Search

Innate immune system has an important role in the mammalian defense mechanism. Contrast to adaptive immune system, innate immune system provides occurrence of a rapid response against pathogens. It determines Pathogen Associated Molecular Pattern (P.A.M.P.), pathogenic structures of microorganisms, by Pattern Recognition Receptors (P.R.R.) and then induces intracellular signal mechanisms resulted with inflammation. Toll like receptors (T.L.R.s), an important component of the innate immune system, recognize pathogens.P.R.R.s recognizes not only pathogens, but also these receptors response against physical factors such as radiation, heat, and trauma. Therapeutic studies targeting innate immune system are still continuing with extensive importance and a pace., İnnate immun sistem memelilerin savunma sisteminde önemli bir role sahiptir. Adaptif immun sistemin aksine, patojenlerle karşılaşıldığı zaman ani olarak immun yanıtın şekillenmesini sağlar. İnnate immun sistem, mikroorganizmaların patojen olarak tanınmalarını sağlayan Patojen ilişkili moleküler yapıları (P.A.M.P.), bu yapıları tanımakla görevli yapı tanıyan reseptörler (P.R.R.) aracılığı ile tanıyarak, hücre içinde innate immun sistemin sinyal mekanizmalarını tetikler, sonuç olarak yangının şekillenmesi ile son bulan reaksiyonları başlatır. İnnate immun sistemin en önemli yapılarından olan Toll benzeri reseptörler (T.L.R.), patojenlerin tanınmasında rol oynarlar. P.R.R.’ler sadece patojen etkenleri tanımakla kalmayıp, radyasyon, yüksek sıcaklık, travma gibi fiziksel sebeplere karşı da yanıtın oluşmasını ve reaksiyonların başlatılmasını sağlarlar. İnnate immun sistemi hedef alan tedavi çalışmaları günümüzde büyük bir önem ve hızla devam etmektedir

Corynebacterium pseudotuberculosis, caseous lymphadenitis, is a chronic disease characterized with internal organ abscess formation and has been reported in many sheep raised countries. The agent is a pleomorphic, gram-positive bacteria and proliferates within the macrophages. Poor fleece quality, milk production decrease, reproductive disorders are among the causes of economical loses since there is no good response to the treatment efforts. A caseous lymphadenitis case in a pregnant two-year-old Merino sheep with respiratory problems evaluated with clinical, microbiological and pathological findings and presented here. Following necropsy, tissue samples processed routinely, stained with hematoxylin-eosin and examined. For the microbiology Gram staining of the samples was made and samples were cultured on GBL blood sheep, BHI, MacConkey agars and CAMP test was applied and C. pseudotuberculosis bacteriologically identified. Examination of mediastinal lymph node showed lamella formation and a pyogranulomatous reaction. A well-demarcated abscess was ob served in the examination of the liver. The right kidney has only a membranoproliferative glomerulonephritis. Along with vaccination, serology has an importance in the detection of infected animals and their culling and is necessary in the complete eradication of caseous lymphadenitis. In that sense, much more importance must be given to the small ruminant vaccination and eradication efforts of the diseases in Turkey in which it has up to 63% prevalence., Koyunlarda Corynebacterium pseudotuberculosis, kazeöz lenfadenitis (KLA) ve iç organlarda apselerle karakterize olan, kronik bir hastalıktır ve koyun yetiştirilen birçok ülkede rapor edilmiştir. Etken, pleomorfik, Gram pozitif ve makrofajlarda çoğalan bir bakteridir. Zayıf yün gelişimi, süt veriminde düşme, üremede bozukluklar nedeniyle önemli ekonomik kayıplara neden olmakta ve çoğunlukla tedaviye yanıt alınamamaktadır. Sunulan vakada iki yaşlı, solunum problemi şikâyeti ile getirilen Merinos ırkı bir koyunda gözlenen KLA olgusu klinik, mikrobiyolojik ve patolojik bulgular eşliğinde değerlendirildi. Nekropsi sonrasında alınan organ numunelerine rutin takip işlemleri uygulanarak mikroskobik incelemeler yapıldı. Mikrobiyolojik incelemede Gram boyama, GBL koyun kanlı agarı, BHI ve MacConkey agara ekim ve CAMP testi uygulandı ve C. pseudotuberculosis identifiye edildi. Mediastinal lenf yumrusunun muayenesinde lamella oluşumlu piyogranulomatöz reaksiyon gözlendi. Karaciğerin histopatolojik muayenesinde ise iyi sınırlanmış apse alanları mevcuttu. Sağ böbrekte ise sadece membranoproliferatif bir glomerulonefritis görüldü. Aşılamanın yanı sıra, serolojik tanı hastalıkla savaşmada çok önemli bir yer tutar; böylece belirlenen enfekte hayvanların ayrılması veya itlafı yoluyla hastalıkla mücadele edilebilir ve bu KLA’nın tam eradikasyonu için gerekli görülmektedir. Ülkemizde küçük ruminantlarda yaklaşık %63 oranında görülen bu hastalığa yönelik olarak, aşılama ve eradikasyon çalışmalarına daha fazla ağırlık verilmesi gerekmektedir

This study was performed to determine the incidence and anatomo-pathologic aspects of reproductive organ tumors in laying chickens. For this research, 10,475 16-18-month-old, commercial laying hens of the Babcock genotype were obtained from four flocks in Afyon city. They were examined right after slaughtering, and reproductive organ tumors in 804 hens (7.67%) were observed. Out of these 804 hens, leiomyoma was found in 760 hens (7.25%), oviduct adenocarcinoma in 39 hens (0.37%) and leiomyoma together with oviduct adenocarcinoma in 5 hens (0.05%) were detected. Oviduct adenocarcinomas were observed in the magnum of the oviduct in 43 cases (0.41%) and in the isthmus in one case (0.01%). Leiomyomas were detected in the ventral ligament of the oviduct in 763 cases (7.28%) and in the magnum of the oviduct in 2 cases (0.02%). In 40 cases of oviduct adenocarcinomas, metastases were observed in the intestines, pancreas, mesentery, spleen, gizzard and ovary. The macroscopic and light microscopic characteristics of these tumors were reported in detail.

Yenişehir'de bir işletmeye. ait, solunum yolu infeksiyonu görülen 87 besidanası Et Balık Kurumnda kesimi yapıldıktan sonra tipik lezyon gösteren 12tanesinin akciğerleri alınarak bakteriyolajik ve patolojik yönden incelendi.Akciğerierin makroskopik bakısında tipik mermer görünümü dikkat çekici idi.Histopatolojik yoklamada ise fibrinonekrotik pneumoni tablosu saptandı.Akciğerlerde yapılan bakteriyolajik incelemede ise, hazırlanan akciğersuspansuyonlan selektif Mycoplasma besiyerine ekiidi ve tipik Mycoplasmakolonileri (küçük tip) gözlendi. İzolatların, identifikasyonu için yapılanbiyokimyasal testler sonucunda Mycoplasma mycoides suspecies mycoidesoldukları tespit edildi. Bakteriyolajik ve patolojik yoklamalarm sonuçlarıbirleştirilerek bu solunum yolu infeksiyonunun Kontagious Bovine Pleuropneumoniaolduğu ortaya kondu., Twelve lungs of 87 beef calves with respiratory infection from Yenişehir,Bursa were investigated bacteriologically and pathologically after slaughteredin Bursa abattoir.In macroscopical exarnination, the lungs have a marbled appearance.Fibrinonecrotic pneumonia was observed in histopathological examination.In bacteriological examination, lungs suspensions were inoculated intoselective Mycoplasma medium and typical Mycoplasma colonies (Smail Type -SC) were observed. For identification, biochemical tests were applied and itwas found that the isolates were Mycoplasma mycoides subspecies mycoidesThe results of bacteriological and pathological examinations were evaluated. and decided that infection was Contagious Bovine Pleuropneumonia.

Tuberculosis casesin two Old Wold monkeys, from the zoos oftwo differentcities in Turkey, submitted for necropsy to the Department of Pathology Veterinary. Faculty, Uludag University (Case 1) and Bursa, City Control Laboratory(Case 2) were exarnined. White in one ofthe monkeys (Case 1) Mycobacteriumtuberculosis was isolated and identifıed, in the other (Case 2) isolationof the Mycobacterium s pp. was made, yet identifıcation was not accomplished.Macroscopically, in both cases, subpleural and parenchymatous grey towhite, miliary, disseminated nodules in the lungs \vere observed. Bronchial lymphnodes contained similar nodules. Tuberculotic lesions of the li ver were observedin Case 1 only, yet spleen and kidneys had been affected in both cases. Neitherin Case I nor in case two, no tuberculotic lesions were seen in the intertines,mesenteric lymph nodes, cerebrum, bones, and the skin. Tubercles were eitherin s ing! e or conglomerated appearance microscopically, and generally composedof necrosis, epithelioid cells, Langhans type giant cells, and surraunding connectivetissue. Caseation of the tubercles were only observed in the spleen.In the choroid and retina ofthe left eye of the case 1, cell infıltrations withepithelioid cells and few giant cells were not evaluated as tuberculotic lesionssince they were not in the fonn of tu bere! e and also did not contain acid-tastbacteria in Ziehl-Neelsen stain.In both cases, with Ziehl-Neelsen stain, acid-fast bacteria being more abundantin the lungs, kidneys and spleen \.vere observed., Farklı iki ilimizin hayvanat bahçelerinden U. Ü. Veteriner Fakültesi PatolojiAnabilim Dalı 'na (Olgu ı) ve Bursa il Kontrol Laboratuvar Müdür! üğü ' ne (O lg u2) nekropsi için getirilen iki Eski Dünya maymunundaki tüberküloz olgusuincelenmiştir. Bir maymundan (Olgu I) Mycobacterium spp. İzolasyonu yapılmışancak, identifıkasyon gerçekleştirilememiştir. Makroskobik olarak her ikimaymunun akcigerinde subplöyral ve parankimatöz, boz-beyaz renkli, milier,dissemine nodüller görülmüş , bronşiyal lenf nodüllerinde de tüberküllersaptannuştır. Sadece, birinci olgumm karaciğerinde tüberküloz lezyonlan görülmüş ,dalak ve böbreklerdeki Iezyonlara ise her iki olguda da rastlanmıştır.Barsak,mezenteriyel lenf yumruları, beyin, kemik ve deride her iki maymuncia da lezyongörülemeıniştir. Tüberküller tek veya konglomere olup, nekroz, epiteloid hücreler,Langhans tipi dev hücreleri ve bağ doku kuşağındanoluşmuştur. Kazeifıkasyonayalnızca 1. olgunun dalagında rastlanmıştır.Birinci olgunun sol gözünün koroid ve retina tabakalarında göriilen epiteloidhistiyosit ve az sayıdaki dev hücre infiltrasyonları tipik tüberkül yapısındaolmadığından ve Ziehl-Neelsen tekniği ile yapılan boyama negatif sonuçverdiğinden tüberküloz lezyonu olarak değerlendirilmemiştir.Ziehl-Neelsen tekniği ile yapılan boyaınada, her iki olguda akciğerlerde yoğunolmak üzere, böbrek ve dalaktaki tüberküllerde çomak şeklinde, aside-dirençlimikroorganizma! ara rastlanmıştır.

Bu gözlemde, 27 günlük, Esmer ırkı, erkek bir buzağıda saptanan perfare abamasum ülseri olgusu kliniK, mak­roskobik ve mikroskobik bulgularıyla tanımlanmaktadır. Klinik muayenede durgunluk, iştahsızlık, düşük beden ısısı, rumen atanisi ve taşikardi saptandı. Nekropside; pilorusta büyüklükleri 3-40 mm. arasında_ değişen, ikisi perfare 6 adet ülserin yanısıra karın boşluğunda az miktarda bir mide içeriği gözlendi. Mikroskobik incelemede ise pilorusun tez­yon lu kısımlarında şiddetli nekrotik ve akut yangısel değişiklikler ile peritonda diffuz fibrinli yangı tespit edildi, In this observation, a case of pertorated abamasal ulcer in a male, 27-day old, Swiss Brown calf is desc­ribed with the clinical, macroscopical and rnicroscopical findings. Clinical examination revealed dullness, anorexia, hypothermia, ruminal atony and tachycardia. At the necropsy, along with a smail amount of abamasal content within the peritoneal cavity, perforated 2 out of 6 ulcers with sizes of 3-40 mm. at the pylorus were observed. Microscopic examination showed severe necrotic and acute inflammatory changes at the affected areas of pylorus and a diffuse fibrinous peritonitis

Bu çalışmada farklı çiftliklerde tüberkülin deri testinde pozitif bulunan 2 yaş üzeri ineklerden oluşan 30 adet tüberkülozlu sığırda (çalışmanın deney grubu) Mycobacterium bovis etkeninin varlığının periferik kanda saptanabilmesinde kullanılabilecek, alternatif bir tanı yöntemi denemesi ve rutin histopatoloji, immunohistokimya (İHK), Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) farklı tanı yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Deney ve kontrol grubuna ait hayvanların kesimi sonrası kan ve doku örnekleri alınarak, taze dokularda PZR, formaldehitte tespit edilmiş dokulardan hazırlanan parafin blok kesitlerinde ise Hematoksilen-Eozin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) ve İHK yöntemi ile boyama uygulanmıştır. Santrifüje edilen kanların 'buffy coat'; lökosit katmanında PZR ve bu katmandan hazırlanan frotilere immunositokimya (İSK) uygulanmıştır. Deney grubundaki hayvanların 27'sinde öncelikli olarak akciğer ve mediastinal lenf düğümlerinde, ilave olarak plöra ve karaciğerde kazeifiye-kalsifiye olmuş tipik tüberkül yapısı gözlenmiştir. Organlarında makroskobik lezyon (nodül, tüberkül) gözlenmeyen 4 hayvandan ikisinde spesifik olmayan lenfadenopati gözlenmiştir. Tipik makroskobik lezyon (tüberkül) gösteren olgularda ve ek olarak lenfadenopati gözlenen 2 olgudan bir tanesinde histopatolojik muayenede tipik tüberkül granulomu yapısı gözlenmiştir. Histopatolojik incelemeleri takiben yapılan ZN boyamalarda 20 olgu tüberkülozla uyumlu bulunmuştur. Deney grubundaki hayvanların akciğer, mediastinal lenf düğümü ve karaciğer dokularında yapılan İHK boyamalarında 30 hayvanının 25 tanesinde; lökosit katmanından yapılan İSK boyamalarının ise 3 tanesinde pozitif etken boyanmasına rastlanmıştır. Tespit edilmeden aynı dokularda gerçekleştirilen PZR'de 18 hayvana ait dokuda; lökosit katmanı PZR'sinde ise 14 tanesinde pozitiviteye rastlanmıştır. İHK incelemelerinde pozitif boyanmış etkenlere, nekroz alanlarını çevreleyen bağ dokuda serbest şekilde; makrofajların, dev hücrelerinin, nadiren lenfositlerin ve fibrositlerin sitoplazmalarında rastlanmıştır. İSK incelemelerinde ise pozitif reaksiyon mononükleer lökosit sitoplazmalarında görülmüştür. Kontrol grubunda ise İSK'da 10, ,dokuda PZR'de1, kanda yapılan PZR'da 2 hayvanda pozitif reaksiyon saptanmış diğer yöntemlerde herhangi bir pozitiviteye rastlanmamıştır.Sonuç olarak çalışmamızda Mycobacterium bovis etkenine ait moleküllerin periferik kandaki varlığı ve bu molekülleri saptamaya yönelik yöntemlerin kanda sığır tüberkülozunun tanısında kullanılabileceği gösterilmiştir. Klasik olarak ZN boyama ile yapılacak tüberküloz tanısının her zaman hassasiyet göstermediği ve teşhiste diğer yöntemlere ihtiyaç olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle destekleyici diğer tanı yöntemi veya yöntemlerinin kullanılmasında fayda olacağı açıktır. Kullanılan yöntemlerden İHK'nın, etkili sonuç verdiği, kandan yapılan testlerde ise PZR'nin İSK'ya kıyasla daha etkili olduğu gözlenmiştir. Tüberküloz hastalığının kesin teşhisinde kullanılan tekniklerin birinin diğerine üstünlüğünden ziyade birbirini tamamlayıcılığından ve bir arada kullanıldığında teşhisin hem daha hızlı hem de daha güvenilir olduğundan bahsetmek daha yerinde olacaktır. Çalışmanın temel hedefini oluşturan, erken tanıya ve PPD ile ön tanının doğrulanmasına imkan sağlayacak 'etkenin kan-lökosit katmanındaki tesbit edilebilirliği uygulamasının, hangi safhalarda, ne derece tercih edilebileceğini net olarak ortaya koyabilmek, yöntemi rutin kullanıma sunabilmek için ileri çalışmalar gerekmektedir. In this study it was aimed to provide an alternative method applicable to peripheral blood and compare various methods for diagnosing bovine tuberculosis by sampling from 30 cows older than 2 years, from various farms and found to be positive in intradermal tuberculin test. Following the slaughter of animals in experiment and control group, blood and tissue samples were collected. Polymerase chain reaction (PCR) was applied to the fresh tissue samples and Hematoxyline&Eosin (HE), Ziehl-Neelsen (ZN) and immunohistochemistry (IHC) was applied to the formalin fixed, paraffin embedded tissues. The buffy-coat extracted from the blood by centrifugation was further processed with PCR and the buffy-coat smears with Immunocytochemistry (ICC) method. In 27 of the experiment group classical tubercle lesion was observed. In the 4 animals which did not show characteristic macroscopic lesion, nonspecific lymphadenopathy was observed. In animals showing typical macroscopic lesion and additionally in one of the two lymphadenopathic cows, routine HE examination revealed typical granuloma structure. In examination of ZN stained slides, 20 animals of the experiment group was found to be consistent with tuberculosis. In the lungs, mediastinal lymphnodes and liver of the experiment group, 25 animals revealed positive staining against M.bovis in IHC and 3 animals in ICC. Tissues of 18 animals and buffy-coat of 14 animals were found to be PCR positive for mycobacteria. Positive staining in IHC was observed surrounding the necrosis in the connective tissue and intracytoplasmically in macrophages, giant-cells, rarely in lymphocytes and fibrocytes. Positive staining in ICC is observed intracytoplasmically in mononuclear leukocytes. Of the control group (n: 30); 10 in ICC and in PCR examination of the buffy coat 2 animals and of the tissue 1 animal were found to be positive. Other tests of the control group revealed negative results.As a conclusion, this study has shown the possibility of detecting the molecules of the agent in peripheral blood and diagnostic feature of the blood in bovine tuberculosis. As a usual practice, use of ZN staining for the diagnosis of bovine tuberculosis is found to lack sensitivity and the need for supportive diagnostic tests is considered to be necessary. It was shown that IHC in tissue and PCR in blood samples was the most effective method to diagnose the disease. For the quick and accurate diagnosis of bovine tuberculosis, rather than the superiority of diagnostic methods it is more suitable to talk about the complementarity of these methods. Further studies are urgent to have precise information about the utility of the method based on the theory of detecting agent components in buffy-coat. 66

Sığırlarda karaciğer telengiektazisi etiyolojisi ve patogenezisi henüz net olarak ortaya konulamamıştır ve mikroskobik görünümüyle hepatosit kaybı şekillenen bölgelerde içleri eritrositler ile dolu sinuzoid genişlemeleri olarak tanımlanır. Lezyonun makroskobik görünümü nedeniyle karaciğerin insan tüketimine sunulamaması ve organın şiddetli olarak etkilendiği olgularda da et ve süt veriminde düşüşe yol açması nedeniyle ekonomik önemi olan bir durumdur. Peliozis hepatis insan ve hayvanlarda gözlenen ve karaciğerde içi kan dolu kistik boşluklarla karakterize bir durumdur. İnsanlarda gözlenen peliozis hepatis akciğer tüberkülozu ile ilişkilendirilmiştir. Sığırların karaciğer telengiektazisi ile insanlarda gözlenen peliozis hepatis arasında da patojenez benzerliği mevcuttur. Sunulan bu vakada 3 yaşlı, Holstein-Friesian ırkı bir inekte gözlenen akciğer tüberkülozu ve karaciğer telengiektazisi mikroskobik olarak değerlendirilmiş, insanlardaki peliozis hepatis-akciğer tüberkülozu arasındaki ilişkiye benzerliğe dikkat çekilmesi amaçlanmıştır. Liver telangiectasis with an obscure etiology and pathogenesis, is characterized by hepatocyte loss and sinusoidal enlargements with blood. The condition causes condemnation of livers and in severe cases decreases in meat and milk yield, therefore causes economic losses. Peliosis hepatis is a condition of humans and animals characterized by blood filled cystic spaces, and has been associated with lung tuberculosis in humans. Peliosis hepatis of humans and liver telangiectases of cattle are pathogenically similar conditions. This report investigates a case of lung tuberculosis and liver telangiectasis in a 3 years old, Holstein-Friesian cow and emphasizes its similarity to the relationship between peliosis hepatis-lung tuberculosis in humans.

Koyunlarda Corynebacterium pseudotuberculosis, kazeöz lenfadenitis (KLA) ve iç organlarda apselerle karakterize olan, kronik bir hastalıktır ve koyun yetiştirilen birçok ülkede rapor edilmiştir. Etken, pleomorfik, Gram pozitif ve makrofajlarda çoğalan bir bakteridir. Zayıf yün gelişimi, süt veriminde düşme, üremede bozukluklar nedeniyle önemli ekonomik kayıplara neden olmakta ve çoğunlukla tedaviye yanıt alınamamaktadır. Sunulan vakada iki yaşlı, solunum problemi şikâyeti ile getirilen Merinos ırkı bir koyunda gözlenen KLA olgusu klinik, mikrobiyolojik ve patolojik bulgular eşliğinde değerlendirildi. Nekropsi sonrasında alınan organ numunelerine rutin takip işlemleri uygulanarak mikroskobik incelemeler yapıldı. Mikrobiyolojik incelemede Gram boyama, GBL koyun kanlı agarı, BHI ve MacConkey agara ekim ve CAMP testi uygulandı ve C. pseudotuberculosis identifiye edildi. Mediastinal lenf yumrusunun muayenesinde lamella oluşumlu piyogranulomatöz reaksiyon gözlendi. Karaciğerin histopatolojik muayenesinde ise iyi sınırlanmış apse alanları mevcuttu. Sağ böbrekte ise sadece membranoproliferatif bir glomerulonefritis görüldü. Aşılamanın yanı sıra, serolojik tanı hastalıkla savaşmada çok önemli bir yer tutar; böylece belirlenen enfekte hayvanların ayrılması veya itlafı yoluyla hastalıkla mücadele edilebilir ve bu KLA’nın tam eradikasyonu için gerekli görülmektedir. Ülkemizde küçük ruminantlarda yaklaşık %63 oranında görülen bu hastalığa yönelik olarak, aşılama ve eradikasyon çalışmalarına daha fazla ağırlık verilmesi gerekmektedir Corynebacterium pseudotuberculosis, caseous lymphadenitis, is a chronic disease characterized with internal organ abscess formation and has been reported in many sheep raised countries. The agent is a pleomorphic, gram-positive bacteria and proliferates within the macrophages. Poor fleece quality, milk production decrease, reproductive disorders are among the causes of economical loses since there is no good response to the treatment efforts. A caseous lymphadenitis case in a pregnant two-year-old Merino sheep with respiratory problems evaluated with clinical, microbiological and pathological findings and presented here. Following necropsy, tissue samples processed routinely, stained with hematoxylin-eosin and examined. For the microbiology Gram staining of the samples was made and samples were cultured on GBL blood sheep, BHI, MacConkey agars and CAMP test was applied and C. pseudotuberculosis bacteriologically identified. Examination of mediastinal lymph node showed lamella formation and a pyogranulomatous reaction. A well-demarcated abscess was observed in the examination of the liver. The right kidney has only a membranoproliferative glomerulonephritis. Along with vaccination, serology has an importance in the detection of infected animals and their culling and is necessary in the complete eradication of caseous lymphadenitis. In that sense, much more importance must be given to the small ruminant vaccination and eradication efforts of the diseases in Turkey in which it has up to 63% prevalence.

İnnate immun sistem memelilerin savunma sisteminde önemli bir role sahiptir. Adaptif immun sistemin aksine, patojenlerle karşılaşıldığı zaman ani olarak immun yanıtın şekillenmesini sağlar. İnnate immun sistem, mikroorganizmaların patojen olarak tanınmalarını sağlayan Patojen ilişkili moleküler yapıları (P.A.M.P.), bu yapıları tanımakla görevli yapı tanıyan reseptörler (P.R.R.) aracılığı ile tanıyarak, hücre içinde innate immun sistemin sinyal mekanizmalarını tetikler, sonuç olarak yangının şekillenmesi ile son bulan reaksiyonları başlatır. İnnate immun sistemin en önemli yapılarından olan Toll benzeri reseptörler (T.L.R.), patojenlerin tanınmasında rol oynarlar. P.R.R.’ler sadece patojen etkenleri tanımakla kalmayıp, radyasyon, yüksek sıcaklık, travma gibi fiziksel sebeplere karşı da yanıtın oluşmasını ve reaksiyonların başlatılmasını sağlarlar. İnnate immun sistemi hedef alan tedavi çalışmaları günümüzde büyük bir önem ve hızla devam etmektedir. Innate immune system has an important role in the mammalian defense mechanism. Contrast to adaptive immune system, innate immune system provides occurrence of a rapid response against pathogens. It determines Pathogen Associated Molecular Pattern (P.A.M.P.), pathogenic structures of microorganisms, by Pattern Recognition Receptors (P.R.R.) and then induces intracellular signal mechanisms resulted with inflammation. Toll like receptors (T.L.R.s), an important component of the innate immune system, recognize pathogens. P.R.R.s recognizes not only pathogens, but also these receptors response against physical factors such as radiation, heat, and trauma. Therapeutic studies targeting innate immune system are still continuing with extensive importance and a pace.

ÖZETBu çalışmada, asites sendromunun akut formunda şiddetli akciğer ödemine bağlıolarak şekillenen tavuk ölümlerinde, akciğer fibroblastları tarafından salgılanan matriksmetalloproteinazların (MMP-2, -9) ve matriks metalloproteinazların doku inhibitörlerinin(TIMP-1, -2) akciğer ödemi oluşumuna katkılarının olup olmadığı in vitro olarak testedilmiştir. Bu amaçla broyler ve yumurtacı tavuklardan, primer olarak akciğerdokusundan izole edilen fibroblastlar hipoksik ve hiperozmotik strese maruz bırakılarak,hücrelerdeki MMP-2, -9 ve TIMP-1,-2 enzim aktiviteleri immunositokimyasal olarakdeğerlendirilmiştir. Deneyler boyunca kullanılan akciğer bağ doku hücreleri, hiçbir aşı veilaç uygulanmamış, 1 günlük, erkek, Avian Ross ırkı broyler ve Lohman LSL ırkıyumurtacı civcivlerden primer olarak izole edilmiştir. Deneyler sırasında hipoksik ortamoluşturmak için özel kamaralar, hiperozmotik stres uygulamasında ise 160 mmol NaCliçeren M199 besleme medyumu kullanılmıştır. Deney gruplarına kontrol grupları olarakstres uygulamalarına maruz bırakılmadan karbondioksitli etüvde inkübe edilen hücrelerkullanılmıştır.Ticari olarak hazırlanmış monoklonal antikorlar ile Streptavidin Biyotin Peroksidazyöntemiyle hücreler boyanmış, MMP-2, MMP-9, TIMP-1 ve TIMP-2 enzimlerininaktiviteleri, hücrelerin sahip oldukları ortalama boyanma yoğunlukları hesaplanarak yarıkantitatif olarak değerlendirilmiştir.Deneylerde sonrasında hücrelerden elde edilen ortalama boyanma yoğunluklarınınhem broyler hem de yumurtacı tavuklarda kendi kontrollerinin sahip olduğu ortalamaboyanma yoğunluklarından düşük olduğu görüldü. Broyler grubuna ait hücrelerin,hipoksik, hiperozmotik ve hipoksik-hiperozmotik stres sonrası sahip oldukları ortalamaboyanma yoğunluklarının yumurtacı gruba ait hücrelerin hipoksik, hiperozmotik vehipoksik-hiperozmotik stres sonrası sahip oldukları ortalama boyanma yoğunluklarındandaha düşük olduğu tespit edildi. Sonuç olarak in vitro koşullarda stres sonrası hücrelerdensalınan enzimlerin in vivo olarak da kan damarlarının bazal membranlarında hasara yolaçarak ödem oluşumuna katkıda bulunabilecekleri düşünülmüştür.Anahtar sözcükler: Broyler, Asites, Matriks Metalloproteinaz, Hücre Kültürü,mmunositokimya, Hipoksi, Hiperozmosis.II SUMMARYThe Investigation of the Activities of Matrix Metalloproteinases in Hypoxic andHyperosmotic Conditions in Broiler and Layer Type Chickens In Vitro.In this study, the effects of matrix metalloproteinases (MMP-2, -9) and their tissueinhibitors (TIMP-1, -2) on lung edema was investigated in an in vitro model to fullyappreciate the role of these enzymes in deaths occurring due to severe lung edema in theacute form of avian ascites syndrome.Primary lung and skin fibroblasts were isolated from 1 day old-male, non-vaccinated,Avian Ross strain broilers and Lohman LSL strain layer type chickens. The lungfibroblasts were subjected to hypoxic and hyperosmotic stress. Hypoxic conditions wereestablished by the use of special chambers, while hyperosmosis was achieved by M199medium containing 160 mmol NaCl. In the control group, fibroblasts were incubated inCO2 incubator with no stress factor application.MMP-2, -9 and TIMP-1,-2 enzyme activities in cultured fibrobasts were investigatedwith streptavidin-biotin-peroxidase method by the use of commercially availablemonoclonal antibodies. Average staining intensity was used for the semi-quantitativeevaluation of the enzymatic activity.In both the broiler and layer type chickens, the average staining intensity was lowerthan the avarage staining score of their controls. The average staining intensity of thebroiler group after hypoxic, hyperosmotic and hypoxic-hyperosmotic stress was lower thanthe values for the layer type chickens. As a conclusion, we suggest that the enzymesreleased from lung fibroblasts after stresses may damage the basement membrane of theblood vessels and may thus participate in the formation of edema in vivo.Key words: Broiler, Ascites, Matrix metalloproteinase, Cell culture,Immunocytohemistry, Hypoxia, Hyperosmosis.III 65

Sığırlarda (DD) Digital dermatitis ve (IDD) İnterdigital dermatitis olgularında klinik tanı, sağaltım ve bu süreçle ilgili histopatolojik bulguların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma materyalini U.Ü. Araştırma, Uygulama, Sağlık ve Üretim Merkezine ve Cerrahi Kliniğine getirilen, DD ve IDD saptanılan 20 Holştayn süt sığırı oluşturmuştur. Klinik olarak topallık gösteren sığırlarda topallığın derecesinin saptanması ve nedeni oluşturan lezyonun bulunduğu ayakların mekanik temizliğinin yapılmasını takiben, DD ve IDD lezyonları; form, boyut, uni ya da bilateral oluş yönlerinden değerlendirilmiştir. Bu olgularda 0.5 cm çaplı biopsi trefini (punch biopsi) ile 0., 7., 15., 21., 28. ve 36. günlerde toplam 47 biopsi örneği alınmış ve U.Ü. Patoloji Anabilim Dalı Laboratuarında Hematoksilen Eosin ve Warthin-Starry boyama teknikleri ile histopatolojik incelemeleri yapılmıştır. Olguların tamamında antibiyoterapi, mastitis sağaltımında kullanılan mastit tüp antibiyotikler uygulanarak yapılmış ve ayaklar pansumanla korunmuştur. Olguların 11’inde hafif, 8’inde orta ve bir olguda şiddetli topallık gözlenmiştir. DD olgularının 8’inde aynı zamanda IDD saptanmıştır. Olguların 5’inde verrükoz, 4’ünde papilliform, 2’sinde hiperplazik ve 9’unda ülseratif karakterli DD belirlenmiştir. DD ve IDD olguların 14’ünde unilateral, 6’sında ise bilateral olarak saptanmıştır. Lateral ve medial tırnaklarda oluşma yönünden bir farklılık bulunmamıştır. Lezyonların boyutları ortalama olarak; 5 olguda 0. 5 x 1.0 cm (küçük), 6 olguda 1.0 x 3.0 cm (orta) ve 9 olguda 3.0 x 6.0 cm (büyük) olarak değerlendirilmiştir. Sağaltım süresi küçük lezyonlarda ortalama 10 gün, orta dereceli lezyonlarda 16 gün ve büyük dereceli lezyonlarda 22 gün olarak saptanmıştır. Histopatolojik muayene sonuçlarına göre 0. günde; tüm biopsilerde epidermal hiperplazi, hiperkeratosis, subkorneal geniş retiküler dejenerasyon alanları ve vesikül oluşumları, kıl-siğil benzeri hiperkeratolitik kitleler ve SpirochetTreponema benzeri etkenlerin varlığı saptanılmıştır. Takip eden günlerde benzer yapılar görülmüştür. Sağaltım sürecinde etkenler görülmemiştir. Dermiste perivasküler yerleşimli mononükleer hücre infiltrasyonları, kollajenden zengin genç granülasyon dokusu gözlenmiştir. Klinik olarak hastalığın tanısı, histopatolojik bulgularla desteklenmiştir. Lezyonlarda saptanılan etkenlerin, 0. günde sağaltıma başlanmasını takiben diğer histopatolojik muayenelerde görülmemesi, sağaltım sürecindeki histopatolojik kesitlerde granülasyon dokusunun gelişmesinin saptanması yapılan sağaltımın başarılı sonuç verdiğinin kanıtı olarak değerlendirilmiştir. Takip edecek çalışmalarla etken identifikasyonu yapılması ve yöremizde DD ve IDD nedeni olan spesifik bir Treponema türü olup olmadığının saptanılmasının doğru olacağı kanısına varılmıştır. The objective of our study was to identify the clinical diagnosis, treatment and histopathological findings in the diseases period of the digital (DD) and interdigital (IDD) dermatitis in cattle. Twenty dairy cattle were examined in the Uludag University Faculty of Veterinary Medicine Research Farm and Surgery Clinic for the lameness, digital and interdigital dermatitis. Lameness scoring was determined and mechanical cleaning of the claws in the lame cows were made. After that, lesions of the DD and IDD were recorded for dimension, form, uni and bilateral respectively. Lesions were anesthetized and disinfected. Fourty seven biopsy samples were taken from all of these lesions (d 0, 7, 15, 21, 28 and 36) using 5 mm punch biopsy trephine and placed in formalin and examined for histopathologically in the Pathology Department of the Veterinary Medicine Faculty. DD and IDD cases were treated with lincomycine, sefalexin and amaxicillin + clavulanic acid and claw bandages were performed. Lameness scoring was found mild degree in 11th, moderate 8th and severe 1th case. At the same time IDD was seen in 8th cases together with DD. Form of the lesions were observed in 5th verrucose, 4th papilliform, 2th hyperplasic and 9th ulcerative. DD and IDD were recorded in 14th cases unilaterally and in 6th bilaterally. No differences was found between lateral and medial claw. Dimensions of the lesions were recorded in 5th (mean 0.5 cm x 1.0 cm- small), 6th (mean 1.0 cm x 3.0 cm- moderate) and 9th (mean 3.0 cm x 6.0 cm- large) respectively. At d 10 treated small lesions, at d 16 treated moderate lesions and at d 22 large appeared to be healed. Of the biopsy samples d 0 lesions had to extensive parakeratosis, hyperkeratosis, epidermal hyperplasia, extensive subcorneal reticuler degeneration areas, vesicles and Treponema organisms were detected histopathologically. Same histopathological findings were observed at the fallowing day samples. Healed lesions were recognised in dermis as a collagen rich young granulation tissue and perivasculer mononuclear cell infiltration. After d 0 samples microorganism never seen of the other samples. In conclusion, the clinical implications of this study are: 1. We can accurately diagnose active, painful, different form and dimension DD and IDD lesions visually, 2. The lesions appear to be healed after antimicrobial therapy, 3. Histopathological findings supported the clinical findings, 4. Spiral microorganism (Treponema-spirochetes) disappear in the healed lesions after treatment period, 5. Young and collagen rich granulation tissue was observed in healing period. We suggested that, with follow up studies in future, along with agent identification, whether a specific Trepsnema spp. produce be investigated.

lki yıl içinde juvenil cellulitis (Juvenil pyoderma) tanısı konulan üç; köpegin klinik, laboratuar ve sagaltım sonutları degerlendirildi. Kopeklerin ırkları Kangal, Terrier ve Alman kurt melezi idi. Yaşları iki-üç; ay arasında degişen bu köpeklerden biri dişi, ikisi ise erkek olup, hiçbiri aşılanmamıştı. Üç; olguda da lenfadenopathi, özellikle submandibular, deride şişkinlikle karakterize ağrılı lezyonlar, kulak akıntısı ve beden sıcaklıgının normal oldugu saptandı. Köpeklerin ikisinde agzı ve göz çevresinde lezyon ve seropurulent alanı, ikisinde çene altında, birinde kulak kepçesinin dip kısmında şişlik saptandı. İki köpek letharjik ve iştahsız idi. Normositik normokromik anemi, nötrofili ve lokositozis önemli laboratuar bulgularıydı. Yalnız bir olguda bakteri izole edildi. Köpeklerin biri öldü. Deri lezyonların histopatolojisi piyogranülamatız cellulitisi tamamladı. Olguların digerlerinde prednisolone (günde 2 mglkg) ve cephalexin veya cefazolin (giinde iki kez 30 mglkg) kullanmının tok iyi sonuç; verdigi gozlendi. Juvenil cellulitisin klinik ve laboratuar bulgularının dikkatli bir şekilde degerlendirilerek tanısının konulmasının tok onemli oldugu sonucuna varıldı. Buna ek olarak, hastalık ilk kez Türkiye'ye ezgii ve kısa tüylü olmayan Kangal ırkında saptandı Three dogs diagnosed as having juvenile cellulitis {juvenile pyoderma) in two years were evaluated for clinical, laboratory and therapeutic results. Breeds included Anatolian sheepdog (Kangal), terrier and cross-breed German shepherd. Of these dogs one was female and two were males, and none of them was vaccinated, their ages ranged between two and three months. In all the three dogs, there were lymphadenopathy, especially in the submandibular nodes, painful skin lesions characterised with swellings, auricular discharge, and their temperatures were normal. While perioculer and perioral lesions and seropurulent discharge were determined in two dogs and swelling under chin in the other dogs, in one dog swelling on pinnea were observed. Two dogs were lethargic and anorexic. Normocytic normochromic anemia, neutrophili and leucocytosis were significant laboratory findings. The bacteria was only isolated in one case. One of them was died. Histopathology of the skin lesions depicted pyogranulomatous cellulitis. It was observed that usage of prednisolone (2 mg/kg daily) and cephalexin or cefazolin (30 mg/kg twice daily) in the remaining dogs gave good results. It was concluded that a c:areful evaluation of clinical and laboratory findings in the diagnosis ofjuvenile cellulitis is very important. In addition, this is the first observation of the disease in Anatolian sheepdog (Kangal) which is a native breed ofTurkey and also non-short-coated.

Karında şişlik şikayeti ile klinigimize getirilen 8 ve 4 yaşlarındaki iki kediye yapılan klinik, laboratuar, patolojik (1. olgu) ve serolojik muayeneler sonucu enfeksiyoz peritonitis tanısı kondu. Her iki kedide karakteristik olarak abdominal sıvı birikimi ve notrofilik lokositoz saptandı. Peritoneal sıvılarında total protein ve Iokosit sayzsznda artma, AJG oranının 0.81 'den aşagı olması, bakteri izole edilememesi, eterle karıştırıldıktan sonra arılmaması gozlendi ve boylece sıvılar FlP'Jı kedilerdeki gibi septik olmayan eksudat olarak degerlendirildi. Birinci olgunun nekropsisinde jibrinoz, peritonitis ve effusion birikimi görüldü. Histopatolojik muayenede çogunlukla serozada sınırlı kalan yangının yanz sıra perivaskulitis ve thrombozlara karaciger ve dalakta rastlandı. Sonuç; olarak, FIP'in tanısında serolojik testlerin her zaman yüksek düzeyde pozitif olmadıgı; klinik, laboratuar ve patolojik bulguların onemli oldugu bir kez daha gözlendi. In the two cats, 8 and 4-year-old, referred with a history of abdominal distention, diagnosis of feline infectious peritonitis was made as results of clinical, laboratory, pathological and serological exaininations. Characteristically; in both cases, abdominal fluid accumulation and neutrophilic leukocytosis were determined. In the analyses of the peritoneal fluids of both cats an increase of total protein and leukocyte numbers, ratio of AJG less than 0.81, no bacteria isolation and no clearence after the addition of ether were observed, and, thus, fluids were evaluated non-septic exudates as in cats with FIP. On the necropsy of the first case fibrinous peritonitis and fluid accumulation was seen. In the histopathological examination, along with inflammation usually restricted to the serosal surfaces, perivasculitis and thromboses were observed in the Jiver and spleen. As a conclusion, in the diagnosis of FIP since the serological tests are not highly positive in all the time, the impontance of clinical, laboratory and pathological findings was once more observed.

ÖZET Bu çalışmada Gumboro Hastalığı Virüsü (Infectious Bursal Disease Virus-IBDV), Reovirus ve Adenovirus'un standart suşlan ile oluşturulacak tekli, ikili ve üçlü enfeksiyonlarda şekillenen lezyonlan incelemek, bu lezyonları sahadaki üçlü enfeksiyonlardan izole edilen saha izolatının verildiği gruptaki lezyonlarla karşılaştırmalı olarak değerlendirmek ve elde edilen sonuçlardan teşhise yardımcı kriterler geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırmanın deneysel kısmında bir günlük, White-Lohman ırkı, erkek, 180 civciv kullanıldı. Yirmişer civcivlik 9 grup oluşturularak, birinci, ikinci, üçüncü gruplara sırasıyla sadece IBDV, Reovirus, Adenovirus; dördüncü, beşinci ve altıncı gruplara IBDV+Reovirus, IBDV+Adenovirus ve Reovirus+Adenovirus birlikte; yedinci gruba üç virüs birlikte; sekizinci gruba sahadan üçlü enfeksiyonlardan elde edilen ve üç virüsün da saha suşlannı içeren izolat verildi. Dokuzuncu grup kontrol grubu olarak ayrıldı. İnokülasyonlar bir günlük civcivlere ağız yoluyla yapıldı. Takiben üçer günlük periyotlarla her gruptan ikişer civciv ayrılarak nekropsileri yapıldı. Klinik olarak inokülasyondan sonra deney gruplarında 1-2 gün süren durgunluk hali gözlendi. Bir kaç civcivde depresyon, tüylerde kabarma ve gelişme geriliği dikkati çekti. Bazı civcivlerde hafif şiddette ishal görüldü. Deney süresince hiç bir grupta ölüm gözlenmedi. Nekropsilerde Gumboro Hastalığı virüsü ile tekli (G), ikili (GR, GA) ve üçlü (GRA) enfeksiyon oluşturulan gruplar ile saha grubunda (S) bursa Fabricius'lann kontrol grubu ile karşılaştırıldıklarında büyük oldukları, diğer grupların (A, R ve RA) bursa Fabricius'lannın ise küçük oldukları gözlendi. Bazı civcivlerde timusta atrofi görüldü. IBDV+Adenovirusun verilen grupta en belirgin lezyon karaciğerdeki lkanamalardı. Bunun dışında deney gruplarında inokülasyondan sonraki bir hafta içinde bağırsakların gergin olduğu, lümende sulu kıvamlı bir içerik bulunduğu görüldü. Mikroskobide deney gruplarında en fazla etkilenen organ bursa Fabricius'tu. Bu organda hafif hiperemi ve ödemden, nekroz ve atrofiye kadar değişen bulgular gözlendi. Gruplara göre değişmekle birlikte bursa Fabricius dışında karaciğer, timus, pankreas, bağırsaklar ve akciğerler etkilenen diğer organlardı. Nekropsi öncesi alınan kanların total lökosit formülü yönünden.. incelenmesinde deney gruplarındaki civcivlerde kontrol grubuna göre heterofil lökosit sayısının genellikle yüksek olduğu gözlendi. Bursa Fabricius'lardan yapılan sürme preparatlann incelenmesinde deney gruplarında heterofil ve plazma hücresi sayısında artış görüldü. Sonuç olarak iki yada üç virüs birlikte verilerek enfeksiyon oluşturulan gruplar ile saha izolatı verilen grupta şekillenen lezyonlaraı tekli enfeksiyon oluşturulan gruplara göre daha şiddetli olduğu (PO.001), saha izolatı verilen grupta şekillenen makroskobik ve mikroskobik lezyonlann üçlü ve ikili enfeksiyon oluşturulan gruplarda şekillenen lezyonlara benzediği dikkati çekti (P>0.05). Saha grubu ile üçlü enfeksiyon oluşturulan grup arasındaki benzerliğin daha fazla olduğu görüldü. Saha grubuna verilen virüs miktarının (0.3 mi.) ve titresinin düşük olduğu, buna karşılık üçlü enfeksiyon oluşturulan gruba verilen virüs miktarının (l mi.) ve litresinin yüksek olduğu düşünülerek ülkemizde saha salgınlarında enfeksiyon oluşturan virüs suşlannın oldukça virulant suşlar olduğu kanısına varıldı. Anahtar Kelimeler: Gumboro Hastalığı (Infectious Bursal Disease-IBD), Reovirus, Adenoyirus, Deneysel Enfeksiyon, Patoloji. 2 SUMMARY In this study, to examine the lesions formed in the infections induced by single, or duplicate and triplicate combinations of Gumboro (G) Disease Virus [Infectious Bursal Disease Virus (IBDV)], Reovirus (R) and Adenovirus (A), to comparatively evaluate of these lesions with those lesions formed in the group received field isolate (S) of triplicate field infections and to develop helpful diagnostic criteria based on the results are aimed. In the experimental part^fihe study, White-Lohman breed, one-day old, male, 180 chickens were used. By forming 9 groups, each composed of 20 chickens, only IBDV, R, and A to 1st, 2nd and 3rd groups; IBDV+R, IBDV+A and R+A to 4th, 5th and 6th groups respectively; three viruses together to 7th group and the isolate obtained from the triplicate field infections to 8th group were inoculated. The 9th group designated as control. Following the oral inoculation of one-day-old chickens, 2 chickens from each group were sacrificed, and necropsied with three day intervals. Clinically, depression lasting for 1-2 days was observed after inoculation in experimental groups. In a few chickens, depression, ruffled feathers, growth retardation were observed. In some chickens diarrhea was observed. No deaths were seen in any groups during the experiment. In necropsies, while the bursa Fabricius (bF) of the chickens from the single (G), duplicate (GR, GA), triplicate (GRA) infections with IBDV and field (S) groups were larger than those of chickens in control group, bF of chickens from the A, R and RA infections groups were smaller than those of control group. A thymic atrophy was seen in some of the chickens. Hemorrhageas in the livers were the most prominent lesion in the group inoculated with IBDV+Adenovirus together. Also, 3intestines were seen to be tense and to contain watery content in experimental groups at the first week after the inoculation. Microscopically, bursa of Fabricius was the most severely affected organ. In this organ, lesions varying from slight hyperemia and oedema to necrosis and atrophy were observed. Liver, thymus, pancreas, intestines and lungs were the other affected organs while differing among groups. In the examination of blood samples taken before necropsies, total leucocyte numbers were generally higher in experimental groups in regard to the control groups. In the examination of smears prepared from bF, an increase in the numbers of heterophil leucocytes and plasma cells was observed in experimental groups. As a result, lesions were more severe in the groups given combinations of the two, three viruses and in the field isolate group with compare to those of animals which received only one virus (PO.001). It was observed that macroscopical and microscopical lesions formed in the group given field isolate were similar to the triplicate and duplicate infection groups (P>0.05). If it is thought that the amount (0.3 ml) and titer of virus given to field group was low, compare to those in triplicate infection group (1 ml.), it can be concluded that the virus strains forming infections in field epizooties in our country are very virulant strains. Key Words: Gumboro Disease (Infectious Bursal Disease-IBD), Reovirus, Adenovirus, Experimental Infection, Pathology. 72

A one year old male, domestic cat was referred for examination at the Veterinary Hospital of the Faculty ofVeterinary Medicine ofUludag University, presented with abdominal distention. Clinical examination, hematology, microscobical and biochemical analysis of abdominal fluid were performed. He had nQnregenerative aneamia, neutrophilic leukocytosis, relative lymphopenia and pseudochylous effusion. Lactascent serum was observed, he had hypertriglisedimia; chylomicron and Lipoprotein Lipaz Activity tests were positive. Serum was evaluated for FeLV, FIV and FIP serologically and PCR analysis of the serum and effusion were performed. Positive results were obtained for FIP. Histopathology revealed severe serosal and capsular pyogranulamatous inflammation. Histochemistry depicted fine cholesterol crystals, saturated lipids, ceroid pigments within the foam cells and macrophages. Bu olgu raporunun materyalini abdominal dolgunluk şikayeti ile Uludag Universitesi Veteriner Fakultesi kliniklerine getirilen I yaşıt, yerli, erkek kedi oluşturdu. Klinik muayene ve rutin hematolojiyi takiben abdomi nal sıvının mikroskobik ve biyokimyasal analizleri yapıldı. Nonregeneratif anemi, notrofilik lokositoz, relatiflenfopeni ve psoydoşiloz efuzyon oldugu belirlenen kediye ail kanzn bulanzk oldugu dikkat çekti. Hipertrigliseridemt saptanan kedide şilomikron ve Lipoprotein Lipaz (LPL) Aktivite testi pozitif bulundu. FeLV ve FJV negatif olan kedi, serum ve peritoneal sıvıda yapzlan PCR analizleri sonucunda FIP pozitif bulundu. Histopatolojik muayene sonucunda FIP'a ozgil şiddetli serozal ve kapsuler pyogranulamatoz yangz, histokimyasal boyamalar sonucunda hipersilomikronemiyi belgeleyen ince kolesterol kristalleri, doymuş lipidler ve kopilk hucreleri içerisinde seroid pigmentler ve makrofajlar gozlendi.

Bu çalışmada son yıllarda U.Ü. Veteriner Fakültesi Doğum ve Jinekoloji Kliniğine getirilen çeşitli evcil dişi hayvanlarda rastlanılan meme tümörlerinin yapısal özellikleri ile, für ve yaşa göre dağılımları incelendi. Köpeklerdeki meme tümörü insidansı kedilerden daha fazla bulundu. Meme tümörlerinin görülme yaşı ortalama 9.75 olarak saptandı. In this study mammary gland tumors of female domestic animals which was brought to the Department of obstetrics and Gynecology of Veterinary Faculty in the last years were investigated. It was seen that the dogs showed more tumor incidence than the cats. The average age for mammary gland tumors was found 9.75.