Search

Purpose: This study aims to evaluate the reliability and validity of the Turkish version of the Subjective Health Complaints (SHC) inventory, which can be used to monitor health complaints experienced by the hospital support staff.Materials and Methods: In this methodological study, data were collected from 240 hospital support staff working in five different hospitals in Turkey. Participants were asked demographic questions and administered a Turkish translated SHC inventory. Construct validity was confirmed using exploratory and confirmatory factor analysis. Internal consistency was assessed by calculating the Cronbach’s alpha and split-half reliability coefficients. Results: The Turkish SHC inventory with 29 items showed acceptable content validity, construct validity, and internal consistency reliability (Cronbach’s alpha = 0.905). Confirmatory factor analysis confirmed the original fivedimensional structure of the scale. Model fit indices implied a good model-data fit: the normed chi-square value of 1.488 (χ2 = 513.423, df=345); error of root mean square approximation of 0.045; comparative fit index of 0.939 and standardized root mean square residuals of 0.060. Conclusion: The findings assert the reliability and validity of the Turkish SHC inventory, and recommend its use as a suitable tool for monitoring health complaints experienced by health service workers.

Okul sağlığı hizmetleri halk sağlığı hemşirelerinin okullardaki sağlık gereksinimlerini görüp, müdahale etmeleriyle ortaya çıkan bir hareket olarak başlamıştır. İlk olarak İngiltere ve Fransa'da görülen bu hareket 19. yüzyılda Amerika'da, Cumhuriyetle birlikte de Türkiye'de görülmüştür. Savaşlar, göç, sanayileşme, yoksulluk ve okul sağlığı hizmetlerine gereksinim duyulmasına neden olmuştur. Halk sağlığı hemşireleri yaptıkları ev ziyaretleri, düzenli kontroller ve sağlık kayıtları ile okul sağlığına önemli katkıda bulunmuşlardır. Bu durum hükümetlerin ve gönüllü kuruluşların hemşirelerin okul sağlığının sürdürülmesindeki gerekliliğini fark etmesi ve okullarda hemşire görevlendirmesiyle sonuçlanmıştır. Okul sağlığı hizmetlerinin gelişmiş olduğu ülkelerde hemşireler sağlığı geliştirici programların planlanması ve uygulanmasında ön sıralarda yer almaktadır. Çoğu hemşire bir ya da birden fazla okula tek başına okul sağlığı hizmetleri sunabilmektedir. Bu hemşireler lisans eğitiminden sonra sertifika eğitimi almakta ve sertifikalarını belli sürelerle yenilemektedir. Türkiye’de ise okul hemşireliği ile ilgili mevzuatta çeşitli düzenlemeler olmasına karşın çözülmesi gereken bazı konular mevcuttur. Bu makalede, dünyadan ve Türkiye’den örneklerle okul hemşireliğinin günümüze kadar olan gelişimi ve Türkiye’deki okul hemşireliği hizmetleri incelenmektedir. School health services started as a movement that emerged when public health nurses saw the health needs of schools and intervened. This movement, first seen in England and France, was first seen in America in the nineteenth century and in Turkey with the establishment of the republic. Wars, migration, industrialization, and poverty have all led to the need for school health services. Public health nurses have made important contributions to school health through home visits, regular check-ups, and accurate health records. This has resulted in governments and voluntary organizations recognizing the need for nurses to maintain school health and appointing nurses in schools. In countries where school health services have developed, nurses are at the forefront in planning and implementing health promotion programs. Most nurses can provide health services alone to one or more schools. These nurses receive certification training after their undergraduate education and renew their certifications for a certain period of time. Although there are various regulations in school nursing legislation in Turkey, there are some issues that need to be solved. In this article, the development of school nursing, with examples from around the world and from Turkey, and school nursing services in Turkey are examined.

Amaç: Bu çalışmanın amacı bakım gereksinimi olan bireylere informal bakım verenlerin, bakım yüküne ilişkin hemşirelerin görüşlerini belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki bu çalışma Düzce Atatürk Devlet Hastanesi ve Üniversite Hastanesi’nde çalışan (n=532) araştırmaya katılmayı kabul eden 469 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Katılımcılara 21 sorudan oluşan soru formu uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde ve niteliksel dağılımlar arasındaki farkın önemliliği için ki-kare testi, fisher exact testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşirelerin çoğunluğu genç ve orta yaş grubundadır (19-40 yaş, % 90.8) ve meslekte çalışma yılı en fazla 1-7 yılda (%41.4) yoğunlaşmaktadır. %57.4’ünün lisans mezunu, %35.0’inin dâhili, %36.9’unun cerrahi tıp bilimlerinde çalıştıkları, %57.4’ünün bakım yükü konulu herhangi bir eğitime katılmadığı, %17.9’unun ise aileden birine uzun süreli bakım veren hemşireler olduğu belirlenmiştir. Çalışmaya katılan hemşirelerin %94.9’unun informal bakım verenlerin güçlük yaşadıklarını, yaşanan güçlüklerin ise bakım verenin kişisel özellikleri, bakım verme süresi ve çok boyutlu bakım vermek zorunda olması gibi faktörlerinin etkili olduğunu belirtmişlerdir. Araştırmaya katılan hemşirelerin %81.2 'sinin informal bakım verenlerin bilgi eksikliği, fiziksel ve psikolojik sağlıkları yönünden ele alınmaları ayrıca maruz kaldıkları bakım yükünün hafifletilmesi konusunda hemşirelerin rol almaları gerektiğini önerdikleri saptanmıştır. Sonuç: Bu çalışmada, hemşirelerin genelde informal bakım verenlerin bakım yüküne dair bilgilerinin olduğu belirlenmiştir. Hemşirelere göre; İnformal bakım verenlerin, eğitim ihtiyaçlarını karşılanıp, psikolojik, fiziksel ve sosyal olarak desteklendiğinde bakım yükünün hafifleyeceği bunun sonucu olarak hastaneye tekrar yatışların azalacağı sonucuna ulaşılmıştır. Aim: The aime of this study is to determine the views of the nurses regarding the problems of informal caregivers of individuals with care needs. Method: This descriptive study was conducted in Atatütk State Hospital and University Hospital of Düzce (n=532) with 469 nurses who agreed to participate in the survey. A questionnaire consisting of 21 questions was applied to the participants. Assessment of data, Chi-square test, Fisher’s exact tests were used for the significance of difference among number, percentage and qualitative distribution. Results: The majority of the nurses participating in the survey are young and middle age group (19-40 years, 90.8%). whose professional working years are mostly concentrated in 1-7 years (41.4%). 57.4% of them were undergraduates, 35.0% were working in internal medical fields and 36.9% were working in surgical medical sciences, 57.4% did not participate in any training on care load, and 17.9% of the nurses gave long-term care to from one family member. 94.9% of the nurses who participated in the study stated that the informal caregivers experienced difficulties and that the difficulties experienced were influenced by factors such as the personal characteristics of the caregiver, the length of care and the need to provide multidimensional care. It was determined that 81.2% of the nurses who participated in the research proposed the participation of nurses in order to decrease the care burden of informal caregivers, evaluation of lack of information, physical, social, and psychological evaluation. Conclusion: In this study, It was determined that nurses generally had the information on the care burden of informal caregivers. According to nurses; if caregivers needs were met and they were assisted psychologically, physically and socially, the care burden would reduce and the re-hospitalization could reduce.

Aim: The aim of this study is to evaluate the health of health care workers working in primary health care services in Bolu province and their risk factors in the environment.Methods: The universe of our research is a one community health center in Bolu and 150 medical staff working in 29 family health centers affiliated with the Bolu Public Health Directorate where the research was conducted. Sample of the study: The survey’s significance level was 5%, the strength power was 90%, and the sample size was found to be 96 with the prevalence of risks encountered by health workers in the last one year being 85%. A total of 96 health workers who agreed to participate in the study were reached using the simple random sampling method.Data collection tools: The data collection form created by examining the literature by researchers from May 2015 to July 2016 was used for 96 health workers who accepted to work.Evaluation of data: In the evaluation of the data, number and percentage tests were used to interpret the personal information.Results: When the socio-demographic and occupational characteristics of health workers were examined, 43.8% were in the age range of 34-41 years, 84.4% were females. 47.9% of the participants were midwives and 27.1% were physicians. Participants reported work-related illnesses as 15.6%, 11.5% as dermatitis, 4.2% as depression, 5.2% as allergic rhinitis, 4.2% as herniated cervical disk and 3.1% as varicose veins. .Conclusions: Primary health care workers have experienced mental and ergonomic problems in the institution/s they are working in, and they are mostly exposed to cutting-piercing injuries. Working establishments are at a moderate level to take actions against occupational risks and there is no team responsible for occupational health and safety in the vast majority of institutions. Psychological violence exposure rates of health workers are significant, Amaç: Çalışma Bolu il merkezinde birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan sağlıkçıların sağlıklarının ve çalıştıkları ortamdaki risk etmenlerine ilişkin değerlendirilmesini amaçlamaktadır.Yöntem: Araştırmanın evreni Araştırmanın yürütüldüğü Bolu Halk Sağlığı Müdürlüğü’ne bağlı Bolu il merkezindeki 1 toplum sağlığı merkezi ve 29 aile sağlığı merkezinde çalışan 150 sağlık personeli araştırmanın evrenini oluşturmuştur.Araştırmanın örneklemi: Araştırmanın anlamlılık düzeyi %5, güç %90 sağlık çalışanlarının son bir yıl içinde risklerle karşılaşma prevalansı %85 kabul edilerek örneklem büyüklüğü 96 olarak bulunmuştur. Basit rastgele örneklem yöntemi kullanılarak araştırmaya katılmayı kabul eden 96 sağlık çalışanına ulaşılmıştır. Veri toplama araçları: Çalışmayı kabul eden 96 sağlık çalışanına 2015 Mayıs-2016 Temmuz tarihlerinde araştırmacılar tarafından literatür incelenerek oluşturulan veri toplama formu kullanılmıştır.Verilerin değerlendirilmesi: Verilerin değerlendirilmesinde kişisel bilgilerin yorumlnmasında sayı ve yüzde testi kullanılmıştır.Bulgular: Sağlık çalışanlarının sosyo-demografik ve mesleki özelliklerine bakıldığında %43.8’i 34-41 yaş aralığında, %84.4’ü kadındır. Ankete katılanların %47.9’u ebe, %27.1’i hekimdir. Katılımcılar işe bağlı hastalık geçirme durumlarını %15.6 olarak belirtirken, %11.5’i dermatit, %4.2’si depresyon, %5.2’si alerjik rinit, %4.2’si boyun fıtığı, %3.1’i varis geçirmiştir. Sonuçlar: Birinci basamak sağlık çalışanları çalıştıkları kurumda ruhsal, ergonomik sorunlar yaşadıkları, çoğunlukla kesici-delici alet yaralanmasına maruz kaldıkları belirlenmiştir. Çalışılan kurumların mesleki risklerle ilgili önlem alma durumu orta düzeydedir ve kurumların büyük çoğunluğunda iş sağlığı ve güvenliğinden sorumlu ekip yoktur. Sağlık çalışanlarının psikolojik şiddete maruz kalma oranları önemli düzeydedir

PURPOSE This study aimed to determine the reliability and validity of the Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire in Turkish university students, and to determine the sleepiness of students. DESIGN AND METHODS This cross-sectional study was carried out with 852 university students in Turkey, Bolu, between February- May 2019. FINDINGS Results of the analysis indicated that this scale was a valid and reliable measurement tool. As the scores of students' get from Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire increased, the frequency of students feeling sleepy during the day, sleepiness in and out of school, and getting up in the morning without resting increased. PRACTICE IMPLICATIONS Nurses can use this scale when evaluating university students' sleepiness.

Purpose This study aims to compare the anxiety levels of COVID‐19 patients, individuals under quarantine, and healthy individuals in society. Design and Methods This cross‐sectional study was conducted from May 25, 2020 to June 25, 2020 in a city located in the northwest of Turkey. The data were collected using a personal information form, the Beck Anxiety Scale, administered in face‐to‐face interviews, and online questionnaires. The data were analyzed using descriptive statistics, Kruskal–Wallis, Mann–Whitney U, and logistic regression analyses. Findings The anxiety level of individuals under quarantine (Median: min–max = 1: 0–55) was significantly lower statistically compared to that of the rest of the society (Median: min–max = 6: 0–63) and hospitalized COVID‐19 patients (Median: min–max = 5: 0–42) (p = 0.0001). Female gender, being 61 years of age and older, having psychiatric and chronic illnesses, and experiencing disrupted sleep patterns were determined to be the factors associated with high levels of anxiety. Practice Implications This study found that society in general and hospitalized COVID‐19 patients had high anxiety levels. The study results can be useful for creating training and population‐based screening programs to control the anxiety of individuals under quarantine, hospitalized COVID‐19 patients, and the rest of the society during the pandemic. Additionally, the finding from this study on groups at risk for anxiety will provide important data for future research on this subject and for the planning of health services offered to these groups.

WOS:000579120800012 Objective: This study aims to determine the relationship between certain risk factors and the daytime sleepiness of high school students. Materials and Methods: This is a descriptive-relational study, which was conducted on 2490 high school students between March 1 and April 30, 2019. The data was collected using a prepared questionnaire and the Epworth Sleepiness scale was used to evaluate the status of students' daytime sleepiness. A statistical analysis was then carried out using the number, percentage, mean, standard deviation chi-square analysis and logistic regression analysis (enter method). Results: According to the Epworth Sleepiness scale score, daytime sleepiness of the high school students involved in this study was borderline, with the risk factors determining this daytime sleepiness being low socioeconomic statute of families, aged between 17 and 19, perception of school success as middle-poor, as well as spending three or more hours watching television. Conclusion: In order to prevent daytime sleepiness in high school students, students should spend less time watching television, there should be interdisciplinary cooperation initiatives implemented in relation to the socioeconomic factors and informative studies involving students, with families and teachers having lessons with the school nurses to help identify daytime sleepiness and learn about the measures that can be implemented to prevent this daytime sleepiness in the future. Öz:Amaç: Bu çalışmada, lise öğrencilerinin gündüz uykululuk durumunun bazı değişkenlerle ilişkisini belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı-ilişki arayıcı türde bir çalışmadır. Araştırma 1 Mart ve 30 Nisan 2019 tarihleri arasında 2490 lise öğrencisi ile yapılmış olup verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından hazırlanmış anket formu ve gündüz uykululuk durumunu değerlendirmek için Epworth Uykululuk ölçeği kullanılmıştır. İstatistiksel analizlerde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, ki-kare ve lojistik regresyon analizi (enter metodu) yapılmıştır.Bulgular: Araştırmada lise öğrencilerinin Epworth Uykululuk ölçeği puanına göre gündüz uykululuk yaşama durumlarının sınırda olduğu ve gündüz uykululuk durumu yaşamada belirleyici olan risk faktörlerinin; ailelerin sosyoekonomik düzeylerinin kötü olması,17-19 yaş aralığında olma, okul başarısının orta-kötü algılanması, televizyonda vakit geçirmenin 3 saat ve üzerinde olmasıdır.Sonuç: Bu sonuçlar doğrultusunda; lise öğrencilerinde gündüz uykululuğu önlemek amacıyla öğrencilerin televizyon başında geçirdiği sürenin sınırlandırılması, sosyoekonomik faktörlerle ilgili disiplinlerarası işbirliği yapılması önerilmekle birlikte konu ile ilgili olarak hemşireler tarafından öğrencileri, aileleri ve öğretmenleri kapsayan bilgilendirme çalışmaları planlanmalıdır.

WOS:000537976000039 Amaç: Bu çalışmanın amacı Cleveland Adölesan Uykululuk Anketi'ni Türkçeye uyarlamak ve lise öğrencilerine uygunluğunu değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipte planlanan çalışma, bir lisede 329 öğrenci ile gerçekleştirildi. Veriler Ocak-Şubat 2019 tarihleri arasında veri toplama formu, Epworth Uykululuk Ölçeği ve Cleveland Adölesan Uykululuk Anketi kullanılarak toplandı. Bulgular: Doğrulayıcı faktör analizi ölçeğin sahip olduğu dört boyutlu özgün yapıyı doğrulamıştır. Ölçeğin model uyum indeksleri; Ki-Kare değeri (χ2=172,78, df=96, p=0,000), Tahminin Kök Hata Kareler Ortalaması=0,049, Karşılaştırmalı Uyum İndeksi=0,98, Ölçeklendirilmiş Uyum İyiliği =0,96, Ölçeklendirilmemiş Uyum İyiliği =0,98, Uyum İndeksi=0,94, Düzeltilmiş Uyum İyiliği =0,91 değerleri ile mükemmel uyum düzeyi gösterdi. Ölçek maddelerinin faktör yükleri 0,58 ile 1,13 arasında değişmekte olup, t değerleri anlamlı olarak belirlendi. Ölçek 0,87 güvenilir katsayısı ile yüksek düzeyde güvenirlik sağladı. Ayrıca uykululuk durumunu ölçen benzer ölçüm aracı olan Epworth Uykululuk Ölçeği ile Cleveland Adölesan Uykululuk Anketi arasında orta seviyede pozitif ve anlamlı ilişki (0,638) belirlenerek, ölçüt bağıntılı geçerlik sağlandı. Sonuç: Uyarlama çalışması yapılan Cleveland Adölesan Uykululuk Anketi’nin Lise öğrencileri için uygun ve öğrencilerin uykululuk durumunun belirlenmesinde geçerlive güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna varıldı. Purpose: The aim of this study was to adapt the Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire into Turkish, and evaluate its suitability for high school students. Materials and Methods: The cross-sectional study was carried out with 329 students in a high school. Data were collected using the data collection form, Epworth Sleepiness Scale and Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire between January and February 2019. Results: Confirmatory factor analysis confirmed the four-dimensional original structure of the scale. The fit indices of the scale; Chi-square test (chi 2=172,78, df=96, p=0,001), Root Mean Square Error of Approximation=0,049, Comparative Fit Index=0,98, Normed Fit Index=0,96, Non-Normed Fit Index=0,98, Goodness Of Fit Index=0,94, Adjusted Goodness of Fit Index=0,91 showed a perfect fit. Factor loads of items ranged between 0,58 and 1,13, and t values were found to be significant. The reliability coefficient of the scale was found to be 0,87 with high reliability. In addition, a moderate positive and significant relationship (0,638) was determined between the Epthworth Sleepiness Scale and the Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire, a measure of sleepiness, and a criterion-related validity was established. Conclusion: Cleveland Adolescent Sleepiness Questionnaire is a valid and reliable measurement tool in determining the sleepiness of high school students.

Amaç: Çalışma Bolu il merkezinde birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan sağlıkçıların sağlıklarının ve çalıştıkları ortamdaki risk etmenlerine ilişkin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Yöntem: Araştırmanın evreni Araştırmanın yürütüldüğü Bolu Halk Sağlığı Müdürlüğü’ne bağlı Bolu il merkezindeki 1 toplum sağlığı merkezi ve 29 aile sağlığı merkezinde çalışan 150 sağlık personeli araştırmanın evrenini oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi: Araştırmanın anlamlılık düzeyi %5, güç %90 sağlık çalışanlarının son bir yıl içinde risklerle karşılaşma prevalansı %85 kabul edilerek örneklem büyüklüğü 96 olarak bulunmuştur. Basit rastgele örneklem yöntemi kullanılarak araştırmaya katılmayı kabul eden 96 sağlık çalışanına ulaşılmıştır. Veri toplama araçları: Çalışmayı kabul eden 96 sağlık çalışanına 2015 Mayıs-2016 Temmuz tarihlerinde araştırmacılar tarafından literatür incelenerek oluşturulan veri toplama formu kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesi: Verilerin değerlendirilmesinde kişisel bilgilerin yorumlnmasında sayı ve yüzde testi kullanılmıştır. Bulgular: Sağlık çalışanlarının sosyo-demografik ve mesleki özelliklerine bakıldığında %43.8’i 34-41 yaş aralığında, %84.4’ü kadındır. Ankete katılanların %47.9’u ebe, %27.1’i hekimdir. Katılımcılar işe bağlı hastalık geçirme durumlarını %15.6 olarak belirtirken, %11.5’i dermatit, %4.2’si depresyon, %5.2’si alerjik rinit, %4.2’si boyun fıtığı, %3.1’i varis geçirmiştir. Sonuçlar: Birinci basamak sağlık çalışanları çalıştıkları kurumda ruhsal, ergonomik sorunlar yaşadıkları, çoğunlukla kesici-delici alet yaralanmasına maruz kaldıkları belirlenmiştir. Çalışılan kurumların mesleki risklerle ilgili önlem alma durumu orta düzeydedir ve kurumların büyük çoğunluğunda iş sağlığı ve güvenliğinden sorumlu ekip yoktur. Sağlık çalışanlarının psikolojik şiddete maruz kalma oranları önemli düzeydedir. Aim: The aim of this study is to evaluate the health of health care workers working in primary health care services in Bolu province and their risk factors in the environment. Methods: The universe of our research is a one community health center in Bolu and 150 medical staff working in 29 family health centers affiliated with the Bolu Public Health Directorate where the research was conducted. Sample of the study: The survey’s significance level was 5%, the strength(power) was 90%, and the sample size was found to be 96 with the prevalence of risks encountered by health workers in the last one year being 85%. A total of 96 health workers who agreed to participate in the study were reached using the simple random sampling method. Data collection tools: The data collection form created by examining the literature by researchers from May 2015 to July 2016 was used for 96 health workers who accepted to work. Evaluation of data: In the evaluation of the data, number and percentage tests were used to interpret the personal information. Results: When the socio-demographic and occupational characteristics of health workers were examined, 43.8% were in the age range of 34-41 years, 84.4% were females. 47.9% of the participants were midwives and 27.1% were physicians. Participants reported work-related illnesses as 15.6%, 11.5% as dermatitis, 4.2% as depression, 5.2% as allergic rhinitis, 4.2% as herniated cervical disk and 3.1% as varicose veins. . Conclusions: Primary health care workers have experienced mental and ergonomic problems in the institution/s they are working in, and they are mostly exposed to cutting-piercing injuries. Working establishments are at a moderate level to take actions against occupational risks and there is no team responsible for occupational health and safety in the vast majority of institutions. Psychological violence exposure rates of health workers are significant.

Amaç: Bu çalışma belediye otobüs şoförlerinin sosyo demografik özellikleriyle öfke düzeyi ile öfke ifade tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma 95 otobüs şoförü ile yürütülmüştür. Veriler anket formu ve Sürekli öfke- öfke ifade tarzı ölçeği ile toplanmıştır. Bulgular: Puan ortalamaları; sürekli öfke 16,67±4,29, öfke içe 15,05±3,31, öfke kontrol 25,12±4,97, öfke dışa 12,48±2,94 olarak bulunmuştur. Meslekte çalışma yılı ile sürekli öfke, öfkeyi ifade etmekte zorlanma ile öfke kontrol ve öfke dışa arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Bir diğer ilişki işteki sorunlar nedeniyle aile yaşamında öfkeli olma ile sürekli öfke, öfke kontrol, öfke dışa arasındadır. Öfke kontrolü eğitimi alma ile öfke dışa arasında da anlamlı bir ilişki vardır. Sigara içme süresi (yıl) ile öfke kontrol, kurumda çalışma yılı ile öfke dışa arasında pozitif anlamlı bir ilişki vardır. Diğer çalışmalarla tutarlı olarak bu çalışma da mesleki deneyimin artmasının öfke düzeyini azalttığını, kurumda çalışma yılı arttıkça öfkenin daha kolay ifade edilebildiğini göstermiştir. Bu çalışmada işteki sorunların aile yaşamına öfke olarak yansıması incelenen farklı bir konudur. Sonuç: Çalışmanın bulguları şoförlerin öfke düzeyini ve öfke ifadesini etkileyen sosyodemografik özelliklere dair kanıtlar sunmaktadır. Araştırma sonuçları öfkeyi doğru ifade edebilme ve öfke kontrolü konusunda otobüs şoförlerine yönelik müdahaleler planlarken dikkate alınabilir., Purpose: This study was conducted to examine the relationship between anger level and anger expression styles with the socio-demographic factors of municipal bus drivers. Materials and Methods: The study was carried out with 95 bus drivers. The data were collected by means of question forms, State-trait anger, and anger expression scales. Results: The mean score were found to be: Trait anger 16,67±4,29, anger-in 15,05±3,31, anger management 25,12±4,97, and the anger-out 12,48±2,94. There is also a significant relationship between receiving anger management training and anger-out. There is a positive significant relationship between smoking duration (years) and anger control, years at work and anger-out. As being in consistency with other studies, the study has revealed that while the level of professional experiences increases the level of anger is decreased and when the years of working is higher in an institution, anger can be expressed more easily. The reflection of the problems at work as anger in the family life is a different subject examined. Conclusion: This study provides evidence of socio-demographic characteristics affecting the level of anger and anger expression of drivers. The results of the study can be taken into account when planning interventions for bus drivers in terms of expressing anger correctly and anger control.

ERPA International Congress on Education (ERPA) -- JUN 06-08, 2014 -- Istanbul Univ, Istanbul, TURKEY WOS:000348253300087 This study was conducted to determine the suitability of applying the Omaha System to the occupational health problems experienced by nurses working in hospitals. The Omaha System is a system which will facilitate the use of a standard common language in occupational health nursing applications. This semi-experimental study was conducted with two follow ups. The first follow up evaluations were carried out in a private hospital with 175 nurses out of a total of 208 nurses. The second follow-up occurred with the evaluation of 162 nurses out of a total number of 187. All nurses were scheduled to take part in the study. In between follow-up sessions, at least three interviews were conducted with the nurses experiencing problems, and applications and evaluations for the occupational environment were also carried out. Their problems were assessed according to the Omaha System. Surveillance initiatives were implemented in the nursing interventions for all diagnostic areas, and most of the nursing diagnoses were concentrated within the physiological domain. For nurses working in hospitals, the Omaha System was found to be useful in nursing diagnoses, interventions and evaluations within the practice of occupational health nursing. (C) 2014 The Authors. Published by Elsevier Ltd. ERPA