Search

Objectives: Epilepsy is a chronic disease that requires long-term antiepileptic therapy. The aim of this study was to evaluate the side effects of valproate, the most commonly used antiepileptic, on bone mineral metabolism. Patients and Methods: The study comprised of 61 patients (38 girls, 28 boys; mean age 81.2±44.5 months; range 12 to 168 months) who received valproate because of epilepsy or prophylaxis of febrile seizures. All cases were evaluated in terms of bone mineral metabolism disturbances by assessing bone mineral density and biochemistry parameters, before and after 12 months of valproate therapy. Results: At the end of one year of valproate therapy, there were no statistically significant differences in calcium, phosphorus and alkaline phosphatase levels that might show bone mineralization disturbance. Osteoporosis was recorded in two cases (3.3%). Conclusion: The side effects of valproate on bone mineral metabolism are usually contradictory. In order to determine osteopenia signs; bone biochemistry, 25- OH vitamin D3, hormonal parameters and bone mineral density, which are not enough for evaluation alone, have to be evaluated together. Patients taking valproate therapy should have bone mineral density measurements yearly, because mineral changes in bone (defeats) could not be predicted with these biochemical parameters beforehand. Turkish Başlık: Çocuklarda Bir Yıllık Valproat Tedavisi Kemik Mineral Dansitesini Azaltıyor Mu? Anahtar Kelimeler: Epilepsi; valproat; kemik mineral dansitesi Amaç: Epilepsi uzun sureli antiepileptik tedavi gerektiren kronik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, en sık kullanılan antiepileptik ilaç olan valproatın kemik mineral metabolizmasına olan yan etkilerini değerlendirmektir. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışma epilepsi veya febril konvulziyon profilaksisi amacıyla valproat başlanan 61 hastada (38 kız, 28 erkek; ort. yaş 81.2±44.5 ay; dağılım 12-168 ay) yapıldı. Bütün olgularda valproat tedavisi öncesinde ve 12 ay sonrasında, kemik mineral metabolizmasındaki bozukluklar açısından kemik mineral dansitesi ve biyokimyasal parametrelere bakıldı. Bulgular: Bir yıllık valporat tedavisi sonrasında kemik mineralizasyon bozukluğunu gösterebilecek kalsiyum, fosfor, alkalen fosfatazda istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. İki hastada (%3.3) osteoporoz tespit edilmiştir. Sonuç: Valproatın kemik mineral metabolizması üzerine yan etkileri tartışmalıdır. Osteopeni belirtilerini değerlendirmek için, kemik biyokimyası, 25-hidroksi D vitamini, hormonal parametreler ve kemik mineral dansitesinin tek başlarına değerlendirilmesi yetersizdir, mutlaka bu parametreler birlikte değerlendirilmelidir. Biyokimyasal parametreler bozulmadan, kemik mineral dansitesi değişiklikleri olacağından, valproat tedavisi alan hastalarda yıllık kemik mineral dansitesi ölçümleri yapılmalıdır., Amaç: Epilepsi uzun sureli antiepileptik tedavi gerektiren kronik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, en sık kullanılan antiepileptik ilaç olan valproatın kemik mineral metabolizmasına olan yan etkilerini değerlendirmektir. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışma epilepsi veya febril konvulziyon profilaksisi amacıyla valproat başlanan 61 hastada (38 kız, 28 erkek; ort. yaş 81.2±44.5 ay; dağılım 12-168 ay) yapıldı. Bütün olgularda valproat tedavisi öncesinde ve 12 ay sonrasında, kemik mineral metabolizmasındaki bozukluklar açısından kemik mineral dansitesi ve biyokimyasal parametrelere bakıldı. Bulgular: Bir yıllık valporat tedavisi sonrasında kemik mineralizasyon bozukluğunu gösterebilecek kalsiyum, fosfor, alkalen fosfatazda istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. İki hastada (%3.3) osteoporoz tespit edilmiştir. Sonuç: Valproatın kemik mineral metabolizması üzerine yan etkileri tartışmalıdır. Osteopeni belirtilerini değerlendirmek için, kemik biyokimyası, 25-hidroksi D vitamini, hormonal parametreler ve kemik mineral dansitesinin tek başlarına değerlendirilmesi yetersizdir, mutlaka bu parametreler birlikte değerlendirilmelidir. Biyokimyasal parametreler bozulmadan, kemik mineral dansitesi değişiklikleri olacağından, valproat tedavisi alan hastalarda yıllık kemik mineral dansitesi ölçümleri yapılmalıdır

Objectives: Weight gain and obesity are also among the side effects of long-term valproate treatment, whose etiology remains unclear. The aim of this study is to investigate the relationship between weight gain, serum neuropeptide Y and ghrelin levels in children taking valproate treatment. Patients and Methods: Our study included 25 epileptic children (14 males, 11 females; mean age 7.7±3.8 years; range 4 to 12 years) who were taking only valproate monotherapy at the outpatient clinics. All study participants were analyzed in terms of body mass index, serum neuropeptide Y and ghrelin levels before treatment and after a follow-up period of one year. Results: At the end of follow-up, the mean body mass index measurements increased, whereas the mean serum neuropeptide Y and ghrelin levels decreased; twelve patients (48%) gained obesity. Conclusion: This study demonstrated low serum ghrelin and neuropeptide Y levels in children receiving valproate treatment. New studies with larger sample sizes and longer follow-up periods are needed to evaluate the mechanism of weight gain due to valproate treatment in this population. Turkish Başlık: Valproat Tedavisi Alan Çocuklarda Serum Ghrelin ve Nöropeptid Y Düzeylerinin Değerlendirilmesi Anahtar Kelimeler: Valproik asit; ghrelin; nöropeptid Y; çocuk; obezite; tartı alımı Amaç: Tartı alımı ve obezite uzun süreli valproik asit tedavisi alan epileptik hastalarda oldukça sık rastlanan ve etyolojisi net olarak bilinmeyen bir yan etkidir. Bu çalışmada valproik asit tedavisi alan çocuklarda meydana gelen tartı alınımı ile serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinin ilişkisi araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmaya epilepsi tanısıyla takip edilen, ilk defa çocuk polikliniğimize başvuran ve sadece valproik asit tedavisi alan 25 çocuk hasta (14 erkek, 11 kız; ort. yaş 7.7±3.8; dağılım 4-12) alınmıştır. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi başlangıcından bir yıl sonra vücut kitle indeksi, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeyleri bakılarak değerlendirilmeye alınmıştır. Bulgular: Çalışma sonunda olguların %48'inde obezite gelişirken, ortalama vücut kitle indeksi ölçümlerinde artma, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde ise azalma gözlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma valproik asit tedavisi gören çocuklarda serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde azalma olduğunu göstermiştir. Valproik asit tedavisi ile ilişkili tartı alımında etkili faktörlerin değerlendirilmesinde daha uzun süreli, daha fazla hastanın katılımında kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır., Amaç: Tartı alımı ve obezite uzun süreli valproik asit tedavisi alan epileptik hastalarda oldukça sık rastlanan ve etyolojisi net olarak bilinmeyen bir yan etkidir. Bu çalışmada valproik asit tedavisi alan çocuklarda meydana gelen tartı alınımı ile serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinin ilişkisi araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmaya epilepsi tanı- sıyla takip edilen, ilk defa çocuk polikliniğimize baş- vuran ve sadece valproik asit tedavisi alan 25 çocuk hasta (14 erkek, 11 kız; ort. yaş 7.7±3.8; dağılım 4-12) alınmıştır. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi başlangı- cından bir yıl sonra vücut kitle indeksi, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeyleri bakılarak değerlendirilmeye alınmıştır. Bulgular: Çalışma sonunda olguların %48’inde obezite gelişirken, ortalama vücut kitle indeksi ölçümlerinde artma, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde ise azalma gözlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma valproik asit tedavisi gören çocuklarda serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde azalma olduğunu göstermiştir. Valproik asit tedavisi ile ilişkili tartı alımında etkili faktörlerin değerlendirilmesinde daha uzun süreli, daha fazla hastanın katılımında kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır

Objectives: This study aims to evaluate the effects of valproate (VPA) and carbamazepine (CBZ) intake onserum leptin, insulin, lipid profiles, C-reactive protein (CRP) levels, C-peptid and weight.Patients and methods: Twenty-nine using VPA (Group I), and 21 patients using CBZ (Group II) aged 1.5-15years and 35 healthy children (Group III) were included.Results: The rates of weight intake according to body mass index percentile increaase were 6.9 %, (2 cases) inthe Group I and 19 % (4 cases) in the Group II. In Group II, levels of only LDL-K and TK were significantlyhigher than in Group I, but increasing of these lipids were not statistically significant compared with the controlgroup. However, no significant effect of serum levels of leptin, insulin, lipid profile, CRP, and C-peptide wereobserved on weight intake.Conclusion: The etiology of weight gain due to VPA and CBZ intake was not associated with hyperleptinemia,hyperinsulinemia and hyperlipidemia. Multifactorial associations among heredity, socioeconomic factors,dietary habits, enviromental factors and family education should be taken into consideration in the etiology ofweight gain secondary to antiepileptics. Further new studies about this subject should be performed., Objectives: This study aims to evaluate the effects of valproate (VPA) and carbamazepine (CBZ) intake on serum leptin, insulin, lipid profiles, C-reactive protein (CRP) levels, C-peptid and weight. Patients and methods: Twenty-nine using VPA (Group I), and 21 patients using CBZ (Group II) aged 1.5-15 years and 35 healthy children (Group III) were included. Results: The rates of weight intake according to body mass index percentile increaase were 6.9 %, (2 cases) in the Group I and 19 % (4 cases) in the Group II. In Group II, levels of only LDL-K and TK were significantly higher than in Group I, but increasing of these lipids were not statistically significant compared with the control group. However, no significant effect of serum levels of leptin, insulin, lipid profile, CRP, and C-peptide were observed on weight intake. Conclusion: The etiology of weight gain due to VPA and CBZ intake was not associated with hyperleptinemia, hyperinsulinemia and hyperlipidemia. Multifactorial associations among heredity, socioeconomic factors, dietary habits, enviromental factors and family education should be taken into consideration in the etiology of weight gain secondary to antiepileptics. Further new studies about this subject should be performed

Toxins which cause intoxication in childhood vary according to living areas traditions of society parental education and seasons The aim of this study was to evaluate the characteristics of children who were hospitalized for intoxication in the last 5 years The medical records of the patients who had been hospitalized for intoxication between January 1998 and May 2003 were evaluated retrospectively Age gender ingested agents symptoms clinical signs complications and intensive care requirements were recorded The ratio of the number of poisoning cases to all pediatric emergency admissions was 1 6 Among 227 cases; 112 49 3 were girls 115 50 7 were boys and the mean age was 4 5±3 4 1 16 years Drugs were the most commonly ingested agents followed by corrosive agents Pediatric intensive care management was required in 4 4 of the patients Three patients died due to corrosive agents n=2 and colchicine intoxication n=1 Even if there is important improvement in intoxication management the most effective method is prevention of poisoningKey words: childhood corrosive agents intoxication, Zehirlenmeye yol açan etkenler yaşanılan bölgeye toplumun gelenek ve geleneklerine ailenin eğitim düzeyine ve mevsimlere göre değişkenlik gösterebilir Bu çalışmanın amacı hastanemizde son 5 yıl içinde yatırılarak tedavi edilen zehirlenme olgularının özelliklerini gözden geçirmektir Ocak 1998 Mayıs 2003 tarihleri arasında zehirlenme tanısı ile yatırılarak tedavi edilen olguların dosyaları geriye dönük olarak değerlendirildi Olguların dosya kayıtları incelenerek yaş cinsiyet aldığı madde veya ilaç karşılaşma yolu semptomlar klinik bulgular komplikasyonlar yoğun bakım gereksinimi açısından değerlendirildi Zehirlenme olgularının tüm acil çocuk başvurularına oranı 1 6’ydı İki yüz yirmi yedi olgunun 112’si 49 3 kız 115’i 50 7 erkekti ve olguların ortalama yaşı 4 5±3 4 1 16 yıldı İlaçlar en sık zehirlenme nedeniydi ve ilaçları koroziv maddeler izlemekteydi Olguların 4 4’ünde Pediatrik Yoğun Bakım gereksinimi oldu Üç olgu koroziv madde n=2 ve kolşisin n=1 alımı nedeniyle kaybedildi Zehirlenmelerin tedavisinde önemli gelişmeler olmakla birlikte bu problemin çözümünde en etkin yöntem koruyucu önlemlerin alınmasıdır Anahtar Kelimeler: çocukluk çağı koroziv madde zehirlenme

The aim of this study is to evaluate the level of meconium and chest film findings of meconium aspiration syndrome in newborns with meconium stained amniotic fluid The levels of meconium and chest radiography were obtained in 88 cases out of 909 newborns whose amniotic fluid was meconium stained Radiographic appearences were discussed in 5 cases of meconium aspiration syndrome diagnosed by clinical and radiographical findings and in 3 cases without symptoms Irregular infiltrations overaerated areas subsegmental atelectasia pneumothorax and pleural effusion were determined in cases with meconium aspiration syndrome Minimal chest radiographic findings were visualised in asymptomatic cases with meconium stained amniotic fluid Key words: Chest Film Meconium Aspiration Syndrome, Bu çalışmada amniyon sıvısı mekonyumlu olan yenidoğanlarda mekonyum seviyesi ve mekonyum aspirasyon sendromu ile akciğer grafisi bulgularının değerlendirilmesi amaçlanmıştır Yeni doğmuş 909 bebek içinde amniyon sıvısında mekonyum izlenen 88 olguda mekonyum seviyeleri ölçülmüş ve doğumun 6 saatinde akciğer grafileri çekilmiştir Klinik bulgular ve akciğer grafileri ile mekonyum aspirasyon sendromu kabul edilen 5 olgu ile akciğer grafi bulguları pozitif olan asemptomatik 3 olgudaki radyolojik bulgular değerlendirilmiştir Mekonyum aspirasyon sendromlu olgularımızda irregüler infiltrasyonlar ile fazla havalı alanlar subsegmental atelektazi pnömotoraks ve plevral sıvı izlenmiştir Mekonyumlu amniyon sıvısı olan ancak klinik bulgu saptanmayan olgularda da minimal akciğer grafi bulguları izlenebilmektedir Anahtar kelimeler: Akciğer Grafisi Mekonyum Aspirasyon Sendromu

We studied thyroid function in 31 epileptic children receiving enzyme inducing antiepileptic drugs phenobarbitone or phenytoin or carbamazepine or valproate Serum free thyroxine FT4 serum free triiodothyronin FT3 and serum thyroid stimulating hormone TSH concentrations were measured These patients were admitted to Trakya University School of Medicine Department of Pediatrics between 1992 1994 Serum FT4 concentrations were significantly reduced in patients taking enzyme inducing drugs 20 cases compared to patients taking valproate 11 cases Serum FT3 and TSH concentrations were unaffected by administration of both enzyme inducing drugs and valproate These data support the influence of enzyme induction as a likely mechanism for reduced FT4 concentrations in treated epileptic patients Key words: Enzyme Inducing Antiepileptic Drugs Valproate Thyroid Hormones Children, Enzim indükleyici antiepileptik ilaç fenobarbital veya fenitoin veya karbamazepin veya valproat kullanan 31 epileptik çocukta tiroid fonksiyonları çalışıldı 1992 1994 yıllarında Trakya Üniversitesi Çocuk Hastalıklarına başvuran bu hastalarda serum serbest tiroksin FT4 serum serbest triiodotironin FT3 ve serum tiroid stimülan hormon TSH konsantrasyonları ölçüldü Valproat alan 11 vakayla karşılaştırıldığında enzim indükleyici ilaç alan 20 vakada serum FT4 konsantrasyonları anlamlı olarak düşüktü Serum FT3 ve TSH konsantrasyonları hem enzim indükleyici ilaçların hem de valproatın uygulanımından etkilenmemişti Bu veriler tedavi edilen hastalardaki azalmış FT4 konsantrasyonları için muhtemel mekanizmanın enzim indüksiyonu etkisi olduğunu desteklemektedir Anahtar kelimeler: Enzim İndükleyici Antiepileptik İlaçlar Valproat Tiroid Hormonları Çocuklar

Child abuse and neglect is a health problem the extent of which is not well known in the society It is mostly kept as a secret and not declared by the abused or neglected children Most of the abused and neglected children can not receive medical help However only few children who are severely ill and exhibit life threatening conditions are brought to the pediatric emergency unit and receive medical aid In the pediatric emergency unit child abuse and neglect can not be detected unless it is taken into consideration In this case report three children who were admitted to our pediatric emergency unit during the last three years with various complaints and symptoms of child abuse and neglect have been presented in order to draw attention to the possibility of child abuse and neglect Key words: abuse child neglect pediatric emergency, Çocuk istismarı ve ihmali toplumlarda ne boyutta olduğu iyi bilinmeyen çoğu kere gizli kalan mağdurlarının pek fazla dile getirmediği bir sağlık problemidir İstismara uğramış çocukların pek çoğu tıbbi yardım alamamaktadır Acil servise getirilenler ise genellikle durumu ağır hayati tehlikesi olan olgulardır Çocuk ihmal ve istismarı olasılığı pediatrik acilde akla gelmediği sürece tanınmamaktadır Bu yazıda çocuk istismar ve ihmaline dikkat çekmek üzere çocuk istismar ve ihmalinin değişik yakınma ve bulgularıyla son üç yılda çocuk acil ünitemize başvuran üç çocuk olgu sunulmuştur Anahtar Kelimeler: çocuk ihmal istismar pediatrik acil

Gastroesophageal reflux GER is defined as the drawing back of the stomach contents to the oesophagus In different age groups GER is associated with different symptoms such as sudden infant death vomiting recurrent respiratory infection RRI recurrent otitis media anemia colic and chest pain Although oesophageal pH monitoring is known to be the most sensitive method in the diagnosis of GER radionuclide techniques provide a convenient and non invasive method to assess GER in children which is physiological sensitive simple and high reproducible This technique allows prolonged monitoring with low radiation exposure to the children The aim of the present study was to determinate the frequency of GER in children with RRI and its distribution in different age groups 90 patients with RRI 50 boys;40 girls age range:3 48 mos mean age: 12 4±11 7 mos were evaluated by gastroesophageal scintigraphy Patients were classified in 3 groups according to their age: group I II III consisted of patients between ages 3 12 13 24 and 25 48 months respectively In these groups GER was determined in 24 47 1 14 43 8 and 3 42 9 patients respectively In conclusion the radionuclide GER study can be used to determine the suspected GER in children with RRI Key words: Gastroesophageal reflux children scintigraphy recurrent respiratory infection, Gastroözöfageal reflü GÖR çocukluk dönemi tekrarlayan solunum sistemi enfeksiyonlarının patogenezinde rol oynamaktadır Çocuklardaki GÖR sıklığının artan yaş ile birlikte azaldığı bilinmektedir Özöfagus pH monitorizasyonu GÖR tespitinde en iyi yöntem olmakla birlikte sintigrafik olarak GÖR saptanması yüksek duyarlılığa sahip kolay bir yöntemdir Çalışmada tekrarlayan solunum sistemi enfeksiyonu olan çocuklarda sintigrafik olarak GÖR sıklığının ve yaş gruplarına göre dağılımının belirlenmesi amaçlandı Sık tekrarlayan solunum sistemi enfeksiyonu nedeniyle GÖR sintigrafisi yapılan 90 hasta 50 erkek 40 kız yaş aralığı: 3 48 ay ortalama yaş 12 4 ± 10 1 retrospektif olarak değerlendirildi Hastalar yaşlarına göre I II III olmak üzere 3 alt gruba ayrıldı sırası ile grupların yaş aralığı 3 12 13 24 ve 25 48 ay Sintigrafik olarak grup I’ de 24 hastada 47 grup II’ de 14 hastada 43 8 ve grup 3 de 3 hastada 42 9 sintigrafik olarak GÖR saptandı Çocuk hastalarda radyonüklid teknikler ile GÖR’in değerlendirilmesi kolay uygulanabilir ve invazif olmayan bir yöntemdir Sonuç olarak GÖR sintigrafisi fizyolojik duyarlı ve tekrarlanabilme özelliğine sahip bir yöntem olarak tekrarlayan üst solunum yolu enfeksiyonu olan çocuklarda ve GÖR şüphesinde uygulanabilir bir testtir Anahtar Kelimeler: Gastroözöfageal reflü sintigrafi solunum sistemi enfeksiyonu

A three year old boy presenting with high grade fever vomiting and torpidity had a cerebrospinal flied examination revealing xanthochromia lymphocyte predominance and high protein levels We was put on antituberculous treatment regime but died on the second day of admission Listeria Monocytogenes was recovered in cerebrospinal fluid obtained at postmortem examination We report this case for its rarity in this age group and lack of risk factors Key words: Listeria Monocytogenes Meningitis Tuberculosis, Yüksek ateş kusma uykuya eğilim yakınmasıyla getirilen stupor halindeki 3 yaşındaki erkek hastada beyin omurilik sıvısı incelemesinde ksantokromi protein yüksekliği lenfosit hakimiyeti saptanması üzerine antitüberküloz tedavi başlandı ikinci günü kaybedilen postmortem BOS kültüründe Listeria Monositogenez üreyen olgu bu yaş grubunda Listeriozisin nadir olması ve olgunun belirgin bir risk faktörü taşımaması nedeniyle sunulmuştur Anahtar kelimeler: Listeria Monositogenez Menenjit Tüberküloz

Toxic epidermal necrolysis is a clinical entity which is characterized by necrosis of the dermis and has a high mortality rate A case with high fever and generalized bullous and erythematous rash diagnosed as phenytoin associated toxic epidermal necrolysis is presented The acute and chronic complications of toxic epidermal necrolysis are discusse Key words: entropion phenytoin toxic epidermal necrolysis, Toksik epidermal nekroliz tüm epidermisi saran nekroliz ile karakterize mortalitesi yüksek bir klinik tablodur Bu sunuda; ateş yaygın eritem ve büllöz döküntü şikayetleriyle gelen olguya fenitoine bağlı gelişen toksik epidermal nekroliz tanısı konularak akut ve kronik komplikasyonları olgu eşliğinde tartışıldı Anahtar Kelimeler: entropiyon fenitoin toksik epidermal nekroliz

Amaç: Tartı alımı ve obezite uzun süreli valproik asit tedavisi alan epileptik hastalarda oldukça sık rastlanan ve etyolojisi net olarak bilinmeyen bir yan etkidir. Bu çalışmada valproik asit tedavisi alan çocuklarda meydana gelen tartı alınımı ile serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinin ilişkisi araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmaya epilepsi tanısıyla takip edilen, ilk defa çocuk polikliniğimize başvuran ve sadece valproik asit tedavisi alan 25 çocuk hasta (14 erkek, 11 kız; ort. yaş 7.7±3.8; dağılım 4-12) alınmıştır. Hastalar tedavi öncesi ve tedavi başlangıcından bir yıl sonra vücut kitle indeksi, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeyleri bakılarak değerlendirilmeye alınmıştır. Bulgular: Çalışma sonunda olguların %48'inde obezite gelişirken, ortalama vücut kitle indeksi ölçümlerinde artma, serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde ise azalma gözlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma valproik asit tedavisi gören çocuklarda serum ghrelin ve nöropeptid Y düzeylerinde azalma olduğunu göstermiştir. Valproik asit tedavisi ile ilişkili tartı alımında etkili faktörlerin değerlendirilmesinde daha uzun süreli, daha fazla hastanın katılımında kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır. Objectives: Weight gain and obesity are also among the side effects of long-term valproate treatment, whose etiology remains unclear. The aim of this study is to investigate the relationship between weight gain, serum neuropeptide Y and ghrelin levels in children taking valproate treatment. Patients and Methods: Our study included 25 epileptic children (14 males, 11 females; mean age 7.7±3.8 years; range 4 to 12 years) who were taking only valproate monotherapy at the outpatient clinics. All study participants were analyzed in terms of body mass index, serum neuropeptide Y and ghrelin levels before treatment and after a follow-up period of one year. Results: At the end of follow-up, the mean body mass index measurements increased, whereas the mean serum neuropeptide Y and ghrelin levels decreased; twelve patients (48%) gained obesity. Conclusion: This study demonstrated low serum ghrelin and neuropeptide Y levels in children receiving valproate treatment. New studies with larger sample sizes and longer follow-up periods are needed to evaluate the mechanism of weight gain due to valproate treatment in this population.

Amaç: Epilepsi uzun sureli antiepileptik tedavi gerektiren kronik bir hastalıktır. Bu çalışmanın amacı, en sık kullanılan antiepileptik ilaç olan valproatın kemik mineral metabolizmasına olan yan etkilerini değerlendirmektir. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışma epilepsi veya febril konvulziyon profilaksisi amacıyla valproat başlanan 61 hastada (38 kız, 28 erkek; ort. yaş 81.2±44.5 ay; dağılım 12-168 ay) yapıldı. Bütün olgularda valproat tedavisi öncesinde ve 12 ay sonrasında, kemik mineral metabolizmasındaki bozukluklar açısından kemik mineral dansitesi ve biyokimyasal parametrelere bakıldı. Bulgular: Bir yıllık valporat tedavisi sonrasında kemik mineralizasyon bozukluğunu gösterebilecek kalsiyum, fosfor, alkalen fosfatazda istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. İki hastada (%3.3) osteoporoz tespit edilmiştir. Sonuç: Valproatın kemik mineral metabolizması üzerine yan etkileri tartışmalıdır. Osteopeni belirtilerini değerlendirmek için, kemik biyokimyası, 25-hidroksi D vitamini, hormonal parametreler ve kemik mineral dansitesinin tek başlarına değerlendirilmesi yetersizdir, mutlaka bu parametreler birlikte değerlendirilmelidir. Biyokimyasal parametreler bozulmadan, kemik mineral dansitesi değişiklikleri olacağından, valproat tedavisi alan hastalarda yıllık kemik mineral dansitesi ölçümleri yapılmalıdır. Objectives: Epilepsy is a chronic disease that requires long-term antiepileptic therapy. The aim of this study was to evaluate the side effects of valproate, the most commonly used antiepileptic, on bone mineral metabolism. Patients and Methods: The study comprised of 61 patients (38 girls, 28 boys; mean age 81.2±44.5 months; range 12 to 168 months) who received valproate because of epilepsy or prophylaxis of febrile seizures. All cases were evaluated in terms of bone mineral metabolism disturbances by assessing bone mineral density and biochemistry parameters, before and after 12 months of valproate therapy. Results: At the end of one year of valproate therapy, there were no statistically significant differences in calcium, phosphorus and alkaline phosphatase levels that might show bone mineralization disturbance. Osteoporosis was recorded in two cases (3.3%). Conclusion: The side effects of valproate on bone mineral metabolism are usually contradictory. In order to determine osteopenia signs; bone biochemistry, 25- OH vitamin D3, hormonal parameters and bone mineral density, which are not enough for evaluation alone, have to be evaluated together. Patients taking valproate therapy should have bone mineral density measurements yearly, because mineral changes in bone (defeats) could not be predicted with these biochemical parameters beforehand.

Objectives: The various symptoms of infectious mononucleosis associated with Epstein-Barr virus may confuse physicians in differential diagnosis. The aim of this study is to evaluate the clinical and laboratory findings of this disease in symptomatic children. Patients and Methods: This study was retrospectively performed on 52 cases (31 boys, 21 girls; mean age 5.4±3.4 years; range 1 to 13 years) with acute Epstein-Barr virus infection. The clinical and laboratory findings were evaluated according to admission time after initial complaints (≤5/>5 days) and the age groups of the cases (≤2/>2 years). Results: The major symptoms were fever, lymphadenopathy and tonsillopharyngitis in the classical triad. Moreover, atypical cases who had ascites, arthritis and severe abdominal pain were defined. No case had a poor prognosis. The most frequent laboratory finding was lymphocytosis. While the major symptoms were more frequent in the group “admission time ≤ 5 days”, the count of atypical lymphocyte were higher in the group “admission time > 5 days”. However, these differences could not be defined between age groups. Conclusion: Infectious mononucleosis due to< Epstein-Barr virus is a disease with good prognosis in children. The features of the disease may vary according to admission time, and this fact should be taken into consideration in the diagnosis. Turkish Başlık: Çocuklarda Epstein-Barr Virüsüyle İlişkili Akut Enfeksiyöz Mononükleozun Klinik ve Laboratuvar Özelliklerinin Değerlendirilmesi Anahtar Kelimeler: Enfeksiyöz mononukleoz; Epstein-Barr virüsü; bulgular; prognoz; yaş; başvuru zamanı; çocuklar Amaç: Epstein-Barr virüsünden kaynaklanan enfeksiyöz mononukleozun değişik semptomları, ayırıcı tanıda hekimlerin aklını karıştırabilir. Bu çalışmanın amacı semptomatik çocuklarda bu hastalışın klinik ve laboratuvar bulgularının değerlendirilmesidir. Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışma akut Epstein- Barr virüs eneksiyonu olan 52 olgu (31 erkek, 21 kız; ort. yaş 5.4±3.4; dağılım 1-13) üzerinde retrospektif olarak yürütüldü. Klinik ve laboratuvar bulgular, şikayetler başladıktan sonraki başvuru zamanı (≤5/>5 gün) ve yaş gruplarına (≤2/>2 yıl) göre değerlendirildi. Bulgular: Major semptomlar klasik triadda yer alan ateş, lenfadenopati, tonsillofarenjit idi. Ayrıca asit, artrit ve şiddetli abdominal ağrıyla başvuran atipik olgular da tanımlandı. Hiçbir olguda kötü bir prognoz gözlenmedi. En sık rastlanan laboratuvar bulgu lenfositozdu. Major semptomlar başvuru zamanı ≤5 gün olan grupta daha sık iken, atipik lenfositler başvuru zamanı >5 gün olan grupta daha yüksek bulundu. Bu tür farklılıklar yaş grupları arasında saptanmadı. Sonuç: Epstein-Barr virüsüne bağlı enfeksiyöz mononükleoz, çocuklarda iyi prognozlu bir hastalıktır. Hastalık özellikleri başvuru gününe göre değişkenlik gösterebilir, tanıda bu durum göz önüne alınmalıdır.