Search

WOS:000708474100002 PubMed ID:34671962 ESCI Objectives: A new type of coronavirus outbreak has emerged in China and caused a pandemic. World Health Organization (WHO) announced the official name of this disease ‘COVID-19’. The main purpose of this study is to evaluate pain in COVID-19 patients. Methods: Patients who were followed in the ward of an infectious diseases department because of possible or confirmed COVID-19 between May and September of 2020 were included in the study. The Turkish version of the Brief Pain Inventory (BPI) was applied. Demographic features, frequency, location, the intensity of pain, and response to analgesics were analyzed. Results: A total of 178 participants were included in the study. Ninety-one (51.1%) of patients had pain complaints and the mean pain score (MPS) was 2.28±2.81 over 10. Fifty-nine (56.0%) of participants with pain required analgesic therapy and 41 (80.3%) of them showed ≥50% pain relief with simple analgesics. Twelve of the remaining 18 who did not get enough pain relief with simple analgesic were taking their analgesics pro re nata (PRN) rather than around the clock (ATC). Pain frequency and intensity and mean hospitalization duration (MHD) were similar between confirmed and possible cases. Conclusion: Regarding the results, we conclude that pain is not one of the challenging symptoms and easily manageable in patients with a mild-moderate intensity of COVID-19. Our results were not enough to make a correlation between pain and the clinical course of the disease. Further studies are required for the evaluation of pain including patients in intensive care units. Amaç: Yeni bir tip koronavirüs salgını Çin’de ortaya çıktı ve pandemik oldu. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) bu hastalığın resmî adını ‘COVID-19’ olarak ilan etti. Bu çalışmanın ana amacı COVID-19 hastalarında ağrıyı değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2020 yılının Mayıs ve Eylül ayları arasında muhtemel veya kesin COVID-19 tanısıyla enfeksiyon hastalıkları servisinde takip edilmiş olan toplam 178 hasta çalışmaya dahil edildi. Kısa Ağrı Envanteri’nin (BPI) Türkçe versiyonu uygulandı. Demografik özellikler, ağrının sıklığı, lokasyonu, şiddeti ve analjeziklere yanıtı analiz edildi. Bulgular: Hastaların doksan birinde (%51.1) ağrı şikayeti vardı ve ortalama ağrı skoru (OAS) 10 uzerinden 2,28±2,81’di. Ağrısı olan hastalardan elli dokuzu (%56.0) ağrı kesiciye ihtiyac duydu ve kırk birinde (%80.3) basit ağrı kesicilerle yuzde elliden daha fazla ağrı azalması saptandı. Yeterli ağrı palyasyonu sağlanamayan on sekiz hastanın on ikisinin ağrı kesicilerini duzenli olarak almak yerine ağrı oldukca almış oldukları gozlendi. Muhtemel ve kesin vakaların ağrı frekansı, şiddeti ve hastanede kalış suresi benzerdi. Sonuç: Sonuçlarımıza göre COVID-19 hastalarında ağrının baş edilmesi zor bir semptom olmadığı ve hafif-orta klinik şiddetteki hastalarda kolaylıkla tedavi edilebildiği kanaatine vardık. Sonuçlarımız ağrı ve hastalığın klinik seyri arasında bir bağlantı kurmak için yeterli değildi. Ağrı değerlendirmesi için yoğun bakım hastalarını içeren başka çalışmalara ihtiyaç vardır.

Objectives: Trigeminal neuralgia (TN) has been effectively treated by radiofrequency thermocoagulation (RFT) of the gasserian ganglion. Recently, pulsed radiofrequency (PRF) is becoming an alternative therapy for patients with trigeminal neuralgia. It is unclear whether the combination of RFT with PRF may decrease post-operative complications while maintaining longterm pain relief. Methods: Twelve patients with idiopathic TN who had undergone combined RFT and PRF of the gasserian ganglion were evaluated. PRF (42 °C, 45V, 20 ms, 120 seconds) was administered, and then RFT (65 °C, 90 seconds) was performed to the gasserian ganglion. the post-operative pain relief and complications were evaluated at 1, 6, 12 and, 24 months after treatment. Results: 10 patients (83.3%) reported significant pain relief (VAS 3) at 1 month following the treatment, while 8 patients (66.6%) at 6 months, 5 patients (41.6) at 12 months, and 2 patients (16.6%) at 24 months were pain-free. Two of the patients did not have pain relief (VAS ?3), and 2 patients were still pain-free by the 24th month. the mean time of pain relief was 14 months. One patient had numbness in the tongue for about a year, while in the other patients, no serious complications were reported. Conclusion: A combination of RFT with PRF could help eliminate postoperative complications of trigeminal neuralgia. We sugesst that combining RFT and PRF therapy may serve to decrease the side effects but not increase the pain relief., Amaç: Trigeminal nevralji (TN), gasserian ganglionun radyofrekans termokoagülasyonu (RFT) ile etkin bir şekilde tedavi edilmiştir. Son zamanlarda, pulse radyofrekans (PRF) trigeminal nevraljisi olan hastalar için alternatif bir tedavi haline gelmektedir. RFT ile PRF kombinasyonunun postoperatif komplikasyonları azaltıp azaltmadığı ve uzun süreli ağrıların giderilip giderilmediği belirsizdir. Gereç ve Yöntem: Gasser ganglionun kombine RFT ve PRF’si uygulanan idiopatik TN’lı 12 hasta değerlendirildi. PRF (42 °C, 45 V, 20 ms, 120 saniye) uygulandı ve daha sonra, Gasser gangliona RFT (65 °C, 90 saniye) yapıldı. Postoperatif ağrı rahatlaması ve komplikasyonları tedaviden 1, 6, 12 ve 24 ay sonra değerlendirildi. Ağrı için VAS 3 ve üzeri dikkate alındı. Bulgular: 10 hastada (%83.3) tedaviden 1 ay sonra ağrıda belirgin azalma varken, 6. ayda 8 hasta (%66.6), 12. ayda 5 hasta (%41.6) ve 24. ayda 2 hasta (%16.6) ağrısızdı. Hastaların 2’sinde ağrı rahatlaması yoktu (NRS ?3) ve 24. ayda 2 hasta hala ağrısızdı. Ağrı rahatlama süresi ortalama 14 aydı. Bir hastada yaklaşık bir yıldır dilde uyuşma vardı, diğer hastalarda ise ciddi komplikasyonlar bildirilmedi. Sonuç: PRF ile RFT kombinasyonu, trigeminal nevraljinin postoperatif komplikasyonlarını ortadan kaldırabilir. RFT ve PRF tedavisini kombine etmenin yan etkilerin azaltılmasına hizmet edebileceğini ancak ağrıyı azaltmadığını belirtmek isteriz.

Nöroanestezide erken nörolojik değerlendirme, bilgisayarlı tomografi veya MR ile komplikasyonların belirlenmesi nedeniyle erken derlenme ayrı bir özellik arz etmektedir Bu dönemde anestezik ilaçların kesilmesi ve nöromüsküler blokajın etkilerinin geri dönmesi ile hastanın solunumunun ve koruyucu reflekslerinin tekrar kazanılması beklenir. Geleneksel klinik uygulamada ameliyatın muhtemel bitiş zamanına göre kas gevşetici ilacın etkisinin azalma süresi gözetilir ve endotrakeal ekstübasyondan önce bir kolinesteraz inhibitörü kullanılarak sinir-kas kavşağında iletim arttırılır. Neostigmin bu amaçla en yaygın kullanılan kolinesteraz inhibitörüdür. Neostigmin kas gevşetici ilaçların fizyolojik antagonistidir ve yavaş başlayan, sınırlı bir etkiye sahiptir. Klinik kullanıma birkaç yıl önce sunulmuş olan 'Sugammadeks' adlı ilaçsa, steroid yapılı nöromüsküler blokerler olan roküronyum ve veküronyumun kapsül yapısını bozarak kimyasal antagonist özellik gösterir. Sugammadeksin nöromüsküler derlenme açısından neostigmine oranla çok daha hızlı ve yüksek etkili olduğu bir çok çalışmada gösterilmiştir. Sugammadeks sayesinde hastaların belirgin biçimde daha kısa sürede anestezi sonrası derlenmeleri bu ilacın santral sinir sistemi üzerine de etkisi olduğu düşüncesini doğurmuştur. Sugammadeksin bilinç düzeyini gösteren yardımcı bir parametre olan BİS üzerine etkisini değerlendirme amacıyla bu çalışmayı hazırladık.Çalışmamızda intrakranyal, supratentoryal kitle cerrahisi geçirecek hastalarda, propofol-remifentanil anestezisini takiben cerrahinin bitiminde bir gruba (n=30) 50 mcg/kg neostigmin, diğer grubaysa (n=30) 2 mg/kg sugammadeks uygulandı ve eş zamanlı olarak TOF ve BİS ölçümleri yapıldı.Sugammadeks uygulanan hastalarda BİS değerinin 80'e ulaşma zamanının daha kısa olduğunu gözlemledik fakat TOF %90 olduğundaki BİS değerlerinin Neostigmin grubunda daha yüksek olduğunu gördük. Sugammadeks grubunda BİS'teki bu hızlı artışın nöromüsküler aktivite artışına sekonder olduğu düşünüldü.Çalışmamızın sonucunda Sugammadeksin Neostigmine göre daha hızlı derlenmeyi hızlandırdığını söylenebilir. Bu durum nöroşirürji hastalarında erken nörolojik muayene ve komplikasyonların tespiti açısından oldukça önemlidir. Bu hasta grubunda sugammadeks kullanılması uygun görülmüştür ancak bu etkinin bilinç durumuyla bağlantısını göstermek için daha farklı çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz. Rapid neuological recovery from neuroanaesthesia is especially important because of early detection of the complications by via computer tomography or MR imagining. In this period it is look forward to start spontaneous ventilation of patient and regaining of security reflexes after withdrawning of anaesthesic drugs. In conservative clinical practice decreasing the depth of the neuromusculary block are wait until a degree and then a choline-esterase inhibitor drug is administer before endotracheal extubation. Neostigmine is the most common agent for this purpose. Neostigmine is physiological antagonist of neuromuscular blockers but it has a slow onset and limited effect. A novel drug 'sugammadex' effects via decapsulating of steroid compound neuromoscular blockers such as rokuronium and vecuronium. It is a chemical antagonist of steroid compound neuromuscular blockersSevereal studies has demonstrated that sugammadex is more effective than neostigmine in terms of neuromuscular recovery previously. In practice, better recovery conditions with sugammadex has bring to mind that this drug may have central nervous system effects. We prepared this study to evaluate the effects of sugammadex on BIS values that is a supplement parameter for consciousness.We performed this study on patients who will undergo intracranial, supratentorial tumor excision procedure. In this study 50 µg/ kg neostigmine has administered for one group ( Group N, n=30) and 2 mg/kg sugammadex has administered to other group ( Group S, n= 30 ) and TOF and BIS recordings has made simultaneously.It has been detected that duration of reaching to BIS level 80 was shorter in Group S but BIS levels were higher in Group N at the time of TOF %90 . It is suggested that this rapid increase at BIS levels in Group S was seconder to increasing of the neuromuscular activity.In conclusion it may be expressed that sugammadex causes a rapid recovery. This is critically important for neorosurgery patients. Sugammadex usage has been favoured on this patient population but more studies are required for dedicating a relationship between sugammadex and consciousness. 72