, bilinçsiz sportif aktiviteler vb. kötü fiziksel koşullar ile aşırı kilo, sigara kullanımı gibi kişisel faktörler ve psikolojik faktörler sebep olmaktadır. Bacaklarda güçsüzlük, uyuşukluk ve refleks kaybı, mesaneyi tam boşaltamama, seksüel disfonksiyon, lomber lordozda azalma, skolyoz ve kifoskolyoz görülebilir. LDH’ de konservatif tedavinin amacı erken dönemde görülen ağrıları minimuma indirmek, hastalığın progresyonunu durdurup sakatlanmanın önüne geçmek, hastanın fiziksel durumunu geliştirerek günlük yaşamına ve işine devam edebilmesini sağlamaktır. Genellikle hastaların % 50’ si konservatif tedavi yöntemleri sonucunda iyileşir. Bu derlemede LDH’ nin genel özellikleri açıklanarak, bu hastalığın tedavisinde kullanılan konservatif tedavi yöntemlerinin etkisi ve önemi vurgulanmıştır.

This article considers potential problems that can arise in estimating a unidimensional item response theory (IRT) model when some test items are multidimensional (i.e., show a complex factorial structure). More specifically, this study examines (1) the consequences of model misfit on IRT item parameter estimates due to unintended minor item-level multidimensionality, and (2) whether a Projection IRT model can provide a useful remedy. A real-data example is used to illustrate the problem and also is used as a base model for a simulation study. The results suggest that ignoring item-level multidimensionality might lead to inflated item discrimination parameter estimates when the proportion of multidimensional test items to unidimensional test items is as low as 1:5. The Projection IRT model appears to be a useful tool for updating unidimensional item parameter estimates of multidimensional test items for a purified unidimensional interpretation.

Although a few studies report sizable score gains for examinees who repeat performance-based assessments, research has not yet addressed the reliability and validity of inferences based on ratings of repeat examinees on such tests. This study analyzed scores for 8,457 single-take examinees and 4,030 repeat examinees who completed a 6-hour clinical skills assessment required for physician licensure. Each examinee was rated in four skill domains: data gathering, communication-interpersonal skills, spoken English proficiency, and documentation proficiency. Conditional standard errors of measurement computed for single-take and multiple-take examinees indicated that ratings were of comparable precision for the two groups within each of the four skill domains; however, conditional errors were larger for low-scoring examinees regardless of retest status. In addition, on their first attempt multiple-take examinees exhibited less score consistency across the skill domains but on their second attempt their scores became more consistent. Further, the median correlation between scores on the four clinical skill domains and three external measures was .15 for multiple-take examinees on their first attempt but increased to .27 for their second attempt, a value, which was comparable to the median correlation of .26 for single-take examinees. The findings support the validity of inferences based on scores from the second attempt.