Search

Amaç: Spinal kord hasarı (SKH), insidansı çok yüksek olmamasına rağmen, bu durumun sonuçları birey, aile ve toplum için son derece önemli sekellerle sonuçlanabilecek bir hastalıktır. Nöral hasar onarımı ile ilgili her geçen gün yeni çalışmalar umut vadetmekle birlikte SKH için kür olabilecek altın standart bir tedavi henüz yoktur. Bu çalışmada ratlarda ağırlık düşürme modeli kullanılarak oluşturulan spinal kord hasarı sonrası tedavi amaçlı verilen; bir tirozinkinaz inhibitörü olan Genistein (GEN) isimli fitoöstrojenin etkisi araştırılmış ve geç dönemde sayılı rat üzerindeki diffüzyon tensör görüntüleme (DTG) ile sonuçları değerlendirilmiştir. Yöntem: Çalışma Marmara Üniversitesi Başıbüyük Nörolojik Bilimler Enstitüsü’nde yapıldı. Çalışmada toplam 28 adet 200-250 gr ağırlığında Sprague-Dawley sıçan randomize olarak 4 eşit gruba bölündü: Grup 1 (n=7 sıçan) kontrol grubu (sadece laminektomi uygulanan), Grup 2 (n=7 sıçan) travma grubu, Grup 3 (n=7 sıçan) travma + dimetil sülfoksid (DMSO) uygulanmış grup, Grup 4 (n=7 sıçan) travma+DMSO+GEN (0,25 mg /kg/rat GEN) uygulanmış grup. Genistein DMSO aracılığıyla çözülebilen bir maddedir. Grup 1’e sadece T10-12 laminektomi uygulandı. Grup 2, 3 ve 4’e T10-12 total laminektomi sonrası ağırlık düşürme modeli kullanılarak spinal kord travması yapıldı. Grup 4’e 7 gün boyunca 0,25 mg/kg/rat GEN uygulandı. Grup 1’den bir, diğer gruplardan 3’er adet toplam 10 adet randomize seçilen ratın spinal kordu postoperatif 28. günde Diffüzyon tensör görüntüleme ile değerlendirildi. Alınan doku örnekleri Hematoksilen-Eosin (HE), Kristal Viole ve Luksol Fast Blue (LFB) ile boyanıp ışık mikroskobunda incelendi. Çalışmada kullanılan tüm ratlar postoperatif 6. saat, 24. saat, 7., 14., 21. ve 28. günlerde lökomotor derelecelendirme skalası (BBB) kullanılarak değerlendirildi.Bulgular: GEN grubunda, diğer travma gruplarına göre fonksiyonel iyileşme puanları daha iyi olmasına rağmen tüm travma grupları arasında anlamlı istatistiksel fark gözlenmemiştir (p>0.05). Travmadan 28 gün sonra alınan görüntü örneklerinde, travma uygulanan gruplarda, lezyon merkezinde fraksiyonel anizotropi (FA) değerlerinin azaldığı gözlenmiştir.Sonuç: Spinal kord travmasında GEN etkinliği, GEN uygulanmış travma grubunda, diğer travma gruplarıyla karşılaştırıldığında nörolojik iyileşmede BBB motor skala sonuçlarına göre artış göstermiş olup istatistiksel olarak anlamlı sonuç elde edilmemiştir. Çalışma, spinal kord travmasında GEN kullanımı için temel bir bilgi düzeyi oluşturmuş olup daha geniş kapsamlı bir çalışmada doz bağımlı araştırma yapılabilir. Yardımcı tanısal araç olarak kullanılan DTG’nin travma sonrası takipte önemli rol alabileceği öngörülmüştür., Aim: Spinal cord injury (SCI) is a wide spectrum of a devastating disease which has significant effects on individuals, families or society even though the incidence is low. Studies on neural tissue repair have huge progress in recent years but spinal cord injury still remains a troublesome condition with no definitive cure. In this study, we aimed to explore the effectiveness of Genistein (GEN), a phytoestrogen and tyrosine kinase inhibitor in a rat thoracic weight drop SCI model and to evaluate the long term results with diffusion tensor imaging (DTI), locomotion and histopathological changes.Method: This study was conducted at Marmara University Basıbuyuk Neurological Sciences Institute. In our study twenty-eight, 250 g weighted, young adult Sprague-Dawley rats were used. They were randomly divided into four equivalent groups: 1.group Sham (n=7) 2. group Experimental spinal cord injury (SCI) (n=7) 3. group SCI + dimethyl sulfoxide (DMSO) (n=7) 4. group SCI+ DMSO+ GEN (0,25 mg /kg/rat GEN)(n=7). In the first sham group, only T10-12 laminectomy was done. Spinal cord trauma was performed in Group 2, 3 and 4 using the weight-drop model after T10-12 total laminectomy. GEN was dissolved in the vehicle DMSO. SCI+ DMSO+ GEN rat model: GEN (0,25 mg /kg/rat GEN) were given to rats subjected to SCI for 7 days. One rat from the first group, three from the 2nd group, three from 4th group, in total 10 rats were randomly chosen and magnetic resonance imaging (MRI) performed with DTI at 28th day. Tissue samples were stained with Hematoxylin-Eosin (HE), Crystal Viole and Luxol Fast Blue (LFB) and examined under a light microscope. The Basso-Beattie-Bresnehan (BBB) locomotor rating scale was performed at 6th hour, 24th hour and weekly for four weeks for all the rats.Results: In GEN group, there was a higher functional improving but, there was no statistical significiantly differences (p>0.05) between all trauma groups. At 28th day of the injury, we took images of all groups which had been chosen randomly and we found that Fractional Anisotropy (FA) decreased at the epicenter zone.Conclusion: According to BBB motor scale results in terms of effectiveness of GEN in the spinal cord injury; although compared to the other groups, we obtained increased neurological recovery. Results were not statistically significant. Study creates a basic level of knowledge about the GEN dosage and activity in the spinal cord injury, but a more comprehensive dose-dependent research study should be performed. DTI seems as a helpful diagnostic tool in study and it can take an important role on follow-up after trauma.

Purpose To date, application of intraoperative magnetic resonance imaging (ioMRI) to enhance surgical quality for spinal intramedullary neoplastic lesions has been rarely reported. Moreover, in developing countries or regions, ioMRI accessibility remains very limited. This report describes a technology design of high-field ioMRI accessible for multioperation rooms via a case presentation of an imaging-assisted surgical excision of human cervical spinal cord diffuse glioma. Patient and methods The patient was a 44-year-old woman with symptomatic and progressive C2–5 intramedullary diffuse glioma (IDG). Our ioMRI system was designed and arranged with accessibility to multiple operation rooms, which was used to assure more complete spinal cord or brain tumor removal. The intraoperational diagnostic aspects and the system setup technical details are presented for future applications of the system in hospitals where a designated ioMRI suite is not available. Results After a conventionally defined complete removal of C2–C5 IDG using a well-established surgical approach, ioMRI examination was able to detect residual tumor tissues that were indistinguishable under the surgical microscope. The IDG clusters were subsequently excised. The operation regimen resulted in a gross total elimination of the tumor, which enabled the patient to show very satisfactory postsurgery recovery and prognosis. Conclusion ioMRI-assisted surgical removal of cervical spinal cord diffuse glioma should be systematically developed and applied to enhance therapeutic efficacy. The reported logistic flow of operating room tasks and imaging technical management are innovative for performing the tumor removal procedures in hospitals where designated ioMRI surgical suites do not exist. Critically, we emphasize implementation of stringent quality control measures for patient transportation safety and contamination prevention in establishing and maintaining such a system.

Cavernomas are rare malformations of the spinalcord. Cavernomas are usually asymptomatic inthis location, however may become symptomaticby causing intramedullary or subarachnoidalhemorrhage. Hereby, we will report anintramedullary cavernoma case which becamesymptomatic by intramedullary hemorrhage.K e y W o rd s : Intramedullary cavernomas,Vascular malformation

Amaç: Pitüiter cerrahi adenomların tiplerine göre, farklılık gösteren morbiditeler nedeniyle anestezi doktoru için yoğun uğraş gerektiren girişimlerdir. Bu çalışmanın amacı, transsfenoidal cerrahi sırasında ortaya çıkan komplikasyonları anestezi doktorunun bakış açısıyla değerlendirmektir. Yöntem: 1 Ocak 2002-1 Ocak 2006 tarihleri arasında transsfenoidal hipofiz cerrahisi geçiren ve ASA skoru I-II olan 82 hasta retrospektif olarak çalışmaya alındı. Her hasta için; demografik özellikler, havayolu sağlanması, cerrahi süre, kardiyovasküler ve elektrokardiyografik anormallikler, patolojik tanı ve perioperatif dönemde ortaya çıkan komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: Anestezi indüksiyonunu takiben 4 hastada medikal tedaviye cevap vermeyen ağır bradikardi ve geniş QRS kompleksin eşlik ettiği ventriküler premature atımlar görüldü. Üç hasta entübasyon sırasında problem yaşadı. Oniki hastada ise submukozal enjeksiyon sonrasında hipertansif yanıt gözlendi. Erken postoperatif dönemde 2 hastada (%2.4) geçici diabetes insipid görüldü. Hastaların hiçbirinde rinore veya nazal kanama görülmedi. Bu bağlamda 21 hastada (%25.6) perioperative dönemde komplikasyon oldu. Sonuç: Anestezistler zor entübasyon, vazokonstriktör eklenmiş lokal anesteziğin submukozal enjeksiyonuna bağlı hipertansif yanıt ve anestezi indüksiyonu sonrasında subklinik kardiyak patolojilerin klinik bulgu verir hale gelme olasılığını göz önünde bulundurmalıdır.

37 yaşında erkek hasta ani başlayan şiddetli başağrısı ve kusma şikayetleri ile kliniğimize başvurdu. Gözdibi muayenesinde intrakraniyal basınç artışının bir bulgusu olarak papilödem saptandı. Kraniyal magnetik rezonans görüntülemede 3. ventrikülde, gadolinyum tutan kistik lezyon ve septum agenezi saptandı. Transkollazal interhemisferik yaklaşımla kist tamamen çıkarıldı. Patoloji olarak kolloid kist tanısı kondu. Yoğun bakımda bir gün takip edilen hasta, postoperatif 4 günde taburcu edildi. Altıncı ayda yapılan kontrolünde nörolojik muayenesi normal sınırlarda bulundu. Bu vaka literatürdeki 2. kolloid kist ve septal agenezis vakası ve ilk intrakraniyal basınç artışı ile bulgu veren vaka sunumudur.

Sarkoidoz genellikle genç erişkinlerde görülen ve sıklıkla bilateral hilar lenfadenopati ve pulmoner infiltrasyonla presente olan, birçok sistemi tutan granülamatoz bir hastalıktır. Santral sinir sistemi (SSS) tutulumu oldukça nadirdir. Sarkoidozun nedeni bilinmemektedir. Sarkoidoz tanısı etkilenen organlarda histopatolojik incelemede gözlenen kazeifiye olmayan granulomların klinik ve radyolojik bulgularla uyumlu olması ile konur. Burada, kliniğimize amenore ve poliüri ile başvuran 30 yaşında bir kadın hastayı sunmaktayız. Pituiter stalkı tutan lezyonun radyolojik görünümü sarkoidoz, sifilis, tüberküloz ve yabancı cisim granülamatozu için patognomik olan inflamatuar infiltrasyon görüntüsündeydi. Laboratuar testleri ile sifilis ve tüberküloz tanıları ekarte edildi. Olası tanı sarkoidozdu. Diğer sistemleri araştırdığımızda akciğerler, lenf nodları, deri ve gözlerde sarkoidoz tutulumu gözlenmedi. Transkranyal insizyonel biyopsi histopatolojik incelemesi makrofaj, epiteloid hücreler, sitokin salgılayan multinükleer dev hücrelerden olu- şan kazeifiye olmayan granülom göstermekteydi. Santral korda CD4 ve CD8 lenfositler, B lenfositler, plazma hücreleri ve fibroblastlar gözlendi. Tanı nörosarkoidozdu. Bu olguyu pituiter lezyonların ayırıcı tanısında izole nörosarkoidozun da yeri olduğunu hatırlatmak ve bu durumun tanı ve tedavisinde son bilgileri gözden geçirmek için sunmaktayız.